Γιά κείνους πού ἔρχονται γιά πρώτη φορά, θά ἤθελα νά τούς ἔλεγα δυό λόγια γιά νά τούς συνδέσω μ’ ἐκεῖνα τά ὁποῖα θά ποῦμε, καί σήμερα καί προσεχῶς στά ἑπόμενα μαθήματά μας. Ἀναφέρεται στήν ἱστορία μιᾶς οἰκογενείας Ἰσραηλιτῶν, τοῦ βορείου, δηλαδή, βασιλείου πού εἶχαν αἰχμαλωτιστεῖ ἀπο τούς Ἀσσυρίους καί εἶχαν συρθεῖ αἰχμάλωτοι εἰς τήν Νινευῆ. Ἐκεῖ ὁ Τωβίτ μέ τήν γυναῖκα του κι ἕνα του παιδί τόν Τωβία πέρασαν δυσμενέστατες συνθῆκες, ὅπως βέβαια ὅταν λαοί ὡς αἰχμάλωτοι σύρονται σ’ ἄλλο τόπο, μακριά ἀπό τό σπίτι τους κι ἀπό τήν πατρίδα τους. Ἦσαν στήν πόλη Νινευῆ. Παρά τίς δυσμενέστατες συνθῆκες ζωῆς, καί τηρήσεως ἀκόμη θρησκευτικῶν καθηκόντων… ποῦ νά προσφέρουν θυσία στόν Θεό; Ποῦ νά προσευχηθοῦν; Τί νά κάνουν; Ἡ οἰκογένεια αὐτή, προπαντός ὁ Τωβίτ (ὁ πατέρας) ἀσκοῦσε ἐκεῖ, στήν Νινευῆ, μιά ἀξιοζήλευτη πνευματική ζωή. Ἀπό κάποιο περιστατικό, θεώρησε καθῆκον του ὁ Τωβίτ ν’ ἀφήσει κάποιες συμβουλές στόν γιό του τόν Τωβία, ἐπειδή θά πήγαινε σ’ ἕνα μακρινό ταξίδι, καί δέν γνώριζε ὁ Τωβίτ, ἐάν θά τόν εὔρισκε πίσω ὁ Τωβίας, ἐπειδή εἶχε τυφλωθεῖ… σᾶς εἶπα ἕνα περιστατικό, γι’ αὐτό ἀκριβῶς τοῦ εἶπε αὐτές τίς συμβουλές, οἱ ὁποῖες καί ἀποτελοῦν αὐτό τό ἀθάνατο καί θεόπνευστο μνημεῖο πνευματικῆς προσφορᾶς-διαθήκης πνευματικῆς, πού θά ἔπρεπε ὅλοι οἱ γονεῖς ὅλων τῶν αἰώνων, καί ὅλων τῶν ἐποχῶν νά τό ἔχουν ὑπόψη τους, μάλιστα σέ ἐποχές, ὅπως εἶναι καί ἡ ἐποχή μας πτώσεως τῶν πνευματικῶν ἀξιῶν. σήμερα, ὅπως βλέπετε, ὅλα τά ἔχουμε βγάλει στό σφυρί.
Θά ‘θελα νά σᾶς ἔλεγα ἀκόμη ὅτι τό βιβλίο τοῦ Τωβίτ εἶναι ἕνα ἀπό τά 49 βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Καί βέβαια θεόπνευστο, ἀφοῦ εἶναι βιβλίο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Ὅμως ἐδόθησαν ἀπό παλαιοτέρους καί νεωτέρους οἱ ἐξῆς χαρακτηρισμοί γιά τό βιβλίο αὐτό· ὅτι εἶναι ἕνα βιβλίο ἐποικοδομητικόν, μέ τήν μορφή μιᾶς χαριεστάτης (δηλαδή χαριτωμένης) διηγήσεως. Ἀκόμη εἰπώθηκε· δύναται νά θεωρηθεῖ ἀπό πολλῶν ἀπόψεων ὡς ἕν τῶν κοσμημάτων (στολιδιῶν) τῆς Βίβλου. Ἀκόμη εἶναι πραγματικός πλοῦτος διδασκαλίας θεωρητικῆς καί πρακτικῆς, διδάσκει δέ ταῦτα, διά λόγου καί παραδείγματος. Βλέπετε, λοιπόν, ὅτι πράγματι εἶναι ἕνα ἐνδιαφέρον βιβλίο, ἰδίᾳ γιά τούς νέους καί μάλιστα, δι’ ἐκείνους πού ἔχουν οἰκογένεια, καί ἐπειδή λίγο πολύ -ἐπί θύραις- νά δημιουργήσετε κι ἐσεῖς δική σας οἰκογένεια (καί τά ἀγόρια καί τά κορίτσια, ἀφοῦ εἴσαστε μεγάλα παιδιά), γι’ αὐτό σᾶς εἶναι τόσο πολύτιμο τό βιβλίο αὐτό. Βέβαια σᾶς παραπέμπω νά τό διαβάσετε, ἄν δυνατόν μέ τά σχόλια πού… ἔ, κάποιο βιβλίο, νά ἔχει μιά ἑρμηνεία καί νά ‘χει καί κάποια σχόλια, ἄν εἶναι δυνατόν καί τά σχόλια νά διαβάσετε, γιά νά δεῖτε ἐκεῖνο τό ὁποῖον κανείς ἅμα διαβάζει ἀνάγνωση, δέν μπορεῖ νά τό δεῖ. Ἡ πνευματική διαθήκη τοῦ Τωβίτ -περί τῆς ὁποίας ὁ λόγος- μπορεῖ νά χαρακτηριστεῖ, ἕνας ἀλάθητος ὁδηγός τῆς νεότητος, πού παραπαίει σ’ αὐτούς τούς ἀναρίθμητους ὁδοδείκτες τοῦ κοσμικοῦ φρονήματος, πού ἀποπροσανατολίζουν ἀπό τήν σωτηρία.
