Φυσικά δέν θά μιλήσουμε εἰδικά γιά τήν πορνεία-γιά τήν ἀνηθικότητα, γιατί ἤδη μιλήσαμε, ἀλλά θά μιλήσουμε γιά ἕνα τεχνικό θέμα, τό ὁποῖο θά τούς ἀπασχολήσει ἴσως εἰς τό μέλλον ἤ καί μπορεῖ ἀκόμη καί νά ὑπάρχουν νέα παιδιά/νέοι πού ἤδη νά τούς ἀπασχολεῖ. Γι’ αὐτό θά παρακαλέσω ἰδιαιτέρως προσέξετε. Βέβαια μετά ἀπό τά 18 χρόνια, βιολογικά, ὁ νέος εἶναι ὥριμος, δηλαδή θά μποροῦσε νά συμπήξει οἰκογένεια. Θά σᾶς ἀνέφερα ὅτι ὁ παπποῦς μου (ἀπό τήν μητέρα μου) ἦταν 18 ἐτῶν ὅταν παντρεύτηκε, ἡ γιαγιά μου ἦταν 14 ἐτῶν καί ἔκαναν 10 παιδιά, πέντε ἀγόρια καί πέντε κορίτσια. Ἡ δέ μητέρα μου ἦταν ἀπό τά τελευταῖα παιδιά. Ἴσως ἡ προτελευταῖα ἦτο ἡ μητέρα μου. Πάντως ἐκεῖνο τό ὁποῖο μπορῶ νά σᾶς πῶ εἶναι ὅτι ὁ νέος μετά τά 18 του, καί βιολογικά, εἶναι ἕνας ὥριμος. Μάλιστα ὁ Ἱερός Χρυσσόστομος -κι αὐτό μ’ ἔχει ἐντυπωσιάσει- μιλώντας γιά τόν γάμο τῶν νέων ὁμιλεῖ περί γάμου –προσέξτε!- πρό τῆς στρατείας. Ἔτσι τό λέγει. Δηλαδή ὁ νέος νά παντρευτεῖ πρίν πάει στρατιώτης. Κι ἔχει μάλιστα κάποια δυνατά ἐπιχειρήματα πάνω εἰς τό θέμα αὐτό. Ἐκεῖνο ὅμως πού κυριώτατα ἀπασχολεῖ τόν ἱερό Πατέρα εἶναι ὁ καημός του/ ὁ φόβος του μήπως ὁ νέος παρασυρθεῖ καί πέσει στήν ἀνηθικότητα. Ἀνεξάρτητα δηλαδή ἀπό τά πλεονεκτήματα πού μπορεῖ νά ἔχει ἡ περίπτωσις ἑνός πού θά ἐπαντρεύετο (θά ἤρχετο σέ γάμου κοινωνία) σέ νεαρά ἡλικία. Αὐτό κυρίως τόν ἐνδιέφερε. Διότι ὁ Ἱερός Χρυσόστομος δέν ἔβλεπε μόνο τό θέμα γάμος, ἔβλεπε τό θέμα σωτηρία, τό θέμα ἁμαρτία, κι αὐτό ἦταν ἐκεῖνο πού τόν ἔκαιε. Γι’ αὐτό τόν λόγο ὁμιλεῖ καί λέγει: «Καλό θά ἦταν οἱ νέοι νά παντρευτοῦν πρό τῆς στρατείας». Ἀλλά καί γιατί -ὄχι μόνο βιολογικά- ἀλλά καί συναισθηματικά τά πράγματα θά εἶναι καλύτερα. Αὐτό τό σημεῖο τό τονίζει ἰδιαιτέρως ὁ ἱερός Πατήρ.
Διότι ὅταν ἀρχίσει ὁ ἄνθρωπος νά μεγαλώνει, μπαίνει ἀρκετός ὀρθολογισμός, καί μάλιστα ἄν περάσει τήν τρίτη δεκαετία καί πηγαίνει στήν τετάρτη δεκαετία καί στήν πέμπτη δεκαετία τῆς ζωῆς του, δέν εἶναι πιά ἐκεῖνος ὁ ἄνθρωπος πού θά μποροῦσε νά θεωρηθεῖ «θερμός» συναισθηματικά. Ἔ… πολλές φορές ἕνας ἄνθρωπος πού δοκίμασε πιθανῶς πολλά πράγματα, σάν ξεθυμασμένος, θά λέγαμε, συναισθηματικά εἶναι ὁ ἄνθρωπος αὐτός, δέν μπορεῖ νά δεῖ μία ἀποκλειστικότητα μέσα στόν γάμο του… κι ἄλλα πολλά… Ὅπως κι ἄν ἔχει τό πρᾶγμα, τό θέμα εἶναι ὅτι καλό θά ἦταν νά ὑπάρχει -ὅπως σᾶς ἐξήγησα- αὐτή ἡ σύντομη (χρονικά σύντομη) προσφορά στόν γάμο, δηλαδή νά ἔρθει γρήγορα εἰς τόν γάμον. Τό θέμα ὅμως αὐτό τοῦ χρόνου τοῦ γάμου -πότε δηλαδή κανείς θά μποροῦσε νά παντρευτεῖ- δέν μπορεῖ νά κριθεῖ μόνον ἀπό τά βιολογικά ἤ τά συναισθηματικά στοιχεῖα, ἀλλά καί ἀπό κάποια ἄλλα στοιχεῖα, τά λεγόμενα κοινωνικά στοιχεῖα -αὐτό θέλω νά προσέξετε!-πού ποικίλλουν ἀπό ἐποχή σέ ἐποχή κι ἀπό τόπο σέ τόπο.
