Ἔτσι, μέσα εἰς τόν Παράδεισον ἐξεπληρώθη μία ἐπιθυμία, ἡ ἐπιθυμία τῆς βρώσεως τοῦ καρποῦ τοῦ δέντρου τῆς γνώσεως. Ἔτσι μᾶς λέει ἡ Ἁγία Γραφή. Αὐτή ὅμως θεωρήθηκε μία πνευματική πορνεία. Δηλαδή μία πρᾶξις ἀνευλόγητος. Ὁ Θεός εἶπε; «Δέν θά φάγετε». Καί μάλιστα χαρακτηρίζεται ἀπό τόν Ἅγιο Ἀνδρέα Κρήτης (κι ἀπό ἄλλλους Πατέρες) ὡς «παράλογος βρῶσις». Μά ἀφοῦ φέρει τόν θάνατον; Ἄν ὑποτεθεῖ ὅτι εἰδοποιεῖσαι ὅτι ἕνα τρόφιμο ἔχει μέσα τόν θάνατο, θά τό φᾶς; Δέν εἶναι παράλογο αὐτό; Παράλογος βρῶσις. Δηλαδή, θές νά γνωρίσεις καί προτιμᾶς νά πεθάνεις γιά νά γνωρίσεις; Δηλαδή τό ἀντίτιμον τῆς γνώσεως θά εἶναι ὁ θάνατος; Παράλογος, πράγματι, βρῶσις. Ὅπως καί ἡ πορνεία πού σταματάει μόνο εἰς τήν ἐκπλήρωση τῆς ἐπιθυμίας καί συνεπῶς εἶναι ἀνευλόγητη πρᾶξις, εἶναι μία παράλογος πρᾶξις. Συνεπῶς ἡ πορνεία εἶναι ἐπανάληψις -μέ τίς ἐξηγήσεις πού σᾶς ἔκανα- τοῦ προπατορικοῦ ἁμαρτήματος, πού ὁ πυρῆνας του εἶναι τρία πράγματα: εἶναι τό ἴδιον θέλημα. «Θά κάνω αὐτό πού θέλω ἐγώ, ὄχι αὐτό πού θέλεις Ἐσύ, Θεέ μου, αὐτό πού θέλω ἐγώ». Εἶναι τό ἴδιον θέλημα. Δεύτερον· εἶναι ἡ παράλογος ἐπιθυμία, καί τρίτον εἶναι τό ἀνευλόγητον. Δέν ὑπάρχει εὐλογία εἰς αὐτήν τήν πρᾶξιν. Περίπου ἔκανα μία μικρή ἀνακεφαλαίωση, ἀλλά καί συμπλήρωση τοῦ περασμένου μας θέματος.
Καί τώρα νά συνεχίσουμε νά δοῦμε, τί εἶναι πορνεία; Εἴδαμε ὅτι ἡ πορνεία εἶναι ἡ ἀναζήτηση τῆς ἡδονῆς. Λέγουν οἱ «Ἀποστολικές Διαταγές», ἕνα παλιό βιβλίο, ἀπηχοῦν τήν διδασκαλία τῶν Ἀποστόλων καί λέγονται «Ἀποστολικές Διαταγές», περιέχουν καί κανόνες καί εἶναι οἱ πρῶτοι κανόνες, πιό μπροστά ἀπ’ ὅλους τούς ἄλλους κανόνες τῆς Ἐκκλησίας μας καί τῶν Οἰκουμενικῶν Συνόδων καί τόν Τοπικῶν Συνόδων, ἀλλά καί κανόνων πού ὀφείλονται εἰς τούς Πατέρες, ὅπως φέρ’ εἰπεῖν τοῦ Μεγάλου Βασιλείου ἤ τοῦ Μεγάλου Ἀθανασίου… κ.λπ. Λέγουν, λοιπόν, οἱ «Ἀποστολικές Διαταγές» στό 6ον βιβλίον στό 28ον κεφάλαιον, παράγραφος 3: «Ἡ πορνεία -λέγουν- φθορά τῆς οἰκείας ἐστί σαρκός, οὐκ ἐπί παιδοποιίᾳ γινομένη, ἀλλ’ ἡδονή χαριζομένη τό πᾶν, ὅπερ ἐστί ἀκρασίας σύμβολον». Δηλαδή ἡ πορνεία εἶναι ἡ καταστροφή, ἡ φθορά τῆς οἰκείας σαρκός. Δηλαδή τοῦ σώματος τοῦ καθενός πού μετέρχεται αὐτήν τήν πρᾶξιν, καί δέν γίνεται μέ σκοπό τήν παιδοποιία (δέν εἶναι ὁ σκοπός νά κάνουμε παιδιά), «ἀλλ’ ἡδονή χαριζομένη τό πᾶν», δηλαδή ὡς πρός τήν ἡδονή, ἐκεῖ ἐξαντλεῖται, καί ἐκεῖ σταματᾶ. «Ὃπερ ἐστί ἀκρασίας σύμβολον», πού εἶναι σύμβολον (ἡ πορνεία) τῆς ἀκρασίας, δηλαδή τῆς μή ἐγκρατείας. Σύμβολον! Μέ ὅσα εἴπαμε, βλέπουμε ὅτι ἡ πορνεία εἶναι ἀνευλόγητη –τό λέγω καί θά τό ξαναλέγω- καί συνεπῶς εἶναι ἁμαρτία. Κάθε τι τό ὁποῖον εἶναι ἀνευλόγητον (ἀκόμα καί ἐπί ἀγαθῶν πραγμάτων, ἄν κανείς κάνει κάτι πού εἶναι ἀνευλόγητο, εἶναι ἁμαρτία, διότι κινεῖται ἀπό τό ἴδιον θέλημα. Καί μάλιστα εἶναι καί σοβαρή ἁμαρτία καί ἀνήκει στόν ἀριθμό τῶν θανασίμων ἁμαρτημάτων! Καί μάλιστα εἶναι τό δεύτερον, ἄν θέλετε, θανάσιμον ἁμάρτημα. Καί πρέπει νά ὑπερνικηθεῖ, καί τοῦτο γιατί ἡ ἀνθρωπίνη φύσις διεστράφη καί οἱ ἀπ’ ἐξω πειρασμοί εἶναι πολλοί. Πρέπει, ὅμως, νά ὑπερνικηθεῖ.
Καί θά παρακαλέσω τώρα ν’ ἀκούσουμε μερικά σημεῖα, τά ὁποῖα κι αὐτά δέν ἐξαντλοῦνται (ἀπ’ ὅ,τι θά σᾶς πῶ), γιά νά δοῦμε πῶς θά ὑπερνικηθεῖ, αὐτή ἡ πρᾶξις, αὐτή ἡ ἁμαρτία. Λέγει ὁ Ἅγιος Κασσιανός ὁ Ρωμαῖος, πού ‘χει ἕναν λόγο του βραχύ (γρήγορο, σύντομος εἶναι) στόν 1ο τόμο τῆς Φιλοκαλίας, καί μᾶς δίδει ἀρκετά στοιχεῖα γιά τό θέμα αὐτό. «Ἥτις ἐπιθυμία -λέγει- ἀπό πρώτης ἡλικίας ἄρχεται παρενοχλεῖν τῷ ἀνθρώπῳ», ἀπό τήν πρώτη του ἡλικία καί μάλιστα μέ τά τόσα διεγερτικά πού ὑπάρχουν… εἰκόνες… τηλεόραση… κουβέντες… τά παιδιά… ὅλα αὐτά, παλιότερα ἐλέγοντο μέ μίαν λέξη, θά σᾶς τήν πῶ δέν πειράζει νά τή γνωρίζετε, ὅτι κυκλοφορεῖ πολλή κανθαριδίνη (ἔτσι ἐλέγετο), σήμερα δέν χρησιμοποιεῖται αὐτός ὁ ὅρος. Νά σᾶς ἐξηγήσω ὅμως γιατί. Οἱ κάνθαροι… οἱ χρυσο… πῶς τό λένε… αὐτά … πού πετᾶνε καί εἶναι χρυσᾶ τά φτερά…. λέγονται κάνθαροι, σκαθάρι δηλαδή… ναι, αὐτοί οἱ κάνθαροι (στήν καθαρεύουσα ἡ λέξις) ἔχουνε μία οὐσία πού εἶναι διεγερτική, καί ἐγίνετο μία ἐξαγωγή, δηλαδή ἕνα ἀπόσταγμα ἀπό αὐτούς τούς κανθάρους, τό ὁποῖον εἶναι δηλητηριῶδες –πρέπει νά σᾶς τό πῶ- καί τό ὁποῖο χρησιμοποιεῖται (σέ μικρή, βεβαίως, δόση) προκειμένου νά δημιουργήσει πειρασμόν!. Καί καθετί πού δημιουργοῦσε πειρασμόν ἐλέγετο κανθαριδίνη! Διότι τό προϊόν πού παρήγετο ἀπ’ τούς κανθάρους ἐλέγετο κανθαριδίνη. Ἔτσι στήν ἐποχή μας κυκλοφορεῖ ἄφθονη κανθαριδίνη. Δηλαδή πράγματα τά ὁποῖα διεγείρουν τόν ἄνθρωπο, ἀκόμη κι ἀπό τήν βρεφική του ἡλικία. Προπαντός, ὅμως, ὅπως σᾶς εἶπα, ἡ τηλεόρασις. Κι ἄν αὐτό μποροῦσε νά τό λέγει ὁ Ἅγιος Κασσιανός στήν ἐποχή του, πόσο περισσότερο θά μπορούσαμε νά τό λέμε ἐμεῖς στήν ἐποχή μας, 15 καί πλέον αἰῶνες ἀπό σήμερα!
