Αθανάσιος Άμβωνας: 04/06/25

06 Απριλίου 2025

Ἡ Θεοτόκος ὑπόδειγμα Γυναικός ὅλων τῶν ἐποχῶν

†. Τὸ πρόσωπο τῆς Παναγίας, τὸ πλῆθος τῶν Ἁγίων γυναικῶν στὸ ἑορτολόγιο καὶ τὶς εἰκόνες τῆς Ἐκκλησίας, τί ἀποδεικνύουν στὸ θέμα Χριστιανισμὸς καὶ γυναῖκα;

Οἱ λεγόμενες Χριστιανικές κοινωνίες ἔμειναν πάντα πιστὲς στὴν πράξι τοῦ Ἰησοῦ καὶ στὸ δόγμα τῆς Ἐκκλησίας;

Μ' άλλα λόγια θέλει νὰ πεῖ τὸ ἑξῆς· ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, ὅπως καὶ ὅλες οἱ ἅγιες ἐκεῖνες μορφὲς γυναικῶν, μέσα στὸ χῶρο τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ πρέπει νὰ ἀποτελοῦν πρότυπα γυναικῶν, χρησιμοποιοῦνται ὡς πρότυπα ἀπὸ τὶς γυναῖκες μιᾶς Χριστιανικῆς κοινωνίας;

Μιὰ φορὰ μιὰ κοπέλα μοῦ λέγει· -Μπορῶ νὰ χορεύω πόπ; -Νὰ τὸ κουβεντιάσουμε· ἡ Παναγία θὰ πήγαινε να χορέψει πόπ; - Ὄχι. Νὰ ποιὸ εἶναι τὸ ὑπόδειγμά σου· δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι τὸ μοντέλο σου κάποιο πρόσωπο μιας ηθοποιοῦ, ἐκεῖνες ποὺ εἶναι! Τὸ ὑπόδειγμα μιας Χριστιανικῆς κοινωνίας εἶναι ἡ Θεοτόκος. Χρησιμοποιοῦμε τὴν Παναγία ὡς πρότυπο καὶ τὶς Ἁγίες μάρτυρες; ὅπως καὶ ἀντιστοίχως, στοὺς ἄνδρες, τοὺς ἁγίους;

Θὰ μείνουμε στὸ πρόσωπο τῆς Παναγίας. Σήμερα τὸ θέμα γυναῖκα καὶ κοινωνία, καὶ οἰκογένεια περνά κρίσι. Ἡ ἐποχή μας εἶναι παράλληλη μὲ τὴν προχριστιανικὴ ἐποχή, ἀλλὰ κατ᾿ ἀντίστοφον κίνησιν, ποὺ καὶ τότε καὶ τώρα ἔχουμε δύο ἀκρότητες που δημιουργοῦν μίαν κρίσιν. Τότε, στὴν ἀρχαιότητα, ἡ γυναῖκα ἦταν res, πράγμα, ἀντικείμενο τοῦ ἀνδρός, τῆς θελήσεώς του καὶ τῶν ἐπιθυμιῶν του· ὅ,τι ἤθελε ὁ ἄνδρας, ἔπρεπε ἡ γυναῖκα νὰ τὸ κάνει. Σήμερα ἡ γυναῖκα βγῆκε ἀπὸ τὰ ὅριά της· ὁ φεμινισμὸς τὴν ἔβγαλε, ὅπως ἀκριβῶς κάτι παίρνει ταχύτητα, καὶ μὲ κεκτημένη ταχύτητα, ὅταν πρέπει νὰ σταματήσει κάπου, δεν σταματᾶ ἀλλὰ ξεπερνᾶ τὰ ὅρια καὶ φεύγει πέρα για πέρα. Ἔτσι λοιπὸν ἡ γυναῖκα ἐν ὀνόματι τοῦ φεμινισμοῦ ὑπερέβη τὰ ὅριά της. Υπερέβη πρῶτα πρῶτα τὴν φυσιολογία της.

Μιὰ κυρία εἶπε κάποτε σὲ μιὰ ἀνηψιά της -Κορίτσι μου, ἐσὺ ξεπέρασες τὴν θηλυκότητά σου· δηλαδὴ δὲν εἶσαι κορίτσι· ἀνδροποιήθηκες! ὅπως καὶ οἱ ἄνδρες θηλυκοποιήθηκαν. Ἡ γυναῖκα ξεπέρασε καὶ τὴν συζυγία της, την μητρότητά της καὶ τὴν τεκνοτροφία της. Ἡ σύγχρονη γυναῖκα τὰ ξεπέρασε ὅλα αὐτά· ἄλλοι τῆς μεγαλώνουν τὰ παιδιά, ἡ μητρότης δὲν εἶναι γι' αὐτὴν τὸ ἰδεῶδες, θὰ κάνει 1 παιδί, τὸ πολὺ 2. Οἱ νόμοι γιὰ ἀμβλώσεις, ἐκτρώσεις εἶναι γιὰ μία κοινωνία τῆς ὁποίας τὰ μέλη ἔχουν ἀρρωστήσει σοβαρὰ καὶ περνοῦν μία κρίσι, διότι ἡ γυναῖκα ξεπέρασε αὐτὸ ποὺ εἶναι, εἶναι κάτι ἄλλο.

Τὰ ἀποτελέσματα εἶναι φανερὰ μέσα στην κοινωνία ποὺ ζοῦμε καὶ μέσα στὴν οἰκογένεια. Ἔχουμε φτιάξει μια κοινωνία ἀνυπόφορη, καὶ θὰ γίνει αὔριο, μεθαύριο ἡ κοινωνία –σὲ μιὰ παγκοσμία κλίμακα· ὄχι μόνον στὴν Ἑλλάδα- μία ἀνυπόφορη κοινωνία, μία ζούγκλα. Ἤδη δὲν θὰ μποροῦμε νὰ κυκλοφορήσουμε στὸν δρόμο, δὲν ἔχουμε ἀσφάλεια μέσα στὸ σπίτι μας· ἂν λείπουμε, μπορεῖ τὸ σπίτι μας νὰ ἀδειάσει ἀπὸ κακοποιούς.

Ὅλα αὐτὰ γιατὶ ἡ γυναῖκα ὑπερέβη τὰ ὅριά της. Δὲν θὰ ἦταν τολμηρὸ νὰ ὑποστηρίξουμε ὅτι ὁ πολιτισμὸς καὶ ὁ κοινωνισμὸς καὶ ἡ ἠθικὴ τῆς ἀνθρωπότητος ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὴν θέσι ποὺ παίρνει κάθε φορὰ ἡ γυναῖκα στὴν ἀντίληψι μιᾶς ἐποχῆς. Πῶς ἡ ἐποχὴ ἀντιλαμβάνεται τὴν γυναῖκα; Ποιά εἶναι ἡ θέσι της; Ἀπὸ τὴν θέσι ποὺ παίρνει ἡ γυναῖκα ἐξαρτῶνται ὅλα τὰ ἄλλα. Φυσικά, ὅλα αὐτὰ ἀφοροῦν τὴν ἐξωχριστιανικὴ κοινωνία. Ἄλλο τώρα ποὺ κατ᾽ ἐπίφασιν οἱ σύγχρονες Χριστιανικές κοινωνίες δὲν ἔχουν καμμίαν σχέσι μὲ τὸν Χριστόν. Λέμε ὅτι ἡ Εὐρώπη καὶ ἡ Ἀμερικὴ εἶναι Χριστιανική μόνον κατ᾽ ἐπίφασιν, μόνον λόγια, τίποτε παραπάνω.

Θὰ λέγαμε ὅτι ἀληθινὴ Χριστιανικὴ κοινωνία δὲν βιώθηκε ποτέ, μόνον σὲ μικροὺς κύκλους ἀνθρώπων, μιὰ οἰκογένεια ἢ μιὰ πολὺ μικρή κοινωνία (5, 10, 50 οἰκογένειες). Ἡ ἀρχαία Ἑλλὰς ἀπεικόνισε τα πρότυπά της στην τέχνη. Ἡ Ἀθηνᾶ, ἡ Ἄρτεμις, ἡ Ἀφροδίτη... δείχνουν ὅτι θέλουν τὴν γυναῖκα σοφή, παρθένον (παρθένος ἦταν ἡ Ἄρτεμις, ἀλλὰ καὶ ἡ Ἀθηνᾶ), ἀλλὰ καὶ ἔκλυτη, γιατὶ πλάι στὴν Ἀθηνᾶ καὶ τὴν Ἀρτέμιδα λατρεύεται καὶ ἡ Ἀφροδίτη. Συνεπῶς, ὁ ἀρχαῖος Ἑλληνικὸς κόσμος εἶναι ἀντιφατικός. Ὁ Χριστιανικὸς ὅμως κόσμος ἔχει κορυφαῖον πρότυπόν του τὴν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον καὶ τὶς ὅσιες γυναῖκες, καὶ τὶς μάρτυρες, ποὺ φυσικὰ ὅλες αὐτὲς μιμοῦνται τὴν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον, αὐτὴ ποὺ εἶναι τὸ ἀνυπέρβλητον ὑπόδειγμα καὶ τῆς γῆς καὶ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ τῶν ἀνθρώπων καὶ τῶν ἀγγέλων. Εἶναι αἰώνιον ὑπόδειγμα.

Ἂν πεῖ κάποια κοπέλα ὅτι ναὶ μὲν ἡ Θεοτόκος ἦταν Παναγία, ὅμως δὲν ἦταν ἐπιστήμων· ἐγὼ σήμερα ἔχω ἄλλα πρότυπα! Δὲν ἦταν κοινωνική λειτουργός... θὰ δοῦμε τί ὑπῆρξε ἡ Θεοτόκος καὶ ὅτι ὄντως ἀποτελεῖ ἀνυπέβλητον ὑπόδειγμα πρὸς μίμησιν.

Εἶναι ἡ γυναῖκα ποὺ ὑποτάσσεται στὸν Θεὸν μὲ βαθυτάτη πίστι, ταπείνωσι, ὑπακοὴ καὶ ἀγάπη. Ἀρετές, ποὺ κάποια σύγχρονος γυναῖκα κινουμένη στὸν χῶρο τοῦ φεμινισμοῦ, τὶς ἀγνοεῖ. Ὅλο τὸ κάλλος καὶ ὅλη τὴν ὀμορφιά, ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος τὴν ζητᾶ ἔσωθεν. Τὸ λέγει αὐτὸ καὶ ὁ Ἀπόστολος Πέτρος, ὅτι στρέφει ἡ Θεοτόκος ὅλη τὴν ὀμορφιά μέσα της· εἶναι ὁ ἔσω ἄνθρωπος· ἐνῶ ἡ πεσμένη γυναῖκα τῆς κάθε ἐποχῆς, ἡ πεπτωκυία, ζητᾶ τὴν ἔξω ὀμορφιά, δηλαδὴ ξεπέφτει στὴν φιλαρέσκεια· πῶς θὰ ντυθῶ καὶ πῶς θὰ ἐμφανισθῶ. Μέσα μένει ἄδεια καὶ ζητᾶ μόνον τὸ ἀπ᾿ ἔξω. Ἡ Θεοτόκος ἔχει ἀνυπέρβλητον ἀνδρεῖον φρόνημα. Σήμερα, ἴσως ἡ γυναῖκα ἀνδροποιεῖται, ἀλλὰ ἡ ἀνδρεία δὲν ἔχει σχέσι μὲ τὴν ἀρρενοποίησι τῆς γυναικός. Ἀνδρεῖο εἶναι τὸ φρόνημα ποὺ κάνει τὴν γυναῖκα νὰ στέκεται μὲ θάρρος καὶ μὲ καρτερία στις δυσκολίες καὶ δοκιμασίες τῆς ζωῆς. Ἡ Σολομονὴ εἶχε ἀνδρεῖο φρόνημα ὅταν τὰ 7 της παλλικάρια ὑφίσταντο φοβερά μαρτύρια ἀπὸ τὸν Ἀντίοχον τὸν ἐπιφανῆ. Ὅταν ὁ Ἀντίοχος προσπαθεῖ νὰ πείσει τὸ τελευταῖο της παιδὶ νὰ ἀρνηθεῖ τὴν πίστιν του, ἡ μάνα τοῦ φωνάζει· -Παιδί μου πρόσεξε, μή με ντροπιάσῃς! Ποιά μάνα θὰ τὸ ἔλεγε αὐτό ; - Ἔχασα τὰ 6 μου παιδιά, τουλάχιστον νὰ κερδίσω τὸ τελευταίο.

Αὐτὸ εἶναι τὸ ἀνδρεῖον φρόνημα. «Ποιός, λέγει, βρῆκε ἀνδρείαν γυναῖκα (ὄχι ἀνδροῦτσα! Γυναῖκα μὲ ἀνδρικά χαρακτηριστικά, ποὺ σήμερα γίνεται ἔτσι· βάζει παντελόνια καὶ κόβει κοντὰ τὰ μαλλιά της), βρῆκε θησαυρόν», λέγει ἡ Παλαιὰ Διαθήκη. Ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος ἔχει ἀνυπέρβλητον ἀνδρεῖον φρόνημα, μὲ τὸ ὁποῖο ἀντιμετωπίζει κάθε δύσκολη στιγμή. Ἀπὸ τὴν κακότητα τῶν κατοίκων τῆς Ναζαρέτ, ἡ ὁποῖα ὁμολογεῖται («βγαίνει τίποτε καλὸ ἀπὸ τὴν Ναζαρέτ;» Καὶ οἱ ἴδιοι οἱ Ναζαρηνοὶ ἔσπευσαν νὰ γκρεμίσουν ἀπὸ ἕναν γκρεμό τὸν Κύριον γιατὶ δὲν τοὺς ἄρεσε τὸ κήρυγμά του!) μέχρι τὴν θηριωδία τοῦ Ηρώδου, ὅταν φεύγει αυτεξόριστη εἰς τὴν Αἴγυπτον διότι ὁ Ἠρώδης θέλει νὰ σφάξει τὸ παιδί της, καὶ μέχρι τὸν σταυρικό θάνατο τοῦ Υἱοῦ της.

Ακόμη, ἀντιμετωπίζει μὲ δύναμι –γιατὶ ἔχει μεγάλη δύναμι– αὐτὸν προσωπικῶς τὸν διάβολο. Ἡ παλαιά Εὔα νικήθηκε ἀπὸ τὸν διάβολον, ἡ νέα Εὔα τὸν ἀντιμετωπίζει. Στο βιβλίο τῆς Ἀποκαλύψεως (ιβ' 13-17), τὸ θηρίον στέκεται νὰ γεννήσει ἡ γυνὴ τὸ παιδί της, καὶ εἶναι ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος (καὶ ἡ Ἐκκλησία), ἐκεῖνο ὅμως ἁρπάχθηκε στὸν οὐρανό (εἶναι ἡ Ἀνάληψις τοῦ Χριστοῦ). Ὅταν λοιπὸν τὸ θηρίο εἶδε ὅτι ἁρπάχθηκε ἐκεῖνο ποὺ ἤθελε νὰ φάγει, κυνήγησε τὴ γυναῖκα τὴν ὁποῖαν καθιστᾶ ποταμοφόρητον χύνει ἀπὸ τὸ στόμα του νερὸ πολύ, νὰ τὴν πνίξει. Ὅλα ἔχουν συμβολικό χαρακτῆρα, ἀλλὰ βλέπουμε ἐδῶ ὅτι ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος εἶναι ἀνυπερβλήτως δυνατή, καὶ καταφεύγει στην ἔρημο.

