21 Ιουλίου 2021

Προπαρασκευή τῆς Κρίσεως. Ὁ εὐαγγελισμός τῶν ἐθνῶν. Ἡ πτῶσις τῆς Βαβυλῶνος.

†.Ευρισκόμεθα εις το 14ο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως στίχος 6 - 7.

«Καὶ εἶδον ἄλλον ἄγγελον πετόμενον ἐν μεσουρανήματι, ἔχοντα εὐαγγέλιον αἰώνιον εὐαγγελίσαι ἐπὶ τοὺς καθημένους ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ἐπὶ πᾶν ἔθνος καὶ φυλὴν καὶ γλῶσσαν καὶ λαόν,/λέγων ἐν φωνῇ μεγάλῃ· φοβήθητε τὸν Κύριον καὶ δότε αὐτῷ δόξαν, ὅτι ἦλθεν ἡ ὥρα τῆς κρίσεως αὐτοῦ, καὶ προσκυνήσατε τῷ ποιήσαντι τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν καὶ πηγὰς ὑδάτων.» 

Και είδα, σας αποδίδω, άλλον άγγελο να πετά στο μεσουράνημα, να κρατά Ευαγγέλιο αιώνιο, ευαγγελίζοντας αυτούς που κάθονται, που βρίσκονται στην επιφάνεια της γής, σε κάθε έθνος και φυλή και γλώσσα και λαό. Και έλεγε με φωνή μεγάλη, φοβηθείτε τον Κύριον και δώσετε δόξα εις αυτόν, γιατί ήλθε η ώρα της κρίσεώς του, και προσκυνήσατε εκείνον που δημιούργησε τον ουρανό και την γή και τη θάλασσα  και τας πηγάς των υδάτων.

    Μετά το παρεμβληθέν διαψαλμα του ισταμένου αρνιού που περιστοιχίζεται από τις 144.000 των αφιερωμένων πιστών, επανέρχεται αγαπητοί μου ο ιερός Ευαγγελιστής εις την συνέχεια των καταθλιπτικών εικόνων της Ιστορίας της ανθρωπότητος και της Εκκλησίας. Βεβαίως μετά από την παρουσία του Αντιχρίστου, ευθύς μετά, το υπογραμμίζω, σας το έχω πει δυο-τρεις φορές μέχρι τώρα, δέν μεσολαβεί τίποτα μετά από τον Αντίχριστο, ευθύς μετά έρχεται ο Χριστός, ο οποίος θα έλθει όχι ως λυτρωτής αλλά ως κριτής. Ετσι εφ' εξής, τα αναφερόμενα παρακάτω κεφάλαια, καλύπτοντας από την προπαρασκευή της κρίσεως και καταλήγουν στην τελική κρίση, η οποία συμπίπτει πάντοτε με τη Δευτέρα του Χριστού Παρουσία. Οταν λέμε κρίση, εννοούμε την αποκατάσταση του δικαίου και της αδικίας εις το πρόσωπο των δικαίων και των αληθινών Χριστιανών, όπως και την τιμωρία της αδικίας και του ψεύδους εις το πρόσωπο των ασεβών και αδίκων και απίστων ανθρώπων.

    Όπως προ του Αντιχρίστου έχουμε τον χρόνο της δράσεως των επί μέρους αντιχρίστων, έτσι και προ της τελικής κρίσεως έχουμε την μερική κρίση της Ιστορίας. Όπως έχουμε πολλούς αντιχρίστους, έχουμε πολλές κρίσεις. Πολλές κρίσεις του Χριστού. Αυτή η μερική κρίση της Ιστορίας δεν είναι τίποτε άλλο παρά αυτή η επέμβαση του Χριστού κριτού εις τα επί μέρους γεγονότα της Ιστορίας. Όπως ακριβώς βλέπουμε να επεμβαίνει ο Θεός εις την Ιστορία του Ισραήλ καθ' όλο το μήκος της υπάρξεώς της, έτσι ο Θεός επεμβαίνει πάντοτε μέσα στην Ιστορία για να δημιουργεί αυτές τις επί μέρους κρίσεις.

    Οι επεμβάσεις αυτές του Θεού, έχουν είτε παιδαγωγικό χαρακτήρα είτε καταδικαστικό χαρακτήρα, αναλόγως το πώς θα κρίνει ο Θεός. Η τελική κρίση όμως δέν θα έχει παιδαγωγικό χαρακτήρα, αλλά μόνον, και κατά μόνον καταδικαστικό χαρακτήρα. Με βάση αυτά που σας είπα, παρατηρούμε ότι πρό της τελικής κρίσεως, ήδη η κρίση ενεργείται, η κρίση επιτελείται. Οπως και πρό του ερχομού του Αντιχρίστου ο Αντίχριστος δρά και ενεργεί. Αυτό φαίνεται από πολλά χωρία της Αγίας Γραφής. Ότι η κρίση ήδη επιτελείται, αποτελεί ένα μυστήριο. Πώς ο Θεός επεμβαίνει μέσα στην Ιστορία και κρίνει την Ιστορία. Και φυσικά τούτο είναι ολοφάνερο στα μάτια των πιστών, στους απίστους ίσως δεν φαίνεται, ή καλύτερα φαίνεται, αλλά δέν θα ήθελαν ποτέ να εξηγήσουν το φαινόμενο θεολογικά, αλλά με άλλα κριτήρια. Εκείνα τα οποία προσφέρει η κοσμική φιλοσοφία της Ιστορίας. Με τα κριτήρια αυτά κρίνουν τα αποτελέσματα της Ιστορίας. Επί παραδείγματι, Γιατί εμείς νικούσαμε το 1940; Γιατί νικήθηκε η Γερμανία κατά τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο; Αυτά τα γιατί της Ιστορίας, δέν τα ερμηνεύουν πότε θεολογικά οι ιστορικοι. Διότι δέν έχουν θεολογικά μάτια. Προσπαθούν να κάνουν ερμηνεία φιλοσοφική της Ιστορίας. Οχι όμως θεολογική. Επί παραδείγματι, πώς μπορεί να κριθεί το θαύμα της νίκης των Ελλήνων εναντίον δύο αυτοκρατοριών, της Ιταλίας και της Γερμανίας; Δύναται να εξηγηθεί με ποικίλες θεωρίες και είτε υλιστικές θεωρίες, είτε  οικονομικές, βεβαίως υλιστική είναι, άν και εδώ είναι τώρα το σπουδαίο, ότι αυτές οι θεωρίες επαληθεύουν από την ανάποδη. Θα έπρεπε με βάση τις θεωρίες αυτές, να είχε κερδίσει τον πόλεμο και η Γερμανία και η Ιταλία. Διότι κάποιοι άλλοι παράγοντες μπαίνουν. Ποιοί είναι αυτοί οι παράγοντες οι οποίοι τελικά δίνουν την νίκη στην Ελλάδα; Αυτοί οι άλλοι παράγοντες ερμηνεύονται είτε υλιστικά είτε ιδεαλιστικά, όπως θέλετε πάρτε το. Το θέμα είναι ότι, δέν αναγνωρίζεται ο Θεός ότι επεμβαίνει μέσα στην Ιστορία. Για τους Χριστιανούς έχουμε τις επί μέρους κρίσεις της Ιστορίας. Όπως λέγει ο Θεός: Εσείς, λέει στους Εβραίους, δέν με ακούτε, θα σας παραδώσω στα χέρια των Βαβυλωνίων, αλλά εγώ κατόπιν θα τιμωρήσω τους Βαβυλωνίους. Ετσι η καταστροφή της Βαβυλώνος, ως ερμηνεία της Ιστορίας, μπορεί να ειπωθεί ότι θέλετε. Αλλά η σωστή ερμηνεία είναι ότι ο Θεός τιμωρεί τους Βαβυλωνίους, επειδή εκείνοι με τη σειρά τους είχαν τιμωρήσει τους Εβραίους, αλλά οι Εβραίοι τιμωρήθηκαν από τους Βαβυλωνίους, επειδή παρέβησαν τις εντολές του Θεού. Δηλαδή βλέπουμε μία πολυπλοκότητα, μία πολυδαιδαλότητα μέσα στην Ιστορία. Αυτά όλα δέν μπορούμε να τα ξεχωρίσουμε, παρά μόνο ό,τι μας αποκαλύπτει ο Θεός. Και μόνο μπορούμε να καταλάβουμε μερικά πράγματα, όταν δεχθούμε την θεολογική ερμηνεία της Ιστορίας και όχι την φιλοσοφική ερμηνεία της Ιστορίας. Κι ακόμα εαν θέλετε, μέσα στην Ιστορία συμβαίνουν πολλά πράγματα ανεξήγητα. Αυτά θα εξηγηθούν, πότε λέτε; Εις την Βασιλεία του Θεού, που θα βλέπουν τις ενέργειες του Θεού, έστω εκ των υστέρων, σαν κάτι όπως σήμερα θα  προβάλαμε μία ταινία με τα γεγονότα του πολέμου 40 - 41, και θα καθόμαστε σε μιά καρέκλα να τα βλέπουμε ανέτως αυτά, έτσι τότε οι πιστοί μέσα στη Βασιλεία του Θεού, θα βλέπουν να ξετυλίγεται η Ιστορία και οι επεμβάσεις του Θεού,και θα βλέπουνε την σοφία και την αγάπη του Θεού και θα δοξολογούν τον Θεό.

    Αλλά ας δούμε και κάποια χωρία από την Αγία Γραφή πώς επεμβαίνει ο Θεός και κρίνει μερικώς την Ιστορία. Διότι τελικώς, θα κριθεί εις τα έσχατα. Γράφει ο Απόστολος Παύλος: «κρινόμενοι δὲ ὑπὸ τοῦ Κυρίου παιδευόμεθα, ἵνα μὴ σὺν τῷ κόσμῳ κατακριθῶμεν.» (Α Κορ. 11,32)

Α, ώστε επεμβαίνει ο Θεός στη ζωή των πιστών. Ναί. Πώς επεμβαίνει; Επεμβαίνει με μία αμαρτία μου που θα κάνω, θα έρθει να με παιδαγωγήσει. Κάνει κρίση σ' εμένα, μου δημιουργεί κρίση, δηλαδή δικαστήριο, και με παιδαγωγεί με την κρίση εκείνη που μου κάνει. Και λέγει τώρα ο Απόστολος: "Κρινόμενοι από τον Κύριο, παιδαγωγούμεθα ώστε να μην κατακριθούμε κατά την τελική κρίση, που είναι καταδικαστική μαζί με τον κόσμο. Το καταλάβατε;

    Ακόμη λέγει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης: «ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν (τον Χριστό) οὐ κρίνεται, ὁ δὲ μὴ πιστεύων ἤδη κέκριται» (Ιω. 3,18) Αυτός που δέν πιστεύει εις τον Χριστόν, ήδη έχει κριθεί. Πώς ἤδη κέκριται, εάν η κρίση αναμένεται στα έσχατα; Είναι η ίδια έννοια που λέμε, ο Αντίχριστος έρχεται και ήδη πολλοί αντίχριστοι υπάρχουν. Είναι ακριβώς η ίδια θέση. Γι' αυτό σας πήρα παράλληλα το θέμα του Αντιχρίστου με τους αντιχρίστους, και το θέμα της κρίσεως με τις επιμέρους κρίσεις. Τα πήρα παράλληλα. «αὕτη δέ ἐστιν ἡ κρίσις, (λέγει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης) ὅτι τὸ φῶς ἐλήλυθεν εἰς τὸν κόσμον, καὶ ἠγάπησαν οἱ ἄνθρωποι μᾶλλον τὸ σκότος ἢ τὸ φῶς·» (Ιω. 3,19) Και σημειώνει πάλι ο ιερός Ευαγγελιστής, το λέγει ο Χριστός: «νῦν κρίσις ἐστὶ τοῦ κόσμου τούτου, νῦν ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου ἐκβληθήσεται ἔξω·» (Ιω. 12,31) Τώρα, αυτό το "νῦν" πότε είναι; Τώρα, εκείνη τη βραδιά. Εκείνη τη βραδιά που ο Κύριος ήταν στον κήπο της Γεθσημανή. Που την άλλη μέρα θα σταυρωθεί. Τώρα, λέγει, τώρα, τώρα, υπάρχει κρίση στον κόσμο αυτόν, υπάρχει κρίση αυτού του κόσμου. Προσέξτε, όχι στον κόσμο, αλλά αυτού του κόσμου. Τώρα, "νῦν ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου," ποιός είναι ο άρχων του κόσμου τούτου; ο διάβολος. "Ἐκβληθήσεται ἔξω·" θα πεταχτεί έξω. Που σημαίνει, θα κριθεί. Ώστε ο διάβολος κρίθηκε ήδη. Με την σταύρωση του Χριστού. Αλλά η τελευταία καταδίκη, δεν θα είναι παρά εκείνο το οποίο θα βάλει την σφραγίδα του τελεσιδίκου. Μη πάτε μακριά αγαπητοί μου. Ενας άνθρωπος ο οποίος πεθαίνει, γι αυτόν η κρίση τελείωσε. Τελείωσε γι αυτόν η κρίση. Κρίθηκε. Εάν βρίσκεται εις τον Άδη, ξέρει ότι όταν θα γίνει η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, τότε θα έχει την καταδίκη του πλέον την οριστική. Οταν είναι εις τον Παράδεισο ξέρει ότι δέ θα καταδικαστεί. Θα εισέλθει στη Βασιλεία του Θεού. Κρίθηκε. Λέγει ο Κύριος: «ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὁ τὸν λόγον μου🔷 ἀκούων καὶ πιστεύων τῷ πέμψαντί με ἔχει ζωὴν αἰώνιον, καὶ εἰς κρίσιν οὐκ ἔρχεται, ἀλλὰ μεταβέβηκεν ἐκ τοῦ θανάτου εἰς τὴν ζωήν.» (Ιω. 5,24) Ο πιστός σε κρίση δέν έρχεται, αλλά μεταβέβηκε από τούτη την ζωή στην αιωνία ζωή, χωρίς να έλθει σε κρίση, σε καταδίκη, καθόλου τίποτε. Σε κρίση δεν έρχεται. Βλέπετε λοιπόν πώς ενεργείται η κρίση μέσα στην Ιστορία;

     Πάντως ο ιερός Ευαγγελιστής τώρα στην Αποκάλυψη, μας δίνει μία εικόνα, αυτή που σας διάβασα, προπαρασκευής της κρίσεως, η οποία επεκτείνεται εις την έκθεση των επτά φιαλών. Που είναι μία σειρά από πληγές, και οι οποίες είναι οι τελευταίες μέσα εις την Ιστορία. Θυμάστε ότι είχαμε άλλες δύο επτάδες. Τώρα έχουμε την τελευταία επτάδα. Δέν σημαίνει βεβαίως ότι τελειώνει η μία ιστορικά για ν' αρχίσει η άλλη και κατόπιν η άλλη. Θυμάστε που σας είχα πεί ότι και οι τρείς επτάδες ενεργούν παραλλήλως, όταν είχαμε κάνει ένα θέμα, πώς θα ερμηνεύσουμε το βιβλίο της Αποκαλύψεως; Θα πρέπει να πάρουμε τα γεγονότα σε μία ευθεία του χρόνου ή σε μία ελικοειδή γραμμή; Θυμάσαι τον τρόπο της ερμηνείας. Που σημαίνει έχουμε επανάληψη και επανάληψη. Ώστε, η πρώτη πληγή της πρώτης επτάδος, η πρώτη πληγή της δευτέρας επτάδος και η πρώτη πληγή της τρίτης επτάδος, στην πραγματικότητα είναι μία πληγή, η οποία συνεχίζει μέσα στους αιώνες,  καλύπτουσα όλες τις πτυχές της, έως τα έσχατα. Μένει λοιπόν να δούμε τις πληγές των επτά φιαλών. Που θα είναι, όπως είπαμε, η τελευταία πια φάση της κάθε πληγής.

    Ο άγγελος τον οποίο βλέπει ο ιερός Ευαγγελιστής, είναι ένας νέος άγγελος, δηλαδή νέος με την έννοια, πρώτη φορά εμφανίζεται στο προσκήνιο, δέν έχει σχέση με τις εμφανίσεις των προηγουμένων αγγέλων. Γιατί λέγει, "και είδα άλλον άγγελο, άλλον Άγγελο πετόμενον εν μεσουρανήματι κλπ. Τί θα πει αυτό; Που δείχνει ότι το μήνυμά του έπρεπε να γίνει αντιληπτό, απ' όλους τους κατοίκους της γής. Αυτό θα πει ότι μεσουρανεί. Είναι στο κέντρο του ουρανού, στο Ζενίθ. Αυτό είναι το μεσουράνημα. Πετάει στο κέντρο. Που σημαίνει ότι έχουμε μία αντίληψη του αγγέλου, προσέξατέ το, οπτικοακουστική. Τον βλέπουμε και τον ακούμε. Προσέξτε, δεν είναι άγγελος, είναι εικόνα αυτό, θα το δείτε στην συνέχεια.

   Αυτή η οπτικοακουστική παρουσία του Ευαγγελίου, γιατί κρατάει Ευαγγέλιο ο άγγελος, δεν είναι τίποτε άλλο παρά η παρουσία του Ευαγγελίου, ως απολύτως αναγκαιοτάτη. Που σημαίνει, ότι πρέπει να αποσταλούν άνθρωποι να κηρύξουν, τους οποίους ανθρώπους που θα κηρύξουν, πρέπει να τους δεί και να τους ακούσει ο κόσμος. Είναι αυτό που λέει ο Απόστολος Παύλος: «πῶς δὲ πιστεύσουσιν οὗ οὐκ ἤκουσαν; πῶς δὲ ἀκούσουσι χωρὶς κηρύσσοντος;» (Ρωμ. 10,14) Πώς θα πιστέψουν αν δεν ακούσουν; Πώς θα ακούσουν εάν δεν πάει κάποιος να τους  κηρύξει να τον δούν; Και φυσικά να τον ακούσουν. Αυτό είναι. Οτι το Ευαγγέλιο θα κινηθεί προς όλες τις κατευθύνσεις της γής μας, για να γίνει αντιληπτό από όλους τους ανθρώπους, από αποστόλους, ιεραποστόλους. Αυτό θα πεί είναι εν μεσουρανήματι ο άγγελος, τον βλέπουν όλοι ήκαλύτερα, το βλέπουν όλοι το Ευαγγέλιο, το ακούνε όλοι το Ευαγγέλιο. Προσέξτε αυτό το σημείο, έχει σημασία. Κρατά ο άγγελος Ευαγγέλιο αιώνιο, όπως λέει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης εδώ. Είναι αιώνιο, χωρίς ποτέ να παλιώνει, που δίνει σ' εκείνους που πιστεύουν την αιώνιον ζωή, που είναι αιωνίου κύρους, που δίνει το χαρούμενο μήνυμα, την αγαθήν αγγελία, ότι οι βουλές του Θεού βρίσκουν την πραγμάτωσή τους, ότι δηλαδή έρχεται η σωτηρία των πιστών δια της παγκοσμίου κρίσεως του κριτού. Είναι συνεπώς αιώνιο, όπως λέγει ο Ανδρέας Καισαρείας, να το πει κανείς με δυο λόγια, "αιώνιον Ευαγγέλιον , το εξ αιώνος τούτο παρά [ τω ] Θεώ προωρίσθαι." Αυτό το Ευαγγέλιο που αιωνίως έχει προορισθεί από τον Θεό να είναι αυτό. Γι' αυτό λέγεται αιώνιο Ευαγγέλιο.

    Η παρουσία του οράματος με αυτόν τον άγγελο που πετά στο μεσουράνημα και κρατά το αιώνιο Ευαγγέλιο, δείχνει, αφενός μέν την ανάγκη της μετανοίας σ' εκείνους που κηρύχθηκε το Ευαγγέλιο. Και το Ευαγγέλιο κηρύχθηκε αγαπητοί μου σε όλα τα έθνη, σ' όλους τους λαούς, θα το δούμε στη συνέχεια, που λέει στη συνέχεια ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, σε κάθε λαό, σε κάθε φυλή, σε κάθε γλώσσα. Το Ευαγγέλιο εκεί που κηρύχθηκε πρέπει να ξανακηρυχθεί. Σαν ένα κήρυγμα μετανοίας και επιστροφής. Σ' εκείνους που δέν κηρύχθηκε το Ευαγγέλιο θα πρέπει να γίνει ακουστό για να δοθεί μία μαρτυρία. Να πώς το λέει ο Κύριος: «καὶ κηρυχθήσεται τοῦτο τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας ἐν ὅλῃ τῇ οἰκουμένῃ εἰς μαρτύριον πᾶσι τοῖς ἔθνεσι, καὶ τότε ἥξει τὸ τέλος.» (Ματθ. 24,14) Αυτό το Ευαγγέλιο, θα κηρυχθεί λέγει σ' όλη την οικουμένη εις μαρτύριο, σαν μαρτυρία, ότι κηρύχθηκε και έμειναν άπιστοι οι άνθρωποι, εάν υποτεθεί θα μείνουν άπιστοι, εκείνοι που θα μείνουν άπιστοι. Και τότε θα έρθει το τέλος.Α, ώστε λοιπόν ο Ευαγγελισμός της οικουμένης είναι ένα σημείο του τέλους. Αγαπητοί μου προσέξατέ το. Οταν το Ευαγγέλιο κηρυχθεί στην οικουμένη άπασαν, που είπε ο Κύριος: «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τὰ ἔθνη,» (Ματθ. 28,19) κλπ, και τώρα λέγει, ότι, όταν θα κηρυχθεί το Ευαγγέλιο τότε θα έλθει το τέλος. Σημείον λοιπόν του τέλους. Αυτό θέλω να κρατήσετε, σημείον του τέλους. Και αναφέρετε τώρα εδώ για να προπαρασκευάσει ο ιερός Ευαγγελιστής στο κείμενό του, την κρίση, που θα 'ρθεί ο Χριστός. Σήμερα το Ευαγγέλιο κηρύχθηκε παντού; Θα μπορούσαμε να πούμε, το μαρτυρούν οι εκατοντάδες γλώσσες που μεταφράστηκε το Ευαγγέλιο. Εκατοντάδες γλώσσες. Αν θέλετε να μιλήσω και για τις διαλέκτους, κάπου στις 1.800 γλώσσες και διαλέκτους έχει μεταφραστεί η Αγία Γραφή. Τί σημαίνει αυτό; Σημαίνει ουσιαστικά ότι το Ευαγγέλιο κηρύχθηκε. Θα μου πείτε, μα μόνο το ένα δισεκατομμύριο από τα 4½ (1982. Σήμερα, 2021, ±7,800,000,000) του πληθυσμού της γης είναι Χριστιανοί. Ανοίξτε το δειγματολόγιο γλωσσών της Αγίας Γραφής. Υπάρχει ένα βιβλίο, και είναι δειγματολόγιο των γλωσσών. Παίρνει ένα χωρίο και έχει ένα δείγμα γραφής. Να δείτε σε πόσες διαλέκτους στην Κινεζική γλώσσα έχει μεταφραστεί το Ευαγγέλιο. 20-25 διαλέκτους. Στην Κινεζική γλώσσα. Μα θα μου πείτε, η Κίνα που είναι ένα δισεκατομμύριο άνθρωποι (σήμερα 1,4) δέν είναι Χριστιανοί. Ναί, αλλά το Ευαγγέλιο κηρύχθηκε όμως. Κηρύχθηκε; Κηρύχθηκε. Διότι τί έννοια θα είχε η μετάφραση του Ευαγγελίου; Καλά μεταφράστηκε Θα μου πείτε, αλλά το Ευαγγέλιο έγινε αποδεκτό; Εδώ πρέπει να γίνει μία διασάφηση και μιά διάκριση. Θα κηρυχθεί το Ευαγγέλιο, όχι θα πιστευθεί το Ευαγγέλιο. Αυτό το σημείο παρακαλώ προσέξατέ το. Εξάλλου αυτή η φρασούλα του Κυρίου ότι θα κηρυχθεί «εἰς μαρτύριον πᾶσι τοῖς ἔθνεσι» (Ματθ.24,14) δηλαδή σαν μάρτυρας. Πού; Την ημέρα της κρίσεως. Ότι δηλαδή η ημέρα της κρίσεως έχει μάρτυρες, θα έχει μαρτυρίες. Και η μαρτυρία είναι ότι, αν πούν Κύριε δεν ξέραμε ποτέ τίποτα.. Το Ευαγγέλιο έφτασε στα αυτιά σας, μεταφράστηκε το Ευαγγέλιο, το πήρατε να το διαβάσετε;  Ώστε, δέν σημαίνει -σαν ένα σημείο του τέλους- ότι θα γίνουν όλοι οι κάτοικοι της γής Χριστιανοί. Προσέξατε αυτό το σημείο. Μην περιμένετε τα 4½ δισεκατομμύρια των ανθρώπων να γίνουν Χριστιανοί. Δέν θα γίνουν. «οὐ γὰρ πάντων ἡ πίστις.» (Β Θεσ. 3,2) Μόνο θα κηρυχθεί το Ευαγγέλιο. Κι ακόμα, ο ίδιος ο Κύριος το είπε, ότι όταν θα έλθει ξανά, θα βρεί την πίστη επάνω στην γή; «πλὴν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλθὼν ἆρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;» (Λουκ. 18,8) Δέν θα τη βρεί, ούτε σε εκείνους τους λεγομένους χριστιανικούς λαούς. Ούτε εις αυτούς.

