Αθανάσιος Άμβωνας: 🔹Δ' Βασιλείων.

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα 🔹Δ' Βασιλείων.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

01 Μαΐου 2023

Τα ειδωλολατρικά έθιμα του πρωτομαγιάτικου στεφανιού και της φωτιάς του Κλήδονα.

†.Στο Νότιο Βασίλειο βασιλεύς ήτο ο Άχαζ και ανέλαβε την βασιλείαν εις ηλικίαν 20 ετών. Και εβασίλευσε 16 όλα χρόνια. Αυτός όμως «οὐκ ἐποίησε τὸ εὐθὲς ἐν ὀφθαλμοῖς Κυρίου Θεοῦ αὐτοῦ πιστῶς, ὡς Δαυὶδ ὁ πατὴρ αὐτοῦ». Δηλαδή στάθηκε, μάλιστα σε σύγκριση με όλους προηγουμένους του, ο χειρότερος βασιλιάς της Ιουδαίας. Ο σκληρότερος, ο φοβερότερος, και ο πιο ειδωλολάτρης.

Ακούσατε λοιπόν λίγα λόγια γι’ αυτόν: «Καὶ ἐπορεύθη, ἐν ὁδῷ βασιλέων ᾿Ισραήλ, καί γε τὸν υἱὸν αὐτοῦ διῆγεν ἐν πυρὶ κατὰ τὰ βδελύγματα τῶν ἐθνῶν, ὧν ἐξῇρε Κύριος ἀπὸ προσώπου τῶν υἱῶν ᾿Ισραήλ». Τι έκανε, λέγει; Ακούστε τι έκανε: «Τὸν υἱὸν αὐτοῦ διῆγεν ἐν πυρὶ»! Εδώ υπάρχουνε δύο ερμηνείες. Και οι δυο ευσταθούν. Βεβαίως στον Ιερεμία συναντούμε το εξής -στο έβδομο κεφάλαιο, στίχος 31 και στο 19 κεφάλαιο, στίχος 5- συναντούμε το εξής, ότι αφού εισήχθη η λατρεία του Βάαλ, οι Εβραίοι εθυσίαζαν τα παιδιά τους στον Βάαλ. Ήτο φοβερή η λατρεία του Βάαλ. Φοβερή! Διότι επύρωναν το άγαλμά του, που ήταν μεταλλικό και στην αγκαλιά του έριπταν ζωντανά τα παιδιά τους! Και τα εθυσίαζαν, τα έκαιγαν τα παιδιά τους για να προσφέρουν θυσία εις τον θεόν, για να πάνε καλά οι δουλειές τους παρακάτω κλπ. κλπ. Και μάλιστα, συνήθως τα πρωτότοκα παιδιά τους και τα πιο καλύτερα παιδιά τους θυσίαζαν. Φοβερό πράγμα, φοβερό!

Υπήρχε όμως και μια άλλη περίπτωσις. Εδώ δεν μπορούμε να ξέρουμε εκείνο το «διῆγεν ἐν πυρί», τι ακριβώς συνέβη με τον Άχαζ· ότι περνούσε -το ρήμα διάγω θα πει περνάω- περνούσε το παιδί του στη φωτιά. Γι’ αυτό ομοίως ομιλεί η Αγία Γραφή και μάλιστα μετά βδελυγμίας. Τι είναι; Άναβαν φωτιές, κατά τα ειδωλολατρικά έθιμα και περνούσαν τα παιδιά τους πάνω από τις φωτιές, ώστε με τον τρόπον αυτόν τα παιδιά να είναι σιδερένια, γερά, να μην έχουν αρρώστιες … κι άλλα πολλά.

