†.Μετά ἀπό τήν - όσο δύναμις - ἀνάλυση τῆς πρώτης δημιουργικῆς ἡμέρας που ο Θεός έκανε το φώς, προχωροῦμε, είς τήν τρίτη ἡμέρα. Διά να συντομεύσουμε, κάτι περισσότερο να πούμε μέσα στην χρονιά αυτήν που έχουμε, που αναφέρεται είς την δημιουργία, είς την διευθέτηση των υδάτων επάνω είς την Γή, τήν διαμόρφωση δηλαδή της επιφάνειας της Γής και την δημιουργία του φυτικού βασιλείου.“Και εἶπεν ὁ Θεός· συναχθήτω τό ὕδωρ τό ὑποκάτω τοῦ οὐρανοῦ εἰς συναγωγήν μίαν, καί ὀφθήτω ἡ ξηρά. καί ἐγένετο οὕτως. καί συνήχθη τό ὕδωρ τό ὑποκάτω τοῦ οὐρανοῦ εἰς τάς συναγωγάς αὐτῶν, καί ὤφθη ἡ ξηρά. καί ἐκάλεσεν ὁ Θεός τήν ξηράν γῆν καί τά συστήματα τῶν ὑδάτων ἐκάλεσε θαλάσσας. καί εἶδεν ὁ Θεός, ὅτι καλόν”. (Γένεσις, κεφ. 1, 9.)
~ Ἡ διαμόρφωση τῆς ἐπιφανείας τῆς γῆς. ~
Ἔχομε λοιπόν πράγματι τήν διαμόρφωση τῆς ἐπιφανείας τῆς γῆς. Ας δούμε το κύριο στοιχεῖο πού ἐπικρατεῖ κατά τήν τρίτην ἡμέραν καί πού διευθετεῖται καί πού διαμορφώνει• εἶναι τό νερό. «Συναχθήτω τό ὕδωρ». Νά συναχθεῖ, νά μαζευτεῖ, νά συγκεντρωθεῖ τό νερό. Ἔχομε, λοιπόν, ἐδῶ όπως σας είπα τήν διαμόρφωση τῆς γῆς, ἄν θέλετε τήν εἰδοποίηση, δηλ. τή δημιουργία κατά τό εἶδος πιά, ὄχι ἐκ τοῦ μηδενός δημιουργίαν, ἀλλά ἐκ τοῦ εἶναι. Αὐτό πού ὑπάρχει ὁ Θεός τό διαμορφώνει, ὁ Θεός τό διακοσμεῖ. Κατά τήν τρίτην αὐτή ἡμέρα, παρ’ ὅτι ἡ Ἁγία Γραφή στό σημεῖο αὐτό δέν ἀναφέρεται, ὅμως ἄλλα σημεῖα τῆς Ἁγίας Γραφῆς ἀναφέρονται, ἔχομε τούς σχηματισμούς τούς γεωλογικούς. Δηλαδή τούς σχηματισμούς τῶν γεωλογικῶν στρωμάτων, ἔχομε τίς καθιζήσεις, τίς ὑψώσεις, τίς διαρρήξεις, τίς κατακρημνίσεις αυτού τοῦ φλοιοῦ τῆς γῆς μέ τήν παρουσία αυτού τοῦ νεροῦ. Σας είπα ότι τό βιβλίο τῆς Γενέσεως στό σημεῖο αὐτό ἀποσιωπᾶ τό θέμα. Εξάλλου σας το είχα πει στο πρώτο θέμα μας ότι ἡ περιγραφή πού γίνεται δέν εἶναι ἐπιστημονική, δηλ. δέν ἔχομε ἕνα ἐπιστημονικό ἐγχειρίδιο στά χέρια μας, παρ’ ὅτι ἔχει τόση ἀκρίβεια ἐπιστημονική, αν θα έπρεπε κάνεις να το δεί. Όμως εἶναι κατά τρόπο δημώδη γραμμένο το βιβλίο καί ἀποσκοπεῖ στό νά δώσει τήν εἰκόνα είς τούς ἀναγνώστες ὅτι ὁ δημιουργός του παντός εἶναι ὁ Θεός. Αὐτό βέβαια ἔχει μεγάλη πάρα πολύ σημασία εάν κάποτε ο πιστός αντιληφθεί ποιός είναι ο δημιουργός του παντός. Ὅμως, τό βιβλίο τῶν ψαλμῶν, ὅπως καί τό βιβλίο τοῦ Ἰώβ, μᾶς ἀναφέρει πολλά τέτοια σημεῖα, πού βρίσκονται στήν τρίτη δημιουργική ἡμέρα. Θά σᾶς διαβάσω ἀπό τόν 103ο ψαλμό. “Άβυσσος (ὑδάτων) ὡς ἱμάτιον τό περιβόλαιον αὐτοῦ, ἐπί τῶν ὀρέων στήσονται ὕδατα”. (Θά σταθοῦν στά βουνά νερά. Εἶναι τά χιόνια). «Ἀπό ἐπιτιμήσεώς σου φεύξονται». Λίγο θά τά μαλλώσεις.. Σημειώσατε ότι, οι ψαλμοί έχουνε ποιητικό χαρακτήρα και νομίζω ότι καταλαβαίνετε όταν θα θέλαμε να δώσουμε σε κάποιες μεγάλες αλήθειες ποιητική έκφραση, βεβαίως προσωποποιούμε, και λοιπά.. Γι αυτόν τον λόγο λέει ἀπό ἐπιτιμήσεώς σου, όταν θα τα κοιτάξεις, θα τα μαλλώσεις, αυτά θα φύγουν, τα νερά. «Ἀπό φωνῆς βροντῆς σου δειλιάσουσιν». (Ὅταν ἡ βροντερή φωνή σου μιλήσει σ’ αὐτά, αὐτά θά μαζευτοῦν, θά φοβηθοῦν). «Ἀναβαίνουσιν ὄρη καί καταβαίνουσι πεδία εἰς τόν τόπον, ὅν ἐθεμελίευσας αὐτά». (Αὐτό τό ἀνεβαίνουν βουνά, κατεβαίνουν πεδιάδες. Ἐκεῖ πού τό καθένα τό’ βαλες. Ἔχομε δηλ. μέ ποιητική ἔκφραση αὐτό πού σᾶς εἶπα προηγουμένως. Τίς γεωλογικές ἀναστατώσεις). «Ὅριον ἔθου, (ἔβαλες ὅριον, δηλ. μεταξύ τῆς ξηρᾶς καί τῆς θαλάσσης) ὅ, οὐ παρελεύσονται, οὐδέ ἐπιστρέψουσι καλύψαι τήν γῆν. (Ἐκεῖ πού μπῆκε τό ὅριον θαλάσσης-ξηρᾶς, δέν ἔχομε τέτοια κατάσταση πού τό νερό ν’ ἀνεβεῖ στήν ξηρά καί νά προκαλέσει ζημία). «Ὁ ἐξαποστέλλων πηγάς ἐν φάραγξιν, ἀνά μέσον τῶν ὀρέων διελεύσονται ὕδατα». (Ἐδῶ βλέπομε τίς πηγές, τά ποτάμια). “Αὔτη ἡ θάλασσα ἡ μεγάλη καί εὐρύχωρος, ἐκεῖ ἑρπετά ὧν οὐκ ἔστιν ἀριθμός, ζῶα μικρά μετά μεγάλων”. (Ὤ, λέγει, αὐτή ἡ θάλασσα ἡ μεγάλη καί εὐρύχωρη· ἐκεῖ ὑπάρχουν, ἑρπετά, ἐννοεῖ δηλ, αὐτά τά ὁποία πλέουν μές στή θάλασσα, τόσα πολλά πού δέν ὑπάρχει ἀριθμός, ζῶα μικρά μετά μεγάλων).