Στόν λεγόμενο δυτικό μας πολιτισμό τά πράγματα εἶναι ἀλλιώτικα, τά κριτήρια τοῦ γάμου κυριώτατα εἶναι κοινωνικῆς φύσεως. Σήμερα ἕνα ἀγόρι (συνήθως) ἔχει βλέψεις πρός μίαν ἀνωτέραν παιδείαν. Συνήθως. Σήμερα ὅλα τά παιδιά πᾶνε σχολεῖο. Ὑπῆρξαν ἐποχές, ὑπῆρξαν μάλιστα λίγο πιό πίσω ἀπό σᾶς πού ἴσως δέν πήγαιναν ὅλα τά παιδιά στό σχολεῖο. Τώρα, ὅμως, τά παιδιά αὐτά πηγαίνουν στό σχολεῖο, ὅλα, καί ὅπως σᾶς εἶπα ὑπάρχουν αὐτές οἱ βλέψεις γιά μιά ἀνωτέρα παιδεία. Ἤ ἀκόμη καί σέ μιά ἐπαγγελματική κατάρτιση πού κι αὐτή ἤ κατωτέρα εἶναι, εἴτε μέση εἶναι, εἴτε ἀνωτέρα εἶναι, κι αὐτή βεβαίως ἀπαιτεῖ κάποιο χρόνο. Αὐτό σημαίνει ὅτι ὁ χρόνος γιά νά ἔλθει κανείς σέ γάμου κοινωνία, ἐπιμηκύνεται, μακραίνει. Κατόπιν εἶναι καί ἡ επαγγελματική τακτοποίηση. Ἐάν κάποιος πάρει ἕνα πτυχίο, δέν εἶναι αὐτό ἀρκετό γιά νά μπορεῖ νά ζήσει, πρέπει νά ξεκινήσει νά βρεῖ μιά ἐργασία. Καί ξέρετε πόσο δύσκολο σήμερα εἶναι νά τακτοποηθεῖ κανείς ἐπαγγελματικά. Καί αὐτή ἡ ἐπαγγελματική τακτοποίηση πού εἶναι ἐπαγγελματική, κι αὐτή μέ τή σειρά της ἐπιμηκύνει τόν χρόνον τοῦ γάμου. Ἀκόμη ἔχουμε καί τή στρατιωτική θητεία. Τώρα -αὐτές τίς μέρες μάλιστα- ἔχει μειωθεῖ ὁ χρόνος τῆς στρατιωτικῆς θητείας. Ἐγώ ὑπηρέτησα 33 μῆνες! Ναί. Καί κάποιοι πρό ἐμοῦ ὑπηρέτησαν 36-37-40 μῆνες! Ἦταν, μιά ἄλλη ἐποχή. Πάντως, ὅλα αυτά, ὅπως ἀντιλαμβάνεστε, ἐπιβραδύνουν τόν χρόνον τοῦ γάμου. Δέν μπορεῖ κανείς, δηλαδή, νά ξεκινήσει νά παντρευτεῖ μόλις γίνει 18 χρονῶν, ἐνῶ μπροστά του ἔχει κάποια σχολή, κάποιο πανεπιστήμιο, ἔχει τήν θητεία του τήν στρατιωτική, ἔχει τήν ἐπαγγελματική του τακτοποίηση. Ἔτσι ὁ χρόνος πηγαίνει παραπέρα και παραπέρα. Ἄν ὁ νέος σέβεται τόν Θεό καί τόν ἑαυτό του θά πρέπει νά περιμένει μέ πολλή ὑπομονή καί μέ πολλή ἁγνότητα ὅταν θά ἔρθει ἡ ὥρα τοῦ γάμου. Ἔχουμε αὐτές, λοιπόν, σήμερα τίς συνθῆκες τίς κοινωνικές.
