04 Μαΐου 2021

Ἑτέρα ἑρμηνεία τῆς πόρνης ὡς τῆς «ζώσης Ἐκκλησίας».. συμπλέουσα μετά ἀθέων καθεστώτων.

†.«Μετὰ ταῦτα εἶδον ἄλλον ἄγγελον καταβαίνοντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ἔχοντα ἐξουσίαν μεγάλην, καὶ ἡ γῆ ἐφωτίσθη ἐκ τῆς δόξης αὐτοῦ, καὶ ἔκραξεν ἐν ἰσχυρᾷ φωνῇ λέγων· ἔπεσεν, ἔπεσε Βαβυλὼν ἡ μεγάλη, καὶ ἐγένετο κατοικητήριον δαιμονίων καὶ φυλακὴ παντὸς πνεύματος ἀκαθάρτου καὶ φυλακὴ παντὸς ὀρνέου ἀκαθάρτου καὶ μεμισημένου».
   Με την φράσιν «μετὰ ταῦτα», όπως λέγαμε ήδη απ' την περασμένη φορά, -«Μετὰ ταῦτα εἶδον» - δείχνει την αλλαγή της οπτασίας. Εμφανίζεται νέος άγγελος, ο οποίος έχει εξουσία πολλή. Τούτο φανερώνει όχι μόνο την δύναμιν του αγγέλου, εάν υποτεθεί ότι ήτο ένας συντελεστής της καταστροφής της Ρώμης, Βαβυλώνος - Ρώμης, αλλά προπαντός και κυρίως το κύρος και την αξιοπιστία της προφητείας δια την πτώσιν της Ρώμης.
   Μέσα εις αυτόν τον κολοφώνα της ισχύος της, θα 'τανε πολύ δύσκολο ένας πολίτης της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας να φανταστεί ότι θα ‘ταν δυνατόν να πέσει η Ρώμη. Αλλά τι λέγει όμως ο άγγελος : «Ἒπεσεν, ἔπεσε Βαβυλὼν ἡ μεγάλη». Αυτό το διπλούν «ἔπεσεν, ἔπεσε» ήδη δείχνει, κατά προφητικό τρόπο, το προανάκρουσμα της πτώσεως της Ρώμης και που είναι μία προπαρασκευή της κρίσεως, που ήδη ανηγγέλθη εις το 14ον κεφάλαιον και επανέρχεται τώρα εις το 18ον κεφάλαιον.
   Αυτή η σταδιακή αναφορά της κρίσεως, δείχνει όχι απλώς μία προπαρασκευή του αναγνώστου, όπως ακριβώς συνηθίζεται κατά την εβραϊκή φιλολογία, αλλά και πράγματι επιτελείται αυτή η σταδιακή κρίσις μέσα εις την Ιστορίαν. Εξάλλου ποτέ μία πτώσις δεν είναι αιφνιδία, αλλά προοδευτική. Ίσως η παλαιά Βαβυλώνα να έπεσε μέσα σε μία νύχτα, αλλά είχε προδιαγραφεί η πτώσις της, όχι για ό,τι ήδη εξήγγειλαν οι Εβραίοι προφήται και ο Ησαΐας και Ιερεμίας. Ο Ησαΐας πολύ πιο μπροστά, πολύ προ της Βαβυλωνιακής αιχμαλωσίας, ο Ιερεμίας κατά την Βαβυλωνιακή αιχμαλωσίαν των Εβραίων, αλλά όσο και κυρίως διότι υπήρχε η διαφθορά της πόλεως και αυτή ακριβώς η διαφθορά της πόλεως είχε προδιαγράψει την πτώση της. Το ίδιο συνέβη και εις την αυτοκρατορία την ελληνικήν του Μεγάλου Αλέξανδρου και εις την ρωμαϊκήν και εις την βυζαντινήν. Και σε όλες τις αυτοκρατορίες που ποτέ υπήρξαν πάνω στη γη, προδιαγράφηκε η πτώσις των, κυρίως από την διαφθορά τους. Μάλιστα αν θέλετε, η πτώσις της Κωνσταντινουπόλεως που συνέβη τον 15ο αιώνα, δεν ήτανε μία πτώσις αιφνιδία. Όποιος διαβάζει λίγο Ιστορία αυτό το πράγμα το βλέπει, αλλά ήτανε μία πτώσις που είχε πολλές δεκαετίες, αν όχι δύο εκατονταετίες, προδιαγραφεί. Μάλιστα πολλοί ήδη είχαν παρατηρήσει ότι πλέον την Κωνσταντινούπολη, ως πόλη, όχι πλέον ως αυτοκρατορία, διότι ως αυτοκρατορία είχε χάσει όλα τα εδάφη της και είχε μείνει μόνο εις την πόλιν. Όλη η αυτοκρατορία η Βυζαντινή ήτανε μόνο μία πόλις. Τίποτε άλλο. Και αυτή η πόλις θα έπεφτε. Το προδιέγραφαν, το έβλεπαν. Συνεπώς βλέπουμε εδώ ότι δεν υπάρχει κάτι το αιφνίδιο. 
   Αλλά και η φθορά και η πτώσις της Ευρώπης, των ευρωπαϊκών δηλαδή κρατών και αυτή επεσημάνθη ήδη από τον περασμένο αιώνα.Ο Spranger, επί παραδείγματι, λέγει ότι ήδη η Ευρώπη είναι πια στην παρακμή της, γιατί είναι μουσκεμένη στην ανηθικότητα και εις το οινόπνευμα. Προδιαγράφει την φθοράν και την πτώση των Ευρωπαϊκών λαών. Και το βλέπομε ότι η Ευρώπη περνά πραγματικά μία παρακμή. Ήδη επισημαίνεται η πτώσις της Αμερικής. Από τους ιδίους τους Αμερικανούς. Υπάρχει πάρα πολύ διαφθορά. Και προ ετών εδιάβαζα, ένας γερουσιαστής αναφερόμενος εις το σάπισμα της Αμερικανικής νεολαίας, ενώ ομίλει εις το βήμα ελιποθύμησε από τον καημό του, βλέποντας την Αμερική, τις Ηνωμένες Πολιτείες, ήδη να οδηγούνται εις την καταστροφήν και εις την φθοράν. Θα λέγαμε ότι σήμερα, σήμερα, σήμερα όλος ο κόσμος είναι έτοιμος να πέσει. Όλος ο κόσμος. Και η Ανατολή και η Δύσις. Γιατί υπάρχει το στοιχείο της φθοράς σε όλους τους λαούς της γης. Έχει ωριμάσει η ανθρωπότητα στην πτώση της, για να ετοιμαστεί να κατακτηθεί από τον Αντίχριστον. Ποια είναι τα κριτήρια; Που βλέπουμε αυτήν την πτώσιν των λαών; Όπως και της αρχαίας Βαβυλώνος και της Βαβυλώνος - Ρώμης. Είναι η αθεΐα, είναι ο αμοραλισμός, δηλαδή η άμβλυνσις του κριτηρίου της ηθικής, πλέον δεν υπάρχει η έννοια της ηθικής. Σου λέει τι θα πει ηθική; Και ο «στρῆνος» που αναφέρει ως κριτήριο αυτό το κείμενο που σας διάβασα. Θα σας το ξαναδιαβάσω πάλι και που θα το αναλύσουμε λίγο πιο κάτω. Λέγει, ότι οι έμποροι της γης επλούτισαν από τον «στρῆνον» της Βαβυλώνος. Της πόρνης αυτής της πόλεως.
