†.Επιτρέψατέ μου όμως να δούμε και την τρίτη πλευρά. Δέν είναι ουσιαστικά μία τρίτη, αλλά μία επέκταση της δευτέρας. Ο πεπτωκός εις την γην αστήρ, όπως λέγει το ιερό κείμενο, το αστέρι που έπεσε στην γή είναι ο διάβολος. Και συνεπώς ο διάβολος φέρει, προσέξτε, το δαιμονικό στοιχείο μέσα στην κτίση. Με αυτό το δαιμονικό στοιχείο ενέπνευσε και τους πρωτοπλάστους. Όταν τους έβαλε την ιδέα του κακού. Όταν τους είπε, ότι μπορούν να θεωθούν χωρίς Θεό, ότι μπορούν να υπάρξουν αυτόνομα, χωρίς τον Θεό και χωρίς να είναι ο σκοπός τους ο Θεός, τους έβαλε ουσιαστικά και ανύποπτα, στους ταλαίπωρους γενάρχες μας το στοιχείο το δαιμονικό. Ξέρετε, αυτό το δαιμονικό στοιχείο μέχρι σήμερα συνεχίζεται από τον διάβολο να υποβάλλετε συνεχώς στους ανθρώπους. Αλλά προσέξτε όμως. Το κακό δεν είναι οντολογικό. Όταν λέμε δεν είναι οντολογικό, δέν υπάρχει κάπου το κακό. Ο διάβολος δεν είναι μία ύπαρξις που οντολογικά είναι το κακό. Ο διάβολος είναι αγαθός άγγελος και έγινε κακός. Αλλά το κακό δεν υπάρχει κάπου. Ακόμη αν θέλετε δεν είναι αρχή το κακό. Με την έννοια την φιλοσοφική, το κακό δεν είναι αρχή.
Γράφει ο άγιος Διάδοχος Φωτικής : "Τὸ κακόν, οὔτε ἐν φύσει ἐστίν, οὔτε μὴν (ἀλλὰ οὔτε) φύσει τς ἐστὶ κακός· κακὸν γάρ τι ὁ Θεὸς οὐκ ἐποίησεν. Ὅτε δὲ ἐν τῇ ἐπιθυμίᾳ τῆς καρδίας εἰς εἶδός τις φέρει (πραγματοποιεῖ κάποιος) τὸ οὐκ ὂν ἐν οὐσίᾳ (τὸ κατ᾿ οὐσίαν ἀνύπαρκτο), τότε ἄρχεται εἶναι, ὅπερ ἂν ὁ τοῦτο ποιῶν ἐθέλοι (ἀρχίζει νὰ λαμβάνει τὴν ὅποια ὑπόσταση τοῦ δίδει αὐτός που τὸ πράττει)- δεῖ οὖν ἀεὶ τῇ ἐπιμελείᾳ τῆς μνήμης τοῦ Θεοῦ, ἀμελεῖν τῆς ἕξεως τοῦ κακοῦ. Δυνατωτέρα γάρ ἐστιν ἡ φύσις τοῦ καλοῦ, τῆς ἕξεως τοῦ κακοῦ· ἐπειδὴ τὸ μέν, ἐστί, τὸ δὲ οὔκ ἐστι· εἰ μὴ μόνον ἐν τῷ πράττεσθαι."
Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι το κακό δεν υπάρχει στην φύση ούτε κανείς είναι εκ φύσεως κακός. Το κακό είναι στην προαίρεση. Από τη στιγμή που θα διαπράξω το κακό τότε παίρνει υπόσταση το κακό. Αλλά υπάρχει όμως στην ελευθερία του ανθρώπου. Εις την προαίρεση του και εν τω πράττειν. Ενώ δηλαδή το θέλω και θέλω να το πράξω εκεί ακριβώς υπάρχει το κακό. Έτσι δεν υπάρχει το κακό ώς ουσία, αυτό είναι πάρα πολύ σπουδαίο. Προσέξτε. Γι' αυτό θέτει ο Θεός στους πρωτοπλάστους την δοκιμασία της θελήσεως με τα δύο δέντρα. Της ζωής και της γνώσεως του καλού και του κακού. Αυτό ώς δοκιμασία θα ανανεωθεί αργότερα εις τους Εβραίους όταν είναι στην έρημο.