Ὥστε, λοιπόν, παρενοχλεῖ τό θέμα αὐτό, ἡ ἐπιθυμία αὐτή τόν ἄνθρωπο, ἀπό τῆς πρώτης ἡλικίας. Αὐτό πρέπει νά τό ἐπισημάνουμε. Δέν πρέπει, ἕνα ἀγόρι-ἕνα κορίτσι, ὅταν κάποτε ἀφυπνιστεῖ αὐτή ἡ ἐπιθυμία (ξυπνήσει) δέν πρέπει νά παραξενευτεῖ. Οὔτε καί πρέπει νά ἐνδώσει. Δέν σημαίνει ὅτι καθετί πού αἰσθάνομαι πρέπει καί νά τό ἐκπληρώνω, προσέξετε αὐτό τό σημεῖο, ἀλλά θά πρέπει νά ξέρει ὅτι αὐτή ἡ ἐπιθυμία εἶναι ἐνταγμένη σ’ ἕνα σκοπό, ἐπειδή ὅμως ὁ ἄνθρωπος –σᾶς τό ‘πα προηγουμένως- διεστράφη, ἀφυπνίζεται, ξυπνάει πρώϊμα, δέν σημαίνει ὅμως ὅτι καί πρώϊμα πρέπει νά ἐκπληρωθεῖ, καί μάλιστα στο σχῆμα τῆς πορνείας. Διότι εἶναι πάρα πολύ σοβαρό ἁμάρτημα. Εἴδατε τί λέει ἐδῶ, «ἄρχεται παρενοχλεῖν τῷ ἀνθρώπῳ», δηλαδή ἄρχισε νά ἐνοχλεῖ.
Ἄλλα πράγματα δέν ἐνοχλοῦν! Ἄρα, λοιπόν, καί μόνο τοῦ ὅτι βάζει τό ρῆμα παρενοχλῶ δείχνει ὅτι εἶναι ἄωρον, εἶναι ἄκαιρον ἐκεῖνο τό ὁποῖο ἔρχεται. Καί συνεχίζει: «Μέγας οὗτος ἀγών καί χαλεπός καί διπλῆν ἔχων τήν πάλην ἐν ψυχῇ καί σώματι συνιστάμενος». Ὅτι εἶναι μεγάλος αὐτός ὁ ἀγῶνας, δύσκολος, ἔχει διπλῆ πάλη, γιατί πρέπει νά παλέψεις καί μέ τό σῶμα σου καί μέ τήν ψυχή σου, εἴδατε… «ἐν ψυχῇ καί σώματι συνιστάμενος». Εἶναι ἕνα ἁμάρτημα πού εἶναι καί στά δύο μέρη τῆς ἀνθρωπίνης ὑπάρξεως καί στήν ψυχή -ξαναλέμε- καί στό σῶμα. Καί μάλιστα ἴσως εἶναι τό μόνον ἁμάρτημα, τό ὁποῖον ἔχει μεγάλη μερίδα στό στοιχεῖο «σῶμα». Γιατί λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «Πᾶν ἁμάρτημα ὃ ἐὰν ποιήσῃ ἄνθρωπος», «κάθε ἁμάρτημα ἐάν κάνει ὁ ἄνθρωπος», «ἐκτὸς τοῦ σώματός ἐστιν, ὁ δὲ πορνεύων εἰς τὸ ἴδιον σῶμα ἁμαρτάνει». Δηλαδή ἡ ἁμαρτία ἀναφέρεται καί στήν ψυχή καί στό σῶμα. Πῶς θά ξεπεραστεῖ; Πῶς, δηλαδή, θά ἀγωνιστεῖ ὁ νέος ἄνθρωπος καί θά βοηθηθεῖ νά μή πέσει μέσα στό λάκκο αὐτόν τῆς ἐπιθυμίας καί τῆς πορνείας; Γιατί εἶναι ἀνάγκη, πρέπει νά σᾶς πῶ -θά τό δοῦμε ἴσως τήν ἐρχομένη φορά ἄν δέν προλάβουμε σήμερα- ὅτι εἶναι τό ὑπόβαθρον τῆς ἀρετῆς. Δέν μπορεῖς νά ἀσκήσεις καμμαν ἀρετήν, ἐάν δέν ἔχεις νικήσει τόν δαίμονα τῆς ἀνηθικότητος! Εἶναι ἀδύνατον! Καμία προκοπή δέν μπορεῖ νά ὑπάρχει -μά καμία δέν μπορεῖ νά ὑπάρχει- ἄν δέν ἔχει ὑπερνικηθεῖ ὁ δαίμων τῆς ἀνηθικότητος, τῆς πορνείας δηλαδή.