   Τι θα πει «στρῆνος»; Είναι μία λέξις αυτή καθεαυτή σπανία, στην Καινή Διαθήκη, υπάρχει όμως «καταστρηνιάζω» και έχει την εξής σημασία, που θα παρακαλέσω προσέξατε, γιατί είναι πολύ χαρακτηριστική λέξη, που εκφράζει την σύγχρονη κατάσταση της ανθρωπότητος. Θα πει «αλαζονεία του βίου». Κατά το λεξικό. Είναι η πολυτέλεια και η αφθονία των υλικών αγαθών. Είναι η σπατάλη. Πάντα κατά το λεξικό.
   Ακόμα, δεύτερη σημασία της λέξεως «στρῆνος» θα πει «ακολασία και τρυφή, απόλαυσις, ένας ηδονισμός». Και, τρίτη σημασία θα πει «θερμή επιθυμία και πόθος». Αλλά σαρκικός πόθος. Κατώτερος πόθος κατώτερη επιθυμία. Να θυμόσαστε αυτήν την ανάλυση της λέξεως «στρῆνος». Είναι πολύ χαρακτηριστική. Οπότε, τρία στοιχεία είναι εκείνα που καθορίζουν την πτώση όλων των λαών της γης: η αθεΐα, ο αμοραλισμός, η απουσία δηλαδή παντός ηθικού στοιχείου και ο «στρῆνος». Γιατί όλα αυτά τα στοιχεία της αλαζονείας του βίου – «Έχεις αυτοκίνητο, θα έχω κι εγώ. Περνάς εσύ καλά, θα περνάω κι εγώ καλά». Και προσπαθούμε να ξεπεράσουμε ο ένας τον άλλον, σ' αυτή την πολυτέλεια, σ' αυτήν, όπως το λέμε, κοινωνία καταναλωτική, δηλαδή αυτό που λέμε αφθονία υλικών αγαθών, αυτή η σπατάλη, αυτή η τρυφή, η απόλαυση. Και μόνο να δείτε μία γυναίκα πώς καπνίζει το τσιγάρο της, μόνο, δεν λέω άνδρα, δεν λέω άνδρα, μία γυναίκα πώς καπνίζει το τσιγάρο της, θα βγάλετε πολλά συμπεράσματα. Μόνο από το τσιγάρο. Εκείνη την απόλαυση που αισθάνεται όταν καπνίζει, ηδονιζόμενη από το κάπνισμα. Μόνο αυτή η εικόνα είναι δείκτης, τι ακριβώς υπάρχει μέσα εις τον σύγχρονο κόσμο ως καταστρηνιασμός. Αυτός ο «στρῆνος» δηλαδή.
   Φυσικά η φωνή του αγγέλου που είπε «Ἒπεσεν, ἔπεσε Βαβυλὼν ἡ μεγάλη» είναι ένας προφητικός αόριστος όταν λέγει «ἔπεσεν»· διότι δεν έχει πέσει ακόμα αλλά θα έπεφτε• ένας προφητικός αόριστος. Ωστόσο, ιστορικά η Ρώμη έπεσε. Όπως μάλιστα στις αρχές του 5ου αιώνος, όπως σας έλεγα την περασμένη φορά, το 410, είχε καταστραφεί σε υπερθετικόν βαθμόν από τον Αλάριχο, αλλά και από άλλους ακόμη βορείους, τους Φράγκους, Γότθους, και τα λοιπά, οι οποίοι κατ' επανάληψιν ελεηλάτησαν την Ρώμη και η Ρώμη έπεσε.
   Αλλά, όπως και κάθε Βαβυλώνα - Ρώμη θα πέφτει μέσα στην Ιστορία και θα προδικάζει την πτώση της, από την στάση που παίρνει απέναντι στον Θεό και την Βασιλεία Του. Η πτώσις της Βαβυλώνος - Ρώμης δεν περιορίζεται βέβαια εις την πτώσιν μόνο, αλλά μεταβάλλεται και σ' ένα κατοικητήριο δαιμονίων, όπως λέγει εδώ το ιερό κείμενο, και μία φυλακή, φωλιά δηλαδή, κάθε ακαθάρτου πνεύματος και κάθε σαρκοφάγου και νομικώς σιχαμένου ορνέου. Κατά την εβραϊκή αντίληψη, οι ερημιές ήσαν πάντοτε κατοικητήρια πονηρών πνευμάτων. Και εκ πρώτης όψεως θέλει να δείξει ότι η πόλις θα ερημούτο σε τέτοιο βαθμό, που θα γινόταν κατοικητήριο των δαιμονίων. Κάτι τέτοιο, κατά κυριολεξία αγαπητοί μου, κατά κυριολεξία, συνέβη στην αρχαία Βαβυλώνα. Την πρώτη. Θα λέγαμε την πρότυπον Βαβυλώνα. Της Μεσοποταμίας την Βαβυλώνα. Αυτής που υπήρξε βασιλιάς ο Ναβουχοδονόσορ και που την ηγλάισε, και την εξωράισε και την εμεγάλυνε ο Μέγας Ναβουχοδονόσορ, πραγματικά. Και αυτή η αρχαία Βαβυλώνα είναι τύπος κάθε πόλεως που μιμείται τη δική της τη διαγωγή. Πράγματι, αυτή η αρχαία Βαβυλώνα εστάθηκε ένας τόπος κατοικήσεως των δαιμόνων. Παντός πνεύματος δαιμονίου. 
