†.Συνεχίζουμε αγαπητοί μου από το σημείο εκείνο το οποίο είχαμε μείνει την περασμένη φορά, ότι εδόθησαν δύο πτέρυγες του αετού του μεγάλου στην γυναίκα, που είναι η Εκκλησία, για να πετά στην έρημο, στον τόπο αύτης και εκεί να τρέφεται καιρόν και καιρούς και ήμισυ καιρού από προσώπου του όφεως.
Όπως αντιλαμβάνεστε, η γυναίκα αυτή, η Εκκλησία, όπως λέγαμε την περασμένη φορά, διώκεται από τον διάβολο και τις δυνάμεις του και τα όργανά του. Και θα καταλήξει στην έρημο. Εκεί είχαμε μείνει. Και ότι αυτή η έρημος είναι κατά κυριολεξία η έρημος. Δηλαδή οι έρημοι τόποι. Όχι η έρημος με την έννοια "η έρημος Σαχάρα", εκεί που υπάρχει η άμμος και τίποτε άλλο, αλλά οι έρημοι τόποι. Θα καταφύγουν πράγματι οι Χριστιανοί σε ερήμους τόπους για να μπορέσουν να ζήσουν, αλλά προπαντός και να λατρεύσουν τον Θεό. Φεύγοντας από την μήνη του διαβόλου.
Η τροφή της Εκκλησίας, λέγει εδώ, "ὅπως τρέφηται ἐκεῖ", ποιά θα είναι αυτή η τροφή της Εκκλησίας; Θα είναι τόσο η πνευματική όσο και η υλική. Εάν ο Θεός θέλει η Εκκλησία του να κινηθεί προς τις ερημιές, τότε είναι πολύ φυσικό να τρέφει ο Θεός την Εκκλησία του στις ερημιές. Πώς θα είναι αυτή η τροφή της Εκκλησίας, η υλική τουλάχιστον, ο Θεός το ξέρει αυτό. Έχουμε όμως δύο προηγούμενα. Είναι ο Ισραήλ στην έρημο 40 ολόκληρα χρόνια, τον οποίο ο Θεός τρέφει κατά θαυμαστό τρόπο με το "Μάννα" το οποίο στέλνει. Είναι και ο προφήτης Ηλίας στον οποίο στέλνει ο Θεός με τον κόρακα κρέας. Αλλά ο Θεός ήθελε κάποιον καιρό ο προφήτης να μενει εκεί, στην ερημιά του χειμάρρου απ' όπου είχε λίγο νερό και καθημερινά του πήγαινε το απόγευμα ο κόρακας κρέας. Έφυγε απο εκεί και πήγε στα Σαρεπτά της Σιδωνίας, και εκεί ο καψάκης (του ελαίου το δοχείο) εκείνης της χήρας γυναικός, δέν τελείωνε στο αλεύρι και στο λάδι, μέχρι που τελείωσε η πείνα. (Γ' Βασιλειών, Κεφ 17ο) Αυτά τα δύο ιστορικά υπογραμμίζω, ιστορικά προηγούμενα δείχνουν ότι ο Θεός ξέρει πως θα θρέψει την Εκκλησία του, τους πιστούς του, όταν εκείνοι θα καταφύγουν στους έρημους τόπους, από την μήνη του Αντιχρίστου και του διαβόλου.
Αλλά η παραμονή της Εκκλησίας θα είναι καιρός και καιρούς και ήμισυ καιρού από προσώπου του όφεως. Ο καιρός του καιρού και ήμισυ καιρού, είναι μία έκφραση την οποία συναντούμε στον προφήτη Δανιήλ, και από το ίδιο βιβλίο του προφήτου Δανιήλ, στο 7ο κεφάλαιο στίχος 25 και στο 12ο κεφάλαιο στίχος 7 βγάζουμε την ερμηνεία από το ίδιο το βιβλίο του Δανιήλ. Και δέν είναι τί άλλο, παρά ο καιρός είναι ο χρόνος, οι καιροί είναι τα δύο χρόνια, και το ήμισυ καιρού είναι οι έξι μήνες. Συνεπώς καιρός καιρού και ήμισυ καιρού σημαίνει 3,½ χρόνια. Εδώ λέγει όπως και σε άλλα σημεία, άλλοτε αυτό και άλλοτε λέει 42 μήνες. Οπότε η ερμηνεία του καιρού καιρών και ήμισυ καιρού, ερμηνεύεται και από το βιβλίο της Αποκαλύψεως και σημαίνει 42 μήνες. Ότι είναι πράγματι 42 μήνες, εγώ πιστεύω ότι είναι 42 μήνες, δηλαδή πολλοί ερμηνευτές της Εκκλησίας μας δέχονται τον ακριβή αυτόν αριθμό. Άλλοι θα ήθελαν να δεχθούν απλώς μία περίοδο, κάποια χρόνια. Δέν είναι έτσι. Διότι η δράση του Αντιχρίστου δέν θα είναι μεγάλη.
Πρώτα-πρώτα σας το έχω εξηγήσει κι άλλη φορά, είναι ένα πρόσωπο, βεβαίως θα βασιλεύσει μερικά χρόνια, εώς ότου στερεωθεί, κι όταν στερεωθεί και γίνει παγκοσμίως βασιλιάς, έως τότε δεν λογαριάζονται τα 3½ χρόνια, τα 3½ χρόνια αρχίζουν από την στιγμή που θα δείξει το πραγματικό του πρόσωπα έναντι της Εκκλησίας. Έως ότου ο κύριος αναλώσει τον Αντίχριστο. Αυτή η περίοδος είναι 3½ χρόνια.
Αλλά και κάτι ακόμη. Και η δράση του Χριστού επάνω στη γή είναι τόσο. Υπάρχουν βέβαια δύο μετρήσεις, οι οποίες ξεκινούν από τη σημερινή μάλιστα περικοπή, που λέγει μετά την εορτή κτλ, ποιά είναι αυτή η εορτή; Το Πάσχα ή το Πουρίμ; Εάν είναι το Πουρίμ είναι 2½ χρόνια, έχουμε 4 Πάσχα, το τέταρτο Πάσχα ο Κύριος μαρτύρησε, σταυρώθηκε. Εάν είναι το Πάσχα, τότε έχουμε 3 και συνεπώς έχουμε 2½ χρόνια, δηλαδή 2½ με 3½ χρόνια είναι η δράση του Κυρίου η δημόσια στον κόσμον αυτόν. Σας κάνει εντύπωση ότι έχουμε μία αντιστοιχία δράσεως; 3½ χρόνια η δράση του Χριστού, 3½ χρόνια η δράση του Αντίχριστου. Θα δούμε λίγο πιο κάτω ότι ο Αντίχριστος θα προσπαθήσει να μιμηθεί τον Χριστό όσο μπορεί περισσότερο. Ακόμη και στην Σταύρωσή του και στην Ανάστασή του. Θα το δείτε. Ακόμη και εκεί. Γι' αυτό όπως λέγει ο ιερός Αυγουστίνος, ο Αντίχριστος είναι ο πίθηκος του Χριστού. Η μαϊμού του Χριστού. Η μαϊμού, ότι βλέπει να κάνεις εσύ το κάνει κι εκείνη, το μιμείται. Έτσι λοιπόν και ο Αντίχριστος θα μιμηθεί ολόκληρη την ζωή του Χριστού, αλλά βέβαια κατά έναν επίπλαστο τρόπο. Οπότε τα 3½χρόνια, οι 42 μήνες, είναι πραγματικοί 42 μήνες. 1260 ημέρες. Αυτές τις ημέρες θα καταφύγει η Εκκλησία στους έρημους τόπους.
