†.Αλλὰ ἔχω κατὰ σοῦ ὀλίγα, ὅτι ἀφεῖς τὴν γυναῖκά σου Ἰεζάβελ, ἣ λέγει ἑαυτὴν προφῆτιν, καὶ διδάσκει καὶ πλανᾷ τοὺς ἐμοὺς δούλους πορνεῦσαι καὶ φαγεῖν εἰδωλόθυτα. καὶ ἔδωκα αὐτῇ χρόνον ἵνα μετανοήσῃ, καὶ οὐ θέλει μετανοῆσαι ἐκ τῆς πορνείας αὐτῆς. ἰδοὺ βάλλω αὐτὴν εἰς κλίνην καὶ τοὺς μοιχεύοντας μετ᾿ αὐτῆς εἰς θλῖψιν μεγάλην, ἐὰν μὴ μετανοήσωσιν ἐκ τῶν ἔργων αὐτῆς, καὶ τὰ τέκνα αὐτῆς ἀποκτενῶ ἐν θανάτῳ, καὶ γνώσονται πᾶσαι αἱ ἐκκλησίαι ὅτι ἐγώ εἰμι ὁ ἐρευνῶν νεφροὺς καὶ καρδίας, καὶ δώσω ὑμῖν ἑκάστῳ κατὰ τὰ ἔργα ὑμῶν. ὑμῖν δὲ λέγω τοῖς λοιποῖς τοῖς ἐν Θυατείροις, ὅσοι οὐκ ἔχουσι τὴν διδαχὴν ταύτην, οἵτινες οὐκ ἔγνωσαν τὰ βαθέα τοῦ σατανᾶ, ὡς λέγουσιν.» (Αποκ. 2, 20-24.)
Ὑπό τό χαρακτηριστικό ὄνομα Ιεζάβελ, ἀγαπητοί μου, πού εἴχαμε αναλύσει αρκετά τήν περασμένη φορά, ὁ Κύριος θέλει να συμπεριλάβει κινήσεις πολύ λίγο χριστιανικές, ελάχιστα χριστιανικές, οἱ ὁποῖες ὅμως, παρά ταῦτα, ἀπολαμβάνουν τιμῆς μέσα στην Εκκλησία καί, τό χειρότερο, δέν τούς ἀφαιρεῖται το χριστιανικό ὄνομα.
Είδαμε την περασμένη φορά ὅτι τό παράπτωμα τοῦ ἐπισκόπου τῶν Θυατείρων ἦταν ὅτι ἀναγνώριζε σ' αὐτήν τή γυναίκα, μέ τό συμβολικό όνομα Ιεζάβελ, τήν χριστιανική ιδιότητα. Δηλαδή, αὐτή ἡ γυναίκα ήταν μέλος τῆς Ἐκκλησίας, αλλά δίδασκε πράγματα ἀλλότρια, ξένα, τά ὁποῖα δὲν ἀνέχεται ὁ Κύριος· καί μέμφεται, κατηγορεῖ τόν ἐπίσκοπο, ἐπειδή συνέχιζε να θεωρεί Χριστιανή τήν γυναίκα αυτή. Ἡ πορνεία της δέ καί ἡ μοιχεία της καί τά εἰδωλόθυτά της, ὅπως εἴχαμε πεί τήν προηγούμενη φορά, έχουν μεταφορικό χαρακτήρα καί ἀναφέρονται σε διδασκαλίες ἔξω από την αληθινή διδασκαλία, καί συνεπῶς αὐτά πού δίδασκε αὐτή ἡ γυναίκα εἶχαν σκοπό να απομακρύνουν τούς πιστούς από τήν ἀληθινή διδασκαλία τοῦ Θεοῦ.
Πάντως, μέσα στήν ἐκκλησιαστική Ιστορία, αγαπητοί μου, ὑπῆρξαν πάμπολλα ρεύματα τέτοιας ὑφῆς, τὰ ὁποῖα, ἀφοῦ ἐπέφεραν πολλή ζημία στήν Ἐκκλησία, κατόπιν καταδικάστηκαν ἀπ' αὐτήν.
Δηλαδή, γιά νά τό καταλάβουμε, ἡ ὅλη ἔννοια τοῦ χωρίου, τῆς περικοπῆς ποὺ σᾶς διάβασα, ὅπου ὁ Κύριος μιλάει στόν ἐπίσκοπο τῶν Θυατείρων, εἶναι ἡ ἑξῆς. Ὁ ἐπίσκοπος –τό ὑπογραμμίζω, καί κρατήστε το καλά, γιατί θά ἀποτελέσει το κεντρικό σημεῖο τῆς σημερινῆς ὁμιλίας μας– όφειλε ὁ ἐπίσκοπος να διακρίνει αὐτό τό αλλότριο στοιχεῖο μέσα στήν Ἐκκλησία του, το ξένο, το νόθο στοιχεῖο, καί νά τό ἀποβάλει πάραυτα! Αυτός εἶναι ὁ νοῦς τῆς περικοπῆς.
Αὐτή ἡ γυναίκα, ὅπως φαίνεται, ἦταν οπαδός γνωστικῆς αἱρέσεως. Ήταν όμως μέσα στην Εκκλησία, ἦταν Χριστιανή, δρούσε μέσα στην Εκκλησία· δέν ἦταν ἀπ᾿ ἔξω, ὅπως σήμερα φέρ' εἰπεῖν εἶναι οἱ Χιλιαστές, οἱ ὁποῖοι εἶναι ἔξω ἀπό τήν Ἐκκλησία. Υπογραμμίζω, ἦταν μέσα στήν Ἐκκλησία.
Πρέπει ἐδῶ νά σημειώσουμε ὅτι ἡ ἠθική τῶν Γνωστικῶν –γιά τούς οποίους πολλές φορές σᾶς ἔχω μιλήσει– ἀποτελεῖ τήν λυδία λίθο για να καταλάβουμε κάθε αἵρεση, καί προπαντός αἱρέσεις ὅπως εἶναι ὁ Μασονισμός, ή Θεοσοφία καί ἄλλες. Περισσότερα γιά τόν Γνωστικισμό θά ποῦμε, πρῶτα ὁ Θεός, στην επόμενη ὁμιλία μας, γιατί ἔχει καί τά βαθέα του, πού ὁ Κύριος τά χαρακτηρίζει ὡς βαθέα τοῦ Σατανᾶ.
Επίσης να σημειώσουμε ὅτι ἡ ἠθική τῶν Γνωστικῶν εἶχε δύο ἀκρότητες. Ἡ μία ἦταν τῶν Νικολαϊτών, μέ τήν υπερβολική φθορά της σάρκας μέ τίς ἡδονές. Ὡς σύνθημά τους εἶχαν ἐκεῖνο τὸ "δεῖ παραχρῆσθαι τῇ σαρκί", δηλαδή πρέπει να καταστρέψω τη σάρκα αλλά μέ τίς ἡδονές, δηλαδή με την κατάχρηση· νά φάω πολύ, να πιῶ πολύ, να μεθάω, να παίρνω ναρκωτικά, να πέσω στις πορνείες κατά κράτος... γιά νά καταστρέψω τή σάρκα. (Σκοπός τῆς ἄμετρης γενετησίου ασυδοσίας στήν ὁποία ἐπιδίδονταν οἱ ἐλευθεριάζοντες Γνωστικοί δέν ἦταν ἡ τεκνοποιία αλλά ἡ ἱκανοποίηση τῆς σάρκας. Απαγόρευαν αυστηρά τήν τεκνοποιία. Αν κάποια γυναίκα-μέλος τῆς αἱρέσεως συνελάμβανε, ἰσχυρίζονταν πώς υποδουλώθηκε στον άρχοντα τῆς ἐπιθυμίας, πού ταν μέ τόν κακό Δημιουργό τοῦ ὑλικοῦ κόσμου. Γι' αυτό ορισμέννοι Γνωστικοί προχωρούσαν σε εκτρώσεις, καί μετά απ' αὐτές ἐπιδίδονταν σε βρώση τοῦ ἐκτρωθέντος εμβρύου, η οποία θεωρεῖτο ὡς τό τέλειον Πάσχα (αγ. Επιφανίου, Πανάριον, PG 41, 340BC). Βλ. π. Αθανασ. Μυτιληναίου, Η Αποκάλυψις, Τόμος Α΄, Ὁμιλία 10η, ἐκδ. Ι. Μ. Κομνηνείου, Στόμιον Λαρίσης 2023.)
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2024/12/blog-post_42.html?m=1
Ἡ ἄλλη ἀκρότητα ἦταν ἡ ὑπερβολή τῆς ἐγκρατείας, η καταδίκη του γάμου, ἡ ἀποχή από πολλά φαγητά, μάλιστα ὄχι μόνο από το κρέας, ἀλλά ἀκόμη καί από τροφές τοῦ φυτικοῦ βασιλείου, ὅσο οἱ καρποί αὐτοί βρίσκονταν ἐπάνω στα δέντρα ή στα φυτά. Τέτοια αίρεση ήταν ὁ Μανιχαϊσμός. Φοβερός ὁ Μανιχαϊσμός! Ἔλεγαν: Αν φᾶς ένα σύκο κόβοντάς το από τη συκιά, εἶσαι ὑπεύθυνος φόνου! Διότι αὐτό τό σύκο ἔχει ψυχή, καί εἶσαι ὑπεύθυνος φόνου ἂν το κόψεις! Καί ἄν ρωτοῦσες Καί πότε θα το φάω αυτό το σύκο; Θα πεθάνω ἀπό τήν πεῖνα... σοῦ ἀπαντοῦσαν: Θά τό φᾶς ὅταν θά πέσει ἀπό τή συκιά. Δεν πρέπει να το κόψεις! Φοβερά πράγματα, ἀγαπητοί μου!
Πάντως, μέ τήν κατάσταση αυτή τῆς ἀκρότητος, τῆς ὑπερβολικῆς ἐγκρατείας, μέ τήν καταδίκη τοῦ γάμου καί λοιπά, ἔχουμε τους Μοντανιστές. Ὁ Μοντανός ἐμφανίστηκε ἀκριβῶς στη Μικρά Ασία, καί ἕνα ἀπό τά κέντρα τῆς διδασκαλίας του ήταν τα Θυάτειρα· γι' αὐτό ὁ Κύριος μιλάει για το θέμα αυτό. Μετά ἔχουμε τούς Σεβηριανούς Ἐγκρατίτες, τους Μασσαλιανούς καί ἄλλους πολλούς... πού πραγματικά δέν ὑπάρχει ἀριθμός στην χορεία αὐτῶν τῶν αἱρετικῶν πού εἶχαν ἀρχή τους την υπερκλική εγκράτεια.
Σ' ένα σημείο συναντιούνταν αὐτά τά δύο άκρα, πού ἦταν καί βασικό σημεῖο τῆς διδασκαλίας τῶν Γνωστικών στην διαρχία. Ἔλεγαν ὅτι ἡ σάρκα ἀποτελεῖ πηγή τοῦ κακοῦ, εἶναι δημιούργημα ἑνός κακοῦ θεοῦ, ἐνῶ ἡ ψυχή είναι δημιούργημα ενός ἀγαθοῦ θεοῦ· καί ὅτι γιά νά ἀπαλλαγεῖ ἡ ψυχή από τα δεσμά της σάρκας, τοῦ δημιουργήματος τοῦ κακοῦ θεοῦ, πρέπει να καταστραφεῖ ἡ σάρκα, εἴτε διά τῆς ὁδοῦ τῆς ἀκολασίας και τῆς ὑπερβολικῆς ἀνηθικότητος, εἴτε διά τῆς ὁδοῦ τῆς ὑπερβολικῆς ἐγκρατείας. Δεν θα παντρευτώ δέν θά τρώω· θὰ ὑποβάλλω τόν ἑαυτό μου σε πολλή πείνα· δέν θά πάω στον γιατρό ἂν ἀρρωστήσω· ἔτσι ὥστε νά καταστρέψω την σάρκα, αὐτήν τήν πηγή τοῦ κακοῦ. (Οἱ Γνωστικοί ὄχι μόνο απέδιδαν τη δημιουργία τοῦ ὑλικοῦ κόσμου σε μία κατώτερη θεϊκή οντότητα, αλλά ταύτιζαν αὐτήν τήν κατώτερη θεότητα με τον Γιαχβέ, τόν Θεό τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ὁ ὁποῖος, γιά τούς Γνωστικούς, δέν εἶναι ὁ Πατήρ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἀντίθετα, ἔργο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ ήταν να καταλύσει την ἐξουσία τοῦ Γιαχβέ. Επικαλούμενοι τό χωρίο «ἔρχεται γὰρ ὁ τοῦ κόσμου ἄρχων, καὶ ἐν ἐμοὶ οὐκ ἔχει οὐδέν» (Ιωάν. 14, 30), ταύτιζαν τόν Γιαχβέ μέ τόν Διάβολο! Ὁ ἅγ. Επιφάνιος ἐπισημαίνει ότι ὁ λόγος πού οἱ Γνωστικοί απέδιδαν τη δημιουργία του κόσμου και τοῦ σώματος σε κατώτερες θεϊκές οντότητες ήταν για να υποστηρίξουν ἔτσι τήν ἄποψη ὅτι ὁ ὑλικός κόσμος εἶναι ἀτελῆς καί ὅτι τὸ ἀνθρώπινο σώμα, πρίν τήν ἔλευση μέσα σ' αυτό τοῦ πνευματικού στοιχείου, τοῦ σπινθήρα όπως το ονόμαζαν, ήταν «χαμαὶ κείμενον δίκην σκώληκος ἔρποντος» (PG 41, 300Β))
Ἤδη ὁ ἀπόστολος Παῦλος ἔχει σημειώσει στις επιστολές του αυτές τις γνωστικές τάσεις, ἰδίως τίς ἐγκρατητικές, τις οποίες και καταδικάζει. (Βλ. Κολ. 2, 21.) Ἐνῶ, ἀντιθέτως, τό ἄλλο ἄκρο, τῶν Νικολαϊτών, τό καταδικάζουν ὁ ἀπόστολος Πέτρος, στη δεύτερη επιστολή του, καί ὁ ἀδελφόθεος Ιούδας. (Βλ. Β΄ Πέτρ. 2. Ἰούδα.)