~ Τό νερό, κυρίαρχο στοιχεῖο τῆς δημιουργίας. ~
Ἔτσι βλέπομε, - πάρα πολύ σύντομα τα λέγω - ὅτι κατά τήν τρίτη δημιουργική ἡμέρα ἔχομε αὐτή τήν διευθέτηση τῆς ἐπιφανείας τῆς γῆς. Θά λέγαμε χοντρικά, ὅπως τήν ἔχομε σήμερα. Λέγω χοντρικά, διότι θά τό ξέρετε, ὅτι ἡ παρουσία τοῦ νεροῦ ἀλλά καί ἄλλων φαινομένων, ὅπως εἶναι οἱ σεισμοί κτλ. διαρκῶς διαμορφώνουν τό πρόσωπο τῆς γῆς.Ἔχομε θάλασσες ἐκεῖ πού δέν ὑπῆρχαν. Καί ἔχομε ξηρές ἐκεῖ πού δέν ὑπῆρχαν. Ἔχομε ποτάμια ἐκεῖ πού δέν ὑπῆρχαν. Καί ἀντίστροφα κτλ. Ὥστε τό νερό πράγματι εἶναι τό σπουδαιότερο στοιχεῖο τῆς δημιουργίας. Θά τό γνωρίζετε ὅτι τά 3/4 τῆς ἐπιφανείας τῆς γῆς καλύπτονται ἀπό νερά, ἀπό τούς ὠκεανούς, ἀπό τίς θάλασσες. Γνωρίζετε ἀκόμη, ὅτι, τό νερό, τό τόσο ἄφθονο αὐτό στοιχεῖο μέσα στήν κτίση, ἀποτελεῖται ἀπό δυό ἀέρια. Γιά σκεφθεῖτε τό νερό ἀπό δυό ἀέρια.. Ἀπό τό ὑδρογόνο καί ἀπό τό ὀξυγόνο. Ἀπό δυό μέρη τοῦ ὑδρογόνου καί ἀπό ἕνα μέρος τοῦ ὀξυγόνου. Ἀκόμη ἔχει ἰδιότητες τό νερό τέτοιες - προσέξτε δέν κάνομε φυσική· γι’ αὐτό καί δέν ἐξαντλῶ τά θέματά μου ἀπό φυσικῆς πλευρᾶς, ἀλλά δίνω μία μόνο εἰκόνα τῶν πραγμάτων - τό νερό έχει τέτοιες ιδιότητες πού δέν τίς ἔχουν ἄλλα σώματα. Ἔχει τρεῖς βασικές ἰδιότητες. Βρίσκεται σέ κατάσταση στερεά, σέ κατάσταση ὑγρά καί σέ κατάσταση ἀεριώδη, ἀναλόγως τῆς θερμοκρασίας. Ἔτσι ἔχομε τόν πάγο, ἔχομε τό ὑγρό νερό - τό νερό ὅπως τό ξέρομε, ἔχομε καί τόν ὑδρατμό. Καί βλέπει κανείς τό νερό αὐτό πού εἶναι στούς ὠκεανούς ν’ ἀνεβαίνει ἐπάνω εἰς τήν ἀτμόσφαιρα σέ ὄγκους καταπληκτικούς. Σκεφθείτε. Πάρτε τήν πεδιάδα τῆς Θεσσαλίας. Δέν σᾶς λέγω τήν Ἑλλάδα ὁλόκληρη, οὔτε σᾶς λέγω τήν Εὐρώπη. Πού μπορεῖ νά βρέχει στήν Εὐρώπη ὁλόκληρη ταυτοχρόνως. Πάρτε μόνο τήν περιοχή τῆς Θεσσαλίας. Καί βρέχει. Βρέχει καταρρακτωδῶς. Πόσα κυβικά νερό μπορεῖ νά πέσει στήν πεδιάδα ἐπάνω, ὅταν βρέχει ἕνα 24ωρο; Πόσα κυβικά; Ἑκατομμύρια κυβικά νερά. Αὐτά τά ἑκατομμύρια κυβικά νερά, φυγαν ἀπό τήν γῆ, ἀπό τήν θάλασσα καί ἀνέβηκαν ἐκεῖ ψηλά στόν μετεωρολογικό οὐρανό. Σκεφθήκατε ποῦ ἀνεβήκανε.. Καί ἀπό κεῖ ἄρχισαν νά πέφτουν. Αὐτά τά ἑκατομμύρια κυβικά νερά ἦσαν μετέωρα! Ἕνα θαῦμα πραγματικά! Ἀλλά ἐκεῖ πού εἶναι τό μεγάλο θαῦμα στό νερό, καί τοῦτο δέν εἶναι τυχαῖο, ἀλλά τό προβλέπει ὁ Θεός δημιουργός, εἶναι ὅτι τό νερό, ὅπως ὅλα τά ὑλικά πράγματα, ὅταν ψύχονται συστέλλονται, μαζεύονται, καί ὅσο ψύχονται τόσο συστέλλονται. Τό νερό, ὅταν φθάσει στούς 4 βαθμούς C ἄνω τοῦ μηδενός, τότε ἀρχίζει ἀντί νά συστέλλεται, νά συνεχίσει νά συστέλλεται, ἀρχίζει νά διαστέλλεται. Καί βεβαίως παγώνει, ἀρχίζει νά παγώνει, ἀλλά ὁ ὄγκος του εἶναι μεγαλύτερος ἀπ’ ὅ,τι ὅταν ἦταν στήν ὑγρή κατάσταση. Γι’ αὐτό ἔχομε τοῦτο τό φαινόμενο. Ὁ πάγος ἐπιπλέει. Εἶναι δηλ. πιό ἐλαφρύς, ἐπειδή ὁ ὄγκος εἶναι μεγαλύτερος ἀπό τήν ὑγρή κατάσταση. Γιατί ἄραγε αὐτό? Διότι ὁ Θεός ἤθελε μέ τόν τρόπο αὐτό νά προστατεύσει τήν ζωή πού βρίσκεται μέσα στά νερά. Γιά σκεφθεῖτε νά πάγωναν οἱ λίμνες καί τά ποτάμια καί οἱ θάλασσες. Καί νά πάγωνε ὅλο τό νερό μίας λίμνης, ἐπί παραδείγματι, ἕως τόν πάτο. Νά πάγωνε καί ἐκεῖ τί θά ἐγίνετο ἡ ζωή πού ὑπάρχει, τά ψάρια, ὅλα