    Και ποιο είναι το περιεχόμενο του Ευαγγελισμού των Εθνών; Όπως λέγει εδώ ο άγγελος, ο όποιος πετά εν μεσουρανήματι  δηλαδή είναι εμφανής, είναι σε δημόσιο χώρο, δέν είναι κρυμμένος. Οτι το κήρυγμα του Ευαγγελίου προσφέρεται προς πάσα κατεύθυνση εμφανώς. Όχι στα κρυφά. 

   Πρώτον. «φοβήθητε τὸν Κύριον» το πρώτο σημείο. Είναι ο φόβος του Θεού, που οδηγεί στην βαθιά πίστη. Που αυτός ο φόβος που θα γεννήσει την πίστη, θα δημιουργήσει την αποφυγή της αμαρτίας και την τήρηση των εντολών. Είναι κατά κάποιον τρόπο μιά επανάληψη του κηρύγματος, του μηνύματος του Ιωάννου του Προδρόμου και του Κυρίου που έλεγαν: «μετανοεῖτε· ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.» (Ματθ. 4,17) Αυτό σημαίνει "φοβήθητε τὸν Κύριον", δηλαδή συγκλονιστείτε. Μέσα σας νιώστε αλλαγή επιστροφής. Μετανοήσατε, γυρίσατε πίσω εις τον Θεό. Εξάλλου το μήνυμα "φοβήθητε τὸν Κύριον" είναι καί για τους ειδωλολάτρες. Αν θα διαβάσετε το βιβλίο των Πράξεων θα το δείτε αυτό. Οτι οι Απόστολοι κηρύσουν το Ευαγγέλιο με κεντρικό σημείο "φοβηθείτε τον Θεό", γυρίστε πίσω.

   Δεύτερον. «δότε αὐτῷ δόξαν». Ο σκοπός της μετανοίας και της εφαρμογής του Ευαγγελίου, είναι η δόξα του Θεού. Στον οποίο Θεό ανήκει η δόξα. Σε αυτόν μόνο, και σε κανέναν άλλον. Μόνο στον Θεό.

   Τρίτο σημείο. «προσκυνήσατε τῷ ποιήσαντι τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν καὶ τὴν θάλασσαν καὶ πηγὰς ὑδάτων.» Αυτό το "προσκυνήσατε μόνο τον Θεό", και για να κάνει σαφή τον λόγο, αυτός που είναι δημιουργός του παντός. Όχι την κτίση, μήν λατρεύετε την κτίση, αλλά τον κτίστη. Η κτίση είναι δημιούργημα. Ούτε τον Αντίχριστο θα λατρεύσετε, που θα στήσει την εικόνα του για να προσκυνηθεί. Θα είναι μία υπόμνηση της πρώτης εντολής: «Κύριον τὸν Θεόν σου προσκυνήσεις καὶ αὐτῷ μόνῳ λατρεύσεις.» (Ματθ. 4,10)

  Λέγουν αγαπητοί μου οι πατέρες της Εκκλησίας μας το εξής. Γιατί όταν σας μίλησα για τον Αντίχριστο, σας είπα την φυσιογνωμία του, σας είπα χαρακτηριστικά. Είναι πολλά. Ενα σημείο είναι κι αυτό που θα σας πώ τώρα. Οι ημέρες εκείνες θα είναι τόσο φοβερές, ώστε, εκείνος που θα ομολογεί μόνον Ιησού Χριστό ως Θεό, χωρίς να τηρεί τις εντολές του Χριστού, θα σώζεται. Αυτό το λέγει ένας ασκητής, κι άλλη φορά σας το έχω πεί, θα το επαναλάβω. Τότε, στην έρημο της άνω Αιγύπτου που ζούσαν οι ασκητές, τέθηκε ένα ερώτημα: — Γέροντα, λέγουν σε έναν ασκητή, εμείς έχουμε πολλή άσκηση, ζούμε όπως ζούμε. (Και πράγματι ήταν τρομερή η άσκηση, αν διαβάσετε τον τρόπο που ζούσαν οι ασκητές στην έρημο, ούτε από μακριά μπορούμε εμείς να μιμηθούμε.) Μετά από εμάς τι θα γίνει; Οι άνθρωποι θα ζουν κατά τον ίδιο τρόπο; Κι απαντάει εκείνος: — Όχι. Όταν θα περάσουν χρόνια, οι άνθρωποι θα κάνουν το μισό έργο από εκείνο που κάνουμε εμείς.

    Σκεφθείτε μόνο, -κάνω μία παρένθεση- ο άγιος Συμεών ο νέος Θεολόγος, που ζει τον 10ο αιώνα, λέγει στους μοναχούς του στο μοναστήρι, ήτανε πάρα την Κωνσταντινούπολη, λέγει, δέν μπορούμε να ζήσουμε, δέν ζούμε όπως έζησε ο Μέγας Αντώνιος και οι μεγάλοι ασκητές. Τουλάχιστον λίγο δέν μπορούμε; Λέγει αυτά στους μοναχούς του τον 10ο αιώνα. Τι θα λέγαμε στον 20ο; Βάλτε με το μυαλό σας. Λοιπόν, μισό έργο, λέγει θα πράττουν οι άνθρωποι τότε, οι ασκητές, μισό από εκείνο που κάνουμε εμείς. Και μετά απ' αυτούς; Μετά απ' αυτούς, δέν θα έχουν καθόλου έργο, παρά μόνο θα έχουν πίστη θα ομολογούν πίστη. Αλλά, εκείνοι που θα ομολογούν πίστη στον Χριστό, θα είναι ανώτεροι από εμάς. Γιατί; Θα είναι τόσο φρικτές οι ημέρες εκείνες, που αγαπητοί μου, δέν θα υπάρχουν περιθώρια έργου, αλλά για να ομολογήσεις μόνο Χριστό, θα υφίστασαι τρομερό μαρτύριο.

    Βλέπετε συνεπώς ότι εδώ έχουμε μία υπόμνηση της πρώτης εντολής, ότι μόνο τον Θεό θα προσκυνήσεις και θα λατρεύσεις, όχι τα είδωλα. Η υπόμνηση της πρώτης εντολής είναι ότι πια μένει μόνο ένα σημείο, το σημείο να μείνεις πιστός εις τον αληθινό Θεό, τίποτε άλλο. Θα είναι τόσο δηλαδή φοβερές εκείνες οι ημέρες. Το βλέπουμε και εμείς αυτό, δηλαδή μέσα σε 20 χρόνια μπορεί να βγάλει κανείς μία στατιστική. Επιτρέψτε μου να πώ αυτό το πράγμα. Οτι πράγματα που λέγαμε με κάποια αυστηρότητα πρίν από 20 χρόνια, τώρα δέν μπορούμε να τα πούμε με τόση αυστηρότητα, δέν μπορούμε. Οι άνθρωποι διαρκώς αλλάζουν. Οχι ότι παραβαίνουμε τους κανόνες της Εκκλησίας μας, να φυλάξει ο Θεός, αλλά βλέπουμε τους ανθρώπους ότι δεν δύναται πλέον να εφαρμόσουν εκείνο το οποίο λέγει ο λόγος του Θεού. Και είναι πιστοί άνθρωποι. Επιθυμούν να εφαρμόσουν αλλά δεν δύνανται σε όλο το βάθος και το μέγεθος του πράγματος να το εφαρμόσουν.

   Τέταρτον. «ὅτι ἦλθεν ἡ ὥρα τῆς κρίσεως αὐτοῦ» Δηλαδή ήρθε το τέλος. Η ώρα της κρίσεως. Πέρα απ' αυτό το τέλος, πέρα απ' αυτήν την ώρα της κρίσεώς, δέν θα υπάρξει ούτε μετάνοια, ούτε Ευαγγελισμός, αλλά κρίση που θα οδηγήσει είτε προς την αιώνιο ζωή είτε εις την αιωνία Κόλαση.
    Εδώ πρέπει να σημειωθεί κάτι πολύ σημαντικό, και παρακαλώ προσέξατέ το. Πρόκειται για εκείνους που κατά καιρούς εμφανίζονται, και είναι αιρετικοί βεβαίως αυτοί, και προαναγγέλλουν το τέλος και την κρίση του Θεού. Και λέγουν ότι ήρθε το τέλος. Ότι η κρίση επίκειται του Θεού. Αλλά αυτό το τέλος, το θεωρούν, είτε ως φυσική ή πυρηνική καταστροφή, ή ακόμα την κρίση του Θεού σαν καταστροφή των ασεβών, και υλιστική απόλαυση των αγαθών, κατά τον χιλιαστικό τρόπο που σας έδειξα προηγουμένως, μ' εκείνο το έντυπο των χιλιαστών. Ότι περιμένουμε μία γή να την απολαύσουμε γεμάτη από αγαθά. Πάντως είτε κατά χιλιαστικό τρόπο υπάρχει αυτή η ερμηνεία, είτε κατά πεντηκοστιανικό τρόπο, προτεσταντικό τρόπο, το θέμα που καθορίζονται χρονολογίες και θα 'ρθεί τότε ο Χριστός και έτσι θα είναι όταν θα' ρθεί και τούτο κι εκείνο. Αυτά δέν επαληθεύουν. Φυσικόν είναι, δέν επαληθεύουν. Διαψεύδονται αυτοί οι οποίοι τα εξαγγέλλουν. Αυτό το τέλος του κόσμου. Θυμηθείτε πόσες φορές οι εφημερίδες έχουν δημοσιεύσει γι' αυτο το τέλος του κόσμου. Αγαπητοί μου, όλα αυτά είναι δαιμονικές κατασκευές, είναι δαιμονικά τερτίπια που τα λέει ο διάβολος. Γιατί λέτε; Για να γελοιοποιεί το γνήσιο χριστιανικό κήρυγμα, και να αποτρέψει τους ανθρώπους από την εν Θεώ μετάνοια. Γι' αυτό λέγει αυτά. Να γελοιοποιήσει το κήρυγμα του Ευαγγελίου. Αφού δέν ήρθε, ε, δέν θα 'ρθει ο Χριστός. Διαψεύστηκε λοιπόν. Διαψεύστηκε εκείνος. Και γίνεται μία γελοιοποίηση του Ευαγγελίου. Δηλαδή είναι δαιμονικό κήρυγμα αυτό.