Ὁ ἀπόστολος Παύλος –θα θυμόσαστε όταν διαβάζετε Αγία Γραφή– λέει κάπου γι᾽ αὐτούς ὅτι θά ἐμποδίζουν τον γάμο... θα απέχουν από τις τροφές! Καί μάλιστα ὁ ἀπόστολος, ἀναιρώντας αυτά πού ἤδη δίδασκαν, πού φαίνονταν, που άρχιζαν να διδάσκουν, και τα καταχωρεί στις επιστολές του, λέει: «ταν κτίσμα Θεοῦ καλόν, καὶ οὐδὲν ἀπόβλητον» (Α΄ Τιμ. 4, 3-4.). Κάθε κτίσμα του Θεοῦ εἶναι καλό! Τί θά πεῖ ὅτι κάνεις φόνο τρώγοντας ἕνα σύκο; Τι ανοησίες και δαιμονικές διδασκαλίες είναι αυτές; Και γιατί ο γάμος είναι βρώμικος; και γιατί είναι ρυπαρός; Αυτές είναι δαιμονικές διδασκαλίες! (Πρβλ. Α' Τιμ. 4. 1.) Αν θέλει κανείς να μείνει άγαμος, θα μείνει πρός τιμήν τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ, ὅπως λέει ὁ ἅγιος Ἰγνάτιος, (Πρὸς Πολύκαρπον, PG 5, 7248. «Εἴ τις δύναται ἐν ἁγνείᾳ μένειν εἰς τιμὴν τῆς σαρκὸς τοῦ Κυρίου, ἐν ἀκαυχησίᾳ μενέτω».) ὅπως καί ὁ ἀπόστολος Παύλος πού ἦταν ἄγαμας. (Βλ. Α΄ Κορ. 7, 1-7.) Αλλά αυτό θα γίνει για κάποιον ανώτερο σκοπό, αφιερώνοντας τήν αγαμία του, την παρθενία του, στον Ἰησοῦ Χριστό, καί ὄχι διότι ὁ γάμος καθεαυτόν είναι ἀκάθαρτος. (Βλ. Αγ. Ιωάννου Χρυσοστόμου, Περὶ Παρθενίας, Η΄, PG 48, 538: «Εἰ γὰρ ἀκάθαρτον ο γάμος, ἀκάθαρτα μὲν ἅπαντα τὰ δι αὐτοῦ τικτόμενα ζώα, ἀκάθαρτοι καὶ ὑμεῖς».)
Αν σᾶς πῶ, ἀγαπητοί μου –τί να πω…. ἂν σᾶς πῶ ὅτι στους πιο πολλούς Χριστιανούς μας ἐπικρατοῦν τέτοιες γνωστικές αντιλήψεις, τί θα λέγατε;
Ξέρετε πόσοι εἶναι ἐκεῖνοι ποὺ λένε ότι δεν θα σωθοῦν γιατί εἶναι παντρεμένοι, ἔγγαμοι; Καί δέν θά ἤθελα νὰ πῶ ὅτι μέσα στον γάμο μπορεί να γίνονται πράγματα πού δέν τά θέλει ὁ Θεός. Εάν γίνονται πράγματα που δεν τά θέλει ὁ Θεός μέσα στον γάμο, τότε δικαιολογημένα κάποιος νά πεῖ ὅτι δέν πάει καλά· ἀσφαλῶς. Μήπως μένοντας κανείς άγαμος, ἄν κάνει πράγματα πού είναι αθέμιτα, ἡ ἀγαμία του καί ἡ παρθενία του στέκονται στο ύψος τους; Προφανώς όχι· αὐτὰ εἶναι ἐκτροπές. Αλλ' όμως ο γάμος στην ουσία του είναι τίμιος. Το λέει ο απόστολος Παύλος: «Τίμιος ὁ γάμος ἐν πᾶσι καὶ ἡ κοίτη αμίαντος»· αλλά «πόρνους δὲ καὶ μοιχοὺς κρινεῖ ὁ Θεός» (Εβρ. 13, 4.). Δέν μπορεῖς νά κανεις παρεκτροπές· δέν μπορεῖς νὰ εἶσαι μοιχός καί μοιχαλίδα· δέν μπορεῖς νὰ κάνεις παρά φύσιν πράξεις και ἄλλα τέτοια πράγματα· ὁ γάμος να είναι τίμιος!
Θυμᾶμαι, κάποτε πήγα σ' ένα κατάστημα να ψωνίσω, ἐκεῖ στή γειτονιά μου, καὶ μοῦ λέει ἡ γυναίκα του μπακάλη –ηλικιωμένη γυναίκα– αναστενάζοντας:
Ἄχ, ἐσεῖς οἱ ἄγαμοι θὰ σωθεῖτε. Ἐμεῖς...
Γιατί, κυρία μου; ἐσεῖς δὲν θὰ σωθεῖτε;
Μά ἐμεῖς, πού εἴμαστε παντρεμένοι...
Γιατί δέν θά σωθεῖτε ἐσεῖς, κυρία μου; Επειδή είστε ἔγγαμη, δέν θά σωθεῖτε; Ποιός σᾶς τό εἶπε αὐτό;
Αὐτές εἶναι γνωστικές αντιλήψεις, εἴτε το καταλαβαίνουμε είτε δέν τό καταλαβαίνουμε. Έχουμε χάσει βεβαίως την προέλευση αὐτῶν τῶν ἀντιλήψεων, αλλά κυκλοφοροῦν μέσα στην Εκκλησία μας. Ἄς μήν πῶ κι άλλες τέτοιες περιπτώσεις. Τέλος πάντων. Αὐτές τίς καταστάσεις ὁ ἀπόστολος Παῦλος τις καταδικάζει. (Βλ. Κολ. 2, 8. Α' Τιμ. 1, 3-4, 4, 7. 6, 20. Τίτ. 3, 9. κ.ά.) Ἐκεῖνο όμως πού ἔχει σημασία να πούμε εἶναι ὅτι οἱ τάσεις αὐτές καί τά ρεύματα αυτά συνυπήρχαν πάντοτε μέσα στην Εκκλησία και νόθευαν τήν ἀληθινή διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου.
Τώρα, ὑπό τό συμβολικό όνομα Ιεζάβελ, ὁ Κύριος ζητάει ἀπό τόν ἐπίσκοπο τῶν Θυατείρων να αποβάλει τήν γυναίκα αὐτή πού εισήγαγε γνωστικές θέσεις στην Ἐκκλησία, –πιθανῶς ἐγκρατητικές πιθανώς, γιατί θεωρεῖται πνευματικός πρόγονος του Μοντανισμοῦ αὐτή ἡ γυναίκα– εάν φυσικά δεν μετανοήσει. Προσέξτε αυτό· ἐάν δέν μετανοήσει!
Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι το θέμα τῆς μετανοίας ἦταν ἀναγκαῖο, γιατί αὐτή ἡ γυναίκα ήταν μέσα στην Εκκλησία. Αυτό καί μόνο προδίδει ἡ πρόταση ἂν δεν μετανοήσει θα την τιμωρήσω, πού λέει ὁ Κύριος· δείχνει ὅτι αὐτή ἦταν μέλος τῆς Ἐκκλησίας. Θα μποροῦσε νά πεῖ γιὰ ἕναν αἱρετικό, γιά ἕναν εἰδωλολάτρη, ἐάν δέν μετανοήσει; Αποκλείεται. Το θέμα τῆς μετανοίας εἶναι ὑπόθεση ενδοεκκλησιαστική, εσωτερική.
Προσέξτε· παρακαλῶ, πολύ προσέξτε! Θά δεῖτε τί θά σᾶς πῶ παρακάτω, για να στερεώσω και να θεμελιώσω ἐκεῖνα πού θά σᾶς πῶ· πράγματα τῆς ἐποχῆς μας! γιά νά ἀντιληφθοῦμε τό μέγεθος τῶν πραγμάτων.
Κάνει εντύπωση ὅτι ὁ Κύριος σημειώνει αὐτό πού σᾶς εἶπα «καὶ ἔδωκα αὐτῇ χρόνον ἵνα μετανοήσῃ, καὶ οὐ θέλει μετανοῆσαι ἐκ τῆς πορνείας αὐτῆς» (Αποκ. 2, 21.). Δηλαδή δέν θέλει να μετανοήσει για την βρώμικη διδασκαλία της, ἡ ὁποία ἀντιτίθεται στη δική μου διδασκαλία. Συνεπῶς ἐνδοεκκλησιαστική υπόθεση.
Αλλά ἔχουμε κι άλλο ένα σημείο που είναι χρήσιμο. Γιατί ὁ Κύριος δίδει χρόνο για να μετανοήσει ή γυναίκα αυτή;
Εἶναι ἐκεῖνο πού τήρησε πάντα ἡ Ἐκκλησία μέσα στην ιστορία της· ότι μία έτεροδιδασκαλία, δηλαδή μία ξένη διδασκαλία, πάντοτε θέλει κάποιον χρόνο για να διορθωθεί. Πρέπει να καλέσεις αυτόν που λέει αυτά πού λέει καί νά τοῦ ὑποδείξεις ότι δεν είναι τα πράγματα έτσι. Προφανώς αυτός δεν θα πειστεῖ ἀμέσως, καί θά πρέπει να γίνουν ἐπανειλημμένες προσπάθειες. Αν τελικά δεν μετανοήσει και συνεχίσει να διδάσκει τα λαθεμένα, τα στραβά, τότε πρέπει να αποκοπεί από τήν Ἐκκλησία.
Μήπως καί μέ τόν Ἄρειο δέν ἔγινε τό ἴδιο; Γιά πόσα χρόνια –πολλά χρόνια, αγαπητοί μου!– ὁ Ἄρειος ήταν μέσα στην Εκκλησία, καί παρά τίς ἀλλεπάλληλες προτροπές ὄχι μόνο τοῦ Ἀλεξάνδρου ἀλλά καί τοῦ προκατόχου του να διορθωθεῖ, ἐκεῖνος δέν διορθωνόταν. Τελικά αποκόπηκε· αποκόπηκε τελείως ἀπό τήν Ἐκκλησία, μέ τις αποφάσεις τῆς Α΄ Οικουμενικῆς Συνόδου. (Προκάτοχος τοῦ ἁγ. Αλεξάνδρου ἦταν ὁ ἅγιος Μητροφάνης. Επειδή όμως ὁ ἴδιος ήταν πολύ γέρος και άρρωστος, στη Σύνοδο τόν ἀντιπροσώπευσε ὁ Ἀλέξανδρος, ὄντας πρεσβύτερος.)
Δηλαδή, αὐτός ὁ χρόνος τῆς μετανοίας είναι απαραίτητος. Μόνο που φοβᾶμαι ὅτι κάποτε ὁ χρόνος εἶναι κάπως μεγάλος –τό φοβάμαι αὐτό– ἐξαιτίας μιᾶς αβελτηρίας μας πολλές φορές, μιᾶς ἀπερίσκεπτης νωθρότητάς μας. Και όπως τώρα θά δεῖτε, πολλές σύγχρονες καταστάσεις, πού θά ἔπρεπε ἀμέσως νά τίς πιάσουμε καί νά δοῦμε τί θα γίνει, τίς ἔχουμε ἀφήσει, καί τίς ἀφήνουμε ακόμα! Εδώ είναι το φοβερό. Γι' αυτό καί τό παράπονο τοῦ Κυρίου, ἡ κατηγορία, ή μομφή τοῦ Κυρίου: Κρατᾶς αὐτήν τή γυναίκα, καί μοῦ πλανᾶ τούς πιστούς μου!