Διαβάζουμε στο Δευτερονόμιο 30, 15 και 19 τα εξής : λέγει ο Θεός :
"Ἰδοὺ δέδωκα πρὸ προσώπου σου σήμερον τὴν ζωήν καὶ τὸν θάνατον, τὸ ἀγαθὸν καὶ τὸ κακόν... τὴν εὐλογίαν καὶ τὴν κατάραν· ἔκλεξαι τὴν ζωὴν σύ, ἵνα ζήσῃς σὺ καὶ τὸ σπέρμα σου." Μπροστά σου τα 'χω βάλει και τα δύο. Καί το καλό καί το κακό. Καί την ζωή καί τον θάνατο. Καί την ευλογία καί την κατάρα. Εσύ όμως να διαλέξεις την ζωή. Και έτσι να μπορέσεις να ζήσεις ευλογημένα εσύ και οι απόγονοί σου.
Έτσι θα λέγαμε το δαιμονικό στοιχείο, χωρίς να το δημιουργήσει ο Θεός, το υπογραμμίζω αυτό, υπάρχει σε κάθε λογική και ελευθέρα ύπαρξη. Τι είναι ο διάβολος; Ο διάβολος, αγαθός άγγελος, μόνος του σκέφθηκε το κακό. Δημιούργησε το δαιμονικό στοιχείο. Ο άνθρωπος πάλι δύναται να γίνει πηγή του κακού, γιατί είναι ελεύθερος και λογικός. Και συνεπώς, όταν ο Θεός λέγει, μπροστά σου βάζω την ζωή και τον θάνατο, την ευλογία και την κατάρα, σημαίνει - αλλά προτρέπει ο Θεός, εσύ θα διαλέξεις την ζωή - ότι δύνασαι να δημιουργήσεις μέσα σου και να γίνεις πηγή του δαιμονικού στοιχείου. Ο διάβολος τί κάνει; Ο διάβολος απλώς εξωθεί τον άνθρωπο εις το κακό, εάν ο άνθρωπος τελικά συγκατατεθεί. Αλλά και ο ίδιος ο άνθρωπος είναι δημιουργός του δαιμονικού στοιχείου. Αυτό πρέπει να το καταλάβουμε.
Όταν λοιπόν έπεσε ο Εωσφόρος επί της γης έκ της φωτοφορίας, όπως μας λέγει η Εκκλησία μας, δημιούργησε προϋποθέσεις του κακού επάνω στη γή. Έτσι ο άνθρωπος άφησε το φρέαρ, - περί φρέατος ο λόγος, ερμηνεύουμε την εικόνα, μην το ξεχνάτε αυτό, την εικόνα της πληγής της 5ης -, έτσι ο άνθρωπος άφησε το φρέαρ, το πηγάδι, το φρέαρ των αισθήσεών του ανοικτό. Και γέμισε από τις αναθυμιάσεις του κακού, ο ηγεμών νούς, και σκοτίσθηκε. Που είναι ο ήλιος. Ακόμη άφησε ανοιχτό το φρέαρ του υποσυνειδήτου. Και αναδύθηκε στην επιφάνεια της κοινωνικής ζωής κάθε καταστρεπτικό στοιχείο. Αναδύθηκε το δαιμονικό στοιχείο, αναδύθηκε ο ορθολογισμός, η αθεΐα, πού είναι εικόνα των κακοποιών στοιχείων του ανθρωπίνου υποσυνειδήτου. Να τα αναλύσω αυτά; Να τα κάνω έτσι λιγάκι λιανά, λιγάκι πρακτικά.
