Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ανάληψη του Χριστού.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Ανάληψη του Χριστού.. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

26 Μαΐου 2025

Εἰς τήν Ἀνάλυψιν τοῦ Χριστοῦ.


†. Η Εκκλησία μας, αγαπητοί μου, μένει έκθαμβη μπροστά στο γεγονός της Αναλήψεως στον ουρανό του ιδρυτού της και Κυρίου της. Έζησε την Σάρκωσιν του Θεού Λόγου, Τον είδε να κηρύττει ως «ξουσίαν χων», Τον θεώρησε επί του Σταυρού, διεπίστωσε την Ανάστασή Του και τώρα Τον βλέπει με δέος να ανέρχεται μετά σαρκός εις τον ουρανόν. Αυτός ο κύκλος, ή αυτή, αν θέλετε, η βύθισις του Θεού Λόγου μέσα στη δημιουργία Του και η εκ νέου ανάδυσή Του, αφού στάθηκε «σκυλευτής», λαφυραγωγός των ιδίων Του κτισμάτων, που ο διάβολος είχε ιδιοποιηθεί, άφησε εκπλήκτους τους ανθρώπους. Όλη αυτή την ιστορία –του εκτός ιστορίας Θεού, βέβαια- με λακωνικό τρόπο και ποιητικό ταυτόχρονα, εκφράζει ο απόστολος Παύλος στην πρώτη του επιστολή στον Τιμόθεο. Γράφει: «Κα μολογουμένως μέγα στ τ τς εσεβείας μυστήριον· Θες φανερώθη ν σαρκί, δικαιώθη ν Πνεύματι, φθη γγέλοις, κηρύχθη ν θνεσιν, πιστεύθη ν κόσμνελήφθη ν δόξ». Είναι στο τρίτο κεφάλαιο της πρώτης προς Τιμόθεον επιστολής. Το κείμενο αυτό είναι μία συντομοτάτη περίληψις του Χριστιανισμού. Και μάλιστα, για λόγους αναδείξεως, αρχίζει με την Ενανθρώπηση και τελειώνει με την Ανάληψη.

        Ας δούμε τώρα αυτό το ιερό κείμενο του Αποστόλου Παύλου να το αναλύσομε, να το προσεγγίσομε. «Κα μολογουμένως μέγα στ τ τς εσεβείας μυστήριον». «Εσέβεια» εδώ ονομάζεται ο Χριστιανισμός. «Εσέβεια» λέγεται ο Χριστιανισμός, γιατί δείχνει, όπως λέγει ο Οικουμένιος, την κατ’ ευδοκίαν στάση του ανθρώπου έναντι του Θεού. Πράγματι είναι μυστήριον διότι ο άνθρωπος, αποκαλυπτόμενο το μυστήριο αυτό, έμεινε, μένει και θα μένει πάντοτε έκπληκτος. Λέγεται «μυστήριον» ακόμη σαν κάτι που εκρύπτετο και τώρα φανερούται. Γι’αυτό λέει ο Απόστολος Παύλος εις την προς Κολοσσαείς επιστολή του, «τ μυστήριον τ ποκεκρυμμένον π τν αώνων κα π τν γενεν, νυν δ φανερώθη τος γίοις ατο, ος θέλησεν  Θες γνωρίσαι τίς  πλοτος τς δόξης το μυστηρίου τούτου ν τος θνεσιν, ς στι Χριστς ν μν,  λπς τς δόξης». Όλο το μυστήριο είναι ο Ιησούς Χριστός. Και θέλησε ο Θεός Πατήρ να αποκαλύψει σε μας αυτό το μυστήριον, ακριβώς στα έθνη, στους λαούς, ακριβώς για να μας δώσει το μέτρον της αγάπης Του. Και είναι το μοναδικό σε αξία. Γι’αυτό και είναι μέγα το μυστήριον αυτό.