Πῶς μπορεῖ νά ξεπεραστεῖ. Ἐπειδή παίρνω κάποια στοιχεῖα μόνον ἀπό τόν Ἅγιο Κασσιανό τό Ρωμαῖο, δέν ἀνατρέχω ἀλλοῦ, δέν θά βάλω ἄλλα στοιχεῖα, γιατί ὁ σκοπός τῶν θεμάτων αὐτῶν δέν εἶναι νά τό ἐξαντλήσουμε τό θέμα· ἁπλῶς μέ τήν εὐκαιρία πού ἔχουμε ἐδῶ πού μιλάει ὁ Τωβίτ πρός τόν γιό του τόν Τωβία, ἐμεῖς ἐκμεταλευόμεθα αὐτήν τήν εὐκαιρία καί λέμε μερικά πραγματάκια, ξαναλέγω, δέν θά ἐξαντλήσουμε τό θέμα παρά μόνο μερικά θά ποῦμε. Πῶς ξεπερνιέται; Πρῶτα-πρῶτα μέ τήν πίστη στόν Χριστό. Θά μοῦ πεῖτε: «Πῶς αὐτό;». Ἀκοῦστε τί θά πεῖ ὁ ἀγωνιζόμενος, καί τί θά πεῖ πίστη στόν Χριστό. Γιατί γιά μιά στιγμή θά πεῖτε: «Τί σχέση ἔχει τό ἕνα μέ τό ἄλλο; Ἐγώ αἰσθάνομαι αὐτήν τήν ἐπιθυμία, ἀλλά πιστεύω καί εἰς τόν Χριστό». Πιστεύω εῖς τόν Χριστό θά πεῖ: ὄχι ἁπλῶς πιστεύω στήν ὕπαρξη τοῦ Χριστοῦ ἤ στήν θεότητά Του· πιστεύω καί στά λόγια Του (ὑπογραμμίζω, ἐπαναλαμβάνω) πιστεύω καί εἰς τά λόγια Του. Μερικοί πιστεύουν ὅτι μπορεῖ νά ξεχωρίζουν τά πράγματα· πιστεύω μέν στόν Χριστό, ἀλλά ὅταν τοῦ πεῖς: «Μά ὁ Χριστός τό εἶπε αὐτό…», «Ἒ, καλά, τώρα, εἶναι ἄλλο πρᾶγμα αὐτό»... Μά δέν μπορεῖς νά τά ξεχωρίσεις, δέν εἶναι δυνατόν. Ἔτσι ξεπερνῶ τόν πειρασμό μέ τήν πίστη στόν Χριστό θά πεῖ· θά πρέπει νά μή μετέχω τήν ἁμαρτία, γιατί τό εἶπε ὁ Χριστός. Ἔτσι καί μόνο αὐτό νά ἐγκαθιδρυθεῖ μέσα στήν καρδιά σας, παιδιά, σᾶς τό λέγω ἀλήθεια, παιδιά, θά ‘χετε νικήσει. Τό εἶπε ὁ Χριστός! Τελείωσε! Καί μάλιστα οὔτε θά ὑπάρχει καμμία ἐξωτερική καταπίεση, οὔτε κανένα εἰδικό μάντρωμα… τίποτα, δέν χρειάζεται τίποτα. τίποτα. Ἐδῶ βλέπει κανείς τήν ἐν Χριστῷ ἐλευθερία. Ὅτι δηλαδή δέν ἔχω ἀνάγκη κάποιος νά μέ πιέσει, νά μέ κλειδώσει, νά μέ βάλει στό μπαλαοῦρο, νά μέ βάλει μέσα στό ὑπόγειο, νά μοῦ πεῖ: «Δέν θά βγεῖς γιά νά μήν κάνεις τήν ἁμαρτία». Δέν θέλω νά κάνω τήν ἁμαρτία. Καί δέν θέλω νά κάνω τήν ἁμαρτία, διότι ὁ Χριστός λέγει ὅτι αὐτό εἶναι ἁμαρτία. Αὐτό εἶναι. Αὐτό θά πεῖ «ἐλεύθερος νέος». Σπουδαῖο! Μά πάρα πολύ σπουδαῖο!