αὐτά; Θά ἀπέθνησκον. Γι’ αὐτό τό λόγο βλέπομε, ὅταν παγώνει, ὁ πάγος πηγαίνει πρός τά πάνω, ἀπό κάτω μένει νερό, δηλ. ἀπό κάτω δέν παγώνει. Θέλει πάρα πολύ χαμηλή θερμοκρασία, πού βέβαια αὐτές τίς θερμοκρασίες, τίς ἐξαιρετικά χαμηλές, δέν τίς φθάνουμε, καί τελικά ἔτσι ὁ πάγος πηγαίνει πρός τά πάνω, ἐπιπλέει καί διασώζεται ἡ ζωή. Αὐτό εἶναι ἄραγε τυχαῖο; Δέν ὑπάρχει τύχη. Τίθεται τό ἐρώτημα. Τί ὑπάρχει, τύχη ἤ δημιουργία; Ἐάν ὑποτεθεῖ ὅτι ὑπάρχει τύχη, πῶς ἐξηγοῦνται ὅλα αὐτά τά φαινόμενα τά καταπληκτικά..; Δέν ὑπάρχει πουθενά τύχη! Παντοῦ ὑπάρχει δημιουργία. Καί ὅταν λέμε δημιουργία ἐννοοῦμε κάτι πού ἔγινε κάτω ἀπό κάποιον νοῦ. Κάτω ἀπό κάποιο χέρι. Καί δέν ἔγινε στήν τύχη μόνο του. Ὅταν ἀκοῦτε ἐκείνη τήν ἔκφραση : Έ, πώς βρέθηκαν αυτά.. τυχαία! Τά ἔκανε ἡ φύση, δηλαδή ἔγιναν μόνα τους. Τά έκαμε η φύση..? Ἡ φύση δέν εἶναι λογική, ἡ φύση δέν αὐτοδημιουργεῖται. Ἀκούσατε τί εἶπα; Δέν αὐτοδημιουργεῖται ἡ φύση! Ἔχομε τό φαινόμενο τῆς αὐτοδημιουργίας, ἀλλά ἐάν δέν βλέπομε τόν Θεό, ὅπως ἔχομε ἕνα κόψιμο στό χέρι μας, μία πληγή, βλέπομε μία ἀναπλήρωση τῶν κυττάρων μέ σκοπό νά κλείσει αὐτή ἡ πληγή. Ἀλλά αὐτή ἡ ἀναπλήρωση, δέν έγινε, αρχικά δηλαδή δέν τοποθετήθηκε να γίνεται τυχαῖα.. Ὁ Θεός ἔβαλε δυνάμεις, ὥστε νά γίνεται ἔτσι! Ἄρα ἔχομε μία κατευθυνόμενη κατάσταση, δηλαδή, ἔχομε δημιουργία.Προσέξτε.Τύχη δέν ὑπάρχει! Οὔτε στή δημιουργία, οὔτε στή ζωή μας! Ποτέ μήν πεῖτε, ἦταν τυχερό! Ὅ,τι δέν μποροῦμε νά ἐξηγήσουμε, ὅ,τι δέν μποροῦμε νά πράξουμε, σέ ὅ,τι δέν μποροῦμε νά ἀνταποκριθοῦμε στή ζωή μας τό λέμε τύχη.. Ἔλεγαν οἱ ἀρχαῖοι: “Ἄνθρωποι τύχης εἴδωλον ἐπλάσαντο ἰδίας ἀβουλίας χάριν”. Οἱ ἄνθρωποι φτιάξαν, λέει, τό εἴδωλο τῆς τύχης, ἐπειδή δέν ἔφθανε ἡ βούλησή τους κάτι νά φτιάξει. Λέγαν, τί νά κάνουμε, τυχερό ἦταν.. Ἤ ἀκόμη ἔχομε περιορισμένη δυνατότητα γνώσεως κι ἐκεῖνο πού δέν γνωρίζομε τό ἀποκαλοῦμε τύχη. Ὥστε λοιπόν, τό νερό εἶναι ἕνας μέγας διαμορφωτής τῆς ἐπιφανείας τῆς γῆς, ἀλλά καί τοῦ ἐσωτερικοῦ της γῆς. Ρίξτε μία ματιά σ’ ὅλη τήν ἐπιφάνεια τῆς γῆς. Πεδιάδες, λίμνες, ποτάμια, κοῖτες, κόλποι, ἀκρωτήρια, νησιά, σπήλαια μέσα στή γῆ. Σταλακτίτες, σταλαγμίτες, ὅλα εἶναι ἔργα τοῦ νεροῦ. Δηλαδή ἔργα τοῦ Θεοῦ, πού κρατάει στά χέρια του αὐτό τό στοιχεῖο τό καταπληκτικό, πού λέγεται νερό. Μάλιστα, ἐάν θά πᾶτε σέ κάποιο σπήλαιο, ἐπί παραδείγματι τῶν Ἰωαννίνων, βλέπει κανείς ἐκεῖ τούς σταλακτίτες καί τούς σταλαγμίτες. Σταλακτίτης λέγεται ὅταν ἀποθέτει ἅλατα τό νερό, ὅπως στάζει. Συνεπῶς, κάτι κατεβαίνει πρός τά κάτω, ἕνα “μπαστούνι” πρός τά κάτω, ὁ σταλακτίτης. Καί ἕνα “μπαστούνι” πρός τά πάνω, ὁ σταλαγμίτης· καί νά σᾶς πεῖ κανείς, ὅτι γιά νά γίνει αὐτός ὁ σταλαγμίτης καί ὁ σταλακτίτης χρειάστηκαν τόσα χρόνια. Πόσο; Γιά ἕνα ἑκατοστό, ἐπί παραδείγματι, σταλακτίτου ἤ σταλαγμίτου, νά χρειάζονται 100 ἤ 200 ἤ 300 χρόνια. Καί νά βλέπετε μέτρα ὁλόκληρα ἀπό τέτοια. Μάλιστα ὅταν πέφτει κατάλληλος ὁ φωτισμός, ὅπως στό σπήλαιο τῶν Ἰωαννίνων, μένει κανείς κατάπληκτος ἀπό τήν ὀμορφιά ἐκείνου τοῦ σπηλαίου. Καί λέγει κανείς, μεγάλος ὁ Κύριος, μεγάλος ὁ Θεός, σοφός και μεγάλος τεχνίτης!