«καὶ ἔβαλεν ὁ ὄφις ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ ὀπίσω τῆς γυναικὸς ὕδωρ ὡς ποταμόν, ἵνα αὐτὴν ποταμοφόρητον ποιήσῃ.» (Αποκ. 12,15)
Όταν η γυναίκα, η Εκκλησία, έφυγε στην έρημο, βλέπει ο όφις, ο διάβολος, ότι δέν την έχει μπροστά του να την πολεμήσει, την έχασε. Γι' αυτό κάνει το εξής: Βγάζει νερό από το στόμα του, -είναι πολύ μεγαλοπρεπείς εικόνες αυτές- για να καταστήσει την γυναίκα ποταμοφόρητον, δηλαδή να δημιουργήσει κατακλυσμό νερού και να πνίξει την γυναίκα. Συνεπώς εδώ εμφανίζεται ο δράκων, ο όφις, ο δράκων, ως υδρόβιο ζώο. Πολλές φορές στην Παλαιά Διαθήκη εμφανίζεται ο διάβολος σαν υδρόβιος δράκων. Τα πολλά νερά, αυτός ο κατακλυσμός των υδάτων, πολλές φορές χρησιμοποιείται στην Παλαιά Διαθήκη, σαν ένα σημείο καταστροφής. Εξ' άλλου είναι γνωστός ο μεγάλος κατακλυσμός που κατέκλυσε την γή μας και έπνιξε κάθε τι ζωντανό. Συνεπώς, η όλη εικόνα του ότι ο διάβολος, ο δράκων, κυνηγάει την γυναίκα στην έρημο, για να την καταστήσει ποταμοφόρητον, είναι μία ωραία εικόνα φοβερή στη μεγαλοπρέπειά της, φοβερή, που θέλει να δείξει την καταστρεπτική προσπάθεια του διαβόλου εις βάρος της Εκκλησίας.
Υπο τον ποταμό τον οποίο εκβάλλει ο δράκων από το στόμα του, μπορούμε να εννοήσουμε όλους τους μεγάλους διωγμούς της Εκκλησίας, από της ιδρύσεώς της έως των εσχάτων. Μήν ξεχνάτε ότι ο ασκητισμός, όχι βεβαίως ότι είναι το μοναδικό κίνητρο αυτό, αλλά ένα κίνητρο, ο μοναχισμός, ο αναχωρητισμός και ο ασκητισμός, ξεκίνησε ιστορικά, τουλάχιστον σαν ένα φαινόμενο κάπως εκτεταμένο, ακριβώς με την παρουσία των διωγμών. Συγκεκριμένα στην Αφρική που είχε ξεσπάσει, και εκεί φυσικά, όπως και στην Μικρά Ασία, όπως και στην Παλαιστίνη, αλλά παίρνω την Αφρική, όταν ξέσπασε ο διωγμός εναντίον της Εκκλησίας, οι πιστοί έφυγαν στην έρημο, και εγκαταστάθηκαν στην έρημο. Μέχρι τέλος της ζωής τους. Βεβαίως δέν είναι το μοναδικό κίνητρο, ακόμη θα ήθελα να πώ, ότι ο μοναχισμός δεν εμφανίζεται ιστορικά για πρώτη φορά στην έρημο. Το φαινόμενο του μοναχισμού, δηλαδή της αγαμίας, έχει τις ρίζες της μέσα σ' αυτήν την Παλαιά Διαθήκη και την Καινή Διαθήκη. Στην Παλαιά Διαθήκη σας θυμίζω τον προφήτη Ηλία, τον προφήτη Ελισσαίο και την σχολή των προφητών, πλείστοι των οποίων ήσαν άγαμοι, και ήταν ένα είδος κοινοβίων μοναστικών. Σας θυμίζω από την Καινή Διαθήκη τον άγιο Ιωάννη τον Βαπτιστή. Σας θυμίζω ακόμη τις τέσσερις θυγατέρες του Φιλίππου του διακόνου, που ήσαν παρθένοι, άγαμοι, παρθένοι, παρθενεύουσες, όχι γιατί δεν βρήκανε γαμπρό να παντρευτούν, άλλα αφιερωμένες στον Θεό, και προφητεύουσες. Και δέν μένουν στην έρημο αλλά μένουν στο σπίτι τους. Για να δείτε τις ρίζες του αληθινού μοναχισμού και της αγαμίας μέσα και στην Καινή και στην Παλαιά Διαθήκη. Γι' αυτό σας εξήγησα ότι οι ρίζες του μοναχισμού δέν βρίσκονται στους διωγμούς της Εκκλησίας, αλλά πολύ βαθύτερα και προγενέστερα.
Πάντως όμως ακόμη μπορούμε να εννοήσουμε υπό τον ποταμό όλα εκείνα τα αντιχριστιανικά και αιρετικά ρεύματα, που με την κατάκλυσή τους επί της γής, προσπαθούν να "πνίξουν" την Εκκλησία.
Αυτό το "πνίξουν" θα το βάζαμε εντός εισαγωγικών. Θα σας πώ μία άλλη εικόνα εγώ. Μέσα στο χωράφι σας, που έχετε σπείρει σιτάρι, δέν ρίξατε ζιζανιοκτόνο και αναπτύχθηκε μαζί με το σιτάρι και η παπαρούνα, ο βίκος, άλλα πράγματα, εκείνα τα γνωστά τα ζιζάνια και τα λοιπά. Όλα αυτά μεγάλωσαν. Τί λέμε όταν αυτά μεγαλώσουν, και γεμίσουν το χωράφι με το σιτάρι; Λέμε την έκφραση ότι τα ζιζάνια "έπνιξαν" το σιτάρι. "Έπνιξαν". Αλλά το "πνίγω" δέν είναι μόνο στο θέμα του νερού. Είναι και εδώ μεταφορικά. Έτσι, όλα αυτά τα συστήματα, τα αιρετικά και τα αντίθεα και τα αντιχριστιανικά, θα τείνουν να πνίξουν την Εκκλησία. Το βλέπετε αυτό. Το βλέπετε πάρα πολύ καλά στην εποχή μας. Πώς ακριβώς υπάρχει τόσο πλήθος, τέτοιων αντιθέων συστημάτων, που λέμε, Θεέ μου τί θα γίνει τί θα γίνει;
Κάποτε όταν ήμουνα νεότερος, αισθανόμουνα μία χαρά για τους Έλληνες ότι είμαστε όλοι Ορθόδοξοι Χριστιανοί. Σήμερα πια αυτό δεν συμβαίνει. Δέν έχουμε κάτι το συμπαγές στην πίστη μας, στη θρησκεία μας και φοβάμαι ότι αυτό θα είναι ανεπανόρθωτο. Το φοβάμαι πολύ. Βεβαίως ένα λάθος όλων των ερμηνευτών της Ιστορίας, και συνεπώς κι εμένα αυτή τη στιγμή λάθος μου και το ξέρω αυτό το λάθος, ένα λάθος όλων των ερμηνευτών της Ιστορίας, είναι ότι αυτό που ερμηνεύουν στην εποχή τους, το θεωρούν ότι είναι το τελευταίο και παραπέρα δεν υπάρχει άλλο. Είναι ένα λάθος καθολικό. Θα σας το αναφέρω σε μιά άλλη περίπτωση. Ο Μάρξ πίστευε ότι το τελευταίο οικονομικό σχήμα μέσα στην Ιστορία είναι ο Κομμουνισμός. Έκανε λάθος όμως. Διότι έρχονται όλοι εκείνοι οι ρεβιζιονισμοί, οι αναθεωρήσεις, που δημιουργούν κάτι καινούργιο. Είναι πάρα πολύ φυσικό. Στην Ιστορία δέν στέκεται τίποτε μόνιμο. Συνεπώς έχουμε μία αλλαγή σχημάτων. Δέν μπορούμε λοιπόν να ερμηνεύσουμε την Ιστορία και να πούμε ότι αυτό είναι το τελευταίο και δεν υπάρχει τίποτε περισσότερο. Δέν ξέρω γιατί, όλοι οι ερμηνευτές πάντοτε θέλουν να βλέπουν και να ερμηνεύουν την Ιστορία, κατά τρόπο που πέρα από αυτούς πιά, δέν θα υπάρξει καμία άλλη εξέλιξη. Είναι ένα λάθος, ένα λάθος. Παρά ταύτα πολύ το φοβάμαι, απο μιά θα λέγαμε πάλι θεώρηση της Ιστορίας σε άλλες περιπτώσεις, δηλαδή στις ιστορικές στιγμές άλλων λαών. Φοβάμαι ότι για μας τους Έλληνες αυτή η τρομερή καθίζηση, εκτός θαύματος, ότι δεν θα επανέλθει. Το φοβάμαι πάρα πολύ αυτό. Πάρα πολύ. Ας είναι, εγώ θα ευχόμουνα μ' όλη μου την καρδιά, φυσικά να διαψευστώ. Δέν υπάρχει θέμα. Όλα λοιπόν εκείνα τα οποία βλέπουμε στην εποχή μας τείνουν να πνίξουν την Εκκλησία. Σε βαθμό που ενώ όλοι οι Έλληνες είναι βαπτισμένοι, έχουμε το αίσθημα, όταν μας λένε, "Εσείς οι Χριστιανοί" , ακούστε τί λένε, "Εσείς οι Χριστιανοί". Εσείς τι είσαστε; Εσείς δεν είστε Χριστιανοί; Αν βέβαια τους πούμε ότι δεν είναι Χριστιανοί θα θυμώσουν. Αλλά όταν λένε "Εσείς οι Χριστιανοί", και μάλιστα πόσοι είσαστε; Λίγοι είσαστε. Ή άν γράφουν κάποτε οι εφημερίδες, ήσαν λέγει, μερικοί Χριστιανοί, μερικοί Χριστιανοί. Αυτό το "μερικοί Χριστιανοί", αυτή η απομόνωση, δέν σημαίνει τίποτε άλλο παρά αυτό το πνίξιμο, που καθιστά ο δράκων ποταμοφόρητον την Εκκλησία.