Ἄν κάποιο παιδί θά μποροῦσε νά τέλειωνε πάρα πολύ γρήγορα τή θητεία του ἤ δέν θά εἶχε νά σπουδάσει παρακάτω γιατί ἔχει δουλειά δική του, γιατί νά μήν παντρευτεῖ νωρίτερα; Ἀλλά δέν μιλᾶμε γιά κάποιες περιπτώσεις, γιά κάποιες ἐξαιρέσεις, μιλᾶμε γενικότερα. Ἔτσι ἄν θά πρέπει νά λάβει ὑπόψιν ὅτι ὁ χρόνος πού θά ἔρθει γιά νά παντρευτεῖ καί εἶναι ἐπιμηκυμένος, θά πρέπει νά μήν ἀφήνει τήν καρδιά του, καί τίς αἰσθήσεις του τῆδε κακεῖσε νά γυρίζουν, ὥστε νά φτάσει νά αἰχμαλωτιστεῖ ἡ καρδιά του σέ μιά περίοδο κοινωνικῆς ἀνωριμότητος καί νά ἐπιζητᾶ κατόπιν τόν γάμον. Εἶναι πάρα πολύ δύσκολο –πιστεύω τό καταλαβαίνετε- ὅταν ἕνας νέος θά μποροῦσε στά 18 του, νά λέγει ὅτι θέλει νά παντρευτεῖ, γιατί γνώρισε μιά κοπέλα, ὅταν μπροστά, ὅμως, ἔχει ὅλα ἐκεῖνα τά ὁποῖα εἴπαμε προηγουμένως. Καί νά ἐπιμένει καί νά θέλει ἔτσι τά πράγματα νά γίνουν. Σᾶς ἐρωτῶ: Τεχνικῶς θά ἦταν αὐτά τά πράγματα εὔκολα; Ὁ ἴδιος σέ τί δυσκολίες θά ἔμπαινε; Τό σπίτι του, ὃπως καί τό σπίτι τῆς κοπέλας, σέ τί δυσκολίες θά ἔμπαινε; Αὐτό ἤθελα νά προσέξουν τά ἀγόρια. Κυριότατα αὐτό. Μήν ἀφήνουν τά μάτια τους καί τίς αἰσθήσεις τους καί τήν σκέψη τους καί τήν φαντασία τους, καί τήν καρδιά τους -νά τό πῶ μιά δεύτερη φορά- νά στρέφεται πρός τό ἄλλο φῦλο, ἀφοῦ κοινωνικά εἶναι ἀκόμη ἀνώριμοι.
Ἄν πάλι λέγουν: «Ναι, γνωριστήκαμε… Γνώρισα μία κοπέλα (θά πεῖ τό ἀγόρι)… ξέρετε… ἔτσι μέ μίαν ἁγνότητα κινούμεθα, μέ μία φιλία κινούμεθα, καί θά περιμένουμε… θά περιμένουμε. Ὅταν τά πράγματα τακτοποιηθοῦν, νά ἔρθουμε σέ γάμου κοινωνία». Δύο πράγματα εἶναι πιθανά. Κι αὐτά, βεβαίως, μᾶς τά δείχνει αὐτή ἡ ἐμπειρία τῆς ζωῆς. Οἱ νέοι μας δέν ἔχουν ἐμπειρία, καί πολλές φορές ὅταν τούς λέμε ὅτι αὐτό μπορεῖ νά συμβεῖ ἤ ἐκεῖνο, δέν τό ἀντιλαμβάνονται. Λοιπόν, παιδιά, ἡ πρώτη περίπτωσις εἶναι ὅταν θά ἐπιμηκυνθεῖ ἕνας χρόνος γνωριμίας, νά ὑπάρξει πτώση στήν πορνεία. Δηλαδή, νά συνηθίσουν καί νά φτάσουν στό σημεῖο ἐκεῖνο πού τελικά νά πέσουν μεταξύ των στήν ἁμαρτία. Τό δεύτερο σημεῖο εἶναι τό ἐξῆς. Εἶναι ἡ δημιουργία μιᾶς καταστάσεως μετεωρισμοῦ. Διότι ὅταν θά πρέπει νά περιμένουν… (Πόσα χρόνια; Δυό-τρία τέσσερα-πέντε-ἔξι;) -ὑπάρχουν νέοι μας οἱ ὁποῖοι κάπως ἔτσι τά βγάζουνε καί τά λογαριάζουνε… μά πῶς θά ‘ταν δυνατόν νά περιμένεις 5-6 χρόνια, νά ἔρθει ἡ ὥρα τοῦ γάμου; Αὐτό δέν σοῦ δημιουργεῖ μές στήν ψυχή καί σέ σένα καί στήν κοπέλα ἕνα αἴσθημα μετεωρισμοῦ; Δηλαδή