Ἡ οὐρά τοῦ Δράκοντος σύρει τό τρίτον τῶν ἀστέρων.

†. Επειδή αγαπητοί μου προηγήθηκε η διακοπή των εορτών του Πάσχα, γι' αυτό σας υπενθυμίζω, ότι πρό των διακοπών, ευρισκόμεθα εις τό 12ο Κεφ. της Αποκαλύψεως, πού εκεί ο ιερός Ευαγγελιστής βλέπει δύο σημεία εἰς τόν ουρανόν. Το πρώτον σημείον, μέγα χαρακτηριζόμενον «γυνὴ περιβεβλημένη τὸν ἥλιον, καὶ ἡ σελήνη ὑποκάτω τῶν ποδῶν αὐτῆς, καὶ ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτῆς στέφανος ἀστέρων δώδεκα  καὶ ἐν γαστρὶ ἔχουσα (εγκυμονούσε) ἔκραζεν ὠδίνουσα καὶ βασανιζομένη τεκεῖν έκραζε από τους πόνους της εγκυμοσύνης καί εβασανίζετο για να γεννήση. Ενεφανίσθη όμως καί άλλο σημείο εις τόν ουρανόν, δράκων κόκκινος πυῤῥὸς μέγας, ἔχων κεφαλὰς ἑπτὰ καὶ κέρατα δέκα, καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτοῦ ἑπτὰ διαδήματα δράκων κόκκινος, πυρρός, μέγας έχοντας 7 κεφάλια καί κέρατα 10,καί επάνω στα 7 κεφάλια, διαδήματα. 7 στέμματα καὶ ἡ οὐρὰ αὐτοῦ σύρει τὸ τρίτον τῶν ἀστέρων τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἔβαλεν αὐτοὺς εἰς τὴν γῆν. καὶ ὁ δράκων ἕστηκεν ἐνώπιον τῆς γυναικὸς τῆς μελλούσης τεκεῖν, ἵνα, ὅταν τέκῃ, τὸ τέκνον αὐτῆς καταφάγῃ».

   Ευρισκόμεθα λοιπόν τώρα εις το σημείον, και συνεχίζομε, ότι ο δράκων εσήκωσε την ουράν του εις τόν ουρανόν, καί από κεί σύρει το τρίτον των αστέρων του ουρανού, ρίπτοντας με την ουρά του κάτω τα αστέρια αυτά τα οποία περιέβαλε εις την ακτίνα δράσεως η ουρά του. 

   Γράφει ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας πάνω στο σημείον αυτό:

  "Διά τούτου, δύο τινά δηλούσθαι νομίζομεν· ή τήν προτέραν αυτού εξ ουρανού πτώσιν, τήν τούς σύν αυτώ αποστάτας αγγέλους διά τού εσχάτου κινήματος του φθόνου πρός τήν γήν κατασύρασαν ή τήν μετά τό θλασθήναι την κεφαλήν αυτού. Ουραίαν κίνησιν, τούς αστηρίκτους κατενεγκούσαν εκ τού ουρανίου φρονήματος".

   Πριν προχωρήσω θάθελα νά σάς έλεγα, ότι πολλές φορές σας διαβάζω τίς περικοπές, είναι στην αρχαία Ελληνική, η γλώσσα δεν είναι πάρα πολύ δύσκολη φυσικά, καί τό κάνω παρ' ότι γνωρίζω ότι η ανάγνωση μιάς περικοπής, ιδίως στην αρχαία Ελληνική είναι δυσάρεστος, κουράζει, κουραστική. Την αναλύομε βεβαίως. Το κάνω όμως αγαπητοί μου επίτηδες. Διά να έχετε την κατοχύρωσιν. Ότι εκείνα τα οποία ερμηνεύομε, επειδή ο χώρος είναι ολισθηρός, της Αποκαλύψεως ότι χρησιμοποιούμε τις γνώμες της Εκκλησίας, καί ότι δεν προχωρούμε να ερμηνεύσωμε με δική μας πρωτοβουλία. Γι' αυτό θα παρακαλέσω, να υπομένετε λίγο την ανάγνωση των περικοπών αυτών, διά τόν λόγον που σας εξήγησα.

   Λέγει λοιπόν ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας, ότι, νομίζομεν, για δύο λόγους αναφέρεται αυτό. Ή ότι ο διάβολος κατά την πρώτην του πτώσιν από τόν ουρανό έσυρε μαζί του τους αγγέλους εκείνους, οι οποίοι εδέχθησαν τήν υπερήφανον άποψή του, τό να αυτοθεοθούν, και έτσι έπεσαν εις τήν γήν ως σκοτεινοί πλέον άγγελοι, δαίμονες, ή ότι σύρει μέ τήν ουρά του τό τρίτον τών αστέρων του ουρανού, διότι είναι οι Χριστιανοί οι αστήρικτοι, διότι χριστιανός σημαίνει είμαι ένας αστήρ, και είμαι στο στερέωμα της Εκκλησίας, όταν όμως είμαι αστήρικτος, όταν ο διάβολος απλώση την ουρά του, τότε θα με ρίψη κάτω. Αυτό το τελευταίο, πρέπει αγαπητοί μου μέ λύπη να το αναφέρωμε. Ότι δυστυχώς ο διάβολος πολλούς παρασύρει, κι αν λάβωμε υπ' όψιν, παρ' ότι είναι αριθμός σχηματικός τό τρίτον των αστέρων του ουρανού, όμως ένας αριθμός σημαντικός, που δείχνει ότι πολλοί είναι εκείνοι οι οποίοι πίπτουν, πίπτουν από την επίδραση του σατανά. Έτσι άν τά έχωμε αυτά τα πράγματα υπ' όψιν μας, ότι ο διάβολος πλανά την οικουμένην καί ρίχνει από το στερέωμα της Εκκλησίας τους πιστούς, θα πρέπει να προσέχουμε. " 

   «καὶ ὁ δράκων ἕστηκεν ἐνώπιον τῆς γυναικὸς τῆς μελλούσης τεκεῖν, ἵνα, ὅταν τέκῃ, τὸ τέκνον αὐτῆς καταφάγῃ». Και ο δράκων στάθηκε μπροστά στην γυναίκα πού επρόκειτο να γεννήση, ώστε όταν θα γεννούσε, να αρπάξη τό παιδί της καί νά τό φάγη. Όλος αυτός ο στίχος της Αποκαλύψεως εκφράζει τό έτοιμον τού διαβόλου να κατασπαράξη κάθε τι πού θά τού ήρπαζε την εξουσίαν επάνω εἰς τήν γήν.

   Αυτό το «μελλούσης τεκεῖν» εκείνη η οποία επρόκειτο να γεννήση, δείχνει, εφ' όσον η γυναίκα είναι η Θεοτόκος, στην μίαν όψιν, διότι στην άλλη είναι η Εκκλησία, δείχνει ότι< ο διάβολος ενεθυμείτο πάντοτε αυτό πού είπε ο Θεός μέσα εις τόν Παράδεισον, εις τούς πρωτοπλάστους, ότι απόγονος της Εύας έμελλε νά τού συντρίψη τήν κεφαλήν. Έκτοτε ο διάβολος παρατηρούσε την γέννηση κάθε άρρενος παιδιού. Κι ἂν τό παιδί αυτό είχε τα σημάδια εκείνα με τα οποία επρόκειτο να σταθή ο μέλλον αντίπαλός του.

   Μην σάς κάνει εντύπωση ότι ο διάβολος παρατηρούσε κάθε τοκετόν. Αυτο σήμερα το κάνουν οι Εβραίοι, θά σάς κάνη εντύπωση. Το έχω διαβάσει σε ένα δικό τους περιοδικό. Η επωνυμία του περιοδικού είναι "Χρονικά". Εβραϊκό περιοδικό. Εκδίδεται στην Αθήνα. Διάβασα εκεί ένα άρθρο, ότι οι Εβραίοι κοιτάζουν κάθε παιδί που θα γεννηθή, μήπως το παιδί αυτό θα είναι ο Μεσσίας. Καί κάθε μάνα χαίρεται όταν θα γεννήση ένα αγόρι, έχοντας πάντα μια κρυφή ελπίδα μήπως το παιδί αυτό θα είναι ο Μεσσίας. Αλλοίμονο όμως, εμείς γνωρίζουμε πολύ καλά ότι τό παιδί αυτό πού γι' αυτούς θα είναι ο Μεσσίας, θα είναι ο Αντίχριστος. Όπως λοιπόν σήμερα οι Εβραίοι παρατηρούν, –μού έκανε κατάπληξη όταν το διάβασα αυτό στο δικό τους τό περιοδικό–, όπως λοιπόν οι Εβραίοι κοιτάζουν τό κάθε παιδί που γιεννιέται, τί χαρακτηριστικά έχει, είναι έξυπνο παιδί κλπ, έτσι ο διάβολος κοιτούσε κάθε αρσενικό παιδί. Γι' αυτό, όπως αναφέραμε την περασμένη φορά –να μήν σάς το ξαναλέγω– ο άγιος Ιγνάτιος αναφέρει ότι "έλαθε του άρχοντος τού αιώννος τούτου η παρθενία της Θεοτόκου και ο τοκετός αυτής". Έλαθε, του ξέφυγε. Δέν αντελήφθη ούτε την εγκυμοσύνη της Θεοτόκου, ούτε τόν τοκετό της. Αυτό κάνει εκ πρώτης όψεως εντύπωση. Φαίνεται ότι η Θεοτόκος πήρε εντολή να μήν τό ανακοινώση σε κανένα. Ο διάβολος ούτε πανταχού παρών είναι ούτε παντογνώστης. Φαίνεται ότι αυτή η απόλυτος μυστικότης της, έφθασε στο σημείο να μήν τό πή ούτε στον Ιωσήφ. Γι' αυτό τον λόγο ο Ιωσήφ υποπτεύετο τήν Θεοτόκο, ότι ήτο κλεψίγαμος. Κι ενώ την υποπτεύεται εκείνη σιωπά. Φαίνεται γι' αυτόν τόν λόγον. Πάντως ο διάβολος αντελήφθη την αγιότητα της Μαρίας, της Θεοτόκου. Τήν αντελήφθη. Η σκηνή αρχαγγέλου Γαβριήλ καί Θεοτόκου του έμεινε άγνωστη. Καί η σύλληψις στα σπλάχνα τῆς Θεοτόκου τού έμεινε άγνωστη, του διαβόλου. Ελαθεν. Δέν έλαθεν όμως της προσοχής του η αγιότητα της Υπεραγίας Θεοτόκου. Κι όταν εκείνη εγκυμονούσε, βλέποντας ότι είχε μία ξεχωριστή αγιότητα, σάς υπενθυμίζω ότι είχε κινήσει τήν περιέργεια του διαβόλου η αγιότητα του Ιώβ, και ενθυμείσθε τι εισηγήθη εις τόν Θεόν διά τόν Ιώβ ο διάβολος. Έτσι όταν είδε να εγκυμονεί, χωρίς να ξέρει πιό πολλά ο διάβολος, βάζει την υποψία εις τόν Ιωσήφ, να την παραδειγματίση. Ήτοι, να αναφέρη εις τήν Κοινότητα του χωριού, ότι η μνηστή του, διότι ακόμα δεν είχε παντρευτή, τό λέγει σαφώς ο ιερός Ευαγγελιστής Ματθαίος, 1, 18 «πρὶν ἢ συνελθεῖν αὐτοὺς», άλλο ότι μετά ταύτα έμεινε πάντα παρθένος. Πάντα παρθένος. Διότι εχρηματίσθη ο Ιωσήφ περί του πράγματος και του έβαλε την υποψία, ότι πιθανώς η μνηστή του να είναι κλεψίγαμος. Είναι το πρώτον παραστατικόν.

   «ἕστηκεν» του δράκοντος. Πού στέκεται ενώπιον της εγκυμονούσης παρθένου, πού δέν γνωρίζει ότι είναι παρθένος, δέν τό γνωρίζει ο διάβολος, πάντως στέκεται καί καιροφυλακτεί, παρατηρεί, δέν ξέρει ο διάβολος. Βλέπει μόνα τά πράγματα γι' αυτόν δεν πηγαίνουν καλά.

   Καί τό πρώτον «ἕστηκεν» πού μάς λέγει εδώ τό βιβλίο της Αποκαλύψεως, στάθηκε απέναντι από την γυναίκα που εγκυμονεί, να της αρπάξη τό παιδί όταν γεννηθή, είναι το πρώτον. 

   Το δεύτερον «ἕστηκεν» είναι η επιβουλή τού Ηρώδου, που εζήτησε να θανατώση τον Ιησούν ως νήπιον. Είδε ο διάβολος τους αγγέλους να υμνούν τον Θεόν. Είδε τούς ποιμένας να κινούνται κατά τόν ίδιον τρόπο. Είδε τους μάγους, διότι, σημειώσατε ότι αυτό έγινε όταν ο Ιησούς ήτο περίπου ενός έτους, οι μάγοι είχαν τότε φθάσει, και ευθύς μετά την άφιξη και αναχώρησίν των ο Ηρώδης ξεκίνησε για να φονεύση τα νήπια της περιοχής. Ο διάβολος είναι πίσω από τον Ηρώδη. Όταν ο Ηρώδης επιβουλεύεται τήν ζωήν του νηπίου ο διάβολος είναι που στέκεται ν' αρπάξη το νήπιο. Όλα αυτά τα θαυμαστά πού είδε, έκρινε ότι πρόκειται περί προσώπου, περί νηπίου αξιολόγου.

   Το τρίτον «ἕστηκεν» του διαβόλου είναι η επίθεση η προσωπική πλέον πού του κάνει του Ιησού εις τήν έρημον. Άκουσε εις τήν Βάπτισιν ότι «οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν ᾧ εὐδόκησα» Ματθ. 3, 17 εσύ είσαι ο Υιός μου ο αγαπητός που έχω σε σένα ευδοκήσει· και εις τήν έρημο αφού τον παρατηρεί 40 ημέρες ο διάβολος, μάλιστα σαφώς μάς λέγει ο ιερός Ευαγγελιστής «ἀνήχθη εἰς τὴν ἔρημον ὑπὸ τοῦ Πνεύματος πειρασθῆναι ὑπὸ τοῦ διαβόλου» Ματθ. 4, 1 ότι οδηγήθηκε υπό του Αγίου Πνεύματος ο Ιησούς εις τήν έρημου, πειρασθήναι υπό του διαβόλου. Ο διάβολος παρατηρεί και δεν επεμβαίνει. Την 40ή ημέρα, όταν ο Ιησούς επείνασε τότε εμφανίζεται καί τού λέγει, «καὶ προσελθὼν αὐτῷ ὁ πειράζων εἶπεν· εἰ υἱὸς εἶ τοῦ Θεοῦ, εἰπὲ ἵνα οἱ λίθοι οὗτοι ἄρτοι γένωνται» πές οι πέτρες να γίνουν ψωμιά,οι γνωστοί παρακάτω πειρασμοί.

   Το τέταρτον«ἕστηκεν» στάθηκε ο διάβολος ν' αρπάξη τό παιδί τής Μαρίας, είναι ο σταυρικός θάνατος. Όταν ο διάβολος ανέβασε τον Ιησούν επάνω εἰς τόν σταυρόν.

   Καί τό πέμπτον «ἕστηκεν» του διαβόλου, είναι η κάθε επιβουλή του σατανά κατά τών πιστών, εφ' όσον η γυνή αυτής της οπτασίας του ιερού Ευαγγελίου είναι τόσον η Θεοτόκος όσον και η Εκκλησία.

   Είναι πολύ χαρακτηριστική η φράση «ἵνα, τὸ τέκνον αὐτῆς καταφάγῃ». Όχι φάγη, καταφάγη. Λογαριάστε τον δράκοντα στην μορφή του κροκοδείλου. Διότι ο δράκων κάπως έτσι είναι. Στην μορφή του κροκοδείλου. Να στέκεται στην άκρη τής όχθης του ποταμού, έτοιμος ανοίγοντας το πελώριο στόμα του να φάγη τό νεογέννητο. Όχι να φάγη, να καταφάγη. Να μην υπάρξη τίποτα πού να μείνη. Αυτό δείχνει την μανία του δράκοντος για ό,τι ανήκει στον Θεό.

   Όλα αυτά τα περιγραφόμενα περιστατικά είναι θαυμάσια προπαρασκευαστικα τών πιστών για την μάχη που έχουν να κάνουν αγαπητοί μου, καί πού δίνουν τώρα την μάχη αυτή, αιώνες μέ τόν δράκοντα.

   «καὶ ἔτεκεν υἱὸν ἄῤῥενα, ὃς μέλλει ποιμαίνειν πάντα τὰ ἔθνη ἐν ῥάβδῳ σιδηρᾷ· καὶ ἡρπάσθη τὸ τέκνον αὐτῆς πρὸς τὸν Θεὸν καὶ πρὸς τὸν θρόνον αὐτοῦ».

   Η εγκυμονούσα και βασανιζομένη γυναίκα, σάς εξήγησα την περασμένη φορά ότι ο βασανισμός της δεν αναφέρεται εις τήν ιστορικήν Θεοτόκον αλλά εις τήν ιστορικήν Εκκλησίαν. Εγέννησε υιόν άρρενα Υιός άρρεν, πλεονασμός. Αρσενικό γιό. Ακούστε, υιός άρρεν. Αρσενικό γιό. Είναι Εβραϊσμός και τίθεται για να προσδιορίση έμφασιν ότι αυτό που γεννήθηκε ήταν υιός.

   Η όλη ουρανία σκηνή την οποία βλέπει ο ιερός οπτασιαστής καί πού χαρακτηρίζεται σημείον μέγα, είς τούτο ακριβώς το σημείον απέβλεπε. Εις την γέννησιν αυτού του άρρενος τέκνου. Του αρσενικού παιδιού. Όλη η σκηνή αυτό είναι. Το κεντρικό σημείο της σκηνής, η γέννηση αυτού του αρσενικού παιδιού. Ποιά όμως είναι η ταυτότης αυτού του υιού; Μάς τό είπε. Σάς το διάβασα.

   Πρώτον: «Μέλλει ποιμαίνειν πάντα τὰ ἔθνη». Πρόκειται να ποιμάνη όλα τα έθνη.

   Δεύτερον: «Μέλλει ποιμαίνειν ἐν ῥάβδῳ σιδηρᾷ». Δηλ. μέ δύναμη θα ποιμάνη όλα τα έθνη. Οι δυό αυτές θέσεις, ότι θα ποιμάνη όλα τα έθνη καί θά τά ποιμάνη με χέρι στιβαρό, είναι παρμένες από τον 2ον ψαλμό και είναι σαφέστατα Χριστολογικές. Πρόκειται λοιπόν γιά τήν Ενανθρώπιση του Υιού του Θεού. Δηλ. πρόκειται γιά τήν ιστορική γέννηση του Ιησού Χριστού, του Μεσσίου.

   Προσέξτε όμως. Μόλις εγέννησε η γυναίκα τό τέκνον, αμέσως τό παιδί της αρπάχθηκε. Αμέσως, λέγει, «ἡρπάσθη τὸ τέκνον αὐτῆς πρὸς τὸν Θεὸν καὶ πρὸς τὸν θρόνον αὐτοῦ». Τι θα πή «ἡρπάσθη;» Το ρήμα "αρπάζω" δείχνει έναν βίαιον αποχωρισμόν από τα γήινα πράγματα. Πράγματι ανταποκρίνεται τό «ἡρπάσθη» εις εκείνο το «ἕστηκεν» του δράκοντος, πού είναι έτοιμος να καταφάγη τό τέκνον αυτής της γυναικός. Και αυτό το «ἡρπάσθη», αντιστοιχεί με την Ανάληψιν τού Σωτήρος, εις τόν ουρανόν πρός τόν Θεόν και τόν θρόνον του Θεού, δηλ. είς τήν εκ δεξιών καθέδρα του Θεού.

   Βλέπομεν εις τον στίχον αυτόν, εις μόνον ένα στίχον, έχομε δύο μεγάλα γεγονότα. Της εισόδου γεννήσεως του Μεσσίου εις τήν Ιστορίαν και της εξόδου-Αναλήψεως του Μεσσίου από την Ιστορίαν. Δηλ. είναι δύο πόλοι, της δραματικής πάλης του Χριστού μέ τόν σατανά, που νίκησε θριαμβευτικά ο Χριστός, και με την νίκη του αυτή πάνω στην γή, προέκρινε καί τήν τελική νίκη της Εκκλησίας. Τά δύο αυτά γεγονότα, γέννησις και ανάληψις, συμπεριλαμβάνουν όλα τα άλλα γεγονότα της επιγείου ζωής του Κυρίου. Άρα εις τόν στίχον αυτόν έχομε –μόνο έναν στίχο–, την ιστορία του ιστορικού Μεσσίου και το έργο του. Καί του ότι ηρπάσθη εις τόν ουρανόν, δέν είναι μόνο η περίπτωσις, ότι ηρπάγη εις τόν ουρανόν διά να σωθή από τόν δράκοντα, αλλά διότι όφειλε να ανέβη για ν' ανοίξη τόν δρόμο σε μάς. Είναι εκείνο πού είπε στους μαθητάς του, όταν τούς εσημείωσε, όταν με την απουσία του, την οριστική του απουσία θα λυπηθούν. Αλλά σάς συμφέρει όμως αυτό, λέγει. Διότι αν εγώ δέν απέλθω ο Παράκλητος δέν θά έλθη. «συμφέρει ὑμῖν ἵνα ἐγὼ ἀπέλθω. ἐὰν γὰρ ἐγὼ μὴ ἀπέλθω, ὁ παράκλητος οὐκ ἐλεύσεται πρὸς ὑμᾶς· ἐὰν δὲ πορευθῶ, πέμψω αὐτὸν πρὸς ὑμᾶς». Ιω. 16, 7 Πηγαίνω λοιπόν στον Πατέρα γιά νά σάς στείλω τόν Παράκλητο. Τί σημαίνει αυτό; Να ανοίξη τόν δρόμο. Αυτή η Πεντηκοστή, τώρα το Πεντηκοστάριο που διερχόμεθα αγαπητοί μου, ήταν η περίοδος πού έλεγε ο Κύριος τά λόγια αυτά. Συμφέρει να φύγω. Εγώ θα φύγω και θα ρθή ο Παράκλητος. Τί θά πή ανοίγει τόν δρόμο; Είναι ο παντοδύναμος Θεός. Τί έννοια έχει αυτό τό "ανοίγει τον δρόμο;" Ανοίγει τον δρόμο σημαίνει ανέβασε ανθρωπίνη σάρκα, ανθρωπίνη ύπαρξη καλύτερα, εις αυτά τα δεξιά τού Θεού Πατρός. Πού μέ τόν τρόπον αυτόν άνοιξε ο δρόμος, ήτοι στον ουρανό ανέβηκε άνθρωπος. Κι αφού ανέβηκε άνθρωπος στον ουρανό, τώρα μπορεί να κατέβη ο Θεός κάτω στην γή. Το Πνεύμα το Αγιον που θα μένη εις τούς αιώνες στην Εκκλησία. Γι' αυτό ηρπάγη είς τον ουρανό.

   Προσέξτε όμως το ρήμα "ηρπάγη"· πού δείχνει ότι ο διάβολος υπέστη σειρά από ήττες, κι όταν ο Χριστός κατέβηκε εις τον Αδη, εκεί πλέον ο Άδης, ο διάβολος αντελήφθη ότι εκείνον που περιέλαβε, δέν ήταν ένας συνηθισμένος άνθρωπος. Γη, λέει, χώμα, περιέλαβε και απεδείχθη ουρανός. Απεδείχθη ότι ήταν Θεός. Όπως λέγει ο θαυμάσιος κατηχητικός λόγος του ιερού Χρυσοστόμου, πού ακούμε στην λειτουργία του Πάσχα την πρώτη μέρα.