«καὶ ἐβοήθησεν ἡ γῆ τῇ γυναικί, καὶ ἤνοιξεν ἡ γῆ τὸ στόμα αὐτῆς καὶ κατέπιε τὸν ποταμὸν ὃν ἔβαλεν ὁ δράκων ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ.» (Αποκ. 12,16)
Ωραία εικόνα αυτή. Η Αποκάλυψη είναι απαράμιλλη σε μεγαλοπρεπείς εικόνες. Ένας βέβαια αδαής άνθρωπος, θα μπορούσε να πιστεύει ότι η Αποκάλυψη είναι ένα παραμύθι, όπως είναι όταν διηγούμαστε τους "δράκους" και τις "δράκαινες" και τους "μάγους". Δέν είναι αυτό. Η Αποκάλυψη είναι εικόνες συμβολικές ή αλληγορικές, και μέσα σ' αυτές τις εικόνες, κρύβεται κατά κάποιο τρόπο η πορεία της Εκκλησίας, της οποίας Εκκλησίας πορεία, ταυτίζεται με την πορεία της ανθρωπότητος και δέν είναι παρά μία μεγαλοπρεπής, ακριβεστάτη, προφητική έκθεση της ιστορίας της ανθρωπότητας, ειδικότερα της Εκκλησίας.
Εδώ προσωποποιείται η γή και τα στοιχεία της γής. Το λέμε και στην έκφραση την λαϊκή. Λέμε: "δεν ανοίγει η γή να με καταπιεί;" Όταν κάνουμε κάτι που είναι πολύ.. θέμα ντροπής, "δέν ανοίγει η γή να με καταπιεί;" Αυτό το, σάν έκφραση, "η γή να με καταπιεί", έχετε υπόψιν σας ότι έχουμε ένα ιστορικό προηγούμενο; Και ότι είναι στο βιβλίο των "Αριθμών;"
Που εκεί ο Δαθάν ο Αβειρών και ο Κορέ είχαν επαναστατήσει εναντίον του Μωυσέως και του Ααρών, και τότε είπε ο Μωυσής, κάτ' εντολή του Θεού, να απομακρυνθεί ο λαός από τις σκηνές αυτών των τριών επαναστατών που ήσαν η οικογένειά τους, τα υπάρχοντά τους και εκεί ο λαός όταν απομακρύνθηκε και αυτοί ήσαν στη μέση, αγαπητοί μου καταπληκτικό, άνοιξε η γη και τους κατάπιε και ξαναέκλεισε η γή. Άνοιξε ένα ρήγμα, έπεσαν όλοι μέσα στο ρήγμα και ξαναέκλεισε η γή, καταπληκτικό!
(Αριθμοί Κεφ 16ο)
Τέτοιες περιπτώσεις, είτε η φύση ως όργανο στα χέρια του Θεού, για να τιμωρήσει ο Θεός, είτε να προστατεύσει, έχουμε πολλές. Και στην Αγία Γραφή αλλά και στους βίους των αγίων. Όταν επί παραδείγματι, σας το έλεγα μιά περασμένη φορά, ο προφήτης Ιερεμίας έκρυψε την κιβωτό της διαθήκης και πήρε φυσικά μερικούς μαζί του ανθρώπους, ιερείς, για να μεταφέρουν την κιβωτό, αυτοί οι ίδιοι πήγαν την κιβωτό στο όρος Ναβαύ, και εκεί, όταν τελείωσε η εργασία τους, γύρισαν πίσω, θέλησα να πάνε να δούν τον τόπο ξανά. Δέν μπορούσαν να τον βρούν κατόπιν. Έψαξαν, έψαξαν, οι ίδιοι πήγαν οι ίδιοι έκρυψαν εκεί την κιβωτό, δέν μπόρεσαν να βρούν το σπήλαιο που έκρυψαν την κιβωτό. Τα μάτια τους κάτι είχαν πάθει, δέν μπόρεσαν. Αυτό τί συμαίνει; Ο Θεός χρησιμοποιεί την κτίση σαν όργανο στις επιθυμίες του. Στις βουλές του.
Έτσι κι εδώ, έχουμε την ωραία εικόνα, ότι ο δράκων χύνει το ποτάμι από το στόμα του, οι αιρέσεις, τα αθεϊστικά συστήματα, είτε κοινωνικά, είτε φιλοσοφικά, είτε ό,τι είναι αυτά, να πνίξει την Εκκλησία, την γυναίκα, η οποία φεύγει στην έρημο. Η γή ανοίγει, και όλο το νερό πηγαίνει μέσα και η γυναίκα σώζεται. Τί σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι εδώ, ο Θεός έρχεται να προστατεύσει Εκκλησία. Τί σημαίνει ότι η γή ανοίγει, και το ποτάμι, οι αιρέσεις, τα αθεϊστικά συστήματα εξαφανίζονται; Αυτό το βλέπουμε ή θα το δούμε πώς ακριβώς μπορεί να είναι. Ο Θεός πάντοτε ξέρει να οικονομεί με τον τρόπο του εκείνο που θέλει.
Σας θυμίζω ακόμη αν θέλετε την Ερυθρά Θάλασσα. Ποιός μπορούσε ποτέ να πιστέψει, να φανταστεί, να βάλει στο μυαλό του, σημειώσατε ότι ο Θεός δεν επαναλαμβάνει το ίδιο πράγμα, ο Θεός πάντα πρωτοτυπεί. Εκείνο που επαναλαμβάνει είναι η προστασία. Αυτό που έγινε, στην Ερυθρά Θάλασσα, έγινε άλλη μία φορά. Στον Ιορδάνη ποταμό. Δέν ξανάγινε άλλη φορά. Ακόμη, ενώ πέρασαν οι άνθρωποι, πέρασαν οι Εβραίοι από την Ερυθρά Θάλασσα, οι Αιγύπτιοι στην ίδια θάλασσα πνίγηκαν. Αμέσως βλέπετε την εικόνα, πώς η γή εξαφανίζει το νερό.
