Ο Μουσουλμανισμός.

†.Ο μουσουλμανισμός, θεωρείται αντίχριστος και πρόδρομος του Αντιχρίστου. 
Γιατί; Γιατί απλούστατα, έχει αρνηθεί και αρνείται την Θεανθρωπίνη φύση του Χριστού. Δέχεται τον Χριστό σαν ιστορικό πρόσωπο, έχει αρνηθεί όμως την Θεότητά του. Γι' αυτό, θεωρείται ο μουσουλμανισμός αυστηρός μονοθεϊσμός και το βασικότατο, εκείνο που το χαρακτηρίζει αυτό που είναι, ότι αρνείται το δόγμα της Αγίας Τριάδος και Συνεπώς και το δόγμα της ενανθρωπήσεως παρακάτω, διότι, όταν δέν υπάρχει ο υιός, τότε, τί είδους ενανθρώπηση μπορούμε να έχουμε;

Είναι θεμελιώδους σημασίας, μήν τρέχουμε σε άλλα πράγματα, αυτό είναι το βασικό. Είναι η αρνήσις του δόγματος της Αγίας Τριάδος.

Άν διαβάσετε λίγο την ιστορία του δόγματος, σχετικά με τους μουσουλμάνους, τον μωαμεθανισμό, θα το δείτε αυτό. Πού στηρίχθηκαν.. τα έχω και άλλοτε πεί αυτά, θα τα έχετε ακούσει.
Στηρίχθηκαν στον Αριστοτέλη, πού βρήκαν κάποια βιβλία του Αριστοτέλους.. ότι, κάθε ουσία αντιστοιχεί σε ένα πρόσωπο, ή κάθε πρόσωπο αντιστοιχεί σε μία ουσία, δέν μπορούμε να έχουμε μία ουσία και τρία πρόσωπα και άλλα πολλά και πολλά και πολλά..
Πάνω σ' αυτό στηρίχθηκαν, τί δηλαδή θα πεί αυτό, πού στηρίχθηκαν; Στη λογική ερμηνεία του δόγματος.
Ενώ η παρουσία του δόγματος είναι υπέρλογος γι' αυτό και αποτελεί μυστήριο.
Διότι, άν ο άνθρωπος καταλάβει κάτι, το κατέκτησε και αν καταλάβει την Θεότητα την κατέκτησε  και αν κατακτηθεί η Θεότητα τότε δεν είναι Θεότητα.
Δεν ξέρω αν το καταλάβατε.

Είναι λοιπόν η λογική ερμηνεία, βάση της φιλοσοφίας προσπάθησαν να κατανοήσουν..
Τον χριστιανισμό τον απέρριψαν και έμειναν στον ιουδαϊσμό.
Γιατί, ένα μεγάλο μέρος του μουσουλμανισμού είναι ο ιουδαϊσμός.
Κάτι έχουνε πάρει από τον χριστιανισμό, όχι όμως το δόγμα της Αγίας Τριάδος.

Έτσι λοιπόν, θεωρήθηκε και πραγματικά είναι, ο μουσουλμανισμός, πρόδρομος του Αντιχρίστου και μάλιστα θεωρήθηκε και αντίχριστος σαν σύστημα μέχρι πρότινος, μέχρι τις αρχές του αιώνος μας στα τέλη του περασμένου και αρχές του του αιώνος από τον Απόστολο Μακράκη, θεωρούσε τον μουσουλμανισμό ότι είναι ο αντίχριστος και όσες ερμηνείες έγιναν της αποκαλύψεως, κατά την διάρκεια της τουρκοκρατίας εφαίνετο πάντοτε και εφέρετο ως αντίχριστος ο μουσουλμανισμός, ο μωαμεθανισμός, ο Μωάμεθ και τα λοιπά..

Προσέξτε τώρα ἐδῶ κάτι, πολύ νά προσέξομε αὐτό, γιατί δυστυχῶς δέν τό ἔχομε προσέξει δεόντως καί μένομε ἐγκληματικῶς ἀπαθεῖς. Ὁ μουσουλμανισμός ἐπιχειρεῖ τόν κύκλο τῆς γῆς. Αὐτό τό ὁποῖο λέμε ἕνα τόξο, ἐδῶ στά Βαλκάνια, μουσουλμανικό καί τό βλέπομε, βεβαίως ἀπό πολιτικῆς πλευρᾶς, εἶναι κάτι πολύ περισσότερο ἀπό ἕνα τόξο. Ἐπιχειρεῖ, θά ἐπαναλάβω καί νά τό θυμόσαστε, ἐπιχειρεῖ τόν κύκλο τῆς γῆς! Ὅπως καί ἐγώ θυμᾶμαι τόν μακαριστό πατήρ Ἄγγελο Νησιώτη, πού εἶχε πεῖ -πρό τοῦ ’40- καί ἔλεγε: «Φοβηθεῖτε τόν μουσουλμανισμό, εἶναι ὁ φοβερότερος ἐχθρός, φοβηθεῖτε!». Τό κράτησα στή μνήμη μου καί τό ἀνεκάλεσα πολλές φορές, ἰδίως τά τελευταῖα χρόνια, πού βλέπω αὐτή τήν κίνηση τοῦ μουσουλμανισμοῦ. Τί; Ξέρετε πόσα ἑκατομμύρια μουσουλμάνοι ὑπάρχουν εἰς τήν Ἀσία, Πολυνησία, Ἀφρική; Πολλά ἑκατομμύρια μουσουλμάνοι ὑπάρχουν. Τό εἶπανε : «Θά ἐπιχειρήσομε ἐπίθεση κατά τῆς Εὐρώπης»! Τό εἶπανε, νά μήν πῶ τώρα πολιτικά πρόσωπα, δέν μοῦ ἀρέσει νά ἀνακατεύω πολιτικά πρόσωπα, ὅτι: «Ἡ Εὐρώπη θά γίνει μουσουλμανική, θά πάψει νά εἶναι χριστιανική»! Ξέρετε πόσα τεμένη ὑπάρχουν στό Παρίσι; Ἐμεῖς ἐν ὀνόματι τῆς ἀνεξιθρησκείας κτλ.. τούς πάντες ὑποδεχόμεθα. Ἑτοιμάζουν νά κάνουν καί στήν Ἀθήνα τέμενος μουσουλμανικό, ἐνῶ ἀναφέρθηκε ἐκεῖ, στά Ἐμιρᾶτα τῆς Ἀραβίας, ἀπέναντι ἀπό τό Ἰράκ, ζητήθηκε νά γίνει Λειτουργία φέτος [1992] τό Πάσχα, ὄχι μόνο νά γίνει ναός ἀπό τούς ἐκεῖ Ἕλληνες, - ἐνῶ ἐκεῖνοι ζητοῦν στήν Ἀθήνα νά γίνει ναός-, ἀλλά οὔτε καν σέ ἕνα δωμάτιο τῆς Πρεσβείας, νά γίνει Θεία Λειτουργία Πασχαλινή! Ναί, γιατί ἔχει τό στοιχεῖο τοῦ φανατισμοῦ. Δέν υπάρχει για τον μουσουλμανισμό ἀνεξιθρησκεία, δέν ὑπάρχει. Εἶναι παραμύθια αὐτό, η ἀνεξιθρησκεία, γιά τούς μουσουλμάνους. Γι’ αὐτό λοιπόν ἐπιχειρῶντας νά καταλάβει τήν Εὐρώπη θρησκευτικῶς, θά τήν καταλάβει καί πολιτικῶς». Εμείς δε οι χριστιανοί και ιδίως της δύσεως, - τώρα πόσο χριστιανοί είναι οι χριστιανοί της δύσεως, το βλέπει κανείς αυτό - μυωπάζουμε εγκληματικά. Παρακαλώ προσέξατέ το, τουλάχιστον για τη δική μας την πραγματικότητα.

Θυμάμαι πρό τού 40', μιλούσαν για τους χιλιαστάς "Έ, άστε τους αυτούς, πόσοι είναι.. μία φούχτα άνθρωποι.." Είναι σήμερα απειλή στην Ελλάδα;
Όλα ξεκινούν από μία φούχτα άνθρωποι ή αν θέλετε και από έναν άνθρωπο και ποτέ δεν πρέπει να θεωρηθεί αμελητέα ποσότης, η παρουσία ενός αιρετικού ανθρώπου.
Το χειρότερο ξέρετε ποιο είναι;
Γι' αυτό είπα προηγουμένως άν οι χριστιανοί της δύσεως είναι χριστιανοί.. Αυτό το Βατικανό, έχει αγκαλιάσει τους μουσουλμάνους, άκουσαν - άκουσαν, για να πλήξει τους ορθοδόξους της ανατολικής Ευρώπης και το δείχνει αυτό αυτήν τη στιγμή [η ομιλία εκφωνήθηκε στίς 18/8/1992] είς την Σερβία.
Τα γεγονότα μιλάνε μόνα τους. Έχει γράφει σε όλες τις εφημερίδες, πάσης  αποχρώσεως εφημερίδες. Ότι το Βατικανό συμμαχεί με τους μουσουλμάνους εναντίων των ορθοδόξων Σέρβων και λοιπά και λοιπά..
Είναι οι άνθρωποι που πιστεύουν το εξής, το Βατικανό : «και με τον Διάβολο θα συμμαχήσουμε αρκεί, να επιτύχουμε κάτι» και αυτό το κάτι γι' αυτούς είναι, να εξοντώσουν τους Ορθοδόξους Χριστιανούς. Δεν είναι αλήθεια?
Δεν είναι η σημερινή πραγματικότητα αυτή?

Να γιατί, θα πρέπει να προσέξομε τους Φράγκους, το Βατικανό, αλλά και τους μουσουλμάνους.
Διότι, ήδη αυτοί συμπληρώνουν το τόξο τουλάχιστον για τα Βαλκάνια. Ναί, εκεί κλείνει, στο Βατικανό κλείνει. Πιστεύω είσαστε ενήμεροι, πιστεύω ότι δέ σας λέγω καινούργια πράγματα και οφείλομε να είμεθα πράγματι ενήμεροι. Γι' αυτόν το λόγο, είχε δίκιο ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός που γιορτάζουμε στις 24 Αυγούστου, που έλεγε : "τον Πάπα να καταράσθε".
Και ο πατήρ Ιουστίνος Πόποβιτς, έλεγε την εξής τετράδα, γιατί θεωρούσε τον Πάπα αληθινό αντίχριστο. Όχι τον Πάπα, αυτός που είναι τώρα, στη θέση που είναι, αλλά τον εκάστοτε Πάπα, δηλαδή, το φαινόμενον δυτικός χριστιανισμός, που κατοικοεδρεύει στο Βατικανό. Έλεγε λοιπόν ο πατήρ Ιουστίνος, Σέρβος, καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου. Ελληνομαθέστατος και Ελληνοπρεπέστατος και Ορθοδοξότατος, έλεγε : "υπάρχει η εξής τετράς, Ιούδας - Άρειος - Πάπας - Αντίχριστος".
Δηλαδή, ο Ιούδας είναι ο πρώτος αντίχριστος, στην Καινή Διαθήκη.
Ο Άρειος, που αρνήθηκε την Θεότητα του Ιησού Χριστού, δεύτερος αντίχριστος.
Είναι μία γραμμή δηλαδή, μιά διοίκουσα γραμμή.
Ο Πάπας, δηλαδή ο δυτικός χριστιανισμός, που τελικά αυτός ο δυτικός χριστιανισμός θα φέρει τον Αντίχριστο.
Δηλαδή θα φέρει.. με την έννοια, ότι θα τον αποδεχθούν οι χριστιανοί. Ναί - Ναί.. οι χριστιανοί.
Είναι γραμμένο στο βιβλίο της αποκαλύψεως, εκεί που λέει ότι αφέθηκε να πατηθεί η αυλή του ναού και η αυλή του ναού, πολύ δε περισσότερο όλη η Ιερουσαλήμ κατά τους πατέρες είναι η εκκλησία.
Αφέθηκε να πατηθεί η 3,5 χρόνια υπό των Εθνών.
(Αποκ. 11,1 - 2).

Είναι η προσκύνησις του Αντιχρίστου, που θα είναι ένας χριστιανισμός τόσο εκκοσμικευμένος, που δέ θα δυσκολευτεί να πεί, να προσκυνήσει τον Πάπα, να πεί δηλαδή : "εγώ θέλω ψωμί, εγώ θέλω χρήματα, εγώ θέλω την άνεσή μου.. Αφού μου τα δίνει αυτός ο άνθρωπος, γιατί να μην τον αποδεχθώ?
Για να το πάρω λίγο πρακτικότερα, να δείτε πώς θα γίνει αυτή η αποδοχή. Και τελικά θα έλθει φυσικά το κύριον πρόσωπο του Αντιχρίστου. Να ενθυμείσθε λοιπόν "Ιούδας - Άρειος - Παππάς - Αντίχριστος". Τα λέγει ο πατήρ Ιουστίνος Πόποβιτς. (Στις 29 Απριλίου 2010, ο πατήρ Ιουστίνος αγιοκατατάχθηκε από την Ιερά Σύνοδο της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.) Αλλά και άλλοι ανατολικοί Πατέρες, ιδίος Βυζαντινοί και λοιπά, έτσι μίλησαν. Όπως φέρ' ειπείν ο Άγιος Μάρκος ο ευγενικός. Να αποδεχθεί και να συμμαχήσει με τη Ρώμη? Ποτέ! Ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς και άλλοι και άλλοι πολλοί.

Αυτά για τον μουσουλμανισμό και ας προσέχουμε πάρα πολύ, μα πάρα πολύ, διότι, είναι επικαιροτάτη και κρισιμοτάτη η όλη υπόθεσις.

Απόσπασμα από την 141η ομιλία στο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης « Σοφία Σειράχ ».

Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Σοφία Σειράχ " εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/palaia-diauhkh/sofia-seirax
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40oRvQcJSffpry9_VIhWtola

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

🇷🇺 Φιλοδοξείτε να σωθείτε; Εάν ναι, πρέπει να έχουμε εγρήγορση.

 †.Стремитесь к спасению !

Господь сделал нас, возлюбленные мои, разумными, ловкими, способными на все хорошее и находчивыми.
Бог не хочет, чтобы мы были нерасторопными.

Если мы ведем себя по-другому, то Он напоминает нам, говоря:
почему вы так медлите? Вот как Господь говорит это и напоминает : « Иисус сказал: неужели и вы еще не разумеете?»  (Матф. 15:16 )
И вы, - спрашивает Он, - неразумны, медлительны ?

Он также скажет двум, шедшим в  Эммаус: « Тогда Он сказал им: о, несмысленные и медлительные сердцем, чтобы веровать всему, что предсказывали пророки! » (Лука 24:25)
Отметим тут, что центром разума с древности считалось сердце, не забывайте об этом.

Таким образом, мы бы сегодня сказали на современном языке: «О, глупые, медленно до вас доходит», что значит «несмысленные»? — это значит глупые.
Вы понимаете, Господь называет их не только медлительными сердцем, но и глупыми.
Кроме того, Господь говорит фарисеям: «Безумные и слепые!», т.е. не только умом не понимают, но и глазами слепы. А апостол Павел говорит Галатам: «О, несмысленные Галаты! кто прельстил вас не покоряться истине» ( Гал. 3:1).
Христианский ум должен быть острым. Острый ум не входит в противостояние с простотой. Когда мы говорим о ком нибудь, что этот человек очень прост, то это не значит, что он глуп, будьте внимательны ! Если и одно и другое есть добродетель, я спрашиваю вас, возможно ли, что добродетели противоречат друг дружке, вступают в конфликт между собой, возможно ли такое ?

Поэтому мы должны быть разумными и расторопными умом, мои дорогие, чтобы понимать евангельские истины.
Чтобы выявлять заблуждения, ереси, нечестие и обман.
Если мы слышим что-то не то, мы должны сказать: «что то здесь пахнет не тем, его слова плохо пахнут, то что он сказал сейчас—это ересь и так далее».

Одним из пороков, перечисленных апостолом Павлом в древнем мире, было также отсутствие благоразумия. Павел перечисляет все грехи древнего мира в своём  послании Римлянам в первой главе. В 31 стихе он называет народ того времени «безрассудны, вероломны, нелюбовны, непримиримы, немилостивы.» ( Рим. 1:31) То есть, неблагоразумны. «И как они не заботились иметь Бога в разуме, то предал их Бог превратному уму - делать непотребства,» ( Рим. 1:28 ). Что значит «безрассудны» ? Это значит не работает разум, не шевелятся мозги. Вот почему апостол Павел в своем первом послании Коринфянам говорит: « Братия! не будьте дети умом: на злое будьте младенцы, а по уму будьте совершеннолетни.» ( 1-е Кор. 14:20)
Почему он так говорит ? Потому что у младенцев нет злобы, они быстро прощают, легко верят вам снова и т.д. Но по уму, говорит,—будьте зрелыми.
Вы знаете, Адам и Ева не показали благоразумия. Вы спросите: «но разве по замыслу Божьему у них не было благоразумия?» Было, но они им не воспользовались. Дьявол подобрался и завёл диалог с Евой,  обольстил её, а она своим чередом ввела в заблуждение Адама. Они показали своё неблагоразумие.
Возлюбленные мои, будьте внимательны к тому, что я сейчас вам скажу. Одно дело ум, а другое—разум. Ум—это орган разума. Сейчас я вам покажу такую картину из нашей мифологии. К примеру, вот голова, в ней находится разум. Рядом стоит мангал и я кидаю в него сухое сено, которое сильно дымит, то что делала Пифия в Дельфах, сидя на триножнике... Тут я не буду вдаваться в подробности, что и как, от этого дыма у неё кружилась голова и она впадала в транс и так далее.. То есть, разум является правителем в этой ситуации, а дым—ничто иное, как страсти, эгоизм, желание делать зло.
Тут вы можете спросить у меня: « но разве у Адама и Евы были страсти ?»
Отвечу вам—тогда они стали зарождаться. Как ? Они подумали, «как хорошо, мы можем легко стать богами, вкусив плод, как сказал Дьявол». Так, страсть желания— как чёрный дым, затмила им разум и они поступили безрассудно, обольщенная Ева соблазнила Адама, к сожалению. После этого началась история, в которой мы живём до сих пор.