Ακόμη, ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος εἶναι ποιήτρια θεόπνευστη· δὲν μιλᾶ πεζά, μιλᾶ ποιητικά. Είναι ποιήτρια υψηλῆς αἰωνίου καὶ παγκοσμίου ἀντοχῆς, διότι ἡ ὡδή της ἀντέχει μέχρι σήμερα. Δεν λέγει μόνον λόγια, κενὰ περιεχομένου, οὔτε εἶναι παθιασμένη, νὰ ἐκθέτει μέσα στο ποίημά της πάθη καὶ ἐλαττώματα.

Εἶναι σοφή· θὰ ἦταν ἀδιανόητο να γίνει μητέρα τῆς ἐνυποστάτου σοφίας, τῆς προσωπικῆς σοφίας, τῆς Σοφίας τοῦ Θεοῦ, ποὺ εἶναι ὁ Υἱὸς καὶ Λόγος τοῦ Θεοῦ, καὶ ἡ ἰδία νὰ εἶναι ἄσοφος. Γι' αὐτὸ λέγει ἡ Παλαιά Διαθήκης, στις Παροιμίες· «Ἡ Σοφία ᾠκοδόμησε τὸν ἑαυτῆς οἶκον», ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ ἔχτισε τὸν οἶκον του, τὴν Ὑπεραγία Θεοτόκον. Εἶναι σοφὴ καὶ εἰς τὴν βίωσιν τῆς ζωῆς, δηλαδὴ στὴν πρακτικὴ σοφία· ἐγνώριζε νὰ ζεῖ. Σήμερα πολλοὶ ἄνθρωποι δὲν γνωρίζουν νὰ ζοῦν. Γνώριζε νὰ ζεῖ, νὰ μιλᾶ, νὰ σκέπτεται, νὰ ἀποκρίνεται σὲ ἀνθρώπους καὶ ἀρχαγγέλους μὲ τὴν ἰδία σύνεσι καὶ ἄνεσι.

Ακόμη, ἔχει κοινωνικὴν ἀντίληψιν, καὶ αὐτὸ φαίνεται ἀπὸ τὶς ὑπηρεσίες της. Ὅταν ἔρχεται νὰ ἐπισκεφθεί, γρήγορα – «μετὰ σπουδῆς», τὴν συγγενή της Ἐλισάβετ, τὴν βρῆκε σε κατάστασι ἐγκυμοσύνης. Δὲν τὴν ἐπισκέφθηκε γιὰ νὰ ἐπιβεβαιώσει ὅ,τι ὁ ἀρχάγγελος τῆς εἶπε, καὶ νὰ γυρίσει καὶ νὰ φύγει καὶ νὰ πεῖ ὅτι ἐγὼ εἶμαι ἀνωτέρα ἀπὸ ἐσένα· ἡ Ἐλισάβετ ἦταν ἡλικιωμένη γυναῖκα, ἐξαδέλφη της, ἐνῶ ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος ἦταν πολὺ νεαρά. Λέγει ἡ Ἐλισάβετ· Πῶς τὸ καλὸ αὐτὸ γιὰ 'μένα, νὰ μὲ ἐπισκεφθεῖ ἡ μητέρα τοῦ Κυρίου μου; Ἡ Ἐλισάβετ προφητεύει, ἀλλὰ ἡ Θεοτόκος δὲν ὑπερηφανεύεται, ἀλλά «ζώστηκε» τὴν ποδιὰ νὰ ὑπηρετήσει 3 μήνες την συγγενή της ποὺ ἑτοιμαζόταν να γεννήσει. Γέννησε, ἔγινε ἡ περιτομὴ τοῦ παιδίου, δόθηκε τὸ ὄνομα καὶ τότε ἔφυγε ἡ Θεοτόκος γιὰ τὸν τόπο τον δικό της.

Ακόμη, καὶ στὸ κάλεσμα, στον γάμο τῆς Κανᾶ. Ὅταν πᾶμε σ᾿ ἕνα σπίτι ποὺ μᾶς καλέσουν, πᾶμε στο σαλόνι· ἐκεῖνες –γυναῖκες κυρίως- ποὺ ἔχουν αἴσθησι κοινωνικῆς ἀντιλήψεως, νὰ βοηθήσουν, δὲν πᾶνε στο σαλόνι ἀλλὰ στὴν κουζίνα· νὰ πλύνουν τα πιάτα, σερβίρουν, τακτοποιοῦν. Ἔτσι ἐξηγεῖται γιατὶ λέγει ἡ Θεοτόκος στὸν Υἱόν της «Δὲν ἔχουν κρασί»! Ἤξερε τί γίνεται μέσα στην κουζίνα!

Ἔχει συνείδησιν, ἀπὸ πολὺ νωρίς, ὅτι εἶναι παγκόσμιον καὶ διιστορικὸν πρόσωπον. Στὴν ὠδή της εἶπε· «Ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσι με πᾶσαι αἱ γενεαί», ἀπὸ τώρα καὶ ἐμπρὸς θὰ μὲ μακαρίζουν ὅλες οἱ γενεές. Παγκόσμιον πρόσωπον! ἀλλὰ μὲ ἀντίκρυσμα... Ὄχι ὅπως κάποιες βεντέτες τῆς ἐφημέρου παγκοσμιότητος ποὺ δείχνουν τις γάμπες τους γιὰ νὰ γίνουν «Μις Ελλάς», «Μίς Εὐρώπη», «Μίς κόσμος», καὶ νὰ ξεχασθοῦν τὸ ἑπόμενο ἔτος, ὅταν θὰ βγεῖ κάποια ἄλλη Μίς. Ὄχι κούφια πράγματα! Ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος μέχρι σήμερα λάμπει στὸ στερέωμα τῆς ἱστορίας.

Ακόμη, ἔχει ἁγνότητα ψυχῆς καὶ σώματος, τέτοια ποὺ ιλλιγιοῦν καὶ αὐτοὶ οἱ ἄγγελοι. Εἶναι Παν-αγία· δὲν κόλλησε ποτὲ στὴν γῆ· τὸ πολίτευμά της τὸ εἶχε πάντα στὸν οὐρανό· εἶναι ὑπόδειγμα καὶ τῶν μητέρων καὶ τῶν παρθένων. Εἶναι παρθενο-μήτηρ. Ζεῖ μέσα στην κοινωνία τῶν Ἁγίων, τὴν Ἐκκλησία, ὅπως μᾶς τὸ περιγράφει ὁ Ἀπόστολος Λουκᾶς στις Πράξεις τῶν Ἀποστόλων, ποὺ σημαίνει ὅτι κινεῖται ἐξ ἴσου ἄνετα στὸν ἰδιωτικὸ χῶρο τοῦ σπιτιοῦ της, ἀλλὰ καὶ στὸν δημόσιο χῶρο τῆς Ἐκκλησίας. Γι᾿ αὐτὸ εἶναι ὑπόδειγμα νοικοκυρᾶς καὶ δημοσίου ζωῆς· εἶναι παροῦσα στὴν Ἀνάληψι τοῦ Υἱοῦ της, παροῦσα στὴν Πεντηκοστή. Εἶναι προφήτης, ποὺ διακρίνει τὸ μέγα μυστήριο τῆς θείας οἰκονομίας, δηλαδὴ τῆς ἐνανθρωπήσεως, τὸ σεσιγημένον μυστήριον, διότι κάθε τὶ ποὺ σημειοῦται εἰς τὸν Κύριον Ἰησοῦν, λέγει ὁ Εὐαγγελιστής Λουκᾶς· «Διετήρει πάντα ταῦτα ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῆς», τὰ φύλαγε αὐτὰ πάντα, ποὺ σημαίνει ὅτι ἀποκρυπτογραφεῖ τὰ γεγονότα μιὰ ὁλόκληρη τριακονταετία, μαθαίνοντας τὸ σχέδιο τοῦ Θεοῦ αὐτὴ μόνη καὶ πρώτη.

Βλέπουμε λοιπὸν ἐδῶ ἕνα ἀκατάληπτο πρόσωπο, ὑπόδειγμα θαυμάσιο. Νὰ συνεχίσουμε· ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος εἶναι καὶ ἱστορικός· συλλέγει τὸ ἱστορικὸ ὑλικό της μὲ ἀκρίβεια, καὶ ὅταν ἀργότερα εμφανισθεῖ ὁ Λουκᾶς, θὰ τοῦ παραδώσει τὸ ἀρχεῖο της. Θὰ τοῦ πεῖ πῶς ξεκίνησε ἡ ἱστορία τῆς ἐνανθρωπήσεως τοῦ Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ. Ἀγαπᾶ τὸν Θεὸν καὶ τοὺς ἀνθρώπους ὅσο ποτὲ κανένα πρόσωπο ἀνθρώπου ἢ ἀγγέλου ἀγάπησε ποτέ. Θὰ τὸ δοῦμε στὴν εἰκόνα τῆς Γλυκοφιλούσσας· κανένας δὲν ἀγάπησε τὸν Χριστὸν ὅσο ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος γιατὶ αὐτὸν τὸν Θεὸν ἐκυοφόρησε. Ασύλληπτον καὶ αὐτό! κάθε μάνα ἀγαπᾶ τὸ παιδί της· ἡ Θεοτόκος πῶς πρέπει νὰ ἀγάπησε τὸν Υἱὸν τοῦ Θεοῦ; Ἡ ἰδία εἶναι ζῶσα θεολογία· ἡ παρουσία της εἶναι θεολογία καὶ ἀποκαλύπτει τὴν θεολογία, διότι διὰ τῆς Θεοτόκου γνωρίζουμε τὸ δόγμα τῆς Ἁγίας Τριάδος. Γνωρίζει τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τὴν κατανοεῖ ὅσο ποτέ κανένας θεολόγος διότι εἶχε τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ ὅσο ποτὲ κανένας ἄνθρωπος. Ἐβάστασε τὸν βαστάζοντα πάντα μέσα στὰ σπλάγχνα της, ὥστε νὰ γίνει ὁ Ἄτλας ὅλης τῆς κτιστῆς δημιουργίας, ὁρατῆς καὶ ἀοράτου.

Κατακτᾶ τὴν γῆν καὶ τὸν οὐρανόν· κατέχει τὰ δευτερεῖα τῆς Ἁγίας Τριάδος. Εἶναι ὅλη φωτεινή γιατί εἶναι μητέρα τοῦ φωτός. «Φορεῖ τὸν ἥλιον», ὅπως μᾶς λέει τὸ βιβλίον τῆς Ἀποκαλύψεως (ιβ' 1), «πατᾶ τὴν σελήνην» καὶ ἔχει γιὰ στέμμα της τὸν ἔναστρον οὐρανόν.

Ἡ Μαρία! ἡ πτωχη κόρη της Ναζαρέτ! Ποὺ ἔζησε σὲ μιὰ δύσκολη εποχή, σ' ἕναν δύσκολο τόπο! Δὲν τὴν ἐμπόδισε τίποτε νὰ γίνει τὸ αἰώνιον ὑπόδειγμα ὅλων ποὺ θὰ πίστευαν στὸν Υἱόν της. Καὶ πρὸ παντός, ὁ τρισμέγιστος τίτλος «Θεοτόκος», μοναδικὸς τίτλος, ποὺ ποτὲ κτιστὴ φύσις δὲν ἐπέτυχε. Αὐτὴ εἶναι τὸ αἰώνιον πρότυπό μας, ἀρχέτυπό μας, προπαντὸς γιὰ τὶς κοπέλες. Θέλετε νὰ εἴσαστε πραγματικῶς σπουδαῖες καὶ νὰ ἀνήκετε σὲ μία Χριστιανική κοινωνία; -Δὲν ἔχουμε παρὰ νὰ βλέπουμε, νὰ ζοῦμε καὶ νὰ μελετοῦμε τὴν ἁγία μορφὴ τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Εκείνην εἶδαν καὶ ὅλες ἐκεῖνες οἱ ἅγιες γυναῖκες, εἴτε μάρτυρες, εἴτε ὁσίες· αὐτὴν εἶδαν καὶ αὐτὴν μιμήθηκαν καὶ ἔγιναν ὅ,τι ἔγιναν. Μὴ γυρεύετε τὰ πρότυπά σας ἀλλοῦ, στὸν βόθρο, την λάσπη, στὴν ἐφημερότητα, στὴν βρωμιά. Ζητήσατε τὰ πρότυπα στὶς ἁγίες καὶ κυρίως στὴν Ὑπεραγία Θεοτόκον.

25η ομιλία στην κατηγορία " Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ". (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)

►Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας : " Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ. (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου) " εδώ ⬇️
https://arnion.gr/index.php/diafora-uemata/pantiseis-pori-n-katixitiko
↕️
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/321.html?m=1

Απομαγνητοφώνηση : Ἱερὰ Μονὴ Ξενοφῶντος.

🔸Λίστα ομιλιών της σειράς
«Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ. (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)».🔻
https://drive.google.com/file/d/1bnD4KlS2bRvJrfYXaOewN02780y5Z9Sg/view?usp=drivesdk

🎥 Βιντεοσκοπημένες ομιλίες της σειράς «Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ. (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)».🔻
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40pM8I69EWsOE4l3gd0pOg7b

🔸📜 Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες της σειράς «Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ. (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)».🔻
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/search/label/%F0%9F%94%B9%E1%BC%88%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82%20%E1%BC%80%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%B9%E1%BF%B6%CE%BD%20%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%B7%CF%87%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%E1%BF%A6.%0A%28%E1%BC%88%CE%BD%CF%89%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%BF%CF%85%20%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%B7%CF%87%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%E1%BF%A6%20%CE%A3%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85%29?m=1

💠Πλήρης απομαγνητοφωνημένες σειρές ομιλιών (Βιβλία).
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/search/label/%F0%9F%92%A0%CE%A0%CE%BB%CE%AE%CF%81%CE%B7%CF%82%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%BF%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CF%82%20%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AD%CF%82%20%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CF%8E%CE%BD%20%28%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%B1%29.?m=1

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

Όλες οι ομιλίες ~4.487~ του μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/4487.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=0

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Ὁ ἄνθρωπος εἶναι ζῶον; Μποροῦμε νά ἀντλοῦμε παραδείγματα ἀπό τήν συμπεριφορά τῶν ζώων

†. Μποροῦμε νὰ ποῦμε, νὰ παραδεχθοῦμε ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι ζῶον; μιὰ καὶ ἔχει τις ἴδιες ανάγκες μὲ τὰ ζῶα, μποροῦμε νὰ συμπεριφερόμαστε τόσο ἐλεύθερα καὶ ἄνετα ὅπως αὐτά; Πρέπει νὰ ἀντλοῦμε παραδείγματα ἀπὸ τὴν ζωή τους;

Οταν λέμε «ζώον» ἐννοοῦμε κάτι ποὺ ζεῖ, καὶ δὲν σημαίνει μόνον κάτι κατώτερο ἀπὸ ἐμᾶς. Λέμε ὅτι ὁ σκύλος εἶναι ἕνα ζῶον -κατώτερος ἀπὸ ἐμᾶς. Ἀρχικῶς δὲν σημαίνει κάτι κατώτερον ἀλλὰ κάτι ποὺ ζεῖ, καὶ ἐφ' ὅσον ὁ ἄνθρωπος ζεῖ, εἶναι ἕνα ζῶον. Στο Μεγάλο Απόδειπνο ψάλλουμε τὸ ἑξῆς: «Ἡ ἀσώματος φύσις, τὰ Χερουβίμ» αναφέρεται στοὺς ἀσωμάτους, δηλαδὴ στοὺς Ἀγγέλους, «ἀσιγήτοις Σὲ ὕμνοις δοξολογεῖ». «Εξαπτέρυγα ζῶα, τὰ Σεραφίμ, ταῖς ἀπαύστοις φωναῖς Σὲ ὑπερυψεῖ». Τὰ Σεραφίμ τὰ λέγει ἑξαπτέρυγα ζώα. Δηλαδὴ ζῶα ποὺ ἔχουν 6 φτερούγες καὶ ἀπαύστως σὲ ὑπερυψοῦν, σὲ δοξάζουν καὶ σὲ ὑμνοῦν. Ὕστερα, τὰ 4 ζῶα ποὺ εἶναι περὶ τὸν θρόνον τοῦ Θεοῦ, ὅπως μᾶς τὰ παρουσιάζει ὁ Ἀπόστολος Ιωάννης στὴν Ἀποκάλυψι, δὲν σημαίνει ζῶα, παρ' ὅλο ποὺ οἱ εἰκόνες εἶναι ἀπὸ τὰ ζῶα· εἶναι ἀετός, λέων... εἶναι ὅμως καὶ ἕνας ἄνθρωπος. Δὲν σημαίνει λοιπὸν κάτι κατώτερό μας, ἀλλὰ κάτι ποὺ ζεῖ.

