Οἱ ἑτεροδιδασκαλοῦντες.

†.Ο Απόστολος Παύλος, αγαπητοί μου, επιστρέφει από την περιοδεία του στην Ελλάδα κατευθυνόμενος προς Ιερουσαλήμ. Το ταξίδι του ήτο δια θαλάσσης. Σε κάποια λιμάνια σταθμεύει, για να δει σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, πώς πηγαίνουν οι Εκκλησίες που είχε ιδρύσει. Εστάθμευσε και εις την Μίλητον. Δεν πήγε εις την Έφεσον, διότι δεν έμενε χρόνος, αλλά μετεκάλεσε, δηλαδή εκάλεσε από την Έφεσον τους πρεσβυτέρους της Εκκλησίας της Εφέσου, για να τους δει για λίγο, ακριβώς για να μη χρονοτριβήσει, επειδή εβιάζετο να πάγει εις τα Ιεροσόλυμα και να προλάβει την εορτήν της Πεντηκοστής. Η συνάντησίς του αυτή με τους πρεσβυτέρους της Εκκλησίας της Εφέσου, έμεινε ιστορική. Και είναι μία από τις ένδοξες σελίδες της Καινής Διαθήκης από πλευράς ποιμαντικής, αλλά και διότι εκεί εις ό,τι διημείφθη και είπε στους πρεσβυτέρους της Εφέσου, εκεί και ξεδιπλώθηκε η απέραντη ψυχή του Παύλου, σε ένα ανείπωτο ουράνιο μεγαλείο.

      Είναι μία αθάνατη όντως ποιμαντική σελίδα αυτή της Καινής Διαθήκης. Μια σελίδα γραμμένη όντως από το Πνεύμα το Άγιον. Θα μείνουμε σε ό,τι ειπώθηκε, μόνο σε ένα βαρυσήμαντο σημείον, το οποίον αποτελεί και ένα κεντρικόν μέρος, κεντρικό σημείο της όλης του αυτής ομιλίας. Αναφέρεται στο θέμα ότι μετά την αναχώρησή του θα εισορμούσαν «λύκοι βαρεῖς», δηλαδή αιρετικοί εις το ποίμνιον της Εκκλησίας της Εφέσου και θα το κατεσπάρασσαν. «Ἐγὼ γὰρ οἶδα τοῦτο(:Διότι γνωρίζω τούτο, λέγει), ὅτι εἰσελεύσονται μετὰ τὴν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς(:Μετά την εδώ άφιξίν μου κι όταν θα αναχωρήσω, θα εισέλθουν λύκοι βαρείς)εἰς ὑμᾶς(:στην Εκκλησία της Εφέσου), μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου(:δεν θα λυπώνται καν το ποίμνιο, όταν θα το κατασπαράσσουν) καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν(:Αλλά και κάποιοι από σας που με ακούτε τώρα, θα σηκωθούν και θα αρχίσουν να ομιλούν πράγματα ανορθόδοξα, διεστραμμένα, με σκοπό να αποσπούν τους μαθητάς και να τους κάνουν οπαδούς των). Διὸ γρηγορεῖτε (:Γι'αυτό μένετε ξύπνιοι, μένετε άγρυπνοι και προσέχετε και τον εαυτόν σας και το ποίμνιο που σας ενεπιστεύθη ο Κύριος)».  

      Εδώ βλέπει ο Απόστολος Παύλος αγαπητοί μου, με το προφητικό του μάτι ότι μετά, όπως είπαμε την αναχώρησή του, θα εισβάλλουν αιρετικοί εις το ποίμνιο της Εκκλησίας. Αξίζει να δούμε με τι χαρακτηρισμούς ομιλεί δια τους αιρετικούς αυτούς. Βέβαια δεν μας ομιλεί περί ποιας αιρέσεως ή περί ποιων αιρέσεων, αλλά έμμεσα το βγάζουμε, θα το δείτε λίγο πιο κάτω. Αν θα θέλαμε λοιπόν να κάνουμε μία ανάλυση, μία ανατομία της ψυχολογίας των αιρετικών, θα βλέπαμε, πάντα, κατά τους χαρακτηρισμούς του Παύλου, ότι πρώτον είναι λύκοι. Εφόσον γίνεται λόγος περί ποιμνίου, έχομε την εικόνα του ποιμνίου, τι χειρότερο, τι βαρύτερο θα μπορούσε να σταθεί για ένα ποίμνιον από την παρουσία λύκων; Και ο Κύριος ομίλησε περί ποιμνίου και λύκων. Όταν είπε: «Προσέχετε δὲ ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν -γιατί αυτοί είναι οι «λύκοι»-, οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προβάτων(:με σχήμα πράου και ακάκου εργάτου), ἔσωθεν δέ εἰσι λύκοι ἅρπαγες (:Από μέσα τους όμως είναι λύκοι που αρπάζουν και δεν χορταίνουν)».

    Έτσι, κάθε αιρετικός είναι ένας λύκος. Αλλά ακόμα είναι και ένας κλέπτης. Όπως πάλι ο Κύριος λέγει: «Ὁ κλέπτης οὐκ ἒρχεται εἰ μή ἵνα κλέψῃ και θύσῃ και ἀπωλέσῃ». Δεν έρχεται παρά να κλέψει, να θυσιάσει, να σφάξει και να καταστρέψει. Έτσι η αίρεσις φαίνεται πολύ καλά εδώ ότι είναι η μεγαλύτερη καταστροφή της ψυχής. Λέγεται κλέπτης ακόμη ο αιρετικός, γιατί κλέπτει την αθάνατη ψυχή. Αυτή για την οποία, όπως λέγει ο Απόστολος Παύλος, περιποιήθηκε, εφρόντισε δια του ιδίου Του αίματος. Ακόμη χαρακτηρίζονται οι αιρετικοί «λύκοι βαρεῖς». Όχι απλώς λύκοι. Αλλά βαρείς λύκοι. Όπως λέγει ο Ιερός Χρυσόστομος: «Οὐχ ἁπλῶς εἶπε, Λύκοι, ἀλλὰ προσέθηκε, Βαρεῖς(Δηλαδή «προσέθεσε και τον χαρακτηρισμόν ‘’βαρεῖς’’»), τὸ σφοδρὸν αὐτῶν καὶ ἰταμὸν αἰνιττόμενος». Για να δείξει πόσο είναι φοβεροί, σφοδροί, αναίσχυντοι και θρασείς οι αιρετικοί.

     Ακόμη, λέει ο Απόστολος Παύλος, «μή φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου», «δεν θα λυπώνται το ποίμνιον». Ξέρετε ότι ένας κλέπτης, ένας ληστής, ένας λύκος, δεν εφρόντισε για το ποίμνιον, γι΄αυτό μπαίνει, σφάζει, καταστρέφει, ποδοπατεί, γιατί δεν είναι δικό του. Οι σκοποί των αιρετικών είναι ιδιοτελείς. Δεν λογαριάζουν τι κακό θα επιφέρουν, ούτε λυπώνται εάν ο Χριστός έδωκε το αίμα Του. Έστω κι αν επικαλούνται το όνομα του Χριστού. Δεν λυπώνται το αίμα του Χριστού, που εφρόντισε και εθεμελίωσε την Εκκλησία.

    Ακόμη θα είναι, λέει ο Απόστολος Παύλος, «λαλοῦντες διεστραμμένα». Αυτό εξάλλου είναι το κύριον χαρακτηριστικόν των αιρετικών. Ότι η διδασκαλία των θα είναι διεστραμμένη. Δηλαδή τέτοια που δεν θα οδηγεί εις την σωτηρίαν. Θα είναι οι ετεροδιδασκαλούντες. Εκείνοι που θα διδάσκουν άλλα πράγματα, ξένα πράγματα. Τι θα διδάσκουν; Ετεροδιδασκαλίαν. Αυτός εξάλλου είναι και ο κύριος σκοπός τους. Ποιος λέτε; «τοῦ ἀποσπᾶν -ακόμη ένας χαρακτηρισμός- τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν». Γιατί;  Διότι όλη αυτή η ιστορία των αιρετικών, επειδή δεν πείθονται εις την παράδοσιν και ερμηνείαν του λόγου του Θεού, της Αγίας Γραφής, αυτήν που είναι κατατεθειμένη μέσα εις την Αγίαν Γραφήν, είναι η κενοδοξία, είναι η υπερηφάνεια. Θέλουν να επιδειχθούν, θέλουν να πρωτοτυπήσουν. Βεβαίως είναι μία πρωτοτυπία δαιμονική.

     Γι’ αυτό λέγει εδώ ο Απόστολος Παύλος: «Ο σκοπός τους; Να αποσπάσουν μαθητάς». Από πού να τους αποσπάσουν; Από την εν Χριστώ απλότητα, από την Αλήθεια. Και τι να τους κάνουν; Να τους αποσπάσουν ὀπίσω αὐτῶν. Δηλαδή να τους καταστήσουν οπαδούς. Όπως λέγει ο Αμμώνιος: «Ὁ γάρ τῶν αἱρετικῶν σκοπός σπουδάζει, οὐ τῷ Κυρίῳ, ἀλλ' ἑαυτοῖς περιποιῆσαι λαόν, ἵνα ἑαυτοῖς καυχῶνται». Φροντίζουν να δημιουργούν έναν κύκλον ανθρώπων, ένα λαό όχι τον λαό του Κυρίου, για να καυχηθούν. Ότι «εγώ έχω την δυνατότητα να συγκεντρώσω λαό γύρω από το όνομά μου. Είμαι σπουδαίος». Δηλαδή φοβερή, αθεράπευτη, ναι, το τολμώ να το πω, αθεράπευτη κενοδοξία και υπερηφάνεια. Γιατί είπα: «αθεράπευτη»; Γιατί λέγει ο Απόστολος Παύλος στον Τίτο στη επιστολή του προς τον Τίτον, επίσκοπο Κρήτης, του λέγει ότι… «Φρόντισε γιατί κάποιος μπορεί να έχει απλώς παρασυρθεί, να έχει πλανηθεί, να τον βοηθήσεις να επανέλθει εις την πίστιν. Δεν το καταφέρνεις; «Μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ(:Να παραιτηθείς) εἰδὼς(:γνωρίζοντας) ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος» (ἐκστρέφω, βγαίνω από τις τροχιές μου, κάνω άλλη κίνηση. Αν φερειπείν η συμπεριφορά ενός φαινομένου είναι δεξιόστροφος, να κάνω εγώ… θυμηθείτε από την Φυσική, αριστερόστροφη κίνηση. Δηλαδή το αντίθετο. Λέγεται ότι ο καρκίνος δεν είναι τι άλλο παρά η αντίθετος στροφή από εκείνη που κάνουν στη συμπεριφορά τους τα υγιή κύτταρα. Αυτό είναι ο αιρετικός. Είναι φοβερόν πράγμα). Και λέγει ο Απόστολος Παύλος ακόμη ότι είναι «ἀξιοκατάκριτος» ο άνθρωπος αυτός. Δηλαδή αθεράπευτος πια η υπερηφάνειά του και οδηγείται εις την απώλεια. Μιμούνται τον διάβολον, ο οποίος βεβαίως δεν πρόκειται ποτέ να μετανοήσει ο διάβολος.

     Ακόμα βλέπομε εδώ κάτι πολύ σπουδαίο. Γιατί αυτό μας ενδιαφέρει. Διότι οι ίδιοι μόνοι τους ήσαν αυτοί που είναι, τότε δεν θα ενδιαφέρει και πάρα πολύ. Το θέμα είναι ότι ιδιοποιούνται τον λαό του Θεού. Παρασύρουν τον λαό του Θεού.

     Ποιοι όμως μπορούσαν να είναι αυτοί και τι μπορούσαν να διδάσκουν; Βέβαια, σε αυτήν την περίπτωση στην ομιλία του στους πρεσβυτέρους της Εφέσου ο Απόστολος Παύλος δεν κάνει αναφορά σε ονόματα. Γνωρίζουμε όμως από τις επιστολές του τις ποιμαντικές στον Τιμόθεο, που ήτο επίσκοπος της Εφέσου, που τις γράφει τις επιστολές αυτές από τη Ρώμη ενώ είναι δέσμιος, ότι ο Παύλος δικαιώθηκε με αυτά που τους είχε πει. Και εκεί αναφέρονται ποιοι ήσαν αυτοί οι ψευδοδιδάσκαλοι. Εφέσιοι μάλιστα. Είναι ο Υμέναιος και ο Αλέξανδρος, ο Φύγελλος και ο Ερμογένης, ο Φιλητός και ο Διοτρεφής. Ακόμη αναφέρει ο Ευσέβιος στην Ιστορία του την εκκλησιαστική ότι στην Έφεσο είχε συναντήσει ο άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής τον Κύρινθον. Έτσι έχομε επτά ονόματα Εφεσίων αιρετικών. Για τον Υμέναιο και για τον Αλέξανδρο, γράφει στην Α΄ του επιστολή προς Τιμόθεον ο Απόστολος Παύλος, προσέξτε γιατί είναι πάρα πολύ σημαντικά, δεν αποτελούν στοιχεία Ιστορίας αλλά είναι στοιχεία τα οποία, ιστορικά μεν, πολλά όμως διδάσκοντα, διότι δεν πρωτοτυπούν οι αιρετικοί. Ό,τι έλεγαν τότε, λέγουν και σήμερα και θα λέγουν και αύριο και συνεπώς το θέμα μας ενδιαφέρει πολύ.

    Σημειώνει λοιπόν εκεί ο Απόστολος Παύλος και λέει στον Τιμόθεο: «Περὶ τὴν πίστιν ἐναυάγησαν(Ώστε ο αιρετικός είναι ένας ναυαγός της πίστεως. Ναυαγός!) ὧν (εκ των οποίων … Συνεπώς όταν λέγει «ὧν», εκ των οποίων, προϋποθέτει περισσότερους αλλά αναφέρεται στους κυριότερους) ὧν ἐστιν Ὑμέναιος καὶ Ἀλέξανδρος, οὓς παρέδωκα τῷ σατανᾷ, ἵνα παιδευθῶσι μὴ βλασφημεῖν)». Τους απέκοψα από την Εκκλησία. Αυτό θα πει «τούς παρέδωκα τῷ σατανᾷ» Να είχαμε χρόνο να δείτε πόσο φοβερό πράγμα είναι αυτό το «παρέδωκα τῷ σατανᾷ». Φοβερόν. Δηλαδή είναι ο αφορισμός. «Τους αφόρισα», όπως θα λέγαμε σήμερα. Γιατί; Για να μη βλασφημούν.

    Ώστε βλέπει κανείς ότι η αιρετική διδασκαλία είναι βλασφημία. Και είναι βλασφημία, διότι δεν αποδίδει τα ορθά. Και παν ό,τι δεν αποδίδει στον Θεό το ορθόν, αυτό είναι βλασφημία. Αν σας πουν ότι το παιδί που έχετε δεν είναι δικό σας, δεν είναι δικό σας το παιδί, δεν μου λέτε, δεν θα το θεωρούσατε αυτό βλασφημία και προσβολή; Εάν λοιπόν ο Άρειος, επί παραδείγματι έλεγε ότι ο Ιησούς δεν είναι υιός του Θεού, αλλά είναι κτίσμα, δεν είναι προσβολή; Δεν είναι βλασφημία; Το λέω για να καταλάβετε την έννοια του γιατί η αίρεσις είναι βλασφημία. Διά δε τον Υμέναιον και τον Φιλητόν, λέγει ο Απόστολος Παύλος: «Καὶ ὁ λόγος αὐτῶν -η διδασκαλία τους η αιρετική- ὡς γάγγραινα νομὴν ἕξει· ὧν ἐστιν Ὑμέναιος καὶ Φιλητός,  οἵτινες περὶ τὴν ἀλήθειαν ἠστόχησαν, λέγοντες τὴν ἀνάστασιν ἤδη γεγονέναι, καὶ ἀνατρέπουσι τήν τινων πίστιν». Δηλαδή ότι η διδασκαλία τους θα εξαπλωθεί σαν γάγγραινα. Γάγγραινα είναι μία πληγή η οποία εσάπισε και δεν έχει ποτέ την ελπίδα να κλείσει. Είδατε χαρακτηρισμό του Αποστόλου Παύλου; Γιατί είναι αθεράπευτο πράγμα. Η γάγγραινα είναι αθεράπευτο πράγμα.

    Τι εδίδασκαν αυτοί; Ότι «η ανάστασις», έλεγαν, «έχει ήδη γίνει». Διότι ηρνούντο την ανάστασιν του σώματος. Και έμεναν εις την ανάστασιν …των ψυχών. Δηλαδή σε  μία ηθική ανάστασιν, πνευματικήν ανάστασιν. Προσέξτε· αυτή τη στιγμή, πόσοι με ακούτε; Για να δείτε πόσο ενδιαφέροντας πράγματα είναι αυτά. Αν σας δώσω μία κόλλα χαρτί κι ένα μολύβι και σας πω: «Γράψτε μου σας παρακαλώ, βάλτε και το όνομά σας από πάνω, εσείς πώς πιστεύετε την ανάστασιν;». Είμαι σίγουρος, γιατί αυτό είναι το μεγάλο δυστύχημα της Εκκλησίας μας, που αγνοεί και πολλές φορές είμαστε εμείς υπεύθυνοι γιατί το εκκλησίασμα αγνοεί, θα γράφατε περί αναστάσεως των ψυχών. Και δεν θα κάνατε τίποτε άλλο παρά να γράφατε εκείνο το οποίον ήδη είχε πει στην εποχή του Παύλου ο Υμέναιος και ο Φιλητός. Για να δείτε πόσο κοντά μας είναι όλα αυτά τα πράγματα… «Και με τον τρόπον αυτόν», λέγει, «που κηρύσσουν ότι έγινε η ανάστασις των νεκρών και εννοούν πνευματική ανάστασιν, δηλαδή αναγέννησιν και όχι ανάστασι σωμάτων, κατά το «προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν» που λέμε στο Σύμβολο της ομολογίας της Πίστεως, ανατρέπουν μερικών την πίστιν». Ποίων; Εκείνων που δεν είναι θεμελιωμένοι.

    Τι κάνει αλήθεια, αγαπητοί μου, τον αιρετικό να αποκλίνει από την αλήθειαν; Σας είπα. Η υπερηφάνεια. Αυτό είναι βασικό. Ακόμη, η προσπάθεια ερμηνείας της πίστεως με την λογικήν. Και όχι με την παράδοσιν της Εκκλησίας. Δεν αποδέχεσαι την αποκάλυψιν του Λόγου του Θεού. Πώς θα γίνει η ανάστασις των νεκρών; Ο Θεός το ξέρει. Ο Θεός είναι δυνατός. Αυτό μου δίδαξε ο Χριστός. Και με δίδαξε και με τη δική Του την ανάσταση. Το πώς θα γίνει, Εκείνος το ξέρει. Αν καθίσω και το λογικοποιήσω , θα πω, είναι αδύνατον να γίνει ανάσταση σωμάτων, γιατί τα σώματα λιώνουν στον τάφο. Συνεπώς πρέπει να πρόκειται περί αναστάσεως ηθικής, πνευματικής αναστάσεως των ανθρώπων. Ιδού πώς ξεκινάει κανείς και φθάνει στην αίρεση. Όταν λογικοποιήσει το δόγμα. Όταν το εντάξει μέσα στα λογικά κατηγορήματα εκείνο που αποκαλύπτει ο λόγος του Θεού και είναι υπέρ λόγον. Λέγει ο Θεοδώρητος ότι ακόμη μία αιτία που κανείς δημιουργεί την αίρεσιν είναι «ὑποβάθρα πολλάκις ἀσεβείας ὁ διεφθαρμένος βίος». Όταν έχεις διεφθαρμένο βίο, προσπαθείς να προσαρμόσεις την πίστη σου ανάλογα με εκείνα που ζεις.

      Προσέξτε αυτό. Πάρα πολλοί άνθρωποι λέγουν: «Δεν θα γίνει ανάστασις των νεκρών». Γιατί; Δεν τους συμφέρει. Κάποτε ένας φύλαρχος στην Αφρική, όταν άκουσε έναν ιεραπόστολο να κηρύσσει την ανάσταση των νεκρών, άρχισε να φωνάζει και να λέει: «Αδύνατον! Αδύνατον!». «Γιατί», του λέει ο ιεραπόστολος, «είναι αδύνατον;». «Και όλους αυτούς που εγώ σκότωσα, θα αναστηθούν;». Ιδού! Ιδού! Δηλαδή ότι η ηθική είναι εκείνη η οποία υπαγορεύει την άρνησιν ενός δόγματος. Κι όπως λέγει ο Ιερός Χρυσόστομος: «Ὅταν γὰρ ᾖ βίος ἀπεγνωσμένος, καί δόγμα τίκτεται τοιοῦτον -δηλαδή όταν υπάρχει ένας βρώμικος τρόπος ζωής, τότε και ανάλογο δόγμα γεννάει- ἵνα γάρ μή φόβῳ τῶν μελλόντων βασανίζονται(για να μη βασανίζεται η συνείδησή τους από τον φόβο μιας κολάσεως) σπουδάζουσιν πεῖσαι τήν ψυχήν ὅτι ψευδῆ πάντα τά παρ’ ἡμῖν(σπεύδουν να πείσουν τον εαυτό τους ότι εκείνα που εμείς διδάσκουμε είναι ψέματα)». Υπάρχει κόλασις, αδελφέ. Δεν θες να διορθωθείς; Θέλεις να μείνεις στο ίδιο στην ίδια βάση; Μέσα στην αμαρτία σου; Στην επιμονή σου στην αμαρτία; Αρνείσαι την κόλαση. Και θα πεις: «Δεν υπάρχει κόλασις». Γιατί; Όταν δεν έχεις λόγους να πας στην κόλαση, γιατί να το αρνηθείς; Βλέπετε πόσο παίζει ρόλο ο τρόπος ζωής, ο τρόπος ζωής τον τρόπον του σκέπτεσθαι.