   Πολλές φορές, γιατί ίσως αυτό γεννάει μια απορία, πώς είναι δυνατόν έτσι να είναι; Καλά, βλέπουμε μία πόλις, ερημώθηκε, έχουμε πολλές αρχαίες πόλεις των οποίων ούτε καν μπορούμε να διακριβώσουμε την θέσιν, τυχαία κάποτε μπορούμε να κάνουμε μία ανασκαφή ή κατόπιν κάποιων μετρήσεων και τα λοιπά, να σκάψουμε και να βρούμε. Κι ούτε καν να υποπτευόμεθα ότι κάποτε εδώ ήτανε μία πόλις. Εκείνος ο τόπος είναι κατοικητήριον των δαιμόνων; Λοιπόν, πολλές φορές αγαπητοί, ασκηταί, χριστιανοί ασκηταί, συνήντησαν σε ερήμους τόπους, εκεί που πρώτα ήσαν εγκατεστημένα ειδωλικά ιερά, δαίμονες, ή ακόμη ήσαν εκεί τόποι φοβερής ακολασίας. Οι τόποι αυτοί, της υπερβολής, της ακολασίας και της ειδωλολατρίας, παρουσιάζουν ένα είδος κεκτημένων δικαιωμάτων των δαιμόνων. Έχουν δηλαδή οι δαίμονες κάποια κεκτημένα δικαιώματα σ' αυτούς τους χώρους. Έτσι, πάρα πολλές φορές βλέπουμε ανθρώπους, ασκητάς όπως σας είπα, που το διαπίστωσαν αυτό. Πήγαιναν στην έρημο, σ' έναν τόπο που κάποτε εκεί υπήρχε εκεί μία αρχαία πόλις ή ένας αρχαίος ναός κι εκεί συναντούσαν κατά πλησμονή τους δαίμονες.
   Μπορεί ακόμα, οι δαίμονες να εγκαθιδρυθούν σ' έναν άνθρωπο, ακόμα και στα λείψανά του, στα κόκαλά του. Μην τρομάζετε βέβαια με αυτά που λέγω, αλλά είναι μία πραγματικότητα. Κάποτε ένας ασκητής βρήκε μία νεκροκεφαλή, δίχως βεβαίως να γνωρίζει τίνος είναι, στην έρημο, την έβαλε σαν προσκέφαλο να κοιμηθεί. Κι άκουσε φωνές από μέσα από τη νεκροκεφαλή, ήταν δαίμονες. Και η νεκροκεφαλή αυτή κατά την μαρτυρία 
των δαιμόνων ανήκε σε ιερέα ειδωλολάτρη· που έδειχναν τα κεκτημένα τους δικαιώματα επάνω σ' αυτά τα λείψανα αυτού του ανθρώπου. Κι άνοιξε ο ασκητής διάλογον με τους δαίμονες που ήσαν φωλιασμένοι εκεί σ' αυτή τη νεκροκεφαλή.
   Έτσι, πράγματι μπορούμε να πούμε ότι αυτό που λέγει ο ιερός Ευαγγελιστής στην Αποκάλυψη, ότι θα γίνει τόπος δαιμονίων και ακόμη φωλιά κάθε σαρκοφάγου και νομικώς σιχαμένου ορνέου. Νομικώς, όπως φερειπείν τα κοράκια. Το κοράκι δεν είναι σιχαμένο ζώο, είναι του Θεού πουλί, αλλά νομικώς, δηλαδή κατά τον νόμο, ήτανε από τα ακάθαρτα ζώα. Μ' αυτήν την έννοια λέγεται σιχαμένο ζώο, από νομικής πλευράς όχι από οντολογικής, από νομικής. Έτσι, θα λέγαμε, υπάρχει αυτή η ερημιά, σ' εκείνο τον τόπο που υπήρξε πλησμονή ειδωλολατρίας και πλησμονή ακολασίας.
   Αλλά υπάρχει όμως και η μεταφορική ερημιά. Είναι η ερημιά από την Χάρη του Θεού. Μπορεί η πόλις να υφίσταται, η αρχαία πόλις, όπως θα λέγαμε η αρχαία Ρώμη υπάρχει και σήμερα. Είναι η πρωτεύουσα της Ιταλίας. Η Ρώμη. Η γνωστή μας Ρώμη. Και μάλιστα μία από τις μεγαλουπόλεις του κόσμου είναι η Ρώμη. Εδώ θα μπορούσαμε να πούμε πολλές φορές ότι μια πόλις να είναι έρημη από τη Χάρη του Θεού. Εδώ ίσως θα ακούσω την ένσταση: «Δηλαδή η σύγχρονη, η σημερινή Ρώμη είναι έρημη από τη Χάρη του Θεού;». Δεν απαντώ, η πρόοδος της ομιλίας ίσως κάτι δείξει… Στην αρχαία Ρώμη, αυτή η οποία ήταν διώκτρια των χριστιανών, ιδρύθη η Εκκλησία της Ρώμης, προς την οποία ο απόστολος με πολύ επαινετικούς λόγους στέλνει την ομώνυμη επιστολή του. Την προς Ρωμαίους επιστολή του. Όμως, σ' αυτή την μεγάλη πόλη που υπήρχε εκεί η Εκκλησία, η περιώνυμος Εκκλησία της Ρώμης, όμως η Εκκλησία της Ρώμης μέσα στην διαδρομή των αιώνων επρόδωσε την αποστολή της. Ελησμόνησε τις αποστολικές επιταγές. Αυτή η οποία μπορούσε να δασκαλεύει όλες τις άλλες Εκκλησίες, ακόμα και την Εκκλησία της Κορίνθου.
    Ο άγιος Κλήμης Ρώμης έστειλε δύο επιστολές προς τους χριστιανούς της Κορίνθου, του 2ου αιώνος είναι ο άγιος Κλήμης Ρώμης, επειδή συνέβαιναν στην Εκκλησία της Κορίνθου έριδες, και τους υπενθυμίζει την επίσκεψη του μεγάλου Παύλου που ίδρυσε την Εκκλησία της Ρώμης και πού στις επιστολές του σημειώνει το θέμα της αγάπης. «Ἐὰν»,λέγει, «ταῖς γλώσσαις τῶν ἀνθρώπων λαλῶ καὶ τῶν ἀγγέλων, ἀγάπην δὲ» «δεν έχω, είμαι τίποτα, είμαι τίποτα!». Και τους σημειώνει ο άγιος Κλήμης : «Ξεχάσατε την αγάπη που σας υπενθυμίζει ο απόστολος;». Έχουμε λοιπόν αυτές τις μακρότατες και ωραιότατες επιστολές του Αγίου Κλήμεντος Ρώμης προς την Εκκλησία της Κορίνθου. Η Εκκλησία της Ρώμης ήτανε περιώνυμος. Έβγαλε πολλούς αγίους. Έδωσε πολλούς μάρτυρες. Χιλιάδες, εκατομμύρια μάρτυρες έδωκε η Εκκλησία της Ρώμης. Σας είπα άλλη μία φορά, περιώνυμος. Η δε καλυτέρα επιστολή του Παύλου, που λέγεται «το κατά Παύλον Ευαγγέλιον», είναι η «προς Ρωμαίους επιστολή».
