Γιατί αἰσθανόμαστε κάποιες φορές τόν ἑαυτό μας ἄδειο καί σέ μοναξιά;

†. Γιατί μερικὲς φορὲς αἰσθανόμαστε τόσο ἄδειοι, καὶ τόση μοναξιά;

   Εἶναι μία εἰδικὴ κατάστασις ποὺ ζεῖ κάποιος ἄνθρωπος, μάλιστα ἔφηβος. Πολλὰ τέτοια φαινόμενα ἔχει ἡ ἐφηβική ηλικία, ποὺ τὰ αἴτια εἶναι ἀνεξερεύνητα· δὲν μπορεῖ κανεὶς νὰ βρεῖ εὔκολα τὴν αἰτία, γιατί αἰσθάνεται ἔτσι. Ἐξ οὗ καὶ ἡ ἀπορία.

   Κατ᾿ ἀρχάς, ἡ μοναξιά αὐτὴ καὶ τὸ ἄδειασμα τῆς ψυχῆς μας ὀφείλεται στὴν ἀπουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος εἶναι βεβαίως ὁ ἄνθρωπος ποὺ δὲν ἔχει τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, γι᾿ αὐτὸ αἰσθάνεται ἄδειος. Αὐτὸ τὸ ὑπογραμμίζω, γιατὶ αὐτὸ ποὺ πάντοτε ἔχει ἀνάγκη ὁ κόσμος, καὶ στὴν ἐποχή μας πέρα καὶ πάνω ἀπὸ ὅλα, εἶναι ἡ παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος. Ἡ Χριστιανικὴ ζωὴ πρέπει νὰ μᾶς φτάσει νὰ ἀποκτήσουμε τὸ Ἅγιον Πνεῦμα. Ὁ Χριστὸς γι' αὐτὸ ἦλθε στον κόσμο γιὰ νὰ ἔλθει τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, νὰ γίνουμε Πνευματοφόροι, νὰ μᾶς πληρώσει, νὰ μᾶς γεμίσει μὲ τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον, νὰ ἐπαναλαμβάνεται ἡ Πεντηκοστή διαρκῶς. Αὐτὸ βεβαίως τὸ ἀγνοοῦμε καὶ εἶναι μία παρεκτροπὴ ἀπὸ τὴν ζωὴ ποὺ ζοῦμε. «Πνευματική ζωή» σημαίνει ζωὴ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

  Ὅταν δὲν ζῶ τὴν ζωὴ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ὅταν ἀπουσιάζει τὸ Ἅγιον Πνεῦμα, εἶναι φυσικὸν νὰ αἰσθάνομαι τὸν ἑαυτόν μου ἄδειον, μία μοναξιά. Μπορεῖτε νὰ μοῦ πεῖτε ὅτι ὅταν βαπτισθήκαμε, πήραμε τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, ὅταν χρισθήκαμε, πήραμε τις δωρεὲς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος· πότε λοιπὸν φεύγει τὸ Ἅγιον Πνεῦμα; -Ναί, τὰ πήραμε, ἀλλὰ αὐτὰ μένουν ἀνενέργητα ὅταν ὁ ἄνθρωπος ἁμαρτάνει, δηλαδὴ δὲν ἀξιοποιεῖ τὴν παρουσία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, καὶ ἀπομονώνει τὸν Ἅγιον Πνεῦμα. Ἔτσι αἰσθανόμαστε ἄδειον τὸν ἑαυτόν μας ὅταν ἁμαρτάνουμε καὶ ὅταν κενοδοξούμε. Γίνεται ἕνας φαύλος κύκλος ποὺ πρέπει νὰ τὸν σπάσουμε: κενοδοξῶ σημαίνει ὅτι ζητῶ μιὰ δόξα κούφια, μιὰ ματαία δόξα.

   Ἐπὶ παραδείγματι νὰ μοῦ ποῦν ὅτι εἶμαι ὡραῖος, ὅτι εἶμαι μοντέρνος, νὰ μοῦ ποῦν ὅτι ἔχω κοσμήματα πανάκριβα, ὅτι φορῶ ροῦχα διαλεγμένα μετὰ πολλῆς προσοχῆς, ὅτι ἔχω γνῶσι, ὅτι «γυαλίζω» ἐπιτέλους! Ὅλα αὐτὰ εἶναι κούφια γιατὶ θὰ περάσουν· μπορῶ νὰ τὰ χάσω ἀπὸ μιὰ στιγμὴ στὴν ἄλλη. Ὑπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ ἔχουν ἀρρωστήσει, ἀπὸ κάποια ἀρρώστεια, καὶ ἀλλοιώνονται σ' ὅλο τους τὸ σῶμα. Ἔχω δεῖ ἄνθρωπο, 27 περίπου χρόνων, παντρεμένος, πρὸ πολλῶν ἐτῶν, μὲ καρκίνο στὸ συκώτι, καὶ ἦταν στὴν κλινική· εἶχα δὲ πολὺν καιρὸ νὰ τὸν δῶ. Ὅταν τὸν εἶδα ἦταν ἀδύνατον νὰ τὸν γνωρίσω· αὐτὸ ποὺ λέμε «πετσὶ καὶ κόκκαλο», ἦταν στὴν κυριολεξία· τὸ πετσὶ κόλλησε στὸ κόκκαλο· δὲν ὑπῆρχε σάρκα, μόνον τὰ ἀφτιά του ποὺ ἔδειχναν πολὺ μεγάλα, γιατὶ εἶχε μικρύνει τὸ πρόσωπο. Ἔμεινα ἐνεὸς κοιτάζοντάς τον! Ἔπαθα ὅ,τι ἔπαθαν οἱ φίλοι τοῦ Ἰώβ· μιὰ ἑβδομάδα δὲν μποροῦσαν νὰ μιλήσουν ἀπὸ τὴν ἔκπληξί τους, βλέποντας τὸ κατάντημα τοῦ φίλου τους, τοῦ Ἰώβ.

  -Καυχιέσαι ὅτι εἶσαι ὄμορφος!

  -Τὰ χάνεις πολὺ γρήγορα αὐτά!

  -Καυχιέσαι ὅτι εἶσαι ἔξυπνος!

  -Γλυστρᾶς στο δρόμο, χτυπᾶς τὸ κεφάλι σου, παθαίνεις ἕνα ἐγκεφαλικό καὶ γίνεσαι κλασικὸς βλάκας! Μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα! Φοβερόν!

   Μὲ τὴν κενοδοξία ὁ ἄνθρωπος ξεκινᾶ νὰ προβάλει τὸν ἑαυτόν του· τότε ὅμως τὸ Ἅγιον Πνεῦμα φεύγει, («Ὁ Θεὸς ὑπερηφάνοις ἀντιτάσσεται»), καὶ σὲ λίγο τὸ κενὸν μεγαλώνει περισσότερο, καὶ τότε βλέποντας τὸ κενὸν νὰ ὑπάρχει μέσα του, σπεύδει (ὁ κενόδοξος) να παρουσιασθεῖ καὶ νὰ προβληθεῖ ἀκόμη περισσότερο, γιὰ νὰ γεμίσει τὸν κενὸ χῶρο τῆς ψυχῆς, καὶ ἀκόμη περισσότερο αἰσθάνεται τὸ κενό, γιατὶ ἀκόμη πιὸ πολὺ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ ἀπέρχεται, καὶ γίνεται ἕνας φαῦλος κύκλος. Αὐτὸ θὰ ξεπερασθεῖ ἂν ὁ ἄνθρωπος ταπεινωθεῖ, νὰ ξαναγυρίσει τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, καὶ νὰ αἰσθανθεῖ μέσα του ὅτι γέμισε. Ἀλλὰ δὲν τὸ καταλαβαίνει ὁ ἄνθρωπος. Ὅπως ἐκεῖνος ποὺ προσπαθεῖ νὰ ξεδιψάσει μὲ ἁλατισμένο νερό· ὅσο πίνει, τόσο ἡ δίψα του γίνεται μεγαλυτέρα.

   Ακόμη, αὐτὸ τὸ κενὸ στὴν ψυχὴ μποροῦμε νὰ τὸ νιώσουμε ὅταν ἔχουμε μιὰ ἀπεριόριστη εξωστρέφεια. Εξωστρέφεια ἐννοεῖται ὅταν μιλοῦμε πολύ, φλυαροῦμε, γελᾶμε πολύ, λέμε πολλὰ ἀστεῖα, ὅταν ἔχουμε πολλὰ συναπαντήματα, σχέσεις, ἐπισκέψεις, κόσμος, χαιρετοῦρες... Ὅλα αὐτὰ στὸ τέλος ἀδειάζουν τὴν ψυχή. Ἕνας ἄνθρωπος, ποὺ μπορεῖ νὰ παρατηρεῖ τὸν ἑαυτόν του, θὰ ἰδεῖ ὅτι ὕστερα ἀπὸ πολλὰ γέλια καὶ ἀνέκδοτα, ἂν μάλιστα κατηγορήσει, ἢ ἔχει πεῖ ἀστεῖα καὶ ἀνέκδοτα βρώμικα, καὶ ἔχει λίγη συνείδησι στην ψυχή του, ἔχει λίγη αὐτογνωσία, θὰ αἰσθανθεῖ ὅτι αὐτομάτως ἄδειασε. Μερικές φορὲς τὸ λέμε -ἂν ἔχουμε μια αἴσθησι- ὅτι «αἰσθάνθηκα τὴν Χάρι τοῦ Θεοῦ νὰ φεύγει». Βεβαίως φεύγει παροδικά, εκείνη την στιγμή· ὅταν συνέλθω, ξαναγυρίζει ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ.

   Συνεπῶς γιὰ νὰ αἰσθανόμαστε την ψυχή μας πάντα καινούργια, πάντα γεμάτη καὶ χωρὶς κενό, πρέπει νὰ μένουμε μὲ τὸν Ἰησοῦν Χριστόν, καὶ νὰ ἔχουμε την Θεωρία. Θεωρία σημαίνει νὰ τὸν σκέπτομαι ἐν παντὶ τόπῳ καὶ χρόνῳ. Φαίνεται παράξενον, ἀλλὰ ὅταν κάποιος ἔχει παιδαγωγηθεί, μπορεῖ νὰ τὸν σκέπτεται πάντα. Ὁ Χριστὸς βρίσκεται μέσα στοὺς λόγους τῶν ὄντων· ὅταν βλέπουμε τὴν δημιουργία, ἐκεῖ βλέπουμε νὰ εἶναι ἡ σφραγίδα τοῦ Θεοῦ Λόγου, τῆς Σοφίας τῆς ἐνυποστάτου, καὶ τότε χαιρόμαστε, ἀπὸ ἕνα λουλούδι ποὺ θὰ κοιτάξουμε, μέχρι ἕνα ἀστέρι. Ακόμη, ὅταν εἶμαι στὴν ἐπιστήμη, ἐκεῖ μποροῦμε νὰ βλέπουμε τὰ ὄντα καὶ τὶς σχέσεις τῶν ὄντων, καὶ ἐκεῖ ὁ πνευματικὸς ἄνθρωπος ζεῖ τὶς σχέσεις τῶν ὄντων, δηλαδὴ τὶς αἰτίες τῶν ὄντων, μέσα στὶς ὁποῖες βρίσκει τὴν ἀρχικὴ αἰτία τῶν ὄντων, τον Λόγον τῶν λόγων τῶν ὄντων.

   Μετά, τὸν Θεὸν τὸν βρίσκει μέσα στὴν ἱστορία. Βλέπει πῶς κινοῦνται οἱ ἄνθρωποι, πολέμους, καταστάσεις περίεργες σε πρόσωπα καὶ λαούς. Βλέπει πῶς μπαίνει ὅτι Θεὸς ἐκεῖ καὶ τὸ μελετᾶ. Ἀκόμη βλέπει τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν στὴν Ἀποκάλυψι, στὸ Εὐαγγέλιο. Ἔχει δηλαδὴ τὴν διαρκή θεωρία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Θεωρίας ὄψις < βλέπω τὸν Ἰησοῦν Χριστόν. Μπορεῖ ἀκόμη καὶ στὴν προσευχή.

   Ακόμη, ὅταν ἡ καρδιὰ δὲν ἔχει ὑποστεῖ κάθαρσι αἰσθανόμαστε ἄδειον τὸν ἑαυτόν μας. Μερικοί λέγουν - Δεν κάνω καμμιὰ ἁμαρτία! δὲν πῆγα ἐκεῖ ποὺ δὲν πρέπει, οὔτε ἔκανα ἐκεῖνο ποὺ δὲν πρέπει νὰ κάνω. Δὲν εἶναι ἀρκετό! Πρέπει νὰ ἔχω κάθαρσι τῆς καρδιᾶς. Δεν πρέπει κἂν νὰ ἐπιθυμῶ τὸ κακό, κἂν νὰ τὸ σκέπτομαι! Εἶναι μιὰ δύσκολη δουλειά, καὶ ὄχι εὔκολη· εἶναι μία ισοβία προσπάθεια τοῦ ἀνθρώπου, ἰσοβία ἄσκησις. Ὁ Χριστὸς λέγει· «Μακάριοι οἱ καθαροὶ τῇ καρδίᾳ ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται», θὰ δοῦν αὐτοὶ τὸν Θεόν. Θὰ τὸν δοῦν ἀπὸ τὴν παροῦσα ζωή· φθάνει νὰ πεῖ ὁ Ἅγιος Συμεὼν ὁ νέος θεολόγος· «Ἂν δὲν δεῖς τὸν Θεὸν ἀπὸ τὴν παροῦσα ζωή, οὔτε ἐκεῖ θὰ τὸν δεῖς», καὶ αὐτὸ πετυχαίνεται μὲ τὴν κάθαρσι τῆς καρδίας. Ὅμως, οὔτε ἡ κάθαρσις εἶναι ἀρκετή· αὐτὴ εἶναι τὸ μέσον! Μπορεῖ νὰ καθαρίσει μὲν ἡ καρδιά, ἀλλὰ πρέπει νὰ γεμίσει ἀπὸ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, τὴν παρουσία τοῦ Θεοῦ.

  Ἔχουμε πολλὴ δουλειά! Πολλοὶ λέγουν· -Νὰ δὲν πῆγα, ὅπως μοῦ εἴπατε στο πάρτυ! Το λαχταρᾶς ὅμως! Τὸ σκέπτεσαι! Δὲν πηγαίνεις, δὲν ἔχεις φίλο/φίλη, δὲν κάνεις τοῦτο ἢ ἐκεῖνο, δὲν ζεῖς κατὰ τὰ διατάγματα τῆς μόδας, ὅμως τὰ λαχταρᾶς! Ἡ καρδιά σου δὲν εἶναι στὴν πορεία τῆς καθάρσεως!

   Τέλος, κάποτε αἰσθάνεται ὁ πνευματικὸς ἄνθρωπος μόνος του, μιὰ μοναξιά, τὴν καρδιά του σὰν ἄδεια, ὄχι γιατὶ ἄλλο, ἀλλὰ γιὰ λόγους παιδαγωγικοὺς τοῦ Θεοῦ· ἀπουσιάζει ὁ Θεὸς γιὰ νὰ ἔρθει ἡ ψυχὴ νὰ τὸν ἀναζητήσει, νὰ δημιουργήσει ἀνάγκη νέας προσκλήσεως, καὶ ἔτσι νὰ δημιουργηθεῖ στὸν ἄνθρωπο μιὰ εὐκαιρία μιᾶς πνευματικῆς ὡριμότητος. Μην ξεχνοῦμε ὅτι τὰ σκαλοπάτια τῆς ὡριμότητος τὰ ἀνεβαίνουμε μὲ ἀντίστοιχες ἀπουσίες τοῦ Θεοῦ. Αἰσθάνομαι μιὰ πληρότητα· κάποια στιγμὴ αἰσθάνομαι ὅτι δὲν ἔχω πληρότητα, ἀλλὰ γιὰ λόγους παιδαγωγικούς· ὄχι τιμωρητικούς· γιὰ λόγους ωριμότητος. Θεέ μου ποῦ εἶσαι; Σὲ ἀναζητεῖ ἡ ψυχή μου. Τότε ἐπανεμφανίζεται ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ· αὐτὴ τὴν δευτέρα φορά, ἡ ψυχή, ἔχοντας τὴν ἐμπειρία τῆς ἀπουσίας τοῦ Θεοῦ, μπαίνει σε μία καινούργια εμπειρία παρουσίας τοῦ Θεοῦ, καὶ ἔτσι δημιουργεῖται, σ᾿ αὐτὲς τὶς ἀλλεπάλληλες απουσίες τοῦ Θεοῦ, ἀλλεπάλληλες ἐμπειρίες ὡριμότητος τῆς πνευματικῆς ζωῆς.

   Αὐτὸς εἶναι ἕνας τρόπος πνευματικῆς προκοπής.

20η ομιλία στην κατηγορία " Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ". (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)

►Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας : " Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ. (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου) " εδώ ⬇️
https://arnion.gr/index.php/diafora-uemata/pantiseis-pori-n-katixitiko
↕️
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/321.html?m=1

Απομαγνητοφώνηση : Ἱερὰ Μονὴ Ξενοφῶντος.

