†. Ηδη αγαπητοί μου συνεπληρώθη η λύσις της 6ης σφραγίδος, με το περιεχόμενο των 2 διαψαλμάτων, όπως θα ενθυμείσθε προ των εορτών. Απομένει η 7η σφραγίς, με την οποία ολοκληρούται και η αποσφράγισις του βιβλίου των βουλών τού Θεού, πού αποκαλύπτει μία πρός μία τό εσφαγμένον αρνίον, ενθυμείσθε αυτήν τήν ουρανία εικόνα, τό εσφαγμένον αρνίον, πού είναι ο Ιησούς Χριστός.
Με το άνοιγμα της 7ης σφραγίδος ξεδιπλώνεται μία νέα επτάδα οπτασιών η οποία έχει ως χαρακτηριστικό της τίς σάλπιγγες. Η πρώτη επτάδα είχε τίς σφραγίδες. Η δευτέρα επτάδα έχει τις σάλπιγγες. Σαλπίζει η πρώτη σάλπιγξ και αποκαλύπτεται μια οπτασία. Κατόπον σαλπίζει η δευτέρα σάλπιγξ και αποκαλύπτεται άλλη οπτασία και ο.κ.
Η έκτασις –εδώ θέλω λίγο να επιτείνετε την προσοχή σας, είναι ένα λεπτό σημείον– η έκτασις αυτών των νέων οραμάτων καλύπτει την περιοχή από το 8ο Κεφ. έως το 11ο Κεφ. Πρέπει να σημειώσουμε ότι δεν πρόκειται περί μιας επιπροσθέτου, χρονικής ακολουθίας από αυτήν τήν δευτέρα ομάδα, επτάδα, σε σχέση μέ τήν πρώτη επτάδα. Δεν πρόκειται. Αλλά τί είναι; Η πρώτη επτάδα οι 7 σφραγίδες, που μέχρι τώρα έχομε αναλύσει, μένει η τελευταία που θα δούμε σήμερα, καλύπτει το χρονικό διάστημα, από της εποχής που εγράφη εις τό βιβλίον της Αποκαλύψεως ή αν θέλετε από της εποχής της πρώτης παρουσίας του Χριστού, έως της εποχής της δευτέρας παρουσίας του Χριστού. Ώστε οι 7 σφραγίδες μέ τίς 7 αποκαλύψεις, τίς 7 οράσεις, καλύπτει όλη αυτή την περιοχή που υπάρχει μεταξύ Α και Β παρουσίας του Χριστού. Αυτή η πλήρωσις τής δευτέρας επτάδος που θα αναλύσωμε στην συνέχεια, κι έχομε μία σάλπιγγα –όχι τώρα πιά σφραγίδα– σαλπίζει ένας άγγελος και ανοίγει ένα όραμα, σαλπίζει δεύτερος άγγελος ανοίγει δεύτερο όραμα, παρακάτω θάχουμε μια τρίτη επτάδα, πού είναι οι φιάλες, –αλλά θα φθάσουμε εκεί και θα δούμε περισσότερα–, αυτή η όλη Αποκάλυψις δεν καταλαμβάνει κάποιο καινούριο χρόνο, δηλ. δέν είναι κάτι που τελειώνουν οι 7 σφραγίδες, κι από κεί και πέρα αρχίζουν οι 7 σάλπιγγες. Όχι. Δεν έχουμε άλλον χρόνον. Συνεπώς τί είναι αυτές οι 7 σάλπιγγες, τά 7 οράματα; Είναι συμπλήρωσις των πρώτων 7 οραμάτων που αναφέρονται με το άνοιγμα, τήν λύσιν των 7 σφραγίδων,
Ώστε λοιπόν, οι πρώτες σφραγίδες, οι 7 σφραγίδες, δίδουν ένα αδρό γενικό διάγραμμα της ιστορίας που υπάρχει μεταξύ της πρώτης και δευτέρας παρουσίας του Χριστού. Η δευτέρα επτάδα συμπληρώνει λεπτομέρειες. Και η τρίτη επτάδα με τις φιάλες, ομοίως συμπληρώνει λεπτομέρειες. Δεν πρόκειται λοιπόν περί άλλου χρόνου, αλλά περί γεμίσματος θα λέγαμε του γενικού διαγράμματος, που δόθηκε μέ τήν λύσιν τῶν 7 σφραγίδων. Εκείνο πάντως πού διακρίνει την 2α επτάδα, όπως καί τήν 3η όπως θα δήτε, δέν είναι τί άλλο παρά μια λεπτομερειακότης των οραμάτων, μία περιπλοκότης, μία δυσληπτότης, κάτι πολύ δύσκολο· οι ερμηνευταί έχουν πάρα πολύ συσκολευτή να αναλύσουν αυτές τις εικόνες, κι ακόμη μία φοβερότης. Μία δραματικότης. Όλα αυτά εκτυλίσσονται στην ανάλυση των 7 σαλπίγγων, τών 7 οραμάτων που αντιστοιχούν στα 7 σαλπίσματα των 7 σαλπίγγων, καί όπως σάς εξήγησα είναι πτυχές της λύσεως τών 7 σφραγίδων.
Σας διαβάζω: Είμεθα στο 8ο Κεφ. Στιχ. 1 - 6. «Καὶ ὅτε ἤνοιξε τὴν σφραγῖδα τὴν ἑβδόμην, ἐγένετο σιγὴ ἐν τῷ οὐρανῷ ὡς ἡμιώριον. Καὶ εἶδον τοὺς ἑπτὰ ἀγγέλους οἳ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ἑστήκασι, καὶ ἐδόθησαν αὐτοῖς ἑπτὰ σάλπιγγες. καὶ ἄλλος ἄγγελος ἦλθε καὶ ἐστάθη ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου ἔχων λιβανωτὸν χρυσοῦν, καὶ ἐδόθη αὐτῷ θυμιάματα πολλά, ἵνα δώσῃ ταῖς προσευχαῖς τῶν ἁγίων πάντων ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τὸ χρυσοῦν τὸ ἐνώπιον τοῦ θρόνου. καὶ ἀνέβη ὁ καπνὸς τῶν θυμιαμάτων ταῖς προσευχαῖς τῶν ἁγίων ἐκ χειρὸς τοῦ ἀγγέλου ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. καὶ εἴληφεν (πήρε) ὁ ἄγγελος τὸν λιβανωτὸν καὶ ἐγέμισεν αὐτὸν ἐκ τοῦ πυρὸς τοῦ θυσιαστηρίου καὶ ἔβαλεν εἰς τὴν γῆν. καὶ ἐγένοντο βρονταὶ καὶ φωναὶ καὶ ἀστραπαὶ καὶ σεισμός. Καὶ οἱ ἑπτὰ ἄγγελοι οἱ ἔχοντες τὰς ἑπτὰ σάλπιγγας ἡτοίμασαν ἑαυτοὺς ἵνα σαλπίσωσι.» έως εδώ.