Ἐνθυμεῖσθε ἐκείνη τήν περίφημη, ἀλλά καί ἀσφαλεστάτη συμβουλή πού δίδει ὁ Τωβίτ εἰς τόν Τωβία καί πού εἴχαμε ἀναλύσει σέ ἕνδεκα ἡμίωρα θέματα. Θά λέγαμε ὅτι τά μισά μαθήματα τῆς χρονιᾶς μᾶς κάλυψε αὐτή ἡ συμβουλή του, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τμῆμα ἑνός χωρίου, τό ὁποῖο ὑπόλοιπον χωρίο θά συνεχίσουμε σήμερα: «Πρόσεχε σεαυτῷ, παιδίον, ἀπὸ πάσης πορνείας», «Πρόσεχε, παιδί μου, τόν ἑαυτό σου ἀπό κάθε μορφῆς ἀνηθικότητα». Ἤτανε πολύ σπουδαῖο, ὅσα παιδιά ἀπό σᾶς ἐρχόσαστε, πιστεύω εἴχατε δεόντως ἐκτιμήσει αὐτήν τήν προσφοράν. Στή συνέχεια αὐτῆς τῆς προτροπῆς (στό ἴδιο χωρίο, ὅπως σᾶς ἐξήγησα, τό 12ο χωρίο τοῦ 4ου κεφαλαίου) λέει τά ἐξῆς ὁ Τωβίτ εἰς τόν Τωβία (τό ὁποῖον καί θά ἀποτελέσει τό σημερινό μας θέμα, ὅσο προλάβουμε, θά συνεχίσουμε ὅτι δέν προλάβουμε). Καί λέει στόν γιό του: «Καὶ γυναῖκα πρῶτον λάβε ἀπὸ τοῦ σπέρματος τῶν πατέρων σου· μὴ λάβῃς γυναῖκα ἀλλοτρίαν, ἣ (:ἡ ὁποία) οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς φυλῆς τοῦ πατρός σου, διότι υἱοὶ προφητῶν ἐσμεν. Νῶε, ῾Αβραάμ, ᾿Ισαάκ, ᾿Ιακώβ, οἱ πατέρες ἡμῶν ἀπὸ τοῦ αἰῶνος· μνήσθητι, παιδίον, ὅτι αὐτοὶ πάντες ἔλαβον γυναῖκας ἐκ τῶν ἀδελφῶν αὐτῶν (:συμπατριωτῶν) καὶ εὐλογήθησαν ἐν τοῖς τέκνοις αὐτῶν, καὶ τὸ σπέρμα αὐτῶν κληρονομήσει γῆν». Νά σᾶς τό ἀποδώσω. «Πᾶρε σύζυγο ἀπό τήν πατρίδα σου κι ἀπό τήν γενιά σου. Ἀπό χώρα ξενική μήν πάρεις. Εἴμαστε παιδιά ἁγίων καί προφητῶν, τοῦ Νῶε, τοῦ Ἀβραάμ, τοῦ Ἰσαάκ, τοῦ Ἰακώβ. Θυμήσου, παιδί μου, τόν γάμο τόν δικό τους, καί πόση εὐλογία πῆραν αὐτοί καί τά παιδιά τους, ὥστε οἱ ἀπόγονοί τους νά κληρονομήσουν τήν γῆν», δηλαδή τήν γῆ Χαναάν.