νά αἰσθάνεσαι ξεκάρφωτος; Νά αἰσθάνεσαι ἀτακτοποίητος; Αὐτό τό πρᾶγμα δέν σέ ἐνοχλεῖ; Αὐτό δέ, ὄχι ἁπλῶς ἐνοχλεῖ, ἀλλά καί φοβερά κουράζει. Καί κουράζει καί τούς δύο. Ἀντιλαμβάνεστε, λοιπόν, ὅτι ἔχουμε μία μειονεκτική κατάσταση. Ἤ στήν ἁμαρτία θά πέσουν ἤ τό ἄλλο στόν μετεωρισμό, πού σᾶς εἶπα. Μή νομίσετε ὅμως, καί στήν πορνεία νά πέσουν, ὁ μετεωρισμός ἤδη ὑπάρχει: Πότε θά παντρευτοῦν, πότε θά τελειώσουν; «Πότε θά πάρω τό πτυχίο», νά λέει ὁ νέος. «Ποῦ θά βρῶ δουλειά, πότε θά πάω στρατιώτης;». Καί ἀκόμη ἔχει παρατηρηθεῖ ὅτι μία παρατεταμένη μνηστεία ἤ μία ἀναμονή ἁπλῶς, ὅπως τώρα τά λέμε, πολύ συχνά -πολύ συχνά!- κατά τίς στατιστικές, ὁ γάμος αὐτός δέν θά εἶναι εὐτυχής. Καταλήγουν -πολλάκις!- σέ διαζύγιο. Διότι κουράζονται, ὅταν ἔρθει ἡ ὥρα τοῦ γάμου, γι’ αὐτούς δέν κάνει πιά τίποτε ἐντύπωση, ἔχουν τρόπον τινα, ξεθυμάνει, ἐξατμιστεῖ καί πολλάκις φτάνουμε ἤ σέ μία δυστυχισμένη ζωή συζύγων ἤ σέ ἕνα, ὅπως σᾶς εἶπα, διαζύγιο. Τό συμπέρασμα εἶναι ὅτι δέν συμφέρει (ἀποτείνομαι πάντα στά ἀγόρια) οὔτε πνευματικά, οὔτε κοινωνικά, ἀφοῦ τά θέματα εἶναι κοινωνικά κυριώτατα νά ξεκινοῦν -τά ἀγόρια μας πάντα, ἔ;- νά ἀναζητοῦν ἀπό τά ἐφηβικά/ἀπό τά νεανικά τους χρόνια, νά ἀναζητοῦν τήν σύντροφόν των. Θά παρακαλέσω αὐτά νά τά ‘χετε ὑπόψη σας, νά τά θυμόσαστε, καί τά λέμε γιά πρόληψη ὄχι γιά θεραπεία, διότι ὅταν ἔρθει ἐκείνη ἡ ὥρα δέν ξέρω τί θά μποροῦσε νά θεραπεύσει μία κατάσταση πού προϊωνίζεται δύσκολη.
Παρακαλῶ, λοιπόν, νά τό ‘χετε ὑπόψη σας, κοιτᾶτε τήν δουλειά σας, νά λέτε: «Εἶμαι μαθητής, εἶμαι ἀκόμη παιδί, θά κοιτάξω τό σχολειό μου, θά κοιτάξω ἐκεῖνα τά ὁποῖα ἔχω καί τίποτε ἄλλο». Θυμοῦμαι μιά ἱστορία -εἶναι πάρα πολύ παλιά, αὐτός πού μᾶς τό ‘λεγε εἶναι μακαρίτης, πρό πολλῶν ἐτῶν μακαρίτης- ἦταν τότε μαθητής μιᾶς Ναυτικῆς Σχολῆς, πήγαινε νά μάθει μηχανικός γιά τά καράβια. Εἶχε γνωρίσει μιά κοπέλα (αὐτά ἐγίνοντο στήν Ἀθήνα). Τήν γνώρισε βέβαια, ἤθελε νά τήν παντρευτεῖ, τῆς λέγει: «Κοίταξε νά δεῖς, θά πρέπει νά ταξιδεέψω ἕνα χρόνο, συνεπῶς θά σέ δῶ ὕστερα ἀπό ἕναν χρόνο». Πράγματι… ξέρετε δε, οὔτε ἕνα γράμμα, τίποτα ἕνα χρόνο, τίποτα… Ὕστερα ἀπό ἕνα χρόνο ἐμφανίστηκε. «Τί κάνεις; Καλῶς ἦρθες ἀπό τό ταξίδι…». «Ποιό ταξίδι;» λέει, «Ἐδῶ ἤμουνα». «Δηλαδή;». «Ἁπλῶς ἤθελα νά τελειώσω τήν Σχολή». Εἴδατε; «Ἢθελα νά τελειώσω τήν Σχολή»! Διότι ἀλλιώτικα τά πράγματα δέν θά πήγαιναν καθόλου- καθόλου καλά.