   Όμως, όπως σας είπα, μέσα στους αιώνες η Ρώμη, η Εκκλησία της Ρώμης, επρόδωσε την αποστολή της, ελησμόνησε, με τη σειρά της, τις αποστολικές επιταγές, δεν θα μείνω βέβαια σε ιστορικά σημεία, δεν μου χρειάζεται αυτή τη στιγμή, συνεπορεύθη με την ειδωλολατρική Ρώμη και εμφανίζει πράγματι, τυπικό παράδειγμα, τυπικό παράδειγμα, μάλιστα με την κατάληψη της Ρώμης υπό των Φράγκων, τυπικό παράδειγμα εκκοσμικευμένης Εκκλησίας. Υπογραμμίζω και ξαναλέγω: Τυπικό παράδειγμα εκκοσμικευμένης Εκκλησίας. Εκκλησίας που κοσμικοποιήθηκε. Ενώ δεν πρέπει η Εκκλησία να κοσμικοποιείται. Αλλά πρέπει ο κόσμος να εκκλησιαστικοποιείται. 
   Αυτή την ιδία πορεία μέσα σ' ένα πολύ σύντομο ιστορικό διάγραμμα, ακολούθησε και η Εκκλησία της νέας Ρώμης. Δηλαδή η Κωνσταντινούπολις. Πολλές φορές, αγαπητοί μου, και η Κωνσταντινούπολις, η Νέα Ρώμη, ερωτοτρόπησε με την κοσμικήν εξουσίαν και πολλές φορές, χάριν αυτής της κοσμικής εξουσίας, επρόδωσε την αποστολήν της. Έτσι πολλές φορές σπουδαίους και αγίους Πατριάρχας της, τους εξεδίωξε ή τους εξόρισε. Περιορίζομαι να αναφέρω μόνο δύο παραδείγματα, του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου και του αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου. Μόνο δύο παραδείγματα· για να μην πω τόσες άλλες περιπτώσεις… Αφού φτάνει αυτός ο Αρέθας, του 9ου αιώνος, να συγκρίνει την νέα Ρώμη, την Κωνσταντινούπολη, με την παλαιά Ρώμη, ως προς το θέμα της διαγωγής. Και να αναφέρει ότι και η νέα Ρώμη, δείχνει την ιδία διαγωγήν που έδειξε και η παλαιά Ρώμη, η ειδωλολατρική.
    Έτσι, η νέα Ρώμη, απεγυμνώθη από το ποίμνιό της, σιγά-σιγά, μέσα στους αιώνες, φτάνουμε στην εποχή μας, πλέον δεν έχει έδαφος, προσέξτε με, δεν έχει πλέον έδαφος να ποιμάνει Εκκλησίες -ήδη από τον 7ο αιώνα, αγαπητοί μου, έχασε, τις ανατολικές επαρχίες. Η Δαμασκός…, ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, όταν είναι Χριστιανός πια και είναι σπουδαίος πατήρ, η περιοχή που ήταν ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, η Συρία δηλαδή, πλέον δεν είναι στην επικράτεια της βυζαντινής αυτοκρατορίας. Είναι Άραβες.
   Έτσι, η Νέα Ρώμη, η Κωνσταντινούπολις, χάνει το έδαφός της, χάνει δηλαδή το ποίμνιό της, και ό,τι της έχει εναπομείνει μέχρι σήμερα, σήμερα πια, γίνεται χειραγωγός του Οικουμενισμού, αυτής της παναιρέσεως, και του εκκοσμικευμένου χριστιανισμού, γίνεται χειραγωγός, παρασύρουσα και τις άλλες Εκκλησίες τις ομόδοξες χριστιανικές. Αυτά η νέα Ρώμη, η Κωνσταντινούπολις… Όλα αυτά γίνονται στις ημέρες μας, όλα αυτά τα βλέπομε, είναι στις ημέρες μας! Δεν είναι πράγματα που θα πρέπει να τρέξουμε στα βιβλία για να τα βρούμε. Ήδη τελεσιουργούνται αυτά…
    Το ίδιο συνέβη και εις την τρίτην Ρώμην, την Μόσχα. Και εκείνη με την σειρά της, ενώ τον 10ον αιώνα εδέχθη τον Χριστιανισμόν και εκείνη με την σειρά της, έφτασε να διαδεχθεί την δευτέραν και την πρώτην Ρώμην, και να αποδειχθεί στη διαγωγή ό,τι ήτο η δευτέρα, αλλά προπαντός η πρώτη Ρώμη με τους διωγμούς των χριστιανών -στον αιώνα μας-, όταν επεκράτησεν ο Κομμουνισμός.
   Υπάρχει ένα μικρό σύγγραμμα του ρώσου επισκόπου Νοβογορόδ, Ιννοκεντίου. Της επαρχίας Νοβογορόδ. Αυτός ο Ιννοκέντιος, το έχω μαζί μου το βιβλιαράκι αυτό, κάποιος κύριος από σας προ μερικών ετών μου το έδωσε,το έγραψε ευθύς μετά την Ρωσικήν Επανάστασιν, και το μετέφρασε ένας δικός μας Αρχιμανδρίτης, ο Σωφρόνιος Δούκας, που ήταν εφημέριος στο Κίσνοβο της Ρουμανίας. Τυπώθηκε στην Ελλάδα το 1935· και γράφει αγαπητοί μου τα εξής. Βέβαια, προσπαθεί να ερμηνεύσει μερικά σημεία της Αποκαλύψεως, όχι ολόκληρη την Αποκάλυψη, μόνο μερικά σημεία, και θέλει να δείξει την πραγμάτωσιν των όσων το βιβλίο της Αποκαλύψεως αναφέρει, ως προς τα τελεσιουργούμενα εις την εποχήν μας και εις τον αιώνα μας, με τον διωγμόν της Εκκλησίας του Χριστού, από εκείνα τα οποία ως αντίθεες δυνάμεις υπάρχουν… Όχι, κάτι περισσότερο, μια σχέση ανάμεσα στο κόκκινο θηρίο και την πόρνη που ιππεύει το κόκκινο θηρίο. Και ποια μπορεί να είναι αυτή η πόρνη, η οποία ιππεύει το κόκκινο θηρίο… Αλλά,
ακούσατε καλύτερα να σας διαβάσω και θα εκπλαγείτε.
