Μποροῦν νὰ ὑπάρξουν σχέσεις ἑτεροφύλων χωρὶς ἐνοχή;
Ἡ σχέσις ἔξω ἀπὸ τὸν γάμον δὲν εἶναι τελείως φυσιολογική;
Τί εἶναι ἡ παρθενία; τί σημαίνει ἡ ἀπουσία της; Τί καρποὺς ἔχει ἡ παρουσία της; Ποιός ὁ τρόπος διαφυλάξεώς της;
Βεβαίως ὁ γνωστικισμὸς ἐπειδὴ δέχεται τὴν ὕλην ὡς ἀρχὴ τοῦ κακοῦ, ἐν ἐννοίᾳ φιλοσοφικῇ «ἀρχὴ τοῦ κακοῦ», καὶ ἐπειδὴ τὸ σῶμα εἶναι ὑλικόν, δέχεται ὅτι τὸ σῶμα εἶναι φυλακὴ τῆς ψυχῆς. Στην δυαρχία (καὶ δυαρχικὰ εἶναι ὅλα τὰ φιλοσοφικά συστήματα τῆς ἀρχαιότητος, ἀκόμη καὶ ὁ Πλάτων) ἔχουμε αὐτὴ τὴν ἀρχή: τὸ σῶμα εἶναι ἔξω ἀπὸ τὴν ἀξία μιᾶς ἐρεύνης, δὲν ἔχει ἀξία, εἶναι παθητικὸ στοιχεῖο, εἶναι φυλακὴ τῆς ψυχῆς, γι' αὐτὸ θὰ πρέπει ἢ νὰ τὸ καταστρέψουμε μὲ τὴν ἄσκησι, ἢ νὰ τὸ καταστρέψουμε μὲ τὶς ἡδονές. Οἱ νικολαΐτες καὶ οἱ ἐπικούρειοι ἔλεγαν· θὰ διασκεδάζουμε γιὰ νὰ καταστρέψουμε τὸ σῶμα ὡς πηγὴ κακοῦ· ἔτσι θὰ ἐλευθερώσουμε την ψυχή μας ἀπὸ τὸ σῶμα μας, διότι ὅταν τὸ σῶμα πεθάνει, ἡ ψυχὴ θὰ ἐλευθερωθεί.
Περιττὸν νὰ σᾶς πῶ ὅτι τὸ σῶμα δὲν εἶναι φυλακὴ τῆς ψυχῆς, ἀλλὰ εἶναι κατασκευὴ τοῦ ἑνὸς καὶ μόνου Θεοῦ, ποὺ κατασκεύασε καὶ τὴν ψυχή· γι' αὐτὸ λέμε στὶς εὐχὲς ὅτι εἶναι ὁ δημιουργός «τῶν πνευμάτων καὶ πάσης σαρκός». Εἶναι ὁ ἴδιος Θεὸς καὶ δὲν ἔχουμε δυαρχία, δὲν ἔχουμε δύο θεούς, συνεπῶς τὸ σῶμα δὲν εἶναι κακόν. Ἂν συναντοῦμε καταστάσεις στὸ σῶμα ποὺ τραβοῦν τὴν ψυχὴν πρὸς τὴν ἁμαρτίαν, αὐτὸ ὀφείλεται σὲ μιὰ κλίσι, μία ροπὴ ποὺ εἶναι ἐκ τῶν ὑστέρων καὶ ὄχι ἐκ τῶν προτέρων· δὲν εἶναι κάτι ἐκ κατασκευῆς, ἀλλὰ εἶναι δευτέρα φύσις. Ὅπως ἀκριβῶς σ᾿ ἕνα καράβι ἔχουν κολλήσει στὰ ὕφαλά του ὄστρακα καὶ ἔτσι χάνει ταχύτητα, θὰ μποροῦσε νὰ ἰσχυριστεῖ κανεὶς ὅτι ὁ κατασκευαστὴς ἔκανε τὸ καράβι με μικρή ταχύτητα! Δὲν εἶναι σωστό! Κόλλησαν τὰ ὄστρακα! Ἔτσι καὶ ἐδῶ, στὸν ἄνθρωπο, δὲν ὑπάρχει τὸ κακὸν ὀντολογικῶς, δὲν ὑπάρχει τὸ κακὸν ἐκ φύσεως· τὸ κακὸ βρίσκεται στην προαίρεσι καὶ τελικῶς τὸ σῶμα ἔχει πάθει φθορά.
