Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αμαρτία.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Αμαρτία.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

20 Νοεμβρίου 2023

Ο Θεός είναι αγάπη αλλά είναι και κριτής.

†.[…] Ότι ο Θεός στέλνει στον κόσμο τον Υιό Του δια να σωθεί ο κόσμος δια Αυτού, αυτή η αλήθεια, ότι δεν ήρθε να κρίνει τον κόσμο, αλλά να σώσει τον κόσμον, διεστράφει. Kαι αυτή η διαστροφή έχει αρκετά απλωθεί ιδίως στον ορθόδοξο (κόσμο). Δε μιλάω για τους άλλους τους παραπέρα, ρωμαιοκαθολικούς και προτεστάντες. Ποιος τους λογαριάζει αυτούς! Αυτοί είναι πολύ… μακριά από το ορθόδοξο πνεύμα, πολύ… μακριά…

Αλλά μιλάμε για το λαό μας που είναι ορθόδοξος λαός. Ε, στον ορθόδοξο λαό μας δυστυχώς ορθόδοξοι θεολόγοι έχουν χαλκεύσει αυτήν τη διαστροφή. Είναι οι λεγόμενοι νεοορθόδοξοι! Θα ΄χετε ακούσει, σίγουρα θα ‘χετε ακούσει… Τι είναι; “Α!, σου λέει, o Θεός είναι αγάπη, σώζει με την αγάπη. Η κρίσις, όχι. Ο Θεός δε θα κρίνει. Ο Θεός δεν καταδικάζει. Μη μιλάτε ότι ο Θεός είναι κριτής και φοβίζετε τους ανθρώπους. Ο Θεός είναι αγάπη. Ό,τι κάνεις, αυτό θα στο συγχωρήσει ο Θεός“. Aλλά σύμφωνοι! Ό,τι κάνω, θα μου το συγχωρήσει, αλλά ανάγουν όμως δυστυχώς τα πάντα στην αγάπη του Θεού και δε θέλουν να ακούσουν καθόλου για τη δικαιοσύνη του Θεού. Εδώ είναι η διαστροφή!

Εάν τονίζεται – θα το δούμε λίγο πιο κάτω – η αγάπη του Θεού σ’ αυτό το χωρίο και δεν τονίζεται η δικαιοσύνη, είναι γιατί θέλει να τονιστεί η αγάπη. Σε άλλα χωρία όμως της Αγίας Γραφής και στον Ευαγγελιστή Ιωάννη τονίζεται, αλλού σε άλλη περίπτωση, η δικαιοσύνη του Θεού και συνεπώς η Κρίση του Θεού.

Οι άνθρωποι λοιπόν αυτοί, τι λέγουν;

“Ο Θεός είναι ένα πέλαγος αγάπης και αγαθότητος και δείχνει κατανόηση (τη λέξη την βάζω εντός εισαγωγικών) στις ανθρώπινες αταξίες(την λέξη “αταξίες” την βάζω εντός εισαγωγικών) και στις ανθρώπινες αστοχίες(την λέξη την βάζω εντός εισαγωγικών)”.

΄Ενα παράδειγμα για να καταλάβετε τι θα πει κατανόηση, η οποία τόσο πολύ στην εποχή μας τονίζεται αυτή η κατανόηση. Κάποτε ένας νέος μου λέει: “Ξέρετε έχω κάτι ομοφυλοφιλικές καταστάσεις και σας παρακαλώ, θέλω να μου δείξετε κατανόηση“. Του λέω: “Θα σου δείξω κατανόηση“. Εγώ πώς εννοούσα τη λέξη κατανόηση; Ότι θα σε βοηθήσω να βγεις από εκεί που είσαι. Όταν τον ξαναείδα, μου επανέλαβε τις ίδιες ιστορίες. “Καλά, του λέω, δε θα ξεκινήσουμε να διορθωθούμε;” “Μα, μου λέει, δε μου είπατε ότι θα δείξετε κατανόηση;” Πώς εννοούσε τη λέξη κατανόηση; Ότι “εγώ θα βρίσκομαι εκεί που βρίσκομαι και εσύ θα κατανοείς και θα λες: Ε, άστον όπως είναι“.

Μ’ αυτήν την έννοια, αγαπητοί μου, εννοούν αυτοί οι άνθρωποι την κατανόηση που δείχνει ο Θεός. Χωρίς παρακάτω διόρθωση. Είναι φοβερό πράγμα! Είναι φοβερό! Το καταλαβαίνετε; Είναι αίρεσις. Η αμαρτία κατ΄ αυτούς είναι μία αστοχία ή μια αταξία η αμαρτία. Και δε βλέπουν ότι είναι μία προσβολή κατά της Θείας αγαθότητος και της Θείας Δικαιοσύνης.

Και βέβαια ο Θεός συγχωρεί, αν προηγηθεί βέβαια μετάνοια. Αλλά σ΄ αυτούς καν δεν αναφέρεται η μετάνοια, παρά μόνο η αποδοχή μιας ατελείας και μιας αμαρτωλότητος. “Α, είμαι αμαρτωλός, είμαι ατελής… δε χρειάζεται να μετανοήσω“.

Λέει ένας σύγχρονος σχολιαστής πάνω σε αυτά τα θέματα τα εξής:

Μπροστά σ΄ αυτήν την κατάσταση, ο Σταυρός του Χριστού δε θα αίρεται πλέον, γιατί δε χρειάζεται! Ο Χριστός είπε: “να σηκώσεις το σταυρό σου“. Δε χρειάζεται να σηκώσεις τον σταυρό σου, γιατί δε χρειάζεται! Η νέκρωσις της σάρκας και των παθών είναι περιττή! “Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς“, που λέει ο απόστολος Παύλος, περιττό! Αφού την ετοιμάζουμε για ερωτικές απολαύσεις – τηρουμένου βέβαια του όρου ότι προσφέρεται για την ευτυχία του άλλου – όταν εγώ συνέρχομαι με τον άλλον, του δίνω ευτυχία. Συνεπώς είμαι φιλάνθρωπος… Καταλαβαίνετε…

Λόγος περί εντολών δε γίνεται, για νηστεία και γενικώς άσκηση. Γιατί; Αφού θεωρείται αυτό τι; Ευσεβισμός! Όταν πεις να τηρήσεις τις εντολές, “ω!”, λέει, “αυτό είναι ευσεβισμός! Άσ’το στην άκρη!” Σύγχρονα πράγματα… Όσοι διαβάζετε έντυπα χριστιανικά, αυτά τα έχετε βρει.

Αγαπητοί μου, βάζοντας στην άκρη τη δικαιοσύνη και την κρίση του Θεού και μένοντας μόνο με την αγαθότητα και την αγάπη του Θεού, κάναμε ώστε, ο μεν Θεός να εκφράζεται αγαπητικά σ’ εμάς με το Σταυρό, εμείς δε να εκφραζόμεθα αγαπητικά σ’ Εκείνον χωρίς Σταυρό.

Ο Κύριος είπε να σηκώσουμε τον προσωπικό μας Σταυρό και να τον ακολουθήσουμε. Ο σταυρωμένος χριστιανός είναι η πρακτική και η θεωρητική θεολογία του Παύλου. Λέγει ο απόστολος Παύλος “Ἐμοί δέ μή γένοιτο καυχᾶσθαι εἰ μή ἐν τῷ σταυρῷ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, δι’οὗ ἐμοί κόσμος ἐσταύρωται κἀγώ τῷ κόσμῳ“.


Απόσπασμα από την 541η ομιλία στην κατηγορία
« Ὁμιλίαι Κυριακῶν ».

► Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Ὁμιλίαι Κυριακῶν " εδώ ⬇️
https://arnion.gr/index.php/diafora-uemata/omiliai-kyriakvn
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40r0WAxMpRb0tx6ts1zsQWMh

Επιμέλεια σύνταξης: katanixi.gr

🔸Λίστα ομιλιών της σειράς
«Ὁμιλίαι Κυριακῶν».🔻
https://drive.google.com/file/d/1EiDp29JkRk7OQUNh2N_NVeJL2TTZ-FsY/view?usp=drivesdk

🎥 Βιντεοσκοπημένες ομιλίες της σειράς
«Ὁμιλίαι Κυριακῶν».🔻
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40ru7w20Jp2hDAJjA7k7mq_z

🔸📜 Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες της σειράς
«Ὁμιλίαι Κυριακῶν».🔻
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/search/label/%F0%9F%94%B9%E1%BD%89%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CE%B1%CE%B9%20%CE%9A%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BA%E1%BF%B6%CE%BD.?m=1

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

31 Μαΐου 2021

Ποιοί είναι οι « εβδελυγμένοι » στον χώρο της πίστεως;


†.«τοῖς δὲ δειλοῖς καὶ ἀπίστοις καὶ ἐβδελυγμένοις».
(Αποκ. 21,8)
Ποιοι είναι αυτοί οι εβδελυγμένοι; Κατά λέξη θα πεί, οι σιχαμένοι. Προσέξτε με εδώ. Σας παρακαλώ αυτό το σημείο, δηλαδή αυτή την περίπτωση ανθρώπων να την προσέξουμε. Ο εβδελυγμένος είναι αυτός που έχει επάνω του βδέλυγμα, σίχαμα. Αυτό που λέμε, τον σιχαίνομαι αυτόν τον άνθρωπο, τον σιχαίνομαι. Δηλαδή θα το μεταφράσουμε έτσι: Οι σιχαμένοι. Ποιοι είναι αυτοί αυτοί οι σιχαμένοι; Τον χαρακτηρισμό τον δίνει ο Θεός. Δέν μπορώ εγώ να πώ τον άλλον ότι είναι σιχαμένος. Τον χαρακτηρισμό το δίνει ο Θεός. Ποιος είναι ο σιχαμένος; Είναι εκείνος ο οποίος έχει βρώμικα ρούχα, είναι άπλυτος. Ποιός είναι αυτός ο σιχαμένος;
   Ακούστε αγαπητοί μου. Υπάρχουν οι εξής έννοιες εβδελυγμένου ανθρώπου, σιχαμένου.
Η πρώτη. Είναι όταν ο πιστός άνθρωπος, ο βαπτισμένος καταφρονήσει τον Θεό και έρθει σε επαφή με την ειδωλολατρία ή τα ειδωλολατρικά έθιμα. Αυτός είναι σιχαμένος. Διότι η ειδωλολατρία είναι βδέλυγμα, είναι σίχαμα. Ο Θεός απεχθάνεται, σιχαίνεται την ειδωλολατρία. Συνεπώς ο μετερχόμενος ειδωλολατρία είναι εβδελυγμένος είναι σιχαμένος.
   Αλλά για να το προσέξουμε. Εάν κάνεις βαπτίστηκε Χριστιανός Ορθόδοξος και γίνεται Μασόνος, εφόσον η Μασονία είναι άλλη θρησκεία και δή ειδωλολατρική, διότι μετέρχεται μυστήρια ειδωλολατρικά. Όπως είναι τα μυστήρια τα Ελευσίνια, τα Ορφικά, τα μυστήρια της Ίσιδος και ό,τι άλλα μυστήρια, διότι το λέγουν αυτοί οι άνθρωποι, ότι έχουν δανειστεί απ' όλα αυτά τα μυστήρια, στοιχεία και τα οποία χρησιμοποιούν, αποκαλύπτουν δέ προοδευτικά στην ανάβαση του μυουμένου από βαθμό σε βαθμό. Όλοι δέ οι βαθμοί μυήσεως, το ξέρετε, είναι 33. Μπορεί ίσως του πρώτου βαθμού να μην καταλαβαίνει πολλά πράγματα, αλλά όσο προχωρεί η μύηση τόσο περισσότερο είναι κατανοητή αυτή η μύηση πιά μέσα στα μυστήρια τα ειδωλολατρικά. Έτσι, αν κάποιος Χριστιανός Ορθόδοξος γίνει Μασόνος είναι εβδελυγμένος.
Το αστείο, είναι, ότι θεωρούν οι Μασόνοι τους μή Μασόνους ακαθάρτους και εβδελυγμένους. Το αστείο του πράγματος. Άν είναι αστείο. Άν είναι αστείο.
    Έχετε πάει ποτέ σε καρνάβαλο αγαπητοί μου; Ή σε καρναβαλικά πανηγύρια; Ο άνθρωπος που πηγαίνει είναι εβδελυγμένος.
   Ακόμη ό,τι άλλο, όπως είναι οι αναστενάρηδες. Πηγαίνουμε να δούμε τους αναστενάρηδες. Είμαστε εβδελυγμένοι. Διότι εκεί έχουμε ένα κατάλοιπο των Ορφικών μυστηρίων. Και γενικά είδατε πόση διαφήμιση γίνεται, όταν κάνουμε, δήθεν τάχα για την παράδοση, αναβίωση παλιών ειδωλολατρικών εθίμων; Εάν μετέχουμε σ' αυτά τα έθιμα, τα ειδωλολατρικά, αναμφισβήτητα είμαστε εβδελυγμένοι. Δέν θέλει πιό πολύ φιλοσοφία για να το καταλάβουμε. Θυμηθείτε όταν οι Εβραίοι επιστρέφουν στην γή της επαγγελίας, πως πλανήθηκαν και πήγαν και έφαγαν σε γειτονικό τους λαό, στους Μαδιανίτες, που τους παρέσυραν, έφαγαν θυσίες που προσφέρονταν εις τον Βεελφεγώρ και έπεσαν στην πορνεία. Έπεσαν δηλαδή σε τελετές ειδωλολατρικές και ο Θεός τους τιμώρησε σκληρά. Κάτι ανάλογο λέει ο Θεός δια του προφήτου Ώσηε. Λέγει: «αὐτοὶ εἰσῆλθον πρὸς τὸν Βεελφεγὼρ καὶ ἀπηλλοτριώθησαν εἰς αἰσχύνην» (Ωσ. 9,10)
Αποξενώθηκαν σε πράγματα που είναι άξια ντροπής. Έμ, βέβαια, όταν, τί να σας πώ, ντρέπομαι τ' αυτιά σας, ντρέπομαι αυτά που γίνονται σε κάποια πανηγύρια για να δείξουν τα όργανα της γονιμότητας της φύσεως και τα περιφέρουν τα όργανα αυτά, αϊδοία και τα λοιπά για να δείξουν την γονιμότητα. Φρίκη! Φρίκη! Γι' Αυτό τα λέει ο Θεός. «εἰσῆλθον πρὸς τὸν Βεελφεγὼρ» που είναι ο θεός της γονιμότητος, και απαλλοτριώθηκαν σε αισχύνη. Αποξενώθηκαν από 'μένα και έπεσαν σε πράγματα τα οποία είναι άξια ντροπής. Και έγιναν οι εβδελυγμένοι ώς οι αγαπημένοι. Δηλαδή έγιναν οι εβδελυγμένοι αυτοί που πρώτα για μένα ήσαν οι αγαπημένοι. Βλέπετε;
   Δεύτερον. Εβδελυγμένοι είναι όσοι μετέρχονται παρά φύσιν πράξεις. Γενετήσιες κυρίως. Και με τον τρόπον αυτόν κακοποιούν και προσβάλλουν την ίδια την φύση. Όχι κακοποιούν και προσβάλλουν τον νόμο του Θεού, αλλά προσβάλλουν και κακοποιούν την ίδια τη φύση. Σήμερα οι παρά φύσιν πράξεις έχουν φτάσει σε τέτοια έκταση και σε τέτοια αναισχυντία πού μπορούμε να πούμε, αποτελούν όλα αυτά ένα σημάδι των εσχάτων. Το λέει αυτό ο άγιος Ιερώνυμος και στηρίζεται πάνω ακριβώς στους λόγους του Κυρίου. Ο ίδιος ο Κύριος είπε εκεί «ὡς ἐγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις Λώτ·» τότε στα Σόδομα και τα Γόμορα, «κατὰ τὰ αὐτὰ ἔσται» τα ίδια θα γίνουν, «ᾗ ἡμέρᾳ» κατά την οποία, «ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἀποκαλύπτεται» όταν θα έλθει ο υιός του ανθρώπου, θα έλθει ο Χριστός, τα ίδια πράγματα θα γίνονται. (Λουκ. 17, 28/30)
Βέβαια εκεί έχει ευρύτερο χαρακτήρα. Εκείνη την ξενοιασιά των Σοδομιτών. Φύτευαν, οικοδομούσαν, εμπορεύοντουσαν, αλλά και ζούσαν και τις αμαρτίες τους. Δηλαδή μ' άλλα λόγια, ευδαιμονισμός, -αυτό που έχει τόσο πολύ η εποχή μας- ευδαιμονισμός και σαρκολατρεία σε βαθμό διατροφής. Φοβερό, φοβερό. Όταν, -λέει ο άγιος Ιερώνυμος- όταν θα γίνει το αμάρτημα της ομοφυλοφιλίας πολύ πάνω στη γή, τότε θα έλθει ο Χριστός είς τον κόσμο. Και το αμάρτημα αυτό μπολιάζεται διαρκώς και επεκτείνεται σε ευρείες μάζες. Προσέξτε αγαπητοί μου, πρόσεξε αγαπητοί μου, να μας φυλάει ο Θεός. Αναμφισβήτητα αυτοί που ακούνε λόγο Θεού είναι απαλλαγμένοι πιστεύω από αυτά τα αμαρτήματα. Αλλά να μας φυλάξει ο Θεός. Να φυλάξει ο Θεός και τα παιδιά σας. Ωστόσο όλοι αυτοί θεωρούνται εβδελυγμένοι.
   Εβδελυγμένοι τρίτον είναι και όσοι τίθονται στην υπηρεσία του θηρίου ή του Αντιχρίστου ή του Ψευδοπροφήτου. Όπως είναι, η συνύπαρξη χριστιανικής και μαρξιστικής ιδιότητος. Όποιος θα 'θελε να είναι μαρξιστής κατά συνείδηση και χριστιανός κατά συνείδηση, είναι αδιανόητο πράγμα αυτό, είναι αδιανόητο πράγμα αυτό, το ένα είναι υλισμός και αθεΐα και το άλλο είναι ό,τι είναι ο Χριστιανισμός. Αυτά τα δύο πράγματα όποιος θα ήθελε να τα συμβιβάσει μέσα του και να τα ζήσει, αυτός μπαίνει στην υπηρεσία του Αντιχρίστου. Του θηρίου. Ή του Ψευδοπροφήτου. Και συνεπώς είναι κι' αυτός εβδελυγμένος.