~ Τό οὐράνιο τόξο. ~
Ἀλλά ἀκόμα ἔκανε καί τό οὐράνιο τόξο ὁ Θεός. Δηλαδή τήν δυνατότητα στό νερό νά ἀναλύει τό φῶς. Ἕνα σταγονίδιο τοῦ νεροῦ, εἶναι γνωστό, ὅτι γίνεται ἕνας φακός, καί ἔχομε ἐδῶ τώρα κάτι καταπληκτικό. Τήν ἀνάλυση τοῦ φωτός, δηλαδή αυτό που λέμε φώς. Πού να σας πω για το φώς.. δεν σας είπα τίποτα μόνο είπαμε το φώς, τίποτα άλλο. Να σας έλεγα τί εἶναι τό φῶς; Βέβαια βασικά, δέν ξέρομε τί εἶναι τό φῶς. Κύμα εἶναι; Βλῆμα εἶναι; Ἀλλά φαίνεται ὅτι εἶναι καί τά δυό, καί κύμα καί βλῆμα. Φερ’ εἰπεῖν ἄν εἶναι κύμα ἐξηγεῖ τό φαινόμενο τῆς διαθλάσεως, ἄν εἶναι βλῆμα ἐξηγεῖ τό φαινόμενο τῆς ἀνακλάσεως. Δηλαδή πέφτει σ’ ἕνα καθρέπτη καί ἀνακλᾶται. Ἀλλά εἰλικρινά, ἐνῶ λέμε αὐτά, στήν πραγματικότητα δέν γνωρίζομε τήν φύση τοῦ φωτός. Δέν τήν γνωρίζομε. Εἶναι καταπληκτικό πράγμα τό φῶς, εἶναι μυστηριῶδες. Ἔ, λοιπόν, τό φῶς το οποίο ἀποτελεῖται ἀπό ἕνα φάσμα συχνοτήτων, ἀναλυόμενο τό φάσμα αὐτό μᾶς δίνει τά χρώματα. Ὅταν μπερδευτοῦν αὐτές οἱ συχνότητες παίρνομε τό ἄσπρο φῶς. Ὅταν τίς ἀναλύσουμε παίρνομε τά χρώματα. Ἀπό τό κόκκινο, τό ὑπερέρυθρον ὡς τό ὑπεριῶδες, τό ὑπερβιολέ χρῶμα, τό ὑπεριῶδες χρῶμα. Αὐτή ἡ περιοχή εἶναι τοῦ φωτός. Αὐτό ἀναλύεται ἀπό τό νερό. Βέβαια μπορεῖ νά ἔχουμε κι ἄλλους τρόπους νά τό ἀναλύσουμε, μέ ἕνα κρύσταλλο, ἀλλά τώρα λέμε, τό νερό, γιατί ὁ κρύσταλλος φυσικά μιμεῖται τρόπον τινά τό νερό. Ἤ τό νερό γίνεται σάν ἕνας κρύσταλλος. Καί βλέπετε καί ἀναλύεται τό φῶς καί ἔχομε τό φαινόμενον τοῦ οὐρανίου τόξου, αὐτά τά χρώματα. Εἶναι στρογγυλό βέβαια τό οὐράνιο τόξο, διότι εἶναι στρογγυλός ὁ ἥλιος. Ἀλλά ἔχομε τήν ἀνάλυση τοῦ φωτός καί ἔχομε ἐκείνη τήν χρωματική προσφορά τῆς φύσεως, πού εἶναι ἄλλο πράγμα. Ὅλα τά χρώματα πού ὑπάρχουν μέσα στήν φύση, φερ’ εἰπεῖν, τά φυτά εἶναι πράσινα τά φύλλα τους σέ μία μεγάλη κλιμάκωση πρασίνου, ἤ τά λουλούδια ἔχουν ποικιλία χρωμάτων, στό φῶς ὀφείλεται. Ὅλα αὐτά, τό φῶς μέ τό νερό παίζουν καί μᾶς δίνουν αὐτόν τόν πλοῦτο τῶν χρωμάτων, αὐτή τήν ὀμορφιά πού ὑπάρχει μέσα είς τήν φύση. Ἔτσι ἔχομε τόν ὕμνο τοῦ φωτός καί τόν ὕμνο τοῦ νεροῦ μέσα στήν δημιουργία. Κι’ ὁ Θεός σ’ αὐτά τά δυό ἐπάνω ἔβαλε τό σύμβολο τῆς εἰρήνης του μέ τούς ἀνθρώπους, ὅταν εἶπε, επάνω στό οὐράνιο τόξο θα συνάψω εἰρήνη μέ τούς ἀνθρώπους. (Γένεσις, κεφ. 9, 16.) Καί δέν εἶναι παρά τό οὐράνιο τόξο, τό φῶς καί τό νερό. Εἶναι κάτι μεγαλειώδες!
~ Ἡ θεολογική θεώρηση τοῦ νεροῦ. ~
Ὁ Θεός εἶπε νά συναχθεῖ τό νερό - νά μαζευτεῖ τό νερό εἰς συναγωγήν μία. Σέ μία συναγωγή. Ποιά εἶναι αὐτή ἡ μία συναγωγή; Βέβαια, ὅταν λέμε συναγωγή μία, εἶναι πολύ γενικός χαρακτηρισμός, διότι ἔχομε μεγάλη ποικιλία θαλασσῶν καί ποταμῶν καί λιμνῶν κτλ.. Ὅμως ἐδῶ ὑπάρχει καί ἕνας μυστικός χαρακτήρας. Ὅπως θά γνωρίζετε, ὁ Μ. Βασίλειος ἔκανε ἑρμηνεία εἰς τήν Ἑξαήμερον τοῦ Μωυσέως. Καί πατέρες πού ἑρμηνεύουν θέσεις τῆς Ἑξαημέρου, ποτέ δέν μένουν στήν φυσική διάσταση τῆς δημιουργίας, ἀλλά προσπαθοῦν νά δοῦν κάτι τό βαθύτερο, κι ἐπειδή ἐμεῖς ἐδῶ κάνομε χριστιανική κατήχηση, πρέπει πάντοτε πέρα ἀπό τήν κτίση πού ὑποπίπτει στίς αἰσθήσεις μας νά ἔχουμε ἀναγωγή. Ἀναγωγή καί τοῦ νοῦ μας ἀναγωγή καί τῆς καρδιᾶς μας, τῶν αἰσθημάτων μας. Αὐτή τήν ἀναγωγή θά τήν δεῖτε σέ ἕναν ποιητή, ἤ σέ ἕνα λογοτέχνη, ὅταν ἐντυπωσιάζεται ἀπό τήν κτίση καί φτιάχνει ἕνα ποίημα, ἕνα λογοτέχνημα, ἐκεῖ βεβαίως δέν μένει σ’ ἐκεῖνο τό ὁποῖο μόνο βλέπει, ἀλλά κάνει μία ἀναγωγή. Βάζει μέσα τά συναισθήματά του. Δέν περιγράφει ἐκεῖνα πού