Ὁ ἄνθρωπος εἶναι ζῶον, ἀφοῦ ζεῖ, ἀλλὰ «ζῶον θεούμενον», ζῶον τὸ ὁποῖον θεοῦται. Λέγει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός (στὸ περὶ ἀνθρώπου κεφάλαιό του, σελ. 212)· «ζῶον ἐνταῦθα οἰκονομούμενον, καὶ τῇ πρὸς Θεὸν νεύσει θεούμενον». Εἶναι μεγάλο τὸ χωρίον καὶ πῆρα μόνον αὐτὰ τὰ σημεῖα. Θὰ πεῖ· ζῶον ποὺ κατ' οἰκονομίαν ζεῖ στὴν γῆ, καὶ μὲ τὴν ὑπακοὴ στὸν Θεὸν θεοῦται. Ὥστε εἶναι ἕνα ζῶον ποὺ γίνεται ἕνας κατὰ Χάριν Θεός!

Βεβαίως ὁ ἄνθρωπος μετέχει ζωικῶν λειτουργιῶν. Ἐπὶ παραδείγματι, τρώει ὅπως τρώγουν καὶ τὰ ζῶα, ἔχει πεπτικόν σύστημα ὅπως καὶ τὰ ζῶα. Ἄλλο τώρα ἂν ἔχουμε διαφοροποιήσεις. Βασικῶς, ἔχουμε τὸ σύστημα τῆς θρέψεως· ὁ ἄνθρωπος τρώγει ὅπως ὅλα τὰ ζωντανά. Ακόμη, ἔχει ὄργανα ποὺ εἶναι ἢ τελειότερα ἢ ἀτελέστερα ἀπὸ τὰ ζῶα. Ἔχει μάτια, ἀλλὰ ὑπάρχουν ζῶα ποὺ ἔχουν πολὺ τελειότερα μάτια. Ὁ ἀετὸς ἔχει τόσο ἰσχυρὸ μάτι, ποὺ θὰ ἀντιστοιχοῦσε νὰ τοῦ βάλουμε μία ἐφημερίδα σὲ ἀπόσταση 100 μέτρων, καὶ νὰ μπορεῖ νὰ τὴν διαβάσει (ἐννοεῖται ὄχι μόνον τὰ μεγάλα γράμματα, ἀλλὰ τὰ ψιλά)! Ἡ μέλισσα ἔχει δύο μεγάλα, σύνθετα μάτια ποὺ εἶναι 6.000 μάτια! Το ἄλογο δὲν βλέπει χρώματα, ἀλλὰ ἀσπρόμαυρα! ὁ ἄνθρωπος βλέπει καὶ χρώματα· πάντως ἔχουμε μάτια, ἔχουμε το σύστημα τῆς ὁράσεως.

Ἔχουμε τὸ σύστημα τῆς ἀκοῆς! ἐπιχειρήσατε να σκοτώσετε μία μύγα· μόλις σηκώσετε το χέρι φεύγει. Ἐπιχειρήσατε νὰ σκοτώσετε ἕνα κουνούπι· σᾶς βλέπει καὶ σᾶς ἀκούει πολὺ καλὰ τὸ κουνούπι. Ὁ ἄνθρωπος ἔχει πάρα πολύ τέλεια χέρια· κανένα ζῶο δὲν μπορεῖ νὰ φτιάξει κάτι, ὄχι μόνον διότι δὲν ἔχει νοῦν, ἀλλὰ καὶ γιατὶ δὲν ἔχει χέρια. Καὶ ἂν ἔχει χέρια, τὰ ἔχει πρὸς σύλληψιν ἢνὰ στερεωθεῖ, ἢ νὰ συλλάβει την τροφή του, ὅπως ἡ μαϊμοῦ. Ὁ ἄνθρωπος μὲ τὸ χέρι, ὅπως εἶναι κατασκευασμένο, δημιουργεῖ ὁλόκληρον πολιτισμόν! Ἡ ἀξία τοῦ χεριοῦ εἶναι τόσο μεγάλη, ὥστε ἂν πᾶμε νὰ ἀγοράσουμε κάποιο αντικείμενο ἀπὸ τὰ καταστήματα καὶ μᾶς πεῖ ὁ καταστηματάρχης ὅτι δὲν εἶναι βιομηχανοποιημένο ἀλλὰ χειροποίητον, τὸ προτιμούμε, διότι εἶναι καλύτερον τὸ χειροποίηταν ἀπὸ τὸ βιομηχανοποιημένο. Τὸ χέρι τοῦ ἀνθρώπου εἶναι τὸ ἐργαλεῖον τοῦ πολιτισμοῦ.

Ἀλλὰ ἐνῶ ἀνήκομεν εἰς τὸ ζωικὸν βασίλειον δὲν ἔχουμε καμμία σχέσι μὲ τὰ ζῶα ἀπὸ πλευρᾶς διαδοχῆς· εἶναι ἡ γνωστὴ θεωρία τῆς ἐξελίξεως. Ὁ Θεὸς κατεσκεύασε τὸν ἄνθρωπο ξεχωριστά. Δὲν πῆρε μιὰ μαϊμοῦ νὰ τὴν κάνει ἄνθρωπο. Ὁ Θεός «χοῦν λαβὼν ἀπὸ τῆς γῆς ἐποίησε τὸν ἄνθρωπον». Ὁ ἄνθρωπος, ναὶ μὲν ἀνήκει στο ζωικό βασίλειο, ναὶ μὲν ἔχει πολλὰ χαρακτηριστικὰ κοινὰ μὲ τὰ ζῶα, ἀλλὰ ἔχει ξεχωριστή κατασκευή, ἀπευθείας ἀπὸ τὸν Θεόν.

Ἐδῶ ὅμως ἡ ἀπορία λέγει· ἄχ! τί ὡραῖα νὰ εἴμαστε ἐλεύθεροι καὶ ἄνετοι ὅπως τὰ ζῶα! ὅποτε θέλει τὸ πουλί πετᾶ, ὅποτε θέλει ἡ γάτα σκαρφαλώνει στα κεραμίδια, ὅποτε θέλει ὁ σκύλος κουνᾶ τὴν οὐρά του. Δὲν εἶναι ἔτσι! Βεβαίως σὲ κάποιες στιγμὲς ποὺ ἔχουμε δυσκολίες –ἐπὶ παραδείγματι νὰ διαβάζεις στὸ δωμάτιό σου γιὰ νὰ δώσεις ἐξετάσεις, καὶ νὰ βλέπεις την γάτα ξαπλωμένη πάνω στὰ κεραμίδια! Λές κοίταξέ την αυτήν! Νὰ ἤμουν στὴν θέσι της! Νὰ εἶμαι ἁπλωμένος στὸν ἥλιο νὰ λιάζομαι!- μᾶς περνοῦν τέτοιοι λογισμοί.

Προσέξατε· πρῶτα πρῶτα, τὸ ζῶον δὲν εἶναι ἐλεύθερον ἀλλὰ δοῦλο τῶν ἀναγκῶν του καὶ τῶν ἐνστίκτων του. Ὁ ἄνθρωπος εἶναι ἐλεύθερος, εἶναι εἰκόνα τοῦ Θεοῦ, ἔχει λογικὴ καὶ ἐλευθερία! Τὸ ζῶον δὲν ἔχει οὔτε λογική, οὔτε ἐλευθερία. Πεινᾶ; Διψᾶ; -θὰ κινηθεῖ κατὰ τὶς ἀνάγκες του. Ὁ ἄνθρωπος θὰ πεῖ· νηστεύω! Αὐτὸ ποὺ τὸ θεωροῦμε ἀνελευθερία, αὐτὸ ἀκριβῶς εἶναι ἐλευθερία. Διότι, ἐνῶ μπορῶ νὰ φάγω, νὰ ἀνοίξω τὸ ψυγείο μου καὶ νὰ φάγω, ὅμως δὲν τὸ κάνω διότι εἶναι Παρασκευή, Σαρακοστή. Το κάνω, ὄχι διότι μοῦ τὸ ὑπαγορεύουν τὰ ἔνστικτά μου καὶ οἱ ἀνάγκες μου, ἀλλὰ ἡ ἐλευθερία μου. Τὸ ζῶον ἂν εἶχε τὴν δυνατότητα, θὰ ἄνοιγε τὸ ψυγεῖο ὅποτε πεινοῦσε, καὶ θὰ ἔτρωγε. Μὴν ζηλεύετε αὐτὴν τὴν ἄνεσιν καὶ τὴν τάχα ἐλευθερία· δὲν πρόκειται περὶ ἐλευθερίας ἀλλὰ περὶ ἱκανοποιήσεως τῶν ἐνστίκτων καὶ τῶν ἀναγκῶν. Ὁ ἄνθρωπος ρυθμίζει τὰ τοῦ βίου του.

Λέει καὶ κάτι ἄλλο, ποὺ φαίνεται περίεργον –Πρέπει νὰ ἀντλοῦμε παραδείγματα ἀπὸ αὐτὴν τὴν ζωή τους; -Ναί! Τί εἴδους παραδείγματα; -Εἶναι γνωστὸ ὅτι τὰ ζῶα εἶναι πολὺ κατώτερα τοῦ ἀνθρώπου· θὰ ἦταν ἀδιανόητον νὰ πάρει ὁ ἄνθρωπος παραδείγματα ἀπὸ τὰ ζῶα. Ἀλλὰ ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἔπεσε στὸν Παράδεισο, ὁ Θεὸς ἔβλεπε ὅτι ἡ κατρακύλα ποὺ ἔπαιρνε θὰ ἦταν μιὰ κατρακύλα φοβερά, ὥστε θὰ ξεπερνοῦσε στην κατρακύλα, καὶ αὐτὸ τὸ ἐπίπεδο τῶν ζώων. Ἀκούσατε πῶς τὸ λέγει ἡ Ἁγία Γραφή· «Ἄνθρωπος ἐν τιμῇ ὤν οὐ συνῆκε· παρασυνεβλήθη τοῖς κτήνεσι τοῖς ἀνοήτοις καὶ ὁμοιώθη αὐτοῖς», ἄνθρωπος ὑπάρχων ἐν τιμῇ, λογικὴ καὶ ἐλευθερία, παιδὶ τοῦ Θεοῦ, δὲν τὸ κατάλαβε, ἀλλὰ ἦρθε νὰ συγκριθεί, νὰ κατέβη στὸ ἐπίπεδο τῶν ζώων. Εἶναι ἕνα κατάντημα τοῦ ἀνθρώπου.

Θὰ σᾶς πῶ ἕνα ἀνεκδοτάκι! Μια παρέα πῆγε κάποτε στην ταβέρνα καὶ παραγγείλαν κρασί λέει κάποιος στην παρέα· -Πῶς νὰ πιοῦμε κρασί; σὰν ἄνθρωποι ἢ σὰν ζῶα; - Ἔ, ὄχι καὶ σὰν ζῶα, λέγει κάποιος ἄλλος. Λέγει ἕνας τρίτος· -Ὄχι, ὄχι νὰ πιοῦμε σὰν τὰ ζῶα γιατὶ τὸ ζῶον δὲν πίνει παραπάνω ἀπὸ αὐτὸ ποὺ διψάει! Βάζεις στο βόδι νὰ πιεῖ ἕναν κουβά νερό, δεν πίνει σταγόνα παραπάνω ἀπὸ ἐκεῖνο ποὺ διψάει! Ὁ ἄνθρωπος ὅμως τί κάνει; -Πίνει καὶ πίνει καὶ πίνει, καὶ βγαίνει ἔξω καὶ τὸ κάνει εμετό –τὸ ἔχω δεῖ μὲ τὰ μάτια μου- καὶ ξαναμπαίνει γιὰ νὰ ξαναπιεῖ καὶ νὰ ξαναπιεῖ, καὶ ξανὰ ἐμετό, καὶ ξανὰ νὰ πιεῖ... Τὸ κάνει αὐτὸ τὸ ζῶον; -Ὄχι· σταματᾶ στὴν κάλυψι τῆς ἀνάγκης του. Ὁ ἄνθρωπος πάει πιὸ κάτω ἀπὸ τὰ ζῶα.

Ἔχοντας λοιπὸν ὑπ' ὄψιν ὁ Θεὸς ὅτι ὁ ἄνθρωπος θὰ κατεβεῖ τόσο χαμηλά, φτιάχνει τὸ ζωικό βασίλειον μὲ «ἀρετὲς καὶ κακίες»! -ἡ ἀρετὴ καὶ ἡ κακία εἶναι, πραγματικῶς, ἀποτελέσματα μιᾶς ἐλευθερίας- γιὰ νὰ βλέπει ὁ ἄνθρωπος καὶ νὰ παραδειγματίζεται. Δὲν τὸ λέγω ἐγώ, ἀλλὰ οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, ὁ Μέγας Βασίλειος καὶ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος.

