† «... Καὶ κρατεῖς τὸ ὄνομά μου, καὶ οὐκ ἠρνήσω τὴν πίστιν μου καὶ ἐν ταῖς ἡμέραις ἐν αἷς Ἀντίπας ὁ μάρτυς μου ὁ πιστός, ὃς ἀπεκτάνθη παρ᾿ ὑμῖν, ὅπου ὁ σατανᾶς κατοικεῖ» (Αποκ. 2,13)
Συνεχίζει, αγαπητοί μου, ο Κύριος την επιστολή Tου προς τον επίσκοπον της Περγάμου. Και του λέγει ότι «Εσύ κρατάς το όνομά μου ψηλά. Και δεν αρνήθηκες την πίστη μου. Ιδιαίτερα δε κατά τις ημέρες του προκατόχου σου, του επισκόπου Αντίπα, του μάρτυρά μου του πιστού, που φονεύθηκε στην πόλη σας, όπου κατοικεί ο σατανάς”.
Αποτεινόμενος ο Κύριος εις τον επίσκοπο της Περγάμου, όπως σας είπα, λέγει ότι παρά το τόσο φοβερό ειδωλολατρικό περιβάλλον, που είχαμε αναλύσει στην περασμένη μας ομιλία, κράτησε ο επίσκοπος το όνομα του Χριστού και δεν αρνήθηκε την πίστη του εις αυτόν. Έτσι βλέπουμε τον προφητικό λόγο του Κυρίου στα ευαγγέλια που είπε ότι: «Καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου» [Λουκ. 21,17] εδώ να έχουμε την πραγμάτωση. «Ἒσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου». Ίσως η απορία, γιατί θα πρέπει οι πιστοί να είναι μισούμενοι υπό πάντων, ακριβώς γιατί πιστεύουν εις τον Χριστό; Διότι πίσω από το μίσος των ανθρώπων είναι το μίσος του σατανά. Ποτέ δεν μισήθηκε κανείς εάν πιστεύει οποιαδήποτε πίστη. Πέστε μου, έχει μάρτυρες ο Βουδισμός; Πέστε μου, έχει μάρτυρες ο Μωαμεθανισμός; Μάρτυρες έχει μόνο ο Χριστιανισμός, γιατί ο Χριστιανισμός είναι η γνησία πίστις. Όλες οι άλλες είναι κατασκευάσματα ανθρώπινα, λατρεύεται εκεί ο διάβολος. Και ο διάβολος δεν πολεμά τον εαυτόν του, διότι κατά τον λόγο του Κυρίου, εάν ο διάβολος πολεμούσε τον εαυτό του, τότε θα είχε ήδη διαλυθεί.
Αλλά πολεμά, όμως, την αληθινή πίστη. Πολεμά την πίστη του Χριστού, γι αυτόν τον λόγο σπείρει το μίσος στις καρδιές των ανθρώπων, που στρέφονται εναντίον των Χριστιανών. Έτσι, βλέπουμε τον λόγο του Κυρίου «ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων διὰ τὸ ὄνομά μου» να βρίσκει τώρα πραγμάτωση εδώ στην πόλη της Περγάμου, αλλά και όπου υπάρχει ο Χριστιανισμός.
Όμως ο Κύριος είπε στον επίσκοπο ότι «κρατείς το όνομά μου». Σαν να είναι το όνομα ένα αντικείμενο, το οποίο το κρατούμε στα χέρια μας. Αλλά τι σημαίνει «κρατώ το όνομα του Χριστού»; Αυτό έχει πάρα πολύ μεγάλη αξία και σημασία. «Κρατώ το όνομα του Χριστού». Σημαίνει: «Δεν το απέρριψα. Δεν το έριξα χάμω. Για να ποδοπατηθεί, να περιφρονηθεί». «Κρατώ λοιπόν το όνομα του Χριστού» σημαίνει: «Κρατώ την πίστη εις τον Χριστό, και την ζωή που λέγει ο Χριστός». Δηλαδή, μ' άλλα λόγια, «κρατώ το όνομα του Χριστού σημαίνει κρατώ την ορθοδοξία και την ορθοπραξία». Μάλιστα, στην εποχή μας, όλως ιδιαιτέρως στην εποχή μας, που τα πάντα καταπατούνται, και η πίστη και η χριστιανική ζωή, είναι μεγάλη υπόθεση να μπορεί κανείς να κρατά το όνομα του Χριστού ψηλά. Έτσι, να το ξέρουμε αγαπητοί μου. Ζούμε χριστιανικά; Πιστεύουμε εις τον Χριστόν; Σημαίνει: Κρατούμε το όνομα του Χριστού ψηλά.
Βέβαια το ότι εκράτει το όνομα ο επίσκοπος του Χριστού ψηλά, αυτό ήταν ένα γνώρισμα του προκατόχου του, του Αντίπα. Είναι δε το μόνο όνομα που αναφέρεται μέσα στο βιβλίο της Αποκαλύψεως και κυρίως στις επτά επιστολές που αποτείνεται η επιστολή. Λέγει στον επίσκοπο εις τον άγγελο της πόλεως Α ή Β, αλλά όνομα, είναι το μόνο που αναφέρεται, το μοναδικό. Και αυτό διότι μέσα στην όλη υπόθεση των πτυχών, αναφοράς πτυχών της Εκκλησίας, το ένα όνομα έχει πάρα πολλή αξία και θέση. Ωστόσο ο προκάτοχος του παραλήπτου της επιστολής, που ήταν ο Αντίπας, αυτός είχε κρατήσει το όνομα του Χριστού ψηλά. Λέγει ο Κύριος: «Εκεί που ο μάρτυς μου ο πιστός, ο Αντίπας, φονεύθηκε· εκεί που κατοικεί ο σατανάς». Μας κάνει εξαιρετική εντύπωση αυτός ο ιδιαίτερος τόνος, με τον οποίον μιλάει ο Κύριος γι' αυτόν τον επίσκοπο. Τον αποκαλεί μάρτυρα. Τίτλος ο οποίος ήδη αναφέρθηκε εις αυτόν τον Κύριο στο προηγούμενο κεφάλαιο, το είχαμε δει, όταν ο ίδιος λέγει για τον εαυτό Του, ότι είναι ο Μάρτυς ο πιστός και αληθινός. Αυτό αναφέρεται και εις το τρίτο κεφάλαιο, παράγραφος 14, αλλά και εις το προηγούμενο. «Εγώ είμαι ο μάρτυς ο πιστός, ο αληθινός». Και εις το τρίτο κεφάλαιο: «ο αληθινός».
Ακόμη στον χαρακτηρισμό ότι ο Αντίπας είναι μάρτυς του Χριστού, προστίθεται και εκείνο το «μου». «Ο μάρτυς μου», που δείχνει μια τρυφερότητα, δείχνει μία αγάπη και μία αναγνώριση προσοικειώσεως του Αντίπα προς τον Χριστόν δια του μαρτυρίου. Είναι μεγάλο κεφάλαιο, αγαπητοί μου, όπως βλέπετε το μαρτύριο για τον Χριστό. Είναι μία θαυμασία προσοικείωση με τον μεγάλο μάρτυρα, τον Χριστό.