Поэтому, возлюбленные мои, мы должны быть благоразумными. Мы должны бодрствовать. Вспомните, сколько раз Христос сказал глагол «бодрствуйте», а также « трезвитесь» и «молитесь» ! Он сказал « бодрствуйте» в переносном смысле. Господь не имел ввиду, что нельзя спать, нельзя ложиться в кровать. Что здесь имеется ввиду ? Что нужно быть бодрым, трезвым умом, внимательным. Как мы говорим иногда человеку: «что ты спишь на ходу, будь внимательным !»
Смотрите сейчас, что я вам скажу. Одно дело быть умным, а другое— бодрым. Человек может не обладать большим интеллектом, но при этом быть бодрым в духовном смысле и внимательным.
Так, возлюбленные мои, написано.

Когда придет Антихрист, слишком многие из наших христиан… сейчас мы не говорим о процентах, скажем, 95% или 97% (я скажу вам, откуда мы это взяли) будут поклоняться Антихристу. И духовенство, и патриархи, и епископы, и люди, и ученые, и великие и великие.

Почему ?
Потому что у них не будет того бодрствования, о котором говорит нам Христос.
С чего я это взял ? Я вам говорил уже много много раз и сейчас повторю. Говорит ангел Иоанну Богослову: « измерь», он даёт ему трость и говорит: « измерь» ( Откр). Фактическая длина храма составляла 30—33 метра ( Третья книга Царств 7 гл.). Храм царя Соломона не был большим. Имейте ввиду, что когда у Иоанна было видение храма, то этого храма уже не существовало. Он уже был разрушен римлянами.
Продолжаем. За дверью храма, в нескольких метрах, недалеко, 5-6-7 метров, очень близко, был большой жертвенник всесожжения. И ангел говорит Иоанну: « встань и измерь храм Божий и жертвенник, и поклоняющихся в нем» ( Откр. 11:1). Потом ангел говорит: «А внешний двор храма исключи и не измеряй его, ибо он дан язычникам: они будут попирать святый город сорок два месяца.» ( Откр. 11:2). Что значит «внешний двор» ? Это значит всё, что находится на горе Сион. На горе  было много зданий, и весь город Иерусалим будет попираем народами в течение трех с половиной лет.

Все св. Отцы говорят, что город Иерусалим—это образ Церкви. Тем более— Сион, и ещё более того— храм Соломона. Но весь город и все здания в нём будут разрушены народами ( греч. τα έθνη). Что это значит ? Какими народами ?—Не христианами. Это случится во время Антихриста, который навяжет свою волю народам. Это будет продолжаться три с половиной года, до тех пор, пока не прекратится его царствование. Для сравнения сейчас, представьте город топографически, представьте и храм. Измеренный храм, это те, которые не поклонятся Антихристу. Почему ? Потому что, то что измерено, принадлежит Господу. А то, что не измеряется—принадлежит Божьему забвению. Это то, о чём говорит Господь: «Пусть умножаются скорби у тех, которые текут к богу чужому; я не возлию кровавых возлияний их и не помяну имен их устами моими.» ( Пс.15:4 ). Как будто Господь говорит: « уходите !  Я вас не помню и не узнаю ».
Так что возьмите для сравнения одну часть города, и другую часть. Противопоставьте целый город и одно маленькое место—храм на горе Сион. Вот почему я сказал вам, что отсюда мы понимаем, как мало будет тех, которые спасутся.

Я спрошу у вас, вы стремитесь к спасению ? Если да, то вы должны быть бдительны, должны бодрствовать ! Мы говорим об этом, потому что не знаем, что будет завтра. Мы не говорим о том, что враг стоит в дверях, но о том, он уже внутри. И речь не только о ересях. Я не буду вдаваться в подробности и говорить много. Скажу только об экуменизме. Его органы в настоящее время, это патриархи, архиепископы, епископы и так далее.
Вы слышите это ? Я сказал, что органами экуменизма являются патриархи, архиепископы, епископы и так далее ! Вы это понимаете ?!
Поэтому мы должны быть благоразумными и рассудительными, когда они к нам завтра будут применять потихоньку метод салями и говорить о «прогрессе» и то и это, и то и это. Если не отреагируем, нас поймают спящими на ходу ! Горе будет тому, кто не поймёт и не отреагирует ! И тогда останутся некоторые верные, очень малый остаток, которые не поклонятся Антихристу, не примут его, но их голос не будет услышан.

Прошу вас, будьте внимательны, это очень серьёзно и важно ! Потому что, в книге Премудрости Иисуса, сына Сирахова говорится: «Горе вам, потерявшим терпение! что будете вы делать, когда Господь посетит?» ( Кн ига Премудрости Иисуса, сына Сирахова 2:4). В начале мы с вами говорили о том, что центр разума находится в сердце. В стихе говорится о терпении, но св. Отцы говорят, что речь идёт о сердце. Вы найдёте об этом в Филокалии ( Добратолюбие ), об этом говорится в первом томе. Горе тем, говорит, кто потеряет сердце и разум. Что они будут делать, когда Господь посетит их ? А когда Господь посетит ? После того, как произойдёт всё, о чём мы с вами говорили. А также, когда  каждого человека постигнет смерть. Что мы тогда будем делать, если потеряем при жизни разум, ничего не поймём и обольстимся ? Поэтому в Книге Премудрости Иисуса, сына Сирахова (15:7,8) говорится: «Не постигнут ее люди неразумные, и грешники не увидят ее. Далека она от гордости, и люди лживые не подумают о ней.» Тот, кто не будет благоразумным и рассудительным—не сможет спастись..

Απόσπασμα από την 173η ομιλία στο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης « Σοφία Σειράχ ».

Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Σοφία Σειράχ " εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/palaia-diauhkh/sofia-seirax
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40oRvQcJSffpry9_VIhWtola

Απομαγνητοφώνηση στήν Ρωσική γλώσσα : Юлия Вартанова.

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Φιλοδοξείτε να σωθείτε; Εάν ναι, πρέπει να έχουμε εγρήγορση.

 †.Ο Θεός μας έπλασε αγαπητοί μου να είμεθα έξυπνοι, να είμεθα επιτήδειοι δεξιοτέχναι, ικανοί σε ό, τι καλό, επινοητικοί πολύστροφοι στο μυαλό. Δέν μας θέλει ο Θεός αργοστρόφους μας θέλει πολύστρόφους. Άν διαφορετικά συμπεριφερθούμε, τότε μας ελέγχει: "γιατί είσαι αργόστροφος;" Άνθρωπε, γιατί είσαι αργόστροφος; Και ακούστε πώς το λέγει ο Κύριος, πώς ελέγχει : «ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν· ἀκμὴν καὶ ὑμεῖς ἀσύνετοί ἐστε;» (Ματθ. 15,16) Και εσείς, λέγει, είσαστε άμυαλοι, αργόστροφοι;

   Ακόμη θα πεί, είς τους δύο προς Εμμαούς : «ὦ ἀνόητοι καὶ βραδεῖς τῇ καρδίᾳ.» (Λουκ. 24,25) Σημειώσατε ότι, η έδρα του νού, διά την αρχαίαν ψυχολογίαν ήτο η καρδία, μήν το ξεχνάτε αυτό. Συνεπώς, θα το λέγαμε με σύγχρονη έκφραση : "ω ανόητοι και βραδείς το νού" τί θα πεί βραδείς είς το νούν; Αργόστροφοι. Είδατε, δέν φτάνει μόνο, του ότι τους αποκαλεί αργοστρόφους αλλά και επιπλέον και ο χαρακτηρισμός ανόητοι, δέν έχετε μυαλό;

   Ακόμη, ο Κύριος θα πεί είς τους Φαρισαίους : «μωροὶ καὶ τυφλοί.» (Ματθ. 23,17) Το μυαλό σας δέν κόβει, έχετε μωρία, τα μάτια σας δέν βλέπουν, έχετε τύφλωση;

   Ο Παύλος θα πεί είς τους Γαλάτας : « Ὦ ἀνόητοι Γαλάται, τίς ὑμᾶς ἐβάσκανε τῇ ἀληθείᾳ μὴ πείθεσθαι..» (Γαλ. 3,1). Ώς στον Χριστιανό, πρέπει το μυαλό να παίρνει πολλές στροφές. Δέν αντιμάχεται το πολύστροφο του μυαλού στην απλότητα. Λέμε, αυτός ο άνθρωπος είναι πολύ απλός, προσέξτε, εάν το ένα είναι αρετή και το άλλο είναι αρετή, σας ερωτώ, είναι δυνατόν οι αρετές να έρχονται σε αντίθεση, να έρχονται σε μία κόντρα, είναι δυνατόν; Συνεπώς, πρέπει να παίρνομε πολλές στροφές, για να αντιλαμβανόμεθα αγαπητοί, τις ευαγγελικές αλήθειες. Γιά να οσφραινόμεθα την πλάνη, την αίρεση, την κακία και τον δόλον. Να πούμε, τί είναι αυτό που λέγει αυτός; Στην μύτη μου δέν πάει καλά, δέν μυρίζει καλά - από μιά κουβέντα που είπε ο άλλος - αυτό είναι αιρετικό και ούτω καθεξής.

   Μιά από τις κακίες που απαριθμεί ο Απόστολος Παύλος στον αρχαίον κόσμο ήταν και αυτό, η απουσία συνέσεως. Καταχωρεί ολόκληρο κατάλογο των αμαρτημάτων του αρχαίου κόσμου στο πρώτο κεφάλαιο στην προς Ρωμαίους επιστολής του. Στον 31ο στίχο μάλιστα, αποκαλεί τους ανθρώπους του αρχαίου κόσμου "ἀσυνέτους". «ἀσυνέτους, ἀσυνθέτους, ἀστόργους, ἀσπόνδους, ἀνελεήμονας·» (Ρωμ. 1,31) Εμφανιζόμενοι και μάλιστα με "ἀδόκιμον νοῦν".«Καὶ καθὼς οὐκ ἐδοκίμασαν τὸν Θεὸν ἔχειν ἐν ἐπιγνώσει, παρέδωκεν αὐτοὺς ὁ Θεὸς εἰς ἀδόκιμον νοῦν, ποιεῖν τὰ μὴ καθήκοντα,» (Ρωμ. 1,28 ) Αδόκιμος νούς θα πεί, άν το δόκιμος σημαίνει δοκιμασμένος, αδόκιμος θα πεί αδοκίμαστος, δηλαδή δεν παίρνει στροφές το μυαλό, δέν έχει εξασκηθεί να παίρνει στροφές το μυαλό. Γι' αυτό συνιστά ο Απόστολος Παύλος στην πρώτη προς Κορινθίους επιστολή του και λέει : «Ἀδελφοί, μὴ παιδία γίνεσθε ταῖς φρεσίν, (μή γίνεστε παιδιά στα μυαλά) ἀλλὰ τῇ κακίᾳ νηπιάζετε, (αλλά στην κακία να είσαστε παιδιά. Διότι ένα μικρό παιδί δέν έχει κακία, έχει εγωισμό το μικρό παιδί, αλλά γρήγορα συγχωρεί, πιστεύει εύκολα και ούτω καθεξής) ταῖς δὲ φρεσὶ τέλειοι γίνεσθε. (ώς προς τα μυαλά, να είσαστε τέλειοι άνδρες, ώριμοι, να έχετε ωριμότητα. Στήν κακία θα είμαι όπως το λέγει εδώ, νήπιον, αλλά στο μυαλό θα είμαι, με μυαλό τελείου ανδρός).» (Α Κορ. 14,20)

   Ξέρετε ότι οι πρωτόπλαστοι, δέν έδειξαν ευστροφίαν νού. Θα μου πείτε έκ κατασκευής δέν ηδύναντο να έχουν την ευστροφίαν; Ναί, αλλά δέν την χρησιμοποίησαν. Πήγε ο Διάβολος και έπιασε κουβέντα με την Εύα και την εξηπάτησε και εκείνη με τη σειρά της στον Αδάμ. Γιατί, δέν δούλεψε η ευστροφία. Γιατί δεν δούλεψε; Αγαπητοί μου προσέξτε να δείτε, αυτό ομοίως πρέπει να το ξέρουμε. Αλλο ο εγκέφαλος και άλλο ο νούς, ο εγκέφαλος είναι το όργανον του νού. Αυτόν που κάνουμε εγχείρηση, βάζουμε βγάζουμε.. Ο νούς, έχει ως φορέα τον εγκέφαλο, τώρα όμως για να έχουμε μία εικόνα του πράγματος, άς πούμε ότι είναι εδώ στο κεφάλι ο νούς, εξήγησα έ! Από κάτω έχω ένα μαγκάλι και ρίχνω χορταρικά που βγάζουν πολύ καπνό, αχυρο, ό, τι έκανε δηλαδή η Πυθία είς τους Δελφούς, που εκάθητο σε έναν τρίποδα και εκεί..- μή κάνω περιγραφή του πώς και τί - εκαπνίζετο, εζαλίζετο και λοιπά.. Λοιπόν, ο νούς, είναι ο ηγεμών νούς, όμως από κάτω, αυτός ο καπνός, δεν είναι παρά, τα πάθη, είναι ο εγωισμός, είναι η επιθυμία η κακή. Θα μου πείτε, οι πρωτόπλαστοι είχαν πάθη; Τότε άρχισαν να δημιουργούνται. Πώς; Α', ωραίον αυτό, μπορούμε να γίνουμε θεοί με πολύ εύκολο τρόπο, - αυτό που είπε ο Διάβολος - τρώγοντας τον καρπόν. Και έτσι, το πάθος της επιθυμίας σαν άλλος καπνός, εσκότισε το μυαλό και δεν μπόρεσε να δουλέψει Και έτσι παρέσυρε και τον Αδάμ η Εύα και δυστυχώς τα πράγματα ξεκίνησαν κατόπιν είς την ιστορία των ανθρώπων όπως πια σήμερα, μές την Ιστορία τα ζούμε. Αλλά αγαπητοί, μιλάμε ότι πρέπει να είμεθα έξυπνοι. Έξυπνος, θα πει, ξύπνιος, ξυπνητός, δεν κοιμάται κανείς. Θυμηθείτε πόσες φορές ο Χριστός είπε το ρήμα «γρηγορείτε». Και το είπε μεταφορικώς. Δεν εννοούσε μην κοιμηθείτε, μη πάτε στο κρεβάτι σας να κοιμηθείτε. «Γρηγορέω», «γρηγορώ» θα πει μένω ξύπνιος. Πού; Στην προσοχή. Προσέχω. Είμαι ξύπνιος. Αυτό που λέμε σε κάποιον, κοιμάσαι όρθιος, σ’ έπιασα στα πράσα. Όχι, θα είμαι έξυπνος άνθρωπος, δηλαδή ξυπνητός. Προσέξτε τώρα εδώ, γιατί το άλλο που λέμε σήμερα, «έξυπνος», είναι η λέξις ευφυής. Ενώ το γρηγορείτε σημαίνει να είμαι σε εγρήγορση, να προσέχω. Μπορεί να μην έχω ευφυία πολλή, να έχω λίγη, αλλά να προσέχω. Έτσι αγαπητοί είναι γραμμένο. Όταν θα ΄ρθει ο Αντίχριστος πάρα πολλοί χριστιανοί μας… τώρα δεν μιλάμε με ποσοστά, ας πούμε το 95% το 97%, (θα σας πω από που το βγάζομε) θα προσκυνήσει τον Αντίχριστο. Και κληρικοί και πατριάρχες και επίσκοποι και λαός και επιστήμονες και σπουδαίοι και τρανοί. Γιατί; Γιατί δεν θα έχουν την εν Χριστώ εγρήγορση. Από που το βγάζω σας είπα, έ; Τώρα επαναλαμβάνω. Στην Αποκάλυψη είναι γραμμένο το εξής. Σας το έχω πει πολλάκις και πολλάκις. Λέει ο Άγγελος εις τον Ιωάννη. Του δίνει ένα καλάμι και του λέει, μέτρα. Μετράει το ναό. Το πραγματικό μήκος του ναού ήταν κάπου 30 – 33 μέτρα. Δεν ήτανε μεγάλος ο ναός του Σολομώντος, ο οποίος σημειώσατε στην εποχή που αυτά τα βλέπει σε όραμα ο Ευαγγελιστής Ιωάννης δεν υπήρχε. Ο ιστορικός ναός είχε γκρεμιστεί. Τον είχαν γκρεμίσει οι Ρωμαίοι. Και έξω από την πόρτα του ναού, λίγα μέτρα, λίγα, 5-6-7 μέτρα, πολύ κοντά, ήτανε το μεγάλο θυσιαστήριο των ολοκαυτωμάτων. Και του λέει, μέτρα το ναό πόσες καλαμιές είναι. Μέτρα και το θυσιαστήριο, έως το θυσιαστήριο. Σταμάτα, του λέει. Όλα τα υπόλοιπα… Ποιά υπόλοιπα; Ό,τι ήτανε επάνω εις τον λόφο Σιών. Ήτανε πολλά κτίσματα εις τον λόφο Σιών, και όλη η πόλις η Ιερουσαλήμ, θα πατηθεί υπό των εθνών τρεισήμισι χρόνια. Όλοι οι Πατέρες λένε ότι η Ιερουσαλήμ είναι η εικόνα της Εκκλησίας. Πολύ δε περισσότερο ο λόφος Σιών. Ακόμη δε περισσότερο ο ναός του Σολομώντος. Αλλά η πόλις ολόκληρη και όλα τα λοιπά κτίσματα του λόφου Σιών θα πατηθούν υπό των εθνών. Δηλαδή, τί θα πει αυτό; Τα έθνη είναι οι μή Χριστιανοί. Θα είναι ο Αντίχριστος που θα έχει επιβάλει την θέλησή του. Αυτό θα γίνει τρεισήμισι χρόνια, όσο η βασιλεία του Αντιχρίστου. Συγκριτικά τώρα, πάρετε τοπογραφικά την πόλη.. πάρτε και το ναό· είναι εκείνοι που δεν θα προσκυνήσουν τον Αντίχριστο. Αυτό αντιπροσωπεύει ό,τι μετρήθηκε. Γιατί; Διότι ό,τι μετράται ανήκει εις την γνώση του Θεού, ανήκει εις την μνήμη του Θεού. Ό,τι δεν μετράται δέν ανήκει εις την μνήμη του Θεού. Είναι αυτό που λέει ο Θεός, οὐ μὴ μνησθῶ, δεν θα σε θυμηθώ. Φύγε. Δεν θα σε θυμηθώ. Δεν σε αναγνωρίζω. Πάρτε λοιπόν συγκριτικά το ένα ποσόν και το άλλο ποσόν. Ολόκληρη την πόλη, με ένα μικρό μόνο μέρος επάνω εις τον λόφο Σιών. Γι’ αυτό σας είπα ότι από εκεί πάνω κάτω καταλαβαίνουμε ότι λίγοι θα είναι εκείνοι που θα σωθούν. Με την καλή σημασία. Φιλοδοξείτε να σωθείτε; Εάν ναι, πρέπει να έχουμε εγρήγορση. Και τα λέμε αυτά γιατί δεν ξέρουμε αύριο τι έρχεται. Όχι επί θύραις, έχει μπει μέσα ο εχθρός. Δεν λέω τις αιρέσεις μόνο. Δεν λέω τούτο ή εκείνο. Δεν λέω πάμπολλα. Ένα θα πω μόνο· τον οικουμενισμό. Ο οποίος οικουμενισμός φορείς του έχει αυτήν την στιγμή πατριάρχες, αρχιεπισκόπους, επισκόπους και ούτω καθεξής. Τ’ ακούσατε ; Ο οικουμενισμός έχει φορείς του, πατριάρχες, αρχιεπισκόπους, επισκόπους και ούτω καθεξής. Το καταλάβατε; Πώς λοιπόν θα παίρνει το μυαλό μας στροφές όταν αύριο θα μας πούν, «προοδευτικά» εννοείται, με την μέθοδο του σαλαμιού λίγο-λίγο… Και τούτο, κι εκείνο, και τούτο, κι εκείνο... 

ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΜΕ; ΘΑ ΠΙΑΣΤΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΥΠΝΟ; ΑΛΛΟΙΜΟΝΟ Σ’ ΕΚΕΙΝΟΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙ.

Κι αν είναι λίγοι εκείνοι που θα ‘χουν μείνει όρθιοι, δεν ξέρω, πάντως δεν θα προσκυνήσουνε, πάντως δεν θα δεχθούν Μπορεί η φωνή τους να μην ακουστεί, μπορεί χίλια μπορεί. Μπορεί να έχουμε το μαρτύριο, όπως θα έχομε και το μαρτύριο, αλλά δεν θα αποδεχθούν. ΔΕΝ ΘΑ ΑΠΟΔΕΧΘΟΥΝ. Παρακαλώ προσέξατε το. Είναι πάρα πολύ σημαντικό αυτό. Γι’ αυτό λέγει η Σοφία Σειράχ ουαί τοις απολωλεκόσι την καρδίαν· και τι ποιήσουσιν, όταν επισκέψηται ο Κύριος; Καρδία είπαμε θα πει νους, και νους. Το κείμενο έχει υπομονήν αλλά οι Πατέρες αντί της υπομονής βάζουνε την λέξη καρδίαν. Είναι στην Φιλοκαλία μέσα, θα το βρείτε και μάλιστα στον πρώτο τόμο το είχα βρει. Αλλοίμονο σ’ εκείνους που έχουν χάσει, λέει, την καρδιά τους, το νού τους. Και όταν θα τους επισκεφθεί ο Κύριος, τί θα κάνουν; Και πότε θα επισκεφθεί ο Κύριος; Ύστερα απ’ όλα αυτά, θα έρθει ο Κύριος. Και ο θάνατος ο προσωπικός του καθενός αλλά και όταν ο Κύριος θα έρθει, τι θα κάνουμε εάν έχουμε χάσει το νου μας και δεν καταλάβαμε και πλανηθήκαμε;

   Γι’ αυτό όντως, όπως λέει η Σοφία Σειράχ, σας διαβάζω την μετάφραση, δεν θα παιδαγωγηθεί και δεν θα μορφωθεί κατά Θεόν όποιος δεν είναι πραγματικά έξυπνος και ικανός. Δεν θα παιδαγωγηθεί. Δεν μπορεί να παιδαγωγηθεί.

Απόσπασμα από την 173η ομιλία στο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης « Σοφία Σειράχ ».

Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Σοφία Σειράχ " εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/palaia-diauhkh/sofia-seirax
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40oRvQcJSffpry9_VIhWtola

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Τὰ ἐν οἴκῳ μὴ ἐν δήμῳ. ★★★★★

†.Μπορεί ένα σπιτικό, να μήν έχει βέβαια αγαθή συμβίωση, μπορεί..
Άς πούμε το ζεύγος, κάπως περισσότερο να τσακώνονται, αλλά, δέν πρέπει όμως ούτε οι συγγενείς ούτε οι περίοικοι να μαθαίνουν τίποτα. Προσέξτε, άνθρωποι είμαστε και μπορεί να 'ναι κάτι περισσότερο από ό, τι θα μπορούσε να  ήτανε, να μαλώνει το ζεύγος. Αδελφοί, μή σας πάρει χαμπάρι - είδηση, ούτε το συγγενολόι, ούτε η γειτονιά! Γιατί πολλές φορές, είτε βρέθηκαν τα παράθυρα ανοιχτά, είτε διότι είναι αυτό που λέει η κουβέντα "θα σου δώσω ξύλο μετά μουσικής". Θα παίζει δηλαδή η μουσική στη μεγάλη της ένταση, εγώ θα σου δίνω ξύλο και δέν θα ακούγονται οι φωνές σου, από την μουσική που θα παίζει σε έντονο βαθμό. Όχι, όχι, όχι! Προσέξτε, μήν πάρει είδηση το περιβάλλον μας. 

   Συνηθίζουν οι δυσαρεστημένοι σύζυγοι, να αλληλοκατηγορούνται είς τους γύρω τους, πολύ κακό πράγμα αυτό. Κυρία μου, μάλωσες με τον άντρα σου, έ, θα τα ξαναβρείτε πάλι. Γιατί κάθεσαι και λές, παίρνεις τηλέφωνο και λές σε συγγενικά σου πρόσωπα και σε φιλικά σου πρόσωπα ότι νά, μάλωσες με τον άντρα σου και του είπες και σου είπε.. Γιατί το κάνεις αυτό, δεν σε συμφέρει, είναι μία φοβερά κακή αρχή, άς το προσέξουμε πάρα πολύ.
Θα λέγαμε ότι, ό, τι και αν συμβαίνει, ό, τι και αν συμβαίνει θα τα βρούν μόνοι τους. Άν ποτέ σας πάρει καμία φιλενάδα σας, κανένας φίλος σας τηλέφωνο και σας πεί, ότι μάλωσε με την γυναίκα του, μάλωσε με τον άνδρα της, ξέρετε τί να απαντήσετε; Μή μου λες τίποτα, σε παρακαλώ, μόνοι σας θα τα βρείτε και πρέπει να τα βρείτε. Μή καθίσετε να ακούσετε και να αποδίδετε χαρακτηρισμούς, διά είς εκείνη την γυναίκα που στρέφεται εναντίον του ανδρός και αντιστρόφως, όχι. Και άν είναι δυνατόν, άν είναι δυνατόν, ούτε τα παιδιά να παίρνουν είδηση από τις διαμάχες των γονέων. Αν είναι δυνατόν, ναί, προσέξατέ το. Ο κάθε γονιός για να δικαιολογηθεί, κατηγορεί, στα παιδιά του τον άλλον γονιό. Ας πούμε η μάνα, για να δικαιολογήσει την θέση της, κατηγορεί στα παιδιά της τον σύζυγό της, δηλαδή τον πατέρα των παιδιών. Έτσι, ανάμεσα στα παιδιά δημιουργείται ένας φατριασμός, δεν είναι σπάνιο αυτό. Δηλαδή, άν έχουν τρία - τέσσερα παιδιά, τα μισά - κάπως έτσι - να συμπαθούν την μητέρα, τα άλλα μισά να συμπαθούν τον πατέρα. Και τι κάναμε; Κάναμε μέσα στο σπίτι μας  φατρίες τέτοιες, που πάντα θα διατηρούν ένα ψυχολογικό χώρισμα των συζύγων και πολλές φορές η κατάσταση αυτή, είναι επί μονίμου βάσεως. Είναι κρίμα, είναι πολλές φορές κρίμα.

   Ακόμη συμβαίνει, είτε ο πατέρας είτε η μητέρα, να χρησιμοποιούν τα παιδιά τους ώς κατασκόπους του ετέρου γονιού να λέει φέρ ειπείν
- το 'χω συναντήσει αρκετές φορές - να λέει η μητέρα ας πούμε, σ' ένα της παιδί ή και σε περισσότερα : "Παρακολουθήσατε τον πατέρα σας να δείτε, πού πηγαίνει;"
Μάλιστα αν υποτεθεί, άν υποτεθεί ότι έμαθε αυτή, ότι ο σύζυγος της έχει φιλενάδα. και "Παρακολουθήσατέ τον πού πηγαίνει;" Και να λέει τώρα η μητέρα, είτε πραγματικά είτε φανταστικά να είναι αυτά τα πράγματα, ότι ο πατέρας σας έχει φιλενάδα ή η μάνα σας έχει φίλο. "Παρακολουθήσατε την μάνα σας να δείτε πού πηγαίνει;" Περιττό να σας πώ, ότι αυτά τα πράγματα, είναι ολέθρια για τα παιδιά, ολέθρια, καταστρεπτικότατα. 

Πάντως, ό, τι συμβαίνει στο σπίτι δέν πρέπει να βγαίνει στην δημοσιότητα.
Θα ξαναπώ, άνθρωποι είμαστε και μπορεί κάπου, έ, να μή τα βρίσκομε θα τα βρούμε λίγο πιο κάτω.. αλλά, μήν βγαίνει τίποτε από το σπίτι μας, προσβαλλώμεθα.
Προσβάλλεται και η γυναίκα, προσβάλλεται και ο άνδρας.
Είναι θέμα στοιχειώδους διακρίσεως και αγάπης.
Θα λέγαμε εκείνο το οποίο λέγεται, "Τὰ ἐν οἴκῳ μὴ ἐν δήμῳ".
Εκείνα που συμβαίνουν στο σπίτι μας, να μείνουν στο σπίτι μας, να μήν τα βγάλομε στην δημοσιότητα.

Απόσπασμα από την 212η ομιλία στο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης « Σοφία Σειράχ ».

Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Σοφία Σειράχ " εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/palaia-diauhkh/sofia-seirax
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40oRvQcJSffpry9_VIhWtola

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Τὸν ἐχθρό σου, ποτὲ μὴν τὸν κάνεις φίλο.

†.ἔστι πονηρευόμενος συγκεκυφὼς μελανίᾳ, καὶ τὰ ἐντὸς αὐτοῦ πλήρης δόλου· (Σοφ. Σειρ. 19,26)

Δηλαδή, υπάρχει άνθρωπος, που βαδίζει με σκυμμένο και μελαγχολικό πρόσωπο, δήθεν από λύπη, και όμως το εσωτερικό του είναι γεμάτο από δολιότητα. Πρόκειται όπως αντιλαμβανόμεθα, για την υποκρισία των ανθρώπων, που περιμένουν, καιροφυλακτούν, όπως το αγρίμι το θήραμά του. Και κάνουν παραλλαγή ξέρετε, έ, κάνουν παραλλαγή. Δείχνουν πρόσωπο θλιμμένο, δείχνουν μία αδυναμία, για να κάνουν κακό σε εκείνον που μισούν, ή απλώς δεν τον αγαπούν. Πάντως να επιφέρουν κακό. Εδώ βέβαια, μας δίνετε μία εξωτερική εικόνα, του υποκριτού ανθρώπου, που έχει πονηρές κακές διαθέσεις. Το ίδιο βιβλίο, Σοφία Σειράχ, μας συμβουλεύει τα εξής, που πρέπει να είμαστε προσεκτικοί σε αυτές τις περιπτώσεις.

   «Μὴ πιστεύσεις τῷ ἐχθρῷ σου εἰς τὸν αἰῶνα» (Σοφία Σειράχ ιβ΄ καὶ ιθ΄). Ποτὲ μὴν ἐμπιστευθεῖς εἰς τὸν ἐχθρόν  σου, ὅταν σοῦ ἐμφανίζεται ὡς φίλος·  ποτέ, εἰς τον αἰῶνα, ποτέ. Ἄλλο πρᾶγμα βέβαια νὰ φαίνεσαι ὅτι εἶσαι ἀνεξίκακος ἀπέναντί του·  καὶ ἐκβαθέων μάλιστα ἀνεξίκακος, καὶ εὐεργετικὸς μάλιστα. Αὐτὸ εἶναι ἄλλο πρᾶγμα, καὶ ἐντελλόμεθανὰ τὸ κάνουμε αὐτό, καὶ ἄλλο πρᾶγμα  εἶναι νὰ ἐμπιστευθεῖς ὅ,τι ἀφορᾶ σὲ σένα, τὰ μυστικά σου, τὰ προβλήματά σου, τὴ ζωή σου, ποτέ!  Καὶ νὰ γνωρίζετε ὅτι ποτέ, παλαιὸς ἐχθρός, δὲν γίνεται φίλος.  Αὐτὸ νὰ τὸ ξέρετε. Μπορεῖ νὰ τὰ φτιάξουμε, νὰ λέμε καλημέρα, νὰ λέμε ἐγκαρδίως καλημέρα,  ἀλλὰ νὰ γίνει φίλος μας, (αὐτὸς μπορεῖ νὰ δείξει ὅτι θὰ ἤθελε νὰ γίνει φίλος μας), ἐμεῖς οὐδέποτε θὰ ἐμπιστευθοῦμε. Θὰ ἐπαναλάβω: «Μὴ πιστεύσεις τῷ ἐχθρῷ σου εἰς τὸν αἰῶνα». Καὶ ἐξηγεῖ ἡ Σοφία Σειράχ:  «Ὡς γὰρ ὁ  χαλκὸς ἰοῦται, οὕτως ἡ πονηρία αὐτοῦ».  Ὅπως, λέγει, σκουριάζει ὁ χαλκός, ἔτσι καὶ ἡ πονηρία του. Δηλαδή, διαρκῶς  αὐξάνει ἡ πονηρία του, ὅπως καὶ ἡ σκουριὰ στὸ χαλκό, γιατὶ εἶναι  κακὸς ἄνθρωπος.

   «Καὶ ἐὰν ταπεινωθῇ καὶ πορεύηται  συγκεκυφώς» Κι ἂν ἀκόμα ταπεινωθεῖ όχι με την έννοια να δείξει ταπεινοφροσύνη, αλλά μὲ τὴν ἔννοιαν νὰ δείξει εὐτέλεια, ἐξευτελισμὸ τοῦ ἑαυτοῦ του  καὶ περπατάει  καμπουριασμένα, μὲ τὸ κεφάλι κάτω, σκυμμένο·

   «ἐπίστησον τὴν ψυχήν σου καὶ φύλαξαι ἀπ᾿ αὐτοῦ» πρόσεξε , πές στὸν ἑαυτό σου ὅτι δὲν πρέπει ποτὲ νὰ ἐμπιστευθεῖς, φυλάξου ἀπ’ αὐτὸν τὸν ἄνθρωπον·

   «καὶ ἔσῃ αὐτῷ ὡς ἐκμεμαχὼς  ἔσοπτρον» σὰν ἐκεῖνον ποὺ ἔχει  καθαρίσει αὐτὸν τὸν χάλκινον,  «ἐκμεμαχώς», δηλαδὴ μ’ ἕνα  πανὶ καθάρισε τὴν χάλκινη ἐπιφάνειαν, τὸν χάλκινον καθρέπτη, ἀλλὰ ἡ ὀξείδωσίςτου θὰ φανεῖ γρήγορα, Γυαλίστηκε· πρόσεξε· παλιὸς ἐχθρός· ἡ ὀξείδωσή του θὰ ἀναφανεῖ πάλι.

   «καὶ γνώσῃ ὅτι οὐκ εἰς τέλος κατίωσε» καὶ τότε θὰ καταλάβεις ὅτι δὲν ἔχει  τελειωμὸ ἡ σκουριά.

   «μὴ στήσῃς αὐτὸν παρὰ  σεαυτῷ» μὴν τὸν βάλεις δίπλα σου· νὰ πεῖς· θὰ τὸνκάνω συνέταιρο, συνάδελφο, θὰ συνεργασθοῦμε, θὰ τὸν κάνω συγγενῆ μου· 

   «μὴ ἀνατρέψας σε στῇ ἐπὶ τὸν  τόπον σου» μὴ σὲ ἀναποδογυρίσει καὶ καθίσει στὸν δικό σου τὸν τόπο. Πόσα τέτοια έχουμε δεί στην ζωή μας.

   «μὴ καθίσῃς αὐτὸν ἐκ δεξιῶν σου» δηλαδὴ μὴν τοῦ δείξεις εὔνοια, «μήποτε  ζητήσῃ τὴν καθέδραν σου», τὸν τόπον σου, δηλαδὴ τὴν καρέκλα σου,

   «καὶ ἐπ᾿ ἐσχάτων ἐπιγνώσῃ τοὺς λόγους μου» καὶ στὸ τέλος θὰ θυμηθείς τὰ λόγια μου ποὺ σὲ συμβουλεύω,

   «καὶ ἐπὶ τῶν ρημάτων μου κατανυγήσῃ» καὶ τότε θὰ λυπηθεῖς γι’ αὐτὰ ποὺ σούχω πεῖ. Προσοχή. Πρέπει νὰ προσέξουμε.