Απόσπασμα από την 89η ομιλία στο βιβλίο της Καινής Διαθήκης
« Ιερά Αποκάλυψις ».

Όλες οι ομιλίες του βιβλίου 
« Αποκάλυψις » εδώ ↓.
http://www.arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/kainh-diauhkh/iera-apokalycis
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40qa7vUvidbEX6OBGq3b9WeV

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

13 Απριλίου 2021

Ἡ ὁδός τῶν ἁμαρτωλῶν εἶναι ὡμαλισμένη ἀπό πέτρες - ἐμπόδια, ἀλλά στό τέρμα της ἀναμένει ὁ λάκκος τοῦ Ἅδου.

†.«Ὁδὸς ἁμαρτωλῶν ὡμαλισμένη ἐκ λίθων, καὶ ἐπ’ ἐσχάτῳ αὐτῆς βόθρος ᾅδου». Δηλαδή, ο δρόμος των αμαρτωλών φαίνεται καθαρισμένος από πέτρες και εξομαλισμένος. Δηλαδή η ζωή τους δεν έχει εμπόδια. Αλλά στο τέλος αυτού του δρόμου έχει ανοίξει το στόμα του το βάραθρον, ο βόθρος, το βάραθρον του Άδου.

Είναι μία αλήθεια, μία μεγάλη αλήθεια· την οποία, αγαπητοί, μας έχει ήδη ο Κύριος πει και μας έχει ειδοποιήσει. Είναι από την επί του Όρους ομιλία. Να σας τη διαβάσω: «Εἰσέλθετε διὰ τῆς στενὴς πύλης· ὅτι πλατεῖα ἡ πύλη καὶ εὐρύχωρος ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ἀπώλειαν, καὶ πολλοί εἰσιν οἱ εἰσερχόμενοι δι’ αὐτῆς.Τί στενὴ ἡ πύλη καὶ τεθλιμένη ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν, καὶ ὀλίγοι εἰσὶν οἱ εὑρίσκοντες αὐτήν!».Δεν σας τη μεταφράζω. Σας είναι πολύ γνωστή.

Τι βλέπουμε λοιπόν εδώ; Ο Κύριος μας παρουσιάζει αυτούς τους δύο δρόμους. Είναι γνωστό ότι στην αρχαιότητα ένας δρόμος ξεκινούσε από μία πύλη, η οποία ήταν πύλη θριάμβου συνήθως. Οι Ρωμαίοι συνήθιζαν την περίπτωση, όχι οι Έλληνες. Όπως λέμε «η πύλη του Αδριανού» στην Αθήνα, αλλά φτιάχτηκε στην εποχή τη Ρωμαϊκή, η Ρώμη είχε πάρα πολλές τέτοιες πύλες που ήταν κυρίως θρίαμβοι. Από κει ή περνούσε από κάτω δρόμος ή ξεκινούσε δρόμος. Γι΄αυτό ο Κύριος με την πραγματικότητα της τότε καταστάσεως, μίλησε για πύλη και οδό. Φαρδιά πύλη, πλατύς δρόμος, στενή πύλη, στενός δρόμος. Πάντως είναι η διδασκαλία περί των δύο οδών. Του πλατέος δρόμου και του στενού δρόμου. «Εσείς», λέει, «μη βαδίσετε τον πλατύ δρόμο, γιατί στο τέλος πηγαίνει στην απώλεια. Θα βαδίσετε τον στενό δρόμο, ο οποίος βεβαίως είναι γεμάτος από πειρασμούς, από δυσκολίες. Αλλά στο τέλος είναι η αιώνιος ζωή».

Έτσι, μια που έγινε αυτή η αναφορά στους δύο δρόμους, δεν έχουμε παρά να θυμηθούμε και το ξεκίνημα του Ηρακλή, όταν ήταν έφηβος, έτσι μας λέγει η Μυθολογία, ότι βρήκε μπροστά τους δύο δρόμους. Δύο γυναίκες αντιπροσώπευαν τους δρόμους αυτούς. Ήταν, λέγει, η Αρετή και η Κακία. Και η μεν Κακία έλεγε στον Ηρακλή: «Θα σου δώσω, θα σου δώσω, θα σου δώσω…Όλα ευχάριστα είναι στον δικό μου τον δρόμο». Πηγαίνει μετά η Αρετή και λέει: «Ο δικός μου ο δρόμος είναι στενός, τεθλιμμένος, είναι κακοτράχαλος. Διάλεξε.». Και ο Ηρακλής, μας λέγει η Μυθολογία, διάλεξε τον δρόμο της Αρετής.

Βλέπετε λοιπόν ότι είναι γνωστό το θέμα. Και ό,τι δηλαδή θα λέγαμε, είπαν στον Ηρακλή, ε, αυτό είπε και ο Κύριος, αυτό εννοούσε. Ουσιαστικά οι δύο δρόμοι δεν είναι παρά δύο τρόποι ζωής που προβάλλονται στον κάθε άνθρωπο που βγαίνει στη ζωή. Δύο τρόποι ζωής. Να ο ένας, να ο άλλος.

Η παλαιά Χριστιανική Γραμματολογία, όπως σας είπα, κάνει λόγο περί των δύο αυτών οδών, σαν μία συνοπτική διδασκαλία του κάθε Χριστιανού. Το βιβλίο της Διδαχής αρχίζει έτσι: «Ὁδοί δύο εἰσί(δύο δρόμο υπάρχουν), μία της ζωής καί μία τοῦ θανάτου, διαφορά δέ πολλή μεταξύ τῶν δύο ὁδῶν(Υπάρχει όμως μεγάλη διαφορά ανάμεσα στους δύο αυτούς δρόμους)».

Και η επιστολή Βαρνάβα, σας ανέφερα προηγουμένως- ίσως είναι η πρώτη φορά που σας αναφέρομαι σε αυτήν την επιστολή- λέγει: «Ὁδοί δύο εἰσί διδαχής καί εξουσίας, ἡ τε τοῦ φωτός καί ἡ τοῦ σκότους(στη Διδαχή έχουμε την ονομασία «ζωής-θανάτου». Εδώ έχουμε την ονομασία «φωτός-σκοταδιού, σκότους». Διαφορά δέ πολλή τῶν δύο ὁδῶν. Ἐφ’ ἧς μέν γάρ εἰσίν τεταγμένοι φωταγωγοί ἂγγελοι τοῦ Θεοῦ(στον ένα δρόμο του φωτός, είναι, λέγει, εκεί τεταγμένοι άγγελοι φωταγωγοί), ἐφ’ ἧς δέ ἂγγελοι τοῦ σατανᾶ(στον άλλο δρόμο είναι οι άγγελοι του σατανά, οι δαίμονες). Και ὁ μεν ἐστίν κύριος ἀπό αιώνων καί εἰς τούς αιώνας(στον δρόμο της ζωής είναι ο Κύριος, ο αιώνιος Κύριος), ὁ δε ἂρχων καιροῦ τοῦ νῦν τῆς ἀνομίας(ενώ στον άλλο δρόμο είναι ο διάβολος, ὁ άρχων του νυν αιώνος)».Αυτό είναι στην 18η παράγραφο της επιστολής του Βαρνάβα.

Λοιπόν. Γίνεται δε ανάλυσις και στη μια και στην άλλη επιστολή, τι σημαίνει «οδός ζωής ή φωτός» και τι σημαίνει «οδός θανάτου ή σκότους». Γίνεται μία πολύ καλή ανάλυσις, σαν να έχετε μπροστά σας εκείνα τα βοηθήματα που έχουμε στην εξομολόγηση, που αναφέρονται: «Μήπως έκανες αυτό, μήπως εκείνο;». Πρόσεξε να δεις τι θα πει «οδός φωτός». Είναι εκείνο, εκείνο, εκείνο… Τι θα πει «οδός σκότους»; Είναι εκείνο, εκείνο, εκείνο…

Εντούτοις η οδός της ζωής είναι στενή. Γιατί; Γιατί απαιτεί πλήρωση του καθήκοντος και βέβαια θέλει και κόπο και θυσία. Ενώ ο δρόμος ο άλλος, της ξενοιασιάς, της αδιαφορίας, της φιλαυτίας, είναι ο δρόμος των πολλών, που βέβαια στο τέρμα του ο δρόμος αυτός έχει τον βόθρο, το πηγάδι, τον λάκκο του Άδου. Και αυτός ο δρόμος, δυστυχώς οδεύεται από τους πολλούς, επειδή δεν βλέπουν το τέρμα. Και η όρασή τους-η όραση του τέρματος αυτού καλύτερα- είναι θέμα πίστεως, αλλά και εμπειρίας από τους άλλους γύρω μας. Προσέξτε, θέμα πίστεως. Πιστεύεις αυτό που σου λέγει ο λόγος του Θεού; Δεν βλέπεις ότι το τέρμα του δρόμου που διάλεξες δεν θα σε βγάλει σε καλό… Το πιστεύεις; Θα σωθείς. Θέμα πίστεως.

Είναι και θέμα εμπειρίας, σας είπα. Τι έπαθε ο Α, ο Β, ο Γ, ο Δ, τόσοι και τόσοι είναι εκείνοι γύρω μας, οι οποίοι οδηγήθηκαν στο κακό, στη ζημιά, στη φθορά και στον αιώνιο θάνατο. Το είδες αυτό; Είναι και η εμπειρία. Είναι λοιπόν δύο πράγματα. Και η πίστις και η εμπειρία.

Ακόμη στους ανθρώπους, τι στέκεται δηλαδή αιτία που διαλέγουν τον φαρδύ τον δρόμο και δεν βλέπουν τι γίνεται παρακάτω· στους ανθρώπους έχει διαμορφωθεί ένας τρόπος του σκέπτεσθαι, στους πάρα πολλούς, στο σύνολο σχεδόν των ανθρώπων, ένας τρόπος του σκέπτεσθαι, μία φιλοσοφία της ζωής. Βλέπετε σήμερα υπάρχει η Α φιλοσοφία της ζωής. Αυτή καθορίζει τι είναι ορθόν και τι είναι λανθασμένο. Αλλά όχι βεβαίως με κριτήρια ευαγγελικά, αλλά με κριτήρια κοσμικά. Μέσα σ’ αυτήν την ισορροπία είμεθα ήδη βυθισμένοι οι άνθρωποι, ιδίως η νέα μας γενεά. Πάει στο σχολειό, πάει από δω, από κει, στην κοινωνία βγαίνει και βλέπει ότι αυτά είναι τα γνωρίσματα έξω, αυτός είναι ο τρόπος, αυτή είναι η φιλοσοφία της ζωής. Κι έτσι σου λέει: «Όλοι όπως σκέπτονται, σκέπτομαι κι εγώ, θα σκέπτομαι διαφορετικά;».

Σας είπα όμως ότι δεν είναι ευαγγελικά τα κριτήρια, αλλά κοσμικά. Λέγει επάνω σε αυτό το σημείο το βιβλίο των Παροιμιών: «Ἒστιν ὁδός, ἣ δοκεῖ παρὰ ἀνθρώποις ὀρθὴ εἶναι, τὰ δὲ τελευταῖα αὐτῆς ἔρχεται εἰς πυθμένα ᾅδου». Υπάρχει δρόμος που μοιάζει στους ανθρώπους ότι είναι σωστός, ορθός. Εκεί που τελειώνει όμως είναι το πηγάδι και πέφτεις μέσα. Α, ώστε λοιπόν μοιάζει ο τρόπος ζωής ορθός στους πολλούς. Σ’ αυτό συντελεί το σύνολο της κοινωνικότητας. Αυτό το «όλοι έτσι κάνουν». «Μα παιδάκι μου, μα…». «Όλοι έτσι κάνουν». Δεν μπορείς να απαγκιστρωθείς από αυτό το «όλοι έτσι κάνουν».

Βέβαια, αν ψάξετε θα βρείτε ότι στο βάθος αυτής της κουβέντας υπάρχει η ανθρωπαρέσκεια. Θέλουμε να αρέσουμε εις τους ανθρώπους, γι΄αυτό και ακολουθούμε εκείνο το οποίον οι άνθρωποι θέλουν και ακολουθούν και σκέπτονται.