Πρίν προχωρήσουμε νά ἀναλύσουμε αὐτά πού λέγει σάν συμβουλή ὁ Τωβίτ στόν Τωβία, θά ἤθελα νά σᾶς κάνω μία ἐξήγηση. Ἴσως ἀναρωτηθεῖτε: «Γιατί λέγονται σέ σᾶς τά θέματα αὐτά; Γιά ποιόν λόγο λέγονται;». Μάλιστα θά μπορούσαμε νά βάλουμε τίτλο σ’ αὐτό τό θέμα : «οἱ μεικτοί γάμοι». Καί μεικτός γάμος λέγεται ὅταν ἔχουμε δύο ἀνθρώπους πού παντρεύονται, ὁ ἕνας εἶναι Ἕλληνας καί ὁ ἄλλος εἶναι… δέν ξέρω τί... Ἀφρικανός, φέρ’ εἰπεῖν, ὁ ἕνας εἶναι Χριστιανός, κι ὁ ἄλλος δέν εἶναι… ἤ εἶναι ὁ ἕνας Χριστιανός Ὀρθόδοξος, κι ὁ ἄλλος εἶναι ἑτερόδοξος… Αὐτοί λέγονται μεικτοί γάμοι. Ἄν ρωτήσετε, λοιπόν, γιατί σᾶς τά λέω αὐτά, ἡ ἀπάντησις εἶναι ἁπλῆ. Τά μέσα ἐνημερώσεως (τηλεόρασις, ραδιόφωνο … κ.λπ.) ἤ καί ὁ τύπος (περιοδικά… κ.λπ) ἔχουν κυριολεκτικά ἀφυπνίσει τήν νεολαία μας σέ τέτοια θέματα, βεβαίως μέ στραβό προσανατολισμό, ὥστε ἀκόμα καί τά παιδιά τοῦ νηπιαγωγείου νά εἶναι ἐνήμερα αὐτῶν τῶν θεμάτων. Ἤδη ἀπό τά ἐνηβικά χρόνια –«ἔνηβος» ὄχι «ἔφηβος», «ἔνηβος» εἶναι αὐτός πού εἶναι 12-13 χρονῶν, πρός 14, «ἔφηβος» ἀρχίζει παραπάνω- τίθενται σέ ἐφαρμογή -σέ ἐφαρμογή! Ἐδῶ εἶναι τό φοβερό- αὐτές οἱ κακές καί κοσμικές καί δαιμονικές προτροπές. Τά πιό πολλά παιδιά… ἤ καλύτερα νά σᾶς πῶ ἔτσι… πρό ἡμερῶν κατέβηκα στή Λάρισα καί ἐκείνη τήν ὥρα περνοῦσε ἕνα πολύ ἀνθρωπο σχολεῖο, εἶχε πολλά-πολλά παιδιά… σέ κάποιο σημεῖο διέσχιζαν τή λεωφόρο… πήγαιναν ἐκδρομή τά παιδάκια. Προσέξαμε· κανένα κορίτσι δέν φοροῦσε φουστάνι! Ὃλα παντελόνια. Ἔχει δίκιο, λοιπόν, ἕνα κορίτσι, ἅμα τοῦ ποῦμε καί διαμαρτύρεται…: «Μά, ἡ μόνη ἔμεινα χωρίς νά φορῶ παντελόνι!», ἔχει δίκιο νά διαμαρτύρεται. Ὅταν, ὅμως, γνωρίζει μερικά πράγματα καί πῶς πρέπει νά τοποθετεῖται, τότε δέν θά διαμαρτύρεται, ἀντιθέτως θά καμαρώνει. Δηλαδή μέ ἄλλα λόγια, νά καταλάβετε, ὅτι σήμερα ἔχουμε μπεῖ ἀπό τά νηπιακά μας χρόνια σέ ἕνα ὁλότελα κοσμικό περιβάλλον μέ κοσμικές, θά λέγαμε, τοποθετήσεις. Ἀπό ποῦ θά πάρετε τό σωστό; Ἐμεῖς πού σᾶς διδάσκουμε τόν λόγο τοῦ Θεοῦ, θά πρέπει νά κρυβόμεθα πίσω ἀπό τό δάκτυλό μας; Αὐτό δέν εἶναι μία ὑποκρισία; Δέν πρέπει, λοιπόν, νά κατεβοῦμε κι ἐμεῖς στά θέματα αὐτά; Καί πολύ παραπάνω ἄν τά θέματα αὐτά τά θίγει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ. Ναί, ἔτσι μή διαμαρτυρηθεῖτε καί πεῖτε: «Τί τά χρειαζόμαστε αὐτά;». Ὅταν, παιδάκι μου, πᾶς στήν Θεσσαλονίκη ἤ πᾶς στήν Ἀθήνα… πᾶς στήν Ἰταλία… πᾶς στήν Ἀμερική γιά σπουδές καί εἶσαι 18 χρονῶν, 19 καί γυρίζεις μέ Ἰταλίδα μέ Γερμανίδα… δέν ξέρω τί… τότε θά σοῦ τά πῶ; Τότε δέν εἶναι ἀργά; Εἶναι πάρα πολύ ἀργά...