   «καὶ ἐν τοῖς χείλεσιν αὐτοῦ γλυκανεῖ ὁ ἐχθρὸς καὶ ἐν τῇ καρδίᾳ  αὐτοῦ  βουλεύσεται ἀνατρέψαι σε εἰς βόθρον» μὲ τὰ λόγια του θὰ δείξει ὅτι εἶναι πολὺ  σπουδαίος ἀπέναντί σου, σ’ ἀγαπᾶ,  ἀλλὰ ἀπὸ μέσα του σκέπτεται, πῶς θὰ σὲ ρίξει μέσα σὲ βόθρο. Πῶς τὸ λέγει ἐκεῖ ὁ ψαλμωδός; μιλοῦσαν λέγει, ὄμορφα, μὲ γλυκὰ λόγια, ἀλλὰ στὸ βάθος τὰ λόγια τους ἦσαν ὡσεὶ βολίδες, πέτρες. Μιλᾶνε ὡραῖα, στὴν πραγματικότητα  ὅμως, σκέπτονται ἄσχημα. 

   «Ἐν ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ δακρύσει  ὁ ἐχθρός» θὰ φτάσει ἀκόμη καὶ νὰ δακρύσει μπροστά σου,

   «καὶ ἐὰν εὕρῃ καιρόν, οὐκ  ἐμπλησθήσεται ἀφ᾿ αἵματος» κι ἂν εὕρει κατάλληλη στιγμή, δὲν θὰ χορτάσει ἀπὸ δολοφονικὰ αἵματα. Γι’αὐτὸ ἂς προσέχουμε· πολλάκις οἱ  ἄνθρωποι δὲν ἀλλάζουν. Δὲν ἀλλάζουν. 

Θὰ τὸ πῶ διὰ τρίτην φορά. Παλιὸς ἐχθρός, φίλος δὲν γίνεται εἰς τὸν αἰῶνα. Ποτέ. Νὰ τὸ ξέρετε. Δὲν σημαίνει ὅτι δὲν θὰ ποῦμε καλημέρα· θὰ ποῦμε, ἀλλὰ δὲν θὰ ἐμπιστευθοῦμε. Αὐτὸ θέλω  νὰ καταλάβουμε.

  Ἀλλὰ καὶ ὁ Κύριος μίλησε γι’ αὐτὴν τὴν  ὑποκρισία τῶν ἀνθρώπων, ὅταν εἶπε, «μὴ γίνεσθε ὥσπερ οἱ ὑποκριταί» σκυθρωποί, «ἀφανίζουσι γὰρ τὰ πρόσωπα αὐτῶν ὅπως φανῶσι τοῖς ἀνθρώποις»  κλπ κλπ. Προσέξτε, λέγει, μη γίνεστε σαν αυτούς. Πάντως γενικά, επειδή υπάρχει πολύ υποκρισία εις τον κόσμον αυτόν, έστω και αν ακόμη οι άνθρωποι, μας κατηγορήσουν μας κοτσομπολεύουν, εμείς πρέπει να μην έχουμε εύκολη εμπιστοσύνη, γενικά εις τους ανθρώπους, ειδικότερα σε εκείνους, για τους οποίους θα είχαμε λόγους. Πάντως, ἂν δὲν προσέξουμε ἡ βλάβη μας θὰ εἶναι σίγουρη καὶ ἀναπόφευκτη.

   Ὁ ἕνας, μπορεῖ νὰ μᾶς πλησιάζει μὲ συμπαθῆ, θλιμμένη ὄψη, όπως διαβάσαμε στην Σοφία Σειράχ, κι ὁ ἄλλος μπορεῖ νὰ μᾶς προσεγγίζει  γελαστός, χαρούμενος, χωρὶς νὰ ξέρουμε  τί κρύβει μέσα του. Καὶ εἰς τὴν μία περίπτωση  καὶ εἰς τὴν ἄλλη χρειάζεται ἐπαγρύπνησις καὶ προσοχὴ στὶς σχέσεις μας, γιὰ νὰ μὴ λυπηθοῦμε ἀργότερα. [...]

  «Συγκύφων πρόσωπον καὶ ἑτεροκωφῶν,  ὅπου οὐκ ἐπεγνώσθη, προφθάσει σε καὶ ἐὰν ὑπὸ ἐλαττώματος ἰσχύος κωλυθῇ ἁμαρτεῖν, ἐὰν εὕρῃ καιρόν, κακοποιήσει»  (στ. 27-28). Δηλαδή, ἔχοντας σκυμμένο τὸ πρόσωπό  του καὶ κρυφακούοντας μὲ τὸ ἕνα αὐτί, ἐκεῖ ποὺ δὲν θὰ ἔχει γίνει ἀντιληπτὸς καὶ κανεὶς  δὲν θὰ  τον ἀντιλαμβάνεται,  θὰ σὲ προλάβει γιὰ  νὰ σοῦ κάνει κακό. Καὶ ἂν ἀπὸ κάποια σωματική του  ἀδυναμία  ἐμποδισθεῖ νὰ σὲ βλάψει,  ὅμως, ὅταν βρεῖ τὴν εὐκαιρία καὶ τὸν τρόπο θὰ σὲ κακοποιήσει.

   Αγαπητοί μου, χωρὶς νὰ ξεπέσουμε εἰς  τὴν καχυποψία, διότι ὅπως ξέρετε ἡ καχυποψία εἶναι κακὸ πρᾶγμα καὶ  μάλιστα σὲ μερικοὺς εἶναι ἀρρώστια, πάθος και αρρώστια. Την πιο μικρή κίνηση, να δούν στον άλλον άνθρωπο, την πιο αθώα κίνηση, αμέσως βάζουν στο μυαλό τους, δεν ξέρω τι βάζουν. Σε κάθε άνθρωπο! Είναι αρρώστια η  καχυποψία. Και ο Θεός να μας φυλάει από αυτήν. Όμως, χωρίς να θέλουμε να πέσουμε σε αυτήν την αρρώστια, θα πρέπει ωστόσο να προσέχουμε πολύ, από αυτά όλα τα εμπαθή και υποκριτικά πρόσωπα.

Απόσπασμα από την 160η ομιλία στο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης « Σοφία Σειράχ ».

Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Σοφία Σειράχ " εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/palaia-diauhkh/sofia-seirax
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40oRvQcJSffpry9_VIhWtola

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Ἡ ὁδός τῶν ἁμαρτωλῶν εἶναι ὡμαλισμένη ἀπό πέτρες - ἐμπόδια, ἀλλά στό τέρμα της ἀναμένει ὁ λάκκος τοῦ Ἅδου.

†.«Ὁδὸς ἁμαρτωλῶν ὡμαλισμένη ἐκ λίθων, καὶ ἐπ’ ἐσχάτῳ αὐτῆς βόθρος ᾅδου». Δηλαδή, ο δρόμος των αμαρτωλών φαίνεται καθαρισμένος από πέτρες και εξομαλισμένος. Δηλαδή η ζωή τους δεν έχει εμπόδια. Αλλά στο τέλος αυτού του δρόμου έχει ανοίξει το στόμα του το βάραθρον, ο βόθρος, το βάραθρον του Άδου.

Είναι μία αλήθεια, μία μεγάλη αλήθεια· την οποία, αγαπητοί, μας έχει ήδη ο Κύριος πει και μας έχει ειδοποιήσει. Είναι από την επί του Όρους ομιλία. Να σας τη διαβάσω: «Εἰσέλθετε διὰ τῆς στενὴς πύλης· ὅτι πλατεῖα ἡ πύλη καὶ εὐρύχωρος ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ἀπώλειαν, καὶ πολλοί εἰσιν οἱ εἰσερχόμενοι δι’ αὐτῆς.Τί στενὴ ἡ πύλη καὶ τεθλιμένη ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν, καὶ ὀλίγοι εἰσὶν οἱ εὑρίσκοντες αὐτήν!».Δεν σας τη μεταφράζω. Σας είναι πολύ γνωστή.

Τι βλέπουμε λοιπόν εδώ; Ο Κύριος μας παρουσιάζει αυτούς τους δύο δρόμους. Είναι γνωστό ότι στην αρχαιότητα ένας δρόμος ξεκινούσε από μία πύλη, η οποία ήταν πύλη θριάμβου συνήθως. Οι Ρωμαίοι συνήθιζαν την περίπτωση, όχι οι Έλληνες. Όπως λέμε «η πύλη του Αδριανού» στην Αθήνα, αλλά φτιάχτηκε στην εποχή τη Ρωμαϊκή, η Ρώμη είχε πάρα πολλές τέτοιες πύλες που ήταν κυρίως θρίαμβοι. Από κει ή περνούσε από κάτω δρόμος ή ξεκινούσε δρόμος. Γι΄αυτό ο Κύριος με την πραγματικότητα της τότε καταστάσεως, μίλησε για πύλη και οδό. Φαρδιά πύλη, πλατύς δρόμος, στενή πύλη, στενός δρόμος. Πάντως είναι η διδασκαλία περί των δύο οδών. Του πλατέος δρόμου και του στενού δρόμου. «Εσείς», λέει, «μη βαδίσετε τον πλατύ δρόμο, γιατί στο τέλος πηγαίνει στην απώλεια. Θα βαδίσετε τον στενό δρόμο, ο οποίος βεβαίως είναι γεμάτος από πειρασμούς, από δυσκολίες. Αλλά στο τέλος είναι η αιώνιος ζωή».

Έτσι, μια που έγινε αυτή η αναφορά στους δύο δρόμους, δεν έχουμε παρά να θυμηθούμε και το ξεκίνημα του Ηρακλή, όταν ήταν έφηβος, έτσι μας λέγει η Μυθολογία, ότι βρήκε μπροστά τους δύο δρόμους. Δύο γυναίκες αντιπροσώπευαν τους δρόμους αυτούς. Ήταν, λέγει, η Αρετή και η Κακία. Και η μεν Κακία έλεγε στον Ηρακλή: «Θα σου δώσω, θα σου δώσω, θα σου δώσω…Όλα ευχάριστα είναι στον δικό μου τον δρόμο». Πηγαίνει μετά η Αρετή και λέει: «Ο δικός μου ο δρόμος είναι στενός, τεθλιμμένος, είναι κακοτράχαλος. Διάλεξε.». Και ο Ηρακλής, μας λέγει η Μυθολογία, διάλεξε τον δρόμο της Αρετής.

Βλέπετε λοιπόν ότι είναι γνωστό το θέμα. Και ό,τι δηλαδή θα λέγαμε, είπαν στον Ηρακλή, ε, αυτό είπε και ο Κύριος, αυτό εννοούσε. Ουσιαστικά οι δύο δρόμοι δεν είναι παρά δύο τρόποι ζωής που προβάλλονται στον κάθε άνθρωπο που βγαίνει στη ζωή. Δύο τρόποι ζωής. Να ο ένας, να ο άλλος.

Η παλαιά Χριστιανική Γραμματολογία, όπως σας είπα, κάνει λόγο περί των δύο αυτών οδών, σαν μία συνοπτική διδασκαλία του κάθε Χριστιανού. Το βιβλίο της Διδαχής αρχίζει έτσι: «Ὁδοί δύο εἰσί(δύο δρόμο υπάρχουν), μία της ζωής καί μία τοῦ θανάτου, διαφορά δέ πολλή μεταξύ τῶν δύο ὁδῶν(Υπάρχει όμως μεγάλη διαφορά ανάμεσα στους δύο αυτούς δρόμους)».

Και η επιστολή Βαρνάβα, σας ανέφερα προηγουμένως- ίσως είναι η πρώτη φορά που σας αναφέρομαι σε αυτήν την επιστολή- λέγει: «Ὁδοί δύο εἰσί διδαχής καί εξουσίας, ἡ τε τοῦ φωτός καί ἡ τοῦ σκότους(στη Διδαχή έχουμε την ονομασία «ζωής-θανάτου». Εδώ έχουμε την ονομασία «φωτός-σκοταδιού, σκότους». Διαφορά δέ πολλή τῶν δύο ὁδῶν. Ἐφ’ ἧς μέν γάρ εἰσίν τεταγμένοι φωταγωγοί ἂγγελοι τοῦ Θεοῦ(στον ένα δρόμο του φωτός, είναι, λέγει, εκεί τεταγμένοι άγγελοι φωταγωγοί), ἐφ’ ἧς δέ ἂγγελοι τοῦ σατανᾶ(στον άλλο δρόμο είναι οι άγγελοι του σατανά, οι δαίμονες). Και ὁ μεν ἐστίν κύριος ἀπό αιώνων καί εἰς τούς αιώνας(στον δρόμο της ζωής είναι ο Κύριος, ο αιώνιος Κύριος), ὁ δε ἂρχων καιροῦ τοῦ νῦν τῆς ἀνομίας(ενώ στον άλλο δρόμο είναι ο διάβολος, ὁ άρχων του νυν αιώνος)».Αυτό είναι στην 18η παράγραφο της επιστολής του Βαρνάβα.

Λοιπόν. Γίνεται δε ανάλυσις και στη μια και στην άλλη επιστολή, τι σημαίνει «οδός ζωής ή φωτός» και τι σημαίνει «οδός θανάτου ή σκότους». Γίνεται μία πολύ καλή ανάλυσις, σαν να έχετε μπροστά σας εκείνα τα βοηθήματα που έχουμε στην εξομολόγηση, που αναφέρονται: «Μήπως έκανες αυτό, μήπως εκείνο;». Πρόσεξε να δεις τι θα πει «οδός φωτός». Είναι εκείνο, εκείνο, εκείνο… Τι θα πει «οδός σκότους»; Είναι εκείνο, εκείνο, εκείνο…

Εντούτοις η οδός της ζωής είναι στενή. Γιατί; Γιατί απαιτεί πλήρωση του καθήκοντος και βέβαια θέλει και κόπο και θυσία. Ενώ ο δρόμος ο άλλος, της ξενοιασιάς, της αδιαφορίας, της φιλαυτίας, είναι ο δρόμος των πολλών, που βέβαια στο τέρμα του ο δρόμος αυτός έχει τον βόθρο, το πηγάδι, τον λάκκο του Άδου. Και αυτός ο δρόμος, δυστυχώς οδεύεται από τους πολλούς, επειδή δεν βλέπουν το τέρμα. Και η όρασή τους-η όραση του τέρματος αυτού καλύτερα- είναι θέμα πίστεως, αλλά και εμπειρίας από τους άλλους γύρω μας. Προσέξτε, θέμα πίστεως. Πιστεύεις αυτό που σου λέγει ο λόγος του Θεού; Δεν βλέπεις ότι το τέρμα του δρόμου που διάλεξες δεν θα σε βγάλει σε καλό… Το πιστεύεις; Θα σωθείς. Θέμα πίστεως.

Είναι και θέμα εμπειρίας, σας είπα. Τι έπαθε ο Α, ο Β, ο Γ, ο Δ, τόσοι και τόσοι είναι εκείνοι γύρω μας, οι οποίοι οδηγήθηκαν στο κακό, στη ζημιά, στη φθορά και στον αιώνιο θάνατο. Το είδες αυτό; Είναι και η εμπειρία. Είναι λοιπόν δύο πράγματα. Και η πίστις και η εμπειρία.

Ακόμη στους ανθρώπους, τι στέκεται δηλαδή αιτία που διαλέγουν τον φαρδύ τον δρόμο και δεν βλέπουν τι γίνεται παρακάτω· στους ανθρώπους έχει διαμορφωθεί ένας τρόπος του σκέπτεσθαι, στους πάρα πολλούς, στο σύνολο σχεδόν των ανθρώπων, ένας τρόπος του σκέπτεσθαι, μία φιλοσοφία της ζωής. Βλέπετε σήμερα υπάρχει η Α φιλοσοφία της ζωής. Αυτή καθορίζει τι είναι ορθόν και τι είναι λανθασμένο. Αλλά όχι βεβαίως με κριτήρια ευαγγελικά, αλλά με κριτήρια κοσμικά. Μέσα σ’ αυτήν την ισορροπία είμεθα ήδη βυθισμένοι οι άνθρωποι, ιδίως η νέα μας γενεά. Πάει στο σχολειό, πάει από δω, από κει, στην κοινωνία βγαίνει και βλέπει ότι αυτά είναι τα γνωρίσματα έξω, αυτός είναι ο τρόπος, αυτή είναι η φιλοσοφία της ζωής. Κι έτσι σου λέει: «Όλοι όπως σκέπτονται, σκέπτομαι κι εγώ, θα σκέπτομαι διαφορετικά;».

Σας είπα όμως ότι δεν είναι ευαγγελικά τα κριτήρια, αλλά κοσμικά. Λέγει επάνω σε αυτό το σημείο το βιβλίο των Παροιμιών: «Ἒστιν ὁδός, ἣ δοκεῖ παρὰ ἀνθρώποις ὀρθὴ εἶναι, τὰ δὲ τελευταῖα αὐτῆς ἔρχεται εἰς πυθμένα ᾅδου». Υπάρχει δρόμος που μοιάζει στους ανθρώπους ότι είναι σωστός, ορθός. Εκεί που τελειώνει όμως είναι το πηγάδι και πέφτεις μέσα. Α, ώστε λοιπόν μοιάζει ο τρόπος ζωής ορθός στους πολλούς. Σ’ αυτό συντελεί το σύνολο της κοινωνικότητας. Αυτό το «όλοι έτσι κάνουν». «Μα παιδάκι μου, μα…». «Όλοι έτσι κάνουν». Δεν μπορείς να απαγκιστρωθείς από αυτό το «όλοι έτσι κάνουν».