   Όλα αυτά που σας είπα, ακούστε πώς τά λέγει ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας. Έχει πολύ αξιόλογες θέσεις: "Αεί ο αποστάτης αντικρύ της Εκκλησίας οπλίζεται, τούς αναγεννωμένους κατά καιρόν εξ αυτής, οικείον βρώμα ποιείσθαι ορεγόμενος". Πάντοτε ο αποστάτης διάβολος, στέκεται απέναντι, αντικρύ, απέναντι από την Εκκλησία και οπλίζεται, ώστε εκείνους πού η Εκκλησία αναγεννά διά του βαπτίσματος καί τῶν μυστηρίων, νά τούς καταφάγη.

   Παραπονείσθε αγαπητοί μου και λέτε ότι από τον καιρό πού ξεκινήσατε τήν πνευματική σας ζωή δέχεσθε πολλούς πειρασμούς. Γιατί σάς παραξενεύει; Είναι πολύ φυσικό. Ο Κύριος μετά τήν βάπτισή του, επήγε, δεν περίμενε τόν διάβολο, επήγε νά τόν συναντήση τόν διάβολο. Προσέξτε αυτό. Όπως όταν έχουμε δύο λαούς που είναι αντίπαλοι, εκείνος που αισθάνεται ότι τα κότσια του είναι γερά, βγαίνει αυτός πρός συνάντηση του αντιπάλου. Ο Χριστός λοιπόν πήγε πρός συνάντηση του διαβόλου. Θέλετε ακόμη; Η έρημος των ασκητών δεν είναι τίποτε άλλο παρά η συνάντηση του διαβόλου. Επήγαιναν οι ασκηταί να συναντήσουν τον διάβολο. Ηρωισμός! Τέλος πάντων εμείς δεν ξεκινούμε να συναντήσουμε τον διάβολο. Έρχεται αυτός καί μάς συναντά, διότι είναι απέναντι από την Εκκλησία. Τό λέγω τό σχήμα έτσι γιατί η Εκκλησία βεβαίως δέν είναι ο ναός. Εκκλησία είναι το σώμα του Χριστού. Άλλο ότι συμπεριλαμβάνεται και ο ναός. Ολόκληρη η κτίσις θά γίνη Εκκλησία. Πάντως ο διάβολος στέκεται απέναντι. Από το απέναντι πεζοδρόμιο στέκεται. Και περιμένει και βλέπει ποιοί μπήκανε μέσα; Δηλ. ποιοί βαπτίστηκαν; Ποιοί κοινωνούν; Ποιοί ζούν πνευματική ζωή; Τρίζει τα δόντια του, τ' ακονίζει και περιμένει να κατασπαράξη. Γι αυτό όταν ξεκινάτε αγαπητοί μου αδελφοί πνευματική ζωή καί βλέπετε να πέφτουν όλοι οι δαίμονες απάνω σας και όλοι οι πειρασμοί, μή φοβόσαστε. Παίρνετε μόνο την πληροφορία ότι ξεκινάτε καλά. Οι πειρασμοί, η παρουσία των πειρασμών είναι μία απόδειξις γνησιότητος τού αγώνος σας.

    Κάποτε ένας υποτακτικός έλεγε στον γέροντά του, ότι δεν ησθάνετο κανέναν πειρασμόν. Καί μάλιστα σαρκικόν πειρασμόν. Τίποτα. Παιδί μου, του λέγει, φαίνεται πώς σε ξέχασε ο διάβολος. Είναι από τα σπάνια, αν όχι τα αδύνατα, νά μήν δεχθή ο χαρισματικός άνθρωπος την επίσκεψη του διαβόλου.

  "Διηνεκώς η Εκκλησία –συνεχίζει ο άγιος Ανδρέας– διά των βαπτιζομένων τόν Χριστόν γεννά, ως εν εκείνοις μορφούμενον άχρι τής συμπληρώσεως της πνευματικής ηλικίας, κατά τον Απόστολον". Βεβαίως. Διαρκώς η Εκκλησία γεννά τόν Χριστόν εις τό πρόσωπον τών βαπτιζομένων. Καί τώρα τί κάνει η Εκκλησία; Προσπαθεί να διαμορφώση τόν Χριστόν σ' εκείνους που βαπτίζονται. Τί λέγει ο Απ. Παύλος; Ακούστε εικόνα πάλι από την κατάσταση της εγκυμοσύνης. «τεκνία μου, οὓς πάλιν ὠδίνω, ἄχρις οὗ μορφωθῇ Χριστὸς ἐν ὑμῖν!». Γαλ. 4, 19 Παιδάκια μου, περνάω τούς πόνους της επιτόκου γυναικός έως ότου σε σάς διαμορφωθή ο Χριστός. Βλέπετε λοιπόν ότι είναι ένας πνευματικός τοκετός, ένας πνευματικός πόνος. Η Εκκλησία διαμορφώνει τους πιστούς. Καί έτσι πάντα γίνεται έως ότου φθάσουν στο μέτρο ηλικίας, πού λέγει ο Απόστολος, τού πληρώματος του Χριστού. «μέχρι καταντήσωμεν οἱ πάντες, εἰς μέτρον ἡλικίας τοῦ πληρώματος τοῦ Χριστοῦ». Εφ. 4, 13 Ηλικία θά πή ανάστημα. Στο πνευματικό ανάστημα του Χριστού. Να γίνωμε, μην τρομάζετε, Χριστοειδείς.

   Και συνεχίζει ο άγιος Ανδρέας: "Άρρην δέ υιός, ο τής Εκκλησίας λαός, καί ταίς ηδοναίς αθήλυντος". Τί ωραίο αυτό! Προσέξατε το σάς παρακαλώ. Ποιός είναι ο άρρεν υιός; Το αρσενικό παιδί; Είναι ο λαός της Εκκλησίας! Το αρσενικό παιδί είμαστε εμείς. Είναι ο ιστορικός Ιησούς, κατά την εικόνα η γυνή Θεοτόκος. Είμαστε ο λαός τής Εκκλησίας, ο λαός του Θεού κατά την εικόνα η γυνή Εκκλησία. Τό αντιλαμβάνεσθε. Τό εξηγήσαμε και την περασμένη φορά. Αυτός ο λαός τού Θεού, είναι ο "αθήλυντος εις τάς ηδονάς". Αθήλυντος, είναι με το στερητικό, το αντίθετο του θηλυμανούς. Του ανθρώπου που πέφτει μέ τά μούτρα σαν θηλυμανής ίππος στις ηδονές. Ο λαός λοιπόν της Εκκλησίας είναι ο αθήλυντος ηδοναίς. Είναι ο εγκρατής λαός. Είναι εκείνος ο οποίος γνωρίζει να κρατάει με εγκράτεια τον εαυτόν του ως πρός τις ηδονές του κόσμου τούτου. Ωραία αυτή η φράσις, νά σάς τήν ξανα διαβάσω άλλη μια φορά, "άρρην δέν υιός ο τής Εκκλησίας λαός καί ταίς ηδοναίς αθήλυντος." Καί συνεχίζει: "Αρπάζονται μέν γάρ κάν ταύτα εν πειρασμοίς οι άγιοι, ώστε μή καταπονηθήναι τοίς δυσχερέσι τοίς υπέρ δύναμιν' αρπαγήσονται δέ καί τότε εν νεφέλαις εις συνάντησιν του Κυρίου εις αέρας και σύν θεώ καί τῷ θρόνω αυτού, ήγουν ταίς υπερτάταις αγγελικαίς δυνάμεσι συνέσονται".

  Εκείνο το "αρπάχθηκε το παιδί τής γυναικός" στον ιστορικό Ιησού είναι η Ανάληψις. Σε μάς τί είναι; Στον άρρενα λαό τής Εκκλησίας; Είναι όταν αρπάζει αγαπητοί μου ο ουρανός τούς πιστούς που αγωνίζονται εναντίον του διαβόλου καί φεύγουν από την παρούσα ζωή. Αν θέλετε νά τό δήτε πώς αρπάζονται και γιατί αρπάζονται, διαβάστε παρακαλώ τά κεφάλαια 2, 3, 4 του βιβλίου "Σοφία Σολομώντος" 

https://orthodoxoiorizontes.gr/Palaia_Diathikh/Sofia_Solomwntos/Sofia_Solomwntos_kef.1-9.htm#kef.2🔹https://orthodoxoiorizontes.gr/Palaia_Diathikh/Sofia_Solomwntos/Sofia_Solomwntos_kef.1-9.htm#kef.3A🔹https://orthodoxoiorizontes.gr/Palaia_Diathikh/Sofia_Solomwntos/Sofia_Solomwntos_kef.1-9.htm#kef.3B🔹https://orthodoxoiorizontes.gr/Palaia_Diathikh/Sofia_Solomwntos/Sofia_Solomwntos_kef.1-9.htm#kef.4 νά τό δήτε εκεί. Πώς ο πιστός γίνεται αντικείμενο γέλωτος, πειράγματος διωγμού, κακοποιήσεως εκ μέρους των αντιφρονούντων και των αντιθέων, εκείνος υπομένει, στο τέλος φεύγει από την παρούσα ζωή, φεύγει ίνα μην αλλάξη, λέει, κακίαν, σύνεσιν αυτού. Γιά νά μήν αλλάξη η κακία του κόσμου τήν σύνεσή του. Διότι ο άνθρωπος, προσέξτε με, κουράζεται. Σε διαρκείς πειρασμούς κουράζεται. Και έρχεται ο Θεός και στρατολογεί καί παίρνει από την στρατευομένη του Εκκλησία τους πιστούς. Τους αρπάζει. Τούς αρπάζει. Αλλους με την αρρώστεια άλλους μέ τό μαρτύριο, πάντως καθ' οιονδήποτε τρόπον ο Θεός αρπάζει τους εκλεκτούς του. Εχουν ωριμάσει. Είναι όπως ακριβώς πηγαίνει κάθε πρωί στον αμπελώνα του ο αμπελουργός μέ ένα καλάθι και βλέπει ποιά σταφύλια ωρίμασαν, ποιά σύκα ωρίμασαν; Τα μαζεύει. Την άλλη μέρα το πρωί ξαναπάει πάλι στο αμπέλι του, να δή ποιά πάλι σταφύλια και ποιά σύκα έχουν ωριμάσει. Έτσι λοιπόν ο αιώνιος και ουράνιος αμπελουργός μπαίνει μέσ' τον αμπελώνα του και τρυγά.

   Αλλά και κάτι άλλο. Μάς λέγει μέ τό ρήμα "αρπάζω" και "αρπάζομαι" ο Απ. Παύλος ότι, όταν θα γίνη η κρίσις, οι δίκαιοι, οι άγιοι, θ' αρπαχθούν εν νεφέλαις. «ἡμεῖς οἱ ζῶντες οἱ περιλειπόμενοι», λέει στην Α΄Θεσ. 4, 17  εμείς που έχουμε μείνει, οι περιλυπόμενοι, με εκείνους που έχουν ζήσει, καί δέν πεθάναμε, δέν δοκιμάσαμε τον θάνατον, όταν θάρθη ο Χριστός, κι εκείνοι που έχουν πεθάνει και θάχουν αναστηθεί οι δίκαιοι, όλοι μαζί, εμείς μαζί με αυτούς, ἅμα σὺν αὐτοῖς ἁρπαγησόμεθα ἐν νεφέλαις εἰς ἀπάντησιν τοῦ Κυρίου εἰς ἀέρα, καὶ οὕτω πάντοτε σὺν Κυρίῳ ἐσόμεθα. Τί ωραία εικόνα αυτή, θ' αρπαχθούμε. Γιατί βάζει τό ρήμα εδώ «ἁρπαγησόμεθα;» θα αρπαχθούμε. Γιά νά δείξη ότι πιά οι άγιοι δέν έχουν καμμία σχέση μέ τά γήινα. Κάτω θα μείνουν εκείνοι που θα καταδικασθούν. Εμείς λέει θα αρπαχθούμε. Εν νεφέλαις. Όπως και ο Κύριος εν νεφέλη κούφη, πού είναι το σύμβολον του θείου, του ουρανίου οχήματος. Καί θά αρπαχθούμε όταν ο Κύριος κατέρχεται καί θά γίνη αυτή η συνάντηση. Εκείνο το «εἰς ἀέρα», ο Θεός ξέρει πού, πώς. Δέν πολυπραγμονούμε. Μόνο τούτο. Ότι και οι δίκαιοι θ' αρπαχθούν εις συνάντησιν του Κυρίου. Βλέπετε λοιπόν πόσο σύμφωνη είναι η Αγία Γραφή και με την Αποκάλυψη καί μέ τήν ερμηνεία που γίνεται; Αρπάζεται ο Χριστός μέ τήν Ανάληψη, θ' αρπαχθούν και οι πιστοί, πού είναι το "άρρεν τέκνον".

   Ναί, το παιδί αρπάχθηκε, αλλά η γυναίκα όμως δεν αρπάχθηκε. Η γυναίκα γέννησε, καί τό παιδί της που ήταν έτοιμος ο δράκων να το αρπάξη, έφυγε. Εννοείται δηλ. είναι ο βίος του Χριστού επάνω στην γή. Ενώ ο διάβολος ετοιμάζεται να κατασπαράξη τον Ιησούν, τόν "κατασπαράσει" επί τού σταυρού, αλλά δέν έκανε τίποτα εκεί. Μάλλον ο ίδιος κατασπαράχθηκε. Μέ τόν θάνατό Του, ενίκησε τόν θάνατον καί τόν διάβολον. Διότι ο Χριστός ως άνθρωπος έδειξε την υπακοήν εις τόν Πατέρα, και έτσι εκείνο πού δέν έκανε ο Αδάμ, τό έκανε ο Χριστός. Η γυνή όμως; Η Θεοτόκος έμεινε εις τήν παρούσσα ζωή. Δέν έφυγε μέ τόν Χριστόν. Δεν ανελήφθη τότε. Αλλά και η Εκκλησία έμεινε εις τόν κόσμον. Καί μένει. Ναί, αλλά δέν θά γίνη τώρα αντικείμενο διωγμού από τόν δράκοντα; Μάλιστα.

    «καὶ ἡ γυνὴ ἔφυγεν εἰς τὴν ἔρημον, ὅπου ἔχει ἐκεῖ τόπον ἡτοιμασμένον ἀπὸ τοῦ Θεοῦ, ἵνα ἐκεῖ τρέφωσιν αὐτὴν ἡμέρας χιλίας διακοσίας ἑξήκοντα».

   Η γυνή έφυγε. Μόλις γέννησε έφυγε. Πού πήγε; Στην έρημο. Εκεί έχει ετοιμασμένο τόπο από τον Θεό για τήν τρέφουν ἀγγελοι, υπονοείται. 1.260 ημέρες. Η γυνή που φεύγει στην έρημο αγαπητοί μου, κατ' αρχάς είναι η Θεοτόκος. Πώς έφυγε η Θεοτόκος εις τήν ἔρημον; Όταν καταδιώχθη από τον Ηρώδη. Καταφεύγει εἰς τήν έρημον από θεογνωσία Αίγυπτον. Γράφει πολύ ωραία ο Άνθιμος Ιεροσολύμων:

   "Και Ησαΐας προφητεύων εναργέστατα είπεν: «Ἰδοὺ Κύριος κάθηται ἐπὶ νεφέλης κούφης καὶ ἥξει εἰς Αἴγυπτον, καὶ σεισθήσεται τὰ χειροποίητα Αἰγύπτου».  Ησαΐας 19, 1. Νά, λέγει, ο Κύριος έρχεται καθισμένος επάνω εις μίαν κούφην- ελαφράν νεφέλη. Καί έρχεται στην Αίγυπτο. Κι εκεί στην Αίγυπτο, όταν τον είδαν τα χειροποίητα της Αιγύπτου, πού είναι τα είδωλα, σείσθηκαν και έπεσαν κάτω. Μία τέτοια θέσις αναφέρεται –παρ' ότι είναι από ψευδεπίγραφο– αναφέρεται εις τούς χαιρετισμούς. Αν ενθυμείσθε. Προσέξτε όμως. Ο Κύριος λέγει, πήγε στην Αίγυπτο, η προφητεία δε είναι ακατανόητη μέχρι πριν γίνη η Ενανθρώπισις. Τώρα είναι κατανοητή. Έρχεται καί πέφτουν τα είδωλα. Πώς όμως επί νεφέλης κούφης; Ποιά είναι αυτή η κούφη, ελαφρά νεφέλη; Είναι η αγκαλιά της Θεοτόκου. Πού κρατούσε τον Κύριο. Έτσι φεύγει λοιπόν η Θεοτόκος μπροστά από την μανία του Ηρώδου, πού τήν καταδιώκει ο δράκων πίσω από τον Ηρώδη. Είναι άξιο παρατηρήσεως ότι η μητέρα του Μεσσίου, του Χριστού, η Θεοτόκος ,παραμένει εις τήν γήν ως στρατευομένη Εκκλησία. Καί μετά την Ανάληψη του Χριστού, του Μεσσίου που ανήλθε εις τούς ουρανούς, η Θεοτόκος μένει στη γή, παρ' ότι είναι στον ουρανό, θά σάς τό εξηγήσω. Καί καταδιώκεται από τις αντίθεες δυνάμεις, όμως διατελεί κάτω από την θεία προστασία. Πώς η Θεοτόκος μένει; Ακούσατέ το πώς μένει. Έδωσε το σώμα της τήν σάρκα της στον Χριστό. Τήν οποίαν κοινωνούν οι πιστοί. Κι αφού κοινωνούν οι πιστοί τήν σάρκα του Χριστού, πού είναι η σάρκα η δική της, γι' αυτό το λόγο η Παναγία μένει στον κόσμο. Καί ταυτίζεται, –χωρίζεται καί ταυτίζεται δηλ. διακρίνεται καί ταυτίζεται– μέ τήν στρατευομένην Εκκλησία. Καί βλέπει κανείς το εξής: Πως η Εκκλησία μάς το παρουσιάζει αυτό. Όταν κάνωμε την αρτοκλασία, το τροπάριο που λέμε όταν θυμιάζωμε τούς 5 άρτους, είναι το "Θεοτόκε Παρθένε." Και γιατί αναφερόμεθα εις τήν Παναγίαν; Γιά τόν λόγο που σάς λέγω τόσην ώρα. Καί τό τροπάριό της πού είναι στην κοίμηση λέγει: "Ἐν τῇ Γεννήσει τὴν παρθενίαν ἐφύλαξας, ἐν τῇ Κοιμήσει τὸν κόσμον οὐ κατέλιπες Θεοτόκε". Δέν ἀφήσες, δεν εγκατέλειψες τόν κόσμο μέ την κοίμησή σου. Ίσως θα μού πήτε, ότι αυτή η μή εγκατάλειψις του κόσμου είναι ηθική. Ότι η Υπεραγία Θεοτόκος προστατεύει την Εκκλησία, προστατεύει τόν κόσμον κατά τρόπον ηθικόν, δηλ. τόν παραστέκεται. Όχι! Οντολογικόν! Καί ηθικόν καί οντολογικόν. Γιατί μέσ' τήν Εκκλησία ή η ίδια η Εκκλησία είναι το σώμα του Υιού της, το σώμα τό δικό της.

   Αλλά εάν διώκεται η Θεοτόκος, διώκονται και οι πιστοί. Η πρώτη φυγή τῶν Χριστιανών δηλ. η πρώτη φυγή της Εκκλησίας, ήτο λίγο πρό της αλώσεως της Ιερουσαλήμ. Ο Ευσέβιος Καισαρείας μας περιγράφει τα εξής στην Εκκλησιαστική του Ιστορία στο 3ο βιβλίο 5η παράγραφος 5ο κεφάλαιο. Τό τρίτο βιβλίο είναι αξιόλογο, μάλιστα έχει εκδοθεί τελευταία, ένας τόμος της Εκκλησιαστικής Ιστορίας του Ευσεβίου, μπορείτε να το βρήτε εκεί, δέν έχω κρατήσει σελίδα μόνο, είναι το 3ο βιβλίο 5ο κεφ. Ακούστε σε μετάφραση:

   Εξ άλλου ο λαός τής Εκκλησίας –ακούστε γιατί είναι πολύ σπουδαίο– εις τα Ιεροσόλυμα διετάχθη με χρησμόν δοθέντα δι' αποκαλύψεως εις τούς εκεί δοκίμους άνδρας πρό του πολέμου να απομακρυνθή από την πόλιν καί νά μεττοικήση εις πόλιν τής Περαίας ονομαζομένην Πέλλα. Εις αυτήν μετώκησαν από Ιερουσαλήμ οι πιστεύοντες εις τόν Χριστόν, αφού δέ οι άγιοι άνδρες εγκατέλειψαν τελείως τήν Ιουδαϊκήν βασιλικήν Μητρόπολιν, –τήν Ιερουσαλήμ–, και ολόκληρον τήν Ιουδαϊκήν χώραν.

   Η Πέλλα έκειτο ανατολικά τού Ιορδάνου και ήταν εις τήν Περαίαν Αραβίαν. Προσέξτε τώρα. Αυτό είναι πολύ σπουδαίο πού μάς γράφει ο Ευσέβιος Καισαρείας. Σας παρακαλώ, είναι πολύ σπουδαίο. Ανοίξτε τ' αυτιά σας να τα ακούσετε. Λίγο πρό του πολέμου. Ποίου πολέμου; Πού θα εξαπέλυαν οι Ρωμαίοι, ο Βεσπασιανός εναντίον τής Ιερουσαλήμ. Εν τω μεταξύ ανεκηρύχθη αυτοκράτωρ Ρώμης, καί άφησε τον υιό του Τίτο να τελειώση την πολιορκία, και κατέλαβε τήν πόλιν, καί ήταν η άλωσις τής Ιερουσαλήμ φρικώδης, φρικώδης, φρικώδης, όπως μάς τήν περιγράφει ο Ιώσηπος, καί που πολλά του αποσπάσματα μάς διασώζει και ο Ευσέβιος Καισαρείας. Φρικώδης, φάγαν τα παιδιά τους οι μάννες. Φρικώδης. Οι Χριστιανοί είχανε φύγει από την πόλη. Εδώ βέβαια θυμήθηκαν τους λόγους του Κυρίου. Πρώτο πλάνο. «ὅταν δὲ ἴδητε κυκλουμένην ὑπὸ στρατοπέδων τὴν Ἱερουσαλήμ, τότε γνῶτε ὅτι ἤγγικεν ἡ ἐρήμωσις αὐτῆς. τότε οἱ ἐν τῇ Ἰουδαίᾳ φευγέτωσαν εἰς τὰ ὄρη. (όταν λέει όρη σημαίνει έρημος) καὶ οἱ ἐν μέσῳ αὐτῆς (αυτοί που είναι στη μέση τής πόλεως) ἐκχωρείτωσαν (να βγούν από μέσα)». Λουκ. 21, 20-21 Θυμήθηκαν οι Χριστιανοί τά λόγια του Κυρίου. Όταν είδαν τήν κίνησιν των στρατευμάτων εναντίον της Ιερουσαλήμ. Αλλά καί κάτι άλλο σπουδαίο, το οποίο θέλω καί σάς είπα να προσέξετε, θα σας ξαναδιαβάσω: "Ο λαός τής Εκκλησίας διετάχθη με χρησμόν -προφητεία- δοθέντα -ο χρησμός- δι' αποκαλύψεως εις τούς εκεί δοκίμους άνδρας πρό του πολέμου". Το προφητικόν χάρισμα δεν έλειψε ποτέ από την Εκκλησία. Λοιπόν. Το είπαμε και σ' ένα περασμένο θέμα μας. Στην απορία, όταν αυτά τα δεινά της Αποκαλύψεως θα γίνωνται, οι πιστοί δεν θα υποφέρουν; Λίγο θα υποφέρουν. Διότι ο Θεός θα τούς προστατεύει μέ τόν τρόπο που ξέρει. Ποιός είναι αυτός ο τρόπος; Όταν επί παραδείγματι πρόκειται να εξαπολυθή μία πληγή, μία τρομερή πληγή, οι πιστοί θα ειδοποιούνται με έναν τρόπο πού δέν τόν ξέρουν αυτήν την στιγμή, αλλά που τότε η Εκκλησία θα τον ξέρει τον τρόπον αυτόν, θα της αποκαλυφθή τότε. Όπως απεκαλύφθη τότε εις τους πιστούς προφητικά, από τους αγίους της Εκκλησίας, δηλ. από τους ιερείς ίσως κλπ, απεκαλύφθη ότι η πόλις θα πέση και πρέπει να φύγουν, θυμήθηκαν καί τά λόγια του Χριστού και έφυγαν καί σώθηκαν. Το σπουδαίο είναι ότι όλη η Παλαιστίνη ήλθε να μείνη μέσα στα Ιεροσόλυμα. Όλη η Ιουδαία, Μάς λέγει ο Ιώσηπος, τώρα αν ο αριθμός είναι ελεγμένος ή όχι δεν μπορώ να σάς τό πώ, ότι 3 εκατομμύρια Εβραίοι μπήκαν μέσα στην πόλη για να σωθούν. Σαν να εγίνετο το εξής: Τούς μάζευε ο Θεός όλους μέσα τους Εβραίους, όλους, πού δέν είχαν πιστέψει για να τους πελεκήσει. Τους δέ Χριστιανούς τούς έβγαλε έξω για να σωθούν.