Στην εποχή μας όμως υπάρχουν παράγοντες που η νέα γενεά βαδίζει τον δρόμο του θανάτου χωρίς να το προσμετρά. Διάβαζα σε ένα περιοδικό, επιστήμονες το γράφουν, εκείνο το «Τι θα γίνει; Επιτέλους, τι θα γίνει; Πού πάει η γενεά μας;». Αλήθεια, το σκεφτήκαμε; Όχι πανελλήνια. Παγκόσμια. Προσέξτε, παγκόσμια. Δεν είναι πια ένα θέμα στα στενά όρια μιας πατρίδος. Είναι φαινόμενο παγκόσμιο. Τι θα γίνει; Πού πάει αυτή η γενεά; Ποια θα είναι αύριο η ανθρωπότητα; Σε αυτό το κακό που πηγαίνει η νέα γενεά, οι νέοι άνθρωποι, συνετέλεσαν τα εξής στοιχεία.

Πρώτον. Αυτό που ήδη σας είπα. Η φιλοσοφία της ζωής· η οποία είναι υλιστική εις το έπακρον. Τι θα φάμε, τι θα πιούμε; Πώς θα ντυθούμε; Τι θα σπουδάσουμε; Πόσα λεφτά θα βγάλουμε; Θα ακολουθήσω εκείνο το α ή το β επάγγελμα, για να έχω κάπου πολλά χρήματα. Επενδύσεις υλιστικές, πέρα για πέρα, πέρα για πέρα.

Δεύτερον. Στην εποχή μας υπάρχει η αρχή της ήσσονος προσπαθείας. Εδώ δα είναι αυτή η αρχή διάχυτη. Τι σημαίνει; Ότι όσο μπορώ, λιγότερο θα προσπαθήσω για να κερδίσω περισσότερα. Αυτό υπάρχει σε ένα ευρύ φάσμα, σε όλο το φάσμα της ζωής. Από την εκπαίδευση μέχρι την υπαλληλική εργασία, ιδιότητα, παντού. Πώς μπορώ να δουλεύω λιγότερο και να βγάζω περισσότερα. Αυτή η αρχή της ήσσονος, της πιο μικρής, δηλαδή της ήσσονος προσπαθείας. Ολέθριον, ολέθριον, μόνο να το σκεφτούμε είναι ολέθριον… Να πω ότι τα παιδιά μας βγαίνουν αγράμματα; Ή αύριο περισσότερο αγράμματα και μεθαύριο ακόμη περισσότερο αγράμματα; Είναι αυτό το μίνιμουμ, θα λέγαμε, της αποδόσεως. Γιατί, αν δουλέψεις φιλοτίμως, θεωρείσαι ανόητος. Και όχι μόνο ανόητος, αλλά και κάτι άλλο. Εμποδίζεις τους άλλους με τον τρόπο που δουλεύεις να καθιερώσουν την αρχήν της ήσσονος προσπαθείας. Γι΄αυτό και σε κυνηγούν οι άλλοι. Είσαι εχθρός τους. Και κοροϊδεύουν. «Θέλεις να μας κάνεις τον έξυπνο; Ποιος είσαι εσύ; Εσύ θα σώσεις τον κόσμο;». Και άλλα πολλά τέτοια.

Τρίτον. Σας λέω τώρα τι συντελεί στο να ακολουθεί ο πολύς ο κόσμος την πλατείαν οδόν, την εξωμαλισμένην, που δεν υπάρχουν πέτρες τάχα. Όλα είναι ομαλά, ωραία, τσουλάνε πολύ ωραία. Τρίτον. Είναι το πολυδιαφημισμένο από τα Μέσα Μαζικής Ενημερώσεως κακό παράδειγμα, σαν υπόδειγμα προς μίμησιν. Προβάλλουν φοβερά πράγματα. Και οι νέοι μας, οι άνθρωποί μας θέλουν να μιμηθούν αυτά τα προβαλλόμενα υποδείγματα. Αυτά τα σύγχρονα ινδάλματα, είτε ανήκουν εις τον χώρον του αθλητισμού, ποδοσφαίρου, είτε δεν ξέρω πού αλλού, είναι, είναι ανυπόφορα ρηχά και κούφια. Φοβερό πράγμα… Αυτά προβάλλουν. Νέοι μου, αυτά είναι τα υποδείγματά σας. Μιμηθείτε τα, όσο μπορείτε περισσότερο. Κι έτσι η νέα γενιά γίνεται κούφια γενεά, χωρίς περιεχόμενο…

Τέταρτον. Σε όλη αυτήν την κατάσταση -εδώ είναι τώρα…- δεν υπάρχουν πνευματικά αντισταθμίσματα. Πόσες φορές λέμε: Πού είναι η πνευματική ηγεσία; Πού είναι; Πού είναι; Ποια πνευματική ηγεσία; Όλοι είναι προδομένοι κι όλοι έχουνε γίνει το ίδιο. Δεν υπάρχουν πνευματικά αντισταθμίσματα. Μη μου πείτε ότι θα μπορούσε να προκαλέσει αυτά τα πνευματικά αντισταθμίσματα η Ορθόδοξος Εκκλησία μας. Ναι, αλλά φρόντισαν οι εχθροί της ανθρωπότητας, θα λέγαμε, αυτές οι αντίθεες δυνάμεις, οι σκοτεινές δυνάμεις, φρόντισαν εγκαίρως να εγκλωβίσουν κάθε προσπάθεια της Εκκλησίας, ακριβώς για να πετύχουν του σκοπού των. Να καταστρέψουν την ανθρωπότητα. Η Διοίκηση της Εκκλησίας; Χμ… Επροδόθη και προδίδει… Ναι. Επροδόθη και προδίδει. Βλέπει κανείς μια κατάσταση που λυπάται κατάβαθα. Εκείνοι που θα ήσαν φύσει θέσει, οι αρμόδιοι να βοηθήσουν τον σύγχρονο κόσμο και τη νέα γενεά, δεν κάνουν τίποτε, έξω από κάποιες ίσως εξαιρέσεις.

Δεν κάνουν τίποτα. Γιατί; Το να ακούτε, επί παραδείγματι, το τάδε στέλεχος της Εκκλησίας, ή το τάδε… δεν θέλω να σας βάλω βέβαια σε σκέψεις, αλλά αφού δημοσιεύονται, εγώ τι να πω; Κάτι λιγότερο; Ότι είναι τέκτων, ότι είναι Μασόνος, ότι είναι άνθρωπος ο οποίος είναι της ντόλτσε βίτα, της γλυκιάς ζωής. Ή όπως έλεγε ο μακαρίτης επίσκοπος, αλήθεια, τον θυμόσαστε; «Εγώ είμαι μπουρζουά παπάς!» Τ’ άκουσα με τα αυτιά μου. Το είπε ο ίδιος. Το άκουσα με τα αυτιά μου. Θυμόσαστε, ε; «Εγώ είμαι μπουρζουά παπάς!» Τέτοιοι άνθρωποι πώς να ποδηγετήσουν την ανθρωπότητα;Ναι. Κατ’ όνομα είναι Ορθόδοξοι, Χριστιανοί Επίσκοποι, είναι Εκκλησία. Αλλά έχουν εγκλωβιστεί, έχουν δεθεί, έχουν απομονωθεί. Φρόντισαν οι σκοτεινές δυνάμεις να τους βάλουν να αγαπάνε αυτά τα πράγματα. Να επιθυμούν αυτά τα πράγματα. Ή, αν θέλετε καλύτερα, να αναδεικνύουν μέσα στην Εκκλησία ανθρώπους που αλώνονται από τις ηδονές και το χρήμα. Αυτούς προβάλλουν. Κι έτσι δεν υπάρχουν τα πνευματικά, δυστυχώς, τα πνευματικά αντισταθμίσματα…

Ο αιώνας μας, πέμπτον ακόμη, γι’αυτό τσουλάν οι άνθρωποι, με συγχωρείτε για μερικές λέξεις που λέω, τσουλάνε, κυλούν, πορεύονται σε αυτόν τον πλατύ δρόμο, τον εξομαλισμένο από πέτρες, δυσκολίες δηλαδή, γιατί ο αιώνας μας επιπλέον χαρακτηρίζεται ένας αιών της ακηδίας, ο κατεξοχήν αιών της ακηδίας, της πνευματικής τεμπελιάς, του «δεν βαριέσαι»; Του «δενβαριεστισμού», της φιληδονίας, της ακρατείας και της φιλαυτίας. Ό,τι φιλήδονο, οι σύγχρονοι άνθρωποι το αγαπούν. Γι’αυτό ακριβώς παρουσιάζουν και την ακράτεια, όσο σε καμία άλλη εποχή. Κι όλα αυτά βεβαίως εξυπηρετούν τη φιλαυτία. Για να δείτε τι σχέση υπάρχει ανάμεσα στη φιληδονία και τη φιλαυτία, λέει ο Κούνκελ, ένας Αμερικανός ψυχίατρος το εξής- το οποίον δεν είναι καθόλου περίεργο όπως το λέει- ότι: «Θέλετε να θεραπεύσετε, λέγει, τη φιληδονία, την πορνεία κλπ; Θεραπεύσατε τη φιλαυτία». Διότι η αναζήτησις των ηδονών, δεν είναι παρά γιατί προδίδεται ένας άνθρωπος φίλαυτος. Πώς θα ευχαριστήσω τον εαυτό μου. Ναι.

Ακόμα, έκτον, έχουμε και ανατροπή των αξιών. Αναποδογύρισμα. Όλες οι αξίες. «Εργάζεσαι; Είσαι βλάκας». «Δεν εργάζεσαι; Είσαι τεμπέλης; Είσαι φυγόπονος; Α, είσαι έξυπνος άνθρωπος…». Λέγει λοιπόν ο προφήτης Ησαΐας στο 5ο κεφάλαιον: «Οὐαὶ (αλίμονο) οἱ λέγοντες τὸ πονηρὸν καλὸν καὶ τὸ καλὸν πονηρόν, οἱ τιθέντες τὸ σκότος φῶς καὶ τὸ φῶς σκότος, οἱ τιθέντες τὸ πικρὸν γλυκὺ καὶ τὸ γλυκὺ πικρόν». Αλίμονό τους!

Έβδομον. Είναι η φοβερά εξάπλωσις ηδονιστικών ουσιών· από το κάπνισμα, το οινόπνευμα έως τα ναρκωτικά. Με τα τελευταία μάλιστα, τα ναρκωτικά, η νέα γενεά αδυνατεί πια να αντιδράσει και γίνεται σωματικά και πνευματικά παράλυτη. Δεν μπορεί σε τίποτε να αντιδράσει. Και ρωτά κανείς αυτό που είπαμε στην αρχή. Παγκοσμίως, πού πηγαίνουμε; Η ηθική στάθμη έχει πέσει. Η οικολογία επροδόθη. Και δεν μπορεί πια να συνεχίσει να γίνεται η Γη μας, η Γη μας, ο πλανήτης μας, να γίνεται ο οίκος μας, η κατοικία μας, κατοικία των ανθρώπων.

Εδώ ακόμη έχουμε και φοβερές κοινωνικές ακαταστασίες. Μάλιστα λέει ο Κύριος στο Κατά Λουκάν 21,25, αν και είναι στα έσχατα ,αλλά θα σας το πω: «Καὶ ἐπὶ τῆς γῆς συνοχὴ ἐθνῶν ἐν ἀπορίᾳ ἠχούσης θαλάσσης καὶ σάλου, ἀποψυχόντων ἀνθρώπων ἀπὸ φόβου καὶ προσδοκίας τῶν ἐπερχομένων τῇ οἰκουμένῃ». «Όταν», λέγει, «η θάλασσα θα έχει μανιάσει, θα μπαίνει μέσα στην ξηρά η θάλασσα, θα βουλιάζει η θάλασσα». Έτσι είπε ο Κύριος. Οι άνθρωποι, τα έθνη θα συνέχονται, θα τρομάζουν. Έχει ειπωθεί για τη Μεσόγειο ότι όλα τα λιμάνια της Μεσογείου θα κατεβούν. Δηλαδή θα έχουμε τήξη των πάγων και θα έχουμε πολύ νερό από τους πόλους, διότι κ.τ.λ. κ.τ.λ. και έτσι το νερό θα είναι περισσότερο και τα λιμάνια της Μεσογείου, ειδικά της Μεσογείου, θα βουλιάξουν. Όλα αυτά τρομάζουν τους ανθρώπους, για όλα αυτά που έρχονται. Έτσι είπε ο Κύριος.

Αγαπητοί. Ας μη θεωρηθούμε απαισιόδοξοι. Αν ο Θεός δεν βάλει το χέρι Του, δεν γίνεται τίποτα. Αλλά το μέλλον είναι δυστυχώς ζοφερόν. Βαίνομε στα έσχατα της Ιστορίας. Όλα το δείχνουν. Φθάσαμε στην ανοησία να πριονίζουμε το κλαδί που καθόμαστε. Ή χαλάμε το σπίτι μας, τη Γη, για να πάμε πού; Μπορεί να έχουμε ίσως κάποιες βελτιώσεις κοινωνικές, αλλά η ανθρωπότητα βαίνει στο τέλος της, που και για τους πολλούς το τέλος αυτού του δρόμου είναι ο βόθρος του Άδου.


Απόσπασμα από την 172α ομιλία στο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης « Σοφία Σειράχ ».

Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Σοφία Σειράχ " εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/palaia-diauhkh/sofia-seirax
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40oRvQcJSffpry9_VIhWtola

Πηγές : Απομαγνητοφώνηση ομιλίας δια χειρός του αξιοτίμου κ. Αθανασίου Κ.

Μεταφορά της απομαγνητοφωνημένης ομιλίας σε ηλεκτρονικό κείμενο και επιμέλεια:
Ελένη Λιναρδάκη, φιλόλογος.

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Λόγοι πού πολλοί ἀκολουθοῦν τήν ὁδόν τῆς ἀπωλείας.


†.Στους ανθρώπους έχει διαμορφωθεί ένας τρόπος του σκέπτεσθαι, στους πάρα πολλούς, στο σύνολο σχεδόν των ανθρώπων, ένας τρόπος του σκέπτεσθαι, μία φιλοσοφία της ζωής. Βλέπετε σήμερα υπάρχει η Α φιλοσοφία της ζωής. Αυτή καθορίζει τι είναι ορθόν και τι είναι λανθασμένο. Αλλά όχι βεβαίως με κριτήρια ευαγγελικά, αλλά με κριτήρια κοσμικά. Μέσα σ’ αυτήν την ισορροπία είμεθα ήδη βυθισμένοι οι άνθρωποι, ιδίως η νέα μας γενεά. Πάει στο σχολειό, πάει από δω, από κει, στην κοινωνία βγαίνει και βλέπει ότι αυτά είναι τα γνωρίσματα έξω, αυτός είναι ο τρόπος, αυτή είναι η φιλοσοφία της ζωής. Κι έτσι σου λέει: «Όλοι όπως σκέπτονται, σκέπτομαι κι εγώ, θα σκέπτομαι διαφορετικά;».

Σας είπα όμως ότι δεν είναι ευαγγελικά τα κριτήρια, αλλά κοσμικά. Λέγει επάνω σε αυτό το σημείο το βιβλίο των Παροιμιών: «Ἒστιν ὁδός, ἣ δοκεῖ παρὰ ἀνθρώποις ὀρθὴ εἶναι, τὰ δὲ τελευταῖα αὐτῆς ἔρχεται εἰς πυθμένα ᾅδου». Υπάρχει δρόμος που μοιάζει στους ανθρώπους ότι είναι σωστός, ορθός. Εκεί που τελειώνει όμως είναι το πηγάδι και πέφτεις μέσα. Α, ώστε λοιπόν μοιάζει ο τρόπος ζωής ορθός στους πολλούς. Σ’ αυτό συντελεί το σύνολο της κοινωνικότητας. Αυτό το «όλοι έτσι κάνουν». «Μα παιδάκι μου, μα…». «Όλοι έτσι κάνουν». Δεν μπορείς να απαγκιστρωθείς από αυτό το «όλοι έτσι κάνουν».

