20 Ιουνίου 2021

Ὁ θυμός τοῦ Δράκοντος κατά τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ ἀνάδυσις τοῦ Θηρίου. Ἀντίχριστος ἐκ τῆς θαλάσσης.

†.Συνεχίζουμε αγαπητοί μου από το σημείο εκείνο το οποίο είχαμε μείνει την περασμένη φορά, ότι εδόθησαν δύο πτέρυγες του αετού του μεγάλου στην γυναίκα, που είναι η Εκκλησία, για να πετά στην έρημο, στον τόπο αύτης και εκεί να τρέφεται καιρόν και καιρούς και ήμισυ καιρού από προσώπου του όφεως.
   Όπως αντιλαμβάνεστε, η γυναίκα αυτή, η Εκκλησία, όπως λέγαμε την περασμένη φορά, διώκεται από τον διάβολο και τις δυνάμεις του και τα όργανά του. Και θα καταλήξει στην έρημο. Εκεί είχαμε μείνει. Και ότι αυτή η έρημος είναι κατά κυριολεξία η έρημος. Δηλαδή οι έρημοι τόποι. Όχι η έρημος με την έννοια "η έρημος Σαχάρα", εκεί που υπάρχει η άμμος και τίποτε άλλο, αλλά οι έρημοι τόποι. Θα καταφύγουν πράγματι οι Χριστιανοί σε ερήμους τόπους για να μπορέσουν να ζήσουν, αλλά προπαντός και να λατρεύσουν τον Θεό. Φεύγοντας από την μήνη του διαβόλου.
   Η τροφή της Εκκλησίας, λέγει εδώ, "ὅπως τρέφηται ἐκεῖ", ποιά θα είναι αυτή η τροφή της Εκκλησίας; Θα είναι τόσο η πνευματική όσο και η υλική. Εάν ο Θεός θέλει η Εκκλησία του να κινηθεί προς τις ερημιές, τότε είναι πολύ φυσικό να τρέφει ο Θεός την Εκκλησία του στις ερημιές. Πώς θα είναι αυτή η τροφή της Εκκλησίας, η υλική τουλάχιστον, ο Θεός το ξέρει αυτό. Έχουμε όμως δύο προηγούμενα. Είναι ο Ισραήλ στην έρημο 40 ολόκληρα χρόνια, τον οποίο ο Θεός τρέφει κατά θαυμαστό τρόπο με το "Μάννα" το οποίο στέλνει. Είναι και ο προφήτης Ηλίας στον οποίο στέλνει ο Θεός με τον κόρακα κρέας. Αλλά ο Θεός ήθελε κάποιον καιρό ο προφήτης να μενει εκεί, στην ερημιά του χειμάρρου απ' όπου είχε λίγο νερό και καθημερινά του πήγαινε το απόγευμα ο κόρακας κρέας. Έφυγε απο εκεί και πήγε στα Σαρεπτά της Σιδωνίας, και εκεί ο καψάκης (του ελαίου το δοχείο) εκείνης της χήρας γυναικός, δέν τελείωνε στο αλεύρι και στο λάδι, μέχρι που τελείωσε η πείνα. (Γ' Βασιλειών, Κεφ 17ο) Αυτά τα δύο ιστορικά υπογραμμίζω, ιστορικά προηγούμενα δείχνουν ότι ο Θεός ξέρει πως θα θρέψει την Εκκλησία του, τους πιστούς του, όταν εκείνοι θα καταφύγουν στους έρημους τόπους, από την μήνη του Αντιχρίστου και του διαβόλου.
   Αλλά η παραμονή της Εκκλησίας θα είναι καιρός και καιρούς και ήμισυ καιρού από προσώπου του όφεως. Ο καιρός του καιρού και ήμισυ καιρού, είναι μία έκφραση την οποία συναντούμε στον προφήτη Δανιήλ, και από το ίδιο βιβλίο του προφήτου Δανιήλ, στο 7ο κεφάλαιο στίχος 25 και στο 12ο κεφάλαιο στίχος 7 βγάζουμε την ερμηνεία από το ίδιο το βιβλίο του Δανιήλ. Και δέν είναι τί άλλο, παρά ο καιρός είναι ο χρόνος, οι καιροί είναι τα δύο χρόνια, και το ήμισυ καιρού είναι οι έξι μήνες. Συνεπώς καιρός καιρού και ήμισυ καιρού σημαίνει 3,½ χρόνια. Εδώ λέγει όπως και σε άλλα σημεία, άλλοτε αυτό και άλλοτε λέει 42 μήνες. Οπότε η ερμηνεία του καιρού καιρών και ήμισυ καιρού, ερμηνεύεται και από το βιβλίο της Αποκαλύψεως και σημαίνει 42 μήνες. Ότι είναι πράγματι 42 μήνες, εγώ πιστεύω ότι είναι 42 μήνες, δηλαδή πολλοί ερμηνευτές της Εκκλησίας μας δέχονται τον ακριβή αυτόν αριθμό. Άλλοι θα ήθελαν να δεχθούν απλώς μία περίοδο, κάποια χρόνια. Δέν είναι έτσι. Διότι η δράση του Αντιχρίστου δέν θα είναι μεγάλη.
   Πρώτα-πρώτα σας το έχω εξηγήσει κι άλλη φορά, είναι ένα πρόσωπο, βεβαίως θα βασιλεύσει μερικά χρόνια, εώς ότου στερεωθεί, κι όταν στερεωθεί και γίνει παγκοσμίως βασιλιάς, έως τότε δεν λογαριάζονται τα 3½ χρόνια, τα 3½ χρόνια αρχίζουν από την στιγμή που θα δείξει το πραγματικό του πρόσωπα έναντι της Εκκλησίας. Έως ότου ο κύριος αναλώσει τον Αντίχριστο. Αυτή η περίοδος είναι 3½ χρόνια.
   Αλλά και κάτι ακόμη. Και η δράση του Χριστού επάνω στη γή είναι τόσο. Υπάρχουν βέβαια δύο μετρήσεις, οι οποίες ξεκινούν από τη σημερινή μάλιστα περικοπή, που λέγει μετά την εορτή κτλ, ποιά είναι αυτή η εορτή; Το Πάσχα ή το Πουρίμ; Εάν είναι το Πουρίμ είναι 2½ χρόνια, έχουμε 4 Πάσχα, το τέταρτο Πάσχα ο Κύριος μαρτύρησε, σταυρώθηκε. Εάν είναι το Πάσχα, τότε έχουμε 3 και συνεπώς έχουμε 2½ χρόνια, δηλαδή 2½ με 3½ χρόνια είναι η δράση του Κυρίου η δημόσια  στον κόσμον αυτόν. Σας κάνει εντύπωση ότι έχουμε μία αντιστοιχία δράσεως; 3½ χρόνια η δράση του Χριστού, 3½ χρόνια η δράση του Αντίχριστου. Θα δούμε λίγο πιο κάτω ότι ο Αντίχριστος θα προσπαθήσει να μιμηθεί τον Χριστό όσο μπορεί περισσότερο. Ακόμη και στην Σταύρωσή του και στην Ανάστασή του. Θα το δείτε. Ακόμη και εκεί. Γι' αυτό όπως λέγει ο ιερός Αυγουστίνος, ο Αντίχριστος είναι ο πίθηκος του Χριστού. Η μαϊμού του Χριστού. Η μαϊμού, ότι βλέπει να κάνεις εσύ το κάνει κι εκείνη, το μιμείται. Έτσι λοιπόν και ο Αντίχριστος θα μιμηθεί ολόκληρη την ζωή του Χριστού, αλλά βέβαια κατά έναν επίπλαστο τρόπο. Οπότε τα 3½χρόνια, οι 42 μήνες, είναι πραγματικοί 42 μήνες. 1260 ημέρες. Αυτές τις ημέρες θα καταφύγει η Εκκλησία στους έρημους τόπους.

     «καὶ ἔβαλεν ὁ ὄφις ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ ὀπίσω τῆς γυναικὸς ὕδωρ ὡς ποταμόν, ἵνα αὐτὴν ποταμοφόρητον ποιήσῃ.» (Αποκ. 12,15)
   Όταν η γυναίκα, η Εκκλησία, έφυγε στην έρημο, βλέπει ο όφις, ο διάβολος, ότι δέν την έχει μπροστά του να την πολεμήσει, την έχασε. Γι' αυτό κάνει το εξής: Βγάζει νερό από το στόμα του, -είναι πολύ μεγαλοπρεπείς εικόνες αυτές- για να καταστήσει την γυναίκα ποταμοφόρητον, δηλαδή να δημιουργήσει κατακλυσμό νερού και να πνίξει την γυναίκα. Συνεπώς εδώ εμφανίζεται ο δράκων, ο όφις, ο δράκων, ως υδρόβιο ζώο. Πολλές φορές στην Παλαιά Διαθήκη εμφανίζεται ο διάβολος σαν υδρόβιος δράκων. Τα πολλά νερά, αυτός ο κατακλυσμός των υδάτων, πολλές φορές χρησιμοποιείται στην Παλαιά Διαθήκη, σαν ένα σημείο καταστροφής. Εξ' άλλου είναι γνωστός ο μεγάλος κατακλυσμός που κατέκλυσε την γή μας και έπνιξε κάθε τι ζωντανό. Συνεπώς, η όλη εικόνα του  ότι ο διάβολος, ο δράκων, κυνηγάει την γυναίκα στην έρημο, για να την καταστήσει ποταμοφόρητον, είναι μία ωραία εικόνα φοβερή στη μεγαλοπρέπειά της, φοβερή, που θέλει να δείξει την καταστρεπτική προσπάθεια του διαβόλου εις βάρος της Εκκλησίας.
   Υπο τον ποταμό τον οποίο εκβάλλει ο δράκων από το στόμα του, μπορούμε να εννοήσουμε όλους τους μεγάλους διωγμούς της Εκκλησίας, από της ιδρύσεώς της έως των εσχάτων. Μήν ξεχνάτε ότι ο ασκητισμός, όχι βεβαίως ότι είναι το μοναδικό κίνητρο αυτό, αλλά ένα κίνητρο, ο μοναχισμός, ο αναχωρητισμός και ο ασκητισμός, ξεκίνησε ιστορικά, τουλάχιστον σαν ένα φαινόμενο κάπως εκτεταμένο, ακριβώς με την παρουσία των διωγμών. Συγκεκριμένα στην Αφρική που είχε ξεσπάσει, και εκεί φυσικά, όπως και στην Μικρά Ασία, όπως και στην Παλαιστίνη, αλλά παίρνω την Αφρική, όταν ξέσπασε ο διωγμός εναντίον της Εκκλησίας, οι πιστοί έφυγαν στην έρημο, και εγκαταστάθηκαν στην έρημο. Μέχρι τέλος της ζωής τους. Βεβαίως δέν είναι το μοναδικό κίνητρο, ακόμη θα ήθελα να πώ, ότι ο μοναχισμός δεν εμφανίζεται ιστορικά για πρώτη φορά στην έρημο. Το φαινόμενο του μοναχισμού, δηλαδή της αγαμίας, έχει τις ρίζες της μέσα σ' αυτήν την Παλαιά Διαθήκη και την Καινή Διαθήκη. Στην Παλαιά Διαθήκη σας θυμίζω τον προφήτη Ηλία, τον προφήτη Ελισσαίο και την σχολή των προφητών, πλείστοι των οποίων ήσαν άγαμοι, και ήταν ένα είδος κοινοβίων μοναστικών. Σας θυμίζω από την Καινή Διαθήκη τον άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή. Σας θυμίζω ακόμη τις τέσσερις θυγατέρες του Φιλίππου του διακόνου, που ήσαν παρθένοι, άγαμοι, παρθένοι, παρθενεύουσες, όχι γιατί δεν βρήκανε γαμπρό να παντρευτούν, άλλα αφιερωμένες στον Θεό, και προφητεύουσες. Και δέν μένουν στην έρημο αλλά μένουν στο σπίτι τους. Για να δείτε τις ρίζες του αληθινού μοναχισμού και της αγαμίας μέσα και στην Καινή και στην Παλαιά Διαθήκη. Γι' αυτό σας εξήγησα ότι οι ρίζες του μοναχισμού δέν βρίσκονται στους διωγμούς της Εκκλησίας, αλλά πολύ βαθύτερα και προγενέστερα.
   Πάντως όμως ακόμη μπορούμε να εννοήσουμε υπό τον ποταμό όλα εκείνα τα αντιχριστιανικά και αιρετικά ρεύματα, που με την κατάκλυσή τους επί της γής, προσπαθούν να "πνίξουν" την Εκκλησία.
Αυτό το "πνίξουν" θα το βάζαμε εντός εισαγωγικών. Θα σας πώ μία άλλη εικόνα εγώ. Μέσα στο χωράφι σας, που έχετε σπείρει σιτάρι, δέν ρίξατε ζιζανιοκτόνο και αναπτύχθηκε μαζί με το σιτάρι και η παπαρούνα, ο βίκος, άλλα πράγματα, εκείνα τα γνωστά τα ζιζάνια και τα λοιπά. Όλα αυτά μεγάλωσαν. Τί λέμε όταν αυτά μεγαλώσουν, και γεμίσουν το χωράφι με το σιτάρι; Λέμε την έκφραση ότι τα ζιζάνια "έπνιξαν" το σιτάρι. "Έπνιξαν". Αλλά το "πνίγω" δέν είναι μόνο στο θέμα του νερού. Είναι και εδώ μεταφορικά. Έτσι, όλα αυτά τα συστήματα, τα αιρετικά και τα αντίθεα και τα αντιχριστιανικά, θα τείνουν να πνίξουν την Εκκλησία. Το βλέπετε αυτό. Το βλέπετε πάρα πολύ καλά στην εποχή μας. Πώς ακριβώς υπάρχει τόσο πλήθος, τέτοιων αντιθέων συστημάτων, που λέμε, Θεέ μου τί θα γίνει τί θα γίνει;
   Κάποτε όταν ήμουνα νεότερος, αισθανόμουνα μία χαρά για τους Έλληνες ότι είμαστε όλοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Σήμερα πια αυτό δεν συμβαίνει. Δέν έχουμε κάτι το συμπαγές στην πίστη μας, στη θρησκεία μας και φοβάμαι ότι αυτό θα είναι ανεπανόρθωτο. Το φοβάμαι πολύ. Βεβαίως ένα λάθος όλων των ερμηνευτών της Ιστορίας, και συνεπώς κι εμένα αυτή τη στιγμή λάθος μου και το ξέρω αυτό το λάθος, ένα λάθος όλων των ερμηνευτών της Ιστορίας, είναι ότι αυτό που ερμηνεύουν στην εποχή τους, το θεωρούν ότι είναι το τελευταίο και παραπέρα δεν υπάρχει άλλο. Είναι ένα λάθος καθολικό. Θα σας το αναφέρω σε μιά άλλη περίπτωση. Ο Μάρξ πίστευε ότι το τελευταίο οικονομικό σχήμα μέσα στην Ιστορία είναι ο Κομμουνισμός. Έκανε λάθος όμως. Διότι έρχονται όλοι εκείνοι οι ρεβιζιονισμοί, οι αναθεωρήσεις, που δημιουργούν κάτι καινούργιο. Είναι πάρα πολύ φυσικό. Στην Ιστορία δέν στέκεται τίποτε μόνιμο. Συνεπώς έχουμε μία αλλαγή σχημάτων. Δέν μπορούμε λοιπόν να ερμηνεύσουμε την Ιστορία και να πούμε ότι αυτό είναι το τελευταίο και δεν υπάρχει τίποτε περισσότερο. Δέν ξέρω γιατί, όλοι οι ερμηνευτές πάντοτε θέλουν να βλέπουν και να ερμηνεύουν την Ιστορία, κατά τρόπο που πέρα από αυτούς πιά, δέν θα υπάρξει καμία άλλη εξέλιξη. Είναι ένα λάθος, ένα λάθος. Παρά ταύτα πολύ το φοβάμαι, απο μιά θα λέγαμε πάλι θεώρηση της Ιστορίας σε άλλες περιπτώσεις, δηλαδή στις ιστορικές στιγμές άλλων λαών. Φοβάμαι ότι για μας τους Έλληνες αυτή η τρομερή καθίζηση, εκτός θαύματος, ότι δεν θα επανέλθει. Το φοβάμαι πάρα πολύ αυτό. Πάρα πολύ. Ας είναι, εγώ θα ευχόμουνα μ' όλη μου την καρδιά, φυσικά να διαψευστώ. Δέν υπάρχει θέμα. Όλα λοιπόν εκείνα τα οποία βλέπουμε στην εποχή μας τείνουν να πνίξουν την Εκκλησία. Σε βαθμό που ενώ όλοι οι Έλληνες είναι βαπτισμένοι, έχουμε το αίσθημα, όταν μας λένε, "Εσείς οι Χριστιανοί" , ακούστε τί λένε, "Εσείς οι Χριστιανοί". Εσείς τι είσαστε; Εσείς δεν είστε Χριστιανοί; Αν βέβαια τους πούμε ότι δεν είναι Χριστιανοί θα θυμώσουν. Αλλά όταν λένε "Εσείς οι Χριστιανοί", και μάλιστα πόσοι είσαστε; Λίγοι είσαστε. Ή άν γράφουν κάποτε οι εφημερίδες, ήσαν λέγει, μερικοί Χριστιανοί, μερικοί Χριστιανοί. Αυτό το "μερικοί Χριστιανοί", αυτή η απομόνωση, δέν σημαίνει τίποτε άλλο παρά αυτό το πνίξιμο, που καθιστά ο δράκων ποταμοφόρητον την Εκκλησία.

