†.Πρίν αναλύσουμε το σημερινό μας θέμα, θα ήθελα να σας διάβαζα, γι' αυτό και επιθυμώ να γραφεί αυτό από τα μαγνητόφωνα που έχω εδώ μπροστά μου, μία επιστολή που δημοσιεύθηκε τις ημέρες αυτές στον "Ορθόδοξο τύπο" και που οπωσδήποτε έχει αμεσοτάτη σχέση με τα θέματα τα οποία κάνουμε εδώ. Η επιστολή αυτή είναι στο 536 φύλλο του "Ορθοδόξου τύπου" της 17-12-1982. Την υπογράφει κάποιος δόκτωρ. Πέτρος Κουτσούκος, Χημικός, λέκτωρ Πανεπιστημίου Πατρών. Συνεπώς δεν είναι και τυχαίος άνθρωπος αυτός ο οποίος γράφει την επιστολή. Παρακαλώ προσέξατέ την, λέγει τα εξής:
"Κύριε διευθυντά, στο υπ αριθμόν 41 δελτίο ενημερώσεως που εκδίδει το τμήμα δημοσίων και εξωτερικών σχέσεων της Συνόδου των Επισκόπων της υπερορίου Ρωσικής Εκκλησίας, στην Αμερική, της οποίας προεδρεύει ο μητροπολίτης Φιλάρετος, διάβασα την παρακάτω είδηση που παραθέτω σε μετάφραση. Ίσως θα άξιζε να δημοσιευθεί για να ενημερωθούν όσοι ανατρέφουν παιδιά, ιδιαίτερα οι ορθόδοξοι αδελφοί. Και τώρα έχει τη μετάφραση της ειδήσεως που στέλνει ως επιστολή. Και παρακαλώ προσέξατε είναι πραγματικά εξαιρετικά ενδιαφέρουσα.
Ο Ρόμπερτ Ντόρναρντ, ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής από την Καλιφόρνια, έχει εισηγηθεί σχέδιο νόμου, σύμφωνα με το οποίο, δίσκοι που περιέχουν ανάστροφη κάλυψη (BACK WARD MUSIC ) θα υποχρεώνονται να το γράφουν στο κάλυμμα τους. Η ανάστροφη κάλυψη είναι μία τεχνική, όπου ένα μήνυμα που έχει εγγραφεί στο δίσκο, μπορεί να ακουστεί μόνο όταν ο δίσκος παιχθεί ανάστροφα. Για να εξηγήσω εδώ, όλοι οι δίσκοι είναι γνωστό ότι κινούνται εξ' αριστερών προς τα δεξιά και στο γραμμόφωνο το παλιό και στο πικ-άπ κινούνται εξ' αριστερών προς τα δεξιά. Ανάστροφη κίνηση θα πεί, θα γυρίσουμε ένα κουμπί στο πικ-άπ, που το μοτέρ θα παίρνει διαφορετικές στροφές, ή ένας μηχανισμός να δίνει αντίστροφες, ανάστροφες στροφές, κινήσεις, και να γυρίζει ο δίσκος εκ δεξιών προς τ' αριστερά. Δέ σημαίνει να γυρίσω από την άλλη μεριά την πλάκα. Σημαίνει να αλλάξω την κίνηση. Που σημαίνει ότι ο δίσκος πρέπει να έχει δύο εγγραφές, από την κάθε πλευρά. Η μία η κλασική, η τυπική, που είναι έξ' αριστερών προς τα δεξιά, και η άλλη, η λεγομένη ανάστροφη κάλυψη, αυτό το Back ward Music, που κινείται εκ δεξιών προς τ' αριστερά. Πάρτε τους δείκτες του ρολογιού. Χρησιμοποιείται το παράδειγμα στην τεχνική. Κινούνται εξ' αριστερών προς τα δεξιά. Τώρα έχουμε ανάστροφη κίνηση. Ή αντίστροφη. Εκ δεξιών προς τ' αριστερά. Λοιπόν καταλάβατε τί είναι αυτοί οι δίσκοι. Πώς κινούνται από τεχνικής πλευράς.
Ο λόγος για τον οποίον επιβάλλεται, (συνεχίζει μετάφραση του κειμένου) η προειδοποίηση στο κάλυμμα του δίσκου, είναι ότι τα μηνύματα αυτά, παρόλο ότι δέν ακούγονται όταν ο δίσκος παίζεται κανονικά (άρα λοιπόν έχει δύο κινήσεις, είναι η τυπική κίνηση και η άλλη κίνηση, δέν ακούγεται όταν παίζετε κανονικά) έχουν την ιδιότητα να εγγράφονται στο υποσυνείδητο. Δηλαδή έχει κείμενο, έχει μουσική, έχει τέτοιο περιεχόμενο, που έχει την δυνατότητα -παράξενο φαίνεται εκ πρώτης όψεως- να εγγράφονται αυτά στο υποσυνείδητο. Γιά να δούμε τί πράγμα είναι αυτό.
Υπάρχουν πολλά άλμπουμ Ρόκ μουσικής, κι όπως ξέρετε η Ρόκ μουσική είναι πάρα πολύ της μόδας• όλοι οι νέοι μας χορεύουνε Ρόκ μουσική, ο σταθμός στο 1ο πρόγραμμα έχει κάθε μέρα 4 με 5 Ρόκ μουσική, που ν' ακούσει κανείς και να πεί, πού βρίσκομαι; Σε πολιτισμένη χώρα ή σε κάποια ζούγκλα; Βέβαια ίσως για κάποιους που θα με ακούν και θα τους αρέσει η μουσική αυτή, θα λένε ότι δεν έχω ιδέα μουσικής. Αλλά εν τοιαύτη περιπτώσει θα μπορούσα να υποστηρίξω και το αντίθετο.
Υπάρχουν λοιπόν πολλά άλμπουμ Ρόκ μουσικής που γνωρίζουν αγοραστική επιτυχία και που περιέχουν μηνύματα που δοξολογούν τον σατανά."
Ώστε λοιπόν η ανάστροφη εγγραφή έχει τέτοια μηνύματα. Δίκαια λοιπόν ο ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Ντόρναρντ θεωρεί κάτι τέτοιο επικίνδυνο, απατηλό, και οι καταναλωτές θα πρέπει να προειδοποιούνται.
χωρίς να καθορίζει τους συγκεκριμένους δίσκους ο γερουσιαστής, αναφέρει μερικά από τα μηνύματα που σταχυολόγησε. Ακούστε λοιπόν. Απο τα μηνύματα που είναι γραμμένα στις πλάκες ανάστροφα. "Σατανά κινήσου μέσα από τις φωνές μας. Σατανάς, σατανάς, σατανάς, είναι θεός είναι θεός. Ζώ για τον σατανά. Δέν μου γουστάρει ο Θεός. Δέν μπορώ να το αποφύγω. Είναι ο γλυκός μου σατανάς. Ο σατανάς είναι δυνατός. Θα σου δώσω το 666." Ορίστε. Ακούσατε; Θα σου δώσω το 666. Αυτό που έχουμε πεί, τον αριθμό του Αντιχρίστου. Σημειώσατε, γιατί γράφονται αυτά στο υποσυνείδητο; Όπως λέμε, προσέξτε, προσέξτε, πολύ προσέξτε, λέμε: λέγε την ευχή "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με", πόσο; Λέγε την συνέχεια. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με, Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με. Μάλιστα εκείνοι οι οποίοι ξεκινούν ως αρχάριοι να την λένε σ' ένα μοναστήρι, τήν λένε δυνατά. Στη μονή Φιλοθέου επί παραδείγματι την λέγουν δυνατά. Όταν αρχίσει η ευχή να τυπώνεται, που; Βέβαια, λέγουν εκεί, στην καρδιά, είναι το υποσυνείδητο. Τότε πια δέν την λένε δυνατά, αλλά την λένε σιγά. Την λένε από μέσα τους. Και τότε πραγματοποιείται κάτι καταπληκτικό. Τηρείται εκείνο το οποίο λέγει το "Άσμα Ασμάτων".