Τό ὅτι αὐτή ἡ διδασκαλία ήταν δαιμονική, το βλέπουμε πάλι ἀπό τό ἱερό κείμενο. Σημειώνει ὁ Κύριος: «Ὑμῖν δὲ λέγω τοῖς λοιποῖς τοῖς ἐν Θυατείροις, ὅσοι οὐκ ἔχουσι τὴν διδαχὴν ταύτην», σ' ἐσᾶς λέω, τούς ἄλλους, πού δέν ἔχετε ἀκολουθήσει τή διδασκαλία αὐτῆς τῆς γυναίκας. Είδατε; διδαχήν. Δεν λέει τις πράξεις· «τὴν διδαχὴν»! Οπότε ήταν μία διδασκαλία ψευδής. «οἵτινες οὐκ ἔγνωσαν τὰ βαθέα τοῦ σατανᾶ, ὡς λέγουσιν», οἱ ὁποῖοι δέν γνώρισαν τα βαθέα τοῦ Σατανᾶ, αὐτοί πού, ὅπως λένε, ἔχουν τα βαθέα τῆς σοφίας· ἐγώ ὅμως σᾶς ἀποκαλύπτω, λέει ὁ Κύριος, ὅτι αὐτά εἶναι τά βαθέα τοῦ Σατανᾶ. Απόδειξη λοιπόν ὅτι ἡ διδασκαλία αυτή ήταν δαιμονική ναί, δαιμονική διδασκαλία!
Τώρα τό τί θά πεῖ δαιμονική διδασκαλία, αγαπητοί μου... Καί μόνο νά σοῦ πεῖ κάποιος να νηστέψεις δυό σαρανταήμερα, αυτό είναι δαιμονική διδασκαλία. Νά μοῦ ἐπιτρέψετε νά σᾶς πῶ κάτι, για να εξηγήσω γιατί εἶπα δυό σαρανταήμερα.
Αὐτό ἀναφέρεται, ξέρετε, σ' ἕνα περιστατικό πού είχε γίνει κάποτε στην Πάτρα με κάποιον πού τοῦ εἶπε ὁ Σατανᾶς, ὡς δῆθεν Χριστός: Εάν θέλεις νά μέ ευαρεστήσεις θα νηστέψεις και από το Πάσχα μέχρι την Πεντηκοστή!... Αμέσως ἐδῶ βλέπουμε το στραβό. Η Ἐκκλησία λέει δεν νηστεύουμε τότε· ο Διάβολος όμως λέει θα νηστέψεις!
Θὰ σᾶς πῶ καί τοῦτο. Κάποιοι παίρνουν κάποιο κλήμα, ένα μήλο, κάτι, δεν ξέρω τί, για να αποκτήσουν παιδιά, καί πρέπει να νηστέψουν για σαράντα ημέρες· μετά όμως έρχεται και η Σαρακοστή, καί πρέπει να νηστέψουν γιὰ ἄλλες σαράντα ημέρες. Καί τό χειρότερο ξέρετε ποιό είναι; Νηστεύουν τις σαράντα ημέρες, με ἐκεῖνες τις παράξενες διδασκαλίες, καί δέν νηστεύουν τις σαράντα ἡμέρες τῆς Σαρακοστής, που διδάσκει ή Ἐκκλησία!... Πολύ το φοβάμαι.
Και μάλιστα καταγγέλω τούτο –μοῦ ἔχουν τύχει δύο περιπτώσεις: Πηγαίνετε σ' αυτόν τόν ἀνεκδιήγητο μάγο, τον Χρήστο, πού εἶναι στο Γάζωρο των Σερρών. Γιατί είπα πηγαίνετε; Πηγαίνετε ἐσεῖς; Θὰ σᾶς πῶ: ναί, ἐσεῖς πηγαίνετε! Μα πως; Να, ὅταν βρεθεῖτε σε μία δύσκολη στιγμή, ἐσεῖς πού μέ ἀκούτε τώρα, δέν ἔχετε τόση πίστη στον Θεό, και βρίσκεστε σε αδυναμία καί πηγαίνετε! Καί μετά γυρίζετε πίσω καί λέτε: Ξέρετε, πάτερ, πῆγα ἐκεῖ. Μά γιατί πήγες; Δέν τό ἤξερες; Δέν μέ ἄκουσες τόσες φορές που ειδοποιῶ; Νά, για να σώσω το παιδί μου! Θα σώσεις το παιδί σου μέ τόν Διαάβολο;... Ο Διάβολος σώζει; ή καταστρέφει; Γι' αυτό εἶπα ἐσεῖς πού πηγαίνετε· καλῶς τό εἶπα.
Τί σᾶς λέει λοιπόν ἐκεῖ ὁ Χρῆστος, ὁ διαβόητος Χρῆστος, τό ὑπ' αριθμόν ένα μέντιουμ τῆς Ἑλλάδος; Σᾶς λέει τὸ ἑξῆς: Θα γράψεις ένα γράμμα στο Άγιον Ὄρος σ' ἐκεῖνο τὸ μέρος, καί θά σοῦ στείλουν από ἐκεῖ ἕνα κομμάτι κλαδί από κλήμα και κάτι ἄλλα, καί κάτι άλλα... και λοιπά.
Και λέω τώρα: Οι Αγιορείτες δὲν πῆραν εἴδηση ὅτι αὐτοὺς τοὺς πελάτες τους συστήνει ο Διάβολος; Δέν τὸ πῆραν, φαίνεται, εἴδηση...
Ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ἀγαπητοί μου, ὅταν ἐκείνη ἡ μαντευομένη τῶν Φιλίππων σύστηνε τοὺς ἀνθρώπους σ' αὐτόν, δεν δίστασε να βγάλει το δαιμόνιο ἀπό τήν κοπέλα, κι αυτή να χάσει τη μαντική της ικανότητα. (Βλ. Πράξ. 16, 16-18.)
Ὥστε ἐμεῖς πᾶμε ἐκεῖ, μᾶς στέλνει ἐκεῖ ὁ Σατανας, μπερδεύοντας τα πράγματα μέ τά ἱερατικά, καί ὁ Χρῆστος τοῦ Γάζωρου κινείται μέσα στὸ ἐκκλησιαστικό κλίμα, στὸν ἐκκλησιαστικό χώρο! Φοβερό! Θα κάνεις τρεῖς Λειτουργίες. Θα κάνεις σαράντα Παρακλήσεις. Θα κάνεις τρία Εὐχέλαια... Γιατί τρία; Γιατί σαράντα; Ένα δέν εἶναι ἀρκετό; Καί γιατί νά εἶναι τρία καί ὄχι τέσσερα; Αυτά δημιουργοῦν σοβαρές υποψίες ὅτι προέρχονται από μάγο. Καί, πράγματι, εἴδατε τί συμβουλεύει; Καλά πράγματα συμβουλεύει. Είναι μάγος όμως. Καί κινείται, ξαναλέω άλλη μία φορά, μέσα στόν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας, καί κανείς δέν τόν διορθώνει!
Βλέπουμε λοιπόν, ὅταν ἐδῶ ὁ Κύριος λέει ὅτι εἶναι τα βαθέα τοῦ Σατανά, ότι πρόκειται περί διδασκαλίας δαιμονικῆς. Αὐτά τά λίγα πού εἴπαμε είναι αρκετά γιά να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα συγκεντρωτικά, τα ὁποῖα πρέπει νά ἔχουμε στο μυαλό μας σάν ἕνα διάγραμμα, γιατί θά μᾶς χρησιμεύσουν ὄχι μόνο να κατανοήσουμε το σημερινό μας θέμα, αλλά και πάντα να κατανοοῦμε ὅσα τέτοια πράγματα συμβαίνουν μέσα στην Εκκλησία. Δηλαδή:
Πρώτον, πρόκειται περί ενδοεκκλησιαστικού φαινομένου. Υπογραμμίζω: ενδοεκκλησιαστικού φαινομένου· ἑνός φαινομένου που παρουσιάζεται μέσα στην Ἐκκλησία· όχι έξω από την Εκκλησία
Δεύτερον, υπάρχει το φαινόμενο τῆς ἑτεροδιδασκαλίας, δηλαδή διδασκαλίας ξένης προς την διδασκαλία τοῦ Εὐαγγελίου καί τῆς Ἐκκλησίας. (Πρβλ. Α' Τιμ. 1, 3 και 6. 3.)
Τρίτον, υπάρχει συνύπαρξη αὐτῆς τῆς ἑτεροδιδασκαλίας με τη διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας, και που δεν καταδικάζεται –κακώς!– ἂν καὶ ὑφίσταται για αρκετό καιρό. Για λίγο, έως ότου καταλάβουμε, ναί· για πολύ καιρό όμως, είναι απαράδεκτο· είναι απαράδεκτο που δεν καταδικάζεται αὐτή ἡ ἑτεροδιδασκαλία!
Τέταρτον, ἡ διδασκαλία αυτή έχει άμεση σχέση με τόν Σατανᾶ, ἔχει δαιμονικό βάθος, καταλήγει στη λατρεία τοῦ Σατανᾶ, αλλά κρύβεται πίσω από όλα τα στοιχεῖα τῆς λατρείας μας καί τῆς πίστεώς μας και καμουφλάρεται ἐκεῖ.
Καί, πέμπτον, δημιουργεί ψευδοπροφητείες, ψεύτικές προφητείες.
Αὐτά τά πέντε είναι τα κύρια γνωρίσματα όσων ψευδοπροφητῶν δρουν μέσα στην Εκκλησία.
Με βάση αυτά τα στοιχεία αναγνωρίσεως, αγαπητοί μου, μπορούμε τώρα όχι μόνο να χαρακτηρίσουμε αὐτήν τήν γυναίκα-Ιεζάβελ τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, ἀλλά, με βάση τό ἱερό κείμενο τῆς Ἀποκαλύψεως, μπορούμε να χαρακτηρίσουμε και κάθε εποχή, καί συνεπῶς καί τήν ἐποχή μας. Ὑπογραμμίζω: καὶ τὴν ἐποχή μας.
Καί τίθεται τό ἐρώτημα: Υπάρχουν τέτοια ρεύματα στὴν ἐποχή μας;
Ἀσφαλῶς ναί, καί μάλιστα πολλά. Απόψε θα μείνουμε σε κάτι πού πραγματικά έχει δημιουργήσει προβλήματα μέσα στην Εκκλησία· ἐν τούτοις ἡ Ἐκκλησία ακόμα δέν τό ἔχει καταδικάσει, αν καί ἔχουν περάσει ἐξήντα χρόνια! Εξήντα χρόνια ἔχουν περάσει! Πρόκειται γιά τούς αὐτοονομαζόμενους Φωτισμένους.
Οἱ αὐτοονομαζόμενοι Φωτισμένοι είναι μία κίνηση –κυρίως γυναίκες, λιγότεροι άνδρες– που άρχισε το 1923 μέ τήν, μακαρίτισσα σήμερα, Κωνσταντίνα Ζολώτα. Είναι η Κίνηση τῆς Ζολώτα. Πλούσια γυναίκα αυτή καί ὀνομαστή. Εἶχε ἱδρύσει σχολή, που λεγόταν Απολυτρωτική Σχολή τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. (Βλ. άρχιμ. Χαραλάμπους Βασιλοπούλου. Οι φωτισμένες ξεσκεπάζονται, ἐκδ. Ορθόδοξος Τύπος, Αθήναι 1977, σ. 4.)
Σήμερα, μόνο στην Αττική, υπάρχουν πεντακόσιοι κύκλοι δικοί της! Ὁ κάθε κύκλος ἔχει ἀπό είκοσι ἕως ἑκατό καί πλέον ἀνθρώπους. Ὑπολογίζονται σε περίπου εἴκοσι πέντε χιλιάδες αὐτοί πού ἀκολουθοῦν τοὺς κύκλους καί τίς διδασκαλίες της Ζολώτα!
Στην ίδια κατηγορία υπάγεται καί ἡ διαβόητη, ἤδη μακαρίτισσα καί αὐτή, Ελένη τῶν Σπάτων θά σᾶς τὰ αναλύσω αὐτά πιό κάτω.
Εἶναι καί ἡ μακαρίτισσα Μαγουλά –θα θυμᾶστε.
Ακόμη είναι καί ἡ Ἀθανασία Κρικέτου –ζεῖ αὐτή (πέθανε το 2020)– εἶναι ἡ λεγόμενη ἡ Ἁγία τοῦ Αἰγάλεω... ἡ ὁποία γυναίκα υπάρχει καί πλανᾶ τούς ἀνθρώπους μέχρι σήμερα. Τήν ἐπισκέπτονται, ἀγαπητοί μου, καί πρεσβύτεροι, ἱερεῖς δηλαδή, ἀκόμα καί ἐπίσκοποι! Καί πολιτικοί τήν Επισκέπτονται!
Επίσης εἶναι καί κάποια Μαρία τῆς Λαρίσης, που μᾶλλον είναι μακαρίτισσα.
Καί, τέλος, εἶναι καί κάποιος ὀρθόδοξος ἀρχιμανδρίτης, ο οποίος δρα στην Αμερική και λέγεται Ευσέβιος Παπαστεφάνου, με μία κίνηση που λέγεται Χαρισματική Κίνηση.
Αὐτούς ὅλους τοὺς βάζω σε μια κατηγορία.