Νά σᾶς πῶ κι ἕνα μυστικό προσωπικό; Καί σέ μένα μοῦ ἐτέθη -Γιατί φυσικά ἄνθρωπος δέν εἶμαι; Φυσικά ἐφηβεία δέν πέρασα ὅπως ἐσεῖς;- καί σέ μένα μοῦ ἐτέθη, κι ὅταν τό βρῆκα γραμμένο στήν Ἁγία Γραφή εἶπα (δέν εἶχα αὐτήν τήν πολυτέλεια τῶν ὅσων ἀκοῦτε ἐσεῖς στήν ἐποχή μου): «Τό λέγει ὁ Χριστός καί τέλειωσε! Τέλειωσε, τό λέει ὁ Χριστός. Τέλειωσε, πάει, αὐτό εἶναι. Δέν παθαίνει κανείς, οὔτε ψυχώσεις, οὔτε τίποτα, τίποτα, τίποτα, ἀπ’ ὅλα αὐτά». Καί μήν ξεχνᾶτε, εἶναι ἀκριβῶς αὐτό πού λέγει ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης στήν Α’ του Ἐπιστολή (ε, 4)· «Καὶ αὕτη ἐστὶν ἡ νίκη- ἀποτείνεται στούς νέους…- ὦ νεανίσκοι… κλπ.- ἡ νικήσασα τὸν κόσμον, ἡ πίστις ἡμῶν». Τί εἶναι ἐκεῖνο, ὦ νέοι μου, -λέει ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης- πού σᾶς κάνει νά ὑπερνικᾶτε τόν κόσμο, τίς ἡδονές του, τίς ὁρμές του…; Ἡ πίστις σας». Ποιά πίστη; Ὃτι τό εἶπε ὁ Χριστός. Τελείωσε. Εἶναι φοβερή αὐτή ἡ δύναμις τῆς πίστεως. Διότι ὁ κόσμος προσφέρει πολλές θέσεις, οἱ ὁποῖες θέσεις ἀποπροσανατολίζουν. Γιά νά μείνεις, λοιπόν, προσανατολισμένος ἄνθρωπος καί νά πεῖς: «Αὐτό καί τίποτε ἄλλο», πρέπει νά πιστέψεις εἰς τόν Ἰησοῦν Χριστόν. Πιστεύω καταλάβατε τί θά πεῖ πίστις, ἐπάνω στά πράγματα αὐτή ἡ πίστις, ὄχι πίστις ἀφηρημένη ὑπόθεση.
Ἀκόμη, χρειάζεται νά καταλάβουμε ὅτι ἐπειδή ὁ ἀγών εἶναι μεγάλος, δύσκολος, θά πρέπει νά γίνει μέ τή βοήθεια τοῦ Χριστοῦ, χωρίς τήν ὁποία βοήθεια δέν θά πετύχουμε. Κι ἅμα λέμε βοήθεια, ἐννοοῦμε νά μᾶς δοθεῖ ἡ χάρις τοῦ Χριστοῦ. Λέγει πάλι ὁ Ἅγιος Κασσιανός ὁ Ρωμαῖος: «Μή τῇ ἡμετέρα δυνάμει καί τῇ ἀσκήσει θαρρήσωμεν, ἀλλά τῇ βοηθεία τοῦ Δεσπότου ἡμῶν Θεοῦ, ὑπέρ φύσιν ἐστί τό πρᾶγμα». «Μήν πάρουμε θάρρος ὅτι ἔχουμε δική μας δύναμη κι ὅτι ἐμεῖς ἔχουμε τήν ἄσκηση κι ὅτι θά πετύχουμε κάτι. Ὄχι, ἀλλά μέ τή βοήθεια τοῦ Κυρίου μας θά τό πετύχουμε αὐτό». Εἶναι ἐκεῖνο πού ὁ Χριστός εἶπε, κι ἴσως ἅμα τό διαβάζετε νά ἔχετε καί μιά ἀπορία. Ὅτι «χωρίς ἐμοῦ -λέει στό 15ο κεφάλαιο στό Κατά Ἰωάννην Εὐαγγέλιο- οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν». «Χωρίς Ἐμένα δέν μπορεῖτε νά κάνετε τίποτα». Καί θά πεῖ κανείς: «Γιατί δέν μποροῦμε νά κάνουμε; Τόσα καί τόσα πράγματα μποροῦμε νά κάνουμε». Λοιπόν, παιδιά, ἔχουμε κι ἕνα παράλληλο χωρίο. Ὅταν κάποτε ἐκεῖνος ὁ πλούσιος νεανίσκος γύρισε τήν πλάτη του καί ἔφυγε, καί τρόμαξαν οἱ μαθητές ὅταν ὁ Χριστός εἶπε ὅτι πόσο δύσκολο πρᾶγμα εἶναι νά μπεῖ ὁ πλούσιος στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ, σάν νά περάσει ἀπό τήν τρύπα τῆς βελόνης νά περάσει ἕνα χοντρό σκοινί. Γκαμήλα ἤ καμήλα εἶναι καί τό ζῶο καμήλα, εἶναι καί τό παλαμάρι. Τό πολύ χοντρό σκοινί. Ὅ,τι θέλετε παίρνετε. Καί τό ἕνα καί τό ἄλλο δέν περνοῦν ἀπό τήν τρύπα τῆς βελόνης. Ἀλλά, ἐν τοιαύτῃ περιπτώσει, ἐτρόμαξαν οἱ μαθητές: «Καί ποιός μπορεῖ νά τό πετύχει αὐτό! Νά μπεῖ στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ (ἄν εἶναι ὑποτεθεῖ κάποιος πλούσιος);». Καί εἶπε: «Αὐτά πού εἶναι ἀδύνατα στούς ἀνθρώπους, εἶναι δυνατά στόν Θεό». Ὁ πλούσιος μπορεῖ νά μπεῖ στή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ μέ τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Γιατί; Γιατί ὁ πλοῦτος «τραβάει» πρός τόν κόσμον. Ἔτσι καί ἐδῶ, μπορεῖς νά πετύχεις τήν ἐγκράτεια, ὅπως πέτυχαν καί πετυχαίνουνε πολλοί ἄνθρωποι ἔξω ἀπ’ τήν ἐκκλησία, ἔξω ἀπ’ τό βάπτισμα, ἔξω ἀπό τόν Χριστιανισμό. Κι ὁ Πλάτων ἐγκρατής ἦταν. Καί ὁ Εὐριπίδης ἐγκρατής ἦτο. Καί ὁ Σοφοκλῆς ἐγκρατής ἦτο. Ἀπό κείμενα δικά τους, μιλάω τώρα καί τό λέγω αὐτό. Προσέξτε· δέν εἶναι νά εἶσαι ἁπλῶς ἐγκρατής, ἀλλά νά δώσεις καί νόημα σ’ αὐτήν τήν ἐγκράτεια. Αὐτό εἶναι ἀδύνατο νά τό ἐπιτύχεις χωρίς -ὅπως λέει ὁ Ἱερός Χρυσόστομος- τήν θείαν ροπήν, δηλαδή τήν θεία βοήθεια, τήν χάρη τοῦ Χριστοῦ. Ἔτσι, λοιπόν, ἄς τό καταλάβουμε. Καί ἐξηγεῖ ὁ Ἅγιος Κασσιανός καί λέγει: «Γιατί; Γιατί εἶναι ὑπέρ φύσιν τό πρᾶγμα. Εἶναι μιά ὑπόθεσις πού δέν εἶναι στά μέτρα μας μόνο. Χρειαζόμαστε την βοήθεια τοῦ Θεοῦ».
Ἕνα τρίτο σημεῖο. Χρειάζεται ταπείνωσις γιά νά γίνουν ὅλα αὐτά. Καί ἡ πίστις καί ἡ βοήθεια τοῦ Χριστοῦ… γιατί; «Ἧς χωρίς (τῆς ὁποίας ταπεινώσεως, χωρίς ταπείνωση -λέγει πάλι ὁ Ἅγιος Κασσιανός- οὐδέ πορνείας οὐδέ τῶν ἄλλων δυνήσεταί τις περιγενέσθαι». «Κανείς, ὄχι μόνο τό θέμα πού κουβεντιάζουμε, ἀλλά καί ὁποιοδήποτε ἄλλο, δέν θά μπορέσει ποτέ νά ὑπερτερήσει χωρίς ταπείνωση». Νά σᾶς πῶ ἕνα μικρό παράδειγμα; Ὅταν ἐγώ θά σοῦ πῶ ἐσένα -εἶμαι ὁ πνευματικός σου- καί θά σοῦ πῶ: «Παιδί μου κοίτα, μήν κάθεσαι νά βλέπεις τηλεόραση, διότι θά πάθεις πανωλεθρία». Ἐσύ λές (ἀπό μέσα σου): «Γιατί θά πάθω πανωλεθρία; Ἐγώ θά δῶ. Εἶμαι δυνατός καί δέν παθαίνω τίποτα». Ἀλλά αὐτό σημαίνει ἀπουσία ταπεινώσεως. Ταπείνωση θά πεῖ ἀποδέχομαι ἐκεῖνο τό ὁποῖο μοῦ λέγει ὁ Θεός, μοῦ λέγει ἡ Ἐκκλησία, μοῦ λέγει ὁ πνευματικός. Ἄν, λοιπόν, μείνεις στήν δική σου τήν δύναμη, τότε… ὦ, τότε θά