« Ἐγὼ καθεύδω καὶ ἡ καρδία μου ἀγρυπνεῖ» (Ασ. Ασ. 5,2)
Εγώ κοιμάμαι η δέ καρδιά μου αγρυπνεί. Και λέγουν εκείνοι που κάνουν την ευχή με τον τρόπον αυτόν, ότι λέγει η καρδιά τους την ευχή ενώ κοιμούνται. Πώς είναι δυνατόν να λέγει καρδιά την ευχή "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με" ενώ κοιμάσαι; Πέρασε απλούστατα η ευχή από την συνείδησή στο υποσυνείδητο. Μία τεχνική, χωρίς να σας πώ πιο πολλά πράγματα αυτήν τη στιγμή, απλώς μιά πτυχή της τεχνικής, γιατί δέν είναι μόνο αυτό, μία πτυχή της τεχνικής είναι η επανάληψη. Εξ' ού και το σατανάς, σατανάς, σατανάς, είναι θεός είναι θεός. Αυτή η διαρκής επανάληψη περνάει στο υποσυνείδητο. Να σας το πώ με άλλα λόγια; Είναι εκείνο το οποίο μετέρχονται οι άνθρωποι που θέλουν να κάνουν πλύση εγκεφάλου σε άλλους ανθρώπους με το να λένε τις ίδιες και τις ίδιες ειδήσεις, τα ίδια και τα ίδια θέματα. Η επανάληψη ξανά και ξανά και ξανά. Αυτό κάποτε περνάει από την συνείδηση, χωρίς να το αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος, στο υποσυνείδητο. Νά γιατί περνάει λοιπόν το περιεχόμενο της αναστρόφου εγγραφής αυτών των δίσκων εις το υποσυνείδητο.
Ζητώντας ο γερουσιαστής να ψηφιστεί ομοσπονδιακός νόμος ώστε όποτε δήποτε υπάρχουν τέτοια μηνύματα, να υπάρχει και η σχετική προειδοποίηση, πιστεύει ότι δεν είναι μόνο θέμα διαφημιστικής ειλικρινείας, αλλά έχει σημασία ώστε οι γονείς και οι έφηβοι καταναλωτές να ενημερωθούν και να μήν τους διαφεύγει ότι πολλοί φημισμένη δίσκοι Ρόκ μουσικής περιέχουν μηνύματα δοξολογίας προς τον σατανά. Αναρωτιέμαι, άραγε τέτοιες πλάκες, τέτοιοι δίσκοι έχουν εισαχθεί στην Ελλάδα; Λέτε να μην έχουν εισαχθεί; Ο Τζέιμς Τζίλμπερτ, προτεστάντης πάστορας στο Τέξας, έχοντας προ καιρού επίγνωση των κινδύνων, είχε δημοσιεύσει ένα εκτεταμένο άρθρο σχετικά με τέτοιους δίσκους το 1981.
Ένα δημοφιλές τραγούδι του Ρόκ συγκροτήματος "Queen", βασίλισσα, που έχει τίτλο "Another One Bites the Dust",
που θα πεί "άλλος ένας δαγκώνει τη σκόνη", περιέχει την επαναλαμβανόμενη φράση, ακούσατε, την επαναλαμβανόμενη φράση, είναι αυτό που μπαίνει μέσα στο υποσυνείδητο• ποια είναι η φράση αυτή; "Αποφάσισε να καπνίσεις μαριχουάνα" δηλαδή ναρκωτικά, και μάλιστα ο τρόπος της φωνής, κάποτε είναι χαμηλόφωνος, βάζει ο ομιλητής το στόμα του πολύ κοντά στο μικρόφωνο, σιγανά, και σιγά-σιγά αυτό μπαίνει μέσα στον άνθρωπο. Είδατε λοιπόν; "Αποφάσισε να καπνίσεις μαριχουάνα". Ναρκωτικά δηλαδή. Που μπορεί κανείς να την ακούσει αν ο δίσκος παιχθεί ανάστροφα.
Αλλο ένα τραγούδι των "Rolling Stones", με τον τίτλο "συμπάθεια για τον σατανά", έχει γίνει ανεπίσημος εθνικός ύμνος των σατανιστών. Ο επικεφαλής δέ του συγκροτήματος, Μίκ Τζάγκερ, αναφέρεται συχνά σαν δαίμονας του Ρόκ.
Ο Τζίλμπερτ έδωσε μία σειρά διαλέξεων σε σχολεία και σε ενορίες σχετικά με αυτό που αποκαλεί επίθεση του σατανά. Σύμφωνα με τις έρευνες που έκανε, κατ' εξοχήν θα πρέπει να αποφεύγονται τα συγκροτήματα Ροκ, τα οποία είναι τα εξής: "Queen", "Led Zeppelin", "Rolling Stones", "Beatles" κλπ. Αυτοί δέ που ασχολούνται με τη Ροκ μουσική τα ξέρουν αυτά. Εκεί ο ομιλητής 4 με 5 κάθε μέρα, πί, η γλώσσα του σιδηρόδρομος, ραπτομηχανή. Και λέει κανείς, πώ, πώ, πώ, απ'έξω κι ανακατωτά. Και λέει κανείς, μα κάθε μέρα αυτή η εκπομπή.
Γιατί υπάρχουν πολλοί θαυμαστές. Και συνεπώς μεγάλη η ζημιά και πρέπει να οδυρόμαστε. Και συνεχίζει η μετάφραση:
"Κάθε ορθόδοξος χριστιανός πρέπει να συμμεριστεί τις ανησυχίες του γερουσιαστή Ντόναρτ, και οι γονείς θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί σχετικά με το τι δίσκους ακούνε τα παιδιά τους."