Θα μου πείτε: «Μα αυτό το κάνουμε κι εμείς!». Μάλιστα αγαπητοί μου, το κάνουμε και εμείς! Το ξέρετε αυτό ότι το κάνουμε και εμείς; Εγώ το ‘χω δει πολλές φορές. Πολλές φορές το ‘χω δει, για να μην πω ότι το ‘χω και υποστεί ίσως, σαν μικρός … ναι, ναι! Πώς το έχω υποστεί; Μέσα σ’ έναν κόσμο που κάνει πολλά, τα παιδιά πώς μπερδεύονται … -γίνονται θύματα αυτών των καταστάσεων. Ιδού πώς. Όπως ξέρετε την Πρωτομαγιά κάνουμε τον «Μάη». Ειδωλολατρικό έθιμο αυτό ε; Οι Χριστιανοί δεν κάνουνε «Μάηδες» έξω απ’ την πόρτα τους, ούτε βάζουνε πέταλα, ούτε σκόρδα, ούτε κρομμύδες. Οι Χριστιανοί δεν κάνουν τίποτε απ’ αυτά τα πράγματα. Ούτε δίχτυα ψαράδικα, ούτε καλάμι, τίποτα απ’ όλα αυτά, δεν βάζουν τίποτε απ’ όλα αυτά. Τ’ ακούτε, σας παρακαλώ; Αυτά κάναν οι Εβραίοι, αυτά τα βδελύγματα και ο Θεός τους σιχάθηκε και τους οδήγησε εκεί που τους οδήγησε- γιατί θα οδηγήσει και εμάς με τη σειρά μας, εκεί που θα μας οδηγήσει. Και το βλέπει κανείς πού πηγαίνει ο λαός μας…

Λοιπόν, οι Χριστιανοί τέτοια πράγματα δεν κάνουν. Εν τοιαύτη περιπτώσει, αυτόν τον «Μάη», δηλαδή αυτό το στεφάνι, το οποίον βάζουν στην πόρτα τους και το βάζουν ως «αποτρόπαιον του κακού», δηλαδή να φύγει το κακό, να διώξει - το στεφάνι τώρα ε! Το σκόρδο, η κρομμύδα! - να διώξει το κακό από το σπίτι, να μην μπει μέσα στο σπίτι! Κάπου εις την εορτή του Ιωάννου, τον Ιούνιο, κάπου εκεί, δεν είμαι σίγουρος ακριβώς … μου φαίνεται 24 Ιουνίου … μου φαίνεται εκείνη την ημέρα, τα στεφάνια αυτά τα βγάζουν από τις πόρτες, τα βάζουν όλα μαζί, η γειτονιά τώρα, το δίπλα σπίτι, το παραπέρα σπίτι, βάζουν τα στεφάνια όλα αυτά μαζί, βάζουν φωτιά και τα καίνε. Και πηδούν πάνω από την φωτιά. Δεν πηδούν; Δεν το ‘χετε δει αυτό να πηδούν; Πηδούν πάνω από τις φωτιές. Γιατί πηδούν; Πηδούν γι’ αυτόν τον λόγο. Βέβαια, αυτά μείνανε σαν απομεινάρια που πολλές φορές έχουμε χάσει το πραγματικό τους νόημα και την αληθινή τους διάσταση. Όμως ή το καταλαβαίνομε ή δεν το καταλαβαίνομε, κάνουμε μία ειδωλολατρική πράξη, που σαφώς λέγει ο Θεός στην Παλαιά Διαθήκη: «Δεν θα περνάς το παιδί σου, ούτε τον γιο σου, ούτε την κόρη σου, πάνω από τη φωτιά». Διότι εθεωρείτο η φωτιά σαν ένα καθαρτήριον πράγμα, που περνώντας από κει ο άνθρωπος φεύγουν κι οι αρρώστιες, φεύγουν κι όλα. Και μετά; Και μετά παίρνουν οι νοικοκυρές εκείνη την στάχτη και την πάνε στο τζάκι τους, μέσα στο σπίτι! Όλα αυτά, αγαπητοί, - ή δεν είναι έτσι; - είναι τα βδελύγματα που τα σιχαίνεται ο Θεός.