Από την άλλη μεριά, πάρτε τους τρείς παίδες. Τους ρίχνει ο Ναβουχοδονόσορ μέσα στο καμίνι του πυρός. Και η φωτιά υπάρχει. Αλλά οι τρείς παίδες δεν βλάπτονται από την φωτιά. Μόνο τα σχοινιά που τους έδεσαν κάηκαν, έπεσαν κάτω, λύθηκαν, και άρχισαν να υμνούν τον Θεό μέσα στο καμίνι.
Ο Δανιήλ ρίχνετε στον λάκκο των λεόντων. Δύο φορές μάλιστα. Και τις δύο φορές έμεινε απείραχτος από τους λέοντες, ώστε να ονομάζεται από την Εκκλησία μας, ως ποιμήν λεόντων. Στάθηκε μέσα όπως είναι ο τσομπάνης με τα πρόβατα, ήταν ο Δανιήλ με τα άγρια και πεινασμένα λιοντάρια. Ο Θεός αγαπητοί μου γνωρίζει, πώς πάντοτε να προστατεύει την Εκκλησία από τον διάβολο που προσπαθεί να την καταστήσει όπως σας είπα ποταμοφόρητον.
«καὶ ὠργίσθη ὁ δράκων ἐπὶ τῇ γυναικί, καὶ ἀπῆλθε ποιῆσαι πόλεμον μετὰ τῶν λοιπῶν τοῦ σπέρματος αὐτῆς, τῶν τηρούντων τὰς ἐντολὰς τοῦ Θεοῦ καὶ ἐχόντων τὴν μαρτυρίαν Ἰησοῦ.»
(Αποκ. 12,17)
Ήταν πολύ φυσικό. Θύμωσε ο διάβολος, ο δράκων, ορίσθηκε, όταν βλέπει ότι όλα αυτά βαίνουν διαρκώς σε μία αποτυχία. Και αφού λοιπόν έχει μία διαρκής αποτυχία, πρώτη αποτυχία του ήταν όταν δέχτηκε κατακέφαλα από τον Χριστό τον Σταυρό Του και την Ανάστασή Του, το πλήγμα. Τώρα βλέπει ότι η Εκκλησία διαρκώς μέσ' στην Ιστορία σώζεται. Ώ, τί φοβερό. Ξέρετε αγαπητοί μου βάλθηκαν να την καταστρέψουν την Εκκλησία. Όταν γράφουν οι εφημερίδες ότι "η Εκκλησία και η Εκκλησία.." θέλω να σας κάνω μία διασάφηση. Τουλάχιστον εσείς οι κάποιοι ακροατές του λόγου του Θεού να έχετε συνείδηση του πράγματος. Εκκλησία πρώτα-πρώτα δέν είναι ο Επίσκοπος. Είναι καί ο Επίσκοπος. Εκκλησία δέν είναι οι ιερείς. Είναι καί οι ιερείς. Εκκλησία δεν είναι οι ναοί.
Είναι καί οι ναοί. Εκκλησία είναι το σώμα του Χριστού. Και κάθε ένας, ο οποίος κοινωνεί σώματος και αίματος Χριστού, ενσωματούμενος στο σώμα του Χριστού δηλαδή, την Εκκλησία, αποτελεί την Εκκλησία. Συνεπώς, εγώ μπορεί να βρίσκομαι ως λαϊκός στο Βόρειο πόλο ή στο Νότιο πόλο, επειδή βαπτίστικα και κοινώνησα των αχράντων μυστηρίων, είμαι Εκκλησία του Χριστού. Έχουμε πάρα πολύ εσφαλμένη εικόνα, αντίληψη για την Εκκλησία του Χριστού. Και σήμερα, το δυστύχημα, όταν στρέφονται εναντίον της Εκκλησίας, ένεκα κάποιον δικαίων ή αδίκων σκανδάλων, δηλαδή πραγματικών ή μή πραγματικών και συκοφαντικών σκανδάλων, φανταστικών σκανδάλων, γιατί όποιος θέλει να ξεκάνει το σκυλί του το βγάζει λυσσασμένο, κατά την παροιμία. Σήμερα υπάρχει η εξής κραυγή: "ελάτε να γκρεμίσουμε την Εκκλησία". Όχι ότι δεν έχουμε φταίξει όλοι εμείς οι Χριστιανοί, κλήρος και λαός, φταίξαμε και φταίμε και πάρα πολύ φταίμε, αλλά πέρα από αυτό υπάρχει το σύνθημα: "ελάτε να γκρεμίσουμε την Εκκλησία". Κι αυτό το "ελάτε να γκρεμίσουμε την Εκκλησία" δεν είναι του τελευταίου μηνός. Ούτε του τελευταίου έτους. Είναι μόλις μερικά χρόνια. Μόλις μερικά χρόνια. Ένα σύνθημα που πιά έχει βγεί στο πεζοδρόμιο.
Αλλά η Εκκλησία όμως
αγαπητοί μου δεν καταστρέφεται. Μπορεί να σφάξουν όλους τους ιερείς. Μπορεί να γκρεμίσουν όλους τους ναούς. Η Εκκλησία είναι πνευματικό ίδρυμα. Είναι το σώμα του Χριστού. Απλώς υλοποιείται με τα πρόσωπα, με τις συνάξεις. Αυτή την στιγμή έχουμε μία φανέρωση της Εκκλησίας. Η Εκκλησία είναι, σας είπα ξανά, το σώμα, υπάρχει. Αλλά φανέρωση της Εκκλησίας με μία σύναξη. Όταν λοιπόν βάζουνε χέρι στην Εκκλησία και θέλουν να καταστρέψουν σφάλονται οικτρά. Η Εκκλησία δεν μπορεί να πάθει τίποτε. Απλώς θα λέγαμε τα εξωτερικά της περιβλήματα μπορεί να υφίστανται μία ζημία. Αντιθέτως, διωκομένη η Εκκλησία, να χρησιμοποιήσω την φράση του Ιερού Χρυσοστόμου, γίνεται λαμπροτέρα και δυνατοτέρα. Μάλιστα μέσα σ' αυτούς τους διωγμούς της η Εκκλησία ανέδειξε, αναδεικνύει και θα αναδείξει αγίους και μάρτυρες. Αυτό δέν το καταλάβουν δυστυχώς οι διώκτες. Ότι η Εκκλησία δεν πιάνεται. Είναι άπιαστη. Δέν μπορείς να πείς, νά την κρατάω στα χέρια μου και τώρα θα την καταστρέψω. Δέν γίνεται αυτό. Αλλά ωστόσο, ο Θεός ξέρει πάντοτε να προστατεύει την Εκκλησία του, όπως σας εξήγησα και δέν πρόκειται ποτέ να χαθεί η Εκκλησία έως τερμάτων αιώνος. Ουδέποτε. θα πώ πάλι εκείνο που λέει ο ιερός Χρυσόστομος. Πού είναι, λέει, οι διώκται; Πού είναι εκείνοι οι οποίοι, έτρεμε η γή μπροστά στην παρουσία τους; Πού είναι τα όργανα του μαρτυρίου; Όλα σεσίγηνται. Όλα έχουν ησυχάσει. Η Εκκλησία πού; Λάμπει υπέρ τον ήλιον.
Πάλι λοιπόν οργίζεται ο δράκων, ο διάβολος, κατά της Εκκλησίας με αυτές τις επανειλημμένες αποτυχίες του, και τώρα στρέφεται εναντίον των πνευματικών τέκνων της, που έχουν απομείνει. Ποιά είναι όμως αυτά τα πνευματικά τέκνα της Εκκλησίας; Διότι λέγει: «καὶ ἀπῆλθε ποιῆσαι πόλεμον μετὰ τῶν λοιπῶν τοῦ σπέρματος αὐτῆς». (Αποκ. 12,17) Με τους λοιπούς, τους υπολοίπους του σπέρματος της γυναικός. Κι αυτοί είναι οι τηρούντες τις εντολές του Θεού και οι έχοντες την μαρτυρία του Ιησού. Ποιοί είναι λοιπόν αυτοί; Το είπαμε. Είναι οι τηρούντες τις εντολές του Θεού, κι αυτοί που έχουν την μαρτυρία του Ιησού Χριστού. Αυτοί είναι το σπέρμα της Εκκλησίας.