Και ερχόμεθα αγαπητοί μου να δούμε το κείμενο βήμα προς βήμα. "Καὶ ὅτε ἤνοιξε τὴν σφραγῖδα τὴν ἑβδόμην". Ποιός ήνοιξε; Τό εσφαγμένον αρνίον. Εκείνο που στέκεται μπροστά στο βιβλίο των βουλών του Θεού, και πού ο Ευαγγελιστής Ιωάννης ερωτάται από έναν πρεσβύτερο, ποιός θα λύση τις σφραγίδες; Ακούστηκε φωνή ότι δεν υπάρχει κανείς που να λύση· όχι, λέει, υπάρχει κάποιος. Είναι το εσφαγμένον αρνίον. Ενθυμείσθε είναι παλιό θέμα, έκλαιγα πολύ, δεν θα γνωρίσουμε τις βουλές του Θεού; Όχι, υπάρχει. Είναι το εσφαγμένον αρνίον. Αυτό λύνει μία-μία σφραγίδα. Δηλ. αποκαλύπτει προοδευτικά την πορεία της Εκκλησίας μέσα στον χρόνο. Και δείχνει τί θά γίνη καί ποιές είναι οι βουλές του Θεού. Ώστε λοιπόν το βιβλίο είναι το σύμβολον τών βουλών του Θεού όπως παλιά λέγαμε.
Καί φθάνομε τώρα εις τήν 7ην σφραγίδα. "Καὶ ὅτε ἤνοιξε τὴν σφραγῖδα τὴν ἑβδόμην, ἐγένετο σιγὴ ἐν τῷ οὐρανῷ ὡς ἡμιώριον" Όταν ανοίχθηκε από το Αρνίον,τόν Ιησούν Χριστόν, η 7η σφραγίδα, έγινε ησυχία στον ουρανό, κάπου μισή ώρα. Η 7η σφραγίς αγαπητοί μου κατά το άνοιγμά της περιέχει δύο πλευρές. Η μία αναφέρεται εις αυτήν ταύτην τήν 7ην σφραγίδα. Και η δευτέρα αναφέρεται εις τήν απαρχήν τής νέας επτάδος πληγών, από τις 7 σάλπιγγες πού αντιπροσωπεύεται απο τις 7 σάλπιγγες που σαλπίζουν αντίστοιχοι 7 άγγελοι.
Ως πρός τήν πρώτην πλευρά, αυτή που αναφέρεται εις αυτήν ταύτην την σφραγίδα, θα είχαμε να παρατηρήσουμε τούτο: Γίνεται σιγή στον ουρανό για να δείξη ότι εις τό τέλος των πληγών τής ιστορίας θα επέλθη κατάπαυσις τών πάντων. Σιγή! Τού κακού και παραμέρηση των ασεβών. Και όλων των παθών, σιγή. Όλα θα κατασιγάσουν. Καταστροφή, σεισμός, θύελλες, τα ουράνια σώματα έχουν σαλευτή, όλα αυτά κάποια στιγμή έρχεται ένα τέλος. Καί γίνεται μία σιγή. Όλα τελείωσαν. Διότι η 7η σφραγίς είναι η τελευταία. Και βλέπομε, όπως λέγει ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας, "συχνά ο αριθμός των 7 παραλαμβάνεται ως τω αιώνι τούτω και σαββατισμό καί τή αναπαύσει των αγίων σύστοιχος." Όπως θα δούμε στην συνέχεια. Δηλ. όλα θα έχουν σταματήσει. Αυτό θα πή σαββατισμός. Αλλά θα το δούμε στην συνέχεια. Πράγματι η 7η σφραγίδα, ως 7η σφραγίδα, σημειούται σιγή κατά το άνοιγμά της, γιατί υπενθυμίζει τον σαββατισμόν τής εβδομάδος και το σαββατισμόν τής Ιστορίας. Τί θα πή "σαββατισμός;" θά πή ανάπαυσις θά πή σιγή. Θα πή αργία θά πή απραξία. Δέν υπάρχει πράξις πιά. Πράγματι η Ιστορία τελείωσε. Τί θά πή πράξη; Ιστορία, συμβεβηκότα. Δηλ. γεγονότα. Όταν αυτά τελειώσουν τότε επέρχεται ο σαββατισμός. Έρχεται η σιγή. Αλλά σημειώσατε ότι αυτή η σιγή θα επέλθη επάνω στην κτίση γιατί θάχουν τελειώσει όλα. Πολύ συχνά οι Πατέρες ομιλούν γι' αυτόν τον Σαββατισμόν και τόν Σαββατισμόν αυτόν τόν έχει ο κάθε άνθρωπος. Βέβαια είναι η 7η ημέρα του Σαββάτου, τής αργίας, σταματά κάθε εργασία, αποδίδεται λατρεία εις τόν Θεόν. θα καθήσης, λέει, την 7η ημέρα, «σάββατα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου», Δευτ. 5, 14 αργία, για να προσφέρης λατρεία εις τόν Θεόν. Αλλά ομοίως ο βίος του ανθρώπου μοιάζει μέ μία εβδομάδα. Τίς 6 ημέρες εργάζεται, και οι 6 ημέρες είναι όλη η ζωή του ανθρώπου, την 7η ημέρα αναπαύεται. Είναι ο θάνατος. Διότι δεν έχει το σώμα του να εργασθή. Είναι εις τόν τάφον τό σώμα. Και τότε αν είναι ευσεβής, εί και εις τόν παράδεισον, τότε εκεί σαββατίζει. Τί περιμένει; Την ανάσταση των νεκρών. Για να φύγη από την 7η ημέρα να περάση εις τήν 8η ημέρα. Η 8η ημέρα είναι η Μία των Σαββάτων. Εκείνη κατά την οποία ο Κύριος ανεστήθη. Και είναι η ανάσταση των νεκρών. Τήν 7η ημέρα υπάρχει σιγή. Την 1η ημέρα όμως δέν υπάρχει πιά σιγή, θά γίνη η ανάσταση των νεκρών, θα πάρουν οι άνθρωποι πίσω τα χαμένα τους σώματα καί τότε η κτίση θάχει γίνει καινούρια, και τότε θα υπάρχει εις τούς αιώνας των αιώνων, μέσα στην καινή αυτή, στην καινούρια αυτή κτίση η αιωνία δοξολογία του Θεού. Δεν θα υπάρχει λοιπόν πιά η σιγή.