   «καὶ ἄλλος δεύτερος ἄγγελος ἠκολούθησε λέγων· ἔπεσεν, ἔπεσε Βαβυλὼν ἡ μεγάλη, ἣ ἐκ τοῦ οἴνου τοῦ θυμοῦ τῆς πορνείας αὐτῆς πεπότικε πάντα ἔθνη.» (Αποκ. 14,8)
Κι' άλλος, δεύτερος άγγελος που ακολουθεί τον πρώτο, στο μεσουράνημα εννοείται, έλεγε: Έπεσε, έπεσε, η Βαβυλών η μεγάλη, η οποία απ' το κρασί της ορμής, θυμός, πότε σε όλα τα έθνη.
    Εδώ έχουμε μία ευχάριστη αγγελία, ότι επιτέλους έπεσε η Βαβυλώνα. Αλλά και ταυτοχρόνως, είναι δυσάρεστη και τρομερή αυτή η είδηση, διότι όταν πέφτει η Βαβυλώνα, τότε παρασύρει όλα τα έθνη εις την καταστροφή. Ποια είναι όμως αυτή η Βαβυλώνα; δέν υπάρχει Βαβυλώνας σήμερα ε, είναι γνωστό ότι η Βαβυλώνα καταστράφηκε. Καταστράφηκε μάλιστα τον 6ο αιώνα, π.Χ, όταν την κατέστρεψαν οι Πέρσες, οι οποίοι μπήκαν στη Βαβυλώνα μέσα σε μία νύχτα, και η πόλις έπαθε μεγάλη φθορά. Μετά όμως καταστράφηκε οριστικά. Ο Μέγας Αλέξανδρος όταν περνούσε από εκεί, λέγουν οι ιστορικοί, του είπαν για μιά στιγμή, καί για την Βαβυλώνα καί για την Νινευή, ότι εδώ είναι τα ερείπια της Νινευής, και μετά της Βαβυλώνος. Δέν υπήρχε πια τίποτε. Ακούτε, δέν υπήρχε τίποτε. Δηλαδή και η Νινευή, η μεγάλη εκείνη πόλις, η οποία και αυτή αποτελεί ένα σύμβολο, που κήρυξε εκεί ο Ιωνάς, και η Βαβυλώνα, ήδη από την αρχαιότητα δεν υπάρχουν πλέον. Πώς εδώ αναφέρεται η Βαβυλώνα; Τί σημαίνει Βαβυλώνα; Είναι οι αντίθετες δυνάμεις η Βαβυλών. Διότι είχε πραγματικά σταθεί στην εποχή της, ήταν μία πόλη που αντιστάθηκε στο θέλημα του Θεού. Σας θυμίζω όχι μόνο το τι έκανε ο αρχιμάγειρος του Ναβουχοδονόσορος, ο οποίος λεηλάτησε τον ναό του Θεού και τον πυρπόλησε, σας θυμίζω ακόμη και εκείνο το αμάρτημα που επέβαλε η Βαβυλώνα στους λαούς και τα έθνη της εποχής της, να προσκυνήσουν την χρυσή εικόνα του Μαρδούχ, κατ άλλους του Μαρδούχ, κατ' άλλους του Ναβουχοδονόσορος. Σας είπα, ή του Μαρδούχ του θεού, του πολιούχου της Βαβυλώνος, ή του Ναβουχοδονόσορος, και δέν προσκύνησαν οι τρεις εκείνοι νέοι, οι τρείς παίδες οι οποίοι ρίχτηκαν εις το καμίνι του πυρός. Για να πάρετε μία εικόνα ποιά ήταν η Βαβυλώνα. Ηταν εκείνη που υπηρέτησε την και  καισαρολατρεία. Υπηρέτησε την θεοποίηση του ανθρώπου. Έτσι, η Βαβυλών στέκεται το σύμβολο των αντιθέων δυνάμεων. Γραφεί ο Αρέθας: "Και τίς ή Βαβυλών; Ουκ άλλη , ή ούτος ο φθαρτός κόσμος." Δεν είναι τίποτε άλλο παρά αυτός ο φθαρτός κόσμος. Και συνεπώς είναι το σύμβολο, του φθαρτού κόσμου. Του παρερχομένου και του αποστατημένου απο τον Θεό. Βαβυλών ακόμη όπως ξέρετε σημαίνει σύγχυση. Μας το λέγει η Αγία Γραφή, το βιβλίο της Γενέσεως. Οτι το όνομα αυτό δόθηκε, γιατί έγινε η σύγχυσις των γλωσσών, εις εκείνη την γνωστή πυργοποιία. Γράφει ο Άνθιμος Ιεροσολύμων, και ο Ανδρέας Καισαρείας το γράφει: "Βαβυλών δέ, ο ερμηνεύεται σύγχυσις, τροπικώς λέγεται ο παρών κόσμος, δι' ο και πόλις μεγάλη είρηται." Βαβυλών λέγει, που ερμηνεύεται σύγχυση, τροπικά λέγεται ο παρών κόσμος. Γι' αυτό και λέγεται μεγάλη πόλις, επειδή ο κόσμος όλος είναι μεγάλος, πολύς. Οπότε, τί βλέπουμε. Όπως τότε, οι απόγονοι του Νώε επιχείρησαν την πυργοποιία, να φθάσουν λέγει έως τα σύννεφα, έως τον ουρανό. Γιατί; Σαν ένα σημάδι μνημειακό, ότι θα ξεχυθούν σ' όλο τον κόσμο, κάποτε ξεκίνησαν από ένα σημείο.
Προσέξτε αυτό που σας λέγω, απο ένα σημείο ξεκίνησαν. Απο τον τόπο εκείνον, την πόλη εκείνη που ονομάστηκε κατόπιν Βαβυλωνία, Βαβυλώνα. Κι ονομάστηκε έτσι γιατί έγινε σύγχυσις των γλωσσών. Τί ήταν εκείνος ο πύργος; Ήτανε το μνημείο, το υλικό μνημείο ενώσεως των λαών. Προσέξτε, το υλικό μνημείο ενώσεως των λαών, της ενότητος των λαών. Το σύμβολο, υλικό σύμβολο, ενότητος των λαών. Όπως ακριβώς, και σήμερα ζητούμε ενότητες των λαών, με πολιτιστικές ή εμπορικές συμφωνίες και δοσοληψίες. Εχουμε δηλαδή υλικά σημεία ενότητος των λαών. Ακόμα και μία γλώσσα, αν υποτεθεί ότι αύριο δέν θα μιλάμε Ελληνικά, αλλά θα μιλάμε μια άλλη γλώσσα, Ευρωπαϊκή, γιατί είναι κι αυτό στο πρόγραμμα όπως λέγεται. Λοιπόν, άν αύριο δεν μιλάμε Ελληνικά, εν ονόματι τίνος θα είναι; Εν ονόματι της Πανευρώπης . Το σχέδιο δεν είναι καινούργιο. Ανοίξτε σας παρακαλώ στην εγκυκλοπαίδεια την μεγάλη του Πυρσού, νομίζω στο λήμμα "Ευρώπη", νομίζω, δέν θυμάμαι αυτήν τη στιγμή, γιατί τώρα μου ήρθε στο μυαλό μου να σας το πώ, να δείτε ότι το σχέδιο είναι από τον περασμένο αιώνα για μία Πανευρώπη. Δέν είναι καινούργιο σχέδιο. Δέν είναι.  Ξέρετε ακόμη, ότι καθιερώθηκε εκείνη η γλώσσα ή Εσπεράντο, αυτή η νεκρή γλώσσα, γιατί λέτε; Για να συνεννοούνται οι άνθρωποι μεταξύ τους. Γιατί νομίζουν  ότι η γλώσσα εμποδίζει τους ανθρώπους να έχουν ενότητα. Κι αν λοιπόν έχουμε μία κοινή γλώσσα, ή ένα κοινό ημερολόγιο, σύγχρονο πράγμα αυτό, θα έχουμε μία ενότητα. Προσέξτε, ανοητεύουν. Εδώ στην Ελλάδα έχουμε κοινή γλώσσα  την Ελληνική, έχουμε κοινό ημερολόγιο, και τρωγόμαστε. Σ' όλες τις εποχές τρωγόμαστε. Γιατί τρωγόμαστε; Γιατί μας λείπει η αγάπη, απλούστατα. Εδώ σ' ένα σπίτι τρωγόμαστε. Γιατί; Μας λείπει η αγάπη. Το ημερολόγιο φταίει; Η γλώσσα φταίει; Τίποτε δεν φταίει. Λείπει η αγάπη, λείπει το Πνεύμα του Θεού. Δεν υπάρχει το πνεύμα του Θεού.
   Συνεπώς εδώ βλέπουμε ότι την εποχή που χτίστηκε η Βαβυλώνα, θέλησαν να κτίσουν ένα μνημείο υλικής ενότητος των λαών, που θα έφευγαν μακριά. Το ίδιο πράγμα κάνουμε και σήμερα. Κτίζουμε αυτά τα υλικά σημεία, υλικά μνημεία, κοινή γλώσσα, κοινό ημερολόγιο, εμπορικές σχέσεις, πολιτιστικές σχέσεις μεταξύ των λαών, βλέπετε; Όχι εμείς οι Έλληνες, όχι εμείς οι Έλληνες, προσέξτε, όλοι οι λαοί κινούνται από την Ανατολή στη Δύση και από τη Δύση στην Ανατολή, για να έχουν τέτοιου είδους ενότητες. Αλλά, το δυστύχημα είναι για 'μας, ό,τι έγινε τότε, σύγχυσις, γίνεται και σήμερα. Υπάρχει σύγχυση. Ολο αυτό το κατασκεύασμα, λέγεται Βαβυλών. Μ'  αυτήν την έννοια τώρα έρχεται ο άγγελος να πεί: "Έπεσεν, έπεσε, η Βαβυλών". Και θα αποδειχθεί, όπως τότε στην πυργοποιία ότι ματαιοπονούσαν, και τότε στο τέλος της Ιστορίας θα πούν οι άνθρωποι, πόσο μάταια ήταν αυτά που κάναμε.. Να το πώ με μία λέξη: "Τί μάταιος ήταν αυτός ο εξελιγμένος και προηγμένος τεχνικός πολιτισμός." Πήγαμε, φτάσαμε, ταξιδέψαμε, ανεβήκαμε στα ουράνια, και τί βγάλαμε;  Αυτό στο τέλος θα πουν οι άνθρωποι, τί βγάλαμε; Ματαιοπονήσαμε. Θα πέσει η Βαβυλών, δηλαδή πλέον δέν θα  έχει την ισχύ της.
    Πρέπει να σας πώ, ότι στην Παλαιά Διαθήκη, είναι γνωστό, ότι Βαβυλών ονομάζεται κατά προσωποποίηση, όλος ο αμαρτωλός και ο  αποστατημένος κόσμος. Στην Καινή Διαθήκη προσωποποίηση των αντιθέων δυνάμεων είναι η Ρώμη. Στην Παλαιά Διαθήκη η ιστορική Βαβυλώνα. Στην Καινή Διαθήκη είναι η ιστορική Ρώμη. Δηλαδή η Ρώμη, πραγματικά η Ρώμη. Αλλά αναφερομένη όμως με την παλαιά της ονομασία. Ώς αντίθεες δυνάμεις. Βαβυλών πάλι. Εδώ στο βιβλίο της Αποκαλύψεως, όταν λέει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης "Έπεσεν, έπεσε η Βαβυλών" θα το 'λεγε έτσι: " Έπεσεν, έπεσε η Ρώμη", έπεσε η Ρώμη." Ήταν δέ αντίληψη των Χριστιανών του 1ου αιώνος, αλλά και των Ιουδαίων του 1ου αιώνος, ότι η νέα Βαβυλώνα είναι η Ρώμη. Τώρα τί είναι η Ρώμη, σας το είχα αναλύσει ήδη τον Μάιο, όταν σας είχα πεί με την Καισαρολατρεία της, τί εισήγαγε εις τον κόσμο και ως διώκτης των Χριστιανών, η Ρώμη.
    Ώστε λοιπόν, θα πέσει η Ρώμη. Ποιά Ρώμη; Η ιστορική Ρώμη, αυτή που υπάρχει τώρα; Ω αγαπητοί μου, σύμβολο έγινε η Ρώμη. Προσέξτε, έγινε σύμβολο η Ρώμη. Και σας είπα, είναι οι αντίθεες δυνάμεις. Όταν γράφει "Έπεσεν, έπεσε" αυτό το διπλό, εκφράζει την απόλυτη βεβαιότητα της πτώσεως και καταργήσεως πάσης αντιθέου πολιτικής ή πνευματικής δυνάμεως με έκδηλο αντιχριστιανικό χαρακτήρα.
    Γράφει ο προφήτης Ιερεμίας: «Ἀναγγείλατε ἐν τοῖς ἔθνεσι καὶ ἀκουστὰ ποιήσατε καὶ μὴ κρύψητε, εἴπατε· ἑάλωκε Βαβυλών, κατῃσχύνθη Βῆλος ἡ ἀπτόητος, ἡ τρυφερὰ παρεδόθη Μαρωδάχ.» (Ιερ. 27,2) και λίγο πιο κάτω «καὶ οὐκ ἔσται ὁ κατοικῶν ἐν αὐτῇ ἀπὸ ἀνθρώπου καὶ ἕως κτήνους.» (Ιερ. 27,3)
Δηλαδή αναγγείλετε στους λαούς και να γίνει ακουστό αυτό, μή το κρύψετε, αλώθηκε η Βαβυλών, έπεσε η Βαβυλώνα. Κατῃσχύνθη Βῆλος, ο θεός Βήλ, ἡ ἀπτόητος, ἡ τρυφερὰ παρεδόθη Μαρωδάχ.
ο ηδονιστικός θεός Μαρδούχ, έπεσε κι αυτός. Παραδόθηκε. Δέν θα υπάρχει εκείνος που θα κατοικεί σε αυτήν, από ανθρώπου έως κτήνους. Κι εκείνο που είναι καταπληκτικό είναι το εξής. Αυτά πραγματοποιήθηκαν μέχρι κεραίας, όπως σας είπα προηγουμένως, στην ιστορική Βαβυλώνα, χωρίς να εξαντλείται η προφητεία για την ιστορική Βαβυλώνα, όπως και η καταστροφή της Ιερουσαλήμ, που την προφητεύει ο Κύριος, έγινε ιστορικός τύπος των εσχάτων. Χωρίς να εξαντλείται η καταστροφή της Ιερουσαλήμ το 70 μ.Χ, αλλά επεκτείνεται στα έσχατα, με την έννοια της καταστροφής του κόσμου.
    Ώστε λοιπόν η Βαβυλώνα και η Ρώμη είναι ένα σύμβολο, του πεπαλαιωμένου, φθαρμένου και αποστατημένου κόσμου. Αυτή η νοητή λοιπόν Βαβυλών «ἐκ τοῦ οἴνου τοῦ θυμοῦ τῆς πορνείας αὐτῆς πεπότικε πάντα ἔθνη.» που λέγει ο Ευαγγελιστής, δηλαδή απο το κρασί της ορμής της αποστασίας της επέδρασε σε όλα τα έθνη, είναι κάτι καταπληκτικό.
    Νά τι γράφει ο Ανδρέας Καισαρείας: "Οίνον δε θυμού πορνείας (οίνος θυμού θα πει κρασί ορμής, και το κρασί όπως μεθά κανείς δείχνει την ορμητικότητα) καλεί ου μόνον την εξ ειδωλολατρείας βακχείαν και των φρενών έκστασιν , αλλά και την εκ πάσης αμαρτίας μέθην και παραφοράν". Δεν δείχνει μόνον, λέγει, την βακχεία, επειδή περί κρασιού ο λόγος, γι' αυτό και χρησιμοποιεί αυτό το ουσιαστικό, βακχεία, από τον Βάκχο, την βακχεία, την μέθη δηλαδή της ειδωλολατρίας, και την έκσταση, τό σάλεμα των φρενών. Απο ποιά άποψη; Όταν ο άνθρωπος κάνει απονενοημένα πράγματα, μέσα σ' ολόκληρη την υφήλιο το βλέπουμε αυτό αγαπητοί μου, να κάνουν οι άνθρωποι απονενοημένα πράγματα. Από το σημείο μιάς πυρηνικής εκρήξεως, μέχρι, μέχρι, μέχρι. Απονενοημένα πράγματα. Όχι, λέει μόνο αυτά, αλλά και από την μέθη κάθε αμαρτίας και παραφοράς. Εκείνο που κάνει εντύπωση, ότι η Βαβυλών είναι πολύ ζωηρή στην εποχή μας. Και ότι αυτή η Βαβυλών, η νοητή Βαβυλώνα, εξαπλουμένη επιδρά δυσμενώς και κακώς, σε όλο τον κόσμο. Προσέξτε, πώς επιδρά; Με χίλιους τρόπους. Οι σπουδαιότεροι: Είναι τα μέσα τηλεπικοινωνίας, η τηλεόραση και το ραδιόφωνο, (σ.σ και το Ίντερνετ). Ακόμα και οι εμπορικές σχέσεις. Έτσι έχουμε μία μεγάλη επικοινωνία των λαών και με τον τρόπο αυτό η νοητή Βαβυλώνα ποτίζει με το κρασί της πορνείας της, δηλαδή την αποστασία της, ποτίζει όλα τα έθνη. Έτσι θα δείτε, αυτόν τον λεγόμενο πολιτισμό, να πηγαίνει στις εσχατιές της γής, μέχρι τους Εσκιμώους. Οι Εσκιμώοι κοντεύουν να φθαρούν, να εξαφανιστούν από τον πολιτισμό που πήγε στον τόπο τους. Παντού χώνεται αυτός ο πολιτισμός μας, και δέν είναι απλός πολιτισμός, με την έννοια να σου πάει το ηλεκτρικό, να σου πάει μία άνεση στοιχειώδη, αλλά πηγαίνει σαν φορέας φθοράς, παρακμής, διαστροφής.
    Σαν παραδείγματα θα σας πω ακόμη, αυτού του κρασιού που ποτίζεται ο κόσμος θα σας αναφέρω, την μουσική Pop, Jazz, Rock, και ειδικότερα την Pop. Εχει τρελαθεί όλη η υφήλιος με τη μουσική αυτή. Σας αναφέρω το κάπνισμα, που τρελάθηκε όλος ο κόσμος. Δέν υπάρχει γωνιά της γης που να μήν καπνίζουν οι άνθρωποι. Σας αναφέρω τα ναρκωτικά, που δέν υπάρχει γωνιά της γης που να μήν τα χρησιμοποιεί. Και η έννοια της ελευθερίας, που δεν είναι παρά ασυδοσία και αναρχία. Το έγκλημα, όλοι οι λαοί πιά αρχίζουν να δέχονται την επίδραση της εξάρσέως του εγκλήματος καί οι γενετήσιες διαστροφές.