Ακόμη προστίθεται στον τιμητικό τίτλο «ο μάρτυς μου», και ακόμη κάτι. «Πιστός. Ο μάρτυς μου ο πιστός». Έτσι έχουμε μία πληρεστέρα απόδοση του τίτλου που έχει ο Χριστός για τον εαυτό Του, να τον αποδίδει εις τον Αντίπα. Θα σας κάνει εντύπωση αυτό. Εμένα μου κάνει εντύπωση. Ότι ιδιώματα τα οποία έχει ο Κύριος, ο Χριστός, ως Υιός Ανθρώπου, τα αποδίδει σε εκείνους που Τον αγαπούν και πεθαίνουν γι' Αυτόν. Είναι λοιπόν ο Αντίπας, ο μάρτυς Του ο πιστός. Αλλά ποιος είναι αυτός ο θαυμάσιος μάρτυς; Ο πιστός κατά την μαρτυρία του Κυρίου; Αυτός ο Αντίπας ήταν επίσκοπος της Περγάμου. Ήταν ο πρώτος επίσκοπος της Περγάμου, όπως σας είπα, που, κατά την παράδοση, οι λατρευόμενοι δαίμονες, κατά την ανάλυση που κάναμε την περασμένη φορά, οι λατρεύοντες τα είδωλα, και συνεπώς οι λατρεύοντες τους δαίμονες, όταν ο άγιος Αντίπας έλεγξε τους δαίμονες ενώπιον των ειδώλων, οι δαίμονες άρχισαν να βρίζουν, να διαμαρτύρονται, φωνές που έβγαιναν μέσα από τα αγάλματα, μπροστά εις τους ειδωλολάτρες. Και έλεγαν διαμαρτυρόμενοι οι δαίμονες ότι θα φύγουν από την πόλη της Περγάμου, διότι ο Αντίπας τους διώχνει. Όταν το άκουσαν αυτό οι ειδωλολάτρες, κάτι το οποίο έχει γίνει σε πολλούς αγίους, και σας εξήγησα την περασμένη φορά, πώς οι δαίμονες που φωλιάζουν στα είδωλα, είναι εκείνοι που λατρεύονται και που διαμαρτύρονται όταν μπροστά τους σταθεί ένας άγιος του Θεού. Τότε άρπαξαν τον άγιο Αντίπα οι ειδωλολάτρες και τον έριξαν μέσα σ' ένα χάλκινο εκμαγείο ενός βοδιού. Δηλαδή ένα, ας πούμε, άγαλμα ενός βοδιού, κούφιο μέσα, άνοιξαν, έριξαν μέσα τον άγιο και έβαλαν φωτιά από κάτω. Και τον έκαψαν μέσα εις αυτό το χάλκινο βόδι τον άγιο Αντίπα. Έτσι είναι μάρτυς. Και η Εκκλησία μας τον τιμά στις 11 Απριλίου, και μαρτύρησε επί Δομετιανού το 83 μ. Χ.
Μετά από αυτό, το πολύ τιμητικό φυσικά για την πόλη της Περγάμου, ο Κύριος λέγει: «Ἀλλὰ ἔχω κατὰ σοῦ ὀλίγα, ὅτι ἔχεις ἐκεῖ κρατοῦντας τὴν διδαχὴν Βαλαάμ, ὃς ἐδίδαξε τὸν Βαλὰκ βαλεῖν σκάνδαλον ἐνώπιον τῶν υἱῶν Ἰσραὴλ καὶ φαγεῖν εἰδωλόθυτα καὶ πορνεῦσαι. Οὕτως ἔχεις καὶ σὺ κρατοῦντας τὴν διδαχὴν τῶν Νικολαϊτῶν ὁμοίως» «Παρά ταύτα έχω μερικά εναντίον σου. Ολίγα όμως. Ότι εκεί έχεις μερικούς να αποδέχονται, να κρατούν την διδαχή του Βαλαάμ, ο οποίος είχε διδάξει τον Βαλάκ, να βάλει σκάνδαλο μπροστά στους Ισραηλίτες να φάγουν ειδωλόθυτα και να πορνεύσουν. Έτσι κι εσύ έχεις τους Νικολαΐτες, που αυτοί διδάσκουν τα παρόμοια». Ώστε υπάρχουν και παράπονα στον Ιησού. «Ἒχω ὀλίγα κατά σου». «Έχω μερικά εναντίον σου». Αλλά είναι σας είπα λίγα. Και πρόκειται περί επιδράσεων του ειδωλολατρικού περιβάλλοντος στη ζωή μερικών χριστιανών, που ο επίσκοπος δεν πρόσεξε επαρκώς.
Σημειώσατε ότι τότε η Εκκλησία ήταν κλειστή. Ήταν με όλη την σημασία της λέξεως κλειστή. Όπως είναι ένας καρπός που μεγαλώνει σ' ένα δέντρο. Και το μεγάλωμα του καρπού είναι εκ των έσω προς τα έξω. Να πάρουμε ένα μεγάλο καρπό, για να γίνω έτσι εντυπωσιακός, πάρτε ένα καρπούζι. Βλέπετε στην καρπούζια ένα καρπούζι είναι μόλις μικρούτσικο. Αυτό αρχίζει να μεγαλώνει, να μεγαλώνει, πώς μεγαλώνει; Δεν μεγαλώνει εκ των έσω προς τα έξω; Έρχεται απέξω να προστεθεί τίποτα για να μεγαλώσει το καρπούζι; Αλλά από μέσα κάτι γίνεται και μεγαλώνει. Τι είναι αυτό το κάτι που γίνεται; Βεβαίως παίρνει τροφή, παίρνει από ένα μίσχο, παίρνει νερό. Παίρνει τροφές διαμέσου του νερού,. Και τρέφεται και μεγαλώνει εκ των έσω προς τα έξω. Αυτό ήταν η αρχαία Εκκλησία. Και αυτό οφείλει να είναι πάντοτε η Εκκλησία. Δηλαδή υπήρχε ένας μίσχος. Υπήρχε μία πόρτα. Η πόρτα των κατηχουμένων. «Θα υποστείς κατήχηση, θα δοκιμαστείς ποιος είσαι, και μετά θα βαπτιστείς και θα γίνεις μέλος της Εκκλησίας του Χριστού». Η Εκκλησία λοιπόν του Χριστού ήταν κλειστή. Δεν μπορούσες να μπεις μέσα, εάν προηγουμένως δεν είχε δοκιμαστεί η αξία σου. Ποιος είσαι. Η πίστη σου. Η αρετή σου, η ζωή σου. Και οι πόρτες ήταν κλειστές, όχι με την έννοια πλέον του βαπτίσματος μόνον, αλλά και με την τεχνική σημασία του όρου, οι πόρτες ήταν κλειστές. Εκείνο το «τάς θύρας, τάς θύρας» αυτό ακριβώς διασώζει. Το ότι δηλαδή μέσα στην Εκκλησία, οι φύλακες, οι θυρωροί, έκλειναν την πόρτα, για να μην μπει κανείς άπιστος. Ούτε κατηχούμενος. Οι κατηχούμενοι προ του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας, μέσα στη Θεία Λειτουργία, αναχωρούσαν. Γι' αυτό έκλειναν οι πόρτες, έβγαιναν όλοι έξω και έμεναν μόνοι οι πιστοί, οι οποίοι παρακολουθούσαν την Θεία Λειτουργία για να κοινωνήσουν.
Φαίνεται όμως ότι είχαν δημιουργηθεί κάποιες επιδράσεις εις τα μέλη της Εκκλησίας, ώστε μερικοί είχαν δεχθεί αυτήν την, απ' το ειδωλολατρικό περιβάλλον, την διδασκαλία των ειδωλολατρών, των Νικολαϊτών, που είχαμε αναλύσει μία περασμένη φορά, και αντιλαμβάνεστε ότι μερικοί Χριστιανοί παρουσίαζαν αυτό το φαινόμενο των επιδράσεων. Αυτό δεν άρεσε εις τον Κύριο. Ήθελε τα μέλη της Εκκλησίας να είναι όπως Εκείνος θέλει. Γι' αυτό διαμαρτύρεται κατά του επισκόπου και του λέγει: «Ἒχω κατά σου ὀλίγα».