Πότε, λοιπόν, θά τά ποῦμε; Τώρα θά τά ποῦμε! Καί μιλάω γιά τό σημερινό θέμα, περί τῶν μεικτῶν αὐτῶν γάμων, πού λέγει ὁ Τωβίτ: «Πρόσεξε, μήν πάρεις ξένη, ἀλλοτρία γυναῖκα· πρόσεξε παιδί μου». Θά μᾶς πεῖ γιατί καί πῶς… -τό εἶπε, μόνο θά τό ἀναλύσουμε- τό γιατί δέν πρέπει. Πότε, λοιπόν, θά τά ποῦμε αὐτά; Τώρα θά τά ποῦμε. Ἐλπίζω, λοιπόν, κάνοντας αὐτή τήν ἐξήγηση ὅτι δέν θά πεῖτε ποτέ ἄν κάτι πού ἀφορᾶ μεγάλους, ἐμᾶς δέν μᾶς ἐνδιαφέρει αὐτό. Ὄχι, σᾶς ἐνδιαφέρει γιατί κάποτε θά γίνετε μεγάλοι, θά ρθεῖτε στήν κάθε ἡλικία γιά τό κάθε πρᾶγμα. Θά τά πάρετε, ὅμως, ἀπό τώρα αὐτά ὅλα τά ἐφόδια. Ἔτσι θά ‘τανε πολύ δύσκολο (ἄν ὄχι ἀδύνατο) νά σᾶς βγάλουμε τό στραβό μέσα ἀπό τό μυαλό σας καί τήν καρδιά σας μία νοοτροπία κοσμική. Πρίν, λοιπόν, ἀποκτηθεῖ αὐτή ἡ κοσμική νοοτροπία νά μπεῖ ἡ νοοτροπία τοῦ Εὐαγγελίου, τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτόν τόν λόγο μιλᾶμε, ὅπως σᾶς εἶπα, ἔτσι.
Καί προχωροῦμε νά δοῦμε τό θέμα. Ὁ Τωβίτ κάνει λόγο γιά τόν γάμο. «Παιδί μου», λέγει, «… τό καί το». Πόσο ἐτῶν ἦταν ὁ Τωβίας; Ἴσως θά πρέπει νά ἦταν -δέν τό ἀναφέρει, βέβαια, ἡ διήγησις- ἀλλά δέν πρέπει νά ἦταν παραπάνω ἀπό 18 χρονῶν παιδί, κάπου ἐκεῖ. Δηλαδή τήν ἡλικία πολλῶν-πολλῶν ἀπό ἐσᾶς. Καί τί τοῦ λέγει; «Καὶ γυναῖκα πρῶτον λάβε». Αὐτό τό «πρῶτον» σημαίνει, ὅτι «πρέπει νά εἶναι ἡ πρώτη σου φροντίδα». Πράγματι, ἐνῶ ἐπορεύετο στούς Ράγους τῆς Μηδίας, γιά νά πάρει κάποιο χρέος πού εἶχε ἕνα συγγενικό πρόσωπο πού χρωστοῦσε εἰς τόν Τωβίτ (10 τάλαντα ἀργυρᾶ, συγκεκριμένα) καί ἤδη συνοδός του εἶναι, -χωρίς νά τό γνωρίζει- ὁ Ἀρχάγγελος Ραφαήλ. Γιατί τοῦ λέει ὁ πατέρας του: «Πήγαινε, παιδί μου, στήν ἀγορά, βρές κάποιον ἄνθρωπο ἀπό τά μέρη ἐκεῖνα, διότι καί μικρός εἶσαι καί κίνδυνοι ὑπάρχουν στόν δρόμο καί τόν δρόμο δέν τόν γνωρίζεις». Οἱ Ράγοι δέ τῆς Μηδίας ἦταν κάπου κοντά στή σημερινή Τεχεράνη. Ἦταν ἕνα μεγάλο ταξίδι ἀπό τήν Νινευή τήν ἀρχαία ἕως τήν σημερινή Τεχεράνη, ἤτανε μακρύ ταξίδι. Καί ἐκεῖ στήν ἀγορά βρῆκε κάποιον πού τοῦ εἶπε ὅτι ξέρει τά μέρη, κι αὐτός, παρακαλῶ, ἦταν ὁ ἀρχάγγελος Ραφαήλ. Ἀπεκαλύφθη εἰς τέλος τῆς ἱστορίας, ἡ ὁποία εἶναι ὄντως χαριεστάτη ἱστορία. Ὁπότε τί παρατηροῦμε; Ἀπό τά 14 κεφάλαια (πού εἶναι ὅλο τό βιβλίο) τά 10 δέν εἶναι παρά μία προπαρασκευή πού κάνει -ἄν τό φαντάζεστε!- αὐτός ὁ ἀρχάγγελος Ραφαήλ, μιά προαπαρασκευή γιά τόν γάμο τοῦ Τωβία! Τόν προπαρασκευάζει γιά τόν γάμο. Οὔτε κἄν πέρασε ἀπό τό μυαλό του νά παντρευτεῖ, πηγαίνοντας γιά τό χρηματικό ποσόν. Κι ὅμως στόν δρόμο… ὅταν μάλιστα ἐκεῖνο τό ψάρι πού πῆγε νά τονε φάει, ἐκεῖ στόν Τίγρη ποταμό, καί τοῦ λέει: «Μή φοβᾶσαι… -ἔκανε τό μπάνιο του ἐκεῖ- … μή φοβᾶσαι ἅρπαξέ το…» -ἦταν ἀπό κεῖνα τά λαβράκια τά ὁποῖα ζυγίζουν δεκάδες κιλά, καί τρῶνε καί ἄνθρώπους αὐτά τά λαβράκια… φοβερά ψάρια… καί πράγματι τοῦ λέει ὁ ἀρχάγγελος: «Πᾶρε τό συκώτι του, τήν χολή του… κ.