    Νά ποιό είναι το κρασί, ο θυμός της πορνείας, δηλαδή ποιό είναι αυτό το κρασί, αυτή η ορμή που ξεχύνεται σ' όλον τον κόσμο και ποτίζει όλα τα έθνη. Δηλαδή επιδρά δυσμενώς σε όλα τα έθνη. Προσέξτε. Οταν γράφει ότι η Βαβυλώνα πεπότικε, ότι η Βαβυλώνα έχει ποτίσει όλα τα έθνη, σαν να φεύγει από κάποιο κέντρο αυτό το πότισμα, δηλαδή το κακό να ξεκινάει από κάπου, και να διαχέεται προς όλο τον κόσμο. Ποιο είναι αυτό το κέντρο από το οποίο διαχέεται όλο αυτό το κακό; Ποιό είναι το κέντρο αυτής της νοητής Βαβυλώνος; Χωρίς περιστροφές, το κέντρο είναι ο Δυτικός κόσμος. Και ως γεωγραφία, αλλά κυρίως ώς νοοτροπία. Δεν είναι τόσο μόνο ως γεωγραφία, γιατί μπορεί να βρείτε αυτό και στην Ιαπωνία, που είναι Ανατολικός κόσμος, όσο κυρίως ως νοοτροπία. Δηλαδή η νοοτροπία του Δυτικού κόσμου, που κατά βάση είναι η Ελληνική νοοτροπία. Προσέξτε, κατά βάση είναι η Ελληνική νοοτροπία, η αρχαία Ελληνική, η οποία έγινε η Δυτική νοοτροπία. Αυτή η νοοτροπία η Δυτική, όχι μόνο ως γεωγραφία, αλλά κυρίως ως νοοτροπία, είναι εκείνη η οποία έχει ποτίσει όλο τον κόσμο με τη διαφθορά και την αποστασία. Αυτό είναι το κακό. Απ' αυτό το κέντρο ξεπηδά όλο το κακό και ξεχύνεται σ' όλο τον κόσμο. Απ' την Αμερική μέχρι την Ιαπωνία, κι απ' τον Βόρειο Πόλο μέχρι το Νότιο πόλο, θα δείτε να υπάρχουν αυτά που σας ανέφερα προηγουμένως. Η μουσική Pop, το κάπνισμα, τα ναρκωτικά, η ασυδοσία, το έγκλημα, οι γενετήσιες διαστροφές. Πού γεννήθηκαν αυτά; Στην Δυτική νοοτροπία.

    Αγαπητοί μου, αυτή είναι η νοητή Βαβυλώνα. Κι έρχεται τώρα να πεί ο άγγελος "Έπεσε η Βαβυλών". Δηλαδή αυτός ο διεφθαρμένος κόσμος θα πέσει, και θα γίνει νέα τάξη, και αυτή η νέα τάξη δεν θα είναι παρά, η Βασιλεία του Θεού. Όταν ο χριστός θα κρίνει τον κόσμο, και θα φέρει έναν καινούργιο κόσμο. Οχι κατά υλιστικό ή προτεσταντικό τρόπο, αλλά θα είναι η Βασιλεία του Θεού στην οποία, δέν θα υπάρχει ούτε βρῶσις ούτε καὶ πόσις.
«οὐ γάρ ἐστιν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ βρῶσις καὶ πόσις, ἀλλὰ δικαιοσύνη καὶ εἰρήνη καὶ χαρὰ ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ·» (Ρωμ. 14,17)


60η ομιλία στο βιβλίο της Καινής Διαθήκης
« Ιερά Αποκάλυψις ».

Όλες οι ομιλίες του βιβλίου 
« Αποκάλυψις » εδώ ↓.
http://www.arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/kainh-diauhkh/iera-apokalycis
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40qa7vUvidbEX6OBGq3b9WeV

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

20 Ιουλίου 2021

Ἀλλοίωσις οὐρανίων σωμάτων. Λύσις τῆς 6ης Σφραγῖδος. (Αποκ.Κεφ 6, 12' – 14')

†."και ο Ήλιος μέλας εγένετο, ως σάκος τρίχονος” . Δλδ σκοτείνιασε ο Ήλιος σαν ένα τρίχινο σακί. “ […] Και η Σεληνη όλη εγένετο ως αίμα. ” Δλδ, αφού η Σελήνη φωτίζεται από τον Ήλιο κ ο Ήλιος δεν δίνει, πλέον, φως, τότε κ εκείνη (η Σελήνη) θα χάνει πια το φως κ της κ γίνεται αιματώδης, σκοτεινή. “ […] Και οι αστέρες τού Ουρανού έπεσαν εις την Γην, ως συκή βάλλουσα τους ολύνθους αυτής υπό ανέμου μεγάλου σειομένη. ” Δλδ, όπως μια συκιά, όταν, ακόμη, έχει άγουρα τα σύκα, κ σείεται από τον άνεμο κ πέφτουν τα σύκα κάτω, έτσι θα πέφτουν τ’ αστέρια στον Ουρανό. Αυτή η σάλευση, όπως σάς είπα, των ουράνιων σωμάτων είναι το αποτέλεσμα αυτού τού μεγάλου, παγκόσμιου σεισμού. Θα δούμε τι λένε οι Προφήτες πάνω σ’ αυτά, γιατί, ομολογουμένως, αγαπητοί μου, δεν μπορούμε να πούμε πολλά πράγματα (τι να πούμε;) παρά μόνο θα δούμε τους Προφήτες κ από ‘κεί ό,τι μπορούμε να πάρουμε κάτι περισσότερο. Ο Προφήτης Ησαΐας γι’ αυτήν την αναστάτωση γράφει τα εξής (13,9-10) : “ ἰδοὺ γὰρ ἡμέρα Κυρίου ἔρχεται ” δλδ αυτή πάντα η Μέρα τού Κυρίου. Σημειώστε ότι οι πραγματικές Ημέρες τού Κυρίου είναι δύο: 1. η Ημέρα τού Κυρίου η Πρώτη είναι η Πρώτη Εμφάνιση τού Χριστού κ 2. η δεύτερη είναι η Δεύτερη Εμφάνιση του Χριστού. Κ λέγονται “Ημέρες τού Κυρίου”. Βέβαια, η κάθε μέρα είναι η Μέρα τού Κυρίου, όταν ο Κύριος έρχεται σ’ έναν λαό ή σ’ έναν άνθρωπο είτε για να τον τιμωρήσει είτε για να του δείξει την Αγάπη Του κ την Προστασία Του. Λέγεται “Θεία Επίσκεψη”. Να ένα χωρίο, που λέει “τι θα κάνουν εκείνοι που έχασαν τις καρδιές τους, όταν ο Κύριος αποφασίσει να τους επισκεφτεί;” . Γι’ αυτούς τι είναι η Μέρα τού Κυρίου; Είναι η Μέρα που θα επισκεφτεί την καρδιά τους. Η Μέρα τής Σωτηρίας είναι η Μέρα τού Κυρίου για τον καθέναν. Αλλά στην Παγκόσμια Ιστορία δύο είναι οι Ημέρες οι Μεγάλες: η Μέρα τής Πρώτης Εμφανίσεως τού Κυρίου κ η Ημέρα τής Δευτέρας Παρουσίας τού Κυρίου. Κ εδώ λέει: “ἰδοὺ γὰρ ἡμέρα Κυρίου ἔρχεται” κ βλέπει ότι την Πρώτη Ημέρα ο Ησαΐας αλλά βλέπει την Δεύτερη. Επί τη ευκαιρίας, θα σας έλεγα ότι οι Προφήτες τής Παλαιάς Διαθήκες δεν εξαντλήθηκαν κ οι προφητείες τους δεν εξαντλήθηκαν στην Πρώτη Παρουσία τού Χριστού, να το ξέρετε αυτό. Μην πείτε ότι “τώρα πια δεν έχουμε ανάγκη να μελετήσουμε την Παλαιά Διαθήκη”. Κ συνεχίζει, αγαπητοί μου, ο Προφήτης Ησαΐας κ λέει: “ […] οἱ γὰρ ἀστέρες τοῦ οὐρανοῦ καὶ ὁ ᾿Ωρίων καὶ πᾶς ὁ κόσμος τοῦ οὐρανοῦ τὸ φῶς οὐ δώσουσι, καὶ σκοτισθήσεται τοῦ ἡλίου ἀνατέλλοντος, καὶ ἡ σελήνη οὐ δώσει τὸ φῶς αὐτῆς ”. Ο Προφήτης Αμώς γράφει (8,9) : “ […] καὶ ἔσται ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡµέρᾳ, λέγει Κύριος ὁ Θεός (κ θα είναι εκείνη την ημέρα, λέει ο Κύριος ο Θεός) , καὶ δύσεται ὁ ἥλιος µεσηµβρίας, καὶ συσκοτάσει ἐπὶ τῆς γῆς ἐν ἡµέρᾳ τὸ φῶς ”. Ο δε Προφήτης Ιωήλ λέει τα εξής (που εδώ, στην προφητεία τού Ιωήλ, βλέπουμε να έχουμε τούτο · να μιλάει για την Πεντηκοστή, γεγονός τής Πρώτης Ημέρας τού Κυρίου, ότι δλδ η Πεντηκοστή αναφέρεται στην Πρώτη Ημέρα τού Κυρίου, την πρώτη Εμφάνιση τού Χριστού. Από ‘κεί δίνει ένα πήδημα κ βρίσκεται στην Δεύτερη Ημέρα τού Κυρίου κ μέσα στην ίδια προφητεία βλέπει κ τις δύο Ημέρες τού Κυρίου) . Για την Πρώτη, λοιπόν, μιλά για την Πεντηκοστή κ λέει: “εκχεώ από τού Πενύματός μου” κ ερμηνεύει, σαφώς, ο Απόστολος Πέτρος κ λέει στους έκπληκτους Εβραίους για τα φαινόμενα της Πεντηκοστής ότι αυτό το προφήτευσε ο Προφήτης Ιωήλ. Κ, εν συνεχεία, λέει ο Προφήτης: “ […] συγχηθήσεται η Γη και σεισθήσεται ο Ουρανός · ο Ήλιος και η Σελήνη συσκοτάσουσι και άστρα δύσουσι (θα δύσουν) το φέγγος αυτών . […] Και δώσω τέρατα εν ουρανώ ” . “Τέρατα θα πει σημεία μεγάλα. “ […] Και επί της Γης αίμα και πύρ και ατμίδα καπνού.” Τέρατα στον ουρανό, δλδ ουράνιες μεταθέσεις. “Στην γη αίμα κ πυρ κ ατμίδα καπνού” θα πει πόλεμοι κ καταστροφή. Ώστε στη Γη καταστροφή από ανθρώπινες ενέργειες, προσέξτε, από ανθρώπινες ενέργειες · στον Ουρανό καταστροφή όχι από ανθρώπινες ενέργειες. Αυτήν τη στιγμή είπα “όχι από ανθρώπινες ενέργειες”, γιατί (κ τώρα το σκέφτηκα, αυτήν τη στιγμή) είπα “πού να φτάσει ο άνθρωπος;” . Αγαπητοί μου, αν βάλουμε καμιά κάψουλα σε καμιά Σελήνη (απ’ αυτές που τινάζουν ακόμα κ τη Σελήνη στον αέρα), δεν ξέρω τι θα γίνει. Τώρα το σκέφτηκα! “Ο Ήλιος μεταστραφήσεται εις σκότος και η Σελήνη εις αίμα, πριν εκείνη την Ημέρα Κυρίου, την μεγάλη και επιφανή.” Δλδ πριν να έρθει ο Κύριος εκείνη τη μεγάλη κ επιφανή (Ημέρα), που είναι η Δευτέρα τού Χριστού Παρουσία. Η μισή προφητεία έγινε · είναι η Πεντηκοστή. Η άλλη μισή είναι αυτά τα οποία σάς διάβασα. Αυτός δε ο Κύριος προφητεύει και τον ίδιο τον χρόνο τον προ της Δευτέρας Του Παρουσίας, ως εξής: “εὐθέως δὲ (λέει ο Ίδιος ο Χριστός) , μετὰ τὴν θλῖψιν τῶν ἡμερῶν ἐκείνων (ποια είν’ αυτή η θλίψη των ημερών εκείνων; Είναι η θλίψη από την παρουσία τού αντίχριστου, με τον διωγμό των πιστών.) ὁ ἥλιος σκοτισθήσεται, καὶ ἡ σελήνη οὐ δώσει τὸ φέγγος αὐτῆς, καὶ οἱ ἀστέρες πεσοῦνται ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ αἱ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν σαλευθήσονται. Και τότε φανήσεται το σημείον τού Υιού τού Ανθρώπου εν τω ουρανώ” . (Ματθαίου 24, 29-30.) Όπως καταλαβαίνετε απ’ αυτά, δεν πρόκειται για μεταφορική εικόνα αλλά για πραγματική! Πραγματική! Είναι φανερό. Ως προς την έκφραση ότι ο Ήλιος έγινε σκοτεινός, σαν σάκος τρίχινος, γράφει ο Ησαΐας: “ […] ενδύσω τον ουρανόν σκότος και θήσω ως σάκκον το περιβόλαιον αυτού ” . Δλδ το ντύσιμό του, όπως τότε πενθούσαν, βάζοντας ένα σακί, ένα τσουβάλι, έτσι, λέει, θα ντυθεί με πένθος, δλδ θα σκοτιστεί. Ως προς τη Σελήνη, ότι γίνεται ερυθρή, σαν είμαι, γράφει ο Ιωήλ: “ […] μεταστραφήσεται η Σελήνη εις αίμα” (3,4) . Ως προς την πτώση των αστέρων, γράφει ο Ησαΐας: “ […] και πάντα τα άστρα πεσείται ως φύλλα εξ αμπέλου και ως πίπτει φύλλα από συκής”. Εδώ μια μικρή παρατήρηση. Όταν λέει ότι θα πέφτουν τ’ αστέρια πάνω στη Γη (σήμερα ξέρουμε ότι αυτό είν’ αδιανόητο. Πώς θα πέσουν τ’ αστέρια πάνω στη Γη; H Γη είναι πολύ μικρή, δεν μπορούν να πέσουν τ’ αστέρια πάνω στη Γή θα τη διαλύσουν.) , υποθέτω ότι πρέπει να χρησιμοποιείται το λεγόμενο “φαινόμενο κατά το φαινόμενο”. Όπως έχουμε κ την περιγραφή τής Γενέσεως τής εξαημέρου. Ή ακόμη, χρησιμοποιεί η Αγία Γραφή δεδομένα τής κάθε εποχής την εποχή που γράφεται. Δλδ ο Ευαγγελιστής Ιωάννης χρησιμοποιεί το πτολεμαϊκό σύστημα , που θεωρεί τη γη επίπεδη κ είναι το κέντρο τού παντός. Αφού, λοιπόν, η Γη είναι επίπεδη, κατά το πτολεμαϊκό σύστημα, κ είναι το κέντρο τού παντός, προφανώς, όταν τ’ αστέρια θα πέσουν, θα πέσουν στη Γη. Κατά το πτολεμαϊκό σύστημα κ όχι κατά το κοπερνίκειο, με βάση το οποίο ξέρουμε σήμερα ότι δεν είναι δυνατό να πέσει ένα αστέρι πάνω στη Γη. Αυτά, όμως, αγαπητοί μου, είναι τεχνικά στοιχεία, που δίνουν, απλώς, μίαν εικόνα. Η Αγία Γραφή μένει πάντοτε αναλλοίωτη, δεν έχει σημασία η έκφρασή της, σημασία έχει ότι θα έχουμε μίαν αναστάτωση ουράνιων σωμάτων. Τι θα είχαμε να πούμε, όπως σάς είπα, γι’ αυτά τα φαινόμενα; Ότι έχουμε δύο θέσεις. Θα επανέλθω σ’ εκείνα που σας είπα πρώτα. Η μια αποτελεί εικόνα κοινωνικής κατάστασης των Χριστιανών κ η άλλη, όντως, ουράνιες αναστατώσεις. Ως προς την πρώτη (τις κοινωνικές αναστατώσεις). Ο Άγιος Ανδρέας Καισαρείας γράφει τα εξής: “ […] το της παρά της θείας οργής καταλειφθείσιν αφώτιστον ενδείκνυται · το δε πεισείν τους αστέρας, καθώς και ήδη περί των υπό Αντιόχου απαντηθέντων γέγραπται, το και τους δοκούντας είναι φωστήρας εν κόσμω πίπτειν τοιυς γινομένοις εποκλάζοντας , ως φησίν ο Κύριος, πλανηθήναι, ει δυνατόν, και τους εκλεκτούς, διά το της θλίψεως μέγεθος ” . Δλδ το εξής: πράγματι, η ίδια η Αγία Γραφή μάς λέει, παίρνοντας αστρονομικά στοιχεία, για να μας πει την πτώση σπουδαίων ανθρώπων. Ο Προφήτης Δανιήλ μάς το λέει αυτό, ότι ο δράκος σήκωσε την ουρά του στον Ουρανό κ έρριξε το ένα τρίτο των αστέρων. Κ εδώ παίρνει ένα παράδειγμα, όπως είναι στην εποχή τού Αντιόχου. Διαβάστε παρακαλώ το Α’ Μακκαβαίων, που πάρα πολλοί Εβραίοι έπεσαν ελληνίζοντες · άφησαν τον νόμο κ ελλήνιζαν, δλδ έγιναν ειδωλολάτρες. Γιατί αυτό ήθελε τότε ο Αντίοχος ο Επιφανής, να δημιουργήσει στην Παλαιστίνη, στους Εβραίους, να τους κάνει ν’ αφήσουν τον Νόμο κ την λατρεία τού αληθινού Θεού κ να λατρεύουν τα είδωλα (τον Δία κ.τ.λ.). Έκαναν γυμναστήριο κ άλλα πολλά στην Ιερουσαλήμ κ πάρα πολλοί έφυγαν από την πατρώα πίστη! Πάρα πολλοί ! Εξάλλου, γι’ αυτόν τον λόγο γράφτηκε κ το βιβλίο Σοφία Σειράχ, για ν’ αντιμετωπίσει αυτό το κύμα τού εξελληνισμού των Εβραίων. Γι’ αυτό γράφτηκε το βιβλίο Σοφία Σειράχ. Αλλά, όπως λέει εδώ ο Άγιος Ανδρέας, έπεσαν πολλοί! Επιφανείς, σπουδαίοι! Δίκην αστέρων, δίκην Ηλίου, δίκην Σελήνης. Έχουμε αυτό που σας είπα, την άρνηση, την αποστασία, ιδίως τις μέρες τού αντιχρίστου, που θα ασκείται εξαναγκασμός τής άρνησης της πίστης ή, ακόμη, αν θέλετε, θα έχουν χαλαρή πίστη τότε οι Χριστιανοί κ όλ’ αυτά θα δείχνουν ότι οι άνθρωποι θ’ αφήνουν την πίστη κ θα πέφτουν. Οποιανδήποτε θέση κ αν κατέχουν οι άνθρωποι, ακόμα κ την ιερατική. Το βλέπουμε κ στην εποχή μας. Όταν την ιερατική θέση έχουν ιερείς, επίσκοποι, πατριάρχες, μπορούν, εξαναγκαζόμενοι (αλλά γιατί εξαναγκαζόμενοι σήμερα;) να κρατήσουν (παράξενο, περίεργο) την θέση τους κ να γίνουν μασόνοι! Ή να συνοδοιπορούν με το κοσμικό φρόνημα. Αυτό θα πει “πέφτουν τ’ αστέρια, σκοτίζεται ο Ήλιος κ η Σελήνη” . Δλδ πρόκειται (η μία όψη) για μια μεταφορική εικόνα, που δείχνει την πτώση έξοχων ανθρώπων. Δλδ το πνευματικό στερέωμα των πιστών αμαυρώνεται κ καταρρέει, με μια κουβέντα. Είν’ αυτό που είπε ο Κύριος: θα πλανηθούν, ει δυνατόν, και οι εκλεκτοί. Θα πλανηθούν! Η άλλη όψη. Γράφει, πάλι , ο Άγιος Ανδρέας Καισαρείας: “ […] ει δε και αισθητώς ταύτα τού Χριστού Κριτού μετά δόξης ερχομένου συμβήσεται, αυτός αν ειδείη ότι τους αποκρύφους έχων θησαυρούς τής γνώσεως και της σοφίας” . Δλδ, εάν δε, πάλι, αυτά γίνουν κατά αισθητό τρόπο, ο Ήλιος, η Σελήνη, τ’ αστέρια κ.τ.λ., τότε που θα έρθει ο Χριστός, ο Χριστός ξέρει πώς θα γίνουν αυτά. Αυτός που είναι το Ταμείο απόκρυφων θησαυρών γνώσης κ σοφίας. Ο Θεός ξέρει πώς θα γίνουν αυτά.