Βέβαια, αν ψάξετε θα βρείτε ότι στο βάθος αυτής της κουβέντας υπάρχει η ανθρωπαρέσκεια. Θέλουμε να αρέσουμε εις τους ανθρώπους, γι΄αυτό και ακολουθούμε εκείνο το οποίον οι άνθρωποι θέλουν και ακολουθούν και σκέπτονται.

Στην εποχή μας όμως υπάρχουν παράγοντες που η νέα γενεά βαδίζει τον δρόμο του θανάτου χωρίς να το προσμετρά. Διάβαζα σε ένα περιοδικό, επιστήμονες το γράφουν, εκείνο το «Τι θα γίνει; Επιτέλους, τι θα γίνει; Πού πάει η γενεά μας;». Αλήθεια, το σκεφτήκαμε; Όχι πανελλήνια. Παγκόσμια. Προσέξτε, παγκόσμια. Δεν είναι πια ένα θέμα στα στενά όρια μιας πατρίδος. Είναι φαινόμενο παγκόσμιο. Τι θα γίνει; Πού πάει αυτή η γενεά; Ποια θα είναι αύριο η ανθρωπότητα; Σε αυτό το κακό που πηγαίνει η νέα γενεά, οι νέοι άνθρωποι, συνετέλεσαν τα εξής στοιχεία.

Πρώτον. Αυτό που ήδη σας είπα. Η φιλοσοφία της ζωής· η οποία είναι υλιστική εις το έπακρον. Τι θα φάμε, τι θα πιούμε; Πώς θα ντυθούμε; Τι θα σπουδάσουμε; Πόσα λεφτά θα βγάλουμε; Θα ακολουθήσω εκείνο το α ή το β επάγγελμα, για να έχω κάπου πολλά χρήματα. Επενδύσεις υλιστικές, πέρα για πέρα, πέρα για πέρα.

Δεύτερον. Στην εποχή μας υπάρχει η αρχή της ήσσονος προσπαθείας. Εδώ δα είναι αυτή η αρχή διάχυτη. Τι σημαίνει; Ότι όσο μπορώ, λιγότερο θα προσπαθήσω για να κερδίσω περισσότερα. Αυτό υπάρχει σε ένα ευρύ φάσμα, σε όλο το φάσμα της ζωής. Από την εκπαίδευση μέχρι την υπαλληλική εργασία, ιδιότητα, παντού. Πώς μπορώ να δουλεύω λιγότερο και να βγάζω περισσότερα. Αυτή η αρχή της ήσσονος, της πιο μικρής, δηλαδή της ήσσονος προσπαθείας. Ολέθριον, ολέθριον, μόνο να το σκεφτούμε είναι ολέθριον… Να πω ότι τα παιδιά μας βγαίνουν αγράμματα; Ή αύριο περισσότερο αγράμματα και μεθαύριο ακόμη περισσότερο αγράμματα; Είναι αυτό το μίνιμουμ, θα λέγαμε, της αποδόσεως. Γιατί, αν δουλέψεις φιλοτίμως, θεωρείσαι ανόητος. Και όχι μόνο ανόητος, αλλά και κάτι άλλο. Εμποδίζεις τους άλλους με τον τρόπο που δουλεύεις να καθιερώσουν την αρχήν της ήσσονος προσπαθείας. Γι΄αυτό και σε κυνηγούν οι άλλοι. Είσαι εχθρός τους. Και κοροϊδεύουν. «Θέλεις να μας κάνεις τον έξυπνο; Ποιος είσαι εσύ; Εσύ θα σώσεις τον κόσμο;». Και άλλα πολλά τέτοια.

Τρίτον. Σας λέω τώρα τι συντελεί στο να ακολουθεί ο πολύς ο κόσμος την πλατείαν οδόν, την εξωμαλισμένην, που δεν υπάρχουν πέτρες τάχα. Όλα είναι ομαλά, ωραία, τσουλάνε πολύ ωραία. Τρίτον. Είναι το πολυδιαφημισμένο από τα Μέσα Μαζικής Ενημερώσεως κακό παράδειγμα, σαν υπόδειγμα προς μίμησιν. Προβάλλουν φοβερά πράγματα. Και οι νέοι μας, οι άνθρωποί μας θέλουν να μιμηθούν αυτά τα προβαλλόμενα υποδείγματα. Αυτά τα σύγχρονα ινδάλματα, είτε ανήκουν εις τον χώρον του αθλητισμού, ποδοσφαίρου, είτε δεν ξέρω πού αλλού, είναι, είναι ανυπόφορα ρηχά και κούφια. Φοβερό πράγμα… Αυτά προβάλλουν. Νέοι μου, αυτά είναι τα υποδείγματά σας. Μιμηθείτε τα, όσο μπορείτε περισσότερο. Κι έτσι η νέα γενιά γίνεται κούφια γενεά, χωρίς περιεχόμενο…

Τέταρτον. Σε όλη αυτήν την κατάσταση -εδώ είναι τώρα…- δεν υπάρχουν πνευματικά αντισταθμίσματα. Πόσες φορές λέμε: Πού είναι η πνευματική ηγεσία; Πού είναι; Πού είναι; Ποια πνευματική ηγεσία; Όλοι είναι προδομένοι κι όλοι έχουνε γίνει το ίδιο. Δεν υπάρχουν πνευματικά αντισταθμίσματα. Μη μου πείτε ότι θα μπορούσε να προκαλέσει αυτά τα πνευματικά αντισταθμίσματα η Ορθόδοξος Εκκλησία μας. Ναι, αλλά φρόντισαν οι εχθροί της ανθρωπότητας, θα λέγαμε, αυτές οι αντίθεες δυνάμεις, οι σκοτεινές δυνάμεις, φρόντισαν εγκαίρως να εγκλωβίσουν κάθε προσπάθεια της Εκκλησίας, ακριβώς για να πετύχουν του σκοπού των. Να καταστρέψουν την ανθρωπότητα. Η Διοίκηση της Εκκλησίας; Χμ… Επροδόθη και προδίδει… Ναι. Επροδόθη και προδίδει. Βλέπει κανείς μια κατάσταση που λυπάται κατάβαθα. Εκείνοι που θα ήσαν φύσει θέσει, οι αρμόδιοι να βοηθήσουν τον σύγχρονο κόσμο και τη νέα γενεά, δεν κάνουν τίποτε, έξω από κάποιες ίσως εξαιρέσεις.

Δεν κάνουν τίποτα. Γιατί; Το να ακούτε, επί παραδείγματι, το τάδε στέλεχος της Εκκλησίας, ή το τάδε… δεν θέλω να σας βάλω βέβαια σε σκέψεις, αλλά αφού δημοσιεύονται, εγώ τι να πω; Κάτι λιγότερο; Ότι είναι τέκτων, ότι είναι Μασόνος, ότι είναι άνθρωπος ο οποίος είναι της ντόλτσε βίτα, της γλυκιάς ζωής. Ή όπως έλεγε ο μακαρίτης επίσκοπος, αλήθεια, τον θυμόσαστε; «Εγώ είμαι μπουρζουά παπάς!» Τ’ άκουσα με τα αυτιά μου. Το είπε ο ίδιος. Το άκουσα με τα αυτιά μου. Θυμόσαστε, ε; «Εγώ είμαι μπουρζουά παπάς!» Τέτοιοι άνθρωποι πώς να ποδηγετήσουν την ανθρωπότητα;Ναι. Κατ’ όνομα είναι Ορθόδοξοι, Χριστιανοί Επίσκοποι, είναι Εκκλησία. Αλλά έχουν εγκλωβιστεί, έχουν δεθεί, έχουν απομονωθεί. Φρόντισαν οι σκοτεινές δυνάμεις να τους βάλουν να αγαπάνε αυτά τα πράγματα. Να επιθυμούν αυτά τα πράγματα. Ή, αν θέλετε καλύτερα, να αναδεικνύουν μέσα στην Εκκλησία ανθρώπους που αλώνονται από τις ηδονές και το χρήμα. Αυτούς προβάλλουν. Κι έτσι δεν υπάρχουν τα πνευματικά, δυστυχώς, τα πνευματικά αντισταθμίσματα…

Ο αιώνας μας, πέμπτον ακόμη, γι’αυτό τσουλάν οι άνθρωποι, με συγχωρείτε για μερικές λέξεις που λέω, τσουλάνε, κυλούν, πορεύονται σε αυτόν τον πλατύ δρόμο, τον εξομαλισμένο από πέτρες, δυσκολίες δηλαδή, γιατί ο αιώνας μας επιπλέον χαρακτηρίζεται ένας αιών της ακηδίας, ο κατεξοχήν αιών της ακηδίας, της πνευματικής τεμπελιάς, του «δεν βαριέσαι»; Του «δενβαριεστισμού», της φιληδονίας, της ακρατείας και της φιλαυτίας. Ό,τι φιλήδονο, οι σύγχρονοι άνθρωποι το αγαπούν. Γι’αυτό ακριβώς παρουσιάζουν και την ακράτεια, όσο σε καμία άλλη εποχή. Κι όλα αυτά βεβαίως εξυπηρετούν τη φιλαυτία. Για να δείτε τι σχέση υπάρχει ανάμεσα στη φιληδονία και τη φιλαυτία, λέει ο Κούνκελ, ένας Αμερικανός ψυχίατρος το εξής- το οποίον δεν είναι καθόλου περίεργο όπως το λέει- ότι: «Θέλετε να θεραπεύσετε, λέγει, τη φιληδονία, την πορνεία κλπ; Θεραπεύσατε τη φιλαυτία». Διότι η αναζήτησις των ηδονών, δεν είναι παρά γιατί προδίδεται ένας άνθρωπος φίλαυτος. Πώς θα ευχαριστήσω τον εαυτό μου. Ναι.

Ακόμα, έκτον, έχουμε και ανατροπή των αξιών. Αναποδογύρισμα. Όλες οι αξίες. «Εργάζεσαι; Είσαι βλάκας». «Δεν εργάζεσαι; Είσαι τεμπέλης; Είσαι φυγόπονος; Α, είσαι έξυπνος άνθρωπος…». Λέγει λοιπόν ο προφήτης Ησαΐας στο 5ο κεφάλαιον: «Οὐαὶ (αλίμονο) οἱ λέγοντες τὸ πονηρὸν καλὸν καὶ τὸ καλὸν πονηρόν, οἱ τιθέντες τὸ σκότος φῶς καὶ τὸ φῶς σκότος, οἱ τιθέντες τὸ πικρὸν γλυκὺ καὶ τὸ γλυκὺ πικρόν». Αλίμονό τους!

Έβδομον. Είναι η φοβερά εξάπλωσις ηδονιστικών ουσιών· από το κάπνισμα, το οινόπνευμα έως τα ναρκωτικά. Με τα τελευταία μάλιστα, τα ναρκωτικά, η νέα γενεά αδυνατεί πια να αντιδράσει και γίνεται σωματικά και πνευματικά παράλυτη. Δεν μπορεί σε τίποτε να αντιδράσει. Και ρωτά κανείς αυτό που είπαμε στην αρχή. Παγκοσμίως, πού πηγαίνουμε; Η ηθική στάθμη έχει πέσει. Η οικολογία επροδόθη. Και δεν μπορεί πια να συνεχίσει να γίνεται η Γη μας, η Γη μας, ο πλανήτης μας, να γίνεται ο οίκος μας, η κατοικία μας, κατοικία των ανθρώπων.

Εδώ ακόμη έχουμε και φοβερές κοινωνικές ακαταστασίες. Μάλιστα λέει ο Κύριος στο Κατά Λουκάν 21,25, αν και είναι στα έσχατα ,αλλά θα σας το πω: «Καὶ ἐπὶ τῆς γῆς συνοχὴ ἐθνῶν ἐν ἀπορίᾳ ἠχούσης θαλάσσης καὶ σάλου, ἀποψυχόντων ἀνθρώπων ἀπὸ φόβου καὶ προσδοκίας τῶν ἐπερχομένων τῇ οἰκουμένῃ». «Όταν», λέγει, «η θάλασσα θα έχει μανιάσει, θα μπαίνει μέσα στην ξηρά η θάλασσα, θα βουλιάζει η θάλασσα». Έτσι είπε ο Κύριος. Οι άνθρωποι, τα έθνη θα συνέχονται, θα τρομάζουν. Έχει ειπωθεί για τη Μεσόγειο ότι όλα τα λιμάνια της Μεσογείου θα κατεβούν. Δηλαδή θα έχουμε τήξη των πάγων και θα έχουμε πολύ νερό από τους πόλους, διότι κ.τ.λ. κ.τ.λ. και έτσι το νερό θα είναι περισσότερο και τα λιμάνια της Μεσογείου, ειδικά της Μεσογείου, θα βουλιάξουν. Όλα αυτά τρομάζουν τους ανθρώπους, για όλα αυτά που έρχονται. Έτσι είπε ο Κύριος.

Αγαπητοί. Ας μη θεωρηθούμε απαισιόδοξοι. Αν ο Θεός δεν βάλει το χέρι Του, δεν γίνεται τίποτα. Αλλά το μέλλον είναι δυστυχώς ζοφερόν. Βαίνομε στα έσχατα της Ιστορίας. Όλα το δείχνουν. Φθάσαμε στην ανοησία να πριονίζουμε το κλαδί που καθόμαστε. Ή χαλάμε το σπίτι μας, τη Γη, για να πάμε πού; Μπορεί να έχουμε ίσως κάποιες βελτιώσεις κοινωνικές, αλλά η ανθρωπότητα βαίνει στο τέλος της, που και για τους πολλούς το τέλος αυτού του δρόμου είναι ο βόθρος του Άδου.

Απόσπασμα από την 172α ομιλία στο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης « Σοφία Σειράχ ».

Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Σοφία Σειράχ " εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/palaia-diauhkh/sofia-seirax
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40oRvQcJSffpry9_VIhWtola

Πηγές : Απομαγνητοφώνηση ομιλίας δια χειρός του αξιοτίμου κ. Αθανασίου Κ.

Μεταφορά της απομαγνητοφωνημένης ομιλίας σε ηλεκτρονικό κείμενο και επιμέλεια:
Ελένη Λιναρδάκη, φιλόλογος.

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Η ισότητα των ανθρώπων. ★★★★