Όταν κάποτε από μία απειλή ότι θα ξαναπάει ο Ναβουχοδονόσωρ - δεν είναι στο βιβλίο των Βασιλειῶν - θα ξαναπάει ο Ναβουχοδονόσωρ στα Ιεροσόλυμα να τα καταστρέψει, διότι είχε σκοτώσει κάποιος με την συμμορία του εκείνον που είχε εγκαταστήσει διοικητήν ο Ναβουχοδονόσωρ, φοβήθηκαν οι Εβραίοι και… σου λέει: «Εδώ τώρα πια ο Ναβουχοδονόσωρ θα μας πετσοκόψει». Μάζεψαν τα πράγματά τους και σηκώθηκαν κι έφυγαν κατευθυνόμενοι προς Αίγυπτον. Τους ηκολούθησε και ο προφήτης Ιερεμίας, ο ταλαίπωρος και ταλαιπωρημένος αυτός προφήτης. Ο προφήτης που σε όλη του τη ζωή κλαίει, κλαίει, κλαίει… Ο προφήτης Ιερεμίας. Τους ακολουθεί. Κάποια στιγμή -εκεί δε χάνουμε και τα ίχνη του, δεν ξέρουμε παρακάτω τι απέγινε· πιθανότατα τον εσκότωσαν οι Εβραίοι τον προφήτη Ιερεμία, αφού πέρασε πολλά. Μέχρι και σε βόθρο τον βάλανε μέσα, να τον πνίξουν! Και ποιος; Ένας ιερεύς του Ναού, κατ’ εντολήν του βασιλέως.

Λοιπόν αγαπητοί, στον δρόμο τι αντελήφθη ο προφήτης Ιερεμίας; - Μια που θίγουμε αυτά τα βδελύγματα -: Αντελήφθη οι γυναίκες να κάνουν πίτες σε στρογγυλά ταψιά. Θα μου πείτε, τι απλούστερον το να ‘χουμε ένα σινί - πώς το λέτε - κι εκεί μέσα να κάνουμε πίτα στρογγυλή, στρογγυλό σινί. Αλλά το να κάνεις σε στρογγυλό σινί, δεν έχει καμία σημασία γιατί, τι θα πει τετράγωνο, τι θα πει τρίγωνο, τι θα πει στρογγυλό … δεν έχει καμία σημασία το σχήμα. Γι’ αυτές είχε σημασία. Ήταν προς τιμήν της Σελήνης, της θεάς Σελήνης. Δηλαδή προς τιμήν του φεγγαριού, που είναι στρογγυλό. Κι έκαναν την πίτα προς τιμήν της θεάς Σελήνης. Όταν το αντιλήφθηκε αυτό ο Ιερεμίας - που το ‘χανε πάρει οι Εβραίες από τους γύρω ειδωλολατρικούς λαούς - ανέβηκε πάνω σε μία πέτρα, σ’ ένα βράχο κι άρχισε να φωνάζει - τώρα φεύγουν ε; Φεύγουν αυτεξόριστοι για την Αίγυπτο, είναι σε κατάσταση δηλαδή πολύ άσχημη - και λέγει: «Μα επιτέλους δεν θα καταλάβετε ποτέ σας ότι εξαιτίας αυτών των βδελυγμάτων, δεν μπορούμε πουθενά να στεριώσουμε και μας κυνηγάει η οργή του Θεού;». Και τι απήντησαν - οι γυναίκες! Όχι οι άνδρες… – τι απήντησαν, ξέρετε; Ακούστε τι απήντησαν, το φοβερό. Γιατί η γυναίκα όταν πιστεύει, πιστεύει. Όταν όμως δεν πιστεύει, είναι φοβερή! Είναι φοβερή η γυναίκα όταν είναι άπιστη. Φοβερή, σκύλα σκέτη! Όταν δεν πιστεύει στον Θεό. Και τι απαντούν στον προφήτη Ιερεμία; «Είδαμε την προκοπή μας τόσα χρόνια που πιστεύαμε εις τον Θεόν, τον δικό σου. Λοιπόν, δεν έχουμε ανάγκη από τον Θεό σου. Θα λατρεύομε τη Σελήνη». Αυτό απήντησαν οι γυναίκες.

Εκεί, αγαπητοί μου, ιστορικά, τα ίχνη του Ιερεμίου χάνονται. Φαίνεται πως τον σκότωσαν. Αυτό ήτο το τέλος των προφητών όταν φώναζαν, φώναζαν στον λαό να απέχει από την ειδωλολατρία. Κι αυτή είναι η ιστορία πραγματικά της ειδωλολατρίας με τις επιπτώσεις της.