Ἡ ἰδία ἡ Ἁγία Γραφὴ καλεῖ τὸν τεμπέλη καὶ τοῦ λέγει (εἶναι στις Παροιμίες)· Οκνηρέ, ἔλα νὰ δεῖς πῶς δουλεύει ἡ μέλισσα καὶ πῶς τὸ μυρμήγκι. Λέγει ὁ Πασκάλ καντάντημα τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ὅταν καλεῖ ἡ Ἁγία Γραφὴ τὸν ἄνθρωπο νὰ πάρει παράδειγμα ἀπὸ τὴν κτίσιν, ἐνῶ δὲν ἔπρεπε νὰ παίρνει ἀπὸ τὴν κτίσιν παραδείγματα ἀλλὰ ἀπὸ τοὺς ἀγγέλους. Διότι τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων εἶναι οἱ ἄγγελοι καὶ τὸ φῶς τῶν ἀγγέλων εἶναι ὁ Θεός. Γι' αὐτὸ καμμιὰ φορὰ τοὺς ἁγίους τοὺς λέμε «ἀγγελομιμήτους», καὶ ἀκόμη ὅτι ζοῦν ἀγγελικῶς· δὲν μιμοῦνται τὰ ζῶα, ἀλλὰ τοὺς ἀγγέλους. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος ὅμως δὲν μπορεῖ νὰ φτάσει νὰ μιμηθεῖ τοὺς ἀγγέλους, τουλάχιστον να μιμηθεῖ τὰ ζῶα.

Μερικὲς ἀρετὲς καὶ κακίες τῶν ζώων. Ἡ καμήλα εἶναι μνησίκακος· ἂν τὴν τσιμπήσετε ἢ τὴν δείρετε, δὲν θὰ πεῖ τίποτε· μπορεῖ ὅμως νὰ περάσουν μέρες καὶ ἑβδομάδες, καὶ σὲ κάποια δεδομένη στιγμὴ ἔρχεται καὶ σοῦ «κόβει» μιὰ δαγκωνιά, όλη δική σου! Λοιπόν λέγει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος· «μνησικακεῖς σὰν τὴν καμήλα». Ὁ γάϊδαρος κλωτσάει· λέγει ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος· «καὶ κλωτσᾶς σὰν τὸν γάιδαρο»! Λέγει μια παροιμία «Ὁ χοῖρος, ὅσο καὶ ἂν τὸν πλύνεις, θὰ πάει μέσα στὸν βοῦρκο». Λέγει μια παροιμία τῆς Ἁγίας Γραφῆς· «Ἡ κακιά γυναῖκα εἶναι σὰν νὰ ἔβαλε ὁ χοῖρος σκουλαρίκια» τί θέαμα θὰ εἶχε ἐκεῖνος ὁ χοῖρος ποὺ τοῦ βάλαμε σκουλαρίκια καὶ πῆγε στὸν βοῦρκο; «ὖς» εἶναι τὸ θηλυκό γουρούνι· βάλαμε σκουλαρίκια καὶ πῆγε στὴν λάσπη! Ἔτσι μοιάζει ἡ κακιὰ γυναῖκα. Εἴδατε παρομοίωσι; Αὐτὲς εἶναι κακίες.

Ἔχουμε ὅμως καὶ ἀρετές. Ἔχετε δεῖ τὴν πιστότητα τοῦ σκύλου; -Δείρατέ τον· βάζει τὴν οὐρὰ στὰ σκέλια του, ουρλιάζει καὶ φεύγει. Ἂν τὸν φωνάξετε, τὴν ἰδία στιγμὴ ἔρχεται κουνώντας τὴν οὐρά του θριαμβευτικῶς! δὲν θυμᾶται τίποτε ἀπὸ ἐκεῖνα ποὺ τοῦ κάνατε. Ἔχει ἀνεξικακία, ἔχει καὶ πιστότητα. Ἡ γάτα δὲν ἀναγνωρίζει κύριον, ἀλλὰ σπίτι. Ο σκύλος δὲν ἀναγνωρίζει σπίτι, ἀλλὰ κύριον. Ἂν μετακομίσετε, ἡ γάτα δὲν θὰ ἔρθει μαζί σας, ἀλλὰ ὁ σκύλος θὰ ἔρθει. Περιστέρια· Ὁ Κύριος εἶπε· «Γίνεσθε φρόνιμοι ὡς οἱ ὄφεις καὶ ἀκέραιοι ὡς αἱ περιστεραί». Ακέραιος θὰ πεῖ: A στερητικόν) + κερράνυμι, δὲν ἀνακατεύω, δὲν νοθεύω· συνεπῶς τὸ περιστέρι εἶναι ἀκέραιον, ανόθευτον. Τὸ περιστέρι, ὅπως καὶ ὁ κύκνος, εἶναι κατὰ ζεύγη, μονόγαμα. Ὅταν πεθαίνει τὸ ἕνα ἀπὸ τὰ δύο, τὸ ἄλλο δὲν πηγαίνει νὰ ξαναπαντρευτεῖ, ὅπως κάνουν οἱ ἄνθρωποι ποὺ εἶναι χειρότεροι ἀπὸ τὰ ζῶα. Οἱ ἄνθρωποι παντρεύονται, χωρίζουν, ξαναπαντρεύονται... Τὸ περιστέρι συγκροτεί ἕνα ζεῦγος. Ἂν πεθάνει τὸ ἕνα, τὸ ἄλλο θὰ μείνει ἔτσι· δὲν θὰ κάνει καινούργια οικογένεια.

Τὸ χελιδόνι ξέρει νὰ κτίζει, τὸ σπουργίτι δεν ξέρει. Παρακολουθῶ τὴν ζωή τῶν χελιδονιῶν καὶ τῶν σπουργιτῶν τὸ καλοκαίρι. Κτίζουν τις φωλιές τους τὰ χελιδόνια, ἐνῶ τὰ σπουργίτια δὲν ξέρουν. Μόλις τελειώσει ἡ φωλιὰ τῶν χελιδονιῶν, τὰ σπουργίτια προσπαθοῦν νὰ μποῦν μέσα· ἐκεῖ γίνονται ομηρικές μάχες χελιδονιῶν – σπουργιτῶν. Τελικῶς νικοῦν τὰ σπουργίτια· εἶναι πιὸ χοντρά, καὶ μπαίνουν στην φωλιὰ ἄτσαλα, σβαρνιάρικα! Γκρεμίζει ἡ φωλιά! Το χελιδόνι εἶναι πολὺ ἐλαφρύ, χτίζει την φωλιὰ στὰ μέτρα του, μπαίνει μέσα, δὲν παθαίνει τίποτε ἡ φωλιά. Μπαίνουν τὰ σπουργίτια, εἶναι καὶ ξένο πράγμα, δεν προσέχουν, χαλάει ἡ φωλιά. Ἀφοῦ δὲν μποροῦν μὲ τὶς φωλιὲς τῶν χελιδονιῶν, ποῦ πᾶνε, λέτε, καὶ κτίζουν τις φωλιές τους; -Μαζεύουν μερικά κλαδάκια καὶ τὴν φτιάχνουν στα κεραμύδια, στα λούκια τοῦ νεροῦ ποὺ μαζεύουν τὸ νερὸ ποὺ θὰ βρέξει! Καὶ ὅταν ἔρθει ἡ βροχή, παίρνει καὶ τὰ πουλάκια τους, καὶ τὶς φωλιές, καὶ τὰ πνίγει ὅλα. Τὸ χελιδόνι προσέχει· ὄχι μόνον τὴν βροχή, ἀλλὰ καὶ τοὺς ἀνέμους τοὺς ἰσχυρούς. Τὸ ἕνα εἶναι φρόνιμο, τὸ ἄλλο ἄφρον, ἄμυαλο. Θὰ λέγαμε σ᾿ ἕναν ἄνθρωπο· -Ἔλα, δὲς τὸ χελιδόνι τί «φρόνησι» ἔχει! Δὲν ἔχει φρόνησι· ὁ Θεὸς τὸ ἔκανε ἔτσι. Δὲς καὶ τὸ σπουργίτι· ἄμυαλο χτίζει τὴν φωλιὰ στὰ λούκια ποὺ θὰ ἔρθει τὸ νερὸ τῆς βροχῆς! θὲς νὰ εἶσαι σὰν τὸ σπουργίτι ἄμυαλο; -Ὄχι!

Αναμφισβητήτως, μποροῦμε νὰ παίρνουμε παραδείγματα ἀπὸ τὴν δημιουργία. Ἐφ᾿ ὅσον εἴμεθα οἱ πεπτωκότες, πεσμένοι ἄνθρωποι, ἐφ᾽ ὅσον δὲν εἶναι τὸ φῶς μας οἱ ἄγγελοι, ἐφ' ὅσον δὲν ἔχουμε την καθοδήγησε ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφὴ καὶ τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ, τουλάχιστον νὰ πάρουμε παραδείγματα ἀπὸ τὰ ζῶα. Μὲ γειά μας!

22η ομιλία στην κατηγορία " Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ". (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)

Απομαγνητοφώνηση : Ἱερὰ Μονὴ Ξενοφῶντος.

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

Όλες οι ομιλίες ~4.487~ του μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/4487.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=0

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Τί εἶναι τό φυλακτό καί τί σκοπό ἐξυπηρετεῖ;

†. Φυλακτὸ εἶναι ἕνα ἀντικείμενο ποὺ φέρω πάνω μου γιὰ νὰ μὲ φυλάει. Τὸ ἀντικείμενο αὐτὸ μπορεῖ νὰ εἶναι ὄχι μόνον ἐπάνω μου, ἀλλὰ καὶ στὰ ἀντικείμενά μου, στὸ αὐτοκίνητό μου, στὸ σπίτι μου. Οἱ ἄνθρωποι ἀπὸ τὰ παλιὰ χρόνια, καὶ τὰ προχριστιανικά, είχαν φυλακτά· μάλιστα λέγονται «φυλακτάρια», αὐτὰ ποὺ μᾶς προστατεύουν ἀπὸ τὸ κακό, «ἀλεξίκακα», αὐτὸ ποὺ ἀπομακρύνει τὸ κακόν. Τέτοια οἱ ἄνθρωποι χρησιμοποιοῦσαν καὶ χρησιμοποιοῦν μέχρι σήμερα, ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα.

Ἐπὶ παραδείγματι, ὑπῆρχε ἡ ἀντίληψις ὅτι ἂν ἔχουμε πίσω ἀπὸ τὴν πόρτα τοῦ σπιτιοῦ μας μιὰ κρομμύδα, μάλιστα ὄχι τὰ ἐδώδιμα, τὰ βρώσιμα, ἀλλὰ αὐτὰ ποὺ φυτρώνουν ἔξω καὶ ἔχουν καὶ λουλούδια, ὅτι αὐτὰ εἶναι ἀλεξίκακα, ἀπομακρύνουν τὸ κακό. Υπάρχει ἀντίληψις ὅτι τὸ ἴδιο γίνεται καὶ μὲ τὸ σκόρδο, σὲ σημεῖον νὰ φοροῦν πάνω τους μια σκελίδα σκόρδο γιὰ νὰ ἀπομακρύνουν τὸ κακό. Ακόμη τὸ πέταλο, ἡ μπλέ χάνδρα, ποὺ δυστυχῶς τὴν συνδυάζουμε μὲ τὸν Σταυρό· δηλαδή, ἂν δὲν μὲ φυλάξει ὁ Θεός, θὰ μὲ φυλάξει ὁ διάβολος! Απομακρύνουν τὸ κακό, τὸ κακὸ μάτι, τὴν βασκανία.

Ὅμως, ἀληθινὸ φυλακτὸ εἶναι μόνον ὁ Τίμιος Σταυρός. Πρέπει πάντοτε ὁ πιστὸς νὰ φορᾶ πάνω του τὸν Τίμιον Σταυρόν. Ακόμη ἔχουμε ἅγια Λείψανα, ἢ ὑλικὰ ποὺ ἦρθαν σὲ ἐπαφὴ μὲ ἅγια Λείψανα ἢ εἰκόνες θαυματουργές. Καὶ αὐτὰ ἀποτελοῦν ἀντικείμενα φυλακτοῦ. Συγκεκριμένως, ἂν ἔχω μια θηκοῦλα, περασμένη σὲ ἁλυσίδα, καὶ ἐκεῖ ἔχω ἅγια Λείψανα, ἢ ἔχω κάποιο ὕφασμα ἀπὸ ἐγκαινιασμὸ ἁγίας Τραπέζης –ποὺ κόβουν τὸν λευκὸ χιτῶνα τοῦ ἐπισκόπου καὶ τὸ μοιράζουν για φυλαχτό- ἢ ἀπὸ ἕνα προσκύνημα ἔχουμε ὕφασμα ἢ βαμβακάκι ποὺ φέραμε σὲ ἐπαφὴ μὲ τὸ ἅγιον Λείψανο καὶ τὸ ἔχουμε πάνω μας, αὐτὰ ὅλα ἔχουν θέσι, ὑπέχουν θέσι φυλακτοῦ. Αὐτὸ τὸ στηρίζουμε στὴν Ἁγία Γραφή. Θὰ σᾶς πῶ τρία παραδείγματα:

Θυμηθείτε τὴν αἱμορροοῦσα γυναῖκα· ὅταν ὁ Χριστὸς πήγαινε νὰ ἀναστήσει τὴν κόρη τοῦ Ἰαείρου, ἡ αἱμορροοῦσα 12 χρόνια γυναῖκα εἶπε· θὰ πάω νὰ ἀγγίσω τὸ κράσπεδον τῶν ἱματίων αὐτοῦ, δηλαδὴ τὸ κάτω – κάτω τοῦ χιτῶνος. Εἶχε πίστι καὶ πῆγε καὶ ἤγγισε, καὶ ἐνῶ ὁ Κύριος συνθλιβόταν ἀπὸ τὸν κόσμο. Μάλιστα τοῦ εἶπε ὁ Ἀπόστολος Πέτρος· ὁ κόσμος σὲ συνθλίβει καὶ ἐσὺ λές· ποιὸς μὲ ἄγγισε; Πήγε λοιπὸν ἡ γυναῖκα καὶ ἀκούμπησε. Εἶναι κάτι ποὺ τὸ κάνουν καὶ σὲ μᾶς τοὺς ἱερεῖς· στὴν πρώτη εἴσοδο, ἢ στὴν μεγάλη εἴσοδο, τὴν ὥρα ποὺ περνοῦμε μὲ τὰ Ἅγια, ἐπειδὴ εἴμαστε ἀπὸ τὸ μέρος τῶν γυναικῶν –ἀπὸ τὴν βορεία πύλη γίνεται ἡ εἴσοδος- κάποιο χέρι μᾶς ἐγγίζει. Αὐτὸ ἔχει θέσι ἁγιογραφική! Η αἱμορροοῦσα ἐκείνη γυναῖκα ἔγινε παραχρῆμα καλά. Τότε ὁ Κύριος στάθηκε καὶ λέει· -Ποιός μὲ ἤγγιξε; -Κοιτάξτε πόσος κόσμος ἤγγιζε τὸν Κύριον! Ὁ Ἀπόστολος Πέτρος τοῦ εἶπε ὅτι σὲ συνθλίβουν καὶ ρωτᾶς· ποιός μὲ ἤγγιξε; -Κάποιος μὲ ἤγγιξε με ξεχωριστή σημασία! Ἐγὼ κατάλαβα ὅτι ἔφυγε ἀπὸ 'μένα δύναμις. Ἡ δύναμις αὐτὴ ἔφυγε διά μέσου τῶν ἱματίων τοῦ Κυρίου!