Ωστε η σιγή είναι αυτή πού είναι μετά από τις πληγές, λίγο πριν από τήν δευτέρα του Χριστού παρουσία. Όταν όλα –τώρα σχηματικά το λέω αυτό γιατί δεν μπορούμε να τα μετρήσουμε αυτά τα πράγματα– είναι ο χρόνος εκείνος πού θάχουν τελειώσει τα πάντα καί θά αναμένεται η ανάσταση των νεκρών. Εις αυτό το σημείο, τό ότι έχομε τήν σιγήν ως ημίωρον εις τόν ουρανό, τερματίζεται το άνοιγμα των 7 σφραγίδων, που όπως σας είπα από την αρχή, δείχνει μέ αδρές γραμμές τήν πορεία τής Ιστορίας.
Τί σημαίνει ότι ήτο "ὡς ἡμιώριον", ή "ημίωρον", άλλη γραφή. Η σιγή αυτή, δηλ. μία σιγή που κράτησε μόνο μισή ώρα, γι αυτό γράφει ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας "τό του καιρού εμφαίνει βραχύ εν ώ τών πληγών επαγομένων, και τών επί γής συντελουμένων, η τού Χριστού βασιλεία φανήσεται." Είναι αυτός ο πολύ μικρός χρόνος, πού θάχουν τελειώσει οι πληγές και θα αναμένεται η δευτέρα του Χριστού παρουσία. Γι' αυτό βάζει ημίωρον. Είναι μια συμβολική θέσις για να δείξη ότι δεν είναι ολόκληρος ο χρόνος, όπως και η παρουσία του Αντιχρίστου, δέν θά είναι παρά τρισήμισι (3½) χρόνια. Και βάζει αυτό το μισό, όχι μόνο γιατί είναι πραγματικά τρισήμισι χρόνια, αλλά και για να δείξη ότι είναι πολύ μικρός ο καιρός. Όταν βάζει η Αγία Γραφή "μισή ώρα", δείχνει πάντοτε τό γρήγορον, τό βραχύ του χρόνου.
Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά τώρα της 7ης σφραγίδος. Όταν λύεται. Προηγείται μία σιγή, είναι το ίδιο πράγμα, τώρα είναι το κλείσιμο των 7 σφραγίδων, να μην μπερδευτήτε, καί ταυτοχρόνως είναι το άνοιγμα των 7 σαλπίγγων. Συμπίπτουν στην 7η σφραγίδα. Είναι λεπτό το σημείο, προσέξτε. Εχουμε λοιπόν στην ίδια σφραγίδα, την 7η, τήν δευτέρα πλευρά τώρα. Η οποία είναι η έναρξη των 7 σαλπίγγων. Τί δείχνει αυτό; Δείχνει ότι αυτή η σιγή που να υπάρχει, ότι θα επακολουθήση κάτι φοβερό. Προσέξτε μην μπερδέψετε τα προηγούμενα που σας είπα. Είπαμε, τό ένα κλείνει, το άλλο ανοίγει κάτι άλλο. Θά γίνη κάτι φοβερό. Ενώπιον αυτού του φοβερού που θα γίνη, τί είναι; Τό ξετύλιγμα των 7 σαλπίγγων τών 7 οραμάτων, των 7 σαλπισμάτων εκ τών 7 σαλπίγγων. που δείχνει τήν έκπληξιν των αγγέλων ενώπιον του τί πρόκειται να γίνη. Μένουν ενεοί (άλλαλοι, άφωνοι) και περιμένουν τώρα τί θὰ γίνη. Λέει ο Δοσίθεος Ιεροσολύμων "η γαρ έκπληξις σιγήν κατεργάζεται." Δηλ. όταν κανείς εκπλήσσεται δεν ομιλεί. Γι' αυτό λέγει ότι η σιγή έγινε εις τόν ουρανόν. Και τώρα όλοι οι άγγελοι βλέπουν τί θά γίνη. Αλλά αυτό τό τί θά γίνη, για να μην μπερδευτήτε στην πραγματικότητα είναι πάλι από την αρχή, είναι οι λεπτομέρειες των 7 σφραγίδων. Συνεπώς ακόμα από την αρχή του χρόνου. Σάς είπα, δεν προστίθενται οι χρόνοι. Δέν πάμε στο τέλος των 7 σφραγίδων χρονικά στην αρχή των 7 σαλπίγγων. Όχι. Ένας είναι ο χρόνος. Από την πρώτη ως τήν δευτέρα παρουσία του Χριστού. Δεν έχουμε άλλον χρόνον. Τό είπα 2-3 φορές. Πάλι λέγω, γιά νά τά κάνω σαφή, όσο μπορώ.
Αυτή λοιπόν η δευτέρα πλευρά της λύσεως της 7ης σφραγίδος, όπως σάς είπα, δείχνει αυτήν τήν έκτασιν τής πληρώσεως των 7 σφραγίδων. Πριν όμως εκδιπλωθούν αυτά τα γεγονότα των 7 σαλπισμάτων, γίνεται μία προπαρασκευή, αυτών των οπτασιών, η οποία έχει ως εξής: "Καὶ εἶδον τοὺς ἑπτὰ ἀγγέλους οἳ ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ ἑστήκασι, καὶ ἐδόθησαν αὐτοῖς ἑπτὰ σάλπιγγες." Υποθέσατε, πώς να το πάρω τώρα, όπως είναι ένα στράτευμα που ο διοικητής παίρνει αναφορά, τρόπον τινά, πώς νά τό πώ. Καί είναι μπροστά οι αρχηγοί τών λόχων. Είναι μπροστά από τόν διοικητή, δόθηκαν σάλπιγγες σ' αυτούς για να κάνουν μια αποστολή. Κάπως έτσι νά τό φανταστούμε σ' αυτήν την εικόνα. Του ότι είναι έτοιμοι να δεχθούν κάποια αποστολή, παίρνοντας ο καθένας μία σάλπιγγα, πού θά γίνη, πού θά γίνη, εκείνος που θ' ανοίγει τό κάθε όραμα· καί συνεπώς την κάθε πληγή, θάχαμε να πούμε αυτό που γράφει το βιβλίο του Τωβίτ, ότι οι άγγελοι πράγματι υπηρετούν τις βουλές του Θεού. Λέει επί παραδείγματι εκεί στο 12ο κεφ. στιχ. 15, στούς δύο εκπλήκτους Τωβίτ & Τωβία, πατέρα και υιόν: " «ἐγώ εἰμι Ῥαφαήλ, εἷς ἐκ τῶν ἑπτὰ ἁγίων ἀγγέλων, οἳ προσαναφέρουσι τὰς προσευχὰς τῶν ἁγίων, καὶ εἰσπορεύονται ἐνώπιον τῆς δόξης τοῦ ἁγίου.» Εγώ λέγομαι Ραφαήλ, είμαι ένας από τους 7 αγγέλους, πού είναι μπροστά στον θρόνο του Θεού, που προσφέρουμε τις προσευχές των πιστών, ενώπιον του Θεού, ενώπιον της δόξης τού Θεού. Κρατείστε αυτό. Ότι άγγελοι προσφέρουν τις προσευχές των πιστών. Είναι αγαπητοί μου τα λειτουργικά πνεύματα, οι άγγελοι, πού μετ' ευλαβίας στέκονται μπροστά στην θεία δόξα, καί πού είναι έτοιμα τα λειτουργικά αυτά πνεύματα, να αποσταλούν προς κάθε διακονία.