🔸Λίστα ομιλιών της σειράς
«Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ. (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)».🔻
https://drive.google.com/file/d/1bnD4KlS2bRvJrfYXaOewN02780y5Z9Sg/view?usp=drivesdk

🎥 Βιντεοσκοπημένες ομιλίες της σειράς «Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ. (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)».🔻
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40pM8I69EWsOE4l3gd0pOg7b

🔸📜 Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες της σειράς «Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ. (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)».🔻
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/search/label/%F0%9F%94%B9%E1%BC%88%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82%20%E1%BC%80%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%B9%E1%BF%B6%CE%BD%20%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%B7%CF%87%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%E1%BF%A6.%0A%28%E1%BC%88%CE%BD%CF%89%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%BF%CF%85%20%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%B7%CF%87%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%E1%BF%A6%20%CE%A3%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85%29?m=1

💠Πλήρης απομαγνητοφωνημένες σειρές ομιλιών (Βιβλία).
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/search/label/%F0%9F%92%A0%CE%A0%CE%BB%CE%AE%CF%81%CE%B7%CF%82%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%BF%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CF%82%20%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AD%CF%82%20%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CF%8E%CE%BD%20%28%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%B1%29.?m=1

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

Όλες οι ομιλίες ~4.487~ του μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/4487.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=0

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Σήμερα ζεῖ ὁ ἄνθρωπος τό «καθ’ ὁμοίωσιν» τῆς Ἁγίας Γραφῆς; Ἄν ὄχι, γιατί;

†. Σήμερα ὁ ἄνθρωπος συμφωνεί μὲ τὸ καθ᾽ ὁμοίωσιν τῆς Ἁγίας Γραφῆς; ἂν ὄχι, γιατί;

  Ὁ ἄνθρωπος εἶναι πλασμένος κατ' εἰκόνα Θεοῦ, μὲ προορισμό να γίνει καθ᾽ ὁμοίωσιν. Τὸ κατ᾿ εἰκόνα εἶναι ἡ προίκα τοῦ ἀνθρώπου, τὸ δεδομένο, ἡ προϋπόθεσις· τὸ καθ᾽ ὁμοίωσιν εἶναι ὁ σκοπός. Ὁ Χριστιανισμὸς εἶναι ἐλπίδα, καὶ τὸ νόημα τῆς ὑπάρξεως δίδεται μόνον ἀπὸ τὸν Χριστιανισμόν, καὶ τὸ νόημα αὐτὸ εἶναι νὰ περάσω ἀπὸ τὸ κατ᾽ εἰκόνα στὸ καθ᾽ ὁμοίωσιν, ἢ δυνάμει τοῦ κατ᾿ εἰκόνα νὰ φθάσω στὸ καθ᾽ ὁμοίωσιν. Γι' αὐτὸ λέγει ὁ Χριστός «ἔσεσθε οὖν ὑμεῖς τέλειοι, ὥσπερ ὁ Πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς τέλειός ἐστιν», νὰ γίνετε τέλειοι ὅπως ὁ Πατέρας σας εἶναι τέλειος· δηλαδὴ νὰ φθάσετε νὰ πραγματώσετε τὸ καθ᾽ ὁμοίωσιν. Ἂν δὲν κατορθώσουμε τὸ καθ᾽ ὁμοίωσιν, δὲν μποροῦμε νὰ μποῦμε στὴν βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

   Μὴν ἀπογοητευόμεθα ὅμως· μπορεῖ κανεὶς νὰ πεῖ· -Πῶς νὰ τὸ κάνω; -Σιγά, σιγά, μὲ τὴν Χάρι καὶ τὴν βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Ὅπως ἕνα παιδὶ τοῦ δημοτικοῦ δὲν πρέπει νὰ ἀπογοητευθεῖ πῶς θὰ γίνει δικηγόρος καὶ γιατρός, καὶ πῶς θὰ διαβάζει ἐκεῖνα τὰ ὀγκώδη βιβλία, ἔτσι καὶ ἕνας ποὺ πρωτοβλέπει τὸν τρόπο τῆς πνευματικῆς ζωῆς, δὲν πρέπει νὰ ἀπογοητεύεται. Πρέπει νὰ φθάσουμε ἐκεῖ.

   Ἐκεῖνος ποῦ ρωτά, αἰσθάνεται ὅτι σήμερα δὲν πραγματώνεται αὐτό, καὶ γι' αὐτὸ ἐρωτᾷ τὸ γιατί. Εἴπαμε ποιός εἶναι σκοπός μας. Ἡ ἱστορία, σὲ σχέσι μὲ τὴν ἀπορία μοιάζει μὲ τὸ νὰ σταθοῦμε σ᾿ ἕνα σταυροδρόμι, καὶ νὰ ρωτήσουμε πῶς θὰ πᾶμε ἐκεῖ ποὺ ζητοῦμε. Κάποιος βρίσκεται καὶ μᾶς λέγει· θὰ πάρετε τὸν δρόμον αὐτόν, καὶ θὰ πᾶτε ἐκεῖ, θὰ γίνει ἔτσι, θὰ βρεῖτε ἐκεῖνο κ.λπ. Ἐμεῖς λοιπὸν δὲν ξεκινοῦμε ἀλλὰ χαζεύουμε σ᾽ ἐκεῖνο τὸ σταυροδρόμι. Ὁ ἄνθρωπος μᾶς τὸ εἶπε· θὰ πᾶτε ἐκεῖ! Ἔτσι μοιάζει ἡ ἐποχή μας! δὲν θέλει νὰ βαδίσει τὸν δρόμον τοῦ καθ᾽ ὁμοίωσιν, ἀλλὰ τὸν δρόμο που θέλει ἐκείνη. Μὴν ξεχνᾶμε ὅτι γιὰ νὰ βαδίσει κανεὶς τὸν δρόμο τοῦ καθ᾽ ὁμοίωσιν, πρέπει νὰ ἔχει ἕνα πρότυπο. Νὰ ἔχει ἕνα πρότυπο ποὺ θὰ τοῦ μοιάσει. Σήμερα το πρότυπο τὸ ἔχουμε ξηλώσει· κάθε τι κατεστημένον δὲν μᾶς χρειάζεται. Εἶναι δυστύχημα ὅτι τὸν Θεὸν τὸν κάναμε κατεστημένον. Ἀπορῶ γιατὶ δὲν κάναμε καὶ τὸν ἥλιον κατεστημένο, καὶ τὸ νερό, καὶ τὸ ψωμί. Γιατί δὲν ἀκούστηκε ποτὲ ὅτι εἶναι κατεστημένο το ψωμί! «δὲν θὰ φᾶμε ξανά ψωμί»! κατεστημένον εἶναι ὁ ἥλιος, δὲν θέλουμε να ξαναβγεῖ, καὶ ἐπειδὴ ἐκεῖνος ἔχει τὴν ἀναίδειαν νὰ βγαίνει κάθε πρωί, ἐμεῖς θὰ πᾶμε να κρυφτοῦμε μέσα σὲ ὑπόγεια καὶ ποντικότρυπες, γιὰ νὰ μὴν τὸν βλέπουμε, ἐπειδὴ θὰ θέλαμε νὰ τὸν κρίνουμε καὶ νὰ τὸν θεωροῦμε κατεστημένον! Δὲν νομίζετε πῶς τὰ πράγματα εἶναι ἀνόητα; ἔ;

   Κάναμε τὸν Θεὸν κατεστημένο, ὅτι ἀρκετὰ βασίλευσε στὴν ἀνθρωπότητα, καιρὸς νὰ τοῦ γκρεμίσουμε τὸ εἴδωλον! Βγάλαμε λοιπὸν τὸν Θεὸν καὶ μιλᾶμε γιὰ ἀθεΐα· λέμε ὅτι δὲν πιστεύουμε τίποτε! Ὄχι ὅτι δὲν πιστεύουμε στὸν Κύριον Ἰησοῦν, ἀλλὰ ὅτι δὲν πιστεύουμε σὲ τίποτε. –Βγάζοντας τὸ ὑπόδειγμα, εἶναι δυνατὸν νὰ μιλοῦμε γιὰ μίμησιν; Τὸ καθ᾽ ὁμοίωσιν εἶναι μίμησις τοῦ πρωτοτύπου. Ἐγὼ εἶμαι τὸ ἀντίτυπον καὶ πρέπει νὰ ὁμοιάσω τοῦ πρωτοτύπου.

  -Μά, δὲν ὑπάρχει πρωτότυπον τὸ πετάξαμε! Πρέπει να γυρίσουμε πίσω στὸ πρωτότυπον. Ἔτσι θὰ καταξιώσουμε τὴν ὕπαρξί μας, θὰ βρεθοῦμε στὴν βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

  -Γιατί βγάλαμε τὸν Θεόν; -Τὸν βαρεθήκαμε! Ποιός εἶπε ὅτι βαρέθηκα νὰ τρώω ψωμί; Ποιός εἶπε ὅτι βαρέθηκα νὰ ἀναπνέω; Κάτι συμβαίνει ἐδῶ. Υπάρχουν ἄνθρωποι ποὺ λέγουν «βαρέθηκα νὰ τρώω»· εἶναι οἱ ἄρρωστοι. Πηγαίνετε σ' ἕναν ἄρρωστο το καλύτερο φαγητό· δὲν μπορεῖ! Τὸ βλέπει ἀλλὰ ἀναγουλιάζει, αἰσθάνεται ἄσχημα. Δεν νομίζετε ὅτι καὶ ἡ ἐποχή μας εἶναι ἄρρωστη, καὶ μάλιστα βαρειά, ὅταν φθάνει ἔτσι νὰ σκέπτεται καὶ ἔτσι νὰ κινεῖται; Ναί, εἶναι ἄρρωστη.

  Ἐσεῖς ποὺ ἀκοῦτε λόγον Θεοῦ θὰ πρέπει νὰ προσέχετε πολὺ νὰ μὴν ἀρρωστήσετε. Ὅλοι μποροῦμε νὰ ἀρρωστήσουμε, ὄχι τις συνηθισμένες ἀρρώστειες, ἀλλὰ νὰ φθάσουμε νὰ εἰποῦμε ὅτι καὶ ὁ Θεὸς εἶναι ἕνα κατεστημένο. Μὴ γένοιτο. Ἂς προσέξουμε μέσα σ᾿ αὐτὴν τὴν λοιμώδη κατάστασι να διατηρήσουμε ὑγιεία.

18η ομιλία στην κατηγορία " Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ". (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)

►Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας : " Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ. (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου) " εδώ ⬇️
https://arnion.gr/index.php/diafora-uemata/pantiseis-pori-n-katixitiko
↕️
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/321.html?m=1

Απομαγνητοφώνηση : Ἱερὰ Μονὴ Ξενοφῶντος.

🔸Λίστα ομιλιών της σειράς
«Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ. (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)».🔻
https://drive.google.com/file/d/1bnD4KlS2bRvJrfYXaOewN02780y5Z9Sg/view?usp=drivesdk

🎥 Βιντεοσκοπημένες ομιλίες της σειράς «Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ. (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)».🔻
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40pM8I69EWsOE4l3gd0pOg7b

🔸📜 Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες της σειράς «Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ. (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)».🔻
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/search/label/%F0%9F%94%B9%E1%BC%88%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82%20%E1%BC%80%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%B9%E1%BF%B6%CE%BD%20%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%B7%CF%87%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%E1%BF%A6.%0A%28%E1%BC%88%CE%BD%CF%89%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%BF%CF%85%20%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%B7%CF%87%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%E1%BF%A6%20%CE%A3%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85%29?m=1

💠Πλήρης απομαγνητοφωνημένες σειρές ομιλιών (Βιβλία).
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/search/label/%F0%9F%92%A0%CE%A0%CE%BB%CE%AE%CF%81%CE%B7%CF%82%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%BF%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CF%82%20%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AD%CF%82%20%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CF%8E%CE%BD%20%28%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%B1%29.?m=1

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

Όλες οι ομιλίες ~4.487~ του μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/4487.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=0

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Ἡ σωτηρία δέν εἶναι ἀτομική ὑπόθεση;

†. Ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἀτομικὴ ὑπόθεσις ἢ ὄχι;

   Θὰ μπορούσαμε νὰ ποῦμε ὅτι ἡ σωτηρία εἶναι διὰ τῆς Ἐκκλησίας, καὶ ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ· θὰ πεῖ, μὲ τὴν Ἐκκλησία, μὲ τὴν βοήθεια τῆς Ἐκκλησίας, καὶ μέσα στὴν Ἐκκλησία, γιατί μπορεῖ νὰ εἶναι «μὲ τὴν βοήθεια», ἀλλὰ ἔξω ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία. Θα λέγαμε· «Με τους γιατρούς, μέσα στο νοσοκομεῖο», γιατί μποροῦμε νὰ ἔχουμε γιατρούς ἔξω ἀπὸ τὸ νοσοκομεῖο. Συνεπῶς, ἀφοῦ ἡ Ἐκκλησία εἶναι τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ, τὰ μέλη τοῦ Χριστοῦ εἶναι οἱ πιστοί, καὶ ἐγὼ γιὰ νὰ σωθῶ, πρέπει νὰ γίνω μέλος τοῦ σώματος τοῦ Χριστοῦ· δὲν μπορῶ νὰ σωθῶ χωρὶς νὰ εἶμαι ἑνωμένος μὲ τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Πρέπει νὰ σωθῶ μέσα στὴν Ἐκκλησία, μὲ τοὺς ἄλλους ἀνθρώπους, καὶ μὲ τὰ μέσα ποὺ παρέχει ἡ Ἐκκλησία.

   Γι' αὐτὸν τὸν λόγον εἶναι ὀξύμωρο νὰ πῶ· «ἰδιωτική Θεία Λειτουργία» εἶναι κάτι ποὺ λέγεται. Εἶναι ἀντιφατικόν, διότι, Λειτουργία, βγαίνει ἀπὸ τό «Λεῖτος», ποὺ θὰ πεῖ δημόσιος. Λεῖτος + ἔργον = λειτουργία, δημόσιον ἔργον. Μά, ὅταν λέμε δημόσιον, σημαίνει ὅτι δὲν εἶναι ἑνὸς ἀνθρώπου· δὲν μπορῶ νὰ λέγω ὅτι ἔχω «ἰδιωτικὸν δημόσιον ἔργον»! δὲν στέκεται!

   Αὐτὸ σημαίνει ὅτι Λειτουργία δεν γίνεται ἀπὸ ἕνα πρόσωπο μόνον. Ἕνας ἱερεὺς δὲν μπορεῖ νὰ λειτουργήσει μόνος του, διότι «είναι μόνος του», ὄχι ἀπὸ τεχνικῆς πλευρᾶς, ὅτι δὲν ὑπάρχει ἕνας ψάλτης νὰ ψάλλει, ἀλλὰ διότι δὲν νοεῖται Θεία Λειτουργία ἂν δὲν ὑπάρχουν δύο τουλάχιστον πρόσωπα, ἔστω ἂν τὸ δεύτερο πρόσωπο εἶναι ἕνα μωρό, βαπτισμένο ὅμως, νὰ κάθεται στην καρέκλα. Δὲν εἶναι θέμα τεχνικόν, ἀλλὰ εἶναι θέμα οὐσίας. Ἐκφράζεται ἐδῶ, στὴν Θεία Λειτουργία, μὲ τὸ σύνολο τῶν προσώπων ἐκφράζεται τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ. Ἕνα μέλος δὲν ἀποτελεῖ τὸ σῶμα, ἀλλὰ πολλὰ μέλη ἀποτελοῦν τὸ σῶμα.Ἔτσι, δὲν μπορῶ νὰ λέγω ὅτι θὰ σωθῶ μόνος μου, ὅτι θὰ κάνω Λειτουργία γιὰ τὸν ἑαυτόν μου!

   Κάναμε παλαιὰ σ᾿ ἕνα ἐκκλησάκι, στὸν Ἅγιον Ἀθανάσιον, πίσω ἀπὸ τὸν Ἅγιον Νικόλαον, κάτι Λειτουργίες για νέους, 5.00 το πρωί. Στην γειτονιά ἔβλεπαν ὅτι κάνουμε Λειτουργία, μία φορὰ τὴν ἑβδομάδα, καὶ μοῦ εἶπαν μιὰ φορά· -Ἔχετε ἰδιωτική Λειτουργία; -Τί θὰ πεῖ ἰδιωτική; τούς λέγω. Ξέρετε, διστάζαμε μήπως εἶναι ἰδιωτική. Δὲν μπορεῖς νὰ κλείσεις τις πόρτες καὶ νὰ πεῖς· «Δὲν δέχομαι ἄλλον ἄνθρωπον»! εἶναι ἀδιανόητον! Ὄχι, παρακαλῶ! Τί θὰ πεῖ ἰδιωτική; θὰ ἔρχεσθε εἰς τὴν Λειτουργίαν.

   Λοιπόν, δὲν μπορῶ νὰ σωθῶ μόνος μου, θὰ σωθῶ μέσα στὴν Ἐκκλησία. Ακόμη, μὲ τὴν Ἐκκλησία, μὲ ἐκεῖνα ποὺ θὰ μοῦ παρέξει ἡ Ἐκκλησία· τὰ μυστήριά της. Τὸ νὰ σωθῶ μόνος μου, ὑπάρχει στὸν προτεσταντισμό, διότι, ὁ κάθε προτεστάντης θεωρεῖται καὶ μία αὐθεντία· μόνος του διαβάζει τὴν Ἁγία Γραφή, μόνος του καὶ ἐξηγεῖ. Γιὰ νὰ σᾶς τὸ πῶ λιγάκι κωμικότερα: μόνος του φτερνίζεται καὶ μόνος του λέει «γειά σου»! Γι' αὐτὸ ἔχουμε τόσες ἑρμηνείες της Ἁγίας Γραφῆς, ὅσες καὶ οἱ προτεστάντες.

  Ἐμεῖς δὲν μποροῦμε νὰ τὸ ποῦμε, δὲν μποροῦμε νὰ ἑρμηνεύσουμε τὴν Ἁγία Γραφὴ ὅπως ὁ καθένας θέλει. Θα πάρουμε τὴν ἑρμηνεία ποὺ δίδει ἡ Ἐκκλησία. Μόνον μια καινούργια διατύπωσι μπορῶ νὰ κάνω, ἀλλὰ τὸ πνεῦμα πρέπει νὰ εἶναι τὸ ἴδιο.