Απόσπασμα απο την 13η ομιλία στην κατηγορία :
«Δ΄ Βασιλειῶν»

Απομαγνητοφώνηση και επιμέλεια: Ελένη Λιναρδάκη, φιλόλογος.

►Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Δ΄ Βασιλειῶν " εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/palaia-diauhkh/d-basileivn
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40qouyLDiGIkHYxDinuiK09c

🔸Λίστα ομιλιών της σειράς
«Δ΄ Βασιλειῶν».🔻
https://drive.google.com/file/d/16JUq6PT0-IlGrCJc8EHYbADpAhfA601C/view?usp=drivesdk

🔸📜 Απομαγνητοφωνημενες ομιλίες της σειράς
«Δ΄ Βασιλειῶν».🔻
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/search/label/%F0%9F%94%B9%CE%94%27%20%CE%92%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CF%89%CE%BD.?m=1

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

11 Απριλίου 2021

Το Κοινωνιστικό Ευαγγέλιο είναι αίρεση.

†.Μια πολύ μεγάλη, σπουδαία δουλειά, που έχουμε να κάνουμε όταν μελετάμε τον Λόγο τού Θεού, είναι η εξής: να μπορούμε πάντοτε, όσο μάς επιτρέπει, φυσικά, ο Λόγος τού Θεού κ η ερμηνεία τής Εκκλησίας, να βαθαίνουμε στην ουσία μερικών πραγμάτων. Φερ’ ειπείν: ποια είναι η ουσία τής φύσεως της Αναστάσεως τού Χριστού (τό χουμε κάνει αυτό εις την Λάρισα, ε; Το ενθυμείσθε! ) ; Δηλαδή, όταν λέμε “ο Χριστός ανεστήθη”, τι ακριβώς ανεστήθη; Τι ήταν αυτό το Σώμα, το παλαιόν; Τι ήτο; Τελευταία είχαμε μιλήσει διά την φύσιν τής εκκλησίας. Όταν λέμε “εκκλησία”, τι εννοούμε Τι είναι εκκλησία; Και το μέτρον, θα λέγαμε, την κρίσιν, την γνώσιν τής εκκλησίας μάς την έδωσε η Πεντηκοστή!

Οι Μαθηταί τι έλεγαν; Οι Μαθηταί έλεγαν : “Κύριε, πότε θ’ αποκαταστήσεις την Βασιλείαν εις το Ισραήλ;” Γιατί; Διότι δεν μπορούσαν να συλλάβουν τη διάσταση της εκκλησίας! Πότε τη συνέλαβαν; Όταν ήλθε η Πεντηκοστή. Τώρα έχουμε άλλα πράγματα: ποια είναι η φύσις τής σωτηρίας μας; Λέμε “να σωθώ!!”. Τι θα πει “να σωθώ!!” ; Η σωτηρία είναι μία άλλη υπόθεση. Κ, μάλιστα, η πρώτη υπόθεσή μας. Αν ερωτήσετε τους Χριστιανούς μας ποια ακριβώς είναι η έννοια , η φύσις τής σωτηρίας μας, θ’ ακούσετε ποικίλες θέσεις, εκτός από την αληθή. Κ η αληθής θέσις είναι ότι ολόκληρος ο άνθρωπος θα σωθεί!