Ακόμη, η σάλπιγγα είναι γνωστό, ότι χρησιμοποιείται στην Αγίαν Γραφή διά τήν σήμανση ενάρξεως σπουδαίων καιρών ή εορτών. Όπως εμείς έχουμε το κανόνι, πού πέφτει για να δηλώση την αρχή ή το τέλος μιας γιορτής ή του νέου έτους, ή ενός γεγονότος, ένα μεγάλο γεγονός, πέφτει το κανόνι, έτσι είχαν οι Εβραίοι, ή τουλάχιστον γράφει στην Αγία Γραφή, τήν σάλπιγγα. Εσάλπιζαν οι σάλπιγγες, γιά να δηλώσουν την αρχή καί τό τέλος ενός γεγονότος. Αλλά ακόμα η σάλπιγγα χρησιμοποιείται διά τήν σήμανσιν εσχατολογικών γεγονότων. Εκείνα που πρόκειται να γίνουν εις τό τέλος του κόσμου, τής Ιστορίας. Και μάλιστα κατά την ημέρα της κρίσεως καί τής Αναστάσεως των νεκρών. Γράφει επί παραδείγματι ο Απ. Παύλος, Α΄Θεσ.4, 16 τα εξής: «ὅτι αὐτὸς ὁ Κύριος ἐν κελεύσματι, (μέ εντολή) ἐν φωνῇ ἀρχαγγέλου καὶ ἐν σάλπιγγι Θεοῦ καταβήσεται ἀπ᾿ οὐρανοῦ, καὶ οἱ νεκροὶ ἐν Χριστῷ ἀναστήσονται πρῶτον» Η όπως λέγει ο Κύριος εις τό κατά Ματθ. 24, 31 «καὶ ἀποστελεῖ τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ μετὰ σάλπιγγος φωνῆς μεγάλης, καὶ ἐπισυνάξουσι (θα μαζέψουν) τοὺς ἐκλεκτοὺς αὐτοῦ ἐκ τῶν τεσσάρων ἀνέμων ἀπ᾿ ἄκρων οὐρανῶν ἕως ἄκρων αὐτῶν». Δηλ. θά μαζέψουν όλους τους πιστούς.
"καὶ ἄλλος ἄγγελος ἦλθε καὶ ἐστάθη ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου ἔχων λιβανωτὸν χρυσοῦν, καὶ ἐδόθη αὐτῷ θυμιάματα πολλά, ἵνα δώσῃ ταῖς προσευχαῖς τῶν ἁγίων πάντων ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τὸ χρυσοῦν τὸ ἐνώπιον τοῦ θρόνου". Ο θρόνος, οι 7 άγγελοι μπροστά. Βέβαια το σκηνικό το γνωρίζετε. Είναι όλο εκείνο πού μέχρι τώρα έχει συμπληρωθεί. Ένας άλλος άγγελος, όγδοος άγγελος, έξω τού αριθμού των 7 ήλθε και στάθηκε μπροστά από τό θυσιαστήριον, τό χρυσούν. Καί πήρε λιβανωτόν, το λιβανωτόν είναι το λιβάνι, αλλά κατά συνεκδοχήν αναφέρεται καί εις τό θυμιατήριον, που λέγεται εις την Π.Δ. Τό θυμιατήριον, πυρείον, έτσι λέγεται, πυρείον, από την πυρά, είχε μέσα αναμμένα κάρβουνα, ελέγετο πυρείον, κατά συνεκδοχήν λοιπόν λέγεται λιβανωτόν τό πυρείον, Συνεπώς, επήρε θυμιατό και ήλθε στο θυσιαστήριο το χρυσούν. Τού δόθηκαν πολλά θυμιάματα. Του δόθηκαν· συνεπώς από κάπου του δόθηκαν. Καί τούτο γιά νά τά δώση υπερ τών προσευχών τών αγίων, όλων των αγίων μπροστά στο θυσιαστήριο το χρυσό που ήταν ενώπιον του θρόνου. Τί σημαίνει αυτό; Τί είναι αυτά τα θυμιάματα; Είναι οι προσευχές των αγίων. Το ξανασυναντήσαμε αυτό στο βιβλίο της Αποκαλύψεως. Γιά νά τής προσφέρει ο άγγελος ως θυμίαμα ενώπιον του Θεού. Όλες οι προσευχές των αγίων. Οι προσευχές αυτές είναι, –ως περιεχόμενο– η αίτηση ελεύσεως τῆς βασιλείας τού Θεού, η στήριξη των πιστών, καί η τιμωρία του κακού. Εξ άλλου οι πληγές πού θα επακολουθήσουν και είναι αυτό το προίμιον των όσων λέμε, δέν είναι τι άλλο παρά μία απάντηση, οι πληγές οι 7, η απάντηση εις τίς προσευχές των αγίων που προσφέρει ο άγγελος εις τόν Θεόν.