    Σημειώνει λοιπόν, στην 96 σελίδα: ««Τι παριστά αυτή αύτη η καλλωπισμένη γυνή; Τούτο δεν είναι όφις, δεν είναι θηρίον ουδέν κοινόν έχον με ανθρώπους, δηλαδή δεν είναι οργάνωσις, η οποία δεν έχει ουδέν κοινόν με τον Χριστιανισμόν, αλλ’ είναι άνθρωπος… Και ο οποίος μάλιστα άνθρωπος, πολυτελή γυνή, εστολισμένη με πολυτελή στολήν, και με πολύτιμα κοσμήματα. Η γυνή αύτη σημαίνει χριστιανικήν οργάνωσιν, αλλ’ ουχί γυμνήν, άσχημον και παραμορφωμένην, όχι αιρετικήν εν γένει, όχι προτεσταντικήν, αλλά τουναντίον, ενδεδυμένην με πολυτελή ενδυμασίαν, έχουσαν ιδικούς θεσμούς, περίφημον λατρείαν και τύπους. Ναι, αύτη είναι η «ζώσα Εκκλησία», η πόρνη. Ναι, ναι, η «ζώσα Εκκλησία»! Τοιαύτη οργάνωσις ανεφάνη εσχάτως εν Ρωσία επί της κυριαρχίας εκεί του ερυθρού δράκοντος. Τι είναι αυτή η «ζώσα Εκκλησία»; Είναι η ένωσις του Χριστιανισμού μετά του κοκκίνου αθεϊσμού. Δυστυχώς! Ἒνωσις… Οι θεωρούντες εαυτούς αντιπροσώπους του Χριστιανισμού, λειτουργοί του Θεού, κληρικοί, εγένοντο υπηρέται του σατανά, καθ’ ον χρόνον προσποιητώς παραμένουσι λειτουργοί του Θεού…
   Πράγματι εδώ έχει τις να θαυμάσει. Η ζώσα Εκκλησία εσχηματίσθη ως εξής: Όταν οι άθεοι σοσιαλισταί εν Ρωσία εκήρυξαν πόλεμον κατά του Θεού και ήρχισαν να κλείουν τα μοναστήρια, τας Εκκλησίας, ήρχισαν να διώκουν, να βασανίζουν και να πυροβολούν επισκόπους και ιερείς, άνευ διακρίσεως δόγματος, τότε ιερείς τινες, της πρώην επικρατούσης Εκκλησίας –Ορθοδόξου- εν Ρωσία, απετάθησαν εις την ερυθράν εξουσίαν - εις τους μποσελβίκους- με την ερώτησιν: «Διατί διώκεται ο κλήρος;». Η ερυθρά εξουσία απήντησε: «Διότι ο κλήρος υπηρέτει την τσαρικήν εξουσίαν και παρουσιάζεται εχθρός της ερυθράς κομμουνιστικής εξουσίας και εχθρός του σοσιαλισμού».
    Οι παρουσιασθέντες ιερείς απήντησαν ότι ούτοι είναι σύμφωνοι να εξυπηρετούν και την Σοβιετικήν εξουσίαν, αρκεί μόνον να δώσωσιν εις αυτούς τα δικαιώματα εκείνα, τα οποία είχον και επί Τσάρων. Η σοβιετική εξουσία τότε απήντησε ότι συμφωνεί να δώσει εις αυτούς οποιαδήποτε δικαιώματα, αλλά με την συμφωνίαν να εργάζονται ούτοι εις ωφέλειαν της ερυθράς αθέου εξουσίας και προς βλάβην όλων των εχθρών της εξουσίας ταύτης και προς εξάλειψιν και εξαφανισμόν της χριστιανικήςθρησκείας … Οι ιερείς της πρώην επικρατούσης Εκκλησίας απήντησαν ότι εις όλα ταύτα συμφωνούσιν.. 
    Αμέσως λοιπόν μετά, μετά τούτο, εχωρίσθησαν από του Πατριάρχου Μόσχας Τύχωνος και απετέλεσαν αφ’ εαυτών σύλλογον, κοινωνίαν, την οποίαν ονόμασαν «ζώσαν Εκκλησίαν». Και δια της οδού ταύτης «ἡ ἐστολισμένη γυνὴ» απεδείχθη «πόρνη, καθημένη ἐπὶ τοῦ ἐρυθροῦ δράκοντος». Οι αντιπρόσωποι του Χριστού έκαμον συμμαχίαν με τους υπηρέτας του διαβόλου, προς εξαφάνισιν του Χριστιανισμού. Η «ζώσα Εκκλησία» εδημιούργησε Σύνοδον, η δε άθεος Σοβιετική εξουσία την επεκύρωσε εις την Ανωτέρα Διοίκησιν, νυν Γενικόν Πολιτικόν Γραφείον ή G.P.U., Τριάς, δηλαδή, επιτροπή εκ τριών αθέων δια να επικοινωνεί με την Σύνοδον, ήτις ήτο υποχρεωμένη να εκπληροί προθύμως, να εκτελεί όλα τα έγγραφα και τας επιθυμίας των ερυθρών αθέων, ήτοι της Σοβιετικής εξουσίας. Και το έργον της καταστροφής των χριστιανικών κειμηλίων και ιερών του Χριστιανισμού επήρεν τον κατήφορον, ως κοινώς λέγομεν.