Ώστε λοιπόν αγαπητοί μου, αυτά. Μά, ήταν αναμενόμενο. Διότι μην ξεχνάτε ότι η Ρόκ μουσική δεν έχει βγεί από εμπνεύσεις μεγάλων ή μικρών ασήμων έστω συνθετών, αλλά η Ρόκ μουσική είναι τελετουργική μουσική. Δηλαδή είναι η μουσική των μαύρων, των ειδωλολατρών, που την χρησιμοποιούνε στις τελετουργίες τους. Συνεπώς είναι τελετουργική μουσική. Και επειδή είναι λατρεία του σατανά, επόμενο είναι αυτή η μουσική να δημιουργεί αυτά που δημιουργεί στη νεολαία. Ηρθε λοιπόν πρώτα η μουσική, η οποία δημιουργεί αυτο το άμοκ μέσα στην ψυχή, κάτι παράξενο, ενθυμείσθε εδώ και αρκετά χρόνια εκείνο το συγκρότημα των "Beatles" που έκανε γύρω την σφαίρα μας, την γή μας, και όπου πήγαιναν οι άνθρωποι αυτοί, οι νέοι αφηνίαζαν, έβγαιναν από το θέατρο, το στάδιο, τα σπάζαν όλα, ό,τι έβρισκαν μπροστά τους; Εμείς ξέρουμε ότι η μουσική ημερώνει. Το να ακούς μουσική και ν' αρχίσεις να σπάζεις προθήκες, να κλωτσάς, να μή λογαριάζεις την δημόσια τάξη, ασφάλεια και λοιπά, όλα αυτά δείχνουν ότι αυτή η μουσική έχει κάτι το δαιμονικό. Μάλιστα, έχει κάτι το δαιμονικό. Αυτή καθεαυτή η μουσική έχει κάτι το δαιμονικό. Γιατί είναι τελετουργική μουσική. Και έρχονται τώρα και τα συνθήματα της μουσικής αυτής, που δεν είναι παρά η σατανολατρεία για να συμπληρωθεί το κακό. Άς τ' ακούσουν εκείνοι που αγαπάνε την Ρόκ μουσική. Άς το ακούσουν. Βέβαια από καλλιτεχνικής πλευράς, θα πώ πάλι άλλη μιά φορά, άν αυτή η μουσική μπορεί να ειπωθεί μουσική. Άν αυτό το πράγμα μπορεί να καλλιεργεί θα λέγαμε την αισθητική του ανθρώπου. Εγώ νομίζω ότι ο άνθρωπος που θα μπορούσε να ευχαριστιέται με τέτοια κατασκευάσματα, έχει πάθει οπωσδήποτε διαστροφή του καλλιτεχνικού του αισθητηρίου.
Αλλά το σπουδαίο είναι, ότι αυτή η μουσική γίνεται φορέας καί των ναρκωτικών καί της σατανολατρείας.
Άς προσέχουμε λοιπόν αγαπητοί μου. Κι επειδή είπε θα σου δώσω το 666, γι' αυτό τον λόγο, επειδή αναφέρεται κι αυτό το στοιχείο μέσα σ' αυτές τις πλάκες, σ' αυτούς τους δίσκους, κι επειδή αναλύουμε τα θέματα αυτά στη σειρά των θεμάτων της Αποκαλύψεως, γι' αυτό και σας την διάβασα αυτή την επιστολή.
Και τώρα αγαπητοί μου συνεχίζουμε το θέμα μας.
Εις το υπόλοιπο του 14ου κεφαλαίου περιγράφονται δύο εικόνες. Η πρώτη, του θερισμού, που θεωρείται ο κόσμος ώς αγρός. Και η δευτέρα εικόνα, του τρυγητού και της ληνού, που πάλι θεωρείται ο κόσμος μία μεγάλη άμπελος και ένα πατητήρι, μία ληνός. Και οι δύο εικόνες είναι μία προεικόνιση της κρίσεως του κόσμου. Νά πώς το γράφει αυτό το ιερό κείμενο:
«Καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ νεφέλη λευκή, καὶ ἐπὶ τὴν νεφέλην καθήμενος ὅμοιος υἱῷ ἀνθρώπου, ἔχων ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ στέφανον χρυσοῦν καὶ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ δρέπανον ὀξύ./Καὶ ἄλλος ἄγγελος ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ ναοῦ, κράζων ἐν φωνῇ μεγάλῃ τῷ καθημένῳ ἐπὶ τῆς νεφέλης· πέμψον τὸ δρέπανόν σου καὶ θέρισον, ὅτι ἦλθεν ἡ ὥρα τοῦ θερίσαι, ὅτι ἐξηράνθη ὁ θερισμὸς τῆς γῆς./καὶ ἔβαλεν ὁ καθήμενος ἐπὶ τὴν νεφέλην τὸ δρέπανον αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ἐθερίσθη ἡ γῆ.»
(Αποκ.14, 14 - 16)
Και πρώτα η εικόνα του θερισμού. Που σας είπα είναι μία προεικόνιση της κρίσεως του κόσμου. Είναι μία θαυμασία εικόνα, λειτουργικά μάλιστα υπέροχη, και είναι γνωστή και από την Παλαιά και από την Καινή Διαθήκη.
Ο όμοιος ανθρώπου, που κάθεται επί της νεφέλης είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός, που έρχεται ως κριτής του σύμπαντος κόσμο. Εδώ ίσως στην αντίληψη πολλών χριστιανών μας, δέν υπάρχει η εικόνα του Χριστού κριτού, αλλά μόνον η εικόνα του Χριστού λυτρωτού. Προσέξατέ το αυτό το σημείο. Έτσι, αφού μέσα τους δέν υπάρχει η εικόνα του Χριστού κριτού, θέλουν πάντοτε τον Χριστό συγκαταβατικό, συγχωρούντα πάντοτε, γλυκύ και αποδεχόμενο οποιαδήποτε κατάσταση. Είτε διορθωμένη είτε αδιόρθωτη. Χωρίς ποτέ αυτός ο γλυκύς Ιησούς να ελέγξει ή να κρίνει. Αλλά, η απεικόνιση του Χριστού ως Παντοκράτορος και κριτού εις τον τρούλο της μονής του Δαφνίου, που κυκλοφορούν μάλιστα και κάρτες, και πιστεύω όλοι θα έχετε δεί αυτόν τον τρομερό Χριστό.
Γιατί πάντοτε η αγιογραφία μας είναι δογματική, και δεν είναι νατουραλιστική, δέν ζωγραφίζει φυσικά σώματά, ζωγραφίζει δόγματα. Όταν έχει ένα μάτι ήπιο και ένα μάτι που το φρύδι σηκωμένο στο ίδιο πρόσωπο, άν δείτε μεμονωμένα τα μάτια, το ένα μάτι είναι γλυκό και ήπιο, το άλλο είναι φοβερό. Ένα χέρι εξαρθρωμένο, που δείχνει ότι ένα χέρι κριτού, παγκισμίου κριτού, δέν μπορεί να είναι χέρι ανθρώπινο. Ένα χέρι που μπορεί να στείλει τους ασεβείς στην κόλαση, δέν μπορεί να είναι ανθρώπινο. Νά γιατί η βυζαντινή αγιογραφία, η αγιογραφία της Εκκλησίας μας, δέν είναι αγιογραφία νατουραλιστική αλλά δογματική.