Μέ τήν τελευταία αυτή κίνηση, την Χαρισματική, τοῦ Εὐσεβίου Παπαστεφάνου, ὡς προς το περιεχόμενο –το υπογραμμίζω–, έχει σχέση και η Χ.Ο.Ε. Λαρίσης, ή γνωστή Χριστιανική Οργάνωσης Ειρήνης Λαρίσης. Κατ' επανάληψιν ἔχουμε καταγγείλει το θέμα αὐτό. (Ιδρυτής τῆς κινήσεως εἶναι ὁ Στυλ. Γιαννετάκης, που το 1959 Ιδρύει "κατ᾽ ἀποκάλυψιν Θεοῦ" τὴν Χριστιανική Οργάνωση Ειρήνης (Χ.Ο.Ε.) στην Αθήνα, με έμβλημα Ἡ Βασιλεία τῆς ἀγάπης. Αντιπρόεδρος τῆς ὀργάνωσης τίθεται ὁ Νικόλ. Μουτσάκης, αναλαμβάνοντας την διεύθυνση του κλιμακίου Θεσ/νίκης. Το 1968 ἀρχίζει ἡ έκδοση του περιοδικού της Ανέσπερον Φῶς, περιέχοντας διάφορες κακοδοξίες. Το 1978 σχηματίζεται το κλιμάκιο Λαρίσης, με πρόεδρο τον Αστέριο Χασιώτη. Την ίδια χρονιά, μὲ ἀπόφαση του Μητρ. Λαρίσης Σεραφείμ καί ὕστερα ἀπό καταγγελίες, σχηματίζεται ειδική επιτροπή για να εξετάσει την δογματική ταυτότητα τῆς Χ.Ο.Ε. Μετά τις συνεδριάσεις με στελέχη και μέλη τῆς κινήσεως ἐξέδωσε δήλωση στην οποία αναφέρεται μεταξύ άλλων ότι «... ὁμόφωνον ἐσχηματίσθη παρά τοίς κληρικοίς τό φρόνημα ὅτι καὶ τὴν ἀφόρμησαν (οράματα κλπ.) καὶ τὴν διδασκαλίαν καί τούς τρόπους ένεργείας τῶν λαϊκών κηρύκων τῆς Χ.Ο.Ε. χαρακτηρίζει αυτοσχεδιασμός καὶ ἐπίδρασις πνεύματος ἀλλοτρίου, παρὰ τὴν διδαχήν τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Ἐκκλησίας. Διό καί ἡ ἡμῶν Μητρόπολις δεν καλύπτει πνευματικώς την Χ.Ο.Ε. ... Αναφέρθη δέ σχετικῶς εἰς τήν Ἱεράν Σύνοδον ὡς ώφειλεν, αναμένουσα ἐκεῖθεν ὁδηγίας.» (24-11-1978). Το 1980 ὁ τότε ἀρχιμανδρίτης και μετέπειτα μητροπολίτης Πενταπόλεως Ιγνάτιος Μαδενλίδης, με βάση τα στοιχεία που προέκυψαν, ἐκδίδει το βιβλίο Πνεύμα Πλάνης, που για πρώτη φορά δημοσιοποίησε το θέμα τῆς Χ.Ο.Ε. καὶ τῶν συμβαινόντων σ' αυτή.)
Αὐτοί οἱ ἄνθρωποι βλέπουν όνειρα, οράματα, γράφουν πολλά πεζά κείμενα, και προπαντός ποιήματα, ἰδίως στην κίνηση τῆς Ζολώτα. Ἔχω κι ἐγώ στα χέρια μου κάποια ἀπ' αὐτά πού γράφονται.
Μία κυρία –πρέπει νὰ εἶναι ἐδῶ– μοῦ ἔλεγε για τὸν ἀδελφό της τό ἑξῆς. Ξαφνικά, ένα βράδυ, σηκώθηκε καί ἄρχισε νά γράφει· ἔγραφε, έγραφε, ἔγραφε... Καί ἀπό τότε γράφει, γράφει, γράφει... Μεγάλη φιλολογία! Νὰ πεῖ κανείς. Αὐτός ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἀγράμματος· ἀπὸ ποῦ βρήκε την έμπνευση αυτή καί γράφει; Πώς; Καί δέν ἀπάντησα στην κυρία αὐτή ἀκόμη, ἄν καί ἔχει περάσει πάρα πολύς καιρός –καλώς ή κακώς, δεν ξέρω,
Ἀποκαλύπτουν, ἀκόμη, άγνωστα πράγματα. Ακόμη καὶ ἁμαρτήματα αποκαλύπτουν! Σου λέει: Ἔκανες αὐτὸ τὸ ἁμάρτημα, που δεν το ξέρει κανείς παρά μόνο εσύ. Ἐπιτελοῦν καί ἰάσεις, θεραπεῖες ἀσθενειῶν!
Θυμᾶμαι, μέ ἐπισκέφθηκε μία γυναίκα, οπαδός τῆς Ζολώτα, πρὸ ἐτῶν, πρὸ τοῦ 1974. Είχε πάει στον ἐπίσκοπο. (Τότε ἐπίσκοπος Λαρίσης ήταν ο Θεολόγος Πασχαλίδης.) Ὁ ἐπίσκοπος τῆς εἶπε ὅτι ἦταν σε λάθος καί τήν ἔστειλε σ' ἐμένα. Ἦρθε στον Αγιο Στυλιανό. Μοῦ εἶπε ὅτι ἀνήκει σε κύκλο τῆς Ζολώτα. Βγάζει από την τσάντα της έναν ξύλινο σταυρό καί μοῦ λέει: Μ αὐτόν τόν σταυρό, ἐγώ κάνω θεραπεῖες ἀνθρώπων!
Κυρία μου, προσέξτε μερικά πράγματα... τῆς λέω· Τό καί τό...
Τί λέτε; μου λέει. Αφού γίνονται καλά μπουστά μου οἱ ἄνθρωποι. Ὁ ἄλλος είναι άρρωστος στο κρεβάτι, τον σταυρώνω με τον σταυρό, και γίνεται αμέσως καλά!
Κάνουν ιάσεις, λοιπόν, θαύματα! Ναί, αγαπητοί μου, κάνουν και θαύματα! Προκαλούν εὐωδία. Προκαλοῦν καί φῶς! Καί προφητεύουν ακόμη, προλέγουν και το μέλλον! Θυμηθείτε τί εἶπε ὁ Κύριος γι' αυτήν τη γυναίκα, την Τεζάβελ, και πως τη χαρακτήρισε· ψευδοπροφήτιδα! Συνεπώς, ένα κύριο χαρακτηριστικό της γυναίκας αὐτῆς ἦταν ὁ προφητισμός. Αλλά και ένα κύριο χαρακτηριστικό των ανθρώπων αυτών που σας ανέφερα εἶναι ὁ προφητισμός!
Ἔχουν, ἀκόμη, το φαινόμενο της γλωσσολαλίας, δηλαδή μιλάνε καινούργιες και ακατανόητες γλώσσες, καί ἰσχυρίζονται ὅτι εἶναι θεόπνευστοι! ὅτι τὸ Πνεῦμα τό Ἅγιο τους μιλάει απευθείας καὶ τοὺς ἐμπνέει ἐκεῖνα που λένε, πράττουν και γράφουν! (Το πιστοποιητικό εγκυρότητος κάθε ιεροπραξίας τους είναι ἡ γλωσσολαλιά, την οποία έχουν περί πολλού. Άλλά, ἀπ' ὅ,τι λένε οι Πατέρες, αυτό το χάρισμα υπήρξε στην Εκκλησία στό διάστημα μετά την Πεντηκοστή, στη δεκαετία του 40 μ.Χ. και στις αρχές τῆς δεκαετίας τοῦ 50, και είχε προσωρινό χαρακτήρα· μετά εξέλειπε.)
Στις συγκεντρώσεις τους χρησιμοποιοῦν τίς ἀπολουθίες τῆς Ἐκκλησίας.
Θυμᾶμαι, στην Αθήνα που ήμουν, ὁ ἐφημέριος μας πήγαινε σ' ἕναν κύκλο της Ζολώτα. Πλούσια αυτή, σας είπα, είχε ένα σπίτι σ' ἕνα προάστειο καὶ ἔκανε κι ἐκεῖ συγκεντρώσεις. Καί για την έναρξη της νέας χρονιάς καλοῦσαν τὸν ἐφημέριο τῆς ἐνορίας, καί ἐκεῖνος πήγαινε καί τούς ἔκανε Αγιασμό! Ὁ ἐφημέριος μοῦ ἔλεγε ὅτι εἶναι πλανεμένη. Εγώ τότε ακόμη δεν ήξερα πολλά πράγματα, παρότι κάτι μάθαινα. (Δυστυχώς –γράφει ὁ Β. Τσερνάκης στο βιβλίο του Σύγχρονες πλάνες– ο γνωστός ἱερεύς π. Μάρκος Τσακτάνης, πού κοιμήθηκε τὸ ἔτος 1923, ήταν ο πρώτος που πλανήθηκε στην πλάνη αυτή και δημιούργησε αὐτό τό "έργο", ἀναθέτοντάς το κατόπιν στήν ἀδελφή τῆς πρεσβυτέρας του, Κωνσταντίνα Ζολώτα.)
Αλλά νά τοῦ ἔλεγε κανείς; Τότε, πάτερ μου, γιατί πηγαίνεις καί τῆς κάνεις Αγιασμό; Για ποιόν λόγο πᾶς καί τῆς κάνεις Ἁγιασμό, ἀφοῦ λές ότι είναι πλανεμένη; Νὰ τῆς πεῖς "Δέν θά ἔρθω να σου κάνω Αγιασμό· και δὲν ἔρχομαι γιατί είσαι στην πλάνη".
Χρησιμοποιοῦν λοιπόν ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας μας· κατ' ἐξοχήν ὅμως τελοῦν τό μυστήριο τοῦ Εὐχελαίου, ἐπειδή ἔχει σχέση μέ τό Πνεύμα το Αγιο!
Θυμᾶμαι τους αρχηγούς ἐδῶ τῆς Χ.Ο.Ε., προ ολίγων ἐτῶν, λιγότερο από δέκα χρόνια, πού ἀσχολοῦνταν ἰδιαιτέρως μέ τό Ευχέλαιο καί μέ τά χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Μάλιστα ἕνας ἀπ' αὐτούς μοῦ εἶχε θέσει ερωτήματα πάνω στο ζήτημα τοῦτο. Είμαι δηλαδή αυτήκοος και αυτόπτης· πῶς νά σᾶς τό πῶ;
Ακόμη, αὐτοί οἱ ἄνθρωποι ἐκκλησιάζονται, κοινωνοῦν, συνεχῶς μιλούν γιά τόν Χριστό καί τά χαρίσματα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος· καί, ὅπως θά δοῦμε καί στήν κίνηση τοῦ Παπαστεφάνου, σηκώνουν τα χέρια ἐπάνω, ἀποκτοῦν ἕνα πρόσωπο ἱλαρό και χαμογελοῦν, ἔχοντας διαρκώς τα χέρια ψηλά. Φωτογραφίες μπορώ να σᾶς δείξω, ἔχω καί μαζί μου, για όποιον θέλει.
Αλλά ακόμη ἔχουν καί πολλές εικόνες στον τόπο τῶν συγκεντρώσεών τους. Τούς διακρίνει μάλιστα ένα ενθουσιαστικό στοιχεῖο, αλλά ταυτοχρόνως και μία νευρικότητα, μία κινητικότητα, που προδίδει πολλά. Πολλά προδίδει αὐτή ἡ νευρικότητα καί ἡ κινητικότητα! Μάλιστα θά σᾶς διαβάσω μετά τί λέει ὁ ἴδιος ὁ Παπαστεφάνου γι' αυτές τις συγκεντρώσεις.
Πῶς θὰ μποροῦσαν ὅλα αὐτά να εξηγηθούν;
Αγαπητοί μου, προφανῶς οἱ ἄνθρωποι αυτοί είναι ενεργούμενοι ἀπό κάποιο πνεῦμα. Το θέμα ὅμως εἶναι ἀπό ποιό πνεῦμα είναι ενεργούμενοι, δηλαδή υποκείμενοι· ἀπό τό ἀγαθό, δηλαδή ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα, το ὁποῖο ἰσχυρίζονται ὅτι παίρνουν, ἢ ἀπό τό πονηρό πνεῦμα; (Βλ. π. Αθαν. Μυτιληναίου, Η Αποκάλυψις, Τόμος Α΄. Ὁμιλία 7η, εκδ. Ι. Μονής Κομνηνείου. Στόμιον 2023, σ. 216-218.)
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2024/12/blog-post_89.html?m=1 Από τά ἔργα τους καί ἀπό τήν διδασκαλία τους θα βγάλουμε τα συμπεράσματα από ποιό πνεῦμα ἐνεργοῦνται.
Καί τώρα, ἀφοῦ κάναμε τον γενικό αυτό χαρακτηρισμό αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων, ὡς ἔρθουμε στις επιμέρους κινήσεις τους. Φυσικά, έχουν κάποιες διακρίσεις η μιά μέ τήν ἄλλη.
Καί ἔρχομαι στο θέμα τῆς κινήσεως τῆς Ζολώτα.