   Ἀλλιῶς θὰ τὸ λέγαμε σώζομαι διὰ τοῦ Χριστοῦ, καὶ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ. Βεβαίως δὲν σημαίνει αὐτὸ ὅτι δὲν μπορῶ νὰ ἀγωνισθῶ μόνος μου· ἡ Ἐκκλησία μοῦ δίνει αὐτά, εἶμαι ἐνταγμένος μέσα στὴν Ἐκκλησία, ἀλλὰ πρέπει νὰ ἔχω τὸν ἀτομικό μου ἀγῶνα. Αὐτὸς ὅμως ὁ ἀτομικὸς ἀγὼν δὲν εἶναι 100% ἀτομικός· ἐγὼ ἀγωνίζομαι, ἀλλὰ εἶναι καὶ ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ. Χωρὶς τὴν Χάριν τοῦ Θεοῦ δὲν θὰ κάνω τίποτε. Μένει λοιπὸν ὁ παράγων πρόσωπο, προσωπικὴ ἐργασία, ἀλλὰ ὅλα αὐτὰ ἐνταγμένα στὴν Ἐκκλησία.

12η ομιλία στην κατηγορία " Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ". (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)

►Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας : " Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ. (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου) " εδώ ⬇️
https://arnion.gr/index.php/diafora-uemata/pantiseis-pori-n-katixitiko
↕️
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/321.html?m=1

Απομαγνητοφώνηση : Ἱερὰ Μονὴ Ξενοφῶντος.

🔸Λίστα ομιλιών της σειράς
«Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ. (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)».🔻
https://drive.google.com/file/d/1bnD4KlS2bRvJrfYXaOewN02780y5Z9Sg/view?usp=drivesdk

🎥 Βιντεοσκοπημένες ομιλίες της σειράς «Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ. (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)».🔻
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40pM8I69EWsOE4l3gd0pOg7b

🔸📜 Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες της σειράς «Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ. (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)».🔻
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/search/label/%F0%9F%94%B9%E1%BC%88%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82%20%E1%BC%80%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%B9%E1%BF%B6%CE%BD%20%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%B7%CF%87%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%E1%BF%A6.%0A%28%E1%BC%88%CE%BD%CF%89%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%BF%CF%85%20%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%B7%CF%87%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%E1%BF%A6%20%CE%A3%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85%29?m=1

💠Πλήρης απομαγνητοφωνημένες σειρές ομιλιών (Βιβλία).
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/search/label/%F0%9F%92%A0%CE%A0%CE%BB%CE%AE%CF%81%CE%B7%CF%82%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%BF%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CF%82%20%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AD%CF%82%20%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CF%8E%CE%BD%20%28%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%B1%29.?m=1

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

Όλες οι ομιλίες ~4.487~ του μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/4487.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=0

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Μαρτυρικές Ἀναβάσεις. (β΄ ἔκδοσις)

†. Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή, αγαπητοί μου, ο ευαγγελιστής Μάρκος μάς διηγείται: «Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ παραλαμβάνει ὁ Ἰησοῦς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ καί ἤρξατο αὐτοῖς λέγειν τὰ μέλλοντα αὐτῷ συμβαίνειν· ὅτι ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς ῾Ιεροσόλυμα καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου παραδοθήσεται τοῖς ἀρχιερεῦσι καὶ γραμματεῦσι, καὶ κατακρινοῦσιν αὐτὸν θανάτῳ καὶ παραδώσουσιν αὐτὸν τοῖς ἔθνεσι καὶ ἐμπαίξουσιν αὐτῷ καὶ μαστιγώσουσιν αὐτὸν καὶ ἐμπτύσουσιν αὐτῷ καὶ ἀποκτενοῦσιν αὐτόν, καὶ τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ ἀναστήσεται».

   Καθώς ο Κύριος διηγείται, αγαπητοί μου, τα μέλλοντα να συμβούν, ανερχόμενος εις τα Ιεροσόλυμα, παθαίνομε ό,τι έπαθαν και οι μαθηταί. Μας διηγείται πάλι ο Μάρκος ότι «῏Ησαν ἐν τῇ ὁδῷ ἀναβαίνοντες εἰς ῾Ιεροσόλυμα· καὶ ἦν προάγων αὐτοὺς ὁ ᾿Ιησοῦς, καὶ ἐθαμβοῦντο καὶ ἀκολουθοῦντες ἐφοβοῦντο». Δηλαδή, «ενώ ήσαν αναβαίνοντες εις τα Ιεροσόλυμα, ο Κύριος Ιησούς προπορευόταν και οι μαθηταί ακολουθούσαν σε κάποια απόσταση· και ἐθαμβοῦντο, δηλαδή έμενον έκπληκτοι και πώς είχε ο Κύριος τόσο θάρρος και δεν εφοβείτο».

   Εξάλλου, είχε προηγηθεί ένα μικρό επεισόδιο μεταξύ του Κυρίου και του Αποστόλου Πέτρου, που του είπε ο Απόστολος Πέτρος: «Κύριε, ἵλεώς σοι, πού πηγαίνεις; Πηγαίνεις στα Ιεροσόλυμα; Εσύ δεν μας είπες ότι θα σε υποβάλουν σε μαρτύρια και σε θάνατο οι άρχοντές μας; Πού πηγαίνεις;». Και του είπε ο Κύριος: «Ὕπαγε ὀπίσω μου, σατανᾶ». Γιατί; Διότι δια του στόματος του Πέτρου εμπόδιζε ο σατανάς την άνοδο του Ιησού εις τα Ιεροσόλυμα δια να μη σταυρωθεί και έτσι να μη σωθούν οι άνθρωποι. Έτσι, λοιπόν, οι μαθηταί τώρα εθαμβούντο. Έμεναν έκπληκτοι δια την αφοβίαν του Κυρίου. Οι ίδιοι, όμως, εφοβούντο. «Καὶ ἀκολουθοῦντες», λέει ο Ευαγγελιστής, ἐφοβοῦντο». Δηλαδή ο θαυμασμός. Πώς; Τόσο θάρρος…! Ήταν μία ανάβασις του Κυρίου, που προκαλούσε σε Εκείνον, τον Ιησούν, το θάρρος, στους μαθητάς τον φόβον. Και το απέδειξαν μέχρι και την ημέρα της Αναστάσεως αυτό οι μαθηταί για τον εαυτό τους, πόσο εφοβούντο.

   Αλλ’ εκείνη η ανάβασις που ήταν τοπική… ανήρχοντο. Είδατε, τα Ιεροσόλυμα ήσαν ψηλότερα από τον χώρο που ευρίσκοντο. Ενώ ήταν τοπική, γι'αυτό λέει «ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα», έμελλε να γίνει αυτή η ανάβασις τροπική. Ασφαλώς, ήταν μία ανάβασις μαρτυρική. Αλλ’ ακριβώς γι’ αυτήν την «ανάβαση», -τώρα την λέξη «ανάβαση» θα την έβαζα εντός εισαγωγικών -ήλθε από τους ουρανούς. Ακριβώς γι'αυτό. Ήλθε από τους ουρανούς, για να επιτελέσει την ανάβαση στα Ιεροσόλυμα, δηλαδή την θυσίαν, και πάλι να ανέλθει εις τους ουρανούς.

   Πράγματι, ο Κύριος Ιησούς, ο Θεός και Λόγος του Θεού, κατέρχεται από τους ουρανούς, γίνεται άνθρωπος, αναβαίνει στα Ιεροσόλυμα, για να θυσιαστεί υπέρ των ανθρώπων, και δια του θανάτου, δια του σταυρικού δη θανάτου και της Αναστάσεως και της Αναλήψεως, να ανέλθει πάλι εις τους ουρανούς, αφού θα είχε επιτελέσει το λυτρωτικόν Του έργον.

   Όταν κάποτε, μετά τον χορτασμόν των πεντακισχιλίων, αρκετοί από τον ευρύ κύκλο των μαθητών, ηγανάκτησαν που άκουσαν ότι έπρεπε να φάγουν το σώμα Του και να πιουν το αίμα Του. Είπαν μάλιστα: «Τὶς δύναται αὐτοῦ ἀκούειν;». Τότε ο Κύριος τούς απεκάλυψε το εξής: «Τοῦτο ὑμᾶς σκανδαλίζει; (: Αυτό σας σκανδαλίζει; Που σας είπα: ‘’Εάν δεν φάτε το Σώμα του Υιού του ανθρώπου και δεν πιείτε το Αίμα Του, δεν θα έχετε την αιώνιον ζωήν;’’). Ἐὰν οὖν θεωρῆτε τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἀναβαίνοντα ὅπου ἦν τὸ πρότερον; (:Εάν θα βλέπατε τον Υιόν του ανθρώπου να ανεβαίνει εκεί που ήταν πρώτα;)». Και το είδαν. Την ημέρα της Αναλήψεως. «Καὶ βλεπόντων αὐτῶν ἐπήρθη ἀπ’ αὐτῶν». «Κι ενώ έβλεπαν, ‘’ἐπήρθη’’, σηκώθηκε και ανήλθε στους ουρανούς». Βραδέως. Για να τυπώσουν την εικόνα. Και να πάρουν και την βεβαίωση από δύο αγγέλους, ότι κατά τον ίδιο τρόπο ο Κύριος θα ξαναέλθει εις τον κόσμον αυτόν, δια να κρίνει τον κόσμον. Και τότε όπως ο ίδιος ο Χριστός είπε: «Θα ξανάρθω και θα σας παραλάβω μαζί μου και τότε θα ανέλθομε στον ουρανόν». Και όπως λέει ο Απόστολος Παύλος: «Καὶ τότε πάντοτε σὺν Κυρίῳ ἐσόμεθα». «Και θα είμεθα πάντοτε μαζί με τον Κύριο».

   Και μετά την Ανάστασή Του είπε -μάλιστα το είπε πρώτα εις τις μαθήτριες: «Ἀναβαίνω πρὸς τὸν Πατέρα μου καὶ Πατέρα ὑμῶν» κ.λπ. «Ἀναβαίνω».

   Τέλος, μετά την Ανάληψή Του εις τους ουρανούς, σημειώνει ο Λουκάς ότι ο Κύριος ανέβη και άγγελοι υμνούσαν την άνοδόν Του. Θα μου πείτε, αυτό δεν το γράφει ο Ευαγγελιστής. Ναι. Αλλά λέγεται προφητικά και ενδεικτικότατα από έναν ειδικόν ψαλμόν. Ανερχόμενος ο Κύριος, λέγουν μεταξύ των οι άγγελοι: «Ποιος είναι Αυτός που έρχεται; Που ανεβαίνει; Ο Κύριος της δόξης!». Διότι ήταν πρωτόγνωρο, πρωτοφανές, να βλέπουν άνθρωπον, διότι με την ανθρωπίνη Του φύση ο Κύριος ανέβηκε, να ανέρχεται εις τους ουρανούς. «Άνθρωπος; Ανθρωπίνη φύσις εις τους ουρανούς;». Εμάς πόσο μας κατέπληξε, όταν άνθρωποι, επίγειοι, μπήκαν σε ένα σκάφος κι άρχισαν να περιφέρονται εις τους αιθέρες… Κι αυτή η άνοδος του ανθρώπου με τα διαστημόπλοια κ.λπ. είναι τίποτα. Είναι τίποτα... Είναι ένα πήδημα, τολμηρόν βέβαια, ωστόσο ένα πήδημα στην παραπάνω γειτονιά μας. Ο Κύριος, όμως, ανήλθε εις αυτούς τους ουρανούς. Έξω από το σύμπαν. Και… βρείτε την άκρια του σύμπαντος… Δηλαδή, τι βλέπομε εδώ; Ο Κύριος Ιησούς να κατέρχεται και να ανέρχεται. Να κατέρχεται εις την Γη και να ανέρχεται εις τον ουρανόν. Αφού, βεβαίως, πρώτα ανήλθε εις τα Ιεροσόλυμα. Και μάλιστα είπε: «Ἰδοὺ ἀναβαίνομεν». Όχι «ἀναβαίνω». «Ἀναβαίνομεν». Αυτό έχει πάρα πολλή σημασία.

   Αυτή, ωστόσο, την διαδρομή της αναβάσεως του Χριστού στα Ιεροσόλυμα και μετά ταύτα τις λοιπές αναβάσεις, οφείλει κάθε πιστός να τις ακολουθήσει. Μόνο μία ανάβασις ανήκει στην θέληση του ανθρώπου. Οι άλλες, όχι στην θέλησή του. Και αυτό τι είναι; Όταν γίνει συναναβάτης του Χριστού εις το Πάθος. Να πάρει κανείς την απόφαση να ζήσει τον Σταυρόν του Χριστού. Να ανέβει εις τον Γολγοθά του. Το είπε σαφώς ο Χριστός: «Όποιος θέλει να με ακολουθήσει, τότε να σηκώσει τον σταυρό του και να με ακολουθήσει».

 

   Οι άλλες οι αναβάσεις δεν είναι θεληματικές μας. Δεν ανήκουν στην θέλησή μας. Θέλετε να το δείτε; Λέει ο Απόστολος Παύλος στους Θεσσαλονικείς: Ότι «τότε εμείς- Πότε; Κατά την Δευτέραν του Χριστού Παρουσία- θα μας παραλάβει ο Κύριος υπό νεφέλην και θα ανέλθομε εις τους ουρανούς». Θα μας παραλάβει, λοιπόν, Εκείνος. Θέλομε δεν θέλομε -εννοείται θέλομε- διότι θα παρθούμε, θα ανυψωθούμε εις την Βασιλείαν του Θεού. Αλλά εκεί θα μας πάρει Εκείνος. Τώρα οφείλομε εμείς να ανεβούμε στα «Ἱεροσόλυμα» - τη λέξη «Ιεροσόλυμα» την βάζω εντός εισαγωγικών. Να περάσομε δηλαδή, από την τοπικότητα στην τροπικότητα.

   Αλλά γιατί ο Κύριος θέλει συναναβάτας εμάς, τότε τους μαθητάς Του και τους όποιους μαθητάς Του εις το Πάθος Του; Διότι γενόμενος άνθρωπος, γίνεται αρχηγός της σωτηρίας μας. Και πρέπει έτσι να μετέλθομε κι εμείς τα στάδια εκείνα που μετήλθεν Εκείνος. Λέγει ο Παύλος: «Ἢ ἀγνοεῖτε ὅτι ὅσοι ἐβαπτίσθημεν εἰς Χριστὸν Ἰησοῦν, εἰς τὸν θάνατον Αὐτοῦ ἐβαπτίσθημεν; Συνετάφημεν οὖν αὐτῷ διὰ τοῦ Βαπτίσματος εἰς τὸν θάνατον». Κοιτάξτε. Βαπτισθήκαμε και βαπτισθήκαμε στον θάνατο του Χριστού. Και συνταφήκαμε, μπήκαμε κι εμείς εις τον τάφον. Το νερό της κολυμβήθρας έχει πολλές σημασίες. Εδώ έχει τη σημασία της γης. Και όταν γίνεται η τριπλή κατάδυσις και ο βαπτιζόμενος είναι υπό το νερό, υπό το ύδωρ, δηλοί συμβολικά τον τάφον. Η κολυμβήθρα, λοιπόν, γίνεται ο τάφος του πιστού. Ο τάφος του Χριστού, που τώρα γίνεται και ο τάφος του πιστού. «Συνετάφημεν οὖν αὐτῷ διὰ τοῦ βαπτίσματος εἰς τὸν θάνατον, ἵνα ὥσπερ ἠγέρθη Χριστὸς ἐκ νεκρῶν διὰ τῆς δόξης τοῦ Πατρός, οὕτω καὶ ἡμεῖς ἐν καινότητι ζωῆς περιπατήσωμεν. Εἰ γὰρ σύμφυτοι γεγόναμεν τῷ ὁμοιώματι τοῦ θανάτου Αὐτοῦ -Είδατε; Ομοίωμα θανάτου. Η κολυμβήθρα δεν είναι θάνατος. Είναι ομοίωμα θανάτου. Είναι σύμβολον δηλαδή. Αλλά γινήκαμε όμως με το σύμβολον, σύμφυτοι. Αυτό το «σύμφυτοι» έχει πάρα πολλή σημασία. Σύμφυτος-, ἀλλὰ καὶ τῆς ἀναστάσεως ἐσόμεθα (:θα είμεθα σύμφυτοι και της αναστάσεως. Θα έχομε φυτευθεί σ’ αυτήν την ύπαρξή Του. Θα έχομε εμβολιαστεί σε αυτήν την ύπαρξή Του. Γιατί αποτελούμε μέλη Του. Όχι συμβολικά, αλλά οργανικά μέλη Του). Εἰ δὲ ἀπεθάνομεν σὺν Χριστῷ, πιστεύομεν ὅτι καὶ συζήσομεν αὐτῷ». Λέγει στους Ρωμαίους: «Εάν πιστεύομε ότι πεθάναμε μαζί με τον Χριστό, πιστεύομε ότι και θα ζήσομε μαζί με τον Χριστό».