   «καὶ ἐβοήθησεν ἡ γῆ τῇ γυναικί, καὶ ἤνοιξεν ἡ γῆ τὸ στόμα αὐτῆς καὶ κατέπιε τὸν ποταμὸν ὃν ἔβαλεν ὁ δράκων ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ.» (Αποκ. 12,16)
   Ωραία εικόνα αυτή. Η Αποκάλυψη είναι απαράμιλλη σε μεγαλοπρεπείς εικόνες. Ένας βέβαια αδαής άνθρωπος, θα μπορούσε να πιστεύει ότι η Αποκάλυψη είναι ένα παραμύθι, όπως είναι όταν διηγούμαστε τους "δράκους" και τις "δράκαινες" και τους "μάγους". Δέν είναι αυτό. Η Αποκάλυψη είναι εικόνες συμβολικές ή αλληγορικές, και μέσα σ' αυτές τις εικόνες, κρύβεται κατά κάποιο τρόπο η πορεία της Εκκλησίας, της οποίας Εκκλησίας πορεία, ταυτίζεται με την πορεία της ανθρωπότητος και δέν είναι παρά μία μεγαλοπρεπής, ακριβεστάτη, προφητική έκθεση της ιστορίας της ανθρωπότητας, ειδικότερα της Εκκλησίας.
   Εδώ προσωποποιείται η γή και τα στοιχεία της γής. Το λέμε και στην έκφραση την λαϊκή. Λέμε: "δεν ανοίγει η γή να με καταπιεί;" Όταν κάνουμε κάτι που είναι πολύ.. θέμα ντροπής, "δέν ανοίγει η γή να με καταπιεί;" Αυτό το, σάν έκφραση, "η γή να με καταπιεί", έχετε υπόψιν σας ότι έχουμε ένα ιστορικό προηγούμενο; Και ότι είναι στο βιβλίο των "Αριθμών;"
Που εκεί ο Δαθάν ο Αβειρών και ο Κορέ είχαν επαναστατήσει εναντίον του Μωυσέως και του Ααρών, και τότε είπε ο Μωυσής, κάτ' εντολή του Θεού, να απομακρυνθεί ο λαός από τις σκηνές αυτών των τριών επαναστατών που ήσαν η οικογένειά τους, τα υπάρχοντά τους και εκεί ο λαός όταν απομακρύνθηκε και αυτοί ήσαν στη μέση, αγαπητοί μου καταπληκτικό, άνοιξε η γη και τους κατάπιε και ξαναέκλεισε η γή. Άνοιξε ένα ρήγμα, έπεσαν όλοι μέσα στο ρήγμα και ξαναέκλεισε η γή, καταπληκτικό!
(Αριθμοί Κεφ 16ο)
Τέτοιες περιπτώσεις, είτε η φύση ως όργανο στα χέρια του Θεού, για να τιμωρήσει ο Θεός, είτε να προστατεύσει, έχουμε πολλές. Και στην Αγία Γραφή αλλά και στους βίους των αγίων. Όταν επί παραδείγματι, σας το έλεγα μιά περασμένη φορά, ο προφήτης Ιερεμίας έκρυψε την κιβωτό της διαθήκης και πήρε φυσικά μερικούς μαζί του ανθρώπους, ιερείς, για να μεταφέρουν την κιβωτό, αυτοί οι ίδιοι πήγαν την κιβωτό στο όρος Ναβαύ, και εκεί, όταν τελείωσε η εργασία τους, γύρισαν πίσω, θέλησα να πάνε να δούν τον τόπο ξανά. Δέν μπορούσαν να τον βρούν κατόπιν. Έψαξαν, έψαξαν, οι ίδιοι πήγαν οι ίδιοι έκρυψαν εκεί την κιβωτό, δέν μπόρεσαν να βρούν το σπήλαιο που έκρυψαν την κιβωτό. Τα μάτια τους κάτι είχαν πάθει, δέν μπόρεσαν. Αυτό τί συμαίνει; Ο Θεός χρησιμοποιεί την κτίση σαν όργανο στις επιθυμίες του. Στις βουλές του.
    Έτσι κι εδώ, έχουμε την ωραία εικόνα, ότι ο δράκων χύνει το ποτάμι από το στόμα του, οι αιρέσεις, τα αθεϊστικά συστήματα, είτε κοινωνικά, είτε φιλοσοφικά, είτε ό,τι είναι αυτά, να πνίξει την Εκκλησία, την γυναίκα, η οποία φεύγει στην έρημο. Η γή ανοίγει, και όλο το νερό πηγαίνει μέσα και η γυναίκα σώζεται. Τί σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι εδώ, ο Θεός έρχεται να προστατεύσει Εκκλησία. Τί σημαίνει ότι η γή ανοίγει, και το ποτάμι, οι αιρέσεις, τα αθεϊστικά συστήματα εξαφανίζονται; Αυτό το βλέπουμε ή θα το δούμε πώς ακριβώς μπορεί να είναι. Ο Θεός πάντοτε ξέρει να οικονομεί με τον τρόπο του εκείνο που θέλει.
   Σας θυμίζω ακόμη αν θέλετε την Ερυθρά Θάλασσα. Ποιός μπορούσε ποτέ να πιστέψει, να φανταστεί, να βάλει στο μυαλό του, σημειώσατε ότι ο Θεός δεν επαναλαμβάνει το ίδιο πράγμα, ο Θεός πάντα πρωτοτυπεί. Εκείνο που επαναλαμβάνει είναι η προστασία. Αυτό που έγινε, στην Ερυθρά Θάλασσα, έγινε άλλη μία φορά. Στον Ιορδάνη ποταμό. Δέν ξανάγινε άλλη φορά. Ακόμη, ενώ πέρασαν οι άνθρωποι, πέρασαν οι Εβραίοι από την Ερυθρά Θάλασσα, οι Αιγύπτιοι στην ίδια θάλασσα πνίγηκαν. Αμέσως βλέπετε την εικόνα, πώς η γή εξαφανίζει το νερό.
   Από την άλλη μεριά, πάρτε τους τρείς παίδες. Τους ρίχνει ο Ναβουχοδονόσορ μέσα στο καμίνι του πυρός. Και η φωτιά υπάρχει. Αλλά οι τρείς παίδες δεν βλάπτονται από την φωτιά. Μόνο τα σχοινιά που τους έδεσαν κάηκαν, έπεσαν κάτω, λύθηκαν, και άρχισαν να υμνούν τον Θεό μέσα στο καμίνι.
   Ο Δανιήλ ρίχνετε στον λάκκο των λεόντων. Δύο φορές μάλιστα. Και τις δύο φορές έμεινε απείραχτος από τους λέοντες, ώστε να ονομάζεται από την Εκκλησία μας, ως ποιμήν λεόντων. Στάθηκε μέσα όπως είναι ο τσομπάνης με τα πρόβατα, ήταν ο Δανιήλ με τα άγρια και πεινασμένα λιοντάρια. Ο Θεός αγαπητοί μου γνωρίζει, πώς πάντοτε να προστατεύει την Εκκλησία από τον διάβολο που προσπαθεί να την καταστήσει όπως σας είπα ποταμοφόρητον.

    «καὶ ὠργίσθη ὁ δράκων ἐπὶ τῇ γυναικί, καὶ ἀπῆλθε ποιῆσαι πόλεμον μετὰ τῶν λοιπῶν τοῦ σπέρματος αὐτῆς, τῶν τηρούντων τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ καὶ ἐχόντων τὴν μαρτυρίαν Ἰησοῦ.»
(Αποκ. 12,17)
   Ήταν πολύ φυσικό. Θύμωσε ο διάβολος, ο δράκων, ορίσθηκε, όταν βλέπει ότι όλα αυτά βαίνουν διαρκώς σε μία αποτυχία. Και αφού λοιπόν έχει μία διαρκής αποτυχία, πρώτη αποτυχία του ήταν όταν δέχτηκε κατακέφαλα από τον Χριστό τον Σταυρό Του και την Ανάστασή Του, το πλήγμα. Τώρα βλέπει ότι η Εκκλησία διαρκώς μέσ' στην Ιστορία σώζεται. Ώ, τί φοβερό. Ξέρετε αγαπητοί μου βάλθηκαν να την καταστρέψουν την Εκκλησία. Όταν γράφουν οι εφημερίδες ότι "η Εκκλησία και η Εκκλησία.." θέλω να σας κάνω μία διασάφηση. Τουλάχιστον εσείς οι κάποιοι ακροατές του λόγου του Θεού να έχετε συνείδηση του πράγματος. Εκκλησία πρώτα-πρώτα δέν είναι ο Επίσκοπος. Είναι καί ο Επίσκοπος. Εκκλησία δέν είναι οι ιερείς. Είναι καί οι ιερείς. Εκκλησία δεν είναι οι ναοί.
Είναι καί οι ναοί. Εκκλησία είναι το σώμα του Χριστού. Και κάθε ένας, ο οποίος κοινωνεί σώματος και αίματος Χριστού, ενσωματούμενος στο σώμα του Χριστού δηλαδή, την Εκκλησία, αποτελεί την Εκκλησία. Συνεπώς, εγώ μπορεί να βρίσκομαι ως λαϊκός στο Βόρειο πόλο ή στο Νότιο πόλο, επειδή βαπτίστικα και κοινώνησα των αχράντων μυστηρίων, είμαι Εκκλησία του Χριστού. Έχουμε πάρα πολύ εσφαλμένη εικόνα, αντίληψη για την Εκκλησία του Χριστού. Και σήμερα, το δυστύχημα, όταν στρέφονται εναντίον της Εκκλησίας, ένεκα κάποιον δικαίων ή αδίκων σκανδάλων, δηλαδή πραγματικών ή μή πραγματικών και συκοφαντικών σκανδάλων, φανταστικών σκανδάλων, γιατί όποιος θέλει να ξεκάνει το σκυλί του το βγάζει λυσσασμένο, κατά την παροιμία. Σήμερα υπάρχει η εξής κραυγή: "ελάτε να γκρεμίσουμε την Εκκλησία". Όχι ότι δεν έχουμε φταίξει όλοι εμείς οι Χριστιανοί, κλήρος και λαός, φταίξαμε και φταίμε και πάρα πολύ φταίμε, αλλά πέρα από αυτό υπάρχει το σύνθημα: "ελάτε να γκρεμίσουμε την Εκκλησία". Κι αυτό το "ελάτε να γκρεμίσουμε την Εκκλησία" δεν είναι του τελευταίου μηνός. Ούτε του τελευταίου έτους. Είναι μόλις μερικά χρόνια. Μόλις μερικά χρόνια. Ένα σύνθημα που πιά έχει βγεί στο πεζοδρόμιο.
Αλλά η Εκκλησία όμως
αγαπητοί μου δεν καταστρέφεται. Μπορεί να σφάξουν όλους τους ιερείς. Μπορεί να γκρεμίσουν όλους τους ναούς. Η Εκκλησία είναι πνευματικό ίδρυμα. Είναι το σώμα του Χριστού. Απλώς υλοποιείται με τα πρόσωπα, με τις συνάξεις. Αυτή την στιγμή έχουμε μία φανέρωση της Εκκλησίας. Η Εκκλησία είναι, σας είπα ξανά, το σώμα, υπάρχει. Αλλά φανέρωση της Εκκλησίας με μία σύναξη. Όταν λοιπόν βάζουνε χέρι στην Εκκλησία και θέλουν να καταστρέψουν σφάλονται οικτρά. Η Εκκλησία δεν μπορεί να πάθει τίποτε. Απλώς θα λέγαμε τα εξωτερικά της περιβλήματα μπορεί να υφίστανται μία ζημία. Αντιθέτως, διωκομένη η Εκκλησία, να χρησιμοποιήσω την φράση του Ιερού Χρυσοστόμου, γίνεται λαμπροτέρα και δυνατοτέρα. Μάλιστα μέσα σ' αυτούς τους διωγμούς της η Εκκλησία ανέδειξε, αναδεικνύει και θα αναδείξει αγίους και μάρτυρες. Αυτό δέν το καταλάβουν δυστυχώς οι διώκτες. Ότι η Εκκλησία δεν πιάνεται. Είναι άπιαστη. Δέν μπορείς να πείς, νά την κρατάω στα χέρια μου και τώρα θα την καταστρέψω. Δέν γίνεται αυτό. Αλλά ωστόσο, ο Θεός ξέρει πάντοτε να προστατεύει την Εκκλησία του, όπως σας εξήγησα και δέν πρόκειται ποτέ να χαθεί η Εκκλησία έως τερμάτων αιώνος. Ουδέποτε. θα πώ πάλι εκείνο που λέει ο ιερός Χρυσόστομος. Πού είναι, λέει, οι διώκται; Πού είναι εκείνοι οι οποίοι, έτρεμε η γή μπροστά στην παρουσία τους; Πού είναι τα όργανα του μαρτυρίου; Όλα σεσίγηνται. Όλα έχουν ησυχάσει. Η Εκκλησία πού; Λάμπει υπέρ τον ήλιον.

   Πάλι λοιπόν οργίζεται ο δράκων, ο διάβολος, κατά της Εκκλησίας με αυτές τις επανειλημμένες αποτυχίες του, και τώρα στρέφεται εναντίον των πνευματικών τέκνων της, που έχουν απομείνει. Ποιά είναι όμως αυτά τα πνευματικά τέκνα της Εκκλησίας; Διότι λέγει: «καὶ ἀπῆλθε ποιῆσαι πόλεμον μετὰ τῶν λοιπῶν τοῦ σπέρματος αὐτῆς». (Αποκ. 12,17) Με τους λοιπούς, τους υπολοίπους του σπέρματος της γυναικός. Κι αυτοί είναι οι τηρούντες τις εντολές του Θεού και οι έχοντες την μαρτυρία του Ιησού. Ποιοί είναι λοιπόν αυτοί; Το είπαμε. Είναι οι τηρούντες τις εντολές του Θεού, κι αυτοί που έχουν την μαρτυρία του Ιησού Χριστού. Αυτοί είναι το σπέρμα της Εκκλησίας.

   Ώς προς την έκφραση "σπέρμα της Εκκλησίας" σας θυμίζω αυτό του ιερού Ευαγγελιστού, στο Ευαγγέλιο του, του Ιωάννου στο 1ο Κεφάλαιο λέγει εκεί: «ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτόν (τον Χριστό) ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι, (να γίνουν παιδιά του Θεού) τοῖς πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ,/οἳ (οι οποίοι) οὐκ ἐξ αἱμάτων, οὐδὲ ἐκ θελήματος σαρκός, οὐδὲ ἐκ θελήματος ἀνδρός, ἀλλ᾿ ἐκ Θεοῦ ἐγεννήθησαν.» (Ιω. 1,12 - 13) Αυτό είναι το σπέρμα της Εκκλησίας
    Αλλά τίθεται το ερώτημα: Έχουμε την συνείδηση εμείς οι φίλοι ακροαταί του λόγου του Θεού, που κατά τεκμήριο θέλουμε να είμαστε να λεγόμαστε και να είμαστε Χριστιανοί. Έχουμε την συνείδηση ότι ανήκουμε στην Εκκλησία ώς τέκνα Θεού πιστά, που πρέπει να είμαστε έτοιμοι για κάθε οργή του διαβόλου εναντίον μας; Έχουμε αυτήν τη συνείδηση;
   Ακόμη είναι αξιοπαρατήρητη η φράση, "να κάνει πόλεμο μετά των λοιπών του σπέρματος αυτής". Ποιοί είναι αυτοί οι λοιποί; Μία αντίστοιχη φράση έχουμε του Αποστόλου Παύλου στην προς Ρωμαίους 11, 2-5 ακούσατέ την: «ἐν Ἠλίᾳ τί λέγει ἡ Γραφή, (δηλαδή στην περίπτωση του Ηλία τί λέγει η γραφή;) κατέλιπον ἐμαυτῷ (λέγει ο Θεός) ἑπτακισχιλίους ἄνδρας, οἵτινες οὐκ ἔκαμψαν γόνυ τῷ Βάαλ./οὕτως οὖν καὶ ἐν τῷ νῦν καιρῷ λεῖμμα κατ᾿ ἐκλογὴν χάριτος γέγονεν.» Όταν διαμαρτυρήθηκε ο προφήτης Ηλίας και είπε, Κύριε εγώ μόνος μου σε λατρεύω και κανείς άλλος. Όλοι οι Ισραηλίτες, εννοείται του Βορείου βασιλείου, λατρεύουν πλέον τον θεό Βάαλ και δέν λατρεύουν εσένα τον αληθινό Θεό. Όχι, λέγει ο Θεός. «κατέλιπον ἐμαυτῷ» άφησα για τον εαυτό μου 7000 άνδρες. «οἵτινες οὐκ ἔκαμψαν γόνυ τῷ Βάαλ.» Οι οποίοι δέν προσκύνησαν τον Βάαλ. Όπως τότε, λέγει ο Απόστολος Παύλος, «οὕτως οὖν» έτσι και τώρα «ἐν τῷ νῦν καιρῷ» εις τον τώρα καιρό, ποιόν; Μέσα στην ιστορία της Καινής Διαθήκης. Λείμμα θα πεί κατάλοιπο. «λεῖμμα κατ᾿ ἐκλογὴν χάριτος γέγονεν.» Υπάρχει και τώρα το λείμμα. Είναι οι πιστοί. Έχουμε τότε λοιπόν πραγματικά αυτή τη συνείδηση ότι ανήκουμε στο λείμμα; Διότι τότε όλος ο λαός θεωρούνταν λαός του Θεού. Αλλά πίστεψαν όμως στον Βάαλ, και προσκύνησαν τον Βάαλ. Έτσι και εδώ, όλοι οι Έλληνες, να πάρω τους Έλληνες, είμαστε βαπτισμένοι, για να μήν πώ τον Δυτικό κόσμο που είναι χριστιανικός, είμαστε βαπτισμένοι, αλλά αποτελούμε οι Ορθόδοξοι το λείμμα; Όχι αγαπητοί μου. Όχι αγαπητοί μου. Μέσα στο χριστιανικό μας κόσμο, μόνο ένα μέρος πιστοί, αποτελούν και διασώζουν ανά πάσα στιγμή την Εκκλησία. Αυτοί ποιοι είναι; Είναι εκείνοι οι οποίοι έμειναν πιστοί, τηρούν τις εντολές του Θεού, ομολογούν τον Χριστό, και έχουν αναγεννηθεί άνωθεν. Είναι οι αναγεννημένοι άνθρωποι. Δέν είναι οι τυπολάτρες Χριστιανοί. Αλλά οι αναγεννημένοι άνθρωποι, που έχει αλλάξει η ζωή τους. Είναι διαφορετική η ζωή τους. Αυτοί λοιπόν είναι οι λοιποί του σπέρματος της Εκκλησίας οι οποίοι θα διωχθούν, αλλά και που τελικά αιωνίως θα σωθούν.
   Με αυτά που σας είπα τελειώσαμε το 12ο κεφάλαιο του βιβλίου της Αποκαλύψεως.

   Και τώρα αγαπητοί μου συν Θεώ ερχόμαστε στο 13ο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως. Το κεφάλαιο αυτό μαζί με το  22ο κεφάλαιο, απασχόλησε πάντοτε την χριστιανική φαντασία και τη χριστιανική σκέψη, όσο κανένα άλλο κεφάλαιο ή βιβλίο της Αγίας Γραφής. Και τούτο διότι, το 13ο κεφάλαιο αναφέρεται εις τον Αντίχριστο και τον Ψευδοπροφήτη. Που η κάθε γενεά χριστιανών αποπειράθηκε να εντοπίσει ποια είναι αυτά τα πρόσωπα, του Αντιχρίστου και του Ψευδοπροφήτου. θεωρηθησαν πολλοί ότι είναι ο Αντίχριστος και ο Ψευδοπροφήτης Διότι έχουμε δύο πρόσωπα, όπως θα δούμε. Και παλαιοί και νεότεροι. Αλλά, κατά την πολύ εύστοχη παρατήρηση του αγίου Ανδρέα Καισαρείας "Ο χρόνος αποκαλύψει και η πείρα τοις νήφουσι." Αυτός ο στίχος, που σας τον έχω ξαναπεί, του αγίου Ανδρέου, αποτελεί κλειδί για μία νηφάλια και ορθή ερμηνεία του βιβλίου της Αποκαλύψεως. Ότι ο χρόνος και η πείρα σε 'κείνους που διατηρούν νηπτική ζωή θα αποκαλυφθούν αυτά. Κάθε πράγμα που θα έρχεται στον καιρό του, και εφόσον διατηρεί κάνεις καθαρή καρδιά, νηπτική ζωή, θα αποκαλύπτεται εκείνο, εκείνο εκείνο. Έτσι θα αποκαλυφθεί και ο Αντίχριστος. Ότι αυτός ο άνθρωπος είναι ο Αντίχριστος.
   Τα δύο αυτά πρόσωπα ο Αντίχριστος και ο Ψευδοπροφήτης εμφανίζονται στο όραμα του ιερού Ευαγγελιστού σαν δύο θηρία. Και το πρώτο θηρίο - ο Αντίχριστος - αναδύεται από την θάλασσα. Το δεύτερο θηρίο - ο Ψευδοπροφήτης - αναδύεται από την ξηρά. Το πρώτο θηρίο είναι φοβερότερο του δευτέρου θηρίου. Ο Αντίχριστος, το κύριο πρόσωπο, είναι πολύ φοβερότερο, φυσικά από τον Ψευδοπροφήτη του, που είναι θηρίο, αλλά λιγότερο φοβερό. Τα δύο αυτά θηρία, Αντίχριστος και Ψευδοπροφήτης, θα ασκήσουν τον φοβερότερο που ποτέ ασκήθηκε στην Εκκλησία μέσα στους αιώνες πόλεμο. Αλλά ακόμη, και ευθύς μετά την δράση αυτών των δύο προσώπων,
προπαρασκευάζεται  πλέον η τελική κρίση και το τέλος της Ιστορίας.
Αυτά έχουμε να δούμε βήμα-βήμα φυσικά, σας είπα μία σύντομη περίληψη, ένα γενικό διάγραμμα, τί έχουμε παρακάτω να δούμε, οπότε εδώ τώρα, βήμα-βήμα θα δούμε όλα τα χαρακτηριστικά του Αντιχρίστου και του Ψευδοπροφήτου. Και σύν Θεό αγαπητοί μου εισερχόμαστε στο 13ο κεφάλαιο.