     Αυτά βέβαια έχουν ισχύ πάντοτε μέσ’ την Εκκλησία. Σήμερα όμως μεσ’ την Εκκλησία, αγαπητοί μου, δρουν, πάντοτε δηλαδή, σήμερα ομοίως, γιατί το σήμερα μας ενδιαφέρει, πολλοί αιρετικοί. Σήμερα. 1989. Σήμερα. Επιτρέψατέ μου έτσι ενδεικτικώς να σας πω. Πρώτα πρώτα είναι ο Γνωστικισμός. Αυτός ποτέ δεν πέθανε· ο Γνωστικισμός. Στην εποχή μας έχει πάρα πολλήν έξαρσιν. Και στην πόλη μας υπάρχει κέντρον Γνωστικών. Ή, όπως λέγεται, «Κέντρον Γνωστικών Σπουδών». Τι είναι; Ο Γνωστικισμός είναι ένα ανακάτωμα πολλών πραγμάτων. Θρησκευτικών και φιλοσοφικών, ανοήτων και βλακωδών, αυθαιρέτων πραγμάτων, κατ’ επινόησιν ενός νοσηρού μυαλού. Όλα αυτά είναι ανακατεμένα. Και αποτελεί ο Γνωστικισμός, προσέξατέ το αυτό, το μεταφυσικό υπόβαθρον της Θεοσοφίας και του Μασωνισμού. Της Θεοσοφίας και του Μασωνισμού· το μεταφυσικόν υπόβαθρον είναι ο Γνωστικισμός. Χρησιμοποιεί την Αγίαν Γραφήν. Αλλά, εάν δείτε, κυκλοφορούν πάμπολλα, δεκάδες βιβλία κυκλοφορούν, χοντρά βιβλία, δεκάδες κυκλοφορούν, φρικώδης ερμηνεία της Αγίας Γραφής, φρικώδης· που είναι καθαρώς ειδωλολατρικό σύστημα και απόλυτα δαιμονικόν.

    Ακόμη στην εποχή μας έχομε τον νεο-Νικολαϊτισμόν. Είναι Γνωστικής προελεύσεως. «Θέλεις να φθάσεις τον Θεό;». Είναι παλιός, στην εποχή του Ευαγγελιστού Ιωάννου· και σήμερα είναι. «Θέλεις να φθάσεις τον Θεό; Στην θέωση; Θα φθάσεις διαμέσου της ερωτικής πράξεως!». Είναι η λεγομένη «Νέο-ορθοδοξία». Τι είναι αυτή; Την ονόμασαν δήθεν, για να απελευθερωθούμε από μία τελματισμένη Ορθοδοξία. Κι έτσι φτιάχνουμε μία Νέο- ορθοδοξία, η οποία έχει τελείως ξένα στοιχεία μέσα της και δεν είναι τίποτε άλλο παρά η προσπάθεια να πολιτικοποιήσουν τον Χριστιανισμόν. Έχει δοκιμαστεί αυτό εις την Νότιον Αμερικήν. Η δε πνευματική ζωή δεν είναι παρά επάνω σε ένα υπόβαθρο φιλελευθερισμού.

    Είναι ακόμη ο αγαπισμός. Τι είναι ο αγαπισμός; Αυτό μυρίζει Οικουμενισμόν. Είναι… «ο Θεός είναι αγάπη, είναι αγάπη, είναι αγάπη…». Και παραμερίζουν την κρίσιν του Θεού. «Μη μιλάτε για την κρίση του Θεού. Μη μιλάτε για δαίμονες, φοβούνται οι άνθρωποι. Μιλάτε μόνο για την αγάπη». Αίρεσις είναι αυτό.

    Είναι ο Οικουμενισμός. Αυτή η παναίρεσις, πραγματικά. Αυτή η χοάνη. Μέσα στην οποία χωνεύεται ο θρησκευτικός συγκρητισμός. Το ανακάτεμα των πάντων. Ακόμα και του Μουσουλμανισμού, του Μωαμεθανισμού και του Βουδισμού, μαζί με τον Χριστιανισμό κ.λπ.

     Είναι ακόμη και ο Παπικός κόσμος με την Ουνία του, που είναι ο Δούρειος Ίππος του Ρωμαιοκαθολικισμού. Είναι ακόμη και η Χ.Ο.Ε. Έχομε στη Λάρισα Χ.Ο.Ε. · Χριστιανική Οργάνωση Ειρήνης. Είναι ο Δούρειος Ίππος του Προτεσταντισμού. Θέλετε ακόμη; Είναι και οι ανατολικές θρησκείες. Γιατί αναφέρομαι; Γιατί χρησιμοποιούν περίβλημα χριστιανικόν πολλές φορές.

     Όλα αυτά προφανώς αποπροσανατολίζουν από την υγιά πίστη και τελικά αποκλείουν από τη σωτηρία.

   Πρέπει ακόμη να γνωρίζομε, αγαπητοί μου, ότι η αίρεσις κινείται επί τριών επιπέδων. Αυτό να το θυμόσαστε. Επί επιπέδου δογματικού. Όπως το δόγμα της Αγίας Τριάδος, όπως το θέμα της Χριστολογίας, το δόγμα της Χριστολογίας, της Ανθρωπολογίας, τι είναι ο άνθρωπος, τι είναι ο Χριστός, τι είναι η σωτηρία, το θέμα της σωτηριολογίας κλπ.

    Ακόμα, επί δευτέρου επιπέδου, που είναι ο πνευματικός βίος. Ο τρόπος με τον οποίοιν θα ερμηνεύσουμε και θα ζήσουμε το Ευαγγέλιον. Σταυρικός ή αντισταυρικός τρόπος; Εκκοσμικευμένη ζωή ή όχι; Είναι αίρεσις επί του πνευματικού βίου. Η αμνήστευσις της πορνείας, της μοιχείας, της εκτρώσεως… «Ε, και τι; Τι είναι η πορνεία;». Είναι αίρεσις επί πνευματικού επιπέδου.

     Και τρίτον επίπεδον είναι επί του κοινωνικού. Δηλαδή η προσπάθεια της μεταβολής της παρούσης ζωής σε κοινωνικόν φαινόμενον. «Ο Παράδεισος είναι εδώ στη Γη. Και θα κάνουμε τη ζωή μας τέτοια που θα είναι εδώ ο Παράδεισος. Δεν υπάρχει άλλος Παράδεισος, ούτε άλλη κόλασις. Είναι, φερ΄ειπείν, τα καλά και τα κακά πολιτεύματα ο Παράδεισος ή η κόλασις». Αυτό δεν είναι τίποτε άλλο παρά άρνηση μιας μεταφυσικής πραγματικότητος. Έτσι, πάρα πολλά κοινωνικά συστήματα, πρέπει να σας πω, από μίαν άποψη, θρησκευτικώς είναι αίρεσις επί κοινωνικού επιπέδου.Ακόμα είναι η έννοια της Ελευθερίας! Όπως είναι και η έννοια του φεμινισμού. Είναι αιρέσεις επί κοινωνικού επιπέδου.

    Αγαπητοί μου, αποτεινόμενος ο Απόστολος Παύλος προς τους πρεσβυτέρους της Εφέσου, τους λέγει: «Διό γρηγορεῖτε («Μένετε ξύπνιοι!»),μνημονεύοντες ὅτι τριετίαν νύκτα καί ἡμέραν οὐκ ἐπαυσάμην μετά δακρύων νουθετῶν ἕνα ἕκαστον». «Να ενθυμείσθε, νύχτα-μέρα, τρία χρόνια, με δάκρυα καθόμουν και σας νουθετούσα και σας συνεβούλευα». Αυτό το «γρηγορεῖτε» είναι ο μέγας φράχτης που φυλάττει την Εκκλησία. Είναι εκείνος που θα φυλάττει και την κάθε ψυχή. Το «γρηγορεῖτε», μένετε ξύπνιοι. Μη λοιπόν, αγαπητοί μου, περιπέσουμε εις την ραθυμίαν, δηλαδή την πνευματική τεμπελιά, την άγνοια και την λήθη. Να έχουμε εγρήγορη ψυχή. Μη νυστάζομε πνευματικά. Ο εχθρός δεν νυστάζει. Αγρυπνεί. Ο Κύριος πολλές φορές μας είπε: «Γρηγορεῖτε οὖν · ἃ δὲ ὑμῖν λέγω, πᾶσι λέγω· γρηγορεῖτε». «Γρηγορείτε λοιπόν», λέει ο Κύριος. «Εκείνα τα οποία σας λέγω, σε όλους σας τα λέγω. Γρηγορείτε!». Το αντικείμενον που πρέπει να γρηγορούμε, είναι η ψυχή. Αφορά τη σωτηρία της· την αιωνία σωτηρία της. Γι΄αυτό λοιπόν αγαπητοί μου να γρηγορούμε, πάντοτε ανύστακτοι.

440η ομιλία στην κατηγορία
« Ομιλίες Κυριακών ».

Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Ὁμιλίαι Κυριακῶν " εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/diafora-uemata/omiliai-kyriakvn
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40r0WAxMpRb0tx6ts1zsQWMh

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Αναφορά στη Ροκ μουσική.

†.Πρίν αναλύσουμε το σημερινό μας θέμα, θα ήθελα να σας διάβαζα, γι' αυτό και επιθυμώ να γραφεί αυτό από τα μαγνητόφωνα που έχω εδώ μπροστά μου, μία επιστολή που δημοσιεύθηκε τις ημέρες αυτές στον "Ορθόδοξο τύπο" και που οπωσδήποτε έχει αμεσοτάτη σχέση με τα θέματα τα οποία κάνουμε εδώ. Η επιστολή αυτή είναι στο 536 φύλλο του "Ορθοδόξου τύπου" της 17-12-1982. Την υπογράφει κάποιος δόκτωρ. Πέτρος Κουτσούκος, Χημικός, λέκτωρ Πανεπιστημίου Πατρών. Συνεπώς δεν είναι και τυχαίος άνθρωπος αυτός ο οποίος γράφει την επιστολή. Παρακαλώ προσέξατέ την, λέγει τα εξής:

   "Κύριε διευθυντά, στο υπ αριθμόν 41 δελτίο ενημερώσεως που εκδίδει το τμήμα δημοσίων και εξωτερικών σχέσεων της Συνόδου των Επισκόπων της υπερορίου Ρωσικής Εκκλησίας, στην Αμερική, της οποίας προεδρεύει ο μητροπολίτης Φιλάρετος, διάβασα την παρακάτω είδηση που παραθέτω σε μετάφραση. Ίσως θα άξιζε να δημοσιευθεί για να ενημερωθούν όσοι ανατρέφουν παιδιά, ιδιαίτερα οι ορθόδοξοι αδελφοί. Και τώρα έχει τη μετάφραση της ειδήσεως που στέλνει ως επιστολή. Και παρακαλώ προσέξατε είναι πραγματικά εξαιρετικά ενδιαφέρουσα.
   Ο Ρόμπερτ Ντόρναρντ, ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής από την Καλιφόρνια, έχει εισηγηθεί σχέδιο νόμου, σύμφωνα με το οποίο, δίσκοι που περιέχουν ανάστροφη κάλυψη (BACK WARD MUSIC ) θα υποχρεώνονται να το γράφουν στο κάλυμμα τους. Η ανάστροφη κάλυψη είναι μία τεχνική, όπου ένα μήνυμα που έχει εγγραφεί στο δίσκο, μπορεί να ακουστεί μόνο όταν ο δίσκος παιχθεί ανάστροφα. Για να εξηγήσω εδώ, όλοι οι δίσκοι είναι γνωστό ότι κινούνται εξ' αριστερών προς τα δεξιά και στο γραμμόφωνο το παλιό και στο πικ-άπ κινούνται εξ' αριστερών προς τα δεξιά. Ανάστροφη κίνηση θα πεί, θα γυρίσουμε ένα κουμπί στο πικ-άπ, που το μοτέρ θα παίρνει διαφορετικές στροφές, ή ένας μηχανισμός να δίνει αντίστροφες, ανάστροφες στροφές, κινήσεις, και να γυρίζει ο δίσκος εκ δεξιών προς τ' αριστερά. Δέ σημαίνει να γυρίσω από την άλλη μεριά την πλάκα. Σημαίνει να αλλάξω την κίνηση. Που σημαίνει ότι ο δίσκος πρέπει να έχει δύο εγγραφές, από την κάθε πλευρά. Η μία η κλασική, η τυπική, που είναι έξ' αριστερών προς τα δεξιά, και η άλλη, η λεγομένη ανάστροφη κάλυψη, αυτό το Back ward Music, που κινείται εκ δεξιών προς τ' αριστερά. Πάρτε τους δείκτες του ρολογιού. Χρησιμοποιείται το παράδειγμα στην τεχνική. Κινούνται εξ' αριστερών προς τα δεξιά. Τώρα έχουμε ανάστροφη κίνηση. Ή αντίστροφη. Εκ δεξιών προς τ' αριστερά. Λοιπόν καταλάβατε τί είναι αυτοί οι δίσκοι. Πώς κινούνται από τεχνικής πλευράς.
   Ο λόγος για τον οποίον επιβάλλεται, (συνεχίζει μετάφραση του κειμένου) η προειδοποίηση στο κάλυμμα του δίσκου, είναι ότι τα μηνύματα αυτά, παρόλο ότι δέν ακούγονται όταν ο δίσκος παίζεται κανονικά (άρα λοιπόν έχει δύο κινήσεις, είναι η τυπική κίνηση και η άλλη κίνηση, δέν ακούγεται όταν παίζετε κανονικά) έχουν την ιδιότητα να εγγράφονται στο υποσυνείδητο. Δηλαδή έχει κείμενο, έχει μουσική, έχει τέτοιο περιεχόμενο, που έχει την δυνατότητα -παράξενο φαίνεται εκ πρώτης όψεως- να εγγράφονται αυτά στο υποσυνείδητο. Γιά να δούμε τί πράγμα είναι αυτό.
   Υπάρχουν πολλά άλμπουμ Ρόκ μουσικής, κι όπως ξέρετε η Ρόκ μουσική είναι πάρα πολύ της μόδας• όλοι οι νέοι μας χορεύουνε Ρόκ μουσική, ο σταθμός στο 1ο πρόγραμμα έχει κάθε μέρα 4 με 5 Ρόκ μουσική, που ν' ακούσει κανείς και να πεί, πού βρίσκομαι; Σε πολιτισμένη χώρα ή σε κάποια ζούγκλα; Βέβαια ίσως για κάποιους που θα με ακούν και θα τους αρέσει η μουσική αυτή, θα λένε ότι δεν έχω ιδέα μουσικής. Αλλά εν τοιαύτη περιπτώσει θα μπορούσα να υποστηρίξω και το αντίθετο.
Υπάρχουν λοιπόν πολλά άλμπουμ Ρόκ μουσικής που γνωρίζουν αγοραστική επιτυχία και που περιέχουν μηνύματα που δοξολογούν τον σατανά."
   Ώστε λοιπόν η ανάστροφη εγγραφή έχει τέτοια μηνύματα. Δίκαια λοιπόν ο ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Ντόρναρντ θεωρεί κάτι τέτοιο επικίνδυνο, απατηλό, και οι καταναλωτές θα πρέπει να προειδοποιούνται.
χωρίς να καθορίζει τους συγκεκριμένους δίσκους ο γερουσιαστής, αναφέρει μερικά από τα μηνύματα που σταχυολόγησε. Ακούστε λοιπόν. Απο τα μηνύματα που είναι γραμμένα στις πλάκες ανάστροφα. "Σατανά κινήσου μέσα από τις φωνές μας. Σατανάς, σατανάς, σατανάς, είναι θεός είναι θεός. Ζώ για τον σατανά. Δέν μου γουστάρει ο Θεός. Δέν μπορώ να το αποφύγω. Είναι ο γλυκός μου σατανάς. Ο σατανάς είναι δυνατός. Θα σου δώσω το 666." Ορίστε. Ακούσατε; Θα σου δώσω το 666. Αυτό που έχουμε πεί, τον αριθμό του Αντιχρίστου. Σημειώσατε, γιατί γράφονται αυτά στο υποσυνείδητο; Όπως λέμε, προσέξτε, προσέξτε, πολύ προσέξτε, λέμε: λέγε την ευχή "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με", πόσο; Λέγε την συνέχεια. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με, Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με. Μάλιστα εκείνοι οι οποίοι ξεκινούν ως αρχάριοι να την λένε σ' ένα μοναστήρι, τήν λένε δυνατά. Στη μονή Φιλοθέου επί παραδείγματι την λέγουν δυνατά. Όταν αρχίσει η ευχή να τυπώνεται, που; Βέβαια, λέγουν εκεί, στην καρδιά, είναι το υποσυνείδητο. Τότε πια δέν την λένε δυνατά, αλλά την λένε σιγά. Την λένε από μέσα τους. Και τότε πραγματοποιείται κάτι καταπληκτικό. Τηρείται εκείνο το οποίο λέγει το "Άσμα Ασμάτων".
« Ἐγὼ καθεύδω καὶ ἡ καρδία μου ἀγρυπνεῖ» (Ασ. Ασ. 5,2)
Εγώ κοιμάμαι η δέ καρδιά μου αγρυπνεί. Και λέγουν εκείνοι που κάνουν την ευχή με τον τρόπον αυτόν, ότι λέγει η καρδιά τους την ευχή ενώ κοιμούνται. Πώς είναι δυνατόν να λέγει καρδιά την ευχή "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με" ενώ κοιμάσαι; Πέρασε απλούστατα η ευχή από την συνείδησή στο υποσυνείδητο. Μία τεχνική, χωρίς να σας πώ πιο πολλά πράγματα αυτήν τη στιγμή, απλώς μιά πτυχή της τεχνικής, γιατί δέν είναι μόνο αυτό, μία πτυχή της τεχνικής είναι η επανάληψη. Εξ' ού και το σατανάς, σατανάς, σατανάς, είναι θεός είναι θεός. Αυτή η διαρκής επανάληψη περνάει στο υποσυνείδητο. Να σας το πώ με άλλα λόγια; Είναι εκείνο το οποίο μετέρχονται οι άνθρωποι που θέλουν να κάνουν πλύση εγκεφάλου σε άλλους ανθρώπους με το να λένε τις ίδιες και τις ίδιες ειδήσεις, τα ίδια και τα ίδια θέματα. Η επανάληψη ξανά και ξανά και ξανά. Αυτό κάποτε περνάει από την συνείδηση, χωρίς να το αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος, στο υποσυνείδητο. Νά γιατί περνάει λοιπόν το περιεχόμενο της αναστρόφου εγγραφής αυτών των δίσκων εις το υποσυνείδητο.
   Ζητώντας ο γερουσιαστής να ψηφιστεί ομοσπονδιακός νόμος ώστε όποτε δήποτε υπάρχουν τέτοια μηνύματα, να υπάρχει και η σχετική προειδοποίηση, πιστεύει ότι δεν είναι μόνο θέμα διαφημιστικής ειλικρινείας, αλλά έχει σημασία ώστε οι γονείς και οι έφηβοι καταναλωτές να ενημερωθούν και να μήν τους διαφεύγει ότι πολλοί φημισμένη δίσκοι Ρόκ μουσικής περιέχουν μηνύματα δοξολογίας προς τον σατανά. Αναρωτιέμαι, άραγε τέτοιες πλάκες, τέτοιοι δίσκοι έχουν εισαχθεί στην Ελλάδα; Λέτε να μην έχουν εισαχθεί; Ο Τζέιμς Τζίλμπερτ, προτεστάντης πάστορας στο Τέξας, έχοντας προ καιρού επίγνωση των κινδύνων, είχε δημοσιεύσει ένα εκτεταμένο άρθρο σχετικά με τέτοιους δίσκους το 1981.
   Ένα δημοφιλές τραγούδι του Ρόκ συγκροτήματος "Queen", βασίλισσα, που έχει τίτλο "Another One Bites the Dust",
που θα πεί "άλλος ένας δαγκώνει τη σκόνη", περιέχει την επαναλαμβανόμενη φράση, ακούσατε, την επαναλαμβανόμενη φράση, είναι αυτό που μπαίνει μέσα στο υποσυνείδητο• ποια είναι η φράση αυτή; "Αποφάσισε να καπνίσεις μαριχουάνα" δηλαδή ναρκωτικά, και μάλιστα ο τρόπος της φωνής, κάποτε είναι χαμηλόφωνος, βάζει ο ομιλητής το στόμα του πολύ κοντά στο μικρόφωνο, σιγανά, και σιγά-σιγά αυτό μπαίνει μέσα στον άνθρωπο. Είδατε λοιπόν; "Αποφάσισε να καπνίσεις μαριχουάνα". Ναρκωτικά δηλαδή. Που μπορεί κανείς να την ακούσει αν ο δίσκος παιχθεί ανάστροφα.
   Αλλο ένα τραγούδι των "Rolling Stones", με τον τίτλο "συμπάθεια για τον σατανά", έχει γίνει ανεπίσημος εθνικός ύμνος των σατανιστών. Ο επικεφαλής δέ του συγκροτήματος, Μίκ Τζάγκερ, αναφέρεται συχνά σαν δαίμονας του Ρόκ.
   Ο Τζίλμπερτ έδωσε μία σειρά διαλέξεων σε σχολεία και σε ενορίες σχετικά με αυτό που αποκαλεί επίθεση του σατανά. Σύμφωνα με τις έρευνες που έκανε, κατ' εξοχήν θα πρέπει να αποφεύγονται τα συγκροτήματα Ροκ, τα οποία είναι τα εξής: "Queen", "Led Zeppelin", "Rolling Stones", "Beatles" κλπ. Αυτοί δέ που ασχολούνται με τη Ροκ μουσική τα ξέρουν αυτά. Εκεί ο ομιλητής 4 με 5 κάθε μέρα, πί, η γλώσσα του σιδηρόδρομος, ραπτομηχανή. Και λέει κανείς, πώ, πώ, πώ, απ'έξω κι ανακατωτά. Και λέει κανείς, μα κάθε μέρα αυτή η εκπομπή.
Γιατί υπάρχουν πολλοί θαυμαστές. Και συνεπώς μεγάλη η ζημιά και πρέπει να οδυρόμαστε. Και συνεχίζει η μετάφραση:
   "Κάθε ορθόδοξος χριστιανός πρέπει να συμμεριστεί τις ανησυχίες του γερουσιαστή Ντόναρτ, και οι γονείς θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί σχετικά με το τι δίσκους ακούνε τα παιδιά τους."
   Ώστε λοιπόν αγαπητοί μου, αυτά. Μά, ήταν αναμενόμενο. Διότι μην ξεχνάτε ότι η Ρόκ μουσική δεν έχει βγεί από εμπνεύσεις μεγάλων ή μικρών ασήμων έστω συνθετών, αλλά η Ρόκ μουσική είναι τελετουργική μουσική. Δηλαδή είναι η μουσική των μαύρων, των ειδωλολατρών, που την χρησιμοποιούνε στις τελετουργίες τους. Συνεπώς είναι τελετουργική μουσική. Και επειδή είναι λατρεία του σατανά, επόμενο είναι αυτή η μουσική να δημιουργεί αυτά που δημιουργεί στη νεολαία. Ηρθε λοιπόν πρώτα η μουσική, η οποία δημιουργεί αυτο το άμοκ μέσα στην ψυχή, κάτι παράξενο, ενθυμείσθε εδώ και αρκετά χρόνια εκείνο το συγκρότημα των "Beatles" που έκανε γύρω την σφαίρα μας, την γή μας, και όπου πήγαιναν οι άνθρωποι αυτοί, οι νέοι αφηνίαζαν, έβγαιναν από το θέατρο, το στάδιο, τα σπάζαν όλα, ό,τι έβρισκαν μπροστά τους; Εμείς ξέρουμε ότι η μουσική ημερώνει. Το να ακούς μουσική και ν' αρχίσεις να σπάζεις προθήκες, να κλωτσάς, να μή λογαριάζεις την δημόσια τάξη, ασφάλεια και λοιπά, όλα αυτά δείχνουν ότι αυτή η μουσική έχει κάτι το δαιμονικό. Μάλιστα, έχει κάτι το δαιμονικό. Αυτή καθεαυτή η μουσική έχει κάτι το δαιμονικό. Γιατί είναι τελετουργική μουσική. Και έρχονται τώρα και τα συνθήματα της μουσικής αυτής, που δεν είναι παρά η σατανολατρεία για να συμπληρωθεί το κακό. Άς τ' ακούσουν εκείνοι που αγαπάνε την Ρόκ μουσική. Άς το ακούσουν. Βέβαια από καλλιτεχνικής πλευράς, θα πώ πάλι άλλη μιά φορά, άν αυτή η μουσική μπορεί να ειπωθεί μουσική. Άν αυτό το πράγμα μπορεί να καλλιεργεί θα λέγαμε την αισθητική του ανθρώπου. Εγώ νομίζω ότι ο άνθρωπος που θα μπορούσε να ευχαριστιέται με τέτοια κατασκευάσματα, έχει πάθει οπωσδήποτε διαστροφή του καλλιτεχνικού του αισθητηρίου.
Αλλά το σπουδαίο είναι, ότι αυτή η μουσική γίνεται φορέας καί των ναρκωτικών καί της σατανολατρείας.
  Άς προσέχουμε λοιπόν αγαπητοί μου. Κι επειδή είπε θα σου δώσω το 666, γι' αυτό τον λόγο, επειδή αναφέρεται κι αυτό το στοιχείο μέσα σ' αυτές τις πλάκες, σ' αυτούς τους δίσκους, κι επειδή αναλύουμε τα θέματα αυτά στη σειρά των θεμάτων της Αποκαλύψεως, γι' αυτό και σας την διάβασα αυτή την επιστολή.