       Και αναλυόμενο είναι: «Θες φανερώθη ν σαρκί». Το «φανερώθη» τι υπαινίσσεται; Υπαινίσσεται αποκάλυψη της προτέρας αΐδιου ζωής του Λόγου. Ότι ο Θεός Λόγος ήτο πάντοτε. Να κάνω μία διάκριση, την οποία πολλάκις την έχω κάνει, μεταξύ του «αιωνίου» και του «αΐδιου»«Αιώνιος» θα πει κάτι που αρχίζει, αλλά δεν τελειώνει. Εμείς, επί παραδείγματι, άπαξ και γεννηθήκαμε, ήρθαμε εις την ύπαρξη, είτε ευρισκόμενοι εις την Βασιλεία του Θεού, είτε ευρισκόμενοι εις τον Άδη και εις την Κόλαση, δεν θα έχομε τέλος. Έτσι ο άνθρωπος είναι «αιώνιος». Ο Θεός είναι «αΐδιος»· που σημαίνει ότι δεν έχει ούτε αρχή, ούτε τέλος. Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ του «αιωνίου» και του «αΐδιου».

    «Θες ν κα Θεο Υός», λέγει ο Θεοδώρητος, «κα όρατον χων τν φύσιν δλος πασιν νανθρωπήσας γένετο». Σε όλους έγινε φανερός –«δλος»– έγινε φανερός. Σε όλους τους ανθρώπους. Η σοφία και η αγάπη του Θεού κατέστησε ορατόν τον Θεόν, δια σαρκός. Ο Θεός είναι αόρατος. Και εις αυτούς τους αγίους αγγέλους. Θα το πω και πιο κάτω ακόμη: Και εις αυτούς τους αγίους αγγέλους. Ήτανε πάντοτε γνωστός παρά μόνο εις τον εαυτόν Του: ο Πατήρ, ο Υιός και το Πνεύμα το Άγιον, αυτή η κοινωνία των τριών προσώπων της Αγίας Τριάδος, που και αποτελεί Εκκλησία. Η Εκκλησία είναι, την βρίσκομε, και αυτή είναι αΐδιος η Εκκλησία· διότι συναντούμε την εκκλησίαν, δηλαδή την κοινωνία των τριών προσώπων της Αγίας Τριάδος. Εφόσον, λοιπόν, πάντοτε υπήρχε ο Θεός, πάντοτε υπήρχε και η κοινωνία των τριών προσώπων και συνεπώς πάντοτε και η Εκκλησία. Έτσι και η Εκκλησία είναι αΐδιος.

      Μόνο που θέλησε ο Θεός, από την αγάπη Του, να κάνει μίαν εξωτερικήν προβολήν. Δηλαδή αυτήν την κοινωνία που είχε ο Θεός να την μεταδώσει, να την προωθήσει εις τους αγίους αγγέλους και εις τον άνθρωπο, εις τους ανθρώπους. Και έτσι, λοιπόν, η Εκκλησία φθάνει από τον Θεόν και αφού έγινε και εις τους αγίους αγγέλους, γίνεται τώρα και εις τους ανθρώπους. Αυτή είναι η Εκκλησία. Αυτή που τόσο υποτιμούμε. Διότι δεν είναι τίποτε άλλο παρά η κοινωνία των προσώπων.

      Έτσι, η σοφία και η αγάπη του Θεού κατέστησε ορατόν τον Θεόν δια σαρκός. Είναι εκείνο που θα σημειώσει ο ευαγγελιστής Ιωάννης, ο Θεολόγος, ο όντως Θεολόγος: « Λόγος σρξ γένετο»«ο Λόγος έγινε σάρκα». Πολλές φορές έχω πει, αλλά δεν πειράζει αν επαναλαμβάνομε τα ίδια πράγματα, με ακούτε ίσως ξανά και ξανά σε κάποιες θέσεις, διότι ο σκοπός των ομιλιών μας δεν είναι παρά ό,τι είναι ένα μάθημα. Για να μάθουμε και να εδραιώσουμε το μάθημα αυτό, ότι μπορούσε, αν το μεταφράζαμε αυτό το « Λόγος σρξ γένετο», κατά λέξη ξέρετε πώς θα το μεταφράζαμε; «Ο Λόγος έγινε κρέας». Άσχημη έκφρασις. Άσχημη, το ξαναλέγω. Αλλά γιατί όμως βάζει εδώ ότι ο Λόγος «σάρξ»– δεν λέει « Λόγος νθρωπος γένετο»; Δεν λέγει ότι « Λόγος σμα γένετο», αλλά λέγει «σρξ γένετο». Αυτό το χοντρό, αυτό το αποκρουστικό εκ πρώτης όψεως. Γιατί; Διότι ήθελε να τονίσει ο ευαγγελιστής Ιωάννης ότι πραγματικά ο Θεός Λόγος έγινε εκείνο που δεν ήταν. Δηλαδή πήρε την ανθρωπίνην φύσιν, αλλά κατά έναν τρόπον που δεν μπορούμε να καταλάβουμε και που ο τρόπος αυτός μας είναι μεν φανερός –έγινε άνθρωπος- χωρίς να μπορούμε να καταλάβουμε τίποτα περισσότερο. Και το έκανε αυτό ο Λόγος αφού έκλινεν ουρανούς και κατέβη. Χαμήλωσε τους ουρανούς και κατέβηκε στη γη. Είναι μία έκφρασις, είναι από τον Ψαλμόν τον 17ον που δείχνει πώς ο Θεός έρχεται. Κατεβαίνει. Θα το λέγαμε: «Συγκαταβαίνει». Αυτή η συγκατάβασις του Θεού στο επίπεδο της ανθρωπίνης φύσεως.