Ὅταν ἔρχεται ὁ Χριστός, δὲν σώζει τὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλὰ σώζει τὸν ἄνθρωπο, γιατὶ ὁλόκληρος ὁ ἄνθρωπος εἶναι ὕπαρξις δημιουργηθεῖσα ἀπὸ τὸν Θεόν· δὲν ἔχομε σωτηρία τῆς ψυχῆς! ἀλλὰ καὶ τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος. Ἐκεῖνο ποὺ εἶναι ἐντελῶς ἀνάποδο σ᾿ αὐτὲς τὶς θέσεις εἶναι ἡ ἀνάστασις τῶν νεκρῶν. Τὰ σώματά μας θὰ ἀναστηθοῦν. Δὲν ἔχουμε τὸν ἄνθρωπο στὴν ὁλότητά του ὅταν λείπει τὸ σῶμα· ἡ ψυχὴ δὲν αἰσθάνεται καλά, λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ὅταν νιώθει ὅτι εἶναι χωρισμένη ἀπὸ τὸ σῶμα. Γι' αὐτὸ θὰ ἔχουμε ἐπαναφορὰ τοῦ σώματος μὲ τὴν ἀνάστασι τῶν νεκρῶν. «Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν».
Ἂν τὸ σῶμα ἔχει αὐτὴν τὴν μεγάλη ἀξία, δὲν ξέρω πῶς ἐμεῖς οἱ Χριστιανοὶ τὸ ξέρουμε, καὶ πῶς χρησιμοποιοῦμε τὸ σῶμα μας, διότι ἀπὸ αὐτὸ ἀπορρέει καὶ ἡ παρακάτω συμπεριφορά. Ἂν ξέρω ὅτι τὸ σῶμα θὰ ἀναστηθεῖ, ἂν ξέρω ὅτι τὸ σῶμα δὲν εἶναι κάτι ξεχωριστὸ ἀπὸ τὴν ψυχή (βεβαίως ἄλλη ἡ οὐσία τῆς ψυχῆς καὶ ἄλλη τοῦ σώματος), δὲν εἶναι κάτι που χωρίζει (ὁ χωρισμὸς καὶ ὁ θάνατος εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς ἁμαρτίας).
Βεβαίως τὸ σῶμα μου τὸ προσέχω· τί θὰ πεῖ «προσέχω;» Ἡ νηστεία καὶ ἡ ἄσκησις ποὺ κάνουμε δὲν εἶναι ἄσκησις σωματοκτόνος ἀλλὰ παθοκτόνος. Ἂν πονάει τὸ μάτι μου, δεν βγάζω το μάτι μου! Ἂν πονάει το δόντι μου, δεν κόβω τὸ κεφάλι μου! Ἂν πρέπει νὰ σκοτώσω τὰ πάθη, δὲν σημαίνει ὅτι θὰ σκοτώσω τὸ σῶμα! Εἶναι παρερμηνεία τῶν πραγμάτων ἂν θεωρῶ τὴν νηστεία καὶ τὴν ἄσκησιν ὡς σωματοκτόνους. Νηστεύει κάποιος καὶ μᾶς λέγει ὅτι δὲν αἰσθάνεται πολὺ καλά· μπορεῖ νὰ φάει; -βεβαίως να φάει, διότι ἡ ἄσκησις δὲν πρέπει νὰ φτάσει νὰ σκοτώσουμε τὸ σῶμα μας.