Ἤμουν πολύ μικρός –γιατί σᾶς εἶπα ότι ξεκίνησε το 1923– ἤμουν πάρα πολύ μικρός, παιδί ὀκτώ χρονών, όταν, πηγαίνοντας σε συγγενεῖς μας στον Πειραιά, όπου δρούσε αυτή, άκουγα γιά τήν Ζολώτα! Μιλούσαν οἱ γυναῖκες γιά τή Ζολώτα, καί ἔτρεχε μέλι από το στόμα τους! Ἐκεῖνο πού θυμᾶμαι ήταν ὅτι τότε μιλοῦσε πολύ γιά τό ὅτι ἡ σχολή της θα γινόταν τό ὁρμητήριο ἀπελευθερώσεως τῆς Κωνσταντινουπόλεως. Αὐτό τό θυμᾶμαι σαν κι αὐτήν τή στιγμή. Αλλά πάνω σ' αὐτό θά ἐπανέλθω λίγο πιο κάτω. (Τήν ἐποχή ἐκείνη στην Ελλάδα ἐπικρατούσε έντονα ή λεγόμενη Μεγάλη Ιδέα, ένα αλυτρωτικό κίνημα, πού εἶχε ὡς στόχο την ἀπελευθέρωση ὅλων τῶν περιοχῶν τῆς Ὀθωμανικῆς Αὐτοκρατορίας στις οποίες ζούσαν μεγάλοι ελληνικοί πληθυσμοί, αλλά και ὅλων τῶν περιοχών που παραδοσιακά ανήκαν σε Ἕλληνες κατά τὴν ἀρχαιότητα (Νότια Βαλκάνια, Μικρά Ασία, Κύπρος))
Διεκδικούν μία παγκοσμιότητα· θά ἤθελαν δηλαδή νὰ ἐπεκταθοῦν σέ ὅλο τον κόσμο.
Ακόμη, διατηρούν χιλιαστικές αντιλήψεις, λέγοντας ὅτι ὁ Χριστός θὰ ἔρθει για χίλια χρόνια πάνω στη γῆ. Ἡ χιλιαστική αντίληψη είναι κυρίως αυτή, καί ὄχι ὅλες οἱ ἄλλες πλάνες πού ἔχουν οἱ Χιλιαστές.
Ακόμη ἔχουν μία υπερβολική τιμή στην Παναγία, μέχρι λατρείας. Ὅμως ἡ Παναγία δέν λατρεύεται, ἀλλὰ τιμητικῶς προσκυνᾶται μόνος ὁ Θεός λατρεύεται.
Επίσης υπάρχει μία αλλοπρόσαλλη στάση απέναντι στο πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ· ἄλλοτε τόν θεωροῦν μόνο άνθρωπο καί ἄλλοτε μιλάνε γι' αυτόν κατά ἕναν τρόπο ἀσεβῆ, που να λέει κανείς: Γιά ὄνομα τοῦ Θεοῦ... Ἀπὸ ποῦ πῆραν αὐτά τά πράγματα; Από ποῦ; Από τα απόκρυφα ευαγγέλια; (Απόκρυφα ονομάζονται τα αρχαία θρησκευτικά κείμενα, που ὅμως ἔχουν ἀποκλεισθεί από τον Κανόνα της Αγ. Γραφής.)
Μάλιστα, συγκεκριμένα, σε ένα βιβλίο τους –γιατί ἔχουν γράψει καί βιβλία· ή Ζολώτα έχει γράψει ένα βιβλίο, καθώς και μια μαθήτριά της άλλο ένα, καί ἀπό ἐκεῖ βγάζει κανείς όλα αυτά– λένε γιά τόν Χριστό ὅτι ἅμα ήτανε μικρός, έπαιζε μέ τ' ἄλλα παιδιά, έκανε περιστεράκια... Αὐτά ὅμως είναι γνωστά από τα απόκρυφα ευαγγέλια, δηλαδή τα νόθα, όχι τα γνήσια. (Πάνω σ' αὐτό ὁ Θεοφύλακτος Βουλγαρίας λέει: «Ἐντεῦθεν δὲ μανθάνομεν ὅτι τὰ λεγόμενα παιδικά του Χριστού θαύματα ψευδῆ εἰσι, καὶ παρὰ τῶν θελόντων διαγελάσεται τὸ μυστήριον συντεθειμένα. Πρὸ γὰρ τοῦ βαπτισθῆναι ούτε σημεία εποίησεν, οὔτε ἐγνωρίζετο.» (PG 123, 1176Β)
Καί ἀκόμη, το χειρότερο, θεωρούν τόν ἑαυτό τους. δηλαδή τη Σχολή τῆς Ἀπολυτρώσεως, ὅτι εἶναι πιο πάνω κι ἀπό τήν Ἐκκλησία! ἐκεῖ τοὺς βάζει ὁ Σατανάς.
Αλλά επανέρχομαι στο θέμα, ὅτι ἔχουν συνδέσει αὐτήν τήν προσπάθειά τους με έναν εθνικισμό. Τουλάχιστον τήν ἐποχή ἐκείνη που ήμουν πολύ μικρός, και σᾶς εἶπε ὅτι τό θυμάμαι πάρα πολύ καλά, με τα ίδια μου τά αυτιά τό άκουγα αὐτό, ὅτι γίνεται μία κίνηση, θα πάρουμε την Κωνσταντινούπολη, ανέφεραν προφητείες, προφητείες, προφητείες... ὅτι ἐκείνη ἡ προφητεία λέει ότι τότε θα πάρουμε την Κωνσταντινούπολη, και ἡ ἄλλη προφητεία ὅτι τότε θα πάρουμε την Κωνσταντινούπολη!
Πρέπει νά σᾶς ἐπισημάνω ότι αυτά τα πράγματα διαρκῶς κινοῦνται καί ἀναμοχλεύονται. Αὐτήν τη στιγμή στη Λάρισα υπάρχει μία κίνηση στην οποία ἡγεῖται ἕνας ἄνθρωπος που προσπαθεῖ νὰ ἑρμηνεύσει κάποιες προφητεῖες, γιά νά πεῖ ὅτι θὰ πάρουμε την Κωνσταντινούπολη! Έφτιαξαν λάβαρα, όπως μαθαίνω, ἔχουν δημιουργήσει τάγματα καί λοιπά –φαίνεται, κατά τά μασονικά πρότυπα– καί ἑτοιμάζονται να κατακτήσουν, να πάρουν την Κωνσταντινούπολη!
Ξέρετε που στηρίζονται; Ακούστε, ἀγαπητοί μου, νὰ σᾶς πῶ, Στηρίζονται σε δύο σημεία.
Το ένα βρίσκεται στο βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως, στο 10ο κεφάλαιο, που λέει ἐκεῖ τά ἑξῆς: «Καὶ ἔλαβον τὸ βιβλίον ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ ἀγγέλου καὶ κατέφαγον αὐτό». Καλεῖται ὁ Ἰωάννης ὁ Εὐαγγελιστής –ὁ ὁποῖος βλέπει τα δράματα για να τα καταγράψει στο βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως– να πάρει ἀπό τόν ἄγγελο ένα βιβλίο καί νά τό καταφάει, «καὶ ὴν ἐν τῷ στόματί μου ὡς μέλι γλυκύ· καὶ ὅτε ἔφαγον αυτό, ἐπικράνθη ἡ κοιλία μου. καὶ λέγουσι μοι· δεῖ σε πάλιν προφητεῦσαι ἐπὶ λαοἷς καὶ ἔθνεσι καὶ γλώσσαις καὶ βασιλεῦσι πολλοῖς.» (Αποκ.10, 10), καί μοῦ εἶπαν: πρέπει να προφητεύσεις πάλι σε λαούς καί βασιλεῖς καί λοιπά και λοιπά. Προσέξτε: θα προφητεύσεις πάλι!
Η σωστή ερμηνεία τοῦ χωρίου εἶναι ἡ ἑξῆς. Γίνεται μία ανάπαυλα οὕτως εἰπεῖν. Μέχρι τώρα ὁ Ἰωάννης εἶδε ὅ,τι εἶδε. Τώρα, δεύτερη φάση προφητειῶν· αὐτά πού θά καταγράψει πλέον ὁ Εὐαγγελιστής στο υπόλοιπο βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως. Ἐκεῖνο λοιπόν τό θα προφητεύσεις πάλι, αὐτό ἐννοεῖ.
Ακούστε τώρα τήν ἑρμηνεία που δίδεται ἐδῶ στή Λάρισα, ντόπια. Στηρίζονται κάπου ἀλλοῦ. Λένε πώς ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Εὐαγγελιστής, ὅταν ἐπρόκειτο να πεθάνει, εἶπε νά τόν βάλουν σ' ἕναν τάφο. Τόν ἔβαλαν, κι ἄρχισαν νά τόν σκεπάζουν προοδευτικά μέ χῶμα –δεν είχε πεθάνει– ωσότου τον σκέπασαν. Ὕστερα ἀπό μιά ὥρα πῆγαν καί βρήκαν ὅτι ὁ τάφος ήταν άδειος.
Αὐτό κατ' αρχάς πρέπει νά σᾶς πῶ ὅτι δυστυχῶς κυκλοφορεῖ. Θά τό βρεῖτε ἀκόμη καί σε εκκλησιαστικά βιβλία· θα το βρείτε ἴσως ἀκόμη καί στον Συναξαριστή! Αλλά αυτό είναι εξοργιστικό... πολύ εξοργιστικό –γιά νά δεῖτε πῶς ὁ Διάβολος πάει και κολλάει μερικές ιδέες στα μυαλά των Χριστιανῶν!
Ἀκοῦστε. Ὅταν ὁ Κύριος φανέρωσε στον Πέτρο, πού Τόν ἀκολουθοῦσε ξωπίσω ἐκεῖ στη λίμνη της Τιβεριάδος, μέ ποιόν θάνατο θα πεθάνει, δηλαδή μαρτυρικό, ὁ Ἰωάννης, αὐτόκλητος, χωρίς νά τοῦ πεῖ ὁ Κύριος τίποτα, σηκώθηκε από τη θέση του, ἐκεῖ πού ἦταν ἡ ἀνθρακιά καί εἶχαν φάει το ψάρι, καί ἀκολούθησε και αυτός τόν Κύριο. Τότε στράφηκε ὁ ἀπόστολος Πέτρος, εἶδε τόν Ἰωάννη, καί, ἐπειδή αὐτοί οἱ δυο ήταν φίλοι, λέει στον Κύριο: «Κύριε, οὗτος δέ τί;», αυτός πῶς θά πεθάνει; Καί ὁ Κύριος ἀπάντησε: Αν υποτεθεῖ ὅτι ἐγώ θά ἤθελα αυτός να μην πεθάνει, ἐσένα τι σε νοιάζει; ἐσύ ἀκολούθησέ με.
Ἐπειδή ὁ Ἰωάννης ἔγραψε το ευαγγέλιό του πολλά χρόνια μετά, ἑβδομήντα χρόνια μετά, διορθώνει ένα λάθος, μια παρανόηση. Στην Εκκλησία είχε κυκλοφορήσει ὅτι ὁ μαθητής ἐκεῖνος δεν πεθαίνει. Διαβάστε, παρακαλῶ· εἶναι το τελευταῖο κεφάλαιο στο Κατά Ιωάννην ευαγγέλιο. Διορθώνει λοιπόν ὁ Ἰωάννης καί λέει: «καὶ οὐκ εἶπεν αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς ὅτι οὐκ ἀποθνήσκει, ἀλλ᾽ ἐὰν αὐτὸν θέλω μένειν ἕως ἔρχομαι, τί πρὸς σέ;» δηλαδή, ἐάν ὑποτεθεῖ ὅτι ἐγώ θά ἤθελα αυτός νά μήν πεθάνει μέχρι να ξανάρθω, ἐσένα τι σε νοιάζει; (Βλ. Ιωάν. 21, 19-22.)