   Η τριάς των αθέων π.χ. εκφράζει την επιθυμίαν, όπως όλα τα μοναστήρια κλείσωσιν. Η Σύνοδος της «ζώσης Εκκλησίας» παρακαλεί την Σοβιετικήν εξουσίαν να κλείσει όλα τα μοναστήρια! Η εξουσία αύτη αμέσως προβαίνει εις την εκτέλεσιν της αιτήσεως της Συνόδου. Άρχεται το κλείσιμο των μοναστηρίων, η απόλυσις των μοναζόντων και μοναζουσών· τας εκκλησίας τας μεταβάλλουν εις νοσοκομεία, λέσχας, θέατρα κ.λπ. Θρήνοι, και οδυρμοί, και δάκρυα, και γογγυσμοί, φωναί απελπισίας και κατάραι ακούονται εκ μέρους των πιστών. Η Ερυθρά εξουσία ησύχως απήντησεν. «Ἡμεῖς ἐδῶ δὲν πταίομεν, ἡ Σύνοδός σας ἀπαιτεῖ τοῦτο. Ἡμεῖς μόνο ἐκτελοῦμεν τὰς ἐπιθυμίας της». ``Δια της αυτής, λοιπόν, οδού έκλεισαν πολλάς εκκλησίας, εφυλάκισαν, εξόρισαν εις βαρείας εργασίας, επυροβόλησαν χιλιάδας επισκόπων, ιερέων και απλών χριστιανών. Η «ζώσα Εκκλησία» εισήγαγε πολλούς νεωτερισμούς: εγγάμους ιερείς προαγάγει εις επισκόπους, εις τους εν χηρεία ιερείς επιτρέπει δεύτερον γάμον, διατηρούντων μετά ταύτα τον βαθμόν της ιερωσύνης των. Έκαστος επίσκοπος και ιερεύς της «ζώσης Εκκλησίας» είναι και πράκτωρ και σπιούνος του εκτάκτου Συμβουλίου -G.P.U., Ανωτέρα Εξουσία- και αναφέρουσιν ότι γνωρίζουσι και καταγγγέλλουσι πάντα ιδικόν και ξένον, όστις ήθελεν ειπεί τι εναντίον της Σοβιετικής εξουσίας των αθέων κομμουνιστών. Κατά την επιθυμίαν της εξουσίας ταύτης και εναντίον των εκκλησιαστικών κανόνων, καθήρεσαν τον Πατριάρχην Τύχωνα και εστέρησαν αυτόν και αυτού του σχήματος του μοναχού. Και πόσους ούτοι παρέδωκαν εις τους όνυχας του ερυθρού δράκοντος, εις μαρτύριον και θάνατον αδύνατον αριθμήσαι. Όλας τας αιμοχαρείς πράξεις της Σοβιετικής εξουσίας η «ζώσα Εκκλησία» με παρεκκλίσεις επιδοκιμάζει και ευλογεί. Τους δε εχθρούς του ερυθρού όφεως καταράται.
   Αλλά δεν πρέπει να νομίζoμεν ότι η διεφθαρμένη γυνή, η καθημένη επί του ερυθρού θηρίου εικονίζει μόνον την «ζώσαν Εκκλησίαν» της Μόσχας και τα μέλη αυτής της Εκκλησίας. Όχι. Τούτο πρέπει να εννοώμεν πολύ ευρύτερον. Υπό την πόρνην αυτήν εννοούνται όλοι γενικώς οι χριστιανοί, οι οποίοι, όπου και αν είναι -αν και ούτοι παραμένουσι χριστιανοί-, εργάζονται διά την καταστροφήν του Χριστιανισμού και εις ωφέλειαν του ερυθρού θηρίου της αθεΐας είτε λαϊκοί, είτε ιερείς, είτε επίσκοποι και μητροπολίται και πατριάρχαι και πάπαι είναι ούτοι. Τοιούτοι ευρίσκονται και εν τη ιστορία και εις τας ημέρας ημών».
    Και άλλα πολλά…Τι να προσθέσουμε αγαπητοί μου σ’ αυτά; Τι να προσθέσουμε; Τα ακούσατε. Τα βλέπουμε και στις μέρες μας. Ένα μόνο: ότι κι εδώ στην Ελλάδα μας ήδη έχουμε κάμει αρχή. Και ο Θεός να ελεήσει. Τίποτ’ άλλο δεν λέγω. Ότι ημείς οι ίδιοι προδίδομε την Εκκλησία. Ότι η πόρνη αυτή γυναίκα γίνεται να είναι υψηλώ ονόματι λεγομένη Εκκλησία· δηλαδή ότι δύναται να είναι αυτό το βλέπομεν, αλλά και δύναται να κατοχυρωθεί με πολλά επιχειρήματα και να εξαχθεί από πολλά στοιχεία και αγιογραφικά και πατερικά, τα οποία εν συνεχεία σας αναφέρω.
   Ενθυμείστε εις το ενδέκατον κεφάλαιον της Αποκαλύψεως το εξής χωρίον; «Καὶ ἐδόθη μοι κάλαμος –λέει ο ευαγγελιστής Ιωάννης- ὅμοιος ῥάβδῳ, λέγων· ἔγειρε καὶ μέτρησον τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ καὶ τὸ θυσιαστήριον καὶ τοὺς προσκυνοῦντας ἐν αὐτῷ· καὶ τὴν αὐλὴν τὴν ἔξωθεν τοῦ ναοῦ ἔκβαλε ἔξω καὶ μὴ αὐτὴν μετρήσῃς, ὅτι ἐδόθη τοῖς ἔθνεσι, καὶ τὴν πόλιν τὴν ἁγίαν πατήσουσι μῆνας τεσσαράκοντα δύο». Το ενθυμείστε αυτό; Εκεί στον οικείον τόπον, ερμηνεύσαμε, ότι Εκκλησία κατά την ερμηνεία των Πατέρων είναι η αγία πόλις, η Ιερουσαλήμ. Πώς τώρα παίρνει ο ιερός Ευαγγελιστής την παραγγελία να μην μετρήσει την πόλιν; Διότι το μέτρημα, είχαμε δει τότε, δεν είναι παρά το σύμβολον της προστασίας κάτω από την οποία προστασία βρίσκεται μόνον ο ναός και το θυσιαστήριον· που ήταν εις την έσω αυλήν. Η λοιπή πόλις –Εκκλησία- δεν προστατεύεται. Λέει: «Μην την μετρήσεις την υπόλοιπη». Δεν προστατεύεται.Τί είναι αυτό; Είναι εκείνοι που εβαπτίσθησαν μεν, λαϊκοί και κληρικοί, λαϊκοί και κληρικοί το υπογραμμίζω, αλλά έμειναν εις μίαν εκκοσμικευμένην Εκκλησίαν. 