   Πρέπει να σας πω ότι όλα τα γεγονότα που συνιστούν τον ανθρώπινον βίον του Χριστού, από την Ενανθρώπηση μέχρι την Ανάληψη, αυτά όλα τα γεγονότα –προσέξτε, γεγονότα- να το ξαναπώ;- γεγονότα, Ιστορία, γεγονότα, δεν κάνουν τίποτε άλλο παρά να συνιστούν την πορεία του πιστού· την οποία πορεία βαδίζει ο πιστός στην παρούσα ζωή, αρχηγός δε είναι ο Χριστός. Εκείνος ανοίγει τον δρόμο.Έτσι, αν ανεβώ στα «Ιεροσόλυμα», πεθάνω, αίροντας τον σταυρό μου, πιστεύοντας εις τον Ιησούν Χριστόν, θα αναστηθώ εις ζωήν αιώνιον. Γιατί δεν θα μπορούσε να αναστηθεί το σώμα μου, εάν ο Χριστός δεν είχε αναστηθεί. Και, όπως λέει ο άγιος Νικόλαος ο Καβάσιλας, αυτά που εργάστηκε ο Χριστός, τα γεγονότα Του, γι'αυτό ο Χριστιανισμός δεν είναι, όπως λέει ο Απόστολος Πέτρος «σεσοφισμένοι μῦθοι», «επινοημένα παραμύθια», τότε, ακολουθούμε, όπως λέγει ο άγιος Νικόλαος ο Θεσσαλονίκης ο Καβάσιλας ότι είναι τα «ποιητικά τῆς σωτηρίας μας».

   Ρίξτε μια ματιά στη Θεία Λειτουργία για να το καταλάβετε αυτό. Πέστε μου, σε ποιο σημείο της Θείας Λειτουργίας αναφέρονται τα θαύματα του Χριστού; Πουθενά. Η παρατήρηση δεν είναι δική μου. Είναι του αγίου Νικολάου του Καβάσιλα. Αλλά τι αναφέρονται; Όλα εκείνα που συνιστούν τα γεγονότα της ζωής της επιγείου του Χριστού, διότι αυτά είναι τα «ποιητικά»- από το ρήμα «ποιῶ» - «τῆς σωτηρίας μας». Αν έκανε θαύματα ο Χριστός, έδωσε μίαν πίστωσιν του Εαυτού Του, ανέστησε νεκρούς κ.τ.λ., για μένα αυτά δεν έχουν σημασία, παρά έχουν σημασία αυτή αύτη η Ενανθρώπησις, αυτός ούτος ο θάνατος επί του Σταυρού, αυτή αύτη η Ανάστασις, αυτή αύτη η Ανάληψις. Αυτά είναι τα «ποιητικά τῆς σωτηρίας» μου. Πότε θα έφθανα στον ουρανό; Θα μπορούσα ποτέ να φθάσω εγώ; Ανθρωπίνη φύσις; Πού; Και όμως, επειδή ο Χριστός κατέβηκε και ανέβηκε, κι εγώ θα ανέβω. Εγώ ο άνθρωπος, θα ανέβω στους ουρανούς. Είναι καταπληκτικά πράγματα. Δεν πειράζει αν κάνω επαναλήψεις. Θυμάμαι ότι το είπα. Αυτά όλα δεν είναι «σεσοφισμένοι μῦθοι», δεν είναι παραμύθια που τα επινοούν, όπως στα ποικίλα θρησκεύματα που υπάρχουνε, τα λεγόμενα «φυσικά θρησκεύματα». Και είναι αποτελέσματα μιας επινοήσεως αυτών των ιδρυτών των θρησκειών. Είναι γεγονότα. Γεγονότα. Χειροπιαστά. Ο Χριστιανισμός είναι γεγονότα.

   Απέθανε ο Χριστός; Κι εμείς. Ανέστη ο Χριστός; Κι εμείς. Ανελήφθη ο Χριστός; Κι εμείς. Εισήλθε ο Χριστός στον ουρανόν; Κι εμείς. Ό,τι ο Χριστός και εμείς. Εδώ βρίσκεται το μυστήριον και το βάθος της σωτηρίας μας. Ευτυχής εκείνος που το έχει καταλάβει αυτό.

   Αγαπητοί, κι αυτό γίνεται, αλήθεια, πότε; Μέσα στην καθημερινότητα. Ο Χριστός είπε, στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιον είναι, που προσθέτει κάτι που δεν το βάζουν οι άλλοι Ευαγγελισταί: «Εκείνος που θα σηκώσει τον καθ’ ἡμέραν σταυρόν». Άλλοι Ευαγγελισταί λέγουν: «Τον σταυρόν του». Αυτό δεν είναι εφάπαξ, δεν είναι μία φορά. Ο Λουκάς μας το αποκαλύπτει αυτό: «Τὸν καθ’ ἡμέραν σταυρόν». Και ποιος είναι ὁ «καθ’ ἡμέραν σταυρός;». Ό,τι μπορεί κανείς να περνά δύσκολα, στην παρούσα ζωή, αν αυτή η δυσκολία προέρχεται γιατί πιστεύει στον Ιησούν Χριστόν. Αλλά είναι και οι άλλες περιπέτειες της ζωής, οι άλλες περιπέτειες. Είμαι στο καροτσάκι του πόνου, δεν ξέρω πού βρίσκομαι, δεν έχω να φάω εάν δείξω υπομονήν. Είναι, λοιπόν, δύο οι άξονες. Θα το ξαναπώ. Να με συγχωρείτε που κάνω τις επαναλήψεις. Ο ένας άξων είναι πάσχω γιατί πιστεύω στον Χριστό. Με κοροϊδεύουν οι άλλοι, με βάζουν στο περιθώριο. Γιατί πιστεύω. Ο άλλος άξων είναι η καθημερινότητα, στην οποία θα δείξω την υπακοή μου, την υπομονή μου. Είναι η ταλαιπωρία της ζωής ἐν ὑπομονῇ Χριστοῦ.

   Ενήστευσεν Εκείνος; Κι εμείς. Γιατί, μην ξεχνάτε ότι η νηστεία δεν είναι τι άλλο παρά μια μικρογραφία και επανάληψη μιας κακοπαθείας. Η νηστεία είναι εικόνα μιας κακοπαθείας της ζωής. Όταν έχω όλα τα αγαθά και λέγω «Όχι, δεν θα φάγω». Γι’ αυτό η Σαρακοστή είναι μία μικρογραφία της δικής Του νηστείας εις την έρημον. Ενήστευσε, λέγει, ο Ιησούς 40 ημέρες. Επείνασε Εκείνος; «Ο Ιησούς», λέει, «επείνασε». Κι εμείς. Έστω αρνούμενοι να λάβομε τροφή. Δηλαδή ο Κύριος δεν είχε κάτι να φάει. Ενθυμηθείτε την συκιά, για να μην λέγω πιο πολλά. Εδίψασε Εκείνος; Είπε στη Σαμαρείτιδα: «Δώσ’ μου να πιω νερό». Τελικά δεν Του έδωσε νερό στη σαστιμάρα της για ό,τι είχε προηγηθεί. Και στον Σταυρό ο Κύριος είπε: «Διψῶ». Εδίψασε λοιπόν Εκείνος; Κι εμείς να διψάσομε για το έργο το δικό Του. Επόνεσε Εκείνος; Κι εμείς να πονέσομε για την αγάπη τη δική Του. Κουράστηκε Εκείνος; Κι εμείς για την δική Του διακονία. Εχλευάσθη Εκείνος; Κι εμείς, σαν δικοί Του.

   Όλα αυτά τι είναι; Αν συμβούν; Γινόμαστε αυτό που είπαμε: «Σύμφυτοι» γινόμαστε του Χριστού. Ό,τι Εκείνος κι εμείς. Και για να πω εκείνο που λέει ο Παύλος ότι η ζωή μας θα είναι κρυμμένη μέσα στην δική Του ζωή. «Ἀπεθάνετε γάρ –προς Κολοσσαείς- καὶ ἡ ζωὴ ὑμῶν (:η ζωή σας) κέκρυπται (:είναι κρυμμένη) σὺν τῷ Χριστῷ ἐν τῷ Θεῷ. Ὅταν ὁ Χριστὸς φανερωθῇ, ἡ ζωὴ ἡμῶν (:που είναι η ζωή μας), τότε καὶ ὑμεῖς (:τότε και σεις) σὺν αὐτῷ φανερωθήσεσθε ἐν δόξῃ (:Θα φανερωθείτε κι εσείς τότε με δόξα)». Όλα αυτά συνιστούν το βαθύ μυστικό και νόημα μυστικόν: «Ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα». Σε πληθυντικό σχήμα. Γιατί δείχνει συνανάβαση στο Πάθος Του, αλλά και εις την Ανάστασή Του. Και «ανάβαση» σημαίνει αυτοθυσία, άρνηση του εαυτού μας, κόπος, ιδρώτας.

   «Ανάβαση», ακόμα, σημαίνει να στέκεσαι πιο πάνω από κάθε μικρότητα της ζωής. «Εἰ οὖν συνηγέρθητε –λέει πάλι ο Παύλος- τῷ Χριστῷ, τὰ ἄνω ζητεῖτε, οὗ ὁ Χριστὸς ἐστίν, ἐν δεξιᾷ τοῦ Θεοῦ καθήμενος· τὰ ἄνω φρονεῖτε, μὴ τὰ ἐπὶ τῆς γῆς». Το μυστήριον του Χριστού, σαν μυστικές, ιστορικές αναβάσεις, έζησαν όλοι οι δίκαιοι, μην σας κάνει εντύπωση, και της Παλαιάς Διαθήκης. Ο Αβραάμ είχε μαρτυρική ανάβαση στο όρος που ανέβηκε για να θυσιάσει τον Ισαάκ, σαν πατέρας, το μονάκριβο παιδί του· ο οποίος βεβαίως, είναι τύπος, ο Ισαάκ, του Ιησού Χριστού. Ο λαός του Θεού ανέβηκε από την Αίγυπτο, την χώρα της δουλείας, της σκιάς και του θανάτου, στη Γη της Επαγγελίας, περνώντας από την δοκιμασία της ερήμου 40 ολόκληρα χρόνια!

   Ο Μωυσής ακολούθησε την πορεία του λαού του Θεού, λέει στην «προς Εβραίους» κάτι καταπληκτικό, «μᾶλλον ἑλόμενος (:μάλλον προτιμών) συγκακουχεῖσθαι τῷ λαῷ τοῦ Θεοῦ -Είδατε; Να συγκακουχείται με τον λαό του Θεού στην έρημο- ἢ πρόσκαιρον ἔχειν ἁμαρτίας ἀπόλαυσιν μείζονα πλοῦτον ἡγησάμενος τῶν Αἰγύπτου θησαυρῶν –είχε υιοθετηθεί από την κόρη του Φαραώ- (:θεώρησε ότι αυτά είναι τίποτα, ο πλούτος της Αιγύπτου) τὸν ὀνειδισμὸν τοῦ Χριστοῦ». «Προτίμησε τον ονειδισμόν του Χριστού». Ποιον «ὀνειδισμὸν τοῦ Χριστοῦ»; 1500 χρόνια πριν! Ναι. Ζήσαν όλοι οι άγιοι, οι δίκαιοι της Παλαιάς Διαθήκης, το πάθος και τον ονειδισμόν του Χριστού. Ένα μυστήριο.

   Ο μαρτυρικός προφήτης Ηλίας ανέβηκε στο Καρμήλιον όρος για να δείξει και αποδείξει τον αληθινό Θεό. Πράγμα που του κόστισε την φυγή από προσώπου Ιεζάβελ. Και όμως αυτός ο προφήτης πρώτα έπρεπε να ανέλθει το Καρμήλιον όρος και μετά να αναληφθεί εις τον ουρανόν. Είναι τύπος ο προφήτης Ηλίας τι θα γίνομε όλοι εμείς. Και το καταπληκτικόν είναι ότι μετά την επανεμφάνισή του με τον Ενώχ, που κι αυτός ανελήφθη, στις ημέρες του Αντιχρίστου θα συλληφθούν και οι δύο και θα κρεμαστούν στην κεντρική πλατεία της ιστορικής Ιερουσαλήμ. Από το Καρμήλιον στο ικρίωμα και από το ικρίωμα στον ουρανόν.

   Αγαπητοί, πρέπει να ζήσομε αυτές τις μυστικές, μαρτυρικές αναβάσεις, μαζί με τον Χριστό, για να φθάσομε στην τελική ανάβαση στον ουρανό. Και το σπουδαίον· με τα σώματά μας. Και το σπουδαίον; Με τα σώματά μας! Να το τυπώσετε καλά αυτό, αδελφοί μου. Όταν ο Χριστός είπε: «Ἰδού, ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα», όπου επρόκειτο να πάθει, έδωσε μία περίληψη, μία επιτομή του πνεύματος του Ευαγγελίου. Αυτό είναι το Ευαγγέλιον. Ότι ο Χριστιανισμός είναι μία πορεία, μία ανάβαση, ένα πάθος. Αυτό και αποτελεί το βαθύ του μυστήριον. Πάντα θεμελιωμένο εις τα γεγονότα. Δεν υπάρχει, το λέω τρίτη φορά, «σεσοφισμένος μῦθος». Κι ευτυχής εκείνος που μπόρεσε αυτό να το αντιληφθεί, γιατί συνιστά αυτήν την ίδια του την σωτηρία.

714η ομιλία στην κατηγορία

« Ομιλίες Κυριακών ».

► Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Ὁμιλίαι Κυριακῶν " εδώ ⬇️
https://arnion.gr/index.php/diafora-uemata/omiliai-kyriakvn
↕️
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/blog-post_25.html?m=1

🔸Λίστα ομιλιών της σειράς
«Ὁμιλίαι Κυριακῶν».🔻
https://drive.google.com/file/d/1EiDp29JkRk7OQUNh2N_NVeJL2TTZ-FsY/view?usp=drivesdk

🎥 Βιντεοσκοπημένες ομιλίες της σειράς
«Ὁμιλίαι Κυριακῶν».🔻
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40ru7w20Jp2hDAJjA7k7mq_z

🔸📜 Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες της σειράς
«Ὁμιλίαι Κυριακῶν».🔻
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/search/label/%F0%9F%94%B9%E1%BD%89%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CE%B1%CE%B9%20%CE%9A%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BA%E1%BF%B6%CE%BD.?m=1

Απομαγνητοφώνηση ομιλίας δια χειρός του αξιοτίμου κ. Αθανασίου Κ.

Μεταφορά της απομαγνητοφωνημένης ομιλίας σε ηλεκτρονικό κείμενο και επιμέλεια: Ελένη Λιναρδάκη, φιλόλογος.

💠Πλήρης απομαγνητοφωνημένες σειρές ομιλιών (Βιβλία).
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/search/label/%F0%9F%92%A0%CE%A0%CE%BB%CE%AE%CF%81%CE%B7%CF%82%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%BF%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CF%82%20%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AD%CF%82%20%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CF%8E%CE%BD%20%28%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%B1%29.?m=1

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

Όλες οι ομιλίες ~4.487~ του μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/4487.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=0

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

«Ἡ διαρκής Δοξολογία τοῦ Θεοῦ».

†. Ο Τωβίτ, παιδιά, εἶπε πολλά καί σπουδαῖα πράγματα στό παιδί του, τόν Τωβία. Τώρα, πρέπει ὅλα αὐτά πού τοῦ εἶπε νά τά σφραγίσει. Γιατί ἤδη εἴμεθα πολύ κοντά στό τέλος καί πρέπει ὅλα αὐτά νά τά σφραγίσει. Καί ἡ σφραγίδα εἶναι, σάν τό ἀποκορύφωμα ὅλων πού τοῦ εἶπε, ἡ διαρκής δοξολογία τοῦ Θεοῦ. Διότι ἄν τό καθετί πού πράττουμε πραγματικά δέν φτάνει σ’ αὐτήν τήν δοξολογία τοῦ Θεοῦ, δέν κάνουμε τίποτα. Αὐτό πρέπει νά τό καταλάβουμε, ὅτι ὅλα πρέπει νά ἀπολήγουν εἰς τήν δοξολογία τοῦ Θεοῦ. Εἶναι ἐκεῖνο πού λέει ὁ Ἀπόστολος καί τό λέει μέ διαφορετικούς τρόπους σέ κάποια σημεῖα τῶν ἐπιστολῶν του : «Ἐξ οὗ καί δι᾿ οὗ καὶ εἰς αὐτὸν τὰ πάντα». Πού θά πεῖ: « Ἀπό τόν Χριστό, μέ τόν Χριστό, γιά τόν Χριστό ὅλα». Ἐκεῖνο τό «εἰς αὐτόν τά πάντα», ὅλα πρέπει νά ξαναγυρίζουν, νά καταλήγουν εἰς τόν Χριστόν. Ἀντιλαμβάνεστε, λοιπόν, ὅτι ὅλα τά ἔργα πού μπορεῖ νά κάνει ὁ ἄνθρωπος, ἐάν δέν γυρίζουν στόν Θεό, δέν ἔχουμε τίποτα, δέν κάνουμε τίποτα, μένουν πάντα στόν χῶρο τόν ἀνθρώπινο καί θά χαθοῦν, ὅπως θά χαθοῦν ὅλα τά ἀνθρώπινα πράγματα, καί οἱ ἀνθρώπινες κατασκευές, ἐπινοήσεις, σκέψεις, φιλοσοφίες… κ.λπ. Ὅλα, λοιπόν, πρέπει νά γυρίσουν εἰς τόν Χριστόν. Εἶναι τό μόνο πού θά ἀντέξει στήν αἰωνιότητα. 