Όταν εισβάλει στο κάθε σπίτι αγαπητοί μου η τηλεόραση με τα πορνό της, που πάμε και αγοράζουμε βεβαίως στην τηλεόραση για να την έχουμε, δέν μας την χαρίζουν ε, δηλαδή πληρώνουμε. Ξέρετε, στην τελευταία ανάλυση, όταν δοθεί η συμβουλή "μην βλέπετε τηλεόραση", είναι αδιανόητο στο σύγχρονο άνθρωπο, ο οποίος, μα, πληρώνει για να βλέπει τηλεόραση, κι' εσύ του λές να μην δει τηλεόραση, είναι σαν να πληρώνει στον κινηματογράφο ένα αδρό εισιτήριο να μπεί μέσα, και να του πείς εσύ να έχει κλειστά τα μάτια του και να κοιμάται. Μα, γι' αυτό πληρώνει. Για να πάει να δεί. Άρα λοιπόν αφήσαμε το φρέαρ των αισθήσεων ανοιχτό. Τί θα βγεί τώρα από μέσα; Δεν θα βγούν τόσοι πειρασμοί; Δεν θα βγούν οι αναθυμιάσεις των πειρασμών των αισθήσεων; Είπα μόνο την τηλεόραση, δέν λέω όλα τα άλλα. Δέν λέω τους πειρασμούς της αφής, που είναι οι χοροί στην ντισκοτέκ και όπου αλλού, κακόφημοι χοροί, που είναι πολύ βασανιστική η αίσθηση της αφής. Όλα αυτά σκοτίζουν το μυαλό, τον ηγεμόνα νού, τον ήλιο που λέγει ο ιερός Ευαγγελιστής, βγήκε το σύννεφο αυτό, από μέσα από το φρέαρ της αβύσσου και σκίασε τον ήλιο. Βέβαια αφήνει θα λέγαμε, μόλις κάποια ηλιοφάνεια, βέβαια ο άνθρωπος κάποτε καταλαβαίνει, αλλά δεν μπορεί όμως να δει καθαρά.
Τί να πώ για το ανθρώπινο υποσυνείδητο που το αφήσαμε ανοιχτό; Όταν σήμερα αγαπητοί μου λέμε στην αγωγή - ένα μικρό παράδειγμα θα σας πώ, όλα σας τα λέγω ενδεικτικά μόνο, γιατί δεν μπορούμε να κάνουμε μεγάλες αναλύσεις - πέστε μου, όταν στην αγωγή των παιδιών της νέας γενιάς επικράτησε το δόγμα "μη επιπλήττεις το παιδί διότι θα γίνει κομπλεξικό" είναι γνωστό ότι το παιδί, της κάθε εποχής το παιδί, είναι ο πεσμένος Αδάμ. Η αγωγή σκοπό έχει να μεταβάλει το παιδί ~ πεπτωκότα Αδάμ, σε άνθρωπο της Χάριτος. Που θα ξέρει να καθαρίζει και την συνείδηση και το υποσυνείδητο. Η σύγχρονη αγωγή λέγει : " Άσε το παιδί να ζεί όπως θέλει." Δηλαδή; Ο πεσμένος Αδάμ. Οπότε το παιδί, για να μην πάθει τάχα κόμπλεξ βγάζει από το υποσυνείδητό του εκείνα τα οποία υπάρχουν στην πεπαλαιωμένη ανθρωπότητα, στους απόγονους του Αδάμ. Αυτή δε η πεπαλαιωμένη ανθρωπότητα, όταν βγεί στην επιφάνεια, δεν είναι τίποτε άλλο παρά, η εγκληματικότητα και όλα τα σπορικά πάθη της διατροφής, που έχει ποτέ καλλιεργήσει ο άνθρωπος μέσα του. Όλα αυτά τώρα βγαίνουν από το ανοιχτό φρέαρ της αβύσσου και έρχονται να βασανίσουν. Διότι όταν έχουμε κοινωνίες ανθρώπων, μέσα στις οποίες επικρατούν οι ικανοποιήσεις των αισθήσεων και τα εκβράσματα και οι αναβλύσεις,
καταστάσεων που βρίσκονται εις το υποσυνείδητο, αυτή η κοινωνία ποιά μπορεί να είναι; Το Συλλαμβάνετε; Το πιάνετε αγαπητοί μου;
Αλλά δεν είναι ανάγκη να την πιάσουμε την έννοια αυτή. Μιά ματιά στη σύγχρονη κοινωνία και το βλέπουμε αυτό. Βλέπει κανείς ανάγλυφη την πραγματικότητα στη σύγχρονη κοινωνική μας ζωή. Όχι τον Ελληνικό χώρο αλλά σε μία παγκοσμία κλίμακα.