Βέβαια, αν ψάξετε θα βρείτε ότι στο βάθος αυτής της κουβέντας υπάρχει η ανθρωπαρέσκεια. Θέλουμε να αρέσουμε εις τους ανθρώπους, γι΄αυτό και ακολουθούμε εκείνο το οποίον οι άνθρωποι θέλουν και ακολουθούν και σκέπτονται.

Στην εποχή μας όμως υπάρχουν παράγοντες που η νέα γενεά βαδίζει τον δρόμο του θανάτου χωρίς να το προσμετρά. Διάβαζα σε ένα περιοδικό, επιστήμονες το γράφουν, εκείνο το «Τι θα γίνει; Επιτέλους, τι θα γίνει; Πού πάει η γενεά μας;». Αλήθεια, το σκεφτήκαμε; Όχι πανελλήνια. Παγκόσμια. Προσέξτε, παγκόσμια. Δεν είναι πια ένα θέμα στα στενά όρια μιας πατρίδος. Είναι φαινόμενο παγκόσμιο. Τι θα γίνει; Πού πάει αυτή η γενεά; Ποια θα είναι αύριο η ανθρωπότητα; Σε αυτό το κακό που πηγαίνει η νέα γενεά, οι νέοι άνθρωποι, συνετέλεσαν τα εξής στοιχεία.

Πρώτον. Αυτό που ήδη σας είπα. Η φιλοσοφία της ζωής· η οποία είναι υλιστική εις το έπακρον. Τι θα φάμε, τι θα πιούμε; Πώς θα ντυθούμε; Τι θα σπουδάσουμε; Πόσα λεφτά θα βγάλουμε; Θα ακολουθήσω εκείνο το α ή το β επάγγελμα, για να έχω κάπου πολλά χρήματα. Επενδύσεις υλιστικές, πέρα για πέρα, πέρα για πέρα.

Δεύτερον. Στην εποχή μας υπάρχει η αρχή της ήσσονος προσπαθείας. Εδώ δα είναι αυτή η αρχή διάχυτη. Τι σημαίνει; Ότι όσο μπορώ, λιγότερο θα προσπαθήσω για να κερδίσω περισσότερα. Αυτό υπάρχει σε ένα ευρύ φάσμα, σε όλο το φάσμα της ζωής. Από την εκπαίδευση μέχρι την υπαλληλική εργασία, ιδιότητα, παντού. Πώς μπορώ να δουλεύω λιγότερο και να βγάζω περισσότερα. Αυτή η αρχή της ήσσονος, της πιο μικρής, δηλαδή της ήσσονος προσπαθείας. Ολέθριον, ολέθριον, μόνο να το σκεφτούμε είναι ολέθριον… Να πω ότι τα παιδιά μας βγαίνουν αγράμματα; Ή αύριο περισσότερο αγράμματα και μεθαύριο ακόμη περισσότερο αγράμματα; Είναι αυτό το μίνιμουμ, θα λέγαμε, της αποδόσεως. Γιατί, αν δουλέψεις φιλοτίμως, θεωρείσαι ανόητος. Και όχι μόνο ανόητος, αλλά και κάτι άλλο. Εμποδίζεις τους άλλους με τον τρόπο που δουλεύεις να καθιερώσουν την αρχήν της ήσσονος προσπαθείας. Γι΄αυτό και σε κυνηγούν οι άλλοι. Είσαι εχθρός τους. Και κοροϊδεύουν. «Θέλεις να μας κάνεις τον έξυπνο; Ποιος είσαι εσύ; Εσύ θα σώσεις τον κόσμο;». Και άλλα πολλά τέτοια.

Τρίτον. Σας λέω τώρα τι συντελεί στο να ακολουθεί ο πολύς ο κόσμος την πλατείαν οδόν, την εξωμαλισμένην, που δεν υπάρχουν πέτρες τάχα. Όλα είναι ομαλά, ωραία, τσουλάνε πολύ ωραία. Τρίτον. Είναι το πολυδιαφημισμένο από τα Μέσα Μαζικής Ενημερώσεως κακό παράδειγμα, σαν υπόδειγμα προς μίμησιν. Προβάλλουν φοβερά πράγματα. Και οι νέοι μας, οι άνθρωποί μας θέλουν να μιμηθούν αυτά τα προβαλλόμενα υποδείγματα. Αυτά τα σύγχρονα ινδάλματα, είτε ανήκουν εις τον χώρον του αθλητισμού, ποδοσφαίρου, είτε δεν ξέρω πού αλλού, είναι, είναι ανυπόφορα ρηχά και κούφια. Φοβερό πράγμα… Αυτά προβάλλουν. Νέοι μου, αυτά είναι τα υποδείγματά σας. Μιμηθείτε τα, όσο μπορείτε περισσότερο. Κι έτσι η νέα γενιά γίνεται κούφια γενεά, χωρίς περιεχόμενο…

Τέταρτον. Σε όλη αυτήν την κατάσταση -εδώ είναι τώρα…- δεν υπάρχουν πνευματικά αντισταθμίσματα. Πόσες φορές λέμε: Πού είναι η πνευματική ηγεσία; Πού είναι; Πού είναι; Ποια πνευματική ηγεσία; Όλοι είναι προδομένοι κι όλοι έχουνε γίνει το ίδιο. Δεν υπάρχουν πνευματικά αντισταθμίσματα. Μη μου πείτε ότι θα μπορούσε να προκαλέσει αυτά τα πνευματικά αντισταθμίσματα η Ορθόδοξος Εκκλησία μας. Ναι, αλλά φρόντισαν οι εχθροί της ανθρωπότητας, θα λέγαμε, αυτές οι αντίθεες δυνάμεις, οι σκοτεινές δυνάμεις, φρόντισαν εγκαίρως να εγκλωβίσουν κάθε προσπάθεια της Εκκλησίας, ακριβώς για να πετύχουν του σκοπού των. Να καταστρέψουν την ανθρωπότητα. Η Διοίκηση της Εκκλησίας; Χμ… Επροδόθη και προδίδει… Ναι. Επροδόθη και προδίδει. Βλέπει κανείς μια κατάσταση που λυπάται κατάβαθα. Εκείνοι που θα ήσαν φύσει θέσει, οι αρμόδιοι να βοηθήσουν τον σύγχρονο κόσμο και τη νέα γενεά, δεν κάνουν τίποτε, έξω από κάποιες ίσως εξαιρέσεις.

Δεν κάνουν τίποτα. Γιατί; Το να ακούτε, επί παραδείγματι, το τάδε στέλεχος της Εκκλησίας, ή το τάδε… δεν θέλω να σας βάλω βέβαια σε σκέψεις, αλλά αφού δημοσιεύονται, εγώ τι να πω; Κάτι λιγότερο; Ότι είναι τέκτων, ότι είναι Μασόνος, ότι είναι άνθρωπος ο οποίος είναι της ντόλτσε βίτα, της γλυκιάς ζωής. Ή όπως έλεγε ο μακαρίτης επίσκοπος, αλήθεια, τον θυμόσαστε; «Εγώ είμαι μπουρζουά παπάς!» Τ’ άκουσα με τα αυτιά μου. Το είπε ο ίδιος. Το άκουσα με τα αυτιά μου. Θυμόσαστε, ε; «Εγώ είμαι μπουρζουά παπάς!» Τέτοιοι άνθρωποι πώς να ποδηγετήσουν την ανθρωπότητα;Ναι. Κατ’ όνομα είναι Ορθόδοξοι, Χριστιανοί Επίσκοποι, είναι Εκκλησία. Αλλά έχουν εγκλωβιστεί, έχουν δεθεί, έχουν απομονωθεί. Φρόντισαν οι σκοτεινές δυνάμεις να τους βάλουν να αγαπάνε αυτά τα πράγματα. Να επιθυμούν αυτά τα πράγματα. Ή, αν θέλετε καλύτερα, να αναδεικνύουν μέσα στην Εκκλησία ανθρώπους που αλώνονται από τις ηδονές και το χρήμα. Αυτούς προβάλλουν. Κι έτσι δεν υπάρχουν τα πνευματικά, δυστυχώς, τα πνευματικά αντισταθμίσματα…

Ο αιώνας μας, πέμπτον ακόμη, γι’αυτό τσουλάν οι άνθρωποι, με συγχωρείτε για μερικές λέξεις που λέω, τσουλάνε, κυλούν, πορεύονται σε αυτόν τον πλατύ δρόμο, τον εξομαλισμένο από πέτρες, δυσκολίες δηλαδή, γιατί ο αιώνας μας επιπλέον χαρακτηρίζεται ένας αιών της ακηδίας, ο κατεξοχήν αιών της ακηδίας, της πνευματικής τεμπελιάς, του «δεν βαριέσαι»; Του «δενβαριεστισμού», της φιληδονίας, της ακρατείας και της φιλαυτίας. Ό,τι φιλήδονο, οι σύγχρονοι άνθρωποι το αγαπούν. Γι’αυτό ακριβώς παρουσιάζουν και την ακράτεια, όσο σε καμία άλλη εποχή. Κι όλα αυτά βεβαίως εξυπηρετούν τη φιλαυτία. Για να δείτε τι σχέση υπάρχει ανάμεσα στη φιληδονία και τη φιλαυτία, λέει ο Κούνκελ, ένας Αμερικανός ψυχίατρος το εξής- το οποίον δεν είναι καθόλου περίεργο όπως το λέει- ότι: «Θέλετε να θεραπεύσετε, λέγει, τη φιληδονία, την πορνεία κλπ; Θεραπεύσατε τη φιλαυτία». Διότι η αναζήτησις των ηδονών, δεν είναι παρά γιατί προδίδεται ένας άνθρωπος φίλαυτος. Πώς θα ευχαριστήσω τον εαυτό μου. Ναι.

Ακόμα, έκτον, έχουμε και ανατροπή των αξιών. Αναποδογύρισμα. Όλες οι αξίες. «Εργάζεσαι; Είσαι βλάκας». «Δεν εργάζεσαι; Είσαι τεμπέλης; Είσαι φυγόπονος; Α, είσαι έξυπνος άνθρωπος…». Λέγει λοιπόν ο προφήτης Ησαΐας στο 5ο κεφάλαιον: «Οὐαὶ (αλίμονο) οἱ λέγοντες τὸ πονηρὸν καλὸν καὶ τὸ καλὸν πονηρόν, οἱ τιθέντες τὸ σκότος φῶς καὶ τὸ φῶς σκότος, οἱ τιθέντες τὸ πικρὸν γλυκὺ καὶ τὸ γλυκὺ πικρόν». Αλίμονό τους!

Έβδομον. Είναι η φοβερά εξάπλωσις ηδονιστικών ουσιών· από το κάπνισμα, το οινόπνευμα έως τα ναρκωτικά. Με τα τελευταία μάλιστα, τα ναρκωτικά, η νέα γενεά αδυνατεί πια να αντιδράσει και γίνεται σωματικά και πνευματικά παράλυτη. Δεν μπορεί σε τίποτε να αντιδράσει. Και ρωτά κανείς αυτό που είπαμε στην αρχή. Παγκοσμίως, πού πηγαίνουμε; Η ηθική στάθμη έχει πέσει. Η οικολογία επροδόθη. Και δεν μπορεί πια να συνεχίσει να γίνεται η Γη μας, η Γη μας, ο πλανήτης μας, να γίνεται ο οίκος μας, η κατοικία μας, κατοικία των ανθρώπων.

Εδώ ακόμη έχουμε και φοβερές κοινωνικές ακαταστασίες. Μάλιστα λέει ο Κύριος στο Κατά Λουκάν 21,25, αν και είναι στα έσχατα ,αλλά θα σας το πω: «Καὶ ἐπὶ τῆς γῆς συνοχὴ ἐθνῶν ἐν ἀπορίᾳ ἠχούσης θαλάσσης καὶ σάλου, ἀποψυχόντων ἀνθρώπων ἀπὸ φόβου καὶ προσδοκίας τῶν ἐπερχομένων τῇ οἰκουμένῃ». «Όταν», λέγει, «η θάλασσα θα έχει μανιάσει, θα μπαίνει μέσα στην ξηρά η θάλασσα, θα βουλιάζει η θάλασσα». Έτσι είπε ο Κύριος. Οι άνθρωποι, τα έθνη θα συνέχονται, θα τρομάζουν. Έχει ειπωθεί για τη Μεσόγειο ότι όλα τα λιμάνια της Μεσογείου θα κατεβούν. Δηλαδή θα έχουμε τήξη των πάγων και θα έχουμε πολύ νερό από τους πόλους, διότι κ.τ.λ. κ.τ.λ. και έτσι το νερό θα είναι περισσότερο και τα λιμάνια της Μεσογείου, ειδικά της Μεσογείου, θα βουλιάξουν. Όλα αυτά τρομάζουν τους ανθρώπους, για όλα αυτά που έρχονται. Έτσι είπε ο Κύριος.

Αγαπητοί. Ας μη θεωρηθούμε απαισιόδοξοι. Αν ο Θεός δεν βάλει το χέρι Του, δεν γίνεται τίποτα. Αλλά το μέλλον είναι δυστυχώς ζοφερόν. Βαίνομε στα έσχατα της Ιστορίας. Όλα το δείχνουν. Φθάσαμε στην ανοησία να πριονίζουμε το κλαδί που καθόμαστε. Ή χαλάμε το σπίτι μας, τη Γη, για να πάμε πού; Μπορεί να έχουμε ίσως κάποιες βελτιώσεις κοινωνικές, αλλά η ανθρωπότητα βαίνει στο τέλος της, που και για τους πολλούς το τέλος αυτού του δρόμου είναι ο βόθρος του Άδου.


Απόσπασμα από την 172α ομιλία στο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης « Σοφία Σειράχ ».

Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Σοφία Σειράχ " εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/palaia-diauhkh/sofia-seirax
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40oRvQcJSffpry9_VIhWtola

Πηγές : Απομαγνητοφώνηση ομιλίας δια χειρός του αξιοτίμου κ. Αθανασίου Κ.

Μεταφορά της απομαγνητοφωνημένης ομιλίας σε ηλεκτρονικό κείμενο και επιμέλεια:
Ελένη Λιναρδάκη, φιλόλογος.

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

.. μισοῦντες καὶ τὸν ἀπὸ τῆς σαρκὸς ἐσπιλωμένον χιτῶνα.  ★★★★

†.Στήν Παλαιά Διαθήκη ο Θεός λέγει: «καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε» (Ησ. 52,11) Κάτι που είναι ακάθαρτο να μην το αγγίζετε. Πρέπει να σας πώ, ότι αυτό πέρασε στην Καινή Διαθήκη, είναι στη δευτέρα (2α) πρός Κορινθίους επιστολή στο 6ο κεφάλαιο στον στίχο 17'. «διὸ ἐξέλθετε ἐκ μέσου αὐτῶν καὶ ἀφορίσθητε, λέγει Κύριος, καὶ ἀκαθάρτου μὴ ἅπτεσθε, κἀγὼ εἰσδέξομαι ὑμᾶς,» Καί εκεί επαναλαμβάνεται οπότε παίρνει διαστάσεις Καινής Διαθήκης, το λέει εκεί ο Απόστολος Παύλος. Και τι είναι ακάθαρτο; Όταν λέει ο Θεός και παντός ακάθαρτου μη άπτεσθαι; Πάν ότι, είναι δαιμονικό! Πάν ότι είναι, δαιμονική κακοτεχνία, μάγια.