     Γι’ αὐτό λέγει στό παιδί του: «Καὶ ἐν παντὶ καιρῷ εὐλόγει Κύριον τὸν Θεὸν», πού θά πεῖ «πάντοτε, κάθε στιγμή (ἐν παντί καιρῷ) νά εὐλογεῖς τόν Θεό». Τί σημαίνει «εὐλογῶ τόν Θεόν»; Σημαίνει «δοξάζω τόν Θεό». Καί πάλι ὅταν Τόν εὐχαριστῶ, πάλι δοξάζω τόν Θεό. Ἔτσι, εὐχαριστῶ, εὐλογῶ καί δοξάζω, καταντοῦν στήν ἴδια ἔννοια. Ἔτσι ἔχουμε καί τόν λειτουργικό τύπο «Ὑμνοῦμεν Σε, εὐλογοῦμεν Σε, προσκυνοῦμεν Σε, δοξολογοῦμεν Σε, εὐχαριστοῦμεν Σοι, διά τήν μεγάλην Σου δόξαν». Ὅλα αὐτά παιδιά, εἶναι ταυτόσημα. Μέσα στήν Μεγάλη Δοξολογία, ἐπαναλαμβάνουμε διαρκῶς τό «Εὐλογητός εἶ, Κύριε» πού θά πεῖ «εἶσαι δοξασμένος, Κύριε». Θά μοῦ πεῖτε… «Κι αὐτό τό ‘’ὑμνοῦμεν’’ ἤ ‘’αἰνοῦμεν’’ -τό ἴδιο εἶναι- κι αὐτό ἔχει δοξολογικό χαρακτῆρα;». Ναί, λέγει ὁ Ἡσύχιος: «’’Αἶνον’’ τήν δοξολογίαν καλεῖ», δηλαδή ὀνομάζει τήν δοξολογίαν, «αἶνον». Ἀπό τό «αἰνῶ» ἤ «ὑμνῶ». Διότι τί ὑμνοῦμε; Τούς αἴνους. Τί θά πεῖ αἰνῶ; Θά πεῖ, λέγω πράγματα τά ὁποῖα ἀφοροῦν σέ κάτι πού τιμᾶ, ἀνεβάζει, ἐπαινεῖ τόν Θεό. 

     Τό νά δοξάζουμε τόν Θεό κατ’ ἀρχάς εἶναι δίκαιον καί ὀφειλόμενον. Διότι Ἐκεῖνος μᾶς ἐδημιούργησε, μᾶς χάρισε ἕναν ὡραῖο κόσμο τόν ὁποῖο βεβαίως ἔπλασε γιά μᾶς, καί ἀφου ἁμαρτήσαμε, ἐνηνθρώπησε καί μᾶς ἔδωσε τήν σωτηρία. Ἀλλά μᾶς ἔδωσε ἀκόμη καί τήν αἰωνία μακαριότητα τῆς Βασιλείας Του, τήν ὁποία γιά μᾶς ἔδωσε καί χάρισε, καί τήν αἰωνία θεωρία τοῦ προσώπου Του. Δηλαδή πάντοτε, αἰωνίως νά βλέπουμε τό πρόσωπό Του. Τό λέει αὐτό ὡραιότατα εἰς τό βιβλίον τῆς Ἀποκαλύψεως ὁ Εὐαγγελιστής Ἰωάννης, τό νά θεωροῦμε τό πρόσωπον τοῦ Χριστοῦ. Γι’ ὅλα αὐτά, ἀναμφισβήτητα ὀφείλουμε εὐχαριστία καί δοξολογία. Μάλιστα ἄν γνωρίζατε ὁλόκληρη τήν ἱστορία τοῦ Τωβίτ, τήν ὁποία σᾶς συνιστῶ, τουλάχιστον τά μεγάλα παιδιά, νά τήν διαβάσετε (εἶναι στήν Παλαιά Διαθήκη) θά δεῖτε πῶς ἔγινε ὅταν ὁ Τωβίτ ἐτυφλώθη… Καί πῶς ἐτυφλώθη; Στήν αὐτοθυσία του νά βοηθήσει στήν ταφή νεκρῶν ἀνθρώπων, συγκεκριμένα ἕναν νεκρόν, τόν ὁποῖον εἴχανε στραγγαλίσει οἱ Νινευΐτες καί τόν εἶχαν πετάξει στήν ἀγορά, καί ἐκεῖνος πῆγε κρυφά καί τόν ἔθαψε… κ.λπ… κ.λπ. … πῶς τυφλώθηκε, πῶς στέλνει τό παιδί του νά πάρει κάποια χρήματα -ἐξάλλου αὐτή εἶναι ἡ διαθήκη πού γίνεται καί λέγεται- ὀφειλόμενα εἰς αὐτόν ἀπό κάποιον συγγενῆ καί συμπατριώτη. Πῶς κατόπιν ἀνέβλεψε, δηλαδή θεραπεύτηκαν τά μάτια του, πῶς βρῆκε μιά κατάλληλη σύζυγο ὁ Τωβίας, πῶς ὅλα στάθηκαν ἐξαιρετικά εὐλογημένα. Ἔτσι, σᾶς συνιστῶ νά διαβάσετε τήν ἱστορία αὐτή, λυποῦμαι, ἐπειδή τήν ἔχω πεῖ πολλές φορές, δέν θά ἤθελα νά τήν ἐπαναλάβω γιά τά νεότερα παιδιά, ἀλλά μπορεῖτε νά τήν διαβάσετε. Τί δείχνει; Ὅλα αὐτά δείχνουν ὅτι ἡ οἰκογένεια τοῦ Τωβίτ ἦταν ὑπόχρεη στόν Θεό. Ναί, καί γι’ αὐτό ἀκριβῶς ἐδῶ ἀπ’ τήν καρδιά του, λέγει ὁ Τωβίτ στό παιδί του: «Παιδί μου, ἐν παντὶ καιρῷ νά εὐλογεῖς νά δοξάζεις τόν Θεό». Πῶς ὁ ἀρχάγγελος Μιχαήλ ὁδήγησε τά βήματα τοῦ Τωβία… κ.λπ… κ.λπ…. Ἔτσι ὅλα αὐτά δείχνουν ὅτι ἔχουμε χρέος, ὅλοι μας λίγο-πολύ ἔχουμε εὐεργετηθεῖ ἀπό τόν Θεό, δέν ὑπάρχει κανείς πού νά μήν ἔχει εὐεργετηθεῖ… ἄν πεῖ ὅτι δέν εὐεργετήθηκα, μυωπάζει (:δέν βλέπει πιό πέρα), καί καλό θά ἤτανε νά μήν μυωπάζει, καί νά μάθει πῶς εὐεργετήθηκε καί εὐεργετεῖται ἀπό τόν Θεό. 

     Ἐγώ πιστεύω, να, αὐτήν τήν στιγμή τό ὅτι κάθεστε σ’ αὐτές τίς καρέκλες καί ἀκοῦτε ὅ,τι ἀκοῦτε ὅλο τόν καιρό, δέν εἶναι μία εὐεργεσία ἐκ μέρους τοῦ Θεοῦ; Ἀσφαλῶς. Ἔτσι, λοιπόν, ὀφείλουμε νά εὐχαριστοῦμε καί νά δοξολογοῦμε τόν Θεό. Γράφει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στήν «πρός Ἐφεσίους» ἐπιστολή του (5, 20): «Εὐχαριστοῦντες πάντοτε ὑπὲρ πάντων». « Νά εὐχαριστοῦμε», λέει, «πάντοτε, γιά κάθε τι (ὄχι ὑπέρ πάντων ἀνθρώπων, προσώπων, εἶναι πραγμάτων, εἶναι οὐδέτερο) ἐν ὀνόματι τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τῷ Θεῷ καὶ πατρί». Ὀφείλουμε, λοιπόν, πάντα νά εὐχαριστοῦμε. Ἀντίθετα, ἐάν δέν εὐχαριστοῦμε καί δέν δοξάζουμε τόν Θεό, αὐτό εἶναι ἕνα πολύ βαρύ ἁμάρτημα. Πού τελικά ὅταν ὁ ἄνθρωπος οὔτε εὐχαριστεῖ οὔτε δοξάζει, ἀπολήγει στόν σκοτισμό τοῦ νοῦ του καί βέβαια εἶναι κοντά σέ μία πλάνη. Γι’ αὐτό σημειώνει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος γιά κείνους οἱ ὁποῖοι δέν δοξάζουν τόν Θεό ἤ δέν δόξασαν πῶς ὁ νοῦς των ἐσκοτίσθη. Λέει στήν «πρός Ρωμαίους» στό 1ο κεφάλαιο: «Διότι γνόντες τὸν Θεὸν οὐχ ὡς Θεὸν ἐδόξασαν (:δέν τόν ἐδόξασαν ὡς Θεόν) ἢ εὐχαρίστησαν, -βλέπετε ὅτι τό «δοξάζω» καί τό «εὐχαριστῶ» πηγαίνουνε πλάϊ-πλάϊ, βεβαίως διακρίνονται, ἀλλά καί ἐν ταυτῷ ταυτίζονται, εἶναι καί τά δυό) καὶ ἐσκοτίσθη ἡ ἀσύνετος αὐτῶν καρδία». «Σκοτίστηκε ὁ νοῦς των». Γιατί; Διότι δέν ἔφθασαν νά δοξάσουν τόν Θεό ἤ νά Τόν εὐχαριστήσουν. Ἐκεῖνο πού μᾶς παραγγέλει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «πάντοτε ὑπέρ πάντων», τό πάντοτε ἀναφέρεται στόν χρόνο, «ὑπέρ πάντων» ἀναφέρεται γιά ὅλα τά περιστατικά. Τί σημαίνει; Σημαίνει ὃτι καί γιά τά εὐχάριστα καί γιά τά δυσάρεστα, ὀφείλουμε νά εὐχαριστοῦμε τόν Θεό. Γιατί καί τά δυσάρεστα πού μπορεῖ νά μᾶς συμβοῦν, στά χέρια τοῦ Θεοῦ, ἀπεργάζονται τό κέρδος μας καί τήν σωτηρία μας. Ναί. Λέγει πάλι ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «Τοῖς ἀγαπῶσι τόν Θεόν πάντα συνεργεῖ εἰς ἀγαθόν», «γιά κείνους πού ἀγαπᾶνε τόν Θεό, μά ὅ,τι κάνουν ἔστω καί ἄν αὐτό ἀποβεῖ θλιβερό, δυσάρεστο, ὅλα», λέγει, «συνεργοῦν στήν σωτηρία μας, στό ἀγαθόν». Ἀλλά πότε ὅμως, μέ μιά βασική προϋπόθεση: Θά πιστεύω καί θά ἀγαπῶ τόν Θεόν.

     Ὁ Ἱερός Χρυσόστομος ἔλεγε πάντοτε… δοξολογοῦσε πάντοτε τόν Θεό, ἦταν μία ἀνάγκη τῆς ψυχῆς του, γι’ αὐτό ἄν καί ἡ ζωή του ἦταν ἕνα μαρτύριο (ἐδόξαζε ὅμως), ὅταν ἐπορεύετο τήν μεγάλη του ἐξορία στήν Μ. Ἀσία -ὅπου καί πέθανε κατά τή διάρκεια τῆς πορείας του στόν τόπο τῆς ἐξορίας του, στόν ὁποῖο τόπο δέν ἔφτασε ποτέ, γιατί πέθανε στόν δρόμο- εἶπε (πεθαίνοντας!): «Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν», «Δόξα τῷ Θεῷ γιά ὅλα, εἴτε εὐχάριστα εἴτε δυσάρεστα». Ἐκεῖνο δέ τό πάντοτε δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά αὐτό πού λέγει ὁ Τωβίτ: «ἐν παντί καιρῷ». Καί δείχνει ὅτι συνεχῶς πρέπει νά εὐχαριστοῦμε καί νά δοξάζουμε τόν Θεό. 

    Ἔτσι, θά σᾶς ἔλεγα, παιδιά, συνηθεῖστε ἀπό τήν μικρή σας ἡλικία, ἀπό τήν νεανική σας ἡλικία, νά δοξάζετε καί νά εὐχαριστεῖτε τόν Θεό. Θά σᾶς κάνω ἕνα ἐρώτημα, δέν περιμένω ἀπάντηση, πέστε μου τό βράδυ στἠν προσευχή σας, τήν Κυριακή τό βράδυ, ἄν ὄχι κάθε μέρα, ἔχετε ποτέ εὐχαριστήσει τόν Θεό γιά τήν εὐκαιρία πού δίνει, ν’ ἀκούσετε λίγο λόγο Θεοῦ; Φοβᾶμαι μήπως δέν τό σκεφθήκατε ποτέ. Φοβᾶμαι μήπως τό θεωρεῖτε αὐτονόητο. Παιδιά, δέν εἶναι τίποτε αὐτονόητο, ἔτσι καί κάτι γίνεται καί ὅλα σταματοῦν. Τί μπορεῖ νά γίνει; Ἔ, ὅ,τι μπορεῖ νά γίνει, καί ὅλα σταματοῦν! Ἄραγε σκεφθήκατε νά εὐχαριστεῖτε τόν Θεό γι’ αὐτό τό πρᾶγμα; «Κύριε, Σ’ εὐχαριστοῦμε γιατί μᾶς ἔδωσες τήν εὐκαιρία νά ‘χουμε μίαν κατήχησιν, ν’ ἀκούγεται ὁ λόγος Σου». Σημειώσατε ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Θεός ἀπειλεῖ τό ἐξῆς -εἶναι στόν προφήτη Ἀμώς- «Θά σᾶς δώσω», λέει, «λιμόν (πεῖνα, ὄχι «λοιμόν»), «ὄχι», λέει, «πεῖνα ἄρτου, ἀλλά πεῖνα λόγου Θεοῦ». Δηλαδή μ’ ἄλλα λόγια, δέν θ’ ἀκουστεῖ, δέν θ’ ἀκούγεται πουθενά ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ! Τό φαντάζεστε αὐτό, ὅτι μπορεῖ νά συμβεῖ; Καί συνέβη, πολλές φορές. Ναί. Ἄρα ,λοιπόν, ὅταν ἔχουμε ὄχι τόν λιμόν, ἀλλά τήν ἀφθονία -καί νά πῶ καί μιά ἄλλη λέξη πού δέν τήν ξέρετε- τήν «εὐθηνίαν», πού θά πεῖ πλοῦτος, τόν πλοῦτον τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, σκεφθήκαμε νά εὐχαριστήσουμε; Ἐπιμένω σ’ αὐτό. Ἐπιμένω, νά εὐχαριστεῖτε τό Θεό ὅταν ἀκοῦτε τόν λόγο τόν δικό Του. 

     Ἀκόμη σημειώνει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στούς Θεσσαλονικεῖς: «Διὰ τοῦτο καὶ ἡμεῖς εὐχαριστοῦμεν τῷ Θεῷ ἀδιαλείπτως», Εἴδατε; Ἀδιαλείπτως! Τί θά πεῖ «ἀδιαλείπτως»; Χωρίς διάλειμμα, εὐχαριστοῦμε τόν Θεό. Συνεχῶς. Κι αὐτό τό «ἀδιαλείπτως» (τό «ἐν παντί καιρῷ» δηλαδή), δείχνει ὃτι ὅσες εὐχαριστίες, καί δοξολογίες ἄν ποῦμε, ποτέ δέν θά φθάσουμε νά ἀποπληρώσουμε τήν εὐγνωμοσύνη μας. Εἶναι τόσα πολλά ἐκεῖνα τά ὁποῖα μᾶς ἔχει ὁ Θεός δώσει. Κι ἀκόμα τί μᾶς ἔχει ἑτοιμάσει! Καί λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος: «Δέν εἶναι δυνατόν νά τά πεῖ κανείς, οὔτε νά τά σκεφθεῖ, οὔτε νά τά ἐπιθυμήσει τά ἀγαθά ἅ (:ἐκεῖνα τά ὁποῖα) ἡτοίμασεν ὁ Θεός τοῖς ἀγαπῶσιν αὐτόν (:ἔχει ἑτοιμάσει σ’ ἐκείνους πού Τόν ἀγαποῦν)». Γι’ αὐτό καί λέει ὁ Ψαλμωδός (Ψαλ. 115): «Τί ἀνταποδώσω τῷ Κυρίῳ περί πάντων ὧν ἀνταπέδωκέ μοι;». «Πῶς», λέει, «τί νά Τοῦ ἀνταποδώσω, πῶς νά Τόν εὐχαριστήσω τόν Κύριον γιά ὅ,τι μοῦ ‘χει δώσει;». Κάτι παρόμοιο λέει κι ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στούς Θεσσαλονικεῖς (Α΄, 3, 9): «Τίνα εὐχαριστίαν δυνάμεθα τῷ Θεῷ ἀνταποδοῦναι;», εἶναι ἴδια ἔννοια ὅπως καί τοῦ Ψαλμωδοῦ. «Τί εὐχαριστία», λέει, «πῶς, πῶς… καί ὅμως δέν θέλει τίποτα ἄλλο ὁ Θεός παρά ἕνα ἐγκάρδιο ‘’εὐχαριστῶ’’, ἐγκάρδιο ‘’δόξα τῷ Θεῷ’’». Νά σας θυμίσω τόν ἕνα λεπρό ἐκ τῶν δέκα πού ἐθεραπεύθη καί γύρισε νά εὐχαριστήσει τόν Θεό, καί τοῦ εἶπε ὁ Κύριος: «Νά δοξάσεις τόν Θεό»; Καί μάλιστα παρεπονέθη ὁ Κύριος γιατί, οἱ ἄλλοι τάχα δέν θεραπεύτηκαν, γιά νά γυρίσουν νά δοξάσουν τόν Θεό;

     Κύριο ἔργο τῶν ἁγίων ἀγγέλων εἶναι ἡ διαρκής δοξολογία του Θεοῦ. Αὐτό εἶναι τό κύριο ἔργο των. Προσέξετε κάτι θά σᾶς πῶ πού μᾶς εἶναι χρήσιμο. Αὐτό θά εἶναι καί τό ἔργο ὅσων βρεθοῦν στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Ἄν ρωτήσετε στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ τί θά κάνουμε; Τί θά κάνουμε; Ἐργασία; Δέν χρειάζεται… ἤ μᾶλλον τήν ἐργασία ὅπως τήν ξέρουμε, δέν θά ὑπάρχει. Τί θά κάνουμε, λοιπόν, στήν Βασιλεία τοῦ Θεοῦ; Δυό πράγματα θά συμβαίνουν. Τό ἕνα εἶναι ἡ θεωρία τοῦ προσώπου τοῦ Χριστοῦ καί τό ἄλλο εἶναι ἡ δοξολογία τοῦ Θεοῦ. Ὅπως τό καταλαβαίνουμε τώρα, αἰσθανόμεθα ὅτι θά ὑπάρχει μία πλῆξις. Δηλαδή; Μόνο θά βλέπουμε εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων, εἰς τούς «ἀλήκτους» -στούς ἀτέλειωτους, πού δέν λήγουν ποτέ- αἰῶνες, αὐτό θά συμβαίνει; Ναί. Καί δέν θά ὑπάρξει κάποια πλῆξις; Ὄχι. Συνηθίζω νά λέγω ἕνα παράδειγμα -τό ‘χω πεῖ πολλές φορές, πιθανόν νά τό ‘χετε καί σεῖς ἀκούσει κάπου- εἶναι τό ἐξῆς: Βλέποντες τό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ θά ἐκτυλίσσεται μία καινούρια γνώση, θά ξετυλίγεται μιά καινούρια γνῶσις τοῦ Θεοῦ. Δηλαδή θά γνωρίζουμε κάτι περισσότερο στόν Θεό, καί γνωρίζοντες αὐτό τό «κάτι» μένουμε σέ ἔκπληξη. Ἔτσι συμβαίνει καί μέ τούς ἁγίους ἀγγέλους. Καί ἐκπλησσόμενοι δοξολογοῦμε. 