Εδώ βλέπομε ότι η προσευχή των αγίων παρομοιάζεται με θυμίαμα ή καπνό θυμιάματος, που ανέρχεται εις τόν ουρανόν. Διότι πέρνει τα θυμιάματα τα ρίπτει στο θυσιαστήριο διά νά ανέβη ο καπνός. Πράγματι ενθυμείσθε πού το λέμε αυτό στόν 140 Ψαλμό «κατευθυνθήτω ἡ προσευχή μου ὡς θυμίαμα ἐνώπιόν σου». Άς κατευθυνθή η προσευχή μου σαν θυμίαμα μπροστά σου. Αλλά και οι προσευχές των αγίων, παρατηρήστε ότι προσφέρονται υπό των αγίων αγγέλων πρός τόν Θεόν. Τούτο φαίνεται υπό τον αρχάγγελον Ραφαήλ, που σας είπα προηγουμένως, που λέγει εις τόν Τωβίτ καί Τωβία τα εξής: "ἐγώ εἰμι Ῥαφαήλ, εἷς ἐκ τῶν ἑπτὰ ἁγίων ἀγγέλων, οἳ προσαναφέρουσι τὰς προσευχὰς τῶν ἁγίων, καὶ εἰσπορεύονται ἐνώπιον τῆς δόξης τοῦ ἁγίου. Ενώπιον του Θεού δηλ. του Αγίου Θεού. Εγώ λέγει πήρα την προσευχή σας καί τήν έφερα ενώπιον του Θεού. Στην ερώτησή σας, η προσευχή δεν απευθύνεται κατ' ευθείαν εις τόν Θεόν; Μεσολαβούν άγγελοι; Ο Θεός δέν είναι πανταχού παρών; Δεν γνωρίζει ο Θεός τήν προσευχή μου; Δεν γνωρίζει ο Θεός τα κρύφια τής ψυχής μου; Αγαπητοί μου ο Θεός είναι πανταχού παρών και τα πάντα γνωρίζει. Αλλά θέλει όμως να υπηρετείται τό θέλημά του από όλες αυτές τις υπάρξεις, ώστε μέσα σ' αυτήν τήν διακονίαν, να γεύονται τήν δόξαν καί τήν μακαριότητα την δική του. Αυτό είναι όλο. Έτσι λοιπόν άγγελοι μεταφέρουν τις προσευχές μας εἰς τόν Θεόν. Όχι ότι ο Θεός δεν γνωρίζει τις προσευχές μας. Τίς γνωρίζει ο Θεός. Αλλά οι άγγελοι μεταφέρουν τις προσευχές γιά τόν λόγο που σας εξήγησα. Καί τών αγίων τίς προσευχές οι άγγελοι μεταφέρουν. Αλλά φανερόν εδώ ότι οι προσευχές αναφέρονται εἰς τόν Θεόν, δηλ. ανεβαίνουν πρός τόν Θεόν, όλων των αγίων διά των αγγέλων. Λέμε πολλές φορές, πώς μπορεί να γνωρίζει ένας άγιος τήν προσευχή; Επικαλούμαι τον άγιο Γεώργιο. Πώς μπορεί ο άγιος Γεώργιος να γνωρίζει; Είναι παρών; ο άγιος Γεώργιος δεν είναι παρών. Ο άγιος Γεώργιος είναι εις τόν παράδεισον. Τότε πώς μπορεί να γνωρίζει; Παρόντες είναι οι άγγελοι. Οι οποίοι εξ ονόματος του αγίου Γεωργίου προσάγουν, δηλ. εξ ονόματος, εμείς προσευχόμαστε στον άγιο Γεώργιο· παίρνουν τήν προσευχή οι άγγελοι, τήν οδηγούν εἰς τόν Θεόν εξ ονόματος του αγίου Γεωργίου, διά νά τιμήση ο Θεός τόν άγιον Γεώργιον, νά κάνη θαύμα ακόμη, διότι το είπε ο ίδιος. Εγώ θα τιμήσω εκείνους που με τιμούν. Κι επειδή οι μάρτυρες και οι άγιοι ετίμησαν τόν Θεόν, γι' αυτό ακριβώς και ο Θεός εξ ονόματός των δίδει εκείνα τα οποία οι πιστοί ζητούν. Λέγει λοιπόν ο άγγελος πάλι, άγγελος στον Κορνήλιο πού τόν επισκέπτεται τον εκατόνταρχο, ενθυμείσθε, είναι στις Πράξεις 10 Κεφ. στιχ. 4. «αἱ προσευχαί σου ἀνέβησαν εἰς μνημόσυνον ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.» Ανεβαίνουν λοιπόμ οι προσευχές μας εις τόν ουρανό. Αρκεί μόνο να είναι προσευχή σωστή καί γνησία. Να μην υπάρχει στον άνθρωπο η μνησικακία, να μην υπάρχει η απουσία της αγάπης, να μην υπάρχει η φιλαργυρία, όταν είναι καθαρή καρδιά τότε η προσευχή ανεβαίνει στον Θεό.
«καὶ ἀνέβη ὁ καπνὸς τῶν θυμιαμάτων ταῖς προσευχαῖς τῶν ἁγίων ἐκ χειρὸς τοῦ ἀγγέλου ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ.» Λέγει τό ιερόν κείμενον τής Αποκαλύψεως. Ανέβηκε, λέγει, όταν έριξε τα θυμιάματα μέσα στο θυσιαστήριο, ανέβηκε ο καπνός τών θυμιαμάτων, που ήταν οι προσευχές των αγίων, από το χέρι του αγγέλου ενώπιον του Θεού. Έτσι, όπως είπαμε αγαπητοί μου, γίνονται δεκτές οι προσευχές των αγίων. Εδώ έχομε σαφώς τήν μεσιτείαν των αγίων, αλλά και των αγίων αγγέλων. Ο Θεός έτσι το θέλει. Έτσι το θέλει. Θέλει να μεσιτεύουν άγιοι υπέρ άλλων. Άνθρωποι ή άγγελοι υπέρ άλλων όντων. Όντα υπέρ άλλων όντων. Έτσι το θέλει ο Θεός. Γιατί τό θέλει ο Θεός; Οι βουλές του δέν είναι όλες βέβαια γνωστές. Θα μπορούσαμε όμως να υπονοήσουμε το εξής: Ότι ο Θεός θέλει νά κάνη όλα τα όντα του κοινωνά της αγάπης. Διότι όταν εσείς μου πήτε να προσευχηθώ γιά σάς, αυτό είναι ένα δείγμα αγάπης, κοινωνίας αγάπης. Κι όταν εγώ ζητήσω από σάς να προσευχηθήτε είναι μία κοινωνία αγάπης. Έτσι ο Θεός δεν κάνει αυτάρκη και αυτόνομα τά όντα. Αλλά τα κάνει να έχουν ένα σύνδεσμο μεταξύ των. Καί αυτός ο σύνδεσμος είναι ο σύνδεσμος της αγάπης.