      Και συνεχίζομε αυτήν την ανάλυση του Αποστόλου Παύλου- σας είπα ότι είναι  μεγάλης σημασίας και αξίας- «δικαιώθη ν Πνεύματι». Ότι « Λόγος σρξ γένετο» και ότι «Θες φανερώθη ν σαρκί, δικαιώθη ν Πνεύματι». Τι θα πει «δικαιώθη ν Πνεύματι»; Ποιος θα έδιδε την μαρτυρία ότι ο άνθρωπος Ιησούς είναι ο ενανθρωπήσας Θεός Λόγος; Μόνο το Πνεύμα το Άγιον. Και η μαρτυρία αυτή δίδεται διαρκώς… Αναφέρω και να θυμίσω κατά την Βάπτισιν που κατήλθε το Πνεύμα το Άγιον και ηκούσθη εκείνο το «Αυτός είναι ο Υιός μου ο αγαπητός, στον Οποίο έχει ευδοκήσει η καρδία μου»; Αλλά ακόμη, ο ίδιος ο Κύριος, σημειώνει το κατά Λουκάν Ευαγγέλιον, ότι τα θαύματα τα οποία επετέλει εις τον κόσμον αυτόν ήσαν «ν δακτύλ Θεο». «ν δακτύλ Θεο». Δηλαδή ποιος είναι αυτός ο «δάκτυλος του Θεού»; Είναι το Πνεύμα το Άγιον. Όπως το Πνεύμα το Άγιον ως περιστερά έδωσε την μαρτυρίαν εις τον Ιησούν Χριστόν- τι ήτο η περιστερά κατά την Βάπτισιν; Ήταν ο δάκτυλος του Πατρός. Ώστε, λοιπόν, το Πνεύμα το Άγιον είναι ο δάκτυλος του Πατρός.

      «Κα  Παράκλητος», όπως λέγει ο ίδιος ο Χριστός, «μαρτυρήσει περ μο». «Εκείνος θα είναι ο μάρτυράς μου». Κυριότατα δε εις την ημέραν της Πεντηκοστής. Διότι, όπως οι Εβραίοι λέγαν ότι «ο Ιησούς ήτανε πλάνος, ήταν σφετεριστής θείων ιδιοτήτων, έλεγε, έλεγε –«έγκλημα καθοσιώσεως»- ότι ήτο ο Υιός του Θεού. Ε, λοιπόν, είναι άξιος θανάτου. Γιατί –έλεγαν στον Πιλάτο- έκανε τον εαυτόν του ίσον με τον Θεό». Τρόμαξε ο Πιλάτος… «Ίσο με τον Θεό; Δηλαδή ποιος είναι ο Ιησούς;». Λοιπόν προσέξτε: Θα έπρεπε τότε, πεθαίνοντας ο Ιησούς, όχι μόνο να μην είχε αναστηθεί, αλλά θα έπρεπε και να είχε κατοικήσει τον Άδη, εάν ήταν σφετεριστής θείων ιδιοτήτων. Όμως τον βλέπουμε τώρα να ανέρχεται εις τον ουρανό. Πώς, λοιπόν, είναι σφετεριστής θείων ιδιοτήτων; Άρα, λοιπόν, ο Ιησούς είναι όντως Υιός του Θεού, ομοούσιος με τον Πατέρα.