Εἴδατε ὅτι τό διορθώνει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Εὐαγγελιστής; Το διορθώνει γιατί αυτό κυκλοφόρησε. Παρά τη διόρθωση όμως, ἀγαπητοί μου –γι' αὐτό σᾶς εἶπα ὅτι είναι εξοργιστικό– παρά τη διόρθωση πού ἔκανε μέ τό ἴδιο του τό χέρι ὁ ἅγιος Ἰωάννης μέσα στο ευαγγέλιο, ἐκεῖ, πεισματικά, κυκλοφορεί ή διαβολική παράδοση, ὅτι ὁ Ἰωάννης δεν πέθανε! (Ὅτι δὲ βέβαια ἀπέθανεν ὁ Ἰωάννης, δυνάμεθα να μάθωμεν τοῦτο ἀπὸ πολλὰς μαρτυρίας. Ὁ μὲν γὰρ Πολυκράτης, ὁ τῆς Ἐφέσου ἐπίσκοπος, γράφων πρὸς τὸν Βίκτωρα Ρώμης, οὕτω λέγει αυτολεξεί· “Καὶ γὰρ κατὰ τὴν Ἀσίαν (τὴν μικρὰν δηλαδή) μεγάλον στοιχεῖον ἐκοιμήθη, τὸ ὁποῖον καὶ θέλει ἀναστηθῇ ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρα τῆς παρουσίας τοῦ Κυρίου, Ἰωάννης, λέγω, ὁ ἐπιστήθιος μαθητὴς τοῦ Χριστοῦ..." Ὁ δὲ Ἱππόλυτος, ὁ ἱερὸς πάπας τῆς Ρώμης, διηγούμενος διὰ τὸ κήρυγμα, λέγει καὶ περὶ τοῦ θείου τούτου ἀποστόλου· "Ἰωάννης ὁ ἀδελφὸς τοῦ Ἰακώβου... ἔρχεται εἰς τὴν Ἔφεσον, καὶ ἐκεῖ τελευτᾷ". Ὅθεν καὶ νομίζουν ὅτι ὁ Ἰωάννης ἀκόμη δὲν ἐδοκίμασε θάνατον, ἀλλὰ μετετέθη ζωντανὸς ὡσὰν ὁ Ἐνώχ καὶ ὁ Ἠλίας. Πλὴν δὲν ἔχει οὕτως ἡ ἀλήθεια, διότι δὲν εἶπεν ὁ Χριστὸς τό "ἐὰν αὐτὸν θέλω μένειν" αἰνιγματωδώς, ὅτι δῆθεν ἐχει νὰ ζῇ ὁ Ἰωάννης. Ἐπειδὴ λοιπὸν ὁ Χριστὸς εἰς κανὲν ἄλλα μέρος δὲν ἐφανέρωσεν ὅτι δὲν θέλει ἀποθάνῃ ὁ Ἰωάννης, διὰ τοῦτο φανερὸν εἶναι ὅτι καὶ αὐτὸς παρομοίως μὲ τοὺς ἄλλους ἀποστόλους ἀπέθανε. Ὁ δὲ τὴν γλῶσσαν χρυσοῦς Ἰωάννης εἰς πολλὰ μέρη τῶν γλυκυτάτων λόγων του αποδεικνύει ότι απέθανεν ὁ Ἰωάννης. Ἐπειδὴ λοιπὸν φανερὰ λέγει ὁ θεῖος Χρυσόστομος καὶ οἱ ἀνωτέρω ῥηθέντες ἀξιόπιστοι καὶ ἅγιοι ἄνδρες ὅτι ὁ Ἰωάννης ἀπέθανε, ποῖος εἶναι ἐκεῖνος ὅστις δὲν θέλει συμφωνήσει μὲ αὐτούς; ἢ ποῖος θέλει νομίσει περὶ τούτου κατὰ ἄλλον τρόπον; (Αγ. Νικοδήμου Αγιορείτου, Συναξαριστής, Τόμ. Α΄, σ. 74-76.)
Λοιπόν, ἀκοῦστε τώρα παρακάτω. Ο Ιωάννης δέν πέθανε –κατά τήν παράδοση αυτήν τη διαβολική– και εἶναι κρυμμένος κάπου στον κόσμο... εἶναι κρυμμένος κάπου! Καί ὅταν θά ἔρθει ὁ Ἀντίχριστος, ὁ Ἰωάννης θά τόν ἐλέγξει.
Αυτό τώρα τό ἔχω διαβάσει σ' ένα βιβλίο του 18ου αἰῶνος εἰδικά για σας, γιά τήν ἀγάπη σας, κάποιου πού ἔγραψε μια ἑρμηνεία τῆς Ἀποκαλύψεως. Λοιπόν, ἐκεῖ λέει ότι μόνο τρεῖς δέν ἔχουν δοκιμάσει θάνατο: ὁ Ενώχ, ὁ Ἠλίας καί ὁ Ἰωάννης. Γιά τόν Ἰωάννη ὅμως δεν λέει τίποτα η Γραφή πουθενά· μάλιστα ὁ ἴδιος ἀναιρεῖ τήν πλάνη αυτή. Καί συνεχίζει, ὅτι ὅταν θά ἔρθει ὁ Ἀντίχριστος, αὐτοί θά ἔρθουν νά τόν ἐλέγξουν. Αυτοί δέ οἱ τρεῖς ἀντιπροσωπεύουν τρεῖς νόμους· ὁ Ενώχ τόν φυσικό νόμο, τῆς συνειδήσεως, ὁ Μωυσῆς τόν νόμο τοῦ Σινᾶ, καί ὁ Ἰωάννης τόν νόμο τοῦ Εὐαγγελίου. Τελικά όμως θά τούς φονεύσει ὁ Ἀντίχριστος. (Βλ. Ανθίμου, Ἑρμηνεία εἰς τὴν Ἱερὰν Ἀποκάλυψιν, τύποις Παναγίου Τάφου, ἐν Ἱεροσολύμοις 1856, σ. 104-105.)
Αλλά τό ἴδιο το βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως μᾶς λέει –καί ἐδῶ εἶναι ἀκόμη κάτι που διορθώνεται– ὅτι οἱ προφῆτες πού θά ἔρθουν καί θά ἐλέγξουν τον Αντίχριστο δέν θά εἶναι τρεῖς ἀλλὰ δύο· καί, όπως σημειώνει καί ἑρμηνεύει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός, θά εἶναι ὁ Ἠλίας καί ὁ Ενώχ. Πως λοιπόν αυτοί βάζουν και τόν εὐαγγελιστή Ιωάννη; («Αποσταλήσεται δὲ Ἑνών καὶ Ἡλίας ὁ Θεσβίτης καὶ ἐπιστρέψουσι καρδίας πατέρων ἐπὶ τέκνα, τουτέστι τὴν Συναγωγὴν ἐπὶ τὸν Κύριον ἡμῶν Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ τὸ τῶν ἀποστόλων κήρυμα, καὶ ὑπ᾽ αὐτοῦ ἀναιρεθήσονται» (ἱεροῦ Δαμασκηνοῦ, Περὶ τοῦ Αντιχρίστου, κεφ. ΚG' [99], PG 94, 1217C). Πολλοί ερμηνευτές, παλαιοί και σύγχρονοι, συμφωνοῦν ὅτι οἱ δύο μάρτυρες εἶναι οἱ προφῆτες Ἠλίας καί Ἐνώχ, ποὺ δὲν ἔχουν γνωρίσει ακόμη θάνατο (Γέν. 5, 24. Δ΄ Βασ. 2, 11). Βλ. ιερ. Χρυσοστόμου, Λόγος εἰς τὴν όρασιν τοῦ Δανιήλ, PG 62, 487:« ... αποστέλλει ἐν συντόμως τοὺς ἰδίους αὐτοῦ θεράποντας, τόν τε Ενώχ καὶ Ἡλίαν, εἰς ἔλεγχον αυτοῦ τοῦ ἀντικειμένου ἐνώπιον πάντων ἐθνῶν... ὁρῶν οὖν ὁ ἐχθρὸς ἑαυτὸν ὑπ᾽ αὐτῶν δεινῶς ἐλεγχόμενον καὶ ὑπὸ πάντων καταφρονούμενον, θυμῷ καὶ ὀργῇ ἀνελεῖ τοὺς ἁγίους». Αγ. Ιππολύτου Ρώμης, Λόγος περὶ τῆς συντελείας τοῦ κόσμου, 21. 28-30; «... καθώς φησι καὶ τοῦτο Δανιήλ, προεωρακώς ότι τὸ θηρίον τὸ ἀναβαῖνον ἐκ τῆς ἀβύσσου ποιήσει μετ' αὐτῶν πόλεμον, ήγουν μετὰ Ἐνώχ καὶ Ἠλία καὶ νικήσει αὐτοὺς καὶ ἀποκτενεῖ αὐτοὺς διὰ τὸ μὴ θέλειν αὐτοὺς δόξαν δοῦναι το διαβόλω». Πρβλ. Μπρατσιώτη, σ. 180).
Λένε λοιπόν ὅτι θά ἔρθει ὁ Ἰωάννης, θά παρουσιαστεῖ, καί μάλιστα στην εποχή μας, καί θά ἀρχίσει πάλι να προφητεύει! Καί τό σπουδαῖο, ὅτι οἱ προφητείες του θά ἀναφέρονται στην Κωνσταντινούπολη! σάν νά εἶναι το θέμα τῆς Ἀποκαλύψεως ἕνα θέμα τοπικό, ελληνικό, καί ὄχι παγκόσμιο. Ἐνῶ, ὅταν λέει ἐδῶ γιά βασιλεῖς, λαούς και γλώσσες, (Αποκ. 10, 11.) ἐννοεῖ ὅτι οἱ προφητεῖες εἶναι παγκόσμιες.
Βλέπετε τις πλάνες; Καί ὅμως αὐτοί οἱ ἄνθρωποι υπάρχουν μέσα στήν Ἐκκλησία! Βλέπετε πλάνες; Γι' αὐτό πρέπει αυτά να λέγονται και να τονίζονται.
Καί προχωρώ.
Πρέπει να σημειώσουμε ότι όλοι αυτοί κάποιες φορές μπορεῖ νά ποῦν καί μερικά καλά πράγματα. Ὁ Διάβολος –γιατί αὐτός εἶναι ἐκεῖνος πού τούς ἐμπνέει· ὁ Διάβολος, ἀγαπητοί μου, καί ὄχι τό Ἅγιο Πνεῦμα!– εἶναι ἱκανός νά σοῦ πεῖ χίλια καλά, και ένα στραβό. Μά χίλια καλά ἂν σοῦ πεῖ, καί τό ἕνα νά εἶναι στραβό, σε πλάνησε. («Πολλάκις ὁ δαίμων ἀπατῆσαι βουλόμενος, μείγνυσι τῷ ψεύδει, ὡς δέλεαρ, ἀλήθειάν τινα τῷ πρὸς όν ὁ λόγος αὐτῷ ἐστιν ἐγνωσμένην.» (Διδύμου του Τυφλού, Περὶ τοῦ τὴν Ἁγίας Τριάδα ἀκατάληπτον εἶναι, βιβλ. Β΄, κεφ. Ι΄, PG 39, 633 Α.)
Θεόπνευστος, ἀγαπητοί μου, εἶναι ἐκεῖνος ποὺ ἐμπνέεται ἀπό τόν Θεό· όλα σ' αυτόν εἶναι καλά. Όταν ὅμως αὐτοί διατείνονται ὅτι εἶναι θεόπνευστοι, εἶναι δυνατόν ποτέ να κάνουν λάθη; Καί ὅμως κάνουν λάθη. Αλλά ἐκεῖνο πού τούς υποβάλλει αὐτές τίς ἑρμηνείες καί αὐτές τίς ἐμπνεύσεις είναι τό Πνεῦμα τὸ Ἅγιον; Ὅχι! Το Πνεύμα το Αγιο δεν παίζει, αγαπητοί μου, δεν παιδιαρίζει· ὁ Διάβολος εἶναι ἐκεῖνος πού πλαινά, και αὐτοί οἱ ἄνθρωποι εἶναι ἐνεργούμενοι τοῦ Διαβόλου.
Ακόμα, είναι κι αὐτή ἡ διαβόητη Ελένη τῶν Σπάτων. Ἤμουν και πάλι μικρός, προπολεμικά, πρὸ τοῦ 1940, όταν άκουγα για αυτήν, πού ἔβλεπε τον Χριστό μέρα-νύχτα, καί ἔγινε ἀφορμή νά κτισθεῖ ὁ ναός τῆς Αναστάσεως στα Σπάτα. Γι' αυτήν γράφει ὁ ἀείμνηστος πατήρ Γερβάσιος Παρασκευόπουλος τά ἑξῆς –ἐπειδή και στην Πελοπόννησο κάτι είχε συμβεί:
Ἐὰν κρίνω ἐξ ὅσων ὁ ἴδιος ἐν τῷ ἐξομολογητηρίω ἤκουσα καὶ ἀκούω, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τὰ τῆς ἀγανακτήσεώς τινων διαπιστωσάντων ἀπάτην καὶ ἀγυρτίαν, καὶ ἀκριβέστερον δαιμονοεμφάνειαν δι᾿ ἀποκαλύψεων, αγομαι εἰς τὸ συμπέρασμα ότι ἐὰν ἡ ἱερὰ καὶ σεβαστή Διοίκησις τῆς Ἐκκλησίας μας δεν στρέψῃ ἐξ ὁλοκλήρου τὴν προσοχήν της καὶ ἐνέργειαν της εἰς τὴν καθαίρεσιν τῶν τοιούτων χρηστηρίων (μαντείων δηλαδή· κατάντησαν μαντεία αὐτοί οἱ τόποι!) πατὴρ καὶ μήτηρ τῶν ὁποίων εἶναι ὁ ἐν Σπάτα τῆς Ἀττικῆς ἱερός ναός τῆς Ἀναστάσεως καὶ ἡ ἐν αὐτῷ δρῶσα ἱέρεια (αὐτή ἡ Ελένη, ἡ γνωστή, ἤδη μακαρίτισσα) διατρέχει κίνδυνον οἷον καὶ ὁ βασιλεὺς Σαούλ, ὅστις ἐφ' ὅσον κατεδίωκε τοὺς ἐγκαστριμύθους καὶ τοὺς γνώστας ἀπὸ τῆς γῆς, ηὐδοκήμει ἐν πολέμοις καὶ εἰρήνῃ· ηὐτοκτόνησε δὲ ὅτε καὶ οὗτος προσέφυγεν εἰς αὐτούς. (Αρχιμ. Γερβασίου Παρασκευοπούλου, Επίκαιρα προβλήματα ὑπὸ τὸ φῶς τῶν Ἱερῶν Κανόνων, Πάτρα 1962, σ. 171.)