    Γράφει ο πατήρ Ιουστίνος Πόποβιτς. Σέρβος, πολλά δεινοπαθήσας, μακαρίτης πλέον. Γράφει στο βιβλίο του «Άνθρωπος και Θεάνθρωπος». Αντιγράφω: «Μόνον με την Θεανθρωπίνην του δύναμη ο Χριστιανισμός είναι το άλας της γης. Άλας, το οποίον διαφυλάττει τον άνθρωπον δια να μην διαφθαρεί εν τη αμαρτία και το κακό. Εάν όμως διαχυθεί ο Χριστιανισμός εις διαφόρους ουμανισμούς, τότε μωραίνεται, γίνεται άλας άναλον –ανάλατο-, το οποίον κατά τον παναληθή λόγον του Σωτήρος εις ουδέν ισχύει έτι, ει μη βληθήναι έξω και καταπατείσθαι υπό των ανθρώπων. Πάσα προσπάθεια και απόπειρα να εξισωθεί ο Χριστιανισμός με το πνεύμα του αιώνος τούτου, με τας φευγαλέας κινήσεις κάποιων ιστορικών εποχών, και επιπλέον με τα πολιτικά κόμματα ή καθεστώτα να ταιριάξει και να συμμαχήσει, αφαιρεί από τον Χριστιανισμόν εκείνην την ειδοποιόν αξίαν, η οποία τον καθιστά μοναδικήν Θεανθρωπίνη θρησκεία εις τον κόσμον. Μεταβάλλεται σε αλάτι ανάλατο».
    Θα εσημειώναμε και εμείς με την σειρά μας ότι μια Εκκλησία που υπηρετεί ένα άθεο καθεστώς, υπηρετεί, όχι απλώς υπάρχει, γιατί και στην αρχαία Ρώμη υπήρχε η ειδωλολατρία και κάτω από την Ρώμη ήταν η Εκκλησία, η Εκκλησία των κατακομβών. Αλλά μία εκκλησία που υπηρετεί στους σκοπούς του ένα άθεο καθεστώς, δεν είναι δυνατόν να είναι εκ Θεού φυτεία. Και όπως λέγει ο ίδιος ο Κύριος: ‘’Πάσα φυτεία που δεν εφύτευσε ο Θεὸς ἐκριζωθήσεται» -Ματθ. 15, 13. 
   Αυτή η εντός εισαγωγικών «Εκκλησία» , και αυτοί οι εντός εισαγωγικών «πιστοί», είναι εκείνοι που καταπατούνται υπό των εθνών, που λέγει στην Αποκάλυψη. «Θα πατηθεί», λέγει, «μήνες σαράντα δύο -3,5 χρόνια-, θα καταπατηθεί υπό των εχθρών, μη την μετράς, δεν είναι κάτω από την προστασία μου», λέγει ο Θεός στην Αποκάλυψη, «μία τέτοια Εκκλησία, δεν είναι Εκκλησία». Δεν είναι Εκκλησία… Δηλαδή, η ευλογία και η προστασία του Θεού, εκεί δεν υπάρχει. Είναι Εκκλησία κατ’ επίφασιν.
   Θα πω τούτο: Πρώτον. Εάν ήτο αληθώς η Εκκλησία του Χριστού, στην Ρωσία, εν προκειμένω, τότε, διατί η αληθής Εκκλησία κρύπτεται εις τας κατακόμβας και διώκεται; Έχουμε την «πάνω» Εκκλησία και την «κάτω» Εκκλησία. Εάν η Εκκλησία πράγματι ήτο ελευθέρα, και δεν υπηρέτει τους σκοπούς του αθέου καθεστώτος, τότε γιατί υπάρχει και δεύτερη Εκκλησία κρυμμένη, για ποιο λόγο; Αυτή η παρουσία της κρυμμένης Εκκλησίας δείχνει ότι υπάρχει μία Εκκλησία που έχει προδώσει, έχει προδώσει την αποστολή της.
   Δεύτερον. Ο Κύριος είπε: «Καὶ διὰ τὸ πληθυνθῆναι τὴν ἀνομίαν ψυγήσεται ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν». Αντιληφθήκατε. Σας κατοχυρώνω, γιατί ο επίσκοπος Ιννοκέντιος χαρακτηρίζει ως «πόρνη ἐπὶ τοῦ κοκκίνου θηρίου», αυτὴν τὴν λεγομένην εντὸς εισαγωγικών «Ἐκκλησίαν». Ο Κύριος είπε, λοιπόν, «διὰ τὸ πληθυνθῆναι τὴν ἀνομίαν ψυγήσεται ἡ ἀγάπη τῶν πολλῶν» ·Ματθαίος 24, 12. 
   Και μέσα σ’ αυτούς τους πολλούς –«τῶν πολλῶν», λέγει, «ἡ ἀγάπη»- θα είναι ασφαλώς και κληρικοί, οι οποίοι δεν θα εμπνέονται πλέον από την αγάπη του Χριστού, αλλά από το υλικόν συμφέρον. Όταν υπάρχει το υλικόν συμφέρον είμεθα έτοιμοι για όλα. Τίποτα πλέον δεν θα ημπόδιζε αυτούς να στέκονται προδόται και της Πίστεως και της Εκκλησίας. Αυτοί θα είναι οι πνευματικοί απόγονοι του Κάιν και του Ιούδα. Ο Απόστολος Παύλος σημειώνει: «Τοῦτο δὲ γίνωσκε —λέγει στον Τιμόθεον— ὅτι ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡμέραις-τις έσχατες μέρες- ἐνστήσονται καιροὶ χαλεποί-δύσκολοι καιροί θα σταθούν. Ἒσονται γὰρ οἱ ἄνθρωποι φίλαυτοι, φιλάργυροι, …ἀνόσιοι - δεν θα ‘χουνε ούτε όσιο, ούτε ιερό-, …διάβολοι, προδόται» ·Β΄ Τιμόθεον, 3, 1-4. Ο Κύριος την προδοσία την εννοούσε, όταν έλεγε στους μαθητάς Του: «Παραδώσει ἀδελφὸς ἀδελφὸν εἰς θάνατον καὶ πατὴρ τέκνον καὶ ἐπαναστήσονται τέκνα ἐπὶ γονεῖς καὶ θανατώσουσιν αὐτούς»· Ματθαίος 10, 21. Αυτή είναι η προδοσία. «Προδόται» ομοίως εκαλούντο, τους πρώτους 
χριστιανικούς χρόνους που υπήρχαν οι διωγμοί, εκείνοι που παρέδιδαν τις Άγιες Γραφές στα χέρια των διωκτών. Η προδοσία εις τον τομέα αυτόν είναι ό,τι πιο σιχαμερό, ό,τι πιο φοβερό… Οι άνθρωποι αυτοί, σας είπα, έχουν τον κλήρο ενός Ιούδα.