λπ. Θά μᾶς χρειαστοῦν», προπαρασκεύαζε τόν Τωβία γιά τόν γάμο. Διότι ἐκεῖ πού θά πήγαιναν ἔπρεπε νά πάρει τήν κόρη ἐκείνου τοῦ ἀνθρώπου πού… κ.λπ. ἀλλά εἶχε δαιμόνιο αὐτή ἡ κοπέλα… δαιμόνιο… ὄχι ἀκριβῶς αὐτή, ἀλλά εἶχε ἐγκαθιδρυθεῖ ἐκεῖ αὐτό τό δαιμόνιο πού… κ.λπ…. σᾶς προκαλῶ τήν ὄρεξη νά πᾶτε νά διαβάσετε τό βιβλίο. Καί δείχνει ὅτι προπαρασκευάζεται ὁ Τωβίας γιά τόν γάμο, ἀπ’ αὐτόν τόν ἀρχάγγελον Ραφαήλ. Αὐτό θέλω νά σᾶς πῶ.
Ἄν ρωτήσετε τότε ποιά εἶναι ἡ κατάλληλη ἡλικία τοῦ γάμου; Ἄν ὁ Τωβίας πρέπει νά ἦταν ὄχι πολύ παραπάνω ἀπό 18 χρονῶν… παιδιά, ἡ ἡλικία ποικίλλει σέ κάθε ἐποχή, ὅπως καί σέ κάθε τόπο. Προσέξτε μ’ αὐτά πού λέμε δέν θέλω νά σᾶς πῶ ν’ ἀρχίστε νά παντρολογιέστε! Νά φυλάξει ὁ Θεός! Ἀλλά θέλω νά σᾶς πῶ πῶς τά πράγματα δρομολογοῦνται καί τί ἀκριβῶς πρέπει νά προσέχουμε. Αὐτό ἀκριβῶς θέλω νά τονίσω. Ἀλλά βλέπουμε ὅτι ἄλλη ἡλικία εἶναι στήν εὔκρατη ζώνη καί ἄλλη στήν βορεία ζώνη καί ἄλλη στήν θερμή ζώνη τῆς γῆς. Σ’ ἄλλη ἡλικία παντρεύονται στή Μεσόγειο, σ’ ἄλλη στόν βορρᾶ καί σέ ἄλλη ἡλικία παντρεύονται εἰς τήν κεκαυμένην ζώνη τῆς Ἀφρικῆς. Δέν εἶναι, ὅμως, μόνο τό κλῖμα, οὔτε ἀκόμα οἱ βιολογικές προϋποθέσεις, ἀλλά εἶναι καί κάτι ἀκόμα· εἶναι καί -τό λέγαμε καί πέρσι αὐτό- εἶναι καί οἱ κοινωνικές καί πολιτιστικές συνθῆκες πού βρίσκεται ἕνας λαός. Ἔτσι τά πράγματα ποικίλλουν.
Τό θέμα αὐτό δέν θά τό ἐξετάσουμε, δέν μᾶς ἐνδιαφέρει αὐτήν τήν στιγμή, γιατί ἁπλῶς δέν εἶναι τό θέμα μας. Θά μείνουμε, ὅμως, σέ μερικές παρεκτροπές πού εἶναι εὐαγγελικῶς ἀπαράδεκτες καί πού τείνουν, δυστυχῶς, νά γίνουν ἕνα καθεστώς καί μάλιστα χωρίς κανέναν πλέον νά ἐνοχλεῖ αὐτό τό καθεστώς. Ξαναλέγω· εὐαγγελικῶς ἀπαράδεκτες θέσεις. Εἶναι γνωστό στήν ἐποχή μας… ποιά ἐποχή μας; Γιά τήν Ἑλλάδα τουλάχιστον τίς δυό-τρεῖς τελευταῖες… οὔτε τρεῖς, δυό τελευταῖες δεκαετίες (γιά τήν Ἑλλάδα, τό ξαναλέω, γιατί οἱ Ἀμερικανοί εἶχαν ἀρχίσει πολύ πιό μπροστά… τώρα ξέρετε αὐτοί γυρίζουν, ὅταν ἐμεῖς πηγαίνουμε αὐτοί γυρίζουνε, ἔτσι συνήθως γίνεται), οἱ σχέσεις τῶν δύο φύλων ἀρχίζουν ἀπό πάρα πολύ ἐνωρίς καί χωρίς νά ὑπάρχουν προοπτικές γάμου. Διότι πότε θά βάλεις μία προοπτική γάμου, ὅταν ἔχεις κάποιες προϋποθέσεις, ὅταν δέν ἔχεις πῶς θά βάλεις αὐτές τίς προοπτικές τοῦ γάμου; Ὅταν παιδιά πού σοῦ λέει… ἀρχίζουν ἀπό τό Δημοτικό… «Παιδί μου, ποιός εἶναι ὁ σκοπός; Θά παντρευτεῖς;». Μάλιστα καμμιά φορά μέ ἐπιπολαιότητα μπορεῖ νά σοῦ ἀπαντήσει τό μικρό παιδί… «Ἂ! Ξέρετε θά παντρευτῶ αὐτήν τήν κοπέλα. Μπράβο! Τώρα, ἀπό 12 χρονῶν μοῦ τά λές αὐτά;». Πολύ ὡραῖα. Δηλαδή χωρίς προοπτικές, τέτοιες σχέσεις ὁδηγοῦν κατ’ εὐθεῖαν εἰς τήν πορνείαν. Δηλαδή εἰς τήν ἀνευλόγητη φύση. Ὁ Θεός δέν εὐλογεῖ ὁπωσδήποτε τέτοιες καταστάσεις.