Εγώ πιστεύω ότι οι αγαπητοί, εδώ, ακροατές μας πια το έχουνε μάθει αυτό. Τό ‘χουνε μάθει. Ότι, δηλαδή, δε θα σωθεί η ψυχή μου αλλά θα σωθώ ολόκληρος. Και η ψυχή μου κ το σώμα μου. Γιατί θ’ αναστηθεί το σώμα μου κ θ’ αναληφθώ ( = η φύσις, τώρα, της αναλήψεως, αυτό που τίθεται θέμα από τους Πεντήκοντα ) κ θ’ αναληφθώ όχι η ψυχή μου αλλά εγώ, ολόκληρος ο άνθρωπος! Και θ’ αναληφθώ, πραγματικά, εις τον ουρανόν εγώ, ολόκληρος ο άνθρωπος. Κ η ψυχή μου κ το σώμα μου. Βλέπετε, αγαπητοί, ότι είναι τόση ανάγκη να μάθουμε την φύσιν αυτών όλων των πραγμάτων; Αυτό, φυσικά, μας το αποκαλύπτει ο Λόγος τού Θεού. Κ αυτό, ταυτοχρόνως, στέκεται κ ο δείκτης για το πώς θα προχωρήσουμε στη ζωή μας. Διότι, αν έχουμε διαφορετική αντίληψη αυτών των πραγμάτων, τότε δε διαφέρουμε από έναν αιρετικόν. Κ, αν η εκκλησίας μας τρέμει μπροστά στον αιρετικόν, γιατί τρέμει κ φοβάται τον αιρετικόν; Διότι θα δώσει άλλην κατεύθυνσιν, διότι έχει παραλλαγές εις την πίστην. Κ, αφού θα δώσει άλλην κατεύθυνση, δε θα επιτευχθεί η σωτηρία.

Πιστέψτε με ότι, με την άγνοιά μας, εγγίζουμε σε ποιότητα τους αιρετικούς. Ναι! Με την άγνοιά μας! Διότι, αν πεις σ’ έναν άνθρωπον “-είσαι χιλιαστής”, “-να φυλάξει ο Θεός” θα σου πει, “ -χιλιαστής; Ορθόδοξος γεννήθηκα κ Ορθόδοξος θα πεθάνω! ”, “ πες μου, λοιπόν, τώρα, όταν θα πεθάνεις, τι θα γίνεις παρακάτω; ” Κ, αν σου πει στραβά πράγματα, πέστε μου σε τι διαφέρει από τον αιρετικόν, ο οποίος λέει αυτά τα στραβά; Γι’ αυτόν τον λόγο, μην πείτε ποτέ ότι όλ’ αυτά δεν έχουν τη θέση τους κ την αξία τους! Είναι οι δρομοδείκται.

Χθες το βράδυ, που εξομολογούσα παιδιά τού Λυκείου κ, φυσικά, δεν είχα χρόνο να καθίσω ν’ ανοίξω διάλογο με το καθένα, παραπέρα από εκείνα, που είχε να μου πει σαν αμαρτήματά του (είναι πολύ φυσικό) , ένα παιδί μού λέγει: “είδα στην τηλεόραση κάποιον ρωμαιοκαθολικό, ο οποίος είπε ότι οι Ορθόδοξοι δεν είναι καλά τοποθετημένοι, ότι όλο το βάρος το έχουν ρίξει οι Ορθόδοξοι στο πνεύμα κ εις τον Ουρανόν, ενώ θα πρέπει να στραφούμε προς τη Γην, προς τη φιλανθρωπία, προς τα φιλανθρωπικά ιδρύματα κτλ” . “Παιδί μου”, τού λέγω, δεν έχω χρόνο να σου απαντήσω, αλλά, άλλη φορά, έλα στις ομιλίες κ θα μάθεις το αληθινό πνεύμα”. Ακριβώς αυτό (κ ο νεαρός παρεσύρθη, όπως χιλιάδες θεαταί παρασύρονται απ’ αυτά κ λένε : “σωστό, βεβαίως, τι κάνει η εκκλησία; Στείρα είναι η εκκλησία! Μιλάει όλο για το πνεύμα, για τον ουρανό! Τι κάνετε εσείς οι ιερείς; Μιλάτε για πράγματα, τα οποία είναι υπερβατικά, ενώ κοιτάξτε πόσοι φτωχοί υπάρχουνε! Τι ιδρύματα πρέπει να κάνουμε!” ) .