Ἂν τὸ σῶμα μου εἶναι ὅπως μᾶς τὸ ἀποκαλύπτει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ «Ναὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος», ὅπου, ὅπως λέγει ὁ Χριστός, «έλευσόμεθα καὶ μονὴν παρ' αὐτῷ ποιήσωμεν», θὰ ᾿ρθοῦμε (ὁ Πατήρ, ὁ Υἱὸς καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα) στὸν πιστὸν καὶ θὰ κάνουμε κατοικία. Ὅταν λοιπὸν ἔρχεται ὁ Ἅγιος Τριαδικὸς Θεὸς γιὰ νὰ κατοικήσει, κατοικεῖ καὶ στὸ σῶμα καὶ στὴν ψυχή σ' ὁλόκληρον τὸν ἄνθρωπον. Ὅταν ὁ Χριστὸς πέθανε, δὲν ἀπέβαλε τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν ἀλλὰ τὴν συναπεκόμισε στὸν οὐρανόν, καὶ δυνάμει αὐτῆς τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως ἔχουμε ἐμεῖς τὴν σωτηρία καὶ τὴν λύτρωσιν. Οὔτε ποτὲ θὰ τὴν ἀποβάλει εἰς αἰῶνας αἰώνων, ὅπως λέγουν αἱρετικοὶ καὶ χιλιαστές· αὐτοὶ καὶ μερικοὶ προτεστάντες λέγουν ὅτι ἀπεβλήθη τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ, αὐτοδιελύθη. Αὐτὰ εἶναι παραμύθια! Αἱρετικές θέσεις.
Λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος· «κατοικεῖ ὁ Θεὸς μέσα μου, στὸ εἶναι μου» καὶ θὰ δοξασθεῖ καὶ ἡ ψυχή μου καὶ τὸ σῶμα ὅταν θὰ βρεθῶ στὴν βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Συνεπῶς τὸ σῶμα μου ἔχει ἀξία καὶ δὲν μπορῶ νὰ τὸ ξοδεύω στην ἁμαρτία. Ὅταν ὁμιλεῖ γιὰ τὰ σαρκικὰ ἁμαρτήματα ὁ Ἀπόστολος Παῦλος (Α΄ Κορινθίους, κεφ. στ' λέγει· α) ὁ πιστὸς ἑνοῦται διὰ τοῦ μυστηρίου τῆς Θείας Εὐχαριστίας μὲ τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ· καὶ λέγει ἐπὶ λέξει· ὅταν πᾶς στὴν ἀνηθικότητα, «ἄρας οὖν τὰ μέλη τοῦ Χριστοῦ, ποιήσω πόρνης μέλη;» θὰ πάρω τὰ μέλη τοῦ Χριστοῦ, τὸ σῶμα μου, καὶ νὰ τὸ καταστήσω μέλος ἀνηθίκου γυναικός; -Ποτέ «μή γένοιτο!» β) «δεν γνωρίζετε ὅτι εἶστε ναὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος; Καὶ ὅτι τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ κατοικεῖ σὲ σᾶς;» ἄρα, πῶς θὰ παραδώσω τὸ σῶμα μου στὴν ἀνηθικότητα;
Λέγει στὸ γ΄ κεφάλαιο τῆς ἰδίας ἐπιστολῆς· «Ὁ φθείρων τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεός», αὐτὸν ποὺ καταστρέφει τὸν ναὸ τοῦ Θεοῦ, θὰ τὸν καταστρέψει ὁ Θεός. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι τὸ σῶμα μου πρέπει νὰ τὸ διατηρῶ μέσα στὰ πλαίσια τοῦ νόμου καὶ τῆς φύσεως. Μὲ τὸν νόμο, ἐννοῶ τὸ ἑξῆς· ὅταν ἡ ἀνηθικότητα μοιάζει μὲ τὸν γάμο, ἀλλὰ ὁ Θεὸς εὐλογεῖ τὸν γάμο ἐνῶ τὴν ἀνηθικότητα δὲν τὴν εὐλογεῖ, σημαίνει ὅτι ὁ νόμος μοῦ ἐπιτρέπει νὰ κινηθῶ μέσα στον γάμο καὶ ὄχι ἔξω ἀπό αὐτόν. Σχέσεις λοιπὸν ἑτερόφυλες δὲν μποροῦν νὰ ἀναπτυχθοῦν ἔξω ἀπὸ τὸν γάμο γιατὶ εἶναι ἐναντίον τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸ εἶναι τὸ κατὰ νόμον, ἢ ἂν σφάλλω, εἶναι τὸ παρὰ νόμον. Μὲ τὴν φύσιν ἐννοῶ τὸ ἑξῆς· ὅταν κάνω ἁμαρτίες ποὺ δὲν ἔχουν τὴν φυσικότητα ἀλλὰ κάτι τὸ ἀφύσικον. Θὰ πρέπει λοιπὸν νὰ εἶμαι ἐνταγμένος μέσα στὰ πλαίσια τῆς φύσεως καὶ τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ, ὅπως βγῆκα ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ Θεοῦ, μὲ σκοπὸ καὶ προορισμό ἐκεῖνο ποὺ θέλει ὁ Θεός. Ὅλα τὰ ἄλλα εἶναι μία ἀπόκλισις, ἔξω ἀπὸ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.