Έτσι λοιπόν, σ' εκείνους οι οποίοι έχουνε μέσα τους την εικόνα ενός Χριστού γλυκέος, δέν μπορούν να δούν την εικόνα αυτή του Παντοκράτορος Χριστού, την θεωρούν ξένη στα αισθήματά τους, την θεωρούν αποκρουστική, και αν θέλετε και ίσως και αντιχριστιανική. Πρόκειται για μία πολύ σοβαρή ατελή αντίληψη που έχουνε περί του Χριστού, με συνέπεια να ζούν μία ζωή χωρίς συνέπεια. Διότι, όταν μέσα του ζουν έναν Χριστό που δέν θα κρίνει τις ανθρώπινες πράξεις, τότε γιατί να μη ζούν μιά ζωή ασυνεπή, μία ζωή αβαρίας, που ποτέ πραγματικά να μη θέλουν να διορθωθούν; Είναι εκείνο περίπου που γράφει ο Απόστολος Παύλος στην 2α προς Τιμόθεον επιστολή του, το γράφει για άλλο πράγμα εκεί, αλλά οι λέξεις όμως έρχονται να δώσουν το νόημα γι' αυτούς τους στίχους: «ἔχοντες (λέγει ο Απόστολος) μόρφωσιν εὐσεβείας, (σχήμα ευσεβείας) τὴν δὲ δύναμιν αὐτῆς ἠρνημένοι.»
(Β Τιμ. 3,5)
Ή εκείνο το άλλο: «πάντοτε μανθάνοντα καὶ μηδέποτε εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν δυνάμενα.» (Β Τιμ. 3,7)
Γιατί; Γιατί μέσα τους ζούν αυτήν τη λαθεμένη εικόνα του Χριστού, ότι δεν είναι, παρά μόνον λυτρωτής. Ο Χριστός είναι καί λυτρωτής είναι καί κριτής. Γι' αυτό και δέν μπορούν να δεχθούν την δευτέρα του Χριστού παρουσία. Δέν μπορούν να τη δεχθούν. Θα το πώ άλλη μία φορά. Επειδή είναι διάχυτη αυτή η αντίληψη. Ο Χριστός είναι λυτρωτής και κριτής. Εξ' άλλου δέν θα είχε νόημα η λύτρωσις εάν δεν ήταν κριτής. Διότι εκείνοι που θα λυτρωθούν, εκείνοι που θα ζήσουν στην βασιλεία του Θεού, πώς θα ζήσουν εάν δεν υπάρξει η κρίση;
Η πρώτη λοιπόν του Χριστού επιφάνεια είναι λύτρωση. Η δευτέρα του Χριστού επιφάνεια είναι κρίση. Ο Χριστός λοιπόν έρχεται σαν κριτής, ως κριτής, κατά την δευτέρα του παρουσία. Το είπε ο ίδιος. Ματθαίος 24,30 «καὶ ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ μετὰ δυνάμεως καὶ δόξης πολλῆς.» Τα λόγια του Χριστού είναι απολύτως σύμφωνα με την εικόνα που μας δίνει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στην Αποκάλυψη. Που λέγει ότι είδε επί νεφέλης ερχόμενον ώς υιόν ανθρώπου για να κρίνει τον κόσμο. Και έτσι μας λέγει ο ίδιος ο Χριστός, θα δούν τον υιόν του ανθρώπου, δηλαδή εμένα με την ανθρωπίνη μου φύση, διότι όπως θα ξέρετε, πιστεύω να το ξέρετε, δέν επιτρέπεται να υπάρχει ακροατής που να μήν το ξέρει αυτό, ότι ο Ιησούς Χριστός στον ουρανό είναι με την ανθρωπίνη του φύση. Προσέξατέ το, δέν την απέβαλε την ανθρωπίνη φύση. Δέν θα μπορούσε να αποβάλει εκείνο το οποίο λύτρωσε, έσωσε, αγίασε, θέωσε. Είναι λοιπόν με την ανθρωπίνη του φύση στον ουρανό. Στα δεξιά του Θεού Πατρός. Στην δόξα του Θεού Πατρός. Η ανθρωπίνη φύση. Θα 'ρθεί λοιπόν ώς Θεάνθρωπος πάντοτε και θα προβάλλεται η ανθρωπίνη φύση, γι' αυτό λέγει και στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο στο 25ο κεφάλαιο που μιλάει περί κρίσεως: « Ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου» δεν λέγει, όταν έλθει ο υιός του Θεού, αλλά ο υιός του ανθρώπου, διότι προβάλλεται η ανθρωπίνη φύση του Χριστού, που δείχνει ότι δέν θα μας κρίνει Θεός• θα μας κρίνει άνθρωπος. Γιατί θα μπορούσε να πεί ο άνθρωπος, Θεέ μου τι με κρίνεις; Εσύ είσαι Θεός και εγώ είμαι άνθρωπος. Δέν μπορείς να με κρίνεις εσύ εμένα. Γι' αυτό θα 'ρθεί να κρίνει ώς άνθρωπος. Άνθρωπος ανθρώπους. Μήν το ξεχνάτε ποτέ αυτό.
Ο δέ Δανιήλ λέγει: «ἐθεώρουν ἐν ὁράματι τῆς νυκτὸς καὶ ἰδοὺ μετὰ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ ὡς υἱὸς ἀνθρώπου ἐρχόμενος ἦν»
(Δαν. 7,13)
Ο Απόστολος Πέτρος όταν κλήθηκε στο σπίτι του "Κορνηλίου του εκατοντάρχου, μεταξύ των άλλων είπε και τα εξής: «καὶ παρήγγειλεν ἡμῖν
(ο Χριστός παρήγγειλε σε μάς) κηρῦξαι τῷ λαῷ καὶ διαμαρτύρασθαι (να δώσουμε την μαρτυρία μας στο λαό) ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ ὡρισμένος ὑπὸ τοῦ Θεοῦ κριτὴς ζώντων καὶ νεκρῶν.» (Πραξ. 10,42)
Να πούμε στο λαό καθαρά- καθαρά ότι ο Ιησούς που πέθανε και αναστήθηκε και ανελήφθηκε, ο οποίος είναι ο Θεός που έγινε άνθρωπος, αυτός είναι ο κριτής ζώντων και νεκρών.
Τι εννοεί νεκρών; Εκείνοι που πέθαναν και θα αναστηθούν και θα κριθούν. Διότι θα αναστηθούν όλοι, από τον Αδάμ και την Εύα και θα σταθούν όλοι ενώπιον του Χριστού για να κριθούν. Η εικόνα της κρίσεως για το πνευματικό άνθρωπο είναι ωφελιμοτάτη, αναγκαιοτάτη, έξω του ότι είναι η αλήθεια και η πραγματικότητα, η εικόνα του κριτού Χριστού έχει παιδαγωγικά στοιχεία. Δημιουργεί τον φόβο του Θεού. Τον γονιμοποιό φόβο του Θεού. Και δημιουργεί με τον τρόπο αυτό, το υπέδαφος για να αναπτυχθεί η αρετή. Γιατί, αρχή σοφίας (αρετής, αυτό θα πεί σοφίας. Εβραϊκά ~ αρετή) αρχή σοφίας φόβος Κυρίου.
Η νεφέλη επί της οποίας κάθεται, κι ο Ευαγγελιστής Ιωάννης μας λέγει ότι ώς υιός ανθρώπου είναι επί της νεφέλης, είναι σημείο της παρουσίας του Θεού, και η λευκή νεφέλη υπενθυμίζει την φωτεινή νεφέλη της Μεταμορφώσεως του Χριστού.