ἀναποδογυριστεῖς πάρα πολύ γρήγορα. Θυμᾶμαι ἕναν παλιό-παλιό φίλο, ἔφηβος ἤμουνα… ὄχι νέος ἤμουνα, εἶχα ὑπηρετήσει στρατιώτης καί εἶχα ἀπολυθεῖ, ἕνας, λοιπόν, ἄλλος φίλος, εἶχε πάει τότε στρατιώτης, καί τοῦ ἔλεγα μερικά πράγματα: «Πρόσεξε, μήν κάθεσαι, φέρ’ εἰπεῖν, ν’ ἀκοῦς συζητήσεις τῶν συναδέλφων, διότι θά σέ βάλουν σέ πειρασμό! Μή ἐτοῦτο… μή ἐκεῖνο…», τοῦ ‘πα μερικά πράγματα. «Ἄ, ὄχι», μοῦ λέει, «ἐγώ δέν αἰσθάνομαι ὅτι θά μποροῦσα νά παρασυρθῶ» -ἀπουσία ταπεινώσεως! Τοῦ λέγω: «Ἐγώ σέ εἰδοποιῶ καί λάβε τά μέτρα σου». Παιδιά, ξέρετε τί ἔγινε; Ὕστερα ἀπό λίγο καιρό, γιατί δέν ἐπρόσεξε. Μοῦ ἔστειλε ἕνα γράμμα ‘’SOS” : «Καίγομαι, γλύτωσέ με!». «Τώρααα! Ἐφόρτωσες, ἐγέμισες τίς ἀποθῆκες σου μέ ὑλικό πού καίγεσαι, καί τώρα φωνάζεις, ὅτι πῆρε ἡ ἀποθήκη φωτιά;». Γι’ αὐτό, ταπείνωση θά πεῖ: Σοῦ εἶπε ὁ Θεός κάτι; Τό διάβασες στήν Ἁγία Γραφή; Σοῦ τό εἶπε ὁ πνευματικός; Θά πεῖς: «Ἒτσι πρέπει νά ‘ναι». «Μά δέν τό καταλαβαίνω». «Μά ἀφοῦ ἔτσι λέγεται; Ἒτσι πρέπει νά ‘ναι». «Μά ἔχω δυνάμεις». «Τίποτα, ἀφοῦ λέγεται ἔτσι, ἔτσι πρέπει νά ‘ναι». Αὐτό θά πεῖ ταπείνωση, καί ἄς τό προσέξουμε γιατί εἶναι πάρα πολύ σημαντικό. Καί δέν εἶναι μόνο στό θέμα αὐτό. Εἶναι καί σ’ ὅλα τ’ ἄλλα θέματα.
Καί πάλι μιά πού θυμήθηκα καί γύρισα μερικές δεκαετίες πίσω, ὅταν ὑπηρετοῦσα, μέσα σ’ ἐκεῖνα τά… μάλιστα τίς πρῶτες μέρες μαθαίνουν οἱ στρατιῶτες μερικά πράγματα, μέσα στό πρόγραμμα τῶν κάποιων πού ἔπρεπε νά μάθουμε ἤτανε καί πῶς νά διπλώνουμε τίς κουβέρτες μας. Ἔ, ἐγώ ἔδειξα μία ὑπερηφάνεια ἀναμφισβήτητα…: «Τώρα», λέω, «ἐγώ δέν ξέρω νά διπλώσω μία κουβέρτα; Ἂν εἶναι δυνατόν!». Καί δέν πρόσεξα πῶς διπλώνεται μία κουβέρτα. Παιδιά, ὅταν ἔγινε ἡ ἐπιθεώρηση, ὁ μόνος πού δέν εἶχε σωστά διπλωμένη τήν κουβέρτα ἤμουν ἐγώ. Γιατί; Διότι διπλώνεται μέ τόν τρόπο «φάκελον»… ἔ, πού στό σπίτι μας δέν κάνουμε φάκελο τήν κουβέρτα, τήν διπλώνουμε ἁπλᾶ. Ὁπότε δέν τό εἶδα -ἀπό ὑπερηφάνεια δέν τό εἶδα! «Ἐγώ ξέρω» … ἄχ αὐτό τό «ἐγώ ξέρω»… «ἐγώ ξέρω»… «ἐγώ ξέρω»- κι ὅταν πέρασε ἡ ἐπιθεώρηση τό βρῆκε λανθασμένο. Καί εἶπα: «Ποτέ μή λές ‘’τό ξέρω’’». Πῆρα ἕνα ὡραῖο μάθημα. Μπορεῖ νά ξέρετε, παιδιά, πῶς τηγανίζουν τίς πατάτες. Καί σᾶς λέει κάποιος: «Νά σᾶς πῶ πῶς τηγανίζονται οἱ πατάτες;». Μήν πεῖτε: «Τό ξέρω». Διότι ὑπάρχουνε τόσοι τρόποι, πού πάντα κάτι καινούριο θά μαθαίνουμε. Αὐτό θά πεῖ ταπείνωσις. Ποτέ ὑπερηφάνεια, καί νά ποῦμε: στηρίζομαι στίς δυνάμεις μου, στηρίζομαι στήν γνώση μου κ.ο.κ.