Εάν με την εικόνα που σας περιέγραψα, έπρεπε να δούμε την εποχή μας, τι θα λέγαμε; Η Εκκλησία σήμερα είναι κλειστή ή ανοιχτή; Είναι ανοιχτή. Οι πόρτες δεν κλείνουν πλέον, όχι μόνο με την τεχνική έννοια του όρου, αλλά ούτε καν ξέρουμε ποιοι είναι αυτοί που μπαίνουν μέσα στην Εκκλησία. Ούτε καν τους ξέρουμε. Και το χειρότερο, ότι όπως έχουμε διαμορφωθεί, δεν ξέρει ούτε ο ιερεύς το ποίμνιό του, ούτε το ποίμνιο τον ιερέα. Δεν γνωριζόμαστε πια. Ενώ πρώτα οι Χριστιανοί, όταν λεγόταν το «τάς θύρας, τάς θύρας», ο ένας κοιτούσε τον άλλον, μάλιστα αυτό διασώζεται σε μια άλλη Λειτουργία, αρχαία Λειτουργία, κοιτούσε ο ένας τον άλλον, να ιδούν μήπως έχει μείνει κάποιος ο οποίος είναι άγνωστος. Και δεν μπορούσε να μείνει κανείς άγνωστος μέσα στην Εκκλησία. Έτσι, δεν ξέρω σήμερα τι θα έλεγε ο Κύριος, αγαπητοί μου, εις τον κάθε επίσκοπο. Τι να του πει; «Έχω ολίγα κατά σου; Ότι άφησες τους Νικολαΐτες να επιδράσουν στην ζωή των πιστών σου;». Όταν εισβάλει η τηλεόραση, το ραδιόφωνο, το θέατρο, ο κινηματογράφος, ο τρόπος ζωής, εκείνος που υπάρχει πια σήμερα, τι να κάνουμε; Ξέρετε πώς ακριβώς θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε την όλη υπόθεση; Μ' ένα διάτρητο καλάθι· που πάμε να βάλουμε νερό. Πού να κρατήσεις το νερό μες στο καλάθι; Τι να κρατήσεις; Τι να βουλώσεις; Ποια τρύπα να κλείσεις στο καλάθι για να κρατήσει το νερό; Είναι μία κατάσταση φοβερή. Και σήμερα δεν θα είχε ο Κύριος να μας πει ότι έχει ολίγα εναντίον μας. Θα είχε πολλά.
Ωστόσο εδώ, εκείνο που πρέπει να προσέξουμε, γιατί φαίνεται πια ότι το ποίμνιον πρέπει να φυλάει μόνο του τον εαυτό του. Έτσι φαίνεται. Προσέξτε τι είπα. Μην περιμένετε να σας φυλάξουμε εμείς. Λυπούμαι. Φυλάξτε τον εαυτό σας, αγαπητοί. Φυλάξτε τον εαυτό σας. Εάν δεν φυλάξετε εσείς στον εαυτό σας, μην περιμένετε να σας φυλάξει κάποιος άλλος. Λυπούμαι που το λέω. Αλλά σας εξήγησα. Ποια τρύπα στο καλάθι να βουλώσουμε; Εκεί που φτάσαμε. Το αντιλαμβάνεσθε και μόνοι σας.
Πάντως, ας προσέξουμε εδώ κάτι. Εδώ εμφανίζει ο Κύριος με το παράδειγμα που αναφέρει, στον επίσκοπο της Περγάμου, την δράση και την μέθοδο των Νικολαϊτών. Και αυτά είναι πάρα πολύ σπουδαία, διότι απλούστατα, αυτά τα δύο στοιχεία, συνεχίζουν να υπάρχουν πάντοτε μέσα στην Ιστορία, και στην εποχή μας συνεπώς, και που πρέπει να τα επισημάνουμε. Υπογραμμίζω, πρέπει να τα επισημάνουμε. Η δράσις και η μέθοδος της δράσεως. Για να τονίσει ο Κύριος με ποιο τρόπο δρουν αυτοί οι Νικολαΐτες, αναφέρει μία παλιά ιστορία. Και αυτή η παλιά ιστορία είναι από το βιβλίο των «Αριθμών», και αφού θα κάνει την αναφορά Του εκεί ο Κύριος λέγει: «Οὕτως ἔχεις καὶ σὺ κρατοῦντας τὴν διδαχὴν τῶν Νικολαϊτῶν». «Έτσι κι εσύ όπως τότε, στον παλιό καιρό, στην εποχή που οι Εβραίοι βρίσκονταν εις την έρημο, συνέβη εκείνο το περιστατικό, έτσι κι εσύ έχεις αυτούς τους Νικολαΐτες, οι οποίοι δρουν και μεθοδεύουν την δράση τους, όπως τότε ο Βαλαάμ που είπε στον Βαλάκ τι να κάνει».
Αλλά για να καταλάβουμε και να κατανοήσουμε, αγαπητοί μου, και την δράση και την μέθοδο που χρησιμοποιούν οι εχθροί της Εκκλησίας μέχρι αυτή την στιγμή που σας ομιλώ, και που, μέχρι να τελειώσει η ιστορία, την ίδια μέθοδο και την ίδια δράση θα έχουν οι εχθροί της Εκκλησίας, πρέπει να αναφερθούμε με λίγα λόγια σ' αυτήν την παλιά ιστορία για να δούμε τα κύρια γνωρίσματά της. Είναι στο βιβλίο των «Αριθμών» όπως σας ανέφερα εις τα 22, 23, 24, 25 κεφάλαια και στο 31ο κεφάλαιο. Οι Ισραηλίτες, μετά την έξοδό τους από την Αίγυπτο, και τις πολλές τους περιπέτειες στην έρημο, ήλθαν, και υπό την αρχηγία πάντοτε του Μωυσέως, ήλθαν και εγκαταστάθηκαν ανατολικά του Ιορδάνου ποταμού, στην περιοχή που ήσαν οι Μωαβίτες και οι Μαδιανίτες. Εκεί μάλιστα τελειώνει η ιστορία του Μωυσέως. Διότι κατόπιν ανέβηκε επάνω εις το βουνό και στην συνέχεια είδε από μακριά την γη της Επαγγελίας, απέθανε εκεί ο Μωυσής και την αρχηγία την ανέλαβε εφεξής ο Ιησούς του Ναυή, ο οποίος πάντα με τη βοήθεια του Θεού διαπέρασε τους Εβραίους από τον Ιορδάνη ποταμό με τον ίδιο τρόπο που πέρασαν και από την Ερυθρά Θάλασσα, σχίστηκε το νερό κατά παρόμοιο τρόπο, ώστε να πάρει κύρος ως αρχηγός ο Ιησούς του Ναυή και να φανεί ότι την χάρη του Θεού δεν την είχε μόνο ο Μωυσής, αλλά την είχε και ο Ιησούς του Ναυή, και πέρασαν τον Ιορδάνη ποταμό, έφτασαν προ της Ιεριχούς, κυρίευσαν την πρώτη πόλη της γης της Επαγγελίας και εν συνεχεία με τους ιερούς εκείνους πολέμους των, κατέκτησαν την γη της Επαγγελίας, όπως μας τα περιγράφουν τα βιβλία παρακάτω των Κριτών κ.λπ. Αλλά, όταν ο βασιλιάς των Μωαβιτών, ο Βαλάκ, αντιλήφθηκε ότι στρατοπέδευσαν οι Εβραίοι απέναντί του, θορυβήθηκε. Οι Εβραίοι τότε ήσαν δύο εκατομμύρια άνθρωποι. Θορυβήθηκε. Όπως πολύ φυσικό είναι να θορυβηθεί κάθε βασιλιάς και κάθε αρχηγός κράτους, ενός λαού, όταν δει να στρατοπεδεύουν άνθρωποι, λαός πολύς, στα σύνορά του. Τότε δε ήταν, και μετά ταύτα, και αιώνες ολοκλήρους ήταν η μετακίνησις των λαών. Σήμερα μετακινήσεις λαών δεν έχουμε τόσο, αλλά μέχρι πρότινος θα λέγαμε, αυτές οι μετακινήσεις των λαών ήταν ένα συνηθισμένο φαινόμενο. Έτσι οι Εβραίοι μετακινούνται, λαός ολόκληρος, προς κατάκτηση της γης της Επαγγελίας.