Απόσπασμα από την 62α ομιλία στο βιβλίο της Καινής Διαθήκης « Ιερά Αποκάλυψις ».

Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Ἱερά Ἀποκάλυψις " εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/kainh-diauhkh/iera-apokalycis
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40qa7vUvidbEX6OBGq3b9WeV

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Ο Χριστός είναι λυτρωτής αλλά και κριτής της οικουμένης.

†.Και τώρα αγαπητοί μου συνεχίζουμε το θέμα μας.

Εις το υπόλοιπο του 14ου κεφαλαίου περιγράφονται δύο εικόνες. Η πρώτη, του θερισμού, που θεωρείται ο κόσμος ώς αγρός. Και η δευτέρα εικόνα, του τρυγητού και της ληνού, που πάλι θεωρείται ο κόσμος μία μεγάλη άμπελος και ένα πατητήρι, μία ληνός. Και οι δύο εικόνες είναι μία προεικόνιση της κρίσεως του κόσμου. Νά πώς το γράφει αυτό το ιερό κείμενο: «Καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ νεφέλη λευκή, καὶ ἐπὶ τὴν νεφέλην καθήμενος ὅμοιος υἱῷ ἀνθρώπου, ἔχων ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ στέφανον χρυσοῦν καὶ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ δρέπανον ὀξύ./Καὶ ἄλλος ἄγγελος ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ ναοῦ, κράζων ἐν φωνῇ μεγάλῃ τῷ καθημένῳ ἐπὶ τῆς νεφέλης· πέμψον τὸ δρέπανόν σου καὶ θέρισον, ὅτι ἦλθεν ἡ ὥρα τοῦ θερίσαι, ὅτι ἐξηράνθη ὁ θερισμὸς τῆς γῆς./καὶ ἔβαλεν ὁ καθήμενος ἐπὶ τὴν νεφέλην τὸ δρέπανον αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ἐθερίσθη ἡ γῆ.» (Αποκ.14, 14 - 16)
   Και πρώτα η εικόνα του θερισμού. Που σας είπα είναι μία προεικόνιση της κρίσεως του κόσμου. Είναι μία θαυμασία εικόνα, λειτουργικά μάλιστα υπέροχη, και είναι γνωστή και από την Παλαιά και από την Καινή Διαθήκη.
   Ο όμοιος ανθρώπου, που κάθεται επί της νεφέλης είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός, που έρχεται ως κριτής του σύμπαντος κόσμο. Εδώ ίσως στην αντίληψη πολλών χριστιανών μας, δέν υπάρχει η εικόνα του Χριστού κριτού, αλλά μόνον η εικόνα του Χριστού λυτρωτού. Προσέξατέ το αυτό το σημείο. Έτσι, αφού μέσα τους δέν υπάρχει η εικόνα του Χριστού κριτού, θέλουν πάντοτε τον Χριστό συγκαταβατικό, συγχωρούντα πάντοτε, γλυκύ και αποδεχόμενο οποιαδήποτε κατάσταση. Είτε διορθωμένη είτε αδιόρθωτη. Χωρίς ποτέ αυτός ο γλυκύς Ιησούς να ελέγξει ή να κρίνει. Αλλά, η απεικόνιση του Χριστού ως Παντοκράτορος και κριτού εις τον τρούλο της μονής του Δαφνίου, που κυκλοφορούν μάλιστα και κάρτες, και πιστεύω όλοι θα έχετε δεί αυτόν τον τρομερό Χριστό.
Γιατί πάντοτε η αγιογραφία μας είναι δογματική, και δεν είναι νατουραλιστική, δέν ζωγραφίζει φυσικά σώματά, ζωγραφίζει δόγματα. Όταν έχει ένα μάτι ήπιο και ένα μάτι που το φρύδι σηκωμένο στο ίδιο πρόσωπο, άν δείτε μεμονωμένα τα μάτια, το ένα μάτι είναι γλυκό και ήπιο, το άλλο είναι φοβερό. Ένα χέρι εξαρθρωμένο, που δείχνει ότι ένα χέρι κριτού, παγκισμίου κριτού, δέν μπορεί να είναι χέρι ανθρώπινο. Ένα χέρι που μπορεί να στείλει τους ασεβείς στην κόλαση, δέν μπορεί να είναι ανθρώπινο. Νά γιατί η βυζαντινή αγιογραφία, η αγιογραφία της Εκκλησίας μας, δέν είναι αγιογραφία νατουραλιστική αλλά δογματική.
   Έτσι λοιπόν, σ' εκείνους οι οποίοι έχουνε μέσα τους την εικόνα ενός Χριστού γλυκέος, δέν μπορούν να δούν την εικόνα αυτή του Παντοκράτορος Χριστού, την θεωρούν ξένη στα αισθήματά τους, την θεωρούν αποκρουστική, και αν θέλετε και ίσως και αντιχριστιανική. Πρόκειται για μία πολύ σοβαρή ατελή αντίληψη που έχουνε περί του Χριστού, με συνέπεια να ζούν μία ζωή χωρίς συνέπεια. Διότι, όταν μέσα του ζουν έναν Χριστό που δέν θα κρίνει τις ανθρώπινες πράξεις, τότε γιατί να μη ζούν μιά ζωή ασυνεπή, μία ζωή αβαρίας, που ποτέ πραγματικά να μη θέλουν να διορθωθούν; Είναι εκείνο περίπου που γράφει ο Απόστολος Παύλος στην 2α προς Τιμόθεον επιστολή του, το γράφει για άλλο πράγμα εκεί, αλλά οι λέξεις όμως έρχονται να δώσουν το νόημα γι' αυτούς τους στίχους: «ἔχοντες (λέγει ο Απόστολος) μόρφωσιν εὐσεβείας, (σχήμα ευσεβείας) τὴν δὲ δύναμιν αὐτῆς ἠρνημένοι.» (Β Τιμ. 3,5)
Ή εκείνο το άλλο: «πάντοτε μανθάνοντα καὶ μηδέποτε εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν δυνάμενα.» (Β Τιμ. 3,7)
Γιατί; Γιατί μέσα τους ζούν αυτήν τη λαθεμένη εικόνα του Χριστού, ότι δεν είναι, παρά μόνον λυτρωτής. Ο Χριστός είναι καί λυτρωτής είναι καί κριτής. Γι' αυτό και δέν μπορούν να δεχθούν την δευτέρα του Χριστού παρουσία. Δέν μπορούν να τη δεχθούν. Θα το πώ άλλη μία φορά. Επειδή είναι διάχυτη αυτή η αντίληψη. Ο Χριστός είναι λυτρωτής και κριτής. Εξ' άλλου δέν θα είχε νόημα η λύτρωσις εάν δεν ήταν κριτής. Διότι εκείνοι που θα λυτρωθούν, εκείνοι που θα ζήσουν στην βασιλεία του Θεού, πώς θα ζήσουν εάν δεν υπάρξει η κρίση;
   Η πρώτη λοιπόν του Χριστού επιφάνεια είναι λύτρωση. Η δευτέρα του Χριστού επιφάνεια είναι κρίση. Ο Χριστός λοιπόν έρχεται σαν κριτής, ως κριτής, κατά την δευτέρα του παρουσία. Το είπε ο ίδιος. Ματθαίος 24,30 «καὶ ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ μετὰ δυνάμεως καὶ δόξης πολλῆς.» Τα λόγια του Χριστού είναι απολύτως σύμφωνα με την εικόνα που μας δίνει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στην Αποκάλυψη. Που λέγει ότι είδε επί νεφέλης ερχόμενον ώς υιόν ανθρώπου για να κρίνει τον κόσμο. Και έτσι μας λέγει ο ίδιος ο Χριστός, θα δούν τον υιόν του ανθρώπου, δηλαδή εμένα με την ανθρωπίνη μου φύση, διότι όπως θα ξέρετε, πιστεύω να το ξέρετε, δέν επιτρέπεται να υπάρχει ακροατής που να μήν το ξέρει αυτό, ότι ο Ιησούς Χριστός στον ουρανό είναι με την ανθρωπίνη του φύση. Προσέξατέ το, δέν την απέβαλε την ανθρωπίνη φύση. Δέν θα μπορούσε να αποβάλει εκείνο το οποίο λύτρωσε, έσωσε, αγίασε, θέωσε. Είναι λοιπόν με την ανθρωπίνη του φύση στον ουρανό. Στα δεξιά του Θεού Πατρός. Στην δόξα του Θεού Πατρός. Η ανθρωπίνη φύση. Θα 'ρθεί λοιπόν ώς Θεάνθρωπος πάντοτε και θα προβάλλεται η ανθρωπίνη φύση, γι' αυτό λέγει και στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο στο 25ο κεφάλαιο που μιλάει περί κρίσεως: « Ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου» δεν λέγει, όταν έλθει ο υιός του Θεού, αλλά ο υιός του ανθρώπου, διότι προβάλλεται η ανθρωπίνη φύση του Χριστού, που δείχνει ότι δέν θα μας κρίνει Θεός• θα μας κρίνει άνθρωπος. Γιατί θα μπορούσε να πεί ο άνθρωπος, Θεέ μου τι με κρίνεις; Εσύ είσαι Θεός και εγώ είμαι άνθρωπος. Δέν μπορείς να με κρίνεις εσύ εμένα. Γι' αυτό θα 'ρθεί να κρίνει ώς άνθρωπος. Άνθρωπος ανθρώπους. Μήν το ξεχνάτε ποτέ αυτό.
   Ο δέ Δανιήλ λέγει: «ἐθεώρουν ἐν ὁράματι τῆς νυκτὸς καὶ ἰδοὺ μετὰ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ ὡς υἱὸς ἀνθρώπου ἐρχόμενος ἦν» (Δαν. 7,13)
   Ο Απόστολος Πέτρος όταν κλήθηκε στο σπίτι του "Κορνηλίου του εκατοντάρχου, μεταξύ των άλλων είπε και τα εξής: «καὶ παρήγγειλεν ἡμῖν
(ο Χριστός παρήγγειλε σε μάς) κηρῦξαι τῷ λαῷ καὶ διαμαρτύρασθαι (να δώσουμε την μαρτυρία μας στο λαό) ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ ὡρισμένος ὑπὸ τοῦ Θεοῦ κριτὴς ζώντων καὶ νεκρῶν.» (Πραξ. 10,42)
Να πούμε στο λαό καθαρά- καθαρά ότι ο Ιησούς που πέθανε και αναστήθηκε και ανελήφθηκε, ο οποίος είναι ο Θεός που έγινε άνθρωπος, αυτός είναι ο κριτής ζώντων και νεκρών. Τι εννοεί νεκρών; Εκείνοι που πέθαναν και θα αναστηθούν και θα κριθούν. Διότι θα αναστηθούν όλοι, από τον Αδάμ και την Εύα και θα σταθούν όλοι ενώπιον του Χριστού για να κριθούν. Η εικόνα της κρίσεως για το πνευματικό άνθρωπο είναι ωφελιμοτάτη, αναγκαιοτάτη, έξω του ότι είναι η αλήθεια και η πραγματικότητα, η εικόνα του κριτού Χριστού έχει παιδαγωγικά στοιχεία. Δημιουργεί τον φόβο του Θεού. Τον γονιμοποιό φόβο του Θεού. Και δημιουργεί με τον τρόπο αυτό, το υπέδαφος για να αναπτυχθεί η αρετή. Γιατί, αρχή σοφίας (αρετής, αυτό θα πεί σοφίας. Εβραϊκά ~ αρετή) αρχή σοφίας φόβος Κυρίου.

Απόσπασμα από την 62α ομιλία στο βιβλίο της Καινής Διαθήκης « Ιερά Αποκάλυψις ».

►Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Ἱερά Ἀποκάλυψις " εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/kainh-diauhkh/iera-apokalycis
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40qa7vUvidbEX6OBGq3b9WeV

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Οἱ δύο εἰκόνες τῆς Κρίσεως, τοῦ θερισμοῦ καί τῆς Ληνοῦ.