Θά πῶ καί κάτι -θά τό πῶ ἐπωνύμως, παρότι… ἔ, δέν ξέρω…- μέ αὐτόν τόν Εἰσαγγελέα Ἐφετῶν (καί τώρα Ἀρεοπαγίτη), τόν Δημήτριο Τσεβά, εἴμεθα πάρα πολύ φίλοι ἀπό παιδιά, πήγαινα στό σπίτι του κ.λπ… θυμοῦμαι, ὅταν τελείωσα τό Γυμνάσιο -εἶναι λίγο μικρότερος ἀπό μένα- πήγαινα καί στό χωριό του, εἴχαμε πάρα πολύ πνευματική φιλία. Κάποια φορά, κοντά στό δικό μας τό σπίτι ἔμενε μία θεία του. Τό καλοκαίρι ἐκεῖνο πού θά ἔδινε ἐξετάσεις, τόν ἔχασα βεβαίως, ὑποτίθεται ὅτι στό χωριό του διάβαζε. Αὐτός ὅμως ἤτανε στό σπίτι τῆς θείας του, ἀπό τό ὁποῖο σπίτι ἀπ’ ἔξω ἐγώ περνοῦσα κάπου τέσσερις φορές τήν μέρα, γιά κάποιον λόγο (περνοῦσα καί πήγαινα κάπου). Ἔ, ὅταν εδωσε ὁ φίλος μου ὁ Δημήτρης ἐξετάσεις, πέτυχε, μπῆκε στό Πανεπιστήμιο στή Νομική Σχολή ἦρθα νά μέ ἐπισκεφτεῖ. Τοῦ λέω: «Τί γίνεσαι; Πῶς πέρασες τό καλοκαίρι στό χωριό;». «Ποιό χωριό», μοῦ λέει, «ἤμουνα στή θεία μου τήν τάδε». «Μπά, ἀπό ἐκεῖ ἐγώ περνοῦσα τέσσερις φορές τήν ἡμέρα, δέν σέ εἶδα ποτέ». Μοῦ λέει: « ἐγώ σέ ἔβλεπα πού περνοῦσες». «Καί γιατί δέν μοῦ μιλοῦσες;» (Φίλοι! Πολύ φίλοι!). «Μοῦ λέει, δέν ἔπρεπε νά σοῦ μιλήσω, ἔπρεπε νά διαβάσω γιά νά δώσω ἐξετάσεις. Τώρα, νά ἦρθα».
Βλέπετε, σᾶς εἶπα δυό παραδείγματα, γιά νά καταλάβαιτε, παιδιά, ὅτι πρέπει κάποια πράγματα νά τά βάλουμε μπροστά, καί νά ποῦμε «Τώρα εἶμαι μαθητής», «Τώρα εἶμαι φοιτητής», «Τώρα ὀργανώνω τήν δουλειά μου, καί μετά ὅταν θά γίνουν αὐτά, τά ὁποῖα συντόμως πρέπει νά γίνουν, θά κοιτάξω νά βρῶ μιά κοπέλα νά παντρευτῶ». Ἀλλά ὄχι βεβαίως –εἶναι καί ἡ ἄλλη ἡ ἀκρότης- νά θέλω ν’ ἀποκτήσω καί τοῦτο καί κεῖνο… καί μεγάλο μαγαζί… καί μεγάλη ἐπιχείρηση… καί ἐπιστημονική καριέρα ἤ ὅ,τι ἄλλο καί νά φθάσω στά τριάντα μου καί στά τριανταπέντε μου, στά τριανταεφτά μου, καί στά τριανταεννιά μου χρόνια (γιατί ὄχι καί στά 40 … κ.λπ.), γιά νά κοιτάξω τότε νά παντρευτῶ. Ὄχι, αὐτό εἶναι μία ἄλλη ἀκρότης. Λέγει ἡ Ἁγία Γραφή: «Καιρός παντί πράγματι», «γιά τό κάθε πρᾶγμα ὑπάρχει ὁ κατάλληλος χρόνος». Αὐτόν τόν κατάλληλο χρόνο πρέπει πάντοτε νά τόν περιμένουμε, καί δέν πρέπει ποτέ νά τόν ἐκβιάζουμε. Διότι ἄν ἐκβιάζουμε αὐτόν τόν χρόνον, αὐτός ὁ ἐκβιασμένος χρόνος, κάποια μέρα, κάποια στιγμή θά μᾶς ἐκδικηθεῖ. Αὐτά τά λίγα εἶχα νά πῶ, παιδιά, γιά νά σᾶς βοηθήσω.