βλέπει, ἀλλά ἐκεῖνα πού νιώθει. Ἔτσι καί ὁ πνευματικός ἄνθρωπος, ὅταν ξέρει ὅτι ὁ Θεός ἔκανε τήν δημιουργία, καί δέν τήν ἔκανε ἁπλῶς, γιά νά ἐξυπηρετηθεῖ κατά φυσικό τρόπο ὁ ἄνθρωπος, ἀλλά διά τῆς δημιουργίας νά ἀποκαλύπτεται ὁ Θεός να Αποκαλύπτοντε καί οἱ ἀλήθειές του. Γι’ αὐτό τό λόγο ποιά εἶναι αὐτή ἡ μία συναγωγή; Ἡ μία συναγωγή εἶναι ἡ Ἐκκλησία πού τήν εὐλογεῖ ὁ Θεός. Τό νερό ἀκόμα εἶναι τό στοιχεῖο ἐκεῖνο, πού μέ τήν παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος καί μέ τήν ἐπίκληση τοῦ ὀνόματος τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ ἀποβάλλομε τίς ἁμαρτίες μας. Εἶναι τό Βάπτισμα. Ὁ Κύριος μᾶς εἶπε : “ἐάν μή τις γεννηθῇ ἐξ ὕδατος καί Πνεύματος, οὐ δύναται εἰσελθεῖν εἰς τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ”. (Κατά Ιωάννην, κεφ. 3, 5.) "Ἐάν κάποιος λέγει δέν γεννηθεῖ ἀπό τήν μήτρα τῆς κολυμβήθρας, ἐξ ὕδατος καί πνεύματος, ἀπό τό νερό καί τό Ἅγιο Πνεῦμα, δέν μπαίνει στή βασιλεία τοῦ Θεοῦ". Πράγματι εἶναι μία μήτρα ἀναγέννησης ἡ κολυμβήθρα. Εἰδικότερα τό νερό, καί τό Ἅγιο Πνεῦμα. Σάν νά κυοφορούμεθα μέσα στό νερό καί στό Ἅγιο Πνεῦμα, γιά νά γίνουμε οἱ καινούριοι ἄνθρωποι. Ὅπως κυοφορήθηκε ἡ ζωή μέσα στό νερό, ὅταν λέγαμε ὅτι τό Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ ἐπεφέρετο ἐπάνω τῶν ὑδάτων, κατά παρόμοιο τρόπο κυοφορεῖται καί ἡ πραγματική μας ζωή ἐκεῖ μέσα, στό νερό καί στό Ἅγιο Πνεῦμα. Δηλαδή στό ἅγιον Βάπτισμα.
~ Ἡ ὀμορφιά τῆς δημιουργίας. ~
“Και εἶδεν ὁ Θεός, ὅτι καλόν”. (Γένεσις, κεφ. 1, 10.) Εἶδε τό νερό, εἶδε τήν διαμόρφωση τοῦ νεροῦ ἐπάνω στήν ἐπιφάνεια τῆς γῆς, εἶδε τήν διαμόρφωση τῆς ἐπιφανείας τῆς γῆς καί εἶπε : Καλό! Δηλαδή ὡραῖο. Όταν ὁ Θεός δημιουργεῖ, ὅ,τι δημιουργεῖ εἶναι ὡραῖο! Ὁ Θεός δέν δημιουργεῖ ἄσχημα πράγματα, προσέξατέ το αὐτό. Κι ἄν κάποτε δημιουργεῖ ἐκεῖνα πού ἐμεῖς θά ὀνομάζαμε ἄσχημα πράγματα, υπάρχουν ζώα που είναι άσχημα, είναι πάρα πολύ άσχημα.. ερπετά και λοιπά.. Όμως αυτά δημιουργούν το φόντο τοῦ ὡραίου. Δηλαδή τό κοντράρισμα. Δηλαδή τήν ἀντίθεση. Ὅπως ἀκριβῶς καί ὁ ζωγράφος θά δημιουργήσει κοντραρίσματα καί ὁ ἀρχιτέκτων, γιά νά προβάλει τό ὡραῖο, ἔτσι καί ὁ Θεός, γιά νά προβάλει τό ὡραῖο, ἔχει φόντα τά ὁποῖα δείχνουν ἐκεῖνα, πού ἐμεῖς θά τά λέγαμε, ἅμα τά δοῦμε μεμονωμένα, ὅτι εἶναι ἄσχημα. Παρά ταῦτα δέν εἶναι ἄσχημο τίποτε. Πάρτε μία ὀχιά. Μπορεί νά αἰσθανόμεθα πολύ ἄσχημα μέ μία ὀχιά, βέβαια είναι τώρα άλλοι λόγοι.. ἀλλά κοιτάξτε τήν μετά προσοχῆς νά δεῖτε τί ὡραῖο φίδι πού εἶναι. Ἔχει κάτι γεωμετρικά σχήματα ἐπάνω στό σῶμα του, πού μένετε κατάπληκτοι. Ἐπάνω στό κεφάλι ἔχει ἕνα πολύ ὡραῖο σχῆμα αὐτό τό τριγωνικό κεφάλι τῆς ὀχιᾶς. Ὅλα αὐτά ἐνῶ ἐμεῖς, σέ μία πρώτη ἐπιπόλαια ἐννοεῖται ματιά, θά λέγαμε ὅτι εἶναι ἄσχημα πράγματα, αὐτά εἶναι πολύ ὡραῖα. Τί εἶναι ἐκεῖνο πού μᾶς κάνει γιά ἕνα ἀκόμη λόγο, πέρα από αυτά που σας είπα προηγουμένος νά βλέπουμε μερικά πράγματα στήν κτίση ἄσχημα; Εἶναι, ὅτι το μάτι μας πιά δέν βλέπει ὄμορφα, δηλαδή, ἁμαρτήσαμε! Ὁ ἁμαρτωλός ἄνθρωπος δέν βλέπει τήν δημιουργία, ὅπως βγῆκε ἀπό τά χέρια τοῦ Θεοῦ.Τήν βλέπει ἄσχημη, ἀλλά ὁ καθαρός ἄνθρωπος τήν βλέπει ὡραῖα τήν δημιουργία, τήν βλέπει πολύ ὡραία τήν δημιουργία. Εἶναι, λοιπόν, θέμα ἐσωτερικῆς καθαριότητας, καί τό ὑπογραμμίζω αὐτό. Ἔτσι πού, ἄν πραγματικά θά θέλαμε νά δοῦμε μέ τά μάτια τοῦ Θεοῦ τή δημιουργία, τότε θά λέγαμε κι ἐμεῖς μαζί μέ τόν Θεό ὅτι ἡ δημιουργία εἶναι ὡραία. Εἶναι καλή. « καὶ εἶδεν ὁ Θεός, ὅτι καλόν »!