   «Καὶ ἐστάθην ἐπὶ τὴν ἄμμον τῆς θαλάσσης· καὶ εἶδον ἐκ τῆς θαλάσσης θηρίον ἀναβαῖνον, ἔχον κέρατα δέκα καὶ κεφαλὰς ἑπτά, καὶ ἐπὶ τῶν κεράτων αὐτοῦ δέκα διαδήματα, καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτοῦ ὀνόματα βλασφημίας.»
(Αποκ. 13,1)
   Νέο λοιπόν όραμα για τον προφήτη. Στέκεται στην παραλία της θαλάσσης, από όπου βλέπει, αυτό το νέο του όραμα. Τί βλέπει; Θηρίον να ανέρχεται, να αναδύεται από την θάλασσα, γι' αυτό αναφέρει πρώτα τα κέρατα και μετά τα κεφάλια. Ενώ στον δράκοντα λέει πρώτα τα κεφάλια και μετά τα κέρατα. Πάρετε μία αγελάδα με κέρατα, βάλτε την μέσα στο νερό. Όταν σιγά-σιγά αρχίζει να βγαίνει, τί θα φανεί πρώτο, το κεφάλι ή τα κέρατά της;
Τα κέρατα θα φανούν πρώτα. Έτσι λοιπόν αντιστοιχεί ωραιότατα με μία ωραία λεπτή παρατήρηση. Πρώτα τα κέρατα αναφέρονται, διότι έχομε μία προοδευτική ανάδυση του θηρίου, προοδευτική, σιγά-σιγά βγαίνει, και κατά την προοδευτική ανάδυση, γίνεται και η περιγραφή που μας κάνει ο ιερός Ευαγγελιστής. Τώρα, άν αυτή η προοδευτική ανάδυση, έχει καμιά σχέση με την προοδευτική αποκάλυψη του αληθινού προσώπου του Αντιχρίστου μέσα στην Ιστορία, πιθανώς ναί.
Το θηρίο σας το είπα, αυτό είναι ο Αντίχριστος. Όπως λέγει και ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας : « Τοις δε αγίοις Μεθοδίω και Ιππολύτω και ετέροις εις αυτόν τον αντίχριστον το παρόν θηρίον εξείληπται ».
θεωρούν όπως λέγει, ο άγιος Μεθόδιος ο άγιος Ιππόλυτος και άλλοι, το θηρίο αυτό ότι είναι ο Αντίχριστος.
   Αλλά μας λέγει ακόμη, ότι αναδύεται από την θάλασσα,  η οποία συγγενεύει με την άβυσσο. Διότι, στο 11ο κεφάλαιο, όταν μας κάνει την περιγραφή του πολέμου του θηρίου με τους δύο μάρτυρες, μας λέγει εκεί το εξής : «..τὸ θηρίον τὸ ἀναβαῖνον ἐκ τῆς ἀβύσσου ποιήσει μετ᾿ αὐτῶν
- τών δύο μαρτύρων -
πόλεμον καὶ νικήσει αὐτοὺς καὶ ἀποκτενεῖ αὐτούς.»
(Αποκ. 11,7)
Εδώ μία μικρή παρένθεση, σας το έχω πεί, θα το πώ, ίσως και άλλες φορές θα το πώ. Συνήθεια του γραπτού, του τρόπου με τον οποίον εκθέτει τα πράγματα ο αγίος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής, είναι ο εξής. Σε κάποιο ανύποπτο σημείο, κάνει μία πολύ σύντομη περίληψη ενός θέματος που θα πει πιο κάτω. Προετοιμάζει λοιπόν τον αναγνώστη ότι, "θα μιλήσω γι' αυτό το θέμα πιο κάτω." Το αναφέρει αυτό με λίγες γραμμές και προχωρεί μετά και λέγει άλλα πράγματα. Έρχεται η ώρα και κάνει αναλυτική ανάπτυξη εκείνου που είπε, κάπου πιο μπροστά σε μιά ανύποπτη στιγμή.
Είναι ένα συγγραφικό ιδίωμα του αγίου Ιωάννου. Εκεί λοιπόν, μίλησε γι' αυτό το θηρίο που ανήλθε, αλλά εκεί μας λέγει, ότι ανήλθε από την άβυσσο, εδώ μας λέγει ότι ανέρχεται από την θάλασσα, συνεπώς θάλασσα και άβυσσος συγγενεύουν, μάλλον ταυτίζονται. Διότι, μία θάλασσα που δέν έχει, θα λέγαμε πυθμένα, αυτό θα πεί άβυσσος. Μήν ξεχνάτε, άβυσσος θα πεί (α) και βυθός, δηλαδή όχι βυθός.
Θάλασσες πολύ μεγάλες, πολύ βαθιές, 8.000 μέτρα 9.000 μέτρα που έχουμε πάνω στη γή.
(σ.σ το βαθύτερο σημείο της θαλάσσης είναι η Τάφρος των Μαριανών με βάθος 10.971 μ. στον δυτικό Ειρηνικό Ωκεανό).
Εάν κατεβάζουμε ένα σχοινί, κατεβάζουμε.. λέμε δεν έχει βυθό εδώ η θάλασσα και λέγεται άβυσσος.
Η θάλασσα συνεπώς, είναι το σύμβολο της αβύσσου, αλλά και αποτελεί ταυτοχρόνως τον αντίποδα του ουρανού. Στον ουρανό βρίσκεται ο θρόνος του Θεού, ενώ είς την άβυσσο, είς την θάλασσα, είναι η έδρα του Σατανά.
Προσέξτε, δέν είναι η θάλασσα, αυτή η θάλασσα όπως την ξέρουμε, είναι μία εικόνα. Προσέξτε, δέν είναι η θάλασσα, μη δηλαδή πούμε, πρέπει να 'χουμε το νου μας μήπως βγεί από την θάλασσα ο Αντίχριστος, θα 'τανε φοβερή πλάνη αυτό, η θάλασσα είναι δημιούργημα του Θεού. Είναι μία εικόνα, από που βγαίνει ο Αντίχριστος,  δηλαδή αυτό που λέμε, αυτός είναι απόβρασμα της αβύσσου. Δηλαδή έχει μέσα του, μεγάλη αβυσσαλέα κακία, απύθμενη κακία.
Είναι εικόνα λοιπόν.
   Ακόμα, κατά την Αγία Γραφή, η θάλασσα θεωρείται σύμβολο και αυτού του ανησύχου και ταραχώδους εθνικού κόσμου, ειδωλολατρικού κόσμου. Γράφει ο άγιος Ανδρέας (Καισαρείας) : « εκ της πολυταράχου του βίου τούτου θαλάσσης και πολυκύμονος εξερχόμενον.»
Ποίον; Το θηρίον!
Τί σημαίνει αυτό;
Ότι θα βγεί μέσα από αυτήν την αμαρτωλή κοσμικότητα. Δέν θα εξέλθει ο Αντίχριστος, ούτε από άγια οικογένεια, ούτε από άγιο μοναστήρι, ούτε από την Εκκλησία, αλλά θα βγεί, από την ταραγμένη κοσμικότητα, από την αμαρτωλή κοσμικότητα, από 'κει μέσα θα βγεί ο Αντίχριστος. Ακόμη εμφανίζεται ο Αντίχριστος ως θηρίον, για την απανθρωπία του αλλά και την παντελή έλλειψη ανθρωπίνων αισθημάτων. Τα εφτά κεφάλια και τα δέκα κέρατα, φανερώνουν τη συγγένειά του, προσέξτε, με τον δράκοντα, τον διάβολο, ο οποίος, στο προηγούμενο όραμα του ιερού Ευαγγελιστού, είδαμε ότι ο δράκων έφερε επτά κεφάλια και δέκα κέρατα.
Λοιπόν ο δράκων, ο διάβολος εφτά κεφάλια δέκα κέρατα, ο Αντίχριστος, εφτά κεφάλια δέκα κέρατα, κρατήσατέ το αυτό.  Λέγει ο Άγιος Ανδρέας Καισαρείας : « τα δέκα κέρατα, σύν τοίς διαδήμασιν,
- μαζί με τα στέμματα -
και επτά κεφαλαίς τήν τε του διαβόλου προς αυτόν
- τον Αντίχριστον -
ένωσιν αινίττονται, ταύτα γαρ αυτώ ανωτέρω ερμηνεύεται»
δείχνει την συγγένεια, και την ένωση που έχει ο Αντίχριστος με τον διάβολο. Και σημαίνει ακόμη, εφόσον τα κέρατα είναι το σύμβολο της δυνάμεως, ότι τη δύναμή του ο Αντίχριστος, Θα την πάρει από τον διάβολο. Αλλά και τα κεφάλια με τα στέμματα, που σημαίνει εξουσία, βασιλική εξουσία, που την έχει ο διάβολος κατά παραχώρηση του Θεού. Ενθυμείσθε τί είπε είς τον Κύριον, όταν τον ανέβασε είς το όρος το υψηλόν και εν στιγμής χρόνου πανοραματικός του έδειξε όλες τις βασιλείες της γής και του είπε, αν πέσεις να με προσκυνήσεις θα σου τις δώσω όλες, δικές μου είναι.
«Πάλιν παραλαμβάνει αὐτὸν ὁ διάβολος εἰς ὄρος ὑψηλὸν λίαν καὶ δείκνυσιν αὐτῷ πάσας τὰς βασιλείας τοῦ κόσμου καὶ τὴν δόξαν αὐτῶν
καὶ λέγει αὐτῷ· ταῦτα πάντα σοι δώσω, ἐὰν πεσὼν προσκυνήσῃς μοι.»
(Ματθ. 4, 8 - 9)
Δέν είναι δικές του, παρεχωρήθει να κυβερνά ο Διάβολος, από τον Θεό παρεχωρήθει, αυτη ή παρεχώρησης όμως αγαπητοί μου, είναι παροδική. Την παραχώρηση τώρα αυτή, θα την κάνει ο διάβολος είς τον Αντίχριστο. Είναι καταπληκτικό, προσέξατέ το.
Ο Αντίχριστος είναι άνθρωπος, θα γεννηθεί από μάνα και πατέρα.
Μάλιστα, αφού τελειώσουμε την παράγραφο για τον Αντίχριστο, πριν δούμε την περιγραφή του ψευδοπροφήτου τα υπόλοιπα τρία θέματα που μας υπολείπονται, - άν ο Θεός θέλει και βοηθήσει -  θα σας κάνω περιγραφή του Αντιχρίστου, όχι με βάση την περικοπή μόνο, αυτή, της αποκαλύψεως, αλλά από όλες τις πηγές που έχουμε και έχουμε πολλές, τόσο από την Αγία Γραφή Καινή και Παλαιά Διαθήκη, όσο και από τους πατέρες της εκκλησίας μας, που ερμηνεύουν και δίδουν κατά έναν εκπληκτικό τρόπο τα χαρακτηριστικά του Αντιχρίστου.
Αλλά αφού τελειώσουμε όμως αυτήν την περικοπή την ανάλυση της.
Τώρα, τούτο μόνο βλέπομε, ότι ο Αντίχριστος είναι άνθρωπος, γεννημένος από μάνα και πατέρα.
   Ο Χριστός, εμφανίζεται ώς άνθρωπος. Και είναι πραγματικός άνθρωπος ο Χριστός, πραγματικός, τέλειος άνθρωπος, αλλά και τέλειος Θεός. Θα τον δεί ο διάβολος, θα τον θεωρήσει αντίπαλο, θα τον ανεβάσει στο βουνό, μετά από τις 40 ημέρες νηστείας του και προσευχής του, διά να τον αλώσει. και θα του πεί, θα σου δώσω τις βασιλείες αν με προσκυνήσεις
«καὶ λέγει αὐτῷ· ταῦτα πάντα σοι δώσω, ἐὰν πεσὼν προσκυνήσῃς μοι.»
(Ματθ. 4,9)
και ο κυριος του είπε ύπαγε οπίσω μου Σατανά.
«τότε λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· ὕπαγε ὀπίσω μου, σατανᾶ·»
(Ματθ. 4,10)
Ο διάβολος, θα δεί τον Αντίχριστο ότι είναι δυνατή προσωπικότης, και θα κάνει το ίδιο που έκανε και είς τον Χριστόν. Θα του πεί, θα σου δώσω τις βασιλείες της γής, δηλαδή θα βασιλεύσεις εφ' όλης της γής, εάν με προσκυνήσεις, και αυτός θα τον προσκυνήσει.
Θα πηγαίνουμε παράλληλα, ο Χριστός, ο Αντίχριστος, ο πίθηκος του Χριστού.
   Τα εφτά κεφάλια όπως σας είπα, συμβολίζουν το πολυκέφαλο του κακού, αλλά και το πολυπρόσωπο των βοηθών του και των ακολούθων του.  Ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας, τους λέγει υπασπιστάς του, έχει σημασία θα το δούμε πιο κάτω. Επί των κεφαλών, ονόματα βλασφημίας. Τι σημαίνει αυτό;
Σημαίνει ότι, οι υπασπισταί του Αντιχρίστου - αυτοί είναι τα κεφάλια - τα εφτά κεφάλια, ο αριθμός 7, σημαίνει πλήθος, είναι αριθμός που φανερώνει πλήθος, σχετικός αριθμός, συμβατικός αριθμός, δέν είναι δηλαδή πραγματικός, 7, και σημαίνει ότι θα 'χει πλήθος υπασπιστών.
Επάνω στα κεφάλια, είναι γραμμένα τα ονόματα της βλασφημίας. Σημαίνει, ότι αυτοί οι υπασπισταί του Αντιχρίστου, δέ θα παύουν να αποδίδουν ποικίλες βλασφημίες, εναντίον του Ιησού Χριστού και της Εκκλησίας του, εκ των οποίων κορυφαία βλασφημία ποιά λέτε ότι είναι; Η άρνησης της Θεανθρωπίνης φύσεώς του Χριστού!
Είναι η κορυφαία βλασφημία. Και όπως λέγει ο άγιος Ανδρέας : « οὗτοι γὰρ ἐξ ἀρχῆς τὸν Χριστὸν βλασφημεῖν οὐ παύονται. » δέν έχουν σταματήσει από την αρχή να βλασφημούν τον Χριστόν, απο τον καιρό που ήλθε στον κόσμο. Έχομε αγαπητοί μου σήμερα την αίσθηση και την πληροφορία ότι αυτοί οι υπασπισταί του Αντιχρίστου έχουν γίνει στις ημέρες μας πάμπολλοι που βλασφημούν τον Χριστόν με το να τον παρουσιάζουν ψιλόν - το ψι με  γιωτα - γυμνόν άνθρωπον, σκέτον άνθρωπον, όχι τέλειον Θεόν και τέλειον άνθρωπον αλλά μόνον άνθρωπον.
Όπως είναι συγγραφείς, διηγηματογράφοι, μυθιστοριογράφοι, αρθρογράφοι.
Σε εφημερίδες, σε περιοδικά, σε βιβλία, σε εκδόσεις.. Θεατρικοί συγγραφείς που φτιάχνουν έργα θεατρικά και παρουσιάζουν τον Χριστόν ψιλόν άνθρωπον. Φέρ' ειπείν, Ιησούς Χριστός υπέρλαμπρο αστέρι, superstar, [...]
Θέλουν να δείξουν έναν αποδυναμωμένο Χριστόν, ένα Χριστόν ανήμπορο, έναν Χριστό όπως τον θέλουν οι Εβραίοι όπως τον θέλουν οι άθεοι , όπως τον θέλει ο Αντίχριστος, όπως τον θέλει ο διάβολος, συνεπώς, αυτοί είναι οι βλάσφημοι.
Ακόμη, εκπαιδευτικοί που παρουσιάζουν μία εικόνα του Χριστού στα σχολεία, οι δάσκαλοι, οι καθηγητές.. δόξα τω Θεώ όχι όλοι, όχι όλοι,
αλλά υπάρχουν εκπαιδευτικοί που λέγουν είς τους μαθητάς των ότι, και τί ήταν ο Χριστός?
Ακόμη, πολιτικοί που υποβιβάζουν το πρόσωπον του Χριστού.
Αγαπητοί, έχομε την αίσθηση ότι σήμερα, όλοι αυτοί είναι υπασπισταί του Αντιχρίστου, και που είναι τα ονόματα της βλασφημίας;
Τι νομίζετε ότι είναι η βλασφημία; Αυτές οι βλασφημίες που βρίζουνε, οι κοινές, οι συνηθισμένες, οι λεγόμενες βλασφημίες των θείων, στην αγορά και στον δρόμο και οπουδήποτε;
Βεβαίως, είναι βλασφημία αυτά τα πράγματα, δέν τίθεται θέμα. Ανατριχιάζεις άμα ακούσεις κάποιον άνθρωπο να βλασφημά το όνομα του Χριστού και της Παναγίας. Άν του πείς αυτουνού του ανθρώπου που βλασφημά τον Χριστόν, με τις γνωστές βλασφημίες, "έλα εδώ άνθρωπέ μου, πιστεύεις ότι ο Χριστός είναι Θεός;" Θα πεί "και ποιός σου είπε ότι εγώ δεν πιστεύω;" Συνεπώς, είναι μεν βλάσφημος, δέν αμνηστεύεται, δεν έχει μελίρρυτο στόμα, βλάσφημο στόμα έχει, αλλά δεν είναι η υψίστη βλασφημία. Μπορεί να είναι και άνθρωπος που να μή βλασφημά τα θεία, και να μιλάει ωραία, με ωραίες λέξεις, και να σου πεί όπως ο Άρειος που έλεγε, "ο Χριστός δεν είναι Θεός είναι κτίσμα." Όπως είναι οι Χιλιασταί, οι μελιστάλακτοι Χιλιασταί, πού νομίζεις ότι τρέχει μέλι από το στόμα τους, και είναι φοβεροί βλάσφημοι.
Αυτή είναι η φοβερή βλασφημία. Η άρνηση της Θεανθρωπίνης φύσεως του Ιησού Χριστού.
   Αλλά ακόμα, μας κάνει πάρα πολύ εντύπωση το εξής, ότι κανείς ιδρυτής θρησκείας, όπως είναι ο Μωάμεθ, ο Κομφούκιος, ο Βούδας κι όποιος άλλος, δέν βλασφημείται όπως φοβερά βλασφημείται ο Ιησούς Χριστός. Βέβαια, δέν είμεθα σε χώρους βουδιστικούς, της Ανατολής, άλλων θρησκειών.. αλλά να 'στε σίγουροι, δεν βλασφημούνται οι ιδρυτές των θρησκειών αυτών, αλλά βλασφημείται ο Χριστός.
Ξέρετε γιατί;
Διότι απλούστατα, όλες οι θρησκείες του κόσμου είναι δημιουργήματα του διαβόλου, είναι φυσικές θρησκείες, δέν είναι εξ αποκαλύψεως και είναι δημιουργήματα του διαβόλου και συνεπώς, δέν έχει λόγους ο διάβολος να διεγείρει τους ανθρώπους, να βλασφημούν τον Βούδα ή τον Κομφούκιο ή τον Μωάμεθ. Έχει λόγους όμως να βάζει τους ανθρώπους, να βλασφημούν τον Ιησούν Χριστόν.
Ο Βούδας κι ο Μωάμεθ, δέν είναι αντίπαλοι του διαβόλου, ο Χριστός είναι αντίπαλος του διαβόλου, γι' αυτό ακριβώς και βάζει τους ανθρώπους, να βλασφημούν.
Είναι τα ονόματα της βλασφημίας.
Και επειδή η θρησκεία του Χριστού είναι αληθής, είναι αληθής, προσέξτε είναι αληθής!
Και δέν δύναται να αντιπαραβάλλεται ούτε με καμία θρησκεία, που δυστυχώς θέλουμε να βάλουμε στα σχολεία μας την θρησκειολογία, δηλαδή, να αναφέρουμε και τα άλλα θρησκεύματα, για να δημιουργούμε συγκρίσεις για να υποβιβάσουμε με την στάθμη του χριστιανισμού, στην αντίληψη των μαθητών μας ότι ο χριστιανισμός είναι του αυτού επιπέδου με τις άλλες θρησκείες. Και εκεί ακούμε εκείνο το ανόητο: Έ, επειδή εγώ βρέθηκα Χριστιανός, με βάφτισαν οι γονείς μου είμαι Χριστιανός, θα μπορούσα να 'μουνα Βουδιστής. Αντί να πεί κανείς, ΔΌΞΑ ΤΩ ΘΕΏ που δέν είμαι μές στην πλάνη και στο ψεύδος αλλ' έχω γνωρίσει την αλήθεια. Βλέπετε, πάμε εκεί..
Οι υπασπισταί του Αντιχρίστου να κατεβάσουν την θρησκεία, τον χριστιανισμό, στο επίπεδο των άλλων θρησκειών..
Και επειδή ο χριστιανισμός είναι η αλήθεια και μόνη ή αλήθεια, η αποκεκαλυμμένη αλήθεια. Γι' αυτό τον λόγο ο διάβολος αφρίζει από κακότητα,!
   Αγαπητοί μου, το βιβλίο της αποκαλύψεως, κάθε φορά που κάνουμε μία περικοπή και την αναλύουμε, έρχεται να μας λέγει πάντοτε, πάντοτε, πάντοτε! Το μήνυμα, ότι πρέπει να σταθούμε όρθιοι και πρέπει να υπομείνουμε κάθε πειρασμό και κάθε δυσκολία.
Άς αφρίζει ο διάβολος, εμείς έχουμε τη βοήθεια, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού!