Το χρυσούν θυσιαστήριον που αναφέραμε τί σημαίνει; Σημαίνει τόν ἴδιον τόν Χριστόν. Γράφει ο άγιος Ανδρέας: "Θυσιαστήριον δέ χρυσούν ο Χριστός εστιν εν ώ (εν τώ θυσιαστηρίω) πάσα λειτουργική και αγία συνέστηκε δύναμις, και αι μαρτυρικαί θυσίαι προσκομίζονται·". Πράγματι κάθε προσευχή γίνεται δεκτή διά του θυσιαστηρίου που λέγεται Χριστός. Επειδή ακριβώς ο Χριστός προσέφερε την ζωήν του, ο ενανθρωπήσας Υιός του Θεού προσέφερε τήν ζωήν Του ως ιλαστήριο θυσία, ως ιλαστήριο θυσία. Που σημαίνει ότι τότε θ' ανεβούν οι προσευχές μου εις τόν Θεόν μόνο δυνάμει της θυσίας του Χριστού. Δέν οδηγείται η προσευχή μου εις τόν Θεόν εάν δέν πέση εις το θυσιαστήριον που λέγεται "Χριστός." Ιλαστήριος θυσία Του. Δεν ανεβαίνει η προσευχή μου. Να το γνωρίζετε. Οποιαδήποτε προσευχή γίνη, οποιαδήποτε θυσία γίνη, οποιαδήποτε προσπάθεια γίνη, έξω από την αναγνώριση της θυσίας του Χριστού, ως ιλαστηρίου θυσίας, αυτή είναι απόβλητη και απαράδεκτη και μία ματαιοπονία. Αυτό να το γνωρίζουμε αγαπητοί μου. Να ξέρωμε λοιπόν ότι κάθε τι που θα προσφέρουμε να είναι εν ονόματι του Ιησού Χριστού, πιστεύοντες εις την δύναμη του θανάτου Του. Είναι πολύ χαρακτηριστική η περίπτωσις αυτή, ότι προσφέρονται τα πάντα εἰς τό θυσιαστήριον, πού είναι ο Ιησούς Χριστός.
Τό πύρ τί είναι; Τό πύρ τού θυσιαστηρίου. Είναι η οργή του Αρνίου η οποία πίπτει επί τής γής και έχει παιδαγωγικόν χαρακτήρα, αλλά και τιμωρητικόν χαρακτήρα. Παιδαγωγικόν για κείνους οι οποίοι θα είχαν την δυνατότητα να μετανοήσουν. Τιμωρητικόν για κείνους οι οποίοι δεν θα ήθελαν να μετανοήσουν.
Οι βροντές, φωνές, σεισμός κτλ. όλα αυτά τί είναι; Είναι τά φόβητρα του Κυρίου. Είναι εκείνα που είπε ο Κύριος ότι θα γίνουν φόβητρα. Τί είναι τα φόβητρα; Πάν ότι μπορεί να προκαλέση φόβον εις τόν άνθρωπον. Αυτό λέγεται φόβητρον. Λέγει ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας: "Διά τούτων πάντων τα πρό τής συντελείας χαρακτηρίζονται φόβητρα, πάντας καταπλήττοντα, καί πρός επιστροφήν τούς ευγνωμονεστέρους ενάγοντα." Και οδηγεί, φτιάχνει, κάνει να γυρίσουν πίσω, εκείνοι που έχουν μία καλή διάθεση. Και να μετανοήσουν. Η αποκορύφωση δέ αυτών των φοβερών σκηνών, όπως θα δήτε στην συνέχεια, πού πρόκειται να επακπλουθήσουν, θα το ιδήτε, εμφανίζονται με αυτήν την προπαρασκευαστικήν εικόνα που λέγει: «Καὶ οἱ ἑπτὰ ἄγγελοι οἱ ἔχοντες τὰς ἑπτὰ σάλπιγγας ἡτοίμασαν ἑαυτοὺς ἵνα σαλπίσωσι.» Ώστε ο ένας άγγελος, μέ ὅτι ρίπτει πάνω στη γή είναι μια προπαρασκευή. Το αποκορύφωμα αυτής της προπαρασκευής είναι ότι οι 7 άγγελοι μπροστά εις τόν θρόνον τῆς θείας δόξης στέκονται έτοιμοι να σαλπίσουν. Δηλ. ν' αρχίσουν οι πληγές. Καί αρχίζουμε συν Θεώ.
Κεφ. 8, 7 «Καὶ ὁ πρῶτος ἐσάλπισε, καὶ ἐγένετο χάλαζα καὶ πῦρ μεμιγμένα ἐν αἵματι, καὶ ἐβλήθη εἰς τὴν γῆν· καὶ τὸ τρίτον τῆς γῆς κατεκάη, καὶ τὸ τρίτον τῶν δένδρων κατεκάη, καὶ πᾶς χόρτος χλωρὸς κατεκάη.»
Νά σάς τό ερμηνεύσω. Με δυό λόγια. Σαλπίζει ο πρώτος άγγελος. Καί τότε εγένετο χαλάζι φοβερό. Πού ήταν ανακατεμμένο με φωτιά καί αίμα. Καί έπεσε στην γή. Από αυτήν την πτώση αυτού του περίεργου χαλαζιού, το τρίτον τής γῆς, τό τρίτον, κατεστράφη. Καί τό τρίτον από τα φυτά, τά δένδρα, το ίδιο και το τρίτον από το χορτάρι γενικά του φυτικού βασιλείου, το τρίτον. Τί σημαίνει αυτό; Βλέπομε ότι το πρώτο σάλπισμα έχει έναν αρκετά παιδαγωγικό χαρακτήρα, καί τούτο φαίνεται ότι το τρίτον μόνο πλήττεται. Πού σημαίνει ότι δεν είναι ολοκληρωτική η καταστροφή, αλλά είναι παιδαγωγική και προειδοποιητική. Αφού μόνον τό τρίτον καταστρέφεται. Η πληγή αυτή υπενθυμίζει –εδώ τώρα θέλω να προσέξετε λιγάκι– τήν πρώτην και εβδόμην πληγήν του φαραώ εις την Αίγυπτον. Θά σάς τήν θυμίσω γιατί είναι πολύ αξιόλογη, όπως θα την δεούμε.