Τὰ ἱμάτια λοιπὸν εἶχαν δύναμι; ! Νὰ εἴχαμε ἕνα κομματάκι ἀπὸ τὰ ἱμάτια τοῦ Χριστοῦ! Δὲν ἔχουμε, ἀλλὰ δὲν πειράζει! ἔχουμε καὶ ἀπὸ ἀλλοῦ τὴν δύναμι τοῦ Χριστοῦ. Ἕνα σημεῖο εἶναι αὐτό.

Ὁ Ἀπόστολος Παῦλος δὲν μποροῦσε νὰ ἀποκτήσει ποδιά! Ὅπου πήγαινε, δούλευε, ἔπιανε ἀμέσως δουλειὰ γιὰ νὰ μὴν ἐπιβαρύνει τὸ Εὐαγγέλιο, καὶ στὸ τέλος ἄφηνε τὴν ποδιὰ σ᾿ ἕνα μέρος, καὶ τὰ μαντήλια που χρησιμοποιοῦσε ἀπὸ τὸν ἱδρῶτα τοῦ προσώπου του· τὰ ἄφηνε ἐκεῖ κοντὰ στὸν ἀργαλειό του καὶ πήγαινε νὰ κάνει κήρυγμα. Αὐτὸ μάλιστα τὸ ἔκανε ἰδιαιτέρως στὴν Ἔφεσο, γιατὶ ἐκεῖ ἔμεινε τρία χρόνια. Πήγαιναν λοιπὸν κρυφὰ καὶ τοῦ παίρναν τὶς ποδιὲς καὶ τὰ μαντήλια «ἐκ τοῦ χρωτὸς αὐτοῦ», ἀπὸ τὴν ἐπιδερμίδα, ποὺ καθάριζε τὸν ἱδρῶτα του, καὶ τὰ ἔβαζαν αὐτὰ πάνω στοὺς ἀρρώστους, καὶ γίνονταν καλά! Γι' αὐτὸ σᾶς εἶπα ὅτι ἔχανε ὁ Ἀπόστολος Παῦλος τὶς ποδιές του!

Καὶ ἕνα τρίτο. Ὁ Ἀπόστολος Πέτρος, καθώς περνοῦσε, μόνον ἡ σκιὰ τοῦ Πέτρου ἂν ἔπεφτε πάνω σ' ἕναν ἄρρωστο, ὁ ἄρρωστος γινόταν καλά. Ἡ Ἁγία Γραφὴ τὰ λέγει αὐτά. Νὰ σᾶς τὸ ἐξηγήσω: Ὁ ἄνθρωπος ποὺ ἔχει γίνει κατοικητήριον τοῦ Ἁγίου Πνεύματος -λέγαμε προηγουμένως ὅτι πρέπει νὰ γίνουμε κατοικητήριον τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καὶ ὅτι οἱ Ἀπόστολοι ἦταν κατοικητήρια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος- τὸ σῶμα του γίνεται πνευματικό, μὲ τὴν ἔννοια ὅτι τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ δίνει χαρίσματα, ἀκόμη καὶ στὰ ἀντικείμενά του. Γι' αὐτὸ ἔχουμε τὰ λείψανα καὶ θαυματουργοῦν· ἐπειδὴ εἶχαν γίνει οἱ ἄνθρωποι αὐτοί, ὅσο ζοῦσαν, κατοικητήρια τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Γι᾿ αὐτὸ μποροῦμε νὰ ἔχουμε φυλακτό, καὶ ἅγια Λείψανα, καὶ ἀντικείμενα ποὺ ἔχουν ἔρθει σὲ ἐπαφὴ μὲ ἕναν ἁγιασμένον ἄνθρωπον. Ἀκόμη, καὶ μία θαυματουργὴ εἰκόνα ἔχει ἀνάλογη εὐλογία. Μπορεῖ ἡ εἰκόνα νὰ εἶναι θαυματουργὴ γιατὶ τὴν ἐζωγράφισε ἕνας ἁγιασμένος ἄνθρωπος.

Προσέξατε ὅμως γιατὶ ὑπάρχει ὁ κίνδυνος ἀπολυτοποιήσεως τοῦ φυλακτοῦ. Μπορεῖ νὰ πάρουμε ἀπέναντι στὸ φυλακτὸ μαγικὴ θέσι. Στὴν ἐποχὴ τοῦ Μωυσέως, στὴν ἔρημο, οἱ ὀχιὲς δάγκωναν τοὺς ἑβραίους, καὶ εἶχε πεῖ ὁ Θεός· ὅποιος βλέπει τὸ χάλκινο φίδι, δὲν θὰ πεθαίνει ἀπὸ τὸ δάγκωμα. Οἱ ἑβραῖοι μετά, τὸ διατήρησαν αὐτὸ τὸ χάλκινο φίδι. Ὕστερα ἀπὸ 800 χρόνια, κάπου κατὰ τὸν 7ο αἰῶνα π.Χ. ἄρχισαν νὰ χρησιμοποιοῦν αὐτὸ τὸ φίδι γιὰ μαγικοὺς σκοπούς. Τότε τὸ πῆρε ὁ βασιλιὰς Εζεκίας, τὸ συνέτριψε, τὸ ἔκανε σκόνη καὶ τὸ πέταξε. Πολὺ καλὰ ἔκανε. Ξέρετε γιατί; Ἐκεῖ στὴν ἔρημο ἔβλεπαν τὸ χάλκινο φίδι, ἀλλὰ πίσω ἀπὸ τὸ χάλκινο φίδι ἦταν ὁ Χριστός, ὁ Τίμιος Σταυρός, ἡ ἄκτιστος ἐνέργεια τοῦ Τιμίου Σταυροῦ. Τώρα ὅμως δὲν πιστεύουν τίποτε οἱ ἄνθρωποι ὅταν βλέπουν το χάλκινο φίδι! Ἀπλῶς νομίζουν ὅτι τὸ χάλκινο φίδι εἶναι ἐκεῖνο ποὺ κάνει θαύματα! Συνεπῶς ἀπολυτοποιοῦν αὐτὸ τὸ φυλακτό. Σήμερα λέγουν οἱ ἄνθρωποι· ἀρκεῖ νὰ φορῶ ἕνα Σταυρό! -Δεν πιστεύουν ὅμως στὸν Ἰησοῦν Χριστόν! Τότε ὁ Σταυρὸς δὲν εἶναι φυλαχτόν. Σήμερα ζητοῦν ἕνα φυλακτό, Ἅγια Λείψανα... δὲν πιστεύουν ὅμως! Τότε τὸ φυλακτὸ αὐτὸ παύει νὰ εἶναι φυλακτό. Ἡ στάσις ποὺ πῆραν ἀπέναντι στὸ φυλακτὸ εἶναι στάσις μαγική, ὅτι θὰ ἐνεργήσει τὸ φυλακτὸ κατὰ μαγικόν τρόπον, ἐνῶ αὐτὸ ποὺ συνδέει τὸν ἄνθρωπον τὸν πιστὸν μὲ τὸ φυλακτὸν εἶναι ἡ πίστις.

Ακόμη ἕνα τελευταῖο· κυκλοφοροῦν καὶ μαγικά φυλακτά, τὰ ὁποῖα δίνουν οἱ μάγοι καὶ οἱ μάγισσες καὶ ἔχουν μέσα κοκκαλάκια ἀπὸ νυχτερίδες, δόντια ἀπὸ ζῶα, νύχια, τρίχες... καὶ τὰ φοροῦν οἱ ἄνθρωποι αὐτὰ γιὰ νὰ φυλάγονται ἀπὸ τὰ κακά. Προσέξτε! Μὴ σᾶς δώσει ποτὲ φυλακτὸ μάγος ἢ μάγισσα -οὔτε ποτὲ νὰ πᾶμε σ᾿ αὐτὲς τὶς πόρτες ποτέ. Ὅταν σᾶς δίνουν φυλακτό, ἐρωτήστε τὴν προέλευσι τοῦ φυλακτοῦ· μὴν ἔχετε τὴν εὐκολία νὰ βάλετε φυλακτό.

Φορᾶτε ὅλοι Σταυρό, πιστεύετε σ᾿ Αὐτὸν ποὺ πάνω του σταυρώθηκε, καὶ θὰ εἶναι τὸ μεγάλο μας φυλακτό.

21η ομιλία στην κατηγορία " Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ". (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)

Απομαγνητοφώνηση : Ἱερὰ Μονὴ Ξενοφῶντος.

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

Όλες οι ομιλίες ~4.487~ του μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/4487.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=0

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Γιατί αἰσθανόμαστε κάποιες φορές τόν ἑαυτό μας ἄδειο καί σέ μοναξιά;

†. Γιατί μερικὲς φορὲς αἰσθανόμαστε τόσο ἄδειοι, καὶ τόση μοναξιά;

Εἶναι μία εἰδικὴ κατάστασις ποὺ ζεῖ κάποιος ἄνθρωπος, μάλιστα ἔφηβος. Πολλὰ τέτοια φαινόμενα ἔχει ἡ ἐφηβική ηλικία, ποὺ τὰ αἴτια εἶναι ἀνεξερεύνητα· δὲν μπορεῖ κανεὶς νὰ βρεῖ εὔκολα τὴν αἰτία, γιατί αἰσθάνεται ἔτσι. Ἐξ οὗ καὶ ἡ ἀπορία.

Κατ᾿ ἀρχάς, ἡ μοναξιά αὐτὴ καὶ τὸ ἄδειασμα τῆς ψυχῆς μας ὀφείλεται στὴν ἀπουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος εἶναι βεβαίως ὁ ἄνθρωπος ποὺ δὲν ἔχει τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, γι᾿ αὐτὸ αἰσθάνεται ἄδειος. Αὐτὸ τὸ ὑπογραμμίζω, γιατὶ αὐτὸ ποὺ πάντοτε ἔχει ἀνάγκη ὁ κόσμος, καὶ στὴν ἐποχή μας πέρα καὶ πάνω ἀπὸ ὅλα, εἶναι ἡ παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἡ Χριστιανικὴ ζωὴ πρέπει νὰ μᾶς φτάσει νὰ ἀποκτήσουμε τὸ Ἅγιον Πνεῦμα. Ὁ Χριστὸς γι' αὐτὸ ἦλθε στον κόσμο γιὰ νὰ ἔλθει τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, νὰ γίνουμε Πνευματοφόροι, νὰ μᾶς πληρώσει, νὰ μᾶς γεμίσει μὲ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, νὰ ἐπαναλαμβάνεται ἡ Πεντηκοστή διαρκῶς. Αὐτὸ βεβαίως τὸ ἀγνοοῦμε καὶ εἶναι μία παρεκτροπὴ ἀπὸ τὴν ζωὴ ποὺ ζοῦμε. «Πνευματική ζωή» σημαίνει ζωὴ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Ὅταν δὲν ζῶ τὴν ζωὴ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὅταν ἀπουσιάζει τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, εἶναι φυσικὸν νὰ αἰσθάνομαι τὸν ἑαυτόν μου ἄδειον, μία μοναξιά. Μπορεῖτε νὰ μοῦ πεῖτε ὅτι ὅταν βαπτισθήκαμε, πήραμε τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, ὅταν χρισθήκαμε, πήραμε τις δωρεὲς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος· πότε λοιπὸν φεύγει τὸ Ἅγιον Πνεῦμα; -Ναί, τὰ πήραμε, ἀλλὰ αὐτὰ μένουν ἀνενέργητα ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἁμαρτάνει, δηλαδὴ δὲν ἀξιοποιεῖ τὴν παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καὶ ἀπομονώνει τὸν Ἅγιον Πνεῦμα. Ἔτσι αἰσθανόμαστε ἄδειον τὸν ἑαυτόν μας ὅταν ἁμαρτάνουμε καὶ ὅταν κενοδοξούμε. Γίνεται ἕνας φαύλος κύκλος ποὺ πρέπει νὰ τὸν σπάσουμε: κενοδοξῶ σημαίνει ὅτι ζητῶ μιὰ δόξα κούφια, μιὰ ματαία δόξα.

Ἐπὶ παραδείγματι νὰ μοῦ ποῦν ὅτι εἶμαι ὡραῖος, ὅτι εἶμαι μοντέρνος, νὰ μοῦ ποῦν ὅτι ἔχω κοσμήματα πανάκριβα, ὅτι φορῶ ροῦχα διαλεγμένα μετὰ πολλῆς προσοχῆς, ὅτι ἔχω γνῶσι, ὅτι «γυαλίζω» ἐπιτέλους! Ὅλα αὐτὰ εἶναι κούφια γιατὶ θὰ περάσουν· μπορῶ νὰ τὰ χάσω ἀπὸ μιὰ στιγμὴ στὴν ἄλλη. Ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ ἔχουν ἀρρωστήσει, ἀπὸ κάποια ἀρρώστεια, καὶ ἀλλοιώνονται σ' ὅλο τους τὸ σῶμα. Ἔχω δεῖ ἄνθρωπο, 27 περίπου χρόνων, παντρεμένος, πρὸ πολλῶν ἐτῶν, μὲ καρκίνο στὸ συκώτι, καὶ ἦταν στὴν κλινική· εἶχα δὲ πολὺν καιρὸ νὰ τὸν δῶ. Ὅταν τὸν εἶδα ἦταν ἀδύνατον νὰ τὸν γνωρίσω· αὐτὸ ποὺ λέμε «πετσὶ καὶ κόκκαλο», ἦταν στὴν κυριολεξία· τὸ πετσὶ κόλλησε στὸ κόκκαλο· δὲν ὑπῆρχε σάρκα, μόνον τὰ ἀφτιά του ποὺ ἔδειχναν πολὺ μεγάλα, γιατὶ εἶχε μικρύνει τὸ πρόσωπο. Ἔμεινα ἐνεὸς κοιτάζοντάς τον! Ἔπαθα ὅ,τι ἔπαθαν οἱ φίλοι τοῦ Ἰώβ· μιὰ ἑβδομάδα δὲν μποροῦσαν νὰ μιλήσουν ἀπὸ τὴν ἔκπληξί τους, βλέποντας τὸ κατάντημα τοῦ φίλου τους, τοῦ Ἰώβ.

-Καυχιέσαι ὅτι εἶσαι ὄμορφος!

-Τὰ χάνεις πολὺ γρήγορα αὐτά!

-Καυχιέσαι ὅτι εἶσαι ἔξυπνος!

-Γλυστρᾶς στο δρόμο, χτυπᾶς τὸ κεφάλι σου, παθαίνεις ἕνα ἐγκεφαλικό καὶ γίνεσαι κλασικὸς βλάκας! Μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα! Φοβερόν!