   Τρίτον. Ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων σημειώνει στην 15η Κατήχησή του, που μιλά για τον Αντίχριστον: «Φοβεῖ με ἡ μισαδελφία τῶν ἀδελφῶν». «Με φοβίζει», λέγει, «η μισαδελφία αυτών των αδελφών». Και όταν λέει «αδελφούς», εννοούσε τόσο τους λαϊκούς χριστιανούς, όσο και τους κληρικούς, και μάλιστα τους επισκόπους… ·των οποίων ήτο θύμα… Ήτο θύμα… Διότι εκείνος που τον χειροτόνησε επίσκοπο Ιεροσολύμων, αυτός έγινε αρειανός και τον κατεδίωξε τον Άγιο Κύριλλο απηνώς, επειδή έμενε εις την Ορθοδοξία και λέγει: «Με φοβίζει η μισαδελφία των αδελφών». Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι ανάμεσα στους κληρικούς μας, όλων των βαθμών, θα έχομεν τους προδότας της Πίστεως, που θα αποτελούν αυτοί πάντοτε την «Εκκλησία»-πόρνη -να με συγχωρέσει ο Θεός που το λέγω αυτό, την «Εκκλησία», την βάζω εντός εισαγωγικών την λέξη 
«Εκκλησία», πόρνη- που συμπλέκεται αθεμίτως μετά του κοκκίνου θηρίου, που δεν είναι μόνο κάθε άθεον καθεστώς, αλλά και κάθε κοσμική κατάστασις. Οποιαδήποτε κοσμική κατάστασις· αυτή η συμπλοκή, η αθέμιτος συμπλοκή Εκκλησίας και κόσμου.
   Τέταρτον. Ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός, στην υπ’ αριθμόν 56 προφητεία του -η αρίθμησις κατά τον Σεβασμιώτατον Άγιον Φλωρίνης Αυγουστίνον – η αρίθμησις από το βιβλίο του, λέγει το εξής: «Θα ‘ρθει καιρός που δεν θα υπάρχει αυτή η αρμονία που είναι σήμερα, μεταξύ λαού και κλήρου». Στην υπ’ αριθμόν 57 γράφει: «Οι κληρικοί θα γίνουν οι χειρότεροι και οι ασεβέστεροι των όλων». Και στην υπ’ αριθμόν 108 σημειώνει: «Θα ’ρθει καιρός που οι Χριστιανοί θα ξεσηκωθούν ο ένας κατά του άλλου». Πότε θα γίνει αυτό; Οι χριστιανοί! Όχι με την έννοιαν των πολιτικών κομμάτων και των πολιτικών αντιθέσεων, με την έννοιαν ότι αυτός θα μένει πιστός και εκείνος θα έχει προδώσει, και προδότης χριστιανός θα καταδιώκει τον πιστόν χριστιανόν.
   Πέμπτον. Οι αρχαίοι Πατέρες έλεγαν ότι οι κληρικοί ρωτήθηκαν πολλές φορές: «Τι θα γίνει μετά ταύτα;». Έλεγαν ιδίως οι ασκηταί, έλεγαν ότι «οι κληρικοί θα είναι όπως και οι λαϊκοί». Δηλαδή, «πώς κινείται ένας λαϊκός, κοιτάει τα συμφέροντά του, ε, τίποτε άλλο…· έτσι θα είναι», λέει, «και οι κληρικοί».
   Έκτον. Αυτή την πραγματικότητα την διαβάζουμε, αγαπητοί μου, στην βιογραφίαν του πατρός Δημητρίου Γκαγκαστάθη, ενός ιερέως που ήταν εδώ στα Τρίκαλα. Αν διαβάσετε εκεί θα δείτε το εξής· ότι ο Μητροπολίτης Κοζάνης, αυτός που ήταν τότε.. - σύγχρονα πράγματα, στην εποχή μας… - συμπλέων με την κατάστασιν της εποχής, τον κατεδίωκε να τον φονεύσει! Ποιος; Ο επίσκοπος τον ιερέα! Κατεδίωκε να τον φονεύσει! Δεν σας λέγω πιο πολλά. Διαβάστε τον ογκώδη τόμο της βιογραφίας του πατρός Δημητρίου Γκαγκαστάθη, ο οποίος είχε φήμη Αγίου ανθρώπου και θα δείτε εκεί πολλά πράγματα..
   Τι σημαίνουν, αγαπητοί μου, όλα αυτά; Σημαίνουν ότι όλα αυτά δίδουν ύλη· πράγματι, πλάι στην ερμηνεία «πόρνη-Ρώμη» να τίθεται και η ερμηνεία ότι η πόρνη της Αποκαλύψεως να αντιπροσωπεύει την εκκοσμικευμένην Εκκλησίαν.
   Και το είπα αυτό, όχι επειδή μου έκανε πολλή εντύπωση όταν διάβασα αυτό το μικρό βιβλιαράκι με αυτά που γράφει, αλλά όσο και γιατί, πράγματι παρατηρούμε να τελεσιουργείται αυτό το μυστήριο της ανομίας, κληρικοί ορθόδοξοι χριστιανοί -δεν λέγω Ρωμαιοκαθολικοί, δεν λέγω προτεστάνται- να συμφωνούν και να συμμαχούν με άθεες κοσμικές καταστάσεις και δυνάμεις και καθεστώτα οποιαδήποτε.. Αν το θέλετε για την ακρίβεια αριστερά και δεξιά, αριστερά και δεξιά, κόκκινα και πράσινα και μαύρα και κίτρινα και άσπρα.. αριστερά και δεξιά, ό, τι είναι…· να συμπλέουν, να συμφωνούν και να προδίδουν την Εκκλησία. Σημείον των καιρών. Για τον άγιο Κύριλλο Ιεροσολύμων σημείο των καιρών, ότι ο Αντίχριστος έρχεται, όταν φθάνουν οι κληρικοί να προδίδουν την ίδια την Εκκλησία. Αγαπητοί μου, ο Θεός να μας ελεήσει…

71η ομιλία στο βιβλίο της Καινής Διαθήκης
« Ιερά Αποκάλυψις ».

Όλες οι ομιλίες του βιβλίου 
« Αποκάλυψις » εδώ ↓.
http://www.arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/kainh-diauhkh/iera-apokalycis
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40qa7vUvidbEX6OBGq3b9WeV

Απομαγνητοφώνηση ομιλίας δια χειρός του αξιοτίμου κ. Αθανασίου Κ.

Ψηφιοποίηση και επιμέλεια κειμένου: Ελένη Λιναρδάκη, φιλόλογος.

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.