   Νά σάς πώ ένα περιστατικό που το θυμήθηκα αυτήν τήν στιγμή. Όταν υπηρετούσα σμηνίτης στον Άραξο, βέβαια τότε οι άδειες πρίν ορκιστούμε δέν ήσαν δυνατές. Σήμερα ορκίζονται πολύ γρήγορα οι στρατιώται καί βγαίνουν έξω. Εμείς είμεθα μαντρωμένοι στον Άραξο καί δέν βλέπαμε άνθρωπο. Γιά μια στιγμή μπαίνει ο δεκανέας μέσα, προβάλει στην πόρτα του θαλάμου καί λέγει: –Ποιός θέλει να πάη για την Πάτρα; Όπως είμασταν ξαπλωμένοι, μεσημέρι ήταν αγαπητοί μου, πεταχτήκαμε όλοι επάνω, γιατί θέλαμε να πάμε στην Πάτρα. Βέβαια πώς θα πηγαίναμε; Όχι περίπατο. Υποτίθεται κάποιο φορτηγό θα πήγαινε να φορτώσουμε ψωμί, δεν ξέρω τί θα κάναμε αλλά να βγούμε λίγο πιό έξω από τον Άραξο που ήταν έρημος, ο Άραξος. Όλοι πεταχτήκαμε, εγώ, τό, κρεβάτι μου ήταν τέρμα στον θάλαμο. Καί βγήκα τελευταίος. Όλοι βγήκαν έξω. Μόλις πήγα να βγώ βάζει το χέρι του ο δεκανέας μπροστά στην πόρτα και δεν μ' αφήνει να περάσω. Καί τού λέγω αφελώς: –κι εγώ θελω να πάω στην Πάτρα! Μου λέγει, –πήγαινε στο κρεβάτι σου. –Και εγώ θέλω να πάω στην Πάτρα. –Ακούς, μού λέγει, πήγαινε στο κρεβάτι σου. Τούς άλλους τούς έστειλε στ' αποχωρητήρια. Ε, κάτι, μέ τό παράδειγμα αυτό το πολύ απλό, τώρα μούρθε στο μυαλό, θέλω νά σάς πώ τούτο. Ο Θεός ξέρει να διαλέγη τούς ανθρώπους του σε μια επικείμενη καταστροφή. Λοιπόν αγαπητοί μου. Να έχουμε το νού μας. Δέν ξέρομε ο Θεός πώς θα ομιλεί στην Εκκλησία που για να σώζονται οι πιστοί. Γι' αυτό σας είπα. Προσέξτε νάχετε πάντα τό νού σας, μόνο τούτο, μην αποκτήσουμε καμμιά φαντασιοπληξία σε τίποτα. Γιατί ο άνθρωπος ρέπει στην φαντασιοπληξία, καί αυτό βεβαίως το εκμεταλλεύεται ο διάβολος. Ο Θεός να φυλάξη. Αλλά θα είμεθα εν νηφαλιότητι και εν εγρηγόρσει. Ξυπνητοί καί θά προσέχουμε ανά πάσα στιγμή την φωνή της Εκκλησίας γιά ότι εις τό μέλλον πρόκειται να γίνη.

   Η έρημος λοιπόν εφ' εξής θα είναι ο τόπος καταφυγής των Χριστιανών, πού δέχονται πάσης φύσεως βίαν, είτε πολιτικήν είπε πολιτιστικήν. Καί πολιτικήν μέν όπως θα είναι στις ημέρες του Αντιχρίστου. Πολιτιστικήν δέ όταν ο πολιτισμός θάχει φθάσει σε κάποια μέτρα τέτοιου ξεφτίσματος, ώστε πιά νά λέγη κανείς ότι δεν μπορώ να μείνω μέσα εις τόν κόσμον αυτόν. Έτσι εγεννήθη η έρημος των ασκητών. Στήν έρημο όμως αγαπητοί μου θα καταφύγη πάλι η Εκκλησία. Όχι μόνο τότε στους τρείς πρώτους αιώνες. Η Εκκλησία θα καταφύγη πάλι εις τήν έρημον. Εις τούς εσχάτους καιρούς. Στις ημέρες του Αντιχρίστου. Οι κατακόμβες χρησιμοποιήθηκαν, και θα ξαναχρησιμοποιηθούν πάλι. Νά μήν πώ τούτο. Ηδη χρησιμοποιούνται. Στην εποχή μας, στους ορθόδοξους χώρους. Σήμερα τελείται η θεία Λειτουργία (η ομιλία εκφωνήθηκετο 1982) όπως διαβάζομε στην Ρωσσία, όταν θέλουν να κάνουν μία σωστή λειτουργία, καί νά νοιώσουν όπως θα ήθελαν οι πιστοί, τελούν την θεία Λειτουργία μέσα στα δάση καί είς τάς ερήμους. Καί μιά θεία Λειτουργία μέσα στα δάση στην Ρωσία ξέρετε πόσο κρατάει; Έχουν τό τυπικό το Αγιορείτικο. Τρομάξτε: Δώδεκα με δεκα τρείς ώρες. Ορθρος και θ. Λειτουργία 12-13 ώρες. Στο δάσος με κρύο. Αυτό θα πή ηρωισμός. Η Εκκλησία έχει πάλι καταφύγει είς την έρημον. Αυτά που σάς λέγω γράφονται στα χαρτιά, στις εφημερίδες, στα περιοδικά γράφονται. Τα διαβάζομε. Από κεί τα διάβασα κι εγώ καί σάς τα λέω. Γι αυτό το λόγο να ετοιμαζόμαστε αγαπητοί μου για μια τέτοια ενδεχόμενη φυγή στην έρημο.

   Ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας γράφει τα εξής: "Εικός δέ καί τήν αισθητήν ἔρημον σώζειν τούς εν όρεσι καί σπηλαίοις καί ταίς οπαίς τής γής, διά τήν του αποστάτου και ψευδοχριστοι επιβουλήν φεύγοντας, καθά και πρώην τούς μάρτυρας". Τί γινόταν με τους μάρτυρες; Έτσι θά γίνη καί μέ τόν Αντίχριστον. Καί Αντίχριστοι πολλοί γεγόνασι, είναι πολλοί αντίχριστοι μέσα στην Ιστορία.Ο τελικός καί τελευταίος στα έσχατα. Τί γίνεται; Πού κατέφευγαν οι παλαιοί; Όπως μάς τό λέγει και στην Π.Δ. ακόμη. Διότι κι εκεί ενεργούσε ο Αντίχριστος, προσέξτε, διότι εκεί ενεργούσε και ο Τίμιος Σταυρός. Σάς τόχω πή άλλοτε αυτό. Καί στήν Π.Δ. ενεργούσε η άκτιστος ενέργεια του Τιμίου Σταυρού. Καί συνεπώς και οι αντίθεες δυνάμεις, του διαβόλου, του σατανά.

   Αλλά τί γράφει η πρός Εβραίους Επιστολή 11, 38 «ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς». Ότι οι άγιοι και πιστον πήγαν και τρύπωσαν στις σπηλιές και στις τρύπες τής γής για να σωθούν. «ὧν» των οποίων, δέν είναι άξιος ο κόσμος. Ακούσατε; Δεν είναι άξιος ο κόσμος. Το λέγω αυτό αγαπητοί μου γιατί, τί νά σάς πώ; Πως σάς τό πώ; Θα σάς τό πώ, κάποιος ψυχίατρος είπε σε κάποιον νέον: "μήν κοιτάς τί κάνουνε οι μοναχοί, αυτοί βόσκουνε γαϊδούρια, βόσκουνε γαϊδούρια". Ωραίο. Με συγχωρείτε για την έκφραση. Αυτό κάνουν οι μοναχοί. Βόσκουνε γαϊδούρια... Τέλος πάντων. Το λέω, γιατί λέει ο Απ. Παύλος, δέν είναι άξιος ο κόσμος, γιά εκείνους που καταφεύγουν στάς ερήμους, δια να σώσουν το ορθό των φρόνημα καί τήν πίστιν των εις τόν Ιησούν Χριστόν. Καί λέγει ότι: "Εικός δέ καί τήν αισθητήν ἔρημον σώζειν τούς εν όρεσι... 

κλπ." Ακούσατε; Αισθητήν. Τί θα πή αισθητή; Όχι κατά πνευματικόν τρόπον, δέν ερμηνεύομε πνευματικά να πούμε έρημο, να πούμε το σπίτι μας είναι η έρημος. Πραγματικά έρημος.

   Μια ομιλία που είχε κάνει ο κ. Σωτηρόπουλος πρότινος και σάς είχε μιλήσει πάνω σε τέτοια θέματα της Αποκαλύψεως νομίζω σάς τό είχε πή αυτό, γιατί κάτι μου έλεγε, ότι θα πάρουμε τα βουνά π. Αθανάσιε, θα πάρουμε τα βουνά. Καί τάς ερήμους. Ορθότατον. Όπως λέγει εδώ ο άγιος Ανδρέας, την αισθητήν δηλ. τήν πραγματικήν έρημον, ό,τι λέει η λέξις. Ο δέ Άνθιμος Ιεροσολύμων γράφει:

   «τίς δώσει μοι πτέρυγας ὡσεὶ περιστερᾶς καὶ πετασθήσομαι καὶ καταπαύσω; ἰδοὺ ἐμάκρυνα φυγαδεύων καὶ ηὐλίσθην ἐν τῇ ἐρήμῳ.». Ψαλμ. 54, 7-8

   Αυτός λέγει, ο ψαλμός, λέει ο Ανθιμος Ιεροσολύμων, προφητεύει την φυγήν καί τήν απαλλαγήν των δικαίων, από τις επιβουλές του διαβόλου και την μόνωσή τους, καί τήν απολύτρωσή τους καί τήν ερημία από τις κοσμικές μέριμνες, και εκεί θα τυχαίνουν τής θείας επικουρίας δηλ. τής θείας προστασίας. Θά ξαναπώ αυτήν τήν προφητεία, γιατι λέγει, γιά μάς είναι αυτήν. «τίς δώσει μοι πτέρυγας ὡσεὶ περιστερᾶς (ποιός θα μου δώση φτερούγες σάν τής περιστεράς) καὶ πετασθήσομαι (καί πετάξω) καὶ καταπαύσω; (και πάω να ησυχάσω σε μια άλλη μεριά). ἰδοὺ ἐμάκρυνα φυγαδεύων καὶ ηὐλίσθην ἐν τῇ ἐρήμῳ (νά έφυγα, εμάκρυνα, απομακρύνθηκα φεύγοντας και αυλίσθηκα, κούρνιασα στην έρημο)».

   Όπως βλέπετε αγαπητοί μου, αυτή είναι η πορεία των πιστών μέσα στην Ιστορία. Σας αρέσει; Αν διαλέξαμε να είμαστε Χριστιανοί, να λέμε άγιος ο Θεός, διότι πέρα αγαπητοί μου απ' όλα αυτά τα δεινά, έρχεται ο Χριστός. Είπε ο Κύριος, ύστερα απ' όλα αυτά που σας είπα, «ἐπάρατε τὰς κεφαλὰς ὑμῶν, διότι ἐγγίζει ἡ ἀπολύτρωσις ὑμῶν (σηκώστε το κεφάλι σας πρός τόν ουρανό και περιμένετε από κεί την απολύτρωσή σας)». Λουκ. 21, 28 Ο κόσμος αγνοεί τό τέλος της Ιστορίας. Οι πιστοί το γνωρίζουν. Καί κάτι περισσότερο. Αισθάνονται, όπως γράφει ο Μπρατσιώτης στο υπόμνημά του πολύ ωραία, με καλπασμό να έρχεται τό τέλος. Κι όλα τα σημάδια της Ιστορίας δείχνουν ότι, πράγματι με καλπασμό έρχεται το τέλος. Όσοι πιστοί ας μπούμε στην πορεία αυτή την περιπετειώδη και σταυρική τής Εκκλησίας.

49η ομιλία στην κατηγορία « Ἱερά Ἀποκάλυψις ».

►Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Ἱερά Ἀποκάλυψις " εδώ ⬇️

https://arnion.gr/index.php/kainh-diauhkh/iera-apokalycis
↕️
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/blog-post_80.html?m=1

🔸Λίστα ομιλιών της σειράς
«Ἱερά Ἀποκάλυψις».🔻
https://drive.google.com/file/d/1A9Q7I5lLBiBm6AUhfYsXAdHckIBgYe7j/view?usp=drivesdk

🔸📜 Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες της σειράς «Ἱερά Ἀποκάλυψις».🔻
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/search/label/%F0%9F%94%B9%CE%99%CE%B5%CF%81%CE%AC%20%CE%91%CF%80%CE%BF%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CF%85%CF%88%CE%B9%CF%82.?m=1

🔹Επιμέλεια κειμένου : "Αθανάσιος Άμβωνας".

💠Πλήρης απομαγνητοφωνημένες σειρές ομιλιών (Βιβλία).
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/search/label/%F0%9F%92%A0%CE%A0%CE%BB%CE%AE%CF%81%CE%B7%CF%82%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%BF%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CF%82%20%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AD%CF%82%20%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CF%8E%CE%BD%20%28%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%B1%29.?m=1

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

Όλες οι ομιλίες ~4.487~ του μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/4487.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=0

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Ἡ ἀνάστασις τῶν δύο Μαρτύρων. Ὁ μέγας σεισμός τῆς πόλεως .Ἡ δευτέρα οὐαί ἀπῆλθεν.

†. Συνεχίζομε, όπως θα ενθυμείσθε, απ' όλην εκείνην την περιπέτειαν των δύο προφητών, οι οποίοι κατέδειξαν τον Αντίχριστον, ότι αυτός δέν είναι ο Μεσσίας, αλλ' είναι πλάνος και ολετήρ, και ο Αντίχριστος τούς εφόνευσε. Εκαμε πόλεμον μαζί των, τούς ενίκησε και τους εφόνευσε, καί... συνεχίζομε.

   «καὶ τὸ πτῶμα αὐτῶν ἐπὶ τῆς πλατείας τῆς πόλεως τῆς μεγάλης, ἥτις καλεῖται πνευματικῶς Σόδομα καὶ Αἴγυπτος, ὅπου καὶ ὁ Κύριος αὐτῶν ἐσταυρώθη.»

   Ωστε το πτώμα αυτών ερρίφθη επί την πλατείαν τής πόλεως τής μεγάλης η οποία αλληγορικά καλείται, αυτό θα πή πνευματικά, Σόδομα και Αίγυπτος. Στην πόλη εκείνη την οποία εσταυρώθη και ο Κύριος των. Μέ τόν χαρακτηρισμόν "πτώμα" δείχνει την μανίαν καί τό μίσος του θηρίου, δηλ. τού Αντιχρίστου κατά τών δύο προφητών. Η δέ έκθεσις τῶν σωμάτων των εις τήν κεντρικήν πλατείαν τής πόλεως, δείχνει τον άκρον εξευτελισμόν, και μάλιστα θα διαρκέση 3½ ημέρες.

   Το αποτέλεσμα αυτής τής μεταχειρίσεως πού θά κάνη ο Αντίχριστος εις τους δύο προφήτας, νὰ τοὺς φονεύση και να πετάξη τα πτώματά των εἰς τήν πλατείαν της Ιερουσαλήμ, όπως θα δούμε εις την συνέχεια, της πόλεως επί μέρες, θα είναι πολλαπλάσιο.

   Πρώτον, οι χαλαροί Χριστιανοί, αυτοί που κατέχονται από την δειλίαν, καί είναι το φοβερότερο αμάρτημα αγαπητοί μου η δειλία, σάς το λέγω εκ προϊμίων, θα αργήσωμε να φθάσωμε εις το σημείο αυτό, είναι στο τελευταίο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως. Και θα αργήσωμε, εγώ δεν βιάζομαι, να ζήσωμε μόνο, εδώ θα λέμε σιγά-σιγά, βήμα-βήμα το βιβλίο της Αποκαλύψεως. Πρώτα ο Θεός θα δούμε ότι, «τοῖς δὲ δειλοῖς καὶ ἀπίστοις καὶ ἐβδελυγμένοις καὶ φονεῦσι καὶ πόρνοις καὶ φαρμακοῖς καὶ εἰδωλολάτραις καὶ πᾶσι τοῖς ψευδέσι τὸ μέρος αὐτῶν ἐν τῇ λίμνῃ τῇ καιομένῃ ἐν πυρὶ καὶ θείῳ, ὅ ἐστιν ὁ θάνατος ὁ δεύτερος». Αποκ. 21, 8 Βάζει καί τούς φαρμακούς, βάζει καί τούς ανηθίκους, αλλά τους δειλούς τους βάζει πρώτους, για να δείξη ότι η δειλία είναι φοβερό αμάρτημα. Όταν πτοηθώ και αλλάξω στάση απέναντι εις τόν Χριστον. Παρακαλώ ας προσέξουμε την δειλίαν. Ας κάνωμε ασκήσεις στον εαυτόν μας, ώστε όταν θα έλθη ποτέ κάποιο φόβητρον, πού θά μέ πιέση για να αποβάλω τήν πίστιν μου, νά μήν τό κάνω αυτό, θα μού πήτε, ποιές είναι αυτές οι ασκήσεις που μπορώ να κάνω για να καταπολεμώ τήν δειλία; Θά σάς έλεγα, είναι πολλές, είναι πολλές. Αν μάς κλείσουν, δεν ξέρω, γίνη ένα λάθος και μάς κλείσουν εδώ μέσα, φύγαν όλοι, δεν ξέρω μάς πήρε ύπνος σε μια καρέκλα, και για μια στιγμή ξυπνάμε και βλέπομε, φύγαν όλοι και έκλεισε ο ναός, κάνει κρύο, τί θα κάνωμε; θά βάζαμε τα κλάμματα; Νάστε σίγουροι, κάποιοι θα βάζαν τα κλάμματα, θά πή κανείς: κλείστηκα μέσα. Κλείστηκα μέσα. Καί τόσα άλλα χίλια πράγματα, στα οποία πρέπει διαρκώς να συνηθίζωμε. Διαρκώς να κάνω με τέστ στον εαυτόν μας, μόνο και μόνο για να κατανικήσωμε ό,τιδήποτε στραφή εναντίον μας καί νά μήν πέσωμε στην δειλία και χάσωμε τα πάντα, Οι δειλοί λοιπόν Χριστιανοί, οι χαλαροί Χριστιανοί, αυτοί θα πτοηθούν. Όταν θα δούν τους δυό προφήτας να φονεύονται καί νά πετιώνται τα πτώματά των, και θα φθάσουν να αρνηθούν την πίστη των. Ξέρετε τί θα πούν; Θα πούν: Τελείωσε το παιγνίδι. Τελείωσε. Παρ' ολίγο θα το είχαν πή και οι μαθηταί τού Χριστού. Τό ενθυμείσθε; Ο Θωμάς γιατί έφυγε; Ο Θωμάς έφυγε γιατί είχαν απγοητευθεί. Οι άλλοι μαθηταί; Ο Κύριος τό είπε. Είναι γραμμένο, όταν όλοι όμνυαν, όχι μόνο ο Πέτρος, Κύριε μαζί σου. Μαζί μου; Καί στον θάνατο και στην φυλακή. Καί στόν θάνατο και στην φυλακή; Είναι γραμμένο. Αυτήν τήν νύχτα πατάξω τον ποιμένα και διασκορπισθήσονται τα πρόβατα. Όσο γιά τόν Απ. Πέτρο, που έμενε; Ε, λοιπόν πριν φωνάξη ο κόκορας τρείς φορές εσύ Πέτρο θα μ' έχεις αρνηθεί. Αυτό έπαθαν οι μαθηταί. Αυτό θα πάθουν τότε πάρα πολλοί Χριστιανοί. Θα δούν τους δύο προφήτας να φονεύονται και θα πούν, τελείωσε το παιγνίδι. Πάει, δεν έκαναν τίποτε. Τούς εθαύμαζαν, τούς επαινούσαν, έλεγαν,μαζί τους θα πάμε, τώρα όμως που έγιναν αντικείμενον εκδικήσεως του Αντιχρίστου, τα πέταξαν όλα. Είναι φοβερό. Προσέξατε το παρακαλώ. 

   Ακόμα, μάλιστα όταν θα φθάσουν ν' αρνηθούν την πίστη των καί θάναι πολλοί, θα το δούμε λίγο πιο κάτω. Είναι εκείνο πού είπε ο Κύριος, Λουκάς 18, 8 «ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλθὼν ἆρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;» Όταν λέει, θα ξανάρθω στην γη θα βρώ τήν πίστιν;

   Πολλοί ακόμη από τους χαλαρούς Χριστιανούς θα σκανδαλισθούν βλέποντες τήν εγκατάλειψιν τών δύο προφητών υπό τού Θεού, όπως σκανδαλίσθησαν πολλοί, όταν είδαν τόν Μεσσία, πού έλεγε ότι είναι ο Μεσσίας, επί του Σταυρού. Δεν θυμήθηκαν άραγε τον Ησαΐα τον προφήτην καί τούς άλλους προφήτας, πού εκεί ο προφήτης Ησαΐας ομιλεί περί των παθημάτων του Μεσσίου; ουσιαστικά ξέρετε τί θα είναι αυτό; Τί είναι εκείνο πού θά σκανδαλίση; Εδη σκανδαλίζει αγαπητοί μου, είναι το σκάνδαλον τής Ιστορίας. Καί τό σκάνδαλον του σταυρού. Το σταυρικό μήνυμα του Ευαγγελίου. Αυτό είναι. Κι από τώρα σκανδαλίζει εδώ.

   Έχομε τρία σκάνδαλα. Το πρώτο σκάνδαλο είναι του Σταυρού. Τό δεύτερο σκάνδαλο είναι τής Ιστορίας. Και το τρίτο σκάνδαλο, ο Μοναχισμός! Τρία σκάνδαλα.