Όπως σας εξήγησα όμως ο Βαλάκ μέσα του αισθάνθηκε μεγάλη ανησυχία. Δεν ξέρει τι να κάνει. Τότε καλεί την γερουσία των Μωαβιτών, αλλά και την γερουσία των Μαδιανιτών σε κοινή σύναξη, να αποφασίσουν περί του πρακτέου. Και αποφασίστηκε να μετακαλέσουν έναν ονομαστό μάγο, που κατοικούσε στην Μεσοποταμία, αρκετά μακριά από 'κει, που τον έλεγαν Βαλαάμ, ελπίζοντας, ότι αν τον είχαν κοντά τους, αυτός ο μάγος θα καταριόταν τους Ισραηλίτες, και οι Ισραηλίτες θα αποδεκατίζονταν, δεν ξέρω με ποιον τρόπο, στην έρημο. Κι έτσι θα γλίτωναν οι Μωαβίτες και οι Μαδιανίτες. Πράγματι, έστειλαν μία αντιπροσωπεία στην Μεσοποταμία, με πολλά δώρα και είπαν στον Βαλαάμ ότι «ο μισθός σου θα είναι πλούσιος. Ο βασιλιάς μας θα σε ανταμείψει πλουσιοπάροχα. Σε θέλει να έρθεις να καταραστείς έναν λαό, ο οποίος εμφανίστηκε στα σύνορά μας». Λέγει ο Βαλαάμ: «Καλά, μείνετε απόψε εδώ και θα σας απαντήσω αύριο». Την νύχτα εμφανίζεται ο Κύριος. Ο Κύριος του Ισραήλ. Ο Κύριος, ο Θεός. Και του λέγει: «Γιατί ήρθαν αυτοί να σε πάρουν από δω; Δεν θα φύγεις. Θα μείνεις εδώ. Δεν θα πας μαζί τους». Το πρωί τούς λέγει: «Λυπούμαι πάρα πολύ, δεν θα μπορέσω να έρθω. Όλο το βιος του βασιλέως να μου δώσετε, εγώ δεν θα μπορέσω να έρθω». Έφυγαν αυτοί άπραγοι. Στεναχωρήθηκε ο Βαλάκ. Και στέλνει άλλη αντιπροσωπεία, επισημότερα πρόσωπα, πάλι με δώρα πολλά. Ο Βαλαάμ τους είπε πάλι: «Μείνετε και θα ρωτήσω». Ο Θεός τού λέγει: «Επειδή ήρθαν, πήγαινε. Αλλά πρόσεξε, θα πεις αυτό που θα σου βάλω εγώ στο στόμα». Να μην πολυπραγμονώ, επειδή είναι μία ιστορία που αναφέρεται σε πέντε κεφάλαια, και είναι πολύ μεγάλη ιστορία, ο Βαλαάμ αφού ξεκινάει στον δρόμο και το γαϊδουράκι του σταματά, διαμαρτύρεται και το χτυπά και είναι άγγελος που το εμποδίζει κ.λπ κ.λπ. -τα παρατρέχω όλα αυτά- και έρχεται ο Βαλαάμ εις την γη Μωάβ. Χάρηκε ο Βαλάκ που τον είδε τον Βαλαάμ και του λέγει: « Έλα τώρα εδώ να σου δείξω τους Ισραηλίτες». Τον ανέβασε σε ένα ψηλό εκεί βουνό, και του λέει: «Τους βλέπεις; Στρατοπεδευμένους. Αυτούς θέλω να μου τους καταραστείς θέλω να αποδεκατιστούν. Θέλω να εξαφανιστούν από τα μάτια μου». «Καλά», του λέει ο Βαλαάμ, «Φέρε μου εφτά βόδια, και εφτά πρόβατα, και κάνε εφτά βωμούς. Και θυσίασέ τα. Και πρόσεξε. Αυτό που θα μου βάλει στο στόμα μου ο Θεός, αυτό θα σου απαντήσω." Πράγματι έγινε η θυσία εκεί, και μετά αρχίζει να ομιλεί ο Βαλαάμ. Έπαινο υπέρ των Ισραηλιτών. Τρόμαξε ο Βαλάκ. Του λέγει: «Εγώ σ' έφερα για να καταραστείς τον λαό αυτό, και εσύ μου τον επαινείς;». «Δεν σου είπα, ό,τι βάλει στο στόμα μου ο Θεός θα σου πω;». Τον παίρνει από' κει και τον πάει σε άλλη τοποθεσία. Και του λέγει: «Βλέπεις τους Ισραηλίτες;». Ένα άλλο τμήμα του στρατοπέδου. Δεν φαινόταν όλο το στρατόπεδο. «Θέλω να μου τους καταραστείς». «Καλά», λέγει ο Βαλαάμ. Πάλι επτά βωμούς με τα αντίστοιχα ζώα και πάλι έπαινο υπέρ του Ισραήλ. Άρχισε να θυμώνει ο Βαλάκ. Τον παίρνει από εκεί και τον πάει σε τρίτο μέρος.
Όταν έγινε η θυσία, ξέροντας πια ο Βαλαάμ ότι ο Θεός του βάζει μες στο στόμα του, μία προφητεία -καταπληκτική προφητεία!- υπέρ των Ισραηλιτών, αυτός μίλησε μάλιστα, ο Βαλαάμ μίλησε και περί του αστέρος που θα ανέτειλε· και φαίνεται ότι το αστέρι εκείνο που φάνηκε στη Γέννηση του Χριστού, είναι αυτό που προφήτευσε ο Βαλαάμ, ο εθνικός, ο ειδωλολάτρης! Βλέπετε ότι ο Θεός δεν δεσμεύεται, και στο στόμα ενός ειδωλολάτρου να βάλει την αλήθεια. Όπως και στον Ναβουχοδονόσορα, έβαλε εκείνο το θαυμαστό όραμα για την εκκλησία του, αλλά και στον Φαραώ τα γνωστά εκείνα όνειρα για τον λιμό. Έτσι, πριν ακόμα τελειώσει η θυσία, ξέροντας τι ο Θεός θέλει, αρχίζει ένα εγκώμιο υπέρ των Εβραίων, άνευ προηγουμένου. Οργίστηκε φοβερά ο Βαλάκ. Και του λέγει: «Δεν θα σε πληρώσω τίποτε! Να φύγεις και να μην σε βλέπω!».
Αλλά ο Βαλαάμ ήτανε φιλάργυρος. Αγαπούσε τα χρήματα. Και σκέφτηκε ότι δεν μπορούσε μεν να ενεργήσει διαφορετικά, αφού ο Θεός του έβαλε στο στόμα του αυτόν τον λόγο, και μάλιστα είχε εκείνη την περιπέτεια στον δρόμο, που το γαϊδουράκι του δεν προχωρούσε, και όταν το χτυπούσε γύρισε το κεφάλι του το υποζύγιο και φώναξε: «Τι με χτυπάς;»· με ανθρώπινη φωνή. Τρόμαξε ο Βαλαάμ. Και τότε γυρίζει και βλέπει έναν άγγελο μπροστά του, μ' ένα σπαθί. «Εγώ», λέει, «εμποδίζω το ζώο σου». Γιατί πήγαινε με τους άλλους μαζί, που έπρεπε να πάει με τους άλλους μαζί. Την αντιπροσωπεία. Κι εκεί τον σταματάει ο άγγελος· ας είναι. Το θέμα είναι ότι δεν μπορούσε να πει κάτι διαφορετικό. Αισθανόταν φόβο. Αλλά ως ειδωλολάτρης που ήταν είχε φτωχή αντίληψη περί του Θεού. Ίσως να νόμιζε ότι ο Θεός εκεί ακούει, αλλά εδώ δεν ακούει. Γι’ αυτό ο Κύριος, όταν αποκάλυψε το όνομα Του εις τον Μωυσέα τού είπε: «Εγώ είμαι ο Κύριος, ο Κύριος των πάντων»· που σημαίνει ότι «δεν υπάρχει άλλος Θεός, όπου και να είμαι, όπου και να βρίσκομαι, εγώ είμαι ο Κύριος. Δεν είμαι χθεσινός ή αυριανός. Είμαι ο αιώνιος Θεός».