†.Όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, τόσο κατά τη γέννησή τους όσο κ κατά τον θάνατό τους. Δεν υπάρχει καμία μα καμία, υπογραμμίζω, μα καμία διαφορά! Όλοι οι άνθρωποι κατά τον ίδιο τρόπο γεννιούνται κ κατά τον ίδιο τρόπο πεθαίνουν. Καμία διαφορά. Βλέπετε ότι η γέννησις κ ο θάνατος εξισώνουν τον άνθρωπο. Τώρα, αν βρίσκουμε διαφορές κ λέμε “εγώ είμ’ αυτός κ εσύ είσ’ αυτός, εγώ είμ’ εγώ κ εσύ είσ’ εσύ”, αυτά θα τα δούμε λίγο πιο κάτω, αυτά είναι ανθρώπινα κατασκευάσματα κ, όταν βλέπουμε ότι έχουμε ίση την γέννησιν κ ίσον τον θάνατον, την έξοδό μας από τη ζωή αυτή, αυτό, αλήθεια, μας ταπεινώνει. Θα λέγαμε ότι η αληθινή εξίσωσις, ισότης, των ανθρώπων είναι να κατανοήσουν ότι έχουμε αυτά τα δύο στοιχεία κοινά. Ανεξαιρέτως κοινά όλοι οι άνθρωποι!
   Γράφει ο σοφός Σολομών -κ είναι γραμμένο στη “Σοφία Σολομώντος”-εις το έβδομον κεφάλαιον γράφει τα εξής: “ειμί μεν καγώ θνητός άνθρωπος, ίσος άπασι και γηγενούς απόγονος Πρωτοπλάστων”. Δηλαδή : κ εγώ, λέγει, είμαι θνητός άνθρωπος και ίσιος με όλους και γηγενούς (θα πει “του χωματένιου, αυτού που είν’ από την ίδια γη”, αυτό θα πει “γηγενής”. Ντόπιος, που είν’ από το ίδιο μέρος, απ’ το ίδιο σημείο, απ’ το ίδιο χώμα), του χωματένιου, δηλαδή, Αδάμ, απόγονος Πρωτοπλάστου. “Τι διαφέρω κ εγώ; Επειδή είμαι βασιλιάς;” “Και εν κοιλία μητρός εγλύφην σάρξ.” Έχει εδώ μία πολύ ωραία έκφραση διατυπώσει “μέσα στην κοιλιά τής μάνας μου ‘εγλύφην’ ” . Γλύπτης” . “Γλύφω”, το “γλυ” με ύψιλον, “γλύφω”, που θα πει “σαν να είμαι ο Θεός, σμιλευτής”, κρατάει μία σμίλη κ ένα σφυράκι κ αρχίζει να γλύφει, δηλαδή να κατασκευάζει ένα άγαλμα, ένα καινούργιο πράγμα, που του κάνει τις πτυχώσεις, ό,τι υπάρχει στον άνθρωπο! Είναι ωραίο, “γλύφειν”, είναι πολύ όμορφο. “Εγλύφην”, λοιπόν, “σαρξ”, θα το λέγαμε σε μια μετάφραση (βλέπετε, πάντα μια μετάφραση ζημιώνει το κείμενο, γι’ αυτό σάς τα διαβάζω, μην πείτε καμιά φορά ότι “μας είναι βαρετά τα κείμενα”, μην το πείτε αυτό! Ύστερα κ κάτι άλλο! Αν θέλετε δεχτείτε το. Μία αντίστασις για να κρατάμε τη γλώσσα μας κ, συνεπώς, την εθνική μας ταυτότητα. Αν θέλετε, πάρτε το κ αυτό). Λοιπόν, “εγλύφην σαρξ”, δηλαδή “σχηματίσθηκα” θα το λέγαμε σε μια μετάφραση.
   “Δεκαμηνιαίω χρόνω” = δέκα μήνες, λέγει, κυοφορήθηκα. Μπα;;; Ξέρουμε εννιά! Εδώ, αγαπητοί μου, είναι σεληνιακοί μήνες! Δεν είναι δε χωρίς σημασία το πράγμα. Ξέρετε ότι ο σεληνιακός μήνας είναι 27 ημέρες. Κάνει δε εντύπωση ότι κ η έμμηνος ροή έχει αυτόν τον χρόνον. Τον μήνα αλλά τον σεληνιακό μήνα. Συνεπώς, 10 x 27 = 270 ημέρες. Δηλαδή πόσο είναι; Οι 30 (3 x 9 = 27) ημέρες. Αυτό είναι δεκαμηνιαίο, δηλαδή δέκα μήνες έμεινα στα σπλάχνα της μητέρας μου. “Παγάς εν αίματι εκ σπέρματος ανδρός κ ηδονής ύπνω συνελθούσης” = με τον γνωστό τρόπο, που γεννιούνται όλοι οι άνθρωποι. “Και εγώ δε γενόμενος έσπασα τον κοινόν αέρα και επί την ομοιοπαθή κατέπεσον γην” = κ εγώ, λέγει, “γενόμενος”, που θα πει “έφθασα στην ωριμότητα”, δηλαδή ωρίμασα μέσα στα σπλάχνα τής μάνας μου, σχηματίσθηκα πολύ πια, δεν υπήρχε ανάγκη να μείνω περισσότερο, καθόλου - καθόλου πια μέσα στα σπλάχνα τής μάνας μου, τελειώθηκα, ολοκληρώθηκα, έσπασα τον κοινόν αέρα. Κι εδώ, πάλι, ωραίο το ρήμα αυτό:  “έσπασα”, “σπάζω” θα πει “κομματιάζω”. Διότι καθετί που έρχεται, ένα δημιούργημα, αυτό το ρολόι που σας δείχνω, αυτή τη στιγμή όπως το κινώ, σπάζει τον αέρα ή τον διαχωρίζει. Ωραίο, λοιπόν, αυτό το ρήμα “έσπασα” τον κοινόν αέρα. Γιατί λέει “κοινόν”; Γιατί ο κοινός αέρας λέγεται (έτσι), γιατί όλοι τον αναπνέουμε κ όλοι είμεθα βυθισμένοι μέσα εις αυτόν. Σκεφτήκατε ποτέ ότι είμαστε ανά πάσα στιγμή βυθισμένοι μέσα εις τον αέρα; Μπορεί να λέμε : “τα καημένα τα ψάρια! Δε στεναχωριούνται μέσα στη θάλασσα, όπως είναι βυθισμένα;” . Μα κι εμείς είμεθα βυθισμένοι. Με τη διαφορά, μόνο, πως η πυκνότητα του νερού είναι μεγαλυτέρα από την πυκνότητα του αέρα. Κ εμείς, λοιπόν, βυθισμένοι είμαστε.
   Έτσι, αν κανείς αρχίζει να συνειδητοποιεί τη θέση του μέσα στη Δημιουργία, πολλά πράγματα έχει να ωφεληθεί κ να μάθει. Κ συνεχίζει ο σοφός Σολομών κ λέει : “έσπασα τον κοινόν αέρα κ επί την ομοιοπαθή κατέπεσον γην” = ότι “κατέπεσον” -κοιτάξτε, προσέξτε αυτό το ρήμα- “κατέπεσον”, όπως γεννιούνται, πάρτε τα θηλαστικά, βλέπετε, τα
μοσχαράκια που θα γεννηθούν, τα κατσικάκια, τα προβατάκια, πέφτουν! Πέφτουν στη γη. Πέφτουν στη γη! Είναι μία συμβολική, θα λέγαμε, εικόνα, που δείχνει ότι πάλι, κάποια μέρα, θα ξαναγυρίσουν στη γη. “Κατέπεσον”, λέει, “στη γη την ομοιοπαθή” . Γιατί την αποκαλεί “ομοιοπαθή” ; = Που έχει τα ίδια για όλους μας βάσανα. Τα ίδια βάσανα έχει για όλους μας! “Πρώτην φωνήν την ομοίαν πάσιν ίσα κλαίων” = και η πρώτη φωνή που είχα ήταν το κλάμα. Το κλάμα το ίδιο, που είναι σ’ όλα τα παιδιά τού κόσμου όλων των αιώνων κ όλων των εποχών. Όλοι έχουμε την ίδια φωνή, το κλάμα!
   Κ λέει, ακόμη, μερικά (τα παραλείπω) “ […] μία δε πάντων είσοδος εις τον βίον, έξοδός τε ίση” = μία είσοδος υπάρχει στον κόσμος αυτόν: η γέννησις η γνωστή, με τον γνωστό τρόπο, τον φυσικόν, όλοι κατά τον ίδιο τρόπο γεννιόμαστε. Και ο Ιωάννης Ο Βαπτιστής και η Θεοτόκος από τους γονείς Της. Μόνος ο Κύριος αποτελεί εξαίρεση. Και τούτον είναι το καινόν υπό τον ήλιον. Διότι λέγει ο εκκλησιαστής: “ουδέν καινόν υπό τον ήλιον” = δεν υπάρχει τίποτα το καινούργιο, είναι φαινόμενα επαναλαμβανόμενα. Ένα μόνο καινούργιο υπάρχει, όπως ερμηνεύει ο Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς: η εκ Παρθένου Γέννησις του Ιησού Χριστού. Και, ξέρετε, γιατί, μια που τό ‘φερε η κουβέντα τώρα, να το πούμε, εν παρενθέσει αυτό, βέβαια, εν  παρενθέσει, διότι, όχι για να τιμήσει, μόνο, την παρθενίαν, γιατί τάχα δε θα ετιμάτο ο γάμος. Ποιος είναι ο δημιουργός τού γάμου; Δεν είναι ο ίδιος ο Κύριος; Δεν ετίμησε με την Παρουσία Του τον γάμο τής Κανά κ εκεί ετέλεσε κ το θαύμα, το πρώτο, όπως μας λέει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, να μεταβάλει το νερό σε κρασί; Δεν είναι αυτό ή ό,τι άλλο θα μπορούσε να πει κανένας. Είναι τούτο: η διάσπασις του σπέρματος είναι μεταπτωτικόν φαινόμενον, που δείχνει ότι, επειδή υπάρχει ο θάνατος, γι’ αυτό υπάρχει το σπέρμα. Συνεπώς, η εκ Παρθένου γέννησις σημαίνει “δεν μπαίνει ο Κύριος εις τον κύκλον τού θανάτου”.
   Αλλά, εάν ο Κύριος πέθανε επί τού Σταυρού, θα μου κάνετε αυτή την ένσταση, “μα δεν πέθανε επί τού Σταυρού;” , ΘΈΛΗΣΕ κ πέθανε! Ακούστε, ακούστε κ το υπογραμμίζω! Δεν ήταν θνητή η σάρκα τού Χριστού! ΘΈΛΗΣΕ κ πέθανε! Κ πέθανε όποτε Εκείνος θέλησε. Κ πέθανε όπως Εκείνος θέλησε. Ίσως δεν το ξέρατε αυτό, αλλά ο Χριστός δεν ήταν θνητός. Θέλησε να γευτεί τον θάνατον. Πώς είναι δυνατόν να είναι θνητός, αφού αυτή η σάρκα που πήρε από την Θεοτόκον, το Πνεύμα το Άγιον την εθέωσε; Κ κάτι που είναι θεωμένο πεθαίνει; Δεν πεθαίνει!! Γιατί, σας ξαναλέγω άλλη μία φορά, δεν μπήκε στη διαδικασία του σπέρματος, που είναι το στοιχείο τού θανάτου. Για να διασωθεί, δηλαδή, η ζωή υπάρχει το σπέρμα, επειδή υπάρχει ο θάνατος! Κ ο Κύριος της ζωής δεν μπαίνει στη διαδικασία τού θανάτου. “Έτσι”, λέει εδώ ο σοφός Σολομών, “κοινή η είσοδος πάντων αλλά κ η έξοδος είναι ίση”.
   Κοινά ερχόμεθα, κοινά φεύγουμε. Όλοι γεννιόμαστε, όλοι πεθαίνουμε. Δεν είναι κρίμα, αλήθεια, να κοκορευόμαστε, να καυχιόμαστε, να υπερηφανευόμαστε ότι “εγώ είμαι πορφυρογέννητος, γεννήθηκα αλλιώτικα απ’ ό,τι εσύ, εσύ είσαι σε μια καλύβα, σ’ ένα χωριό, εγώ στην πόλη, εγώ έχω αυτά τ’ αξιώματα, εσύ ποιος είσαι; “ , τόσο κουτά πράγματα. Γι’ αυτό είναι χρήσιμα αυτά που λέει η Γραφή, πρώτα - πρώτα τά λέει η Γραφή, τα μελετούμε, δεν τίθεται θέμα. Μας κάνει συνετούς φιλοσόφους. Φιλοσοφούμε πάνω στην πραγματικότητα κ γινόμεθα ακόμη πιο συνετοί.
   Την ίδια γλώσσα μιλάει, αγαπητοί μου, κ ο σοφός Σειράχ, λίγο πιο κάτω, δηλαδή στο τεσσαρακοστόν κεφάλαιον στον πρώτο στίχο, κ λέει: “ασχολία μεγάλη έκτισται παντί ανθρώπω κι ζυγός βαρύς επί υιούς Αδάμ αφ’ ημέρας εξόδου εκ γαστρός μητρός αυτών, έως ημέρας επιστροφής εις μητέρα πάντων” = ότι οι άνθρωποι έχουν πολλή φροντίδα, απ’ τη στιγμή που θα γεννηθούν, μέχρι να επιστρέψουν εις την μητέρα όλων, δηλαδή την Γη. Γιατί αποκαλείται η Γη “μητέρα μας” ; Γιατί απ’ αυτά τα στοιχεία τα δικά της εδανείσθη, ούτως ειπείν, ο Κύριος κ έκανε τον άνθρωπο. Και, εξάλλου, σ’ αυτήν, πάλι, ξαναγυρίζουμε! Αλλά, αν η κοινωνική ζωή διαφοροποιείται στους ανθρώπους, όπως προηγουμένως σάς έλεγα, οφείλεται εις αυτόν τον ανθρώπινον εγωισμό. “Εγώ είμ’ εγώ κ εσύ είσ’ εσύ.” Κ οφείλεται στην ανθρώπινη αυτή φιλαυτία! Είναι πολύ φοβερό πράγμα!

Αλλά υπάρχει κ η υγιής θέση τού πράγματος. Είναι η διαφοροποίησις των χαρισμάτων, αλλ’ αυτό εκφράζει μία κοινωνία ανθρώπων, που αποτελούν ένα σώμα, που έχει μέλη πολλά, με διαφορετική λειτουργικότητα. Ένα σώμα έχει χέρια, έχει πόδια, έχει μάτια, έχει αφτιά, έχει μύτη, έχει ό,τι έχει. Αυτά όλα τα μέλη τού σώματος δεν είναι σε κάποιαν αντίθεση ούτε ακόμη το ένα δύναται να καυχηθεί εναντίον τού άλλου ότι “εγώ είμαι μάτια κ με περιφρόνηση στρέφομαι σ’ εσάς, που είσαστε πόδια” ! Τέτοιο πράγμα δεν υπάρχει! Αλλά υπάρχει τι; Μία λειτουργικότης. Γι’ αυτό, αγαπητοί μου, κ ευστοχότατα (κ δεν είναι μόνον εικόνα αλλά είναι κ πραγματικότης) ο Απόστολος Παύλος αποκαλεί την εκκλησία “Σώμα Χριστού κ μέλη εκ μέρους” = είμεθα, δηλαδή, μερικά επί μέρους. Αυτό θα πει επί μέρους:  μέλη τού σώματος του Χριστού. Όλοι είμεθα κ ανήκουμε σε ένα σώμα, το Σώμα τού Χριστού. Γι’ αυτό δεν πρέπει μέσα στην εκκλησία να υπάρχει καύχησις κάποιου εις βάρος κάποιου άλλου.
   Πόσο στηλιτεύει ο Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος, που λέγει ότι “έρχεται ένας πλούσιος, μπαίνει μες στην εκκλησία ( ‘χρυσοδακτύλιος ανήρ’ : έτσι τον αποκαλεί ) κ τού λέει ‘ααα, κάτσε εδώ, σε μια καλή θέση’. Έρχεται ο φτωχός κ τού λέει ‘κάτσε στο υποπόδιο των ποδών μου, κάτσε σ’ αυτό το σκαμνί!’ ” . Γιατί;;!! Εδώ αυτό θέλει να διορθώσει ο Άγιος Ιάκωβος στην επιστολή του: να μην υπάρχει αυτή η διάκρισις. Αλλά η διάκρισις των χαρισμάτων είναι δια να υπηρετεί το σώμα τής κοινωνίας, ειδικότερα το σώμα τού Χριστού, λειτουργικά!! “Εσύ έχεις αυτό το χάρισμα κ θα βοηθήσεις εμένα κ εγώ έχω τούτο το χάρισμα κ θα βοηθήσω εσένα.” Διότι μπορείτε να φαντασθείτε, αν όλοι οι άνθρωποι είχαν όλα τα χαρίσματα ο καθένας, τότε δε θα υπήρχε ένας ατομισμός; Δε θα υπήρχε μία αυτάρκεια; Θά ‘λεγε ο καθένας : “δε σ’ έχω ανάγκη, δύναμαι να υπάρξω μόνος μου!” .
   Ακόμη ( πόσες φορές τό ‘χω σκεφθεί; ) , γιατί στον γάμο να υπάρχουν δυο άνθρωποι; Γιατί; Παράξενο! Δε θα μπορούσε μια γυναίκα να γεννάει μόνη της; Κατά βούλησιν; “Θέλω κ γεννώ” ή “δε θέλω κ δε γεννώ” ; Γιατί να υπάρχουν δύο άνθρωποι; Για να υπάρχει κοινωνία!! Να υπάρχει κοινωνία τής αγάπης κ της συνεργασίας! Να μην υπάρχει εκείνη η αίσθηση της αυταρκείας, ότι “εγώ μόνος μου μπορώ να κάνω ό,τι θέλω να κάνω” . Όχι, δεν μπορώ μόνος μου. Με τη συνδρομή τη δική σου θα κάνω ό,τι θα κάνω! Γι’ αυτό, αν κανείς φιλοσοφεί κ τον γάμο, τότε… Τότε…!!! Τότε, πόσο πρέπει ν’ αγαπάει ο άνδρας τη γυναίκα κ η γυναίκα τον άνδρα; Διότι έχουμε κοινωνία αγάπης.
   Να σας πω κ ένα άλλο: υπάρχουν άνθρωποι, που δεν έχουν δυνατότητες μυαλού, δεν έχουν μεγάλη ευφυϊα. Άλλοι είναι με πολύ μεγάλη. Κ εκεί πρέπει να υπάρξει μια αλληλοβοήθεια. Ξέρετε, ακόμη, κάτι άλλο, που είναι κοινωνικό φαινόμενο; Υπάρχει ο πλούσιο ή οι πλούσιοι, υπάρχουν  κ οι φτωχοί. Αυτό, δεν ξέρω, πάντως υπάρχει. Πώς θα πρέπει να γίνεται, όμως, εδώ; Να υπάρχει μία κοινωνία πλούτου κ πενίας. Το λέει ωραιότατα αυτό ο Απόστολος Παύλος στη Λογία, που μιλεί στην πρώτη κ δευτέρα Επιστολή προς Κορινθίους. Λέγει: “εσείς μαζεύτε χρήματα” (αυτή είναι η Λογία, η Αποταμίευσις) να στείλετε ένα χρηματικόν ποσόν εις τους αδελφούς τής Ιερουσαλήμ, οι οποίοι πένονται ( = δυστυχούν ) ” . Και, μάλιστα, εν όψει μιας αναγγελίας πείνης. “Και εκείνοι”, λέγει, “θα προσεύχονται για σας. Και θα υπάρξει κοινωνία” . Αυτό είναι. “Και θα υπάρξει κοινωνία”, είδατε; Αυτή η κοινωνία είναι το μεγάλο πράγμα, το οποίον, ανα πάσα στιγμή, είτε με τα πνευματικά είτε με τα υλικά πράγματα, πρέπει να επιδιώκεται. ΚΟΙΝΩΝΊΑ. ΚΟΙΝΩΝΊΑ. Γι’ αυτό, ακριβώς, κ όλοι μας αποτελούμε ένα σώμα, το Σώμα τού Χριστού.

Απόσπασμα από την 125η ομιλία στο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης 
« Σοφία Σειράχ ».

Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Σοφία Σειράχ " εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/palaia-diauhkh/sofia-seirax
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40oRvQcJSffpry9_VIhWtola

Απομαγνητοφώνηση :
Μαρία Δερμιτζάκη:
https://youtube.com/@orthodoxaskirtimata

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Ποικίλες μορφές συναγωγῶν πονηρευομένων ἀνθρώπων.

 

†.Συνεχίζομε, αγαπητοί μου, από το βιβλίο της Σοφίας Σειράχ, ευρισκόμενοι στον 9ο στίχο του 21ου κεφαλαίου. «Στυππεῖον συνηγμένον συναγωγὴ ἀνόμων, καὶ ἡ συντέλεια αὐτῶν φλὸξ πυρός». Δηλαδή, η σύναξη των ανόμων μοιάζει με στουπί-το γνωστό μας στουπί- μοιάζει με στουπί συγκεντρωμένο, που το τέλος τους, όπως εκείνο το στουπί, θα είναι η ανάφλεξις, να καεί.