Γιὰ τὶς ἐρωτήσεις, ἂν ἐπιτρέπονται σχέσεις ἔξω ἀπὸ τὸν γάμο, ἂν εἶναι φυσιολογικές, κ.λπ. ἀπαντοῦμε καὶ λέμε ὅτι ὅταν ξεκινήσει μία κάποια ζωή νὰ περιτριγυρίζει γύρω ἀπὸ πράγματα ποὺ θὰ μὲ ὁδηγήσουν στὴν ἀνηθικότητα, ἀναμφισβητήτως αὐτὸ δὲν τὸ θέλει ὁ Θεός. Παράδειγμα· -Μπορῶ νὰ διατηρῶ μιὰ φιλικὴ σχέσι μὲ κάποιο πρόσωπο τοῦ ἄλλου φύλου; -Ὄχι! Ρητῶς! Δὲν ὑπάρχει καμμιὰ περίπτωσις, κανένα παραθυράκι, καμμιὰ ἐξαίρεσις; -Ρητῶς ὄχι. -Γιατί; -Διότι ἡ φύσις τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἐφθαρμένη! Ποιά φύσις; -Τὴν φύσι ποὺ μᾶς ἔδωσε ὁ Θεὸς καὶ ἐμεῖς τὴν φθείραμε. Γι᾿ αὐτὸ λέγει ὁ Θεὸς στὸ βιβλίο τῆς Γενέσεως, ὅταν βλέπει τοὺς ἀνθρώπους πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ· «ἐπιμελῶς διάκειται ἡ διάνοια τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τὰ πονηρὰ ἐκ νεότητος αὐτοῦ», μὲ ἐπιμέλεια τὸ μυαλὸ τοῦ ἀνθρώπου πηγαίνει στὸ πονηρό· ἀπὸ παιδάκι. Δὲν ὑπάρχει ἡ ἀθωότης ἡ παραδεισιακὴ καὶ προπτωτική. Μέσα στὸν κάθε ἄνθρωπο ὑπάρχει ἡ πονηρία.
Ἂν ποῦμε γιὰ φιλικές σχέσεις, αὐτὸ πολλὲς φορὲς εἶναι πρόσχημα. Θέλοντας νὰ δικαιολογήσουμε μία πράξι μας, φορᾶμε ἕνα προσωπεῖο· αὐτὸ τὸ προσωπεῖον τὸ φοροῦμε καὶ γιὰ τὸν ἑαυτό μας, ὄχι μόνον γιὰ τοὺς ἄλλους! Νὰ πείσουμε τὸν ἑαυτό μας ὅτι κάτι τέτοιο δὲν θὰ συμβεῖ, καὶ ἂν ποῦμε σὲ κάποιον νέον· -Κοίταξε, ὑπάρχει πονηρία· δὲν θὰ πᾶς καλά! Θὰ μᾶς πεῖ· - Ὄχι πάτερ, δὲν ὑπάρχει πρόβλημα· δὲν ἔβαλα στο μυαλό μου κάτι πονηρό. -Ἐδῶ, δὲν ὑπάρχει αὐτογνωσία ἢ ὑπάρχει προσωπεῖον ποὺ κρύβεται κανεὶς καὶ προσπαθεῖ νὰ πείσει καὶ τὸν ἑαυτόν του ὅτι δὲν θὰ πάθει τίποτε.