†.Πρίν αναλύσουμε το σημερινό μας θέμα, θα ήθελα να σας διάβαζα, γι' αυτό και επιθυμώ να γραφεί αυτό από τα μαγνητόφωνα που έχω εδώ μπροστά μου, μία επιστολή που δημοσιεύθηκε τις ημέρες αυτές στον "Ορθόδοξο τύπο" και που οπωσδήποτε έχει αμεσοτάτη σχέση με τα θέματα τα οποία κάνουμε εδώ. Η επιστολή αυτή είναι στο 536 φύλλο του "Ορθοδόξου τύπου" της 17-12-1982. Την υπογράφει κάποιος δόκτωρ. Πέτρος Κουτσούκος, Χημικός, λέκτωρ Πανεπιστημίου Πατρών. Συνεπώς δεν είναι και τυχαίος άνθρωπος αυτός ο οποίος γράφει την επιστολή. Παρακαλώ προσέξατέ την, λέγει τα εξής:
   "Κύριε διευθυντά, στο υπ αριθμόν 41 δελτίο ενημερώσεως που εκδίδει το τμήμα δημοσίων και εξωτερικών σχέσεων της Συνόδου των Επισκόπων της υπερορίου Ρωσικής Εκκλησίας, στην Αμερική, της οποίας προεδρεύει ο μητροπολίτης Φιλάρετος, διάβασα την παρακάτω είδηση που παραθέτω σε μετάφραση. Ίσως θα άξιζε να δημοσιευθεί για να ενημερωθούν όσοι ανατρέφουν παιδιά, ιδιαίτερα οι ορθόδοξοι αδελφοί. Και τώρα έχει τη μετάφραση της ειδήσεως που στέλνει ως επιστολή. Και παρακαλώ προσέξατε είναι πραγματικά εξαιρετικά ενδιαφέρουσα.
   Ο Ρόμπερτ Ντόρναρντ, ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής από την Καλιφόρνια, έχει εισηγηθεί σχέδιο νόμου, σύμφωνα με το οποίο, δίσκοι που περιέχουν ανάστροφη κάλυψη (BACK WARD MUSIC ) θα υποχρεώνονται να το γράφουν στο κάλυμμα τους. Η ανάστροφη κάλυψη είναι μία τεχνική, όπου ένα μήνυμα που έχει εγγραφεί στο δίσκο, μπορεί να ακουστεί μόνο όταν ο δίσκος παιχθεί ανάστροφα. Για να εξηγήσω εδώ, όλοι οι δίσκοι είναι γνωστό ότι κινούνται εξ' αριστερών προς τα δεξιά και στο γραμμόφωνο το παλιό και στο πικ-άπ κινούνται εξ' αριστερών προς τα δεξιά. Ανάστροφη κίνηση θα πεί, θα γυρίσουμε ένα κουμπί στο πικ-άπ, που το μοτέρ θα παίρνει διαφορετικές στροφές, ή ένας μηχανισμός να δίνει αντίστροφες, ανάστροφες στροφές, κινήσεις, και να γυρίζει ο δίσκος εκ δεξιών προς τ' αριστερά. Δέ σημαίνει να γυρίσω από την άλλη μεριά την πλάκα. Σημαίνει να αλλάξω την κίνηση. Που σημαίνει ότι ο δίσκος πρέπει να έχει δύο εγγραφές, από την κάθε πλευρά. Η μία η κλασική, η τυπική, που είναι έξ' αριστερών προς τα δεξιά, και η άλλη, η λεγομένη ανάστροφη κάλυψη, αυτό το Back ward Music, που κινείται εκ δεξιών προς τ' αριστερά. Πάρτε τους δείκτες του ρολογιού. Χρησιμοποιείται το παράδειγμα στην τεχνική. Κινούνται εξ' αριστερών προς τα δεξιά. Τώρα έχουμε ανάστροφη κίνηση. Ή αντίστροφη. Εκ δεξιών προς τ' αριστερά. Λοιπόν καταλάβατε τί είναι αυτοί οι δίσκοι. Πώς κινούνται από τεχνικής πλευράς.
   Ο λόγος για τον οποίον επιβάλλεται, (συνεχίζει μετάφραση του κειμένου) η προειδοποίηση στο κάλυμμα του δίσκου, είναι ότι τα μηνύματα αυτά, παρόλο ότι δέν ακούγονται όταν ο δίσκος παίζεται κανονικά (άρα λοιπόν έχει δύο κινήσεις, είναι η τυπική κίνηση και η άλλη κίνηση, δέν ακούγεται όταν παίζετε κανονικά) έχουν την ιδιότητα να εγγράφονται στο υποσυνείδητο. Δηλαδή έχει κείμενο, έχει μουσική, έχει τέτοιο περιεχόμενο, που έχει την δυνατότητα -παράξενο φαίνεται εκ πρώτης όψεως- να εγγράφονται αυτά στο υποσυνείδητο. Γιά να δούμε τί πράγμα είναι αυτό.
   Υπάρχουν πολλά άλμπουμ Ρόκ μουσικής, κι όπως ξέρετε η Ρόκ μουσική είναι πάρα πολύ της μόδας• όλοι οι νέοι μας χορεύουνε Ρόκ μουσική, ο σταθμός στο 1ο πρόγραμμα έχει κάθε μέρα 4 με 5 Ρόκ μουσική, που ν' ακούσει κανείς και να πεί, πού βρίσκομαι; Σε πολιτισμένη χώρα ή σε κάποια ζούγκλα; Βέβαια ίσως για κάποιους που θα με ακούν και θα τους αρέσει η μουσική αυτή, θα λένε ότι δεν έχω ιδέα μουσικής. Αλλά εν τοιαύτη περιπτώσει θα μπορούσα να υποστηρίξω και το αντίθετο.
Υπάρχουν λοιπόν πολλά άλμπουμ Ρόκ μουσικής που γνωρίζουν αγοραστική επιτυχία και που περιέχουν μηνύματα που δοξολογούν τον σατανά."
   Ώστε λοιπόν η ανάστροφη εγγραφή έχει τέτοια μηνύματα. Δίκαια λοιπόν ο ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Ντόρναρντ θεωρεί κάτι τέτοιο επικίνδυνο, απατηλό, και οι καταναλωτές θα πρέπει να προειδοποιούνται.
χωρίς να καθορίζει τους συγκεκριμένους δίσκους ο γερουσιαστής, αναφέρει μερικά από τα μηνύματα που σταχυολόγησε. Ακούστε λοιπόν. Απο τα μηνύματα που είναι γραμμένα στις πλάκες ανάστροφα. "Σατανά κινήσου μέσα από τις φωνές μας. Σατανάς, σατανάς, σατανάς, είναι θεός είναι θεός. Ζώ για τον σατανά. Δέν μου γουστάρει ο Θεός. Δέν μπορώ να το αποφύγω. Είναι ο γλυκός μου σατανάς. Ο σατανάς είναι δυνατός. Θα σου δώσω το 666." Ορίστε. Ακούσατε; Θα σου δώσω το 666. Αυτό που έχουμε πεί, τον αριθμό του Αντιχρίστου. Σημειώσατε, γιατί γράφονται αυτά στο υποσυνείδητο; Όπως λέμε, προσέξτε, προσέξτε, πολύ προσέξτε, λέμε: λέγε την ευχή "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με", πόσο; Λέγε την συνέχεια. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με, Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με. Μάλιστα εκείνοι οι οποίοι ξεκινούν ως αρχάριοι να την λένε σ' ένα μοναστήρι, τήν λένε δυνατά. Στη μονή Φιλοθέου επί παραδείγματι την λέγουν δυνατά. Όταν αρχίσει η ευχή να τυπώνεται, που; Βέβαια, λέγουν εκεί, στην καρδιά, είναι το υποσυνείδητο. Τότε πια δέν την λένε δυνατά, αλλά την λένε σιγά. Την λένε από μέσα τους. Και τότε πραγματοποιείται κάτι καταπληκτικό. Τηρείται εκείνο το οποίο λέγει το "Άσμα Ασμάτων".
« Ἐγὼ καθεύδω καὶ ἡ καρδία μου ἀγρυπνεῖ» (Ασ. Ασ. 5,2)
Εγώ κοιμάμαι η δέ καρδιά μου αγρυπνεί. Και λέγουν εκείνοι που κάνουν την ευχή με τον τρόπον αυτόν, ότι λέγει η καρδιά τους την ευχή ενώ κοιμούνται. Πώς είναι δυνατόν να λέγει καρδιά την ευχή "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με" ενώ κοιμάσαι; Πέρασε απλούστατα η ευχή από την συνείδησή στο υποσυνείδητο. Μία τεχνική, χωρίς να σας πώ πιο πολλά πράγματα αυτήν τη στιγμή, απλώς μιά πτυχή της τεχνικής, γιατί δέν είναι μόνο αυτό, μία πτυχή της τεχνικής είναι η επανάληψη. Εξ' ού και το σατανάς, σατανάς, σατανάς, είναι θεός είναι θεός. Αυτή η διαρκής επανάληψη περνάει στο υποσυνείδητο. Να σας το πώ με άλλα λόγια; Είναι εκείνο το οποίο μετέρχονται οι άνθρωποι που θέλουν να κάνουν πλύση εγκεφάλου σε άλλους ανθρώπους με το να λένε τις ίδιες και τις ίδιες ειδήσεις, τα ίδια και τα ίδια θέματα. Η επανάληψη ξανά και ξανά και ξανά. Αυτό κάποτε περνάει από την συνείδηση, χωρίς να το αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος, στο υποσυνείδητο. Νά γιατί περνάει λοιπόν το περιεχόμενο της αναστρόφου εγγραφής αυτών των δίσκων εις το υποσυνείδητο.
   Ζητώντας ο γερουσιαστής να ψηφιστεί ομοσπονδιακός νόμος ώστε όποτε δήποτε υπάρχουν τέτοια μηνύματα, να υπάρχει και η σχετική προειδοποίηση, πιστεύει ότι δεν είναι μόνο θέμα διαφημιστικής ειλικρινείας, αλλά έχει σημασία ώστε οι γονείς και οι έφηβοι καταναλωτές να ενημερωθούν και να μήν τους διαφεύγει ότι πολλοί φημισμένη δίσκοι Ρόκ μουσικής περιέχουν μηνύματα δοξολογίας προς τον σατανά. Αναρωτιέμαι, άραγε τέτοιες πλάκες, τέτοιοι δίσκοι έχουν εισαχθεί στην Ελλάδα; Λέτε να μην έχουν εισαχθεί; Ο Τζέιμς Τζίλμπερτ, προτεστάντης πάστορας στο Τέξας, έχοντας προ καιρού επίγνωση των κινδύνων, είχε δημοσιεύσει ένα εκτεταμένο άρθρο σχετικά με τέτοιους δίσκους το 1981.
   Ένα δημοφιλές τραγούδι του Ρόκ συγκροτήματος "Queen", βασίλισσα, που έχει τίτλο "Another One Bites the Dust",
που θα πεί "άλλος ένας δαγκώνει τη σκόνη", περιέχει την επαναλαμβανόμενη φράση, ακούσατε, την επαναλαμβανόμενη φράση, είναι αυτό που μπαίνει μέσα στο υποσυνείδητο• ποια είναι η φράση αυτή; "Αποφάσισε να καπνίσεις μαριχουάνα" δηλαδή ναρκωτικά, και μάλιστα ο τρόπος της φωνής, κάποτε είναι χαμηλόφωνος, βάζει ο ομιλητής το στόμα του πολύ κοντά στο μικρόφωνο, σιγανά, και σιγά-σιγά αυτό μπαίνει μέσα στον άνθρωπο. Είδατε λοιπόν; "Αποφάσισε να καπνίσεις μαριχουάνα". Ναρκωτικά δηλαδή. Που μπορεί κανείς να την ακούσει αν ο δίσκος παιχθεί ανάστροφα.
   Αλλο ένα τραγούδι των "Rolling Stones", με τον τίτλο "συμπάθεια για τον σατανά", έχει γίνει ανεπίσημος εθνικός ύμνος των σατανιστών. Ο επικεφαλής δέ του συγκροτήματος, Μίκ Τζάγκερ, αναφέρεται συχνά σαν δαίμονας του Ρόκ.
   Ο Τζίλμπερτ έδωσε μία σειρά διαλέξεων σε σχολεία και σε ενορίες σχετικά με αυτό που αποκαλεί επίθεση του σατανά. Σύμφωνα με τις έρευνες που έκανε, κατ' εξοχήν θα πρέπει να αποφεύγονται τα συγκροτήματα Ροκ, τα οποία είναι τα εξής: "Queen", "Led Zeppelin", "Rolling Stones", "Beatles" κλπ. Αυτοί δέ που ασχολούνται με τη Ροκ μουσική τα ξέρουν αυτά. Εκεί ο ομιλητής 4 με 5 κάθε μέρα, πί, η γλώσσα του σιδηρόδρομος, ραπτομηχανή. Και λέει κανείς, πώ, πώ, πώ, απ'έξω κι ανακατωτά. Και λέει κανείς, μα κάθε μέρα αυτή η εκπομπή.
Γιατί υπάρχουν πολλοί θαυμαστές. Και συνεπώς μεγάλη η ζημιά και πρέπει να οδυρόμαστε. Και συνεχίζει η μετάφραση:
   "Κάθε ορθόδοξος χριστιανός πρέπει να συμμεριστεί τις ανησυχίες του γερουσιαστή Ντόναρτ, και οι γονείς θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί σχετικά με το τι δίσκους ακούνε τα παιδιά τους."
   Ώστε λοιπόν αγαπητοί μου, αυτά. Μά, ήταν αναμενόμενο. Διότι μην ξεχνάτε ότι η Ρόκ μουσική δεν έχει βγεί από εμπνεύσεις μεγάλων ή μικρών ασήμων έστω συνθετών, αλλά η Ρόκ μουσική είναι τελετουργική μουσική. Δηλαδή είναι η μουσική των μαύρων, των ειδωλολατρών, που την χρησιμοποιούνε στις τελετουργίες τους. Συνεπώς είναι τελετουργική μουσική. Και επειδή είναι λατρεία του σατανά, επόμενο είναι αυτή η μουσική να δημιουργεί αυτά που δημιουργεί στη νεολαία. Ηρθε λοιπόν πρώτα η μουσική, η οποία δημιουργεί αυτο το άμοκ μέσα στην ψυχή, κάτι παράξενο, ενθυμείσθε εδώ και αρκετά χρόνια εκείνο το συγκρότημα των "Beatles" που έκανε γύρω την σφαίρα μας, την γή μας, και όπου πήγαιναν οι άνθρωποι αυτοί, οι νέοι αφηνίαζαν, έβγαιναν από το θέατρο, το στάδιο, τα σπάζαν όλα, ό,τι έβρισκαν μπροστά τους; Εμείς ξέρουμε ότι η μουσική ημερώνει. Το να ακούς μουσική και ν' αρχίσεις να σπάζεις προθήκες, να κλωτσάς, να μή λογαριάζεις την δημόσια τάξη, ασφάλεια και λοιπά, όλα αυτά δείχνουν ότι αυτή η μουσική έχει κάτι το δαιμονικό. Μάλιστα, έχει κάτι το δαιμονικό. Αυτή καθεαυτή η μουσική έχει κάτι το δαιμονικό. Γιατί είναι τελετουργική μουσική. Και έρχονται τώρα και τα συνθήματα της μουσικής αυτής, που δεν είναι παρά η σατανολατρεία για να συμπληρωθεί το κακό. Άς τ' ακούσουν εκείνοι που αγαπάνε την Ρόκ μουσική. Άς το ακούσουν. Βέβαια από καλλιτεχνικής πλευράς, θα πώ πάλι άλλη μιά φορά, άν αυτή η μουσική μπορεί να ειπωθεί μουσική. Άν αυτό το πράγμα μπορεί να καλλιεργεί θα λέγαμε την αισθητική του ανθρώπου. Εγώ νομίζω ότι ο άνθρωπος που θα μπορούσε να ευχαριστιέται με τέτοια κατασκευάσματα, έχει πάθει οπωσδήποτε διαστροφή του καλλιτεχνικού του αισθητηρίου.
Αλλά το σπουδαίο είναι, ότι αυτή η μουσική γίνεται φορέας καί των ναρκωτικών καί της σατανολατρείας.
Άς προσέχουμε λοιπόν αγαπητοί μου. Κι επειδή είπε θα σου δώσω το 666, γι' αυτό τον λόγο, επειδή αναφέρεται κι αυτό το στοιχείο μέσα σ' αυτές τις πλάκες, σ' αυτούς τους δίσκους, κι επειδή αναλύουμε τα θέματα αυτά στη σειρά των θεμάτων της Αποκαλύψεως, γι' αυτό και σας την διάβασα αυτή την επιστολή.

   Και τώρα αγαπητοί μου συνεχίζουμε το θέμα μας.

   Εις το υπόλοιπο του 14ου κεφαλαίου περιγράφονται δύο εικόνες. Η πρώτη, του θερισμού, που θεωρείται ο κόσμος ώς αγρός. Και η δευτέρα εικόνα, του τρυγητού και της ληνού, που πάλι θεωρείται ο κόσμος μία μεγάλη άμπελος και ένα πατητήρι, μία ληνός. Και οι δύο εικόνες είναι μία προεικόνιση της κρίσεως του κόσμου. Νά πώς το γράφει αυτό το ιερό κείμενο:
«Καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ νεφέλη λευκή, καὶ ἐπὶ τὴν νεφέλην καθήμενος ὅμοιος υἱῷ ἀνθρώπου, ἔχων ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ στέφανον χρυσοῦν καὶ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ δρέπανον ὀξύ./Καὶ ἄλλος ἄγγελος ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ ναοῦ, κράζων ἐν φωνῇ μεγάλῃ τῷ καθημένῳ ἐπὶ τῆς νεφέλης· πέμψον τὸ δρέπανόν σου καὶ θέρισον, ὅτι ἦλθεν ἡ ὥρα τοῦ θερίσαι, ὅτι ἐξηράνθη ὁ θερισμὸς τῆς γῆς./καὶ ἔβαλεν ὁ καθήμενος ἐπὶ τὴν νεφέλην τὸ δρέπανον αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ἐθερίσθη ἡ γῆ.»
(Αποκ.14, 14 - 16)
   Και πρώτα η εικόνα του θερισμού. Που σας είπα είναι μία προεικόνιση της κρίσεως του κόσμου. Είναι μία θαυμασία εικόνα, λειτουργικά μάλιστα υπέροχη, και είναι γνωστή και από την Παλαιά και από την Καινή Διαθήκη.
   Ο όμοιος ανθρώπου, που κάθεται επί της νεφέλης είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός, που έρχεται ως κριτής του σύμπαντος κόσμο. Εδώ ίσως στην αντίληψη πολλών χριστιανών μας, δέν υπάρχει η εικόνα του Χριστού κριτού, αλλά μόνον η εικόνα του Χριστού λυτρωτού. Προσέξατέ το αυτό το σημείο. Έτσι, αφού μέσα τους δέν υπάρχει η εικόνα του Χριστού κριτού, θέλουν πάντοτε τον Χριστό συγκαταβατικό, συγχωρούντα πάντοτε, γλυκύ και αποδεχόμενο οποιαδήποτε κατάσταση. Είτε διορθωμένη είτε αδιόρθωτη. Χωρίς ποτέ αυτός ο γλυκύς Ιησούς να ελέγξει ή να κρίνει. Αλλά, η απεικόνιση του Χριστού ως Παντοκράτορος και κριτού εις τον τρούλο της μονής του Δαφνίου, που κυκλοφορούν μάλιστα και κάρτες, και πιστεύω όλοι θα έχετε δεί αυτόν τον τρομερό Χριστό.
Γιατί πάντοτε η αγιογραφία μας είναι δογματική, και δεν είναι νατουραλιστική, δέν ζωγραφίζει φυσικά σώματά, ζωγραφίζει δόγματα. Όταν έχει ένα μάτι ήπιο και ένα μάτι που το φρύδι σηκωμένο στο ίδιο πρόσωπο, άν δείτε μεμονωμένα τα μάτια, το ένα μάτι είναι γλυκό και ήπιο, το άλλο είναι φοβερό. Ένα χέρι εξαρθρωμένο, που δείχνει ότι ένα χέρι κριτού, παγκισμίου κριτού, δέν μπορεί να είναι χέρι ανθρώπινο. Ένα χέρι που μπορεί να στείλει τους ασεβείς στην κόλαση, δέν μπορεί να είναι ανθρώπινο. Νά γιατί η βυζαντινή αγιογραφία, η αγιογραφία της Εκκλησίας μας, δέν είναι αγιογραφία νατουραλιστική αλλά δογματική.
   Έτσι λοιπόν, σ' εκείνους οι οποίοι έχουνε μέσα τους την εικόνα ενός Χριστού γλυκέος, δέν μπορούν να δούν την εικόνα αυτή του Παντοκράτορος Χριστού, την θεωρούν ξένη στα αισθήματά τους, την θεωρούν αποκρουστική, και αν θέλετε και ίσως και αντιχριστιανική. Πρόκειται για μία πολύ σοβαρή ατελή αντίληψη που έχουνε περί του Χριστού, με συνέπεια να ζούν μία ζωή χωρίς συνέπεια. Διότι, όταν μέσα του ζουν έναν Χριστό που δέν θα κρίνει τις ανθρώπινες πράξεις, τότε γιατί να μη ζούν μιά ζωή ασυνεπή, μία ζωή αβαρίας, που ποτέ πραγματικά να μη θέλουν να διορθωθούν; Είναι εκείνο περίπου που γράφει ο Απόστολος Παύλος στην 2α προς Τιμόθεον επιστολή του, το γράφει για άλλο πράγμα εκεί, αλλά οι λέξεις όμως έρχονται να δώσουν το νόημα γι' αυτούς τους στίχους: «ἔχοντες (λέγει ο Απόστολος) μόρφωσιν εὐσεβείας, (σχήμα ευσεβείας) τὴν δὲ δύναμιν αὐτῆς ἠρνημένοι.»
(Β Τιμ. 3,5)
Ή εκείνο το άλλο: «πάντοτε μανθάνοντα καὶ μηδέποτε εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν δυνάμενα.» (Β Τιμ. 3,7)
Γιατί; Γιατί μέσα τους ζούν αυτήν τη λαθεμένη εικόνα του Χριστού, ότι δεν είναι, παρά μόνον λυτρωτής. Ο Χριστός είναι καί λυτρωτής είναι καί κριτής. Γι' αυτό και δέν μπορούν να δεχθούν την δευτέρα του Χριστού παρουσία. Δέν μπορούν να τη δεχθούν. Θα το πώ άλλη μία φορά. Επειδή είναι διάχυτη αυτή η αντίληψη. Ο Χριστός είναι λυτρωτής και κριτής. Εξ' άλλου δέν θα είχε νόημα η λύτρωσις εάν δεν ήταν κριτής. Διότι εκείνοι που θα λυτρωθούν, εκείνοι που θα ζήσουν στην βασιλεία του Θεού, πώς θα ζήσουν εάν δεν υπάρξει η κρίση;
   Η πρώτη λοιπόν του Χριστού επιφάνεια είναι λύτρωση. Η δευτέρα του Χριστού επιφάνεια είναι κρίση. Ο Χριστός λοιπόν έρχεται σαν κριτής, ως κριτής, κατά την δευτέρα του παρουσία. Το είπε ο ίδιος. Ματθαίος 24,30 «καὶ ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ μετὰ δυνάμεως καὶ δόξης πολλῆς.» Τα λόγια του Χριστού είναι απολύτως σύμφωνα με την εικόνα που μας δίνει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στην Αποκάλυψη. Που λέγει ότι είδε επί νεφέλης ερχόμενον ώς υιόν ανθρώπου για να κρίνει τον κόσμο. Και έτσι μας λέγει ο ίδιος ο Χριστός, θα δούν τον υιόν του ανθρώπου, δηλαδή εμένα με την ανθρωπίνη μου φύση, διότι όπως θα ξέρετε, πιστεύω να το ξέρετε, δέν επιτρέπεται να υπάρχει ακροατής που να μήν το ξέρει αυτό, ότι ο Ιησούς Χριστός στον ουρανό είναι με την ανθρωπίνη του φύση. Προσέξατέ το, δέν την απέβαλε την ανθρωπίνη φύση. Δέν θα μπορούσε να αποβάλει εκείνο το οποίο λύτρωσε, έσωσε, αγίασε, θέωσε. Είναι λοιπόν με την ανθρωπίνη του φύση στον ουρανό. Στα δεξιά του Θεού Πατρός. Στην δόξα του Θεού Πατρός. Η ανθρωπίνη φύση. Θα 'ρθεί λοιπόν ώς Θεάνθρωπος πάντοτε και θα προβάλλεται η ανθρωπίνη φύση, γι' αυτό λέγει και στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο στο 25ο κεφάλαιο που μιλάει περί κρίσεως: « Ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου» δεν λέγει, όταν έλθει ο υιός του Θεού, αλλά ο υιός του ανθρώπου, διότι προβάλλεται η ανθρωπίνη φύση του Χριστού, που δείχνει ότι δέν θα μας κρίνει Θεός• θα μας κρίνει άνθρωπος. Γιατί θα μπορούσε να πεί ο άνθρωπος, Θεέ μου τι με κρίνεις; Εσύ είσαι Θεός και εγώ είμαι άνθρωπος. Δέν μπορείς να με κρίνεις εσύ εμένα. Γι' αυτό θα 'ρθεί να κρίνει ώς άνθρωπος. Άνθρωπος ανθρώπους. Μήν το ξεχνάτε ποτέ αυτό.
   Ο δέ Δανιήλ λέγει: «ἐθεώρουν ἐν ὁράματι τῆς νυκτὸς καὶ ἰδοὺ μετὰ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ ὡς υἱὸς ἀνθρώπου ἐρχόμενος ἦν»
(Δαν. 7,13)
   Ο Απόστολος Πέτρος όταν κλήθηκε στο σπίτι του "Κορνηλίου του εκατοντάρχου, μεταξύ των άλλων είπε και τα εξής: «καὶ παρήγγειλεν ἡμῖν
(ο Χριστός παρήγγειλε σε μάς) κηρῦξαι τῷ λαῷ καὶ διαμαρτύρασθαι (να δώσουμε την μαρτυρία μας στο λαό) ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ ὡρισμένος ὑπὸ τοῦ Θεοῦ κριτὴς ζώντων καὶ νεκρῶν.» (Πραξ. 10,42)
Να πούμε στο λαό καθαρά- καθαρά ότι ο Ιησούς που πέθανε και αναστήθηκε και ανελήφθηκε, ο οποίος είναι ο Θεός που έγινε άνθρωπος, αυτός είναι ο κριτής ζώντων και νεκρών.