Ἀλλά καί ἡ ἡλικία τοῦ γάμου νά ἔχει φτάσει καί νά ὑπάρχουν ὅλες οἱ προϋποθέσεις, ὅπως· ἐπάγγελμα, στρατιωτικές ὑποχρεώσεις πού νά ‘χουν τελειώσει, πάλι διατηροῦνται αὐτές οἱ σχέσεις καί δυστυχῶς οἱ νέοι μας δέν ἐπιθυμοῦν τόν γάμον, οὔτε τήν οἰκογένεια. Εἶναι πολύ χαρακτηριστικό τό τελευταῖο καιρό ὅταν οἱ γονεῖς λένε στά παιδιά τους: «Παιδί μου, μήν μένεις μετέωρος-μετέωρη, παντρευτεῖτε». «Ὄχι, οὔτε τήν ἄδειά σας θά πάρουμε, ἐμεῖς θά παντρευτοῦμε ὅποτε κρίνουμε». Καί κάποτε ἀφήνουν χρόνια νά περνοῦν γιατί ἀκόμα δέν ἔκριναν νά παντρευτοῦν. Εἶναι ἕνα καινούριο, τῆς μόδας εἶναι αὐτό τό πρᾶγμα, καί οἱ γονεῖς, μένουν στό περιθώριο καί δέν ξέρουν τί νά κάνουν μέ τά παιδιά τους. Ἀλλά σήμερα ὁ γάμος (ὡς μυστήριο), εἶναι γνωστό, ἀλλά καί ἡ οἰκογένεια (ὡς φαινόμενον, ὡς σχῆμα) γελοιοποιεῖται κατά ἕναν τέτοιο τρόπο, ὥστε νά γίνεται αὐτή αὐτή αἰτία (ἡ γελοιοποίησις) ἐκλύσεως τῶν ἠθῶν, πτῶσις. Τό θέατρο; Γελοιοποιεῖ τόν γάμο. Ὁ κινηματογράφος; Τό ἴδιο. Τό μυθιστόρημα; Τό ἴδιο. Ἡ ἐπικαιρότητα τῶν περιοδικῶν καί τῶν ἐφημερίδων; Τό ἴδιο. Οἱ φιλικοί κύκλοι στούς ὁποίους συχνάζουν οἱ νέοι μας; Τό ἴδιο. Ὅλοι γελοιοποιοῦν καθ’ οἱονδήποτε τρόπο τόν γάμο. Κάποτε μία θεατρική παράσταση… δέν μπορῶ νά σᾶς μεταφέρω -τό ‘χω ἀκούσει βέβαια δέν εἶχα πάει- πῶς μιλοῦσε κατά τοῦ γάμου. Ὁπότε μία πλήρης γελοιοποίηση. Γιά τί πρᾶγμα; Γιά τό πιό σοβαρό πρᾶγμα στή ζωή τοῦ ἀνθρώπου! Καί νά ὑπάρχει αὐτή ἡ γελοιοποίησις. Βέβαια, εἶναι πολύ συνηθισμένες οἱ ἐκφράσεις πού ἀκοῦμε… «Ἂ!»,λέει, «παντρεύεται αὐτός… τόν ‘’πᾶνε γιά κρέμασμα’’!», τό ξέρετε, τό ‘χετε ἀκούσει. Ἤ: «Ἐγώ θέλω νά μείνω ἀδέσμευτος, θέλω νά μείνω ἐλεύθερος» ἤ τοῦτο ἤ ἐκεῖνο… Ὅλα αὐτά δείχνουν ὅτι ἔχει ὑποτιμηθεῖ ὁ γάμος. Μιλᾶμε, λοιπόν, καί θέλουμε νά τοποθετήσουμε σωστά τά πράγματα, δέν πρέπει νά ὑποτιμήσουμε τόν γάμο.
Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος –σᾶς τό ‘λεγα καί πέρυσι αὐτό- συνιστᾶ τόν γάμον (ἄλλες συνθῆκες τότε) πρό τῆς στρατείας. Ἀλλά προσέξτε, ἄλλες συνθῆκες τότε, κοινωνικές. Γιατί; Ἕνα τόν ἔκαιγε τόν Ἅγιο Πατέρα, τόν ἔκαιγε ἡ ἀνηθικότητα. Ἀρκεῖ νά μή μολυνθεῖ τό παιδί-τό ἀγόρι μέ τήν ἀνηθικότητα, νά παντρευτεῖ νέος γιά νά μή μολυνθεῖ. Τό ξαναλέμε αὐτό τό πρᾶγμα. Αὐτά ὅλα ἔχουν τήν σημασία καί βγαίνουν ἀπό τήν λεξούλα πού λέει ὁ Τωβίτ: «Πρῶτον, παιδί μου», λέγει, «καί γυναῖκα πρῶτον λάβε». Δηλαδή «νά εἶναι ἡ πρώτη σου φροντίδα…»- παρότι βέβαια δέν ἀποτελεῖ καί κύριο σκοπό τῆς ζωῆς ὁ γάμος (θά τό δοῦμε λίγο πιό κάτω), ἀλλά ὡστόσο πρέπει νά εἶναι μία σου φροντίδα, μόνο καί μόνο νά μή μολυνθεῖς ἀπό τήν ἀνηθικότητα. Γι’ αὐτό πρέπει οἱ νέοι μας καί οἱ νέες μας, προσέξτε καί τ’ ἀγόρια καί τά κορίτσια, πρέπει νά προσέλθουν εἰς τόν χῶρον τοῦ γάμου, μέ ἁγνότητα. Λέγει στήν «πρός Ἑβραίους» ὁ Ἀπόστολος: «Τίμιος ὁ γάμος ἐν πᾶσιν», δηλαδή «ὁ γάμος εἶναι τίμιος καθ’ ὅλα» -ὂχι μόνο μερικῶς, καθ’ ὅλα!- καί ἡ κοίτη ἀμίαντος», εὔσχημος ἔκφρασις, πού δέν πρέπει νά ὑπάρχουν πράγματα πού ὁ Θεός δέν τά θέλει. Καί ἐπειδή ὑπάρχουν… γι’ αὐτό πολλές φορές σοῦ λένε οἱ μεγάλοι…: «Ξέρετε νά βάλουμε… δέν μποροῦμε, ὄχι νά μήν τό βάλουμε, τό εἰκονοστάσι μέσα στό ὑπνοδωμάτιό μας!». Γιατί; Δηλαδή ἄν βάλουμε τό εἰκονοστάσι ἀπ’ ἔξω, δέν μᾶς βλέπει ὁ Θεός;... Νά τό βάλουμε στόν διάδρομο, δέν μᾶς βλέπει ὁ Θεός; Γιατί; Γιατί μέσα μας φωλιάζει ἡ ἄποψις ὅτι δέν πᾶμε καλά. Γι’ αὐτό λέει: «τίμιος ὁ γάμος ἐν πᾶσιν καί ἡ κοίτη ἀμίαντος», «καθαρά ὅλα πρέπει νά εἶναι», «πόρνους δὲ καὶ μοιχοὺς κρινεῖ ὁ Θεός», «θά καταδικάσει ὁ Θεός τούς ἀνηθίκους, τόσο πρό τοῦ γάμου, ὅσο καί μέσα εἰς τόν γάμον ὅταν κάνουν παρεκτροπές». (Ἑβρ. 13,4).