Συνεπῶς, ἂν ἔχω σχέσεις μὲ τὸ ἄλλο φύλο, τὸ ἀποτέλεσμα θὰ εἶναι ὅτι πάρα πολύ γρήγορα θα πέσω στὴν ἁμαρτία. Λέγουν οἱ Πατέρες· καὶ ἂν δὲν πέσεις στὴν ἁμαρτία -γιὰ κάποιον λόγο· ὑπάρχουν καὶ ἀνασταλτικοί παράγοντες: παράδοσις, ἀγωγὴ ποὺ πήραμε, φόβος τοῦ Θεοῦ... πολλά- ὅμως προκοπὴ πνευματικὴ δὲν μπορεῖς νὰ ἔχεις ποτέ. Δὲν ὑπάρχει παραπέρα εξήγησις· ἐκεῖνος ποὺ ἔχει σχέσι μὲ τὸ ἄλλο φύλο, αὐτὸς πνευματικὴ προκοπὴ δὲν ἔχει.
Ακόμη, δὲν μπορῶ νὰ πῶ ὅτι δὲν ἔχω σχέσεις μὲ ἄτομο τοῦ ἄλλου φύλου ἀλλὰ τὸ σκέπτομαι. Καὶ αὐτὸ εἶναι ἐφάμαρτο, ἐπικίνδυνο καὶ ὀλισθηρό. Απλούστατα, ἡ σκέψι τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἡ ἀρχὴ τοῦ κακοῦ καὶ τῆς ἁμαρτίας. Ἂν ἀρχίσω νὰ σκέπτομαι καὶ νὰ δημιουργῶ εἰκόνες στο μυαλό μου, τότε αὐτὲς γρήγορα κατεβαίνουν στην καρδιά μου καὶ γίνονται ἐπιθυμία. Συνεπῶς γρήγορα θὰ περάσω ἀπὸ τὴν περιοχὴ τῶν σκέψεων στην περιοχὴ τῶν ἐπιθυμιῶν, καὶ ἀπὸ ἐκεῖ στὴν περιοχὴ τῶν πράξεων. Εἶναι λοιπὸν καὶ αὐτὸ ἕνα μύθος, νὰ νομίζουμε ὅτι μποροῦμε νὰ διατηροῦμε στο μυαλό μας κάποιο πρόσωπο. Θὰ ἔλεγα καὶ πάλι· δὲν ὑπάρχει πνευματική προκοπή, ὅσο μποροῦμε νὰ διατηροῦμε μιὰ τέτοια κατάστασι σκέψεων στο μυαλό μας.
Ακόμη, δὲν μπορῶ ὁμοίως νὰ πηγαίνω σὲ πάρτυς, χορούς... Ὅταν κάναμε γιὰ τὴν μουσική (ἀπορία μὲ ἀριθμό 43), εἴπαμε γιὰ ροκ μόνον, δηλαδὴ μουσικὴ ποὺ παίζεται μέσα στις ντισκοτέκ. Ὅταν τελείωσε τὸ θέμα, μὲ πλησίασε μία κυρία καὶ λέγει· -Δεν μιλήσατε γιὰ τὴν ντίσκο μουσική! -Τί θὰ πεῖ αὐτό; ντίσκο δὲν εἶναι τὸ κατάστημα ποὺ παίζει την μουσικὴ ρόκ; - Ὄχι, εἶναι ἄλλο πράγμα, καὶ μάλιστα ἔχουν τὸ ἐπιχείρημα τὰ παιδιὰ ὅτι αὐτή (ἡ ντίσκο) δὲν εἶναι τόσο δαιμονισμένη ὅσο ἡ ρόκ. Συλλήβδην λοιπόν, ὅλοι αὐτοὶ οἱ χοροὶ καὶ οἱ μουσικὲς αὐτὲς δὲν εἶναι καλές. Δὲν μποροῦμε νὰ πᾶμε σ᾿ ἕνα πάρτυ νὰ χορέψουμε· δὲν μποροῦμε νὰ βάλουμε τέτοια μουσική! Θὰ πεῖτε· -Μά... -Ἢ θὰ εἶμαι Χριστιανός, ἢ δὲν θὰ εἶμαι! Ὁ Χριστιανὸς ποὺ προσεύχεται, ἐξομολογεῖται, κοινωνεῖ, δὲν πρέπει νὰ ζεῖ διπλή ζωή· δὲν εἶναι δυνατόν! Δὲν μπορῶ νὰ χορεύω καὶ νὰ λέγομαι Χριστιανός! Δὲν μπορῶ νὰ ἀκολουθῶ τὶς ἐπιταγὲς τῆς μόδας καὶ νὰ εἶμαι Χριστιανός! Ντύνομαι ἁπλά! Καθαρὰ τὰ ροῦχα μου, σιδερωμένα, περιποιημένα, ἀλλὰ δὲν ἀκολουθῶ τὴν μόδα.