Έτσι η αμφιβολία, η απαισιοδοξία, ο μηδενισμός, η ανασφάλεια, το βάρος της παρουσίας της δημιουργίας, ξέρετε ο άνθρωπος που δεν έχει Θεό μέσα του, ξέρετε πώς αισθάνεται το σύμπαν; Να πέσει να τον πλακώσει. Είναι ένα αίσθημα που ίσως πολλοί δεν το καταλαβαίνουμε. Αλλά υπάρχει όμως εις τους ανθρώπους. Αισθάνεται ότι θα πέσει να τον πλακώσει. Ή ακόμα ο φόβος ενός εχθρικού σύμπαντος. Όταν φοβάται τον σεισμό, φοβάται την καταιγίδα, φοβάται όλα αυτά τα στοιχεία, τα οποία τα τελευταία χρόνια έχουν πραγματικά φύγει από το ρυθμό τους, όλα αυτά μπροστά στον άνθρωπο, τον σύγχρονο άνθρωπο δημιουργούν ένα σύμπαν εχθρικό. Όλα αυτά έρχονται, να βασανίσουν, δίκην ακρίδων, που λέγει η πληγή, έρχονται να βασανίσουν τον άνθρωπο, τον χωρίς νόημα υπάρξεως και τον χωρίς Θεό.
Έτσι έχουμε τις ακρίδες ερινύες, που βασανίζουν τόσο φοβερά τον άνθρωπο. Θα σας πώ ακόμα ένα μικρό παράδειγμα. Πάρτε τα ναρκωτικά. Τα ναρκωτικά τί είναι; Είναι το αντιστάθμισμα της λύπης που καταφεύγει ο άνθρωπος ο σύγχρονος. Και το τσιγάρο, αγαπητοί μου, το τσιγάρο είναι και αυτό ένα είδος ναρκωτικού. Βέβαια είναι πολύ ελαφρύ, αλλά είναι η γέφυρα που οδηγεί στα ναρκωτικά. Ενας νέος που ποτέ του δεν δοκίμασε να καπνίσει, είναι, αν όχι αδύνατον, αλλά είναι πάρα πολύ δύσκολο να γνωρίσει τα ναρκωτικά. Ο άνθρωπος ο οποίος δέν θα ήθελε να δημιουργεί αντισταθμίσματα ηδονιστικά από την πικρία της ζωής, ο άνθρωπος αυτός μπορεί ν' αντέξει. Αλλά οι πιο πολλοί άνθρωποι ακριβώς γιατί άφησαν τις αισθήσεις τους να απολαμβάνουν πάν ότι ηδονιστικό υπάρχει, όπως καταλαβαίνετε, ο άνθρωπος υπόκειται πολύ εύκολα πια στην πρόκληση κάθε ηδονιστικού στοιχείου που του προσφέρετε. Πρόχειρο, πολύ πρόχειρο είναι σήμερα τα ναρκωτικά. Ο νέος ιδίως, που θα χρησιμοποιήσει τα ναρκωτικά. Ταυτοχρόνως με τη γεύση της ηδονής καταστρέφεται. Έτσι έχουμε την απόλαυση της ηδονής με την αυτοκαταστροφή. Ο σύγχρονος άνθρωπος είτε στη θεωρία, είτε στην πράξη δημιουργεί τον αυτομηδενισμό. Είναι τραγικό. Είναι τραγικό Είναι τραγικό Έχει φτάσει η ανθρωπότητα σ' ένα φοβερό αδιέξοδο. Δέν ξέρω με ποιον τρόπο να εκφράσω αυτό το αδιέξοδο που έχει φτάσει η ανθρωπότητα, σε τεράστιες μάζες. Είναι αξιολύπητη η ανθρωπότητα, είναι ακριβώς αυτή η πληγή που βασανίζει τους ανθρώπους με όλα αυτά τα οποία λίγοι έχουν διαλέξει.
Αλλά να προχωρήσω λίγο.
Το δαιμονικό στοιχείο αγαπητοί μου, το συναντούμε και στον πολιτισμό.