       Και όχι μόνο είναι η Πεντηκοστή, που βλέπομε ότι ανήλθε ο Υιός και κατήλθε το Πνεύμα το Άγιον, αλλά είναι και ότι το Πνεύμα το Άγιον μένει εις την εκκλησίαν και δίδει διαρκώς την μαρτυρία Του περί του προσώπου του Ιησού Χριστού. Γι’αυτό είπε ο Απόστολος Παύλος ότι κανείς δεν λέγει τον Ιησούν Χριστόν «Κύριον», «ε μ ν πνεύματι γί»Δεν μπορείς να ομολογήσεις τον Ιησού Χριστόν ότι είναι Θεός, ότι είναι Κύριος, παρά μόνο αν έχεις το Πνεύμα το Άγιον. Άρα, το αντίθετο, εάν δεν ομολογείς τον Ιησούν ότι είναι Υιός του Θεού, ότι είναι Θεός, δεν έχεις το Πνεύμα το Άγιον. Θέλετε, λοιπόν, να κάνετε ένα τεστ; Μία δοκιμασία στον εαυτό σας; Ένα ερώτημα: «Έχω το Πνεύμα το Άγιον; Πιστεύω ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Θεός;». Εάν πω: «Ναι!», τότε έχω το Πνεύμα το Άγιον. Εάν δεν το πω αυτό, τότε δεν έχω το Πνεύμα το Άγιον. Φυσικά, είναι, θα λέγαμε, μια πρώτη φάσις αυτό. Γιατί είναι και πολλά άλλα παρακάτω· που φανερώνουν ότι έχω το Πνεύμα το Άγιον.Έτσι, λοιπόν, βλέπομε ότι την μαρτυρία αυτό που είπε εδώ, γράφει ο απόστολος Παύλος, «δικαιώθη ν Πνεύματι», δικαιώθηκε ότι είναι Θεός Ενανθρωπήσας από το Πνεύμα το Άγιον. Το βλέπει κανείς πολύ καθαρά.

       Και συνεχίζει ο απόστολος Παύλος: «φθη γγέλοις».  Είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της ορατής και αοράτου Δημιουργίας που γίνεται ο Θεός ορατός. Είναι η πρώτη φορά. Ποτέ οι άγγελοι, οι άγιοι άγγελοι δεν είχαν δει τον Θεό. Ποτέ, μα ποτέ, μα ποτέ! Τον είδαν τώρα εις το πρόσωπον του Ιησού Χριστού. Πώς εγνώριζαν, όμως, ότι μπορούσε να υπήρχε ο Θεός; Δια της πίστεως. Διότι η πίστις δεν είναι μόνο για τον άνθρωπο, είναι και για τους αγγέλους. Ωστόσο, λέει ο Οικουμένιος: «Μεθ’ μν εδον ο γγελοι τν Χριστόν». «Μαζί μας οι άγγελοι είδαν τον Χριστό». «Μεθ’ μν»«μαζί μας». «Πρότερον ατν οχ ρντες»«Πιο μπροστά δεν Τον έβλεπαν»«Τν γρ όρατον τς Θεότητος φύσιν, οδ κενοι ώρων»Διότι, λέει, την αόρατο φύση του Θεού ούτε οι άγιοι άγγελοι μπορούσαν να βλέπουν. «Σαρκωθέντα δ θεάσαντο». «Όταν όμως σαρκώθηκε, Τον είδαν».