  Δέν μου λέτε σας παρακαλώ αν σας πουν ότι, αυτό που βρήκατε εκεί το σακουλάκι.. ξέρω 'γω, είναι μάγια, θα το πιάνατε με τα χέρια σας; Όλοι το ξέρετε αυτό! Αλλά με μία μασιά, με μία τσιμπίδα, το παίρνουμε και το πετάμε στον βόθρο. Όλοι το ξέρουμε αυτό. Δέν το πιάνουμε με τα χέρια μας!

   Ακάθαρτο είναι η ανηθικότητα. Η ανηθικότητα με την στενή σημασία και γενικά, ότι είναι αμαρτία, αυτό είναι ακάθαρτο, μάλιστα αναφέρει η Αγία Γραφή το εξής χαρακτηριστικό που και άλλοτε σας έχω πεί, το γνωρίζετε ώς παράδειγμα, το αναφέρει ο Αδελφόθεος Ιούδας στο 23ο χωρίο της επιστολής του, λέει: «μισοῦντες καὶ τὸν ἀπὸ τῆς σαρκὸς ἐσπιλωμένον χιτῶνα». Λέγει, εκείνοι που κάνουν αμαρτίες, σαρκικές αμαρτίες, ειδωλολάτρες είναι και λοιπά. Δέν θα αγγίξετε και τα ρούχα που φοράνε και έρχονται σε επαφή με το σώμα τους με το δέρμα τους. Τί; Θα το επαναλάβω: «μισοῦντες καὶ τὸν ἀπὸ τῆς σαρκὸς ἐσπιλωμένον χιτῶνα.» Όχι ο βρώμικος, που έχει επάνω κόπρανα και ούρα, όχι, αυτά δεν είναι ακάθαρτα. Ο Θεός έκανε τα κόπρανα και τα ούρα, δεν είναι ακάθαρτα. Ακάθαρτο είναι, μόνο ότι είναι αμαρτωλό, αυτό άλλωστε λερώνει τον άνθρωπο, αυτό είναι και ακάθαρτο. 

Και όπως λέει και σχολιάζει ο Οικουμένιος: "Μισούντων ὑμῶν καἱ βδελυσσομένων (να φτάνετε να μισείτε και να βδελύσσεστε) καἱ τὁν ὰπὁ της σαρκὁς αὑτῶν ἐσπιλωμένον ήτοι μεμιασμένων αὑτών χιτώνα, ὡς τῇ πρὁς τἡν αὑτῶν σάρκα προσψαύσει, (που ήρθε και άγγιξε δηλαδή) καἱ αὑτοῦ βδελυροῦ χρηματίζοντος." Και τα ρούχα τους είναι βδελυρά. Θα πείτε, μπαα. Ναι, όπως και το αντίστροφο. Τί κάνουμε πολλές φορές, δεν παίρνουμε ένα βαμβακάκι ή ένα κάτι, και πηγαίνουμε στα Άγια λείψανα και απλώς αγγίζουμε τα Άγια λείψανα και λοιπά ή σε μία εικόνα και αγγίζουμε από εκεί; Τί σημαίνει αυτό; Έχουμε μετάδοση αγιασμού. Όπως έχω μετάδοση αγιασμού, από άγια πράγματα και καθαρά, κατά τον ίδιο τρόπο, έχω και μετάδοση δαιμονική και δεν ξέρω τί, ό, τι άλλο που είναι, εκείνα, που είναι του σατανά ή της αμαρτίας. Το κατοχυρώνω, όπως βλέπετε, Εκκλησιαστικά και Αγιογραφικά.

   Ο Αβραάμ, ύστερα από τη νίκη του υπέρ των Σοδόμων, χάριν του Λώτ του ανιψιού του. Ο βασιλιάς των Σοδόμων, του πρότεινε να πάρει λαφυρα.. Ξέρετε τί απάντησε ο Αβραάμ, γιατί ήτανε αμαρτωλοί άνθρωποι στα Σόδομα και τα Γόμορρα. Στις ημέρες του Αβραάμ δεν έγινε η καταστροφή των Σοδόμων; Λοιπόν, και λέει ο Αβραάμ: «ἐκτενῶ τὴν χεῖρά μου πρὸς Κύριον τὸν Θεὸν τὸν ὕψιστον, (θα ορκιστώ δηλαδή) ὃς ἔκτισε τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν, εἰ ἀπὸ σπαρτίου ἕως σφυρωτῆρος ὑποδήματος λήψομαι ἀπὸ πάντων τῶν σῶν, (εάν θα πάρω λέει μία κλωστή, έως κορδόνια παπουτσιών)» (Γεν. 14,22 - 23) Άν θα πάρω, από όλα αυτά που είναι δικά σου. Δηλαδή που είναι από 'σένα, τον σιχαμένο άνθρωπο. Γιατί ήσαν ομοφυλόφιλοι αυτοί οι άνθρωποι, ήσαν... Α, τί είπα; Αγαπητοί μου, να λυπόμαστε τους ομοφυλοφίλους αμαρτωλούς αλλά.. Δέν ξέρω, δέν ξέρω..

   Όλα αυτά διδάσκουν, ότι δέν θα έχουμε κοινωνία, ούτε με πρόσωπα που ο Θεός μισεί, ούτε με πράγματα. Ούτε θα διεκδικούμε κάποιο συμφέρον από αυτούς. Ο Κύριος είπε: « εἰ δὲ ὁ ὀφθαλμός σου ὁ δεξιὸς σκανδαλίζει σε, ἔξελε αὐτὸν καὶ βάλε ἀπὸ σοῦ·» (Ματθ. 5,29) Δηλαδή απομάκρυνέ τον, ξεχώρισέ τον. Θα πεί, άν έχεις κάτι πολύ συμφέρον είναι προτιμότερο λέει να το ξεχωρίσεις από το να το αφήσεις, δεν σε συμφέρει, δέν σέ συμφέρει γιατί, θα πας με δύο μάτια στην Κόλαση, δηλαδή, κρατώντας τα συμφέροντά σου, τα όποια συμφέροντά σου εννοείται κυρίως υλικά συμφέροντα. Όλα αυτά πρακτικός, εννοούνται, ότι δέν θα κάνουμε συντροφιά με φιλίες, και συνεταιρισμούς, με ανθρώπους, που δεν έχουν ευσέβεια. Θα ευχόμεθα βέβαια για όλους. Θα ευχόμεθα και για την επιστροφή τους. Θα ευχόμεθα και για την κάθαρσή τους, αλλά κοινωνία όμως, ιδιαίτερη, μαζί τους, δεν θα έχουμε!


Απόσπασμα από την 143η ομιλία στο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης « Σοφία Σειράχ ».

Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Σοφία Σειράχ " εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/palaia-diauhkh/sofia-seirax
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40oRvQcJSffpry9_VIhWtola

Απομαγνητοφώνηση : Αθανάσιος Άμβωνας.

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Η στιγμή “έναρξης” της αμαρτίας.

†.“Εάν η παραδοχή τού υποβαλλοµένου λογισµού παρά τού εχθρού και οίον µετ' αυτού µελέτη και ενήδονος οµιλία η παρά τής προαιρέσεως ηµών”.

   Τι είναι, λοιπόν, αυτό; Η παραδοχή! Παραδοχή θα πει: έγινε η προσβολή και, ευθύς αμέσως, άρχισα να το συζητώ το θέμα. Όπως λέγει εδώ χαρακτηριστικώς “η μελέτη (απ’ το ‘μελετάω’) , η ενήδονος ομιλία (‘ομιλία’ θα πει ‘συναναστροφή’), δηλαδή ν’ αρχίζω να το συζητώ, αλλά ενηδόνως, δηλαδή ευχαρίστως, από την ελευθέρα μας προαίρεση. Αυτό είν’ ένα δεύτερο στάδιο, από το οποίον αρχίζει η αμαρτία. Από ‘δω αρχίζει η αμαρτία.
   Θα σας πω ένα μικρό παράδειγμα. Ίσως δε θα είναι εύστοχο από τον κόσμο των γνώσεών σας, αλλά είναι πολύ εύσοχο από πλευράς παραστάσεων. Θα ξέρετε, ίσως, θά ΄χετε δει ότι υπάρχει ένα παιχνίδι με τη μπάλα, που λέγεται volley. Δημοφιλές. Το δίχτυ και οι από ‘δω με τους από ‘κει, οι δυο ομάδες, παίζουνε τη μπάλα. Η μπάλα, όταν θα έρθει στα χέρια τού παίκτου, θα πρέπει να την πετάξει αμέσως, να δώσει πάσα. Εάν την κρατήσει τη μπάλα, εάν την κρατήσει, έστω, για κλάσμα τού δευτερολέπτου, απλά την κράτησε και δεν την πέταξε, αυτό θεωρείται λάθος στο παιχνίδι. Σφάλμα. Και χάνει η πλευρά εκείνη που είχε τον παίκτη που κράτησε τη μπάλα. Έπρεπε, μόλις έρθει η μπάλα, να προφθάσει να τη στείλει.
   Το ίδιο πράγμα συμβαίνει και με την προσβολή. Όταν έλθει η προσβολή και της δώσεις μια, να φύγει, δεν αμάρτησες! Όταν λίγο την κράτησες (την προσβολή) κι άρχισες να την επεξεργάζεσαι και να την περιεργάζεσαι και να λες και τούτο κι εκείνο και πώς και τι, απ’ τη στιγμή εκείνη αρχίζεις να αμαρτάνεις.
   Καταλάβατε, λοιπόν, από πότε αρχίζει η αμαρτία;


Απόσπασμα από την 2α ομιλία στην κατηγορία
« Περί Παθῶν ».

Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Περί παθῶν " εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/diafora-uemata/peri-pauvn
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40qYtlbkJXALcdBifuTfvvG0

Απομαγνητοφώνηση : Μαρία Δερμιτζάκη:
https://youtube.com/@orthodoxaskirtimata

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Δέν σώζεται ο άνθρωπος στα περίχωρα της αμαρτίας.

†.Πρέπει να ξέρουμε ότι υπάρχει η αμαρτία και τα αίτια της αμαρτίας. Όταν βρέχει, βρέχει, γιατί είναι συννεφιά. Όταν είναι γαλάζιος ο ουρανός, έχουμε βροχή; Όχι, βεβαίως. Συνεπώς, για να βρέξει, πρέπει νά ‘χουμε τα σύννεφα. Για να κάνουμε την αμαρτία, πρέπει νά ‘χουμε κάποια αίτια.
   Τα αίτια, λοιπόν, της αμαρτίας ποια είναι; Είναι πολλά. Είναι πολλά!! Ξεφυλλίζεις ένα περιοδικό και βλέπεις εικόνες. Πας στην τηλεόραση και βλέπεις πράγματα, τα οποία είναι πονηρά. Πας σε συντροφιά ανθρώπων, οι οποίοι μιλάνε πονηρά πράγματα. Όλ’ αυτά, αγαπητοί μου, είναι τα αίτια τής αμαρτίας.
   Πρέπει να σας το δηλώσω: μην πούμε ότι δεν έκανα την αμαρτία. Μένω, μεν, στα αίτια, δεν κάνω, όμως, την αμαρτία. Μόνο στα αίτια μένω. Γιατί, ξέρετε, πώς μοιάζει η περίπτωση; Σαν τη μητέρα εκείνη, η οποία ετοιμάζει το γαλατερό φαγητό τού μωρού της και δοκιμάζει, δοκιμάζει!!, να δει αν είναι γλυκό, αν καίει, βρίσκει, όμως, την ευκαιρία να φάει μερικές κουταλίτσες, σε ημέρα, εννοείται, νηστείας. Κι, έτσι, δικαιολογουμένη ότι “έτσι, δεν έφαγα, απλώς λιγάκι να δω”! Έτσι μοιάζει ο άνθρωπος με την αμαρτία. Λέει “όχι, όχι, δε θα την κάνω”, αλλά ερωτοτροπεί περί την αμαρτίαν. Προσέξτε με, αγαπητοί μου, δε σώζεται ο άνθρωπος στα περίχωρα της αμαρτίας.
   Θα σας πω μιαν ιστορία. Όπως γνωρίζετε, ο Λωτ, με την οικογένειά του, έμενε εις τα Σόδομα. Ο Θεός αποφασίζει να καταστρέψει την πόλη αυτή μαζί μ’ άλλες τέσσερις πόλεις. Τότε επισκέπτονται τον Λωτ δύο άγγελοι. Τρεις ήσαν εκείνοι, που επήγαν εις τον Αβραάμ, οι δύο κατέβηκαν εις τς Σόδομα, να σώσουν τον δίκαιο Λωτ. Και του είπαν “η πόλις το πρωί καταστρέφεται! Φεύγα γρήγορα να σωθείς!” Και ετέθησαν οι εξής οροι: Στην πόλη δε θα μείνεις ούτε στα περίχωρά της - εις το όρος σώζου. Τρεις όροι. 1. Στην πόλη δε θα μείνεις. Υπάρχει καταστροφή. 2. Ούτε στα περίχωρα της πόλεως, γιατί κι εκεί θα είναι η καταστροφή. 3. Αλλά μόνο εις το βουνό θα σωθείς. Ερμηνεύουν, αγαπητοί μου, οι Πατέρες και λέγουν: η πόλις είναι η αμαρτία. Τα περίχωρα είναι τα αίτια της αμαρτίας. Ούτε αυτά σώζουν. Εκείνο που σώζει είναι το όρος. Και το όρος είν’ ο Χριστός. Θ’ ανεβώ στο όρος, θ’ ανεβώ στον Χριστόν! Εκεί θα σωθώ! Έτσι, βλέπετε ότι πρέπει ν’ αποφύγουμε τα αίτια της αμαρτίας.
   Όταν θα έρθει η αμαρτία, βεβαίως, πώς θα έρθει; Θα έλθει να με προσβάλει, έχουμε την προσβολή. Προσβάλλει η αμαρτία. Τι θα κάνω εγώ; Θα προσβληθώ και θα μείνω στην προβολή; Όχι, αγαπητοί. Αλλά θα πρέπει να αντιδράσουμε. Η αντίδρασις είναι η πρώτη μας πράξις. Ξέρετε ότι ο άνθρωπος, όταν είναι ζωντανός και του βάλουν μια καρφίτσα στη φτέρνα από κάτω, τινάζεται αμέσως! Είναι γνωστό ότι, αν προσπαθεί να κάνει τον κοιμισμένο -και πάλι κοιμισμένος δε θά ‘ναι- όταν τον τσιμπήσουμε με μια καρφίτσα, πετιέται. Να κάνει τον λιποθυμισμένο; Θα πεταχτεί, αν τον τρυπήσουμε. Γιατί είναι ζωντανός. Δεν αντιδρά, όταν δεν είναι ζωντανός. Τότε τι κάνουμε; Όταν η αμαρτία μάς κεντρίσει, μας προσβάλει, αν είμαστε ζωντανοί άνθρωποι, θα αντιδράσουμε.
   Μόνον εκείνος που είναι πνευματικά νεκρός δεν αντιδρά. Κι όχι μόνο δέχεται την προσβολή αλλά και αναζητά την προσβολή. Κι όχι μόνον αναζητά την προσβολή αλλά και πληρώνει, για ν’ αναζητήσει την προσβολή. Τι είν’ εκείνο, που θα πάω να πληρώσω εισιτήριο, να πάω να δω κινηματογράφο; Έναν κινηματογράφο ανήθικον. Τι είναι εκείνο, που θα πάω ν’ αγοράσω -να πληρώσω- τηλεόραση, για να βλέπω βρόμικα και ανήθικα; Πληρώνω από πάνω! Και, όταν πεις εσύ στον άνθρωπο αυτόν “-πρόσεχε τα μάτια σου, ν’ αντιδράς στο κακό!!” , “-τι λες εσύ;;; Εγώ πληρώνω!!! Κι εσύ μου λες να κλείσω τα μάτια μου;” Αυτός είναι πνευματικά νεκρός.
   Θα πρέπει, λοιπόν, αγαπητοί μου, αν έχουμε υπ’ όψη τα προηγούμενα, που είπαμε, θα πρέπει ν’ αντιδράσουμε εις την προσβολή τού κακού.