Καί τώρα ἐρχόμεθα σ’ ἕνα ἄλλο θέμα. Δηλαδή πάντοτε ἐπί τοῦ θέματος «Πρόσεχε σεαυτῷ, παιδίον, ἀπό πάσης πορνείας», ἔ; Θά ἐνθυμεῖσθε, πάντοτε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, τό λέγαμε, ἀναφέρεται σά ἐπιμέρους σαρκικά ἁμαρτήματα εἰς τήν Α΄ πρός Κορινθίους Ἐπιστολή του. Καί τό κάνει αὐτό γιά νά μή νομιστεῖ, ὅτι κάποιες πλευρές δέν εἶναι ἁμαρτία καί κάποιες πλευρές εἶναι ἁμαρτία. Ἐπί παραδείγματι, ὅτι ἡ πορνεία δέν εἶναι ἁμαρτία, ἀλλά εἶναι ἡ μοιχεία ὅμως ἁμαρτία. Ἤ ἡ πορνεία εἶναι ἁμαρτία, ἡ μοιχεία δέν εἶναι… ἤ… ἤ… ἤ. Καί μή νομίσετε ὅταν πολλές φορές ἔρχονται 50-60-70 χρονῶν νά ἐξομολογηθοῦν γιά πρώτη φορά (ἄνδρες) καί τούς κάνω κάποια ἐρώτηση ἄν εἶχαν πέσει σέ σαρκικά ἁμαρτήματα, καί μοῦ λέγουν… «Ἒ, ναί (κοιτάξτε!), ἔ, ναί, σάν ἄνδρας πού ἤμουνα…». Γιατί; Γιατί δέν θεωροῦν αὐτά ἁμαρτήματα. Γι’ αὐτόν τόν λόγο, γιά νά μήν δοθεῖ μιά τέτοια εντύπωση, ὁ Ἀπόστολος Παῦλος θεοπνεύστως γράφει: «Μὴ πλανᾶσθε(«μήν ἔχετε ἀντίληψη πλανεμένη»)· οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοὶ οὔτε μαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται… βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι». «Δέν θά κληρονομήσουν τήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι μετέρχονται αὐτά τά ἁμαρτήματα». Σήμερα μποροῦμε νά ποῦμε κάτι γιά τή μοιχεία. Θά μοῦ πεῖτε: «Δι’ ὄνομα τοῦ Θεοῦ», ἴσως καί κάποιοι μεγάλοι, πολλοί γονεῖς τώρα πού μέ ἀκοῦτε… «μά τί εἶναι αὐτά πού θά πεῖτε; Ἔχετε μπροστά σας νέα παιδιά!». Μά ξέρετε ὅτι ὁ Χότζας -ἀνέκδοτο ἔ;- ἔδερνε τήν κόρη του ὅταν πήγαινε μέ τό σταμνί στή βρύση; «Πατέρα, γιατί μέ δέρνεις;». « Ἄ, γιά νά μή σπάσεις τό σταμνί». Καί τότε ἀπαντάει ἐκείνη: « Μά δέν τό ‘σπασα!». « Μά ἅμα τό σπάσεις, εἶναι ἀργά πιά». Γι’ αὐτό νά τό ξέρετε, ἡ πρόληψις εἶναι ἡ καλυτέρα συντήρηση. Ὄχι ἡ θεραπεία. Διότι πρέπει τώρα πού ‘σαστε νέα παιδιά (ἀγόρια-κορίτσια) νά καταλάβετε πῶς τοποθετεῖται καθετί ἀπ’ αὐτά μέσα στήν ζωή μας. Θέλω νά τά ξέρετε, θά ἐπαναλάβω ἐκεῖνο τό ὁποῖο λέγει καί ὁ Μέγας Βασίλειος καί ὁ Ἱερός Χρυσόστομος: «Καί εἰπεῖν ὀκνῶ καί σιωπᾶν οὐ βούλομαι», «Καί νά μιλήσω διστάζω, καί νά μή μιλήσω δέν θέλω». Και ἀκόμη: «Οὐ βούλομαι σεμνότητι λόγων καλλωπίζεσθαι, ἀλλά σεμνούς ποιῆσαι τούς ἀκούοντας», Δέν θέλω ἁπλῶς νά μιλῶ μέ ὡραιολογίες… κ.λπ. νά μιλᾶμε περί… περί… καί νά μήν πιάνουμε τά θέματα αὐτά τά λεγόμενα -τά «λεγόμενα» ποτέ δέν ἔχω χρησιμοποιήσει τή λέξη αὐτή- καυτά προβλήματα. Καί νά μήν ξέρουνε οἱ νέοι μας πῶς θά τοποθετηθοῦν μέσα στή ζωή τους.