~ Ἡ δημιουργία τοῦ φυτικοῦ βασιλείου ἀρχή τῆς ζωῆς. ~
Καί ἐρχόμεθα τώρα σέ ἕνα ἄλλο σημεῖο δημιουργίας κατά τήν τρίτη πάλι δημιουργική ἡμέρα, πού εἶναι τό φυτικό βασίλειο. “Καί εἶπεν ὁ Θεός· βλαστησάτω ἡ γῆ βοτάνην χόρτου σπεῖρον σπέρμα κατά γένος καί καθ’ ὁμοιότητα, καί ξύλον κάρπιμον ποιοῦν καρπόν, οὗ τό σπέρμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ κατά γένος ἐπί τῆς γῆς. καί ἐγένετο οὕτως. Καί ἐξήνεγκεν ἡ γῆ βοτάνην χόρτου σπεῖρον σπέρμα κατά γένος καί καθ’ ὁμοιότητα, καί ξύλον κάρπιμον ποιοῦν καρπόν, οὗ τό σπέρμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ κατά γένος ἐπί τῆς γῆς. Καί εἶδεν ὁ Θεός, ὅτι καλόν. καί ἐγένετο ἑσπέρα καί ἐγένετο πρωί, ἡμέρα τρίτη”. (Γένεσις, κεφ. 1, 11-12) Ἐρχόμεθα στή δημιουργία τοῦ φυτικοῦ βασιλείου. Ἐδῶ τώρα ἔχομε τήν ἀρχή τῆς ζωῆς. Αυτό τό φαινόμενο τῆς ζωῆς. Μέχρι τώρα ὅ,τι εἴδαμε στή δημιουργία ἦτο ἀζωικόν. Εἴδαμε τή γῆ, εἴδαμε τά νερά, εἴδαμε ὅ,τι εἴδαμε, τό φῶς, ἀλλά ὅλα αὐτά ἦσαν ἀζωικά. Δέν εἶχαν ζωή. Τώρα μπαίνομε στό φαινόμενο τῆς ζωῆς. Ἀλλά τί εἶναι ἡ ζωή; Πῶς ἄρχισε ἡ ζωή; Δέν ἔχομε παρά νά ποῦμε ἐκ προοιμίου ὅτι εἶναι ἕνα θαῦμα! Καί στό θαῦμα δέν μπορεῖ κανείς νά πεῖ πολλά πράγματα. Ὄχι ἁπλῶς ἕνα θαῦμα, ἀλλά ἕνα μεγάλο θαῦμα. Καί ἀποτελεῖ τή δεύτερη δημιουργία μετά τήν δημιουργία τοῦ παντός. Ἀλλά ἡ πρώτη δημιουργία τοῦ παντός ἦταν ἐκ τοῦ μή ὄντος. Ἀπό τό μηδέν. Ἡ δημιουργία τῆς ζωῆς εἶναι ἐκ τοῦ ὄντος. Ἀπ’ αὐτό πού ὑπάρχει. Γι’ αὐτό βλέπομε νά λέγει ὁ Θεός “βλαστησάτω ἡ γῆ βοτάνην χόρτου”, νά βλαστήσει ἡ γῆ βοτάνην χόρτου. Ἀλλά ἡ γῆ ἤδη ὑπάρχει. Συνεπῶς ἀπό τό ὑλικό πού ὑπάρχει ἀπό τή γῆ θά γίνει τό φαινόμενο τῆς ζωῆς. Καί συνεπῶς ἔχομε μία εἰδοποίηση κι ἐδῶ. Δηλαδή μία δημιουργία εἴδους. Ἡ ζωή εἶναι ἕνα μυστήριο ἀνεξιχνίαστο. Ὅσο τό ἐρευνοῦμε τόσο βλέπομε ὅτι δέν μποροῦμε νά τό πιάσουμε. Ἡ ζωή δέν δημιουργεῖται ἐφ’ ἑξῆς, ἀλλά μεταλαμπαδεύεται. Δηλαδή ἐδημιουργήθηκε ἅπαξ, μία φορά εἴτε ἡ ζωή στά φυτά, εἴτε ἡ ζωή στά ζῶα, εἴτε ἡ ζωή στόν ἄνθρωπο. Ἅπαξ, μία φορά! Κάτω ἀπό τίς δημιουργικές συνθῆκες τοῦ Θεοῦ. Αὐτές γιά μᾶς αὐτή στιγμή εἶναι ἄγνωστες. Δέν ξέρω ἄν ποτέ ὁ ἄνθρωπος θά μποροῦσε νά ἐξιχνίαζε αὐτές τίς εἰδικές συνθῆκες, κάτω ἀπό τίς ὁποῖες ὁ Θεός ἔκανε τή ζωή. Δέν τό γνωρίζομε αὐτό. Ἕνα γνωρίζομε, ὅτι ὁ Θεός κάτω ἀπ’ αὐτές τίς εἰδικές συνθῆκες δημιουργεῖ τή ζωή καί ἡ ζωή ὑπάρχει, ὄχι ἀνά πᾶσα στιγμή δημιουργουμένη, ἀλλά μεταλαμπαδευομένη, μεταδίδεται.. Ὅπως ἀκριβῶς ἔχομε τήν πασχαλινή φωτιά πού θά πάρετε μέ τά κεριά σας ἀπό τόν ἱερέα καί θά παίρνει ὁ ἕνας ἀπό τόν ἄλλο τήν φωτιά, εἰς τρόπον ὥστε ὅλο τό ἐκκλησίασμα γιά μία στιγμή ν’ ἀνάψει τά κεριά του. Ὅλα αὐτά τά κεριά ἄναψαν ἀπό ἕνα κερί, τοῦ ἱερέως, πού κρατοῦσε στήν ὡραία πύλη. Ἔτσι μοιάζει τό φαινόμενο τῆς ζωῆς, μεταλαμπαδεύεται.. δέν ἐπαναδημιουργεῖται. Καταχρηστικά λέμε δημιουργῶ ζωή, δηλαδή ἔφτιαξα ἕναν ἄνθρωπο, δηλαδή γέννησα ἕναν ἄνθρωπο, ἤ δημιουργήθηκε ἕνα φυτό. Ἔχει τούς γονεῖς του ὅμως, βγαίνει ἀπό τόν σπόρο του.. Συνεπῶς ἔχομε αὐτήν τήν συνέχιση, τήν μεταλαμπάδευση, ὅπως σας εἶπα, τῆς ζωῆς. Ἄρα μένει ἕνα ἀνεξιχνίαστο πραγματικά μυστήριο. Οἱ μητέρες ὅταν βλέπουν τό παιδί πού γέννησαν φιλοσοφοῦν. Λέγουν : τί εἶναι αὐτό; αυτό εἶναι δικό μου, ἀλλά τί εἶναι αὐτό; Εἶναι ἕνας καινούριος ἄνθρωπος! Τί περίεργο πράγμα! Μυστήριο.. Ὅταν εἶδε ἡ Εὕα τό πρῶτο της παιδί, τόν Κάιν, ἐξεπλάγη. Εἶπε, κοίταξε νά δεῖς, αὐτό εἶναι κάτι πού μοιάζει μέ μᾶς.. Μοιάζει μέ μᾶς.. Εἶναι κατά τήν ἰδέα τοῦ Ἀδάμ. Δηλαδή κατά τήν μορφή, κατά τό σχῆμα τοῦ πατέρα του καί τῆς μάνας του. Θέλω να σας πω με τον τρόπο αυτό, ὁ ἄνθρωπος μένει ἔκπληκτος μπροστά στό ἀνεξιχνίαστο τοῦ μυστηρίου τῆς ζωῆς, καί ὀφείλει νά μένει. Ὄχι μόνο γιά νά ἐρευνᾶ, ἀλλά καί γιά νά θαυμάζει! Καί ὄχι μόνο νά θαυμάζει, ἀλλά καί νά φθάνει στήν δοξολογία τοῦ Θεοῦ, τοῦ δημιουργοῦ πάσης σαρκός καί παντός πνεύματος. Ὁ δημιουργός σαρκός καί πνεύματος! Νά τό πεῖ ὅπως τό λέγει ἡ Ἁγία Γραφή. Ὁ Θεός τῶν πνευμάτων καί πάσης σαρκός!