51η ομιλία στο βιβλίο της Καινής Διαθήκης
« Ιερά Αποκάλυψις ».

Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Ἱερά Ἀποκάλυψις " εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/kainh-diauhkh/iera-apokalycis
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40qa7vUvidbEX6OBGq3b9WeV

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

19 Ιουνίου 2021

Τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, ὁ Δάκτυλος τοῦ Πατρός.

†.Ζούμε πάλι, αγαπητοί μου, ἐν ἑορτῇ την χαρά της Πεντηκοστής. Είναι η χαρά από την παρουσία του Αγίου Πνεύματος, που υπεσχέθη ο Κύριος εις τους μαθητάς Του, αλλά και σε όλη την Εκκλησία, διαμέσου των αιώνων. Και ο Κύριος είπε:  « Ἀπὸ Ἱεροσολύμων μὴ χωρίζεσθαι,  ἀλλὰ περιμένειν τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ πατρὸς ἣν ἠκούσατέ μου (:«Μη χωριστείτε από τα Ιεροσόλυμα, αλλά να περιμένετε την υπόσχεση του Πατέρα μου, που σας την έχω πει») ὅτι Ἰωάννης μὲν ἐβάπτισεν ὕδατι, ὑμεῖς δὲ βαπτισθήσεσθε ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ οὐ μετὰ πολλὰς ταύτας ἡμέρας (:«Ο Ιωάννης εβάπτισε με νερό, σεις θα βαπτισθείτε με το Πνεύμα το Άγιον, όχι ύστερα από πολλές ημέρες»). Και η υπόσχεσις του Χριστού εξεπληρώθη δέκα ημέρες μετά την Ανάληψή Του. Και για να έρθει το Πνεύμα το Άγιον, έπρεπε να ανέλθει ο Υιός προς τον Πατέρα. Γι΄αυτό ο Κύριος είπε ότι «Συμφέρει ὑμῖν ἵνα ἐγὼ ἀπέλθω(:Σας συμφέρει εγώ για να φύγω). Ἐὰν γὰρ ἐγὼ μὴ ἀπέλθω(:διότι αν δεν φύγω), ὁ παράκλητος οὐκ ἐλεύσεται πρὸς ὑμᾶς (:ο Παράκλητος, το Πνεύμα το Άγιον, δεν θα έλθει σε σας)· ἐὰν δὲ πορευθῶ, πέμψω αὐτὸν πρὸς ὑμᾶς(:Όταν δε πάω στον ουρανό, τότε εγώ θα σας στείλω τον άλλον Παράκλητον, το Πνεύμα το Άγιον)».

     Διότι και ο Υιός λέγεται Παράκλητος, το δεύτερον πρόσωπον. Και το τρίτον πρόσωπον ομοίως λέγεται Παράκλητος, το Πνεύμα το Άγιον. Και τούτο γιατί έπρεπε να αλλάξει η ζωή των ανθρώπων, κι αυτό θα εγίνετο όχι με την διδασκαλία του Χριστού, αλλά με την παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Δηλαδή η θυσία του Χριστού θα άνοιγε τον δρόμο στο Πνεύμα το Άγιον, που θα εθέωνε τους ανθρώπους. Διότι από τον Πατέρα το Πνεύμα το Άγιον ανεκλήθη, από τους ανθρώπους, όταν αμάρτησαν. Οι πρωτόπλαστοι άμα αμάρτησαν, πολύ δε περισσότερον κατά την περίοδο του Κατακλυσμού, προ του Κατακλυσμού, όταν είπε ο Θεός ότι «Οὐ μὴ καταμείνῃ τὸ πνεῦμά μου ἐπ’ αὐτοῖς διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺς σάρκας(:Δεν θα μείνει ανάμεσά τους το Πνεύμα το Άγιον, γιατί έγιναν σαρκικοί άνθρωποι, υλισταί άνθρωποι)».

      Ο Υιός και το Πνεύμα το Άγιον είναι τα δύο πρόσωπα της Αγίας Τριάδος που αποστέλλονται από τον Πατέρα εις τον κόσμον δια να σωθεί δι’ αυτών ο κόσμος. Και το Πνεύμα το Άγιον δείχνει τον Υιόν εις τον κόσμον, δίνει την μαρτυρία Του περί του Υιού εις τον κόσμον, αλλά και ο Υιός συστήνει το Πνεύμα το Άγιον εις τον κόσμον. Έχομε μίαν αμοιβαίαν μαρτυρίαν. Το ένα πρόσωπο, ο Ένας Παράκλητος, παρουσιάζει τον έτερον Παράκλητον. Είναι αυτή η αμοιβαία συνεργασία του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, των δύο δηλαδή επαναλαμβάνω, Παρακλήτων, του δευτέρου και του τρίτου προσώπου. Προσέξτε, αμοιβαία συνεργασία.

     Στην Πεντηκοστή, ο Υιός στέλλει το Πνεύμα το Άγιον. Τι είπε προηγουμένως; «Πέμψω αὐτὸν πρὸς ὑμᾶς(:Θα σας τον στείλω τον Παράκλητον, Εγώ σε σας)». Έτσι, στην Πεντηκοστή ο Υιός στέλλει το Πνεύμα το Άγιον, και Εκείνο με τη σειρά Του, δίδει τη μαρτυρία, όπως θα δούμε προς το τέλος της ομιλίας μας, ότι ο Υιός είναι αληθής. Έτσι το Πνεύμα το Άγιον γίνεται ο δείκτης ή ο δάκτυλος του Πατρός που δείχνει τον Υιόν. Κρατήστε αυτό το σημείο γιατί πάνω σε αυτό θα περιστραφεί το θέμα μας. Το Πνεύμα το Άγιον γίνεται ο δείκτης, ο δάκτυλος του Πατρός, που δείχνει τον Υιόν. Δηλαδή «Αυτός είναι ο Υιός μου». Δείχνει τον Υιόν. Και ως δάκτυλος του Πατρός, διαρκώς δείχνει τον Υιόν. Και αυτό το βλέπομε διάχυτο μέσα εις την Αγίαν Γραφήν.

    Διάχυτο, αγαπητοί. Εις την Βάπτισιν δείχνει ο Πατήρ τον Υιόν. Τον δείχνει στον Ιωάννην. Αλλά πώς τον δείχνει; Με την παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Το Πνεύμα το Άγιον σαν περιστερά, δεν ήταν περιστέρι, ούτε… περιστερώθηκε, να το πω έτσι, ακριβέστερα, έγινε περιστέρι το Πνεύμα το Άγιον· όχι. Αλλά σαν περιστέρι, ως, σαν, δείχνει τον Υιόν. Γιατί; Να τι λέγει ο Ιωάννης ο ίδιος,  πώς δίνει τη μαρτυρία του. «Κἀγὼ οὐκ ᾔδειν αὐτόν(: «Κι εγώ», λέγει, «τον Υιόν δεν τον εγνώριζα»), ἀλλ᾿ ὁ πέμψας με βαπτίζειν ἐν ὕδατι, ἐκεῖνός μοι εἶπεν(:Αυτός μου είπε) · ἐφ᾿ ὃν ἂν ἴδῃς τὸ Πνεῦμα καταβαῖνον καὶ μένον ἐπ᾿ αὐτόν( : «Όταν δεις το Πνεύμα να κατεβαίνει και να μένει επάνω εις Αυτόν» - ως περιστερά, ξαναλέμε), οὗτός ἐστιν ὁ βαπτίζων ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ (:«Αυτός είναι ο Μεσσίας. Αυτός είναι ο Οποίος βαπτίζει με το Άγιον Πνεύμα») - όπως τώρα στέκεται εκείνο το Υπερώον που είχε 120 ανθρώπους, η μεγάλη κολυμβήθρα, που εβαπτίσθησαν μέσα εκεί όλοι οι ευρισκόμενοι, επαναλαμβάνω, 120 ψυχές, εβαπτίσθησαν με το Πνεύμα το Άγιον.

      Εξάλλου, όλα τα θαύματα που επετέλει ο Υιός ως άνθρωπος, ποιος τα ετέλει; Ξέρετε; Το Πνεύμα το Άγιον. Όλα τα θαύματά Του ο Χριστός τα έκανε από το Πνεύμα το Άγιον. Σας είπα ότι συνεργάζονται τα δύο αυτά πρόσωπα. Αν είχαμε χρόνο και απλωνόμουν, θα σας έλεγα πολλά πάνω σ’ αυτό.  Λέει ο Κύριος, σε μία περίπτωση που τον κατηγόρησαν ότι «ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια» κλπ. «εἰ δὲ ( λέει ο Χριστός: «Εάν δε») ἐν δακτύλῳ Θεοῦ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια» κ.λπ. κ.λπ. «Εάν», λέγει, «ἐν δακτύλῳ Θεοῦ». Και ποιος είναι ο δάκτυλος Αυτός του Θεού; Είναι το Πνεύμα το Άγιον. Λέγει ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας: «Δάκτυλον Θεοῦ τό Ἅγιον Πνεῦμα ἐστίν». Ποιος είναι ο δάκτυλος του Θεού; Το Άγιον Πνεύμα. Και τι είπε ο Χριστός; «Ἐν δακτύλῳ Θεοῦ βγάζω τα δαιμόνια. Βγάζω τα δαιμόνια με το Πνεύμα το Άγιον.

      Είναι χαρακτηριστικό αυτό. Είναι κάτι που δεν το γνωρίζουμε. Και όχι από κακία, από άγνοια, βάζομε στην άκρη το Πνεύμα το Άγιον. Ενώ θα έπρεπε το Πνεύμα το Άγιον να είναι το πρώτον. Διότι δι’ Αυτού πηγαίνομε εις τον Υιόν και διά του Υιού πηγαίνομε εις τον Πατέρα. Γι΄αυτό κάθε μας προσευχή, πώς αρχίζει; «Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας …». Η πρώτη προσευχή που κάνομε είναι το «Βασιλεῦ οὐράνιε». Αλλά και ο Μέγας Βασίλειος λέγει: «Δάκτυλος δέ Θεοῦ ἐν τούτοις τοῖς ὑπό Μωϋσέως καί τοῖς τοῦ Κυρίου σημείοις, εἲρηται τό Πνεῦμα». Όσα θαύματα έκανε ο Μωυσής στην Παλαιά Διαθήκη και φυσικά και οι προφήται και όσα θαύματα έκανε και ο Χριστός στην Καινή Διαθήκη, αυτά αναφέρονται εις το Πνεύμα το Άγιον. Γι΄αυτό, η αμφισβήτησις των θαυμάτων του Χριστού, που έδειχναν οι άρχοντες, αμφισβητούσαν, και όχι αμφισβητούσαν, αλλά κάτι περισσότερο· έλεγαν ότι «ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια», σαν αρχισατανάς, με τη δύναμη του αρχισατανά βγάζει τα δαιμόνια. Αν είναι δυνατόν! Αυτό καταλήγει, κατά την βεβαίωσιν του Χριστού, να είναι βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος. Γιατί βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος; Διότι το Πνεύμα το Άγιον τελεί τα θαύματα. Και μάλιστα φθάνει να λέγει ο Κύριος ότι εκείνος που εβλασφήμησε εις το Πνεύμα το Άγιον, δεν έχει άφεσιν αμαρτιών ούτε εδώ, ούτε εις τον ουρανό. Ποτέ.

    Εδώ μία μικρή παρένθεση. Ξέρω αγαπητοί μου, ότι όσοι ακούσουν αυτή τη θέση, κάτι παθαίνουν. Και τους έρχεται μία ιδέα ότι κάπου εβλασφήμησαν το Πνεύμα το Άγιον. Και τους πιάνει τρομάρα: «Ώστε, δεν θα συγχωρηθώ;». Προς Θεού. Είναι μία ιδεοληψία αυτό. Δεν είναι αυτό που λέγει ο Χριστός. Και παρακαλώ πολύ, μη σας κολλήσει η ιδέα, γιατί θα σας βασανίζει πάρα πολύ αυτό. Προσέξατέ το. Είναι σοβαρό πράγμα τι θα πει έχω βλασφημήσει κατά του Αγίου Πνεύματος. Και μόνο γιατί ανησυχώ μήπως εβλασφήμησα, δείχνει ακριβώς ότι έχω το Πνεύμα του Θεού. Άρα δεν εβλασφήμησα. Το λέγω, σας είπα, κολλάει σαν στρείδι εις την ψυχήν.

    Αλλά ας δούμε, μέσα εις τον χώρον της Αγίας Γραφής, πώς ενεργούσε το Άγιον Πνεύμα και πώς εμείς το ανευρίσκομε και το δοξάζομε. Αρκεί να λάβωμε υπόψιν ότι Εκείνο, το Πνεύμα το Άγιον, μας δείχνει τον Υιόν και εμείς πιστεύομε. Αν το Πνεύμα το Άγιον δεν μας δείξει τον Υιόν, τον Ιησούν Χριστόν, δεν φθάνομε ποτέ εις τον Υιόν. Να τι λέει ο Απόστολος Παύλος: «Οὐδείς δύναται εἰπεῖν Κύριον Ἰησοῦν εἰ μή ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ». Κανείς· δεν μπορείς να πεις τον Ιησούν, τον άνθρωπον Ιησούν, να Τον πεις Κύριον, δηλαδή Θεόν, εάν δεν έχεις το Πνεύμα το Άγιον. Και με βάση το τελευταίο, να σας δώσω κι ένα «πειρατήριον», δοκιμαστήριον. Όταν σας έρθει η ιδέα μήπως εβλασφημήσατε κατά του Αγίου Πνεύματος ρωτήστε τον εαυτό σας: «Πιστεύω ότι ο Χριστός είναι Θεός; Πιστεύω. Τέλειωσε. Δεν εβλασφήμησα κατά του Αγίου Πνεύματος. Έχω το Πνεύμα του Θεού. Το έχω». Δεν μπορείς να αναγνωρίσεις τον Υιόν ως Θεόν, αν δεν έχεις το Πνεύμα του Θεού. Κι εδώ μάλιστα, αγαπητοί μου, αν, ρωτήστε γύρω, ιδίως στην εποχή μας: -«Πιστεύεις ότι ο Ιησούς είναι όντως Θεός;»- «Δεν ξέρω, αμφιβάλλω, μπα, όχι, κάποιος σπουδαίος άνθρωπος πρέπει να είναι». Αυτός, δεν έχει το Πνεύμα το Άγιον. Διότι αν είχε το Πνεύμα το Άγιον, θα ομολογούσε τη θεότητα του Ιησού. Θέλω να το θυμόσαστε αυτό. Παρακαλώ αυτό.