      Ξέρετε ότι η σωτηρία με την σάρκωση του Θεού Λόγου δεν ήτανε μόνο δια τον άνθρωπον. Ήτανε και δια τους αγίους αγγέλους. Και ότι σταθεροποιήθηκε αφού πίστεψαν. Εκείνο το νήπιον της Βηθλεέμ είναι ο Θεός Λόγος. Αφού υπηρέτησε το μυστήριο αυτό- ποιος το υπηρέτησε; Ο αρχάγγελος Γαβριήλ. Παγιώθηκε, σταθεροποιήθηκε η αγιότητα των αγγέλων και δεν κινδυνεύουν πλέον να πέσουν. Σημειώσατε ότι κάποιοι έπεσαν: είναι οι δαίμονες. Οι άγιοι άγγελοι, όμως, παγιώθηκαν με την Ενανθρώπηση του Θεού Λόγου και είναι ευγνώμονες οι άγιοι άγγελοι εις τον Θεόν Λόγον που Τον είδαν και παγιώθηκαν εις την αγιότητα, αλλά είναι και ευγνώμονες οι άγιοι άγγελοι και εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον· που έφερε τον Υιόν του Θεού εις τον κόσμον. Δεν ήρθε διαμέσου αγγέλων, αλλά διαμέσου ανθρώπου, της Υπεραγίας Θεοτόκου. Είναι λίγο δύσκολα αυτά που σας λέγω, να με συγχωρέσετε, αλλά είναι αναγκαία να τα μάθομε.

     Έτσι, λοιπόν, πρώτος ο αρχάγγελος Γαβριήλ είδε, είδε, είδε την Σάρκωση του Λόγου. Ακούσατε τι γράφει το ιερό κείμενο. Όχι το ιερό κείμενο, αλλά αυτό που λέμε εις τους Χαιρετισμούς: «γγελος πρωτοστάτης –δηλαδή αρχάγγελος-, ορανόθεν πέμφθη, επεν τ Θεοτόκω τ Χαρε· κα σν τ σωμάτ φωνῇ (:με την ασώματο φωνή του), σωματούμενόν σε θεωρν, Κύριε, ξίστατο»«Σε είδε να σωματώνεσαι, Κύριε». Όταν έλεγε στην Παναγία: «Χαρεταυτοχρόνως έβλεπε, όταν η Παναγία ρώτησε: «Πώς θα μου γίνει αυτό;» κ.λπ. κι εκείνος είπε: «Με το Πνεύμα το Άγιον»– είδε τον Θεόν Λόγον να σωματούται, να παίρνει την ανθρωπίνη φύση. Πού; Εις τα σπλάχνα της Θεοτόκου. «στατο κα ξίστατο» -αφού το ποιητικό: «στατο κα ξίστατο» – «στεκόταν και ταυτόχρονα έμενε εκστατικός». Αλλά και καθ’ όλον τον επίγειον βίον του, οι άγγελοι, τον βίο του Χριστού μας, τον έβλεπαν και τον παρακολουθούσαν. Ναι. Και σ’ αυτούς ετέθη όπως σας είπα, το ξαναλέγω, η πίστις. Και πιστεύσαντες οι άγιοι άγγελοι εσώθηκαν οριστικώς, αμετατρέπτως και αμετακλήτως.

     Πηγαίνουμε εις τον επόμενον στίχον του αποστόλου Παύλου: «κηρύχθη ν θνεσιν»«Κηρύχτηκε», λέει, «στα έθνη». Ναι. «Σε ποιους;», λέει ο Ζιγαβηνός. «κηρύχθη τος λλοτρίοις τς θεογνωσίας». «Σε εκείνους οι οποίοι ήσαν αποξενωμένοι από την θεογνωσία»«Τος πεγνωσμένοις, τος διαβεβλημένοις». Δηλαδή στους απελπισμένους, σ’ αυτούς εκηρύχθη, και σ’ αυτούς οι οποίοι είχαν κατηγορηθεί σαν παιδιά του Θεού ως απόβλητοι. Σ’ αυτούς κηρύχτηκε ο Ιησούς Χριστός. Το ευαγγέλιο και η σωτηρία ηκολούθησε την οδόν του κηρύγματος, γιατί έπρεπε να διασωθεί η πίστις.