Αυτό είναι το χωρίο. Αναφέρεται στη συναγωγή των παρανόμων ανθρώπων, των διεφθαρμένων ανθρώπων, των ανθρώπων που αποτελούν «συναγωγή πονηρευομένων», όπως λέγει ο Ψαλμωδός. Όμως βέβαια μία συναγωγή, δηλαδή μία συγκέντρωση, «συναγωγή» θα πει συγκέντρωση, μία συναγωγή ανθρώπων είναι κάτι αγαθόν. Ο Θεός έκανε τον άνθρωπο αγελαίον, δηλαδή να είναι μία κοινωνική ύπαρξις. Δεν ζουν οι άνθρωποι μόνοι τους, αλλά ζουν σε ομάδες, σε κοινωνίες, γιατί ακριβώς έτσι υπάρχει μέσα στον άνθρωπο η τάσις να είναι μία κοινωνική ύπαρξις.

Γι΄αυτό λέγει και ο Ψαλμωδός: «Ἰδοὺ δὴ τί καλὸν ἢ τί τερπνόν, ἀλλ’ ἢ τὸ κατοικεῖν ἀδελφοὺς ἐπὶ τὸ αὐτό;». «Να», λέει, «τι ωραιότερο, τι καλύτερο, τι τερπνότερο από του να μένουν, να κατοικούν μαζί οι αδελφοί;». Είτε είναι σαρκικοί αδελφοί, είτε είναι πνευματικοί αδελφοί. Κατά μείζονα λόγο όταν είναι πνευματικοί αδελφοί. Γι΄αυτό και ο Κύριος είπε κάτι που είναι πάρα πολύ σημαντικόν: «Πάλιν ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ἐὰν δύο ὑμῶν συμφωνήσωσιν ἐπὶ τῆς γῆς περὶ παντὸς πράγματος οὗ ἐὰν αἰτήσωνται, γενήσεται αὐτοῖς παρὰ τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. Οὐ γάρ εἰσι δύο ἢ τρεῖς συνηγμένοι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα, ἐκεῖ εἰμι ἐν μέσῳ αὐτῶν». «Σας βεβαιώνω», λέει, «αν συμφωνήσουν δύο άνθρωποι -συμφωνήσουν- επάνω στη γη και ζητήσουν οποιοδήποτε πράγμα από τον Πατέρα μου τον ουράνιο, θα τους το δώσει. Διότι όπου είναι μαζεμένοι δύο ή τρεις άνθρωποι, αλλά μαζεμένοι στο δικό μου το όνομα, συνεπώς μία πνευματική συντροφιά εν Χριστώ Ιησού, εν ονόματι του Χριστού, εκεί βρίσκομαι κι Εγώ ανάμεσά τους».

Βλέπετε λοιπόν ότι ο άνθρωπος είναι μία κοινωνική ύπαρξις και μάλιστα όταν συμφωνούν-συμφωνούν…- για κάποιο πράγμα, πνευματικό πράγμα, θα τους το δώσει ο Θεός. Βέβαια πήρε ο Κύριος, θα έλεγα, τον ελάχιστον αριθμόν, τον μίνιμουμ αριθμόν, δύο. Διότι δύο αποτελούν ήδη μία κοινωνία. Αλλά χωρίς να μείνω περισσότερο, θα σας έλεγα ότι τόσο δύσκολο πράγμα είναι δύο άνθρωποι να συμφωνήσουν; Ενώ ο άνθρωπος είναι κοινωνική ύπαρξις, εντούτοις δεν συμφωνούν. Γιατί; Ε…, να μην επεκταθώ, εγωισμοί πολλοί υπάρχουν, ο καθένας θέλει να κάνει το δικό του το θέλημα, γι΄αυτό συνήθως δεν συμφωνούν. Και στις πνευματικές ακόμη συντροφιές. Είναι, είναι… θλιβερόν.

Όμως παρά ταύτα δεν παύει από του να είναι μία ευλογία η κοινωνία ανθρώπων στο όνομα του Ιησού Χριστού. Γι΄αυτό, ξέρετε, ο Άγιος Τριαδικός Θεός, έκανε τον άνθρωπο κοινωνικό, επειδή ο Ίδιος είναι κοινωνικός. Είναι η κοινωνία των τριών Προσώπων της Αγίας Τριάδος. Είναι ο Πατήρ, ο Υιός και το Πνεύμα το Άγιον. Συνιστούν μίαν κοινωνίαν. Και αυτό έχει πολλή σημασία. Εξάλλου τι άλλο είναι οι άνθρωποι, η δημιουργία και η ζωή τους; Δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία εικόνα της Αγίας Τριάδος. Γι΄αυτό και πρέπει ο πιστός, ο χριστιανός να μιμείται την Αγία Τριάδα. Γι΄αυτό λέγει ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος ότι: «Τι είναι Χριστιανισμός; Μίμησις Ἁγίας Τριάδος». Μίμησις Ἁγίας Τριάδος. Αυτό είναι ο Χριστιανισμός.

Εδώ λοιπόν έχουμε μία καλή συναγωγή. Είπαμε, συναγωγή θα πει μάζεμα· που εμπνέεται από τον Χριστόν και είναι βεβαίως στο δικό Του το όνομα.

Αλλά μία συναγωγή πονηρευομένων ανθρώπων, στο όνομα τίνος είναι; Γιατί μαζεύονται; Προφανώς είναι στο όνομα της αμαρτίας. Ή καλύτερα στο όνομα του σατανά· διότι όταν είναι μία συναγωγή ανθρώπων πονηρών, που σκέπτονται το πονηρόν και το κακόν, τι άλλο μπορεί να είναι παρά εις το όνομα του σατανά; Και τέτοιες συνάξεις πάντοτε γίνονται· και θα γίνονται. Και το περιεχόμενο τέτοιων συνάξεων πονηρευομένων ανθρώπων:

   Πρώτον: Είναι οι σκοτεινές, είναι οι βύθιες δυνάμεις του Άδου, που βασιλιάς εκεί είναι ο διάβολος. Σκοτεινές δυνάμεις. Ο Σιωνισμός, ο Μασονισμός. Αυτοί μαζεύονται πράγματι κρυφά, μακριά από το φως της δημοσιότητας, για να επιβάλλουν τα θελήματά τους σε ολόκληρη την Υφήλιο.

   Δεύτερον. Είναι οι σκευωροί, αυτοί που κάνουν διάφορες σκευωρίες, που επιβουλεύονται την ασφάλεια και την ακεραιότητα και ανθρώπων και εθνών· όπως είναι ο Αναρχισμός, οι ανατροπείς καθεστώτων, οι δόλιες ετοιμασίες πολέμου, δόλιες. Να ξεγελάσουν τον διπλανό, να του πουν ότι φιλικώς φέρονται, ενώ βεβαίως οι σκέψεις τους είναι άλλες. Δεν θα το ξεχάσω, μα δεν θα το ξεχάσω, λίγες μέρες προ της 28ης Οκτωβρίου, σε ένα κέντρον διασκεδάσεως λαϊκού τύπου, είχε κληθεί ο τότε Μεταξάς, ο πρωθυπουργός της Ελλάδος και ο τότε πρέσβης της Ιταλίας, για να διαδηλώσουν… -εγώ τους είδα· είμαστε έξω από τα κάγκελα, μικρά παιδάκια είμαστε και έξω απ’ τα κάγκελα του κέντρου αυτού τους βλέπω, αυτοκίνητα, τι γινόταν εκεί…-για να διαδηλώσουν οι Ιταλοί την καλή γειτονία τους. Λίγες μέρες μετά οι Ιταλοί εκήρυσσαν τον πόλεμο εναντίον της Ελλάδος…

Πάρτε τους Γερμανούς, στην Ολυμπιάδα του 1936. Εξαπέλυσαν περιστέρια εκεί εις το στάδιο του Βερολίνου, να διαδηλώσουν τη διάθεση της ειρήνης που είχαν. Κι όμως εκείνοι ετοιμαζόντουσαν για πόλεμο. Κ.ό.κ. Όλοι αυτοί οι άνθρωποι δολίως ετοιμάζονται για να καθυποτάξουν τον πλαϊνό τους, είτε πρόσωπον, είτε λαός.

Ακόμη πράξεις δολιοφθοράς, πράξεις σαμποτάζ, πράξεις προβοκάτσιες. Να κάνουν κάτι και να αποδώσουν την ευθύνη σε κάποιους άλλους. Οι οποίοι κάποιοι άλλοι να είναι αθώοι, να μην έχουν ιδέα. 

Ακόμη, οργανώνουν συνωμοσίες. Σας θυμίζω από την Αγία Γραφή τη συνωμοσία που έγινε εις βάρος του Παύλου στα Ιεροσόλυμα. Σημειώνει ο Λουκάς στις Πράξεις, είναι στο 23ο κεφάλαιο. Ήδη ήταν κρατούμενος από τον Λυσία τον χιλίαρχο, από τη φασαρία που έγινε εις τον χώρο του ναού. Και ζήτησαν κάποιοι να μεταφερθεί στο Συνέδριο, ώστε στον δρόμο αυτοί να λυντσάρουν τον Παύλο. Αυτοί ήσαν κάτι παραπάνω από 40 άνθρωποι. Ακούστε τι σημειώνει ο Λουκάς: «Ποιήσαντές τινες τῶν Ἰουδαίων συστροφὴν» -συστροφή θα πει μία συναγωγή, μία συντροφιά, αλλά με κακό σκοπό – «ἀναθεμάτισαν ἑαυτούς, λέγοντες μήτε φαγεῖν μήτε πιεῖν ἕως οὗ ἀποκτείνωσι τὸν Παῦλον»- και όρισαν στον εαυτό τους, να μη φάνε, να μην πιουν έως ότου σκοτώσουν τον Παύλο. Συνωμοσία, ε; «Ἦσαν δὲ πλείους τεσσαράκοντα οἱ ταύτην τὴν συνωμοσίαν πεποιηκότες»- ήσαν παραπάνω από 40 άνθρωποι εκείνοι που έκαναν αυτήν τη συνωμοσία.

Ώστε βλέπουμε και εδώ αποτελούν οι άνθρωποι αυτοί…τι αποτελούν; Μία, θα λέγαμε, συντροφιά, «συναγωγή πονηρευομένων ανθρώπων».

   Τρίτον. Είναι και οι χαρτοπαίζοντες. Μην σας κάνει εντύπωση αυτό. Κι αυτοί είναι «συναγωγή πονηρευομένων ανθρώπων». Κοιτάζει ο ένας πώς να κλέψει τον άλλον. Ιδίως στα μεγάλα επίσημα χαρτοπαίγνια, αλλά και ιδιωτικότερα εις τα σπίτια.

   Τέταρτον. Είναι και οι ασωτεύοντες άνθρωποι. Κι αυτοί αποτελούν μία συναγωγή πονηρευομένων ανθρώπων. Πώς θα ασωτεύσουν περισσότερο… Ποιον, ποια θα πειράξουν, τι θα γίνει, πώς θα διασκεδάσουν.

   Πέμπτον. Είναι και οι συκοφάντες «πονηρευομένων ανθρώπων συναγωγή»· που απεργάζονται σχέδια εξοντώσεως. Πώς θα εξοντώσουν κάποιον.

   Έκτον. Είναι όλοι εκείνοι που μελετούν τον θάνατο των άλλων καθ’ οιονδήποτε τρόπον, καθ’ οιονδήποτε τρόπον. Μάλιστα, θα λέγαμε, από τα ναρκωτικά, έμποροι ναρκωτικών, οι οποίοι μετακινούν τα ναρκωτικά. Και τι, οι άνθρωποι αυτοί έχουν σχέδια βεβαίως, συσκέπτονται κ.λπ. πώς θα τα μετακινήσουν. Αυτοί ασφαλώς εις βάρος, μέχρι θανάτου άλλων ανθρώπων.

Αλλά ομοίως, και μη σας κάνει εντύπωση αυτό, είναι και όλοι εκείνοι οι οποίοι πωλούν τρόφιμα, τα οποία έχουν συντηρητικά τα οποία είναι επικίνδυνα, καρκινογόνα. Δεν ξέρω αν έχετε- εμείς έχομε- ένα μακρύ κατάλογο με τα λεγόμενα Ε. Είναι τριψήφιοι αριθμοί και είναι μπροστά ένα Ε και ακολουθεί ένας τριψήφιος αριθμός. Πάρτε μία πορτοκαλάδα, λεμονάδα, πάρτε μία κονσέρβα, πάρτε ό,τι θέλετε, θα δείτε Ε, το ελληνικό Ε -και το λατινικό το ίδιο είναι- και δίπλα είναι ο αριθμός. Ο αριθμός αυτός είναι κωδικός. Που φανερώνει τι περιέχει μέσα αυτό που αγοράσατε. Και ο κατάλογος αυτός γράφει δίπλα: Καρκινογόνον ή βλάπτει στα έντερα ή βλάπτει στο αίμα ή κάπου και που κανένα αβλαβές.

   Όλοι αυτοί λοιπόν για να σερβίρουν κάτι όπως το θέλουν, να περνάει βιομηχανικά, προφανώς δεν διστάζουν να βάζουν ουσίες, οι οποίες τελικά απολήγουν στο κακό των καταναλωτών. Ποιος δεν το ξέρει αυτό σήμερα; Για να μη μιλήσω και για εκείνους οι οποίοι μετέρχονται και τη νοθεία.

Όλοι αυτοί συσκέπτονται σαν άνθρωποι πονηρευόμενοι. Ακόμη, ακόμη, εδώ θέλω να προσέξετε, είναι όλοι οι αιρετικοί, που κινούνται εις βάρος της Ορθοδοξίας μας. Και προπαντός ο Οικουμενισμός, τον οποίον εξυφαίνουν πράγματι δυνάμεις του σκότους. Δεν είναι μόνο το Βατικανό. Πίσω από το Βατικανό είναι πάλι οι Μασόνοι, πάλι τούτοι κι εκείνοι κι εκείνοι… Και όλοι αυτοί δεν είναι παρά πρόδρομοι, ανοίγουν τον δρόμο δηλαδή για την ένωση όλων των θρησκειών, για να διευκολύνουν στο έργο του τον Αντίχριστον· ο οποίος όταν θα έλθει, θα καταργήσει όλες τις θρησκείες- μας το λέγει αυτό ο Απόστολος Παύλος- και κατόπιν θα ζητηθεί να προσκυνηθεί ο ίδιος.

Βλέπετε, παρακαλώ; Έτσι ο Οικουμενισμός αυτή τη στιγμή, δηλαδή η προσπάθεια ενώσεως όλων των θρησκειών. Το προβάδισμα -τουλάχιστον κατά φανερόν τρόπον- το έχει το Βατικανό, η Ρώμη, τουλάχιστον. Δεν μπορεί βεβαίως να οργανώσει η Μασονία τον Οικουμενισμόν, δεν πρέπει να φαίνεται… Πρέπει να φαίνεται μία Χριστιανική Εκκλησία. Και εν προκειμένω είναι η ρωμαϊκή εκκλησία, δηλαδή ο Πάπας. Και ο Οικουμενισμός είναι πολλά χρόνια που δουλεύει. Και ήδη μπορούμε να πούμε και το βλέπουμε αυτό, το βλέπουμε ολοκάθαρα, ότι ήδη προσέβαλε ανώτατα διοικητικά στελέχη της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Ξεκινούν από τους Πατριάρχες και κατεβαίνουνε προς τα κάτω…

   Λέγει ο Μέγας Φώτιος το εξής: Γιατί, σημειώσατε, ότι υπάρχουν αλλεπάλληλα συνέδρια, συνελεύσεις ανθρώπων που υπηρετούν τον Οικουμενισμό. Τελευταία στο Balamand του Λιβάνου, που έγινε σύναξις των Ρωμαιοκαθολικών- ένας χρόνος είναι- Ρωμαιοκαθολικών και Ορθοδόξων. Κάποιες Εκκλησίες- η ελληνική δεν πήγε- κάποιες Εκκλησίες δεν πήγαν, κάποιες πήγαν. Ειπώθηκαν πράγματα φοβερά. Θα σας δώσω παρακάτω ένα δείγμα. Λέγει ο Μέγας Φώτιος γι’αυτά τα συνέδρια, που οι άνθρωποι αυτοί περιτρέχουν τήδε κακείσε, για να επιτύχουν ακριβώς αυτήν την ένωση των Εκκλησιών, λέει ο Μέγας Φώτιος: «Συναγωγαί πονηρευομένων εἰσί(όπως είναι το Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών, πότε, πέρυσι είναι που είχε γίνει; Πρόπερσι, στην Αυστραλία; Τερατώδη πράγματα, φοβερά πράγματα. Λοιπόν: «Συναγωγαί πονηρευομένων εἰσί τά παρά ταύτην-τά παρά τήν Ἐκκλησίαν- συνέδρια καί Σύνοδος ἀθετούντων». Έτσι λέγει ο Μέγας Φώτιος. Οπότε βλέπει κανείς ότι αυτοί οι άνθρωποι απεργάζονται το κακό της Ορθοδοξίας μας.

   Αγαπητοί μου, προσέξτε. Λέγει ο λόγος του Θεού στο χωρίο που αναφέραμε ότι όλοι αυτοί συνιστούν το «στυππεῖον», το στουπί, το γνωστό μας στουπί. Είναι από τα υφαντήρια, είναι κλωστές, κυρίως είναι κλωστές από βαμβάκι, βαμβακερά υφάσματα και τα χρησιμοποιούμε σε ποικίλους σκοπούς, ιδίως στα μηχανοστάσια κλπ. Το ξέρετε όλοι το στουπί. 

Στο τέλος, θα είναι η καταστροφή αυτών όλων. Και λέγει η Σοφία Σειράχ: «Και η συντέλεια αυτών φλόξ πυρός». Θα αναφλεγούν, θα καταστραφούν. Το βεβαιώνει ακόμη και ο λόγος του Θεού. Λέγει ο προφήτης Ησαΐας, είναι στο πρώτο κεφάλαιο: «Καὶ ἔσται ἡ ἰσχὺς αὐτῶν (η δύναμή τους) ὡς καλάμη στιππύου καὶ αἱ ἐργασίαι αὐτῶν ὡς σπινθῆρες πυρός (δηλαδή στουπί και φωτιά), καὶ κατακαυθήσονται οἱ ἄνομοι καὶ οἱ ἁμαρτωλοί ἅμα, καὶ οὐκ ἔσται ὁ σβέσων». Όλοι αυτοί οι άνομοι θα καταστραφούν. Δεν θα υπάρχει κανείς που να τους σώσει, να σβήσει αυτή τη φωτιά. 