     Διαβάζομε στο βιβλίο της Εξόδου, στην Παλαιά Διαθήκη: «Γεγραμμένας(δηλαδή τας πλάκας) τῷ δακτύλῳ τοῦ Θεοῦ». Είναι στο 31ο κεφάλαιο. Ότι οι πλάκες που πήγε ο Μωυσής στο βουνό, επάνω στο Σινά, αυτές γράφτηκαν όχι από το χέρι του Μωυσή. Αλλά εγράφησαν από το δάκτυλο του Θεού. Το δάκτυλο του Θεού χάραξε τα γράμματα. Ποιο είναι το δάκτυλο του Θεού εδώ; Είναι το Πνεύμα το Άγιον. Το Πνεύμα το Άγιον καταγράφει στις λίθινες πλάκες τον νόμο. Το ίδιο πράγμα συναντούμε και εις το Δευτερονόμιο, στο 9ο κεφάλαιο: «Τάς δύο πλάκας γεγραμμένας ἐν τῷ δακτύλῳ τοῦ Θεοῦ». Ώστε το Πνεύμα του Θεού καταγράφει τις πλάκες που θα περιείχαν τον νόμον. Και μας εξηγεί η επιστολή του Βαρνάβα(αποστολικός Πατήρ): «Καὶ ἔλαβεν -Ποιος; Ο Μωυσής- παρά Κυρίου, τάς δύο πλάκας τάς γενομένας τῷ δακτύλῳ τῆς χειρὸς Κυρίου ἐν Πνεύματι ». Είναι από την επιστολή του Βαρνάβα· αν θέλετε, 14η παράγραφος, αν σας ενδιαφέρει. Ώστε, ποιος είναι ο δάκτυλος του Θεού; Το Πνεύμα το Άγιον. Ναι. Και ο Μέγας Αθανάσιος βεβαιώνει: «Τό Ἅγιον Πνεῦμα δάκτυλον Θεοῦ καλεῖ». Αλλά και ο Δίδυμος ο Αλεξανδρέας λέγει: «Πνεῦμα  ὅ καί δάκτυλον Θεοῦ εἶναι διδασκόμεθα ἐν τῷ Εὐαγγελίῳ». Πού; Πού στο Ευαγγέλιο; Αυτό που προηγουμένως σας είπα: «δακτύλῳ Θεοῦ κάνω τα θαύματα» που είπε ο Χριστός. Είναι στο 11ο κεφάλαιον στον 20όν στίχον. Διδασκόμεθα τι; Ότι ο δάκτυλος του Θεού είναι το Πνεύμα το Άγιον.

      Και πάλι ο Δίδυμος: «Ὁ δάκτυλος τοῦ Θεοῦ ὁ μεταβαλὼν τὸν εἰς ζῶα, ὁ  Παράκλητος ἦν, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας». Τι ωραίο αυτό! Θαυμάσιο! Τι είναι ο δάκτυλος του Θεού; «Αυτός ο οποίος μετέβαλε τον χουν, το χώμα σε ζώα, δηλαδή σε ζωές, σε υπάρξεις, σε ζωντανές υπάρξεις». Είπεν ο Θεός να ανατείλει χορτάρι, να γίνουν τα ζώα, το ένα το άλλο, πρώτα τα ερπετά, μετά τα θηλαστικά, τα πτηνά…Ποιο είναι εδώ που μεταβάλλει τον χουν, γιατί και τον άνθρωπο- χοῦν ὁ Θεός λαβών ἀπό τῆς γῆς…-ποιο είναι εκείνο που μεταβάλλει την άψυχον ύλην, να μιλήσωμε με σύγχρονη γλώσσα, σε ζωή, αυτό που λέμε το φαινόμενον της ζωής, στην ζώσαν ύλην; Το Πνεύμα το Άγιον. Τι λέει εδώ; Ὁ Παράκλητος ἦν. Ήτο ο Παράκλητος, το Πνεύμα της αληθείας. Είναι εκπληκτικό, αγαπητοί μου.

      Εξάλλου, μας λέει ήδη από τους πρώτους στίχους, στο πρώτο κεφάλαιο της Γενέσεως η Αγία Γραφή: «Πνεῦμα Θεοῦ ἐπεφέρετο ἐπάνω τῶν ὑδάτων (-τα νερά)».. Επάνω των υδάτων επεφέρετο το Πνεύμα το Άγιον. «Ἐπεφέρετο». Αν πάρωμε την εικόνα της περιστεράς, του πτηνού -εικόνα είναι. Δεν είναι πτηνόν, ο Θεός να φυλάξει, το Πνεύμα το Άγιον. Εικόνα είναι- τότε έχομε την εξής συμπλήρωση εικόνος. Ότι… τι κάνει το Πνεύμα το Άγιον επάνω από τα νερά; -Συμπλήρωση εικόνος- . Επωάζει εις τα ύδατα την ζωήν. Γι'αυτό, το ξέρομε από την Επιστήμη, ότι η ζωή πρωτοεμφανίσθη στα ύδατα, εις τα νερά.

    Τα θαύματα του Μωυσέως, ως δάκτυλος Θεού χαρακτηρίζονται. Όταν ο Μωυσής επέφερε την πληγήν εκείνην των σκνιπών(σκνιφών, σκνίψ, τῆς σκνιφός. Εμείς το λέμε σκνίψ, τῆς σκνιπός, η σκνίπα, η γνωστή μας σκνίπα) η οποία εβασάνιζε ανθρώπους και ζώα, οι μάγοι του Φαραώ, προσπαθούσαν να επαναλαμβάνουν την πληγήν κι έτσι να σκληραίνει η καρδιά του Φαραώ, ότι δεν είναι τίποτα ο Μωυσής. «Ποιος Μωυσής και ποιος Θεός;». Ξέρετε τι είπαν οι μάγοι; Οι επαοιδοί, οι μάγοι, εις τον Φαραώ; «Δάκτυλος Θεοῦ ἐστί τοῦτο». «Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα». Είναι ο δάκτυλος του Θεού.

     Εξάλλου, αν δάκτυλος Θεού χαρακτηρίζεται το Πνεύμα το Άγιον, ο Υιός χαρακτηρίζεται ως βραχίων του Θεού. Ο Θεός Πατήρ, ο βραχίων ο Υιός, τα δάκτυλα ή ο δάκτυλος το Πνεύμα το Άγιον. Με άλλα λόγια, αν θέλετε να σας το πω με μίαν θεολογικήν έκφρασιν, θα λέγαμε: «Ό,τι δημιουργείται, ό,τι υπάρχει, ό,τι συντηρείται, πώς γίνεται; Ὁ Πατήρ, δι’ Υἰοῦ (διαμέσου του Υιού) ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι». Αυτή είναι η θεολογική έκφρασις. Κατά τον ίδιο τρόπο ενεργεί ο Άγιος Τριαδικός Θεός. Όχι μόνο στη δημιουργία του ανθρώπου αλλά και εις την αναδημιουργία του, δηλαδή στη σωτηρία του. Γράφει ο Απόστολος Παύλος στους Κορινθίους: «Ἡ ἐπιστολὴ ἡμῶν ὑμεῖς ἐστέ ( :Η δική μας επιστολή είσαστε εσείς. Γιατί επιστολή στέλνει και τους λέει: Εσείς είσαστε η επιστολή η δική μας. Πού; Πώς;) ἐγγεγραμμένη (που είναι γραμμένη) ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν (:που είναι γραμμένη στις καρδιές μας) γινωσκομένη καὶ ἀναγινωσκομένη (που αναγνωρίζεται και διαβάζεται),ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων (Α, αυτός είναι Χριστιανός. Γιατί; Άλλαξε η ζωή του. Είναι καινούριος) φανερούμενοι ὅτι ἐστὲ ἐπιστολὴ Χριστοῦ διακονηθεῖσα ὑφ᾿ ἡμῶν(:Γίνεται φανερό ότι είσαστε επιστολή Χριστού, που διακονήθηκε από μας) ἐγγεγραμμένη οὐ μέλανι (:γραμμένη όχι με μελάνι) ἀλλὰ Πνεύματι Θεοῦ ζῶντος οὐκ ἐν πλαξὶ λιθίναις, ἀλλὰ ἐν πλαξὶ καρδίαις σαρκίναις». «Όχι όπως τότε το Πνεύμα το Άγιον κατέγραψε στις λίθινες πλάκες τον νόμο, αλλά τώρα», θα λέγαμε, «εις τα φύλλα της καρδιάς σας έρχεται πάλι το Πνεύμα το Άγιον κι εκεί καταγράφει τον νόμον». Ώστε να είσαστε επιστολή γινωσκομένη, αναγνωριζομένη και αναγινωσκομένη. Και να μπορούν να την διαβάζουν οι άνθρωποι. Να λένε: «Αυτός είναι ο Χριστιανισμός. Ωραίες ψυχές…». Αυτό δείχνει ότι η μεταβολή της καρδιάς μας είναι έργον του Αγίου Πνεύματος· που γράφει τις εντολές Του ο Θεός ἐν δακτύλῳ, ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι  δηλαδή.

    Ένας μάρτυς, του 250 μετά Χριστόν, ο Πιώνιος, μαρτύρησε στη Σμύρνη, αναφερόμενος εις τον άγιον Πολύκαρπον, λέει: «Τάς τοῦ Θεοῦ ἐντολάς, ἐν τῷ τῆς ψυχής πίνακι και τῇ τῆς καρδίας πλακί, δακτύλῳ Θεοῦ Πνεύματι Ἁγίῳ ἀναγεγραμμένας ἒχων». Ποιος ἒχων; Ο Πολύκαρπος, επίσκοπος Σμύρνης. Τι; Τας εντολάς του Θεού, στον πίνακα, το πινάκιον, τον πίνακα της ψυχής του και εις την πλάκα της καρδιάς του, γραμμένο τον νόμο με τον δάκτυλο του Θεού, δηλαδή με το Πνεύμα το Άγιο. Τι ωραίο!

    Ώστε λοιπόν, αν εγώ πιστεύω, αν τηρώ τις εντολές, ποιος έγραψε μεσ΄την καρδιά μου όλα αυτά; Το Πνεύμα το Άγιον. Και αυτό είναι μία παράλληλος θέσις ως έννοια, μ’ αυτό που λέει ο 76ος Ψαλμός: «Καί αὔτη ἡ ἀλλοίωσις τῆς δεξιᾶς τοῦ Ὑψίστου». Πώς αυτός ο άνθρωπος είναι τέτοιος; Απλώς αλλοιώθηκε από το δεξί χέρι του Θεού. Ποιο είναι το δεξί χέρι του Θεού; Είναι ο Πατήρ, ο βραχίων είναι ο Υιός και ο δάκτυλος, οι δάκτυλοι, το Πνεύμα το Άγιον. Έτσι επέρχεται αυτή η αλλοίωσις.

    Κάτι παρόμοιο αναφέρει και ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας: «Ἐνεχάραξε -λέγει- ταῖς ἁπάντων καρδίαις (:σε ολονών τις καρδιές των πιστών) ὁ τοῦ Πατρός κάλαμος-άλλο σχήμα, εδώ- τουτέστιν ὁ Υἰός, την παντός είδησιν αγαθού, οἰονεί τινι δακτύλῳ Θεοῦ , τότε  τοῦ Πατρός καί τῷ ιδίῳ χρῴμενος Πνεύματι». Ο Πατήρ χαράσσει με καλάμι ή με σμίλη. Καλάμι είναι που γράφω. Ήταν το καλάμι που έγραφαν, ο κάλαμος. Δηλαδή ο Υιός, λέγει. Και τι τώρα εδώ χαράσσεται; Σαν δάκτυλος Θεού που χαράσσει τα αγαθά, ο Πατήρ εις την ανθρώπινη καρδιά.

     Αγαπητοί, σήμερα γιορτάζουμε την Αγία Πεντηκοστή. Τι σημαίνει αυτό; Ότι έρχεται το Πνεύμα το Άγιον στους μαθητάς, αλλά και στους λοιπούς πιστεύσαντες ότι ο Υιός είναι αληθής Θεός. «Καὶ ἐλθὼν ἐκεῖνος -είπε ο Χριστός- ἐλέγξει τὸν κόσμον -Ποιος; Όταν θα έρθει ο Παράκλητος-  περὶ ἁμαρτίας καί περί δικαιοσύνης καί περί κρίσεως». Και εξηγεί ο ίδιος ο Κύριος: «Περὶ ἁμαρτίας μέν ὅτι οὐ πιστεύσουσιν εἰς ἐμὲ». Τι θα πει «ἐλέγξει»; Θα πει, όπως λέγει ο Χρυσόστομος, «δείξει». Θα δείξει. «Πλημμεληκότας ἀσύγγνωστα». Ότι έχουν αμαρτήσει ασυγχώρητα οι άνθρωποι, οι οποίοι δεν πίστεψαν εις τον Ιησούν Χριστόν. Και θα τους ελέγξει, θα τους το δείξει το Πνεύμα το Άγιον. Τι θα δείξει; Θα δείξει: την εμμονή στην απιστία τους. Παρά τα όσα δείγματα της ταυτότητος του Ιησού. Και αυτή θα είναι κατεξοχήν η αμαρτία των εσχάτων.

     Απ’ αυτούς τώρα, όχι μόνον τους Εβραίους τότε, αλλά και από τους Χριστιανούς που θα αρνηθούν, θα απορρίψουν την πίστιν. Όπως και οι σύγχρονοι Έλληνές μας σήμερα απορρίπτουν τον Ιησούν Χριστόν. Όταν βγαίνουν και μιλάνε και λένε και εύχονται Πρωτοχρονιές, Χριστούγεννα και τούτα και εκείνα και Πάσχα, ακούσατε ποτέ… λένε «Θεός», αλλά για Θεό μιλάνε και οι Βουδισταί, για Θεό μιλάνε και οι Μασώνοι. Ακούσατε ποτέ εσείς, ποτέ ακούσατε το όνομα Χριστός; Τον απορρίπτομε τον Ιησούν Χριστόν. Αυτή είναι η μεγάλη αμαρτία. Και δείχνει το Πνεύμα το Άγιον, γιατί αμαρτάνομε.

      Και περί δικαιοσύνης, λέει, θα ελέγξει, θα δείξει. Τι; Λέει ο Θεοφύλακτος: «Δεῖξαι αὐτοῖς ὅτι δίκαιος ὢν (ὁ Υἰός δίκαιος ὑπάρχων) καί ἂληπτον παρασχόμενος βίον, ἀδίκως, ὑπ’ αὐτῶν ἀνῃρέθη». Ήταν ο κατεξοχήν Άγιος. Και τον κατεδίκασαν εις θάνατον οι άνθρωποι. Ότι δηλαδή οι δικασταί του Χριστού έκριναν Αυτόν ένοχον, αλλά η Πεντηκοστή θα ανέτρεπε την απόφασιν αυτήν. Ποια; Θα αποδείξει ο Παράκλητος εις τον κόσμον ότι ο Ιησούς υπήρξε, ο Χριστός υπήρξε ο Δίκαιος. Γιατί αλλιώτικα θα έπρεπε σαν σφετεριστής θείων ιδιοτήτων… Τι έλεγαν οι Εβραίοι; «Είπε», λέγει, «ότι είναι Υιός του Θεού», είπαν στον Πιλάτο. «Θέλει σκότωμα!». Σαν σφετεριστής θείων ιδιοτήτων και χαρακτηριστικών, πού θα έπρεπε να είναι; Εις την κόλασιν. Αλά δεν είναι εις την κόλασιν. Πού είναι; Εις τον ουρανό μετά του Πατρός. Έτσι ανατρέπει η Πεντηκοστή την απόφαση του Συνεδρίου ότι ο Ιησούς ήταν ένοχος.

    Ακόμη, ο Χριστός είπε, περί δικαιοσύνης αυτό, ότι «πρὸς τὸν πατέρα μου ὑπάγω καὶ οὐκέτι θεωρεῖτέ με». «Δεν πάω στον Άδη. Πηγαίνω στον Πατέρα μου». Και όταν ανελήφθη και τον είδαν υπέρ 500 άνθρωποι, όταν ανελαμβάνετο, πού ανελαμβάνετο; Εις τον ουρανόν. Και πού εκάθισε; Εις τα δεξιά του Θεού Πατρός.

    Αλλά και περί Κρίσεως. Θα κρίνει το Πνεύμα το Άγιον. Τι δηλαδή; Ο άρχων του κόσμου τούτου ποιος είναι; Ο διάβολος. Καταδικάζεται οριστικά. Περί της κρίσεως, θα πει ο Κύριος, «περὶ δὲ κρίσεως, ὅτι ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου κέκριται». Ότι ο άρχων του κόσμου τούτου έχει κριθεί, έχει καταδικαστεί. Οριστικά και αμετάκλητα. Αφού πιστεύουν εις τον Χριστόν οι άνθρωποι και με τον τρόπον αυτόν απομακρύνουν, πρώτα πρώτα από τη ζωή τους τον σατανά. Τον απορρίπτουν. Και ακόμη με το όνομα του Χριστού ο σατανάς φυγαδεύεται· όταν διαβάζομε Εξορκισμούς.

     Όλα αυτά εργάζεται το Πνεύμα το Άγιον. Πού; Σαν δάκτυλος του Πατρός, δικαιώνει τον Ενανθρωπήσαντα Λόγον ενώπιον του κόσμου, ενώπιον της Ιστορίας αλλά και χαράσσει τις εντολές του Θεού στις ανθρώπινες καρδιές που μεταβάλλονται και γίνονται καινούριες. Γι' αυτό, αγαπητοί, ας δοξάσουμε το Πνεύμα το Άγιο, το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος· που κατήλθε στην Εκκλησία και διαρκώς σώζει τους ανθρώπους.


603η ομιλία στην κατηγορία « Ομιλίες Κυριακών ».

Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Ὁμιλίαι Κυριακῶν " εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/diafora-uemata/omiliai-kyriakvn
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40r0WAxMpRb0tx6ts1zsQWMh

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Κατηχήσεις αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων.


















































 Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :

"Κατηχήσεις Ἁγίου Κυρίλλου" εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/diafora-uemata/katixhseis-agioy-kyrilloy
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40pflatKwmt7YTFImD8-XbX0

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

12 Ιουνίου 2021

Οἱ ἑτεροδιδασκαλοῦντες.

†.Ο Απόστολος Παύλος, αγαπητοί μου, επιστρέφει από την περιοδεία του στην Ελλάδα κατευθυνόμενος προς Ιερουσαλήμ. Το ταξίδι του ήτο δια θαλάσσης. Σε κάποια λιμάνια σταθμεύει, για να δει σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, πώς πηγαίνουν οι Εκκλησίες που είχε ιδρύσει. Εστάθμευσε και εις την Μίλητον. Δεν πήγε εις την Έφεσον, διότι δεν έμενε χρόνος, αλλά μετεκάλεσε, δηλαδή εκάλεσε από την Έφεσον τους πρεσβυτέρους της Εκκλησίας της Εφέσου, για να τους δει για λίγο, ακριβώς για να μη χρονοτριβήσει, επειδή εβιάζετο να πάγει εις τα Ιεροσόλυμα και να προλάβει την εορτήν της Πεντηκοστής. Η συνάντησίς του αυτή με τους πρεσβυτέρους της Εκκλησίας της Εφέσου, έμεινε ιστορική. Και είναι μία από τις ένδοξες σελίδες της Καινής Διαθήκης από πλευράς ποιμαντικής, αλλά και διότι εκεί εις ό,τι διημείφθη και είπε στους πρεσβυτέρους της Εφέσου, εκεί και ξεδιπλώθηκε η απέραντη ψυχή του Παύλου, σε ένα ανείπωτο ουράνιο μεγαλείο.