Η όλη περιγραφή της Αποκαλύψεως, είναι σύμφωνη με την Ευαγγελική παράδοση της Αναλήψεως, όπου οι δύο εκείνοι άγγελοι ειδοποιούν τους μάρτυρες της Αναλήψεως του Χριστού, που μας σημειώνει ο Ευαγγελιστής Λουκάς στις πράξεις ότι: «οὗτος ὁ Ἰησοῦς ὁ ἀναληφθεὶς ἀφ᾿ ὑμῶν εἰς τὸν οὐρανόν, οὕτως ἐλεύσεται» (Πράξ. 1,11)
Έτσι θα ξανάρθει. «ὃν τρόπον ἐθεάσασθε αὐτὸν πορευόμενον εἰς τὸν οὐρανόν.» Με τον τρόπο που τον είδατε να απέρχεται, να ανέρχεται στον ουρανό, με τον ίδιο τρόπο θα έλθει. Με ποιόν τρόπο; Δηλαδή όπως ανήλθε. Και «νεφέλη ὑπέλαβεν αὐτὸν». Τον πήρε, τον σήκωσε από κάτω νεφέλη. Συνεπώς θα έλθει επί νεφέλης. Γι' αυτό σας εξήγησα ότι η εικόνα της Αποκαλύψεως είναι απολύτως σύμφωνη με την παράδοση περί της Αναλήψεως του Χριστού. Όπως έφυγε θα έλθει. Με την εξής μόνο διαφορά. Ανερχόμενος ο Κύριος εις τους ουρανούς όλοι οι άγγελοι του ουρανού τον συνοδεύουν. Αλλ' οι μαθητές και το πλήθος των πιστών, δέν ήταν μόνο οι ένδεκα μαθητές, ήταν και η Θεοτόκος κατά την Παράδοση, προσέξατέ το, δέν ήσαν μόνο 10-20 άνθρωποι, ήσανε πάρα πολλοί άνθρωποι, ίσως 500 άνθρωποι. Εκείνο το «ἔπειτα ὤφθη ἐπάνω πεντακοσίοις ἀδελφοῖς» (Α Κορ. 15,6) πιθανώς υπαινίσσεται ο Απόστολος Παύλος την Ανάληψη του Χριστού. Προσέξτε, δέν βλέπουν τους αγγέλους. Ο Θεός δεν επιτρέπει να είναι ορατοί οι άγγελοι, διότι βλέποντας το εξαίσιο θέαμα Θα έφευγε η προσοχή τους από το κεντρικό θέμα που ήταν ο Ιησούς Χριστός. Όπως όταν μπούμε σε μία αίθουσα και υπάρχει ένα ζωγραφικός πίνακας με ένα πλαίσιο, κάδρο, πλαίσιο πολύ βαρύτιμο και σπουδαίο, ξεφεύγει προσοχή μας η προσοχή μας από το κύριο θέμα του πίνακος και πηγαίνει στην κορνίζα. Για να μήν λοιπόν πάει στο πλαίσιο, στην κορνίζα το μάτι των θεατών, δέν φαίνονται, είναι όμως παρόντες οι άγγελοι. Συνοδεύουν τον Χριστό. Δέν φαίνονται αυτοί παρά μόνον ο Χριστός. Όταν θα ξαναέρθει ο Χριστός, τότε οι άγιοι άγγελοι θα τον συνοδεύουν και θα είναι ορατοί. Το είπε ο ίδιος ο Χριστός: « Ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἅγιοι ἄγγελοι μετ᾿ αὐτοῦ» (Ματθ. 25,31)
Το χρυσό στεφάνι που φορεί ο «ὡς υἱὸς ἀνθρώπου μετὰ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ»
φανερώνει το βασιλικό αξίωμα και συνεπώς το αξίωμα του κριτού.
Το οξύ δρέπανο, το κοφτερό δρεπάνι είναι το σύμβολο της εκτελέσεως της κρίσεως. Και φανερώνει την ριζικότητα, την λεπτότητα και τη συντομία της κρίσεως. Ότι η κρίση θα είναι ριζική. Δέν θα υπάρξουν αδικίες, θα είναι λεπτή. Και θα είναι συντομωτάτη.
Ο άγγελος που εξέρχεται από τον ναό του ουρανού και με μεγάλη φωνή φωνάζει προς τον κριτή Χριστό και του λέγει, βάλε το δρεπάνι σου επάνω στην γή να θεριστή η γή, φανερώνει, όπως λέγει ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας "την ικεσίαν πασών των ουρανίων δυνάμεων, εφιεμένων την μέν των δικαίων τιμήν, τήν δέ των αμαρτωλών της ανομίας εκκοπήν θεάσασθαι". Περιμένουν οι άγγελοι να δούν αυτό. Την δικαίωση των δικαίων. Την αποκατάστασή τους στη βασιλεία του Θεού. Αλλά και την τιμωρία των αμαρτωλών. Συνεπώς ο άγγελος που λέγει" βάλε το δρεπάνι σου στη γή" με δυνατή φωνή, είναι αυτός ο πόθος να τελειώνει πιά η Ιστορία και να μπούν τα πράγματα στη θέση τους.
Με θερισμό εικονίζεται η συντέλεια, η δέ ώρα της συντελείας με του ότι εξηράνθη ο θερισμός της γής, όπως λέγει ο άγγελος εκεί, βάλε το δρεπάνι σου επί της γής διότι εξηράνθη ο θερισμός της γης.
Ώστε βλέπουμε εδώ, ότι οι άγγελοι συντελούν στον θερισμό του κριτού ως εκτελεστικά όργανα του αρχιθεριστού κριτού. Όλη αυτή η εικόνα της συντέλειας της κρίσεως του κόσμου που περιγράφει όπως είδαμε το βιβλίο της Αποκαλύψεως, με κάθε λεπτομέρεια, θα μας δοθεί στο 19ο Κεφάλαιο, αλλά προπαντός όμως τώρα στην παραβολή των ζιζανίων, που ο Κύριος είχε δώσει μία πτυχή της βασιλείας των ουρανών. Είναι στον Ματθαίο, 13ο Κεφάλαιο, και λέγει εκεί: «ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ σπείραντι καλὸν σπέρμα ἐν τῷ ἀγρῷ αὐτοῦ·» (Ματθ. 13,24) και λοιπά, γνωρίζετε την παραβολή αυτή του αγρού των ζιζανίων. Εσπάρη ο σίτος, την νύκτα όμως, λέγει, πήγε κακός άνθρωπος κι έριξε το κακό το σπέρμα, τον διαβολόσπορο, τα ζιζάνια. Κι όταν άρχισε να φυτρώνει το στάρι, να φυτρώνουν και τα ζιζάνια. Τότε διαμαρτυρήθηκαν οι εργάτες και είπαν: Κύριε, δεν έδωσες σε εμάς καλό σπόρο; Πώς φύτρωσαν τα ζιζάνια; Ναι, ναι λέγει, βλέπετε δέν γνωρίζουν οι εργάτες, τους το αποκαλύπτει όμως ο Κύριος του αγρού. Όταν εσείς σπείρατε και τελειώσατε και ήρθατε σπίτι, τότε κακός άνθρωπος πήγε να σπείρει τον αγρό. Την ερμηνεία της παραβολής αγαπητοί μου την κάνει ο ίδιος ο Κύριος. Θα σας την διαβάσω όπως μας την περιγράφει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, όταν ρωτήθηκε από τους μαθητές τί σημαίνει η παραμονή των ζιζανίων. Ακούστε. Δέν θα σας την ερμηνεύσω για λόγους συντομίας. Είναι εύκολη. Κάπου και που μόνο.