Ώς προς την έκφραση "σπέρμα της Εκκλησίας" σας θυμίζω αυτό του ιερού Ευαγγελιστού, στο Ευαγγέλιο του, του Ιωάννου στο 1ο Κεφάλαιο λέγει εκεί: «ὅσοι δὲ ἔλαβον αὐτόν (τον Χριστό) ἔδωκεν αὐτοῖς ἐξουσίαν τέκνα Θεοῦ γενέσθαι, (να γίνουν παιδιά του Θεού) τοῖς πιστεύουσιν εἰς τὸ ὄνομα αὐτοῦ,/οἳ (οι οποίοι) οὐκ ἐξ αἱμάτων, οὐδὲ ἐκ θελήματος σαρκός, οὐδὲ ἐκ θελήματος ἀνδρός, ἀλλ᾿ ἐκ Θεοῦ ἐγεννήθησαν.» (Ιω. 1,12 - 13) Αυτό είναι το σπέρμα της Εκκλησίας
Αλλά τίθεται το ερώτημα: Έχουμε την συνείδηση εμείς οι φίλοι ακροαταί του λόγου του Θεού, που κατά τεκμήριο θέλουμε να είμαστε να λεγόμαστε και να είμαστε Χριστιανοί. Έχουμε την συνείδηση ότι ανήκουμε στην Εκκλησία ώς τέκνα Θεού πιστά, που πρέπει να είμαστε έτοιμοι για κάθε οργή του διαβόλου εναντίον μας; Έχουμε αυτήν τη συνείδηση;
Ακόμη είναι αξιοπαρατήρητη η φράση, "να κάνει πόλεμο μετά των λοιπών του σπέρματος αυτής". Ποιοί είναι αυτοί οι λοιποί; Μία αντίστοιχη φράση έχουμε του Αποστόλου Παύλου στην προς Ρωμαίους 11, 2-5 ακούσατέ την: «ἐν Ἠλίᾳ τί λέγει ἡ Γραφή, (δηλαδή στην περίπτωση του Ηλία τί λέγει η γραφή;) κατέλιπον ἐμαυτῷ (λέγει ο Θεός) ἑπτακισχιλίους ἄνδρας, οἵτινες οὐκ ἔκαμψαν γόνυ τῷ Βάαλ./οὕτως οὖν καὶ ἐν τῷ νῦν καιρῷ λεῖμμα κατ᾿ ἐκλογὴν χάριτος γέγονεν.» Όταν διαμαρτυρήθηκε ο προφήτης Ηλίας και είπε, Κύριε εγώ μόνος μου σε λατρεύω και κανείς άλλος. Όλοι οι Ισραηλίτες, εννοείται του Βορείου βασιλείου, λατρεύουν πλέον τον θεό Βάαλ και δέν λατρεύουν εσένα τον αληθινό Θεό. Όχι, λέγει ο Θεός. «κατέλιπον ἐμαυτῷ» άφησα για τον εαυτό μου 7000 άνδρες. «οἵτινες οὐκ ἔκαμψαν γόνυ τῷ Βάαλ.» Οι οποίοι δέν προσκύνησαν τον Βάαλ. Όπως τότε, λέγει ο Απόστολος Παύλος, «οὕτως οὖν» έτσι και τώρα «ἐν τῷ νῦν καιρῷ» εις τον τώρα καιρό, ποιόν; Μέσα στην ιστορία της Καινής Διαθήκης. Λείμμα θα πεί κατάλοιπο. «λεῖμμα κατ᾿ ἐκλογὴν χάριτος γέγονεν.» Υπάρχει και τώρα το λείμμα. Είναι οι πιστοί. Έχουμε τότε λοιπόν πραγματικά αυτή τη συνείδηση ότι ανήκουμε στο λείμμα; Διότι τότε όλος ο λαός θεωρούνταν λαός του Θεού. Αλλά πίστεψαν όμως στον Βάαλ, και προσκύνησαν τον Βάαλ. Έτσι και εδώ, όλοι οι Έλληνες, να πάρω τους Έλληνες, είμαστε βαπτισμένοι, για να μήν πώ τον Δυτικό κόσμο που είναι χριστιανικός, είμαστε βαπτισμένοι, αλλά αποτελούμε οι Ορθόδοξοι το λείμμα; Όχι αγαπητοί μου. Όχι αγαπητοί μου. Μέσα στο χριστιανικό μας κόσμο, μόνο ένα μέρος πιστοί, αποτελούν και διασώζουν ανά πάσα στιγμή την Εκκλησία. Αυτοί ποιοι είναι; Είναι εκείνοι οι οποίοι έμειναν πιστοί, τηρούν τις εντολές του Θεού, ομολογούν τον Χριστό, και έχουν αναγεννηθεί άνωθεν. Είναι οι αναγεννημένοι άνθρωποι. Δέν είναι οι τυπολάτρες Χριστιανοί. Αλλά οι αναγεννημένοι άνθρωποι, που έχει αλλάξει η ζωή τους. Είναι διαφορετική η ζωή τους. Αυτοί λοιπόν είναι οι λοιποί του σπέρματος της Εκκλησίας οι οποίοι θα διωχθούν, αλλά και που τελικά αιωνίως θα σωθούν.
Με αυτά που σας είπα τελειώσαμε το 12ο κεφάλαιο του βιβλίου της Αποκαλύψεως.
Και τώρα αγαπητοί μου συν Θεώ ερχόμαστε στο 13ο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως. Το κεφάλαιο αυτό μαζί με το 22ο κεφάλαιο, απασχόλησε πάντοτε την χριστιανική φαντασία και τη χριστιανική σκέψη, όσο κανένα άλλο κεφάλαιο ή βιβλίο της Αγίας Γραφής. Και τούτο διότι, το 13ο κεφάλαιο αναφέρεται εις τον Αντίχριστο και τον Ψευδοπροφήτη. Που η κάθε γενεά χριστιανών αποπειράθηκε να εντοπίσει ποια είναι αυτά τα πρόσωπα, του Αντιχρίστου και του Ψευδοπροφήτου. θεωρηθησαν πολλοί ότι είναι ο Αντίχριστος και ο Ψευδοπροφήτης Διότι έχουμε δύο πρόσωπα, όπως θα δούμε. Και παλαιοί και νεότεροι. Αλλά, κατά την πολύ εύστοχη παρατήρηση του αγίου Ανδρέα Καισαρείας "Ο χρόνος αποκαλύψει και η πείρα τοις νήφουσι." Αυτός ο στίχος, που σας τον έχω ξαναπεί, του αγίου Ανδρέου, αποτελεί κλειδί για μία νηφάλια και ορθή ερμηνεία του βιβλίου της Αποκαλύψεως. Ότι ο χρόνος και η πείρα σε 'κείνους που διατηρούν νηπτική ζωή θα αποκαλυφθούν αυτά. Κάθε πράγμα που θα έρχεται στον καιρό του, και εφόσον διατηρεί κάνεις καθαρή καρδιά, νηπτική ζωή, θα αποκαλύπτεται εκείνο, εκείνο εκείνο. Έτσι θα αποκαλυφθεί και ο Αντίχριστος. Ότι αυτός ο άνθρωπος είναι ο Αντίχριστος.