Μὲ τὴν κενοδοξία ὁ ἄνθρωπος ξεκινᾶ νὰ προβάλει τὸν ἑαυτόν του· τότε ὅμως τὸ Ἅγιον Πνεῦμα φεύγει, («Ὁ Θεὸς ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται»), καὶ σὲ λίγο τὸ κενὸν μεγαλώνει περισσότερο, καὶ τότε βλέποντας τὸ κενὸν νὰ ὑπάρχει μέσα του, σπεύδει (ὁ κενόδοξος) να παρουσιασθεῖ καὶ νὰ προβληθεῖ ἀκόμη περισσότερο, γιὰ νὰ γεμίσει τὸν κενὸ χῶρο τῆς ψυχῆς, καὶ ἀκόμη περισσότερο αἰσθάνεται τὸ κενό, γιατὶ ἀκόμη πιὸ πολὺ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ ἀπέρχεται, καὶ γίνεται ἕνας φαῦλος κύκλος. Αὐτὸ θὰ ξεπερασθεῖ ἂν ὁ ἄνθρωπος ταπεινωθεῖ, νὰ ξαναγυρίσει τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, καὶ νὰ αἰσθανθεῖ μέσα του ὅτι γέμισε. Ἀλλὰ δὲν τὸ καταλαβαίνει ὁ ἄνθρωπος. Ὅπως ἐκεῖνος ποὺ προσπαθεῖ νὰ ξεδιψάσει μὲ ἁλατισμένο νερό· ὅσο πίνει, τόσο ἡ δίψα του γίνεται μεγαλυτέρα.

Ακόμη, αὐτὸ τὸ κενὸ στὴν ψυχὴ μποροῦμε νὰ τὸ νιώσουμε ὅταν ἔχουμε μιὰ ἀπεριόριστη εξωστρέφεια. Εξωστρέφεια ἐννοεῖται ὅταν μιλοῦμε πολύ, φλυαροῦμε, γελᾶμε πολύ, λέμε πολλὰ ἀστεῖα, ὅταν ἔχουμε πολλὰ συναπαντήματα, σχέσεις, ἐπισκέψεις, κόσμος, χαιρετοῦρες... Ὅλα αὐτὰ στὸ τέλος ἀδειάζουν τὴν ψυχή. Ἕνας ἄνθρωπος, ποὺ μπορεῖ νὰ παρατηρεῖ τὸν ἑαυτόν του, θὰ ἰδεῖ ὅτι ὕστερα ἀπὸ πολλὰ γέλια καὶ ἀνέκδοτα, ἂν μάλιστα κατηγορήσει, ἢ ἔχει πεῖ ἀστεῖα καὶ ἀνέκδοτα βρώμικα, καὶ ἔχει λίγη συνείδησι στην ψυχή του, ἔχει λίγη αὐτογνωσία, θὰ αἰσθανθεῖ ὅτι αὐτομάτως ἄδειασε. Μερικές φορὲς τὸ λέμε -ἂν ἔχουμε μια αἴσθησι- ὅτι «αἰσθάνθηκα τὴν Χάρι τοῦ Θεοῦ νὰ φεύγει». Βεβαίως φεύγει παροδικά, εκείνη την στιγμή· ὅταν συνέλθω, ξαναγυρίζει ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ.

Συνεπῶς γιὰ νὰ αἰσθανόμαστε την ψυχή μας πάντα καινούργια, πάντα γεμάτη καὶ χωρὶς κενό, πρέπει νὰ μένουμε μὲ τὸν Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ νὰ ἔχουμε την Θεωρία. Θεωρία σημαίνει νὰ τὸν σκέπτομαι ἐν παντὶ τόπῳ καὶ χρόνῳ. Φαίνεται παράξενον, ἀλλὰ ὅταν κάποιος ἔχει παιδαγωγηθεί, μπορεῖ νὰ τὸν σκέπτεται πάντα. Ὁ Χριστὸς βρίσκεται μέσα στοὺς λόγους τῶν ὄντων· ὅταν βλέπουμε τὴν δημιουργία, ἐκεῖ βλέπουμε νὰ εἶναι ἡ σφραγίδα τοῦ Θεοῦ Λόγου, τῆς Σοφίας τῆς ἐνυποστάτου, καὶ τότε χαιρόμαστε, ἀπὸ ἕνα λουλούδι ποὺ θὰ κοιτάξουμε, μέχρι ἕνα ἀστέρι. Ακόμη, ὅταν εἶμαι στὴν ἐπιστήμη, ἐκεῖ μποροῦμε νὰ βλέπουμε τὰ ὄντα καὶ τὶς σχέσεις τῶν ὄντων, καὶ ἐκεῖ ὁ πνευματικὸς ἄνθρωπος ζεῖ τὶς σχέσεις τῶν ὄντων, δηλαδὴ τὶς αἰτίες τῶν ὄντων, μέσα στὶς ὁποῖες βρίσκει τὴν ἀρχικὴ αἰτία τῶν ὄντων, τον Λόγον τῶν λόγων τῶν ὄντων.

Μετά, τὸν Θεὸν τὸν βρίσκει μέσα στὴν ἱστορία. Βλέπει πῶς κινοῦνται οἱ ἄνθρωποι, πολέμους, καταστάσεις περίεργες σε πρόσωπα καὶ λαούς. Βλέπει πῶς μπαίνει ὅτι Θεὸς ἐκεῖ καὶ τὸ μελετᾶ. Ἀκόμη βλέπει τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν στὴν Ἀποκάλυψι, στὸ Εὐαγγέλιο. Ἔχει δηλαδὴ τὴν διαρκή θεωρία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Θεωρίας ὄψις < βλέπω τὸν Ἰησοῦν Χριστόν. Μπορεῖ ἀκόμη καὶ στὴν προσευχή.

Ακόμη, ὅταν ἡ καρδιὰ δὲν ἔχει ὑποστεῖ κάθαρσι αἰσθανόμαστε ἄδειον τὸν ἑαυτόν μας. Μερικοί λέγουν - Δεν κάνω καμμιὰ ἁμαρτία! δὲν πῆγα ἐκεῖ ποὺ δὲν πρέπει, οὔτε ἔκανα ἐκεῖνο ποὺ δὲν πρέπει νὰ κάνω. Δὲν εἶναι ἀρκετό! Πρέπει νὰ ἔχω κάθαρσι τῆς καρδιᾶς. Δεν πρέπει κἂν νὰ ἐπιθυμῶ τὸ κακό, κἂν νὰ τὸ σκέπτομαι! Εἶναι μιὰ δύσκολη δουλειά, καὶ ὄχι εὔκολη· εἶναι μία ισοβία προσπάθεια τοῦ ἀνθρώπου, ἰσοβία ἄσκησις. Ὁ Χριστὸς λέγει· «Μακάριοι οἱ καθαροὶ τῇ καρδίᾳ ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται», θὰ δοῦν αὐτοὶ τὸν Θεόν. Θὰ τὸν δοῦν ἀπὸ τὴν παροῦσα ζωή· φθάνει νὰ πεῖ ὁ Ἅγιος Συμεὼν ὁ νέος θεολόγος· «Ἂν δὲν δεῖς τὸν Θεὸν ἀπὸ τὴν παροῦσα ζωή, οὔτε ἐκεῖ θὰ τὸν δεῖς», καὶ αὐτὸ πετυχαίνεται μὲ τὴν κάθαρσι τῆς καρδίας. Ὅμως, οὔτε ἡ κάθαρσις εἶναι ἀρκετή· αὐτὴ εἶναι τὸ μέσον! Μπορεῖ νὰ καθαρίσει μὲν ἡ καρδιά, ἀλλὰ πρέπει νὰ γεμίσει ἀπὸ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, τὴν παρουσία τοῦ Θεοῦ.

Ἔχουμε πολλὴ δουλειά! Πολλοὶ λέγουν· -Νὰ δὲν πῆγα, ὅπως μοῦ εἴπατε στο πάρτυ! Το λαχταρᾶς ὅμως! Τὸ σκέπτεσαι! Δὲν πηγαίνεις, δὲν ἔχεις φίλο/φίλη, δὲν κάνεις τοῦτο ἢ ἐκεῖνο, δὲν ζεῖς κατὰ τὰ διατάγματα τῆς μόδας, ὅμως τὰ λαχταρᾶς! Ἡ καρδιά σου δὲν εἶναι στὴν πορεία τῆς καθάρσεως!

Τέλος, κάποτε αἰσθάνεται ὁ πνευματικὸς ἄνθρωπος μόνος του, μιὰ μοναξιά, τὴν καρδιά του σὰν ἄδεια, ὄχι γιατὶ ἄλλο, ἀλλὰ γιὰ λόγους παιδαγωγικοὺς τοῦ Θεοῦ· ἀπουσιάζει ὁ Θεὸς γιὰ νὰ ἔρθει ἡ ψυχὴ νὰ τὸν ἀναζητήσει, νὰ δημιουργήσει ἀνάγκη νέας προσκλήσεως, καὶ ἔτσι νὰ δημιουργηθεῖ στὸν ἄνθρωπο μιὰ εὐκαιρία μιᾶς πνευματικῆς ὡριμότητος. Μην ξεχνοῦμε ὅτι τὰ σκαλοπάτια τῆς ὡριμότητος τὰ ἀνεβαίνουμε μὲ ἀντίστοιχες ἀπουσίες τοῦ Θεοῦ. Αἰσθάνομαι μιὰ πληρότητα· κάποια στιγμὴ αἰσθάνομαι ὅτι δὲν ἔχω πληρότητα, ἀλλὰ γιὰ λόγους παιδαγωγικούς· ὄχι τιμωρητικούς· γιὰ λόγους ωριμότητος. Θεέ μου ποῦ εἶσαι; Σὲ ἀναζητεῖ ἡ ψυχή μου. Τότε ἐπανεμφανίζεται ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ· αὐτὴ τὴν δευτέρα φορά, ἡ ψυχή, ἔχοντας τὴν ἐμπειρία τῆς ἀπουσίας τοῦ Θεοῦ, μπαίνει σε μία καινούργια εμπειρία παρουσίας τοῦ Θεοῦ, καὶ ἔτσι δημιουργεῖται, σ᾿ αὐτὲς τὶς ἀλλεπάλληλες απουσίες τοῦ Θεοῦ, ἀλλεπάλληλες ἐμπειρίες ὡριμότητος τῆς πνευματικῆς ζωῆς.

Αὐτὸς εἶναι ἕνας τρόπος πνευματικῆς προκοπής.

20η ομιλία στην κατηγορία " Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ". (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)

Απομαγνητοφώνηση : Ἱερὰ Μονὴ Ξενοφῶντος.

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

Όλες οι ομιλίες ~4.487~ του μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/4487.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=0

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Εἶναι τό κάπνισμα ἁμαρτία;

†. Τὸ κάπνισμα εἶναι ἁμαρτία; Ἂν ναί, γιατί; ἐκτὸς ἀπὸ λόγους ὑγιείας ποὺ γνωρίζω.

Ἔχετε δεῖ τσιγάρα στην ζωή σας; ἔχετε πιάσει κανένα κουτί; τὸ ἀνοίξατε; τυχόν, ἔφθασε μέχρι τὸ στόμα...;

Μόλις ἐχθὲς μοῦ ἔλεγε κάποιος, κάπου τὸ διάβασε, ἀπὸ μιὰ στατιστική, ἴσως καὶ ἀπὸ τὴν ἐπαρχία, ὅτι τὸ 92% τῶν μαθητῶν τοῦ γυμνασίου, κάπνισαν ἢ καπνίζουν. Συντριπτικὸς ἀριθμός! Ἄρα τὰ ἔχουμε δεῖ τὰ τσιγάρα.

Εἶναι ἕνα φυτό, τὸ καλλιεργοῦμε καὶ στὴν Ἑλλάδα, καὶ πιθανὸν οἱ γονεῖς σας νὰ ἔχουν χωράφια με καπνό. Εἶναι φυτὸν ἐτήσιον, ἔχει πλατιά φύλλα, τὰ ξεραίνουμε, τὰ παίρνουν οἱ βιομηχανίες, τοὺς δίνουν τὸ σχῆμα τοῦ τσιγάρου, τὰ παίρνουμε, βάζουμε μία φωτιὰ ἐκεῖ, τό «ντουμανιάζουμε», καὶ ἀρχίζουμε νὰ βάζουμε τὸν καπνὸν μέσα μας! Σίγουρα, ἂν ἕνας ἀρχαῖος σηκωνόταν ἀπὸ τὸν τάφο του καὶ ἔβλεπε νὰ καπνίζουν οἱ ἄνθρωποι, θὰ τοῦ φαινόταν τὸ πιὸ παράξενο πράγμα. Δηλαδή γίνεται μαγκαλάκι ὁ ἄνθρωπος! Μόνον τὸ φουγάρο τοῦ λείπει· γιατὶ ἔλεγε εὐφυέστατα κάποιος· ἂν ὁ Θεὸς μᾶς ἔκανε νὰ καπνίζουμε, θὰ ἔβαζε πάνω στο κεφάλι μας καὶ μία καπνοδόχον!

Καὶ ὅμως! ἐπειδὴ συνηθίσαμε αὐτὸ τὸ περίεργον φαινόμενον, σήμερα δὲν μᾶς κάνει ἐντύπωσι. Δεῖτε μὲ παρθενικὰ μάτια, μὲ «ἐξ ἀντικειμένου» μάτια, μὲ μάτια ἑνὸς ἀρχαίου παρατηρητοῦ· τὸ φαινόμενον θὰ σᾶς φανεί παράξενον! Νὰ βάζει ὁ ἄνθρωπος φωτιὰ σ᾿ ἕνα φυτό, καὶ νὰ ρουφάει τὸν καπνόν! Πολύ περίεργον φαινόμενον!

Ὁ καπνὸς ἦρθε ἀπὸ τὴν Ἀμερικήν. Καλλιεργήθηκε για πρώτη φορά εἰς τὴν Ισπανίαν καὶ μετὰ εἰς τὴν Γαλλίαν. Ἔχει ἕνα δηλητήριο την νικοτίνη. Δόθηκε τὸ ὄνομα αὐτὸ πρὸς τιμὴν ἑνὸς Γάλλου ποὺ καλλιεργοῦσε τὸ φυτό αὐτό, καὶ λεγόταν Νικό· Νικότ (ἀλλὰ δὲν προφέρεται τὸ τοῦ γιατὶ δὲν ἔχει ἔψιλον στὸ τέλος). Αὐτὸς μελέτησε καὶ καλλιέργησε το φυτό αὐτό. Ἀστραπιαίως, παρὰ τὶς ἐπιφυλάξεις τῶν λαῶν ἔναντι τοῦ πράγματος αὐτοῦ, διεδόθη σ᾿ ὅλον τὸν κόσμον. Στὴν Περσία ἐπὶ παραδείγματι, ἐκεῖνος ποὺ θὰ κάπνιζε, κατεδικάζετο εἰς θάνατον. Βεβαίως τώρα ὅλοι καπνίζουν.