      Είναι μία αθάνατη όντως ποιμαντική σελίδα αυτή της Καινής Διαθήκης. Μια σελίδα γραμμένη όντως από το Πνεύμα το Άγιον. Θα μείνουμε σε ό,τι ειπώθηκε, μόνο σε ένα βαρυσήμαντο σημείον, το οποίον αποτελεί και ένα κεντρικόν μέρος, κεντρικό σημείο της όλης του αυτής ομιλίας. Αναφέρεται στο θέμα ότι μετά την αναχώρησή του θα εισορμούσαν «λύκοι βαρεῖς», δηλαδή αιρετικοί εις το ποίμνιον της Εκκλησίας της Εφέσου και θα το κατεσπάρασσαν. «Ἐγὼ γὰρ οἶδα τοῦτο(:Διότι γνωρίζω τούτο, λέγει), ὅτι εἰσελεύσονται μετὰ τὴν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς(:Μετά την εδώ άφιξίν μου κι όταν θα αναχωρήσω, θα εισέλθουν λύκοι βαρείς)εἰς ὑμᾶς(:στην Εκκλησία της Εφέσου), μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου(:δεν θα λυπώνται καν το ποίμνιο, όταν θα το κατασπαράσσουν) καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν(:Αλλά και κάποιοι από σας που με ακούτε τώρα, θα σηκωθούν και θα αρχίσουν να ομιλούν πράγματα ανορθόδοξα, διεστραμμένα, με σκοπό να αποσπούν τους μαθητάς και να τους κάνουν οπαδούς των). Διὸ γρηγορεῖτε (:Γι'αυτό μένετε ξύπνιοι, μένετε άγρυπνοι και προσέχετε και τον εαυτόν σας και το ποίμνιο που σας ενεπιστεύθη ο Κύριος)».  

      Εδώ βλέπει ο Απόστολος Παύλος αγαπητοί μου, με το προφητικό του μάτι ότι μετά, όπως είπαμε την αναχώρησή του, θα εισβάλλουν αιρετικοί εις το ποίμνιο της Εκκλησίας. Αξίζει να δούμε με τι χαρακτηρισμούς ομιλεί δια τους αιρετικούς αυτούς. Βέβαια δεν μας ομιλεί περί ποιας αιρέσεως ή περί ποιων αιρέσεων, αλλά έμμεσα το βγάζουμε, θα το δείτε λίγο πιο κάτω. Αν θα θέλαμε λοιπόν να κάνουμε μία ανάλυση, μία ανατομία της ψυχολογίας των αιρετικών, θα βλέπαμε, πάντα, κατά τους χαρακτηρισμούς του Παύλου, ότι πρώτον είναι λύκοι. Εφόσον γίνεται λόγος περί ποιμνίου, έχομε την εικόνα του ποιμνίου, τι χειρότερο, τι βαρύτερο θα μπορούσε να σταθεί για ένα ποίμνιον από την παρουσία λύκων; Και ο Κύριος ομίλησε περί ποιμνίου και λύκων. Όταν είπε: «Προσέχετε δὲ ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν -γιατί αυτοί είναι οι «λύκοι»-, οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προβάτων(:με σχήμα πράου και ακάκου εργάτου), ἔσωθεν δέ εἰσι λύκοι ἅρπαγες (:Από μέσα τους όμως είναι λύκοι που αρπάζουν και δεν χορταίνουν)».

    Έτσι, κάθε αιρετικός είναι ένας λύκος. Αλλά ακόμα είναι και ένας κλέπτης. Όπως πάλι ο Κύριος λέγει: «Ὁ κλέπτης οὐκ ἒρχεται εἰ μή ἵνα κλέψῃ και θύσῃ και ἀπωλέσῃ». Δεν έρχεται παρά να κλέψει, να θυσιάσει, να σφάξει και να καταστρέψει. Έτσι η αίρεσις φαίνεται πολύ καλά εδώ ότι είναι η μεγαλύτερη καταστροφή της ψυχής. Λέγεται κλέπτης ακόμη ο αιρετικός, γιατί κλέπτει την αθάνατη ψυχή. Αυτή για την οποία, όπως λέγει ο Απόστολος Παύλος, περιποιήθηκε, εφρόντισε δια του ιδίου Του αίματος. Ακόμη χαρακτηρίζονται οι αιρετικοί «λύκοι βαρεῖς». Όχι απλώς λύκοι. Αλλά βαρείς λύκοι. Όπως λέγει ο Ιερός Χρυσόστομος: «Οὐχ ἁπλῶς εἶπε, Λύκοι, ἀλλὰ προσέθηκε, Βαρεῖς(Δηλαδή «προσέθεσε και τον χαρακτηρισμόν ‘’βαρεῖς’’»), τὸ σφοδρὸν αὐτῶν καὶ ἰταμὸν αἰνιττόμενος». Για να δείξει πόσο είναι φοβεροί, σφοδροί, αναίσχυντοι και θρασείς οι αιρετικοί.

     Ακόμη, λέει ο Απόστολος Παύλος, «μή φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου», «δεν θα λυπώνται το ποίμνιον». Ξέρετε ότι ένας κλέπτης, ένας ληστής, ένας λύκος, δεν εφρόντισε για το ποίμνιον, γι΄αυτό μπαίνει, σφάζει, καταστρέφει, ποδοπατεί, γιατί δεν είναι δικό του. Οι σκοποί των αιρετικών είναι ιδιοτελείς. Δεν λογαριάζουν τι κακό θα επιφέρουν, ούτε λυπώνται εάν ο Χριστός έδωκε το αίμα Του. Έστω κι αν επικαλούνται το όνομα του Χριστού. Δεν λυπώνται το αίμα του Χριστού, που εφρόντισε και εθεμελίωσε την Εκκλησία.

    Ακόμη θα είναι, λέει ο Απόστολος Παύλος, «λαλοῦντες διεστραμμένα». Αυτό εξάλλου είναι το κύριον χαρακτηριστικόν των αιρετικών. Ότι η διδασκαλία των θα είναι διεστραμμένη. Δηλαδή τέτοια που δεν θα οδηγεί εις την σωτηρίαν. Θα είναι οι ετεροδιδασκαλούντες. Εκείνοι που θα διδάσκουν άλλα πράγματα, ξένα πράγματα. Τι θα διδάσκουν; Ετεροδιδασκαλίαν. Αυτός εξάλλου είναι και ο κύριος σκοπός τους. Ποιος λέτε; «τοῦ ἀποσπᾶν -ακόμη ένας χαρακτηρισμός- τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν». Γιατί;  Διότι όλη αυτή η ιστορία των αιρετικών, επειδή δεν πείθονται εις την παράδοσιν και ερμηνείαν του λόγου του Θεού, της Αγίας Γραφής, αυτήν που είναι κατατεθειμένη μέσα εις την Αγίαν Γραφήν, είναι η κενοδοξία, είναι η υπερηφάνεια. Θέλουν να επιδειχθούν, θέλουν να πρωτοτυπήσουν. Βεβαίως είναι μία πρωτοτυπία δαιμονική.

     Γι’ αυτό λέγει εδώ ο Απόστολος Παύλος: «Ο σκοπός τους; Να αποσπάσουν μαθητάς». Από πού να τους αποσπάσουν; Από την εν Χριστώ απλότητα, από την Αλήθεια. Και τι να τους κάνουν; Να τους αποσπάσουν ὀπίσω αὐτῶν. Δηλαδή να τους καταστήσουν οπαδούς. Όπως λέγει ο Αμμώνιος: «Ὁ γάρ τῶν αἱρετικῶν σκοπός σπουδάζει, οὐ τῷ Κυρίῳ, ἀλλ' ἑαυτοῖς περιποιῆσαι λαόν, ἵνα ἑαυτοῖς καυχῶνται». Φροντίζουν να δημιουργούν έναν κύκλον ανθρώπων, ένα λαό όχι τον λαό του Κυρίου, για να καυχηθούν. Ότι «εγώ έχω την δυνατότητα να συγκεντρώσω λαό γύρω από το όνομά μου. Είμαι σπουδαίος». Δηλαδή φοβερή, αθεράπευτη, ναι, το τολμώ να το πω, αθεράπευτη κενοδοξία και υπερηφάνεια. Γιατί είπα: «αθεράπευτη»; Γιατί λέγει ο Απόστολος Παύλος στον Τίτο στη επιστολή του προς τον Τίτον, επίσκοπο Κρήτης, του λέγει ότι… «Φρόντισε γιατί κάποιος μπορεί να έχει απλώς παρασυρθεί, να έχει πλανηθεί, να τον βοηθήσεις να επανέλθει εις την πίστιν. Δεν το καταφέρνεις; «Μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ(:Να παραιτηθείς) εἰδὼς(:γνωρίζοντας) ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος» (ἐκστρέφω, βγαίνω από τις τροχιές μου, κάνω άλλη κίνηση. Αν φερειπείν η συμπεριφορά ενός φαινομένου είναι δεξιόστροφος, να κάνω εγώ… θυμηθείτε από την Φυσική, αριστερόστροφη κίνηση. Δηλαδή το αντίθετο. Λέγεται ότι ο καρκίνος δεν είναι τι άλλο παρά η αντίθετος στροφή από εκείνη που κάνουν στη συμπεριφορά τους τα υγιή κύτταρα. Αυτό είναι ο αιρετικός. Είναι φοβερόν πράγμα). Και λέγει ο Απόστολος Παύλος ακόμη ότι είναι «ἀξιοκατάκριτος» ο άνθρωπος αυτός. Δηλαδή αθεράπευτος πια η υπερηφάνειά του και οδηγείται εις την απώλεια. Μιμούνται τον διάβολον, ο οποίος βεβαίως δεν πρόκειται ποτέ να μετανοήσει ο διάβολος.

     Ακόμα βλέπομε εδώ κάτι πολύ σπουδαίο. Γιατί αυτό μας ενδιαφέρει. Διότι οι ίδιοι μόνοι τους ήσαν αυτοί που είναι, τότε δεν θα ενδιαφέρει και πάρα πολύ. Το θέμα είναι ότι ιδιοποιούνται τον λαό του Θεού. Παρασύρουν τον λαό του Θεού.

     Ποιοι όμως μπορούσαν να είναι αυτοί και τι μπορούσαν να διδάσκουν; Βέβαια, σε αυτήν την περίπτωση στην ομιλία του στους πρεσβυτέρους της Εφέσου ο Απόστολος Παύλος δεν κάνει αναφορά σε ονόματα. Γνωρίζουμε όμως από τις επιστολές του τις ποιμαντικές στον Τιμόθεο, που ήτο επίσκοπος της Εφέσου, που τις γράφει τις επιστολές αυτές από τη Ρώμη ενώ είναι δέσμιος, ότι ο Παύλος δικαιώθηκε με αυτά που τους είχε πει. Και εκεί αναφέρονται ποιοι ήσαν αυτοί οι ψευδοδιδάσκαλοι. Εφέσιοι μάλιστα. Είναι ο Υμέναιος και ο Αλέξανδρος, ο Φύγελλος και ο Ερμογένης, ο Φιλητός και ο Διοτρεφής. Ακόμη αναφέρει ο Ευσέβιος στην Ιστορία του την εκκλησιαστική ότι στην Έφεσο είχε συναντήσει ο άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής τον Κύρινθον. Έτσι έχομε επτά ονόματα Εφεσίων αιρετικών. Για τον Υμέναιο και για τον Αλέξανδρο, γράφει στην Α΄ του επιστολή προς Τιμόθεον ο Απόστολος Παύλος, προσέξτε γιατί είναι πάρα πολύ σημαντικά, δεν αποτελούν στοιχεία Ιστορίας αλλά είναι στοιχεία τα οποία, ιστορικά μεν, πολλά όμως διδάσκοντα, διότι δεν πρωτοτυπούν οι αιρετικοί. Ό,τι έλεγαν τότε, λέγουν και σήμερα και θα λέγουν και αύριο και συνεπώς το θέμα μας ενδιαφέρει πολύ.

    Σημειώνει λοιπόν εκεί ο Απόστολος Παύλος και λέει στον Τιμόθεο: «Περὶ τὴν πίστιν ἐναυάγησαν(Ώστε ο αιρετικός είναι ένας ναυαγός της πίστεως. Ναυαγός!) ὧν (εκ των οποίων … Συνεπώς όταν λέγει «ὧν», εκ των οποίων, προϋποθέτει περισσότερους αλλά αναφέρεται στους κυριότερους) ὧν ἐστιν Ὑμέναιος καὶ Ἀλέξανδρος, οὓς παρέδωκα τῷ σατανᾷ, ἵνα παιδευθῶσι μὴ βλασφημεῖν)». Τους απέκοψα από την Εκκλησία. Αυτό θα πει «τούς παρέδωκα τῷ σατανᾷ» Να είχαμε χρόνο να δείτε πόσο φοβερό πράγμα είναι αυτό το «παρέδωκα τῷ σατανᾷ». Φοβερόν. Δηλαδή είναι ο αφορισμός. «Τους αφόρισα», όπως θα λέγαμε σήμερα. Γιατί; Για να μη βλασφημούν.

    Ώστε βλέπει κανείς ότι η αιρετική διδασκαλία είναι βλασφημία. Και είναι βλασφημία, διότι δεν αποδίδει τα ορθά. Και παν ό,τι δεν αποδίδει στον Θεό το ορθόν, αυτό είναι βλασφημία. Αν σας πουν ότι το παιδί που έχετε δεν είναι δικό σας, δεν είναι δικό σας το παιδί, δεν μου λέτε, δεν θα το θεωρούσατε αυτό βλασφημία και προσβολή; Εάν λοιπόν ο Άρειος, επί παραδείγματι έλεγε ότι ο Ιησούς δεν είναι υιός του Θεού, αλλά είναι κτίσμα, δεν είναι προσβολή; Δεν είναι βλασφημία; Το λέω για να καταλάβετε την έννοια του γιατί η αίρεσις είναι βλασφημία. Διά δε τον Υμέναιον και τον Φιλητόν, λέγει ο Απόστολος Παύλος: «Καὶ ὁ λόγος αὐτῶν -η διδασκαλία τους η αιρετική- ὡς γάγγραινα νομὴν ἕξει· ὧν ἐστιν Ὑμέναιος καὶ Φιλητός,  οἵτινες περὶ τὴν ἀλήθειαν ἠστόχησαν, λέγοντες τὴν ἀνάστασιν ἤδη γεγονέναι, καὶ ἀνατρέπουσι τήν τινων πίστιν». Δηλαδή ότι η διδασκαλία τους θα εξαπλωθεί σαν γάγγραινα. Γάγγραινα είναι μία πληγή η οποία εσάπισε και δεν έχει ποτέ την ελπίδα να κλείσει. Είδατε χαρακτηρισμό του Αποστόλου Παύλου; Γιατί είναι αθεράπευτο πράγμα. Η γάγγραινα είναι αθεράπευτο πράγμα.

    Τι εδίδασκαν αυτοί; Ότι «η ανάστασις», έλεγαν, «έχει ήδη γίνει». Διότι ηρνούντο την ανάστασιν του σώματος. Και έμεναν εις την ανάστασιν …των ψυχών. Δηλαδή σε  μία ηθική ανάστασιν, πνευματικήν ανάστασιν. Προσέξτε· αυτή τη στιγμή, πόσοι με ακούτε; Για να δείτε πόσο ενδιαφέροντας πράγματα είναι αυτά. Αν σας δώσω μία κόλλα χαρτί κι ένα μολύβι και σας πω: «Γράψτε μου σας παρακαλώ, βάλτε και το όνομά σας από πάνω, εσείς πώς πιστεύετε την ανάστασιν;». Είμαι σίγουρος, γιατί αυτό είναι το μεγάλο δυστύχημα της Εκκλησίας μας, που αγνοεί και πολλές φορές είμαστε εμείς υπεύθυνοι γιατί το εκκλησίασμα αγνοεί, θα γράφατε περί αναστάσεως των ψυχών. Και δεν θα κάνατε τίποτε άλλο παρά να γράφατε εκείνο το οποίον ήδη είχε πει στην εποχή του Παύλου ο Υμέναιος και ο Φιλητός. Για να δείτε πόσο κοντά μας είναι όλα αυτά τα πράγματα… «Και με τον τρόπον αυτόν», λέγει, «που κηρύσσουν ότι έγινε η ανάστασις των νεκρών και εννοούν πνευματική ανάστασιν, δηλαδή αναγέννησιν και όχι ανάστασι σωμάτων, κατά το «προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν» που λέμε στο Σύμβολο της ομολογίας της Πίστεως, ανατρέπουν μερικών την πίστιν». Ποίων; Εκείνων που δεν είναι θεμελιωμένοι.

    Τι κάνει αλήθεια, αγαπητοί μου, τον αιρετικό να αποκλίνει από την αλήθειαν; Σας είπα. Η υπερηφάνεια. Αυτό είναι βασικό. Ακόμη, η προσπάθεια ερμηνείας της πίστεως με την λογικήν. Και όχι με την παράδοσιν της Εκκλησίας. Δεν αποδέχεσαι την αποκάλυψιν του Λόγου του Θεού. Πώς θα γίνει η ανάστασις των νεκρών; Ο Θεός το ξέρει. Ο Θεός είναι δυνατός. Αυτό μου δίδαξε ο Χριστός. Και με δίδαξε και με τη δική Του την ανάσταση. Το πώς θα γίνει, Εκείνος το ξέρει. Αν καθίσω και το λογικοποιήσω , θα πω, είναι αδύνατον να γίνει ανάσταση σωμάτων, γιατί τα σώματα λιώνουν στον τάφο. Συνεπώς πρέπει να πρόκειται περί αναστάσεως ηθικής, πνευματικής αναστάσεως των ανθρώπων. Ιδού πώς ξεκινάει κανείς και φθάνει στην αίρεση. Όταν λογικοποιήσει το δόγμα. Όταν το εντάξει μέσα στα λογικά κατηγορήματα εκείνο που αποκαλύπτει ο λόγος του Θεού και είναι υπέρ λόγον. Λέγει ο Θεοδώρητος ότι ακόμη μία αιτία που κανείς δημιουργεί την αίρεσιν είναι «ὑποβάθρα πολλάκις ἀσεβείας ὁ διεφθαρμένος βίος». Όταν έχεις διεφθαρμένο βίο, προσπαθείς να προσαρμόσεις την πίστη σου ανάλογα με εκείνα που ζεις.

      Προσέξτε αυτό. Πάρα πολλοί άνθρωποι λέγουν: «Δεν θα γίνει ανάστασις των νεκρών». Γιατί; Δεν τους συμφέρει. Κάποτε ένας φύλαρχος στην Αφρική, όταν άκουσε έναν ιεραπόστολο να κηρύσσει την ανάσταση των νεκρών, άρχισε να φωνάζει και να λέει: «Αδύνατον! Αδύνατον!». «Γιατί», του λέει ο ιεραπόστολος, «είναι αδύνατον;». «Και όλους αυτούς που εγώ σκότωσα, θα αναστηθούν;». Ιδού! Ιδού! Δηλαδή ότι η ηθική είναι εκείνη η οποία υπαγορεύει την άρνησιν ενός δόγματος. Κι όπως λέγει ο Ιερός Χρυσόστομος: «Ὅταν γὰρ ᾖ βίος ἀπεγνωσμένος, καί δόγμα τίκτεται τοιοῦτον -δηλαδή όταν υπάρχει ένας βρώμικος τρόπος ζωής, τότε και ανάλογο δόγμα γεννάει- ἵνα γάρ μή φόβῳ τῶν μελλόντων βασανίζονται(για να μη βασανίζεται η συνείδησή τους από τον φόβο μιας κολάσεως) σπουδάζουσιν πεῖσαι τήν ψυχήν ὅτι ψευδῆ πάντα τά παρ’ ἡμῖν(σπεύδουν να πείσουν τον εαυτό τους ότι εκείνα που εμείς διδάσκουμε είναι ψέματα)». Υπάρχει κόλασις, αδελφέ. Δεν θες να διορθωθείς; Θέλεις να μείνεις στο ίδιο στην ίδια βάση; Μέσα στην αμαρτία σου; Στην επιμονή σου στην αμαρτία; Αρνείσαι την κόλαση. Και θα πεις: «Δεν υπάρχει κόλασις». Γιατί; Όταν δεν έχεις λόγους να πας στην κόλαση, γιατί να το αρνηθείς; Βλέπετε πόσο παίζει ρόλο ο τρόπος ζωής, ο τρόπος ζωής τον τρόπον του σκέπτεσθαι.

     Αυτά βέβαια έχουν ισχύ πάντοτε μέσ’ την Εκκλησία. Σήμερα όμως μεσ’ την Εκκλησία, αγαπητοί μου, δρουν, πάντοτε δηλαδή, σήμερα ομοίως, γιατί το σήμερα μας ενδιαφέρει, πολλοί αιρετικοί. Σήμερα. 1989. Σήμερα. Επιτρέψατέ μου έτσι ενδεικτικώς να σας πω. Πρώτα πρώτα είναι ο Γνωστικισμός. Αυτός ποτέ δεν πέθανε· ο Γνωστικισμός. Στην εποχή μας έχει πάρα πολλήν έξαρσιν. Και στην πόλη μας υπάρχει κέντρον Γνωστικών. Ή, όπως λέγεται, «Κέντρον Γνωστικών Σπουδών». Τι είναι; Ο Γνωστικισμός είναι ένα ανακάτωμα πολλών πραγμάτων. Θρησκευτικών και φιλοσοφικών, ανοήτων και βλακωδών, αυθαιρέτων πραγμάτων, κατ’ επινόησιν ενός νοσηρού μυαλού. Όλα αυτά είναι ανακατεμένα. Και αποτελεί ο Γνωστικισμός, προσέξατέ το αυτό, το μεταφυσικό υπόβαθρον της Θεοσοφίας και του Μασωνισμού. Της Θεοσοφίας και του Μασωνισμού· το μεταφυσικόν υπόβαθρον είναι ο Γνωστικισμός. Χρησιμοποιεί την Αγίαν Γραφήν. Αλλά, εάν δείτε, κυκλοφορούν πάμπολλα, δεκάδες βιβλία κυκλοφορούν, χοντρά βιβλία, δεκάδες κυκλοφορούν, φρικώδης ερμηνεία της Αγίας Γραφής, φρικώδης· που είναι καθαρώς ειδωλολατρικό σύστημα και απόλυτα δαιμονικόν.

    Ακόμη στην εποχή μας έχομε τον νεο-Νικολαϊτισμόν. Είναι Γνωστικής προελεύσεως. «Θέλεις να φθάσεις τον Θεό;». Είναι παλιός, στην εποχή του Ευαγγελιστού Ιωάννου· και σήμερα είναι. «Θέλεις να φθάσεις τον Θεό; Στην θέωση; Θα φθάσεις διαμέσου της ερωτικής πράξεως!». Είναι η λεγομένη «Νέο-ορθοδοξία». Τι είναι αυτή; Την ονόμασαν δήθεν, για να απελευθερωθούμε από μία τελματισμένη Ορθοδοξία. Κι έτσι φτιάχνουμε μία Νέο- ορθοδοξία, η οποία έχει τελείως ξένα στοιχεία μέσα της και δεν είναι τίποτε άλλο παρά η προσπάθεια να πολιτικοποιήσουν τον Χριστιανισμόν. Έχει δοκιμαστεί αυτό εις την Νότιον Αμερικήν. Η δε πνευματική ζωή δεν είναι παρά επάνω σε ένα υπόβαθρο φιλελευθερισμού.

    Είναι ακόμη ο αγαπισμός. Τι είναι ο αγαπισμός; Αυτό μυρίζει Οικουμενισμόν. Είναι… «ο Θεός είναι αγάπη, είναι αγάπη, είναι αγάπη…». Και παραμερίζουν την κρίσιν του Θεού. «Μη μιλάτε για την κρίση του Θεού. Μη μιλάτε για δαίμονες, φοβούνται οι άνθρωποι. Μιλάτε μόνο για την αγάπη». Αίρεσις είναι αυτό.

    Είναι ο Οικουμενισμός. Αυτή η παναίρεσις, πραγματικά. Αυτή η χοάνη. Μέσα στην οποία χωνεύεται ο θρησκευτικός συγκρητισμός. Το ανακάτεμα των πάντων. Ακόμα και του Μουσουλμανισμού, του Μωαμεθανισμού και του Βουδισμού, μαζί με τον Χριστιανισμό κ.λπ.

     Είναι ακόμη και ο Παπικός κόσμος με την Ουνία του, που είναι ο Δούρειος Ίππος του Ρωμαιοκαθολικισμού. Είναι ακόμη και η Χ.Ο.Ε. Έχομε στη Λάρισα Χ.Ο.Ε. · Χριστιανική Οργάνωση Ειρήνης. Είναι ο Δούρειος Ίππος του Προτεσταντισμού. Θέλετε ακόμη; Είναι και οι ανατολικές θρησκείες. Γιατί αναφέρομαι; Γιατί χρησιμοποιούν περίβλημα χριστιανικόν πολλές φορές.

     Όλα αυτά προφανώς αποπροσανατολίζουν από την υγιά πίστη και τελικά αποκλείουν από τη σωτηρία.

   Πρέπει ακόμη να γνωρίζομε, αγαπητοί μου, ότι η αίρεσις κινείται επί τριών επιπέδων. Αυτό να το θυμόσαστε. Επί επιπέδου δογματικού. Όπως το δόγμα της Αγίας Τριάδος, όπως το θέμα της Χριστολογίας, το δόγμα της Χριστολογίας, της Ανθρωπολογίας, τι είναι ο άνθρωπος, τι είναι ο Χριστός, τι είναι η σωτηρία, το θέμα της σωτηριολογίας κλπ.

    Ακόμα, επί δευτέρου επιπέδου, που είναι ο πνευματικός βίος. Ο τρόπος με τον οποίοιν θα ερμηνεύσουμε και θα ζήσουμε το Ευαγγέλιον. Σταυρικός ή αντισταυρικός τρόπος; Εκκοσμικευμένη ζωή ή όχι; Είναι αίρεσις επί του πνευματικού βίου. Η αμνήστευσις της πορνείας, της μοιχείας, της εκτρώσεως… «Ε, και τι; Τι είναι η πορνεία;». Είναι αίρεσις επί πνευματικού επιπέδου.

     Και τρίτον επίπεδον είναι επί του κοινωνικού. Δηλαδή η προσπάθεια της μεταβολής της παρούσης ζωής σε κοινωνικόν φαινόμενον. «Ο Παράδεισος είναι εδώ στη Γη. Και θα κάνουμε τη ζωή μας τέτοια που θα είναι εδώ ο Παράδεισος. Δεν υπάρχει άλλος Παράδεισος, ούτε άλλη κόλασις. Είναι, φερ΄ειπείν, τα καλά και τα κακά πολιτεύματα ο Παράδεισος ή η κόλασις». Αυτό δεν είναι τίποτε άλλο παρά άρνηση μιας μεταφυσικής πραγματικότητος. Έτσι, πάρα πολλά κοινωνικά συστήματα, πρέπει να σας πω, από μίαν άποψη, θρησκευτικώς είναι αίρεσις επί κοινωνικού επιπέδου.Ακόμα είναι η έννοια της Ελευθερίας! Όπως είναι και η έννοια του φεμινισμού. Είναι αιρέσεις επί κοινωνικού επιπέδου.

    Αγαπητοί μου, αποτεινόμενος ο Απόστολος Παύλος προς τους πρεσβυτέρους της Εφέσου, τους λέγει: «Διό γρηγορεῖτε («Μένετε ξύπνιοι!»),μνημονεύοντες ὅτι τριετίαν νύκτα καί ἡμέραν οὐκ ἐπαυσάμην μετά δακρύων νουθετῶν ἕνα ἕκαστον». «Να ενθυμείσθε, νύχτα-μέρα, τρία χρόνια, με δάκρυα καθόμουν και σας νουθετούσα και σας συνεβούλευα». Αυτό το «γρηγορεῖτε» είναι ο μέγας φράχτης που φυλάττει την Εκκλησία. Είναι εκείνος που θα φυλάττει και την κάθε ψυχή. Το «γρηγορεῖτε», μένετε ξύπνιοι. Μη λοιπόν, αγαπητοί μου, περιπέσουμε εις την ραθυμίαν, δηλαδή την πνευματική τεμπελιά, την άγνοια και την λήθη. Να έχουμε εγρήγορη ψυχή. Μη νυστάζομε πνευματικά. Ο εχθρός δεν νυστάζει. Αγρυπνεί. Ο Κύριος πολλές φορές μας είπε: «Γρηγορεῖτε οὖν · ἃ δὲ ὑμῖν λέγω, πᾶσι λέγω· γρηγορεῖτε». «Γρηγορείτε λοιπόν», λέει ο Κύριος. «Εκείνα τα οποία σας λέγω, σε όλους σας τα λέγω. Γρηγορείτε!». Το αντικείμενον που πρέπει να γρηγορούμε, είναι η ψυχή. Αφορά τη σωτηρία της· την αιωνία σωτηρία της. Γι΄αυτό λοιπόν αγαπητοί μου να γρηγορούμε, πάντοτε ανύστακτοι.


440η ομιλία στην κατηγορία
« Ομιλίες Κυριακών ».

Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Ὁμιλίαι Κυριακῶν " εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/diafora-uemata/omiliai-kyriakvn
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40r0WAxMpRb0tx6ts1zsQWMh

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

11 Ιουνίου 2021

Αναφορά στη Ροκ μουσική.


†.Πρίν αναλύσουμε το σημερινό μας θέμα, θα ήθελα να σας διάβαζα, γι' αυτό και επιθυμώ να γραφεί αυτό από τα μαγνητόφωνα που έχω εδώ μπροστά μου, μία επιστολή που δημοσιεύθηκε τις ημέρες αυτές στον "Ορθόδοξο τύπο" και που οπωσδήποτε έχει αμεσοτάτη σχέση με τα θέματα τα οποία κάνουμε εδώ. Η επιστολή αυτή είναι στο 536 φύλλο του "Ορθοδόξου τύπου" της 17-12-1982. Την υπογράφει κάποιος δόκτωρ. Πέτρος Κουτσούκος, Χημικός, λέκτωρ Πανεπιστημίου Πατρών. Συνεπώς δεν είναι και τυχαίος άνθρωπος αυτός ο οποίος γράφει την επιστολή. Παρακαλώ προσέξατέ την, λέγει τα εξής:
   "Κύριε διευθυντά, στο υπ αριθμόν 41 δελτίο ενημερώσεως που εκδίδει το τμήμα δημοσίων και εξωτερικών σχέσεων της Συνόδου των Επισκόπων της υπερορίου Ρωσικής Εκκλησίας, στην Αμερική, της οποίας προεδρεύει ο μητροπολίτης Φιλάρετος, διάβασα την παρακάτω είδηση που παραθέτω σε μετάφραση. Ίσως θα άξιζε να δημοσιευθεί για να ενημερωθούν όσοι ανατρέφουν παιδιά, ιδιαίτερα οι ορθόδοξοι αδελφοί. Και τώρα έχει τη μετάφραση της ειδήσεως που στέλνει ως επιστολή. Και παρακαλώ προσέξατε είναι πραγματικά εξαιρετικά ενδιαφέρουσα.
   Ο Ρόμπερτ Ντόρναρντ, ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής από την Καλιφόρνια, έχει εισηγηθεί σχέδιο νόμου, σύμφωνα με το οποίο, δίσκοι που περιέχουν ανάστροφη κάλυψη (BACK WARD MUSIC ) θα υποχρεώνονται να το γράφουν στο κάλυμμα τους. Η ανάστροφη κάλυψη είναι μία τεχνική, όπου ένα μήνυμα που έχει εγγραφεί στο δίσκο, μπορεί να ακουστεί μόνο όταν ο δίσκος παιχθεί ανάστροφα. Για να εξηγήσω εδώ, όλοι οι δίσκοι είναι γνωστό ότι κινούνται εξ' αριστερών προς τα δεξιά και στο γραμμόφωνο το παλιό και στο πικ-άπ κινούνται εξ' αριστερών προς τα δεξιά. Ανάστροφη κίνηση θα πεί, θα γυρίσουμε ένα κουμπί στο πικ-άπ, που το μοτέρ θα παίρνει διαφορετικές στροφές, ή ένας μηχανισμός να δίνει αντίστροφες, ανάστροφες στροφές, κινήσεις, και να γυρίζει ο δίσκος εκ δεξιών προς τ' αριστερά. Δέ σημαίνει να γυρίσω από την άλλη μεριά την πλάκα. Σημαίνει να αλλάξω την κίνηση. Που σημαίνει ότι ο δίσκος πρέπει να έχει δύο εγγραφές, από την κάθε πλευρά. Η μία η κλασική, η τυπική, που είναι έξ' αριστερών προς τα δεξιά, και η άλλη, η λεγομένη ανάστροφη κάλυψη, αυτό το Back ward Music, που κινείται εκ δεξιών προς τ' αριστερά. Πάρτε τους δείκτες του ρολογιού. Χρησιμοποιείται το παράδειγμα στην τεχνική. Κινούνται εξ' αριστερών προς τα δεξιά. Τώρα έχουμε ανάστροφη κίνηση. Ή αντίστροφη. Εκ δεξιών προς τ' αριστερά. Λοιπόν καταλάβατε τί είναι αυτοί οι δίσκοι. Πώς κινούνται από τεχνικής πλευράς.
   Ο λόγος για τον οποίον επιβάλλεται, (συνεχίζει μετάφραση του κειμένου) η προειδοποίηση στο κάλυμμα του δίσκου, είναι ότι τα μηνύματα αυτά, παρόλο ότι δέν ακούγονται όταν ο δίσκος παίζεται κανονικά (άρα λοιπόν έχει δύο κινήσεις, είναι η τυπική κίνηση και η άλλη κίνηση, δέν ακούγεται όταν παίζετε κανονικά) έχουν την ιδιότητα να εγγράφονται στο υποσυνείδητο. Δηλαδή έχει κείμενο, έχει μουσική, έχει τέτοιο περιεχόμενο, που έχει την δυνατότητα -παράξενο φαίνεται εκ πρώτης όψεως- να εγγράφονται αυτά στο υποσυνείδητο. Γιά να δούμε τί πράγμα είναι αυτό.
   Υπάρχουν πολλά άλμπουμ Ρόκ μουσικής, κι όπως ξέρετε η Ρόκ μουσική είναι πάρα πολύ της μόδας• όλοι οι νέοι μας χορεύουνε Ρόκ μουσική, ο σταθμός στο 1ο πρόγραμμα έχει κάθε μέρα 4 με 5 Ρόκ μουσική, που ν' ακούσει κανείς και να πεί, πού βρίσκομαι; Σε πολιτισμένη χώρα ή σε κάποια ζούγκλα; Βέβαια ίσως για κάποιους που θα με ακούν και θα τους αρέσει η μουσική αυτή, θα λένε ότι δεν έχω ιδέα μουσικής. Αλλά εν τοιαύτη περιπτώσει θα μπορούσα να υποστηρίξω και το αντίθετο.
Υπάρχουν λοιπόν πολλά άλμπουμ Ρόκ μουσικής που γνωρίζουν αγοραστική επιτυχία και που περιέχουν μηνύματα που δοξολογούν τον σατανά."
   Ώστε λοιπόν η ανάστροφη εγγραφή έχει τέτοια μηνύματα. Δίκαια λοιπόν ο ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Ντόρναρντ θεωρεί κάτι τέτοιο επικίνδυνο, απατηλό, και οι καταναλωτές θα πρέπει να προειδοποιούνται.
χωρίς να καθορίζει τους συγκεκριμένους δίσκους ο γερουσιαστής, αναφέρει μερικά από τα μηνύματα που σταχυολόγησε. Ακούστε λοιπόν. Απο τα μηνύματα που είναι γραμμένα στις πλάκες ανάστροφα. "Σατανά κινήσου μέσα από τις φωνές μας. Σατανάς, σατανάς, σατανάς, είναι θεός είναι θεός. Ζώ για τον σατανά. Δέν μου γουστάρει ο Θεός. Δέν μπορώ να το αποφύγω. Είναι ο γλυκός μου σατανάς. Ο σατανάς είναι δυνατός. Θα σου δώσω το 666." Ορίστε. Ακούσατε; Θα σου δώσω το 666. Αυτό που έχουμε πεί, τον αριθμό του Αντιχρίστου. Σημειώσατε, γιατί γράφονται αυτά στο υποσυνείδητο; Όπως λέμε, προσέξτε, προσέξτε, πολύ προσέξτε, λέμε: λέγε την ευχή "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με", πόσο; Λέγε την συνέχεια. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με, Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με. Μάλιστα εκείνοι οι οποίοι ξεκινούν ως αρχάριοι να την λένε σ' ένα μοναστήρι, τήν λένε δυνατά. Στη μονή Φιλοθέου επί παραδείγματι την λέγουν δυνατά. Όταν αρχίσει η ευχή να τυπώνεται, που; Βέβαια, λέγουν εκεί, στην καρδιά, είναι το υποσυνείδητο. Τότε πια δέν την λένε δυνατά, αλλά την λένε σιγά. Την λένε από μέσα τους. Και τότε πραγματοποιείται κάτι καταπληκτικό. Τηρείται εκείνο το οποίο λέγει το "Άσμα Ασμάτων".
« Ἐγὼ καθεύδω καὶ ἡ καρδία μου ἀγρυπνεῖ» (Ασ. Ασ. 5,2)
Εγώ κοιμάμαι η δέ καρδιά μου αγρυπνεί. Και λέγουν εκείνοι που κάνουν την ευχή με τον τρόπον αυτόν, ότι λέγει η καρδιά τους την ευχή ενώ κοιμούνται. Πώς είναι δυνατόν να λέγει καρδιά την ευχή "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με" ενώ κοιμάσαι; Πέρασε απλούστατα η ευχή από την συνείδησή στο υποσυνείδητο. Μία τεχνική, χωρίς να σας πώ πιο πολλά πράγματα αυτήν τη στιγμή, απλώς μιά πτυχή της τεχνικής, γιατί δέν είναι μόνο αυτό, μία πτυχή της τεχνικής είναι η επανάληψη. Εξ' ού και το σατανάς, σατανάς, σατανάς, είναι θεός είναι θεός. Αυτή η διαρκής επανάληψη περνάει στο υποσυνείδητο. Να σας το πώ με άλλα λόγια; Είναι εκείνο το οποίο μετέρχονται οι άνθρωποι που θέλουν να κάνουν πλύση εγκεφάλου σε άλλους ανθρώπους με το να λένε τις ίδιες και τις ίδιες ειδήσεις, τα ίδια και τα ίδια θέματα. Η επανάληψη ξανά και ξανά και ξανά. Αυτό κάποτε περνάει από την συνείδηση, χωρίς να το αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος, στο υποσυνείδητο. Νά γιατί περνάει λοιπόν το περιεχόμενο της αναστρόφου εγγραφής αυτών των δίσκων εις το υποσυνείδητο.
   Ζητώντας ο γερουσιαστής να ψηφιστεί ομοσπονδιακός νόμος ώστε όποτε δήποτε υπάρχουν τέτοια μηνύματα, να υπάρχει και η σχετική προειδοποίηση, πιστεύει ότι δεν είναι μόνο θέμα διαφημιστικής ειλικρινείας, αλλά έχει σημασία ώστε οι γονείς και οι έφηβοι καταναλωτές να ενημερωθούν και να μήν τους διαφεύγει ότι πολλοί φημισμένη δίσκοι Ρόκ μουσικής περιέχουν μηνύματα δοξολογίας προς τον σατανά. Αναρωτιέμαι, άραγε τέτοιες πλάκες, τέτοιοι δίσκοι έχουν εισαχθεί στην Ελλάδα; Λέτε να μην έχουν εισαχθεί; Ο Τζέιμς Τζίλμπερτ, προτεστάντης πάστορας στο Τέξας, έχοντας προ καιρού επίγνωση των κινδύνων, είχε δημοσιεύσει ένα εκτεταμένο άρθρο σχετικά με τέτοιους δίσκους το 1981.
   Ένα δημοφιλές τραγούδι του Ρόκ συγκροτήματος "Queen", βασίλισσα, που έχει τίτλο "Another One Bites the Dust",
που θα πεί "άλλος ένας δαγκώνει τη σκόνη", περιέχει την επαναλαμβανόμενη φράση, ακούσατε, την επαναλαμβανόμενη φράση, είναι αυτό που μπαίνει μέσα στο υποσυνείδητο• ποια είναι η φράση αυτή; "Αποφάσισε να καπνίσεις μαριχουάνα" δηλαδή ναρκωτικά, και μάλιστα ο τρόπος της φωνής, κάποτε είναι χαμηλόφωνος, βάζει ο ομιλητής το στόμα του πολύ κοντά στο μικρόφωνο, σιγανά, και σιγά-σιγά αυτό μπαίνει μέσα στον άνθρωπο. Είδατε λοιπόν; "Αποφάσισε να καπνίσεις μαριχουάνα". Ναρκωτικά δηλαδή. Που μπορεί κανείς να την ακούσει αν ο δίσκος παιχθεί ανάστροφα.
   Αλλο ένα τραγούδι των "Rolling Stones", με τον τίτλο "συμπάθεια για τον σατανά", έχει γίνει ανεπίσημος εθνικός ύμνος των σατανιστών. Ο επικεφαλής δέ του συγκροτήματος, Μίκ Τζάγκερ, αναφέρεται συχνά σαν δαίμονας του Ρόκ.
   Ο Τζίλμπερτ έδωσε μία σειρά διαλέξεων σε σχολεία και σε ενορίες σχετικά με αυτό που αποκαλεί επίθεση του σατανά. Σύμφωνα με τις έρευνες που έκανε, κατ' εξοχήν θα πρέπει να αποφεύγονται τα συγκροτήματα Ροκ, τα οποία είναι τα εξής: "Queen", "Led Zeppelin", "Rolling Stones", "Beatles" κλπ. Αυτοί δέ που ασχολούνται με τη Ροκ μουσική τα ξέρουν αυτά. Εκεί ο ομιλητής 4 με 5 κάθε μέρα, πί, η γλώσσα του σιδηρόδρομος, ραπτομηχανή. Και λέει κανείς, πώ, πώ, πώ, απ'έξω κι ανακατωτά. Και λέει κανείς, μα κάθε μέρα αυτή η εκπομπή.
Γιατί υπάρχουν πολλοί θαυμαστές. Και συνεπώς μεγάλη η ζημιά και πρέπει να οδυρόμαστε. Και συνεχίζει η μετάφραση:
   "Κάθε ορθόδοξος χριστιανός πρέπει να συμμεριστεί τις ανησυχίες του γερουσιαστή Ντόναρτ, και οι γονείς θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί σχετικά με το τι δίσκους ακούνε τα παιδιά τους."
   Ώστε λοιπόν αγαπητοί μου, αυτά. Μά, ήταν αναμενόμενο. Διότι μην ξεχνάτε ότι η Ρόκ μουσική δεν έχει βγεί από εμπνεύσεις μεγάλων ή μικρών ασήμων έστω συνθετών, αλλά η Ρόκ μουσική είναι τελετουργική μουσική. Δηλαδή είναι η μουσική των μαύρων, των ειδωλολατρών, που την χρησιμοποιούνε στις τελετουργίες τους. Συνεπώς είναι τελετουργική μουσική. Και επειδή είναι λατρεία του σατανά, επόμενο είναι αυτή η μουσική να δημιουργεί αυτά που δημιουργεί στη νεολαία. Ηρθε λοιπόν πρώτα η μουσική, η οποία δημιουργεί αυτο το άμοκ μέσα στην ψυχή, κάτι παράξενο, ενθυμείσθε εδώ και αρκετά χρόνια εκείνο το συγκρότημα των "Beatles" που έκανε γύρω την σφαίρα μας, την γή μας, και όπου πήγαιναν οι άνθρωποι αυτοί, οι νέοι αφηνίαζαν, έβγαιναν από το θέατρο, το στάδιο, τα σπάζαν όλα, ό,τι έβρισκαν μπροστά τους; Εμείς ξέρουμε ότι η μουσική ημερώνει. Το να ακούς μουσική και ν' αρχίσεις να σπάζεις προθήκες, να κλωτσάς, να μή λογαριάζεις την δημόσια τάξη, ασφάλεια και λοιπά, όλα αυτά δείχνουν ότι αυτή η μουσική έχει κάτι το δαιμονικό. Μάλιστα, έχει κάτι το δαιμονικό. Αυτή καθεαυτή η μουσική έχει κάτι το δαιμονικό. Γιατί είναι τελετουργική μουσική. Και έρχονται τώρα και τα συνθήματα της μουσικής αυτής, που δεν είναι παρά η σατανολατρεία για να συμπληρωθεί το κακό. Άς τ' ακούσουν εκείνοι που αγαπάνε την Ρόκ μουσική. Άς το ακούσουν. Βέβαια από καλλιτεχνικής πλευράς, θα πώ πάλι άλλη μιά φορά, άν αυτή η μουσική μπορεί να ειπωθεί μουσική. Άν αυτό το πράγμα μπορεί να καλλιεργεί θα λέγαμε την αισθητική του ανθρώπου. Εγώ νομίζω ότι ο άνθρωπος που θα μπορούσε να ευχαριστιέται με τέτοια κατασκευάσματα, έχει πάθει οπωσδήποτε διαστροφή του καλλιτεχνικού του αισθητηρίου.
Αλλά το σπουδαίο είναι, ότι αυτή η μουσική γίνεται φορέας καί των ναρκωτικών καί της σατανολατρείας.
  Άς προσέχουμε λοιπόν αγαπητοί μου. Κι επειδή είπε θα σου δώσω το 666, γι' αυτό τον λόγο, επειδή αναφέρεται κι αυτό το στοιχείο μέσα σ' αυτές τις πλάκες, σ' αυτούς τους δίσκους, κι επειδή αναλύουμε τα θέματα αυτά στη σειρά των θεμάτων της Αποκαλύψεως, γι' αυτό και σας την διάβασα αυτή την επιστολή.