Τι εννοεί νεκρών; Εκείνοι που πέθαναν και θα αναστηθούν και θα κριθούν. Διότι θα αναστηθούν όλοι, από τον Αδάμ και την Εύα και θα σταθούν όλοι ενώπιον του Χριστού για να κριθούν. Η εικόνα της κρίσεως για το πνευματικό άνθρωπο είναι ωφελιμοτάτη, αναγκαιοτάτη, έξω του ότι είναι η αλήθεια και η πραγματικότητα, η εικόνα του κριτού Χριστού έχει παιδαγωγικά στοιχεία. Δημιουργεί τον φόβο του Θεού. Τον γονιμοποιό φόβο του Θεού. Και δημιουργεί με τον τρόπο αυτό, το υπέδαφος για να αναπτυχθεί η αρετή. Γιατί, αρχή σοφίας (αρετής, αυτό θα πεί σοφίας. Εβραϊκά ~  αρετή) αρχή σοφίας φόβος Κυρίου.
   Η νεφέλη επί της οποίας κάθεται, κι ο Ευαγγελιστής Ιωάννης μας λέγει ότι ώς υιός ανθρώπου είναι επί της νεφέλης, είναι σημείο της παρουσίας του Θεού, και η λευκή νεφέλη υπενθυμίζει την φωτεινή νεφέλη της Μεταμορφώσεως του Χριστού.
   Η όλη περιγραφή της Αποκαλύψεως, είναι σύμφωνη με την Ευαγγελική παράδοση της Αναλήψεως, όπου οι δύο εκείνοι άγγελοι ειδοποιούν τους μάρτυρες της Αναλήψεως του Χριστού, που μας σημειώνει ο Ευαγγελιστής Λουκάς στις πράξεις ότι: «οὗτος ὁ Ἰησοῦς ὁ ἀναληφθεὶς ἀφ᾿ ὑμῶν εἰς τὸν οὐρανόν, οὕτως ἐλεύσεται» (Πράξ. 1,11)
Έτσι θα ξανάρθει. «ὃν τρόπον ἐθεάσασθε αὐτὸν πορευόμενον εἰς τὸν οὐρανόν.» Με τον τρόπο που τον είδατε να απέρχεται, να ανέρχεται στον ουρανό, με τον ίδιο τρόπο θα έλθει. Με ποιόν τρόπο; Δηλαδή όπως ανήλθε. Και «νεφέλη ὑπέλαβεν αὐτὸν». Τον πήρε, τον σήκωσε από κάτω νεφέλη. Συνεπώς θα έλθει επί νεφέλης. Γι' αυτό σας εξήγησα ότι η εικόνα της Αποκαλύψεως είναι απολύτως σύμφωνη με την παράδοση περί της Αναλήψεως του Χριστού. Όπως έφυγε θα έλθει. Με την εξής μόνο διαφορά. Ανερχόμενος ο Κύριος εις τους ουρανούς όλοι οι άγγελοι του ουρανού τον συνοδεύουν. Αλλ' οι μαθητές και το πλήθος των πιστών, δέν ήταν μόνο οι ένδεκα μαθητές, ήταν και η Θεοτόκος κατά την Παράδοση, προσέξατέ το, δέν ήσαν μόνο 10-20 άνθρωποι, ήσανε πάρα πολλοί άνθρωποι, ίσως 500 άνθρωποι. Εκείνο το «ἔπειτα ὤφθη ἐπάνω πεντακοσίοις ἀδελφοῖς» (Α Κορ. 15,6) πιθανώς υπαινίσσεται ο Απόστολος Παύλος την Ανάληψη του Χριστού. Προσέξτε, δέν βλέπουν τους αγγέλους. Ο Θεός δεν επιτρέπει να είναι ορατοί οι άγγελοι, διότι βλέποντας το εξαίσιο θέαμα Θα έφευγε η προσοχή τους από το κεντρικό θέμα που ήταν ο Ιησούς Χριστός. Όπως όταν μπούμε σε μία αίθουσα και υπάρχει ένα ζωγραφικός πίνακας με ένα πλαίσιο, κάδρο, πλαίσιο πολύ βαρύτιμο και σπουδαίο, ξεφεύγει προσοχή μας η προσοχή μας από το κύριο θέμα του πίνακος και πηγαίνει στην κορνίζα. Για να μήν λοιπόν πάει στο πλαίσιο, στην κορνίζα το μάτι των θεατών, δέν φαίνονται, είναι όμως παρόντες οι άγγελοι. Συνοδεύουν τον Χριστό. Δέν φαίνονται αυτοί παρά μόνον ο Χριστός. Όταν θα ξαναέρθει ο Χριστός, τότε οι άγιοι άγγελοι θα τον συνοδεύουν και θα είναι ορατοί. Το είπε ο ίδιος ο Χριστός: « Ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἅγιοι ἄγγελοι μετ᾿ αὐτοῦ» (Ματθ. 25,31)
   Το χρυσό στεφάνι που φορεί ο «ὡς υἱὸς ἀνθρώπου μετὰ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ»
φανερώνει το βασιλικό αξίωμα και συνεπώς το αξίωμα του κριτού.
   Το οξύ δρέπανο, το κοφτερό δρεπάνι είναι το σύμβολο της εκτελέσεως της κρίσεως. Και φανερώνει την ριζικότητα, την λεπτότητα και τη συντομία της κρίσεως. Ότι η κρίση θα είναι ριζική. Δέν θα υπάρξουν αδικίες, θα είναι λεπτή. Και θα είναι συντομωτάτη.
   Ο άγγελος που εξέρχεται από τον ναό του ουρανού και με μεγάλη φωνή φωνάζει προς τον κριτή Χριστό και του λέγει, βάλε το δρεπάνι σου επάνω στην γή να θεριστή η γή, φανερώνει, όπως λέγει ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας "την ικεσίαν πασών των ουρανίων δυνάμεων, εφιεμένων την μέν των δικαίων τιμήν, τήν δέ των αμαρτωλών της ανομίας εκκοπήν θεάσασθαι". Περιμένουν οι άγγελοι να δούν αυτό. Την δικαίωση των δικαίων. Την αποκατάστασή τους στη βασιλεία του Θεού. Αλλά και την τιμωρία των αμαρτωλών. Συνεπώς ο άγγελος που λέγει" βάλε το δρεπάνι σου στη γή" με δυνατή φωνή, είναι αυτός ο πόθος να τελειώνει πιά η Ιστορία και να μπούν τα πράγματα στη θέση τους.
   Με θερισμό εικονίζεται η συντέλεια, η δέ ώρα της συντελείας με του ότι εξηράνθη ο θερισμός της γής, όπως λέγει ο άγγελος εκεί, βάλε το δρεπάνι σου επί της γής διότι εξηράνθη ο θερισμός της γης.
   Ώστε βλέπουμε εδώ, ότι οι άγγελοι συντελούν στον θερισμό του κριτού ως εκτελεστικά όργανα του αρχιθεριστού κριτού. Όλη αυτή η εικόνα της συντέλειας της κρίσεως του κόσμου που περιγράφει όπως είδαμε το βιβλίο της Αποκαλύψεως, με κάθε λεπτομέρεια, θα μας δοθεί στο 19ο Κεφάλαιο, αλλά προπαντός όμως τώρα στην παραβολή των ζιζανίων, που ο Κύριος είχε δώσει μία πτυχή της βασιλείας των ουρανών. Είναι στον Ματθαίο, 13ο Κεφάλαιο, και λέγει εκεί: «ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ σπείραντι καλὸν σπέρμα ἐν τῷ ἀγρῷ αὐτοῦ·» (Ματθ. 13,24) και λοιπά, γνωρίζετε την παραβολή αυτή του αγρού των ζιζανίων. Εσπάρη ο σίτος, την νύκτα όμως, λέγει, πήγε κακός άνθρωπος κι έριξε το κακό το σπέρμα, τον διαβολόσπορο, τα ζιζάνια. Κι όταν άρχισε να φυτρώνει το στάρι, να φυτρώνουν και τα ζιζάνια. Τότε διαμαρτυρήθηκαν οι εργάτες και είπαν: Κύριε, δεν έδωσες σε εμάς καλό σπόρο; Πώς φύτρωσαν τα ζιζάνια; Ναι, ναι λέγει, βλέπετε δέν γνωρίζουν οι εργάτες, τους το αποκαλύπτει όμως ο Κύριος του αγρού. Όταν εσείς σπείρατε και τελειώσατε και ήρθατε σπίτι, τότε κακός άνθρωπος πήγε να σπείρει τον αγρό. Την ερμηνεία της παραβολής αγαπητοί μου την κάνει ο ίδιος ο Κύριος. Θα σας την διαβάσω όπως μας την περιγράφει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, όταν ρωτήθηκε από τους μαθητές τί σημαίνει η παραμονή των ζιζανίων. Ακούστε. Δέν θα σας την ερμηνεύσω για λόγους συντομίας. Είναι εύκολη. Κάπου και που μόνο.
   «ὁ σπείρων τὸ καλὸν σπέρμα ἐστὶν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου· (Δηλαδή ο Χριστός. Το Ευαγγέλιο) ὁ δὲ ἀγρός ἐστιν ὁ κόσμος· (Βλέπετε; Ο αγρός εστί, είναι ο κόσμος. Γι' αυτό παρομοιάζεται ο κόσμος μ' έναν αγρό.) τὸ δὲ καλὸν σπέρμα, οὗτοί εἰσιν οἱ υἱοὶ τῆς βασιλείας· (Είναι οι άνθρωποι που δέχονται το Ευαγγέλιο. Αυτοί είναι το καλό το στάρι.) τὰ δὲ ζιζάνιά εἰσι οἱ υἱοὶ τοῦ πονηροῦ· (Οι άνθρωποι του διαβόλου.) ὁ δὲ ἐχθρὸς ὁ σπείρας αὐτά ἐστιν ὁ διάβολος· ὁ δὲ θερισμὸς συντέλεια τοῦ αἰῶνός ἐστιν· (Τέλος της Ιστορίας. Πώς λοιπόν παρομοιάζεται εδώ το τέλος της Ιστορίας; Με θερισμό.) οἱ δὲ θερισταὶ ἄγγελοί εἰσιν. ὥσπερ οὖν συλλέγεται τὰ ζιζάνια καὶ πυρὶ καίεται, (όπως, λέγει, μαζεύουν τα ζιζάνια και τα βάζουν στη φωτιά) οὕτως ἔσται ἐν τῇ συντελείᾳ τοῦ αἰῶνος τούτου. (έτσι θα γίνει άμα τελειώσει η Ιστορία) ἀποστελεῖ (θα στείλει) ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ, καὶ συλλέξουσιν ἐκ τῆς βασιλείας αὐτοῦ πάντα τὰ σκάνδαλα καὶ τοὺς ποιοῦντας τὴν ἀνομίαν, καὶ βαλοῦσιν αὐτοὺς εἰς τὴν κάμινον τοῦ πυρός· (Ποιά είναι αυτή η κάμινον τοῦ πυρός; Μας το λέγει σε μία άλλη εικόνα) ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων. τότε οἱ δίκαιοι ἐκλάμψουσιν ὡς ὁ ἥλιος ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ πατρὸς αὐτῶν.»
(Ματθ. 13, 37 - 43)
Είδατε ερμηνεία της παραβολής; Είναι ακριβώς ότι λέμε τώρα στην περικοπή της Αποκαλύψεως.
   Η εικόνα του θερισμού, όπως εκτίθεται όμως στην Αποκάλυψη έχει κυρίως τον χαρακτήρα της περισυλλογής των πιστών, ενώ η δευτέρα εικόνα του τρυγητού, λίγο πιο κάτω έχει την κρίση και την τιμωρία των ασεβών. Η παραβολή των ζιζανίων έχει και τα δύο μαζί. Στην ίδια παραβολή είναι και οι καλοί και οι κακοί. Εδώ όμως έχουμε ξεχωριστή την περίπτωση. Στον θερισμό λοιπόν εδώ έχουμε κυρίως τον θερισμό των δικαίων. Στον τρυγητό έχουμε το τρύγημα, θα το δούμε λίγο πιο κάτω, των ασεβών.
   Γι' αυτή την εικόνα του θερισμού, που διαβάσαμε στην Αποκάλυψη, γράφει ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας τα εξής: "Το γαρ ξηρανθήναι τον θερισμόν δηλοί το φθάσαι τον της συντελείας καιρόν, ότε πεπανθείς ως σίτος ώριμος ο της ευσεβείας σπόρος, των ουρανίων αποθηκών
αξιωθήσεται, εις τριάκοντα και εξήκοντα και εκατόν τώ γεωργώ την καρποφορίαν παρεχόμενος."
   Ήρθε η ώρα του θερισμού, θα μαζέψει ο Θεός και την καρποφορία των πιστών, και θα βάλει στην αποθήκη του τον σίτο. Ό,τι ο καθένας απέδωκε. Ή τριάντα ή εξήντα ή εκατό.
   Και τώρα ερχόμαστε εις την δευτέρα εικόνα του τρυγητού και ληνού. Ληνός θα πεί πατητήρι. Σας την διαβάζω:
«Καὶ ἄλλος ἄγγελος ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ ναοῦ τοῦ ἐν τῷ οὐρανῷ, ἔχων καὶ αὐτὸς δρέπανον ὀξύ./Καὶ ἄλλος ἄγγελος ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ θυσιαστηρίου, ἔχων ἐξουσίαν ἐπὶ τοῦ πυρός, καὶ ἐφώνησε κραυγῇ μεγάλῃ τῷ ἔχοντι τὸ δρέπανον τὸ ὀξὺ λέγων· πέμψον σου τὸ δρέπανον τὸ ὀξὺ καὶ τρύγησον τοὺς βότρυας τῆς ἀμπέλου τῆς γῆς, ὅτι ἤκμασεν ἡ σταφυλὴ τῆς γῆς./καὶ ἔβαλεν ὁ ἄγγελος τὸ δρέπανον αὐτοῦ εἰς τὴν γῆν, καὶ ἐτρύγησε τὴν ἄμπελον τῆς γῆς, καὶ ἔβαλεν εἰς τὴν ληνὸν τοῦ θυμοῦ τοῦ Θεοῦ τὴν μεγάλην./καὶ ἐπατήθη ἡ ληνὸς ἔξω τῆς πόλεως, καὶ ἐξῆλθεν αἷμα ἐκ τῆς ληνοῦ ἄχρι τῶν χαλινῶν τῶν ἵππων ἀπὸ σταδίων χιλίων ἑξακοσίων.»
(Αποκ. 14, 17 - 20)
  Εδώ βλέπουμε άγγελοι να κινούνται ως να απουσιάζει η δράσις του κριτού ως υιός ανθρώπου, που φέρεται επί της λευκής νεφέλης. Δέν απουσιάζει. Δέν απουσιάζει. Ο Αρέθας κάνει μία λεπτή παρατήρηση και λέγει: "Ούτε ο Κύριος αυτός αξιεί την συλλογήν ποιήσασθαι ως περί τών πρώτων, ούτε το μέν
(δηλαδή τα ζιζάνια, έχοντες και την παραβολή του Ευαγγελίου υπόψιν) εις τας αποθήκας, το δέ είς το ατελεύτητον παραπέμπει πύρ."
Είδατε; Δέν αξιεί, λέγει, απαξιεί ο κριτής να κάνει την συλλογή των αμαρτωλών ανθρώπων. Την αναθέτει στους αγγέλους. Λεπτή παρατήρηση αυτή του Αρέθα.
   Ο εξερχόμενος άγγελος εκ του θυσιαστηρίου εκφράζει τον πόθο και την κραυγή των αγίων. Εάν είναι το θυσιαστήριο των ολοκαυτωμάτων, όπως βλέπει ο ιερός Ευαγγελιστής το όραμά του, τότε, κάτω από το θυσιαστήριο είναι οι ψυχές των εσφαγμένων δια τον λόγο του Θεού. Θυμηθείτε στην Αποκάλυψη 6ο Κεφάλαιο, 9ο χωρίο. Το γράφει εκεί. Εάν είναι το θυσιαστήριο των θυμιαμάτων τότε, είναι οι προσευχές των αγίων που ρίχνουν το λιβανωτό τους επί του θυσιαστηρίου, που είναι ενώπιον του θρόνου του Θεού. Αποκάλυψης στον 8ο Κεφάλαιο, στίχος 3.
   Είτε λοιπόν είναι η περίπτωση των πεπελεκημένων για την μαρτυρία του Χριστού, που λέγουν, πότε Κύριε θα εκδικηθείς το αίμα μας, όχι με την έννοια της εκδικήσεως αλλά με την έννοια της αποκαταστάσεως του σώματός μας, πότε θα γίνει η ανάστασίς των, είτε είναι οι προσευχές των αγίων, το θέμα είναι ότι η κρίση συνδέεται με τους αγίους και τους μάρτυρες οι οποίοι ταλαιπωρήθηκαν από τους ασεβείς, και των οποίων τώρα ήρθε η ώρα της τιμωρίας.
   Ο άγγελος που εξέρχεται απο το θυσιαστήριο, φωνάζει προς τον άγγελο που φέρει το οξύ δρεπάνι, να προβεί στον θερισμό της αμπέλου της γής. Το οξύ δρεπάνι εκφράζει την κρίσιν όπως και προηγουμένως. Ο άγγελος που βγαίνει από το θυσιαστήριο, λέγει, ότι έχει εξουσία επί του πυρός. Ποίου πυρός; Λέγει ο άγιος Ανδρέας: "Μανθάνομεν
τας αγγελικάς δυνάμεις επιτετάχθαι τοις κτήσμασι, τήν μέν τοις ύδασι, τήν δέ τω πυρί, τήν δέ ετέρω τίνι μέρει της κτίσεως." Ότι οι άγγελοι είναι τοποτηρητές επί της δημιουργίας. "Τούτου (δηλαδή αυτού του αγγέλου, περί ού ο λόγος) τοίνυν τό τιμωρητικόν διά τού επιτετάχθαι τώ πυρί μανθάνομεν."
   Και συμπληρώνει ο Αρέθας: "τούτον, τον άγγελον περί ού ο λόγος, επί της κολάσεως των ασεβών τετάχθαι." Με άλλα λόγια, είναι ο άγγελος που φυλάει το πύρ της κολάσεως.
   Και ποια είναι η παραγγελία του πρώτου προς το δεύτερο άγγελο; «πέμψον σου τὸ δρέπανον τὸ ὀξὺ καὶ τρύγησον τοὺς βότρυας τῆς ἀμπέλου τῆς γῆς» (Αποκ. 14,18) Στείλε το οξύ σου δρεπάνι να τρυγήσει τα σταφύλια της αμπέλου της γής. «ὅτι ἤκμασεν ἡ σταφυλὴ τῆς γῆς.» Ωρίμασε το σταφύλι της γής. Τα σταφύλια της γής. Είναι αγαπητοί μου η κρίση των αμαρτωλών που παρομοιάζονται με μίαν άμπελο που παράγει τα σταφύλια της αμαρτίας και της αποστασίας. Είναι η μεταβολή της αμπέλου του Θεού, εις άμπελον της αμαρτίας, όπως σημειώνει ο Μωυσής.
   Λέει στο Δευτερονόμιο τούτα τα λόγια ο Θεός στον Μωυσή: «ἐκ γὰρ ἀμπέλου Σοδόμων ἡ ἄμπελος αὐτῶν, καὶ ἡ κληματὶς αὐτῶν ἐκ Γομόῤῥας· ἡ σταφυλὴ αὐτῶν σταφυλὴ χολῆς, βότρυς πικρίας αὐτοῖς·/θυμὸς δρακόντων ὁ οἶνος αὐτῶν καὶ θυμὸς ἀσπίδων ἀνίατος.» (Δευτ. 32, 32 - 33)
   Εγώ, λέγει σ' άλλον προφήτη ο Θεός, σε φύτεψα αμπέλι γνήσιο και καλό. Εσύ πώς μετεβλήθεις σε άσχημο αμπέλι; πως έγινες αμπέλι Σοδόμων και Γομόρας και παρέχεις σταφύλια πίκρα; Είδατε; Άμπελος Σοδόμων και Γομόρας. Είναι χαρακτηριστικό. Που δείχνει εδώ ότι η άμπελος του Θεού διεστράφη. Επειδή διεστράφη, να σας πώ κι αυτό με την ευκαιρία, γι' αυτό τον λόγο ήλθε η αληθινή άμπελος επί της γής, που οποίος εκκεντριστεί σ' αυτήν την αληθινή άμπελο που δέν κινδυνεύει να αστοχήσεις, γίνεται καινούργιος άνθρωπος. Και αυτή η άμπελος είναι ο Χριστός. Τώρα, δέν είναι ένας λαός ώς αμπέλος που αστόχησε, αλλά είναι ένα πρόσωπο. Είναι ο Ιησούς Χριστός. Γι' αυτό λέγει ο Ιησούς Χριστός: « Ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος (και προσθέτει) ἡ ἀληθινή,» (Ιω. 15,1)
Διότι η πρώτη άμπελος, ο λαός, ο Ισραήλ, αποδείχθηκε διεστραμμένη, διεφθαρμένη. Φυτεύτηκε καλή κι έγινε άμπελος Σοδόμων και Γομόρας.
   Άς προσέξουμε αυτό το "ἤκμασεν ὁ βότρυς" «τοὺς βότρυας τῆς ἀμπέλου τῆς γῆς, ὅτι ἤκμασεν ἡ σταφυλὴ τῆς γῆς.» Ἤκμασεν . Αυτό το ἤκμασε σημαίνει ωρίμασε. Τί ωρίμασε; Ωρίμασε το κακό. Όπως κάποτε έπρεπε να ωριμάσει το κακό στους λαούς της γής Χαναάν. Όταν ήλθε ο Αβραάμ, το κακό δέν είχε ωριμάσει στη γή Χαναάν. Και του λέγει ο Θεός: Θα στείλω τους απογόνους σου στην Αίγυπτο, γιατί ακόμα το κακό των κατοίκων της γής Χαναάν δεν ωρίμασε. Ξέρετε πόσο χρειάστηκαν; Έξω από τα χρόνια μεταξύ του Αβραάμ του Ισαάκ και του Ιακώβ, άλλα 430 χρόνια, άλλα 40 χρόνια στην έρημο όπου έμειναν οι Εβραίοι και τότε ωρίμασε το κακό εις τους Χαναανίτες και ήλθαν οι Εβραίοι να τους καταστρέψουν. Και είπε τότε ο Θεός: Ωρίμασε το κακό, ήκμασε η σταφυλή. Ἤκμασεν. Είπε όμως και για τους ίδιους τους Εβραίους. Με τον τρόπο που περίμενα να ωριμάσει το κακό και να τους εξολοθρεύσω, και σε εσάς θα περιμένω να ωριμάσει το κακό, εάν δέν με ακούσετε, για να σας εξολοθρεύσω. Αυτό είναι φοβερό, φοβερό, φοβερό! Κοιτάξτε τώρα να το μεταφέρουμε στη δική μας ζωή. Όπως βλέπουμε να ωριμάζουν τα σταφύλια το καλοκαίρι, και λέμε ότι, νά, θα φάμε τα σταφύλια σε λίγο, έτσι αισθανόμαστε το κακό να ωριμάζει στην εποχή μας και μάλιστα στον τόπο μας. Να ωριμάζει το κακό. Δεν περιμένουμε παρά τον φοβερό τρυγητό και την φοβερή ληνό. Το πατητήρι το φοβερό.
   Αλλά ας το δούμε, ποιά είναι η ληνός του Θεού; Όπως λέγει πάλι ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας: Ληνός δέ του Θεού ο τω διαβόλω και τοίς αγγέλοις αυτού ητοιμασμένος χώρος κολάσεως• μεγάλη μέντοι, δια το πλήθος των εν αυτή βασανιζομένων." Ποιά είναι η ληνός του Θεού, το πατητήρι; Είναι η κόλαση των δαιμόνων. Γιατί είναι μεγάλη η ληνός; Πολλοί θα είναι αυτοί που θα τιμωρηθούν. Μή λένε μερικοί, ά, θα τιμωρήσει ο Θεός που είναι τόσοι πολλοί; Μήν το λέγουν αυτό. Είναι μεγάλη η ληνός του Θεού, το πατητήρι του Θεού.
   Χαρακτηριστικό είναι το ρήμα "ἐπατήθη". Προσέξτε το ρήμα ἐπατήθη. Βεβαίως αυτό προσαρμόζεται στην εικόνα της ληνού. Διότι μπαίνουνε μέσα και πατούν τα σταφύλια. Αλλά δείχνει κατά δραματικό τρόπο την κακοποίηση των αμαρτωλών και τον βασανισμό τους.
   Απο ποιούς πατήθηκε η ληνός; Πιθανώς από τους αγγέλους ως εκτελεστικά όργανα της θείας κρίσεως και της θείας δικαιοσύνης.
Ἐπατήθη ἡ ληνὸς ἔξω τῆς πόλεως. Ναί, έξω της πόλεως πατήθηκε η ληνός, στήθηκε και πατήθηκε η ληνός. Ποιάς πόλεως; " Έξω μέν, λέγει ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας, τής τών δικαίων πόλεως."
   Θυμόσαστε στο κεφάλαιο εκείνο που διαβάσαμε, στο ίδιο κεφάλαιο ότι το αρνίον στέκεται στήν Σιών με τις 144.000; Είναι η πόλις του Χριστού. Δηλαδή; Είναι η βασιλεία του Θεού. Τί σημαίνει αυτό; Ότι θα είναι η τιμωρία τους έξω από την βασιλεία του Θεού. Νά πώς το λέγει: "έξω μέν τής τών δικαίων πόλεως η ληνός πατηθήσεται, ουδαμού γάρ τώ κλήρω τούτω
η ράβδος των αμαρτωλών εγγιεί κατά το προφητικόν λόγιον. Άμικτος γάρ η τούτων εστέ κατοίκησις καθάπερ και ο τρόπος γεγένηται."
Δηλαδή όπως ζήσαν στον παρόντα κόσμο, χωρίς να έχουν σχέση οι αμαρτωλοί με τους δικαίους, κατά παρόμοιο τρόπο και η μετέπειτα ζωή τους θα είναι άμικτος.
  Ακόμη, μεταβαίνει από την εικόνα στο εικονιζόμενο. Γιατί λέει ότι εξήλθε αίμα από την ληνόν, παρότι ο χυμός της σταφυλής, είναι γνωστό, ονομάζεται αίμα.
Εν τούτοις, λέγει ο άγιος Ανδρέας: "Αίμα δέ εκ των υποδίκων πατουμένων χεόμενον, τήν δικαίαν και αδέκαστον του Θεού κρίσιν κέκληκεν. Δι ής τους αξίους δείκνυται κόλασις." Είναι μέ το αίμα η έκφραση της τιμωρίας των αμαρτωλών. Όπως εδώ λέμε, να τιμωρηθεί ένας λαός, πέφτει μαχαίρι. Είναι εικόνα.
   Ένα μέτρο μεγέθους του πράγματος είναι, ότι το αίμα θα φτάσει ως τα χαλινάρια των ίππων. Τόσο πολύ αίμα. Ποιών ίππων; Ή των ίππων των εχθρών ή των ίππων του θριαμβευτού Λόγου του Θεού. Έχει μία ωραία παρατήρηση ο Ανδρέας Καισαρείας: "μέχρι μέν των χαλινών, ως θηλυμανών ίππων, φθάνουσα• διότι χαλινόν εν ταίς ηδοναίς και ταίς αθεμιτουργίαις ούκ έγνωσαν."
Θα ανέβει, λέει το αίμα, μέχρι τα χαλινάρια των αλόγων, γιατί σάν θηλυμανή άλογα, δέν έβαλαν χαλινάρια στις ηδονές τους οι άνθρωποι.
Δέν έβαλαν χαλινάρια στις ηδονές τους οι άνθρωποι.
   Μιά ακόμα εικόνα μεγέθους της τιμωρίας είναι ότι αίμα έφθασε στην έκταση των 1.600 σταδίων. Είναι 307.200 μέτρα. Τριακόσια (300) χιλιόμετρα. Τί θέλει να δείξει; Σχηματικός αριθμός. Ότι το αίμα ήτανε άφθονο. Δηλαδή η τιμωρία των αμαρτωλών μεγάλη και οι αμαρτωλοί πολλοί.