Κατ᾿ ἀρχὰς τὸ κάπνισμα συνεδέθη μὲ τὸ ἦθος (ἐρχόμαστε στὴν ἀπάντησι τοῦ ἐρωτήματος). Παλαιά, ὅταν βλέπαμε ἕνα παιδί, μαθητή γυμνασίου ἢ λυκείου, μᾶς ξένιζε. Γιὰ νὰ καπνίσει κάποιος, στὰ χρόνια μου, ἔπρεπε νὰ κατεβεί στὰ τρίσβαθα τῆς γῆς! Νὰ τὸν δεῖ κανεὶς καθηγητής νὰ καπνίζει; -Πώ, πώ, πώ! Αποβολή! Πήγαιναν νὰ καπνίσουν στὰ ἀποδυτήρια, στὰ ἀποχωρητήρια, καὶ στὰ 500, 1.000 παιδιά, ἐκεῖνα ποὺ θὰ κάπνιζαν, 5 παιδιά... θὰ ἦταν ζήτημα. Ὅταν βλέπαμε ἕνα παιδὶ νὰ καπνίζει, συνδέαμε τὸ γεγονὸς μὲ τὸ ὅλο του ἦθος. Ὅτι μπορεῖ ὁ πατέρας του νὰ κάπνιζε, ἀλλὰ δὲν κάπνιζε κανένα παιδὶ γιατί κάπνιζε ὁ πατέρας του. Το τσιγάρο δὲν τὸ μαθαίναμε ἀπὸ τὸν πατέρα μας, ἀλλὰ κάπνιζε κανένα παιδί γιατὶ ἔκανε κακὴν συναναστροφή. Ἂν βλέπαμε κανένα παιδὶ νὰ καπνίζει λέγαμε· τὸ παιδὶ αὐτὸ δὲν ἔχει καλὲς παρέες, συνεπῶς ἔχει καὶ ἄλλα στὸ ἐνεργητικό του ποὺ εἶναι δυσάρεστα· δὲν «πάει καλά» τὸ παιδί· τὸ ἦθος του ἀρχίζει νὰ φθείρεται, νὰ χαλάει. Εθεωρεῖτο ἀγενές, ἀπρεπές, ἀνήθικο νὰ βλέπεις ἕνα παιδί, ἕναν νέο νὰ καπνίζει. Μάλιστα μπροστὰ στὸν πατέρα του, καθηγητή του, δάσκαλό του, ἀδιανόητον πράγμα.

Αὐτὸ δὲν παύει καὶ σήμερα, νὰ συνδέεται μὲ τὸ ἦθος· ἂν δῶ κάποιον σήμερα (μὴν μοῦ πεῖτε ὅτι εἶμαι ἀπὸ καμμιὰ παλιὰ ἐποχή) νὰ καπνίζει, θὰ πῶ· «τὸ παιδὶ αὐτὸ δὲν πάει καλά!» Ὅσα ἐπιχειρήματα σωρεύσει ὅτι πάει καλά, «Ὄχι, δεν πάει καλά». Πολὺ παραπάνω ἂν εἶναι κορίτσι.

Ἡ ἐρώτησις λέει· «εἶναι ἁμαρτία;» Τὸ τσιγάρο, ἔχοντας τὸ δηλητήριον τῆς νικοτίνης, δημιουργεί προβλήματα στὴν ὑγιεία (πέρα ἀπὸ τὰ προβλήματα τοῦ ἤθους). Ἡ νικοτίνη δηλητηριάζει τὸ αἷμα καὶ ὑφίσταται ζημιὰ ἡ καρδιά· γι' αὐτὸ ἔχουμε πολλὲς καρδιοπάθειες, καὶ ἂν ἕνας εἶναι καρδιοπαθής, καὶ πάει στὸν γιατρό, θὰ τοῦ πεῖ ὁ γιατρὸς νὰ μὴν καπνίζει. Ακόμη, παράγει πίσσα. Στὴν πίπα βάζουν φίλτρο καὶ μαζεύουν τὴν πίσσα, ποὺ εἶναι καρκινογόνος. Ὡς καρκινογόνος οὐσία, ἔχουμε καρκίνο τῆς γλώσσης, τοῦ φάρυγγος, τοῦ οἰσοφάγου, τῶν πνευμόνων. Ἔχουμε επίσης κίνδυνο καρκίνου τῆς οὐροδόχου κύστεως, καὶ ὅταν ρώτησα «ἀπὸ ποῦ καὶ ὡς ποῦ καὶ γιατί», μοῦ εἰπώθηκε· Ἡ πίσσα κυκλοφορεῖ μέσα στὸ αἷμα (καπνίζω καὶ πάει στοὺς πνεύμονες, καὶ οἱ πνεύμονες ἐκθέτουν τὸ αἷμα, οὕτως εἰπεῖν, γιὰ νὰ πάρουν ὀξυγόνο), ποὺ γιὰ νὰ καθαρισθεῖ, περνᾶ ἀπὸ τὰ νεφρά· τὰ νεφρά συγκρατοῦν (ὡς διυλιστήρια ποὺ εἶναι) καὶ τὴν διοχεύουν μὲ τὰ οὖρα στὴν οὐροδόχο κύστην· παραμένοντας ἡ πίσσα ἐκεῖ, παρουσιάζει ἡ κύστις καρκῖνον.

Τρίτον στοιχεῖον· τὸ τσιγάρο παράγει μονοξείδιον τοῦ ἄνθρακος, τὸ ὁποῖον εἶναι δηλητήριον· καὶ ἐνῶ μιλοῦμε ὅτι τὸ περιβάλλον εἶναι μολυσμένο μὲ τὰ καυσαέρια, στην πραγματικότητα δημιουργοῦμε μολυσμένο περιβάλλον μόνοι μας. Αὐτὰ τὰ τρία, μονοξείδιον τοῦ ἄνθρακος, νικοτίνη καὶ πίσσα, δημιουργοῦν πάρα πολύ μεγάλη ζημιά στην ὑγιεία. Λέγεται ὅτι σὲ ὀκτὼ ποὺ παθαίνουν καρκίνο τῶν πνευμόνων, ὁ ἕνας δὲν καπνίζει, καὶ οί ἄλλοι εἶναι καπνισταί. Ὅποιος καπνίζει, λιγοστεύει ἡ ζωή του κατὰ 10 χρόνια. Ἂν ἦταν νὰ ζήσει 60, πεθαίνει στὰ 50, ἔξω ἀπὸ τὸ θέμα τῆς ἐκτάκτου ἀρρωστείας, καρκίνου καὶ καρδιοπαθείας.

Νὰ ποῦμε καὶ τὸ ἄλλο· ὅταν ἡ γυναῖκα καπνίζει· μέγας κίνδυνος! ἂν ἐγκυμονεῖ, θὰ πειραχθεῖ τὸ ἔμβρυο! Υπάρχει ἕνας σύλλογος, «Ὁ Ἅγιος Στυλιανός», μὲ τὴν περίπτωσι ἀπροσαρμόστων παιδιῶν, καὶ ἔχουν ἐκδόσει ἕνα φύλλο, στὸ ὁποῖο λέγουν ὅτι ἂν μία ἐγκυμονοῦσα καπνίζει, ὑπάρχει κίνδυνος τὸ παιδὶ νὰ βγεῖ σπαστικό. Σκεφθεῖτε νὰ ἔχεις ἕνα παιδί σπαστικό μιὰ ὁλόκληρη ζωή! ἀπὸ τὴν πιὸ ἐλαφρὰ μορφή, ἕως τὴν πιὸ βαρειά! Θα θέλατε νὰ ἔχετε σπαστικά παιδιά, γιατὶ ἡ γυναῖκα κάπνιζε ὅταν ἐγκυμονοῦσε; Θὰ πεῖτε· ἂς μὴν καπνίζει ὅταν ἐγκυμονεῖ! - Ὅταν κάπνιζε ἀπὸ μαθήτρια καὶ ἔγινε πάθος, ἐλᾶτε νὰ πεῖτε νὰ βγάλει τὸ πάθος αὐτό! Δεν βγαίνει γιατὶ μέσα τὸ τσιγάρο ἔχει... ναρκωτικό. Δεν λέγω γιὰ τὸ πρόσθετο ναρκωτικό· λέγεται, δὲν τὸ ξέρω· τὸ ἄκουσα, ὅτι αὐτὰ τὰ τσιγάρα Marlboro, τὰ ὁποῖα κατ' ἐξοχὴν ἀγοράζει ἡ νεολαία, ἔχουν πρόσθετο ναρκωτικό, γι᾿ αὐτὸ λέγει στην διαφήμησι· «ὅποιος καπνίζει, ξανακαπνίζει», ὅπως στὴν κόκα κόλα, ὅποιος πίνει, ξαναπίνει, γιατὶ ἔχει μέσα μικρὰ δόσι ναρκωτικοῦ! Ἐθίζεται λοιπὸν ὁ ὀργανισμός στα ναρκωτικά (καὶ ξαναγυρίζω στὸ προηγούμενο θέμα:) καὶ τὰ καημένα τα παιδιά, τί φταῖνε νὰ γεννηθοῦν ἀνώμαλα, σπαστικά;

Γιὰ νὰ ποῦμε τὸ ἄλλο· μέσα στὸ σπίτι, ὅταν καπνίζει ἡ μάνα καὶ ὁ πατέρας, «καπνίζουν» καὶ τὰ παιδιὰ ἀναπνέοντας τὸν καπνό, καὶ εἶναι βλαβερώτερο νὰ καπνίζεις τὸν καπνὸ τοῦ περιβάλλοντος, ἀπὸ τὸ νὰ κάπνιζες. Εἶχε βγάλει ἡ νομαρχία ἀφίσες, νὰ κάθεται ἕνα παιδάκι στὸ σκαμνάκι του τὸ παιδικό, καὶ νὰ ἔχει ἕνα τσιγάρο στο στόμα του. Λέγει λοιπὸν ἀπὸ κάτω· «Ὅταν ἐσεῖς καπνίζετε στὸ σπίτι, τὸ παιδί σας ἀναπνέει τὸν καπνόν, καὶ ἔτσι εἶναι ὡς νὰ καπνίζει».

Τώρα ἐρωτοῦμε· ἂν ἡ ὑγιεία φθείρεται (δὲν θὰ μιλήσουμε γιὰ τὸ ἦθος, γιατὶ θὰ πεῖτε ὅτι οἱ καιροὶ ἀλλάζουν, ὅτι ἐθεωρεῖτο μία πρόληψις τὸ πράγμα), ἂν ἡ ζωὴ συντομεύεται, εἶναι αὐτὸ θεληματικὴ αὐτοκτονία; - Οπωσδήποτε ναι! - Ἡ αὐτοκτονία, ἀφοῦ ἡ ζωὴ εἶναι δῶρον τοῦ Θεοῦ, δὲν εἶναι ἁμαρτία; -Ναί!

Συμπέρασμα· ὅταν καπνίζω, ἁμαρτάνω! ἁμαρτάνω στὸν Θεὸν γιὰ τὸν ἑαυτόν μου καὶ τὸ περιβάλλον μου. -Γιατί νὰ πεθάνω νέος, ἀφοῦ τὰ παιδιά μου περιμένουν ἀπὸ μένα; Γιατί ἡ κοινωνία νὰ μὲ χάσει, ἂν εἶμαι ἀξιόλογο πρόσωπο; Εἶναι σὰν νὰ λέμε στὸν Θεό· - Μᾶς ἔδωσες τὸ δῶρον τῆς ζωῆς καὶ τῆς ὑγιείας, καὶ ἐμεῖς, «σοῦ τὰ πετοῦμε πίσω, στὰ μούτρα». Φοβερόν!

Εἴπαμε γιὰ τὰ ναρκωτικὰ στὸ τσιγάρο. Ξέρετε ὅτι στὴν ἐποχή μας, ὁ μέγας, παμμέγιστος κίνδυνος εἶναι τὰ ναρκωτικά; Καὶ μάλιστα, αὐτὸς ὁ κίνδυνος δὲν ξέρουμε ποῦ θὰ φθάσει· ὡσὰν νὰ πλημμύρισε ἕνα ποτάμι καὶ δὲν ξέρουμε ἀπὸ ποῦ νὰ τὸ μαζέψουμε! -Τί νὰ κάνουμε; Διαφώτισι; -Τίποτε δεν κάνει. Ὅ,τι θέλετε πείτε· ἂντε... κάποιο παιδί... κάτι νὰ καταλάβει! Εἶναι τόσο δυνατὸ τὸ κλίμα τῆς ἐποχῆς, ὥστε τὰ παιδιὰ δοκιμάζουν καὶ ναρκωτικά. Παιδιὰ γυμνασίου καὶ λυκείου (ὄχι βεβαίως στὸ ποσοστὸ τοῦ 92%), ἤδη ἔχουν δοκιμάσει ναρκωτικά. Το ναρκωτικό, ἐπειδὴ ἐρεθίζει τὸ νευρικό σύστημα, ἀφήνει «μνήμη». Ὅπως ἕνα κομπιούτερ ἔχει μνήμη, πατάμε ἕνα κουμπὶ καὶ μᾶς ξαναφέρνει τὴν μνήμη πίσω. Ἂν ἕνα παιδί, μία μόνην φορὰ πῆρε ναρκωτικό, κανεὶς δὲν ἐγκυᾶται στὸ μέλλον ὅτι δὲν θὰ ἐπανέλθει. Καὶ τὸ τσιγάρο ἀφήνει «μνήμη»· κάποτε τὸ κόβεις, γιὰ δεκαετίες! κάπνιζες ὡς ἔφηβος, καὶ τώρα δὲν καπνίζεις· κάποια στιγμὴ στα 50 σου, στα 60 σου, κάτι σοῦ συμβαίνει, μία δυσκολία, καὶ τό «ξαναθυμᾶσαι»! πόσο περισσότερο το ναρκωτικών;

Ὅταν ἕνα παιδὶ καπνίζει, δημιουργεῖ «γέφυρα» μὲ τὰ ναρκωτικά· γέφυρα, ὄχι μὲ τὴν ἔννοια ὅτι θὰ τοῦ βάλουν μέσα ναρκωτικὸ καὶ νὰ ἀρχίσει νὰ ἀγαπᾶ τὰ ναρκωτικά, ἀλλὰ ὅτι τὸ τσιγάρο εἶναι εἰσαγωγὴ τῶν ναρκωτικῶν. Ἕνα παιδὶ ποὺ θὰ ἀρχίσει νὰ αἰσθάνεται τὶς ἡδονὲς αὐτές, τὸ τσιγάρο, δὲν θὰ δυσκολευθεῖ, αὔριο, νὰ χρησιμοποιήσει καὶ τὰ ναρκωτικά! Σὺν τοῖς ἄλλοις, λοιπόν, τὸ τσιγάρο εἶναι μία πρόσβασις, μία γέφυρα πρὸς τὰ ναρκωτικά.

Ἂν ἕνα παιδὶ κάπνισε, νὰ μὴν ξανακαπνίσει. Ἂν δὲν κάπνισε, νὰ λέγει· Θεέ μου, φύλαξέ με, ποτὲ νὰ μὴν καπνίσω!

19η ομιλία στην κατηγορία " Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ". (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)

Απομαγνητοφώνηση : Ἱερὰ Μονὴ Ξενοφῶντος.