Δὲν κάθομαι νὰ βάφομαι, οἱ κοπέλες, κυρίως τὰ μάτια ἀλλὰ καὶ ἄλλα πράγματα· δὲν μπορῶ νὰ λέγομαι Χριστιανός! Πρέπει νὰ ἔχω μία φυσικότητα, μίαν ἁπλότητα. Θὰ εἶμαι κουρεμένος, χτενισμένος, ἔτσι ποὺ νὰ δίνω μίαν ὡραία εἰκόνα. Ποτὲ ὅμως νὰ εἶμαι θύμα τῶν ἐπιταγῶν τῆς μόδας.
Δὲν μπορῶ νὰ πηγαίνω ἐδῶ καὶ ἐκεῖ, καὶ σὲ ἐκδρομὲς ἀκόμη, γιατὶ ἐτέθηκε τέτοια ερώτησις, διότι, δυστυχῶς, ὅταν εἶναι ἀνομοιογενὲς τὸ ὑλικὸν τῆς ἐκδρομῆς, τότε... καλύτερα νὰ μὴν σᾶς πῶ τί γίνεται! Γιὰ νὰ μὴν πῶ ἐκεῖνο, ὅτι οἱ ὀργανούμενες εκδρομὲς ἔχουν ὁπωσδήποτε στο πρόγραμμά τους καὶ τὴν ἐπίσκεψι τῆς ντισκοτέκ. Ἔ, ὄχι δά! Ξαναλέγω, ἂν πρόκειται νὰ ζήσουμε ζωὴ Χριστιανικῆς συνεπείας!
-Τί εἶναι ἡ παρθενία; -Κατ᾿ ἀρχὰς πρέπει νὰ μείνει κανεὶς ἁγνὸς καὶ καθαρὸς μέχρι τον γάμο του, ἐν παρθενία. Παρθενία εἶναι τὸ νὰ μὴν μετέχω σ' ὅλα ἐκεῖνα ποὺ ὁ κόσμος σαν κράχτης μὲ καλεῖ. Πρέπει νὰ ἔχουμε τὸ θάρρος νὰ λέμε τό «ὄχι» στὸν κόσμον. Οἱ Χριστιανοί, (νέος ἢ νέα) ποὺ ὑποκύπτουν στὸν κόσμο εἶναι ἀνάξιοι τοῦ ὀνόματος «Χριστιανός»! λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος· «Ἀξίως περιπατῆσαι τῆς κλήσεως ἧς ἐκλήθητε». Κληθήκαμε νὰ εἴμαστε Χριστιανοί· ἂν ὑποτεθεῖ ὅτι προδίδω αὐτὴν τὴν κλῆσιν καὶ πηγαίνω σὲ τόπους ποὺ ὁ Θεὸς δὲν θέλει, ἀναμφισβητήτως δὲν εἶμαι ἄξιος τῆς κλήσεως τοῦ Θεοῦ· εἶμαι ἀνάξιος τοῦ ὀνόματος «Χριστιανός»! Ὁ Χριστιανὸς βεβαίως ζεῖ μέσα στὴν
ἐποχή του, μέσα στὸν κόσμον καὶ ἀγωνίζεται.