Απόσπασμα από την 62α ομιλία στο βιβλίο της Καινής Διαθήκης « Ιερά Αποκάλυψις ».

Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Ἱερά Ἀποκάλυψις " εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/kainh-diauhkh/iera-apokalycis
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40qa7vUvidbEX6OBGq3b9WeV

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Ο Χριστός είναι λυτρωτής αλλά και κριτής της οικουμένης.


†.Και τώρα αγαπητοί μου συνεχίζουμε το θέμα μας.
Εις το υπόλοιπο του 14ου κεφαλαίου περιγράφονται δύο εικόνες. Η πρώτη, του θερισμού, που θεωρείται ο κόσμος ώς αγρός. Και η δευτέρα εικόνα, του τρυγητού και της ληνού, που πάλι θεωρείται ο κόσμος μία μεγάλη άμπελος και ένα πατητήρι, μία ληνός. Και οι δύο εικόνες είναι μία προεικόνιση της κρίσεως του κόσμου. Νά πώς το γράφει αυτό το ιερό κείμενο: «Καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ νεφέλη λευκή, καὶ ἐπὶ τὴν νεφέλην καθήμενος ὅμοιος υἱῷ ἀνθρώπου, ἔχων ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ στέφανον χρυσοῦν καὶ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ δρέπανον ὀξύ./Καὶ ἄλλος ἄγγελος ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ ναοῦ, κράζων ἐν φωνῇ μεγάλῃ τῷ καθημένῳ ἐπὶ τῆς νεφέλης· πέμψον τὸ δρέπανόν σου καὶ θέρισον, ὅτι ἦλθεν ἡ ὥρα τοῦ θερίσαι, ὅτι ἐξηράνθη ὁ θερισμὸς τῆς γῆς./καὶ ἔβαλεν ὁ καθήμενος ἐπὶ τὴν νεφέλην τὸ δρέπανον αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ἐθερίσθη ἡ γῆ.» (Αποκ.14, 14 - 16)
   Και πρώτα η εικόνα του θερισμού. Που σας είπα είναι μία προεικόνιση της κρίσεως του κόσμου. Είναι μία θαυμασία εικόνα, λειτουργικά μάλιστα υπέροχη, και είναι γνωστή και από την Παλαιά και από την Καινή Διαθήκη.
   Ο όμοιος ανθρώπου, που κάθεται επί της νεφέλης είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός, που έρχεται ως κριτής του σύμπαντος κόσμο. Εδώ ίσως στην αντίληψη πολλών χριστιανών μας, δέν υπάρχει η εικόνα του Χριστού κριτού, αλλά μόνον η εικόνα του Χριστού λυτρωτού. Προσέξατέ το αυτό το σημείο. Έτσι, αφού μέσα τους δέν υπάρχει η εικόνα του Χριστού κριτού, θέλουν πάντοτε τον Χριστό συγκαταβατικό, συγχωρούντα πάντοτε, γλυκύ και αποδεχόμενο οποιαδήποτε κατάσταση. Είτε διορθωμένη είτε αδιόρθωτη. Χωρίς ποτέ αυτός ο γλυκύς Ιησούς να ελέγξει ή να κρίνει. Αλλά, η απεικόνιση του Χριστού ως Παντοκράτορος και κριτού εις τον τρούλο της μονής του Δαφνίου, που κυκλοφορούν μάλιστα και κάρτες, και πιστεύω όλοι θα έχετε δεί αυτόν τον τρομερό Χριστό.
Γιατί πάντοτε η αγιογραφία μας είναι δογματική, και δεν είναι νατουραλιστική, δέν ζωγραφίζει φυσικά σώματά, ζωγραφίζει δόγματα. Όταν έχει ένα μάτι ήπιο και ένα μάτι που το φρύδι σηκωμένο στο ίδιο πρόσωπο, άν δείτε μεμονωμένα τα μάτια, το ένα μάτι είναι γλυκό και ήπιο, το άλλο είναι φοβερό. Ένα χέρι εξαρθρωμένο, που δείχνει ότι ένα χέρι κριτού, παγκισμίου κριτού, δέν μπορεί να είναι χέρι ανθρώπινο. Ένα χέρι που μπορεί να στείλει τους ασεβείς στην κόλαση, δέν μπορεί να είναι ανθρώπινο. Νά γιατί η βυζαντινή αγιογραφία, η αγιογραφία της Εκκλησίας μας, δέν είναι αγιογραφία νατουραλιστική αλλά δογματική.
   Έτσι λοιπόν, σ' εκείνους οι οποίοι έχουνε μέσα τους την εικόνα ενός Χριστού γλυκέος, δέν μπορούν να δούν την εικόνα αυτή του Παντοκράτορος Χριστού, την θεωρούν ξένη στα αισθήματά τους, την θεωρούν αποκρουστική, και αν θέλετε και ίσως και αντιχριστιανική. Πρόκειται για μία πολύ σοβαρή ατελή αντίληψη που έχουνε περί του Χριστού, με συνέπεια να ζούν μία ζωή χωρίς συνέπεια. Διότι, όταν μέσα του ζουν έναν Χριστό που δέν θα κρίνει τις ανθρώπινες πράξεις, τότε γιατί να μη ζούν μιά ζωή ασυνεπή, μία ζωή αβαρίας, που ποτέ πραγματικά να μη θέλουν να διορθωθούν; Είναι εκείνο περίπου που γράφει ο Απόστολος Παύλος στην 2α προς Τιμόθεον επιστολή του, το γράφει για άλλο πράγμα εκεί, αλλά οι λέξεις όμως έρχονται να δώσουν το νόημα γι' αυτούς τους στίχους: «ἔχοντες (λέγει ο Απόστολος) μόρφωσιν εὐσεβείας, (σχήμα ευσεβείας) τὴν δὲ δύναμιν αὐτῆς ἠρνημένοι.» (Β Τιμ. 3,5)
Ή εκείνο το άλλο: «πάντοτε μανθάνοντα καὶ μηδέποτε εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν δυνάμενα.» (Β Τιμ. 3,7)
Γιατί; Γιατί μέσα τους ζούν αυτήν τη λαθεμένη εικόνα του Χριστού, ότι δεν είναι, παρά μόνον λυτρωτής. Ο Χριστός είναι καί λυτρωτής είναι καί κριτής. Γι' αυτό και δέν μπορούν να δεχθούν την δευτέρα του Χριστού παρουσία. Δέν μπορούν να τη δεχθούν. Θα το πώ άλλη μία φορά. Επειδή είναι διάχυτη αυτή η αντίληψη. Ο Χριστός είναι λυτρωτής και κριτής. Εξ' άλλου δέν θα είχε νόημα η λύτρωσις εάν δεν ήταν κριτής. Διότι εκείνοι που θα λυτρωθούν, εκείνοι που θα ζήσουν στην βασιλεία του Θεού, πώς θα ζήσουν εάν δεν υπάρξει η κρίση;
   Η πρώτη λοιπόν του Χριστού επιφάνεια είναι λύτρωση. Η δευτέρα του Χριστού επιφάνεια είναι κρίση. Ο Χριστός λοιπόν έρχεται σαν κριτής, ως κριτής, κατά την δευτέρα του παρουσία. Το είπε ο ίδιος. Ματθαίος 24,30 «καὶ ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ μετὰ δυνάμεως καὶ δόξης πολλῆς.» Τα λόγια του Χριστού είναι απολύτως σύμφωνα με την εικόνα που μας δίνει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στην Αποκάλυψη. Που λέγει ότι είδε επί νεφέλης ερχόμενον ώς υιόν ανθρώπου για να κρίνει τον κόσμο. Και έτσι μας λέγει ο ίδιος ο Χριστός, θα δούν τον υιόν του ανθρώπου, δηλαδή εμένα με την ανθρωπίνη μου φύση, διότι όπως θα ξέρετε, πιστεύω να το ξέρετε, δέν επιτρέπεται να υπάρχει ακροατής που να μήν το ξέρει αυτό, ότι ο Ιησούς Χριστός στον ουρανό είναι με την ανθρωπίνη του φύση. Προσέξατέ το, δέν την απέβαλε την ανθρωπίνη φύση. Δέν θα μπορούσε να αποβάλει εκείνο το οποίο λύτρωσε, έσωσε, αγίασε, θέωσε. Είναι λοιπόν με την ανθρωπίνη του φύση στον ουρανό. Στα δεξιά του Θεού Πατρός. Στην δόξα του Θεού Πατρός. Η ανθρωπίνη φύση. Θα 'ρθεί λοιπόν ώς Θεάνθρωπος πάντοτε και θα προβάλλεται η ανθρωπίνη φύση, γι' αυτό λέγει και στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο στο 25ο κεφάλαιο που μιλάει περί κρίσεως: « Ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου» δεν λέγει, όταν έλθει ο υιός του Θεού, αλλά ο υιός του ανθρώπου, διότι προβάλλεται η ανθρωπίνη φύση του Χριστού, που δείχνει ότι δέν θα μας κρίνει Θεός• θα μας κρίνει άνθρωπος. Γιατί θα μπορούσε να πεί ο άνθρωπος, Θεέ μου τι με κρίνεις; Εσύ είσαι Θεός και εγώ είμαι άνθρωπος. Δέν μπορείς να με κρίνεις εσύ εμένα. Γι' αυτό θα 'ρθεί να κρίνει ώς άνθρωπος. Άνθρωπος ανθρώπους. Μήν το ξεχνάτε ποτέ αυτό.
   Ο δέ Δανιήλ λέγει: «ἐθεώρουν ἐν ὁράματι τῆς νυκτὸς καὶ ἰδοὺ μετὰ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ ὡς υἱὸς ἀνθρώπου ἐρχόμενος ἦν» (Δαν. 7,13)
   Ο Απόστολος Πέτρος όταν κλήθηκε στο σπίτι του "Κορνηλίου του εκατοντάρχου, μεταξύ των άλλων είπε και τα εξής: «καὶ παρήγγειλεν ἡμῖν
(ο Χριστός παρήγγειλε σε μάς) κηρῦξαι τῷ λαῷ καὶ διαμαρτύρασθαι (να δώσουμε την μαρτυρία μας στο λαό) ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ ὡρισμένος ὑπὸ τοῦ Θεοῦ κριτὴς ζώντων καὶ νεκρῶν.» (Πραξ. 10,42)
Να πούμε στο λαό καθαρά- καθαρά ότι ο Ιησούς που πέθανε και αναστήθηκε και ανελήφθηκε, ο οποίος είναι ο Θεός που έγινε άνθρωπος, αυτός είναι ο κριτής ζώντων και νεκρών. Τι εννοεί νεκρών; Εκείνοι που πέθαναν και θα αναστηθούν και θα κριθούν. Διότι θα αναστηθούν όλοι, από τον Αδάμ και την Εύα και θα σταθούν όλοι ενώπιον του Χριστού για να κριθούν. Η εικόνα της κρίσεως για το πνευματικό άνθρωπο είναι ωφελιμοτάτη, αναγκαιοτάτη, έξω του ότι είναι η αλήθεια και η πραγματικότητα, η εικόνα του κριτού Χριστού έχει παιδαγωγικά στοιχεία. Δημιουργεί τον φόβο του Θεού. Τον γονιμοποιό φόβο του Θεού. Και δημιουργεί με τον τρόπο αυτό, το υπέδαφος για να αναπτυχθεί η αρετή. Γιατί, αρχή σοφίας (αρετής, αυτό θα πεί σοφίας. Εβραϊκά ~ αρετή) αρχή σοφίας φόβος Κυρίου.


Απόσπασμα από την 62α ομιλία στο βιβλίο της Καινής Διαθήκης « Ιερά Αποκάλυψις ».

►Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Ἱερά Ἀποκάλυψις " εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/kainh-diauhkh/iera-apokalycis
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40qa7vUvidbEX6OBGq3b9WeV

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.