Τα δύο αυτά πρόσωπα ο Αντίχριστος και ο Ψευδοπροφήτης εμφανίζονται στο όραμα του ιερού Ευαγγελιστού σαν δύο θηρία. Και το πρώτο θηρίο - ο Αντίχριστος - αναδύεται από την θάλασσα. Το δεύτερο θηρίο - ο Ψευδοπροφήτης - αναδύεται από την ξηρά. Το πρώτο θηρίο είναι φοβερότερο του δευτέρου θηρίου. Ο Αντίχριστος, το κύριο πρόσωπο, είναι πολύ φοβερότερο, φυσικά από τον Ψευδοπροφήτη του, που είναι θηρίο, αλλά λιγότερο φοβερό. Τα δύο αυτά θηρία, Αντίχριστος και Ψευδοπροφήτης, θα ασκήσουν τον φοβερότερο που ποτέ ασκήθηκε στην Εκκλησία μέσα στους αιώνες πόλεμο. Αλλά ακόμη, και ευθύς μετά την δράση αυτών των δύο προσώπων,
προπαρασκευάζεται πλέον η τελική κρίση και το τέλος της Ιστορίας.
Αυτά έχουμε να δούμε βήμα-βήμα φυσικά, σας είπα μία σύντομη περίληψη, ένα γενικό διάγραμμα, τί έχουμε παρακάτω να δούμε, οπότε εδώ τώρα, βήμα-βήμα θα δούμε όλα τα χαρακτηριστικά του Αντιχρίστου και του Ψευδοπροφήτου. Και σύν Θεό αγαπητοί μου εισερχόμαστε στο 13ο κεφάλαιο.
«Καὶ ἐστάθην ἐπὶ τὴν ἄμμον τῆς θαλάσσης· καὶ εἶδον ἐκ τῆς θαλάσσης θηρίον ἀναβαῖνον, ἔχον κέρατα δέκα καὶ κεφαλὰς ἑπτά, καὶ ἐπὶ τῶν κεράτων αὐτοῦ δέκα διαδήματα, καὶ ἐπὶ τὰς κεφαλὰς αὐτοῦ ὀνόματα βλασφημίας.»
(Αποκ. 13,1)
Νέο λοιπόν όραμα για τον προφήτη. Στέκεται στην παραλία της θαλάσσης, από όπου βλέπει, αυτό το νέο του όραμα. Τί βλέπει; Θηρίον να ανέρχεται, να αναδύεται από την θάλασσα, γι' αυτό αναφέρει πρώτα τα κέρατα και μετά τα κεφάλια. Ενώ στον δράκοντα λέει πρώτα τα κεφάλια και μετά τα κέρατα. Πάρετε μία αγελάδα με κέρατα, βάλτε την μέσα στο νερό. Όταν σιγά-σιγά αρχίζει να βγαίνει, τί θα φανεί πρώτο, το κεφάλι ή τα κέρατά της;
Τα κέρατα θα φανούν πρώτα. Έτσι λοιπόν αντιστοιχεί ωραιότατα με μία ωραία λεπτή παρατήρηση. Πρώτα τα κέρατα αναφέρονται, διότι έχομε μία προοδευτική ανάδυση του θηρίου, προοδευτική, σιγά-σιγά βγαίνει, και κατά την προοδευτική ανάδυση, γίνεται και η περιγραφή που μας κάνει ο ιερός Ευαγγελιστής. Τώρα, άν αυτή η προοδευτική ανάδυση, έχει καμιά σχέση με την προοδευτική αποκάλυψη του αληθινού προσώπου του Αντιχρίστου μέσα στην Ιστορία, πιθανώς ναί.
Το θηρίο σας το είπα, αυτό είναι ο Αντίχριστος. Όπως λέγει και ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας : « Τοις δε αγίοις Μεθοδίω και Ιππολύτω και ετέροις εις αυτόν τον αντίχριστον το παρόν θηρίον εξείληπται ».
θεωρούν όπως λέγει, ο άγιος Μεθόδιος ο άγιος Ιππόλυτος και άλλοι, το θηρίο αυτό ότι είναι ο Αντίχριστος.
Αλλά μας λέγει ακόμη, ότι αναδύεται από την θάλασσα, η οποία συγγενεύει με την άβυσσο. Διότι, στο 11ο κεφάλαιο, όταν μας κάνει την περιγραφή του πολέμου του θηρίου με τους δύο μάρτυρες, μας λέγει εκεί το εξής : «..τὸ θηρίον τὸ ἀναβαῖνον ἐκ τῆς ἀβύσσου ποιήσει μετ᾿ αὐτῶν
- τών δύο μαρτύρων -
πόλεμον καὶ νικήσει αὐτοὺς καὶ ἀποκτενεῖ αὐτούς.»
(Αποκ. 11,7)
Εδώ μία μικρή παρένθεση, σας το έχω πεί, θα το πώ, ίσως και άλλες φορές θα το πώ. Συνήθεια του γραπτού, του τρόπου με τον οποίον εκθέτει τα πράγματα ο αγίος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής, είναι ο εξής. Σε κάποιο ανύποπτο σημείο, κάνει μία πολύ σύντομη περίληψη ενός θέματος που θα πει πιο κάτω. Προετοιμάζει λοιπόν τον αναγνώστη ότι, "θα μιλήσω γι' αυτό το θέμα πιο κάτω." Το αναφέρει αυτό με λίγες γραμμές και προχωρεί μετά και λέγει άλλα πράγματα. Έρχεται η ώρα και κάνει αναλυτική ανάπτυξη εκείνου που είπε, κάπου πιο μπροστά σε μιά ανύποπτη στιγμή.
Είναι ένα συγγραφικό ιδίωμα του αγίου Ιωάννου. Εκεί λοιπόν, μίλησε γι' αυτό το θηρίο που ανήλθε, αλλά εκεί μας λέγει, ότι ανήλθε από την άβυσσο, εδώ μας λέγει ότι ανέρχεται από την θάλασσα, συνεπώς θάλασσα και άβυσσος συγγενεύουν, μάλλον ταυτίζονται. Διότι, μία θάλασσα που δέν έχει, θα λέγαμε πυθμένα, αυτό θα πεί άβυσσος. Μήν ξεχνάτε, άβυσσος θα πεί (α) και βυθός, δηλαδή όχι βυθός.
Θάλασσες πολύ μεγάλες, πολύ βαθιές, 8.000 μέτρα 9.000 μέτρα που έχουμε πάνω στη γή.
(σ.σ το βαθύτερο σημείο της θαλάσσης είναι η Τάφρος των Μαριανών με βάθος 10.971 μ. στον δυτικό Ειρηνικό Ωκεανό).
Εάν κατεβάζουμε ένα σχοινί, κατεβάζουμε.. λέμε δεν έχει βυθό εδώ η θάλασσα και λέγεται άβυσσος.
Η θάλασσα συνεπώς, είναι το σύμβολο της αβύσσου, αλλά και αποτελεί ταυτοχρόνως τον αντίποδα του ουρανού. Στον ουρανό βρίσκεται ο θρόνος του Θεού, ενώ είς την άβυσσο, είς την θάλασσα, είναι η έδρα του Σατανά.
Προσέξτε, δέν είναι η θάλασσα, αυτή η θάλασσα όπως την ξέρουμε, είναι μία εικόνα. Προσέξτε, δέν είναι η θάλασσα, μη δηλαδή πούμε, πρέπει να 'χουμε το νου μας μήπως βγεί από την θάλασσα ο Αντίχριστος, θα 'τανε φοβερή πλάνη αυτό, η θάλασσα είναι δημιούργημα του Θεού. Είναι μία εικόνα, από που βγαίνει ο Αντίχριστος, δηλαδή αυτό που λέμε, αυτός είναι απόβρασμα της αβύσσου. Δηλαδή έχει μέσα του, μεγάλη αβυσσαλέα κακία, απύθμενη κακία.
Είναι εικόνα λοιπόν.
Ακόμα, κατά την Αγία Γραφή, η θάλασσα θεωρείται σύμβολο και αυτού του ανησύχου και ταραχώδους εθνικού κόσμου, ειδωλολατρικού κόσμου. Γράφει ο άγιος Ανδρέας (Καισαρείας) : « εκ της πολυταράχου του βίου τούτου θαλάσσης και πολυκύμονος εξερχόμενον.»