Δέν είναι τυχαίο ότι ο πολιτισμός αναπτύχθηκε από την γενιά του Κάϊν. Πήγε λέει, ο Κάϊν απέναντι από τον παράδεισο που έφυγαν οι γονείς του, και εκεί έκτισε πόλη. Δηλαδή όχι με την έννοια όπως την ξέρουμε σήμερα, αλλά ένα τόπο κατοικίας. Και ανέπτυξε τον πολιτισμό. Αυτό αν θέλετε διαβάστε το, με κάποιο όμως βοήθημα για να το καταλάβετε. Στο 4ο κεφάλαιο 17 - 24 στίχοι. Τέσσερις απόγονοί του, τέσσερα παιδιά του, δημιουργούν τον πολιτισμό. Μάλιστα για την μία θυγατέρα, τρία αγόρια ένα κορίτσι, αυτή λέγεται κατά την παράδοση των Εβραίων, ότι εφεύρε το γνέσιμο των μαλλιών και έκανε ύφασμα. Έτσι η γενναία του Κάϊν, προσέξτε λίγο, είναι λεπτό το σημείο, ανέπτυξε τον πολιτισμό. Δέν είναι σας είπα τυχαίο αυτό. Ο Κάϊν πήρε την κατάρα από το Θεό. Και θέλησε να βρεί ένα αντιστάθμισμα της κατάρας που τον κυνηγούσε, στον πολιτισμό. Ο οποίος πολιτισμός έρχεται να απαλύνει τη ζωή του ανθρώπου.
Αντιθέτως η γενναία τους Σήθ, ο οποίος Σήθ, γεννήθηκε εις αντικατάσταση του Αβελ, που εφονεύθηκε από τον Κάϊν, η γενεά του Σήθ έμεινε εις την λατρεία του Θεού, αλλά και την απλότητα της ζωής. Υπογραμμίζω. Στη λατρεία του Θεού και εις την απλότητα της ζωής. Επί παραδείγματι ο Ενώς, που είναι υιός του Σήθ, λέγει εκεί η Γένεσις 4, 26 το εξής : "οὗτος ἤλπισεν ἐπικαλεῖσθαι τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ." ενώ αυτό δέν υπάρχει εις τον Κάϊν.
Έτσι δημιουργήθηκαν αγαπητοί μου δύο ρεύματα. Ακούσατέ το. Το ρεύμα Το ένα είναι του Κάϊν, που είναι μακριά από το Θεό, δημιουργεί πολιτισμό με καλπάζοντα τρόπο, δια να απαλύνει την τραχύτητα της ζωής. Αλλά και να αντισταθμίσει την πικρία της ψυχής. Που δεν έχει η ψυχή γαλήνη και ειρήνη επειδή είναι μακριά από τον Θεό.
Από την άλλη μεριά το άλλο, η άλλη πλευρά, η άλλη γενιά του Σήθ, που λατρεύουν τον Θεό και ζουν απλά. Δέν ανοίγουν πολιτισμό με την έννοια που τον δημιουργεί ο Κάϊν. Έτσι αυτά τα δύο ρεύματα κινήθηκαν. Ας μου επιτραπεί να το πώ, άν δέν κάνω λάθος, αυτά τα δύο ρεύματα κινήθηκαν μέσα εις αυτή την Εκκλησία του Χριστού. Στην Ανατολή κινήθηκε η γενεά του Σήθ. Στην Δύση η γενεά Κάϊν. Η Δύση, η Χριστιανική Δύση, ανέπτυξε τον πολιτισμό γιατί έχασε το Θεό. Η Ανατολή διατήρησε τη λατρεία του Θεού κι' επειδή δεν είχε ανάγκη να αναπτύξει πολύ πολιτισμό, μη μου πείτε για Τουρκοκρατία, βγάλτε το αυτό. Η Ανατολή ήταν μέσα στη φόρμα της, μέσα στο μεδούλι της, η Ανατολή είχε τη λατρεία του Θεού. Και ανέπτυξε μία απλή ζωή.