Ἂν δὲν παρασκευάζω τὴν ἁμαρτία, ὅσο ὡμὴ καὶ ἂν παρουσιαστεῖ ἡ ἁμαρτία μπροστά μου, θὰ μὲ γλιτώσει ὁ Θεός! ἂν ὅμως παρασκευάζω τὴν ἁμαρτία, καὶ μικρῆς ἐνεργείας καὶ ἂν εἶναι, στὸ τέλος θὰ πέσω καὶ θὰ πάθω κακό. Παράδειγμα Ἂν στον δρόμο δῶ μια σκηνή βρώμικη, θὰ μοῦ δώσει ὁ Θεὸς τὴν δύναμιν νὰ πάρω τὰ μάτια μου ἀπὸ ἐκεῖ· καὶ ἂν δὲν πάρω τὰ μάτια μου -ἐγὼ δὲν παρασκεύασα τὴν εἰκόνα ἀλλὰ τὴν βρῆκα στὸν δρόμον πάλι θὰ μὲ γλιτώσει ὁ Θεός. Ἂν ὅμως πάω σ' ἕνα κινηματογράφω καὶ πληρώσω εἰσητήριον, ἢ ἀγοράσω τηλεόρασι γιὰ νὰ δῶ τέτοιες εἰκόνες, τί λέτε, θὰ μὲ φυλάξει ὁ Θεός; Ἐδῶ ἰσχύει τό «Οὐκ ἐκπειράσεις Κύριον τόν Θεόν σου» δὲν θὰ σὲ φυλάξει ὁ Θεός!
Ὁ Χριστιανὸς νέος ἀγωνίζεται· ἔχει σάρκα καὶ ὀστά, εἶναι παιδὶ τοῦ Ἀδάμ, εἶναι καὶ αὐτὸς πεπτωκὼς ἄνθρωπος, ὅμως ἔχει τὴν Χάριν τοῦ Θεοῦ καὶ καλεῖται ἀπὸ τὸν Χριστὸν νὰ μείνει ἁγνὸς μέχρι τὸν γάμο του. Γιὰ νὰ καλεῖται, σημαίνει ὅτι μπορεῖ! Ὁ Χριστὸς δὲν ἦρθε γιὰ νὰ μᾶς πεῖ οὐτοπιστικὰ πράγματα! Ὁ Χριστὸς ἦρθε να διορθώσει τὸ παρὰ φύσιν ποὺ ἔχουμε, καὶ νὰ μᾶς κάνει κατὰ φύσιν. Τὸ κατὰ φύσιν εἶναι ἡ ἁγνότητα μέχρι τον γάμο, καὶ μέσα στὸν γάμο! -Ποιός λέγει ὅτι ἡ ἁγνότης δὲν εἶναι καὶ μέσα στον γάμο; Μὲ τὴν ἔννοιαν ὅτι δὲν θὰ γίνουν ποτὲ παρεκτροπές, μοιχεία καὶ τὰ ὅμοια.
Δὲν πρέπει νὰ γνωρίσουμε τὴν ἁμαρτία. Ἡ παρθενία εἶναι γιὰ ὅλους καὶ ὄχι γιὰ μερικούς. Εἶναι ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ, καὶ ἡ ἀπουσία της εἶναι μία συμφορά. Σὲ μιὰ ἐποχὴ ποὺ ἡ παρθενία χλευάζεται καὶ ποδοπατεῖται, αὐτὴ ἡ ἐποχὴ καὶ αὐτὴ ἡ γενεὰ εἶναι μία τελματωμένη γενεά, μιὰ ἐποχὴ διεφθαρμένη.
Ἡ παρουσία τῆς παρθενίας εἶναι τὸ ὑπόβαθρο τῆς πνευματικῆς ζωῆς! δὲν μπορῶ νὰ δῶ τὸν Θεὸν ἂν δὲν ἔχω καθαρὰ καρδία. «Μακάριοι οἱ καθαροὶ τῇ καρδίᾳ ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται». Πολλὰ πράγματα βεβαίως λερώνουν τὴν καρδιά· καὶ ἡ ὑπερηφάνεια λερώνει την καρδιά. Ἡ ἁγνότης εἶναι τὸ ὑπόβαθρο, τὸ ὑπόστρωμα ἂν δὲν ἔχω ἁγνότητα εἶναι ἀδύνατον νὰ ἀνεβῶ ψηλότερα καὶ νὰ ζήσω πνευματικὴ ζωή.