   Αγαπητοί μου άς προσέξουμε. «Μὴ φοβοῦ τὸ μικρὸν ποίμνιον· ὅτι εὐδόκησεν ὁ πατὴρ ὑμῶν δοῦναι ὑμῖν τὴν βασιλείαν.»
(Λουκ. 12,32)
Μή πούμε, κι εμείς με τους πολλούς. Όχι! Μή παραδειγματιζόμαστε από την συμπεριφορά των πολλών. Όχι! Μή φοβάσαι, μικρό ποίμνιο, λέει ο Χριστός. Μή παρασύρεσαι από την συμπεριφορά και την διαγωγή του κόσμου τούτου. Μή φοβάσαι. Σε σένα έχει ευδοκήσει ο Πατήρ να σου δώσει την Βασιλεία του.

62α ομιλία στο βιβλίο της Καινής Διαθήκης
« Ιερά Αποκάλυψις ».

Όλες οι ομιλίες του βιβλίου 
« Αποκάλυψις » εδώ ↓.
http://www.arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/kainh-diauhkh/iera-apokalycis
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40qa7vUvidbEX6OBGq3b9WeV

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Η Ανάληψη του Κυρίου.

†.Ενθυμείσθε ότι ο άγιος Κύριλλος εθεώρησε ως γνωστά τα της Αναλήψεως του Κυρίου, γι΄αυτό και δεν είπε πολλά πράγματα εις τους Κατηχουμένους του, επειδή είχαν ακούσει περί της Αναλήψεως την προτεραίαν, την προηγούμενη ημέρα, την Κυριακή. Όπως το βλέπομε εδώ, που λέει «Κυριακή», συνεπώς η κατήχησις εγίνετο ημέρα Δευτέρα. Πιστεύω ότι δεν ήταν μόνο κάθε Δευτέρα, αλλά όπως συμπίπτει η περίπτωσις, ότι το θέμα εκείνο ήταν μετά την Κυριακή, για εκείνη τη φορά, ημέρα Δευτέρα.

    Δεν θα ήθελα όμως, αγαπητοί μου, να μείνομε εμείς χωρίς κάτι συμπληρωματικό από το θέμα της Αναλήψεως του Κυρίου, γιατί είναι πολύ μεγάλο θέμα. Βέβαια δεν θα επιστρατεύσω πολλά χωρία παρά μόνον ένα από την Αγία Γραφή, από τις Πράξεις των Αποστόλων, που αναφέρεται εις το θέμα της Αναλήψεως του Χριστού.

    Όπως θα γνωρίζετε ο Ευαγγελιστής Λουκάς, τελειώνει το ομώνυμο Ευαγγέλιό Του με το γεγονός της Αναλήψεως του Χριστού. Και το βιβλίο των Πράξεων που έγραψε ο ίδιος, το αρχίζει με την Ανάληψιν του Χριστού· που δείχνει ένα κοινό σημείο συνεχείας, μεταξύ Ευαγγελίου και βιβλίου Πράξεων των Αποστόλων. Έτσι, εις μεν το Ευαγγέλιό του λέγει πολύ λίγα πράγματα, πολύ περιληπτικά, ακριβώς διότι είχε κατά νου να γράψει περισσότερα εις το βιβλίο των Πράξεων.

     Μας λέγει λοιπόν ο ευαγγελιστής Λουκάς ότι ο Κύριος σαράντα ημέρες ήτο ὀπτανόμενος, εμφανιζόμενος εις τους μαθητάς Του και τους ωμίλει περί της βασιλείας του Θεού, περί των μυστηρίων της βασιλείας του Θεού. Την 40ήν ημέρα, μας σημειώνει εδώ ο ευαγγελιστής Λουκάς, ότι αφού επήρε τους μαθητάς Του, σε κάποιο σημείο, γνωρίζομε από το Ευαγγέλιον ότι αυτό είναι το όρος των Ελαιών, και όπως ήδη το είπαμε, αυτό μας το αναφέρει ο άγιος Κύριλλος, που είναι η πύλη επιστροφής. Η Βηθλεέμ είναι η πύλη ερχομού εις τον κόσμον και το όρος των Ελαιών είναι η πύλη της αναχωρήσεως.

       Κι ενώ ομίλει εις τους μαθητάς Του, λέγει: «Καὶ ταῦτα εἰπὼν βλεπόντων αὐτῶν- είναι στο Α΄κεφάλαιο, στίχος 9 -ἐπήρθη, καὶ νεφέλη ὑπέλαβεν αὐτὸν ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν. καὶ ὡς ἀτενίζοντες ἦσαν εἰς τὸν οὐρανὸν πορευομένου αὐτοῦ, καὶ ἰδοὺ ἄνδρες δύο παρειστήκεισαν αὐτοῖς ἐν ἐσθῆτι λευκῇ, οἳ καὶ εἶπον· ἄνδρες Γαλιλαῖοι, τί ἑστήκατε ἐμβλέποντες εἰς τὸν οὐρανόν; Οὗτος ὁ ᾿Ιησοῦς ὁ ἀναληφθεὶς ἀφ᾿ ὑμῶν εἰς τὸν οὐρανόν, οὕτως ἐλεύσεται, ὃν τρόπον ἐθεάσασθε αὐτὸν πορευόμενον εἰς τὸν οὐρανόν».

   Βλέπομε ότι αυτή η μικρή αλλά πολύ πυκνή και κατατοπιστική και σαφής περικοπή, μας λέγει τα της Αναλήψεως του Κυρίου. Ενώ τους ωμίλει, έγινε η Ανάληψις. Και ότι «ἐπήρθη βλεπόντων αὐτῶν». Ποίων «αὐτῶν»; Ποιο είναι το υποκείμενο του «αὐτῶν»; Είναι οι μαθηταί. Αλλά δεν ήσαν μόνο οι μαθηταί. Ήσαν κι άλλοι άνθρωποι· που δείχνει εδώ ότι μάρτυρες της Αναλήψεως είναι πολλοί άνθρωποι. Κι εκείνο το «βλεπόντων» που είναι Ενεστώς, δείχνει την διάρκειαν της πράξεως. Δεν ήτο μία στιγμιαία εξαφάνισις. Αλλά μία θα λέγαμε, βραδυπορούσα ανάληψις. Πολύ βραδυπορούσα. Δηλαδή άρχισε σιγά σιγά, σιγά σιγά να ανέρχεται ο Κύριος. Κράτησε κάποιο χρόνο. Πόσο χρόνο; Όσο χρειάζεται να πει κανείς ότι μπορώ να σταθώ μάρτυς ενός γεγονότος, που δεν με ξεχνούν οι αισθήσεις μου. Διότι όταν κάτι είναι ακαριαίο, ξαφνικό, απότομο, μπορώ να πω ότι κάτι έπαθε το μάτι μου. Πόσες φορές μας γελάνε τα μάτια μας; Ιδίως άμα δεν είναι και πολύ καλά τα μάτια μας. Καμιά φορά δημιουργούν είδωλα παράξενα. Η άκρη του ματιού σου βγάζει κάτι, ένα κάτι. Γυρίζεις να κοιτάξεις και δεν είναι τίποτα. Ήταν ένα είδωλο του ματιού. Εδώ έχομε,αγαπητοί μου, μια διάρκεια του φαινομένου. Και βλέπουν ταυτοχρόνως πολύ. Γι΄αυτό λέει «βλεπόντων αὐτῶν ἐπήρθη». Επαίρομαι, σηκώνομαι επάνω.

     Και ότι «νεφέλη ὑπέλαβεν αὐτὸν ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν». Και τον σήκωσε, Τον πήρε από κάτω μία νεφέλη. Αυτή η νεφέλη, η οποία δεν είναι βεβαίως η συνήθης κοινή νεφέλη, αυτή που αποτελείται από τα γνωστά μας σταγονίδια· διότι δεν είναι ατμός. Νεφέλη πάντα είναι ατμός, σε κάποια όμως πολύ ψιλά σταγονίδια, που όταν ενωθούν αυτά μας δίνουν τη βροχή. Δεν είναι εδώ αυτή η νεφέλη, φυσική νεφέλη. Αλλά είναι άκτιστος νεφέλη. Ας το πούμε έτσι. Όπως λέμε «ἂκτιστον φῶς». Είναι το όχημα του Θεού. Η Παλαιά Διαθήκη πάντοτε μας λέγει ότι το όχημα του Θεού -βέβαια προσέξτε με, ο Θεός δεν έχει ανάγκη να μεταφερθεί από ένα σημείο σε ένα άλλο σημείο, διότι αυτά είναι ανθρωπομορφικές και ανθρωποπαθείς καταστάσεις και περιγραφές, γιατί ο Θεός πληροί τα πάντα. Κι αφού πληροί τα πάντα, δεν σημαίνει ότι είναι σε ένα σημείο και δεν είναι σε κάποιο άλλο, ώστε να μετακινηθεί ο Θεός. Είναι αδιανόητο πράγμα. Αλλά σημαίνει απλώς εδώ κατά έναν εντελώς ανθρώπινο τρόπο, σε μία ανθρωπίνη παράσταση, ότι ο Θεός μετακινείται.

      Εν προκειμένω όμως, παρότι η Παλαιά Διαθήκη παρουσιάζει, σας είπα, πάντοτε σαν όχημα του Θεού τη νεφέλη, εδώ έχομε την ανθρωπίνη φύση, η οποία πράγματι ηδύνατο να μετακινείται από το ένα σημείο στο άλλο σημείο. Βέβαια, και μάλιστα μία σχετική απορία ερίφθη από την περασμένη εβδομάδα γύρω από το θέμα αυτό, πάνω κάτω, ότι η ανθρωπίνη φύσις του Χριστού είναι τελεία. Και όλα είναι διπλά εις τον Χριστόν. Είναι τέλειος Θεός, τέλειος άνθρωπος. Έχομε θέλημα θείον, θέλημα ανθρώπινον. Έχομε γνώση θεία, γνώση ανθρωπίνη. Έχομε δύναμη θεία, δύναμη ανθρωπίνη. Στον Χριστόν είναι όλα διπλά. Είναι όλα διπλά. Έτσι, οπωσδήποτε πάντοτε η ανθρωπίνη φύσις είναι αυτή που είναι. Αλλά ένεκα της ενώσεώς της με τη θεία φύση, όπως λέγεται, ένεκα της υποστατικής της ενώσεως, και θα πει «υποστατική ένωσις» ότι έχομε μεν δύο φύσεις αλλά το πρόσωπον είναι ένα. Και χωρίς αυτές οι δύο φύσεις να μπερδεύονται, είναι ασύγχυτες, πάντα η θεία είναι θεία και η ανθρωπίνη, ανθρωπίνη, η βούλησις είναι η ανθρωπίνη και η θεία, η ενέργεια είναι η θεία και η ανθρωπίνη, πάντοτε δεν μπερδεύονται, όμως ένεκα αυτής της υποστατικής ενώσεως, ο Ιησούς Χριστός είναι πανταχού παρών. Θα το δούμε λίγο πιο κάτω στον άγιο Κύριλλο, σήμερα, πρώτα ο Θεός, που θα πει: Αν και είναι απών, είναι ανάμεσά μας. Δεν είναι απών στην πραγματικότητα. Είναι απών ως προς τα μάτια μας αλλά είναι ανάμεσά μας. Έτσι ο Ιησούς Χριστός είναι πανταχού παρών και με την ανθρωπίνη Του φύση. Είναι επάνω στον ουρανό, ταυτόχρονα είναι πανταχού παρών, ένεκα της ενώσεώς Του με τη θεία φύση, η οποία είναι πανταχού παρούσα. Βέβαια κατά τρόπον που δεν μπορούμε να το καταλάβουμε αυτό, είναι ακατάληπτον.

    Ωστόσο εδώ ο Κύριος αίρεται, σηκώνεται από το σύννεφο αυτό, άκτιστο σας λέω ενέργεια και σηκώνεται προς τον ουρανόν. Εδώ μάλιστα λέει μερικά που είναι πολύ χτυπητά. «Καὶ ταῦτα εἰπὼν»,λέει, «βλεπόντων αὐτῶν…».  Και μετά ότι η νεφέλη που τον υπέλαβε, τον πήρε, τον σήκωσε, τον πήρε «ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν». Και παρακάτω θα πει το ρήμα «καὶ ὡς ἀτενίζοντες ἦσαν εἰς τὸν οὐρανὸν». Κοιτάξτε: «βλεπόντων ἀπὸ τῶν ὀφθαλμῶν» - «ἀτενίζοντες». Το «ἀτενίζω», προσφιλής λέξις εις τον Λουκά, σημαίνει «βλέπω μετά παρατηρητικότητος, όχι αφηρημένα,  και μετά διαρκείας χρονικής». Αυτό θα πει το ρήμα «ἀτενίζω». Δεν είναι το «ὁρῶ», το «βλέπω», αλλά το «ἀτενίζω».

     Θα μας πει αργότερα ο ευαγγελιστής Ιωάννης στην Α΄ του επιστολή, εκείνο που είδαμε, ὃ ἑωράκαμεν. Κοιτάξτε: ὃ ἑωράκαμεν, εκείνο που είδαμε. «τοῖς ὀφθαλμοῖς ἡμῶν». Όταν θέλομε να πούμε για κάποιον ότι ή για κάτι ότι το είδαμε και είναι σίγουρο, λέμε: «το είδαμε με τα μάτια μας». Μα δεν βλέπει κανείς αλλιώτικα, αλλά βλέπει με τα μάτια του. Δεν βλέπει με την μύτη του. Αλλά όταν λέμε «με τα μάτια μας βλέπομε», σημαίνει ένα σίγουρο πράγμα. Γι΄αυτό λέγει ο Ευαγγελιστής «ὃ ἑωράκαμεν τοῖς ὀφθαλμοῖς ἡμῶν». Βλέπετε εδώ το στοιχείο της αποκαλύψεως. Και μετά παρακάτω λέει: «καὶ αἱ χεῖρες ἡμῶν ἐψηλάφησαν, περὶ τοῦ λόγου τῆς ζωῆς» κτλ. Κάτι που έρχεται σε μία άμεση γνώση, όχι μόνο κατά νοητόν τρόπον, αλλά και κατά αισθητόν. Με αυτές τις αισθήσεις μας που διαθέτομε, του σώματος τις αισθήσεις. Είναι πολύ χαρακτηριστικό αυτό. Και το ξαναλέγω, για να δώσω έναν τόνο, με την ευκαιρία, στην πρώτη απορία που είπαμε, ποια η διαφορά του Χριστιανισμού από τις άλλες θρησκείες. Και με την ευκαιρία πάλι λέγω, ότι υπάρχει μέγας ο κίνδυνος, επειδή πολλά κυκλοφορούν στην εποχή μας, να πλανηθεί κανείς και να πει… «όλα είναι καλά και όλα έχουν μία αλήθεια και συνεπώς, τι θα πει είμαι Χριστιανός, τι θα πει είμαι Βουδιστής»… Όχι, αγαπητοί μου, προσέξτε αυτό το σημείο, προσέξατέ το, πάρα πολύ προσέξατέ το. Υπάρχει η πλάνη και το ψεύδος σε όλα τα άλλα· διότι δεν μπορεί να είναι η αλήθεια μοιρασμένη από δω κι από κει. Ή είναι ή δεν είναι.
Επανέρχομαι. «Καὶ ὡς ἀτενίζοντες ἦσαν εἰς τὸν οὐρανὸν πορευομένου αὐτοῦ». Πού επορεύετο; Εις τον ουρανόν. Α, ώστε επορεύετο εἰς τὸν οὐρανὸν. Εκεί ο Κύριος επήγε. Θα το δούμε παρακάτω, στον άγιο Κύριλλο αυτό να το τονίζει πάρα πολύ. Όχι δια την Ανάληψιν, αλλά δια τον τερματισμόν αυτής της πορείας.

    «Και ἰδοὺ ἄνδρες δύο(«Να», λέει, «δύο άνδρες») παρειστήκεισαν αὐτοῖς ἐν ἐσθῆτι λευκῇ». Ήσαν δύο άγγελοι, οι οποίοι επισύρουν την προσοχή των μαθητών και των άλλων παρισταμένων, για να τους πουν: «Τι σταθήκατε βλέποντας», λέει, «στον ουρανό;» Είδατε; «Ἐμβλέποντες εἰς τὸν οὐρανὸν». «Οὗτος ὁ ᾿Ιησοῦς ὁ ἀναληφθεὶς ἀφ᾿ ὑμῶν εἰς τὸν οὐρανόν, οὕτως ἐλεύσεται(«Αυτός ο οποίος ανελήφθη στον ουρανόν, με τον ίδιο τρόπο θα έλθει») ὃν τρόπον ἐθεάσασθε αὐτὸν πορευόμενον εἰς τὸν οὐρανόν («με τον ίδιο τρόπο που τον είδατε να φεύγει, έτσι θα ξανάρθει»)».Είναι πολύ χαρακτηριστικό.

      Αλλά τώρα εδώ σταματώντας, σε αυτό το σημείο, ας έρθουμε στον άγιο Κύριλλο, ευρισκόμενοι εις την 27^ην - ΚΖ΄- παράγραφον, που μας λέγει τα εξής: «Μέμνησο δὲ καὶ τῶν εἰρημένων μοι πολλάκις περὶ τοῦ ἐκ δεξιῶν τοῦ πατρὸς καθέζεσθαι τὸν υἱόν, διὰ τὴν τῆς πίστεως ἀκολουθίαν τὴν λέγουσαν· "καὶ ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ καθίσαντα ἐκ δεξιῶν τοῦ πατρός’’».

    Δηλαδή τώρα πρέπει να αναλύσουμε, θέλει να πει στους κατηχουμένους του ο άγιος Κύριλλος, πού κατέληξε αυτή η Ανάληψις του Χριστού, ποιο ήταν το τέρμα αυτής της Αναλήψεως του Χριστού. Ναι. Ο Χριστός ανελήφθη. Πού πήγε; Και θα πάρουμε εκείνο το άρθρο του συμβόλου της Πίστεως, για να αναλύσουμε, λέει ο άγιος Κύριλλος. «Καὶ καθίσαντα ἐκ δεξιῶν τοῦ πατρός». Ώστε το τέρμα της Αναλήψεως ήτο η στα δεξιά του Θεού Πατρός καθέδρα. Αυτό ήτο το τέρμα.