Το αξιοπαρατήρητο είν’ αυτό που σημειώνει ο Αρέθας, Επίσκοπος Καισαρείας κ αυτός λέει τα εξής: “ […] σαφώς τα επί τού Σταυρού γεγενημένα σημεία η οπτασία ημίν αναζωγραφεί, τον σεισμόν και τον κλόνον τής Γής, το τού Ηλίου σκότος και τής Σελήνης όλης την εις αίμα μεταβολήν. Πάνυ δε ακριβώς επί τής Σελήνης το όλη δεδήλωται. Πλησιφαής γαρ ούσα άτε τεσσαρεσκαιδεκαταία ούσα, [...] αφού και Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης εις θεοσημείον
αναφέρει το επί τού Σταυρού συμβάν τω Ηλίω ους εις ειωθός πάθος τοις κατ’ ουρανόν σώμασιν” . Δλδ θυμάται ο Αρέθας αυτά που συνέβησαν στη Σταύρωση. Τι έγινε στη Σταύρωση; Έγινε σεισμός κ σκοτισμός τού Ήλιου για τρεις ώρες. Η παράδοση λέει -κ το διασώζει ο Άγιος Διονύσιος στα “Αρεοπαγιτικά” του- ότι τότε συνέβη ο σκοτισμός τού Ήλιου σε παγκόσμια κλίμακα. Διότι στην Αθήνα ο Διονύσιος ήδη το είδε αυτό. Αργότερα, όταν πήγε ο Απόστολος Παύλος κ έγινε Μαθητής τού Αποστόλου Παύλου, το είχε πει τότε στον ίδιον. Αγαπητοί μου, προσέξτε, θα κάνω μια μικρή παρατήρηση, πολύ σύντομη. Όταν σταμάτησε ο
Ήλιος, στην εποχή τού Ιησού τού Ναυί ήταν παγκόσμιο φαινόμενο. Στα γραπτά, στις μνήμες των κατοίκων τής Αμερικής, των ιθαγενών, των ντόπιων, το βρίσκουμε γραμμένο! Ακούσατε; Να το αντιληφθείτε αυτό, να δείτε, δλδ, ότι έχουμε μια παγκόσμια κι όχι μία τοπική διάσταση. Έτσι, ο Άγιος Διονύσιος είχε αντιληφθεί αυτήν τη μεταβολή στον Ήλιο επί τρίωρο. Και το σημειώνει στα “Αρεοπαγιτικά” του. Κ λέει, τώρα, εδώ : αυτά ήταν ιστορικά, όταν συνέβησαν στην εποχή τού Χριστού, όταν σταυρώθηκε ο Χριστός. Τι είναι ; Είναι μια μερική εικόνα τού τι θα συμβεί, όταν θα ξανάρθει ο Χριστός. Πέστε μου, όταν διαβάζετε τα Ευαγγέλια κ διαβάζετε ότι έγινε σεισμός, ανοίχτηκαν τα μνημεία με τον σεισμό, ότι σκοτίστηκε ο Ήλιος, όποια μεταφορά θέλετε να κάνετε, γίνεται; Ταιριάζει; Πιάνει; Δεν πιάνει! Καμιά μεταφορά, καμία αλληγορία! Έχουμε πραγματική μεταβολή των στοιχείων τής φύσεως. Εκείνα, που συνέβησαν, λοιπόν, στη Σταύρωση -κ είναι παρελθόντα για μας- εκείνα αποτελούν, επαναλαμβάνω, μερική αλλοίωση
των στοιχείων για λίγη ώρα, για να δείξουν τι θα γίνει στο τέλος τής Ιστορίας, όταν θα έρθει ο Χριστός. Πάντως, λέει στη συνέχεια τα εξής. Εδώ, τώρα, προσέξτε κάτι, αγαπητοί μου. Αν θέλετε, το εκλαμβάνετε ως τιμωρία των ανθρώπων, ε; Δεν είν’ ακριβώς έτσι. Λέει στη συνέχεια: “ […] και ο ουρανός απεχωρίσθη, ως βιβλίον ελισσόμενον, και παν όρος και νήσος εκ των τόπων αυτών εκινήθησαν” . Ο Ουρανός, λέει, αποχωρίστηκε, σαν να κόπηκε στα δυο, σαν ένα βιβλίο ελισσόμενο! “Ο Ουρανός απεχωρίσθη.” “Ελισσόμενον” θα πει “περιστρεφόμενο”. Εδώ πρόκειται για μια μεγαλειώδη αλλοίωση του ίδιου του Ουρανού. Η εικόνα δεν είναι μεταφορική, είναι πραγματική! Είναι πραγματική! Μεταφορική είναι μόνον ως προς την τεχνική ορολογία, που ο Ουρανός θεωρείται ως βιβλίο “ειλητάριο” (όχι το σύνηθες, δλδ, βιβλίο) κ, ακόμη, θεωρείται σαν δέρμα τανισμένο. Όπως μάς λέει ο Ψαλμός 103, 2, “εκτείνων τον Ουρανόν ωσεί δέρριν (αυτό που εκτείνει, δλδ, τον Ουρανό σαν ένα δέρμα) ” . Είναι, απλώς, μόνον η τεχνική ορολογία αυτή που θεωρείται μεταφορική · το γεγονός είναι πραγματικό! Το “ειλητάριο” ήταν, στην αρχαία εποχή, το βιβλίο, μια περγαμηνή ή από πάπυρο ή από δέρμα, δλδ περγαμηνή από δέρμα, ήταν δύο κοντοί, δλδ δύο ξύλα στρογγυλά, το ένα από την μία άκρη τού δέρματος κ το άλλο από την άλλη άκρη. Κ το τύλιγαν αυτό κ έκλεινε το βιβλίο. Συνεπώς, εδώ σημαίνει ότι ανοίγει το ειλητάριο με τους δυο του κοντούς κ αναποδογυρίζεται, σαν να είναι γραμμένο από μέσα, να το ανοίγει κάποιος κ να μας το γυρίζει, για να δούμε τι γράφει από μέσα. Άνοιγμα κ αναποδογύρισμα. Αυτή είναι η εικόνα. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι ο Ουρανός υφίσταται μιαν αλλοίωση. Εξάλλου, όλ’ αυτά που αναφέραμε προηγουμένως αυτό φανερώνουν. Προσέξτε! Δηλ. θ’ αλλάξει ο Ουρανός, θ’ αλλάξει η Γη; Αγαπητοί μου, ναι, θ’ αλλάξει ο Ουρανός κ η Γη, το Σύμπαν ολόκληρο θ’ αλλάξει! Τι θα γίνει; Θα γίνει άλλο πράγμα! Τι άλλο πράγμα (θα γίνει) ; Ο Δαβίδ λέει στο 101 Ψαλμό: “ […] Κατ’ αρχάς, Συ, Κύριε, την Γην εθεμελίωσας και έργα των χειρών Σου εισίν οι Ουρανοί. Αυτοί απολούνται (αυτοί χάνονται), Συ δε διαμένεις · και πάντες, ως ιμάτιον, παλαιωθήσονται (θα παλιώσουν σαν ιμάτιο) κι ωσεί περιβόλαιον ελίξεις αυτούς και αλλαγήσονται ” (τότε, λέει, σαν ένα παλτό θα τους περιστρέψεις, κατά τέτοιον τρόπο, μέσα κ έξω κ θ’ αλλάξουν). Όπως ένα παλιό παλτό που τρίφτηκε, ο ράφτης το γυρίζει μέσα κ έξω, έτσι θα γυρίσεiς, λέει, τους Ουρανούς κ θα γίνουν καινούργιοι. Ο Ησαΐας γράφει: “ […] και τακήσονται πάσαι αι δυνάμεις των ουρανών και ελιγήσεται (θα περιστραφεί ) ο Ουρανός ως βιβλίον” . Απόστολος Πέτρος, ακούστε ακρίβεια: “ […] ήξει δε Ημέρα Κυρίου ως κλέπτης εν νυκτί (δλδ θα έρθει Ημέρα Κυρίου ως κλέπτης τη νύχτα, στην οποίαν), εν η οι ουρανοί ροιζηδόν παρελεύσονται , στοιχεία δε καυσούμενα λυθήσονται και η Γή και τα εν αυτή κατακαήσεται ” (σας τα εξήγησα προηγουμένως) . “Προσδοκώντας και σπεύδοντας την παρουσίαν τής τού Θεού Ημέρας.” Δλδ εμείς θα περιμένουμε και θα σπεύδουμε να δούμε αυτήν την Ημέρα τού Θεού. Πού θα είμαστε; Όχι ( = δεν θα είμαστε ) στη Γή! Ο Απόστολος Παύλος μάς λέει : “αρπαγησόμεθα εν νεφέλαις”. Πού ; Ο Θεός ξέρει, αγαπητοί μου. Εδώ, πια, έχουμε παγκόσμιο σκηνικό. Ο Θεός ξέρει. Μόνο τούτο: “αρπαγησόμεθα εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου” . “Δι’ ἣν οὐρανοὶ πυρούμενοι (θα πάρουν φωτιά οι ουρανοί) λυθήσονται καὶ στοιχεῖα καυσούμενα τήκεται (κ τα στοιχεία που αποτελούν τα ουράνια σώματα θα καούν κ θα λιώσουν) · καινοὺς δὲ οὐρανοὺς καὶ γῆν καινὴν (καινούργιους Ουρανούς κ καινούργια Γη) κατὰ τὸ ἐπάγγελμα αὐτοῦ προσδοκῶμεν, ἐν οἷς δικαιοσύνη κατοικεῖ, κατά την υπόσχεσιν τού Χριστού περιμένομεν”. Δηλ. που σ’ αυτούς τούς Ουρανούς κ την καινούργια Γη κατοικεί η αγιότητα. Θυμάστε τούς Μακαρισμούς, που λένε “μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσι την Γην”; Ο πράος άνθρωπος χάνει το χωράφι του, τον πάει ο άλλος στο δικαστήριο κ του το παίρνει! Πώς, Κύριε, θα κερδίσει την Γη ο πράος άνθρωπος; Ποιαν Γη; Την παλαιωμένη; Όχι! Την καινούργια Γη! Είναι η καινούργια Γη κτήμα των πράων. Για την καινούργια Γη μιλά εκεί ο Κύριος. Όλ’ αυτά που σας λέω, αν δείτε τώρα την Αγία Γραφή, αν τη διαβάζατε τώρα, θα βλέπατε εκαινούργια πράγματα στην Αγία Γραφή, αγαπητοί μου! Ο Ησαΐας λέει: “ […] έσται γαρ ο Ουρανός καινός και η Γη καινή ” (Ησαΐας 65, 17). Δηλ. θα είναι ο Ουρανός καινούργιος κ η Γή καινούργια. Αλλά κ στο ίδιο το βιβλίο τής Αποκαλύψεως, προς το τέλος, το βλέπουμε αυτό. Ο Ίδιος ο Κύριος λέει “ […] ιδού καινά ποιώ πάντα ” . Δλδ να, όλα τα κάνω καινούργια! Γιατί; (Διότι) έχουν παλιώσει. Πώς πάλιωσαν ; (Πάλιωσαν) με την αμαρτία. Είναι ολόκληρο το Σύμπαν εκεί που μπήκε μέσα η αμαρτία, η φθορά, ο θάνατος. Πρέπει, λοιπόν, να γίνει καινούργια. Προσέξτε, όμως, λέει ο Άγιος Ανδρέας: “ […] διά τούτου των ουρανών ελίσσεσθαι ως βιβλίον και έτερόν τι σημαίνεται · το μη αφανισμόν τον Ουρανόν υποστήναι · αλλ’ οιον ειλιγμόν τινα και αλλαγήν επί το βέλτιον, ως φησίν Ειρηναίος” . Δεν σημαίνει μ’ αυτό ότι θα χαθεί ο Ουρανός αλλά θα γίνει καινούργιος, καλύτερος, όπως λέει ο Άγιος Ειρηναίος! Πράγματι, ο Άγιος Ειρηναίος, αγαπητοί μου, απόσπασμα υπ. αριθμ. 96, γράφει τα εξής καταπληκτικά: “ου γαρ η υπόστασις, ουδέ η ουσία τής κτίσεως εξαφανίζεται”. Δεν εξαφανίζεται, λέει η υπόσταση κ η ουσία τής φύσεως. “Αληθής γαρ και βέβαιος ο συστησάμενος αυτήν” , δλδ Εκείνος που δημιούργησε την ύλη Αυτός είναι αληθής κ βέβαιος. Ό,τι φτιάχνει ο Θεός δεν γίνεται μηδέν! Εκ του μηδενός έκανε το Σύμπαν, αλλά στο μηδέν δεν επιστρέφει το Σύμπαν! “Αλλά το σχήμα παράγει τού κόσμου τούτου”, δλδ το σχήμα, όχι η ουσία τού Σύμπαντος, το σχήμα αλλάζει! Δεν θα είναι, πλέον, περιστρεφόμενα σώματα, όπως είναι ο Ήλιος κ η Γη κ η Σελήνη!Γι’ αυτό θα μετακινηθούν! Τι θα είναι; Θα είναι η Βασιλεία τού Θεού! Γι’ αυτό λέει κ ο Απόστολος Παύλος (Α’ Κορινθίους 7,31) κ αναφέρεται στο θέμα τού γάμου ολόκληρο το κεφάλαιο, στο θέμα τού γάμου κ της παρθενίας κ λέει το εξής : κάθεστε κ τρίβεστε με προίκες, με γάμους, με τούτα, μ’ εκείνα, με περιουσίες, οι‘χρώμενοι τω κόσμω ως μη καταχρώμενοι’ , ο πολιτισμός παράγει το σχήμα τού κόσμου τούτου. Δεν λέει ότι παράγει ο κόσμος αλλά λέει ότι παράγει το σχήμα τού κόσμου τούτου. Περνά η μορφή κ το σχήμα του. Θ’ αλλάξει. Κ, όπως θα μας πει ο Απόστολος Πέτρος, οι βασιλείς τής Γης, οι πάντες θα πάνε να χωθούν στις τρύπες τής Γης! Τι σημαίνει αυτό; Πού θα θάψουν, λέει, οι άνθρωποι σ’ αυτές τις αλλαγές; Κ συνεχίζει ο Άγιος Ειρηναίος: “ […] τουτέστιν εν οις παράβασις γέγονεν, ότι επαλαιώθη ο άνθρωπος εν αυτοίς ” . Δλδ. αυτοί οι ουρανοί, αυτός ο κόσμος έγινε παράβαση. Παλαιώθηκε ο κόσμος. Παλαίωση σημαίνει ότι μπήκε ο θάνατος κ η φθορά. Θυμάμαι ένα άρθρο σ’ ένα βιβλίο αστρονομικό τού Sir James Jeans, με τίτλο “Ο Ήλιος πεθαίνει”, τώρα δεν υπάρχει αυτό. Ακόμα κ αστρονομικά παρατηρείται αυτό, ο Ήλιος να πεθαίνει. Εξαντλείται! Όμως, βέβαια, δεν θα συμπέσει η εξάντληση από φυσικής πλευράς με την Δευτέρα Παρουσία τού Χριστού. Όχι, δεν συμπίπτουν αυτά. Θα γίνει μπορεί αύριο. “ […] Και δια τούτο το σχήμα τούτο πρόσκαιρον εγένετο.” Ποιο σχήμα; Της Γης, του Ουρανού! Ακόυσατε; Πρόσκαιρο! Λέμε “πώς θα θρέψουμε τα παιδιά μας;” . Δεν βλέπεις ο πληθυσμός της Γης; Η Γη μας είναι πολύ μικρή! Πρόσκαιρο το σχήμα, πρόσκαιρο! “ […] προειδότος τα πάντα τού Θεού (επειδή ο Θεός προγνώριζε τι θα γίνει, ότι θα έρθει το τέλος ) . Παρελθόντος δε τού σχήματος τούτου (αφού θα περάσει το σχήμα τούτο ) και ανανεωθέντος τού ανθρώπου (θα γίνει καινούργιος ο άνθρωπος με την ανάσταση των νεκρών ) και ακμάσαντος προς την αφθαρσίαν, ώστε μηκέτι δύνασθαι πέρα παλαιωθήναι (κ θατελειοποιηθεί στην αφθαρσία, χωρίς πια να μπορεί να παλιώσει, επειδή δεν θα υπάρχει ο θάνατος ) έσται ο ουρανός καινός, και η γη καινή· εν τούς καινούς αναμενεί ο άνθρωπος αεί καινός, και προσομιλών τω Θεώ ” . Δλδ στους καινούργιους ουρανούς κ στην καινούργια Γη, που θα μένει ο πάντα καινούργιος άνθρωπος κ θα έχει κοινωνία με τον Θεό. Ώστε η σάρωση του Σύμπαντος δεν θα είναι, απλά, μια τιμωρία αλλά ανακαίνιση του Σύμπαντος κ, τότε, όταν θα γίνει αυτή η ανακαίνιση, θα έλθει ο Χριστός να πάρει τους δικούς Του. Αυτοί που θα έχουν αναστηθεί στην αιώνια ζωή! Αγαπητοί μου, πολύ μεγάλα, πολύ τρανά· όλ’ αυτά δείχνουν τον θαυμάσιο προορισμό μας! Ας ρυθμίζουμε, λοιπόν, τη ζωή μας σύμφωνα με εκείνα που ο Θεός μάς έχει προδιαγράψει!