Βέβαια ο τεχνικός πολιτισμός μέχρις ενός βαθμού δύναται να υπηρετήσει τον άνθρωπο και να του απαλύνει τη ζωή του, οπωσδήποτε. Αλλά πέρα όμως από τα όρια αυτά, μεταβάλλεται ο πολιτισμός σε άγχος, σε βλάβη, σε κατάρα. Η χρήσις της γής και των υλικών, στην απλή μορφή, δέν έχουνε κανένα κίνδυνο, ούτε στην ψυχοσωματική υγεία του ανθρώπου, ούτε εις το περιβάλλον του. Πάρτε την εικόνα αυτή που υπήρχε λίγο παλιότερα. Οι γεωργοί μας, όχι λιπάσματα, έπαιρναν λίγο σιτάρι, όχι λιπάσματα, όχι άλλα πράγματα που χαλάνε σήμερα την γή. Ξαναλέω, παίρνανε λίγο σιτάρι. Τα καρπούζια ήταν μικρά. Τα ροδάκινα, α, τα μακαρίτικα τα ροδάκινα, δέν υπάρχουν πια, τα ροδάκινα ήταν όλο άρωμα, μικρά όμως. Όλα μικρά ήταν, δέν είχαν λιπάσματα. Οι ντομάτες μικρές. Δέν ήταν όμως και οι απαιτήσεις των ανθρώπων μεγάλες. Έτρωγαν λιτά και απλά. Είναι αυτό που λέγει Απόστολος Παύλος "οἱ χρώμενοι τῷ κόσμῳ τούτῳ ὡς μὴ καταχρώμενοι·" (Α' κορινθίους 7, 31) Δέν γινόταν κατάχρηση ούτε στην κατανάλωση ούτε στη γή. Έτσι και ο άνθρωπος και το περιβάλλον διατηρούσαν μία υγεία. Ήλθε όμως μία άλλη εποχή. Ήλθε η πληγή η 5η. Ο άνθρωπος επειδή θέλει να ικανοποιεί τις αισθήσεις του ηδονιστικά, το δαιμονικό στοιχείο μπήκε μέσα στη ζωή του, μέσα στον πολιτισμό του, και τώρα αρχίζει να παραβιάζει την φύση να του αποδώσει ό,τι περισσότερο μπορεί. Και χρησιμοποιεί την Χημεία, χρησιμοποιεί την πυρηνική ενέργεια, χρησιμοποιεί όλα εκείνα τα οποία καταστρέφουν τη ζωή του, αλλά καταστρέφουν και το περιβάλλον του. Πολύ ωραία το εκφράζει αυτό ο ιερός ψαλμωδός ως εξής : "
- Αγαπητοί μου ξέρετε όλα είναι κατατεθημένα στην Αγία Γραφή - λέγει στον 16ο ψαλμό στιχος14ο το εξής :" καὶ τῶν κεκρυμμένων σου ἐπλήσθη ἡ γαστὴρ αὐτῶν, ἐχορτάσθησαν υίῶν, καὶ ἀφῆκαν τὰ κατάλοιπα τοῖς νηπίοις αὐτῶν."
Από τα κεκρυμμένα σου χόρτασε η κοιλιά τους. Ποιά είναι τα κρυμμένα του Θεού; Πάμε να βγάλουμε από τους ωκεανούς, πάμε να βγάλουμε από τα έγκατα της γής, πάμε να βγάλουμε δέν ξέρω τί, να φτιάξουμε να φάμε. Όχι για να καλύψουμε τις ανάγκες μας, αλλά για να χορτάσουμε τις επιθυμίες μας. "ἐχορτάσθησαν υίῶν, καὶ ἀφῆκαν τὰ κατάλοιπα τοῖς νηπίοις αὐτῶν."
Προσέξτε αυτόν τον στίχο. Ο Βατικανός κώδικας, αντί "υίῶν", παιδιών, έχει "ὑείων" που θα πεί χοιρινά κρέατα. Που δείχνει ακόμη, ότι τρώγουν οι άνθρωποι και απαγορευμένες τροφές. Απαγορευόταν εις τους Εβραίους το κρέας το χοιρινό. Συνεπώς χορταίνουν και με απαγορευμένες τροφές. Σήμερα αγαπητοί μου τι τρώμε! Τι έχουνε μέσα αυτά που τρώμε..!