   Το σκάνδαλο του Σταυρού είναι πως ο Μεσσίας ανεβαίνει επάνω εις τόν Σταυρόν; Τόν εγκαταλείπει ο Θεός; Κοίταξε, έλεγαν οι σταυρωναί του, οι ηθικοί αυτουργοί, οι άρχοντες, «ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἀρχιερεῖς ἐμπαίζοντες πρὸς ἀλλήλους μετὰ τῶν γραμματέων ἔλεγον· ἄλλους ἔσωσεν, ἑαυτὸν οὐ δύναται σῶσαι. σῶσον σεαυτὸν καὶ κατάβα ἀπὸ τοῦ σταυροῦ ὁ Χριστὸς ὁ βασιλεὺς τοῦ Ἰσραὴλ καταβάτω νῦν ἀπὸ τοῦ σταυροῦ, ἵνα ἴδωμεν καὶ πιστεύσωμεν αὐτῷ. καὶ οἱ συνεσταυρωμένοι αὐτῷ ὠνείδιζον αὐτόν». Μαρκ. 15, 29 -32 κοίταξε, άλλους έσωσε, τον εαυτό του δέν μπορεί να σώση. Έλεγε ότι είναι Υιός τού Θεού. Ας κατέβη λοιπόν από τον σταυρό, να δούμε καί νά πιστέψουμε. Ήσαν ικανοποιημένοι ότι ο Ιησούς δέν ήταν ο Μεσσίας. Οι ταλαίπωροι: Είχαν σταυρώσει τον Μεσσίαν των. Έτσι θα βλέπουν τότε καί τούς προφήτας των καί θά λέγουν, γιατί τους εγκατέλειψε τότε ο Θεός; θά βλέπουν τους δικαίους, τους αγίους μέσα στην Ιστορία, καί θά λέγουν οι άνθρωποί, γιατί τους εγκαταλείπει ο Θεός; Το σκάνδαλο του Σταυρού. Το μήνυμα του Ευαγγελίου αγαπητοί μου είναι σταυρικό. Είναι σταυρικό. Δεν είναι άνεση. Είναι μαρτύριον. Καί συνεπώς, ποιοί είναι εκείνοι που θ' αντέξουν σε αυτό το σκάνδαλο του σταυρού;

   Το σκάνδαλο της Ιστορίας, γιατί ξέρω, έχετε τώρα απορία που το είπα, τό σκάνδαλο της Ιστορίας είναι όταν βλέπομε το κακό μέσα στην Ιστορία να βασιλεύη, να οργιάζη και να μην επεμβαίνει ο Θεός. Λέμε, πού είναι ο Χριστός; Πού είναι ο Χριστός; Γιατί δεν επεμβαίνει; Δεν βλέπει ο Θεός τί γίνεται; Είναι το σκάνδαλο της Ιστορίας.

   Καί τό σκάνδαλο του μοναχισμού είναι, ότι μοιάζει αφύσικη η ζωή του μοναχού. Αλλά δεν θα επεκταθώ περισσότερο.

   Ωστόσο οι ασεβείς θα χαρούν υπερβαλλόντως, όπως θα δούμε στην συνέχεια, με κάποιες εκδηλώσεις των. Οι ευσεβείς και οι σταθεροί και με σταυρικό πνεύμα πιστοί, θα δοξάσουν τόν Θεό γι' αυτήν την μαρτυρίαν τών αγίων του Θεού, θα πούν, οι δυο αυτοί άγιοι έδωσαν την μαρτυρία τους, εθανατώθησαν. Δόξα εις τον Άγιον Θεόν. Καί θά αναμένουν μετά πολλής παραμυθίας, παρηγορίας και προσδοκίας τόν Κύριον Ιησούν από τον ουρανό. Βλέπετε λοιπόν, το ίδιο γεγονός με διαφορετικά αποτελέσματα στους ποικίλους ανθρώπους. Στους χαλαρούς Χριστιανούς, στούς διώκτας καί τούς πιστούς.

   Αλλά ποιά είναι αυτήν η πόλις η μεγάλη εις τήν οποία όλα αυτά θα διαδραματισθούν; Είναι η Ιερουσαλήμ αγαπητοί. Αν ρωτήσετε, είναι η γεωγραφική Ιερουσαλήμ; Ή μήπως είναι ψιλώ ονόματι κάποια πόλις; Καί δέν είναι η Ιερουσαλήμ; Όπως επί παραδείγματι θα δούμε να αναφέρεται παρακάτω στα προσεχή θέματά μας, η Βαβυλών η μεγάλη, η πόρνη αυτή που λέει μέ τό κρασί της πορνείας της, εμέθυσε τους λαούς τής γής. Ποιά Βαβυλών; Πρώτα-πρώτα ο ιερός Ευαγγελιστής όταν έγραφε την Αποκάλυψη δέν υπήρχε ή Βαβυλών. Πολλοί αιώνες πίσω η Βαβυλώνα ήταν κατεστραμμένη. Δεν υπήρχε. Ήτο ασφαλώς εν γνώσει του ιερού συγγραφέως, ότι η Βαβυλών δεν υπήρχε. Έχει μεταφορική σημασία. Εννοεί την Ρώμη. Εμέθυσε, λέει, μέθυσε μέ τό αίμα των αγίων. Καί δέν είναι παρά οι διωγμοί της Ρώμης που εξαπελύοντο τότε εναντίον των Χριστιανών. Αλλά και όλες οι αντίθεες δυνάμεις είναι κάτω από την ονομασία "Βαβυλών." Μήπως λοιπόν δέν είναι η Ιερουσαλήμ; Φαίνεται όμως ότι είναι η Ιερουσαλήμ. Από σωρεία περιπτώσεων ενδεικτικών.

   Κατ' αρχάς ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας· να γιατί διαβάζω τις γνώμες των Πατέρων, αλλά τις διαβάζω για κατοχύρωση. Ξέρω, είναι κουραστικές οι γνώμες τῶν Πατέρων. Γιά νά μήν πή κανείς ότι ερμηνεύω εγώ μόνος μου. Ο Θεός να φυλάξη!. Εγώ δεν ερμηνεύω τίποτα μόνος μου. Γράφει λοιπόν ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας. "Καί άταφα αυτών καταλήψει τα σώματα εν αυτή τη Ιερουσαλήμ, δηλ. τή παλαιά καί κατεστραμμένη εν ή και ο Κύριος πέπονθε." Κάνει και επεξήγηση. Δηλ. σ' αυτήν τήν πόλη τήν παλιά, τήν κατεστραμμένη, την γκρεμισμένη από τους Ρωμαίους. Εις αυτήν τήν πόλη που ο Κύριος έχει πάθει. "Εν ταύτη ως έοικεν (σ' αυτήν όπως φαίνεται) καθιστών τα βασίλεια κατά μήνυσιν Δαυίδ ού ο Υιός Χριστός ο αληθινός Θεός ημών κατά σάρκα γεγένηται, ένα γαρ τούτο εαυτών είναι τόν Χριστόν πιστώσηται (ο Αντίχριστος) πληρούντα δήθεν τό προφητικόν λόγον τό πάσχον, τό λέγον αναστήσω την σκηνήν Δαυίδ τήν πεπτωκυίαν. (θα στρώσω την σκηνή του Δαυίδ πού έχει πέσει, τήν πόλιν δηλ.) καί τά κατεστραμμένα αυτής ανοικοδομήσω. Όπερ πλανώμενοι οι Ιουδαίοι εἰς τήν εκείνου παρουσίαν εκλαμβάνουσι." Θα εγκατασταθή ο Αντίχριστος στα Ιεροσόλυμα, διότι θα πή στους Εβραίους, ότι εγώ έρχομαι να πληρώσω την προφητείαν «ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἀναστήσω τὴν σκηνὴν Δαυὶδ τὴν πεπτωκυῖαν» Αμ. 9, 11 και συνεπώς εγώ είμαι ο Μεσσίας. Πώς θα το αποδείξη αυτό; Πού θα είναι ο Αντίχριστος; Στην Νέα Υόρκη; Ή στην Μελβούρνη; Στα Ιεροσόλυμα θα είναι! Οπότε βλέπομε ότι πρόκειται περί τής παλαιάς πόλεως. Τής συγκεκριμένης. Αυτής της γεωγραφικής πόλεως. Δεν είναι μεταφορική η σημασία, της πόλεως Ιερουσαλήμ. Σ' αυτό δέ ευωδώνουν και οι εξής θέσεις:

   Πρώτον. Η όλη σκηνοθεσία της οπτασίας με την καταμέτρηση του ναού· ενθυμείσθε από το περασμένο θέμα μας, είναι η πόλις στην οποία τώρα γίνεται αυτό το θέατρο.

   Δεύτερον. Ο χαρακτηρισμός της πόλεως ως Σόδομα καί Αίγυπτος. Έχει σημασία αγαπητοί μου το ότι είναι συγκεκριμμένη η πόλις. Έχει σημασία διότι όταν αυτά τα βλέπομε εμείς, ακόμα δεν τα είδαμε, θα τα δούμε όταν δούμε επί παραδείγματι να κτίζεται ο ναός, τόν οποίον θα κτίση ο Αντίχριστος, όπως λέγει ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων, ποιόν ναόν λέγει; Σε ποιό ναό θα μπή ο Αντίχριστος; Σ' αυτόν που τώρα εδώ κάνομε τήν κατήχησή μας; Στον ναό τῆς Ἀναστάσεως; Απαγε, λέει ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων. Απαγε. Στόν ναό του Θεού ο Αντίχριστος; Ποτέ. Αλλά σε ποιό ναό; Στόν ναό του Σολομώντος πού είναι γκρεμισμένος καί θά τόν κτίση ο Αντίχριστος. Αλλά ο ναός τοῦ Σολομώντος δὲν θὰ κτισθή σ' άλλη πόλη θα κτισθή εκεί. Όταν αυτά τα δούμε, αυτά θα μάς βοηθήσουν να κρίνουμε σάν σημάδια των καιρών. Έχουν πολλή σημασία αυτά. Δεύτερον λοιπόν, ότι χαρακτηρίζεται αυτή η μεγάλη πόλις ως Σόδομα καί Αίγυπτος. Κατ' αρχάς γιατί λέγεται μεγάλη πόλις; Από τό μεγαλώνυμον τής πόλεως. Όχι ότι είναι μεγάλη σε έκταση. Η Ιερουσαλήμ δεν είναι μεγάλη πόλις, αλλά έχει το μεγαλώνυμον. Δηλ. όπως και η Αθήνα. Η Αθήνα αυτήν την στιγμή μπορεί να είναι 3 εκατομμ τό λεκανοπέδιο της Αττικής, άς πούμε ότι αυτή τη στιγμή είναι μία μεγάλη πόλις. Δεν είναι μεγάλη πόλις γιά τόν πληθυσμό. Είναι μεγάλη πόλις για το μεγαλώνυμον. Η Αθήνα, η αρχαία Αθήνα. Κι εδώ η Ιερουσαλήμ. Η μία η πόλη τής σοφίας, η άλλη η πόλις απ' όπου βγήκε ο Χριστιανισμός, απ' όπου ο Κύριος του ουρανού καί τής γής ήλθε. Είναι λοιπόν μεγάλη ως μεγαλώνυμος.

   Γιατί όμως χαρακτηρίζεται η Ιερουσαλήμ ως Σόδομα και Αίγυπτος; Αγαπητοί μου οι προφήται χαρακτηρίζουν την πόλη Ιερουσαλήμ έτσι. Επί παραδείματι ο Ιερεμίας 23, 14 λέγει: «ἐγενήθησάν μοι πάντες (ποίοι; οι Ιροσολυμίται) ὡς Σόδομα καὶ οἱ κατοικοῦντες αὐτὴν (ποίαν τήν Ιερουσαλήμ) ὥσπερ Γόμοῤῥα». Ώστε λοιπόν οι προφήτες χαρακτηρίζουν την πόλη ως Σόδομα και Γόμορα, Και όταν τήν χαρακτηρίζει εδώ ο ιερός Ευαγγελιστής τήν Ιερουσαλήμ ως Σόδομα και μάλιστα λέγει πνευματικώς, δηλ. αλληγορικώς, εννοεί την Ιερουσαλήμ και όχι άλλη πόλη.

   Και τρίτον. Η ειδική παρατήρηση του ιερού Ευαγγελιστού, συγγραφέως, ότι θα φονευθούν εις τήν πόλιν οι δύο προφήται όπου και ο Κύριος αυτών εσταυρώθη. Αλλά είναι γνωστό ότι ο Κύριος εσταυρώθη εις τα Ιεροσόλυμα. Όλα αυτά δείχνουν αγαπητοί μου ότι η πόλις είναι η Ιερουσαλήμ.

   Αλλά, μερικές χρήσιμες σκέψεις πάνω σ' αυτές τις παρατηρήσεις. Η πόλις θα είναι η Ιερουσαλήμ διότι σ' αυτήν τήν πόλιν, κατά τήν ορθωτάτη παρατήρηση του αγίου Ανδρέου Καισαρείας, σάς τήν διάβασα προηγουμένως, θα ζητήση να εγκατασταθή ο Αντίχριστος, όπως σάς είπα, διά να αποδείξη ότι είναι αυτός ο αναμενόμενος Μεσσίας. 

   Ακόμα, η πνευματική κατάστασις τότε τής πόλεως θα είναι ως Σόδομα και Αίγυπτος. Γιατί σαν Σόδομα; Διότι απλούστατα εκεί θα υπάρχει πολλή αμαρτία. Πολλή αμαρτία. Γιατί σάν Αίγυπτος; Μεταφορικώς, διότι η Αίγυπτος είχε βασανίσει τους Ισραηλίτας, τότε όταν είχαν μείνει 450 χρόνια εις τήν Αίγυπτο. Τούς βασάνισαν πολύ. Τούς έβαλαν να κάνουν πληνθιές. Να κτίζουν. Σε βαρειά έργα. Γιά νά τούς ξεκάνουν. Γιατί τούς εφοβούντο. Τούς έριχναν τ' αγόρια μέσα στον Νείλο ποταμό. Κι άλλα πολλά. Όπως υπέφερε ο Ισραήλ από τους Αιγυπτίους έτσι θα υποφέρει ο νέος Ισραήλ, η Εκκλησία, από τον παλαιό Ισραήλ, τήν Ιερουσαλήμ, γι' αυτό χαρακτηρίζεται ως Αίγυπτος. Θέλετε απόδειξη; Σιωνισμός, αυτό το Εβραϊκό κατασκεύασμα, πού είναι απλωμένο σ' όλη τήν γή κι έχει βάλει στόχο τους Χριστιανούς, σήμερα κρυφά αύριο φανερά, θα στραφή εναντίον της Εκκλησίας, ο Σιωνισμός, να γιατί χαρακτηρίζεται Αίγυπτος. "Τά Πρωτόκολλα των σοφών της Σιών" όταν τα διαβάσετε, αξίζει, εκ πρώτης όψεως μοιάζουν μυθώδη. Εκ πρώτης όψεως, θα έλεγε κανείς, άντε από κεί τώρα, τί είναι αυτά; Βλέπομε όμως αγαπητοί μου ότι πραγματώνονται αυτά. Τά πρωτόκολλα, λοιπόν, των σοφών της Σιών, είναι βιβλιαράκι που πουλιέται έξω, θά τό βρήτε να το διαβάσετε, δέν είναι παρά ένας μακρύς κατάλογος προσπαθείας διαφθοράς των Εθνών. Νά καταστρέψουν και να διαφθείρουν τα Έθνη. Όταν η τηλεόραση βάζει αυτά που βάζει, όταν υπάρχουν εκείνα που υπάρχουν στην ψυχαγωγία, στην πολιτική, στην οικονομία, παντού στην εκπαίδευση, διαβάστε και θα εκπλαγήτε, θά πήτε: Μά γιατί να καταστρέψουν; Να χτυπήσουν τα Εθνη σάν χταπόδι επάνω στον βράχο να μαλακώση. Να παραλύσουν τα Έθνη. Καί τότε θα έρθη ο Αντίχριστος. Καί θά πή. Εγώ τώρα θα σας σώσω. Εγώ θά σάς σώσω. Αφού πιά αυτοί, τα έθνη δεν θα μπορούν ν' αντιδράσουν σε τίποτα. Αντιθέτως θα ζητούν έναν κυβερνήτη που να κυβερνήση σ' όλη τήν γή, διότι η διαφθορά τους θα έχει φθάσει εις τό άκρον άοτον. Και σ' αυτό θάχουνε δουλέψει οι Σιωνισταί. Να γιατί χαρακτηρίζεται, θά τό πώ άλλη μιά φορά, η Ιερουσαλήμ, Σόδομα και Αίγυπτος. Να διαφθείρη τόν κόσμον και να επικρατήση στον κόσμο. Σόδομα: Νά διαφθείρη. Αίγυπτος: Να επικρατήση. Αν προσέξη κανείς λίγο θα δή τό γράμμα του κειμένου νά τούς φωνάζη τήν πραγματικότητα.

Κεφ. 11, 9 «καὶ βλέπουσιν ἐκ τῶν λαῶν καὶ φυλῶν καὶ γλωσσῶν καὶ ἐθνῶν τὸ πτῶμα αὐτῶν ἡμέρας τρεῖς καὶ ἥμισυ, καὶ τὰ πτώματα αὐτῶν οὐκ ἀφήσουσι τεθῆναι εἰς μνῆμα.».

   Και βλέπουν από τους λαούς, τίς φυλές καί τίς γλώσσες καί τά ἔθνη, τό πτώμα των δύο προφητών 3½ ημέρες, καί δέν αφήνουν οι άρχοντες τής πόλεως, ο Αντίχριστος, να ταφούν σε μνήμα. Η έκφρασις, λαών φυλών γλωσσών εθνών, προσφιλείς εις τόν προφήτην, που πολλές φορές τήν έχει τήν έκφραση αυτή, δείχνει το παγκόσμιον του πράγματος. Δηλ δεν είναι τοπικό τό θέμα σε σχέση μ' εκείνα πού σάς είπα πρό τής ομιλίας στην απορία. Η Αποκάλυψη αγαπητοί μου είναι ένα βιβλίον παγκόσμιον. Δεν είναι ειδικόν.

   "καὶ βλέπουσιν". Ποιοί βλέπουν; Από τις φυλές, τοὺς λαούς, τις γλώσσες & τα έθνη. Δηλ; Παγκοσμίως βλέπουν. Πώς βλέπουν; Αδιανόητο. Τώρα διανοητό. Το καταλαβαίνετε και μόνοι σας. Με την τηλεόραση. Αυτή η φράση, μερικά χρόνια πίσω ήταν αδιανόητη. Αδιανόητη αυτή η φράση. Καί θά μπορούσε να ερμηνευθεί ποικιλοτρόπως. Αλλά βλέπετε; Κατά την ορθή παρατήρηση του αγίου Ανδρέου Καισαρείας, κάθε πράγμα που θα έρχεται θα κατανοείται. Αυτό το σημείο ήρθε. Πώς θα βλέπουν οι λαοί καί τά έθνη καί οι γλώσσες, δηλ. πώς είναι δυνατόν; Νά, ακούστε. Όχι θα διαβάζουν σε εφημερίδα θά βλέπουν θα βλέπουν 3½ ημέρες. Τα πτώματα των προφητών εἰς τήν πλατεία της Ιερουσαλήμ. Θα βλέπουν μέ τα μάτια τους. Ε, πώς θα βλέπουν, αφού είναι όλη η γή πολύ μακρυά από την Ιερουσαλήμ, οι κάτοικοί της; Με την τηλεόραση. Είναι καταπληκτικό! 

   Αλλά ακόμα, εδώ εκφράζει και τά αισθήματα του κόσμου, πού θα βλέπουν όλοι, άν επί παραδείγματι αγαπητοί μου υπάρχει μιά ποδοσφαιρική συνάντηση. Κι έχει πολύ ενδιαφέρον. Πάρα πολύ ενδιαφέρον. Δεν μου λέτε. θα πήγαιναν όλοι στην τηλεόραση να δούν; Ασφαλώς ναί. Ε, αυτό το ότι θα είναι όλοι κολλημένοι στην τηλεόρασή τους καί θά βλέπουν το γεγονός, αυτό εκφράζει τα αισθήματα του κόσμου που αναζητούν το θέαμα του φόνου των προφητών. Αλλά καί τήν έκθεση των πτωμάτων των εις τήν πόλιν Ιερουσαλήμ. Αυτή η θεσις τών ατάφων πτωμάτων θα μείνη 3½ μέρες. Όσο αντιστοίχως και η μαρτυρία που διήρκησε, τών δύο προφητών, 3½ χρόνια. 3½ χρόνια η μαρτυρία τους, 3½ μέρες η έκθεσις των πτωμάτων των εις τήν πόλιν Ιερουσαλήμ.

   Κεφ. 11, 10 «καὶ οἱ κατοικοῦντες ἐπὶ τῆς γῆς χαίρουσιν ἐπ᾿ αὐτοῖς, καὶ εὐφρανθήσονται καὶ δῶρα πέμψουσιν ἀλλήλοις, ὅτι οὗτοι οἱ δύο προφῆται ἐβασάνισαν τοὺς κατοικοῦντας ἐπὶ τῆς γῆς.».

  Ω χαιρεκακία. Ο βάθος κακότητος. Όλοι οι κάτοικοι της γής, διά τής τηλεοράσεως, όπως σας είπα, θα ιδούν και θα χαρούν και θα ευφρανθούν, για τι λέτε; Επειδή απηλλάγησαν από το βασανιστικό κήρυγμα των δύο προφητών. Ωστε το κήρυγμα βασανίζει τις συνειδήσεις; Το ελεγκτικό κήρυγμα βασανίζει τίς συνειδήσεις; Μιά παρατήρηση θα μπορούσαμε να κάνωμε εδώ. Ένας άθεος δεν έχει λόγους να ελεγχθεί. Ένας άπιστος γιατί να ελεγχθεί. Αφού δεν ελέγχεται ο άπιστος και ο άθεος τότε γιατί να βασανίζεται; Αφού δεν πιστεύει στην κόλαση. Αγαπητοί μου, οι άθεοι δέν βασανίζονται, εξαπολύουν όμως αυτοί τόν διωγμόν εναντίον των Χριστιανών. Γιατί; Γιατί απλούστατα δεν υπάρχει απόλυτος άθεος. Δεν υπάρχει απόλυτος άθεος. Ο άνθρωπος είναι κατασκευασμένος να πιστεύη. Μας έκανε ο Θεός για τον εαυτόν του. Είναι μια έφεσις τού αντιτύπου της εν υμίν εικόνος του Θεού, τού αντιτύπου πρός τό πρωτότυπον. Αυτό δεν ξεριζώνεται. Αυτό είναι μέσα στην κατασκευή μας. Μέσα σ' αυτήν τήν υφή μας. Έτσι, εκείνος που διακηρύσσει ότι είναι άθεος, στην πραγματικότητα, στο υποσυνείδητό του διατηρεί έναν φόβον. Κι όταν βλέπει ότι απηλλάγη από τον φόβον αυτόν, χαίρει. Και ασκεί τον διωγμόν ακριβώς για να απαλλαγή από τόν φόβον. Αυτή είναι η ψυχολογία του αθέου ανθρώπου. Είναι λοιπόν πολύ χαρακτηριστική η παρατήρηση ότι οι κάτοικοι τής γής θ' ανταλλάξουν δώρα μεταξύ τους. Από τήν χαρά τους. Είναι κάτι που συμβαίνει καί σέ μάς. Είδατε όταν έχομε σ' ένα πανηγύρι καλό φαί στέλνομε στον γείτονα, στους άλλους τούς γνωστούς, στούς φίλους, προσφέρουν εκείνοι σε μάς. Αυτό όμως ήδη είχε καθιερωθεί εις τους Εβραίους από την εποχή της Βαβυλωνιακής αιχμαλωσίας, πού τό συναντούμε στο βιβλίο της "Εσθήρ." Εκεί ο Μαρδοχαίος καθιέρωσε αυτήν τήν εορτήν. Ανάμεσα στις άλλες εκδηλώσεις της εορτής είχε καί τούτο. Ανταλλαγή μερίδων φαγητού. Ή δώρων. Εδώ βλέπομε λοιπόν ότι είναι τόσο μεγάλη η χαρά τους ώστε ανταλλάσσουν δώρα οι κάτοικοι τής γής μεταξύ τους, επιτέλους απηλλάγησαν από το ενοχλητικό αυτό κήρυγμα των δύο προφητών και σάν νά μήν έχουν τίποτα πιά να φοβούνται. Μπορούν, μπορούν να κοιμώνται ήσυχοι. Και ενώ όλα αυτά θα δείχνουν ότι εθριάμβευσε οριστικώς τό καλό, όμως ευθύς μετά αρχίζει να φαίνεται καί τό πρώτο ράγισμά του.

   «καὶ μετὰ τὰς τρεῖς ἡμέρας καὶ ἥμισυ, πνεῦμα ζωῆς ἐκ τοῦ Θεοῦ εἰσῆλθεν εἰς αὐτούς, καὶ ἔστησαν ἐπὶ τοὺς πόδας αὐτῶν, καὶ φόβος μέγας ἐπέπεσεν ἐπὶ τοὺς θεωροῦντας αὐτούς».