    Ὅταν τελειώσει ἡ δοξολογία… γιατί λέει στό βιβλίο τῆς «Ἀποκαλύψεως» ὅτι ὅταν τελειώσει ἐκεῖνο τό … ὁ Τρισάγιος ὕμνος… «Ἅγιος, Ἅγιος, Ἅγιος» κι αὐτό πού λέμε ἐμεῖς στήν Ἐκκλησία ἀπό τούς ἁγίους ἀγγέλους εἶναι… ὅταν τελειώσει, ξανοίγεται-ξεδιπλώνεται μιά καινούρια γνώση τοῦ Θεοῦ στά μάτια τῶν ἀγγέλων καί ἐκπλησσόμενοι ἐπαναλαμβάνουν τόν ὕμνον. Καί πάλι ἅμα τελειώσει, ἐκπλησσόμενοι ἐπαναλαμβάνουν τόν ὕμνον. Εἶναι δηλαδή μία διαρκής ἔκπληξις ἕνα «Ἂαααα!», ὅπως κανείς νά γυρίζει αἴθουσες μιᾶς ἐκθέσεως, καί νά βλέπει πάντα κάτι καταπληκτικότερο καί μένει ἔκπληκτος, θαμπωμενος καί λέει: «Ἂαααα!». Ἔ, αὐτό τό «Ἂαααα!» δέν εἶναι τίποτε ἄλλο παρά μία δοξολογία διαρκής τοῦ Θεοῦ. Φυσικά δέν μποροῦμε αὐτά τά πράγματα νά τά καταλάβουμε, στόν χῶρο καί στόν χρόνο πού τώρα βρισκόμαστε. Εἴθε ὁ Θεός, ὅμως, νά μᾶς ἀξίωνε νά φτάναμε ἐκεῖ. 

    Ἔχουμε, λοιπόν, τή θεωρία καί τήν δοξολογία τοῦ Θεοῦ. Ἀλλά καί στήν παροῦσα ζωή κύριον καί κορυφαῖον ἔργον μας εἶναι ἡ δοξολογία τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτό σᾶς εἶπα, προσέξτε -θά τό ποῦμε λίγο πιό κάτω πού σᾶς εἶπα- οἱ ἅγιοι ἄγγελοι ἔχουνε κύριον ἔργον τήν δοξολογία, διότι καί ὑπηρετοῦν τό ἔργο τοῦ Θεοῦ, ὅπως ὑπηρετοῦν καί τήν δική μας τήν σωτηρία. Τί εἶναι οἱ ἅγιοι ἄγγελοι; «Εἰσὶ λειτουργικὰ πνεύματα -ὅπως λέει στήν «πρός Ἑβραίους» ἐπιστολή του ὁ Ἀπόστολος Παῦλος- διὰ τοὺς μέλλοντας κληρονομεῖν σωτηρίαν;». «Ἔρχονται νά ὑπηρετήσουν, οἱ Ἅγιοι ἄγγελοι, τήν δική μας τήν σωτηρία». Τό κύριον, ὅμως, ἔργον τους εἶναι ἡ δοξολογία τοῦ Θεοῦ. Γι’ αὐτό λέγει ὁ Μ. Βασίλειος, γιά τούς ἁγίους ἀγγέλους: «Ἀγγέλοις ἔργον δοξολογεῖν Θεόν», καί μαζί μ’ αὐτούς καί μεῖς, «τάξιν ἀγγέλων ἀπολαμβάνοντες (: παίρνοντας τήν τάξιν τῶν ἁγίων ἀγγέλων, ὀφείλουμε νά ὑμνοῦμε καί νά δοξολογοῦμε διαρκῶς τόν Θεό)». Μποροῦμε νά κάνουμε τήν δουλειά μας, νά περπατᾶμε, νά ταξιδεύουμε, κι ἀπό μέσα μας νά ἔχουμε μίαν ἔφεσιν διαρκοῦς εὐχαριστίας καί δοξολογίας πρός τόν Θεό. «Δόξα τῷ Θεῷ, Δόξα τῷ Θεῷ, Δόξα τῷ Θεῷ, Σ’ εὐχαριστοῦμε Κύριε, Σ’ εὐχαριστοῦμε, Δόξα τῷ Θεῷ!». 

     Πρέπει δέ νά σᾶς πῶ ὅτι αὐτό ξέρετε πότε ἐπιτυγχάνεται; Ὅταν ἔχουμε τήν λεγομένην «θεωρίαν». Τί θά πεῖ «θεωρία»; Κατά τούς Πατέρες «θεωρία» θά πεῖ βλέπω, αὐτό πού λέει ἡ λέξις τό ρῆμα «θεωρῶ», αὐτό σημαίνει βλέπω. Τί βλέπω; Ὅταν, μέ τό μυαλό μου, μέ τήν φαντασία μου, διαρκῶς ἀνακαλύπτω ἤ μᾶλλον ἀναχαράζω, μηρυκάζω διαρκῶς τά ἔργα τοῦ Θεοῦ. Ἀπό τό ἕνα λουλουδάκι πού θά δῶ, μέχρι… δέν ξέρω τί ἄλλο, διαρκῶς μέσα μου νά ἔχω μίαν ἔφεσιν, ἔχοντας τήν θεωρία (:νά βλέπω αὐτά), νά δοξάζω διαρκῶς τόν Θεό. Ναί. Καί μές στήν Ἱστορία τά γεγονότα, καί μέσα στήν φύση. Αὐτό φαίνεται σέ πάρα πολλά σημεῖα στήν Θεία Λειτουργία. Ἐκεῖνο πού σᾶς εἶπα «τάξιν ἀγγέλων λαμβάνοντες», εἶναι ἐκεῖνο πού λέμε: «Οἱ τά Χερουβίμ μυστικῶς εἰκονίζοντες, και τῇ ζωοποιῷ Τριάδι, τόν Τρισάγιον ὕμνον προσάδοντες», δηλαδή «ἐμεῖς πού εἰκονίζομεν μυστικῶς τά Χερουβίμ, μαζί μ’ ἐκείνους -λέγει- ὕμνον προσάδοντες, ὕμνον ψάλλοντες στόν Θεό -σέ ποιόν;- εἰς τήν ζωοποιό Τριάδα, εἰς τόν Ἅγιον Τριαδικόν Θεόν». Θά τονίσουμε, λοιπόν, ὅτι ἡ δοξολογία τοῦ Θεοῦ εἶναι ἔργον, εἶναι πρᾶξις, καί μάλιστα ἔργον πρώτιστον. Καί σάν ἔργον εἶναι ἀρετή, καί σάν ἀρετή ἀμείβεται ἀπό τόν Θεό. Γι’ αὐτό ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἀλεξανδρείας λέγει: «Σωτήριον χρῆμα τό δοξολογεῖν»· «χρῆμα» θά πεῖ «πρᾶγμα», θά πεῖ «χρῆσις», «εἶναι», λέγει, «κάτι τό ὁποῖον πραγματικά σώζει, τό νά δοξολογεῖ κανείς τόν Θεό».

     Ἀκόμη δοξολογία τοῦ Θεοῦ, παιδιά, εἶναι ὅταν ἀναφερόμαστε στίς ἐνέργειες τοῦ Θεοῦ. Ὅπως εἶναι στήν ἀγάπη Του, στήν δικαιοσύνη Του, στήν πρόνοιά Του, στή διακυβέρνησή Του… κ.ο.κ. Λέγει ὁ Μέγας Βασίλειος σέ μία του ὁμιλία στό Ἅγιον Πνεῦμα: «Δοξολογία τοῦ Πνεύματος -δηλαδή τοῦ Ἁγίου Πνεύματος (ἀλλά καί γενικά τοῦ Θεοῦ)- ἐστίν ἡ τῶν προσόντων αὐτῷ ἀπαρίθμησις». Εἶναι ἡ ἀπαρίθμησις. Τό νά ἀπαριθμεῖ κανείς διαρκῶς τίς ἐνέργειες τοῦ Θεοῦ: ὁ Θεός εἶναι Ἅγιος, ὁ Θεός εἶναι ἀγάπη, ὁ Θεός εἶναι δικαιοσύνη… Γι’ αὐτό καί στήν Θεία Λειτουργία -καί μάλιστα στήν Λειτουργία τοῦ Μεγάλου Βασιλείου- γίνεται μία διήγησις -ἀναφορά- στό ἔργο τῆς σωτηρίας μας. Σᾶς διαβάζω ἕνα μικρό κομματάκι ἀπό μία μεγάλη εὐχή τοῦ Μεγάλου Βασιλείου: «… πλάσας γὰρ τὸν ἄνθρωπον (:ἀφοῦ ἔπλασες τόν ἄνθρωπο) χοῦν λαβὼν ἀπὸ τῆς γῆς (: ἀφοῦ πῆρες χῶμα ἀπό τήν γῆ) καὶ εἰκόνι τῇ σῇ, ὁ Θεός, τιμήσας (: καί τόν ἐτίμησες μέ τήν δική Σου εἰκόνα) τέθεικας αὐτὸν ἐν τῷ Παραδείσῳ τῆς τρυφῆς (:τόν ἔβαλες μέσα στόν Παράδεισο τῆς ἀπολαύσεως) ἀλλὰ παρακούσαντα σοῦ τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ (:ἀλλά ἀφοῦ σέ παρήκουσε… κ.λπ. ξέπεσε). Ὅτε δέ ἦλθε τό πλήρωμα τῶν καιρῶν -(ἀφήνω σημεῖα) Ποιό; Ὁ χρόνος τῆς Ἐνανθρωπήσεως- ἐλάλησας ἡμῖν ἐν αὐτῷ τῷ Υἱῷ σου (:μᾶς μίλησες διά τοῦ Υἱοῦ Σου) δι᾿ οὗ καὶ τοὺς αἰῶνας ἐποίησας (:διά τοῦ ὁποίου Υἱοῦ Σου ἔκανες καί τόν χρόνο (:τούς ἀιῶνες)». Αὐτό τί εἶναι; Μία ἔκθεση, εἶναι μία διήγησις. Κι αὐτή ἡ διήγησις δέν εἶναι τίποτε παρά μία δοξολογία τοῦ Θεοῦ. Διότι ὅταν ἀναφερόμεθα στά ἔργα τοῦ Θεοῦ διηγούμενοι (ὑπογραμμίζω), δέν κάνουμε τίποτε ἄλλο παρά νά δοξάζουμε τόν Θεό. 

     Ἀκόμη, παιδιά, ὁ Θεός δοξάζεται καί ἀπό ἕναν ἁγιασμένο βίο, ἀπό τόν ἁγιασμένο βίο τοῦ χριστιανοῦ. Γι’ αὐτό ὁ Κύριος εἶπε (Ματθ. 5, 16): «ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τὰ καλὰ ἔργα καὶ δοξάσωσι τὸν πατέρα ὑμῶν τὸν ἐν τοῖς οὐρανοῖς». «Νά δοῦν τά καλά σας ἔργα, νά δοῦν τήν ζωή σας, καί νά δοξάσουν τόν Πατέρα σας τόν οὐράνιο». Ἤ ὅπως λέει ὁ Ὠριγένης: «Δοξάζεται ὁ Θεός διά τῆς εὐωδίας τοῦ βίου τῶν δικαίων». Πῶς δοξάζεται; Μέ τήν εὐωδία, μέ τήν μυρωδιά τοῦ βίου τῶν δικαίων. Ὅτι ζοῦν μία ὡραία πνευματική ζωή. Κι ἐκεῖνο πού λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος (Α΄ Κορ. 6, 20) ἀναφέρεται στά θέματα τῆς ἀνηθικότητος, καί λέγει: «Ὄχι, ὄχι, μακριά ἡ ἀνηθικότητα! Μακριά ἡ ἀνηθικότητα! Δοξάσατε οὗν (:δοξάσατε, λοιπόν), τόν Θεόν, ἐν τῷ σώματι ὑμῶν καί ἐν τῷ πνεύματι ὑμῶν (:καί μέ τό σῶμα σας καί μέ τό πνεῦμα σας)- Εἴδατε; Καί μέ τό σῶμα σας (ἅμα μένει ἁγνό) καί μέ τό πνεῦμα σας-, ἅτινά ἐστι τοῦ Θεοῦ (:πού καί τά δυό εἶναι τοῦ Θεοῦ)».

     Τέλος, δοξολογικό στοιχεῖο γιά τόν Θεό εἶναι τό μαρτύριον. Ναί, τό μαρτύριον. Καί τό μαρτύριον εἶναι τό μέγιστον δῶρον τοῦ Ἁγίου Πνεύματος στόν πιστόν, ὅπως καί ἡ ὑψίστη δοξολογία στόν Θεό, ὅταν δώσουμε τήν μαρτυρία μας καί μαρτυρήσουμε. «Ὅτι ὑμῖν ἐχαρίσθη -λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος (Φιλιππ. 1,29)- (:χαρίστηκε), τὸ ὑπὲρ Χριστοῦ, οὐ μόνον τὸ εἰς αὐτὸν πιστεύειν (: ὄχι μόνο πιστεύοντας εἰς Αὐτόν) ἀλλὰ καὶ τὸ ὑπὲρ αὐτοῦ πάσχειν (:ἀλλά καί τό νά πάσχεις γιά τόν Χριστό εἶναι προνόμιο κι αὐτό, εἶναι μία ἀληθινή δοξολογία)». Λέγει ὁ Ἅγιος Πολύκαρπος Σμύρνης: «Ἐάν πάσχομεν διά τό ὄνομα (τό ὄνομα τοῦ Χριστοῦ) δοξάζομεν αὐτόν». Ἄς Τόν δοξάζουμε. Γιατί πράγματι εἶναι μέγα τό προνόμιο νά πάσχει κανείς γιά τό Χριστό. Καί τό καταπληκτικό, παιδιά, ξέρετε ποιό εἶναι; Ὅτι ἐνῶ ἐμεῖς καλούμεθα νά δοξάσουμε τόν Θεό, ἀλλά καί ὁ Θεός δοξάζει ἐκεῖνον ἤ ἐκείνους πού Τόν δοξάζουν. Ναί, ἐκείνους πού Τόν δοξάζουν, τούς δοξαζει. Ὅπως περιφρονεῖ ἐκείνους οἱ ὁποῖοι Τόν ἀτιμάζουν καί Τόν περιφρονοῦν. Λέγει στό «Α΄ Βασιλειῶν», στό 2ο κεφάλαιο, στίχος 30 (τό λέει ὁ Θεός): «Τοὺς δοξάζοντάς με δοξάσω, καὶ ὁ ἐξουθενῶν με ἀτιμασθήσεται (:Ἐκείνους οἱ ὁποῖοι μέ δοξάζουν θά τοὺς δοξάσω, καὶ ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος μέ ἐξουθενώνει [:μέ βάζει στήν ἄκρη, μέ περιφρονεῖ], αὐτός θά ἀτιμασθεῖ)». Δηλαδή θά φθάσει στήν ἀτιμία, δηλαδή στήν ἀπουσία τιμῆς. Γι’ αὐτό, παιδιά, ἄς προσέξουμε πάρα πολύ, νά δοξάζουμε πάντα τόν Θεό. Χρέος μας εἶναι. Τί λέγει ὁ Τωβίτ στόν Τωβία; «Καὶ ἐν παντὶ καιρῷ εὐλόγει Κύριον τὸν Θεὸν».

42η ομιλία στην κατηγορία "Ἡ Πνευματική Διαθήκη τοῦ Τωβίτ".

►Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Ἡ Πνευματική Διαθήκη τοῦ Τωβίτ. " εδώ ⬇️
https://arnion.gr/index.php/palaia-diauhkh/h-pnevmatikh-diauhkh-toy-tvbit
↕️
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/blog-post_7.html?m=1

Ἀπομαγνητοφώνηση, ψηφιοποίηση: Ἠλίας Τσακνάκης.

Επιμέλεια κειμένου : Ελένη Λιναρδάκη, φιλόλογος.