Τέταρτον. Αὐτά, βέβαια, πού λέμε εἶναι γιατί χρειαζόμαστε τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Ἐμεῖς τί πρέπει νά προσφέρουμε, ἐν προκειμένῳ; Τέταρτο σημεῖο λοιπόν: «Χρὴ δὲ τὸ τὴν καρδίαν πάσῃ φυλακῇ τηρεῖν ἀπὸ ῥυπαρῶν λογισμῶν». Λέγει ὁ Ἅγιος Κασσιανός ὅτι πρέπει μέ κάθε τρόπο νά φυλάξουμε τήν καρδιά μας ἀπό κάθε βρώμικο λογισμό. Εἶναι ἡ φαντασία… εἶναι οἱ ἐπιθυμίες… εἶναι ὅλα αὐτά. Ξέρετε ἡ εἰκόνα γίνεται ἐπιθυμία, καί ἡ ἐπιθυμία γίνεται βούλησις, γίνεται πράξις. Μέ κάθε τρόπο, λοιπόν, θά φυλάξουμε τόν ἑαυτό μας ὡς πρός τό θέμα τῶν λογισμῶν! Σπουδαῖο. Κι ἀκόμη, λέει: «Ἀλλά προσήκει κατά τό γεγραμμένον εἰς τάς πρωΐας ἀποκτείνειν πάντας τούς ἁμαρτωλούς τῆς γῆς». Αὐτό εἶναι γραμμένο στόν 100ο ψαλμό στόν 8ο στίχο, ὅτι τά πρωϊνά πρέπει νά σκοτώνουμε ὅλους τούς ἁμαρτωλούς τῆς γῆς. Ποιοί εἶναι «οἱ ἁμαρτωλοί τῆς γῆς»; Καί τί εἶναι τά πρωϊνά; Οἱ ἁμαρτωλοί τῆς γῆς εἶναι οἱ λογισμοί. Ξέρετε ὅτι οἱ Νηπτικοί Πατέρες ἔπαιρναν αὐτά πού ἀποτελοῦσαν τήν Ἱστορία καί τά ἔκαναν θέματα πνευματικά. Οἱ ἁμαρτωλοί τῆς γῆς, λοιπόν, εἶναι οἱ λογισμοί οἱ πονηροί. Καί τί θά πεῖ «τά πρωϊνά νά σκοτώνονται;». Πρωΐ εἶναι τό ξεκίνημα τῆς ἡμέρας, πού σημαίνει: Μόλις ξεκινήσει ἕνας κακός λογισμός (μόλις ξεκινήσει!), θά πρέπει ἀμέσως νά τόν σκοτώσουμε τόν λογισμό αὐτόν. Δηλαδή νά τόν ἐξορίσουμε, νά τόν βγάλουμε, νά τόν ἐξαφανίσουμε, γιά νά μποροῦμε νά σωθοῦμε!
Ἀλλά ἔχουμε ἀκόμη μερικά πραγματάκια νά ποῦμε, πρῶτα ὁ Θεός, τήν ἐρχομένη Κυριακή.
13η ομιλία στην κατηγορία "Ἡ Πνευματική Διαθήκη τοῦ Τωβίτ".
►Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Ἡ Πνευματική Διαθήκη τοῦ Τωβίτ. " εδώ ⬇️
https://arnion.gr/index.php/palaia-diauhkh/h-pnevmatikh-diauhkh-toy-tvbit
↕️
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/blog-post_7.html?m=1
Ἀπομαγνητοφώνηση, ψηφιοποίηση: Ἠλίας Τσακνάκης.
Επιμέλεια κειμένου : Ελένη Λιναρδάκη, φιλόλογος.
🔸Λίστα ομιλιών της σειράς
«Ἡ Πνευματική Διαθήκη τοῦ Τωβίτ».🔻
https://drive.google.com/file/d/1RZ1sYHVgLqBWiFNCBGi90Z__kjEnhr2H/view?usp=drivesdk
💠Πλήρης απομαγνητοφωνημένες σειρές ομιλιών (Βιβλία).
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/search/label/%F0%9F%92%A0%CE%A0%CE%BB%CE%AE%CF%81%CE%B7%CF%82%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%BF%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CF%82%20%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AD%CF%82%20%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CF%8E%CE%BD%20%28%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%B1%29.?m=1
🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk
__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0
Όλες οι ομιλίες ~4.487~ του μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/4487.html?m=0
📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=0
📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0
__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share
Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk
†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.