   Ω, ύστερα από 3 ημέρες ήλθε πνεύμα ζωής από τόν Θεό καί στάθηκαν οι δυό προφήται στα πόδια τους. Καί έπεσε μεγάλος φόβος σ' όλους εκείνους που τους έβλεπαν. Αυτός είναι ο θρίαμβος μετά τήν φαινομενική, αγαπητοί μου νίκη του Αντιχρίστου. Είναι ο θρίαμβος του ουρανού. Είναι η ανάσταση των δύο προφητών. Το μεγάλο λάθος τών αθέων και των απίστων είναι διπλούν.

   Πρώτα-πρώτα αρνούνται τήν εσχατολογικήν διάστασιν τής Ιστορίας. Ποτέ δεν φαντάζονται, δέν τό πιστεύουν ότι η Ιστορία θα τελειώση. Είναι κάτι πού άρχισα να το καταλαβαίνω. Σας λέω καί τίς δικές μου τις εμπειρίες. Πολλά πράγματα μένουν ακατανόητα στο μυαλό ενός πιστού ανθρώπου. Αναρωτιέται, μά πώς; Σιγά-σιγά αρχίζει να καταλαβαίνει. Αρχίζω λοιπόν να αποκτώ αυτήν την εμπειρίαν, ότι ο άθεος, ο άθεος δεν δίδει εσχατολογικήν διάσταση στην Ιστορία. Η Ιστορία υπήρχε και θα υπάρχει πάντοτε. Δέν υπάρχει τέλος του κόσμου, τέλος της δημιουργίας, διά τόν άθεον. Αυτό είναι το πρώτο λάθος του αθέου.

   Καί τό δεύτερο λάθος η πραγματικότης της αναστάσεως των νεκρών. Εάν μου πήτε, δέν τό πιστεύουν, μά καί τό πρώτο δεν πιστεύουν. Αλλά είναι τά δυό τεράστια λάθη τους. Πάντως όλες οι ενέργειες των αθέων κινούνται με προοπτική τήν διαγραφή αυτών των δύο. Η ανάσταση γι' αυτούς όταν θά γίνη, θα είναι η μεγαλυτέρα έκπληξις. Γι' αυτό "εξεπλάγησαν" όταν, όταν τί; Όταν στην τηλεόραση πάλι αγαπητοί μου θα δούνε τους δυό προφήτας να αναστήνονται. Διότι ενώ θα τους βλέουν στην τηλεόραση πεθαμένους, πεταμένους εκεί, ξαφνικά, διότι ο Θεός τάχει έτσι προνοήσει, να είναι κολλημένα τα μάτια τους εις την τηλεόραση για να το δούν, κι εκεί ξαφνικά θα δούν τους δύο προφήτας, ενώ θα πίστευαν ότι θάχαν βρωμίσει, να στέκονται στα πόδια τους όρθιοι. Φοβερό αυτό. Η μεγαλυτέρα έκπληξη που θα μπορούσε να υποστή ένας άθεος. 

   «καὶ μετὰ τὰς τρεῖς ἡμέρας καὶ ἥμισυ». Να μείνω στο σημείο αυτό. Γράφει ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας. "Ισαρίθμους ημέρας τοίς έτεσιν τής αυτών προφητείας φησίν νεκρωθέντες πάλι αναστήσονται." 3½ μέρες ισάριθμες μέ τά 3½ χρόνια που είχαν κηρύξει, κι αφού νεκρώθησαν πάλι θα αναστηθούν. Αυτές οι 3½ μέρες των προφητών που έμειναν νεκροί, είναι περίπου ο χρόνος τής Αναστάσεως του Χριστού. 

   «πνεῦμα ζωῆς ἐκ τοῦ Θεοῦ εἰσῆλθεν εἰς αὐτούς, καὶ ἔστησαν ἐπὶ τοὺς πόδας αὐτῶν, καὶ φόβος μέγας ἐπέπεσεν ἐπὶ τοὺς θεωροῦντας αὐτούς».

   Όλη η φρασεολογία μας ενθυμίζει το γνωστό όραμα του Ιεζεκιήλ. Αυτό που ακούμε την Μ. Παρασκευή το βράδυ, πού είναι στον όρθρο του Μ.  Σαββάτου, η προφητεία που λέγει «καὶ ἐπροφήτευσα καθότι ἐνετείλατό μοι· καὶ εἰσῆλθεν εἰς αὐτοὺς (τά κόκκαλα πού ήταν σκορπισμένα εις τήν πεδιάδα) τὸ πνεῦμα, καὶ ἔζησαν καὶ ἔστησαν ἐπὶ τῶν ποδῶν αὐτῶν, συναγωγὴ πολλὴ σφόδρα». Ιεζ. 37, 10 Προσέξτε εδώ μία ερμηνευτική παρατήρηση. Γιά να σάς βοηθήσω αγαπητοί μου να καταλαβαίνετε την Αγία Γραφή. Όσο είναι δυνατόν. Οι προφητείαι, σάς έλεγα την περασμένη φορά, των προφητειών της Π.Δ. δέν έχουν εξαντληθεί. Τού ότι η φρασεολογία του ιερού Ευαγγελιστού είναι παρμένη από τον Ιεζεκιήλ, σάν νά μάς λέγη, τό κλειδί μου αναγνώσται μου, το κρατώ στην τσέπη μου. Μόνο προσέξατε να το βρήτε. Εκεί ο Ιεζεκιήλ λέγει το εξής: Είδες άνθρωπε, είδε πώς εστάθησαν και σηκώθηκαν τα κόκκαλα αυτά τα γεγυμνωμένα, όρθιοι, άνδρες έτοιμοι μέ νεύρα, με σάρκα και οστά κλπ. είδες; Έτσι θα σας βγάλω από τα μνήματα. Και θα σας φέρω εις τήν γήν τής επαγγελίας. Οι Εβραίοι πώς ερμηνεύουν: Οι Εβραίοι ερμηνεύουν αλληγορικά και λένε: Η επιστροφή των Εβραίων, πού θα είναι ένα είδος αναστάσεως, πού θα γυρίσουν πίσω στην πατρίδα των, τήν Παλαιστίνη. Αγαπητοί μου ο Θεός χρησιμοποιεί την Ιστορίαν για να εξυπηρετήση οπωσδήποτε ιστορικά σημεία. Δεν μένει ποτέ ο Θεός στην Ιστορία. Οι προφητείες έχουν τυπολογικόν χαρακτήρα. Προσέξτε θα το επαναλάβω. Έχουν τυπολογικό χαρακτήρα. Ξεπερνούν την Ιστορία. Ποιά Ιστορία; Την συγκεκριμένη. Τα συγκεκριμένα γεγονότα. Την ξεπερνούν. Καί έρχονται εἰς τά έσχατα. Διότι τόν Θεόν λίγο τον ενδιέφερε να γυρίσουν οι Εβραίοι πίσω στην Παλαιστίνη. Τόν ενδιέφερε ως μικρή προφητεία. Τί; Ότι αφού πραγματώθηκε η επιστροφή από την αιχμαλωσία των Εβραίων στην Παλαιστίνη, τότε κατά μείζονα λόγο θα επαληθευτή και η ανάστασις τών νεκρών από τα μνήματα. Γι' αυτό ο Χριστός είπε: «μὴ θαυμάζετε τοῦτο· ὅτι ἔρχεται ὥρα ἐν ᾗ πάντες οἱ ἐν τοῖς μνημείοις ἀκούσονται τῆς φωνῆς αὐτοῦ, καὶ ἐκπορεύσονται οἱ τὰ ἀγαθὰ ποιήσαντες εἰς ἀνάστασιν ζωῆς, οἱ δὲ τὰ φαῦλα πράξαντες εἰς ἀνάστασιν κρίσεως. (μήν απορείτε, μήν θαυμάζετε, ότι έρχεται ώρα πού θα ακούσουν οι νεκροί στούς τάφους την φωνήν του Υιού του Ανθρώπου και οι εν τοίς μνημείοις,αυτοί πού είναι στα μνήματα θα σηκωθούν και θα αναστηθούν)». Ιω. 5, 28 Ώστε εκείνο το όραμα τού Ιεζεκιήλ ιστορικά αναφέρεται εις τό Ισραήλ. Στην πραγματικότητα όμως, στο βάθος στο φόντο της μεγάλης προφητείας αναφέρεται στην ανάσταση των νεκρών. Ορθότατα λοιπόν η Εκκλησία μας τοποθέτησε την προφητείαν αυτήν στον όρθρο του Μ. Σαββάτου. Καί τό κλειδί είναι εδώ. Η ίδια φρασεολογία που χρησιμοποιεί από εκεί ο ιερός Ευαγγελιστής. Παρακαλώ, αυτά που ακούτε σάς παρηγορούν; Αυτή είναι η παρηγορία των πιστών. Η ανάσταση των νεκρών. Η ανάσταση των νεκρών. Σάς παρηγορούν; Ειλικρινά σάς λέγω, ἄν σάς αφήνουν αυτά, χωρίς να έχετε μέσα σας ένα τράνταγμα, τότε θα σας έλεγα ότι, μὴν κάθεστε ν' ακούτε πια τίποτα. Μην κάθεστε. Ο σκοπός αυτών είναι ότι μέσα μας να γεννηθή η έκπληξις και η παρηγορία. Αυτή η αίσθηση ότι έχομε μπροστά μας την ανάσταση των νεκρών.

   Ωστόσο του ότι ανεστήθησαν οι δυό προφήται, είναι η απάντηση εις αυτόν τόν άνισον αγώνα του Αντιχρίστου εναντίον των δύο προφητών. Εδώ θα μπορούσαν οι τότε πιστοί να πούν. Πράγματι ο Χριστός είναι η ζωή και η ανάστασις. Αληθινός ο Χριστός!

   Όλα αυτά όμως, του ότι θά αναστηθούν οι δύο προφήται, θα αποτελούν μία θαυμαστή ζωντανή εποπτική εικόνα, ενώπιον πιστών και απίστων, διότι και οι πιστοί θα βλέπουν στην τηλεόραση, καί οι άπιστοι θα βλέπουν στην τηλεόραση, και θα είναι η ανάστασις των νεκρών, πού ύστερα από λίγο, θα συμβή σε όλους τούς ανθρώπους. Όσοι θάχουν πεθάνει, οι από αιώνες νεκροί, θα αναστηθούν. Αλλά είναι πολύ ρεαλιστική αυτή η φράση του ιερού Ευαγγελιστού που λέγει: «καὶ ἔστησαν ἐπὶ τοὺς πόδας αὐτῶν». Στάθηκαν επάνω στα πόδια τους. Ξέρομε την αλληγορική ερμηνεία θα μιλήσω με τήν γλώσσα του Μ. Βασιλείου στήν "Εξαήμερο". Ξέρομε την αλληγορική ερμηνεία, αλλά δεν σηκώνει αλληγορική ερμηνεία. Όταν αγαπητοί μου γράφει –κι άλλοτε σάς το είπα, πρόσφατα μάλιστα– γράφει η Π. Δ «οὗ ἔστησαν οἱ πόδες αὐτοῦ» (τού Θεού, του Κυρίου)» Ψαλμ. 131, 7 εκεί που στάθηκαν τα πόδια του, ποιά πόδια; Ναί, προϋποθέτει την ενανθρώπιση. Ρεαλισμός, ρεαλισμός. Εκεί που στάθηκαν τα πόδια του Θεού. Ε, κι εδώ λέγει. Στάθηκαν οι προφήτες στα πόδια τους. Αυτό θά πή ανάστασις. Αυτό θα πή ανάστασις. Στέκομαι στα πόδια μου, Γι' αυτό το λόγο, υπάρχει και κανών πού τήν Κυριακή δεν γονατίζουμε και δεν κάνουμε μετάνοιες, για να εκφράσουμε την ανάσταση των νεκρών κατά ρεαλιστικόν τρόπον καί όχι αλληγορικόν.

   «καὶ φόβος μέγας ἐπέπεσεν ἐπὶ τοὺς θεωροῦντας αὐτούς». "Επεσε φόβος και τρόμος σε κείνους πού τούς έβλεπαν. Επί τους θεωρούντας. Βλέπετε διαρκώς τούς θεωρούντας, αυτοί που βλέπουν, ε; Όλο η τηλεόραση μπροστά μπαίνει Τώρα δουλεύει η τηλεόραση. Καί τότε θα πέση μεγάλος φόβος επάνω τους. Βέβαια ο άνθρωπος αγαπητοί μου τρομάζει για ότι φυσικό μπορεί νά τόν τρομάξη. Αν αυτή τη στιγμή τώρα σπάση ένα τζάμι, γίνεται μια έκρηξις, βέβαια θα τρομάξουμε. Αλλά μπορεί όμως να ξεπεράσει ο άνθρωπος τον φυσικόν φόβον. Εκείνο πού δέν μπορεί να ξεπεράση είναι ο υπερφυσικός φόβος. Αυτός ο υπερφυσικός φόβος κυριολεκτικά παραλύει τόν άνθρωπο. Ένα μικρό παράδειγμα. Πηγαίνετε σε μια κηδεία, ακολουθούν οι συγγενείς, οι φίλοι, όλοι οι γείτονες κλπ, κόσμος πολύς, το φέρετρο μπροστά καί πηγαίνομε για το νεκροταφείο. Εκεί στο νεκροταφείο, μαζευτήκαμε γύρω από τον τάφον να γίνη η ταφή. Ε, βάζομε το καπάκι, έναν τελευταίον ασπασμόν, κάπως έτσι.Κι εκεί ξαφνικά βλέπομε τον νεκρό να σηκώνεται όρθιος: Πέστε μου σας παρακαλώ, τί θα κάνη ο κόσμος; θά το πώ έτσι απλοελληνικά, όπου φύγει φύγει. Γιατί; Τί φοβήθηκαν; Προσέξτε με, τί φοβήθηκαν; Φοβήθηκαν τον πεθαμένο; Έπρεπε να χαρούν. Ο πεθαμένος αναστήθηκε. Τί φοβήθηκαν; Α, δεν φοβήθηκαν τον πεθαμένο. Φοβήθηκαν την επαφή τους με το υπερφυσικό στοιχείο. Αυτό τρομάζει. Τό υπερφυσικό στοιχείο τρομάζει. Μπορεί αγαπητοί μου να μπή ένας κλέφτης μέσ' το σπίτι, ένας ληστής. Και να ξεπεράσετε το φόβο. Να πάρετε το όπλπο σας, τό μαχαίρι σας, δέν ξέρω τί. Όταν εμφανισθή ο διάβολος μέσα στο δωμάτιό σας, τί θα κάνετε; θά πέσετε ξεροί κάτω. Αυτός είναι ο υπερφυσικός φόβος. Ε, έπεσε φόβος σ' όλη τήν γή, όταν είδαν τούς δύο προφήτες με στέκωνται πάνω στα πόδια τους.

   Κεφ. 11, 12 «καὶ ἤκουσα φωνὴν μεγάλην ἐκ τοῦ οὐρανοῦ λέγουσαν αὐτοῖς· ἀνάβητε ὧδε. καὶ ἀνέβησαν εἰς τὸν οὐρανὸν ἐν τῇ νεφέλῃ, καὶ ἐθεώρησαν αὐτοὺς οἱ ἐχθροὶ αὐτῶν».

   Ήκουσα φωνήν να λέγη από τον ουρανό. Είναι η φωνή του Χριστού, νά τούς καλεί τους δύο μάρτυρας καί νά τούς λέγη: "ἀνάβητε ὧδε", στόν ουρανό. Αυτό το ανάβητε ώδε, ανεβήτε εδώ, είναι η λύση του μεγάλου δράματος τής γής. Ποτέ οι άπιστοι, σάς τόπα προηγουμένως, και οι άθεοι δέν θα μπορούσαν να διανοηθούν σαν λύση του δράματος τής γής, τόν ουρανό. Όπως ποτέ δεν θα μπορούσε να διανοηθή ο βασιλιάς της Κρήτης ο Μίνως ότι ο αιχμάλωτός του Δαίδαλος και ο γιός του Ίκαρος θα φεύγαν από τον λαβύρινθο με φτερά. Είναι η κάθετος διάσταση που σώζει, αφού η οριζοντία διάσταση, είναι αδύνατον να λυτρώση τον άνθρωπο. Είναι ο ουρανός. Και η άνοδος των δύο προφητών επραγματοποιήθη πώς; Όπως λέγει ο άγιος Ανδρέας: "τώ δεσποτικώ οχήματι, τή νεφέλη". Μέ τό δεσποτικό όχημα. Τη νεφέλη. Όπως ακριβώς ένας άρχοντας, να στείλη το όχημά του στο αεροδρόμιο, να υποδεχθή και να παραλάβη έναν επίσημο επισκέπτη. Πράγματι η νεφέλη αγαπητοί μου είναι τό δεσποτικό όχημα που αποστέλλεται να παραλάβη τους δύο προφήτας. Εδώ υπενθυμίζεται η ανάληψις του Χριστού. Πού όπως θα ενθυμείσθε από τις "Πράξεις" στο Α΄ Κεφ. στίχ. 9 «νεφέλη ὑπέλαβεν αὐτὸν». Τον πήρε νεφέλη και επήγε εις τόν ουρανό. Η νεφέλη αυτή όμως δεν είναι νεφέλη αποτελουμένη από σταγονίδια. Όπως ένα γνωστό μας σύννεφο. Είναι θεία δόξα. Ακόμα υπενθυμίζεται εκείνο που λέγει στην Α' πρός θεσ. ο Απ. Παύλος 4, 16 «καὶ οἱ νεκροὶ ἐν Χριστῷ ἀναστήσονται πρῶτον, ἔπειτα ἡμεῖς οἱ ζῶντες οἱ περιλειπόμενοι ἅμα σὺν αὐτοῖς ἁρπαγησόμεθα ἐν νεφέλαις (μαζί μ' αυτούς που θάχουν αναστηθεί θ' αρπαχθούμε εν νεφέλαις) εἰς ἀπάντησιν τοῦ Κυρίου εἰς ἀέρα (γιά να προϋπαντήσωμε τον Κύριον) καὶ οὕτω πάντοτε σὺν Κυρίῳ ἐσόμεθα (και έτσι θα είμεθα πάντοτε μέ τόν Κύριον)». Πολλοί Χριστιανοί σήμερα απιστούν, ω πόσοι χριστιανοί απιστούν, στην ανάσταση των νεκρών, αφού απιστούν στην ανάσταση του Χριστού. Σου λέει, Χριστός Ανέστη, έχει κόκκινα αυγά, πάει στην Ανάσταση, κρατάει λαμπάδα, απιστεί στην Ανάσταση του Χριστού. Φοβερό πράγμα. Κι όχι μόνο αυτό, τό είπα, αλλά και στις συνέπειες, τής Αναστάσεως του Χριστού. Πού είναι η ανάσταση των νεκρών. Εκείνο πού λέγει ο Απ. Παύλος «εἰ δὲ Χριστὸς οὐκ ἐγήγερται, κενὸν ἄρα τὸ κήρυγμα ἡμῶν, κενὴ δὲ καὶ ἡ πίστις ὑμῶν (εάν οι νεκροί δεν αναστήνονται τότε ούτε ο Χριστός δεν ανεστήθη. Τότε ματαία η πίστις ημών, μάταιο καί τό κήρυγμα ημών)». Α' Κορ. 15, 14 Τί κάνομε; Τί είναι ο Χριστιανισμός εάν δέν είναι η ανάστασις των νεκρών; Πολλοί λοιπόν πιστοί, ή μάλλον χριστιανοί άπιστοι, πού δέν πιστεύουν στην Ανάσταση και Ανάληψη του Χριστού και δυνάμει αυτών στην ανάσταση καί ανάληψη των νεκρών, θα έχουν μια τελευταία μαρτυρία, βλέποντας την ανάσταση των δύο προφητών. Τι θα πράξουν όμως τότε αυτοί; Ίσως πιστεύσουν. Όπως δείχνει και ο επόμενος στίχος πού θα δούμε παρακάτω. Ωστόσο μας κάνει εντύπωση η κατ' επανάληψη σημείωση της στάσεως τών εχθρών των δύο προφητών. Ποιά είναι; «καὶ ἐθεώρησαν αὐτοὺς οἱ ἐχθροὶ αὐτῶν». Καί τούς είδαν οι εχθροί των. Αυτό το "ἐθεώρησαν" "ἐθεώρουν" έβλεπαν συνεχώς. Όπως σάς εξήγησα, θα το πώ άλλη μια φορά και τελευταία, όλα αυτά βλέπονται παγκοσμίως από τήν τηλεόραση.

   «Καὶ ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ἐγένετο σεισμὸς μέγας, καὶ τὸ δέκατον τῆς πόλεως ἔπεσε, καὶ ἀπεκτάνθησαν ἐν τῷ σεισμῷ ὀνόματα ἀνθρώπων χιλιάδες ἑπτά, καὶ οἱ λοιποὶ ἔμφοβοι ἐγένοντο καὶ ἔδωκαν δόξαν τῷ Θεῷ τοῦ οὐρανοῦ.».

   Κατά τόν χρόνον τής αναστάσεως των δύο προφητών και ανερχομένων εις τόν ουρανόν, εις τήν γήν θα επισυμβαίνει μέγας σεισμός. Ο σεισμός αυτός θα είναι, φαίνεται, μόνον εις τήν πόλιν, τήν Ιερουσαλήμ. Επ' αυτού γράφει ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας: "Ίσως και αισθητώς τότε ταύτα γενήσεται." Ίσως να είναι πραγματικός σεισμός. Αληθινός σεισμός. Όχι δηλ. κατά μεταφοράν. Πάντως βλέπομε αγαπητοί μου εδώ κάτι τό καταπληκτικό. Προσέξατε και θα δήτε κατά πόσο θα μπορούμε να πέρναμε μερικά πράγματα αισθητά ή αλληγορικά. Οι δύο προφήται πέθαναν, ανεστήθησαν καί γίνεται σεισμός. Ο Χριστός όταν περάδωκε το πνεύμα, ώρα 3 το μεσημέρι, επί τού σταυρού, έγινε σεισμός μέγας. Και όταν ανεστήθη έγινε πάλι σεισμός μέγας. Μόνο που ήταν τοπικός. Ο σεισμός αυτός ήταν από την παρουσία του αγγέλου, δέν ήταν ο "εγκέλαδος." Ήταν άγγελος που κατέβηκε και πέταξε τήν πέτρα, καί έγινε σεισμός γιά νά τρομάξουν οι στρατιώται, να γίνουν κίτρινοι σάν τό φλουρί είπαμε, η επαφή μέ τήν μεταφυσική, τήν υπερφυσική πραγματικότητα. Καί νά τό βάλουν στα πόδια οι στρατιώται και να αναγγείλουν την ανάσταση του Χριστού. Σεισμός λοιπόν έγινε καί μέ τόν θάνατον καί μέ τήν ανάσταση του Χριστού. Σεισμός τώρα γίνεται μέ τήν ανάσταση των δύο προφητών. Να γιατί πιθανώς να είναι αισθητός ο σεισμός αυτός. Με την εξής όμως διαφορά. Ότι στην περίπτωση της πόλεως Ιερουσαλήμ, τότε στους δύο προφήτας, τό ένα δέκατον τής πόλεως θα πέση από τα οικήματα. Θα γκρεμισθούν. Εδώ στην εποχή του Χριστού δεν γκρεμίστηκε τίποτα. Και θα σκοτωθούν επτά χιλιάδες άνθρωποι. Τώρα τό 1/10 και το 7.000, εάν αυτά δέν είναι πραγματικοί αριθμοί, αλλά συμβολικοί, αυτό ίσως. Αλλά ταυτοχρόνως είναι δύο πράγματα ο σεισμός αυτός.

   Τό πρώτον ότι θα είναι μία επιβεβαίωση του ουρανού, ότι οι προφήται είναι από τον Θεόν. Ότι ο Αντίχριστος είναι ψεύτικος.