Έτσι, από την μία μεριά, αυτή η ελλιπής του γνώσις για τον Θεό, από την άλλη μεριά η φιλαργυρία του, τον έκαναν να κάνει το εξής. Εκείνο που συνήθως γίνεται άμα προβάλλονται τα χρήματα, το συμφέρον. Πάμε να τα χαλάσουμε για μία στιγμή και μετά πάλι πέφτουμε σε διαπραγματεύσεις. Και λέγει στον Βαλάκ: «Εγώ δεν μπορούσα να σου πω τίποτε διαφορετικό από εκείνο το οποίο που μου έβαλε ο Θεός στο στόμα, αλλά πρόσεξε όμως τώρα κάτι που θα σου πω. Θα στο πω στο αυτί τώρα αυτό. Θα σου πω μία συμβουλή. Τι να κάνεις, που να νικήσεις τους Εβραίους». «Και ποια είναι αυτή η συμβουλή;». «Άκουσέ με. Θα προσπαθήσεις να παρασύρεις τους Εβραίους σε δύο πράγματα. Να λατρεύσουν όχι τον Θεό τον δικό τους, αλλά τον θεό το δικό σου. Και τότε ο Θεός τους θα οργιστεί. Και το δεύτερο, να πέσουν στην πορνεία· που ο Θεός τους, δεν θέλει ο λαός Του να πέφτει στην πορνεία. Δύο λοιπόν πράγματα σου συνιστώ. Φρόντισε να παρασυρθούν -θα το λέγαμε τώρα εμείς με δικά μας λόγια- στην ειδωλολατρία και στην πορνεία. Και τότε θα δεις, θα θυμώσει ο Θεός, θα πέσει κακό μέσα στον λαό, θα αποδεκατιστεί ο λαός, και εσύ θα γλιτώσεις». Η ιστορία μάς λέει στη συνέχεια ότι ο Βαλαάμ όταν έδωσε την συμβουλή του, δεν έφυγε από την γη Μωάβ, έμεινε εκεί. Και τιμωρήθηκε δια σφαγής και αυτός, δεν κατάφερε τίποτα να κερδίσει.
Ωστόσο, ακούστε, η μέθοδος φοβερή. Είναι το καλόπιασμα. Όταν δεν μπορούμε, ξέρετε, να μπούμε στα πράγματα δια της βίας, δια των όπλων, μπαίνουμε δια της διεισδύσεως. Και δια της εισπηδήσεως. Και τα δυο ή διείσδυση ή εισπήδηση, προπαντός η διείσδυση, και το να προσπαθήσουμε να φέρουμε τους άλλους στα χνάρια μας διαδίδοντας ό,τι θα διαδώσουμε, εισάγοντας δύο πράγματα, την ειδωλολατρία και την πορνεία, επετύχαμε αυτό που θέλαμε. Ακούστε. Κάνουν μια γιορτή προς τιμήν του Βεελφεγώρ. Δηλαδή του θεού του δικού τους. Και καλούν τους Εβραίους να παραστούν στην γιορτή. «Καὶ κατέλυσεν Ἰσραὴλ ἐν Σαττείν· καὶ ἐβεβηλώθη ὁ λαὸς ἐκπορνεῦσαι εἰς τὰς θυγατέρας Μωάβ». «Βγήκαν εκεί οι κοπέλες, στολισμένες, όμορφες, μακιγιαρισμένες-το μακιγιάρισμα είναι πανάρχαιο, ξέρετε, ε; Το μακιγιάρισμα είναι πανάρχαιο και το βάψιμο των χειλέων, και των παρειών, και των ματιών· πανάρχαια είναι αυτά-, βγήκαν εκεί οι κοπέλες, προσέφεραν θυσίες, και κάλεσαν αυτούς στις θυσίες των ειδώλων αυτών- δηλαδή ειδωλόθυτα- και έφαγε ο λαός των θυσιών αυτών». «Καὶ προσεκύνησαν τοῖς εἰδώλοις αὐτῶν (προσκύνησαν στα είδωλα των Μωαβιτών) καὶ ἐτελέσθη Ἰσραὴλ τῷ Βεελφεγώρ -«ἐτελέσθη» θα πει έκαναν γιορτή, τελετή προς τιμήν του Βεελφεγώρ- καὶ ὠργίσθη θυμῷ Κύριος τῷ Ἰσραήλ».
Θύμωσε ο Κύριος. Και τότε, τότε έγινε το φοβερό κακό. Τότε έδωσε εντολή ο Μωυσής, κατόπιν εντολής του Θεού. Να σφαγούν όλοι εκείνοι που πήγαν και πόρνευσαν και προσέφεραν θυσίες εις τα είδωλα. Και μάλιστα είπε ο Μωυσής: «Μη λυπηθείτε αν αυτός είναι ο πατέρας σας, ο αδερφός σας, ή ο γιος σας». Και έπεσε σφαγή μέσα στο στρατόπεδο, και φονεύθηκαν την ημέρα εκείνη 24.000 άνθρωποι. Και ο θυμός του Θεού με τι εσταμάτησε; Όταν ο Φινεές, σε μία προκλητική περίπτωση, επενέβη δυναμικά. Δηλαδή ένας Ισραηλίτης, άρχοντας, με μία Μωαβίτισσα γυναίκα, κατά προκλητικό τρόπο, την έβαλε στο στρατόπεδο, ενώπιον των οφθαλμών των Εβραίων, και την πήγε στη σκηνή του να αμαρτήσει. Και τότε άναψε από ιερά αγανάκτηση ο Φινεές, πήρε ένα δόρυ και πήγε μέσα στο αντίσκηνο και τους κάρφωσε και τους δυο επάνω στη γη με το δόρυ. Και τότε, λέγει, θεωρήθηκε η πράξις αυτή, αρετή ενώπιον του Θεού, και έπαψε η οργή του Θεού εναντίον των Εβραίων.
Είχε δίκιο λοιπόν ο Βαλαάμ, όταν έδωσε την υπόδειξη αυτή και τη συμβουλή στον Βαλάκ. «Βάλ’ τους να αμαρτήσουν και θα δεις ότι ο Θεός θα θυμώσει μαζί τους». Λοιπόν. Λέει τώρα ο Κύριος, στην Αποκάλυψη, στην επιστολή που στέλνει στον επίσκοπο της Περγάμου. «Ξέρεις τι έκανε τότε ο Βαλαάμ, που συμβούλευσε τον Βαλάκ να φάγουν ειδωλόθυτα, να προσφέρουν θυσίες στους θεούς, τους ψεύτικους, στα είδωλα και να πορνεύσουν. Το ίδιο πράγμα κάνουν τώρα οι Νικολαΐτες μέσα στην Εκκλησία σου. Το ίδιο πράγμα!». Τι, δηλαδή, ακριβώς; Τα παλιά αμαρτήματα του Ισραήλ, σας τόνισα, ήταν η πορνεία και η ειδωλολατρία. Αλλά αυτά τα δύο, είναι ακριβώς η δράσις και η δολία μέθοδος των εχθρών της Εκκλησίας. Διότι, ποτέ δεν έλειψαν οι εχθροί της Εκκλησίας, που με τον τρόπον αυτόν προσπαθούν να προσβάλουν τους Χριστιανούς. Είναι χαρακτηριστικό και αξιοπαρατήρητο, ότι Βαλαάμ εβραϊκά θα πει Νικόλαος. Και δεν είναι τυχαίο το ότι αυτή η αίρεση ονομαζόταν Νικολαΐτες. Νικόλαος δε, έχει δύο σημασίες. Η πρώτη είναι, η νίκη του λαού, και το δεύτερο είναι αυτός που νικάει τον λαό. Συνεπώς, Νικόλαος, με τη δευτέρα σημασία της λέξεως, θα πει αυτός που νικάει τον λαό, δηλαδή αυτός που καταστρέφει τον λαό. Έτσι Βαλαάμ θα πει εβραϊκά Νικόλαος, θα πει «αυτός που καταστρέφει τον λαό του Θεού». Και έτσι «Βαλααμίτες» ή «Νικολαΐτες» στην ελληνική γλώσσα, θα πει «αυτοί που καταστρέφουν τον λαό του Θεού».