    Γιατί είναι εκεί το τέρμα και τι σημαίνει εκάθισε στα δεξιά, αυτό τώρα θα το δούμε στη συνέχεια. «Θρόνου μὲν ἰδιότητα μὴ πολυπραγμονῶμεν· ἀκατάληπτον γάρ· μήτε δὲ ἀνεχώμεθα τῶν λεγόντων κακῶς, ὅτι μετὰ τὸν σταυρὸν καὶ τὴν ἀνάστασιν καὶ τὴν εἰς οὐρανοὺς ἄνοδον, τότε ἤρξατο τοῦ ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρὸς καθέζεσθαι ὁ Υἱός. οὐ γὰρ ἐκ προκοπῆς ἔσχε τὸν θρόνον, ἀλλὰ ἀφ' οὗπερ ἔστιν, (ἔστι δὲ ἀεὶ γεννηθείς,) καὶ συγκαθέζεται τῷ Πατρί».

    Όσον αφορά τον θρόνον- γιατί θα πει πολλά χωρία της Αγίας Γραφής, που αναφέρονται ότι ο Χριστός εκάθισε στα δεξιά του Θεού Πατρός, θα μας το πει κι ο Στέφανος, ο Πρωτομάρτυς: «βλέπω ανοιγμένους τους ουρανούς και τον Ιησούν ἑστῶτα (εδώ λέει «ἑστῶτα», όχι καθήμενον· έχει σημασία· θα πει ορθία θέσις)  εἰς τά δεξιά τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, τῆς δυνάμεως», εκεί θα δούμε γιατί ο Κύριος είναι όρθιος, όπως και στην Αποκάλυψη εμφανίζεται όρθιος και περιπατών· θα πει: «επιμελούμαι άγρυπνα».

      Θα ήθελα να σας ερωτήσω με ένα πολύ απλό παράδειγμα. Ένας σκοπός που φυλάει ένα αντικείμενο,μία πύλη, κάθεται; Ή είναι όρθιος και περιφέρεται; Ασφαλώς περιφέρεται. Δηλαδή στέκεται. Δεν κάθεται. Αυτό σημαίνει ότι έπρεπε να πάρει αντίληψη, εικόνα, ο Στέφανος, ότι ο Χριστός δεν κάθεται και δεν τον προσέχει, ας το πούμε, κατ’ άνθρωπον. Αλλά ότι είναι όρθιος και επιμελείται του Στεφάνου. Και ότι έπρεπε να είχε απέραντη εμπιστοσύνη ο Στέφανος στα χέρια του Χριστού. Έστω κι αν τώρα σε λίγο, διότι θα το επιτρέψει ο Χριστός, θα πάρουν λίθους οι εχθροί του Στεφάνου για να τον λιθοβολήσουν. Έχει σημασία.

     Ο Κύριος όμως εκάθισε στα δεξιά του Θεού Πατρός. Ποιος είναι αυτός ο θρόνος; Μή πολυπραγμονῶμεν, λέει ο άγιος Κύριλλος. Διότι είναι ακατάληπτον πράγμα. Ακατάληπτον. Γιατί είναι ακατάληπτον; Διότι απλούστατα ο θρόνος είναι μία εικόνα. Είναι μία καρέκλα πολυτελής, πώς να την πούμε τώρα, είναι επάνω σε ένα βάθρο· λίγο πολύ έχομε δει όλοι θρόνους ή σε φωτογραφίες ή οπουδήποτε έχομε δει. Μία καρέκλα. «Αλλά μη φανταστούμε», λέει, «κάτι τέτοιο», λέει ο άγιος Κύριλλος. «Είναι απλώς εικόνα. Διότι δεν κάθεται ο Χριστός για να ξεκουράζεται». Ούτε ακόμη, όπως θα δούμε λίγο πιο κάτω, δεν υπάρχουν «αριστερά και δεξιά» του Θεού Πατρός. Η έκφρασις «δεξιά» σημαίνει εύνοια. Αυτό σημαίνει.

      Ωστόσο, μην πεις ακόμα ότι κάθεται σε θρόνο δόξης από προκοπή. «Όχι», λέει ο άγιος Κύριλλος. «Οὐ γὰρ ἐκ προκοπῆς ἔσχε τὸν θρόνον, ἀλλὰ ἀφ' οὗπερ ἔστιν, (ἔστι δὲ ἀεὶ γεννηθείς,) («πρόσεξε, όχι γιατί πρόκοψε στην αρετή και τώρα παίρνει τιμή και δόξα. Αλλά τον θρόνον τον είχε πάντοτε»)». Θα θυμόσαστε, στις πρώτες Κατηχήσεις, που είχαμε πει σε εκείνες τις περιληπτικές περί του Ιησού Χριστού, σε εκείνη που είχε κάτι λίγο απ΄όλα. Ότι  ο Χριστός δεν πήρε τον θρόνον από αμοιβή, από προκοπή. Θα ήταν αδιανόητο πράγμα. Αλλά αυτόν τον θρόνο τον είχε πάντοτε. «Ἒστι δὲ ἀεὶ γεννηθείς». Δηλαδή εδώ σημαίνει είναι αΐδιος, συναΐδιος με τον Πατέρα. Αΐδιος θα πει αιώνιος. Συνεπώς συναιώνιοι με τον Πατέρα. Κι άλλοτε σας είχα κάνει μία μικρή εξήγηση, θα σας την πω πάλι. Η διαφορά του αιώνιος και του αΐδιος είναι η εξής. Όταν λέμε αιώνιος σημαίνει ότι μπορεί να έχουμε αρχή χωρίς τέλος. Εμείς, επί παραδείγματι, έχομε αρχή. Κάποια στιγμή γεννηθήκαμε κι έχομε μιαν αρχή. Δεν θα έχουμε τέλος όμως. Θα είμεθα στην αιωνία ζωή. Ο Θεός δεν έχει αρχή! Ούτε και τέλος. Συνεπώς ο Θεός καταχρηστικώς λέγεται αιώνιος. Ο Θεός λέγεται αΐδιος· που θα πει αιώνιος, αλλά χωρίς τέλος και χωρίς αρχή.
«Καὶ τοῦτον τὸν θρόνον πρὸ τῆς ἐνσάρκου παρουσίας τοῦ Σωτῆρος ἑωρακὼς ὁ προφήτης φησὶν Ἡσαΐας· εἶδον τὸν Κύριον καθήμενον ἐπὶ θρόνου ὑψηλοῦ καὶ ἐπηρμένου, καὶ τὰ ἑξῆς. τὸν Πατέρα μὲν γὰρ οὐδεὶς ἑώρακε πώποτε, ὁ δὲ τῷ προφήτῃ τότε φανεὶς ὁ Υἱὸς ἦν».

   Τι ωραίο αυτό, αγαπητοί μου και μεγαλόπρεπο! Αν διαβάσετε στο βιβλίο του Ησαΐου, εις το έκτον κεφάλαιον, θα δείτε να λέγει εκεί τα εξής. Είναι εκείνο το πασίγνωστο όραμα του Ησαΐου, που είδε, λέγει, τον Κύριον καθήμενον ἐπὶ θρόνου ἐπηρμένου. Δηλαδή θρόνος που ήτον πολύ υψηλός. Μέσα στον ναό του Θεού, στον ναό του Σολομώντος· ο οποίος ναός ήτο πλήρης καπνών, θυμίαμα. Κι εκεί είπεν ο Θεός. Θα σας πω τη μετάφραση εκ του Εβραϊκού, γιατί εξυπηρετεί καλύτερα εδώ, παρά η μετάφρασις των εβδομήκοντα(Ο΄). Όπως ξέρετε, για να έχουμε μία ακριβεστέρα εικόνα του κειμένου, άλλοτε ανατρέχομε στο εβραϊκό κείμενο, μετάφραση εκ του εβραϊκού και άλλοτε έχομε το κείμενο των Ο΄. Μπορεί κάποτε να ανατρέξουμε και σε άλλες μεταφράσεις, αρχαίες μεταφράσεις. Εκεί λέει: «Ποιος θα πάει για μας;». Είναι ένας τρίτος πληθυντικός, μετά από εκείνους τους δύο πρώτους· που λέγει: «Εἶπεν ὁ Θεός· ποιήσωμεν ἄνθρωπον». Μετά αν θέλετε, τέταρτος, γιατί τα δύο πρώτα ίδια είναι. Μετά λέει: «Ἰδοὺ ᾿Αδὰμ γέγονεν ὡς εἷς ἐξ ἡμῶν». Σαν ένας από ημάς. Το δεύτερο είναι: «Δεῦτε, καταβάντες συγχέωμεν αὐτῶν τάς γλώσσας» εις την πυργοποιίαν της Βαβυλώνας, της Βαβέλ. Ελάτε να κατεβούμε να μπερδέψουμε τις γλώσσες τους. Και τώρα έχομε εδώ πάλι αυτόν τον πληθυντικό. «Ποιος θα πάει για μας, για λογαριασμό μας». Κι εκεί λέει ο Ησαΐας: «Εγώ, Κύριε». Και τότε δίνει προφητεία ο Κύριος κ.τ.λ.

    Λοιπόν προσέξτε εδώ. Είδε τον Κύριον επί θρόνου επηρμένου, μας λέει ο Ησαΐας. Ποιος ήταν επάνω στον θρόνο; Ο Κύριος. Παρακαλώ εδώ πολύ προσέξτε. Ποιος Κύριος; Ο Γιαχβέ, ο Κύριος. Γιαχβέ θα πει ο Κύριος. Πού το ξέρομε; Ότι Αυτός που κάθεται πάνω στον θρόνο μπορεί να είναι ο Ιησούς Χριστός; Μας το λέει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης. Ακούστε. «Δικαιολογημένα δεν πίστευε ο λαός», λέει ο Ιωάννης, γιατί το είπε ο προφήτης. Αυτός ο λαός, βούλωσε τα αυτιά του και δεν ακούει. Δεν θέλει να ακούσει. Και τα είπε αυτά ο Ησαΐας», λέει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στο Ευαγγέλιό του, «όταν είδε την δόξα Του». Ποιανού δόξα; Του Υιού τη δόξα. Του Υιού τη δόξα όταν είδε, άρα ποιος ήτο επί θρόνου; Ο Υιός. Πώς τον αποκαλεί η Παλαιά Διαθήκη; Ο ίδιος ο Ησαΐας; «Ο Κύριος, ο Γιαχβέ». Συνεπώς ο Ιησούς Χριστός είναι ο Γιαχβέ.   

       Τι σημαίνει αυτό; Οι Χιλιασταί λένε ότι ο Ιησούς Χριστός δεν είναι ο Γιαχβέ, αλλά είναι κτίσμα. Όχι. Ο Ιησούς Χριστός είναι ο Γιαχβέ. Και μας λέγει εδώ, ωραιότατα, ο άγιος Κύριλλος: «Τὸν πατέρα μὲν γὰρ οὐδεὶς ἑώρακε πώποτε(Κανείς ποτέ δεν είδε τον Πατέρα), ὁ δὲ τῷ προφήτῃ τότε φανεὶς ὁ Υἱὸς ἦν». Εκείνος που ενεφανίσθη εις τον προφήτη ήτο ο Υιός. Και δεν ήτο ο Πατήρ. Συνεπώς ο Υιός είναι ο Γιαχβέ. Και ο Πατήρ είναι ο Γιαχβέ. Και το Πνεύμα το Άγιον είναι ο Γιαχβέ, ο Κύριος. Κύριος ο Πατήρ, Κύριος ο Υιός, Κύριος το Πνεύμα το Άγιον. Χρησιμοποιώ το «Γιαχβέ», επειδή ακριβώς έχομε τους Χιλιαστάς. Γιαχβέ θα πει Κύριος. Κύριος ο Πατήρ, Κύριος ο Υιός, Κύριος το Πνεύμα το Άγιον. Ίσον ένας ο Κύριος. Δεν έχουμε τρεις κυρίους, δεν έχουμε τρεις θεούς. Ένας είναι ο Κύριος. Και παρά ταύτα, ο Πατήρ είναι Κύριος, ο Υιός Κύριος κ.ο.κ.

     Ώστε εδώ βλέπει κανένας ότι ο Υιός τότε ήτο επί θρόνου. Άρα, αφού ήτο επί θρόνου και τον βλέπει ο Ησαΐας, τώρα όταν αναλαμβάνεται και φθάνει στον ουρανό, δεν παίρνει θρόνο από προκοπή. Αλλά διότι πραγματικά είχε πάντα τον θρόνον. Αυτό θέλει να τονίσει εδώ ο άγιος Κύριλλος. Είναι πάρα πολύ σπουδαίο αυτό, αγαπητοί. Θα λέγαμε μόνο ότι επ’ αυτού του θρόνου τώρα κάθεται και η ανθρωπίνη φύσις. Η θεία ήτο πάντοτε επί θρόνου, πάντοτε, πάντοτε. Ο Υιός δεν είναι από προκοπή, αλλά είναι Θεός. Όταν δε ενηνθρώπησε, σημειώστε και αυτό, ουδέποτε αποχωρίστηκε από τον Πατέρα. Ως Θεός. Ποτέ. Θα ήταν αδιανόητο πράγμα να αποχωριστεί από τον Πατέρα. Έτσι: «Ὅλος ἦν ἐν τοῖς κάτω, καὶ τῶν ἄνω οὐδόλως ἀπῆν, ὁ ἀπερίγραπτος Λόγος», μας λέγουν οι Χαιρετισμοί. Ολόκληρος ήτο κάτω ο Υιός, αλλά καθόλου δεν απουσίασε από τον ουρανό. Και συνεπώς και από τον θρόνο.

   «Καὶ ὁ ψαλμῳδός φησιν· ἕτοιμος ὁ θρόνος σου ἀπὸ τότε, ἀπὸ τοῦ αἰῶνος σὺ εἶ», λέγει ο 92 ψαλμός. Είδατε; «Έτοιμος είναι ο θρόνος σου από τότε». Γιατί; «Διότι… από του αιώνος, πριν γίνει ο χρόνος – αυτός είναι ο αιών- Συ υπάρχεις»). πολλῶν οὐσῶν τῶν περὶ τούτου μαρτυριῶν διὰ τὸ πολὺ τῆς ὥρας ἀρκούμεθα καὶ ταύταις». «Ε, πέρασε η ώρα», λέγει, «είπαμε πολλά πράγματα». Και αναφέρει γρήγορα μερικά χωρία, τα οποία κι εγώ γρήγορα θα αναφέρω. Δεν θα κάνω ανάλυση. Απλώς μόνο θα τα αναφέρω. Ανέλυσα ό,τι μέχρι τώρα ανέλυσα και για να κλείσει, αγαπητοί μου, η Κατήχησις η 14^η, που αναφέρεται εις την Ανάστασιν, εις την Ανάληψιν και εις την εκ δεξιών του Θεού Πατρός καθέδρα.

ΚΗ΄ «Νῦν δὲ ὑμᾶς ὑπομνηστέον ὀλίγων τῶν ἐκ πολλῶν εἰρημένων περὶ τοῦ ἐκ δεξιῶν τοῦ πατρὸς καθέζεσθαι τὸν υἱόν. ὁ μὲν γὰρ ἑκατοστὸς ἔνατος ψαλμὸς σαφῶς φησιν-Τι λέγει ο εκατοστός ένατος Ψαλμός;-· εἶπεν ὁ Κύριος τῷ Κυρίῳ μου, κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου(«Είπεν ο Κύριός μου στον Κύριό μου». Δηλαδή είπεν ο Θεός Πατήρ που είναι ο Κύριός μου, ο Κύριος Πατήρ, είπεν εις τον Κύριον Υιόν, λέει ο Δαβίδ: «Κάθισε εκ δεξιών μου, έως ότου βάλω κάτω από τα πόδια σου τους εχθρούς σου». Ώστε κάθισε εκ δεξιών μου). βεβαιῶν δὲ ὁ σωτὴρ τὸ εἰρημένον ἐν εὐαγγελίοις φησὶ τὸν Δαβὶδ οὐκ ἀφ' ἑαυτοῦ ταῦτα, ἀλλ' ἐξ ἐπιπνοίας τοῦ ἁγίου πνεύματος εἰρηκέναι, λέγων· πῶς οὖν Δαβὶδ ἐν πνεύματι κύριον αὐτὸν καλεῖ λέγων, εἶπεν ὁ κύριος τῷ κυρίῳ μου, κάθου ἐκ δεξιῶν μου, καὶ τὰ ἑξῆς;».

     Ο ίδιος ο Κύριος, λέγει, ανέφερε το χωρίον αυτό. Και τι είπε; Ότι εν Πνεύματι Αγίω είπεν ο Δαβίδ αυτόν τον λόγον. Ότι είπεν ο Κύριος εις τον Κύριόν μου… Και αυτό είναι πάρα πολύ σημαντικό. Κι από κει μάλιστα ο Κύριος, πρέπει να σας πω, είναι ένα μοναδικό χωρίο που δείχνει τη θεότητά Του ο Χριστός. Και όχι μόνο τη θεότητά Του, αλλά και την ανθρωπότητά Του, αλλά και το πού είναι, εις τα δεξιά του Θεού Πατρός και τι κάνει εκεί. Διότι εκείνο το «ἕως ἂν θῶ …», «έως μπουν οι εχθροί σου κάτω από τα πόδια σου», δείχνει το έργον του Χριστού μέσα στην Ιστορία. Να σας το πω κι αυτό. Είναι ένα πολύτιμο χωρίο. Είπα δεν θα αναλύσω, αλλά μπαίνει κανείς στον πειρασμό, πώς να μην αναλύσεις. Διότι δείχνει εδώ αγαπητοί αυτό το πράγμα, ότι ο Χριστός επάνω εκεί, εις τον θρόνον εκεί, πρώτον είναι ο αιώνιος μεσίτης. Και η μεσιτεία Του δεν είναι ότι λέγει στον Πατέρα, τον Υιόν και το Πνεύμα το Άγιον ό,τι λέγει. Αυτή αύτη η παρουσία της ανθρωπίνης φύσεως, αποτελεί την μεσιτείαν. Έχομε δηλαδή μίαν οντολογικήν μεσιτείαν. Μίαν μεσιτείαν που αναφέρεται εις αυτήν ταύτην την ανθρωπίνη φύση. Εκεί εις τους κόλπους της θεότητος. Και αυτή την ανθρωπίνη φύση βλέπει ο Θεός και στρέφεται ευνοϊκά προς την ανθρωπότητα. Είναι δηλαδή οντολογικός Μεσίτης ο Χριστός.

     Αλλά κι ακόμη είναι Εκείνος που πολεμά μέσα στην Ιστορία. Κυβερνά την Ιστορία και πολεμά υπέρ της Εκκλησίας Του τους εχθρούς αυτής της Εκκλησίας. Γι΄αυτό τον παρουσιάζει πολλές φορές η Αποκάλυψη τον Χριστόν ως Κριτήν, που μπαίνει μέσα στην Ιστορία. Ενώ δεν είναι ακόμη τελική κρίσις. Στο τέλος του βιβλίου της Αποκαλύψεως δείχνει τον Χριστόν ως τελικόν κριτήν. Κι ενώ μιλάει τόσες φορές δια τον Χριστόν Κριτήν, δεν βλέπομε την παρουσία Του. Είναι ότι κυβερνά την Ιστορία, χωρίς να είναι ορατός. Δηλαδή τι θα πει κυβερνά; Δίδει εκβάσεις εις την Ιστορίαν και κυβερνά την Ιστορίαν. Κύριος της Ιστορίας, αγαπητοί μου, είναι- προσέξτε- είναι ο Χριστός.

      Εδώ μία μικρή παρένθεση. Δεν ξέρω, όπως θέλετε πάρτε το. Κάποιος πολιτικός, χθες, είπε: «Και θα μάθουν τα παιδιά στα σχολειά την Ιστορία και θα λένε: ‘’Για κοίταξε οι άνθρωποι που κάποτε κάνανε πολέμους, ενώ τώρα πια θα έχουμε ειρήνη’’». Αλίμονό μας! Και ποιος δεν θα το ήθελε αυτό; Δεν θα δει ποτέ η Γη ειρήνη! Δεν είμαι, αγαπητοί μου, φιλοπόλεμος, να φυλάξει ο Θεός... Αλλά αυτή είναι η πραγματικότητα. Και μην ξεγελιόμαστε. Δεν θα δει ποτέ ειρήνη η Γη μας η ταλαίπωρη. Και όσο πηγαίνει προς το τέλος της, τόσο οι άνθρωποι θα γίνονται μαλλιά κουβάρια. Και θα επιτείνονται οι πόλεμοι, για να γίνει και ο μεγαλύτερος πόλεμος μέσα στην Ιστορία, που θα είναι και ο τελευταίος. Ο τελευταίος. Λοιπόν, όλα αυτά είναι παραμύθια. Αν ζητάμε μιαν ειρήνη, μόνο με αφοπλισμούς. Την ειρήνη την δίδει μόνον ο Χριστός. Ο Χριστός είναι κριτής της Ιστορίας. Δεν είναι οι άνθρωποι που χειρίζονται την Ιστορία· είναι ο Χριστός. Ο Χριστός επιτρέπει τον χειρισμόν εκ μέρους των ανθρώπων και τους αφήνει· και πού οδηγούν οι άνθρωποι την Ιστορία; Σε πολέμους και σε συρράξεις. Και συνεχίζομε.