Διότι , πράγματι, η Δύσις έχει πέσει σ’ έναν ακτιβισμό! Δηλαδή σε μία κατάσταση πράξεων, διαρκώς, δράσεως! “Ακτιβισμός” λέγεται αυτή η δράσις, η διαρκής δράσις! Να κάνουμε, να δείξουμε, να φτιάξουμε! Δεν είναι αυτό ο Χριστιανισμός. Ακριβώς αυτό καθορίζει, μεταξύ άλλων, και τη διαφορά μας ως προς το πνεύμα τής Ανατολικής και της Δυτικής Εκκλησίας: δραστηριότης, φιλανθρωπία; Κάθε άλλο! Γι’ αυτόν τον λόγο, επειδή “βλέπουν μ’ αυτά τα γυαλιά”, δε δύναται να κατανοηθεί κ ο μοναχισμός, ο οποίος θεωρείται άπραγος. “Τι κάνουν”, λέγει, “οι Μοναχοί; Και γιατί δεν πιάνουν στον κόσμο να κάνουν δράση; Και είδατε εκείνο το α ή β μοναστήρι, που οι Μοναχές γίνονται αδελφές - νοσοκόμες και υπηρετούν κ.τ.λ. ; ” Γιατί αυτοί οι “τύποι” Χριστιανισμού υπάρχουν εις την Δύσιν, αλλά δεν είναι αυτό το Ευαγγέλιο! Δεν είναι αυτό! Είναι αίρεσις αυτό το πράγμα, είναι διαστροφή, διότι κατέβηκε σ’ ένα χαμηλό επίπεδο ο Χριστιανισμός, το Ευαγγέλιον. Σε ποιο επίπεδο; Στο Κοινωνιστικόν! Οπότε, πλέον, θεραπεύει την σάρκα τού ανθρώπου, δε θεραπεύει το πνεύμα τού ανθρώπου. Ο Χριστός, αν θεράπευσε ασθενείς και χόρτασε πεινασμένους, αυτό τό ‘κανε περιστατικώς, για να δείξει ότι είναι ο Κύριος και ο Θεός και, επιπλέον, για να δείξει ότι στη Βασιλεία τού Θεού δε θα υπάρχουν ούτε πεινασμένοι ούτε άρρωστοι ούτε νεκροί (δε θα πεθαίνουν) . Αλλιώτικα, θά ‘ταν η μεγαλύτερη αδικία. Γιατί; Θα σας εξηγήσω αμέσως γιατί.

Θεράπευσε ο Χριστός όλους τους αρρώστους, που υπήρχαν εις την Παλαιστίνη; Ανέστησε όλους τούς νεκρούς; Θά ‘πρεπε να τους ανασταίνει συνέχεια. Να στηθεί στην πόρτα ενός νεκροταφείου και όσοι μπαίνουν μέσα (να τούς λέει: ) “έλα ‘δώ, πέθανες εσύ; Σήκω όρθιος!” . Τό ‘κανε αυτό ο Χριστός; Ή, ακόμη, οργάνωσε τίποτα που να περιθάλπονται οι φτωχοί; Τίποτα! Δυο φορές, μόνο, πολλαπλασίασε τα ψωμιά! Γιατί; Γιατί εκεί που πήγαν να Τον ακούσουν ήταν ερημιά και δεν υπήρχε τρόπος να φάνε. Και δεν ήταν, απλώς, πτωχοί άνθρωποι εκεί, δεν είχαν να φάνε εκεί στην έρημο! Είχαν στα σπίτια τους οπωσδήποτε να φάνε, δεν ήταν πτωχοί.

Ύστερα, κάτι άλλο. Η μεγάλη αδικία που θα ήταν κ η ασυνέπεια. Αν ο Χριστιανισμός ήταν αυτό, θά ‘πρεπε να δώσει το χάρισμα στους Μαθητάς Του να θεραπεύουν πάντοτε όλοι κ να μην λείπει ποτέ το χάρισμα αυτό από την εκκλησία. Όχι εκτάκτως, γιατί εκτάκτως υπάρχει πάντα, αλά να είναι όπως ακριβώς είναι μία κοινωνική ασφάλιση. Εάν αρρωστήσω, έχω το βιβλιάριό μου, το επιδεικνύω κ μπαίνω σ’ ένα νοσοκομείο. Δεν υπάρχει περίπτωση να μείνω απ’ έξω, εφ’ όσον έχω βιβλιάριο – κι έχουν όλοι βιβλιάριο. Ας το πούμε έτσι. Αυτό είν’ ο Χριστιανισμός; Δεν είν’ αυτό. Θά ‘πρεπε, λοιπόν, οι ιερείς οι πάντες να κινούνται μ’ αυτόν τον τρόπον. Τελικά, αυτή την εξουσία έχουν οι Μαθηταί κι όλοι οι πιστοί τού Χριστού; Κάθε άλλο. Η φύσις τής Βασιλείας τού Θεού είναι πνευματική. Είναι πνευματική.