🔸Λίστα ομιλιών της σειράς
«Ἡ Πνευματική Διαθήκη τοῦ Τωβίτ».🔻
https://drive.google.com/file/d/1RZ1sYHVgLqBWiFNCBGi90Z__kjEnhr2H/view?usp=drivesdk

💠Πλήρης απομαγνητοφωνημένες σειρές ομιλιών (Βιβλία).
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/search/label/%F0%9F%92%A0%CE%A0%CE%BB%CE%AE%CF%81%CE%B7%CF%82%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%BF%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CF%82%20%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AD%CF%82%20%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CF%8E%CE%BD%20%28%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%B1%29.?m=1

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

Όλες οι ομιλίες ~4.487~ του μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/4487.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=0

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Ὁ διωγμός τῶν εὐσεβῶν.

†.Ο Απόστολος Παύλος, αγαπητοί μου, περνά τις τελευταίες του ημέρες στη φυλακή στη Ρώμη. Από εκεί γράφει τις τελευταίες του υποθήκες στην δευτέρα του επιστολή στον Τιμόθεο. Του αναφέρει τις περιπέτειες της ζωής του, τους διωγμούς του, τους κατατρεγμούς του. Αλλά από όλα αυτά τον απήλλαξε ο Κύριος και τον γλύτωσε, γι'αυτό και Τον ευχαριστεί. Του σημειώνει:

«Σύ δέ παρηκολούθηκάς μου τῇ διδασκαλίᾳ, τῇ ἀγωγῇ, τῇ προθέσει, τῇ πίστει, τῇ μακροθυμίᾳ, τῇ ἀγάπῃ, τῇ ὑπομονῇ, τοῖς διωγμοῖς, τοῖς παθήμασιν, οἷά μοι ἐγένοντο ἐν ᾽Αντιοχείᾳ, ἐν ᾽Ικονίῳ, ἐν Λύστροις· οἵους διωγμοὺς ὑπήνεγκα καὶ ἐκ πάντων με ἐρρύσατο ὁ Κύριος. Καὶ πάντες δὲ οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ ᾽Ιησοῦ διωχθήσονται». Του κάνει έναν έμμεσον υπαινιγμό. «Είδες, Τιμόθεε, αγαπητό παιδί, τι διωγμούς έχω υποφέρει. Είδες τι δυσκολίες έχω περάσει. Αλλά δεν είμαι εγώ μόνο. Καὶ πάντες δὲ οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ ᾽Ιησοῦ διωχθήσονται: Και όλοι εκείνοι που θα ‘θελαν να σταθούν ευσεβείς εν Χριστώ Ιησού, θα διωχθούν». Ως να του λέει: «Εάν μείνεις ευσεβής, και σε προτρέπω να μείνεις ευσεβής εν Χριστώ Ιησού, έχε το υπόψη σου, θα διωχθείς».

     Είναι λοιπόν κανόνας αυτό; Αγαπητοί μου, είναι κανόνας. Δεν υπάρχει εξαίρεσις. Δεν υπάρχει ούτε μία εξαίρεσις. Οι διωγμοί είναι το κριτήριο της αληθούς, ευσεβούς ζωής. Βέβαια, υπάρχουν και διωγμοί που αναφέρονται οι ταλαιπωρίες, οι πειρασμοί, που αναφέρονται σε μία ψευδοευσέβεια. Εκεί δεν φταίγουν άλλοι παρά ο ίδιος εκείνος που φέρει αυτήν την ψευδοευσέβεια. Τι είναι αυτό; Η αδιακρισία του. Λέγει κάπου ο Απόστολος Πέτρος: «Μην πάσχει ανάμεσά σας κανείς από πάθη και ελαττώματα. Γιατί τότε, αν υφίσταται ό,τι υφίσταται, τότε δεν φταίει κανείς άλλος παρά φταίει αυτός». Αν κανείς σαν Χριστιανός είναι επιπόλαιος άνθρωπος, δεν έχει διάκριση να κρίνει ανά πάσα στιγμή πώς πρέπει να ενεργεί, τότε κάθε κατατρεγμό που μπορεί να νιώσει, δεν φταίει κανείς άλλος παρά ο ίδιος.

    Λέγουν πολλοί και δεν αντιλαμβάνονται ότι είναι οι ίδιοι αίτιοι αυτής της καταστάσεώς των, όταν λέγουν: «Εγώ το κάνω το καλό προς πάντας, εγώ αγαπώ τους πάντας, εγώ δεν πατάω μυρμηγκάκι, γιατί όλοι με κατατρέχουν;». Αδελφέ μου, ερεύνησε τον εαυτό σου να δεις, μήπως φταις και σε τι μπορεί να φταις. Να έχεις μεν κάποια αρετή. Δεν σου την αμφισβητεί κανείς αυτήν. Αλλά αυτή σου η αρετή να είναι χωρίς διάκριση. Οποιαδήποτε αρετή, εάν είναι χωρίς διάκριση, τότε μπορεί ακόμη και σε κακία να μεταβληθεί. Αν είσαι ελεήμων, αν αγαπάς, τι ωραιότερο, τι καλύτερο; Αλλά δεν ξέρεις πώς θα ασκήσεις αυτήν την αγάπη σου και αυτήν την ελεημοσύνη σου, στο τέλος μπορεί να αποβεί σε κακό σου. Και όταν παραπονείσαι…- μα όταν φθάνεις να παραπονείσαι, ακριβώς σημαίνει κι αυτό είναι ένα έμμεσον, μία έμμεση πληροφορία και για σένα αν καταλαβαίνεις και δια το περιβάλλον σου, ότι δεν είχες μεστωμένη ευσέβεια, σωστά τοποθετημένη ευσέβεια.

     Αλλά ας έλθομε στην αληθινή ευσέβεια. Λέγει ένας εκκλησιαστικός συγγραφεύς: «Αὕτη μόνη εὐσεβὴς ζωή, ἡ ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ». «Αυτή μόνη είναι η ευσεβής ζωή· εκείνη η οποία είναι εν Χριστώ Ιησού». Είναι πολύ περιεκτικός ο λόγος. Αν έπρεπε να αναλυθεί, ίσως πολλά πράγματα θα έπρεπε να ειπωθούν, τι ακριβώς είναι η ευσεβής εν Χριστώ ζωή. Δεν είναι όμως της ώρας, γιατί θα ‘θελα να δω κάτι άλλο, μια άλλη πλευρά. Την πλευρά εκείνη που λέγει ο Απόστολος: «Και όσοι θα θελήσουν να ζήσουν την ευσεβή ζωή, αυτοί θα διωχθούν».

      Αλλά τίθεται εύλογο το ερώτημα: «Γιατί; Ποιον πειράζουν; Γιατί να διωχθούν; Και γιατί να αποτελεί κριτήριον της ευσεβείας των ο διωγμός; Και, αν θέλετε, και της γνησιότητός των. Αν δηλαδή πραγματικά έχουν μίαν γνησιότητα ευσεβείας. Γιατί απλούστατα πίσω από εκείνους που τον διώκουν, πίσω από τους πειρασμούς είναι ο μεγάλος εχθρός, ο μέγας αντίπαλος, ο διάβολος. Ο διάβολος δεν αγαπά τον Χριστόν. Είναι ο αντίπαλος του Χριστού. Όταν ο Χριστός ήλθε εις τον κόσμον, ο διάβολος Τον κοίταξε κι αναρωτήθηκε: «Ποιος τάχα να είναι Αυτός, βλέπω πολλή αγιότητα εις Αυτόν, Ποιος να είναι;». Άκουσε στην βάπτιση: «Συ είσαι ο Υιός μου ο αγαπητός, σε Σένα έχω ευδοκήσει». «Περίεργο...». Τον καιροφυλακτεί. Τον βλέπει στην έρημον. Νηστεύει. Αμφιβάλλει, ποιος να είναι; Βεβαίως ο διάβολος δεν εγνώριζε το Τριαδικόν του Θεού. Βεβαίως ο διάβολος δεν είχε υποπτευθεί την Ενανθρώπηση του Υιού του Θεού, παρότι πλήθος, πλησμονή υπήρχαν προφητειών στην Παλαιά Διαθήκη. Και ο διάβολος, κατά τον άγιο Ιωάννη τον Δαμασκηνό, γνωρίζει την Αγία Γραφή. Αλλά οι προφητείες ήσαν κεκαλυμμένες. Και έπρεπε να ξεγελαστεί ο διάβολος. Αγνοεί λοιπόν ο διάβολος. «Ποιος είναι αυτός;».

     Και όταν ο διάβολος ενικήθηκε, αφού ο ίδιος πήγε να προκαλέσει τον Κύριον, με εκείνον τον τριπλούν πειρασμόν και ξανανικήθηκε οριστικά και συντριπτικά, τουλάχιστον για τον παρόντα χρόνον, για τον παρόντα αιώνα, στον Σταυρό του Χριστού, αλλά ολοτελώς συντριπτικά, όταν θα ξανάρθει ο Χριστός στον κόσμον και τον αναμένει κόλασις αιωνία, αντιλαμβάνεσθε, ο διάβολος βλέπει τον Ιησούν Χριστόν ως φοβερόν του αντίπαλο. Γι'αυτό και ο διάβολος φθονεί και μισεί όλα τα έργα του Θεού και ιδιαιτέρως το έργο του Χριστού επάνω εις την γην.

    Πίσω, λοιπόν, από κάθε διωγμό είναι ο διάβολος. Αλλά και πίσω από τα όργανά του, τους διώκτες, είναι ο διάβολος. Αυτό είναι κάτι πάρα πολύ σπουδαίο, το οποίο αναμφισβήτητα πρέπει να γνωρίσομε. Βέβαια εδώ υπάρχει και μία ψυχολογία του πράγματος. Δεν είναι τελείως ξεκάρφωτο. Ο ευσεβής γίνεται ο στόχος και το αντικείμενον ελέγχου, εκείνου ο οποίος αμαρτάνει ασύστολα. Αν εγώ λέγω την αλήθεια, σου γίνομαι έλεγχος, έστω σιωπηρώς, χωρίς να σου πω τίποτε. Απλώς η παρουσία μου, σε σένα που λες ψέματα. Αν εγώ είμαι αγνός κι εσύ είσαι ανήθικος, η παρουσία μου, η μόνη παρουσία μου, σου γίνεται έλεγχος. Έτσι λοιπόν ο ασεβής δεν μπορεί να δει τον ευσεβή. Ελέγχεται. Πώς να το κάνομε; Υπάρχει συνείδησις. Όσο και αν ζητήσαμε να την καυτηριάσουμε, υπάρχει συνείδησις. Και αφού υπάρχει η συνείδησις, επόμενον είναι αυτή να ελέγχει, έστω και αμυδρά.

    Και πώς η συνείδησις ξυπνά; Μόνον εάν υπάρχει στοιχείον συγκριτικόν. Και εν προκειμένω είναι ο ευσεβής άνθρωπος. Γι'αυτό, θαυμάσια μας λέγει η Σοφία Σολομώντος, μας σκιαγραφεί, αδρογραφεί αυτήν την ψυχολογία των ασεβών μπροστά στον ευσεβή. Και τι λέγουν;  «Ἐνεδρεύσωμεν δὲ τὸν δίκαιον(: Να του στήσομε παγίδα), ὅτι δύσχρηστος ἡμῖν ἐστι(: γιατί μας είναι δυσκολομεταχείριστος) καὶ ἐναντιοῦται τοῖς ἔργοις ἡμῶν(: έρχεται σε αντίθεση- έστω και σιωπηρά, όπως σας είπα- στα έργα μας). Ἐγένετο ἡμῖν εἰς ἔλεγχον ἐννοιῶν ἡμῶν(:Ό,τι συλλαμβάνομε, ό,τι σκεφτόμαστε, ό,τι θέλομε, αυτός μπροστά μας γίνεται έλεγχος ζωντανός). Βαρύς ἐστιν ἡμῖν καί βλεπόμενος(: Είναι βαρύς ακόμα να τον βλέπομε. Δηλαδή και να τον δούμε μόνο… Γιατί; Βαρύς! Γιατί είναι βαρύς, βαρίδι στην συνείδησή των),  ὅτι ἀνόμοιος τοῖς ἄλλοις ὁ βίος αὐτοῦ, καὶ ἐξηλλαγμέναι αἱ τρίβοι αὐτοῦ». Να το αίτιο. «Γιατί είναι», λέγει, «διαφορετικός ο βίος του απ’ τον δικό μας τον βίο και παρηλλαγμέναι αι μέθοδοι της ζωής του. Ζει αλλιώτικα, ζει διαφορετικά. Δεν ζει όπως ζούμε εμείς)». Είναι, λοιπόν, πάρα πολύ ψυχολογικό, πάρα πολύ να αισθάνεται ο ασεβής την παρουσία του ευσεβούς σαν κάτι που τον τσακίζει.

      Δεν έχομε παρά να θυμηθούμε, αγαπητοί μου, πολλές, πάρα πολλές τέτοιες περιπτώσεις, ιστορικές περιπτώσεις, που βεβαιώνουν αυτήν την πραγματικότητα. Γιατί ο Κάιν εφόνευσε τον Άβελ; Τι ήταν εκείνο που τον έκανε μέσα του να υποφέρει; Διότι είδε τον αδελφό του να στέκεται με ευσέβεια και να αποδέχεται την ευσέβειά του ο Θεός. Αυτό τον έκανε να μην μπορεί μέσα του να αισθανθεί καλά. Εκινήθη από φθόνο και έφθασε εις το σημείο να φονεύσει με δόλο τον αδελφό του. Θυμηθείτε, ακόμη, τον Ιωσήφ. Γιατί τον εφθόνησαν τα αδέλφια του; Έφθασαν να θέλουν να τον σκοτώσουν. Τον επώλησαν! Γιατί δεν μπορούσαν να ανεχθούν την αρετή του Ιωσήφ. Υπάρχει ένα χωρίον εκεί εις το βιβλίον της Γενέσεως, που λέγει ότι κάτι κάνανε μεταξύ τους, άσχημο, πονηρό. Ίσως καμία ανήθικη πράξη να κάνανε μεταξύ τους. Ίσως. Κάπως έτσι φαίνεται το πράγμα να είναι. Και ο Ιωσήφ το αντελήφθη. Και πήγε και το είπε στον πατέρα του τον Ιακώβ. Ε, αυτό στάθηκε η πρώτη αφορμή. Και μετά και μερικές άλλες. Δεν ησθάνοντο καλά με την παρουσία του Ιωσήφ.

      Αλλά θυμηθείτε ακόμη, αγαπητοί μου, τον άγιο Ιωάννη τον Πρόδρομο. Πώς ελέγχει τον Ηρώδη. Η Ηρωδιάς, εκείνη η μοιχαλίδα γυναίκα, που άφησε τον άνδρα της για να πάρει τον αδελφό του ανδρός της, αυτή η φοβερή γυναίκα, πόσο άσχημα ησθάνετο! Σκεφθείτε ότι μπορούσε να επωφεληθεί πολλά, που ο ανόητος Ηρώδης, ο δεύτερος σύζυγός της, έφθασε, μπροστά στον χορό της κόρης του, που δεν ήταν κόρη του, ανιψιά του ήταν, κόρη του αδελφού του, γιατί με αυτόν είχε γεννηθεί η Σαλώμη, έφθασε, αγαπητοί μου, να πει: «Δίνω το μισό μου βασίλειο!». Και το πάθος του μίσους και της κακίας μες στην ψυχή της Ηρωδιάδος, έφθασε στο σημείο να μην ζητήσει ούτε μία δραχμή. Αλλά τι; Μόνο το κεφάλι του Ιωάννου «ἐπί πινάκι»· μέσα σε ένα πιάτο! Βλέπετε ο έλεγχος τι φοβερό πράγμα είναι; Γιατί; Γιατί ο Ιωάννης έλεγε: «Οὐκ ἔξεστί σοι ἔχειν τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου». «Δεν σου επιτρέπεται να έχεις την γυναίκα του αδελφού σου».  

     Αλλά, ο Κύριος δεν έπεσε θύμα αυτών των Φαρισαίων; Δεν μας λέγει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ότι «διά φθόνον παρέδωκαν αὐτόν;». Οι Ιουδαίοι δεν εδίωκον διαρκώς τους Αποστόλους και τους Χριστιανούς, διότι δεν ησθάνοντο καλά; Και μάλιστα και στον εθνικόν κόσμον. Έξω δηλαδή από τα όρια της Ιερουσαλήμ, έξω από τα όρια της Ιουδαίας. Δεν εδίωκον τους Χριστιανούς; Διότι έβλεπαν τους ειδωλολάτρας να γίνονται χριστιανοί και εζήλευαν φοβερά και ησθάνοντο άσχημα, ησθάνοντο μειονεκτικά. Οι ειδωλολάτραι κατόπιν δεν θα διώξουν τους Χριστιανούς;

     Αλλά η Ιστορία συνεχίζει και θα συνεχίζει μέσα στους αιώνες. Είτε ομαδικούς έχομε διωγμούς, είτε ατομικούς διωγμούς. Και αν θέλετε, και στην καθημερινότητα συμβαίνουν αυτά. Μήπως μία ευσεβής γυναίκα, σύζυγος, δεν μπορεί να υφίσταται τα πάνδεινα από έναν σύζυγο ασεβή; Και το αντίστροφο. Μήπως, σ’ αυτό το ίδιο το σχολείο, δεν μπορεί να υπάρχει ένας μαθητής ευσεβής και οι άλλοι να τον διώκουν με κάθε τρόπο και να τον προγκίζουν, μόνο και μόνο γιατί είναι ευσεβής και χριστιανός; Και τόσα και τόσα και τόσα. Καθημερινά.