Δεν ξέρω, ας πω για μια στιγμή, αν υπήρξαν ή δεν υπήρξαν ιστορικά οι Νικολαΐτες. Ή μήπως είναι μία εικόνα, την οποία παρουσιάζει ο Κύριος, για να μιλήσει για τους δολιοφθορείς του λαού του δικού Του. Αλλά φαίνεται όμως ότι υπήρξαν ιστορικά. Γιατί και ο άγιος Επιφάνιος Κύπρου, αλλά και άλλοι Πατέρες της Εκκλησίας μας, πρώιμοι Πατέρες, και ο άγιος Ειρηναίος, και ο Ευσέβιος Καισαρείας, αναφέρονται εις τους Νικολαΐτες, ως ιστορική περίπτωση. Ήσαν πράγματι αιρετικοί, που είχαν την επωνυμία Νικολαΐτες. Όμως εκείνο που θέλει, και το βλέπει κανείς ολοκάθαρα και με το όνομα αυτό, εκείνο που θέλει ο Κύριος να τονίσει και που εμάς μας ενδιαφέρει σήμερα, είναι τούτο: Νικολαΐτες σήμερα δεν υπάρχουν. Δεν υπάρχει αυτή η αίρεσις, αλλά οι «Νικολαΐτες» υπάρχουν. Μας ενδιαφέρει λοιπόν η δράσις και η μέθοδος των εχθρών του λαού του Θεού. Δηλαδή των Νικο-λαϊτών. Των Βαλααμιτών. Και ποια είναι αυτή; Δηλαδή είναι τύπος. Αντιλαμβάνεσθε; Οι Νικολαΐτες πλέον, ο Βαλαάμ, είναι ο τύπος της δολιοφθοράς, του νέου Ισραήλ της χάριτος. Των Χριστιανών!
Αυτό σαν μέθοδο το βλέπουμε διάσπαρτο μέσα στην Ιστορία. Θα σας πω κάτι από τον παλιό καιρό. Όπως ξέρετε, κάποτε ο Ιερός Χρυσόστομος τα 'βαλε με την βασιλική αυλή. Έγιναν πολλές συνάξεις και συμβούλια, πώς θα εξοντώσουν τον Αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως. Αυτόν, που τον είχαν αρπάξει με το αμάξι, δήθεν να κάνει περίπατο εις τα περίχωρα της Αντιοχείας, και το αμάξι δεν ξαναγύρισε στην Αντιόχεια, αλλά πήγαινε προς Κωνσταντινούπολη για να τον κάνουν Αρχιεπίσκοπο. Έγινε με απαγωγή Αρχιεπίσκοπος ο Ιερός Χρυσόστομος. Αυτόν τον άνθρωπο, τώρα θέλουν να τον εξοντώσουν! Όχι, βέβαια, ο λαός. Όχι ο λαός… Ο λαός έμεινε πιστός στον Ιερό Χρυσόστομο. Διαβάστε, παρακαλώ, την βιογραφία του, να δείτε ακριβώς φοβερά πράγματα στην εποχή του Χρυσοστόμου. Λοιπόν, τι λέτε προτάθηκε στον κύκλο των παλατιανών εναντίον του Ιερού Χρυσοστόμου; Πολλά προτάθηκαν, αλλά το πιο πονηρό απ' όλα; «Προσπαθήστε να κάνετε τον Ιωάννη να αμαρτήσει!». Διότι η πρόταση να το αφαιρεθεί η περιουσία ειπώθηκε. Ότι δεν είχε ο Ιωάννης περιουσία. Κι αυτή η περιουσία είναι της Εκκλησίας και συνεπώς θα στερηθούν οι πτωχοί. Στην πρόταση να του αφαιρεθεί η ζωή ή να σταλεί εξορία, υπήρχε ο αντίλογος ότι τον Ιωάννη δεν τον ενδιέφερε αυτό. Διότι εκείνος θα ενδιαφερόταν γρήγορα να μεταφυτευτεί στον ουρανό. Τίποτα δεν απειλούσε τον Χρυσόστομο. Τίποτα, τίποτα, τίποτα! Ένα φοβόταν,ορθώς, την αμαρτία. Και προτάθηκε αυτό: «Κάντε τον να αμαρτήσει». Είδατε δαιμονική συμβουλή; «Κάνετέ τον να αμαρτήσει».
Ε, λοιπόν, αγαπητοί μου, δεν διαλύει ο λαός του Θεού, παρά μόνον όταν αμαρτήσει. Και οι εχθροί αυτό το ξέρουν πολύ καλά. Γιατί τους το εμπνέει ο εισηγητής του κακού, ο διάβολος. Και τι κάνουν; Δύο μεθόδους. Αποστασία από τον Θεό και πορνεία. Ρίξτε μια ματιά στην εποχή μας, να δείτε πώς εκμαυλίζεται η νεολαία μας, και θα δείτε να υπάρχει η ιδία δράσις και η ιδία μέθοδος. Τα «Πρωτόκολλα των σοφών της Σιών», που είναι έργα των Σιωνιστών Εβραίων, είναι και στηρίζονται επάνω εις αυτήν τη μέθοδο. Πάρτε ένα βιβλίο να διαβάσετε για τα Πρωτόκολλα των σοφών της Σιών, φτηνό είναι, πάρτε να δείτε. Να δείτε τι γράφει μέσα. Είναι αυτή η μέθοδος της δολιοφθοράς. «Να μπούμε μέσα στον λαό, στους λαούς, και να τους παραλύσουμε το νεύρο. Δηλαδή να εισαγάγουμε την πορνεία, την αποστασία από τον Θεό, με κάθε τρόπο». Έτσι ο πανσεξουαλισμός, το UNISEX, δηλαδή η ισοτιμία των φύλων, ως να μην εισηγήθηκε ο Χριστιανισμός την ισοτιμία των φύλων, δεν μας αρέσει αυτή η ισοτιμία των φύλων, κατά το «οὐκ ἔνι ἄρρεν καὶ θῆλυ» του Ευαγγελίου, εμείς θέλουμε ένα άλλο κατασκεύασμα, ένα άλλο UNISEX, δηλαδή ομοιομορφία των φύλων· που να είναι αντίστροφο. Να βάζει ο άντρας γυναικεία, η γυναίκα να βάζει ανδρικά, ή η γυναίκα να κόβει τα μαλλιά της, ο άντρας να αφήνει μαλλιά, η γυναίκα να βάζει σπορ παπούτσια, ο άντρας να βάζει τακούνια. Αυτό το πράγμα, αυτή την αντιστροφή!
Ακόμα, η κατασυκοφάντηση του Χριστιανισμού και της Εκκλησίας: «Ο Χριστιανισμός ξόφλησε, η Εκκλησία είναι τέτοια, οι παπάδες είναι τέτοιοι, οι δεσποτάδες είναι τέτοιοι!». Για να μην πω, ότι βεβαίως έχουν φροντίσει, γιατί υπάρχουν παράλληλες δράσεις, έχουν φροντίσει να εξουδετερώνουν τα στελέχη της Εκκλησίας. Πώς τα εξουδετερώνουν; Με την ίδια πάντα μέθοδο. Φοβερό πράγμα. Γιατί, αν δεν επισημάνουμε, αγαπητοί μου, αυτούς τους κινδύνους, αυτές τις δολιοφθορές, δεν μπορούμε ούτε σαν στελέχη μέσα εις την Εκκλησία να σταθούμε. Δεν μπορούμε να σταθούμε. Δεν μπορούμε! Έρχονται με καλό τρόπο, άμα δούνε για μία στιγμή έναν ζηλωτή, άνθρωπο που λέει την αλήθεια· δεν πάνε να του πουν ότι… «Ξέρεις...» Κάποτε κάποτε τρίζουν τα δόντια, μετά δεν τρίζουν τα δόντια, μετά πλησιάζουν με καλό τρόπο και του λέγουν ότι δίκιο έχει και πολύ σωστά μιλάει. «Ε, περάστε από το σπίτι μας να σας κεράσουμε, ελάτε να σας δούμε, να κουβεντιάσουμε», τούτα, εκείνα, προσφέρουν δώρα, προσέξτε, δώρα, εξυπηρετήσεις. Αυτές είναι οι παγίδες. Και σιγά-σιγά εξουδετερώνουν και τα στελέχη της Εκκλησίας. Και μη νομίσετε, μη νομίσετε, είναι κάτι πολλών δακρύων άξιον, όταν πάρα πολλά στελέχη της Εκκλησίας μας, έχουν φθαρεί και εις τους δύο, αυτούς, τομείς της παλιάς διδαχής του Βαλαάμ στον Βαλάκ. Και στο θέμα της αποστασίας και εις το θέμα της αμαρτίας. Της αμαρτίας της ποικίλλης εν ευρεία εννοία, γιατί η σημασία δεν είναι μόνο η πορνεία καθ' εαυτή. Είναι παν ό,τι αναφέρεται στην απόλαυση των παρόντων αγαθών. Και στα χρήματα. Ό, τι θέλετε.