Ἡ παρθενία ἀποτελεῖ ἀρετή. Εἶναι προϋπόθεσις ὅλων τῶν ἄλλων ἀρετῶν. Εἶναι ἀρετὴ γιατὶ καταβάλλει ὁ πιστὸς κόπον. Εἶναι τὸ κράμα τοῦ ἔργου που καταβάλλει ὁ ἄνθρωπος, μὲ τὴν δωρεὰν τοῦ Θεοῦ. Προσφέρει ὁ Θεὸς τὴν Χάριν, καὶ ὁ ἄνθρωπος βάζει τον κόπο του καὶ ἀποκτᾶται ἡ ἀρετή.
Γιὰ τὸν τρόπο νὰ διαφυλάξουμε τὴν παρθενίαν, μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅσα εἴπαμε προηγουμένως· δὲν θὰ τρέχω σε χοροὺς καὶ διασκεδάσεις! Καὶ ὁ Χριστιανὸς διασκεδάζει! ἀλλὰ ξέρει τον τρόπο του, ἔχει τὴν χαρά του, μιὰ χαρὰ ποὺ ξεπερνᾶ κάθε χαρὰ τοῦ κόσμου. Ὁ Χριστιανὸς ἔχει εἰρήνη ποὺ ξεπερνᾶ κάθε εἰρήνη τοῦ κόσμου, ποὺ τόσο διαγγέλλεται, αὐτὴ ἡ κοσμικὴ εἰρήνη. Ὁ Χριστιανὸς εἶναι μέσα στὸν κόσμον καὶ εἶναι χώρια ἀπὸ τὸν κόσμον! δὲν μπορεῖ νὰ ζεῖ τὶς προσταγὲς τοῦ κόσμου. Εἶναι ἥρωας ὅταν μπορεῖ νὰ λέγει στὸν κόσμον τό «Ὄχι», καὶ ὅταν μένει ἀδιάφορος στὰ συνοφρυώματα τοῦ κόσμου. Ὅταν ὁ κόσμος ἄλλοτε σοῦ χαμογελᾶ καὶ ἄλλοτε σοῦ κατσουφιάζει καὶ σοῦ παρουσιάζει τὰ μούτρα του τὰ βρώμικα καὶ ἄσχημα (ὅτι δὲν εἶσαι στην παρέα μας!) δείχνει τὸ ἀλλοπρόσαλλον! «Θα στενοχωρηθεῖς ἐπειδὴ ὁ κόσμος «σοῦ κατεβάζει τὰ μούτρα» ἐπειδὴ δὲν εἶσαι δικός του; -Τί σὲ νοιάζει;
52η ομιλία στην κατηγορία " Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ". (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)
►Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας : " Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ. (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου) " εδώ ⬇️
https://arnion.gr/index.php/diafora-uemata/pantiseis-pori-n-katixitiko
↕️
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/321.html?m=1
Απομαγνητοφώνηση : Ἱερὰ Μονὴ Ξενοφῶντος.
🔸Λίστα ομιλιών της σειράς
«Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ. (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)».🔻
https://drive.google.com/file/d/1bnD4KlS2bRvJrfYXaOewN02780y5Z9Sg/view?usp=drivesdk
🎥 Βιντεοσκοπημένες ομιλίες της σειράς «Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ. (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)».🔻
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40pM8I69EWsOE4l3gd0pOg7b
🔸📜 Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες της σειράς «Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ. (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)».🔻
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/search/label/%F0%9F%94%B9%E1%BC%88%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82%20%E1%BC%80%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%B9%E1%BF%B6%CE%BD%20%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%B7%CF%87%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%E1%BF%A6.%0A%28%E1%BC%88%CE%BD%CF%89%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%BF%CF%85%20%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%B7%CF%87%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%E1%BF%A6%20%CE%A3%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85%29?m=1
💠Πλήρης απομαγνητοφωνημένες σειρές ομιλιών (Βιβλία).
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/search/label/%F0%9F%92%A0%CE%A0%CE%BB%CE%AE%CF%81%CE%B7%CF%82%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%BF%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CF%82%20%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AD%CF%82%20%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CF%8E%CE%BD%20%28%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%B1%29.?m=1
🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk
__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0
Όλες οι ομιλίες ~4.487~ του μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/4487.html?m=0
📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=0
📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0
__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share
Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk
†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.