Απόσπασμα από την 32α ομιλία στο βιβλίο της Καινής Διαθήκης
« Ιερά Αποκάλυψις ».

Όλες οι ομιλίες του βιβλίου 
« Αποκάλυψις » εδώ ↓.
http://www.arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/kainh-diauhkh/iera-apokalycis
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40qa7vUvidbEX6OBGq3b9WeV

Απομαγνητοφώνηση :
Μαρία Δερμιτζάκη:
https://youtube.com/@orthodoxaskirtimata

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Ὁ μέγας σεισμός. Λύσις τῆς 6ης Σφραγῖδος. (Αποκ.Κεφ 6, 12' – 14')

†.«καὶ εἶδον ὅτε ἤνοιξε τὴν σφραγῖδα τὴν ἕκτην, καὶ σεισμὸς μέγας ἐγένετο, καὶ ὁ ἥλιος μέλας ἐγένετο ὡς σάκκος τρίχινος, καὶ ἡ σελήνη ὅλη ἐγένετο ὡς αἷμα καὶ οἱ ἀστέρες τοῦ οὐρανοῦ ἔπεσαν εἰς τὴν γῆν, ὡς συκῆ βάλλουσα τοὺς ὀλύνθους αὐτῆς, ὑπὸ ἀνέμου μεγάλου σειομένη καὶ ὁ οὐρανὸς ἀπεχωρίσθη ὡς βιβλίον ἑλισσόμενον, καὶ πᾶν ὄρος καὶ νῆσος ἐκ τῶν τόπων αὐτῶν ἐκινήθησαν· καὶ οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς καὶ οἱ μεγιστᾶνες καὶ οἱ χιλίαρχοι καὶ οἱ πλούσιοι καὶ οἱ ἰσχυροὶ καὶ πᾶς δοῦλος καὶ ἐλεύθερος ἔκρυψαν ἑαυτοὺς εἰς τὰ σπήλαια καὶ εἰς τὰς πέτρας τῶν ὀρέων καὶ λέγουσι τοῖς ὄρεσι καὶ ταῖς πέτραις· πέσατε ἐφ᾿ ἡμᾶς καὶ κρύψατε ἡμᾶς ἀπὸ προσώπου τοῦ καθημένου ἐπὶ τοῦ θρόνου καὶ ἀπὸ τῆς ὀργῆς τοῦ ἀρνίου, ὅτι ἦλθεν ἡ ἡμέρα ἡ μεγάλη τῆς ὀργῆς αὐτοῦ, καὶ τίς δύναται σταθῆναι;» (Αποκ. 6, 12 - 17)
Πρόκειται, όπως θα είδατε από την ανάγνωση, περί μιας μεγαλειώδους εικόνας, η οποία έχει δανειστεί την ύλη της σχεδόν αυτολεξεί από τους Προφήτες τής Παλαιάς Διαθήκης αλλά κ από τους ίδιους τούς Λόγους τού Κυρίου, περί της Δευτέρας Του Παρουσίας. Η όλη εικόνα δείχνει παγκόσμιες αναστατώσεις κ δεν περιορίζεται μόνο στο προσκήνιο της Γης αλλά επεκτείνεται, όπως είδατε, κ σε όλο το Σύμπαν! Ο τρόπος που θα ερμηνεύσουμε αυτήν την περικοπή είναι κυριότατα η ευθύγραμμη μέθοδος.
Είδατε που σας είχα πει ότι πρέπει να μάθουμε καλά τις μεθόδους και ποιαν, κάθε φορά, θα χρησιμοποιούμε; Εδώ δεν είναι η κυκλική (μέθοδος) , είναι η ευθύγραμμη μέθοδος, χωρίς, όμως, φυσικά, να αποκλείεται σε κάποια σημεία η χρήση τής κυκλικής μεθόδου. Θα επαναλάβω κ θ’ ανανεώσω στη μνήμη κ τη γνώση σας ότι η ευθύγραμμη μέθοδος είναι ότι τα γεγονότα αυτά θα έλθουν άπαξ, μια φορά · δεν θα γίνονται κάθε τόσο, επαναλαμβανόμενα, αλλά θα γίνονται μόνο μια φορά. Δεν μπορούμε να λέμε ότι ο ήλιος κατά καιρούς θα σκοτίζεται -εάν πρόκειται περί αληθινού σκοτισμού! Ούτε μπορούμε να μιλάμε για αναστατώσεις στο Σύμπαν, κάθε λίγο κ λιγάκι (εάν πρόκειται περί πραγματικών αναστατώσεων) . Αλλά άπαξ θα γίνει, μια φορά. Άλλο, τώρα, ότι θα έχουμε κάποια σημεία, που θα τα δείτε όταν φτάσουμε σ’ αυτά, που μπορούμε να βλέπουμε αυτά με την κυκλική μέθοδο. “Και είδον, ότε ήνοιξε την Σφραγίδα την έκτην, και σεισμός μέγας εγένετο” : Ως πρώτο στοιχείο αυτής τής παγκόσμιας αναστάτωσης αναφέρεται ο σεισμός, και, μάλιστα, μέγας σεισμός! Αλλά περί ποιου σεισμού πρόκειται; Είναι φανερό ότι ο σεισμός δεν είναι ο συνήθης σεισμός, αυτός, που, απλά, μετακινεί ένα τμήμα τού φλοιού τής Γης, αλλά ένας σεισμός, όπως είδατε στο όλο κείμενο, που συνταράσσει ολόκληρο το Σύμπαν. Δεν είναι, λοιπόν, συνήθης σεισμός, όπως τον
ξέρουμε. Σεισμός σημαίνει, εξάλλου, ότι κάτι κινείται, σείεται, από τη σταθερή του θέση κ παλινδρομεί κ αλλάζει θέση, όπως είναι ένα τμήμα τού φλοιού τής Γης, που πηγαίνει λίγα εκατοστά ή περισσότερο πιο κάτω · πιο πέρα · τσουλά · γλιστρά. Έχουμε μια μετάθεση. Δέν πρόκειται περί αυτού. Δεν είν’ αυτός ο σεισμός. Αλλά, θα επαναλάβω, σημαίνει αναστάτωση ολόκληρου του Σύμπαντος κ, φυσικά, μέσα σ’ αυτήν την αναστάτωση συμπεριλαμβάνεται κ η Γη! Διότι δεν μπορεί να μένει ξένη κ απλός θεατή η Γη αυτών των παγκόσμιων αναστατώσεων.
 Εξάλλου, αυτά τα επακολουθούντα, ότι ο Ήλιος θα σκοτιστεί κ οι αστέρες θα πίπτουν, όλ’ αυτά δείχνουν ότι δεν πρόκειται περί συνήθους σεισμού. Ο Κύριος αυτό το είπε με την εξής έκφραση, ότι θα συμβεί στις παραμονές τής Δευτέρας Του Παρουσίας, ως εξής: “αι δυνάμεις των Ουρανών σαλευθήσονται” (Ματθαίου 24,29) . Δλδ οι δυνάμεις των Ουρανών θα σαλευτούν, θα μετακινηθούν. “Σαλεύω” θα πει μετακινώ. Δεν σημαίνει, βέβαια, κάτι που θα κάνει μία πορεία, κάτι που θα τρέχει · απλώς θα κινείται. Αυτό θα πει “σαλεύω”. Είναι χαρακτηριστικό το ρήμα κ θα πει “θα φύγουν από τη θέση τους”. Όπως ένα σπίτι λέμε “σαλεύει”, με τον σεισμό κινείται· δεν πάει να φύγει · εκεί που βρίσκεται (είναι) το σπίτι, αλλά μετακινούμενο υφίσταται ρωγμές κ, αν είναι η κίνηση αυτή πολύ ισχυρή, πέφτει. Αυτό, όμως, θα συμβεί στον Ουρανό. Είναι πολύ σαφής ο Κύριος. Θα το επαναλάβω. “Αι δυνάμεις των Ουρανών σαλευθήσονται.” Έτσι, αντιλαμβάνεστε ότι “σεισμός μέγας” το βιβλίο τής Αποκαλύψεως. Το “σαλευθήσονται”, στον Ματθαίο, είναι ταυτόσημο. Είναι το ίδιο πράγμα. Αυτόν τον σεισμό τού Σύμπαντος ήδη τον έχουν προφητεύσει οι Προφήτες στην Παλαιά Διαθήκη. Ο Προφήτης Αγγαίος μάς λέει τα εξής, στο δεύτερο Κεφάλαιό του, χωρίο 6 κ χωρία 21, 22 στο ίδιο Κεφάλαιο. Το οποίο, μάλιστα, χωρίο τού Αγγαίου το υπομνηματίζει ο Απόστολος Παύλος κ θα πάρω από τον Απ. Παύλο (προς Εβραίους Επιστολή, 13, 27), προτιμώ τον Απ’ Παύλο, επειδή υπομνηματίζει, δηλ. ερμηνεύει, το χωρίο.
Λέει το εξής: “έτι άπαξ”, λέει ο Θεός, “Εγώ σείω ου μόνον την Γην, αλλά και τον Ουρανόν”. Ακόμη μια φορά, έτι άπαξ, που σημαίνει ότι έγινε κάποια μετακίνηση κ γίνεται τώρα ακόμη μια κ τελευταία. “Έτι άπαξ Εγώ σείω”, ακόμα μια φορά Εγώ σείω, “όχι μόνον την Γην αλλά κ τον Ουρανόν”. Κ ερμηνεύει ο Απ. Παύλος: “το δε έτι άπαξ δηλοί των σαλευομένων την μετάθεσιν ως πεποιημένων, ίνα μείνη τα μη σαλευόμενα”. Τι σημαίνει αυτό το “έτι άπαξ”; Φανερώνει, λέει, τη μετάθεση εκείνων που δύνανται να σαλευτούν, για να μείνουν εφ’ εξής εκείνα τα οποία δεν
δύνανται να μετακινηθούν ( “ίνα μείνη τα μη σαλευόμενα”). Το “γιατί” θα το δείτε στην πρόοδο του θέματος.
Αλλά, προσέξτε, το χωρίο έχει μία διττή όψη! Κ ο Απ’ Παύλος έχει μπροστά του αυτήν τη διπλή όψη. Κ όλοι οι Προφήτες, όταν μιλάνε για το θέμα αυτό, έχουν μπροστά τους αυτή την διπλή όψη. Για να μη νομιστεί, γιατί υπάρχει αυτή η μία όψη, ότι πρόκειται περί πνευματικής -κ όχι ρεαλιστικής- περίπτωσης, διότι υπάρχει και αυτή · ο Απ. Πέτρος μάς δίνει την άλλη όψη: ότι πρόκειται, όντως, περί σεισμού, ότι πρόκειται, όντως, περί σαλεύσεως κ μετακινήσεως των ουρανίων σωμάτων! Όντως!
Ακούστε τι λέει ο Απόστολος Πέτρος στην δεύτερη Επιστολή του, (3, 10). “ήξει δὲ ἡ ἡμέρα Κυρίου”, θα έρθει η ημέρα τού Κυρίου, “ὡς κλέπτης ἐν νυκτί, ἐν ᾖ”, στην οποίαν ημέρα,” οὐρανοὶ ροιζηδὸν παρελεύσονται” , οι ουρανοί μετά ροίζου, μετά φόβου, θα περάσουν, “στοιχεῖα δὲ καυσούμενα λυθήσονται”, τα στοιχεία δε που απαρτίζουν τη Δημιουργία αφού αυτά θα καούν, θα φύγουν απ’ τους ειρμούς τους, κατά κάποιον τρόπο, όπως καίμε ένα υλικό κ το χωρίζουμε στα επιμέρους στοιχεία του, “καὶ γῆ καὶ τὰ ἐν αὐτῇ ἔργα κατακαήσεται”, δλδ και η Γη κ ό,τι υπάρχει πάνω στη Γη, όλ’ αυτά, όχι (απλά) θα καούν αλλά θα κατακαούν! Παντελώς, δλδ, θα καταστραφούν, παντελώς!
Απ’ ό,τι καταλάβατε απ’ το χωρίο αυτό τού Απ. Πέτρου, χωρεί κάποια αλληγορική ερμηνεία;
Καμία! Καμία! Πρόκειται για ρεαλιστική εικόνα, που παρουσιάζει μια πραγματικότητα, όπως την περιγράφει κ τίποτε άλλο. Είν αυτό που λέει κ δεν είναι κάτι άλλο. Δεν λέει αυτό κ να εννοεί κάτι άλλο αλλά είν’ αυτό που λέει με τις ίδιες τίς λέξεις. Όταν, μάλιστα, βάζει λεπτομέρειες, που δεν θα είχε καμία σημασία να ειπωθούν οι λεπτομέρειες αυτές, στην περίπτωση που θα ήθελε να μιλήσει αλληγορικά. Δεν υπάρχει αλληγορική ερμηνεία εδώ, αλλά είναι κατά γράμμα ερμηνεία κ ό,τι λέει το ιερό κείμενο. Βεβαίως, αντιγράφοντας τον Άγιο Ανδρέα Καισαρείας κ τον Αρέθα, ο Μιχαήλ Ακομινάτης διατυπώνει αυτά που σας λέω ως εξής: “ […] ενταύθα τα προ της φανερώσεως του αντιχρίστου καταλέγει (ότι αυτά όλα αναφέρονται σ’ εκείνα που θα συμβούν λίγο πριν από τον αντίχριστο), ο σεισμός γαρ […] ” - προσέξτε, λίγο πριν από τον αντίχριστο, αλλά πρέπει να σας πω ότι είναι κ λίγο μετά τον αντίχριστο. Είναι οι δύο όψεις τού θέματος, που θα δείτε στη συνέχεια. Η μία όψη , η μεταφορική, είναι λίγο πριν από τον Αντίχριστο. Η πραγματική, η ρεαλιστική, που ό,τι λέει το κείμενο αυτό είναι, είναι λίγο μετά από τον αντίχριστο. Δεν θα μπορούσε να είναι η πραγματική πριν από τον αντίχριστο αλλά (είναι) ευθύς μετά από τον αντίχριστο - “τα προ της φανερώσεως του αντιχρίστου καταλέγει. “ […] Ο σεισμός γαρ μετάθεσιν πραγμάτων σημαίνει (τι σημαίνει ο σεισμός; Μετάθεση πραγμάτων, δλδ; ) ως πολλαχού ής γραφής εύρηται”. Δλδ
αλλαγή καταστάσεων στην κοινωνία των ανθρώπων. Όταν, επί παραδείγματι, σήμερα έχουμε μια αλλαγή στις ιδέες, τις συνήθειές μας, αντιμετωπίζουμε τα πράγματα αλλιώτικα κ το Ευαγγέλιο δεν το βλέπουμε πια όπως το βλέπαμε πριν από 2000 χρόνια -είναι δε καταπληκτικό κ δεν έχει προηγούμενο μέσα στην Ιστορία του Χριστιανισμού το ότι μπορούμε να βλέπουμε εντελώς διαφορετικά το Ευαγγέλιο όσο σε καμιά άλλη εποχή. Κάθε εποχή, βεβαίως μπορεί να βλέπει το Ευαγγέλιο με το δικό της πρίσμα. Είναι τόσο επαναστατική η εποχή μας -κ είναι πανθομολογούμενο αυτό- ώστε σήμερα βλέπουμε τα πράγματα εντελώς διαφορετικά · τόσο διαφορετικά, που η γενιά που έζησε όπως, ακριβώς, ήταν το πρίσμα πριν από 2000 χρόνια παραξενεύεται, όταν βλέπει πώς η ερχόμενη γενιά βλέπει τα πράγματα εντελώς, μα εντελώς, ανάποδα! Αυτό είναι για πρώτη φορά στην ιστορία τού Χριστιανισμού. Έχουμε πολλές αλλαγές, μεταρρυθμίσεις, έγινε κ η προτεσταντική μεταρρύθμιση, αλλά δεν είχε πράγματα τα οποία είναι όπως είναι σήμερα. Σήμερα έχουμε απόρριψη καθολική. Τότε, απλώς, γινόντουσαν κάποιες αλλαγές, κάποιες μεταβολές, έβλεπαν αλλιώτικα τα πράγματα,, σήμερα έχουμε απόρριψη καθολική! Αυτό, ακριβώς, είναι κάτι, που νομίζω, με την φτωχή μου αντίληψη, είναι ένα στοιχείο μεταθέσεως. Δλδ ένας σεισμός στις κοινωνικές σχέσεις των ανθρώπων, κυρίως ως προς τις ιδέες. Όχι ότι έχουμε δούλους κ κυρίους κ, τώρα, η δουλεία καταργείται. Για την δουλεία, αγαπητοί μου, μίλησε ο Απ’ Παύλος. Η δουλεία, που ήταν τόσο πλατιά διαδεδομένη, καταργήθηκε ειρηνικά. Ούτε μπορούμε να μιλάνε για ισοπέδωση των τάξεων. Αληθινή διαφορά τάξεων υπήρχε τότε που υπήρχαν οι δούλοι. Τώρα είναι, απλώς, διαφορά τάξεως στα
οικονομικά θέματα. Τότε ο δούλος δεν ήταν στα θέματα τα οικονομικά. Ο δούλος ήταν πουλημένος. Αυτή, λοιπόν, η ισοπέδωση των τάξεων δεν είναι κάτι το πάρα πολύ μεγάλο. Θα λέγαμε ότι το περιμένουμε σήμερα. Κάθε εποχή έχει τα δικά της. Έχουμε κάπου το εντελώς άλλο. Έχουμε αντιλήψεις τόσο ανατρεπτικές, ώστε τίποτα δεν στέκεται στη θέση του. Αυτό νομίζω ότι είναι ο σεισμός πάνω στα θέματα αντιλήψεων, που έχουμε, κυρίως, για το Ευαγγέλιο.
Πέστε μου σε ποιαν εποχή αμνηστεύτηκε η ομοφυλοφιλία, για την οποίαν καμαρώνουν οι κατέχοντες αυτήν. Πέστε μου σε ποιαν εποχή επευφημήθηκε η έκτρωση ή η μοιχεία. Σε ποιαν; 2000 χρόνια κ πάντα υπήρχε η μοιχεία, πάντα. Αλλά ποτέ, όμως, δεν βγήκε να καμαρώσει κ να καυχηθεί απ’ τα μπαλκόνια κ να πει “εγώ είμαι η κυρία μοιχεία κ καυχιέμαι”. Εκείνοι που ήταν μοιχοί έκαναν τη μοιχεία τους κρυφά. Σήμερα η μοιχεία αμνηστεύεται. Σήμερα καμαρώνει να βγει έξω κανείς για να πει “είμαι ομοφυλόφιλος”. Καμαρώνει! Πρώτα κρυβόμασταν. Δεν το λέγαμε αυτό! Τώρα βγαίνουμε κ καμαρώνουμε γι’ αυτό. Γι’ αυτό σάς είπα ότι για 2000 χρόνια αυτά δεν σημειώθηκαν ποτέ. Σήμερα σημειώνονται. Προσέξτε, δεν σημειώνονται στους ειδωλολάτρες, γιατί στους ειδωλολάτρες έχουμε πάρα πολλή φθορά. Πάρα πολλή! Πάρτε τα Σόδομα κ τα Γόμορρα. Πάρτε τους Ρωμαίους Αυτοκράτορες, πόσο μεγάλη διαφθορά υπήρχε εκεί, στις αυλές τής Ρώμης! Μιλάμε για τους Χριστιανούς · για τους χριστιανικούς λαούς! Αυτά είναι πρωτοφανή!
“ […] Η μέντοι καινοτομία των στοιχείων η αυτή εστί σχεδόν η εν Ευαγγελίοις δηλουμένη.” Δηλ. η άλλη όψη · ότι η αλλαγή, η καινοτομία των στοιχείων τής Κτίσεως, είναι αυτή που λέει το Ευαγγέλιο. Που είπε ο Κύριος : “αι δυνάμεις των ουρανών σαλευθήσονται”. Ώστε, λοιπόν, έχουμε δύο όψεις. Αλλά, πριν προχωρήσω, για να δούμε την μετάθεση της πίστεως κ τη μετάθεση του Σύμπαντος, πριν προχωρήσω, θα μείνω λίγο στο θέμα του σεισμού, οχι με την έννοια που το λέμε τώρα, αλλά με την έννοια την γνωστή, την συνήθη, που έχουμε σεισμούς κάθε τόσο στον φλοιό τής Γής. Και οι τρεις συνοπτικοί -Ματθαίος, Μάρκος, Λουκάς- αναφέρουν ότι στους εσχατολογικούς Λόγους τού Κυρίου θα γίνουν σεισμοί, ιδίως στους έσχατους καιρούς (Ματθαίος 24,7 , Μάρκος 13,8 , Λουκάς 21,11 ). Ο Λουκάς, μάλιστα, σημειώνει το εξής (κυριολεκτεί κ, μάλιστα, δίνει έναν τόνο) : “ […] σεισμοί τε μεγάλοι κατά τόπους έσονται”. Δλδ θα υπάρξουν σεισμοί τοπικοί, μεγάλοι. Βάζει αυτό το “μεγάλοι”, που ο Ματθαίος κ ο Μάρκος δεν το προσθέτουν.
Αν έπρεπε, λοιπόν, να πούμε δυο λόγια γι’ αυτούς τούς σεισμούς, κατ’ αρχάς θα λέγαμε ότι αυτοί οι σεισμοί, οι επίγειοι σεισμοί, αντιδιαστέλλονται απ’ αυτόν τον σεισμό, για τον οποίον τόσην ώρα κάνουμε λόγο. Εξ άλλου, υπάρχει αυτή η διασάφηση (“κατά τόπους”) κ δεν έχουν καμία σχέση οι σεισμοί αυτοί με τα ουράνια σώματα. Δλδ είν’ επίγειοι σεισμοί, το καταλαβαίνετε πάρα πολύ καλά. Ακόμα, αυτός ο χαρακτηρισμός “μεγάλοι σεισμοί” φαίνεται ότι πρόκειται περί σεισμών συχνών, μεγάλων κ καταστροφικών. Βέβαια, θα μπορούσαμε να πούμε ότι σεισμοί επάνω στην Γη γίνονταν κ γίνονται πάντα. Κ, ακόμη, αν θέλετε, μπορούμε να δώσουμε μια φυσική εξήγηση, παρ’ ότι αυτό που λέμε ”φυσική εξήγηση” δεν είναι πάντα αυτό που λέμε
“φυσική εξήγηση”. Όπως μπορούμε να δώσουμε μια φυσική εξήγηση στον θάνατο. Δεν θέλω να πολυπραγμονήσω, παίρνω το τελευταίο, το και κυριότατο. Δεν δίνουμε μια φυσική εξήγηση στον θάνατο; Τι λέμε; Λέμε ότι οι ιστοί τού ανθρώπινου σώματος γερνούν κ επέρχεται ο θάνατος. Βέβαια, αν πρέπει έτσι να δούμε τον θάνατο, αυτό θα λέγαμε. Κ θα λέγαμε, ακόμα, ότι πρόκειται για μια φυσική εξήγηση, Κανείς, όμως, δεν μπορείς να εξηγήσει το βαθύτερο, αυτό, φαινόμενο του θανάτου κ να πει ότι δεν πρόκειται περί των ιστών που γερνάνε αλλά ότι ο θάνατος είν αυτό που επέτρεψε ο Θεός να εισέλθει στον κόσμο, εξαιτίας τής αμαρτίας. Ο Θεός δεν έκανε τον θάνατο. Έτσι κ εδώ, αυτό που λέμε “φυσικό φαινόμενο” κ “φυσική εξήγηση”, επειδή επαναλαμβάνεται κ επειδή βλέπουμε τα πράγματα πώς γίνονται, λέμε “φυσική εξήγηση”. Η φυσική εξήγηση είν’ επιφανειακό πράγμα. Πιο βαθύ είναι αυτό : ότι η Δημιουργία στρέφεται εναντίον τού ανθρώπου, επειδή αμάρτησε ο άνθρωπος μπροστά στον Θεό. Αυτό, βέβαια, δεν το πιάνει κανένας επιστήμονας στην παρατήρησή του ούτε κανένα πείραμα το συλλαμβάνει αυτό. Ωστόσο, για να γίνεται προφητεία περί μεγάλων σεισμών, φαίνεται ότι πρόκειται περί ιδιαζόντων σεισμών. Πολύ μεγάλοι, πολύ καταστρεπτικοί. Πάντως, να είναι ιδιάζοντες σεισμοί, όπως έχουμε κ ιδιάζοντες πολέμους. Έχουμε πολέμους, που έχουν κάτι τι ιδιαίτερο κ, συνεπώς, άξιο προφητείας. Πόλεμοι πάντα γίνονταν. Αλλά ένας πόλεμος στον οποίον θα πάρουν μέρος 200 εκ. στρατιώτες αυτό, νομίζω, είν’ άξιο προφητείας κ προφητεύεται. Μολύνσεις της ατμόσφαιρας πάντοτε έχουμε · το ότι θα μολυνθεί, όμως, το ένα τρίτο των υδάτων είν’ άξιο προφητείας. Έτσι κ εδώ, για να γίνεται προφητεία μεγάλων κ τοπικών σεισμών, πάει να πει ότι έχουν έναν ιδιάζοντα χαρακτήρα. Εκείνο που θα ‘θελα να σας πω γι’ αυτούς τούς επίγειους σεισμούς είν’ ότι ο σκοπός ενός σεισμού είναι, κατ’ αρχάς, να σειστούν οι συνειδήσεις των ανθρώπων · να συνέλθουν οι άνθρωποι. Είδατε, όταν γίνεται ένας σεισμός, τι λέμε; Λέμε “Παναγία μου, Χριστέ μου” ! Μα εσύ, ως τώρα, έλεγες ότι δεν πιστεύεις στον Χριστό! Τον έλεγες κοινωνιολόγο, Τον έλεγες φιλόσοφο! Μα δεν επικαλέστηκες άλλους φιλοσόφους κ επικοινωνιολόγους να έρθουν να σε σώσουν! Τώρα γιατί επικαλείσαι τον Χριστό; Πάει να πει ότι, μες απ’ το υποσυνείδητό σου, ξεπήδησε η πίστη στη Θεότητα, καλύτερα στην ανθρώπινη Φύση τού Χριστού κ, γι’ αυτό, Τον επικαλείσαι!Βλέπετε ότι, πολλές φορές, μια θεομηνία έρχεται να σείσει, πραγματικά, τις ανθρώπινες συνειδήσεις! Ακόμη, όλες αυτές οι πληγές που έρχονται, όπως οι σεισμοί, πολλές φορές είναι η Αγάπη τού Θεού! Η Αγάπη τού Θεού, που έρχεται με τη μορφή τής τιμωρίας, να αφυπνίσει από τον λήθαργο της αμαρτίας κ της αποστασίας κ να κάνει τους ανθρώπους να επιστρέψουν. Άλλο, τώρα, ότι οι άνθρωποι δεν θέλουν να επιστρέψουν !
Το βλέπουμε αυτό πάλι στο βιβλίο της Αποκαλύψεως, ότι ο Θεός στέλνει μια πληγή, για να μετανοήσουν οι άνθρωποι κ αυτοί βλασφημούν! Αυτό σημαίνει ότι ο Θεός έρχεται εν αγάπη με μάστιγα, οι άνθρωποι, όμως, δεν συνετίζονται. Όπως οι γονείς, όταν τιμωρούν τα παιδιά τους, δεν τα τιμωρούν για να τα εκδικηθούν, αλλά για να τα σωφρονίσουν. Άλλο, τώρα, ότι τα παιδιά, μη δεχόμενα ούτε αυτήν τη σωφρονιστική τιμωρία, που είναι βγαλμένη από την αγάπη των γονέων, δραπετεύουν από το σπίτι κ δεν ξαναγυρίζουν πια στο σπίτι, γιατί θεώρησαν ότι οι γονείς επιτέθηκαν εναντίον τους κ ότι διάκεινται εχθρικά απέναντί τους κ, συνεπώς, γιατί να καθίσουν πια στο σπίτι; Και συνεπώς σηκώνονται κ φεύγουν!