Αλλά το πρώτο, το πρώτο, όταν δίνουν βιβλία, όταν εισάγουν θεωρίες και προσεγγίζουν τα στελέχη της Εκκλησίας μας και δυστυχώς τ' ακούν, θα έλεγα ότι αυτό είναι μία προδοσία της Εκκλησίας. Όταν μπορεί να υπάρχουν στελέχη της Εκκλησίας, πού μπορεί να είναι Μασόνοι, που μπορεί να είναι πνευματιστές ή άθεοι. Θα μου πείτε: «Μπορεί ο παπάς της ενορίας μας να είναι άθεος;». Αγαπητοί μου, βγάλετε εσείς τα συμπεράσματα και παρατηρήστε. Γι' αυτό σας έλεγα προηγουμένως, εάν εσείς δεν φροντίσετε να σώσετε τον εαυτό σας, μην περιμένετε από εμάς. Όχι βεβαίως, προς Θεού, όχι βεβαίως ότι κάθε στέλεχος της Εκκλησίας είναι και διεφθαρμένος άνθρωπος και πουλημένος και προδότης. Να φυλάξει ο Θεός! Αλλά υπάρχουν όμως αρκετοί. Υπάρχουν αρκετοί. Ήδη γνωρίζουμε, από τους 8.000 ιερείς, 1.000 είναι, κατά μία μαρτυρία, 1.000, δεν πιστεύουν στον Θεό. Δεν πιστεύουν στον Θεό! Δεν πιστεύουν ούτε εις αυτό το μυστήριο της Θείας Ευχαριστίας. Τίποτα δεν πιστεύουν. Τίποτα δεν πιστεύουν! Τίποτα! Λυπούμαι που το λέω. Αλλά το λέω, γιατί ο ίδιος ο Κύριος τα αποκαλύπτει αυτά. Ο ίδιος ο Κύριος τα αποκαλύπτει όταν λέγει: «Τέτοιους έχεις μέσα στην Εκκλησία σου!». Πρόσεξε λοιπόν. «Θα στραφώ εναντίον σου εάν δεν μετανοήσεις». Και πρέπει να ειδοποιήσουμε και το πλήρωμα της Εκκλησίας, διότι οι εχθροί της Εκκλησίας πρώτα προσπαθούν να φάν' τις κεφαλές και μετά τον λαό· διότι όταν οι κεφαλές είναι εκείνες που είναι, ο λαός τι θα κάνει παρακάτω; Θα παραδοθεί; Μα γι' αυτό τα λέμε, να μην παραδοθεί.
Προσέξτε, μην πανικοβληθείτε με αυτά που είπα. Δεν σημαίνει ότι κάθε κληρικός είναι άνθρωπος, ο οποίος δεν κοιτάζει καλά τη δουλειά του. Δεν αγαπάει τον Θεό και δεν πιστεύει στον Θεό. Μην το πάρετε αυτό. Ούτε ακόμη να σας κάνουμε καχύποπτους αλλά απλούστατα, αν κάποτε αντιληφθείτε ότι ο εφημέριος ενδεχομένως της ενορίας σας, και ο παραπάνω, και ο παραπάνω δεν ξέρω τι... ·αντιληφθείτε ότι δεν πιστεύουν, μην πείτε ότι, «Αυτός εάν δεν πιστεύει, τότε γιατί να πιστέψω εγώ;». Όχι, αν αυτός δεν πιστεύει, εσύ θα πιστεύεις. Διότι ο Κύριος είναι αληθής. Εσύ θα πιστεύεις. Και θα αγαπάς τον Κύριο. Αλίμονό του όμως. Είναι τρομερές οι ημέρες που ζούμε. Είναι πραγματικά ημέρες έσχατες. Ο Κύριος μας ειδοποίησε γι' αυτό. Μας μίλησε για τους κακούς εργάτες. Μας μίλησε για τις αιρέσεις. Ότι οι αιρέσεις θα πληθυνθούν. Μας μίλησε για τους μισθωτούς. Ο μισθωτός δεν είναι αυτός ο οποίος θα πάρει να φάει. Είναι ο μισθωτός που έχει την ψυχολογία του μισθωτού. Προσέξτε. Ο κάθε ιερεύς θα πληρωθεί για να ζήσει την οικογένειά του. Δεν λέγεται μισθωτός μ' αυτήν την έννοια. Μισθωτός με την έννοια της ψυχολογίας του μισθωτού. Δηλαδή: «Με πληρώνεις; θα σου κάνω λειτουργία. Θα ευχηθώ για σένα. Δεν με πληρώνεις; Τίποτα. Δεν με ενδιαφέρει». Δεν σ' ενδιαφέρει; Όπως ξέρετε, παλιά και οι αξιωματικοί δεν έλεγαν «παίρνω μισθό»· αλλά: «παίρνω αποζημίωση». Και ο δάσκαλος παλιά δεν έλεγε «παίρνω μισθό», «παίρνω αποζημίωση». Ήταν λειτουργήματα αυτά. Δεν σημαίνει, δηλαδή, ότι δεν με πληρώνει η πολιτεία, εγώ δεν θα πάω να πολεμήσω. Θα πάω να πολεμήσω ή με πληρώνει η πολιτεία ή δεν με πληρώνει η πολιτεία. Είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Γιατί; Γιατί δεν είμαι μισθωτός. Δεν έχω την ψυχολογία του μισθωτού.
Όπως λοιπόν αντιλαμβάνεστε, αγαπητοί μου, τα πράγματα είναι πάρα πολύ άσχημα και σας ειδοποιώ να το ξέρετε. Γι' αυτό βλέπουμε όλα αυτά τα οποία θα μπορούσαμε να τα αποκαλέσουμε «σκοτεινές δυνάμεις». Σκοτεινές δυνάμεις. Με κάθε τρόπο επιτίθενται αυτές οι σκοτεινές δυνάμεις, εναντίον των αγρυπνούντων και εναντίον των φυλάκων της πίστεως, τους περιυβρίζουν, με χυδαία, πολλές φορές, κοσμητικά επίθετα, γιατί; Γιατί στέκονται εμπόδιο σ' αυτό το καταλυτικό τους έργο. Έτσι εξηγείται γιατί επιτίθενται αυτοί οι σύγχρονοι Νικολαΐτες, σε κάθε ζωντανή χριστιανική αντίσταση. Ένα σας ειδοποιώ. Ξανά. Ο εχθρός εντός των τειχών! Αντιλαμβάνεστε, επαναλαμβάνω, πόσο δύσκολοι είναι οι καιροί μας και τι βάρος επωμίζονται αυτοί που αγρυπνούν; Αγρυπνείτε όμως κι εσείς. Θα επαναλάβω, το σύνθημά τους είναι, η αποστασία από τον Θεό. Αθεΐα. Το βλέπετε διάχυτο στην εποχή μας. Αθεΐα. Και από την άλλη μεριά απολαύσεις σαρκικές μ' οποιονδήποτε τρόπο. Εν ευρεία εννοία. Γι' αυτούς τους τότε και τους πάντα Νικολαΐτες γράφει ο Απόστολος Πέτρος, Β΄ επιστολή 2,14 έως 18: «Ὀφθαλμοὺς ἔχοντες μεστοὺς μοιχαλίδος καὶ ἀκαταπαύστους ἁμαρτίας, δελεάζοντες ψυχὰς ἀστηρίκτους, -αχ αυτές οι αστήρικτες ψυχές…- καρδίαν γεγυμνασμένην πλεονεξίας ἔχοντες, κατάρας τέκνα - Δεν το λέγω εγώ. Το λέγει ο λόγος του Θεού. «Κατάρας τέκνα!» - «καταλιπόντες εὐθεῖαν ὁδὸν ἐπλανήθησαν, ἐξακολουθήσαντες τῇ ὁδῷ τοῦ Βαλαὰμ τοῦ Βοσόρ, ὃς μισθὸν ἀδικίας ἠγάπησεν./.... /οὗτοί εἰσι οἷς ὁ ζόφος τοῦ σκότους εἰς αἰῶνα τετήρηται». Έτσι μιλάει, αγαπητοί μου, για τους Νικολαΐτες όλων των εποχών και όλων των αιώνων ο λόγος του Θεού.