Ακόμη πρέπει νά σάς πώ ότι οι 7 πληγές, πού προέρχονται από τα 7 σαλπίσματα, απηχούν τις 10 πληγές του Φαραώ εις τήν Αίγυπτον. Γιά νά δούμε την πρώτην καί τήν εβδόμην πληγήν, που απηχούνται από το πρώτο σάλπισμα του αγγέλου. Καί μήν ξεχνάτε, θα επανέλθω εις τό σημείο αυτό, ότι οι πληγές του Φαραώ είναι ιστορικές. Μην το ξεχνάτε αυτό, έχει κάτι πολύ να πή αυτό που λέμε. Μετράει πάρα πολύ. Είναι το κλειδί της ερμηνείας. Προσέξατε αυτό το σημείο. Ακούστε λοιπόν τήν πρώτην καί τήν εβδόμην πληγή. Παίρνω τα κυριότερα σημεία, γιατί εκεί φυσικά στο ιερό κείμενο είναι πολύ. Είναι από το βιβλίο της "Εξόδου" στο 7ο Κεφ. για την πρώτη πληγή και στο 9ο Κεφ. γιά τήν εβδόμη πληγή. Ενθυμείσθε ότι ο Μωυσής εξ ονόματος του Θεού, μέ βοηθόν του τόν Ααρών, τόν αδελφόν του, κατά τρία χρόνια μεγαλύτερό του, εμφανίζονται ενώπιον του Φαραώ καί τοῦ λέγουν να αφήση τόν λαόν τῶν δύο εκατομμυρίων Εβραίων, να πάη απέναντι στην έρημο να λατρεύση τόν Θεόν. Φυσικά υπονοεί ο Φαραώ ότι άν ο λαός αυτός μετακινηθεί να πάη στην έρημο, από κεί θα φύγη. Στην έρημα του Σινά. Ότι από κεί θα φύγη. Καί δέν τόν συμφέρει τόν Φαραώ να φύγη τόσος λαός, πού ήσαν εργατικά χέρια και έκανε τόσα έργα εκεί. Γι' αυτό τον λόγο δεν πείθεται.Ο Θεός έχει ήδη ειδοποιήσει τον Μωυσέα, ότι μήν φοβηθή αν βρή την αντίσταση του Φαραώ. Κι ότι θά τόν εξουσιοδοτήση τροπον τινά, μέ πληγές στα χέρια του Μωυσέως, νά τίς επιφέρη στον Φαραώ καί τόν λαόν του, που στο τέλος θα αναγκαστή, υπό την πίεση των πληγών να αφήση τούς Εβραίους να φύγουν. Έτσι λοιπόν εμφανίζεται ο Μωυσής και ο Ααρών ενώπιον του Φαραώ, καί τόν ειδοποιούν. Εκείνος όμως αρνείται καί τότε του προλέγουν τήν πρώτην πληγήν. Εκείνος πάλι αρνείται και επέρχεται η πρώτη πληγή.
«καὶ ἐποίησαν οὕτως Μωυσῆς καὶ Ἀαρών, καθάπερ ἐνετείλατο αὐτοῖς Κύριος· καὶ ἐπάρας τῇ ῥάβδῳ αὐτοῦ (ο Ααρών επάρας τήν ράβδον) ἐπάταξε τὸ ὕδωρ τὸ ἐν τῷ ποταμῷ (πού είναι ο Νείλος ποταμός και από τον οποίον ποταμό οι Αιγύπτιοι πολλά ανέμενον· υδρεύοντο, επότιζαν τα χωράφια τους, ο Νείλος είναι γνωστόν πόσο εύφορος είναι, δηλ. η πεδιάδα του Νείλου πόσο εύφορος είναι και πόσο σπουδαίος είναι ο Νείλος για την ζωή τής Αιγύπτου, αν η Αίγυπτος δέν είχε τόν Νείλο, Αίγυπτος δεν θα υπήρχε· έφθασαν στο σημείο να θεοποιήσουν τον Νείλο, γιατί ακριβώς έκριναν πάντοτε εκεί ότι ήταν αυτός η αιτία πού είναι η χώρα τους τόσο γόνιμή) ἐναντίον Φαραὼ καὶ ἐναντίον τῶν θεραπόντων αὐτοῦ (Δηλ. μπροστά στον Φαραώ. Εκτύπησε με το ραβδί του ο Ααρών, είναι και οι δυό μαζί, ο Ααρών όμως το κάνει αυτό τώρα, χτυπάει το ποτάμι, τό νερό, μπροστά εις τόν Φαραώ καί τούς θεράποντές του, τούς υπηρέτας του.) καὶ μετέβαλε πᾶν τὸ ὕδωρ τὸ ἐν τῷ ποταμῷ εἰς αἷμα.
(τό νερό έγινε κόκκινο σαν αίμα) καὶ οἱ ἰχθύες οἱ ἐν τῷ ποταμῷ ἐτελεύτησαν (Τα ψάρια μέσ' το ποτάμι εψόφησαν) καὶ ἐπώζεσεν ὁ ποταμός (και βρώμησε ο ποταμός) καὶ οὐκ ἠδύναντο οἱ Αἰγύπτιοι πιεῖν ὕδωρ ἐκ τοῦ ποταμοῦ, καὶ ἦν τὸ αἷμα ἐν πάσῃ γῇ Αἰγύπτου (Δέν μποροπύσαν πιά να πιούν νερό από το ποτάμι. Αλλά ούτε από τα πηγάδια, ούτε από τις λίμνες, ούτε από νερό που τυχόν είχαν φυλάξει σε -όπως λέγει σαφώς εκεί το κείμενο- σε ξύλινα ή πετρινα δοχεία. Παντού όπου υπήρχε νερό έγινε τό ίδιο. Κόκκινο σαν αίμα)».
Και η εβδόμη πληγή: «ἦν δὲ ἡ χάλαζα καὶ τὸ πῦρ φλογίζον ἐν τῇ χαλάζῃ· (ήταν δέ η χάλαζα καί τό πύρ που φλόγιζε μέσα στο χαλάζι) ἡ δὲ χάλαζα πολλὴ σφόδρα (ήταν υπερβολικά πολύ το χαλάζι) ἥτις τοιαύτη οὐ γέγονεν ἐν Αἰγύπτῳ, ἀφ᾿ ἧς ἡμέρας γεγένηται ἐπ᾿ αὐτῆς ἔθνος. Ποτέ δεν ενθυμούνται οι Αιγύπτιοι να έπεσε τέτοιο χαλάζι. Όπως λέμε καμμιά φορά, σαν καρύδι η και το χαλάζι. Φαίνεται ότι ήταν και μεγαλύτερο από καρύδι, γιά νά λέγουν ότι ουδέποτε έπεσε τέτοιο χαλάζι εις τήν γήν Αιγύπτου. ἐπάταξε δὲ ἡ χάλαζα ἐν πάσῃ γῇ Αἰγύπτου ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους (Έπληξε το χαλάζι όλη την Αίγυπτο), περίεργο, εκτός από την περιοχή που έμειναν οι Εβραίοι. Όλες οι πληγές επιφέρονται εκτός από την περιοχή που μένουν οι Εβραίοι. Όπως καί τό σκότος που είναι η προτελευταία πληγή. Είχαν μέρα χαρά Θεού· τρείς μέρες οι Αιγύπτιοι είχαν σκότος ψηλαφητόν, όπως λέγει τό ιερόν κείμενον. Ψηλαφούσες για να βρής κάτι. Τέτοιο σκοτάδι. Έπληξε λοιπόν το χαλάζι από ανθρώπου έως κτήνους. καὶ πᾶσαν βοτάνην τὴν ἐν τῷ πεδίῳ ἐπάταξεν ἡ χάλαζα (εκτύπησε το χαλάζι και όλο το χορτάρι) καὶ πάντα τὰ ξύλα (όλα τα δένδρα) τὰ ἐν τοῖς πεδίοις (στις πεδιάδες) συνέτριψεν ἡ χάλαζα· (Τα ρήμαξε η χάλαζα)».