Ποίον; Το θηρίον!
Τί σημαίνει αυτό;
Ότι θα βγεί μέσα από αυτήν την αμαρτωλή κοσμικότητα. Δέν θα εξέλθει ο Αντίχριστος, ούτε από άγια οικογένεια, ούτε από άγιο μοναστήρι, ούτε από την Εκκλησία, αλλά θα βγεί, από την ταραγμένη κοσμικότητα, από την αμαρτωλή κοσμικότητα, από 'κει μέσα θα βγεί ο Αντίχριστος. Ακόμη εμφανίζεται ο Αντίχριστος ως θηρίον, για την απανθρωπία του αλλά και την παντελή έλλειψη ανθρωπίνων αισθημάτων. Τα εφτά κεφάλια και τα δέκα κέρατα, φανερώνουν τη συγγένειά του, προσέξτε, με τον δράκοντα, τον διάβολο, ο οποίος, στο προηγούμενο όραμα του ιερού Ευαγγελιστού, είδαμε ότι ο δράκων έφερε επτά κεφάλια και δέκα κέρατα.
Λοιπόν ο δράκων, ο διάβολος εφτά κεφάλια δέκα κέρατα, ο Αντίχριστος, εφτά κεφάλια δέκα κέρατα, κρατήσατέ το αυτό. Λέγει ο Άγιος Ανδρέας Καισαρείας : « τα δέκα κέρατα, σύν τοίς διαδήμασιν,
- μαζί με τα στέμματα -
και επτά κεφαλαίς τήν τε του διαβόλου προς αυτόν
- τον Αντίχριστον -
ένωσιν αινίττονται, ταύτα γαρ αυτώ ανωτέρω ερμηνεύεται»
δείχνει την συγγένεια, και την ένωση που έχει ο Αντίχριστος με τον διάβολο. Και σημαίνει ακόμη, εφόσον τα κέρατα είναι το σύμβολο της δυνάμεως, ότι τη δύναμή του ο Αντίχριστος, Θα την πάρει από τον διάβολο. Αλλά και τα κεφάλια με τα στέμματα, που σημαίνει εξουσία, βασιλική εξουσία, που την έχει ο διάβολος κατά παραχώρηση του Θεού. Ενθυμείσθε τί είπε είς τον Κύριον, όταν τον ανέβασε είς το όρος το υψηλόν και εν στιγμής χρόνου πανοραματικός του έδειξε όλες τις βασιλείες της γής και του είπε, αν πέσεις να με προσκυνήσεις θα σου τις δώσω όλες, δικές μου είναι.
«Πάλιν παραλαμβάνει αὐτὸν ὁ διάβολος εἰς ὄρος ὑψηλὸν λίαν καὶ δείκνυσιν αὐτῷ πάσας τὰς βασιλείας τοῦ κόσμου καὶ τὴν δόξαν αὐτῶν
καὶ λέγει αὐτῷ· ταῦτα πάντα σοι δώσω, ἐὰν πεσὼν προσκυνήσῃς μοι.»
(Ματθ. 4, 8 - 9)
Δέν είναι δικές του, παρεχωρήθει να κυβερνά ο Διάβολος, από τον Θεό παρεχωρήθει, αυτη ή παρεχώρησης όμως αγαπητοί μου, είναι παροδική. Την παραχώρηση τώρα αυτή, θα την κάνει ο διάβολος είς τον Αντίχριστο. Είναι καταπληκτικό, προσέξατέ το.
Ο Αντίχριστος είναι άνθρωπος, θα γεννηθεί από μάνα και πατέρα.
Μάλιστα, αφού τελειώσουμε την παράγραφο για τον Αντίχριστο, πριν δούμε την περιγραφή του ψευδοπροφήτου τα υπόλοιπα τρία θέματα που μας υπολείπονται, - άν ο Θεός θέλει και βοηθήσει - θα σας κάνω περιγραφή του Αντιχρίστου, όχι με βάση την περικοπή μόνο, αυτή, της αποκαλύψεως, αλλά από όλες τις πηγές που έχουμε και έχουμε πολλές, τόσο από την Αγία Γραφή Καινή και Παλαιά Διαθήκη, όσο και από τους πατέρες της εκκλησίας μας, που ερμηνεύουν και δίδουν κατά έναν εκπληκτικό τρόπο τα χαρακτηριστικά του Αντιχρίστου.
Αλλά αφού τελειώσουμε όμως αυτήν την περικοπή την ανάλυση της.
Τώρα, τούτο μόνο βλέπομε, ότι ο Αντίχριστος είναι άνθρωπος, γεννημένος από μάνα και πατέρα.
Ο Χριστός, εμφανίζεται ώς άνθρωπος. Και είναι πραγματικός άνθρωπος ο Χριστός, πραγματικός, τέλειος άνθρωπος, αλλά και τέλειος Θεός. Θα τον δεί ο διάβολος, θα τον θεωρήσει αντίπαλο, θα τον ανεβάσει στο βουνό, μετά από τις 40 ημέρες νηστείας του και προσευχής του, διά να τον αλώσει. και θα του πεί, θα σου δώσω τις βασιλείες αν με προσκυνήσεις
«καὶ λέγει αὐτῷ· ταῦτα πάντα σοι δώσω, ἐὰν πεσὼν προσκυνήσῃς μοι.»
(Ματθ. 4,9)
και ο κυριος του είπε ύπαγε οπίσω μου Σατανά.
«τότε λέγει αὐτῷ ὁ Ἰησοῦς· ὕπαγε ὀπίσω μου, σατανᾶ·»
(Ματθ. 4,10)
Ο διάβολος, θα δεί τον Αντίχριστο ότι είναι δυνατή προσωπικότης, και θα κάνει το ίδιο που έκανε και είς τον Χριστόν. Θα του πεί, θα σου δώσω τις βασιλείες της γής, δηλαδή θα βασιλεύσεις εφ' όλης της γής, εάν με προσκυνήσεις, και αυτός θα τον προσκυνήσει.
Θα πηγαίνουμε παράλληλα, ο Χριστός, ο Αντίχριστος, ο πίθηκος του Χριστού.
Τα εφτά κεφάλια όπως σας είπα, συμβολίζουν το πολυκέφαλο του κακού, αλλά και το πολυπρόσωπο των βοηθών του και των ακολούθων του. Ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας, τους λέγει υπασπιστάς του, έχει σημασία θα το δούμε πιο κάτω. Επί των κεφαλών, ονόματα βλασφημίας. Τι σημαίνει αυτό;
Σημαίνει ότι, οι υπασπισταί του Αντιχρίστου - αυτοί είναι τα κεφάλια - τα εφτά κεφάλια, ο αριθμός 7, σημαίνει πλήθος, είναι αριθμός που φανερώνει πλήθος, σχετικός αριθμός, συμβατικός αριθμός, δέν είναι δηλαδή πραγματικός, 7, και σημαίνει ότι θα 'χει πλήθος υπασπιστών.
Επάνω στα κεφάλια, είναι γραμμένα τα ονόματα της βλασφημίας. Σημαίνει, ότι αυτοί οι υπασπισταί του Αντιχρίστου, δέ θα παύουν να αποδίδουν ποικίλες βλασφημίες, εναντίον του Ιησού Χριστού και της Εκκλησίας του, εκ των οποίων κορυφαία βλασφημία ποιά λέτε ότι είναι; Η άρνησης της Θεανθρωπίνης φύσεώς του Χριστού!