Αγαπητοί μου, πόσες φορές τό ‘χω πει αυτό κ θα το λέω πάντοτε! Δεν είναι ακτιβισμός, δεν είναι πράξις, με την έννοια “κοινωνισμός”. Δεν είναι κοινωνιστική η όλη προσπάθεια της εκκλησίας. Παρεμπιπτόντως είναι κ αυτό. Οπωσδήποτε. Βεβαίως, είναι κ ελεημοσύνη, κοινωνική αντίληψις, αλλά δεν είναι, όμως, αυτό μόνο. Αλλά είναι και αυτό. Και, αν θέλετε, δεν είναι κ αυτό το πρωτεύον. Να σας το δείξω κ να τελειώσω, για να μην πολυπραγμονώ. Αν ήταν αληθές αυτό τ’ οποίο λέει η Δύσις, που μού ‘λεγε ο μαθητής αυτός, τότε ένας στραβός Λόγος τού Χριστού θά ΄ταν εκείνος που είπε, όταν είπε ο Ιούδας “δε θα μπορούσε να πουληθεί αυτό το μύρο αντί 300 δηναρίων, να δοθεί εις τους φτωχούς;” Τι είπε ο Κύριος; “Τους πτωχούς τούς έχετε πάντοτε κ, αν θέλετε, αν θέλετε, μπορείτε πάντα να τους βρείτε, να τους ελεήσετε. Εμένα, όμως, δε με έχετε πάντοτε!” Έλεγε, δηλαδή, καθαρά : “καλώς έπραξε η γυναίκα αυτή, τα 300 δηνάρια είναι σημαντικό ποσόν, σεβαστό ποσόν, καλώς εδόθηκαν, για ν’ αγοραστεί το μύρον κ δεν εδόθησαν εις τους πτωχούς” . Αν αυτό το πράγμα το έλεγαν εις την Δύσιν, θά λεγαν το αντίθετο! Κ τους το λέει ο Ντοστογιέφσκι. Θά ‘λεγαν το αντίθετο. Τί θα έλεγαν; Θα έλεγαν : “λάθος! Τα 300 δηνάρια θα έπρεπε να δοθούν εις τους πτωχούς κ όχι για ν αγοραστεί το μύρον” . Αλλά τούς διαψεύδει ο ίδιος ο Κύριος.

Και, έτσι, δημιουργούν έναν σούπερ - Χριστιανισμό. Ένα Χριστιανισμό, που θέλουν να τον βάλουν πιο πάνω κ από τον Χριστό. Ένα σούπερ – Ευαγγέλιον. Ένα Ευαγγέλιο, που θέλουν να το βάλουν πιο πάνω από “Κείνον που έφερε το Ευαγγέλιο, τον Ιησού Χριστό.

Είναι περίεργα πράγματα αυτά, ανθρώπινες κατασκευές. Όταν λείπει, η ταπείνωσις, τότε οι άνθρωποι δεν μπορούν να συλλάβουν το μήνυμα του Ευαγγελίου αλλά πάντα μένουν στα πλαίσια κ τα σχήματα της λογικής τους.

Απόσπασμα από την 3η ομιλία στο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης « Δ' Βασιλειών ».

Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Δ΄ Βασιλειῶν " εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/palaia-diauhkh/d-basileivn
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40qouyLDiGIkHYxDinuiK09c

Απομαγνητοφώνηση : Μαρία Δερμιτζάκη:
https://youtube.com/@orthodoxaskirtimata