Λοιπόν, θά μιλήσουμε, παιδιά, γιά τή μοιχεία. Εἶναι τό ἁμάρτημα τῆς παρουσίας τοῦ τρίτου ἀνθρώπου στόν δεσμό τοῦ γάμου. Ἡ παρουσία τοῦ τρίτου ἀνθρώπου. Ὁ Θεός εἶπε γιά δύο ἀνθρώπους, ἄνδρα καί γυναῖκα… «Ἕνεκεν τούτου καταλείψει ἄνθρωπος τόν πατέρα αὐτοῦ καί τήν μητέρα, καί προσκολληθήσεται πρός τήν γυναῖκα αὐτοῦ, καί ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκαν μίαν». Καί κανείς δέν μπορεῖ νά χωρίσει αὐτό τό ζεῦγος, χωρίς νά ἁμαρτήσει βαριά, ἀπέναντι καί στό ζεῦγος καί στόν Θεό. Εἶναι τό ἁμάρτημα ἡ μοιχεία -σᾶς εἶπα ἡ παρουσία τοῦ τρίτου ἀνθρώπου- πού καταστρέφει καίρια τό μυστήριο τοῦ γάμου. Καίρια! Καί τοῦτο διότι τό μυστήριο τοῦ γάμου εἶναι μία εἰκόνα ἑνός ἄλλου μυστηρίου, ὥστε τό μυστήριο τοῦ γάμου νά θεωρεῖται τό μικρόν μυστήριον καί τό ἄλλο μυστήριον (θά σᾶς τό πῶ ποιό εἶναι) νά θεωρεῖται τό μεγάλο μυστήριον. Κι αὐτό τό μεγάλο μυστήριον εἶναι: Ἡ ἕνωσις Χριστοῦ καί Ἐκκλησίας. Θά τό δοῦμε πιό κάτω, ὅπως τό λέει ὁ Ἀπόστολος νά σᾶς τό πῶ: «Τό μυστήριον -λέγει- τοῦτο -Ποιό τοῦτο; Ἑνώσεως Χριστοῦ καί Ἐκκλησίας- μέγα ἐστίν, (:εἶναι μέγα μυστήριον) ἐγὼ δὲ λέγω εἰς Χριστὸν καὶ εἰς τὴν Ἐκκλησίαν». «Αὐτό εἶναι, εἰς Χριστόν καί εἰς τήν Ἐκκλησίαν». Ὁπότε ὁ γάμος εἶναι μία εἰκόνα (μυστήριον) τοῦ πρωτοτύπου μυστηρίου ἑνώσεως Χριστοῦ καί Ἐκκλησίας. Ἄν καταστρέφεις τό ἀντίτυπον, οὐσιαστικά καταστρέφεις τό πρωτότυπον. Ἀλλά καί τό ἀντίτυπον δέν παύει ἀπό τοῦ νά εἶναι ὄχι μία ἁπλῆ εἰκόνα, ἀλλά νά εἶναι ὁμοίως ἕνα μυστήριο. Ὁ γάμος δέν εἶναι ἕνα ἀπό τά ἑπτά μυστήρια; Γι’ αὐτό, λοιπόν, ἄς τό προσέξουμε. Γιά νά τό καταλάβουμε, ὅπως ἀπό τήν πλευρά τοῦ Ἀδάμ ἐπλάσθη ἡ Εὔα, ἔτσι κι ἀπό τήν πλευρά τοῦ Χριστοῦ ἐξῆλθε ἡ Ἐκκλησία. Δέν λέγω «ἐπλάσθη», θά ‘θελα νά ἀκριβολογήσω, ἐξῆλθε ἡ Ἐκκλησία. Ὅπως ὁ Ἀδάμ ὑπέστη ὕπνωση… «ὕπνωσε», λέγει, «Κύριος ὁ Θεός τόν Ἀδάμ γιά νά ἐξαγάγει-νά βγάλει ἀπό κεῖ τήν γυναῖκα». «Μία», λέει πλευρά ὠκοδόμησεν (:ἔκτισε) - ἀκοῦστε τό ρῆμα: «ἔκτισε»- ὠκοδόμησε τήν γυναῖκα». Αλλά σ’ αὐτήν ὅμως τήν περίπτωση ὁ Ἀδάμ εἶχε ὑπνώσει, δηλαδή ἐκοιμᾶτο, ὅπως μᾶς λέγει τό ἱερό κείμενο. Ἔτσι καί ἡ Ἐκκλησία ἐξῆλθε ἀπό τήν Πλευρά τοῦ Χριστοῦ (ἀπό τήν πλευρά!), ἀφοῦ ὁ Κύριος εἶχε ὑπνώσει ἐπί τοῦ Σταυροῦ, δηλαδή εἶχε πεθάνει ἐπί τοῦ Σταυροῦ. Ἀπό τήν πλευρά τοῦ Χριστοῦ ἐξῆλθε αἷμα καί ὕδωρ. Καί λέει ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης: «Καὶ ὁ ἑωρακὼς μεμαρτύρηκε, καὶ ἀληθινὴ αὐτοῦ ἐστιν ἡ μαρτυρία (:καί ἐκεῖνος πού τό εἶδε ἔδωσε τή μαρτυρία του, κι εἶναι ἀληθινή ἡ μαρτυρία του)» γιατί ὁ Ἰωάννης ἀμέσως ἔδωσε διαστάσεις σ’ αὐτό τό γεγονός. Ἐπειδή -νά μή προχωρῶ περισσότερο- ἤτανε φαινόμενο νά τρέξει αἷμα καί ὕδωρ, ἀπ’ τόν πεθαμένο δέν βγαίνει, παιδιά, τίποτα. Τήν ὥρα πού σκοτώνεται ἕνας ἄνθρωπος, κόβεται, τρέχει αἷμα. Ὅταν πεθάνει, ἀπό τό νεκρό πιά