    ΚΘ’ παράγραφος:
«Ὑπομνηστέον δὲ καὶ ἄλλων ὀλίγων μαρτυριῶν ὁμοίως περὶ τοῦ ἐκ δεξιῶν τοῦ πατρὸς καθέζεσθαι τὸν υἱόν(«Ας πούμε», λέει, «και μερικές ακόμη τέτοιες ρήσεις από την Αγίαν Γραφήν, μαρτυρίες»). Ἐν μὲν γὰρ τῷ κατὰ Ματθαῖον εὐαγγελίῳ γέγραπται· πλὴν λέγω ὑμῖν(λέει ο Χριστός), ἀπ' ἄρτι (Και το είπε αυτό πού; Στον Καϊάφα και στο Συνέδριον) ὄψεσθε τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου καθήμενον ἐκ δεξιῶν τῆς δυνάμεως». Ο Θεός λέγεται και «Δύναμις» και συνεπώς «εις τα δεξιά της δυνάμεως» θα πει «εις τα δεξιά του Θεού». Το ίδιο είναι και αυτό το «εἰς τά δεξιά τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ» που λέγει ο Στέφανος. Είδατε τι είπε εδώ ο Κύριος εις το δικαστήριον; Και είναι επίσημη ώρα αυτή που δικάζεται ο Κύριος. Διότι τον έχει ορκίσει ο Καϊάφας. «Πες μας την αλήθεια: Ποιος είσαι;». «Ποιος είσαι;». Και ο Κύριος είπε Ποιος είναι. Και ανεφέρθη εις το όραμα του Δανιήλ. «Και συνεπώς θα δείτε κι άλλα πράγματα ακόμα. Όχι μόνο αυτά τα οποία έχετε δει. Είμαι ο Υιός του Ευλογητού» «Είσαι», λέγει, «ὁ υἱὸς τοῦ εὐλογητοῦ;». «Σύ εἶπας». «Είναι όπως το λες· είμαι ο Υιός του Ευλογητού. Και όχι μόνο αυτό· άκου να σου πω και παρακάτω τι : Θα δείτε τον Υιόν του ανθρώπου», να λέει εδώ πέρα: «ἀπ' ἄρτι ὄψεσθε καθήμενον ἐκ δεξιῶν τῆς δυνάμεως».

     Στη συνέχεια ο Απόστολος Πέτρος.«Δι' ἀναστάσεως Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅς ἐστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ, πορευθεὶς εἰς οὐρανόν», λέγει στην Α΄ του επιστολή, 3,21. Ότι «δια της αναστάσεως του Ιησού Χριστού, ο Οποίος είναι εις τα δεξιά του Θεού, αφού επορεύθη εις τον ουρανόν».

      Ο Απόστολος Παύλος εις την προς Ρωμαίους λέει τα εξής: «Χριστὸς ὁ ἀποθανών, μᾶλλον δὲ καὶ ἐγερθείς, ὃς καὶ ἔστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ («Χριστὸς ὁ ἀποθανών, μάλλον Εκείνος που ανεστήθη, ο Οποίος και βρίσκεται στα δεξιά του Θεού») Ἐφεσίοις δὲ ἐπιστέλλων οὕτως εἴρηκεν(«στέλνοντας γράμμα στους Εφεσίους αυτά έχει πει:»)· κατὰ τὴν ἐνέργειαν τοῦ κράτους τῆς ἰσχύος Αὐτοῦ, ἣν ἐνήργησεν ἐν τῷ Χριστῷ, ἐγείρας Αὐτὸν ἐκ νεκρῶν -ο Θεός Πατήρ εγείρει τον Υιόν- καὶ καθίσας ἐν δεξιᾷ Αὐτοῦ(«και κάθισε στα δεξιά του Θεού Πατρός»), καὶ τὰ ἑξῆς».

     Άλλο χωρίο: «Τοὺς δὲ ἐν Κολοσσαῖς οὕτως ἐδίδαξεν· εἰ οὖν συνηγέρθητε τῷ Χριστῷ, τὰ ἄνω ζητεῖτε, οὗ ὁ Χριστός ἐστιν ἐν δεξιᾷ τοῦ Πατρὸς καθήμενος». «Εάν», λέγει, «έχετε συνεγερθεί μαζί με τον Χριστόν, Εκείνος ανεστήθη, σεις δε πνευματικά έχετε αναστηθεί, τα άνω να ζητείτε». Δηλαδή τα πνευματικά, τα ουράνια. Εκεί που είναι ο Χριστός, εις τα δεξιά του Θεού Πατρός καθήμενος.

    «Ἐν δὲ τῇ πρὸς Ἑβραίους φησί(Λέγει στην προς Εβραίους επιστολή του)· Καθαρισμὸν τῶν ἁμαρτιῶν ποιησάμενος ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τῆς μεγαλωσύνης ἐν ὑψηλοῖς(«ἐκάθισεν ἐν ὑψηλοῖς, δεξιᾷ τῆς μεγαλωσύνης». Άλλο όνομα του Θεού. Μεγαλωσύνη! Δόξα, Δύναμις, Μεγαλωσύνη). Καὶ πάλιν: Πρὸς τίνα δὲ τῶν ἀγγέλων εἴρηκέ ποτε(Από την προς Εβραίους κι αυτό. «Προς ποίον ποτέ εκ των αγγέλων είπε:»)· Κάθου ἐκ δεξιῶν μου, ἕως ἂν θῶ τοὺς ἐχθρούς σου ὑποπόδιον τῶν ποδῶν σου;(Δεν το είπε αυτό ποτέ σε άγγελο, παρά μόνον εις τον Υιόν) καὶ πάλιν(Πάλι από την προς Εβραίους)· οὗτος δὲ μίαν ὑπὲρ πάντων προσενέγκας θυσίαν εἰς τὸ διηνεκές(Μια θυσία, εις το διηνεκές, αιωνίως), ἐκάθισεν ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ, τὸ λοιπὸν ἐκδεχόμενος, ἕως τεθῶσιν οἱ ἐχθροὶ Αὐτοῦ ὑποπόδιον τῶν ποδῶν Αὐτοῦ(Είναι μία πλάτυνσις, θα λέγαμε, αυτού του χωρίου, από τον 109 ψαλμό, αλλά από την προς Εβραίους αυτό) . Καὶ πάλιν(Από την προς Εβραίους)· ἀφορῶντες εἰς τὸν τῆς πίστεως ἀρχηγὸν καὶ τελειωτὴν Ἰησοῦν, ὃς ἀντὶ τῆς προκειμένης αὐτῷ χαρᾶς ὑπέμεινε τὸν σταυρὸν, αἰσχύνης καταφρονήσας ἐν δεξιᾷ τε τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ κεκάθικεν». «Και εκάθισε εις τα δεξιά του θρόνου του Θεού, αυτός που στάθηκε τελειωτής και αρχηγός της πίστεως, ο οποίος αντί της χαράς που θα μπορούσε να έχει ως Θεός, υπέμεινεν την αισχύνην του σταυρού, ανεστήθη και ανήλθε στον ουρανό και κάθισε στα δεξιά του Θεού Πατρός».

      Λ΄«Καὶ ἄλλων δὲ οὐσῶν μαρτυριῶν περὶ τῆς ἐκ δεξιῶν τοῦ Θεοῦ καθέδρας τοῦ μονογενοῦς αὐτάρκεις ἡμῖν –υπάρχουν κι άλλες· αρκετές όμως- ἐν τῷ παρόντι καὶ αὗται, τὴν αὐτὴν πάλιν ἡμῶν ποιουμένων ὑπόμνησιν, ὅτι οὐ μετὰ τὴν ἔνσαρκον παρουσίαν τῆς καθέδρας ταύτης ἔσχε τὴν ἀξίαν, ἀλλὰ γὰρ καὶ πρὸ πάντων τῶν αἰώνων ὁ μονογενὴς Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, Κύριος δὲ ἡμῶν, Ἰησοῦς ὁ Χριστός, τὸν ἐν δεξιᾷ τοῦ Πατρὸς ἀεὶ κατέχει θρόνον(Επαναλαμβάνει το ίδιο σημείο που αναλύσαμε στην αρχή. Όχι από προκοπή επήρε τον θρόνον. Πάντοτε. Τον θρόνον τον είχε πάντοτε).

     Τώρα έρχεται εις τον επίλογον, ο οποίος είναι και ευχές προς τους κατηχουμένους. Ευχές θα είναι και προς εσάς όλους, προς εμάς όλους, εκ μέρους του αγίου Κυρίλλου και που κλείνει και η Κατήχησις η 14^η, κλείνει δε και η περίοδος αυτή προ των εορτών, όπως σας έλεγα προηγουμένως, που θα επανέλθουμε μετά τις εορτές, υπενθυμίζω στις 12 Ιανουαρίου.

   «Αὐτὸς δὲ ὁ τῶν ὅλων Θεὸς ὁ τοῦ Χριστοῦ Πατὴρ καὶ ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ὁ καταβὰς καὶ καὶ ἀναβὰς(Έχει μέσα πολύ ωραία σημεία, τα οποία είναι, έτσι, αξιοσπούδαστα: «Ο Θεός και Πατήρ και ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, Αυτός που ανέβηκε, Αυτός που κατέβηκε και ανέβηκε»), ὁ καταβὰς καὶ καὶ ἀναβὰς καὶ τῷ Πατρὶ συγκαθεζόμενος(«και κάθεται μαζί με τον Πατέρα». Εδώ τώρα έχει ευκτικές) φυλάξειε τὰς ὑμετέρας ψυχάς(«είθε να φυλάξει τις ψυχές σας»), ἄσειστον ὑμῶν καὶ ἄτρεπτον τὴν ἐλπίδα τὴν εἰς τὸν ἀναστάντα διατηρήσειεν(«και είθε να διατηρήσει την ελπίδα εις τον αναστάντα Χριστόν, άσειστον και άτρεπτον· χωρίς να κινείται, να σείεται και χωρίς να υφίσταται τροπήν, αλλαγήν». Δηλαδή να πιστεύουμε διαρκώς εις τον αναστάντα Κύριον), συνεξεγείρειεν ὑμᾶς ἐκ τῶν νεκρῶν ὑμῶν ἁμαρτημάτων εἰς τὴν ἐπουράνιον αὐτοῦ δωρεάν( «και είθε να μας συνεγείρει μαζί με τον Χριστόν, από τα νεκρά μας έργα, από τις νεκρές μας αμαρτίες και να μας δώσει την επουράνιον δωρεάν»),καταξιώσειεν ὑμᾶς ἁρπαγῆναι ἐν νεφέλαις(Έχει ένα πολύ ωραίο διάγραμμα, πολύ ωραίο, αν καταλαβαίνετε, περιληπτικόν, περί της πορείας του Χριστιανού. «Είθε να σας καταξιώσει», λέγει, «να αρπαγείτε κι εσείς εν νεφέλαις, όπως κι ο Χριστός, εν νεφέλη ανελήφθη στον ουρανό») εἰς ἀπάντησιν τοῦ Κυρίου εἰς ἀέρα ἐν καιρῷ εὐθέτῳ(«τον κατάλληλο καιρό». Πότε; Όταν θα γίνει η ανάσταση των νεκρών. «Όταν θα ‘ρθει να κρίνει ο Χριστός και θα γίνει η ανάσταση των νεκρών και τότε», λέει, «είθε να σας καταξιώσει ο Κύριος να αρπαχθείτε εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου». Γιατί; Διότι οι αμαρτωλοί δεν θα αρπαγούν εν νεφέλαις εις απάντησιν του Κυρίου. Θα μείνουν. Θα μείνουν κάτω. Αυτό το «κάτω»…, μην μου πείτε πιο πολλά. Θα μείνουν κάτω…)»,

     «καί, ἕως ὁ καιρὸς ἐκεῖνος ἔρχεται τῆς ἐνδόξου δευτέρας Αὐτοῦ παρουσίας(Για την οποία, ξέρετε, Δευτέρα Του Παρουσία, του Χριστού, θα μας μιλήσει-προσέξτε- στην επόμενη Κατήχηση, την 15^η, όπου θα μας πει πολλά πράγματα και δια τον Αντίχριστον. Γι'αυτό, προσέξτε, πρώτα ο Θεός, να είμαστε καλά από τις 12 Ιανουαρίου, θα πρέπει να μην λείψουμε… Προσέξτε αυτό το σημείο. «Και έκτοτε», λέγει,), ἐγγράψειεν ὑμῶν τὰ ὀνόματα πάντων ἐν βίβλῳ ζώντων, καὶ ἐγγράψας μηκέτι ἐξαλείψειεν(«Είθε να σας γράψει έως τότε τα ονόματά σας», λέγει, «στο βιβλίο των ζώντων και αφού εγγράψει ο Θεός τα ονόματά σας, είθε να μην τα σβήσει». Γιατί;). πολλῶν γὰρ ἐξαλείφεται τῶν ἀποπιπτόντων».«Πολλοί είναι εκείνοι οι οποίοι πέφτουν». Δεν φθάνουν μέχρι πέρα… Αγαπητοί μου, ο μη γένοιτο, να σας λέγω αυτά, κι εγώ να πέσω κι εσείς να σωθείτε. Δεν υπάρχει ουδεμία ασφάλεια. Γράφτηκα στο βιβλίο της ζωής; Ξεγράφομαι. Να σας το πω αμέσως. Να΄το. Όταν γύρισαν οι εβδομήκοντα και οι δώδεκα, χαίροντες ότι τα δαιμόνια υποτάσσονται εις αυτούς, τους λέγει ο Κύριος: «Μη χαίρεστε γι΄αυτό. Αλλά γιατί τα ονόματά σας γράφτηκαν εις το βιβλίο της ζωής».

    Κι όμως, αγαπητοί μου, δεν ξέρομε από τους εβδομήκοντα τι έγινε... Από τους δώδεκα ο ένας ήδη ξεγράφτηκε. Ήταν ο Ιούδας. Κι όταν ο Κύριος έλεγε ότι είναι γραμμένα τα ονόματά σας, ήτο γραμμένο και το όνομα του Ιούδα. Αλλά ξεγράφτηκε. Γι'αυτό λέγει εδώ ο άγιος Κύριλλος: «και είθε να μη σβηστούν τα ονόματά σας, μέχρι τελευταία στιγμή». Παρατηρώ πολλούς ανθρώπους και φοβάμαι για τον εαυτό μου. Δεν μιλάω λογοτεχνικά και φιλολογικά. Βλέπω πολλούς ανθρώπους που διατηρούν μία πνευματικότητα και κάποια στιγμή τα χάνουν όλα. Βλέπετε να υπάρχει μία ακμή πίστεως και κάποια στιγμή να υπάρχει μία πτώση σε αμαρτίες, να πηγαίνουν σε πόρτες μαγείας, ένας ξεπεσμός… Και λέει κανείς: «Τι έπαθες; Τι σου συμβαίνει;». «Γιατί τάχα αυτός αυτό που έπαθε, δεν μπορώ να το πάθω εγώ;». Ποτέ μην γελάσουμε άνθρωπο γιατί έπεσε. Αλλά να έχουμε πάντοτε τον φόβον μήπως κι εγώ πέσω, όπως έπεσε αυτός. Και βλέπω την πτώση του, για να μου υπενθυμίσει ότι κι εγώ σαν άνθρωπος κινδυνεύω να πέσω. Γι΄αυτό λοιπόν πρέπει να προσέχω.

    «παράσχοι δὲ τοῖς πᾶσιν ὑμῖν πιστεύειν μὲν εἰς τὸν ἀναστάντα, ἐκδέχεσθαι δὲ τὸν ἀνελθόντα καὶ πάλιν ἐρχόμενον». «Και είθε να δώσει σε όλους εσάς την πίστη εις τον αναστάντα Ιησούν Χριστόν. Ακόμα και το να περιμένετε Αυτόν που ανήλθε εις τον ουρανόν και Αυτόν που θα ξανάρθει». «Καὶ πάλιν ἐρχόμενον». Προσέξτε, είναι μεγάλη η πίστις ότι ο Χριστός είναι Θεάνθρωπος. Σας το ‘χω ξαναπεί. Κάποιος που πεθαίνει και δεν έχει δυνατότητες να εξομολογηθεί, θέτομε 3-4 ερωτήματα: «Πιστεύεις ότι ο Θεός είναι Τριαδικός;». «Πιστεύεις ότι ο Χριστός είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος;». Αυτά τα δύο δόγματα είναι τα μεγάλα δόγματα της πίστεώς μας. Από αυτά τα δύο εξαρτώνται όλα τα άλλα. Όλα, όλα, όλα, όλα. Και η σωτηρία μας εξαρτάται από τα δύο αυτά δόγματα. Διότι ο Υιός ήρθε στον κόσμον. Και πώς θα ήρχετο εις τον κόσμον, εάν ο Θεός δεν ήτο Τριαδικός; Και πώς θα ήρχετο εις τον κόσμον, εάν ο Υιός, Τριαδικός μεν, αλλά δεν ενηνθρώπησε; Διότι, ενανθρωπήσας ο Υιός,έχω εγώ τη σωτηρία. Αν λοιπόν δεν είναι ο Θεός Τριαδικός και δεν ενηνθρώπησε ο Υιός –αν δεν είναι Τριαδικός ο Θεός- ή είναι αλλά δεν ενηνθρώπησε ο Υιός, δεν έχω τη σωτηρία. Αυτά τα δύο δόγματα, από τα οποία, σας λέω, κρέμεται όλη η Δογματική, όλο το Ευαγγέλιο, το παν, η σωτηρία μας, από τα δύο αυτά δόγματα.
Γι’ αυτόν τον λόγο, τον σταυρό μας άμα τον κάνουμε, αγαπητοί μου, προσέξτε, με το να κάνουμε τα τρία αυτά δάκτυλα, ίσα, σημαίνει: Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα, Ένας Θεός. Εκφράζω το δόγμα της Αγίας Τριάδος με αυτό, με το να ενώσω τα δάκτυλά μου εις το δεξί μου χέρι. Και τώρα που θα κάνω το σημείον του σταυρού, εκφράζω το δεύτερον δόγμα. Δηλαδή ότι ο Υιός απέθανε. Αλλά πώς απέθανε; Απέθανε γιατί έγινε άνθρωπος. Διότι ως Θεός δεν πεθαίνει. Έτσι, με το να κάνω τον Τίμιον Σταυρόν, με αυτό το σχήμα, εκφράζω τα δύο αυτά μεγάλα δόγματα. Να γιατί. Αν το ξέρω και το πιστεύω αυτό και κάνω τον σταυρό μου, βλέπετε, όλα ατονούν μπροστά μου. Και τα σκυλιά που με γαβγίζουν για να με φάνε και οι άνθρωποι που πάνε να με πυροβολήσουν. Εκείνο το χαριτωμένο, σας το έχω ξαναπεί. Όταν κάποτε οι Ρώσοι πολεμούσαν εναντίον των Πολωνών, στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ένας Πολωνός αξιωματικός, παλικάρι, τράβηξε το πουκάμισό του και λέει: «Χτύπα», λέει σε έναν Ρώσο αξιωματικό. Του λέει: «Δεν μπορώ. Μ’ εμποδίζει εκείνο που κρέμεται στον λαιμό σου!». Ο Τίμιος Σταυρός. Αγαπητοί μου, είναι μεγάλο πράγμα ο Τίμιος Σταυρός.

     Επανερχόμεθα. Προσέξτε: «ἐρχόμενον δὲ οὐκ ἀπὸ γῆς (ἀσφαλίζου γὰρ ἄνθρωπε σεαυτὸν διὰ τοὺς μέλλοντας ἔρχεσθαι πλάνους)(«Δεν θα ‘ρθει από τη γη». Όπως αυτός ο Κορεάτης, ο Μουν, θα διαβάζετε στις εφημερίδες. Εκήρυξε τον εαυτό του Θεόν. Αντικαθιστά, λέει, τον Χριστόν. Για όνομα του Θεού. «Πρόσεξε», λέει, «δεν θα είναι από γη. Γιατί πολλοί πλάνοι θα έρθουν στον κόσμον αυτόν. Αλλά τι; Θα είναι από τον ουρανό»), τὸν ἄνω καθεζόμενον καὶ ἡμῖν ὧδε συμπαρόντα(«Αυτόν που κάθεται εκεί στον ουρανό και είναι μαζί μας παρών»), τὸν ἑκάστου βλέποντα τὴν τάξιν καὶ τὸ στερέωμα τῆς πίστεως(Ποιος είναι ο καθένας και πώς κινείται). μὴ γάρ, ὅτι σαρκὶ νῦν ἄπεστιν, παρὰ τοῦτο νομίσῃς ὅτι καὶ πνεύματι(«Όχι επειδή είναι απών στη σάρκα, ως προς τις αισθήσεις μας, εννοείται, νομίσεις ότι είναι και απών ως Θεός»). Μέσος ἐνταῦθα πάρεστιν(«Είναι παρών ανάμεσά μας»), ἀκούων τὰ περὶ αὐτοῦ λεγόμενα καὶ βλέπων τὰ ἐν σοὶ νοούμενα καὶ ἐτάζων νεφροὺς καὶ καρδίας(«Ακούει εκείνα που λέμε για Εκείνον, και τώρα που μιλούμε, ακούει ο Κύριος εκείνα που λέμε για Εκείνον και βλέπει εκείνα που εσύ σκέπτεσαι στο μυαλό σου -τὰ ἐν σοὶ νοούμενα- και εξετάζει νεφρούς και καρδίας»). ὃς καὶ νῦν ἕτοιμός ἐστι(«ο Οποίος και τώρα είναι έτοιμος»)τοὺς προσιόντας τῷ βαπτίσματι(«εκείνοι που προσέρχονται στο Βάπτισμα») [καὶ] πάντας ὑμᾶς ἐν ἁγίῳ Πνεύματι προσενέγκαι τῷ Πατρὶ καὶ εἰπεῖν(«Για να μας προσφέρει εις τον Πατέρα Του ο Υιός και να ειπεί:»)· ἰδοὺ ἐγὼ καὶ παιδία ἅ μοι ἔδωκεν ὁ Θεός(«Να εγώ και τα παιδιά που μου έδωσε ο Θεός»)· ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας.
Ἀμήν.
  

97η ομιλία στο βιβλίο των "Κατηχησεων του Αγίου Κυρίλλου" Αρχιεπισκόπου ιεροσολύμων.

Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Κατηχήσεις Ἁγίου Κυρίλλου " εδώ ⬇️.
http://www.arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/diafora-uemata/katixhseis-agioy-kyrilloy
↕️

https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40pflatKwmt7YTFImD8-XbX0

Απομαγνητοφώνηση ομιλίας δια χειρός του αξιοτίμου κ. Αθανασίου Κ.

Μεταφορά της απομαγνητοφωνημένης ομιλίας σε ηλεκτρονικό κείμενο και επιμέλεια:
Ελένη Λιναρδάκη, φιλόλογος.

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.