Απόσπασμα από την 32α ομιλία στο βιβλίο της Καινής Διαθήκης
« Ιερά Αποκάλυψις ».

Όλες οι ομιλίες του βιβλίου 
« Αποκάλυψις » εδώ ↓.
http://www.arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/kainh-diauhkh/iera-apokalycis
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40qa7vUvidbEX6OBGq3b9WeV

Απομαγνητοφώνηση :
Μαρία Δερμιτζάκη:
https://youtube.com/@orthodoxaskirtimata

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

19 Ιουλίου 2021

Λύσις τῆς 6ης Σφραγῖδος. Ὁ μέγας σεισμός. Ἀλλοίωσις οὐρανίων σωμάτων. Ἀνακαίνισις τῆς κτίσεως.

Είμαστε, τώρα, αγαπητοί μου, στη λύση τής Έκτης Σφραγίδας στο βιβλίο τής Αποκαλύψεως.
Βρισκόμαστε στο έκτο Κεφάλαιο. Η έκτη Σφραγίδα είναι πολύ εκτενής, αλλά διαιρείται σε τρία μέρη.
Το πρώτο μέρος είναι μία πληγή. Και αναφέρεται στην αναστάτωση του Σύμπαντος. Το δεύτερο κ τρίτο μέρος είναι διαψάλματα.
Το πρώτο μέρος έχει ως εξής: “ […] καὶ εἶδον ὅτε ἤνοιξε τὴν σφραγῖδα τὴν ἕκτην, καὶ σεισμὸς μέγας ἐγένετο, καὶ ὁ ἥλιος μέλας ἐγένετο ὡς σάκκος τρίχινος, καὶ ἡ σελήνη ὅλη ἐγένετο ὡς αἷμα καὶ οἱ ἀστέρες τοῦ οὐρανοῦ ἔπεσαν εἰς τὴν γῆν, ὡς συκῆ βάλλουσα τοὺς ὀλύνθους αὐτῆς, ὑπὸ ἀνέμου μεγάλου σειομένη καὶ ὁ οὐρανὸς ἀπεχωρίσθη ὡς βιβλίον ἑλισσόμενον, καὶ πᾶν ὄρος καὶ νῆσος ἐκ τῶν τόπων αὐτῶν ἐκινήθησαν· καὶ οἱ βασιλεῖς τῆς γῆς καὶ οἱ μεγιστᾶνες καὶ οἱ χιλίαρχοι καὶ οἱ πλούσιοι καὶ οἱ ἰσχυροὶ καὶ πᾶς δοῦλος καὶ ἐλεύθερος ἔκρυψαν ἑαυτοὺς εἰς τὰ σπήλαια καὶ εἰς τὰς πέτρας τῶν ὀρέων καὶ λέγουσι τοῖς ὄρεσι καὶ ταῖς πέτραις· πέσατε ἐφ᾿ ἡμᾶς καὶ κρύψατε ἡμᾶς ἀπὸ προσώπου τοῦ καθημένου ἐπὶ τοῦ θρόνου καὶ ἀπὸ τῆς ὀργῆς τοῦ ἀρνίου, ὅτι ἦλθεν ἡ ἡμέρα ἡ μεγάλη τῆς ὀργῆς αὐτοῦ, καὶ τίς δύναται σταθῆναι;”
Πρόκειται, όπως θα είδατε από την ανάγνωση, περί μιας μεγαλειώδους εικόνας, η οποία έχει δανειστεί την ύλη της σχεδόν αυτολεξεί από τους Προφήτες τής Παλαιάς Διαθήκης αλλά κ από τους ίδιους τούς Λόγους τού Κυρίου, περί της Δευτέρας Του Παρουσίας. Η όλη εικόνα δείχνει παγκόσμιες αναστατώσεις κ δεν περιορίζεται μόνο στο προσκήνιο της Γης αλλά επεκτείνεται, όπως είδατε, κ σε όλο το Σύμπαν! Ο τρόπος που θα ερμηνεύσουμε αυτήν την περικοπή είναι κυριότατα η ευθύγραμμη μέθοδος.
Είδατε που σας είχα πει ότι πρέπει να μάθουμε καλά τις μεθόδους και ποιαν, κάθε φορά, θα χρησιμοποιούμε; Εδώ δεν είναι η κυκλική (μέθοδος) , είναι η ευθύγραμμη μέθοδος, χωρίς, όμως, φυσικά, να αποκλείεται σε κάποια σημεία η χρήση τής κυκλικής μεθόδου. Θα επαναλάβω κ θ’ ανανεώσω στη μνήμη κ τη γνώση σας ότι η ευθύγραμμη μέθοδος είναι ότι τα γεγονότα αυτά θα έλθουν άπαξ, μια φορά · δεν θα γίνονται κάθε τόσο, επαναλαμβανόμενα, αλλά θα γίνονται μόνο μια φορά. Δεν μπορούμε να λέμε ότι ο ήλιος κατά καιρούς θα σκοτίζεται -εάν πρόκειται περί αληθινού σκοτισμού! Ούτε μπορούμε να μιλάμε για αναστατώσεις στο Σύμπαν, κάθε λίγο κ λιγάκι (εάν πρόκειται περί πραγματικών αναστατώσεων) . Αλλά άπαξ θα γίνει, μια φορά. Άλλο, τώρα, ότι θα έχουμε κάποια σημεία, που θα τα δείτε όταν φτάσουμε σ’ αυτά, που μπορούμε να βλέπουμε αυτά με την κυκλική μέθοδο. “Και είδον, ότε ήνοιξε την Σφραγίδα την έκτην, και σεισμός μέγας εγένετο” : Ως πρώτο στοιχείο αυτής τής παγκόσμιας αναστάτωσης αναφέρεται ο σεισμός, και, μάλιστα, μέγας σεισμός! Αλλά περί ποιου σεισμού πρόκειται; Είναι φανερό ότι ο σεισμός δεν είναι ο συνήθης σεισμός, αυτός, που, απλά, μετακινεί ένα τμήμα τού φλοιού τής Γης, αλλά ένας σεισμός, όπως είδατε στο όλο κείμενο, που συνταράσσει ολόκληρο το Σύμπαν. Δεν είναι, λοιπόν, συνήθης σεισμός, όπως τον
ξέρουμε. Σεισμός σημαίνει, εξάλλου, ότι κάτι κινείται, σείεται, από τη σταθερή του θέση κ παλινδρομεί κ αλλάζει θέση, όπως είναι ένα τμήμα τού φλοιού τής Γης, που πηγαίνει λίγα εκατοστά ή περισσότερο πιο κάτω · πιο πέρα · τσουλά · γλιστρά. Έχουμε μια μετάθεση. Δέν πρόκειται περί αυτού. Δεν είν’ αυτός ο σεισμός. Αλλά, θα επαναλάβω, σημαίνει αναστάτωση ολόκληρου του Σύμπαντος κ, φυσικά, μέσα σ’ αυτήν την αναστάτωση συμπεριλαμβάνεται κ η Γη! Διότι δεν μπορεί να μένει ξένη κ απλός θεατή η Γη αυτών των παγκόσμιων αναστατώσεων.
 Εξάλλου, αυτά τα επακολουθούντα, ότι ο Ήλιος θα σκοτιστεί κ οι αστέρες θα πίπτουν, όλ’ αυτά δείχνουν ότι δεν πρόκειται περί συνήθους σεισμού. Ο Κύριος αυτό το είπε με την εξής έκφραση, ότι θα συμβεί στις παραμονές τής Δευτέρας Του Παρουσίας, ως εξής: “αι δυνάμεις των Ουρανών σαλευθήσονται” (Ματθαίου 24,29) . Δλδ οι δυνάμεις των Ουρανών θα σαλευτούν, θα μετακινηθούν. “Σαλεύω” θα πει μετακινώ. Δεν σημαίνει, βέβαια, κάτι που θα κάνει μία πορεία, κάτι που θα τρέχει · απλώς θα κινείται. Αυτό θα πει “σαλεύω”. Είναι χαρακτηριστικό το ρήμα κ θα πει “θα φύγουν από τη θέση τους”. Όπως ένα σπίτι λέμε “σαλεύει”, με τον σεισμό κινείται· δεν πάει να φύγει · εκεί που βρίσκεται (είναι) το σπίτι, αλλά μετακινούμενο υφίσταται ρωγμές κ, αν είναι η κίνηση αυτή πολύ ισχυρή, πέφτει. Αυτό, όμως, θα συμβεί στον Ουρανό. Είναι πολύ σαφής ο Κύριος. Θα το επαναλάβω. “Αι δυνάμεις των Ουρανών σαλευθήσονται.” Έτσι, αντιλαμβάνεστε ότι “σεισμός μέγας” το βιβλίο τής Αποκαλύψεως. Το “σαλευθήσονται”, στον Ματθαίο, είναι ταυτόσημο. Είναι το ίδιο πράγμα. Αυτόν τον σεισμό τού Σύμπαντος ήδη τον έχουν προφητεύσει οι Προφήτες στην Παλαιά Διαθήκη. Ο Προφήτης Αγγαίος μάς λέει τα εξής, στο δεύτερο Κεφάλαιό του, χωρίο 6 κ χωρία 21, 22 στο ίδιο Κεφάλαιο. Το οποίο, μάλιστα, χωρίο τού Αγγαίου το υπομνηματίζει ο Απόστολος Παύλος κ θα πάρω από τον Απ. Παύλο (προς Εβραίους Επιστολή, 13, 27), προτιμώ τον Απ’ Παύλο, επειδή υπομνηματίζει, δηλ. ερμηνεύει, το χωρίο.
Λέει το εξής: “έτι άπαξ”, λέει ο Θεός, “Εγώ σείω ου μόνον την Γην, αλλά και τον Ουρανόν”. Ακόμη μια φορά, έτι άπαξ, που σημαίνει ότι έγινε κάποια μετακίνηση κ γίνεται τώρα ακόμη μια κ τελευταία. “Έτι άπαξ Εγώ σείω”, ακόμα μια φορά Εγώ σείω, “όχι μόνον την Γην αλλά κ τον Ουρανόν”. Κ ερμηνεύει ο Απ. Παύλος: “το δε έτι άπαξ δηλοί των σαλευομένων την μετάθεσιν ως πεποιημένων, ίνα μείνη τα μη σαλευόμενα”. Τι σημαίνει αυτό το “έτι άπαξ”; Φανερώνει, λέει, τη μετάθεση εκείνων που δύνανται να σαλευτούν, για να μείνουν εφ’ εξής εκείνα τα οποία δεν
δύνανται να μετακινηθούν ( “ίνα μείνη τα μη σαλευόμενα”). Το “γιατί” θα το δείτε στην πρόοδο του θέματος.
Αλλά, προσέξτε, το χωρίο έχει μία διττή όψη! Κ ο Απ’ Παύλος έχει μπροστά του αυτήν τη διπλή όψη. Κ όλοι οι Προφήτες, όταν μιλάνε για το θέμα αυτό, έχουν μπροστά τους αυτή την διπλή όψη. Για να μη νομιστεί, γιατί υπάρχει αυτή η μία όψη, ότι πρόκειται περί πνευματικής -κ όχι ρεαλιστικής- περίπτωσης, διότι υπάρχει και αυτή · ο Απ. Πέτρος μάς δίνει την άλλη όψη: ότι πρόκειται, όντως, περί σεισμού, ότι πρόκειται, όντως, περί σαλεύσεως κ μετακινήσεως των ουρανίων σωμάτων! Όντως!
Ακούστε τι λέει ο Απόστολος Πέτρος στην δεύτερη Επιστολή του, (3, 10). “ήξει δὲ ἡ ἡμέρα Κυρίου”, θα έρθει η ημέρα τού Κυρίου, “ὡς κλέπτης ἐν νυκτί, ἐν ᾖ”, στην οποίαν ημέρα,” οὐρανοὶ ροιζηδὸν παρελεύσονται” , οι ουρανοί μετά ροίζου, μετά φόβου, θα περάσουν, “στοιχεῖα δὲ καυσούμενα λυθήσονται”, τα στοιχεία δε που απαρτίζουν τη Δημιουργία αφού αυτά θα καούν, θα φύγουν απ’ τους ειρμούς τους, κατά κάποιον τρόπο, όπως καίμε ένα υλικό κ το χωρίζουμε στα επιμέρους στοιχεία του, “καὶ γῆ καὶ τὰ ἐν αὐτῇ ἔργα κατακαήσεται”, δλδ και η Γη κ ό,τι υπάρχει πάνω στη Γη, όλ’ αυτά, όχι (απλά) θα καούν αλλά θα κατακαούν! Παντελώς, δλδ, θα καταστραφούν, παντελώς!
Απ’ ό,τι καταλάβατε απ’ το χωρίο αυτό τού Απ. Πέτρου, χωρεί κάποια αλληγορική ερμηνεία;
Καμία! Καμία! Πρόκειται για ρεαλιστική εικόνα, που παρουσιάζει μια πραγματικότητα, όπως την περιγράφει κ τίποτε άλλο. Είν αυτό που λέει κ δεν είναι κάτι άλλο. Δεν λέει αυτό κ να εννοεί κάτι άλλο αλλά είν’ αυτό που λέει με τις ίδιες τίς λέξεις. Όταν, μάλιστα, βάζει λεπτομέρειες, που δεν θα είχε καμία σημασία να ειπωθούν οι λεπτομέρειες αυτές, στην περίπτωση που θα ήθελε να μιλήσει αλληγορικά. Δεν υπάρχει αλληγορική ερμηνεία εδώ, αλλά είναι κατά γράμμα ερμηνεία κ ό,τι λέει το ιερό κείμενο. Βεβαίως, αντιγράφοντας τον Άγιο Ανδρέα Καισαρείας κ τον Αρέθα, ο Μιχαήλ Ακομινάτης διατυπώνει αυτά που σας λέω ως εξής: “ […] ενταύθα τα προ της φανερώσεως του αντιχρίστου καταλέγει (ότι αυτά όλα αναφέρονται σ’ εκείνα που θα συμβούν λίγο πριν από τον αντίχριστο), ο σεισμός γαρ […] ” - προσέξτε, λίγο πριν από τον αντίχριστο, αλλά πρέπει να σας πω ότι είναι κ λίγο μετά τον αντίχριστο. Είναι οι δύο όψεις τού θέματος, που θα δείτε στη συνέχεια. Η μία όψη , η μεταφορική, είναι λίγο πριν από τον Αντίχριστο. Η πραγματική, η ρεαλιστική, που ό,τι λέει το κείμενο αυτό είναι, είναι λίγο μετά από τον αντίχριστο. Δεν θα μπορούσε να είναι η πραγματική πριν από τον αντίχριστο αλλά (είναι) ευθύς μετά από τον αντίχριστο - “τα προ της φανερώσεως του αντιχρίστου καταλέγει. “ […] Ο σεισμός γαρ μετάθεσιν πραγμάτων σημαίνει (τι σημαίνει ο σεισμός; Μετάθεση πραγμάτων, δλδ; ) ως πολλαχού ής γραφής εύρηται”. Δλδ
αλλαγή καταστάσεων στην κοινωνία των ανθρώπων. Όταν, επί παραδείγματι, σήμερα έχουμε μια αλλαγή στις ιδέες, τις συνήθειές μας, αντιμετωπίζουμε τα πράγματα αλλιώτικα κ το Ευαγγέλιο δεν το βλέπουμε πια όπως το βλέπαμε πριν από 2000 χρόνια -είναι δε καταπληκτικό κ δεν έχει προηγούμενο μέσα στην Ιστορία του Χριστιανισμού το ότι μπορούμε να βλέπουμε εντελώς διαφορετικά το Ευαγγέλιο όσο σε καμιά άλλη εποχή. Κάθε εποχή, βεβαίως μπορεί να βλέπει το Ευαγγέλιο με το δικό της πρίσμα. Είναι τόσο επαναστατική η εποχή μας -κ είναι πανθομολογούμενο αυτό- ώστε σήμερα βλέπουμε τα πράγματα εντελώς διαφορετικά · τόσο διαφορετικά, που η γενιά που έζησε όπως, ακριβώς, ήταν το πρίσμα πριν από 2000 χρόνια παραξενεύεται, όταν βλέπει πώς η ερχόμενη γενιά βλέπει τα πράγματα εντελώς, μα εντελώς, ανάποδα! Αυτό είναι για πρώτη φορά στην ιστορία τού Χριστιανισμού. Έχουμε πολλές αλλαγές, μεταρρυθμίσεις, έγινε κ η προτεσταντική μεταρρύθμιση, αλλά δεν είχε πράγματα τα οποία είναι όπως είναι σήμερα. Σήμερα έχουμε απόρριψη καθολική. Τότε, απλώς, γινόντουσαν κάποιες αλλαγές, κάποιες μεταβολές, έβλεπαν αλλιώτικα τα πράγματα,, σήμερα έχουμε απόρριψη καθολική! Αυτό, ακριβώς, είναι κάτι, που νομίζω, με την φτωχή μου αντίληψη, είναι ένα στοιχείο μεταθέσεως. Δλδ ένας σεισμός στις κοινωνικές σχέσεις των ανθρώπων, κυρίως ως προς τις ιδέες. Όχι ότι έχουμε δούλους κ κυρίους κ, τώρα, η δουλεία καταργείται. Για την δουλεία, αγαπητοί μου, μίλησε ο Απ’ Παύλος. Η δουλεία, που ήταν τόσο πλατιά διαδεδομένη, καταργήθηκε ειρηνικά. Ούτε μπορούμε να μιλάνε για ισοπέδωση των τάξεων. Αληθινή διαφορά τάξεων υπήρχε τότε που υπήρχαν οι δούλοι. Τώρα είναι, απλώς, διαφορά τάξεως στα
οικονομικά θέματα. Τότε ο δούλος δεν ήταν στα θέματα τα οικονομικά. Ο δούλος ήταν πουλημένος. Αυτή, λοιπόν, η ισοπέδωση των τάξεων δεν είναι κάτι το πάρα πολύ μεγάλο. Θα λέγαμε ότι το περιμένουμε σήμερα. Κάθε εποχή έχει τα δικά της. Έχουμε κάπου το εντελώς άλλο. Έχουμε αντιλήψεις τόσο ανατρεπτικές, ώστε τίποτα δεν στέκεται στη θέση του. Αυτό νομίζω ότι είναι ο σεισμός πάνω στα θέματα αντιλήψεων, που έχουμε, κυρίως, για το Ευαγγέλιο.
Πέστε μου σε ποιαν εποχή αμνηστεύτηκε η ομοφυλοφιλία, για την οποίαν καμαρώνουν οι κατέχοντες αυτήν. Πέστε μου σε ποιαν εποχή επευφημήθηκε η έκτρωση ή η μοιχεία. Σε ποιαν; 2000 χρόνια κ πάντα υπήρχε η μοιχεία, πάντα. Αλλά ποτέ, όμως, δεν βγήκε να καμαρώσει κ να καυχηθεί απ’ τα μπαλκόνια κ να πει “εγώ είμαι η κυρία μοιχεία κ καυχιέμαι”. Εκείνοι που ήταν μοιχοί έκαναν τη μοιχεία τους κρυφά. Σήμερα η μοιχεία αμνηστεύεται. Σήμερα καμαρώνει να βγει έξω κανείς για να πει “είμαι ομοφυλόφιλος”. Καμαρώνει! Πρώτα κρυβόμασταν. Δεν το λέγαμε αυτό! Τώρα βγαίνουμε κ καμαρώνουμε γι’ αυτό. Γι’ αυτό σάς είπα ότι για 2000 χρόνια αυτά δεν σημειώθηκαν ποτέ. Σήμερα σημειώνονται. Προσέξτε, δεν σημειώνονται στους ειδωλολάτρες, γιατί στους ειδωλολάτρες έχουμε πάρα πολλή φθορά. Πάρα πολλή! Πάρτε τα Σόδομα κ τα Γόμορρα. Πάρτε τους Ρωμαίους Αυτοκράτορες, πόσο μεγάλη διαφθορά υπήρχε εκεί, στις αυλές τής Ρώμης! Μιλάμε για τους Χριστιανούς · για τους χριστιανικούς λαούς! Αυτά είναι πρωτοφανή!
“ […] Η μέντοι καινοτομία των στοιχείων η αυτή εστί σχεδόν η εν Ευαγγελίοις δηλουμένη.” Δηλ. η άλλη όψη · ότι η αλλαγή, η καινοτομία των στοιχείων τής Κτίσεως, είναι αυτή που λέει το Ευαγγέλιο. Που είπε ο Κύριος : “αι δυνάμεις των ουρανών σαλευθήσονται”. Ώστε, λοιπόν, έχουμε δύο όψεις. Αλλά, πριν προχωρήσω, για να δούμε την μετάθεση της πίστεως κ τη μετάθεση του Σύμπαντος, πριν προχωρήσω, θα μείνω λίγο στο θέμα του σεισμού, οχι με την έννοια που το λέμε τώρα, αλλά με την έννοια την γνωστή, την συνήθη, που έχουμε σεισμούς κάθε τόσο στον φλοιό τής Γής. Και οι τρεις συνοπτικοί -Ματθαίος, Μάρκος, Λουκάς- αναφέρουν ότι στους εσχατολογικούς Λόγους τού Κυρίου θα γίνουν σεισμοί, ιδίως στους έσχατους καιρούς (Ματθαίος 24,7 , Μάρκος 13,8 , Λουκάς 21,11 ). Ο Λουκάς, μάλιστα, σημειώνει το εξής (κυριολεκτεί κ, μάλιστα, δίνει έναν τόνο) : “ […] σεισμοί τε μεγάλοι κατά τόπους έσονται”. Δλδ θα υπάρξουν σεισμοί τοπικοί, μεγάλοι. Βάζει αυτό το “μεγάλοι”, που ο Ματθαίος κ ο Μάρκος δεν το προσθέτουν.
Αν έπρεπε, λοιπόν, να πούμε δυο λόγια γι’ αυτούς τούς σεισμούς, κατ’ αρχάς θα λέγαμε ότι αυτοί οι σεισμοί, οι επίγειοι σεισμοί, αντιδιαστέλλονται απ’ αυτόν τον σεισμό, για τον οποίον τόσην ώρα κάνουμε λόγο. Εξ άλλου, υπάρχει αυτή η διασάφηση (“κατά τόπους”) κ δεν έχουν καμία σχέση οι σεισμοί αυτοί με τα ουράνια σώματα. Δλδ είν’ επίγειοι σεισμοί, το καταλαβαίνετε πάρα πολύ καλά. Ακόμα, αυτός ο χαρακτηρισμός “μεγάλοι σεισμοί” φαίνεται ότι πρόκειται περί σεισμών συχνών, μεγάλων κ καταστροφικών. Βέβαια, θα μπορούσαμε να πούμε ότι σεισμοί επάνω στην Γη γίνονταν κ γίνονται πάντα. Κ, ακόμη, αν θέλετε, μπορούμε να δώσουμε μια φυσική εξήγηση, παρ’ ότι αυτό που λέμε ”φυσική εξήγηση” δεν είναι πάντα αυτό που λέμε
“φυσική εξήγηση”. Όπως μπορούμε να δώσουμε μια φυσική εξήγηση στον θάνατο. Δεν θέλω να πολυπραγμονήσω, παίρνω το τελευταίο, το και κυριότατο. Δεν δίνουμε μια φυσική εξήγηση στον θάνατο; Τι λέμε; Λέμε ότι οι ιστοί τού ανθρώπινου σώματος γερνούν κ επέρχεται ο θάνατος. Βέβαια, αν πρέπει έτσι να δούμε τον θάνατο, αυτό θα λέγαμε. Κ θα λέγαμε, ακόμα, ότι πρόκειται για μια φυσική εξήγηση, Κανείς, όμως, δεν μπορείς να εξηγήσει το βαθύτερο, αυτό, φαινόμενο του θανάτου κ να πει ότι δεν πρόκειται περί των ιστών που γερνάνε αλλά ότι ο θάνατος είν αυτό που επέτρεψε ο Θεός να εισέλθει στον κόσμο, εξαιτίας τής αμαρτίας. Ο Θεός δεν έκανε τον θάνατο. Έτσι κ εδώ, αυτό που λέμε “φυσικό φαινόμενο” κ “φυσική εξήγηση”, επειδή επαναλαμβάνεται κ επειδή βλέπουμε τα πράγματα πώς γίνονται, λέμε “φυσική εξήγηση”. Η φυσική εξήγηση είν’ επιφανειακό πράγμα. Πιο βαθύ είναι αυτό : ότι η Δημιουργία στρέφεται εναντίον τού ανθρώπου, επειδή αμάρτησε ο άνθρωπος μπροστά στον Θεό. Αυτό, βέβαια, δεν το πιάνει κανένας επιστήμονας στην παρατήρησή του ούτε κανένα πείραμα το συλλαμβάνει αυτό. Ωστόσο, για να γίνεται προφητεία περί μεγάλων σεισμών, φαίνεται ότι πρόκειται περί ιδιαζόντων σεισμών. Πολύ μεγάλοι, πολύ καταστρεπτικοί. Πάντως, να είναι ιδιάζοντες σεισμοί, όπως έχουμε κ ιδιάζοντες πολέμους. Έχουμε πολέμους, που έχουν κάτι τι ιδιαίτερο κ, συνεπώς, άξιο προφητείας. Πόλεμοι πάντα γίνονταν. Αλλά ένας πόλεμος στον οποίον θα πάρουν μέρος 200 εκ. στρατιώτες αυτό, νομίζω, είν’ άξιο προφητείας κ προφητεύεται. Μολύνσεις της ατμόσφαιρας πάντοτε έχουμε · το ότι θα μολυνθεί, όμως, το ένα τρίτο των υδάτων είν’ άξιο προφητείας. Έτσι κ εδώ, για να γίνεται προφητεία μεγάλων κ τοπικών σεισμών, πάει να πει ότι έχουν έναν ιδιάζοντα χαρακτήρα. Εκείνο που θα ‘θελα να σας πω γι’ αυτούς τούς επίγειους σεισμούς είν’ ότι ο σκοπός ενός σεισμού είναι, κατ’ αρχάς, να σειστούν οι συνειδήσεις των ανθρώπων · να συνέλθουν οι άνθρωποι. Είδατε, όταν γίνεται ένας σεισμός, τι λέμε; Λέμε “Παναγία μου, Χριστέ μου” ! Μα εσύ, ως τώρα, έλεγες ότι δεν πιστεύεις στον Χριστό! Τον έλεγες κοινωνιολόγο, Τον έλεγες φιλόσοφο! Μα δεν επικαλέστηκες άλλους φιλοσόφους κ επικοινωνιολόγους να έρθουν να σε σώσουν! Τώρα γιατί επικαλείσαι τον Χριστό; Πάει να πει ότι, μες απ’ το υποσυνείδητό σου, ξεπήδησε η πίστη στη Θεότητα, καλύτερα στην ανθρώπινη Φύση τού Χριστού κ, γι’ αυτό, Τον επικαλείσαι!Βλέπετε ότι, πολλές φορές, μια θεομηνία έρχεται να σείσει, πραγματικά, τις ανθρώπινες συνειδήσεις! Ακόμη, όλες αυτές οι πληγές που έρχονται, όπως οι σεισμοί, πολλές φορές είναι η Αγάπη τού Θεού! Η Αγάπη τού Θεού, που έρχεται με τη μορφή τής τιμωρίας, να αφυπνίσει από τον λήθαργο της αμαρτίας κ της αποστασίας κ να κάνει τους ανθρώπους να επιστρέψουν. Άλλο, τώρα, ότι οι άνθρωποι δεν θέλουν να επιστρέψουν !
Το βλέπουμε αυτό πάλι στο βιβλίο της Αποκαλύψεως, ότι ο Θεός στέλνει μια πληγή, για να μετανοήσουν οι άνθρωποι κ αυτοί βλασφημούν! Αυτό σημαίνει ότι ο Θεός έρχεται εν αγάπη με μάστιγα, οι άνθρωποι, όμως, δεν συνετίζονται. Όπως οι γονείς, όταν τιμωρούν τα παιδιά τους, δεν τα τιμωρούν για να τα εκδικηθούν, αλλά για να τα σωφρονίσουν. Άλλο, τώρα, ότι τα παιδιά, μη δεχόμενα ούτε αυτήν τη σωφρονιστική τιμωρία, που είναι βγαλμένη από την αγάπη των γονέων, δραπετεύουν από το σπίτι κ δεν ξαναγυρίζουν πια στο σπίτι, γιατί θεώρησαν ότι οι γονείς επιτέθηκαν εναντίον τους κ ότι διάκεινται εχθρικά απέναντί τους κ, συνεπώς, γιατί να καθίσουν πια στο σπίτι; Σηκώνονται κ φεύγουν! Ώστε, αγαπητοί μου, ο μέγας σεισμός είναι η μετακίνηση του Ουρανού.