     Αγαπητοί μου, το πώς διώκουν; Ένα φοβερό όπλο στα χέρια του διαβόλου είναι η ειρωνεία. Όταν ειρωνεύεται ο διώκτης. Η ειρωνεία είναι διωγμός. Τσακίζει κόκαλα. Είναι φοβερό πράγμα η ειρωνεία, φοβερό πράγμα είναι. Έχετε προσέξει ότι πάρα πολλοί χριστιανοί μας δεν μπορούν να αντέξουν την ειρωνεία, η οποία μπορεί να στραφεί εναντίον των;

    Ακόμη είναι το να σε γελοιοποιήσει ο άλλος. Πολλές φορές συμβαίνει αυτό. Η καταπίεσις. Ένας παραγκωνισμός, μία διαβολή, μια συκοφαντία. Όλα αυτά είναι διωγμοί. Θέλετε; Και το μαρτύριον του σώματος. Και αυτός ο θάνατος. Κάποτε, μαρτύριον συνειδήσεως, κάποτε μαρτύριον σώματος. Και αυτός ο θάνατος. Όλα αυτά είναι τρόποι με τους οποίους οι διώκται διώκουν.

      Πώς μπορούμε να σταθούμε μπροστά σ’ αυτήν την πραγματικότητα; Διότι όταν πρέπει να είμαι χριστιανός και μου λέγει ο λόγος του Θεού ότι δεν είναι δυνατόν να είμαι χριστιανός, εάν δεν περάσω από το καμίνι των διωγμών, πώς πρέπει να σταθώ; Τι πρέπει να κάνω; Όταν γνωρίζομε ότι ο διωγμός αποτελεί στοιχείο της ζωής του πνευματικού ανθρώπου, λαμβάνομε τα μέτρα μας. Διότι ένα όπλο του διαβόλου είναι ο αιφνιδιασμός. Νομίζουν πάρα πολλοί χριστιανοί μας ότι η ζωή του Χριστιανού είναι ανθόσπαρτη. Είναι μία ζωή γεμάτη από ευλογίες και ευτυχίες. Πολλές φορές ο Θεός, στην αρχή του πνευματικού βίου, ακριβώς για να αφήσει να δυναμώσει λίγο ο άνθρωπος, να μην πέσει, του δίνει πολλές τέτοιες ευλογίες, από υλικά αγαθά και από επιτυχίες. Όταν αρχίζει να ωριμάζει πνευματικά, τότε αρχίζουν οι πειρασμοί. Τότε αρχίζει η επίθεσις του σατανά. Η επίθεσις του σατανά… Είναι φοβερό. Αυτό πρέπει να το ξέρομε. Πρέπει να το έχομε συνειδητοποιημένο.

     Γι'αυτό και ο Κύριος είπε: «Μακάριοι οἱ δεδιωγμένοι ἕνεκεν δικαιοσύνης». Δικαιοσύνη θα πει, εν ευρεία εννοία, θα πει αγιότης, θα πει αρετή. «Ευτυχισμένοι εκείνοι οι οποίοι διώκονται ένεκα της αγιότητός των».  «Ὃτι αὐτῶν ἐστιν ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν». Α, ώστε λοιπόν είμαι ευτυχής αν με διώξουν. Αυτό πρέπει να το συνειδητοποιήσω. «Μακάριοί ἐστε ὅταν ὀνειδίσωσιν ὑμᾶς καὶ διώξωσι καὶ εἴπωσι πᾶν πονηρὸν ῥῆμα καθ᾿ ὑμῶν ψευδόμενοι ἕνεκεν ἐμοῦ». «Ευτυχισμένοι θα είσαστε όταν σας ονειδίσουν». Είδατε ο ονειδισμός; «Και όταν σας διώξουν και πουν εναντίον σας κάθε πονηρή κουβέντα», εννοείται, «ψευδόμενοι», δηλαδή συκοφαντική, σας βγάλουν ρετσινιές και σας πουν ότι είσαστε τέτοιοι και τέτοιοι. Αλλά προσέξτε. Όπως λέγει ο Απόστολος Πέτρος, όχι αν κάποιος πάσχει σαν φονιάς ή σαν κλέφτης. Αλλά μόνο γιατί είναι Χριστιανός. Μόνο γιατί είναι Χριστιανός. Μόνο και μόνο γι’ αυτό τα τραβάει όλα αυτά. «Χαίρετε», λέγει ο Κύριος, «καὶ ἀγαλλιᾶσθε, ὅτι ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τοῖς οὐρανοῖς· οὕτω γὰρ ἐδίωξαν τοὺς προφήτας τοὺς πρὸ ὑμῶν». Γιατί κατά παρόμοιο τρόπο εδίωξαν και τους προφήτας που έζησαν πιο μπροστά από εσάς. Αυτό πρέπει να το ξέρομε. Πρέπει, λοιπόν, να συνειδητοποιήσομε ότι είναι στοιχείο που θα το ζήσομε. Να το πάρομε απόφαση. Ένας που ξεκινάει για πνευματική ζωή, πρέπει να το πάρει απόφαση.

     Δεύτερον. Πρέπει να έχει υπομονή και επιμονή. Ο διάβολος έχει επιμονή στο κακό. Υπομονή όμως δεν έχει. Γι'αυτό πολλές φορές, όταν δει την υπομονή του ευσεβούς, αυτός, ας μου επιτραπεί να το πω με μια λαϊκή έκφραση, «σκάει». Και πολλές φορές σκάει και το όργανό του, ο κακός άνθρωπος. Όταν δει την υπομονή του ευσεβούς. Γι'αυτό λέγει ο Κύριος: «Ὁ ὑπομείνας εἰς τέλος, οὗτος σωθήσεται». « Αυτός που θα υπομείνει έως το τέλος, αυτός θα σωθεί». «Και ἐν τῇ ὑπομονῇ ὑμῶν κτήσασθε τάς ψυχάς ὑμῶν». «Κερδίστε τις ψυχές σας στην υπομονή σας».

    Ένα τρίτον. Ο ευσεβής άνθρωπος, παντού και πάντα και ιδιαίτερα στους πειρασμούς, προσεύχεται. Ο Κύριος είπε: «Προσεύχεσθε, ἵνα μὴ εἰσέλθητε εἰς πειρασμόν». «Προσευχηθείτε πριν μπείτε στον πειρασμό. Και αν μπείτε στον πειρασμό, πάλι να προσεύχεστε. Παντού και πάντα να προσεύχεστε. Είναι όπλο πολύ φοβερό εναντίον του εχθρού».

     Τέταρτον. Είδατε τι ακριβώς είπε ο Κύριος: «Οὕτω γὰρ ἐδίωξαν τοὺς πρὸ ὑμῶν προφήτας». Ότι εδίωξαν τους πιο μπροστά από σας προφήτας; Δηλαδή τι σημαίνει αυτό; Ε, αγαπητοί μου, δεν είμαστε μόνοι μας. Αν το θέλετε, η ιστορία του Χριστιανισμού έχει να παρουσιάσει μέχρι σήμερα εκατομμύρια μάρτυρες.Εκατομμύρια μάρτυρες… Ο Κύριος γνωρίζει τον αριθμόν. Βγάζουν από στατιστικές κάποια νούμερα. Αλλά εγώ θα σας έλεγα, ο Κύριος ξέρει τον αριθμόν. Και μέχρι τέλους της Ιστορίας, πόσοι ακόμη θα μαρτυρήσουν για το όνομα του Χριστού. Αν είμαστε κι εμείς ανάμεσα σ’ αυτούς… Βέβαια τιμή. Αλλά για να αποκτήσει κανείς την τιμή, πρέπει να κοπιάσει, πρέπει να ιδρώσει, πρέπει να σταθεί σωστά.  Πρέπει να δώσει και το αίμα του ενδεχομένως. Γι'αυτό λοιπόν τον λόγο θα πρέπει να μάθομε ότι το παράδειγμα των αγίων και των μαρτύρων πρέπει να είναι μπροστά μας.

      Ο Απόστολος Παύλος που σημειώνει αυτά στον Τιμόθεο και του λέγει: «Και συ, Τιμόθεε, θα διωχθείς». Και πράγματι εδιώχθη. Και μάλιστα εφονεύθη με λιθοβολισμό. Τον σκότωσαν στην Έφεσον. Που είχε ελέγξει μία παρανομία που είχε γίνει· ένα είδος καρναβάλου, θα λέγαμε. Και ξέρετε σήμερα, αρχή του Τριωδίου, αντί που είναι μία προφωνήσιμος περίοδος, δηλαδή έρχεται να προαναγγείλει την ερχομένη Σαρακοστή, τον ερχόμενο αγώνα, το ερχόμενο στάδιο, κι έρχεται να προετοιμάσει σιγά σιγά, κι εμείς κάνομε το ακριβώς αντίθετο. Ετοιμαζόμαστε σε ξεφαντώματα αμαρτωλά. Κάτι τέτοιο λοιπόν είχε ελέγξει ο άγιος Τιμόθεος, που τελικά λιθοβολήθηκε. Αλλά τι του λέγει ο Απόστολος Παύλος; «Σὺ δὲ μένε ἐν οἷς ἔμαθες καὶ ἐπιστώθης, εἰδὼς παρὰ τίνος ἔμαθες». «Να μένεις σταθερός σε εκείνα τα οποία έχεις μάθει, ξέροντας από ποιον τα έμαθες». Δηλαδή από εμένα τον Παύλο. Έτσι θα μπορούσαν να πουν οι άγιοι: «Σταθείτε επόμενοι Χριστιανοί. Εμείς οι προηγούμενοι Χριστιανοί σταθήκαμε. Δείτε εμάς. Δείτε το παράδειγμά μας». «Ἒχοντες», λέει ο Απόστολος Παύλος στην προς Εβραίους, «νέφος μαρτύρων, ὄγκον μέγα», μεγάλο νέφος μαρτύρων, πλήθος μάρτυρες». Όλοι αυτοί μας καλούν να ακολουθούμε το παράδειγμά τους.

    Είναι και η άλλη πλευρά όμως αν το θέλετε. Είναι το κακό τέλος των διωκτών. Έχει μάι απαράμιλλη εικόνα ο Ιερός Χρυσόστομος, όταν λέγει ότι: «Ποῦ οἱ Νέρωνες; Ποῦ οἱ Διοκλητιανοί; Ποῦ τα τήγανα; Ποῦ τὰ ὄργανα μαρτυρίου; Τὰ πάντα σεσίγηνται. Ἡ δὲ Ἐκκλησία λάμπει ὑπὲρ τὸν ἥλιον». Αυτό είναι το μέλλον, αυτή είναι η τύχη, αυτή είναι η μοίρα των διωκτών. Γι'αυτό λέγει και ο Απόστολος Παύλος, αγαπητοί μου: «Πονηροὶ δὲ ἄνθρωποι καὶ γόητες προκόψουσιν ἐπὶ τὸ χεῖρον, πλανῶντες καὶ πλανώμενοι». Αυτό είναι το μέλλον των κακών ανθρώπων και των διωκτών.

    Αλλά τέλος, είναι και η γνώσις της Αγίας Γραφής. Λέει στον Τιμόθεο ο Απόστολος Παύλος: «Καὶ ὅτι ἀπὸ βρέφους τὰ ἱερὰ γράμματα οἶδας, τὰ δυνάμενά σε σοφίσαι εἰς σωτηρίαν διὰ πίστεως τῆς ἐν Χριστῷ ᾽Ιησοῦ». «Τά δυνάμενά σε σοφίσαι». «Να σε κάνουν σοφό τα γράμματα του Θεού, τα λόγια του Θεού». Η Αγία Γραφή. Πρέπει να μελετούμε. Πρέπει να εντρυφούμε. Είναι γνωστό το μυστικό του Μεγάλου Αλεξάνδρου που τον έκανε γενναίο και νικητή. Ξέρετε ποιο είναι. Είχε κάτω από το μαξιλάρι του και διάβαζε κάθε μέρα την Ιλιάδα, το βιβλίο των ηρώων. Και ενεπνέετο από την Ιλιάδα και έγινε ο Μέγας Αλέξανδρος. Αγαπητοί μου, εμείς έχομε κάτι πολύ πέρα από την Ιλιάδα. Έχομε το βιβλίο των αγίων. Και το βιβλίο του Θεού. Ζώντος Θεού, που ενισχύει και δυναμώνει τον κάθε πιστό στον αγώνα. Ο ίδιος ο Κύριος λέγει: «Εἰ ἐμὲ ἐδίωξαν, καὶ ὑμᾶς διώξουσιν». «Εάν εμένα με εδίωξαν, και εσάς θα διώξουν». Τι κι αν; Τον έφθασαν μέχρι τον Σταυρό. Τι κι αν; Ανεστήθη ο Χριστός. Κι εμείς θα αναστηθούμε. Ναι, αγαπητοί μου, κι εμείς θα αναστηθούμε. Όπως λέγει ο Απόστολος Πέτρος στην πρώτη του επιστολή: «Ἀγαπητοί», λέγει, «μὴ ξενίζεσθε(:μην παραξενεύεστε) τῇ ἐν ὑμῖν πυρώσει(: για την πύρωση του πειρασμού που υπάρχει μέσα σας) πρὸς πειρασμὸν ὑμῖν γινομένῃ, ὡς ξένου ὑμῖν συμβαίνοντος(:σαν κάτι το ξένο, το άλλο, το αλλότριο, το παράξενο, που σας συμβαίνει ο πειρασμός) ἀλλὰ καθὸ κοινωνεῖτε τοῖς τοῦ Χριστοῦ παθήμασι (:όπως γίνεστε κοινωνοί των παθημάτων του Χριστού), χαίρετε(:να έχετε χαρά), ἵνα καὶ ἐν τῇ ἀποκαλύψει τῆς δόξης αὐτοῦ χαρῆτε ἀγαλλιώμενοι(: και όταν θα αποκαλυφθεί η δόξα Του, θα χαρείτε κι εσείς, γιατί κι εσείς θα δοξαστείτε). Εἰ ὀνειδίζεσθε(: εάν σας ειρωνεύονται) ἐν ὀνόματι Χριστοῦ(:γιατί είστε Χριστιανοί), μακάριοι(:ευτυχισμένοι), ὅτι τὸ τῆς δόξης καὶ δυνάμεως καὶ τὸ τοῦ Θεοῦ Πνεῦμα ἐφ' ὑμᾶς ἀναπαύεται(: γιατί εσείς έχετε το Πνεύμα του Θεού μέσα σας)». «Γι'αυτό σας κοροϊδεύει ο κόσμος. Γιατί ο κόσμος δεν έχει το Πνεύμα του Θεού αλλά το πονηρό πνεύμα».

     Λέει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ότι «ὁ κόσμος ὅλος ἐν τῷ πονηρῷ κεῖται». «Μέσα στο πνεύμα του σατανά κείται όλος ο κόσμος». Εν εννοία πάντοτε ηθική. Αν λοιπόν ο κόσμος μας διώκει, σημαίνει ότι αναπαύεται σε μας το Πνεύμα του Θεού. Τι χρειάζεται; Ω τι χρειάζεται! Ανδρεία! Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν την ανδρεία μία από τις τέσσερις μεγάλες αρετές. Και οι Πατέρες της Εκκλησίας μας θεωρούν την ανδρεία μία μεγάλη αρετή. Και αναφέρεται και στον νου και στην καρδιά αλλά προπαντός στην βούληση. Αγαπητοί μου, η ανδρεία είναι σπουδαία αρετή. Αυτή που μας λείπει. Γι'αυτό θα σημειώσει στον Τιμόθεο ο Απόστολος Παύλος: «Οὐ γὰρ ἔδωκεν ἡμῖν ὁ Θεὸς Πνεῦμα δειλίας, ἀλλὰ δυνάμεως καὶ ἀγάπης καὶ σωφρονισμοῦ». «Δεν μας έχει δώσει ο Θεός πνεύμα δειλίας αλλά μας έχει δώσει πνεύμα δυνάμεως». Και συνεπώς αυτήν την δύναμη που μας δίνει το Πνεύμα το δικό Του, πρέπει να την αξιοποιήσομε. Και πρέπει να σταθούμε. Μην μας πυρώνει λοιπόν, ο πειρασμός και λέμε «γιατί και πώς». Απλούστατα, αδελφέ, από την στιγμή που ανέλαβες να γίνεις Χριστιανός, πάρε το είδηση· θα μπεις στον χώρο των δοκιμασιών, του πειρασμού και των διωγμών.

219η ομιλία στην κατηγορία
« Ὁμιλίαι Κυριακῶν ».

► Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Ὁμιλίαι Κυριακῶν " εδώ ⬇️
https://arnion.gr/index.php/diafora-uemata/omiliai-kyriakvn
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40r0WAxMpRb0tx6ts1zsQWMh

Απομαγνητοφώνηση ομιλίας δια χειρός του αξιοτίμου κ. Αθανασίου Κ.

Μεταφορά της απομαγνητοφωνημένης ομιλίας σε ηλεκτρονικό κείμενο και επιμέλεια: Ελένη Λιναρδάκη, φιλόλογος.

🔸Λίστα ομιλιών της σειράς
«Ὁμιλίαι Κυριακῶν».🔻
https://drive.google.com/file/d/1EiDp29JkRk7OQUNh2N_NVeJL2TTZ-FsY/view?usp=drivesdk

🎥 Βιντεοσκοπημένες ομιλίες της σειράς
«Ὁμιλίαι Κυριακῶν».🔻
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40ru7w20Jp2hDAJjA7k7mq_z

🔸📜 Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες της σειράς
«Ὁμιλίαι Κυριακῶν».🔻
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/search/label/%F0%9F%94%B9%E1%BD%89%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%AF%CE%B1%CE%B9%20%CE%9A%CF%85%CF%81%CE%B9%CE%B1%CE%BA%E1%BF%B6%CE%BD.?m=1

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.