Απόσπασμα από την 26η ομιλία στην κατηγορία
« Ομιλίες εις προσκυνητὰς ».

Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Ὁμιλίες εἰς προσκυνητὰς " εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/diafora-uemata/omilies-eis-proskynhtas
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40pcaJFSqeP8BhtiUyk-htJ9

Απομαγνητοφώνηση : Μαρία Δερμιτζάκη:
https://youtube.com/@orthodoxaskirtimata

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Όταν οι άνθρωποι προτιμούν τις αμαρτίες τους και διώχνουν τον Θεό.

†.Ο Κύριος, αγαπητοί μου, μαζί με τους μαθητάς Του κατέπλευσε με πλοιάριο απέναντι από τη Γαλιλαία, ανατολικά, στην περιοχή των Γεργεσηνών. Τα Γέργεσα ή Γάδαρα, ήταν πόλις της Δεκαπόλεως της Παλαιστίνης και κατοικούσαν εκεί κυρίως Έλληνες. Μη σας κάνει εντύπωση. Λέγεται μάλιστα ότι αυτοί οι Έλληνες εκεί ήσαν επίγονοι εκ των στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Είναι γνωστό πού πέθανε ο Μέγας Αλέξανδρος και το στράτευμά του έμεινε σκορπισμένο από δω και από εκεί, εγκατεστάθησαν οι άνθρωποι κ.λπ. Έτσι θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ζωή των κατοίκων ήταν απρόσεκτη· α φού μάλιστα έτρεφαν χοίρους, πράγμα που απαγορευόταν βεβαίως στους Εβραίους.Έτσι ακόμη μπορούμε να κατανοήσουμε και την παρουσία δαιμονιζομένων ανθρώπων. 

Ωστόσο η πόλις αυτή έδειξε μία αρνητική στάση στον Κύριό μας. Και μάλιστα ζήτησαν να απομακρυνθεί ο Κύριος από την πόλη τους, να φύγει. Ευγενώς μεν, αλλά να φύγει. Και ευγενώς διότι εφοβούντο από ό,τι είδαν. Είναι μία θλιβερή στάση που διαρκώς επαναλαμβάνεται στην Ιστορία και γι’ αυτό πρέπει να σταθεί για μας παράδειγμα, για μας τους Έλληνες, ένα παράδειγμα προς αποφυγή. 

Ο Κύριος διερχόταν την έρημο της περιοχής των Γεργεσηνών, όταν κάποια στιγμή είδαν μπροστά τους κάποιον άνθρωπο από εκείνη την πόλη. Ήταν σαφώς δαιμονισμένος άνθρωπος. Πρέπει ωστόσο να διακρίνουμε -και θα ήταν μεγάλο λάθος αν δεν το διακρίναμε- τον δαιμονισμό από την τρέλα. Άλλο είναι ο τρελός και άλλο ο δαιμονισμένος. Θυμάμαι κάποτε που είχα επισκεφτεί εγώ ένα δαιμονισμένο νέο στο σπίτι του, μου είπε τι έχω μέσα στην τσάντα μου, στον χαρτοφύλακά μου. Και τι βιβλίο είχα και στη σελίδα εκείνη την α σελίδα τι έγραφε! Ο τρελός αυτά δεν τα ξέρει. Τα ξέρει όμως ο δαιμονισμένος άνθρωπος, διότι του υπαγορεύεται ό,τι νομίζει ο διάβολος και συνεπώς έτσι μας δίνει την εικόνα αυτή. 

Ο άνθρωπος αυτός, μας πληροφορεί ο ιερός Ευαγγελιστής, είχε προ πολλού χρόνου δαιμόνια πολλά. Ιματισμό δεν φορούσε. Σε σπίτι δεν έμενε. Αλλά στους θολωτούς τάφους- έτσι μπορούμε να εννοήσουμε πώς έμενε στους τάφους εκείνης της περιοχής. Ήταν τάφοι, όπως ακριβώς ήταν και ο τάφος του Λαζάρου και του Χριστού. Δηλαδή τάφοι σκαλισμένοι μέσα σε βαθουλώματα, σε βράχους κ.λπ. Δεν ήταν δηλαδή τάφοι υπόγειοι. Οπότε εκεί μπορούσε κανείς πράγματι κάποιος να πάει να μείνει. 

Ήταν δε ο φόβος και ο τρόμος των διερχομένων από την περιοχή εκείνη, όπως μας το λέγει αυτό άλλος Ευαγγελιστής. Τον έδεναν με αλυσίδες, αλλά τις έσπαζε και έφευγε πάλι προς την έρημο. Όταν τον ρώτησε ο Κύριος ποιο είναι το όνομά του, αυτός απάντησε: «Λεγεών». Λεγεών είναι το ρωμαϊκό σύνταγμα που αποτελείται από 6.000 στρατιώτες. Δηλαδή σήμαινε πλήθος δαιμόνων. «Αυτό είναι το όνομά μου. Πλήθος δαιμόνων». Φυσικά μίλησε ένας δαίμων, εξ ονόματος και των άλλων δαιμόνων. Και οι δαίμονες ζήτησαν αν ο Κύριος τούς φυγάδευε, διότι αντελήφθησαν τη δύναμη του Χριστού, να μην τους στείλει στον Άδη, καλύτερα, στην κόλαση, στην άβυσσο, αλλά στους χοίρους, εκείνους που εκεί γύρω έβοσκαν. Και ο Κύριος τούς είπε: «Πηγαίνετε». «Αυτό ζητάτε. Πηγαίνετε». Βλέπετε εδώ ο Κύριος πραγματοποιεί τη θέληση των δαιμόνων. Βέβαια είναι μία θέληση κατά παραχώρηση. Δεν είναι μία θέληση κατ’ευδοκίαν. Μην ξεχνάμε τα δύο αυτά θελήματα του Θεού. Το κατά παραχώρηση και το κατά ευδοκίαν. Και τότε οι δαίμονες έφυγαν από τον άνθρωπο αυτόν, πήγαν στους χοίρους, που ήσυχοι και ήρεμοι έβοσκαν εκεί στην ακρολιμνιά, δαιμονίστηκαν οι χοίροι και τότε έπεσαν όλοι οι χοίροι μαζί, ένα κοπάδι δύο χιλιάδων, μέσα στη λίμνη και πνίγηκαν. 

Οι βόσκοντες, οι χοιροβοσκοί κατατρόμαξαν κυριολεκτικά. Έφυγαν και απήγγειλαν οι χοιροβοσκοί στους Γεργεσηνούς το γεγονός. Ότι αυτό και αυτό συνέβη. Εκείνοι βγήκαν από την πόλη τους να δουν τα ανατρέξαντα, τι συνέβη. Τους κατέλαβε μόλις είδαν ένας φόβος απίστευτος· που δεν ήξεραν πώς να κινηθούν. Γιατί από τη μια έβλεπαν τους πνιγμένους χοίρους – δεν μπορούσαν αυτό να το αρνηθούν- και από την άλλη έβλεπαν αυτόν τον πρώην συμπατριώτη τους βέβαια, δαιμονισμένο, να κάθεται παρά τους πόδας του Ιησού σωφρονών και ιματισμένος. Δεν μπορούσαν ούτε το ένα να αρνηθούν, ούτε το άλλο, αγαπητοί μου, να αρνηθούν. Κι όταν η πόλις όλη βγήκε και είδε τα διατρέξαντα, τότε, όπως μας πληροφορεί ο ευαγγελιστής Λουκάς «ἠρώτησαν αὐτὸν ἅπαν τὸ πλῆθος τῆς περιχώρου τῶν Γαδαρηνῶν ἀπελθεῖν ἀπ᾿ αὐτῶν, ὅτι φόβῳ μεγάλῳ συνείχοντο». Τον παρακάλεσαν τον Κύριο, δεν το έκαναν με το ζόρι, σου λέει, «εδώ πράγματα υπερφυσικά υπάρχουν», πώς λοιπόν να κινηθούν με το ζόρι; «Σε παρακαλούμε, Κύριε, φύγε από εδώ». 

Αλήθεια, γιατί φοβήθηκαν; Υπάρχουν, αγαπητοί μου, δύο στάσεις στον φόβο μπροστά στον Θεό. Η μία στάση είναι η συναίσθηση της αμαρτωλότητας. Αυτό που συνέβη στον Απόστολο Πέτρο όταν ο Κύριος μίλησε από το καΐκι του, διότι το πλήθος Τον ζουλούσε, Τον έσπρωχνε και παρακάλεσε ο Κύριος να μιλήσει από το καΐκι του, κοντά στην παραλία, και όταν μετά την ομιλία ο Κύριος είπε στον Πέτρο να προβούν σε αλιεία, μεσημεριάτικα, τρόμαξε ο Πέτρος όταν είδε τόση αλιεία, τόσα ψάρια και κατάλαβε ότι πρόκειται- άκουσε και το κήρυγμα- ότι πρόκειται περί σπουδαίου προσώπου, θείου προσώπου. Χωρίς βέβαια ακόμη να ξέρει ποιος είναι ο Ιησούς Χριστός. Αν θέλετε, οι μαθητές, ξέρετε πότε έμαθαν ακριβώς ποιος είναι ο Ιησούς Χριστός; Μετά την Πεντηκοστή. Αν το θέλετε. Και τότε γονάτισε μπροστά στον Κύριο ο Πέτρος και είπε: «Κύριε, έξελθε, βγες από το καΐκι μου. Είμαι αμαρτωλός άνθρωπος εγώ· μη ο Θεός δει τις δικές μου αμαρτίες και με τιμωρήσει». Εδώ τι βλέπουμε; Έναν φόβο απέναντι στον Θεό, για την αμαρτωλότητά του ο άνθρωπος. 

Αλλά και η άλλη στάση του φόβου απέναντι στον Θεό. Είναι από την ενοχλητική παρουσία του Θεού, ένεκα αμετανοησίας. Εγώ θέλω να αμαρτάνω. Δεν θέλω να με βλέπει ο Θεός. Κρύβομαι-τι ανόητος που είναι ο άνθρωπος…- πίσω από το δάχτυλό μου· να το πω όπως το λέει και ο λαός. 

Και έτσι λοιπόν, ας φύγει αυτός ο θεϊκός άνθρωπος, ο Ιησούς, για να μπορούμε άνετα να ζούμε όπως εμείς θέλουμε. Θα έχουμε τα μεζεδάκια μας από τα χοιρινά κρέατα, το λιγότερο, και όλες τις άλλες αμαρτίες. Γιατί είπα «τα μεζεδάκια μας»; Ο νόμος απαγόρευε το χοιρινό κρέας. Αυτοί τρώγανε χοιρινό κρέας. Αφού έβοσκαν πολλά κοπάδια. Δύο χιλιάδες τον αριθμό από χοίρους. Γι’ αυτό επέτρεψε ο Κύριος να μπουν οι δαίμονες, για να μην μπουν στους ανθρώπους, που παρέβαιναν την εντολή του Θεού, να μπούνε τουλάχιστον στους χοίρους. Ήθελαν όμως οι Γεργεσηνοί να ζουν τη ζωή τους. Όταν είπα προηγουμένως ότι κατοικούσαν Έλληνες, βέβαια δεν ήταν αμιγώς Έλληνες. Ήσαν και Εβραίοι. Αλλά επειδή όμως αρκετοί από αυτούς, από τους Έλληνες, είχαν επιβάλλει τον τρόπο της ζωής τους και στους Εβραίους της περιοχής, γι’ αυτό θεωρούνταν πάρα πολύ αμαρτωλοί άνθρωποι αυτοί. 

Και προφανώς, βλέπουμε εδώ, έπρεπε οι Γεργεσηνοί να συναισθανθούν το θαύμα που έγινε στον συμπατριώτη τους. Συγκινήθηκαν; Όχι, αγαπητοί μου. Μόνο φοβήθηκαν. Αλλά για τον λόγο που σας εξήγησα. Γιατί θα μπορούσαν να στερηθούν εκείνα τα αγαθά που ήδη απολάμβαναν· τα αμαρτωλά τους αγαθά. Έτσι, δεν πρόσεξαν. Πώς να προσέξει ο άνθρωπος, που έχει τυφλοπάνι στα μάτια του και δεν βλέπει τα θαυμάσια του Θεού… 

Δεν πρόσεξαν ότι υπήρξε τρομακτική διαφορά και συμπεριφορά, ανάμεσα στον πρώην δαιμονισμένο συμπατριώτη τους με τώρα το τι βλέπουν. Πρώτα ο άνθρωπος αυτός και το ήξεραν «ἠλαύνετο», όπως μας λέγει ο Ευαγγελιστής Λουκάς, «ὑπὸ τοῦ δαίμονος εἰς τὰς ἐρήμους». Τώρα κάθεται σωφρονών και ιματισμένος παρά τους πόδας του Ιησού. Πρώτα ιματισμό δεν φορούσε. Άνθρωποι τέτοιοι σχίζουν τα ρούχα τους, τα βγάζουν, το ξέρετε. Μια μικρή παρενθεσούλα. Μήπως και εκείνοι που το καλοκαίρι βγάζουν τα ρούχα τους και περπατάνε γυμνοί, μήπως έχουν εν τινι βαθμώ δαιμονισμό; Ο καθένας ας σκεφτεί… 

Πρώτα είχε συμπεριφορά μανιακού ο άνθρωπος αυτός· ενώ τώρα είναι ήρεμος και μυαλωμένος. Αυτή τη διαφορά δεν την είδαν οι ταλαίπωροι οι Γεργεσηνοί; Πρώτα, ο άνθρωπος αυτός, ο συμπατριώτης τους, ήταν ακοινώνητος. Με ποιον θα μπορούσε να κάνει συντροφιά; Ποιος θα τον έκανε συντροφιά; Τώρα τον βλέπουμε να βρίσκεται ανάμεσα στους ανθρώπους, τον Κύριο και τους μαθητές Του. Το θέμα είναι ότι όλα αυτά που βλέπουν…βλέπουν; Δεν συγκινούνται. Και αυτό είναι το δυστύχημά τους. 