Ερχόμαστε στα επιμέρους στοιχεία: “ […] και ο Ήλιος μέλας εγένετο, ως σάκος τρίχονος ” . Δλδ σκοτείνιασε ο Ήλιος σαν ένα τρίχινο σακί. “ […] Και η Σεληνη όλη εγένετο ως αίμα. ” Δλδ, αφού η Σελήνη φωτίζεται από τον Ήλιο κ ο Ήλιος δεν δίνει, πλέον, φως, τότε κ εκείνη (η Σελήνη) θα χάνει πια το φως κ της κ γίνεται αιματώδης, σκοτεινή. “ […] Και οι αστέρες τού Ουρανού έπεσαν εις την Γην, ως συκή βάλλουσα τους ολύνθους αυτής υπό ανέμου μεγάλου σειομένη. ” Δλδ, όπως μια συκιά, όταν, ακόμη, έχει άγουρα τα σύκα, κ σείεται από τον άνεμο κ πέφτουν τα σύκα κάτω, έτσι θα πέφτουν τ’ αστέρια στον Ουρανό. Αυτή η σάλευση, όπως σάς είπα, των ουράνιων σωμάτων είναι το αποτέλεσμα αυτού τού μεγάλου, παγκόσμιου σεισμού.
Θα δούμε τι λένε οι Προφήτες πάνω σ’ αυτά, γιατί, ομολογουμένως, αγαπητοί μου, δεν μπορούμε να πούμε πολλά πράγματα (τι να πούμε;) παρά μόνο θα δούμε τους Προφήτες κ από ‘κεί ό,τι μπορούμε να πάρουμε κάτι περισσότερο.
 Ο Προφήτης Ησαΐας γι’ αυτήν την αναστάτωση γράφει τα εξής (13,9-10) : “ ἰδοὺ γὰρ ἡμέρα Κυρίου ἔρχεται ” δλδ αυτή πάντα η Μέρα τού Κυρίου. Σημειώστε ότι οι πραγματικές Ημέρες τού Κυρίου είναι δύο: 1. η Ημέρα τού Κυρίου η Πρώτη είναι η Πρώτη Εμφάνιση τού Χριστού κ 2. η δεύτερη είναι η Δεύτερη Εμφάνιση του Χριστού. Κ λέγονται “Ημέρες τού Κυρίου”. Βέβαια, η κάθε μέρα είναι η Μέρα τού Κυρίου, όταν ο Κύριος έρχεται σ’ έναν λαό ή σ’ έναν άνθρωπο είτε για να τον τιμωρήσει είτε για να του δείξει την Αγάπη Του κ την Προστασία Του. Λέγεται “Θεία Επίσκεψη”. Να ένα χωρίο, που λέει “τι θα κάνουν εκείνοι που έχασαν τις καρδιές τους, όταν ο Κύριος αποφασίσει να τους επισκεφτεί;” . Γι’ αυτούς τι είναι η Μέρα τού Κυρίου; Είναι η Μέρα που θα επισκεφτεί την καρδιά τους. Η Μέρα τής Σωτηρίας είναι η Μέρα τού Κυρίου για τον καθέναν. Αλλά στην Παγκόσμια Ιστορία δύο είναι οι Ημέρες οι Μεγάλες: η Μέρα τής Πρώτης Εμφανίσεως τού Κυρίου κ η Ημέρα τής Δευτέρας Παρουσίας τού Κυρίου.
Κ εδώ λέει: “ἰδοὺ γὰρ ἡμέρα Κυρίου ἔρχεται” κ βλέπει ότι την Πρώτη Ημέρα ο Ησαΐας αλλά βλέπει την Δεύτερη.
Επί τη ευκαιρίας, θα σας έλεγα ότι οι Προφήτες τής Παλαιάς Διαθήκες δεν εξαντλήθηκαν κ οι προφητείες τους δεν εξαντλήθηκαν στην Πρώτη Παρουσία τού Χριστού, να το ξέρετε αυτό. Μην πείτε ότι “τώρα πια δεν έχουμε ανάγκη να μελετήσουμε την Παλαιά Διαθήκη”.
Κ συνεχίζει, αγαπητοί μου, ο Προφήτης Ησαΐας κ λέει: “ […] οἱ γὰρ ἀστέρες τοῦ οὐρανοῦ καὶ ὁ ᾿Ωρίων καὶ πᾶς ὁ κόσμος τοῦ οὐρανοῦ τὸ φῶς οὐ δώσουσι, καὶ σκοτισθήσεται τοῦ ἡλίου
ἀνατέλλοντος, καὶ ἡ σελήνη οὐ δώσει τὸ φῶς αὐτῆς ”. Ο Προφήτης Αμώς γράφει (8,9) : “ […] καὶ ἔσται ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡµέρᾳ, λέγει Κύριος ὁ Θεός (κ θα είναι εκείνη την ημέρα, λέει ο Κύριος ο Θεός) , καὶ δύσεται ὁ ἥλιος µεσηµβρίας, καὶ
συσκοτάσει ἐπὶ τῆς γῆς ἐν ἡµέρᾳ τὸ φῶς ”. Ο δε Προφήτης Ιωήλ λέει τα εξής (που εδώ, στην προφητεία τού Ιωήλ, βλέπουμε να έχουμε τούτο · να μιλάει για την Πεντηκοστή, γεγονός τής Πρώτης Ημέρας τού Κυρίου, ότι δλδ η
Πεντηκοστή αναφέρεται στην Πρώτη Ημέρα τού Κυρίου, την πρώτη Εμφάνιση τού Χριστού. Από ‘κεί δίνει ένα πήδημα κ βρίσκεται στην Δεύτερη Ημέρα τού Κυρίου κ μέσα στην ίδια προφητεία βλέπει κ τις δύο Ημέρες τού Κυρίου) . Για την Πρώτη, λοιπόν, μιλά για την Πεντηκοστή κ λέει: “εκχεώ από τού Πενύματός μου” κ ερμηνεύει, σαφώς, ο Απόστολος Πέτρος κ λέει στους έκπληκτους Εβραίους για τα φαινόμενα της Πεντηκοστής ότι αυτό το προφήτευσε ο Προφήτης
Ιωήλ. Κ, εν συνεχεία, λέει ο Προφήτης: “ […] συγχηθήσεται η Γη και σεισθήσεται ο Ουρανός · ο Ήλιος και η Σελήνη συσκοτάσουσι και άστρα δύσουσι (θα δύσουν) το φέγγος αυτών . […] Και δώσω τέρατα εν ουρανώ ” . “Τέρατα θα πει σημεία μεγάλα. “ […] Και επί της Γης αίμα και πύρ και ατμίδα καπνού.” Τέρατα στον ουρανό, δλδ ουράνιες μεταθέσεις. “Στην γη αίμα κ πυρ κ ατμίδα καπνού” θα πει πόλεμοι κ καταστροφή. Ώστε στη Γη καταστροφή από ανθρώπινες
ενέργειες, προσέξτε, από ανθρώπινες ενέργειες · στον Ουρανό καταστροφή όχι από ανθρώπινες ενέργειες. Αυτήν τη στιγμή είπα “όχι από ανθρώπινες ενέργειες”, γιατί (κ τώρα το
σκέφτηκα, αυτήν τη στιγμή) είπα “πού να φτάσει ο άνθρωπος;” . Αγαπητοί μου, αν βάλουμε καμιά κάψουλα σε καμιά Σελήνη (απ’ αυτές που τινάζουν ακόμα κ τη Σελήνη στον αέρα), δεν ξέρω τι θα γίνει. Τώρα το σκέφτηκα! “Ο Ήλιος μεταστραφήσεται εις σκότος και η Σελήνη εις αίμα, πριν εκείνη την Ημέρα Κυρίου, την μεγάλη και επιφανή.” Δλδ πριν να έρθει ο Κύριος εκείνη τη μεγάλη κ επιφανή (Ημέρα), που είναι η Δευτέρα τού Χριστού Παρουσία. Η μισή προφητεία έγινε · είναι η Πεντηκοστή. Η άλλη μισή είναι αυτά τα οποία σάς διάβασα.
Αυτός δε ο Κύριος προφητεύει και τον ίδιο τον χρόνο τον προ της Δευτέρας Του Παρουσίας, ως εξής: “εὐθέως δὲ (λέει ο Ίδιος ο Χριστός) , μετὰ τὴν θλῖψιν τῶν ἡμερῶν ἐκείνων (ποια είν’ αυτή η θλίψη των ημερών εκείνων; Είναι η θλίψη από την παρουσία τού αντίχριστου, με τον διωγμό των πιστών.) ὁ ἥλιος σκοτισθήσεται, καὶ ἡ σελήνη οὐ δώσει τὸ φέγγος αὐτῆς, καὶ οἱ ἀστέρες πεσοῦνται ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ αἱ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν σαλευθήσονται. Και τότε φανήσεται το σημείον τού Υιού τού Ανθρώπου εν τω ουρανώ” . (Ματθαίου 24, 29-30.) Όπως καταλαβαίνετε απ’ αυτά, δεν πρόκειται για μεταφορική εικόνα αλλά για πραγματική! Πραγματική! Είναι φανερό. Ως προς την έκφραση ότι ο Ήλιος έγινε σκοτεινός, σαν σάκος
τρίχινος, γράφει ο Ησαΐας: “ […] ενδύσω τον ουρανόν σκότος και θήσω ως σάκκον το περιβόλαιον αυτού ” . Δλδ το ντύσιμό του, όπως τότε πενθούσαν, βάζοντας ένα σακί, ένα τσουβάλι, έτσι, λέει, θα ντυθεί με πένθος, δλδ θα σκοτιστεί. Ως προς τη Σελήνη, ότι γίνεται ερυθρή, σαν είμαι, γράφει ο Ιωήλ: “ […] μεταστραφήσεται η Σελήνη εις αίμα” (3,4) .
Ως προς την πτώση των αστέρων, γράφει ο Ησαΐας: “ […] και πάντα τα άστρα πεσείται ως φύλλα εξ αμπέλου και ως πίπτει φύλλα από συκής”. Εδώ μια μικρή παρατήρηση. Όταν λέει ότι θα πέφτουν τ’ αστέρια πάνω στη Γη (σήμερα ξέρουμε ότι αυτό είν’ αδιανόητο. Πώς θα πέσουν τ’ αστέρια πάνω στη Γη; H Γη είναι πολύ μικρή, δεν μπορούν να πέσουν τ’ αστέρια πάνω στη Γή θα τη διαλύσουν.) , υποθέτω ότι πρέπει να χρησιμοποιείται το λεγόμενο “φαινόμενο κατά το
φαινόμενο”. Όπως έχουμε κ την περιγραφή τής Γενέσεως τής εξαημέρου. Ή ακόμη, χρησιμοποιεί η Αγία Γραφή δεδομένα τής κάθε εποχής την εποχή που γράφεται. Δλδ ο Ευαγγελιστής Ιωάννης χρησιμοποιεί το πτολεμαϊκό σύστημα , που θεωρεί τη γη επίπεδη κ είναι το κέντρο τού παντός. Αφού, λοιπόν, η Γη είναι επίπεδη, κατά το πτολεμαϊκό σύστημα, κ είναι το κέντρο τού παντός, προφανώς, όταν τ’ αστέρια θα πέσουν, θα πέσουν στη Γη. Κατά το πτολεμαϊκό σύστημα κ όχι κατά το κοπερνίκειο, με βάση το οποίο ξέρουμε σήμερα ότι δεν είναι δυνατό να πέσει ένα αστέρι πάνω στη Γη. Αυτά, όμως, αγαπητοί μου, είναι τεχνικά στοιχεία, που δίνουν, απλώς, μίαν εικόνα. Η Αγία Γραφή μένει πάντοτε αναλλοίωτη, δεν έχει σημασία η
έκφρασή της, σημασία έχει ότι θα έχουμε μίαν αναστάτωση ουράνιων σωμάτων.
Τι θα είχαμε να πούμε, όπως σάς είπα, γι’ αυτά τα φαινόμενα; Ότι έχουμε δύο θέσεις. Θα επανέλθω σ’ εκείνα που σας είπα πρώτα. Η μια αποτελεί εικόνα κοινωνικής κατάστασης των Χριστιανών κ η άλλη, όντως, ουράνιες αναστατώσεις. Ως προς την πρώτη (τις κοινωνικές αναστατώσεις). Ο Άγιος Ανδρέας Καισαρείας γράφει τα εξής: “ […] το της παρά της θείας οργής καταλειφθείσιν αφώτιστον ενδείκνυται · το δε πεισείν τους αστέρας, καθώς και ήδη περί των υπό Αντιόχου απαντηθέντων γέγραπται, το και τους
δοκούντας είναι φωστήρας εν κόσμω πίπτειν τοιυς γινομένοις εποκλάζοντας , ως φησίν ο Κύριος, πλανηθήναι, ει δυνατόν, και τους εκλεκτούς, διά το της θλίψεως μέγεθος ” . Δλδ το εξής:
πράγματι, η ίδια η Αγία Γραφή μάς λέει, παίρνοντας αστρονομικά στοιχεία, για να μας πει την πτώση σπουδαίων ανθρώπων. Ο Προφήτης Δανιήλ μάς το λέει αυτό, ότι ο δράκος σήκωσε την ουρά του στον Ουρανό κ έρριξε το ένα τρίτο των αστέρων. Κ εδώ παίρνει ένα παράδειγμα, όπως είναι στην εποχή τού Αντιόχου. Διαβάστε παρακαλώ το Α’ Μακκαβαίων, που πάρα πολλοί Εβραίοι έπεσαν ελληνίζοντες · άφησαν τον νόμο κ ελλήνιζαν, δλδ έγιναν ειδωλολάτρες. Γιατί αυτό ήθελε τότε ο Αντίοχος ο Επιφανής, να δημιουργήσει στην Παλαιστίνη, στους Εβραίους, να τους κάνει ν’ αφήσουν τον Νόμο κ την λατρεία τού αληθινού Θεού κ να λατρεύουν τα είδωλα (τον Δία κ.τ.λ.). Έκαναν γυμναστήριο κ άλλα πολλά στην Ιερουσαλήμ κ πάρα πολλοί έφυγαν από την πατρώα πίστη! Πάρα πολλοί ! Εξάλλου, γι’ αυτόν τον λόγο γράφτηκε κ το βιβλίο Σοφία Σειράχ, για ν’ αντιμετωπίσει αυτό το κύμα τού εξελληνισμού των Εβραίων. Γι’ αυτό γράφτηκε το βιβλίο Σοφία Σειράχ. Αλλά, όπως λέει εδώ ο Άγιος Ανδρέας, έπεσαν πολλοί! Επιφανείς, σπουδαίοι! Δίκην αστέρων, δίκην Ηλίου, δίκην Σελήνης. Έχουμε αυτό που σας είπα, την άρνηση, την αποστασία, ιδίως τις μέρες τού αντιχρίστου, που θα ασκείται εξαναγκασμός τής άρνησης της πίστης ή, ακόμη, αν θέλετε, θα έχουν χαλαρή πίστη τότε οι Χριστιανοί κ όλ’ αυτά θα δείχνουν ότι οι άνθρωποι θ’ αφήνουν την πίστη κ θα πέφτουν. Οποιανδήποτε θέση κ αν κατέχουν οι άνθρωποι, ακόμα κ την ιερατική. Το βλέπουμε κ στην εποχή μας. Όταν την ιερατική θέση έχουν ιερείς, επίσκοποι, πατριάρχες, μπορούν, εξαναγκαζόμενοι (αλλά γιατί
εξαναγκαζόμενοι σήμερα;) να κρατήσουν (παράξενο, περίεργο) την θέση τους κ να γίνουν μασόνοι! Ή να συνοδοιπορούν με το κοσμικό φρόνημα. Αυτό θα πει “πέφτουν τ’ αστέρια, σκοτίζεται ο Ήλιος κ η Σελήνη” . Δλδ πρόκειται (η μία όψη) για μια μεταφορική εικόνα, που δείχνει την πτώση έξοχων ανθρώπων. Δλδ το πνευματικό στερέωμα των πιστών αμαυρώνεται κ καταρρέει, με μια κουβέντα. Είν’ αυτό που είπε ο Κύριος: θα πλανηθούν, ει δυνατόν, και οι
εκλεκτοί. Θα πλανηθούν! Η άλλη όψη. Γράφει, πάλι , ο Άγιος Ανδρέας Καισαρείας: “ […] ει δε και αισθητώς ταύτα τού Χριστού Κριτού μετά δόξης ερχομένου συμβήσεται, αυτός αν ειδείη ότι τους αποκρύφους έχων θησαυρούς τής γνώσεως και της σοφίας” . Δλδ, εάν δε, πάλι, αυτά γίνουν κατά αισθητό τρόπο,
ο Ήλιος, η Σελήνη, τ’ αστέρια κ.τ.λ., τότε που θα έρθει ο Χριστός, ο Χριστός ξέρει πώς θα γίνουν αυτά. Αυτός που είναι το Ταμείο απόκρυφων θησαυρών γνώσης κ σοφίας. Ο Θεός ξέρει πώς θα γίνουν αυτά. Το αξιοπαρατήρητο είν’ αυτό που σημειώνει ο Αρέθας, Επίσκοπος Καισαρείας κ αυτός λέει τα εξής: “ […] σαφώς τα επί τού Σταυρού γεγενημένα σημεία η οπτασία ημίν αναζωγραφεί, τον σεισμόν και τον κλόνον τής Γής, το τού Ηλίου σκότος και τής Σελήνης όλης την εις αίμα μεταβολήν. Πάνυ δε ακριβώς επί τής Σελήνης το όλη δεδήλωται. Πλησιφαής γαρ ούσα άτε τεσσαρεσκαιδεκαταία ούσα, [...] αφού και Διονύσιος ο Αρεοπαγίτης εις θεοσημείον
αναφέρει το επί τού Σταυρού συμβάν τω Ηλίω ους εις ειωθός πάθος τοις κατ’ ουρανόν σώμασιν” . Δλδ θυμάται ο Αρέθας αυτά που συνέβησαν στη Σταύρωση. Τι έγινε στη Σταύρωση; Έγινε σεισμός κ σκοτισμός τού Ήλιου για τρεις ώρες. Η παράδοση λέει -κ το διασώζει ο Άγιος Διονύσιος στα “Αρεοπαγιτικά” του- ότι τότε συνέβη ο σκοτισμός τού Ήλιου σε παγκόσμια κλίμακα. Διότι στην Αθήνα ο Διονύσιος ήδη το είδε αυτό. Αργότερα, όταν πήγε ο Απόστολος Παύλος κ έγινε Μαθητής τού Αποστόλου Παύλου, το είχε πει τότε στον ίδιον. Αγαπητοί μου, προσέξτε, θα κάνω μια μικρή παρατήρηση, πολύ σύντομη. Όταν σταμάτησε ο
Ήλιος, στην εποχή τού Ιησού τού Ναυί ήταν παγκόσμιο φαινόμενο. Στα γραπτά, στις μνήμες των κατοίκων τής Αμερικής, των ιθαγενών, των ντόπιων, το βρίσκουμε γραμμένο! Ακούσατε; Να το αντιληφθείτε αυτό, να δείτε, δλδ, ότι έχουμε μια παγκόσμια κι όχι μία τοπική διάσταση. Έτσι, ο Άγιος Διονύσιος είχε αντιληφθεί αυτήν τη μεταβολή στον Ήλιο επί τρίωρο. Και το σημειώνει στα “Αρεοπαγιτικά” του. Κ λέει, τώρα, εδώ : αυτά ήταν ιστορικά, όταν συνέβησαν στην
εποχή τού Χριστού, όταν σταυρώθηκε ο Χριστός. Τι είναι ; Είναι μια μερική εικόνα τού τι θα συμβεί, όταν θα ξανάρθει ο Χριστός. Πέστε μου, όταν διαβάζετε τα Ευαγγέλια κ διαβάζετε ότι έγινε σεισμός, ανοίχτηκαν τα μνημεία με τον σεισμό, ότι σκοτίστηκε ο Ήλιος, όποια μεταφορά θέλετε να κάνετε, γίνεται; Ταιριάζει; Πιάνει; Δεν πιάνει! Καμιά μεταφορά, καμία αλληγορία! Έχουμε πραγματική μεταβολή των στοιχείων τής φύσεως. Εκείνα, που συνέβησαν, λοιπόν, στη Σταύρωση -κ είναι παρελθόντα για μας- εκείνα αποτελούν, επαναλαμβάνω, μερική αλλοίωση
των στοιχείων για λίγη ώρα, για να δείξουν τι θα γίνει στο τέλος τής Ιστορίας, όταν θα έρθει ο Χριστός. Πάντως, λέει στη συνέχεια τα εξής. Εδώ, τώρα, προσέξτε κάτι, αγαπητοί μου. Αν θέλετε, το εκλαμβάνετε ως τιμωρία των ανθρώπων, ε; Δεν είν’ ακριβώς έτσι. Λέει στη συνέχεια: “ […] και ο ουρανός απεχωρίσθη, ως βιβλίον ελισσόμενον, και παν όρος και νήσος εκ των τόπων αυτών εκινήθησαν” . Ο Ουρανός, λέει, αποχωρίστηκε, σαν να κόπηκε στα δυο, σαν ένα βιβλίο ελισσόμενο! “Ο Ουρανός απεχωρίσθη.” “Ελισσόμενον” θα πει “περιστρεφόμενο”. Εδώ πρόκειται για μια μεγαλειώδη αλλοίωση του ίδιου του Ουρανού. Η εικόνα δεν είναι μεταφορική, είναι πραγματική! Είναι πραγματική! Μεταφορική είναι μόνον ως προς την τεχνική ορολογία, που ο Ουρανός θεωρείται ως βιβλίο “ειλητάριο” (όχι το σύνηθες, δλδ, βιβλίο) κ, ακόμη, θεωρείται σαν δέρμα τανισμένο. Όπως μάς λέει ο Ψαλμός 103, 2, “εκτείνων τον Ουρανόν ωσεί δέρριν (αυτό που εκτείνει, δλδ, τον Ουρανό σαν ένα δέρμα) ” . Είναι, απλώς, μόνον η τεχνική ορολογία αυτή που θεωρείται μεταφορική · το γεγονός είναι πραγματικό! Το “ειλητάριο” ήταν, στην αρχαία εποχή, το βιβλίο, μια περγαμηνή ή από πάπυρο ή από δέρμα, δλδ περγαμηνή από δέρμα, ήταν δύο κοντοί, δλδ δύο ξύλα στρογγυλά, το ένα από την μία άκρη τού δέρματος κ το άλλο από την άλλη άκρη. Κ το τύλιγαν αυτό κ έκλεινε το βιβλίο. Συνεπώς, εδώ σημαίνει ότι ανοίγει το ειλητάριο με τους δυο του κοντούς κ αναποδογυρίζεται, σαν να είναι γραμμένο από μέσα, να το ανοίγει κάποιος κ να μας το γυρίζει, για να δούμε τι γράφει από μέσα. Άνοιγμα κ αναποδογύρισμα. Αυτή είναι η εικόνα. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι ο Ουρανός υφίσταται μιαν αλλοίωση. Εξάλλου, όλ’ αυτά που αναφέραμε προηγουμένως αυτό φανερώνουν. Προσέξτε! Δηλ. θ’ αλλάξει ο Ουρανός, θ’ αλλάξει η Γη; Αγαπητοί μου, ναι, θ’ αλλάξει ο Ουρανός κ η Γη, το Σύμπαν ολόκληρο θ’ αλλάξει! Τι θα γίνει; Θα γίνει άλλο πράγμα! Τι άλλο πράγμα (θα γίνει) ; Ο Δαβίδ λέει στο 101 Ψαλμό: “ […] Κατ’ αρχάς, Συ, Κύριε, την Γην εθεμελίωσας και έργα των χειρών Σου εισίν οι Ουρανοί. Αυτοί απολούνται (αυτοί χάνονται), Συ δε διαμένεις · και πάντες, ως ιμάτιον, παλαιωθήσονται (θα παλιώσουν σαν ιμάτιο) κι ωσεί περιβόλαιον ελίξεις αυτούς και αλλαγήσονται ” (τότε, λέει, σαν ένα παλτό θα τους περιστρέψεις, κατά τέτοιον τρόπο, μέσα κ έξω κ θ’ αλλάξουν). Όπως ένα παλιό παλτό που τρίφτηκε, ο ράφτης το γυρίζει μέσα κ έξω, έτσι θα γυρίσεiς, λέει, τους Ουρανούς κ θα γίνουν καινούργιοι. Ο Ησαΐας γράφει: “ […] και τακήσονται πάσαι αι δυνάμεις των ουρανών και ελιγήσεται (θα περιστραφεί ) ο Ουρανός ως βιβλίον” . Απόστολος Πέτρος, ακούστε ακρίβεια: “ […] ήξει δε Ημέρα Κυρίου ως κλέπτης εν νυκτί (δλδ θα έρθει Ημέρα Κυρίου ως κλέπτης τη νύχτα, στην οποίαν), εν η οι ουρανοί ροιζηδόν παρελεύσονται , στοιχεία δε καυσούμενα λυθήσονται και η Γή και τα εν αυτή κατακαήσεται ” (σας τα εξήγησα προηγουμένως) . “Προσδοκώντας και σπεύδοντας την παρουσίαν τής τού Θεού Ημέρας.” Δλδ εμείς θα περιμένουμε και θα σπεύδουμε να δούμε αυτήν την Ημέρα τού Θεού. Πού θα είμαστε; Όχι ( = δεν θα είμαστε ) στη Γή! Ο Απόστολος Παύλος μάς λέει : “αρπαγησόμεθα εν νεφέλαις”. Πού ; Ο Θεός ξέρει, αγαπητοί μου. Εδώ, πια, έχουμε παγκόσμιο σκηνικό. Ο Θεός ξέρει. Μόνο τούτο: “αρπαγησόμεθα εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου” . “Δι’ ἣν οὐρανοὶ πυρούμενοι (θα πάρουν φωτιά οι ουρανοί) λυθήσονται καὶ στοιχεῖα καυσούμενα τήκεται (κ τα στοιχεία που αποτελούν τα ουράνια σώματα θα καούν κ θα λιώσουν) · καινοὺς δὲ οὐρανοὺς καὶ γῆν καινὴν (καινούργιους Ουρανούς κ καινούργια Γη) κατὰ τὸ ἐπάγγελμα αὐτοῦ προσδοκῶμεν, ἐν οἷς δικαιοσύνη κατοικεῖ, κατά την υπόσχεσιν τού Χριστού περιμένομεν”. Δηλ. που σ’ αυτούς τούς Ουρανούς κ την καινούργια Γη κατοικεί η αγιότητα. Θυμάστε τούς Μακαρισμούς, που λένε “μακάριοι οι πραείς, ότι αυτοί κληρονομήσουσι την Γην”; Ο πράος άνθρωπος χάνει το χωράφι του, τον πάει ο άλλος στο δικαστήριο κ του το παίρνει! Πώς, Κύριε, θα κερδίσει την Γη ο πράος άνθρωπος; Ποιαν Γη; Την παλαιωμένη; Όχι! Την καινούργια Γη! Είναι η καινούργια Γη κτήμα των πράων. Για την καινούργια Γη μιλά εκεί ο Κύριος. Όλ’ αυτά που σας λέω, αν δείτε τώρα την Αγία Γραφή, αν τη διαβάζατε τώρα, θα βλέπατε εκαινούργια πράγματα στην Αγία Γραφή, αγαπητοί μου! Ο Ησαΐας λέει: “ […] έσται γαρ ο Ουρανός καινός και η Γη καινή ” (Ησαΐας 65, 17). Δηλ. θα είναι ο Ουρανός καινούργιος κ η Γή καινούργια. Αλλά κ στο ίδιο το βιβλίο τής Αποκαλύψεως, προς το τέλος, το βλέπουμε αυτό. Ο Ίδιος ο Κύριος λέει “ […] ιδού καινά ποιώ πάντα ” . Δλδ να, όλα τα κάνω καινούργια! Γιατί; (Διότι) έχουν παλιώσει. Πώς πάλιωσαν ; (Πάλιωσαν) με την αμαρτία. Είναι ολόκληρο το Σύμπαν εκεί που μπήκε μέσα η αμαρτία, η φθορά, ο θάνατος. Πρέπει, λοιπόν, να γίνει καινούργια. Προσέξτε, όμως, λέει ο Άγιος Ανδρέας: “ […] διά τούτου των ουρανών ελίσσεσθαι ως βιβλίον και έτερόν τι σημαίνεται · το μη αφανισμόν τον Ουρανόν υποστήναι · αλλ’ οιον ειλιγμόν τινα και αλλαγήν επί το βέλτιον, ως φησίν Ειρηναίος” . Δεν σημαίνει μ’ αυτό ότι θα χαθεί ο Ουρανός αλλά θα γίνει καινούργιος, καλύτερος, όπως λέει ο Άγιος Ειρηναίος! Πράγματι, ο Άγιος Ειρηναίος, αγαπητοί μου, απόσπασμα υπ. αριθμ. 96, γράφει τα εξής καταπληκτικά: “ου γαρ η υπόστασις, ουδέ η ουσία τής κτίσεως εξαφανίζεται”. Δεν εξαφανίζεται, λέει η υπόσταση κ η ουσία τής φύσεως. “Αληθής γαρ και βέβαιος ο συστησάμενος αυτήν” , δλδ Εκείνος που δημιούργησε την ύλη Αυτός είναι αληθής κ βέβαιος. Ό,τι φτιάχνει ο Θεός δεν γίνεται μηδέν! Εκ του μηδενός έκανε το Σύμπαν, αλλά στο μηδέν δεν επιστρέφει το Σύμπαν! “Αλλά το σχήμα παράγει τού κόσμου τούτου”, δλδ το σχήμα, όχι η ουσία τού Σύμπαντος, το σχήμα αλλάζει! Δεν θα είναι, πλέον, περιστρεφόμενα σώματα, όπως είναι ο Ήλιος κ η Γη κ η Σελήνη!Γι’ αυτό θα μετακινηθούν! Τι θα είναι; Θα είναι η Βασιλεία τού Θεού! Γι’ αυτό λέει κ ο Απόστολος Παύλος (Α’ Κορινθίους 7,31) κ αναφέρεται στο θέμα τού γάμου ολόκληρο το κεφάλαιο, στο θέμα τού γάμου κ της παρθενίας κ λέει το εξής : κάθεστε κ τρίβεστε με προίκες, με γάμους, με τούτα, μ’ εκείνα, με περιουσίες, οι‘χρώμενοι τω κόσμω ως μη καταχρώμενοι’ , ο πολιτισμός παράγει το σχήμα τού κόσμου τούτου. Δεν λέει ότι παράγει ο κόσμος αλλά λέει ότι παράγει το σχήμα τού κόσμου τούτου. Περνά η μορφή κ το σχήμα του. Θ’ αλλάξει. Κ, όπως θα μας πει ο Απόστολος Πέτρος, οι βασιλείς τής Γης, οι πάντες θα πάνε να χωθούν στις τρύπες τής Γης! Τι σημαίνει αυτό; Πού θα θάψουν, λέει, οι άνθρωποι σ’ αυτές τις αλλαγές; Κ συνεχίζει ο Άγιος Ειρηναίος: “ […] τουτέστιν εν οις παράβασις γέγονεν, ότι επαλαιώθη ο άνθρωπος εν αυτοίς ” . Δλδ. αυτοί οι ουρανοί, αυτός ο κόσμος έγινε παράβαση. Παλαιώθηκε ο κόσμος. Παλαίωση σημαίνει ότι μπήκε ο θάνατος κ η φθορά. Θυμάμαι ένα άρθρο σ’ ένα βιβλίο αστρονομικό τού Sir James Jeans, με τίτλο “Ο Ήλιος πεθαίνει”, τώρα δεν υπάρχει αυτό. Ακόμα κ αστρονομικά παρατηρείται αυτό, ο Ήλιος να πεθαίνει. Εξαντλείται! Όμως, βέβαια, δεν θα συμπέσει η εξάντληση από φυσικής πλευράς με την Δευτέρα Παρουσία τού Χριστού. Όχι, δεν συμπίπτουν αυτά. Θα γίνει μπορεί αύριο. “ […] Και δια τούτο το σχήμα τούτο πρόσκαιρον εγένετο.” Ποιο σχήμα; Της Γης, του Ουρανού! Ακόυσατε; Πρόσκαιρο! Λέμε “πώς θα θρέψουμε τα παιδιά μας;” . Δεν βλέπεις ο πληθυσμός της Γης; Η Γη μας είναι πολύ μικρή! Πρόσκαιρο το σχήμα, πρόσκαιρο! “ […] προειδότος τα πάντα τού Θεού (επειδή ο Θεός προγνώριζε τι θα γίνει, ότι θα έρθει το τέλος ) . Παρελθόντος δε τού σχήματος τούτου (αφού θα περάσει το σχήμα τούτο ) και ανανεωθέντος τού ανθρώπου ( = θα γίνει καινούργιος ο άνθρωπος με την ανάσταση των νεκρών ) και ακμάσαντος προς την αφθαρσίαν, ώστε μηκέτι δύνασθαι πέρα παλαιωθήναι (κ θατελειοποιηθεί στην αφθαρσία, χωρίς πια να μπορεί να παλιώσει, επειδή δεν θα υπάρχει ο θάνατος ) έσται ο ουρανός καινός, και η γη καινή· εν τούς καινούς αναμενεί ο άνθρωπος αεί καινός, και προσομιλών τω Θεώ ” . Δλδ στους καινούργιους ουρανούς κ στην καινούργια Γη, που θα μένει ο πάντα καινούργιος άνθρωπος κ θα έχει κοινωνία με τον Θεό. Ώστε η σάρωση του Σύμπαντος δεν θα είναι, απλά, μια τιμωρία αλλά ανακαίνιση του Σύμπαντος κ, τότε, όταν θα γίνει αυτή η ανακαίνιση, θα έλθει ο Χριστός να πάρει τους δικούς Του. Αυτοί που θα έχουν αναστηθεί στην αιώνια ζωή! Αγαπητοί μου, πολύ μεγάλα, πολύ τρανά· όλ’ αυτά δείχνουν τον θαυμάσιο προορισμό μας! Ας ρυθμίζουμε, λοιπόν, τη ζωή μας σύμφωνα με εκείνα που ο Θεός μάς έχει προδιαγράψει!

32α ομιλία στο βιβλίο της Καινής Διαθήκης
« Ιερά Αποκάλυψις ».

Όλες οι ομιλίες του βιβλίου 
« Αποκάλυψις » εδώ ↓.
http://www.arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/kainh-diauhkh/iera-apokalycis
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40qa7vUvidbEX6OBGq3b9WeV

Απομαγνητοφώνηση :
Μαρία Δερμιτζάκη:
https://youtube.com/@orthodoxaskirtimata

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.