     Λέγει ο απόστολος Παύλος στην προς Ρωμαίους επιστολή του: «Πς ον πικαλέσονται ες ν οκ πίστευσαν;(:Πώς θα επικαλεστούν Εκείνον τον Οποίον δεν επίστευσαν;).Πς δ πιστεύσουσιν ο οκ κουσαν;(:Πώς δε, θα πιστεύσουν εάν δεν άκουσαν;). Πς δ κούσουσι χωρς κηρύσσοντος;(:Χωρίς να υπάρχει εκείνος ο οποίος θα κηρύξει, πώς θα ακούσουν;). Πς δ κηρύξουσιν ἐὰν μ ποσταλσι;(:Πώς θα κηρύξουνε εάν δεν αποσταλούν;)». Όπως ο Κύριος είπε: «Πηγαίνετε στα έθνη» κ.τ.λ. κ.τ.λ.  «ρα  πίστις ξ κος,  δ κο δι ήματος Θεο», λέει στην προς Ρωμαίους όπως σας είπα, στο δέκατο κεφάλαιο. Ότι η πίστις είναι εξ ακοής, θα ακούσεις και θα πιστέψεις. Δεν θα δεις. Θα ακούσεις. Θα δεις μετά. « δ κο δι ήματος Θεο»«Και η ακοή είναι με τον λόγο του Θεού». Ξέρετε εκείνοι οι οποίοι υπηρετούν τον λόγο του Θεού, επειδή βλέπω τώρα κάποια πρόσωπα μπροστά μου, τα οποία πρόσωπα υπηρετούν τον λόγο του Θεού, αν μπορούσαν να συλλάβουν τι θα πει τι κάνουν, θα τρόμαζαν. Θα τρόμαζαν! Ότι φθάνουν δια του λόγου του Θεού, στα αυτιά των άλλων, για να γεννηθεί μέσα τους η πίστις. Και η πίστις εκείνη η οποία θα σώσει. Ας είναι.

    Και συνεχίζει ο Απόστολος: «πιστεύθη ν κόσμ»«έγινε πιστευτός εις τον κόσμον» από το κήρυγμα ο Θεός Λόγος. Και επιστεύθη στον κόσμον, παρά τα φοβερά εμπόδια του διαβόλου, γιατί ήταν η γνησιότης της σωτηρίας. Γι’αυτό έγιναν τα εμπόδια. Το παν έκανε ο διάβολος να ματαιώσει την έλευση του Χριστού. Θέλετε- δυστυχώς δεν έχομε χρόνο- μια πάρα πολύ γρήγορη αναδρομή εις την ιστορία; Άκουσε ο διάβολος ότι θα τον συντρίψει εκείνος που θα γεννηθεί από την Εύα. Δεν μιλάει «από το σπέρμα του Αδάμ», αλλά λέει «από το σπέρμα της Εύας». Η Εύα δεν έχει σπέρμα. Η γυναίκα δεν έχει σπέρμα. Εδώ το άκουσε αυτό ο διάβολος· όταν καταδικάστηκε εκείνο το δειλινό εις τον Παράδεισον. Προσέξτε τώρα. Έψαχνε, όπως λέγουν οι Πατέρες, όλας τας παρθένους να βρει ποια είναι εκείνη η οποία θα φέρει, θα φέρει, θα φέρει Εκείνον που θα του συντρίψει την κεφαλή. Έκαναν παιδιά ο Αδάμ και η Εύα. Τότε είδε ότι ο Άβελ ήταν ένα ήμερο παιδί, ήμερο πρόσωπο, ο Κάιν είχε κακία- δεν ξέρω εκείνο το κάπα καμιά φορά, δεν ξέρω τι φανερώνει… Τέλος πάντων. Και έβαλε τον Κάιν να σκοτώσει τον Άβελ- ξέρετε γιατί; Να ματαιώσει τον ερχομόν του Μεσσίου. Απόδειξις; Απόδειξις ότι εις αντικατάστασιν του Άβελ γέννησαν ο Αδάμ και η Εύα τον Σηθ. Το όνομα Σηθ σημαίνει αντικατάστασις. Αλλά γιατί αφού έκαναν πάρα πολλά παιδιά να θεωρείται αντικατάστασις του Άβελ ο Σηθ; Αντικατάστασις στο γένος του ερχομού του Μεσσίου. Θέλετε; Πηγαίνετε σπίτι σας, ανοίξατε το κατά Λουκάν Ευαγγέλιον, που έχει την ανιούσα της γενεαλογίας του Χριστού και λέει ότι «ο Χριστός κατάγεται από τον Σηθ, τον Αδάμ, τον Θεόν». Ώστε, λοιπόν, τι εξεπροσώπει ο Κάιν; Εξεπροσώπει τον Αντίχριστον. Η ιστορία του Αντιχρίστου αρχίζει από κει. Αλλά, φαγώθηκε ο χρόνος.