Ακόμα η μετάφραση εκ του εβραϊκού έχει ως εξής : - Γιατί αυτό που σας διάβασα είναι εκ των εβδομήκοντα. - "των οποίων τα τέκνα είναι χορτασμένα, οι οποίοι αφήνουν τα υπόλοιπα για τα βρέφη τους" δηλαδή για τα εγγόνια τους, αυτό εννοεί για τα βρέφη τους. Χορτασμένη γενιά, χορτασμένα τα παιδιά και αφήνουν και για τα εγγόνια τους. Πράγμα που δείχνει έκτυπα την καταναλωτική μας κοινωνία. Έτσι, εκβιάζουμε αγαπητοί μου την φύση. Προσέξτε τι είπα, εκβιάζουμε την φύση. Να δώσει φρούτα και λαχανικά υπερμεγέθη, μα και σε κάθε εποχή.
Προσέξτε : Αγγουράκια το καλοκαίρι, αγγουράκια τον χειμώνα. Ντομάτες το καλοκαίρι, ντομάτες τον χειμώνα. Τώρα αυτές οι ντομάτες, τα αγγουράκια πώς γίνονται, με ενέσεις, με λιπάσματα, με ορμόνες.. άλλη παράγραφος. Άν τώρα με αυτά αρρωσταίνουμε, άλλη παράγραφος. Βλέπετε η λαιμαργία μας, να αλλάξουμε τις εποχές, να φάμε. Γιατί να φάμε αγγουράκια και ντομάτες τώρα τον χειμώνα; Να φάμε Λάχανα. Θα είναι πιό νόστιμα τα αγγουράκια και οι ντομάτες το καλοκαίρι άμα τα φάμε. Και γιατί να τρώμε το καλοκαίρι λάχανα; Να τα φάμε τον χειμώνα. Βλέπετε αγαπητοί μου; Εκβιάζουμε τη φύση. Κρέατα; Ζώα; Μεγαλωμένα με ορμόνες. Γιατί; Γιατί γίναμε κρεατοφάγοι. Να φάμε πολύ κρέας. Άν φάμε λιγότερο; Άν φάμε λιγότερο τότε, δέν έχουμε ανάγκη να παχαίνουμε για να φτιάχνουμε κοτόπουλα 20 ημερών 30 ημερών και να είναι ενός κιλού.
Αφύσικα πράγματα. Αφύσικα πράγματα. Προϊόντα έτσι σε υπερφυσικό μέγεθος με τη χρήση χημικών και δεν ξέρω τι άλλων.
Αξιοσημείωτο είναι αυτό που λέει ο ψαλμωδός στην συνέχεια του 16ου ψαλμού. Αυτοί είναι, εκείνοι που τρώνε από τα κεκρυμμένα του Θεού και χορταίνει η κοιλιά τους "ἐγὼ δὲ (λέει ο ψαλμωδος)
ἐν δικαιοσύνῃ ὀφθήσομαι τῷ προσώπῳ σου, χορτασθήσομαι ἐν τῷ ὀφθῆναί μοι τὴν δόξαν σου."