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

Όλες οι ομιλίες ~4.487~ του μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/4487.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=0

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Σήμερα ζεῖ ὁ ἄνθρωπος τό «καθ’ ὁμοίωσιν» τῆς Ἁγίας Γραφῆς; Ἄν ὄχι, γιατί;

†. Σήμερα ὁ ἄνθρωπος συμφωνεί μὲ τὸ καθ᾽ ὁμοίωσιν τῆς Ἁγίας Γραφῆς; ἂν ὄχι, γιατί;

Ὁ ἄνθρωπος εἶναι πλασμένος κατ' εἰκόνα Θεοῦ, μὲ προορισμό να γίνει καθ᾽ ὁμοίωσιν. Τὸ κατ᾿ εἰκόνα εἶναι ἡ προίκα τοῦ ἀνθρώπου, τὸ δεδομένο, ἡ προϋπόθεσις· τὸ καθ᾽ ὁμοίωσιν εἶναι ὁ σκοπός. Ὁ Χριστιανισμὸς εἶναι ἐλπίδα, καὶ τὸ νόημα τῆς ὑπάρξεως δίδεται μόνον ἀπὸ τὸν Χριστιανισμόν, καὶ τὸ νόημα αὐτὸ εἶναι νὰ περάσω ἀπὸ τὸ κατ᾽ εἰκόνα στὸ καθ᾽ ὁμοίωσιν, ἢ δυνάμει τοῦ κατ᾿ εἰκόνα νὰ φθάσω στὸ καθ᾽ ὁμοίωσιν. Γι' αὐτὸ λέγει ὁ Χριστός «ἔσεσθε οὖν ὑμεῖς τέλειοι, ὥσπερ ὁ Πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς τέλειός ἐστιν», νὰ γίνετε τέλειοι ὅπως ὁ Πατέρας σας εἶναι τέλειος· δηλαδὴ νὰ φθάσετε νὰ πραγματώσετε τὸ καθ᾽ ὁμοίωσιν. Ἂν δὲν κατορθώσουμε τὸ καθ᾽ ὁμοίωσιν, δὲν μποροῦμε νὰ μποῦμε στὴν βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

Μὴν ἀπογοητευόμεθα ὅμως· μπορεῖ κανεὶς νὰ πεῖ· -Πῶς νὰ τὸ κάνω; -Σιγά, σιγά, μὲ τὴν Χάρι καὶ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Ὅπως ἕνα παιδὶ τοῦ δημοτικοῦ δὲν πρέπει νὰ ἀπογοητευθεῖ πῶς θὰ γίνει δικηγόρος καὶ γιατρός, καὶ πῶς θὰ διαβάζει ἐκεῖνα τὰ ὀγκώδη βιβλία, ἔτσι καὶ ἕνας ποὺ πρωτοβλέπει τὸν τρόπο τῆς πνευματικῆς ζωῆς, δὲν πρέπει νὰ ἀπογοητεύεται. Πρέπει νὰ φθάσουμε ἐκεῖ.

Ἐκεῖνος ποῦ ρωτά, αἰσθάνεται ὅτι σήμερα δὲν πραγματώνεται αὐτό, καὶ γι' αὐτὸ ἐρωτᾷ τὸ γιατί. Εἴπαμε ποιός εἶναι σκοπός μας. Ἡ ἱστορία, σὲ σχέσι μὲ τὴν ἀπορία μοιάζει μὲ τὸ νὰ σταθοῦμε σ᾿ ἕνα σταυροδρόμι, καὶ νὰ ρωτήσουμε πῶς θὰ πᾶμε ἐκεῖ ποὺ ζητοῦμε. Κάποιος βρίσκεται καὶ μᾶς λέγει· θὰ πάρετε τὸν δρόμον αὐτόν, καὶ θὰ πᾶτε ἐκεῖ, θὰ γίνει ἔτσι, θὰ βρεῖτε ἐκεῖνο κ.λπ. Ἐμεῖς λοιπὸν δὲν ξεκινοῦμε ἀλλὰ χαζεύουμε σ᾽ ἐκεῖνο τὸ σταυροδρόμι. Ὁ ἄνθρωπος μᾶς τὸ εἶπε· θὰ πᾶτε ἐκεῖ! Ἔτσι μοιάζει ἡ ἐποχή μας! δὲν θέλει νὰ βαδίσει τὸν δρόμον τοῦ καθ᾽ ὁμοίωσιν, ἀλλὰ τὸν δρόμο που θέλει ἐκείνη. Μὴν ξεχνᾶμε ὅτι γιὰ νὰ βαδίσει κανεὶς τὸν δρόμο τοῦ καθ᾽ ὁμοίωσιν, πρέπει νὰ ἔχει ἕνα πρότυπο. Νὰ ἔχει ἕνα πρότυπο ποὺ θὰ τοῦ μοιάσει. Σήμερα το πρότυπο τὸ ἔχουμε ξηλώσει· κάθε τι κατεστημένον δὲν μᾶς χρειάζεται. Εἶναι δυστύχημα ὅτι τὸν Θεὸν τὸν κάναμε κατεστημένον. Ἀπορῶ γιατὶ δὲν κάναμε καὶ τὸν ἥλιον κατεστημένο, καὶ τὸ νερό, καὶ τὸ ψωμί. Γιατί δὲν ἀκούστηκε ποτὲ ὅτι εἶναι κατεστημένο το ψωμί! «δὲν θὰ φᾶμε ξανά ψωμί»! κατεστημένον εἶναι ὁ ἥλιος, δὲν θέλουμε να ξαναβγεῖ, καὶ ἐπειδὴ ἐκεῖνος ἔχει τὴν ἀναίδειαν νὰ βγαίνει κάθε πρωί, ἐμεῖς θὰ πᾶμε να κρυφτοῦμε μέσα σὲ ὑπόγεια καὶ ποντικότρυπες, γιὰ νὰ μὴν τὸν βλέπουμε, ἐπειδὴ θὰ θέλαμε νὰ τὸν κρίνουμε καὶ νὰ τὸν θεωροῦμε κατεστημένον! Δὲν νομίζετε πῶς τὰ πράγματα εἶναι ἀνόητα; ἔ;

Κάναμε τὸν Θεὸν κατεστημένο, ὅτι ἀρκετὰ βασίλευσε στὴν ἀνθρωπότητα, καιρὸς νὰ τοῦ γκρεμίσουμε τὸ εἴδωλον! Βγάλαμε λοιπὸν τὸν Θεὸν καὶ μιλᾶμε γιὰ ἀθεΐα· λέμε ὅτι δὲν πιστεύουμε τίποτε! Ὄχι ὅτι δὲν πιστεύουμε στὸν Κύριον Ἰησοῦν, ἀλλὰ ὅτι δὲν πιστεύουμε σὲ τίποτε. –Βγάζοντας τὸ ὑπόδειγμα, εἶναι δυνατὸν νὰ μιλοῦμε γιὰ μίμησιν; Τὸ καθ᾽ ὁμοίωσιν εἶναι μίμησις τοῦ πρωτοτύπου. Ἐγὼ εἶμαι τὸ ἀντίτυπον καὶ πρέπει νὰ ὁμοιάσω τοῦ πρωτοτύπου.

-Μά, δὲν ὑπάρχει πρωτότυπον τὸ πετάξαμε! Πρέπει να γυρίσουμε πίσω στὸ πρωτότυπον. Ἔτσι θὰ καταξιώσουμε τὴν ὕπαρξί μας, θὰ βρεθοῦμε στὴν βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

-Γιατί βγάλαμε τὸν Θεόν; -Τὸν βαρεθήκαμε! Ποιός εἶπε ὅτι βαρέθηκα νὰ τρώω ψωμί; Ποιός εἶπε ὅτι βαρέθηκα νὰ ἀναπνέω; Κάτι συμβαίνει ἐδῶ. Υπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ λέγουν «βαρέθηκα νὰ τρώω»· εἶναι οἱ ἄρρωστοι. Πηγαίνετε σ' ἕναν ἄρρωστο το καλύτερο φαγητό· δὲν μπορεῖ! Τὸ βλέπει ἀλλὰ ἀναγουλιάζει, αἰσθάνεται ἄσχημα. Δεν νομίζετε ὅτι καὶ ἡ ἐποχή μας εἶναι ἄρρωστη, καὶ μάλιστα βαρειά, ὅταν φθάνει ἔτσι νὰ σκέπτεται καὶ ἔτσι νὰ κινεῖται; Ναί, εἶναι ἄρρωστη.

Ἐσεῖς ποὺ ἀκοῦτε λόγον Θεοῦ θὰ πρέπει νὰ προσέχετε πολὺ νὰ μὴν ἀρρωστήσετε. Ὅλοι μποροῦμε νὰ ἀρρωστήσουμε, ὄχι τις συνηθισμένες ἀρρώστειες, ἀλλὰ νὰ φθάσουμε νὰ εἰποῦμε ὅτι καὶ ὁ Θεὸς εἶναι ἕνα κατεστημένο. Μὴ γένοιτο. Ἂς προσέξουμε μέσα σ᾿ αὐτὴν τὴν λοιμώδη κατάστασι να διατηρήσουμε ὑγιεία.

18η ομιλία στην κατηγορία " Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ". (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)

Απομαγνητοφώνηση : Ἱερὰ Μονὴ Ξενοφῶντος.

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

Όλες οι ομιλίες ~4.487~ του μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/4487.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=0

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Καύση ἤ ταφή τῶν νεκρῶν;

†. Δὲν εἶναι προτιμότερον νὰ καῖμε τοὺς νεκροὺς παρὰ νὰ τοὺς θάβουμε; Θὰ υἱοθετοῦσε εὔκολα ἡ Ἐκκλησία ἕναν τέτοιον νόμον;

Εἶναι πανάρχαιον καὶ πανανθρώπινον ἔθος, συνήθεια, ἡ ταφὴ τῶν νεκρῶν καὶ ὄχι ἡ καῦσις. Εἶναι συνήθεια ὅλων τῶν λαῶν, ὅλων τῶν ἐποχῶν. Εἶναι δὲ καὶ φυσικοτέρα· κάτι ποὺ δὲν ζεῖ πιὰ πάνω στὴν γῆ, ἀποσυντίθεται, εἴτε θάπτεται, εἴτε πάνω στην επιφάνεια τῆς γῆς ἀποσυντίθεται. Ἡ καῦσις δὲν εἶναι φυσικὴ πράξις. Παρὰ ταῦτα, ἡ καῦσις χρησιμοποιήθηκε ἀπὸ μερικούς λαοὺς πολὺ ἀργότερα. Οἱ αἰγύπτιοι ἐπὶ παραδείγματι, ποτὲ δὲν ἔκαιον τοὺς νεκρούς των. Εἶναι γνωστὸν ποὺ τοὺς βρίσκουμε σήμερα, μουμιοποιουμένους, ταριχευμένους, συντηρημένους. Καὶ εἰς τοὺς Ἕλληνας δὲν ὑπῆρχε καῦσις, ἐκτὸς μερικῶν περιπτώσεων. Δὲν ἔχουμε συνήθως καῦσιν, ἀλλὰ ταφήν (συνήθως).

Στοὺς Χριστιανοὺς ἐπικρατεῖ ἡ ταφή, ὄχι διότι μόνον ὁ Χριστὸς ἐτάφη, ἢ ὅτι θὰ ἐμποδισθεῖ μὲ τὴν καῦσιν ἡ ἀνάστασις τῶν νεκρῶν (θὰ ἦταν ἀστεῖο νὰ νομίζει κανεὶς ὅτι ἂν καύσουμε ἕναν νεκρό, αὐτὸς δὲν θὰ ἀναστηθεῖ! Ἡ Ἀποκάλυψι (η' 14) λέγει· «Καὶ ἔδωκε ἡ θάλασσα τοὺς νεκρούς, τοὺς ἐν αὐτῇ, καὶ ὁ θάνατος καὶ ὁ ᾅδης ἔδωκαν τοὺς νεκροὺς τοὺς ἐν αὐτοῖς». Καὶ ἡ φωτιὰ θὰ δώσει πίσω τὰ σώματα, καὶ τὸ νερὸ θὰ δώσει πίσω τὰ σώματα. Μ' ἄλλα λόγια, τὸ σῶμα ὡς ὕλη, δὲν χάνεται. Τώρα, πῶς θὰ μαζέψει ὁ Θεὸς αὐτὴν τὴν ὕλην νὰ ἐπανασυστήσει τὸ ἀνθρώπινον σῶμα, εἶναι θέμα τῆς σοφίας του, τῆς ἀγάπης καὶ τῆς δυνάμεώς του.

Ὅμως, ἡ ταφὴ μᾶς φέρνει εἰκονικῶς πιὸ κοντὰ στὴν πίστι τῆς ἀναστάσεως τῶν νεκρῶν. Στὰ κόλυβα βάζουμε σιτάρι. Γίνεται γιὰ νὰ μᾶς θυμίσει τὴν ἀνάστασι τῶν νεκρῶν· ὅπως τὸ σιτάρι πέφτει στὴ γῆ καὶ φυτρώνει καὶ βγαίνει κάτι ἄλλο, ἔτσι «σπείρεται ἐν φθορᾷ», λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, «ἐγείρεται ἐν ἀφθαρσίᾳ», δηλαδὴ ἀναστήνεται ὁ ἄνθρωπος ἄφθαρτος. Ὅταν λέμε «εἰκονικῶς» ἐνοοῦμε ὅτι εἶναι ἕνα σύμβολο, ὅτι εἶναι μία εἰκόνα· θάπτουμε τὸν νεκρὸν καὶ λέμε ὅτι θὰ ἀναστηθεῖ, γι᾿ αὐτὸ λέμε καὶ τὸ ρῆμα «κοιμοῦμαι», ἀντὶ τὸ πεθαίνω ἢ πέθανα. Δὲν λέμε «νεκροταφεῖον», αλλά «κοιμητήριον». Ἐκεῖνος ποὺ κοιμᾶται, δὲν εἶναι καμμένος, ἀλλὰ θὰ ξυπνήσει. Γιὰ λόγους εἰκόνος, παραστάσεως, συμβόλου τῆς ἀναστάσεως τῶν νεκρῶν, θάπτονται οἱ νεκροί. Τὴν καῦσιν προκρίνουν οἱ πανθεϊσταὶ καὶ αὐτοὶ ποὺ ἀντίκεινται εἰς τὴν ἀνάστασιν τῶν νεκρῶν. Σᾶς θυμίζω δύο πρόσωπα, ἕλληνες. Τον Δημήτριο Μητρόπουλο, διευθυντή ὀρχήστρας, ποὺ ἴσως ἀκοῦτε κλασσική μουσική δική του, καὶ ἡ Μαρία Κάλας, αὐτὴ ἡ τραγουδίστρια. Αὐτοὶ ἄφησαν στην διαθήκη τους νὰ τοὺς καύσουν. Αὐτὸ ἀντίκειται εἰς τὸ ὀρθόδοξον δόγμα περὶ τῆς ἀναστάσεως τῶν νεκρῶν. Ὄχι ὅτι οἱ νεκροὶ δὲν θὰ ἀναστηθοῦν· τὸ ξαναλέγω· ἀλλὰ γιατὶ ἔχουμε μπροστά μας τὴν εἰκόνα τῆς ἀναστάσεως. Γι' αὐτὸ ἡ Ἐκκλησία δὲν πρόκειται νὰ δεχθεῖ ποτὲ τὴν καῦσι τῶν νεκρῶν, ἀλλὰ τὴν ταφὴ τῶν νεκρῶν. Ἂν κάποιος εἶναι ἄπιστος, πανθεϊστής, καὶ τὸ ζητήσει αὐτό, να καεί, αὐτὸς φυσικὰ δὲν ἔχει σχέσι μὲ τὴν Ἐκκλησία.

17η ομιλία στην κατηγορία " Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ". (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)

Απομαγνητοφώνηση : Ἱερὰ Μονὴ Ξενοφῶντος.

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

Όλες οι ομιλίες ~4.487~ του μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/4487.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=0

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.