Είναι η κορυφαία βλασφημία. Και όπως λέγει ο άγιος Ανδρέας : « οὗτοι γὰρ ἐξ ἀρχῆς τὸν Χριστὸν βλασφημεῖν οὐ παύονται. » δέν έχουν σταματήσει από την αρχή να βλασφημούν τον Χριστόν, απο τον καιρό που ήλθε στον κόσμο. Έχομε αγαπητοί μου σήμερα την αίσθηση και την πληροφορία ότι αυτοί οι υπασπισταί του Αντιχρίστου έχουν γίνει στις ημέρες μας πάμπολλοι που βλασφημούν τον Χριστόν με το να τον παρουσιάζουν ψιλόν - το ψι με γιωτα - γυμνόν άνθρωπον, σκέτον άνθρωπον, όχι τέλειον Θεόν και τέλειον άνθρωπον αλλά μόνον άνθρωπον.
Όπως είναι συγγραφείς, διηγηματογράφοι, μυθιστοριογράφοι, αρθρογράφοι.
Σε εφημερίδες, σε περιοδικά, σε βιβλία, σε εκδόσεις.. Θεατρικοί συγγραφείς που φτιάχνουν έργα θεατρικά και παρουσιάζουν τον Χριστόν ψιλόν άνθρωπον. Φέρ' ειπείν, Ιησούς Χριστός υπέρλαμπρο αστέρι, superstar, [...]
Θέλουν να δείξουν έναν αποδυναμωμένο Χριστόν, ένα Χριστόν ανήμπορο, έναν Χριστό όπως τον θέλουν οι Εβραίοι όπως τον θέλουν οι άθεοι , όπως τον θέλει ο Αντίχριστος, όπως τον θέλει ο διάβολος, συνεπώς, αυτοί είναι οι βλάσφημοι.
Ακόμη, εκπαιδευτικοί που παρουσιάζουν μία εικόνα του Χριστού στα σχολεία, οι δάσκαλοι, οι καθηγητές.. δόξα τω Θεώ όχι όλοι, όχι όλοι,
αλλά υπάρχουν εκπαιδευτικοί που λέγουν είς τους μαθητάς των ότι, και τί ήταν ο Χριστός?
Ακόμη, πολιτικοί που υποβιβάζουν το πρόσωπον του Χριστού.
Αγαπητοί, έχομε την αίσθηση ότι σήμερα, όλοι αυτοί είναι υπασπισταί του Αντιχρίστου, και που είναι τα ονόματα της βλασφημίας;
Τι νομίζετε ότι είναι η βλασφημία; Αυτές οι βλασφημίες που βρίζουνε, οι κοινές, οι συνηθισμένες, οι λεγόμενες βλασφημίες των θείων, στην αγορά και στον δρόμο και οπουδήποτε;
Βεβαίως, είναι βλασφημία αυτά τα πράγματα, δέν τίθεται θέμα. Ανατριχιάζεις άμα ακούσεις κάποιον άνθρωπο να βλασφημά το όνομα του Χριστού και της Παναγίας. Άν του πείς αυτουνού του ανθρώπου που βλασφημά τον Χριστόν, με τις γνωστές βλασφημίες, "έλα εδώ άνθρωπέ μου, πιστεύεις ότι ο Χριστός είναι Θεός;" Θα πεί "και ποιός σου είπε ότι εγώ δεν πιστεύω;" Συνεπώς, είναι μεν βλάσφημος, δέν αμνηστεύεται, δεν έχει μελίρρυτο στόμα, βλάσφημο στόμα έχει, αλλά δεν είναι η υψίστη βλασφημία. Μπορεί να είναι και άνθρωπος που να μή βλασφημά τα θεία, και να μιλάει ωραία, με ωραίες λέξεις, και να σου πεί όπως ο Άρειος που έλεγε, "ο Χριστός δεν είναι Θεός είναι κτίσμα." Όπως είναι οι Χιλιασταί, οι μελιστάλακτοι Χιλιασταί, πού νομίζεις ότι τρέχει μέλι από το στόμα τους, και είναι φοβεροί βλάσφημοι.
Αυτή είναι η φοβερή βλασφημία. Η άρνηση της Θεανθρωπίνης φύσεως του Ιησού Χριστού.
Αλλά ακόμα, μας κάνει πάρα πολύ εντύπωση το εξής, ότι κανείς ιδρυτής θρησκείας, όπως είναι ο Μωάμεθ, ο Κομφούκιος, ο Βούδας κι όποιος άλλος, δέν βλασφημείται όπως φοβερά βλασφημείται ο Ιησούς Χριστός. Βέβαια, δέν είμεθα σε χώρους βουδιστικούς, της Ανατολής, άλλων θρησκειών.. αλλά να 'στε σίγουροι, δεν βλασφημούνται οι ιδρυτές των θρησκειών αυτών, αλλά βλασφημείται ο Χριστός.
Ξέρετε γιατί;
Διότι απλούστατα, όλες οι θρησκείες του κόσμου είναι δημιουργήματα του διαβόλου, είναι φυσικές θρησκείες, δέν είναι εξ αποκαλύψεως και είναι δημιουργήματα του διαβόλου και συνεπώς, δέν έχει λόγους ο διάβολος να διεγείρει τους ανθρώπους, να βλασφημούν τον Βούδα ή τον Κομφούκιο ή τον Μωάμεθ. Έχει λόγους όμως να βάζει τους ανθρώπους, να βλασφημούν τον Ιησούν Χριστόν.
Ο Βούδας κι ο Μωάμεθ, δέν είναι αντίπαλοι του διαβόλου, ο Χριστός είναι αντίπαλος του διαβόλου, γι' αυτό ακριβώς και βάζει τους ανθρώπους, να βλασφημούν.
Είναι τα ονόματα της βλασφημίας.
Και επειδή η θρησκεία του Χριστού είναι αληθής, είναι αληθής, προσέξτε είναι αληθής!
Και δέν δύναται να αντιπαραβάλλεται ούτε με καμία θρησκεία, που δυστυχώς θέλουμε να βάλουμε στα σχολεία μας την θρησκειολογία, δηλαδή, να αναφέρουμε και τα άλλα θρησκεύματα, για να δημιουργούμε συγκρίσεις για να υποβιβάσουμε με την στάθμη του χριστιανισμού, στην αντίληψη των μαθητών μας ότι ο χριστιανισμός είναι του αυτού επιπέδου με τις άλλες θρησκείες. Και εκεί ακούμε εκείνο το ανόητο: Έ, επειδή εγώ βρέθηκα Χριστιανός, με βάφτισαν οι γονείς μου είμαι Χριστιανός, θα μπορούσα να 'μουνα Βουδιστής. Αντί να πεί κανείς, ΔΌΞΑ ΤΩ ΘΕΏ που δέν είμαι μές στην πλάνη και στο ψεύδος αλλ' έχω γνωρίσει την αλήθεια. Βλέπετε, πάμε εκεί..
Οι υπασπισταί του Αντιχρίστου να κατεβάσουν την θρησκεία, τον χριστιανισμό, στο επίπεδο των άλλων θρησκειών..
Και επειδή ο χριστιανισμός είναι η αλήθεια και μόνη ή αλήθεια, η αποκεκαλυμμένη αλήθεια. Γι' αυτό τον λόγο ο διάβολος αφρίζει από κακότητα,!
Αγαπητοί μου, το βιβλίο της αποκαλύψεως, κάθε φορά που κάνουμε μία περικοπή και την αναλύουμε, έρχεται να μας λέγει πάντοτε, πάντοτε, πάντοτε! Το μήνυμα, ότι πρέπει να σταθούμε όρθιοι και πρέπει να υπομείνουμε κάθε πειρασμό και κάθε δυσκολία.
Άς αφρίζει ο διάβολος, εμείς έχουμε τη βοήθεια, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού!
51η ομιλία στο βιβλίο της Καινής Διαθήκης
« Ιερά Αποκάλυψις ».
Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Ἱερά Ἀποκάλυψις " εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/kainh-diauhkh/iera-apokalycis
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40qa7vUvidbEX6OBGq3b9WeV
__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0
📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1
📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0
__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share
Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk
†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.