Είναι η πλευρά του Σήθ. Η άλλη πλευρά είναι η πλευρά του Κάϊν. Είναι πολύ ενδεικτικό αυτό. Έτσι βλέπουμε, ο άνθρωπος όπως μιλάει εδώ, εγώ θα χορτάσω με τη δόξα σου, θα καλλιεργήσω την γή απλά. Έτσι, βλέπει τον Θεό, χορταίνει με Θεό, και από την φύση θα πάρει αυτό που είναι αναγκαίο του, χωρίς εκβιασμό της φύσεως. Είναι αυτό που λέει ο Κύριος "ούκ επ' άρτω μόνο ζήσεται άνθρωπος." Ο άνθρωπος είπε : Όχι, με άρτο θα ζήσει μόνο ο άνθρωπος! Αλλά από τη στιγμή που θα πούμε όχι με άρτο θα ζήσει ο άνθρωπος μόνο, αλλά και με τον λόγο του Θεού, και με τη θεωρία του Θεού, τότε δημιουργούμε ισορροπία δυνάμεων μέσα στη φύση, και δέν έχουμε αυτόν τον βασανισμό που έχει ο σύγχρονος άνθρωπος στο σύγχρονο πολιτισμό. Θα μπορούσαμε να πούμε αγαπητοί μου, ότι είναι εκείνο που οι αρχαίοι Έλληνες ήθελαν να το δείξουν, να δείξουν αυτόν τον εκβιασμό με τον μύθο των ασκών του Αιόλου, που άνοιξαν τους ασκούς βγήκαν οι αέρηδες από εκεί και έφεραν το πλοίο του Οδυσσέως, ενώ κοιμόταν έγινε αυτό, το έφεραν πίσω στο νησί του Αιόλου, ο οποίος δυσαρεστήθηκε όταν τους είδαν να γυρίζουν πίσω, γιατί αυτός ο ίδιος έβαλε τους αέρηδες, τους ανέμους μέσα στους ασκούς για να φτάσουν στην Ιθάκη. Ή ακόμα άν θέλετε μ' εκείνον τον άλλο τον μύθο του μαθητευομένου μάγου, που είναι και ένα μουσικό κομμάτι αυτό, που βλέπουν εκεί τον μαθητευόμενο μάγο ή έβλεπε το αφεντικό του τον μάγο, σε μία απουσία του,
σκέφτηκε και είπε : πώς μπορώ να επιστρατεύσω τις μυστικές δυνάμεις της φύσεως να μη υπηρετήσουν;
Ανοιξε τα βιβλία, άρχισε να διαβάζει, κι' ήρθαν οι δαίμονες, το δαιμονικό στοιχείο. Και του λέγουν στις διαταγές σου. Και τότε λέγει αυτός. Ηθελε να πλύνει, να σφουγγαρίσει μέσα το εργαστήριο. "Νερό θέλω". Πήγαν αυτοί πιάσαν να κουβαλούν νερό από το πηγάδι. Α, λέγει, τί θαυμάσια, τί θαυμάσια. Το νερό πόσο άκοπα έρχεται τώρα για να σφουγγαρίσω. Κουβαλούσαν νερό, χύναν τους κουβάδες μέσα χωρίς να σταματούν. Άρχισε να ανησυχεί. Ε, καλά, λέει, φτάνει. Τίποτα Κουβαλούσαν συνέχεια. Κουβαλούσαν, κουβαλούσαν, άρχισε το νερό ν' ανεβαίνει. Τον έπιασε τρομάρα. Άρχισαν τα αντικείμενα να επιπλέον μέσα στο εργαστήριο. Καταφθάνει ο μάγος, του λέει, τι είναι αυτά; Κι' αυτός ήξερε το μυστικό, και έβαλε τις δυνάμεις αυτές της φύσεως, το δαιμονικό στοιχείο στη θέση του. Αγαπητοί μου ο άνθρωπος ανακάλυψε το δαιμονικό στοιχείο, μέσα στην κτίση, το απελευθέρωσε και τώρα φωνάζει να ελέγξει το δαιμονικό στοιχείο, αλλά δεν μπορεί. Ελέγξτε παρακαλώ την ατομική ενέργεια, ελέγξτε παρακαλώ τις βόμβες που απειλούν την ανθρωπότητα. Υπάρχει έλεγχος; Πάει. Ξεφεύγει από τα χέρια μας αγαπητοί μου ο έλεγχος αυτός. Έτσι, θα λέγαμε σήμερα ο πολιτισμός προσπαθεί να απελευθερώσει τις δυνάμεις της φύσεως, με αποτέλεσμα αυτή η απελευθέρωση, έστω κι αν χρησιμοποιηθεί, όπως λένε για ειρηνικούς σκοπούς, όμως δυστυχώς σας είπα, ξέφυγε. Η ραδιενέργεια, οι χημικές ενώσεις, όλα αυτά προκαλούν τόσο κακό στον άνθρωπο, μα και στο περιβάλλον του.
Απόσπασμα από την 40η ομιλία στο βιβλίο της Καινής Διαθήκης « Ιερά Αποκάλυψις ».
Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Ἱερά Ἀποκάλυψις " εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/kainh-diauhkh/iera-apokalycis
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40qa7vUvidbEX6OBGq3b9WeV
🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk
__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0
📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1
📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0
__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share
Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk
†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.