σῶμα δέν τρέχει πιά τίποτα. Ὁ Χριστός ἦταν νεκρός, ἀλλά ἔρρευσε αἷμα καί ὕδωρ. Καί τό εἶδε μυστηριῶδες αὐτό ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης, καί ἔδωσε ἀμέσως τήν ἑρμηνεία. Τό αἷμα εἶναι τό μυστήριον τό θειότατον τῆς Θείας Εὐχαριστίας καί τό ὕδωρ εἶναι τό μυστήριον τοῦ Βαπτίσματος. Ἀλλά μέ τό μυστήριο τοῦ Βαπτίσματος γινόμεθα Χριστιανοί, δηλαδή μπαίνουμε στήν Ἐκκλησία, γινόμεθα μέλη τῆς Ἐκκλησίας καί μέ τό μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας τρεφόμεθα. Ἔτσι, λοιπόν, θά λέγαμε ὅτι τό μεγάλο μυστήριον εἶναι τό μυστήριον ἑνώσεως Χριστοῦ καί Ἐκκλησίας. Τό μικρό μυστήριο πού εἰκονίζει αὐτό τό μεγάλο μυστήριο, εἶναι ἡ ἕνωση ἀνδρός καί γυναικός. Αὐτά πού σᾶς εἶπα, ἀποτελοῦν τήν θεολογικήν θεμελίωσιν τοῦ γάμου. Κι ἄν θέλετε νά ξέρετε, μόνον τότε μποροῦμε κάθε μας πράξη νά γνωρίσουμε τό νόημά της καί νά προχωροῦμε σωστά ἐάν γνωρίζουμε τή θεμελίωση καί ἡ θεμελίωση εἶναι πάντοτε θεολογική. Γι’ αὐτό ἀκριβῶς ἡ μοιχεία, ἡ παρουσία τοῦ τρίτου προσώπου, εἶναι βαρύτατον θεολογικά ἁμάρτημα. Ἀλλά γιά νά δοῦμε πόσο βαρύ εἶναι, καί τί ἀκριβῶς συμβαίνει, καί πῶς πρέπει αὐτό νά ἀποφεύγετε, πρώτα ὁ Θεός, θά τό δοῦμε τήν ἐρχομένη Κυριακή.
17η ομιλία στην κατηγορία "Ἡ Πνευματική Διαθήκη τοῦ Τωβίτ".
►Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Ἡ Πνευματική Διαθήκη τοῦ Τωβίτ. " εδώ ⬇️
https://arnion.gr/index.php/palaia-diauhkh/h-pnevmatikh-diauhkh-toy-tvbit
↕️
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/blog-post_7.html?m=1
Ἀπομαγνητοφώνηση, ψηφιοποίηση: Ἠλίας Τσακνάκης.
Επιμέλεια κειμένου : Ελένη Λιναρδάκη, φιλόλογος.
🔸Λίστα ομιλιών της σειράς
«Ἡ Πνευματική Διαθήκη τοῦ Τωβίτ».🔻
https://drive.google.com/file/d/1RZ1sYHVgLqBWiFNCBGi90Z__kjEnhr2H/view?usp=drivesdk
💠Πλήρης απομαγνητοφωνημένες σειρές ομιλιών (Βιβλία).
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/search/label/%F0%9F%92%A0%CE%A0%CE%BB%CE%AE%CF%81%CE%B7%CF%82%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%BF%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CF%82%20%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AD%CF%82%20%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CF%8E%CE%BD%20%28%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%B1%29.?m=1
🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk
__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0
Όλες οι ομιλίες ~4.487~ του μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/4487.html?m=0
📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=0
📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0
__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share
Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk
†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.