Προσέξτε τις λέξεις «ἰσχὺς» και «ἐργασία». «Ἡ ἰσχὺς αὐτῶν καὶ αἱ ἐργασίαι αὐτῶν». Ποια είναι η ισχύς τους; Είναι η κοσμική δύναμις που διαθέτουν, η κοσμική δύναμις την οποίαν διαθέτουν. Ή, καλύτερα, η δαιμονική δύναμις. Και «αἱ ἐργασίαι αὐτῶν» είναι τα επιτηδεύματά τους τα πονηρά. 

   Η εποχή μας έχει κατακλυστεί με τέτοιες, όπως είδαμε, συναγωγές ανόμων ανθρώπων. Και το βεβαιώνει το Πνεύμα του Θεού. Λέγει ο Ψαλμωδός: «Οἱ πονηρευόμενοι ἐξολοθρευθήσονται». Αυτοί που σκέπτονται πονηρά θα εξολοθρευθούν. Αφού βέβαια θα έχουν προκαλέσει απροσμέτρητον κακόν. Ιδίως εις τον χώρον της Ορθοδοξίας. Απροσμέτρητο κακό. 

   Ένας δικός μας, ο πατήρ Ιωάννης ο Ρωμανίδης – ήταν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, Ορθόδοξος- αναφέρεται για το Συνέδριο που έγινε στο Balamand του Λιβάνου, αναφέρεται στον βέβαιο κίνδυνο που θα διατρέξουν οι ορθόδοξες μειονότητες της Διασποράς, όπως έχουμε Ορθοδόξους στην Ευρώπη, στην Αμερική, όπου έχουμε, Αυστραλία, μέσα στα προσεχή πενήντα χρόνια. Θα διατρέξουν κίνδυνο. Ο κίνδυνος να απορροφηθούν.

   Και ο πατήρ Γεώργιος Καψάνης που είναι στο Άγιον Όρος στη μονή Γρηγορίου, σας διαβάζω τι γράφει: «Επαληθεύονται έτσι αι προβλέψεις ότι η σχεδιασθείσα και εκφρασθείσα στο Balamand από το Βατικανόν ένωσις εις την οποίαν σύρονται οι Ορθόδοξοι, ευρισκόμενοι και σήμερον υπό δυσμενεστάτας εθνικάς και πολιτικάς περιστάσεις και αιχμαλωσίας αλλοθρήσκων κρατών, θα γίνει χωρίς συμφωνίαν εις τας δογματικάς διαφοράς».

Αυτό το διάβασα στο «ΦΩΣ ΕΘΝΩΝ», το τελευταίο τεύχος που κυκλοφορεί. Το «Φως Εθνών», που είναι ένα περιοδικό ιεραποστολικό. Δηλαδή, τι; Ξέρετε; Ότι θα γίνει , de facto, όπως λέγεται, αυτή η ένωσις. Αφού βλέπουν ότι δεν τα καταφέρνουν να λύσουν διαφορές δογματικές. Και μάλιστα λέει εκεί στο άρθρο: «Ε, κατόπιν», λέει, «κατόπιν, βρίσκομε τις διαφορές!». Κατόπιν; Κατόπιν εορτής; Αν είναι δυνατόν. Πώς είναι δυνατόν;

   Αγαπητοί μου, πραγματικά κινδυνεύουμε. Ότι βρισκόμαστε δε, ε, όχι εμείς ίσως τόσο οι Έλληνες· Βούλγαροι, Ρουμάνοι, Σέρβοι, όλοι αυτοί που είναι ορθόδοξοι, κάτω όντως από συνθήκες πολιτικώς δυσμενείς. Συνεπώς, προσπαθούν να απορροφήσουν τους Ορθοδόξους, να ενωθούμε με τον Πάπα και στη συνέχεια να ακολουθηθεί η οδός του Οικουμενισμού. Σας τα λέγω για να σας σημειώσω ότι όλοι αυτοί συνιστούν «συναγωγή πονηρευομένων ανθρώπων». Γι΄αυτό, είναι ευτυχείς εκείνοι οι οποίοι μένουν και θα μένουν Ορθόδοξοι -ίσως λίγοι θα μείνουν- γιατί οι καιροί είναι χαλεποί, είναι δύσκολοι οι καιροί. 

Αλλά η τιμωρία του Θεού δεν περιορίζεται στην Ιστορία, αλλά περιμένουν και την αιώνια κρίση. Αναμφισβήτητα. «Διότι ἰδοὺ -λέγει ο προφήτης Μαλαχίας- ἡμέρα Κυρίου ἔρχεται καιομένη ὡς κλίβανος καὶ φλέξει αὐτούς(σαν φούρνος, λέει, που κατακαίει και θα έρθει να τους φλέξει, να τους πυρπολήσει), …καὶ οὐ μὴ ὑπολειφθῇ ἐξ αὐτῶν ρίζα οὐδὲ κλῆμα». Ούτε ρίζα, ούτε κλαδί.

Και ιστορικός τύπος της Κολάσεως, αγαπητοί- μην το ξεχνάτε- είναι η καταστροφή των Σοδόμων και της Γομόρρας. Κανείς δεν σώθηκε. Μόνο ο Λωτ και η οικογένειά του. Κανείς. Όλοι βρήκαν θάνατο. Είναι ιστορικός τύπος της κολάσεως. Είναι κάτι που πάρα πολλές φορές σας το έχω αυτό αναφέρει. Λέει εκεί το βιβλίο της Γενέσεως: «Καὶ Κύριος ἔβρεξεν ἐπὶ Σόδομα καὶ Γόμορρα θεῖον, καὶ πῦρ παρὰ Κυρίου ἐξ οὐρανοῦ».

   Αν κάποιος διαμαρτυρηθεί και πει: «Γιατί ο Θεός εγκαίρως δεν επεμβαίνει να μην γίνουν αυτά;», θα απαντούσαμε: «Ο Θεός μακροθυμεί». «Μα, γίνεται ζημιά». Είναι και το στοιχείο της ελευθερίας. Και μακροθυμεί. Είναι δύο πράγματα. Απαντάει σε αυτό, μάλιστα με αναφορά το τέλος της Ιστορίας, απαντάει ο Απόστολος Πέτρος και λέγει στη Β΄του επιστολή: «Οὐ βραδύνει ὁ Κύριος τῆς ἐπαγγελίας(δεν βραδύνει ο Κύριος της υποσχέσεως. Ο Κύριος το υποσχέθηκε), ὡς τινὲς βραδυτῆτα ἡγοῦνται(όχι σαν μερικούς που θεωρούν τον Κύριο ότι βραδύνει), ἀλλὰ μακροθυμεῖ εἰς ἡμᾶς (Είδατε; Μακροθυμεί σε μας), μὴ βουλόμενός τινας ἀπολέσθαι(μη θέλοντας να καταστραφεί έστω και ένας), ἀλλὰ πάντας εἰς μετάνοιαν χωρῆσαι(αλλά εάν είναι δυνατόν, όλοι να βρεθούν, να προχωρήσουν εις την μετάνοιαν). Ἣξει δὲ ἡ ἡμέρα Κυρίου ὡς κλέπτης ἐν νυκτί». Θα έλθει δε η ημέρα του Κυρίου σαν τον κλέφτη τη νύχτα. Πότε ξέρομε πότε θα ‘ρθει ο κλέφτης, έτσι ακριβώς θα ‘ρθει ο Χριστός.

Αρκεί να θυμηθούμε ακόμη και την παραβολή των ζιζανίων. Ξέρετε πόσες φορές με κράτησε κι εμένα από μία μου αγανάκτηση για κάτι αυτή η παραβολή; Αρκεί λοιπόν να θυμηθούμε και την παραβολή των ζιζανίων, που είπε ο Κύριος όταν… την ξέρετε, να μην την αναφέρω, «εσπάρη μεν ο σίτος, την νύχτα όμως άνθρωπος κακός», λέει, «έσπειρε και ζιζάνια, το είδαν οι εργάτες, “Κύριε, να τα ξεριζώσουμε τα ζιζάνια”». Κι ο Κύριος είπε εκείνο το περίεργο και εκ πρώτης όψεως…δεν ξέρω, ακατανόητον: «Ἄφετε συναυξάνεσθε ἀμφότερα μέχρι τοῦ θερισμοῦ». «Αφήστε να μεγαλώσουν μαζί, ο σίτος και τα ζιζάνια, έως ότου έλθει ο θερισμός, έως ότου έλθει η ημέρα της κρίσεως, η Δευτέρα του Χριστού παρουσία. Και τότε», λέει ο Κύριος, «αυτά μεν θα συλλεγούν «πρὸς τὸ κατακαῦσαι» (θα καούν), «ο δε σίτος εις τις αποθήκες», που είναι η βασιλεία του Θεού. Είναι ακατανόητο, αγαπητοί μου. 

Δεν σημαίνει αυτό ότι δεν θα πολεμήσουμε μία αίρεση. Δεν σημαίνει θα σταυρώσουμε τα χέρια μας. Προς Θεού. Γιατί θα υπάρχει παρανόησις. Δεν μπορείς όμως να πάρεις, φερ’ ειπείν, τον αιρετικό, όπως έκαναν στον Μεσαίωνα, και να τον κάψεις. Δεν μπορείς να τον κάψεις, δεν είναι δυνατόν. Κ.ό.κ. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν πρέπει να υποστηρίζουμε την Εκκλησία μας, κυρίως τους πιστούς, να τους φυλάξουμε. Εξάλλου ποιος είναι ο σκοπός ενός επισκόπου, παρά να επισκοπεί το ποίμνιό του και να το φυλάει ακριβώς από εκείνους οι οποίοι το καταστρέφουν.

Εμάς προσωπικά, αγαπητοί, ασφαλώς μας ενδιαφέρει αυτό το θέμα. Θα ακούσουμε τι στάση πήρε ο Δαβίδ έναντι των πονηρών ανθρώπων. Κατ’ αρχάς, λέει, ο Δαβίδ. Με όλα αυτά που ακούσαμε. Ακούστε: «Συναγωγή πονηρευομένων περιέσχον με(Με κύκλωσαν. Ήρθαν γύρω μου άνθρωποι διεφθαρμένοι)».Δεν είναι δυνατόν, λίγο ή πολύ, ανάλογα με τη θέση που έχει ο καθένας, να μην τύχει προσεγγίσεως διεφθαρμένων ανθρώπων. 

Και μία που αναφέρω αυτό, ο Παύλος δεν είχε τέτοιους πονηρευομένους που τον περιτριγύριζαν; Όπου πήγαινε, αυτό πάθαινε. Και για να μη δημιουργήσω εντύπωση με την προηγούμενη αναφορά στην παραβολή των ζιζανίων, ο Παύλος, όταν ήρθε ο ανιψιός του από αδελφή στη φυλακή που τον τηρούσε ο Λυσίας, ο χιλίαρχος Ρωμαίος και ζήτησε να δει τον θείο του, του λέει: «Θείε, κάνουν συνωμοσία», λέει στον Παύλο ο νεαρός, «Θείε, πήρε το αυτί μου μία συνωμοσία. Θέλουν να σε σκοτώσουν(Αυτό που σας διάβασα προηγουμένως). Όταν θα ζητήσουν οι αρχιερείς να πας στο Συνέδριο, στον δρόμο αυτοί θα σε σκοτώσουν, θα σε λιντσάρουν». Ο Παύλος λέει στον σκοπό που τον φυλούσε, τον στρατιώτη: «Σε παρακαλώ, πάρε τον νεανία αυτόν και οδήγησέ τον εις τον Λυσία. Κάτι έχει να του πει». Και ο Λυσίας έλαβε πρόνοια και τη νύχτα με πολύ ιππικό και στρατό, πήραν τον Παύλο και τον πήγαν στην Καισάρεια. Τι δηλαδή; Ο Παύλος άφησε να γίνει αντικείμενο λιντσαρίσματος; Όχι βεβαίως. Αυτό, για να διορθωθεί μία τυχόν αντίληψις, ότι αν βλέπουμε κάτι το κακό, να το αφήνουμε να γίνεται. Όχι. Αφήνουμε τους ανθρώπους που πολλές φορές δεν θα προβούμε, ξαναλέγω, να τους σκοτώσουν, ο Θεός να φυλάξει, δεν είναι δυνατόν.

   Αλλά συνεχίζομε. Ακόμη, πώς θα σταθούμε απέναντι εκείνων που σκέπτονται πονηρά εις βάρος μας. Θα μισήσουμε εκ βαθέων με τέλειο μίσος αυτές τις καταστάσεις. Όχι τους ανθρώπους. Τις καταστάσεις. Δηλαδή, όπως λέει ο Ψαλμωδός: «Ἐμίσησα ἐκκλησίαν πονηρευομένων». Δηλαδή εμίσησα τους ανθρώπους, όχι τα πρόσωπα, ξαναλέω, αλλά τον τρόπο με τον οποίο μετέρχονται για να κάνουν το κακό.

   Εχθές διάβαζα, δεν ξέρω σήμερα αν θα το πούμε, δεν θα προλάβουμε, ίσως, ίσως, στην επιστολή του Βαρνάβα, είναι πρωτοχριστιανική αυτή η παραγωγή, κάτι που δεν είχα δει μέχρι τώρα και μου έκανε εντύπωση. «Να νηστεύεις για τους εχθρούς σου!». Το ακούσατε εσείς ποτέ; Να νηστεύεις για τους εχθρούς σου! Δηλαδή να φωτίσει ο Θεός τους εχθρούς σου να μετανοήσουν. Να νηστεύεις. Ναι. Είναι καταπληκτικό, καταπληκτικόν..!

Εν τοιαύτη περιπτώσει, αυτό το τέλειο μίσος που το λέει ο Ψαλμωδός σε άλλο σημείο, θα πει να μην αφήσω κάποια γωνίτσα συμπαθείας μέσα στην καρδιά μου, ως προς τι; Ως προς εκείνα τα οποία εργάζονται οι άνθρωποι αυτοί. Αυτό είναι τό «τέλειον μίσος ἐμίσουν αὐτούς». Βλέπετε; Μισώ με μίσος. Αυτός ο πλεονασμός. Και ακόμη η πρόσθεσις του περί «τέλειον». Για να δείξει ότι δεν μπορεί ποτέ να φτάσουμε να γίνουμε άνθρωποι αυτού του σιναφιού. Ο Θεός να φυλάξει. Ποτέ να μη βρεθούμε σε τέτοια συνάφεια. Ποτέ!

Ακόμη θα πει… μάλιστα αν κάποτε έχουμε συμφέροντα, ε; Συνήθως έτσι γίνεται. Τα συμφέροντα είναι εκείνα τα οποία στο τέλος μάς γονατίζουν και αποδεχόμεθα. Δεν έχουμε παρά να θυμηθούμε εκείνο που είπε ο Κύριος, ότι αν σε σκανδαλίσει το δεξί σου χέρι, κόψε του, το μάτι σου το δεξί, βγάλτο. Τι θα πει αυτό; Παρά να μπεις στην αιώνια κόλαση ακέραιος, υποτίθεται, αλλά θα είσαι για την κόλαση. Αλλά όσο συμφέρον και αν έχεις, πόσο συμφέρον, όσο για να έχεις το δεξί σου χέρι ή το δεξί σου μάτι.. Τι σημαίνει αυτό; Έχουμε κάτι περισσότερο συμφέρον από του να έχουμε το χέρι μας και το μάτι μας; Είναι προτιμότερο να το κόψεις, δηλαδή να μην έχεις αυτά τα συμφέροντα, παρά να μπεις εις τον κύκλο, εις το σινάφι τέτοιων ανθρώπων. Ποτέ. Ποτέ. Ποτέ!

Γι΄αυτό πάλι θα συμβουλεύσει ο Δαβίδ, αυτός που τόσα έπαθε από κακούς ανθρώπους, συνωμότας και σκευωρούς: «Μή παραζήλου ἐν πονηρευομένοις». Μην τους ζηλεύεις και βρεθείς εις τον χώρον τον δικό τους. Και σε τέτοιες περιπτώσεις πρέπει να μάθουμε να λέμε στον εαυτό μας: «Ἐκκλίνατε ἀπ’ ἐμοῦ πονηρευόμενοι». Το τελευταίο είναι στον 118ο ψαλμό. «Φύγετε από μένα, εσείς που είσαστε πονηροί άνθρωποι. Δεν θέλω να έχω μαζί σας καμία συντροφιά».

   Έτσι, με τη χάρη του Θεού μπορεί να λέγει κανείς ότι απαλλάσσεται από τη δική τους παρουσία. Πάντως να ξέρουμε ότι στον κόσμο αυτόν υπάρχουν οι πονηρευόμενοι άνθρωποι, οι διεφθαρμένοι άνθρωποι. Κι όσο πιο ψηλά στέκεσαι, τόσο περισσότεροι είναι και αυτοί. Ας προσέχουμε όσο μπορούμε. Και θα λέμε: «Κύριε, τι να πω; Στο χέρι το δικό Σου βρίσκομαι, όταν άνθρωποι επιβουλεύονται ίσως-ίσως όχι μόνο την ευτυχία μου, αλλά και τη ζωή μου…».

Απόσπασμα από την 172α ομιλία στο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης
« Σοφία Σειράχ ».

Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Σοφία Σειράχ " εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/palaia-diauhkh/sofia-seirax
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40oRvQcJSffpry9_VIhWtola

Πηγές : Μεταφορά της απομαγνητοφωνημένης ομιλίας σε ηλεκτρονικό κείμενο και επιμέλεια:
Ελένη Λιναρδάκη, φιλόλογος.

Απομαγνητοφώνηση ομιλίας δια χειρός του αξιοτίμου κ. Αθανασίου Κ.

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.