Αλλά ας προσέξουμε και κάτι ακόμα. Αυτήν την παρατήρηση που κάνει ο Κύριος εις τον επίσκοπο της Περγάμου, όταν του λέγει ότι ο Βαλαάμ εδίδαξε τον Βαλάκ «βαλεῖν σκάνδαλον ἐνώπιον τῶν υἱῶν Ἰσραήλ». Έχουμε το φαινόμενο του σκανδάλου. Όπως ξέρετε, το σκάνδαλο δεν είναι τίποτε άλλο, όπως ο Κύριος μίλησε εις τα Ευαγγέλια, παρά το σκόνταμα στην πίστη, εις το όνομα του Ιησού Χριστού και εις την ηθική. Για την πρώτη περίπτωση, της πίστεως, ο Κύριος είπε το εξής: «Ὃς δ᾿ ἂν σκανδαλίσῃ ἕνα τῶν μικρῶν τούτων τῶν πιστευόντων εἰς ἐμέ, συμφέρει αὐτῷ ἵνα κρεμασθῇ μύλος ὀνικὸς εἰς τὸν τράχηλον αὐτοῦ καὶ καταποντισθῇ ἐν τῷ πελάγει τῆς θαλάσσης». «Αν κάποιος σκανδαλίσει έναν, από αυτούς τους μικρούς στην ηλικία και στην…, θα λέγαμε, κοσμική προβολή- τους απλούς ανθρώπους, στ' Όνομά μου τον σκανδαλίσει, δηλαδή πει: ότι ‘’Κάθεσαι και πιστεύεις στον Χριστό, τι είναι ο Ιησούς;" Τον συμφέρει -τον συμφέρει!- η τιμωρία του θα είναι μικρότερη, να πάει ν' αυτοκτονήσει. Να βάλει μία μυλόπετρα στο λαιμό του και να πάει να πέσει μέσα στην θάλασσα, να φουντάρει. Η αμαρτία του ως αυτόχειρας είναι μικροτέρα παρ' ό,τι εάν πει στον άλλον ‘’να μην πιστεύει στο όνομά μου’’». Σήμερα αυτός ο σκανδαλισμός είναι ευρύτατος. Υπάρχουν δάσκαλοι, ευτυχώς όχι όλοι, υπάρχουν δάσκαλοι και καθηγητές, ευτυχώς όχι όλοι, που λέγουν: «Κάθεσαι και πιστεύεις στον Χριστό;». Υπάρχουν και γονείς που το λέγουν στα παιδιά τους αυτό. Και ολόκληρη η κοινωνία το ‘λεγε αυτό. Με τα έντυπά της με κάθε τρόπο. Και με τα Μέσα Ενημερώσεως, με κάθε τρόπο. Κεκαλυμμένο και απροκάλυπτο. «Κάθεστε και πιστεύετε εις τον Ιησούν Χριστόν;». Ναι. Γι' αυτούς τι αρμόζει; Το είπε ο Κύριος. Όσο για την δευτέρα περίπτωση, ο ίδιος ο Κύριος είπε στη συνέχεια: «Οὐαὶ τῷ κόσμῳ ἀπὸ τῶν σκανδάλων» . «Αλίμονο στον κόσμο από τα σκάνδαλα». Ποια σκάνδαλα; Ηθικής φύσεως τώρα. Όταν εσύ βγαίνεις μισόγυμνος άνθρωπος, και σκανδαλίζεις τους άλλους, τις αστήριχτες ψυχές, όπως μας είπε ο Απόστολος Πέτρος, γιατί μιλάει εδώ σε θέματα ειδικά ηθικής, με την στενή σημασία της λέξεως. Βγαίνει η κυρία μισόγυμνη έξω και προκαλεί τους άλλους και πέφτουν στην αμαρτία. Λέγει «αλίμονο εις τον κόσμο από τα σκάνδαλα».
Πάντως είναι αξιοπαρατήρητο, θα επαναλάβω, ότι ο Βαλάκ χρησιμοποίησε κατά την συμβουλή του Βαλαάμ και τα δύο είδη. Και το θέμα της πίστεως και το θέμα της ηθικής. Δηλαδή αυτά τα δυο, τα οποία σήμερα όπως σας ανέφερα αφθονούν στην εποχή μας. Έτσι θα παρακαλέσω πάρα πολύ, πάρα πολύ θα παρακαλέσω, ας αναλογιστούμε, αγαπητοί μου, τις ευθύνες μας που έχουμε απέναντι των άλλων ανθρώπων και απέναντι προπαντός των παιδιών και των νέων. Και οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί και εμείς οι κληρικοί και η πολιτεία, και η εν γένει κοινωνία, ας σταθούμε μπροστά στα παιδιά μας με σεβασμό. Είναι η γενεά που έρχεται. Αν αυτή η γενεά τραφεί με την απιστία και με τα σαρκικά αμαρτήματα, αυτή θα στραφεί μετά εναντίον μας. Θα στραφεί, γιατί την ποτίσαμε βρώμικο νερό από συντετριμμένα πηγάδια. Τα συντετριμμένα αυτά πηγάδια της αποστασίας και της ανηθικότητος. Εμάς τους ίδιους δεν θα σεβαστούν. Και τους γονείς δεν θα σεβαστούν, και τους καθηγητές δεν θα σεβαστούν, και τους ιερείς δεν θα σεβαστούν και αυτό γίνεται. Ήδη γίνεται. Και στρέφεται η νεολαία εναντίον μας. Αγαπούν να ονομάζουν τα νιάτα, τουλάχιστον ήτανε ένας χαρακτηρισμός λίγων ετών πιο πίσω, «τα οργισμένα νιάτα». Ποια «οργισμένα νιάτα»; Εμείς τα οργίσαμε τα νιάτα. Ποια «οργισμένα»; Ξαφνικά, για μία στιγμή, βρέθηκαν οργισμένα; Εμείς τα οργίσαμε τα νιάτα. Με την ζωή μας, με τον τρόπο μας, με την διδασκαλία μας. Και θα δρέψουμε τους καρπούς. Αν σήμερα στον κόσμο υπάρχει η πολλή αμαρτία, υπάρχει η αναρχία, όχι με τη στενή σημασία της λέξεως, εκείνος που θα πάει ν' ανατινάξει με μία βόμβα ένα κτίριο. Με την ευρεία έννοια της λέξεως αναρχία. Όταν το παιδί λέει στον πατέρα του και την μάνα του: «Δεν σε γνωρίζω». Όταν λέει στον καθηγητή: «Και ποιος είσαι εσύ;». Και στον κληρικό ασχημονεί μπροστά του, ή ό,τι άλλα κάνει, όλα αυτά είναι ευρεία εννοία είναι μία αναρχία. Θα δρέψουμε τους καρπούς. Και αυτούς, αυτούς τους καρπούς που έχουμε σήμερα, τους φύτεψαν, τους έσπειραν οι Νικολαΐτες. Οι εχθροί της Εκκλησίας.
Αγαπητοί μου, σαν γονείς, σαν εκπαιδευτικοί, σαν κληρικοί και σαν πολιτεία, ας αγρυπνούμε.
14η ομιλία στο βιβλίο της Καινής Διαθήκης
« Ιερά Αποκάλυψις ».
Όλες οι ομιλίες του βιβλίου
« Αποκάλυψις » εδώ ↓.
http://www.arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/kainh-diauhkh/iera-apokalycis
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40qa7vUvidbEX6OBGq3b9WeV
Απομαγνητοφώνηση ομιλίας δια χειρός του αξιοτίμου κ. Αθανασίου Κ.
Ψηφιοποίηση και επιμέλεια κειμένου: Ελένη Λιναρδάκη, φιλόλογος.
__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0
📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1
📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0
Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk
__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share
†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.