«ὁ σπείρων τὸ καλὸν σπέρμα ἐστὶν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου· (Δηλαδή ο Χριστός. Το Ευαγγέλιο) ὁ δὲ ἀγρός ἐστιν ὁ κόσμος· (Βλέπετε; Ο αγρός εστί, είναι ο κόσμος. Γι' αυτό παρομοιάζεται ο κόσμος μ' έναν αγρό.) τὸ δὲ καλὸν σπέρμα, οὗτοί εἰσιν οἱ υἱοὶ τῆς βασιλείας· (Είναι οι άνθρωποι που δέχονται το Ευαγγέλιο. Αυτοί είναι το καλό το στάρι.) τὰ δὲ ζιζάνιά εἰσι οἱ υἱοὶ τοῦ πονηροῦ· (Οι άνθρωποι του διαβόλου.) ὁ δὲ ἐχθρὸς ὁ σπείρας αὐτά ἐστιν ὁ διάβολος· ὁ δὲ θερισμὸς συντέλεια τοῦ αἰῶνός ἐστιν· (Τέλος της Ιστορίας. Πώς λοιπόν παρομοιάζεται εδώ το τέλος της Ιστορίας; Με θερισμό.) οἱ δὲ θερισταὶ ἄγγελοί εἰσιν. ὥσπερ οὖν συλλέγεται τὰ ζιζάνια καὶ πυρὶ καίεται, (όπως, λέγει, μαζεύουν τα ζιζάνια και τα βάζουν στη φωτιά) οὕτως ἔσται ἐν τῇ συντελείᾳ τοῦ αἰῶνος τούτου. (έτσι θα γίνει άμα τελειώσει η Ιστορία) ἀποστελεῖ (θα στείλει) ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ, καὶ συλλέξουσιν ἐκ τῆς βασιλείας αὐτοῦ πάντα τὰ σκάνδαλα καὶ τοὺς ποιοῦντας τὴν ἀνομίαν, καὶ βαλοῦσιν αὐτοὺς εἰς τὴν κάμινον τοῦ πυρός· (Ποιά είναι αυτή η κάμινον τοῦ πυρός; Μας το λέγει σε μία άλλη εικόνα) ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων. τότε οἱ δίκαιοι ἐκλάμψουσιν ὡς ὁ ἥλιος ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ πατρὸς αὐτῶν.»
(Ματθ. 13, 37 - 43)
Είδατε ερμηνεία της παραβολής; Είναι ακριβώς ότι λέμε τώρα στην περικοπή της Αποκαλύψεως.
Η εικόνα του θερισμού, όπως εκτίθεται όμως στην Αποκάλυψη έχει κυρίως τον χαρακτήρα της περισυλλογής των πιστών, ενώ η δευτέρα εικόνα του τρυγητού, λίγο πιο κάτω έχει την κρίση και την τιμωρία των ασεβών. Η παραβολή των ζιζανίων έχει και τα δύο μαζί. Στην ίδια παραβολή είναι και οι καλοί και οι κακοί. Εδώ όμως έχουμε ξεχωριστή την περίπτωση. Στον θερισμό λοιπόν εδώ έχουμε κυρίως τον θερισμό των δικαίων. Στον τρυγητό έχουμε το τρύγημα, θα το δούμε λίγο πιο κάτω, των ασεβών.
Γι' αυτή την εικόνα του θερισμού, που διαβάσαμε στην Αποκάλυψη, γράφει ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας τα εξής: "Το γαρ ξηρανθήναι τον θερισμόν δηλοί το φθάσαι τον της συντελείας καιρόν, ότε πεπανθείς ως σίτος ώριμος ο της ευσεβείας σπόρος, των ουρανίων αποθηκών
αξιωθήσεται, εις τριάκοντα και εξήκοντα και εκατόν τώ γεωργώ την καρποφορίαν παρεχόμενος."
Ήρθε η ώρα του θερισμού, θα μαζέψει ο Θεός και την καρποφορία των πιστών, και θα βάλει στην αποθήκη του τον σίτο. Ό,τι ο καθένας απέδωκε. Ή τριάντα ή εξήντα ή εκατό.
Και τώρα ερχόμαστε εις την δευτέρα εικόνα του τρυγητού και ληνού. Ληνός θα πεί πατητήρι. Σας την διαβάζω:
«Καὶ ἄλλος ἄγγελος ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ ναοῦ τοῦ ἐν τῷ οὐρανῷ, ἔχων καὶ αὐτὸς δρέπανον ὀξύ./Καὶ ἄλλος ἄγγελος ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ θυσιαστηρίου, ἔχων ἐξουσίαν ἐπὶ τοῦ πυρός, καὶ ἐφώνησε κραυγῇ μεγάλῃ τῷ ἔχοντι τὸ δρέπανον τὸ ὀξὺ λέγων· πέμψον σου τὸ δρέπανον τὸ ὀξὺ καὶ τρύγησον τοὺς βότρυας τῆς ἀμπέλου τῆς γῆς, ὅτι ἤκμασεν ἡ σταφυλὴ τῆς γῆς./καὶ ἔβαλεν ὁ ἄγγελος τὸ δρέπανον αὐτοῦ εἰς τὴν γῆν, καὶ ἐτρύγησε τὴν ἄμπελον τῆς γῆς, καὶ ἔβαλεν εἰς τὴν ληνὸν τοῦ θυμοῦ τοῦ Θεοῦ τὴν μεγάλην./καὶ ἐπατήθη ἡ ληνὸς ἔξω τῆς πόλεως, καὶ ἐξῆλθεν αἷμα ἐκ τῆς ληνοῦ ἄχρι τῶν χαλινῶν τῶν ἵππων ἀπὸ σταδίων χιλίων ἑξακοσίων.»
(Αποκ. 14, 17 - 20)
Εδώ βλέπουμε άγγελοι να κινούνται ως να απουσιάζει η δράσις του κριτού ως υιός ανθρώπου, που φέρεται επί της λευκής νεφέλης. Δέν απουσιάζει. Δέν απουσιάζει. Ο Αρέθας κάνει μία λεπτή παρατήρηση και λέγει: "Ούτε ο Κύριος αυτός αξιεί την συλλογήν ποιήσασθαι ως περί τών πρώτων, ούτε το μέν
(δηλαδή τα ζιζάνια, έχοντες και την παραβολή του Ευαγγελίου υπόψιν) εις τας αποθήκας, το δέ είς το ατελεύτητον παραπέμπει πύρ."
Είδατε; Δέν αξιεί, λέγει, απαξιεί ο κριτής να κάνει την συλλογή των αμαρτωλών ανθρώπων. Την αναθέτει στους αγγέλους. Λεπτή παρατήρηση αυτή του Αρέθα.