Πρόσθετα, πληροφορούνται οι Γεργεσηνοί και τον διάλογο ανάμεσα στον δαιμονισμένο και τον Ιησού. Λέγει εδώ το Ιερό Ευαγγέλιο: «Ἀπήγγειλαν δὲ αὐτοῖς οἱ ἰδόντες(κυρίως ήταν οι βοσκοί των χοίρων) πῶς ἐσώθη ὁ δαιμονισθείς». Είπαν: «Το και το. Αυτά είπε ο Κύριος, αυτά είπε στον Κύριο αυτός». Έμαθαν και αυτές τις λεπτομέρειες. Δηλαδή αυτόν τον διάλογο. Και ο διάλογος αποκάλυψε καταπληκτικά πράγματα. Με πολύ πλούτο, αν θέλετε και με θεολογία πολλή. Και ότι δεν ήταν φαντασιώσεις εκείνα τα οποία ειπώθηκαν από τους άλλους. Δηλαδή που τα ανακοίνωσαν. Δηλαδή ποιοι μίλησαν; Ο Ιησούς και ο δαιμονισμένος. Δεν ήσαν φαντασιώσεις. Δεν ήσαν πράγματα που τα σκέφτηκαν εκείνη την ώρα για να τα πουν, για να τα κάνουν· διότι από τη μια μεριά, θα επαναλάβω, θεραπεύεται ο δαιμονισμένος, και από την άλλη πνίγονται 2.000 χοίροι! Είναι δυνατόν ποτέ να είναι όλα αυτά φαντασιώσεις; 

Οι δαίμονες, λοιπόν, αγαπητοί μου, είναι πραγματικότης, είναι πνεύματα, είναι πρόσωπα. Όταν λέμε πρόσωπο, σημαίνει ότι έχουμε λογική και αυτογνωσία. Οι άνθρωποι είναι πρόσωπα. Οι γάτες μας δεν είναι πρόσωπα. Το πρόσωπο δεν είναι αυτό που λέμε μάτια, μύτη, φρύδια. Πρόσωπο είναι αυτό που λέμε ότι έχω αυτογνωσία του εαυτού μου. Ο άνθρωπος λοιπόν είναι πρόσωπο. Οι δαίμονες είναι πρόσωπα. Όπως και οι άγιοι άγγελοι είναι πρόσωπα. Εξάλλου στη φύση τους οι δαίμονες δεν άλλαξαν από τους αγίους αγγέλους. Άγγελοι ήσαν, αλλά με την υπερηφάνειά τους μεταβλήθηκαν σε δαίμονες. Δηλαδή απεχωρίσθησαν της θείας δόξης. Απεχωρίσθησαν του Θεού. Συνεπώς οι δαίμονες είναι πρόσωπα. 

Αλλά εδώ θα ήθελα να σημειώσω ότι υπάρχουν και σήμερα χριστιανοί μας που δεν πιστεύουν,-εγώ δε το έχω ακούσει πολλές φορές- δεν πιστεύουν στην ύπαρξη και αγγέλων και δαιμόνων. «Α, λέει, εγώ δεν πιστεύω ότι υπάρχουν άγγελοι». Τους αγγέλους, ξέρετε, πώς τους θεωρούν; Διακοσμητικά στοιχεία μέσα στις διηγήσεις της Αγίας Γραφής. Τους δε δαίμονες, ξέρετε πώς τους θεωρούν; Προσωποποίηση του κακού. Φερειπείν οι αρχαίοι Έλληνες μιλούσαν για τις Ερινύες. Αλλά εκεί βέβαια μιλούσαν για μια προσωποποίηση του κακού. Έτσι κι εδώ τώρα λένε: «Οι δαίμονες δεν υπάρχουν». Απλώς επαναλαμβάνω λένε ότι είναι προσωποποίηση του κακού. Όχι, αγαπητοί μου. Δεν είναι προσωποποίηση του κακού. Είναι πρόσωπα οι δαίμονες. 

Μας λέγει ο άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής στην πρώτη του επιστολή: «Εἰς τοῦτο ἐφανερώθη ὁ υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἵνα λύσῃ τὰ ἔργα τοῦ διαβόλου». Αυτός είναι ο σκοπός που εφανερώθη στον κόσμο αυτόν ο υιός του Θεού. Για να λύσει τα έργα του διαβόλου. Να διαλύσει τα έργα του διαβόλου. Και σας ερωτώ. Η παρουσία, συνεπώς του Χριστού στον κόσμο είναι ένας Δονκιχωτισμός; Ξέρετε τι ήταν ο Δον Κιχώτης. Αυτό το ποίημα του Ισπανού κτλ κτλ. Όταν έβλεπε ανεμόμυλους τους περνούσε για ήρωες φοβερούς. Και είχε ένα κοντάρι και προσπαθούσε να τους χτυπήσει. Αλλά δεν ήταν παρά ανεμόμυλοι. Δεν ήταν βέβαια γίγαντες. Έτσι λοιπόν ήρθε ο Χριστός εδώ με ένα δονκιχωτικό τρόπο; Να πολεμήσει ανύπαρκτα πράγματα; Ανύπαρκτα πρόσωπα; Αν είναι δυνατόν! 

Οι δαίμονες, αγαπητοί μου, είναι φρικτή πραγματικότητα. Η παρουσία αγγέλων και η παρουσία δαιμόνων στην καθημερινότητα των ανθρώπων, πρέπει να το πούμε αυτό, είναι συχνότατη. Ξέρετε πόσοι άνθρωποι σε μας μάς έχουν πει ότι έχουν δει τον διάβολο; Όχι στον ύπνο τους. Στον ξύπνιο τους. Να σου λέει: «Μου τραβάει την κουβέρτα από το κρεβάτι. Να πω ότι είναι ιδέα;». Μα σου τραβάει την κουβέρτα από το κρεβάτι. Κι άλλα πολλά φαινόμενα περίεργα και παράξενα, που έχουμε πλήθος πλήθος μαρτυρίες της καθημερινότητας. Πολλοί άνθρωποι έχουν δει τους δαίμονες. Και πολλοί άνθρωποι έχουν δει και αγγέλους. Έχουμε λοιπόν αυτήν εδώ τη μαρτυρία της καθημερινότητας. Μία εμπειρία. Ακόμη αν θέλετε, ολόκληρη η Αγία Γραφή, Καινή και Παλαιά Διαθήκη, είναι καταγεμάτη από την παρουσία και δαιμόνων και αγγέλων. 

Αλλά εγώ θα σας έλεγα μια αρνητική περίπτωση. Δεν πιστεύεις, αδελφέ, στην Αγία Γραφή; Πρόσεξε θα σου πάρω μία μαρτυρία που δεν μπορείς να την αρνηθείς. Είναι η μαρτυρία της μαγείας και η μαρτυρία του πνευματισμού. Ο πνευματισμός και η μαγεία υπηρετούνται από τον διάβολο. Όταν σου λέει πράγματα που δεν είναι δυνατόν άνθρωπος να τα ξέρει… Όταν σου λέει «ο μακαρίτης σε εκείνο το σημείο του περιβολιού σας έκρυψε χρήματα», αυτός πού τα ξέρει; Σημειώστε δε,έξω από το κλίμα του μεσάζοντος(μέντιουμ θα πει μεσάζων) δεν ξέρει τίποτα ο άνθρωπος αυτός. Μέσα στο κλίμα του πράγματος γνωρίζει πού είναι αυτά τα χρήματα και σου λέει: «Είναι εκεί». Δεν έχετε ακούσει ανθρώπους που λένε «θα πάω στο μέντιουμ, να μάθω τούτο ή εκείνο». Από πού θα τα μάθει το μέντιουμ και θα σου τα πει εσένα; Του τα πληροφορούν οι δαίμονες. Αν θέλεις, αδελφέ, πάρε αυτήν τη μαρτυρία. Τη μαρτυρία αν όχι της Αγίας Γραφής, επαναλαμβάνω, τουλάχιστον τη μαρτυρία του Πνευματισμού. 

Σημασία έχει ότι ολόκληρες κοινωνίες ανθρώπων δεν θέλουν σήμερα τον Ιησού Χριστό. Δεν Τον θέλουν. Όπως τότε οι Γεργεσηνοί δεν ήθελαν τον Κύριο Ιησού. Ήθελαν να ζουν στην ησυχία της αμαρτωλότητάς τους. Αισθάνονται ότι θα στερηθούν αυτούς τους ποικίλους ηδονισμούς τους. Αφού το Ευαγγέλιο είναι ασκητικό. Γι’ αυτό και σήμερα δεν θέλουν οι άνθρωποι να δεχθούν το Ευαγγέλιο. Ξαναλέγω, γιατί το Ευαγγέλιο είναι ασκητικό. Ασκητικό. Και τι προτιμούν; Θα τρομάξετε. Τον Ισλαμισμό! Ξέρετε ότι η Ευρώπη κοντεύει να γίνει ισλαμική; Ναι, ναι. Η χριστιανική Ευρώπη. Η χριστιανική Δύση. Το ξέρετε ότι κοντεύει να γίνει ισλαμική; Γιατί όλα αυτά τα συγχωρεί ο Ισλαμισμός. Τα δέχεται. Συνεπώς; Γιατί να πάω στον Χριστιανισμό, που είναι ασκητικός; Και αν ο Ισλαμισμός-προσέξατε αυτό το σημείο- νικήθηκε έξω από τη Βιέννη, το θυμόσαστε από την Ιστορία, από το σχολείο, που οι Τούρκοι φτάσανε έξω από τη Βιέννη; Νίκησαν τότε τελικά τους Τούρκους. Και νικήθηκε ο Ισλαμισμός. Όμως σήμερα ο Ισλαμισμός νικά και διεισδύει στην Ευρώπη και στην Αμερική με τον τρόπο του. Κατά τρόπο ειρηνικό. Ναι. Γιατί; Γιατί απλούστατα οι χριστιανοί μας διαρκώς υποβαθμίζονται πνευματικώς. Και αφήνουν περιθώρια, ναι περιθώρια να μπαίνει ο Ισλαμισμός. Ύστερα, μην ξεχνάτε, αυτός ο άνθρωπος πώς δαιμονίστηκε, ξέρετε; Άφησε παράθυρα στον διάβολο. Και σήμερα οι Ευρωπαίοι και οι Δυτικοί γενικώς, αφήνουν παράθυρα στον διάβολο, υποβαθμίζεται η πνευματική τους ζωή, για να φτάσουν να δεχτούν τελικά αυτόν τον ισλαμισμό ο οποίος όλα τα συγχωρεί. 

Έτσι λοιπόν οι Χριστιανοί της Δύσεως, διαρκώς και διαρκώς απωθούν τον Χριστό από τις κοινωνίες τους. «Καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν (μας λέει ο ευαγγελιστής, προσκάλεσαν τον Κύριο) ἅπαν τὸ πλῆθος τῆς περιχώρου τῶν Γαδαρηνῶν ἀπελθεῖν ἀπ᾿ αὐτῶν, ὅτι φόβῳ μεγάλῳ συνείχοντο». Να φύγει από κοντά τους γιατί, λέει, είχαν κυριευτεί από πάρα πολύ μεγάλο φόβο. Τι λέει; Να φύγει. Να φύγει… Και ο Κύριος τι έκανε; Ακούστε. «Αὐτὸς δὲ (ο Ιησούς) ἐμβὰς εἰς τὸ πλοῖον ὑπέστρεψεν». Ξαναγύρισε πίσω. Μπήκε στο πλοίο και γύρισε πίσω. Δηλαδή έφυγε ο Ιησούς. Ο Κύριος αφήνει εκείνους που αγαπούν περισσότερο τους χοίρους τους και φεύγει. 

Τι σημαίνει όμως ότι ο Κύριος φεύγει; Αίρει την χάρη Του από τον λαό αυτόν. Και τότε έρχονται όλα τα δεινά. Προπαντός ο δαιμονισμός. Βασιλεύει πλέον ο διάβολος. Ο Κύριος είπε σαφώς: «ἐὰν γὰρ μὴ πιστεύσητε ὅτι ἐγώ εἰμι(το βάρος πέφτει στο Εγώ ειμί. Ποιος; Ο Υιός του Θεού ο Ενανθρωπήσας), ἀποθανεῖσθε ἐν ταῖς ἁμαρτίαις ὑμῶν». Είναι βαρύς, τρομερός, απόλυτος λόγος αυτός. «Εάν δεν πιστέψετε ότι είμαι εγώ, θα χαθείτε». Αυτό πρέπει να το έχουμε υπόψη μας. 

Αλλά αν η πόλη εκείνη δεν δέχτηκε τον Κύριο, όπως ο θεραπευθείς αυτός, «ἐδέετο δὲ αὐτοῦ ὁ ἀνήρ, ἀφ᾿ οὗ ἐξεληλύθει τὰ δαιμόνια, εἶναι σὺν αὐτῷ», δηλαδή Τον παρακαλούσε τον Κύριο, ο πρώην δαιμονισθείς, να είναι μαζί Του. «Να έρθω κι εγώ Κύριε μαζί Σου». Τρομερή αντίθεση, αλήθεια, για την ημέρα της Κρίσεως. Θα πει ο Κύριος: «Αυτός ήθελε να έρθει μαζί μου. Εσείς, ολόκληρη πόλη, δεν θελήσατε». Αλλά τι λέει ο Κύριος; «Ὑπόστρεφε εἰς τὸν οἶκόν σου καὶ διηγοῦ ὅσα ἐποίησέ σοι ὁ Θεός». Πήγαινε στο σπίτι σου και να διηγείσαι όσα αγαθά και σπουδαία έκανε για σένα ο Θεός. Ναι. Ο Κύριος έφευγε αλλά άφηνε ένα ζωντανό μνημείο της αγάπης Του και της ευεργεσίας Του, αυτόν τον άνθρωπο, μέσα σ’ αυτήν την αμαρτωλή πόλη. 

Αλλά τι σημαίνει «ὑπόστρεφε εἰς τὸν οἶκόν σου», «γύρνα στο σπίτι σου;» Σημαίνει, «γύρισε πίσω στον εαυτό σου». Διότι ήσουν μέχρι τώρα εκτός εαυτού. Γυρίζω στον εαυτό μου σημαίνει πρώτον αυτογνωσία. Δεύτερον, ανάκληση των δυνάμεων της ψυχής, επειδή υπήρχε μέχρι τώρα σκορπισμός της προσωπικότητος. Τρίτον, σύνδεση του εαυτού σου, του εαυτού μου με τον Θεό, ώστε να μην υπάρχουν ανοίγματα στον διάβολο, παράθυρα, μπουκαπόρτες για να μπαίνει ο διάβολος μέσα στη ζωή μου. Και τέταρτον: εξωραϊσμός του οίκου του εαυτού μου. Δηλαδή θα προσπαθήσω να ζω την αγιότητα. Να στολίζομαι. Και επιπρόσθετα: Γίνου ιεραπόστολος στην πόλη αυτή· που αρνήθηκε Εμένα, τον Κύριο, να με δεχτεί. Και ο άνθρωπος έπραξε όπως του ειπώθηκε. Είναι πολύ συγκινητικό. 

Αγαπητοί, έχουμε πολλά να πάρουμε από μία πόλη που αρνήθηκε να δεχτεί τον Χριστό. Κι επειδή και σήμερα δεν γίνεται αποδεκτός ο Χριστός στην πατρίδα μας, λίγο-λίγο αποχριστιανοποιούμαστε, ας αναλογιστούμε τι τρομερές συνέπειες θα μπορούσαμε να έχουμε, εάν δεν μετανοήσουμε… Ναι. Από μας εξαρτάται.


853η ομιλία στην κατηγορία
« Ομιλίες Κυριακών ».

Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Ὁμιλίαι Κυριακῶν " εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/diafora-uemata/omiliai-kyriakvn
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40r0WAxMpRb0tx6ts1zsQWMh

Απομαγνητοφώνηση ομιλίας δια χειρός του αξιοτίμου κ. Αθανασίου Κ.

Μεταφορά της απομαγνητοφωνημένης ομιλίας σε ηλεκτρονικό κείμενο και επιμέλεια: 
Ελένη Λιναρδάκη, φιλόλογος.