   Καί τό δεύτερον, μέ τόν σεισμό, η τιμωρία εκείνων πού δέν είχανε πιστέψει. Οι υπόλοιποι κάτοικοι τί θα κάνουν; θα φοβηθούν καί θά δοξάσουν τόν Θεόν. Αλλά είναι μία δοξολογία αναγκαστική. Όπως τότε ο εκατόνταρχος, στην εποχή της σταυρώσεως του Χριστού, όταν είδε τα γενόμενα επί τή σταυρώσει, εδόξασε τον Θεόν. Αλλο τώρα ότι ο εκατόνταρχος είχε στο βάθος μια αγαθήν προαίρεση καί έγινε μάρτυς. Χριστιανός καί μάρτυς ο εκατόνταρχος. Όμως αγαπητοί μου τότε θα δοξάσουν τόν Θεόν οι άνθρωποι αναγκαστικά. Όχι από μετάνοια. Σ' αυτό βλέπομε να οδηγεί ο φόβος τους ανθρώπους.

   Και συνεχίζει η παράγραφος: «Ἡ οὐαὶ ἡ δευτέρα ἀπῆλθεν· ἡ οὐαὶ ἡ τρίτη ἰδοὺ ἔρχεται ταχύ».

   Βέβαια ο χρόνος που κάνομε τήν ανάλυση είναι βραδύς. Γι' αυτό δεν θα ενθυμείσθε ίσως ότι, όταν εσάλπισε ο 5ος, 6ος και 7ος άγγελος, αυτά χαρακτηρίστηκαν, όχι μόνο απλώς σαλπίσματα πληγές αλλά καί τρείς ουαί. Στον 5ο άγγελο η μία ουαί, στον 6ο άγγελο η δευτέρα ουαί καί στόν τρίτον άγγελο η τρίτη ουαί. Η πρώτη ουαί πέρασε, κι επειδή βράδυνε πολύ η ανάλυση στην δευτέρα ουαί, επειδή ταυτοχρόνως μεσολάβησαν όχι μόνο οι ακρίδες της αβύσου, αλλά καί τά δύο διαψάλματα, τώρα αγαπητοί μου λήγει η 2α ουαί. 

   Καί μπαίνομε στην τρίτη ουαί. Στο τρίτο αλλοίμονο. Πού θα γίνη μέ τό σάλπισμα του 7ου αγγέλου. Με την διαφορά όμως ότι, εδώ βρισκόμεθα τώρα εις το 11ο Κεφ. ουσιαστικά η πληγή αρχίζει από το 15ο Κεφ. Μεσολαβούν σπουδαία θέματα, πού αποτελούν το κέντρο του βιβλίου της Αποκαλύψεως, μή λείψη κανείς. Μεσολαβούν η γυναίκα μέ τό παιδίον πού τήν κυνηγάει ο δράκων από πίσω, η πάλη του αρχαγγέλου Μιχαήλ μέ τόν δράκοντα εἰς τόν ουρανό, ο επουράνιος αντίλαλος του θριάμβου εις τον ουρανόν, η δίωξης της γυναικός υπό του δράκοντος, αφού το παιδί της ηρπάγη στον ουρανό και αυτή κατέφυγε εις τήν έρημον, και η εμφάνισις του θηρίου που έρχεται από την θάλασσα, στο 13ο Κεφ. που είναι ο Αντίχριστος. Βρισκόμεθα λοιπόν αγαπητοί όπως βλέπετε εις τόν πυρήνα. Εις τό κεντρικό μέρος πλέον του βιβλίου της Αποκαλύψεως. Αλλά, πρώτα ο Θεός θα συνεχίσωμε την ερχομένη Κυριακή.

46η ομιλία στην κατηγορία « Ἱερά Ἀποκάλυψις ».

►Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Ἱερά Ἀποκάλυψις " εδώ ⬇️

https://arnion.gr/index.php/kainh-diauhkh/iera-apokalycis
↕️
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/blog-post_80.html?m=1

🔸Λίστα ομιλιών της σειράς
«Ἱερά Ἀποκάλυψις».🔻
https://drive.google.com/file/d/1A9Q7I5lLBiBm6AUhfYsXAdHckIBgYe7j/view?usp=drivesdk

🔸📜 Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες της σειράς «Ἱερά Ἀποκάλυψις».🔻
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/search/label/%F0%9F%94%B9%CE%99%CE%B5%CF%81%CE%AC%20%CE%91%CF%80%CE%BF%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CF%85%CF%88%CE%B9%CF%82.?m=1

🔹Επιμέλεια κειμένου : "Αθανάσιος Άμβωνας".

💠Πλήρης απομαγνητοφωνημένες σειρές ομιλιών (Βιβλία).
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/search/label/%F0%9F%92%A0%CE%A0%CE%BB%CE%AE%CF%81%CE%B7%CF%82%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%BF%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CF%82%20%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AD%CF%82%20%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CF%8E%CE%BD%20%28%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%B1%29.?m=1

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

Όλες οι ομιλίες ~4.487~ του μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/4487.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=0

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Β' μέρος Β' Διαψάλματος. Οἱ δύο Προφῆται καί μάρτυρες, Ἡλίας καί Ἐνώχ.

†. Όπως ήδη αναφέραμε αγαπητοί μου, το 2ο διάψαλμα έχει δύο μέρη. Το πρώτο μέρος αναφέρεται εις τήν καταμέτρηση του ναού διά τήν οποία έγινε λόγος την περασμένη φορά, καί στο 2ο μέρος του διαψάλματος γίνεται λόγος για τους δύο μάρτυρες και προφήτες. Καί λέγει τό ιερόν κείμενον:

   «καὶ δώσω τοῖς δυσὶ μάρτυσί μου, καὶ προφητεύσουσιν ἡμέρας χιλίας διακοσίας ἑξήκοντα, περιβεβλημένοι σάκκους. οὗτοί εἰσιν αἱ δύο ἐλαῖαι καὶ αἱ δύο λυχνίαι αἱ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου τῆς γῆς ἑστῶσαι».

   Σάς τό αποδίδω: Καί θά δώσω τούς δυό μάρτυρές μου καί θά προφητεύσουν 1.260 ημέρες και θα φορούν τσουβάλια. Αυτοί είναι οι δύο ελαίες και οι δύο λυχνίες, πού είναι μπροστά στον Κύριο τής γής. 

   Εδώ βλέπομε κατά τρόπον περιληπτικότατον, αλλά και σκοτεινόν και δυσερμήνευτον. Έρχεται ο ιερός Ευαγγελιστής νά μάς περιγράψη την επικράτηση των αντιθέων δυνάμεων με επικεφαλής τον Αντίχριστον. Τίς δυνάμεις του Θεού τις αντιπροσωπεύουν οι δύο μάρτυρες και προφήται, οι οποίοι καταμαρτυρούντες τον Αντίχριστο θα φονευθούν από αυτόν. Κατόπιν όμως θα τύχουν αναστάσεως. Καί τότε οι αντίθεες δυνάμεις θα νοιώσουν φόβον και έκπληξιν από το γεγονός. Αυτά μάς λέγει το 2ο μέρος του διαψάλματος που τώρα θα δούμε τό κείμενο βήμα-βήμα. 

   «καὶ δώσω». Ποιό είναι το υποκείμενον; Ποιός δηλ. ομιλεί εδώ που λέγει ότι θα δώση; Είναι ο Χριστός! Εις τὴν ὅλην κατάστασιν πού θα έχει διαμορφωθεί από την γενικήν αποστασίαν, πού θα έχη επιφέρει ο Αντίχριστος, ο Θεός δέν παύει να δίδη καί τήν δική του μαρτυρία. Είναι χαρακτηριστικό ότι το λείμμα του Θεού, τό υπόλοιπον, ο εκλεκτός λαός του Θεού, στις πιο χειρότερες εποχές υπάρχει πάντοτε. Κι όταν καταπνίγεται η φωνή του Θεού, καί δέν ανοίγεται παρά μόνον η φωνή της κολάσεως καί τού Αδου, τότε ο Θεός δίδει οπωσδήποτε καί τήν μαρτυρία του, έστω κι αν μοιάζει ότι είναι ασθενής. Η μαρτυρία τού Θεού εν προκειμένω είναι οι δυό προφήται καί μάρτυρες, Πού θα δώσουν την μαρτυρία ότι ο αληθινός Χριστός, ο αληθινός Μεσσίας είναι ο Ιησούς και όχι ο τότε προβαλλόμενος Αντίχριστος.

   «καὶ δώσω τοῖς δυσὶ μάρτυσί μου». Και θα δώσω τους δύο μάρτυρές μου. Ποιοί είναι αυτοί οι δυό μάρτυρες του Χριστού; Είναι αξιοπαρατήρητο ότι αναφέρονται ενάρθρως. Στους δύο μάρτυρές μου. Οι δύο μάρτυρές μου. Ενάρθρως. Που σημαίνει ότι είναι γνωστοί. Τουλάχιστον εις τόν ιερόν Ευαγγελιστήν Ιωάννην. Επειδή όμως δεν αναφέρονται τα ονόματά τους, γι' αυτό σάς είπα, τουλάχιστον εις τόν ιερόν Ευαγγελιστήν, γι' αυτό υπάρχουν διάφορες ερμηνείες, ποιοί άραγε μπορεί να είναι αυτοί οι δύο μάρτυρες που θα έρθουν να μαρτυρήσουν και να υποδείξουν ότι δεν είναι ο Χριστός, ο Μεσσίας ο Αντίχριστος, αλλά είναι ο Ιησούς Χριστός. Και να ειδοποιήσουν τόν κόσμον, υποδεικνύοντας τον Αντίχριστον. Ποιοί μπορεί να είναι; Υπάρχουν διάφορες ερμηνείες. Επειδή ακριβώς δεν υπάρχουν τα ονόματα καταχωρημένα μέσα στο ιερόν κείμενον.

   Η πρώτη ερμηνεία είναι ότι πρόκειται περί δύο συγκεκριμένων προσώπων πού θα δράσουν τότε στις ημέρες του Αντιχρίστου. Συγκεκριμένα πρόσωπα.

   Η δευτέρα ερμηνεία ότι πρόκειται περί προσωποποιήσεως του πνεύματος του μέλλοντος που πρόκειται να επικρατήση εκείνες τις έσχατες ημέρες, πού πολλοί πιστοί σε διαφορετικά σημεία τής γής θα δίδουν την αληθινή μαρτυρία του Ιησού Χριστού. Αρα δέν πρόκειται περί δύο συγκεκριμένων προσώπων, αλλά απλώς όπως σας εξήγησα περί τού πνεύματος που θα επικρατεί σε πολλούς πιστούς, πού θά δίδουν τήν μαρτυρία τους διά τόν Ιησούν Χριστόν.

   Η τρίτη ερμηνεία ότι πρόκειται περί του πιστού κλήρου και του πιστού λαού, πού θα δίδουν τόσο προδρομικά όσο καί εσχατολογικά τήν μαρτυρία του Ιησού Χριστού. Αυτήν την τελευταία ερμηνεία τήν είχε υποστηρίζει ο δικός μας ο Απόστολος Μακράκης.

   Υπάρχει όμως ακόμη και μία διγνωμία εάν πρόκειται φυσικά περί δύο συγκεκριμένων προσώπων. Ποιά μπορεί να είναι τα πρόσωπα αυτά. Πολλοί παλαιοί και νεώτεροι ερμηνευτές μεταξύ των οποίων ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας, ο Αρέθας Καισαρείας, ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, ο άγιος Εφραίμ ο Σύρος, θα δήτε στα άπαντά του έχει μίαν ομιλίαν διά τόν Αντίχριστον, υποστηρίζουν ότι πρόκειται περί δύο προσώπων, συγκεκριμένων προσώπων, και ότι τα πρόσωπα αυτά είναι ο προφήτης Ηλίας και ο Ενώχ. Πρόσωπα και τα δυό της Π.Δ. Άλλοι πάλι υποστηρίζουν ότι πρόκειται περί του Ηλία και του Μωϋσέως. Όχι περί του Ενώχ. Τόσο διότι αυτά τα πρόσωπα, ο Ηλίας και ο Μωϋσής ενεφανίσθησαν εις τήν Μεταμόρφωση του Χριστού, και όταν θα δούμε λίγο το πιό κάτω, εις τόν μεθεπόμενον στίχον, στον 6ον στίχο, να αναφέρεται εις την εξουσίαν εκείνη που είχαν τότε που ζούσαν ο προφήτης Ηλίας και ο Μωϋσής, πού τούς είχε ο Θεός δώσει, την εξουσία εκείνη την οποία ήδη βλέπομε να τους επαναδίδεται κατά τους εσχάτους χρόνους εις τό βιβλίον τής Αποκοκαλύψεως. Έτσι βγάζουν τό συμπέρασμα ότι δέν είναι ο Ηλίας και ο Ενώχ, αλλά ο Ηλίας και ο Μωυσής,

   Να σας πώ το κείμενο γιά νά τό δήτε, λέγει εις τόν 6ον στίχος «οὗτοι ἔχουσιν (οι δύο προφήται) ἐξουσίαν τὸν οὐρανὸν κλεῖσαι, ἵνα μὴ ὑετὸς βρέχῃ τὰς ἡμέρας τῆς προφητείας αὐτῶν (αυτό θυμίζει λίγο προφήτην Ηλίαν) καὶ ἐξουσίαν ἔχουσιν ἐπὶ τῶν ὑδάτων στρέφειν αὐτὰ εἰς αἷμα καὶ πατάξαι τὴν γῆν ἐν πάσῃ πληγῇ, ὁσάκις ἐὰν θελήσωσι».

   Αυτό θυμίζει Μωυσή στην Αίγυπτο. Γι' αυτό σάς είπα, υπάρχουν αυτές οι γνώμες. Εμείς θ' ακολουθήσωμε αγαπητοί μου την γνώμη του αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού. Την οποίαν βεβαίως ακολουθούν και ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας και ο Αρέθας και ο άγιος Εφραίμ ο Σύρος και πολλοί νεώτεροι.

   Γράφει τα εξής ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός πολύ αξιοπρόσεκτα. Είναι στην "ΕΚΔΟΣΗ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ" στο 4ο βιβλίο του, έχει εκδοθεί το βιβλίο αυτό, υπάρχει στην σειρά των Πατερικών βιβλίων της Θεσ/νίκης, αριθ. 99 με τίτλο "Περί του Αντιχρίστου". Μάλιστα κι άλλοτε σάς είχα πή να παρεπε αυτό το βιβλίο, τήν Δογματική, θα λέγαμε, του αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού. Είναι πολύτιμή. Και δεν είναι δύσκολη. Εκτός του ότι βεβαίως από το κείμενο έχει καί τήν μετάφραση δίπλα, κι έτσι μπορείτε νά τήν κατανοήσετε πολύ καλά. Είναι πολύτιμο βιβλίο πραγματικά. Γιατί κάποτε, εδώ που τα λέμε, πρέπει να έχωμε μίαν επαφή με την Θεολογία αγαπητοί μου. Δεν είναι μόνον αποκλειστικό δικαίωμα, να μου τό συγχωρήσουν αυτό οι αγαπητοί Θεολόγοι, αλλά πιστεύω ότι αυτό θά έλεγαν και οι ίδιοι. Είναι κτήμα της Εκκλησίας. Καί ο τελευταίος άνθρωπος πρέπει να έχει επαφή μέ τήν Θεολογία. Ακριβώς αυτή η απουσία τής Θεολογίας μάς οδήγησε εκεί πού μάς οδήγησε σήμερα. Σέ μιά αλλοτρίωση της Εκκλησίας μας. Σε μιά αποξένωσή μας από αυτήν τήν πηγή της ζωής τήν Εκκλησία. Επειδή λείπει αυτή η επαφή μας μέ τήν Θεολογία. Φυσικά, όταν λέμε Θεολογία, δεν σημαίνει ότι θα πάρωμε Πανεπιστημιακά βιβλία να διαβάζωμε, αλλά σημαίνει θα πάρωμε βιβλία της Εκκλησίας μας, Πατέρες της Εκκλησίας μας, που εκεί θ' αρχίσωμε σιγά-σιγά να μελετούμε. Κάτι πού δέν καταλαβαίνουμε θα ρωτήσουμε. Πρέπει να έχωμε το πνεύμα της ταπεινώσεως γιά νά μήν φθάσουμε σε καμμιά πλάνη. Ίσως ο φόβος μιάς πλάνης μάς έφθασε νά μήν έχωμε επαφή με τα θεολογικά μας βιβλία. Γιά νά δήτε δέ πόσο υπερβολικό είναι αυτό, σάς λέγω εν παρόδω τώρα, ότι η Δύσις, η Ρωμαϊκή Εκκλησία, απηγόρευσε, –φανταστήτε το–, απηγόρευσε στους πιστούς να μελετούν την Αγία Γραφή, επειδή τότε οι Πρωτεστάνται μελετούσαν την Αγία Γραφή, καί βεβαίως την ερμήνευαν κατά το δοκούν, και απηγόρευε στους πιστους να μελετούν την Αγία Γραφή, γιά νά μήν πέσουν σε καμμιά αίρεση, σε κάποια πλάνη, εκτός εάν παρίστατο ιερεύς, τότε μόνο μπορούσαν να μελετήσουν την Αγία Γραφή. Δεν νομίζετε πώς αυτά είναι ακρότητες; Ο φόβος μήπως επιφέρουμε μίαν αλλοίωσιν πάμε στο άλλο άκρο. Καί χάνομε τα πάντα. Και έτσι ο λαός μας τελικά αποξενούται, καί ένα άλλο κακό έγινε. Επήρε διαζύγιο το εκκλησιαστικό φρόνημα από την θεολογική επιστήμη. Γίνηκαν δύο ξεχωριστά πράγματα. Αυτό είναι δυστύχημα. Η Θεολογία έχει το ταμείο της μέσα στην Εκκλησία. Δεν έχει τίς Πανεπιστημιακές έδρες. Μέσα στην Εκκλησία. Όλοι οι Πατέρες της Εκκλησίας μας πού θεολόγησαν, ήσαν Πατέρες της Εκκλησίας μας, δέν ήσαν καθηγηταί. Ήταν Πατέρες της Εκκλησίας μας. Είναι κτήμα της Εκκλησίας μας. Γι' αυτό καί τό κήρυγμα πρέπει να είναι θεολογικό. Γιατί η Θεολογία πρέπει να είναι η τροφή μας. Καί πρέπει να γυρίσωμε. Λέγει ο αείμνηστος Φλωρόφσκι: "Διδάξατε, παρακαλώ, εις τήν εποχή μας, διδάξατε τά δόγματα". Είναι τόσο ανάγκη. Σήμερα αγαπητοί μου αγνούμε τα δόγματα. Τά αγνοούμε γι' αυτό πέφτομε σε χίλιες κακοτοπιές. Πρέπει λοιπόν να ξαναγυρίσωμε. Σας τα είπα εν παρόδω αυτά, εξ αφορμής του βιβλίου, απ' όπου παίρνω αυτά που γράφει ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός. Επανέρχομαι. Γράφει λοιπόν ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός:

   "Αποσταλήσεται δέ Ενώχ και Ηλίας ο Θεσβίτης και επιστρέψουσι καρδίας πατέρων επί τέκνα, τουτέστι τήν συναγωγήν επί τόν Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν καί τό τών αποστόλων κήρυγμα, και υπ' αυτού αναιρεθήσονται".

   Δηλ. θα αποσταλούν ο Ενώχ και ο Ηλίας ο Θεσβίτης, καί θα επιστρέψουν μέ τό κήρυγμά τους καρδιές πατέρων στα παιδιά τους. Δηλ. τήν συναγωγήν τών Εβραίων επί τόν Κύριον, τόν Κύριό μας Ιησούν Χριστόν, καί τό κήρυγμα των αποστόλων, καί μετά υπό του Αντιχρίστου θα φονευθούν.

   Σαφώς σαφέστατα λοιπόν, μάς λέγει ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, ότι τα δύο αυτά πρόσωπα είναι ο Ηλίας ο Θεσβίτης και ο Ενώχ. Αλλά ας δούμε αγαπητοί μου ακριβέστερα τι μαρτυρίες έχομε γιά τόν καθέναν από την Αγία Γραφή για τα πρόσωπα αυτά. Γιατί προσέξτε, προσέξτε, μή βρεθούμε, ω, αλλοίμονό μας, μή βρεθούμε σε κείνους που θα ανταλλάξουν δώρα επί τη αναιρέσει των δύο αυτών προσώπων. Γιατί κάποιος μπορεί νά πή, καί τί θά μ' ενδιέφερε εμένα αν ήταν ο Ηλίας ή όχι; Μας ενδιαφέρει τα μέγιστα. Διότι αγαπητοί μου θα χαρούν τα Έθνη και οι λαοί επί τη αναιρέσει των. Γιά τό σκότωμά τους, τον φόνο τους. Νά μήν είμαστε κι εμείς μέσα σε κείνους που θα χαρούμε όταν τούς φονεύση ο Αντίχριστος. Αλλά να έχωμε αναγνωρίσει πραγματικά ότι είναι οι άνθρωποι του Θεού, οι απεσταλμένοι, ο Ηλίας και ο Ενώχ.

   Γράφει λοιπόν γιά τόν προφήτην Ηλίαν ο τελευταίος τῶν προφητών ο Μαλαχίας τα εξής. Είναι στο 3ο και 4ο κεφ. Παίρνω από το 3ο Κεφ, ένα στίχο και από το 4ο Κεφ.παίρνω δύο στιχ. Διότι έχει πολλή σημασία. Αυτό θα μας χρειαστή τώρα στην Κ.Δ. και θά τό δήτε. «Ἰδοὺ ἐγὼ ἐξαποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου, καὶ ἐπιβλέψεται ὁδὸν πρὸ προσώπου μου. καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστελῶ ὑμῖν Ἠλίαν τὸν Θεσβίτην, πρὶν ἢ ἐλθεῖν τὴν ἡμέραν Κυρίου τὴν μεγάλην καὶ ἐπιφανῆ, ὃς ἀποκαταστήσει καρδίαν πατρὸς πρὸς υἱὸν καὶ καρδίαν ἀνθρώπου πρὸς τὸν πλησίον αὐτοῦ, μὴ ἐλθὼν πατάξω τὴν γῆν ἄρδην».

   Θά σάς το αποδώσω με δυό λόγια. Γιατί πρέπει τώρα να τ' αποδίδωμε όλα, καί τό πιό ελάχιστο και το πιό εύκολο κείμενο, αφού πιά αρχίζομε να αλλοτριούμεθα κι από την γλώσσα μας. Ω, αυτό το έγκλημα Το θεωρώ έγκλημα. Αγαπητοί μου στ' Αρχαία δεν ήμουνα καλός, καί τρόμαζα να πάρω ένα ενδεκαράκι και ένα δωδεκαράκι. Τρόμαζα. Αλλά η αλήθεια είναι αλήθεια. Έχομε αλλοτριωθεί. Έχομε αλλοτριωθεί από την γλώσσα μας. Καί φθάνομε νά μήν καταλαβαίνομε. Λέγει λοιπόν: "Να εγώ εξαποστέλλω τὸν ἀγγελό μου, τόν αγγελιοφόρο μου, καί θά επιβλέψη, θα προσέξη, θα φροντίση γιά τήν οδό μου, πρό του προσώπου μου, μπροστά μου, καί νά εγώ θα αποστείλω τόν Ελίαν τόν Θεσβίτην, πού είναι από την θέσβην, πριν έλθη η ημέρα εκείνη η μεγάλη του Κυρίου και επιφανής, ο οποίος Ηλίας θα αποκαταστήση την καρδιά του πατρός πρός τόν υιόν καί τήν καρδιάν του ενός ανθρώπου πρός τόν ἄλλον άνθρωπον πριν έλθω να χτυπήσω άρδην την γήν." Αυτά λέγει ο Θεός διά τοῦ προφήτου Μαλαχίου.