Κατόπιν εἶναι αὐτή ἡ διαβόητη Μαγουλά, Αλλά περνάει ἡ ὥρα, κι ας μη μείνω παραπάνω σ' αυτήν. (Βλ. π. Χαραλ. Βασιλοπούλου, Οι φωτισμένες ξεσκεπάζονται, ἐκδ. Ορθόδοξος Τύπος, Ἀθῆναι 1977, σ. 12-13.)
Μετά είναι αυτή η Αθανασία Κρικέτου, ἡ ὁποία ζεῖ. (Η ομιλία έγινε το 1981) Είναι γνωστός αὐτός ὁ δερμογραφισμός της. Βγάζει τα στήθια της ἀπ᾿ ἔξω –με συμπαθάτε– καί δῆθεν τό Πνεῦμα τό Ἅγιο γράφει απάνω ἐκεῖ διάφορα παραγγέλματα στούς ἀνθρώπους! Δεν μου λέτε· θα διάλεγε ποτέ ὁ Θεός τά στήθη μιας γυναίκας γιά νά δώσει έντολές στοὺς ἀνθρώπους; Απλῶς εἶναι ἐκείνη ἡ νοσηρή μορφή του δέρματος, γνωστή στην Ιατρική, πού λέγεται δερμογραφισμός. Μέ ἕνα ἀντικείμενο, ὄχι πολύ αιχμηρό, ἄν τραβήξεις μία γραμμή, ερεθίζεται ἐκεῖ τό δέρμα και παρουσιάζει μια κόκκινη γραμμή. Αφήστε δέ ὅτι γράφει ἐκεῖ καί μέ ἀνορθογραφίες... άλλη παράγραφος αυτή.
Ἔχει τόσες πολλές εἰκόνες ἐκεῖ μέσα, ὥστε κανείς νομίζει ὅτι εἶναι πραγματικά Αγία. Το χειρότερο εἶναι ὅτι ἡ ἴδια ἀποκαλεῖ τόν ἑαυτό της Αγία... καί κυκλοφορεῖ ἡ φωτογραφία της, ἡ εἰκόνα της, ὡς Ἁγία! Καί οἱ πλανώμενοι Χριστιανοί μας, –γιά τούς ὁποίους διαμαρτύρεται ὁ Κύριος στόν ἐπίσκοπο τῶν Θυατείρων, λέγοντας ὅτι ἐκείνη ἡ γυναίκα πλανά τούς ἀνθρώπους του, τόν λαό του– βάζουν τήν εἰκόνα τῆς Αθανασίας του Αιγάλεω στο εικονοστάσι τους!
Ἔπειτα, ἡ Μαρία τῆς Λαρίσης, πού ἴσως μερικοί ἀπό σᾶς νὰ είχατε πέσει και θύματα. Θυμάμαι, προ πολλῶν ἐτῶν, ὅταν εἶχα ἔρθει στη Λάρισα, κάποιος φίλος, νέος, πνευματικός άνθρωπος, τήν εἶχε ἐπισκεφθεῖ. Η κατάσταση είχε ως έξης.
Αὐτή ἡ γυναίκα έπεφτε σ' ἕνα κρεβάτι, ὅλη τή νύχτα ἐκεῖ, ὑποτίθεται πώς κοιμόταν καί ἔβλεπε όνειρα. Κάποιες στιγμές μέσα στη νύχτα έβγαιναν μερικές φράσεις από το στόμα της. Οἱ πλανεμένοι Χριστιανοί μας, κάθονταν γύρω από το κρεβάτι της και περίμεναν όλη νύχτα τί θα πεῖ γιά νά τό ἀρπάξουν ως προφητεία! Κυρίως γυναίκες. Οἱ ἄνδρες, με τον σύζυγο αὐτῆς τῆς Μαρίας, όπως μοῦ εἶχαν πεῖ, πήγαιναν σ' ένα ιδιαίτερο ἐκεῖ στήν κουζίνα και τα κουτσοπίνανε όλη νύχτα!
Ἐν τῷ μεταξύ, αὐτός ὁ νέος πού τήν εἶχε ἐπισκεφθεῖ, ὅταν εἶδε την όλη σκηνή καί τήν ἄκουσε να μιλάει, λέει για μια στιγμή στις κυρίες πού ήταν γύρω από το κρεβάτι της: Τι κάθεστε καί τήν ακούτε; Αὐτή εἶναι δαιμονισμένη! Καί σηκώνεται ἀπάνω αυτή, αγαπητοί μου, καί τοῦ πατάει ἕνα βρισίδι του νέου αὐτοῦ!
Καί ἔρχομαι τώρα σ' αὐτό πού μᾶς ἐνδιαφέρει καί περισσότερο, στον Ευσέβιο Παπαστεφάνου.
Ὁ Εὐσέβιος Παπαστεφάνου, ἀγαπητοί, εἶναι ἕνας ὀρθόδοξος ἀρχιμανδρίτης στην Αμερική, θεολόγος, ὁ ὁποῖος πλανήθηκε φοβερά. Νομίζει ότι μπορεῖ νά ἐπικαλεῖται τό Πνεῦμα τὸ Ἅγιο, καί Αὐτό νά κατέρχεται ὡς Πεντηκοστή επαναλαμβανόμενη, μέ τόν τρόπο πού ὁ ἴδιος νομίζει. Ἔχει ακολουθήσει τά ἴχνη τῶν αἱρετικῶν Πεντηκοστιανῶν τῆς Εὐρώπης καί τῆς Ἀμερικῆς.
Βέβαια ὁ ἴδιος λέει ότι δεν έχει καμμία σχέση με τους Πεντηκοστιανούς! Αλλά ὅ,τι καί νά πεῖ, ἀγαπητοί μου, βλέπουμε καθαρά ὅτι ἀπ' ἐκείνους ἔχει πάρει.
Καί τί ἄλλο λέει μετά; Λέει ὅτι αὐτή ἡ χαρισματική ενέργεια, δηλαδή τό νὰ ἐπικαλούμαστε τό Πνεῦμα το Ἅγιο, υπάρχει στους Προτεστάντες, υπάρχει στούς Ρωμαιοκαθολικούς καὶ στοὺς Ὀρθοδόξους. Ὅτι ὅλοι αυτοί κάποια μέρα θα φύγουν ἀπό τίς Εκκλησίες τους, γιατί δεν θα μπορέσουν οἱ ἄλλοι να τους κατανοήσουν. Λέει ἀκόμη ὅτι ὁ πάπας ἑτοιμάζεται να κάνει διωγμό ἐναντίον τῶν χαρισματικῶν αὐτῶν, τῆς Χαρισματικῆς Κινήσεως, αυτοί θὰ ἀναγκαστούν να φύγουν, καί τότε θα αποτελέσουν κάτι το καινούργιο,
Ἔχουμε ἐδῶ κι ἕνα βιβλίο τοῦ Παπαστεφάνου, μέ τίτλο "Η Παγκόσμιος Ἔκχυσις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Αυτός γυρίζει όλη την υφήλιο, έχει έλθει καί στήν Ελλάδα, καί κάνει φοβερό προσηλυτισμό! (Επί 15 ολόκληρα ἔτη δρούσε προσηλυτιστικά ἐντός τῆς Ἐκκλησίας χωρίς το παραμικρό εμπόδιο! Ὁ ἴδιος μάλιστα αναφέρει στό βιβλίο του ότι στην Α΄ Πανορθόδοξη Χαρισματική Συνέλευση (1973, Michigan) απέστειλε προσκλήσεις εἰς ὅλους τοὺς κανονικούς ορθοδόξους ἀρχιερεῖς καὶ ἐζητήθησαν δεόντως αἱ εὐχαὶ καὶ εὐλογίας των ἐπὶ τῶν ἐργασιῶν τοῦ συνεδρίου, (σ. 185) Κι ἀπό κάτω, υπότιτλος, Η Χαρισματική Κίνησις ἐξ Ὀρθοδόξου ἀπόψεως. (Έκδ. Logos Ministry for Orthodox Renewal, Ἀθῆναι 1976².) Είναι μία απολογία, τρόπον τινά, γιά ὅσα τον κατηγοροῦν. Σας διαβάζω γρήγορα-γρήγορα κάτι πολύ φευγαλέο. Γράφει:
Η Χαρισματική Κίνησις εἶναι γνωστὴ καὶ ὑπὸ τὴν ονομασίαν Πεντηκοστιανή Κίνησις (νιάου-νιάου στα κεραμίδια!), καθ᾽ ὅσον ἐπιζητεῖ τὴν ἀνάκτησιν τῆς ζωῆς καὶ ἐμπειρίας τῆς Πεντηκοστής.
Γιατί εἶπα νιάου νιάου στα κεραμίδια. Γιατί λένε ὅτι δέν ἔχουν σχέση με τους Πεντηκοστιανούς.
Δὲν ἀποκρύπτομεν τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ χαρισματική αὐτὴ ἐμπειρία, μὲ ὅλας τὰς ἐξωτερικές εκδηλώσεις ποὺ ἐμφανίζει, ἔχει ἐπεκταθεῖ εἰς τὰς κυριωτέρας δυτικὰς Ἐκκλησίας· παραδείγματος χάριν, την Ρωμαίοκαθολικήν, Αγγλικανικήν, Λουθηρανικήν. Πρεσβυτεριανὴν καὶ Μεθοδιστικήν. Εἶναι δὲ χαρακτηριστικών ὅτι οἱ καταφερόμενοι κατὰ τῆς Χαρισματικής Κινήσεως, ἰδίως ἐν Ἀμερικῇ, ευρίσκονται μεταξύ καὶ τῶν φιλελευθέρων καὶ τῶν συντηρητικῶν Χριστιανών. Δὲν ἀποτελεῖ φαινόμενον που περιορίζεται μεταξὺ τῶν Ὀρθοδόξων.
Συνεπώς, αυτοί πρόλαβαν να κάνουν ἕνωση τῶν Ἐκκλησιῶν πιο μπροστά ἀπό ἐκείνους που προσπαθοῦν νά τήν κάνουν ἐδῶ καί τόσα χρόνια! Και φυσικά αὐτές οἱ ἑνώσεις εἶναι ἀπόβλητες.
Οὔτε ἀποκρύπτομεν τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ Χαρισματικὴ Κίνησις, γενικώς, ἔχει πρόδρομον καὶ ἐμπνευστὴν τὴν Κλασσικὴν Πεντηκοστιανὴν Ἐκκλησίαν!
Λίγο πιο πάνω όμως ξέρετε τί λέει; Πολλοί, ἐξ ἀγνοίας ἢ κακῆς διαθέσεως καί προκαταλήψεως, συνταυτίζουν τοὺς Χαρισματικοὺς μὲ τοὺς ἀπαιδοὺς τῆς Πεντηκοστιανῆς Ἐκκλησίας! Ἅμα τους κατηγορήσεις ὅτι εἶναι Πεντηκοστιανοί, σοῦ λένε ὅτι εἶσαι ἄνθρωπος κακῆς διαθέσεως! Ὅπως όταν ποῦμε καὶ τοὺς ἀπαδούς τῆς Χ.Ο.Ε. ὅτι εἶναι Πεντηκοστιανοί, τότε ἐπίσης εἶναι κακή ή διάθεσή μας! Καί δέκα γραμμές παρακάτω λέει αὐτό πού σᾶς εἶπα:
Οὔτε ἀποκρύπτομεν τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ Χαρισματικὴ Κίνησις, γενικῶς, ἔχει πρόδρομον καὶ ἐμπνευστὴν τὴν Κλασσικὴν Πεντηκοστιανὴν Ἐκκλησίαν. Τοῦτο όμολογοῦν ὅλοι οἱ Χαρισματικοὶ Ρωμαιοκαθολικοὶ καὶ Προτεστάνται, καὶ δὴ μετὰ πολλῆς εὐγνωμοσύνης διακρίνουν εἰς τὴν ἐμφάνισιν τῆς Πεντηκοστιανῆς Ἐκκλησίας νὰ κινεῖται ἡ χεὶρ τῆς Θείας Προνοίας. Πολλοὶ μελετηταὶ τῆς Παγκοσμίου Πεντηκοστιανής Κινήσεως θεωροῦν αὐτὴν ὡς ἓν ἐκ τῶν σημαντικωτέρων γεγονότων τοῦ συγχρόνου Χριστιανισμοῦ, ἐξισοῦται δὲ μὲ τὴν Προτεσταντικὴν μεταρρύθμισιν τοῦ 15ου αἰῶνος, κατὰ τὴν σπουδαιότητα αὐτοῦ. Δηλαδή, νιάου-νιάου στα κεραμίδια!