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

11 Απριλίου 2021

Ποιά εἶναι τά Ἑπτά θανάσιμα Ἁμαρτήματα;

†.Και ερχόμαστε τώρα, παιδιά, στις απορίες μας: «Σε πρόσφατο θέμα αναφέρατε ότι η γαστριμαργία είναι το πρώτο από τα 7 θανάσιμα αμαρτήματα. Ποια είναι τα υπόλοιπα και τι νόημα έχει το καθένα; Παράδειγμα, η γαστριμαργία ταυτίζεται με τη λαιμαργία; Τι σημαίνει;».

    Όπως θα γνωρίζετε, οι πατέρες διακρίνουν τα λεγόμενα επτά θανάσιμα αμαρτήματα. Λέγονται θανάσιμα, διότι επιφέρουν τον θάνατον στην ψυχή. Βέβαια, κάθε αμάρτημα που επιμένει, οπωσδήποτε είναι θανατηφόρο για την ψυχή. Εάν επιμένω και στο πιο μικρό αμάρτημα, εκείνο που δεν χαρακτηρίζεται θανάσιμο, εάν επιμένει το αμάρτημα αυτό και μένει αμετανόητο, τότε είναι ικανό αυτό, να με οδηγήσει στον θάνατον της ψυχής. Όμως εκείνα τα αμαρτήματα, τα οποία εκ του ασφαλούς οδηγούν την ψυχή εις τον θάνατον, είναι τα λεγόμενα επτά θανάσιμα αμαρτήματα.

    Ίσως, πριν σας πω ποια είναι, μια που η ερώτηση παρακαλεί να μάθει ποια είναι αυτά, ίσως να νομίζετε, ότι θανάσιμο αμάρτημα, οπωσδήποτε, θα είναι ο φόνος. Σας λέγω παιδιά, ότι δεν είναι ο φόνος θανάσιμο αμάρτημα. Είναι απλώς μεγάλο αμάρτημα, αλλά δεν είναι θανάσιμο αμάρτημα. Ίσως θα εκπλαγείτε αν μάθετε τι μπορεί να είναι τα θανάσιμα αμαρτήματα.

    Λοιπόν, κατά σειρά. Το πρώτον είναι η γαστριμαργία. Το δεύτερον είναι η πορνεία. Το τρίτον η φιλαργυρία. Το τέταρτον είναι η οργή. Το πέμπτον είναι η λύπη, παράξενο.. θα εξηγήσω όμως. Το έκτον είναι η ακηδία, η πνευματική τεμπελιά. Παράξενο… Και το έβδομον είναι η υπερηφάνεια. Μερικοί πατέρες βάζουν οκτώ θανάσιμα αμαρτήματα και διαχωρίζουν το τελευταίο, σε κενοδοξία και υπερηφάνεια. Στην πραγματικότητα είναι το ίδιο· και η μεν κενοδοξία είναι το πρώτο σκαλοπάτι και η υπερηφάνεια το τελευταίο σκαλοπάτι ενός και του αυτού αμαρτήματος.

    Για να τα δούμε αυτά. Η γαστριμαργία, είναι η επιθυμία να έχω το στομάχι μου γεμάτο, την γαστέρα, γαστριμαργία. Η διάκρισή της από τη λαιμαργία, είναι η εξής, το λέει και η λέξη: υπάρχουν άνθρωποι που επιθυμούν να έχουν γεμάτο στομάχι και δεν τους ενδιαφέρει με τι θα το γεμίσουν. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι επιθυμούν, όχι να έχουν γεμάτο στομάχι, αλλά να έχουν ικανοποίηση στο λαιμό και αυτό λέγεται λαιμαργία. Δηλαδή, η επιθυμία να ικανοποιήσω εδώ, θα λέγαμε, τις γευστικές μου θηλές. Έτσι, θα δείτε ανθρώπους που λένε : «Εγώ δεν θέλω πολύ να φάω, λίγο φαγάκι, αλλά το θέλω εκλεκτό», έχουμε λοιπόν εδώ την λαιμαργία.

     Βέβαια το ίδιο αμάρτημα είναι, διακρίνεται σε αυτό που σας εξήγησα. Θα αναφέρω τώρα, δυο λόγια για το κάθε αμάρτημα, μόνο δύο λόγια. Η γαστριμαργία είναι το να θέλεις να τρως παραπάνω από εκείνο που έχεις ανάγκη για να ζήσεις. Ο άνθρωπος ο γαστρίμαργος, μπορεί να φτάσει στο σημείο, να κάνει σκοπό της ζωής του το φαΐ. Δηλαδή δεν τρώγω για να ζω, αλλά ζω για να τρώγω. Και ακόμα, κάνω θεό την κοιλιά μου, όπως λέει ο Απόστολος Παύλος : «ὧν-των οποίων- ὁ θεὸς ἡ κοιλία»(Φιλιπ. 3,19).Δηλαδή «φάγωμεν καὶ πίωμεν, αὔριον γὰρ ἀποθνήσκομεν» (Α΄ Κορ. 15,32)· ή, όπως λέει στη Σοφία Σολομώντος : [«…Σκιᾶς γὰρ πάροδος ὁ βίος ἡμῶν...Δεῦτε οὖν καὶ ἀπολαύσωμεν τῶν ὄντων ἀγαθῶν..»(Σοφ. Σολ.2, 5 - 6)]· «Ελάτε», λέει, «να ευφρανθούμε, να φάμε, να πιούμε, η ζωή είναι μικρή». «Ό,τι φας κι ό,τι πιεις», λέει ο λαός, όλα τα άλλα δεν υπάρχουν… μόνο ό,τι φας κι ό,τι πιεις. Αντιλαμβάνεστε, πόσο παχυλός υλισμός υπάρχει εδώ, θεοποίηση δηλαδή της ικανοποιήσεως του φαγητού, της γεύσεως και λοιπά. Η πόρτα δε των θανασίμων αμαρτημάτων, κυρίως είναι η γαστριμαργία, διότι, ευθύς μετά από την γαστριμαργία έρχεται η πορνεία, η ανηθικότητα, είναι οι αθέμιτοι έρωτες, είναι όλα εκείνα που ο Θεός δεν επιτρέπει.

    Τι επιτρέπει ο Θεός; Μόνο τον γάμο. Τις σχέσεις έξω από τον γάμο,- μου ρίχνετε ένα σωρό απορίες και δεν ξέρω κάθε φορά τι να σας απαντώ - οι σχέσεις μας έξω από τον γάμο χαρακτηρίζονται πορνεία· και είναι θανάσιμον αμάρτημα. Πού είναι εκείνοι που υποστηρίζουν, αυτές τις έξω του γάμου σχέσεις; Τον φροϋδισμόν, τον πανσεξουαλισμό κ.τ.λ., πού είναι όλοι αυτοί; Παιδιά ας προσέξουμε, εσείς ακούτε λόγο Θεού και δεν πρέπει να πλανηθείτε από αυτά, τα οποία λέγονται στην εποχή μας. Προσέξτε πάρα πολύ, ώστε να ξέρετε πώς θα περπατάτε. Όχι σαν παιδιά της νύχτας, αλλά σαν παιδιά του φωτός.

     Μετά είναι η φιλαργυρία. Είναι η αγάπη προς τα χρήματα. Φιλαργυρία δεν σημαίνει, να αγαπώ τα χρήματα για να τα μαζεύω, αλλά απλώς να αγαπώ τα χρήματα. Είτε να τα μαζεύω, είτε να τα σπαταλώ. Και ο μεν φιλάργυρος σήμερα, έχει την έννοια η φιλαργυρία σήμερα του τσιγκούνη, ενώ η αρχαία έννοια είναι η αγάπη προς το αργύριο, προς τα χρήματα. Είτε τα μαζεύω και δεν τα ξοδεύω, είτε τα μαζεύω και τα ξοδεύω που είναι η σπατάλη, είναι τα δύο άκρα ενός και του αυτού πάθους, που λέγεται φιλαργυρία. Είναι δε γνωστό, ότι η μεν πορνεία επικρατεί στα νεανικά χρόνια του ανθρώπου, η δε φιλαργυρία εις τα μέσα και προπαντός τα γεροντικά χρόνια του ανθρώπου. Διότι πιστεύει ο άνθρωπος, ότι αν δεν έχει χρήματα, όπως λέει ο άγιος Κασσιανός ο Ρωμαίος : «ἀθλίως ἀποθανεῖται»· «θα πεθάνει άθλια άμα δεν έχει χρήματα και έχει την ελπίδα του στα χρήματα και όχι στον Θεό». Γι' αυτό λέει ο Απόστολος Παύλος ότι η φιλαργυρία είναι ειδωλολατρία [: «..καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία»(Κολ. 3,5)]· και από 'δώ ξεκινάνε πολλά άλλα πάθη, από την φιλαργυρία!

    Τέταρτον, είναι η οργή. Ποια η διαφορά μεταξύ της οργής και του θυμού; Ο θυμός, είναι εκείνο που για μία στιγμή με πιάνει και θυμώνω και μου περνάει. Η οργή, είναι ο παρατεταμένος θυμός. Το να θυμάμαι κάτι για έναν άνθρωπο και να είμαι μόνιμα εις βάρος του οργισμένος. Βέβαια, ότι φτάνω στην οργή από τον θυμό, δεν υπάρχει αντίρρηση. Γι' αυτό ένας πνευματικός άνθρωπος δεν πρέπει να θυμώνει και αν ποτέ θυμώσει, θα πρέπει γρήγορα να μετανοεί.

    Πέμπτον, είναι η λύπη. Ποια λύπη; Υπάρχουν δύο ειδών, παιδιά, λύπες, δυο κατηγορίες λύπης. Είναι η κατά Θεόν και η κατά κόσμον λύπη. Η κατά Θεόν λύπη, είναι όταν λυπούμαι για τις αμαρτίες μου και πενθώ για αυτές και τότε είμαι μακαριστός. Γιατί λέγει ο Κύριος : «Μακάριοι οἱ πενθοῦντες, ὅτι αὐτοί παρακλήθησονται»(Ματθ. 5,4). «Αυτοί θα παρηγορηθούν». Αυτή η λύπη, είναι επιθυμητή και μακαριστή. Είναι όμως και η άλλη η λύπη, ή κατά κόσμον, που λέγει ο Απόστολος Παύλος [: «Ἡ γὰρ κατὰ Θεὸν λύπη μετάνοιαν εἰς σωτηρίαν ἀμεταμέλητον κατεργάζεται· ἡ δὲ τοῦ κόσμου λύπη θάνατον κατεργάζεται»(Β’ Κορ. 7, 10)]· ότι αυτή η λύπη οδηγεί εις τον θάνατον. Ποια είναι αυτή η λύπη; Όταν δεν μπορώ να παρηγορηθώ για τον θάνατο ενός ανθρώπου, συγγενούς μου, της μάνας μου, του πατέρα μου, του παιδιού μου κ.τ.λ. Όταν με φάει η λύπη, γιατί να πουλήσω ένα χωράφι που μπορούσα να μην το πουλήσω. Όταν με φάει η λύπη γιατί έχασα χρήματα. Και γενικά επί υλικών πραγμάτων, όταν έχω μία αξεπέραστη λύπη, αυτή η λύπη είναι κοσμική και οδηγεί την ψυχήν εις τον θάνατον. Θυμάμαι μία μητέρα που κάποτε σκοτώθηκε το παιδί της, ήτανε μέσα στον ελληνοϊταλικό πόλεμο, ήμουνα μικρός, το θυμάμαι αυτό, δούλευα σε ένα συγγενικό μαγαζί τους και το παιδάκι αυτό γύριζε από το σχολείο, τετάρτη δημοτικού, το χτύπησε το αυτοκίνητο και το σκότωσε. Αυτή η μητέρα, δεν παρηγορήθηκε ποτέ. Όταν πήγαινα σπίτι τους, ήταν μέσα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο, στο σαλόνι ας πούμε, πάντα τα παράθυρα κλειστά, ήτανε πάντα επάνω σε έναν καναπέ, με απλωμένα τα χέρια της, δεν μιλούσε και όλο έκλαιγε. Ύστερα από πολύ λίγο καιρό, ελάχιστο καιρό, έπαθε καρκίνο και πέθανε η μητέρα. Είναι γνωστό, ότι ο καρκίνος έχει πολλές αιτίες, γνωστές και άγνωστες, αλλά μία αιτία που προκαλεί καρκίνο, είναι και η ψυχική κατάσταση του ανθρώπου, όπως είναι η λύπη, η στεναχώρια. Αυτό το αμάρτημα βλέπετε, οδήγησε εις τον θάνατον και τον βιολογικόν και τον πνευματικόν. Και, όπως λέγει ο άγιος Κασσιανός: «Ὁ δαίμων τῆς λύπης εἶναι πολύ βαρύς». Γνωρίζω κάποιον, τον γνώρισα πριν από 27 χρόνια, ο οποίος πάντα είχε το αίσθημα της λύπης, μία βαριά λύπη του πλάκωνε την ψυχή· μέχρι σήμερα παιδιά δεν έχει απαλλαγεί ο άνθρωπος αυτός και πάντα το λέγει: «Με βασανίζει ο δαίμων της λύπης»· είναι φοβερό πράγμα αυτό, φοβερό! Θα στεκόμουνα πολύ, στο θέμα της λύπης.

    Μετά, είναι η ακηδία. Τι είναι η ακηδία; Είναι η πνευματική τεμπελιά. Είναι του ρήματος α (στερητικόν) - κήδομαι, που θα πει φροντίζω, κηδεία θα πει φροντίδα, κηδεμών αυτός που φροντίζει. Α-κήδομαι θα πει δεν φροντίζω. Άμα πεις στον άλλον να μελετήσει τον λόγο του Θεού, «Ααα…», σου λέει, «αύριο». Να ξεκινήσει πνευματική ζωή· «Ααα.. καλά, άμα θα γεράσω, τώρα δεν μπορώ». Παιδιά, ο δαίμων της ακηδίας είναι πολυμήχανος, βρίσκει πάντα τρόπο να μας ρίχνει στην πνευματική τεμπελιά.

    Και τέλος είναι, σαν κορωνίδα των επτά θανασίμων αμαρτημάτων, η κενοδοξία και η υπερηφάνεια. Είναι το πάθος του Σατανά. Είναι αυτό που τον έριξε τον διάβολο και τον έκανε διάβολο τον διάβολο. Γι' αυτό πρέπει να προσέχουμε πάρα πολύ και την υπερηφάνεια, η οποία στέκεται και ελατήριο και κίνητρο πολλές φορές, όλων των προηγουμένων θανασίμων αμαρτημάτων. Θα λέγαμε ότι η υπερηφάνεια είναι η συνισταμένη των υπολοίπων θανασίμων αμαρτημάτων.

   Αντιλαμβάνεστε λοιπόν, ότι πρέπει να προσέχομε πάρα πολύ, ώστε να μην πέσουμε σε κάποιο από αυτά τα θανάσιμα αμαρτήματα.


85η ομιλία στην κατηγορία « Απαντήσεις Αποριών ».

Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ.
(Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου) " εδώ ⬇️
http://www.arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/diafora-uemata/pantiseis-pori-n-katixitiko
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40piYIRD1TnC0P4MXyO_otbm

Απομαγνητοφώνηση: Αθανάσιος Άμβωνας.

Επιμέλεια κειμένου: Ελένη Λιναρδάκη, φιλόλογος.

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.