   Ας προσέξουμε αγαπητοί μου αυτήν τήν προφητείαν η οποία είναι καταπληκτική αλλά καί σαφεστάτη. Ο πρώτος άγγελος ποίος είναι; Εδώ ο πρώτος άγγελος είναι εκείνος ο οποίος αφορά εις μίαν πρώτην αποστολήν. Καί είναι ο πρώτος πρόδρομος της πρώτης παρουσίας του Χριστού ο Ιωάννης. Απόδειξις ότι η Κ.Δ. έτσι ερμηνεύει το θέμα. Ο Ευαγγελιστής Μάρκος παίρνει την προφητεία του Μαλαχίου αυτή, σε συνδιασμό με την προφητεία του Ησαίου και λέγει ότι: «Ἰδοὺ ἐγὼ ἐξαποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου», μόνο που εκεί αντί να βάλη «καὶ ἐπιβλέψεται ὁδὸν πρὸ προσώπου μου» βάζει το "προ προσώπου σου." «ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου» Μάρκ. 1, 2 Κι αυτό έχει τεραστία σημασία. Από ερμηνευτικής πλευράς. Διότι δείχνει ότι εκείνος πού ενηνθρώπισε είναι ο Γιαχβέ! Είναι ο Κύριος. Ότι ο Ιησούς Χριστός είναι ο Κύριος. Καί δέν είναι κτίσμα. Ισχυρότατον χωρίον εναντίον των ανοήτων και φοβερών Χιλιαστών, που υποστηρίζουν ότι ο Ιησούς Χριστός είναι κτίσμα. Ωστε ο Ευαγγελιστής Μάρκος χρησιμοποιεί αυτήν την προφητεία του Μαλαχίου από το 3ο Κεφ. γιά νά δείξη ότι αυτός ο άγγελος, ο αγγελιοφόρος είναι ο άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής. Σαφώς σαφέστατα. Συνεπώς είναι ο πρόδρομος της πρώτης παρουσίας του Χριστού. Μένει όμως ο αντιδιαστελλόμενος Ηλίας, εις τόν προφήτην Μαλαχίαν. Επειδή ήτο διάχυτος η προφητεία περί τής παρουσίας του Ηλία πρό τής εμφανίσεως του Μεσσίου καί τούτο, ήτο διάχυτο από τον προφήτην Μαλαχίαν, και επειδή οι μαθηταί του Χριστού ήσαν πεπεισμένοι ότι ο Ιησούς είναι ο Μεσσίας, έχουν τώρα την απορία, πώς ο Ηλίας δέν εναφανίσθη πρό τού Ιησού; Αυτή η απορία τους επιτείνεται όταν εις το Θαβώρ οι τρείς μαθηταί Πέτρος, Ιάκωβος και Ιωάννης είδαν τον Ηλία να κατέρχεται, να παρευρίσκεται μέ τόν Μωυσή καί νά συζητεί μέ τόν Κύριον. Γι' αυτό τώρα οι τρείς αυτοί μαθηταί, που επεκτάθη η απορία τους, όταν κατέρχονται από το θαβώρ ερωτούν τόν Κύριον καί του λέγουν: «τί οὖν οἱ γραμματεῖς λέγουσιν ὅτι Ἠλίαν δεῖ ἐλθεῖν πρῶτον;». Ματθ. 17, 10 Τι λένε οι Γραμματείς ότι πρέπει πρώτα να έλθη ο Ηλίας; Διότι εσύ είσαι ο Μεσσίας. Αλλά ο Ηλίας δεν ήλθε. Πώς λοιπόν λέγουν ότι πρέπει να έλθη πρώτα ο Ηλίας; Αφού εσύ είσαι ο Μεσσίας; Ή θα πρέπει να μην είσαι εσύ ο Μεσσίας για να περιμένωμεν τόν Ηλίαν ή θα πρέπει να είσαι εσύ ο Μεσσίας αλλά ο Ηλίας δεν ήλθε. Λύσε μας λοιπόν τήν απορία. Κι ο Κύριος απήντησε ως εξής: Προσέξτε, «Ἠλίας μὲν ἔρχεται πρῶτον καὶ ἀποκαταστήσει πάντα· λέγω δὲ ὑμῖν ὅτι Ἠλίας ἤδη ἦλθε, καὶ οὐκ ἐπέγνωσαν αὐτόν, ἀλλ᾿ ἐποίησαν ἐν αὐτῷ ὅσα ἠθέλησαν· οὕτω καὶ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου μέλλει πάσχειν ὑπ᾿ αὐτῶν. τότε συνῆκαν οἱ μαθηταὶ ὅτι περὶ Ἰωάννου τοῦ βαπτιστοῦ εἶπεν αὐτοῖς.».

   Σάς το αποδίδω. Και ο Ηλίας μέν πράγματι έρχεται πρώτα, και θα αποκαταστήση όλα. Εννοείται όλα θα αποκαταστήση, εννοεί τις σχέσεις. Ότι λέει και ο προφήτης Μαλαχίας. Πράγματι λοιπόν έρχεται πρώτα ο Ηλίας. Δεν το αναιρεί ο Κύριος. Αλλά σάς λέγω τούτο: ο Ηλίας ήδη ήλθε. Προσέξτε μην μπερδευτήτε. Προσέξτε ο Ηλίας ήδη ήλθε. Καί δέν τόν ανεγνώρισαν. Αλλά έκαναν σ' αυτόν όσα θέλησαν οι άνθρωποι. Έτσι κι ο Υιός του Ανθρώπου. Δηλ. εγώ ο Ιησούς Χριστός. Πρόκειται να πάθω από αυτούς τους ίδιους.

   Τότε κατενόησαν οι μαθηταί ότι τούς μιλούσε γιά τόν Ιωάννη τόν Βαπτιστή. Προσέξτε παρακαλώ. Εις τόν Μαλαχία γίνεται λόγος καί περί των δύο παρουσιών του Χριστού. Συνεπώς καί περί δύο προδρόμων. Δύο παρουσίες, δύο πρόδρομοι. Δύο έσχατα. Ενθυμείσθε κάποτε σάς τό ἔλεγα, ότι στην Αγία Γραφή έχομε δύο έσχατα. Όταν λέγει ο Απ. Πέτρος εις τα πλήθη την ημέρα της Πεντηκοστής «ἀλλὰ τοῦτό ἐστι τὸ εἰρημένον διὰ τοῦ προφήτου Ἰωήλ· ἐν ταῖς ἐσχάταις ἡμέραις, λέγει ὁ Θεός, ἐκχεῶ ἀπὸ τοῦ πνεύματός (είναι γραμμένο στον προφήτη Ιωήλ ότι εν εσχάταις ημέραις εκχεώ από του Πνεύματός μου)». Ποιές είναι αυτές οι έσχατες ημέρες; Οι έσχατες ημέρες δεν είναι αυτές της δευτέρας παρουσίας του Χριστού. Όπως ανοήτως και επικινδύνως λέγουν οι Πεντηκοστιανοί. Αλλά είναι οι έσχατες ημέρες ως πρός τήν πρώτην παρουσία του Χριστού.

  Έτσι έχομε δύο έσχατα στην Αγία Γραφή. Τα πρώτα έσχατα αναφέρονται εις τήν πρώτην παρουσία καί τά δεύτερα έσχατα εἰς τήν δευτέραν παρουσία του Χριστού. Έτσι λοιπόν έχομε δύο παρουσίες δύο έσχατα. Ερμηνεύοντας τώρα ο Κύριος αυτήν την προφητεία του Μαλαχίου λέγει: «Ἠλίας μὲν ἔρχεται πρῶτον καὶ ἀποκαταστήσει πάντα». Αυτό το "Ἠλίας μὲν ἔρχεται πρῶτον" αυτή η φράση του Κυρίου, αναφέρεται εις τήν δευτέραν παρουσίαν. Επειδή δέ μπερδεύτηκαν οι μαθηταί, ο Κύριος ερμηνεύει πιάνοντας από τήν δευτέρα του παρουσία. Γιατί σαφώς λέγει: "Έρχεται", δέν είπε "ήλθε." Ακόμα είπε "Ηλίας" δέν είπε "Ιωάννης." Και εκείνο το "πρῶτον" θα πή πρώτα θάρθη. Μά δεν ήρθε. Εγώ ήλθα πιο μπροστά. Σε σχέση μέ εκείνα τα οποία λέγουν οι Γραμματείς, καί είσαστε κι εσείς μπερδεμένοι. Ότι δηλ. πρώτα θα ρθή ο Μεσσίας και μετά θα ρθή ο Ηλίας. Αλλά όταν ο Κύριος ήλθε, ο Ηλίας δεν έχει έλθει. Καί πράγματι δέν ήλθε. Συνεπώς σαφώς σαφέστατα πρόκειται περί τής δευτέρας παρουσίας του Χριστού. Μετά λέγει: «Ἠλίας ἤδη ἦλθε». Ακούστε τώρα την φράση του Κυρίου: Ο Ηλίας ήδη ήλθε. Δηλ. έχει πιά έλθει. «καὶ οὐκ ἐπέγνωσαν αὐτόν». Καί δέν τόν αναγνώρισαν. Εδώ τί εννοεί; Εννοεί την πρώτη παρουσία του. Αλλά προσέξτε. Έδώ τώρα, μπερδευτήκαμε περισσότερο, θα μού πήτε. Πρώτα λέγει ο Κύριος «ἔρχεται πρῶτον» και ευθύς λέγει «ἤδη ἦλθε» μά, έρχεται; Μά έαν έρχεται δεν ήλθε. καί μετά μάς λέγει «ἦλθε». Τώρα τί από τα δύο είναι, έρχεται ή ήλθε; Τί δηλ. από τα δύο; Η φράσις αυτή, η διατύπωσις αυτή αγαπητοί μου είναι αντίστοιχη μ' εκείνη την οποία αναφέρει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης εις τήν Α' επιστολή 4, 3 καί λέγει: «καὶ τοῦτό ἐστι τὸ τοῦ ἀντιχρίστου ὃ ἀκηκόατε ὅτι ἔρχεται, καὶ νῦν ἐν τῷ κόσμῳ ἐστὶν ἤδη». Τούτο λέγει είναι το του Αντιχρίστου πού ακούσατε ότι έρχεται, ότι θα έλθη καί ήδη στον κόσμο υπάρχει. Μά αφού υπάρχει στον κόσμο πώς έρχεται; Άρα λοιπόν σημαίνει ότι πρόκειται περί δύο προσώπων. Και πράγματι. Ακούστε πώς το λέγει ο Ευαγγελιστής Λουκάς 1, 17 για την πρώτη παρουσία γιά τόν πρώτο πρόδρομο της παρουσίας του χριστού της πρώτης, «ἐν πνεύματι καὶ δυνάμει Ἠλιού» Ότι ο Ιωάννης ήλθε εν πνεύματι καί δυνάμει Ηλιού. Με την ενέργεια καί τόν τρόπο που είχε έλθει ο Ηλίας παλιά. Γι' αυτό ο Κύριος είπε ήδη ήλθε. Και όταν λέγει "έρχεται ο Ηλίας", σημαίνει ότι ο Ηλίας θα έλθη στην δευτέρα του παρουσία.

   Ωστε βλέπουμε πολύ σαφώς αγαπητοί μου ότι ο Κύριος ο ίδιος μαρτυρεί μόνο που θέλει μια προσεκτική μελέτη, γιατί αν το δούμε λίγο γρήγορα, θα έχωμε την εντύπωση ότι ο Κύριος ομιλεί διά τόν Ιωάννη, πού τόν παρομοιάζει με τον Ηλία. Δεν είναι αυτό. Δεν είναι αυτό. Αλλά κι ακόμα άν θέλετε, κάτι πού τό χρησιμοποίησαν στην εποχή εκείνη, –σάς τό λέγω εν παρόδω αυτό, καί είναι χρήσιμο να το ξέρουμε–, μερικοί υποστηρικταί της μετεμψυχώσεως, καί δυστυχώς στην εποχή μας έχομε πολλές τέτοιες καταστάσεις, είπαν ότι η ψυχή του Ηλία εισήλθε εις τον Ιωάννη και εμφανίζεται ως Ιωάννης. Διαβάζομε στις εφημερίδες, διαβάζετε εσείς, εσείς μου τα λέτε. Ότι είχα, λέει, ανάμνηση, λέει κάποιος, κάποιοι, είχα ανάμνηση από μια πρωτέρα μου ζωή. Ωραιότατα και ευστοχώτατα ο Ωριγένης πάνω σ' αυτό απαντά. Εάν ο Ηλίας είχε πεθάνει, τότε θα μπορούσε να υποστηριχθεί από τον λόγον αυτόν του Κυρίου, ότι ήδη ήλθε ο Ηλίας στο πρόσωπο του Ιωάννου μέ τήν έννοια ότι η ψυχή μπήκε σ' έναν καινούριο άνθρωπο, καί είναι τώρα ο Ηλίας μ' ένα καινούριο όνομα. Αλλά μέ τήν ίδια συνείδηση. Ότι είναι ο Ιωάννης. Αλλά ο Ηλίας δεν πέθανε. Και όπως ξέρομε κατά την μετεμψύχωση δεν έχομε μία ψυχή σε δύο σώματα. Ευστοχώτατα το παρατηρεί αυτό ο Ωριγένης και απορρίπτει αυτήν την αντίληψη που έχουν οι υποστηρικταί τής μετεμψυχώσεως.

   Αλλά και η Σοφία Σειράχ γράφει τά ανάλογα.  «Και ανέστη Ηλίας προφήτης  ὁ καταγραφεὶς ἐν ἐλεγμοῖς εἰς καιροὺς κοπάσαι ὀργὴν πρὸ θυμοῦ, ἐπιστρέψαι καρδίαν πατρὸς πρὸς υἱὸν καὶ καταστῆσαι φυλὰς Ἰακώβ.

μακάριοι οἱ ἰδόντες σε καὶ οἱ ἐν ἀγαπήσει κεκοσμημένοι, καὶ γὰρ ἡμεῖς ζωῇ ζησόμεθα». Σοφ. Σειρ. 48, 10-11 Είναι πολύ ωραίο αυτό. Πού βλέπομε αδώ τον σοφό Σειράχ να ερμηνεύει ορθώς τόν Μαλαχία και νά λέγει ότι είναι ο καταγραφείς, εκείνος που κατεγράφη να έλθη εν ελεγμοίς, για να ελέγξη τόν κόσμον εις καίρόν. Κάποια εποχή. Ποιά; θα είναι τα έσχατα της 2ας του Χριστού παρουσίας. Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι οι οποίοι θα τον δούν καί θά είναι στολισμένοι με αρετές και εμείς θα έχωμε τήν ζωήν, πραγματικά, διότι ο Ηλίας θα έλθη να μας δώση την σωστή ερμηνεία, θά μάς δώση το μέτρο, ποιός είναι ο Μεσσίας. Ότι δεν είναι ο Αντίχριστος ο Μεσσίας, αλλά είναι ο Ιησούς.

   Αλλά και το απολυτίκιον αγαπητοί μου του προφήτη Ηλία, πού είναι η αποδοχή της Εκκλησίας, μην το ξεχνούμε, ξέρετε ότι η υμνογραφία μας μέχρι πρότινος εθεωρείτο όχι αξιόλογη πηγή θα λέγαμε δογματικών αληθειών. Κι όμως είναι αξιολογωτάτη. Έτσι το απολυτίκιο του προφήτου Ηλιού πού είναι η αποδοχή της Εκκλησίας μάς λέγει τα εξής: "Ὁ ἔνσαρκος Ἄγγελος, τῶν Προφητῶν ἡ κρηπίς (είναι η κρηπίδα όλων των προφητών, πάνω απ' όλους τους προφήτας), ὁ δεύτερος Πρόδρομος, τῆς παρουσίας Χριστοῦ, Ἠλίας ὁ ἔνδοξος". Σαφέστατα. Ο δεύτερος πρόδρομος της παρουσίας Χριστού. Καί γιά νά μήν νομισθή ότι πρόκειται περί άλλου συνωνύμου Ηλία, η Αγία Γραφή τονίζει: Ιδίως ο Μαλαχίας, "Ηλίαν τόν Θεσβίτην". Αναφέρεται και η πατρίδα του προφήτου για να τονισθή η ταυτότητα του Ηλίου. Οτι δεν πρόκειται περί κάποιου ομονόμου, αλλά πρόκειται περί του συγκεκριμένου Ηλία του Θεσβίτου, πού είχε έλθει τότε τόν 8ον, 9ον αιώνα π.Χ. αυτός ο ίδιος θα έλθη στα έσχατα, λίγο πρίν από την παρουσία του Χριστού.

   Αλλά διά τόν Ενώχ έχομε μόνο την μαρτυρία ότι ευηρέστησε εις τόν Θεόν, και ο Θεός τόν "μετέθεσε" καί θάνατον δέν εγνώρισε. Λέγει λοιπόν τό βιβλίο της Γενέσεως 5, 21-24 τα εξής: «εὐηρέστησε δὲ Ἐνὼχ τῷ Θεῷ μετὰ τὸ γεννῆσαι αὐτὸν τὸν Μαθουσάλα διακόσια ἔτη καὶ ἐγέννησεν υἱοὺς καὶ θυγατέρας. καὶ ἐγένοντο πᾶσαι αἱ ἡμέραι Ἐνὼχ πέντε καὶ ἑξήκοντα καὶ τριακόσια ἔτη. (365 ετών). καὶ εὐηρέστησεν Ἐνὼχ τῷ Θεῷ καὶ οὐχ εὑρίσκετο, ὅτι μετέθηκεν αὐτὸν ὁ Θεός». Σε κάποια στιγμή της ζωής του, ενώ ζούσε ο Ενώχ, προσέξτε αυτό το σημείο είναι πολύ αξιόλογο, ζούσε όπως οι άνθρωποι της εποχής του, καί οι άνθρωποι της εποχής του έφθασαν στον κατακλυσμόν. Έφθασαν εκεί διότι υπήρχε πολύ αμαρτία. «οὐ μὴ καταμείνῃ τὸ πνεῦμά μου ἐν τοῖς ἀνθρώποις τούτοις εἰς τὸν αἰῶνα διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺς σάρκας». Γεν. 6, 3 Είναι σαρκικοί πλέον άνθρωποι. Δεν μπορεί να επαναπαυθή εις αυτούς το Πνεύμα μου το Αγιον. Σ' αυτήν την φοβερή εποχή που σας είπα έφερε τον κατακλυσμό, σε κάποια στιγμή της ζωής του, μετά την γέννηση του Μαθουσάλα ο Ενώχ μετενόησε, προσέξτε αυτό, λέγει ότι «εὐηρέστησεν». Προσέξτε το όνομα "Μαθουσάλας", πολλές φορές συναντάται δεν πρόκειται περί τού γνωστού μας Μαθουσάλα που έζησε 969 χρόνια. Έτσι όταν λέγει ότι ευηρέστησε μετά την γέννηση του Μαθουσάλα, σημαίνει ότι τότε κάτι έγινε, μέσα στην καρδιά του. Δηλ. μετενόησε. Καί τώρα ευαρεστεί εις τόν Θεόν μέ τήν μετάνοιά του. Τί είναι εκείνο που τον έκανε να ευαρεστήση εις τόν Θεόν; Η μετάνοιά του. Αυτό είναι πολύ σημαντικό διότι αυτός θα είναι ο κήρυκας της μετανοίας, όταν θα έλθη μέ τόν Ηλία, θα πή ίσως ότι, εγώ έζησα πρό τού κατακλυσμού, και ο Θεός επέφερε τον κατακλυσμόν και εγώ ήμουν τό ίδιο αμαρτωλός. Αλλά μετανόησα. Και γλύτωσα. Με πήρε από την γενεά μου ο Θεός, τόν μέν Νώς τον έβαλε εις τήν κιβωτόν για να διαιωνισθή τό ανθρώπινο γένος, εμένα δέ μέ ήρπασε και με οδήγησε εις τόν ουρανόν. Καί δέν δοκίμασα θάνατον. Βλέπετε τί είναι η μετάνοια; Θά πή τότε ο Ενώχ. Μεγάλης δυνάμεως η μετάνοια. Γι' αυτό τον λόγο άνθρωποί μου, αδελφοί μου, θα λέγει στο κήρυγμά του ο Ενώχ, μετανοήσατε. Πριν έλθη ο Θεός άρδην να πατάξη τήν γήν.

   Ωστε δεν μένει παρά μόνο ένα σημείο εις τόν Ενώχ. Ότι μετενόησε, ηρπάγη στον ουρανό. Ότι μετέθηκε αυτόν ο Θεός και ουχ ευρίσκετο. Πουθενα δεν βρέθηκε. Τον πήρε ο Θεός. Όπως και ο προφήτης Ηλίας μετατέθηκεν εις τόν ουρανόν χωρίς να δοκιμάση θάνατον. Καί μάλιστα την ανάληψιν τού προφήτου Ηλία, αγαπητοί μου, τήν είδαν πολλοί άνθρωποι. Εκτός από τον Ελισσαίο, τήν είδαν κανά δυό εκατοντάδες άνθρωποι. Οι λεγόμενοι "υιοί των προφητών". Οι οποίοι είχαν πληροφορηθεί από το Πνεύμα το Αγιον ότι ο Ηλίας θα αναλαμβάνετο εις τόν ουρανόν. Έτσι βλέπομε ότι έχομε και μάρτυρες της αναλήψεως του Ηλία. Κοινό λοιπόν σημείο είναι ότι ότι και ο Ενώχ και ο Ηλίας θάνατον δέν δοκίμασαν. Αλλά ανελήφθησαν –προσέξτε τώρα εδώ μία λεπτομέρεια– "ὡς εἰς τὸν οὐρανόν". Δ Βασ. 2, 11 Ο Ηλίας και ο Ενώχ δέν εἶναι εἰς τόν παράδεισον. Πολύ δέ παραπάνω δέν είναι στην Βασιλεία των ουρανών, στην Βασιλεία του Θεού. Σαφέστατα λέγει ο άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, εκεί στις ομιλίες του στην Θεοτόκον, ότι μόνον η Θεοτόκος είναι εις τήν Βασιλεία του Θεού. Διότι η Θεοτόκος ανέστη και πήρε το σώμα της το καινούριο. Ο Ηλίας και ο Ενώχ μένουν εν ζωή, αλλά δεν πήραν καινούριο σώμα. Έτσι ο ληστής είναι εις τόν παράδεισον. Όχι στην Βασιλεία του Θεού. Ως ψυχή. Ενώ οι δυο αυτοί "ὡς εἰς τὸν οὐρανόν". Κάπου στον ουρανό. Ο Θεός γνωρίζει. Δεν μπορούμε να πολυπραγμονήσουμε περισσότερο, δέν μάς επιτρέπεται, δέν γνωρίζουμε. Και επειδή λέγει η Γραφή ότι «ἀπόκειται τοῖς ἀνθρώποις ἅπαξ ἀποθανεῖν» Εβρ  9, 27 απόκειται στους ανθρώπους να πεθάνουν μιά φορά, όλοι, γι' αυτό θα επανέλθουν εις τήν γήν τά δυό αυτά πρόσωπα, ως πρόδρομοι του Κυρίου, θα ελέγξουν τον Αντίχριστο και κατόπιν από τον Αντίχριστο θα θανατωθούν. Αγαπητοί μου αυτοί οι δυό είναι οι μάρτυρες πού μάς αναφέρει το βιβλίο της Αποκαλύψεως. Ο Ηλίας και ο Ενώχ.