Ο εξερχόμενος άγγελος εκ του θυσιαστηρίου εκφράζει τον πόθο και την κραυγή των αγίων. Εάν είναι το θυσιαστήριο των ολοκαυτωμάτων, όπως βλέπει ο ιερός Ευαγγελιστής το όραμά του, τότε, κάτω από το θυσιαστήριο είναι οι ψυχές των εσφαγμένων δια τον λόγο του Θεού. Θυμηθείτε στην Αποκάλυψη 6ο Κεφάλαιο, 9ο χωρίο. Το γράφει εκεί. Εάν είναι το θυσιαστήριο των θυμιαμάτων τότε, είναι οι προσευχές των αγίων που ρίχνουν το λιβανωτό τους επί του θυσιαστηρίου, που είναι ενώπιον του θρόνου του Θεού. Αποκάλυψης στον 8ο Κεφάλαιο, στίχος 3.
Είτε λοιπόν είναι η περίπτωση των πεπελεκημένων για την μαρτυρία του Χριστού, που λέγουν, πότε Κύριε θα εκδικηθείς το αίμα μας, όχι με την έννοια της εκδικήσεως αλλά με την έννοια της αποκαταστάσεως του σώματός μας, πότε θα γίνει η ανάστασίς των, είτε είναι οι προσευχές των αγίων, το θέμα είναι ότι η κρίση συνδέεται με τους αγίους και τους μάρτυρες οι οποίοι ταλαιπωρήθηκαν από τους ασεβείς, και των οποίων τώρα ήρθε η ώρα της τιμωρίας.
Ο άγγελος που εξέρχεται απο το θυσιαστήριο, φωνάζει προς τον άγγελο που φέρει το οξύ δρεπάνι, να προβεί στον θερισμό της αμπέλου της γής. Το οξύ δρεπάνι εκφράζει την κρίσιν όπως και προηγουμένως. Ο άγγελος που βγαίνει από το θυσιαστήριο, λέγει, ότι έχει εξουσία επί του πυρός. Ποίου πυρός; Λέγει ο άγιος Ανδρέας: "Μανθάνομεν
τας αγγελικάς δυνάμεις επιτετάχθαι τοις κτήσμασι, τήν μέν τοις ύδασι, τήν δέ τω πυρί, τήν δέ ετέρω τίνι μέρει της κτίσεως." Ότι οι άγγελοι είναι τοποτηρητές επί της δημιουργίας. "Τούτου (δηλαδή αυτού του αγγέλου, περί ού ο λόγος) τοίνυν τό τιμωρητικόν διά τού επιτετάχθαι τώ πυρί μανθάνομεν."
Και συμπληρώνει ο Αρέθας: "τούτον, τον άγγελον περί ού ο λόγος, επί της κολάσεως των ασεβών τετάχθαι." Με άλλα λόγια, είναι ο άγγελος που φυλάει το πύρ της κολάσεως.
Και ποια είναι η παραγγελία του πρώτου προς το δεύτερο άγγελο; «πέμψον σου τὸ δρέπανον τὸ ὀξὺ καὶ τρύγησον τοὺς βότρυας τῆς ἀμπέλου τῆς γῆς» (Αποκ. 14,18) Στείλε το οξύ σου δρεπάνι να τρυγήσει τα σταφύλια της αμπέλου της γής. «ὅτι ἤκμασεν ἡ σταφυλὴ τῆς γῆς.» Ωρίμασε το σταφύλι της γής. Τα σταφύλια της γής. Είναι αγαπητοί μου η κρίση των αμαρτωλών που παρομοιάζονται με μίαν άμπελο που παράγει τα σταφύλια της αμαρτίας και της αποστασίας. Είναι η μεταβολή της αμπέλου του Θεού, εις άμπελον της αμαρτίας, όπως σημειώνει ο Μωυσής.
Λέει στο Δευτερονόμιο τούτα τα λόγια ο Θεός στον Μωυσή: «ἐκ γὰρ ἀμπέλου Σοδόμων ἡ ἄμπελος αὐτῶν, καὶ ἡ κληματὶς αὐτῶν ἐκ Γομόῤῥας· ἡ σταφυλὴ αὐτῶν σταφυλὴ χολῆς, βότρυς πικρίας αὐτοῖς·/θυμὸς δρακόντων ὁ οἶνος αὐτῶν καὶ θυμὸς ἀσπίδων ἀνίατος.» (Δευτ. 32, 32 - 33)
Εγώ, λέγει σ' άλλον προφήτη ο Θεός, σε φύτεψα αμπέλι γνήσιο και καλό. Εσύ πώς μετεβλήθεις σε άσχημο αμπέλι; πως έγινες αμπέλι Σοδόμων και Γομόρας και παρέχεις σταφύλια πίκρα; Είδατε; Άμπελος Σοδόμων και Γομόρας. Είναι χαρακτηριστικό. Που δείχνει εδώ ότι η άμπελος του Θεού διεστράφη. Επειδή διεστράφη, να σας πώ κι αυτό με την ευκαιρία, γι' αυτό τον λόγο ήλθε η αληθινή άμπελος επί της γής, που οποίος εκκεντριστεί σ' αυτήν την αληθινή άμπελο που δέν κινδυνεύει να αστοχήσεις, γίνεται καινούργιος άνθρωπος. Και αυτή η άμπελος είναι ο Χριστός. Τώρα, δέν είναι ένας λαός ώς αμπέλος που αστόχησε, αλλά είναι ένα πρόσωπο. Είναι ο Ιησούς Χριστός. Γι' αυτό λέγει ο Ιησούς Χριστός: « Ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος (και προσθέτει) ἡ ἀληθινή,» (Ιω. 15,1)
Διότι η πρώτη άμπελος, ο λαός, ο Ισραήλ, αποδείχθηκε διεστραμμένη, διεφθαρμένη. Φυτεύτηκε καλή κι έγινε άμπελος Σοδόμων και Γομόρας.
Άς προσέξουμε αυτό το "ἤκμασεν ὁ βότρυς" «τοὺς βότρυας τῆς ἀμπέλου τῆς γῆς, ὅτι ἤκμασεν ἡ σταφυλὴ τῆς γῆς.» Ἤκμασεν . Αυτό το ἤκμασε σημαίνει ωρίμασε. Τί ωρίμασε; Ωρίμασε το κακό. Όπως κάποτε έπρεπε να ωριμάσει το κακό στους λαούς της γής Χαναάν. Όταν ήλθε ο Αβραάμ, το κακό δέν είχε ωριμάσει στη γή Χαναάν. Και του λέγει ο Θεός: Θα στείλω τους απογόνους σου στην Αίγυπτο, γιατί ακόμα το κακό των κατοίκων της γής Χαναάν δεν ωρίμασε. Ξέρετε πόσο χρειάστηκαν; Έξω από τα χρόνια μεταξύ του Αβραάμ του Ισαάκ και του Ιακώβ, άλλα 430 χρόνια, άλλα 40 χρόνια στην έρημο όπου έμειναν οι Εβραίοι και τότε ωρίμασε το κακό εις τους Χαναανίτες και ήλθαν οι Εβραίοι να τους καταστρέψουν. Και είπε τότε ο Θεός: Ωρίμασε το κακό, ήκμασε η σταφυλή. Ἤκμασεν. Είπε όμως και για τους ίδιους τους Εβραίους. Με τον τρόπο που περίμενα να ωριμάσει το κακό και να τους εξολοθρεύσω, και σε εσάς θα περιμένω να ωριμάσει το κακό, εάν δέν με ακούσετε, για να σας εξολοθρεύσω. Αυτό είναι φοβερό, φοβερό, φοβερό! Κοιτάξτε τώρα να το μεταφέρουμε στη δική μας ζωή. Όπως βλέπουμε να ωριμάζουν τα σταφύλια το καλοκαίρι, και λέμε ότι, νά, θα φάμε τα σταφύλια σε λίγο, έτσι αισθανόμαστε το κακό να ωριμάζει στην εποχή μας και μάλιστα στον τόπο μας. Να ωριμάζει το κακό. Δεν περιμένουμε παρά τον φοβερό τρυγητό και την φοβερή ληνό. Το πατητήρι το φοβερό.