Έτσι, λοιπόν, επιστεύθη εις τον κόσμον, παρά τα φοβερά εμπόδια του διαβόλου, όπως σας είπα, διότι το Πνεύμα το Άγιον εφώτισε τις αγαθές προαιρέσεις και επίστευσαν όλοι όσοι ήσαν γραμμένοι εις το βιβλίον της ζωής, ως διαθέτοντες αγαθήν προαίρεσινΗ πίστις είναι πάντοτε παλαιά και η πάντοτε νέα οδός προσεγγίσεως του Θεού και της σωτηρίας. Γι’αυτό ο Υιός του Θεού περιεβλήθη την ανθρωπίνη φύση, για να τονίσει την αξία της πίστεως.

«νελήφθη ν δόξ», ο τελευταίος στίχος. Ο Υιός του Θεού εισήλθε στην κτίσιν γυμνός υλικότητος. Ως Θεός. Δεν έφερε τίποτα το υλικόνΚαι έφυγε, όπως λέει ο άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, «μπλουτος χρηστότητος». Πήρε μαζί Του την ανθρωπίνη φύση, ήρθε πτωχός και έφυγε πλούσιος, συναποκομίζων την ανθρωπίνη φύσιν. Καταλάβατε; Δεν την απέβαλε την ανθρωπίνη φύση, γιατί αυτήν ακριβώς ήθελε να σώσει. Και έφυγε μαζί με την ανθρωπίνη φύσηΈφυγε επί νεφελών ως Κύριος, παντοδύναμος, λέγει ο Ζηγαβινός, ἀγγέλων διακονούντων. Ήταν η φυσική έξοδος του Θεού Λόγου, που με το μέγα μυστήριον της Σαρκώσεως ήνωσε τον ουρανόν και την γην, τα άκτιστα με τα κτιστά. Είναι ο μέγας Ανακεφαλαιωτής, γιατί ανακεφαλαίωσις θα πει σύναψις, θα πει ένωσις.

Αγαπητοί. Σήμερα γιορτάζουμε το γεγονός της Αναλήψεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού και η Ανάληψίς Του δεν σημαίνει εγκατάλειψη του κόσμου, αλλά σωτηρία του κόσμου. Κι εμείς όλοι ζούμε τα γεγονότα, γιατί αυτά μας πρόλαβαν. Και η Εκκλησία υμνεί τον μέγαν αίτιον της σωτηρίας μας και λέγει: «νελήφθης ν δόξῃ, Χριστ  Θες μν, χαροποιήσας τος Μαθητάς, τ παγγελί το γίου Πνεύματος, βεβαιωθέντων ατν δι τς ελογίας, τι σ ε  Υἱὸς το Θεο Λυτρωτς το κόσμου». Αμήν.



28η ομιλία στην κατηγορία : " Μνήμη Ἁγίων ".

► Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Μνήμη Ἁγίων " εδώ ⬇️
https://arnion.gr/index.php/diafora-uemata/mnhmh-agivn
↕️
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/blog-post_19.html?m=1

🔸Λίστα ομιλιών της σειράς
«Μνήμη Ἁγίων».🔻
https://drive.google.com/file/d/1X7GIQVC2zCc3Lr7tGV-Aoyp5XbofXJU3/view?usp=drivesdk

🎥 Βιντεοσκοπημένες ομιλίες της σειράς «Μνήμη Ἁγίων».🔻
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40o9I2jFsY8IjMSH_yrMTqC1

🔸📜 Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες της σειράς
«Μνήμη Ἁγίων».🔻
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/search/label/%F0%9F%94%B9%CE%9C%CE%BD%CE%AE%CE%BC%CE%B7%20%CE%91%CE%B3%CE%AF%CF%89%CE%BD.?m=1

🔸Απομαγνητοφώνηση και επιμέλεια : Ελένη Λιναρδάκη, φιλόλογος.

💠Πλήρης απομαγνητοφωνημένες σειρές ομιλιών (Βιβλία).
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/search/label/%F0%9F%92%A0%CE%A0%CE%BB%CE%AE%CF%81%CE%B7%CF%82%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%BF%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CF%82%20%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AD%CF%82%20%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CF%8E%CE%BD%20%28%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%B1%29.?m=1

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

Όλες οι ομιλίες ~4.487~ του μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/4487.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=0

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.