~ Οἱ φυσικοί νόμοι. Οἱ βιολογικοί νόμοι.~
Ἀλλά, ὅταν ὁ Θεός ἔκανε τόν ἀζωικόν κόσμον, ταυτοχρόνως ἐθεμελίωνε αὐτό πού λέμε σήμερα φυσικοί νόμοι. Ὅταν ἐπί παραδείγματι πάρω τό ρολόι καί τό ἀφήσω, αὐτό θά πέσει, ἀλλά θά πέσει, γιατί ἄραγε; Ἐάν βάλω ἕναν ἄνθρωπο μέσα σ’ ἕναν πύραυλο καί φύγει ἀπό τήν ἐπίδραση τῆς γῆς, αὐτός τί βάρος θά ἔχει; Μέχρι μηδέν βάρος! Τί σημαίνει αυτό λοιπόν που λέμε Βάρος; Σημαίνει μία ἕλξη. Εἶναι σχετικό πρᾶγμα; Ἔ, βέβαια, εἶναι τό ποῦ θά βρεθῶ. Ἄλλο βάρος ἔχω στόν Βόρειο Πόλο καί ἄλλο βάρος ἔχω στόν Ἰσημερινό. Εἶναι ἀναμφισβήτητο. Γιατί; Ἄλλη εἶναι ἡ ἀπόσταση μεταξύ κέντρου γῆς καί Ἰσημερινοῦ καί ἄλλη ἡ ἀπόσταση μεταξύ κέντρου γῆς καί Βορείου Πόλου, γιατί ἡ γῆ εἶναι πεπλατυσμένη. Ἔχω, λοιπόν, ἄλλο βάρος. Ὅλα αὐτά τί εἶναι; Αὐτό πού λέμε φυσικοί νόμοι. Πέρα ὅμως ἀπό τούς φυσικούς νόμους ἔρχεται τώρα ὁ Θεός δημιουργώντας τήν ζωή νά θεμελιώσει καί τούς βιολογικούς νόμους. Τί θά πεῖ βιολογικός νόμος; Ὁ βιολογικός νόμος ἔχει βεβαίως πολυπλοκότητα ἀφάνταστη, ἀλλά στίς πολύ γενικές του γραμμές εἶναι, ἡ γέννηση, ἡ αὔξηση καί ὁ θάνατος. Ἄν θέλετε ἡ γέννηση, ἡ αὔξηση, ἡ γέννηση πάλι ν’ ἀφήσει ἀπογόνους αὐτό τό ὄν καί νά πεθάνει. Αὐτός ὁ κύκλος κλείνει τούς βιολογικούς νόμους, πού ὑπάρχει μία ἀπέραντη πολυπλοκότητα. Ἀλλά, ἐάν ἐρωτήσετε, - προσέξτε, γιατί εἶναι πάρα πολύ χρήσιμο αὐτό τό σημεῖο, διότι ἐκεῖνοι πού θέλουν ν’ ἀρνηθοῦν τόν Θεόν ἐπικαλοῦνται τούς φυσικούς καί τούς βιολογικούς νόμους. Νόμος εἶναι ἐκεῖνο πού ἐπαναλαμβάνεται καί διατηρεῖται μία κατάσταση. Ἐάν ἐπί παραδείγματι δέν εἴχαμε ἴση καί ἀντίθετη δύναμη, κεντρόφυγο καί κεντρομόλο ἡ γῆ ποῦ θά πήγαινε.. Ἐάν εἴχαμε ἐπί παραδείγματι μεγαλύτερη κεντρομόλο θά πέφταμε μία μέρα στόν ἥλιο καί θά καιγόμασταν. Ἄν εἴχαμε μεγαλύτερη φυγόκεντρο δύναμη, τί θά γινόμαστε; Θά φεύγαμε τόσο μακριά καί ὁ ἥλιος θά γινόταν μικρότερος καί μικρότερος, δηλαδή θ’ ἀπομακρυνόμαστε σέ βαθμό νά παγώσουμε καί νά πεθάνουμε. Τί λοιπόν εἶναι ἐδῶ, ἕνας φυσικός νόμος; Εἶναι νά κρατιέται ἀνά πᾶσα στιγμή αὐτή ἡ σταθερή ἀπόσταση μεταξύ ἡλίου καί γῆς, ἄλλο ὅτι μπορεῖ νά εἶναι ἐλλειπτική ἡ τροχιά. Ἄς μή μένουμε πιό πολύ στό θέμα. Παρατηροῦμε ἀκρίβεια, μάλιστα σέ καταπληκτικό βαθμό ἡ ἀκρίβεια. Σέ καταπληκτικό βαθμό. Ἤ ἀκόμα τό γύρισμα τῆς γῆς περί τόν ἥλιον. Ποῦ νά φανταστεῖτε ὅτι σέ τόσα χρόνια, 50, 100 χρόνια νά γίνεται λάθος μερικά δέκατα τοῦ χιλιοστοῦ τοῦ δευτερολέπτου. Ἀλλά τί γίνεται ὅμως; Αὐτό πού χάνει στά 50 χρόνια ἡ γῆ μας τό κερδίζει ἴσως στά ἄλλα 50 χρόνια. Καταπληκτικό! Ἔτσι μ’ αὐτήν ἀκριβῶς τήν ἀκρίβεια οἱ ἐπιστήμονες πηγαίνουν, γυρίζουν τό ρολόι τους πίσω, στή δημιουργία, γιά νά δοῦν τί μποροῦσε νά εἶχε συμβεῖ πρίν ἀπό ἕνα δισεκατομμύριο χρόνια, δέκα δισεκατομμύρια χρόνια, ἤ 18 δισεκατομμύρια χρόνια φωτός! Ἄν θέλετε κτλ. κτλ.. Στηριζόμενοι πάνω σ’ αὐτήν τήν καταπληκτική ἀκρίβεια. Τί εἶναι, λοιπόν, φυσικός νόμος; Εἶναι ἐκεῖνο πού ἔβαλε ὁ Θεός νά διατηρεῖται ἡ δημιουργία του, νά μή χαλάσει ἡ δημιουργία του. Τί εἶναι βιολογικός νόμος; Εἶναι ἐκεῖνο πού ἔβαλε ὁ Θεός νά μή χαθεῖ ἡ ζωή, καί μάλιστα θά δοῦμε ὅτι ὑπάρχει μία ἰσορροπία μεταξύ τοῦ ζωικοῦ καί τοῦ φυτικοῦ βασιλείου. Διότι τό ζωικό ἐξαρτᾶται ἀπό τό φυτικό καί ἄν τό φυτικό ὑπάρχει μόνο του, θά ἁπλωθεῖ σ’ ὅλη τη γῆ καί θά κλείσει τά πάντα. Ἄν τό ζωικό πάλι ἁπλωθεῖ περισσότερο τότε τί θά γίνει; Ὑπάρχει μία ἰσορροπία, μεταξύ τοῦ ζωικοῦ καί τοῦ φυτικοῦ βασιλείου. Ὅλα αὐτά διατηροῦν τήν ζωή ἐπάνω στή γῆ μας. Αὐτά λέγονται βιολογικοί νόμοι. Προσέξτε κάτι. Τί εἶναι, λοιπόν, νόμος; Εἴτε βιολογικός, εἴτε φυσικός νόμος, τί λέτε νά εἶναι; Δέν ὑπάρχει ἀπάντηση. Δέν ὑπάρχει ὁρισμός. Νά τί ὑπάρχει. Ἐξιδανικευμένη ἐμπειρία! Αὐτό εἶναι φυσικός ἤ βιολογικός νόμος. Καί τί θά πεῖ ἐξιδανικευμένη ἐμπειρία; Θά πεῖ ἐξιδανικεύω ἐκεῖνο τό ὁποῖο διαρκῶς ἐπαναλαμβάνεται, ὄχι μόνο στή γενεά μου, ἀλλά σέ κάθε προηγούμενη γενεά. Ἐπί παραδείγματι, λέμε ὅτι γυρίζει ἡ γῆ γύρω ἀπό τόν ἥλιο. Μά αὐτό, γιατί συνεχῶς βλέπομε τήν ἀνατολή τοῦ ἡλίου. Ἀκόμα λέμε ὅτι ἄν ἀφήσουμε ἕνα ἀντικείμενο θά πέσει. Λέμε, ὁ νόμος τῆς βαρύτητας. Γιατί; Γιατί πάντοτε συμβαίνει αὐτό. Αὐτό τό “πάντοτε συμβαίνει” σημαίνει ὅτι ἀφοῦ ἐπαναλαμβάνεται διαρκῶς κι ἀφοῦ διαρκῶς καί διαρκῶς γίνεται, τό ἐξιδανικεύω καί λέγω ἔτσι πρέπει νά γίνεται καί τό ἀποκαλῶ νόμον. Ἄ, ὥστε, λοιπόν, δέν ξέρομε τί εἶναι ὁ φυσικός ἤ ὁ βιολογικός νόμος. Ναί, δέν ξέρομε. Δέν ξέρομε! Πῶς, λοιπόν, μερικοί, ἰδίως οἱ ὑλιστές, ἐπικαλοῦνται τούς φυσικούς ἤ τούς βιολογικούς νόμους γιά νά πλήξουν τόν Θεό; Γιά νά πλήξουν τήν δημιουργία; Νά ποῦν ὅτι ὅλα ἔγιναν τυχαῖα; Ἀλλά κύριος τῶν νόμων εἶναι ὁ Θεός! Καί τῶν φυσικῶν καί τῶν βιολογικῶν νόμων. Νά ἕνα παράδειγμα. Κάποτε ὁ Κύριος χόρτασε 5.000 ἀνθρώπους καί τό βράδυ, ὅταν ἔστειλε τούς μαθητές του μέ τό πλοῖο νά περάσουν ἀπό τήν ἄλλη μεριά τῆς λίμνης, ἐκεῖνος ἀνέβηκε στό βουνό νά προσευχηθεῖ. Κατά τίς 3 τό πρωί εἶδαν τόν Κύριο νά περπατάει ἐπάνω στά νερά τῆς λίμνης. Μά ὅταν περπατάω ἐγώ ἐπάνω εἰς τά νερά, βουλιάζω. Ἐδῶ πῶς ὁ Κύριος κινεῖται κατά τρόπον πού δέν βουλιάζει; Εἶναι κύριος τῶν φυσικῶν νόμων! Ἀκόμη ἀνέστησε νεκρούς! Ὁ θάνατος ὅμως εἶναι ἕνα στοιχεῖο τοῦ βιολογικοῦ νόμου.Μά πῶς ἀνεστήθη αὐτός; Μά ὁ Θεός, ὁ Χριστός, εἶναι κύριος καί τῶν βιολογικῶν νόμων. Ὥστε ὁ Θεός θεμελιώνει τούς νόμους καί τούς φυσικούς καί τούς βιολογικούς καί ταυτοχρόνως εἶναι κύριος ὅλων αὐτῶν τῶν νόμων. Καί τί θά πεῖ θαῦμα; Θά πεῖ, ἐάν ἕνας νόμος διεσαλευθεῖ, τόν ἐπαναφέρει. Ἐπί παραδείγματι ὁ θάνατος δέν εἶναι φυσικό πράγμα. Δέν εἶναι φυσικό στοιχεῖο τῆς βιολογίας. Εἶναι ἀφύσικο.Τό ἐπαναφέρει. Ἤ ἁπλῶς δημιουργεῖ μία ὑποχώρηση ἑνός φυσικοῦ νόμου ἤ βιολογικοῦ γιά νά κάνει τό θαῦμα. Δηλαδή τί εἶναι τό θαῦμα. Ἁπλῶς ρυθμίζει τούς φυσικούς ἤ βιολογικούς νόμους ὁ Θεός καί αὐτό πού ἔχομε σάν ἀποτέλεσμα λέγεται θαῦμα. Ἐγώ θά ἔλεγα κάτι ἄλλο. Γιατί νά μήν ποῦμε καί θαύματα τούς φυσικούς καί βιολογικούς νόμους; Ἐκεῖνοι πού ἔχουν καθαρή ψυχή καί καθαρά μάτια ὅλα τά λέγουν μές στή δημιουργία θαύματα! Καί πράγματι εἶναι θαύματα!
28-11-1982
6η ομιλία στην κατηγορία
« Χριστιανική Κοσμολογία - Ἀνθρωπολογία ».
Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Χριστιανική Κοσμολογία - Ἀνθρωπολογία " εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/palaia-diauhkh/xristianikh-kosmologia-anurvpologia
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40pgmRsIiRCioth8a5E4bM7r
__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0
📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1
📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0
__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share
Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk
†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.