Πρέπει ἀκόμα τό θέμα τοῦ γάμου νά ἀποτελεῖ φροντίδα σοβαρή. Τό νέο παιδί (ἀγόρι-κορίτσι) νά δεῖ τό θέμα πολύ σοβαρά, ὄχι διασκέδαση. Δέν εἶναι γιά νά διασκεδάσουμε… Μοῦ ‘λεγε μιά κοπέλα -καί δυστυχῶς πέρασε ἀπό τό κατηχητικό μου σχολεῖο-: «Πότε», λέει, «θά χαρῶ;» καί τί ἐννοοῦσε μέ τό «Πότε θά χαρῶ;» Νά ζήσει κοσμική ζωή, μέ φίλους … καί… καί… «Ὄχι, κορίτσι μου», τῆς λέω, «δέν εἶναι τά πράγματα ἔτσι». Λοιπόν, εἶναι μία ὑπόθεσις ἐξαιρετικά σοβαρή. Γι’ αὐτό σᾶς τά λέω. Νά πάρετε σοβαρή θέση ἀπέναντι εἰς τό θέμα αὐτό. Καί ἡ προετοιμασία τοῦ γάμου πρέπει ν’ ἀρχίζει ἀπό τά νηπιακά χρόνια. Τό ἀκούσατε καλά; Ἀπό τά νηπιακά χρόνια! Τί εἶναι αὐτή ἡ προετοιμασία; Εἶναι ἡ προετοιμασία τῆς προσωπικότητος. Διότι ἕνας χαρακτῆρας (κακός χαρακτῆρας!) εἴτε στό ἀγόρι εἴτε στό κορίτσι πῶς θά μπορέσει νά προσέλθει εἰς τό ἄδυτον τῆς οἰκογενείας, ὅταν αὐτός ὁ πατέρας ἤ αὐτή ἡ μάνα δέν ἔμαθαν νά φτιάξουν τόν χαρακτῆρα τους καί ὑπάρχει ἡ κακοτροπία ἤ ὅ,τι ἄλλο. Πῶς θά μεγαλώσουν παιδιά; Πῶς θά ζήσουν αὐτοί οἱ ἄνθρωποι; Ἀντιλαμβάνεστε, λοιπόν, ὅτι τά πράγματα εἶναι πάρα πολύ σοβαρά. Σ’ αὐτό βέβαια πρέπει νά φροντίζουν οἱ γονεῖς. Καί σεῖς αὔριο θά φροντίστε γιά τά δικά σας παιδιά, ν’ ἀποκτήσουν, σᾶς εἶπα, προσωπικότητα κατάλληλη γιά γάμο. Προῖκες καί περιουσίες, βεβαίως θά τό καταλαβαίνετε, εἶναι στοιχεῖα δευτερεύοντα. Ὡστόσο ἡ ἐπαγγελματική κατάρτισις γιά τό ἀγόρι ἤ κάποια προῖκα γιά τό κορίτσι, ἔχουν κάποια σημασία. Εἶναι, ὅμως, μετά ἀπό τήν ὁλοκλήρωση τῆς προσωπικότητος. Πρῶτα θά φτιάξουμε τήν προσωπικότητά μας, γιά νά μπεῖ κατάλληλη μέσα εἰς τόν γάμον.
Κάνει ἐντύπωση ὅτι ὁ Τωβίτ ἀναφερόμενος στόν γάμο τοῦ Τωβία, πῶς πρέπει νά γίνει τοῦ λέει: «Μνήσθητι, παιδίον, ὅτι αὐτοὶ πάντες -ποιοί; οἱ πρόγονοί μας- ἔτσι… κι ἔτσι… κι ἔτσι κινήθηκαν». Ἐκεῖνο τό «μνήσθητι» ξέρετε τί σημαίνει; Ὃταν τοῦ λέει «θυμήσου», πάει νά πεῖ ὅτι ὁ Τωβίας ἐδέχθηκε ἁγιογραφικήν ἀγωγήν, καί διά τό θέμα τοῦ γάμου. Πῶς θά τοῦ τό ‘λεγε αὐτό, «παιδί μου, θυμήσου», ἄν ὑποτεθεῖ ὅτι δέν ὑπῆρχε αὐτή ἡ ἀγωγή; Γι’ αὐτό σᾶς εἶπα ἀπό τά νηπιακά χρόνια ἀρχίζει αὐτή ἡ ἀγωγή. Καί ἀκόμα τοῦ στηρίζει ὁ πατέρας, ὁ Τωβίτ τοῦ γιοῦ του, τό θέμα καί θεολογικά. Ὑπάρχει θεολογική θεμελίωσις σέ ὅλα αὐτά τά ὁποῖα ἔχουμε πεῖ; Ἀναμφισβήτητα ναί. Ἀλλά, πρῶτα ὁ Θεός, θά συνεχίσουμε τήν ἐρχομένη Κυριακή.
20η ομιλία στην κατηγορία "Ἡ Πνευματική Διαθήκη τοῦ Τωβίτ".
►Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Ἡ Πνευματική Διαθήκη τοῦ Τωβίτ. " εδώ ⬇️
https://arnion.gr/index.php/palaia-diauhkh/h-pnevmatikh-diauhkh-toy-tvbit
↕️
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/blog-post_7.html?m=1
Ἀπομαγνητοφώνηση, ψηφιοποίηση: Ἠλίας Τσακνάκης.
Επιμέλεια κειμένου : Ελένη Λιναρδάκη, φιλόλογος.
🔸Λίστα ομιλιών της σειράς
«Ἡ Πνευματική Διαθήκη τοῦ Τωβίτ».🔻
https://drive.google.com/file/d/1RZ1sYHVgLqBWiFNCBGi90Z__kjEnhr2H/view?usp=drivesdk
💠Πλήρης απομαγνητοφωνημένες σειρές ομιλιών (Βιβλία).
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/search/label/%F0%9F%92%A0%CE%A0%CE%BB%CE%AE%CF%81%CE%B7%CF%82%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%BF%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CF%82%20%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AD%CF%82%20%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CF%8E%CE%BD%20%28%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%B1%29.?m=1
🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk
__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0
Όλες οι ομιλίες ~4.487~ του μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/4487.html?m=0
📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=0
📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0
__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share
Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk
†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.