   Είναι χαρακτηριστικό ότι την προφητεία των δύο μαρτύρων, ο ιερός Ευαγγελιστής τήν θεμελιώνει επί μιάς άλλης προφητείας του προφήτου Ζαχαρίου. Του υποδεικνύει ο Χριστός στο όραμά του ότι "οὗτοί εἰσιν". Ποιοί ούτοι; Οι δύο προφήται, οι δύο μάρτυρες Ηλίας και Ενώχ, «οὗτοί εἰσιν αἱ δύο ἐλαῖαι καὶ αἱ δύο λυχνίαι αἱ ἐνώπιον τοῦ Κυρίου τῆς γῆς ἑστῶσαι» Είναι αι δύο κλάδοι ελιάς, οι δυό λυχνίες που στέκονται ενώπιον του Κυρίου. Πράγματι ο προφήτης Ζαχαρίας είδε σε όραμα τήν επτάφωτον λυχνίαν καί δύο κλάδοι ελιάς επάνω σ' αυτήν τήν επτάφωτον λυχνίαν. Καί εκεί του εξηγεί ο οδηγός άγγελος εἰς τὸν Ζαχαρίαν πάντοτε ότι πρόκειται περί του Ζωροβάβελ. Εκείνος δηλ. που επρόκειτο να οικοδομήση τόν λαόν μετά από τη Βαβυλωνιακή αιχμαλωσία καί τόν Ιησούν τον αρχιερέα τον ευσεβήν. Εκείνοι οι δυό άνδρες, ο Ιησούς ο αρχιερεύς και ο Ζωροβάβελ, όταν γύρισαν από την Βαβυλωνιακήν αιχμαλωσίαν, αυτοί οι δυο άνδρες της Π.Δ. στέκονται τύποι των δύο εσχατολογικών μαρτύρων. Τύποι Ηλία και Ενώχ. Καί η μαρτυρία και η ερμηνεία είναι από την ίδια την Αγία Γραφή, διότι χρησιμοποιείται προφητεία για μια προφητεία. Γίνεται ανάλυση μιάς προφητείας του Ζαχαρίου, από μία προφητεία της Κ.Δ. καί δίδεται τό μέτρον· οπότε έτσι ο Ζωροβάβελ και ο Ιησούς ο αρχιερεύς, όπως σας είπα, είναι τύποι των δύο εσχατολογικών μαρτύρων του Ηλία και του Ενώχ. Αυτή η διπλή εικόνα της ελαίας καί τής λυχνίας θέλει να δώση, να δηλώση, ότι ακριβώς δηλώνει εις τά δύο πρόσωπα Ζωροβάβελ και Ιησού. Καί δέν είναι τί άλλο παρά η Χάρις του Θεού, διότι ο Ζωροβάβελ πήρε χάρη από τον Θεό, διά να επανοικοδομηθή ο ναός, ο οποίος είχε ερημωθεί. Καί μέσα σε μύριες δυσκολίες πάρα πολύ γρήγορα ανοικοδόμησαν τον ναόν. Έτσι λοιπόν αυτή η διπλή εικόνα της ελαίας και της λυχνίας θέλει να δείξη τήν χάρη του Θεού στους δυό αυτούς προφήτας Ηλία και Ενώχ, τήν αρετή τους, τήν σοφία τους, τήν αγιότητά τους καί τήν καθαρότητά τους. Χωρίς να μείνω πιο πολύ στην ερμηνεία για να μήν αργήσουμε.

   Οι μάρτυρες ακόμη βλέπομε ότι είναι δύο. Δεν είναι ένας ούτε είναι τρείς. Γιατί; Διότι η ιδία η Αγία Γραφή παραγγέλει: «ἐπὶ στόματος δύο μαρτύρων καὶ ἐπὶ στόματος τριῶν μαρτύρων στήσεται πᾶν ῥῆμα». Δευτερ. 19, 15. Δηλ. η μαρτυρία γίνεται από δύο κυρίως το ελάχιστον πρόσωπα. Καί επειδή τό αντικείμενο της μαρτυρίας ήτο τεραστίας σημασίας, διότι έρχονται να δείξουν ποιός είναι ο Αντίχριστος και να μαρτυρήσουν περί του Ιησού Χριστού, ήτο ανάγκη να υπάρχουν δύο μάρτυρες. Είναι σπουδαίο αυτό. Αλλά ακόμη και η παρουσία δύο προσώπων έχει σχέση μ' εκείνη την ενέργεια του Χριστού, πού έστειλε, όπως θα ενθυμείσθε από το Ευαγγέλιον τους μαθητάς του, ανά δύο προ προσώπου του. Έστειλε, λέει καί τούς εβδομήκοντα και τους δώδεκα, ανά δύο εις τρόπον ώστε όταν σφάλλει ο ένας να διορθώνει ο άλλος. Όταν πέφτει ο ένας νά τόν σηκώνη ο άλλος. Διότι η παρουσία των δύο προσώπων πάντοτε σ' ένα έργον είναι μεγάλο κεφάλαιον. Είναι μία αλληλοενίσχυσις κατά τό «οὐαὶ αὐτῷ τῷ ἑνί, ὅταν πέσῃ καὶ μὴ ᾖ δεύτερος ἐγεῖραι αὐτόν». Εκκλ. 4, 10  Έτσι λοιπόν η παρουσία των δύο μαρτύρων έχει αυτούς τούς δυό λόγους.

   Αλλά γιατί ονομάζονται μάρτυρες; Διότι θα μαρτυρήσουν περί της αληθείας. Του ποιός είναι ο γνήσιος Χριστός και ποιός είναι ο ψευδής Χριστός. Σημειώσατε όμως κάτι πού είναι πολύ σημαντικό. Ότι αυτοί δεν θα είναι μια μοναδική μαρτυρία. Οι πιστοί δεν θα μένουν άμοιροι μιάς πληροφορίας και μιας γνώσεως. Αν ήταν έτσι αγαπητοί μου, τότε θα ήταν περιττόν νά δώση ο Κύριος τά σημάδια της δευτέρας του παρουσίας καί τά σημάδια του Αντιχρίστου. Εδώ βλέπομε σαφώς ότι οι πιστοί θα έχουν γνώση. Τότε θα πήτε, σε τι θα χρειάζονται οι δυό προφήται; Οι δύο μάρτυρες; Οι δύο μάρτυρες χρειάζονται πρώτον, να στηρίξουν στην ίδια αντίληψη που υπάρχει στους πιστούς ότι ο Ιησούς είναι ο γνήσιος Μεσσίας και ο Αντίχριστος είναι ο άλλος, ο ψεύτικος. Δηλ. νά τούς πούν, "σωστά το κρίνετε". Ο Χριστός δέν μάς είπε, άμα δήτε, λέγει, τήν συκιά νά βγάζη φυλλαράκια τότε το θέρος είναι κοντά, έτσι κι όταν αυτά τα πράγματα βλέπετε να γίνωνται τότε θα πήτε, το τέλος εγγύς. Το τέλος κοντά. Μάς έδωσε τόσες μαρτυρίες. Η Αγία γραφή μάς έχει πολλές και ο Απ. Παύλος μάς δίδει και ο Κύριος δίδει. Αυτό ως πρός τί; Οι πιστοί πρέπει νά τά ξέρουν τα σημάδια αυτά. Λέγει ο άγιος Ιγνάτιος Αντιοχείας στον άγιον Πολύκαρπον: "τους καιρούς καταμάνθανε" είπε στην επιστολήν του "Πρός άγιον Πολύκαρπον", "τούς καιρούς καταμάνθανε,τόν αναμενόμενον προσδόκα." Τί θά πή καταμάνθανε τους καιρούς; Μελέτα, βλέπε τά γεγονότα. Να μελετάς. Ο ίδιος ο Κύριος δέν μάς είπε, ότι «τὸ μὲν πρόσωπον τοῦ οὐρανοῦ γινώσκετε διακρίνειν, τὰ δὲ σημεῖα τῶν καιρῶν οὐ δύνασθε γνῶναι;» Μάτθ. 16, 3 το πρόσωπον τού ουρανού,τό μετερολογικόν πρόσωπον μπορούμε να το κρίνουμε, ενώ το πρόσωπο των καιρών δεν μπορούμε; Καί απεκάλεσε τους τότε συγχρόνους του ο Κύριος «ὑποκριταί» «ὀψίας γενομένης λέγετε· εὐδία· πυῤῥάζει γὰρ ὁ οὐρανός· καὶ πρωΐ· σήμερον χειμών· πυῤῥάζει γὰρ στυγνάζων ὁ οὐρανός.» λέτε: θά βρέξη ή θάχουμε καλόν καιρόν, από τα προγνωστικά του καιρού. Τους καιρούς τούς ιστορικούς, τούς πνευματικούς καιρούς γιατί δεν τους αναλύετε καί δέν τούς ερευνάτε; Οι πιστοί λοιπόν αγαπητοί μου θα γνωρίζουν πολλά. ᾿Αν το θέλετε, αυτός είναι και ο σκοπός που αναλύομε αυτά τα θέματα εδώ. Δεν λέγει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στό 1 Κεφ. στην Αποκαλύψεως στχ 3 «μακάριος ὁ ἀναγινώσκων καὶ οἱ ἀκούοντες». Και εγώ είμαι μακάριος που σας τα λέγω και εσείς είστε μακάριοι πού τά ακούτε. Αλλά, γιατί μακάριοι; Γιά νά πληροφορηθούμε. Τότε οι δύο μάρτυρες; θά μάς βεβαιώσουν. Ότι έτσι είναι τά πράγματα. Κι αυτό έχει πολλή σημασία. Αλλά έχει κι άλλη αξία.Οι μάρτυρες αυτοί οι δυό θα μαρτυρήσουν περί τής αληθείας καί σε κείνους που θα έχουν μίαν χαλαρότητα. Και οι οποίοι θα έχουν παρασυρθεί από τον Αντίχριστον. Και θα τους καλέσουν στην μετάνοια. Καί τότε πραγματικά έχει πολύ αξία και για τους πιστούς καί διά τούς χαλαρούς, η μαρτυρία των δύο προφητών. Αλλά προσέξτε όμως κάτι. Είπαμε μαρτυρία. Ολόκληρο το Ευαγγέλιο είναι μια μαρτυρία. Ολόκληρο. Εφόσον αυτός ο ίδιος ο Κύριος είπε: «ἐγὼ εἰς τοῦτο γεγέννημαι καὶ εἰς τοῦτο ἐλήλυθα εἰς τὸν κόσμον, ἵνα μαρτυρήσω τῇ ἀληθείᾳ.». Ιω. 18, 37  Γι' αυτό έγινα άνθρωπος γι αυτό γεννήθηκα, γι' αυτό ήρθα στον κόσμο, διά να μαρτυρήσω περί τής αληθείας. Μαρτυρία σημαίνει διακήρυξις τής αληθείας. Αλλά επειδή η μαρτυρία της αληθείας δεν γίνεται δεκτή από τον κόσμο, γι' αυτό εις το τέλος η μαρτυρία αυτή απολήγει εις μαρτύριον αίματος. Έτσι οι δύο αυτοί μάρτυρες Ηλίας καί Ενώχ, είναι ταυτοχρόνως κήρυκες της αληθείας καί μάρτυρες αίματος.

   Κεφ. 11, 3. «καὶ προφητεύσουσιν ἡμέρας χιλίας διακοσίας ἑξήκοντα» Καί θά προφητεύσουν. Ναί, οι δύο αυτοί μάρτυρες θα προφητεύσουν. Λέγει ο Αρέθας Καισαρείας, ο ερμηνευτής: "πρό διαμαρτύρας τε τοίς ουσι τότε μή τοίς απατηλοίς του Αντιχρίστου παράγεσθαι σημείοις." Τότε λέγει, θα προδιαμαρτυρηθούν καί θά προφητεύσουν εις τούς τότε υπάρχοντας ανθρώπους. Γιά νά μήν απατηθούν από τα σημεία καί τά θαύματα και τα τέρατα –τέρας θα πή σημείον–. Μεγάλο σημείον θα πή τέρας, τεράστιο δηλ. Από κείνα που θα επιτελεί ο Αντίχριστος. Κι όπως σημειώνει ο Άνθιμος Ιεροσολύμων, 200 χρόνια πίσω, του 18ου αιώνος, σάς διαβάσω είναι εύκολη η γλώσσα του: "ούτοι ουν μένουσι ελθείν διδάξαι τους τότε ανθρώπους ότι ο Αντίχριστος ουκ έστι ο Χριστός αλλά πλάνος και απατηλός και απατεών και απωλείας πρόξενος και ότι τα τούτου τερατουργήματα μαγικά καί τά τού κακοτέχνου διαβόλου φαντάσματα και ότι Ιησούς ο Χριστός ο Υιός του Θεού ως έγγιστα ποιήσεται την παρουσίαν αυτού ίνα κρίνη ζώντας καί νεκρούς." Ότι τα θαύματα του Αντιχρίστου είναι ψεύτικα κατ' ενέργειαν του σατανά, ο δέ Χριστός ως έγγιστα. Έρχεται νά, νά πολύ γρήγορά. Εκείνα δέ τά τρισήμισυ χρόνια δεν είναι τρισήμισι αιώνες, είναι 3½ χρόνια. Είναι αληθινά τα χρόνια. Καί θά ρθή γιά νά κρίνη ζωντανούς καί νεκρούς.

   Κεφ. 11, 3. «καὶ προφητεύσουσιν... περιβεβλημένοι σάκκους.». Όταν θα κηρύττουν θα φορούν τσουβάλια. Σάκκους, τσουβάλια. Ο σάκκος είναι δείγμα πένθους και μετανοίας. Είναι από την Π.Δ. Τό γνωρίζομε. Ενθυμείσθε τους Νηνευίτας. Όταν μετενόησαν έβαλαν σάκκους, τσουβάλια. Έβγαλαν τα ρούχα τους. Απ' αυτό συμπεραίνουμε ότι το κήρυγμα τό δύο μαρτύρων θα είναι αφ' ενός μέν προειδοποιητικό και διαφωτιστικό περί του Χριστού καί τού Αντιχρίστου, αφ' ετέρου δέ αφυπμιστικόν και κήρυγμα μετανοίας.

   Αγαπητοί μου αυτό πρέπει να είναι πάντοτε τό χριστιανικό κήρυγμα μέσα στούς αιώνες. Να δείχνει τόν Χριστό και να ξυπνάει τήν συνείδηση. Να είναι θεολογικό και να υποδεικνύει την επιστροφή εις τόν Χριστό. Άξίζει να μείνω λίγο, αξίζει γιά νά μήν ζητάτε κηρύγματα με επιστημονικό χρώμα, ά, λέει ωραία τα είπε ο ομιλητής, ω, είχε μέσα επιστήμη. Πολλές φορές κι εγώ έχω χρησιμοποιήσει επιστημονικά σχήματα ή φιλοσοφικά, δέν είναι καλά σχήματα, κηρύγματα αυτά. Τ' ακούτε; Δεν είναι καλά κηρύγματα. Τα καλά κηρύγματα είναι όταν έχουν άρτον αληθινόν μέσα, σιτάρι. Ακούστε λοιπόν πώς τό λέγει αυτό ο Απ. Παύλος στην απολογία του στον Αγρίππα, τον βασιλιά, πού τού τό είπε ο ίδιος ο Χριστός. Ακούστε. Είναι Πράξεις, 26, 17-18. Γιά νά μήν περιφρονούμε το γνήσιο κήρυγμα, γι' αυτό τό λέγω, προσέξτε: «ἐξαιρούμενός σε ἐκ τοῦ λαοῦ καὶ τῶν ἐθνῶν (σ' έχω διαλέξει από τον λαό και από τα έθνη) εἰς οὓς ἐγώ σε ἀποστέλλω (λέγει ο Χριστός στον Παύλο. Κι αυτά τά λέγει ο Παύλος στον Αγρίππα. Τί μου είπε ο Χριστός.) ἀνοῖξαι ὀφθαλμοὺς αὐτῶν (ν' ανοίξω τα μάτια τους. Ποιά μάτια; Τά μάτια της συνειδήσεως. Ν' ανοίξουν τα μάτια τους.) τοῦ ἐπιστρέψαι ἀπὸ σκότους εἰς φῶς (να γυρίσουν από το σκοτάδι στο φως) καὶ τῆς ἐξουσίας τοῦ σατανᾶ ἐπὶ τὸν Θεόν (να γυρίσουν πίσω και να φύγουν από τις παγίδες και την εξουσία του διαβόλου καί τήν αιχμαλωσία του διαβόλου. Και να γυρίσουν στο Θεό.) τοῦ λαβεῖν αὐτοὺς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν (να πάρουν άφεση αμαρτιών, να φθάσουμε να συγχωρεθούν οι αμαρτίες μας, νά τίς επισημάνουμε, ν' ανοίξουν τα μάτια μας, νά τίς δούμε καλά τίς αμαρτίες μας καί νά πάμε να ζητήσουμε συγχώρεση από τον Θεό.) καὶ κλῆρον ἐν τοῖς ἡγιασμένοις πίστει τῇ εἰς ἐμέ (Καί νά γίνουν, να κληρωθούν και να μείνουν στον λαό, να ενσωματωθούν εις τὸν λαό τῶν ηγιασμένων ανθρώπων». Δηλ. τών πιστών. Να γίνουν ο πιστός λαός. Πίστει (δοτική) τῇ εἰς ἐμέ. Διά τής πίστεως εις εμένα. Πού σημαίνει ότι ο τρόπος για να πετύχουν αυτά είναι η πίστη στο πρόσωπό μου. Να η Θεολογία. Η πίστη στο πρόσωπό μου. Να η Θεολογία. Ωστε λοιπόν τί βλέπομε εδώ; Θεολογία! Πίστη στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Να ανοίξουν τα μάτια μας από τα αφυπμιστικά κηρύγματα και από αφυπνιστικά βιβλία, να ανοίξουν οι συνειδήσεις μας. Να αρχίσαμε να είμεθα αυτοκατηγορούμενοι. Να μετανοήσουμε. Να επιστρέψουμε. Να φύγωμε από τον διάβολο. Από την εξουσία του, από τα μάγια από τις προλήψεις, από τά πάθη, από τις αμαρτίες. Να γυρίσουμε στο φώς, να γυρίσουμε στον Χριστό. Αυτό είναι το γνήσιο κήρυγμα. Αν πράγματι καταφέρνομε μ' ένα κήρυγμα αυτά να πετυχαίνωμε, τότε μπορούμε να μιλάμε,αγαπητοί μου, ότι είναι κήρυγμα ορθόδοξο, που σώζει. Τό κριτήριο ενός κηρύγματος είναι αυτό που σώζει. Εάν δεν σώζει, εάν θωπεύει τις συνειδήσεις, καί κολακεύει, τότε δεν σώζει, δέν είναι κήρυγμα και είναι αλλότριο και συνεπώς είναι μία ματαιολογία. Είναι αξιοσημείωτο ότι το κήρυγμα των μαρτύρων Ενώχ και Ηλία, δεν περιορίζεται εις τούς Ιουδαίους. Προσέξτε αυτό. Παρ' ότι λέγει εκεί ότι θα γυρίση την καρδίαν πατρός πρός υιόν και εννοεί την συναγωγή. (Η συναγωγή έχει θέση πατρός.) Ενώ παιδί είναι η διδασκαλία των προφητών. Συνεπώς ότι η συναγωγή θα γυρίση να δεχθή το Ευαγγέλιο, θά γυρίση να δεχθή τό κήρυγμα των αποστόλων. Αυτό σημαίνει καρδίαν πατρός πρός υιόν. Παρά ταύτα, βλέπομε αγαπητοί μου ότι δεν περιορίζεται το κήρυγμα στους Ιουδαίους, παρ' ότι οι δύο μάρτυρες, φαίνεται, –θά τό δούμε λίγο πιό κάτω– οτι δρούν στα Ιεροσόλυμα, αλλά είναι το κήρυγμά τους παγκόσμιο. Τώρα πώς θα είναι παγκόσμιο; θα χρησιμοποιούν σταθμούς; Από πού το βλέπομε αυτό; Από τους παρακάτω στίχους 9 και 10 όπου οι λαοί πού δέν πίστεψαν απαλλαγέντες από αυτό το ενοχλητικό κήρυγμα των δύο μαρτύρων, όπως σήμερα για πολλούς ανθρώπους το κήρυγμα των ιεροκηρύκων είναι ενοχλητικό. Ω,  λέει όλο για μετάνοια μάς μιλάει, για μετάνοια, δέν μάς λέγει και πώς βρίσκομε ωραία τήν ζωήν μας, αναπαυτικά, όλο για μετάνοια, ενοχλητικό κήρυγμα. Ενοχλητικό. Θα σπεύσουν αγαπητοί μου ν' ανταλλάξουν δώρα μεταξύ των όταν θα έχουν δή, θα το δούμε, στην τηλεόραση, τόν θάνατο των δύο προφητών. Εις τήν πλατεία της Ιερουσαλήμ. Εκεί πού εσταυρώθη ο Κύριός των. Δείχνει λοιπόν ότι το κήρυγμα είναι παγκόσμιον.

   «καὶ προφητεύσουσιν ἡμέρας χιλίας διακοσίας ἑξήκοντα». Θά προφητεύσουν (1.260) χιλίας διακοσίας εξήντα ημέρας. Δηλ. 3½ χρόνια. Σαράντα δύο μήνες. Είναι αξιοπαρατήρητο ότι όσο χρόνο θα μείνη στην εξουσία ο Αντίχριστος τόσο χρόνο και οι δύο μάρτυρες θα παρατείνουν το κήρυγμα της μετανοίας. Οι 1.260 ημέρες όπως σας είπα, θα είναι οι 42 μήνες που θα καταπατείται υπό τών εθνών η Ιερουσαλήμ. Και λέγαμε την περασμένη φορά, ότι κατά την διάρκεια της τής καταπατήσεως της Ιερουσαλήμ – Εκκλησίας, αυτή είναι η Ιερουσαλήμ, υπό τών Εθνών, δηλ. θα έχει επέμβει ο Αντίχριστος, η αληθής Εκκλησία του Χριστού, πού είναι ο ναός καί τό θυσιαστήριον, πού είπε στον Ευαγγελιστή στο προηγούμενο διάψαλμα, να καταμετρηθούν οι υπό την προστασία του Θεού, η Εκκλησία του Χριστού, κατά τήν διάρκεια των 42 μηνών θα ενδιατρίβη στην έρημο. Λέει το 12 Κεφ. παρακάτω στον 6ον στίχο:

   «καὶ ἡ γυνὴ (είναι η Εκκλησία) ἔφυγεν εἰς τὴν ἔρημον, ὅπου ἔχει ἐκεῖ τόπον ἡτοιμασμένον ἀπὸ τοῦ Θεοῦ, ἵνα ἐκεῖ τρέφωσιν αὐτὴν ἡμέρας χιλίας διακοσίας ἑξήκοντα.»

   Αν έπρεπε να τα μαζέψουμε αυτά τα τελευταία θα βλέπαμε ότι καθ' όν χρόνον θα βασιλεύη ο Αντίχριστος, οι δύο μάρτυρες θα εργάζωνται πυρετωδώς εις μίαν παγκοσμίαν κλίμακα διά τήν περίσσωσιν του κόσμου και μάλιστα τών χαλαρών Χριστιανών, που θα έχουν δώσει πίστη στα έργα. Ταυτοχρόνως οι χαλαροί πιστοί θα υφίστανται τήν φθοράν του Αντιχρίστου, η δέ Εκκλησία πού θα μένη ακλόνητη και σταθερά, διωκωμένη απηνώς υπό του Αντιχρίστου θα έχει καταφύγει στην έρημο, δηλ. στίς κατακόμβες.

Ας ετοιμαζόμαστε!

44η ομιλία στην κατηγορία « Ἱερά Ἀποκάλυψις ».

►Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Ἱερά Ἀποκάλυψις " εδώ ⬇️

https://arnion.gr/index.php/kainh-diauhkh/iera-apokalycis
↕️
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/blog-post_80.html?m=1

🔸Λίστα ομιλιών της σειράς
«Ἱερά Ἀποκάλυψις».🔻
https://drive.google.com/file/d/1A9Q7I5lLBiBm6AUhfYsXAdHckIBgYe7j/view?usp=drivesdk

🔸📜 Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες της σειράς «Ἱερά Ἀποκάλυψις».🔻
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/search/label/%F0%9F%94%B9%CE%99%CE%B5%CF%81%CE%AC%20%CE%91%CF%80%CE%BF%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CF%85%CF%88%CE%B9%CF%82.?m=1

🔹Επιμέλεια κειμένου : "Αθανάσιος Άμβωνας".

💠Πλήρης απομαγνητοφωνημένες σειρές ομιλιών (Βιβλία).
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/search/label/%F0%9F%92%A0%CE%A0%CE%BB%CE%AE%CF%81%CE%B7%CF%82%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%BF%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CF%82%20%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AD%CF%82%20%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CF%8E%CE%BD%20%28%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%B1%29.?m=1

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

Όλες οι ομιλίες ~4.487~ του μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/4487.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=0

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.