Αλλά ας το δούμε, ποιά είναι η ληνός του Θεού; Όπως λέγει πάλι ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας: Ληνός δέ του Θεού ο τω διαβόλω και τοίς αγγέλοις αυτού ητοιμασμένος χώρος κολάσεως• μεγάλη μέντοι, δια το πλήθος των εν αυτή βασανιζομένων." Ποιά είναι η ληνός του Θεού, το πατητήρι; Είναι η κόλαση των δαιμόνων. Γιατί είναι μεγάλη η ληνός; Πολλοί θα είναι αυτοί που θα τιμωρηθούν. Μή λένε μερικοί, ά, θα τιμωρήσει ο Θεός που είναι τόσοι πολλοί; Μήν το λέγουν αυτό. Είναι μεγάλη η ληνός του Θεού, το πατητήρι του Θεού.
Χαρακτηριστικό είναι το ρήμα "ἐπατήθη". Προσέξτε το ρήμα ἐπατήθη. Βεβαίως αυτό προσαρμόζεται στην εικόνα της ληνού. Διότι μπαίνουνε μέσα και πατούν τα σταφύλια. Αλλά δείχνει κατά δραματικό τρόπο την κακοποίηση των αμαρτωλών και τον βασανισμό τους.
Απο ποιούς πατήθηκε η ληνός; Πιθανώς από τους αγγέλους ως εκτελεστικά όργανα της θείας κρίσεως και της θείας δικαιοσύνης.
Ἐπατήθη ἡ ληνὸς ἔξω τῆς πόλεως. Ναί, έξω της πόλεως πατήθηκε η ληνός, στήθηκε και πατήθηκε η ληνός. Ποιάς πόλεως; " Έξω μέν, λέγει ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας, τής τών δικαίων πόλεως."
Θυμόσαστε στο κεφάλαιο εκείνο που διαβάσαμε, στο ίδιο κεφάλαιο ότι το αρνίον στέκεται στήν Σιών με τις 144.000; Είναι η πόλις του Χριστού. Δηλαδή; Είναι η βασιλεία του Θεού. Τί σημαίνει αυτό; Ότι θα είναι η τιμωρία τους έξω από την βασιλεία του Θεού. Νά πώς το λέγει: "έξω μέν τής τών δικαίων πόλεως η ληνός πατηθήσεται, ουδαμού γάρ τώ κλήρω τούτω
η ράβδος των αμαρτωλών εγγιεί κατά το προφητικόν λόγιον. Άμικτος γάρ η τούτων εστέ κατοίκησις καθάπερ και ο τρόπος γεγένηται."
Δηλαδή όπως ζήσαν στον παρόντα κόσμο, χωρίς να έχουν σχέση οι αμαρτωλοί με τους δικαίους, κατά παρόμοιο τρόπο και η μετέπειτα ζωή τους θα είναι άμικτος.
Ακόμη, μεταβαίνει από την εικόνα στο εικονιζόμενο. Γιατί λέει ότι εξήλθε αίμα από την ληνόν, παρότι ο χυμός της σταφυλής, είναι γνωστό, ονομάζεται αίμα.
Εν τούτοις, λέγει ο άγιος Ανδρέας: "Αίμα δέ εκ των υποδίκων πατουμένων χεόμενον, τήν δικαίαν και αδέκαστον του Θεού κρίσιν κέκληκεν. Δι ής τους αξίους δείκνυται κόλασις." Είναι μέ το αίμα η έκφραση της τιμωρίας των αμαρτωλών. Όπως εδώ λέμε, να τιμωρηθεί ένας λαός, πέφτει μαχαίρι. Είναι εικόνα.
Ένα μέτρο μεγέθους του πράγματος είναι, ότι το αίμα θα φτάσει ως τα χαλινάρια των ίππων. Τόσο πολύ αίμα. Ποιών ίππων; Ή των ίππων των εχθρών ή των ίππων του θριαμβευτού Λόγου του Θεού. Έχει μία ωραία παρατήρηση ο Ανδρέας Καισαρείας: "μέχρι μέν των χαλινών, ως θηλυμανών ίππων, φθάνουσα• διότι χαλινόν εν ταίς ηδοναίς και ταίς αθεμιτουργίαις ούκ έγνωσαν."
Θα ανέβει, λέει το αίμα, μέχρι τα χαλινάρια των αλόγων, γιατί σάν θηλυμανή άλογα, δέν έβαλαν χαλινάρια στις ηδονές τους οι άνθρωποι.
Δέν έβαλαν χαλινάρια στις ηδονές τους οι άνθρωποι.
Μιά ακόμα εικόνα μεγέθους της τιμωρίας είναι ότι αίμα έφθασε στην έκταση των 1.600 σταδίων. Είναι 307.200 μέτρα. Τριακόσια (300) χιλιόμετρα. Τί θέλει να δείξει; Σχηματικός αριθμός. Ότι το αίμα ήτανε άφθονο. Δηλαδή η τιμωρία των αμαρτωλών μεγάλη και οι αμαρτωλοί πολλοί.
Αγαπητοί μου άς προσέξουμε. «Μὴ φοβοῦ τὸ μικρὸν ποίμνιον· ὅτι εὐδόκησεν ὁ πατὴρ ὑμῶν δοῦναι ὑμῖν τὴν βασιλείαν.»
(Λουκ. 12,32)
Μή πούμε, κι εμείς με τους πολλούς. Όχι! Μή παραδειγματιζόμαστε από την συμπεριφορά των πολλών. Όχι! Μή φοβάσαι, μικρό ποίμνιο, λέει ο Χριστός. Μή παρασύρεσαι από την συμπεριφορά και την διαγωγή του κόσμου τούτου. Μή φοβάσαι. Σε σένα έχει ευδοκήσει ο Πατήρ να σου δώσει την Βασιλεία του.
62α ομιλία στο βιβλίο της Καινής Διαθήκης
« Ιερά Αποκάλυψις ».
Όλες οι ομιλίες του βιβλίου
« Αποκάλυψις » εδώ ↓.
http://www.arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/kainh-diauhkh/iera-apokalycis
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40qa7vUvidbEX6OBGq3b9WeV
__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0
📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1
📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0
Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk
__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share
†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.