Αλλοῦ ἐξηγεῖ τόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο ἔρχεται τό Πνεῦμα τὸ Ἅγιο. Λέει: Εἰς ἄλλους δὲ ἔρχεται ἡ θεία ἐπισκίασις ὡς ἠλεκτρικὸν ρεῦμα, που διέρχεται συνήθως ἀπὸ τὰ χέρια καὶ τὴν κεφαλή, καὶ προχωρεῖ κάτω πρὸς ὅλον τὸ σῶμα. Καί μάλιστα λέει ότι δημιουργεῖ συγκλονισμό... Αλλά αυτό είναι χαρακτηριστικό μόνο τῶν δαιμόνων! Τό Πνεῦμα τό Ἅγιο ἔρχεται ὡς δρόσος· οὔτε συγκλονίζει τόν ἄνθρωπο οὔτε τόν κάνει νά τρέμει οὔτε να αισθάνεται ηλεκτρικές εκκενώσεις στό σῶμα του. (Βλ. Γ' Βασ. 19, 12. Ιώβ 4, 16. Ψαλμ. 132,3. Ὡσ. 6,4. 14, 6. κ. ά.) Και συνεχίζει· ἀκοῦστε: Ενίοτε, ἀλλ᾽ ὄχι ἑκάστοτε, τὰ χέρια δονοῦνται, ἄλλοτε ἡ κεφαλὴ καὶ ἄλλοτε ολόκληρον τὸ σῶμα!
Αλλά τά φαινόμενα αυτά, μ' αυτές τίς ἐκδηλώσεις, τά συναντάμε στις πνευματιστικές συνεδριάσεις, στον Πνευματισμό, πού ἐκεῖ σαφῶς δρᾶ καί ἐνεργεῖ ὁ Διάβολος, ὁ Σατανᾶς... σαφῶς!
Ο γράφων εἶναι ὄχι μόνον αὐτόπτης μάρτυς, ἀλλὰ καὶ μέτοχος τῶν ὄντως θαυμασίων ἐκδηλώσεων του Πνεύματος, ἐν μέσῳ τῶν Χαρισματικών.
Ἔχει καί φωτογραφίες ἂν θέλει κανείς, ἄς πλησιάσει μετά νά τοῦ τίς δείξω.
Καί συνεχίζει: Η παγκόσμιος καὶ καθολικὴ ἔκχυσις τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡμέραις (αυτές, δηλαδή, τίς ημέρες) υποδηλοῖ ὅτι ὁ Κύριος ήμπορεῖ (ἀκοῦστε, ἀκοῦστε!) να πραγματοποιήσῃ τοὺς αἰωνίους αὐτοῦ σκοποὺς καὶ ἔξω τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, χωρὶς νὰ αἴρεται ἡ ἀλήθεια ὅτι παραμένει ή μήτηρ Ἐκκλησία! Ε, βέβαια γιά νά μήν ὑποστεῖ κάποιον διωγμό, τήν ἀποδέχεται. Αλλοῦ ὅμως λέει ὅτι ἡ Ὀρθόδοξη Εκκλησία βαίνει ὡς πόρνη... ή μεγάλη πόρνη-Βαβυλώνα! Αλλοῦ τό λέει αυτό. (Βλ. σ. 9. Η προφητευθεῖσα ὑπὸ τοῦ ἀποστόλου Παύλου ἀποστασία ἤδη ἐνεργεῖται. Η νύμφη τοῦ Χριστοῦ ἤδη ἐμφανίζει σημεία τὰ ὁποῖα μαρτυροῦν ὅτι ἤρχισε να μετασχηματίζεται εἰς πόρνην περιβεβλημένην πορφύρᾳ καὶ κοκκίνω. (Αποκ. 14, 8. 17, 5.)
Ἴσως ἀναγκασθεῖ (ὁ Χριστός) να προσπεράσει τὴν Ἐκκλησίαν (ἀκοῦστε: νὰ προσπεράσει! δηλαδή να τήν ἀρνηθεῖ, νά τήν ἀφήσει στην άκρη τήν Ἐκκλησία!) πού οἱ Ὀρθόδοξοι διεκδικούμεν (διεκδικούμεν... γιατί θεωρεῖ τόν ἑαυτό του Ὀρθόδοξο!) ὡς τὴν ἱστορικὴν, ώς μίαν, ἁγίαν, καθολικὴν καὶ ἀποστολικὴν Ἐκκλησίαν. Ακούσατε; Ὁ Χριστός να παραμερίσει τήν Ἐκκλησία του, για να προχωρήσει, να κάνει κάτι παρακάτω μόνος του! Χωρίς τήν Ἐκκλησία του ὁ Χριστός!
Τώρα που προσεγγίζει ἡ μεγάλη θλίψις τῶν ἑπτὰ ἐτῶν (Ποιά εἶναι αὐτή; Ἄγνωστο. Σᾶς εἶπα, ἔχουν τό προφητικό χάρισμα. Ποιό προφητικό χάρισμα; ψευδοπροφῆτες εἶναι, ὅπως ἀποκαλύπτει ὁ Κύριος γιά τήν γυναίκα - Ιεζάβελ) άς τείνωμεν οι Ορθόδοξοι ευήκοον οὓς (ᾶς ἀκούσουμε με ευνοϊκή διάθεση) εἰς τί λέγει τὸ Πνεῦμα τῆς Ἐκκλησίας.
Νά πάλι αὐτό πού σᾶς ἔλεγα πριν, στη σελίδα 208: Ἤδη καὶ ἡ Ὀρθοδοξία, ἡ νύμφη τοῦ Χριστοῦ, ἐν πολλοῖς ἀρχίζει νὰ μεταβάλλεται εἰς πόρνην γυναῖκα!
Τα κοσμικὰ σημεῖα, ποὺ δὲν ἐφανερώθησαν τὴν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστῆς (Α, πολλά πράγματα λοιπόν δέν φανερώθηκαν τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστής... Καί ἑρμηνεύουν λανθασμένα την προφητεία τοῦ Ἰωήλ!) θὰ ἐκδηλωθοῦν τώρα, ἐπικειμένης τῆς μεγάλης καὶ ἐπιφανοῦς ἡμέρας τοῦ Κυρίου. (Βλ. Ιωήλ 3, 1-5. Πρόκειται περί μεσσιακής διπλής προφητείας. Το πρώτο μέρος της (στίχ. 1-2) επαληθεύθηκε στα πρώτα ἔσχατα, κατά τήν Α΄ Παρουσία τοῦ Κυρίου, τήν ἡμέρα τῆς Πεντηκοστής, ὅπως μᾶς βεβαιώνει ὁ ἀπόστολος Πέτρος (Πράξ. 2, 14-21), ἐνῶ τό δεύτερο μέρος της (στ. 3-5) θα επαληθευθεί στα δεύτερα ἔσχατα, κατά την Β΄ Παρουσία. Βλ. σχόλια π. Ἰωήλ Γιαννακοπούλου στην Ἑρμηνεία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, Τόμ. 22ος, εκδ. Β. Ρηγόπουλος, Θεσσαλονίκη 1976, σ. 186-188. Πέραν τούτου ὅμως, τό Πνεῦμα το Ἅγιο ἀποκάλυψε τα πάντα στους Αποστόλους κατά την Πεντηκοστή. Δέν ὑπάρχει κάτι περισσότερο πού νά ἀποκάλυψε σ' ἐμᾶς καί ὄχι στους Αποστόλους. Βλ. Ἰωάν. 14, 26, 16, 13.)
Καί λέει παρακάτω ὅτι θά ἀρπαχθοῦν ἀπό τόν Κύριο, ὅπως μᾶς περιγράφει τήν Β΄ Παρουσία ὁ ἀπόστολος Παῦλος. Προσέξτε όμως: Ποῦ θά ἀρπαχθοῦν; Ὄχι στον Ουρανό. Θα πάρει ὅλους τούς Χαρισματικούς ὁ Χριστός, θά τούς μεταφέρει στη Σιών, στα Ιεροσόλυμα, ἐκεῖ θα μείνουν ἑπτά χρόνια, ἕως ὅτου περάσει ή θλίψη, καί μετά... Καί μετά βλέπουμε παρακάτω!
Αὐτοί, αγαπητοί μου, εἶναι πού δρουν μέσα στην Ἐκκλησία, καί ἡ Ἐκκλησία δέν τούς έχει καταδικάσει ἀκόμη! Η Χ.Ο.Ε. Λαρίσης κατά παρόμοιο τρόπο δρά. Δέν ἔχει τήν γλωσσολαλία ή Χ.Ο.Ε. Λαρίσης; Δεν ισχυρίζεται ὅτι κάνει ιάσεις καί θεραπείες. Ὅλα αὐτά τί δείχνουν; Δείχνουν ὅτι ἀνήκει στην κατηγορία και στήν οἰκογένεια τῶν Φωτισμένων. Ας προσέξουμε λοιπόν' ἂς προσέξουμε πάρα πολύ!
Το συμπέρασμα; Το συμπέρασμα βγαίνει ἀπ' ὅ,τι εἴπαμε. Οι κινήσεις αυτές είναι από το πονηρό πνεῦμα ενεργούμενες. Καί τοῦτο τὸ ἀποκαλύπτει ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, μέ τό νά χαρακτηρίσει καί νά πεῖ ὅτι ὅλα αὐτά εἶναι τα βαθέα τοῦ Σατανᾶ, καί ὅτι τὰ ἔργα τῆς γυναίκας αὐτῆς, τῆς Ἰεζάβελ ὅπως τήν ἀποκαλεῖ, εἶναι ἔργα καὶ ἡμέρες τῆς παλιᾶς Ἰεζάβελ.
Ὁ Κύριος μᾶς εἰδοποιεί: «βλέπετε μή τις ὑμᾶς πλανήσῃ. πολλοὶ γὰρ ἐλεύσονται ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου λέγοντες, ἐγώ εἰμι ὁ Χριστός, καὶ πολλοὺς πλανήσουσι... καὶ πολλοὶ ψευδοπροφῆται ἐγερθήσονται καὶ πλανήσουσι πολλούς... καὶ δώσουσι σημεία μεγάλα καὶ τέρατα, ὥστε πλανῆσαι, εἰ δυνατόν, καὶ τοὺς ἐκλεκτούς. ἰδοὺ προείρηκα ὑμῖν» (Ματθ. 24, 4-5· 11· 24-25.), νά, σᾶς τό ἔχω πεῖ.
Ἔτσι, ἀγαπητοί, ὀφείλουμε νά ἔχουμε ταπείνωση, διότι τό πνεῦμα τῆς πλάνης ἐνεργεῖ ἰδιαιτέρως στους ὑπερηφάνους, (Βλ. Ιουδίθ 9, 11. Παρ. 3, 34. Σοφ. Σειράχ 3, 18-20, 10, 15, Α' Πέτρ. 5, 5. Ἰακ. 4, 6.) ἐπειδή οἱ ἄνθρωποι αὐτοί ἔχουν τήν πεποίθηση ότι ἑρμηνεύουν ὀρθά τή Γραφή, ἔξω ἀπό τήν ἑρμηνεία τῆς Ἐκκλησίας, και τελικά ποιμαίνουν τόν ἑαυτό τους, όπως λέει ὁ ἀδελφόθεος Ιούδας. (Βλ. Ιούδα 12.)
Η γυναίκα-Ἰεζάβελ κυκλοφορεί ακόμη, και θα κυκλοφορεῖ ἕως ὅπου τελειώσει ἡ Ἱστορία· κυκλοφορεί μέσα στην Εκκλησία και πλανᾶ καί ἀποσπά τους δουλους τοῦ Θεοῦ ἀπό τή σωτηριώδη μάνδρα.
Ἂς ἀνοίξουμε λοιπόν τα μάτια μας καί ἄς προσέχουμε, διότι «πολλοὶ πλάνοι εἰσῆλθον εἰς τὸν κόσμον». Ὁ Διάβολος στὴν ἐποχή μας οργιάζει. Ας προσέχουμε συνεχώς, γιατί είναι θέμα αἰώνιας σωτηρίας μας!
Κυριακή, 1 Μαρτίου 1981
16η ομιλία στην κατηγορία « Ἱερά Ἀποκάλυψις ».
►Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Ἱερά Ἀποκάλυψις " εδώ ⬇️
https://arnion.gr/index.php/kainh-diauhkh/iera-apokalycis
↕️
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/blog-post_80.html?m=1
🔸Λίστα ομιλιών της σειράς
«Ἱερά Ἀποκάλυψις».🔻
https://drive.google.com/file/d/1A9Q7I5lLBiBm6AUhfYsXAdHckIBgYe7j/view?usp=drivesdk
🔸📜 Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες της σειράς «Ἱερά Ἀποκάλυψις».🔻
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/search/label/%F0%9F%94%B9%CE%99%CE%B5%CF%81%CE%AC%20%CE%91%CF%80%CE%BF%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CF%85%CF%88%CE%B9%CF%82.?m=1
💠Πλήρης απομαγνητοφωνημένες σειρές ομιλιών (Βιβλία).
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/search/label/%F0%9F%92%A0%CE%A0%CE%BB%CE%AE%CF%81%CE%B7%CF%82%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%BF%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CF%82%20%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AD%CF%82%20%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CF%8E%CE%BD%20%28%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%B1%29.?m=1
🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk
__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0
Όλες οι ομιλίες ~4.487~ του μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/4487.html?m=0
📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=0
📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0
__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share
Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk
†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.