Εδώ πρέπει να σας πώ βέβαια, έτσι λίγο σύντομα, ότι αυτό τό πύρ, δέν είναι τί άλλο παρά, όπως και οι φωνές, λέγει πύρ, φωνές, είναι βροντές κατά τήν διάρκεια που πέφτει το χαλάζι, είναι βροντές και κεραυνοί. Βροντές, αστραπές και κεραυνοί. Όταν πέφτουν κεραυνοί, γίνεται θύελλα, είναι γνωστό ότι έχουμε έναν πάρα πολύ θόρυβο. Αυτό λέγεται στην Εβραϊκή γλώσσα, έτσι "φωνές". Ωστε τό πύρ δεν είναι τίποτε άλλο, δέν είναι φωτιά όπως θα εννοούσαμε πώς θα είναι αναμεμιγμένο τό πύρ μέ τό χαλάζι. Είναι οι κεραυνοί πού πέφτουν μαζί μέ τό χαλάζι.
Καί τί σημαίνει κόκκινο; Βεβαίως δέν είναι αίμα. Αλλά είναι κόκκινο σαν αίμα. Καί δέν είναι τίποτε άλλο, παρά ένα κοκκίνισμα τό οποίον έχει επαναληφθεί, μήν τό ξεχνάτε δέ ότι ο Θεός, ό,τι χρησιμοποιεί σαν πληγές, δεν παίρνει στοιχεία ουράνια να τα κατεβάση στην γή. Αλλά παίρνει στοιχεία γήινα για να τα επιφέρη ως πληγές πάνω στην γή. Είναι πολύ φυσικό. Βλέπετε; Χαλάζι χρησιμοποιεί, κεραυνούς χρησιμοποιεί. Έτσι πολλές φορές έχουμε δεί επαναλαμβανόμενα τέτοια σημεία, όπως προ μερικών ετών, σημειώθηκε στις ακτές της Φλωρίδος, σημειώθηκε κάτι ανάλογο. Τί είναι; Προσέξτε να δήτε. Είναι κάποια "δεινομαστιγωτά." Αυτά τα δεινόμαστιγωτά είναι μια συνομοταξία κρυπτογάμων θαλοφύτων. Τα οποία αναπτύσσονται μέσα εις το νερό και είναι πολύ τοξικά. Ενθυμούμαι που γράφαν οι εφημερίδες, ότι είχε απηγορευθεί να περπατούν οι άνθρωποι κοντά στην παραλία, διότι όπως το κόμμα έσκαζε, καί μπορούσαν σταγονίδια να πεταχθούν επάνω στους περιηγητάς μπορούσαν να πάθουν κακό. Τόση τοξικότητα είχε τό νερό με την παρουσία αυτών των δεινομαστιγωτών. Το νερό ήταν κατακόκκινο σαν αίμα. Έτσι φαίνεται ότι το ποτάμι θα απέκτησε αυτό. Αλλά δεν τα απέκτησε όμως το ποτάμι του Νείλου, από κάτι το οποίο ήταν γνωστό στους Αιγυπτίους. Σημειώσατε ότι κάπου τον Απρίλιο και Μάϊο τό ποτάμι κατεβάζει πολλά σαπρόφυτα και είναι τό νερό του λίγο θολό και ελαφρώς κόκκινο. Δεν έχει όμως καμμιά σχέση με την πληγή, τό λέγω αυτό απολογητικά τώρα, δεν έχει καμμιά σχέση με την πληγή διότι: Αυτά είναι σαπρόφυτα απλώς, δεν είναι τοξικά, δέν είναι δηλητηριώδη, τα ψάρια δεν ψοφούν, καί τό νερό δεν είναι ακατάλληλο προς πόσιν, απλώς το αφήνουν, κατακαθίζει καί τό πίνουν. Ενώ εδώ έχομε τήν περίπτωση ότι είναι ακατάλληλο προς πόσιν και τα ψάρια εψόφησαν και το ποτάμι βρώμισε. Σ' αυτό έγκειται η πληγή και βλέπομε καθαρά ότι έχομε τήν περίπτωση που η φύση η ίδια βεβαίως χρησιμοποιείται, αλλά κατά έναν τρόπον που βλάπτει τόν άνθρωπον.
Αυτή η μεγάλη ομοιότης των εσχάτων πληγών, όπως είναι τώρα συγκεκριμένα η πρώτη πληγή του σαλπίσματος, μέ τίς πληγές του Φαραώ, μάς επιτρέπει αγαπητοί μου να σκεφτούμε, ότι οι πληγές τού Φαραώ αποτελούν ένα ιστορικό προηγούμενο. Η εάν θέλετε, έναν ιστορικό τύπο των εσχάτων πληγών. Έχομε κι άλλους τέτοιους τύπους ιστορικούς εσχάτων πληγών. Είναι όπως τα Σόδομα και τα Γόμορρα. Αποτελούν τα Σόδομα καί τά Γόμορρα πού εκάησαν με πύρ και θείο από τον ουρανό, όταν λέμε ουρανό, όχι από τον ουρανό που είναι ο Θεός. Όταν πέφτει βροχή, λέμε, πέφτει βροχή από τον ουρανό, μ' αυτήν την έννοια. Όταν έπεσε το πύρ καί τό θείο, θειάφι, καί κατέκαυσε αυτές τις δύο πόλεις, ήταν υποδειγματική η τιμωρία τους, κανείς δεν σώθηκε παρά μόνον ο Λώτ, δυστυχώς όχι η γυναίκα του, και οι δυό του κόρες.
Ο Απ. Πέτρος μάς λέγει το εξής. Γιά νά μήν νομίσετε ότι εγώ έτσι σας τό λέγω, όχι, δεν λέω τίποτα που να μην είναι κατατεθιμένο εις τήν Αγίαν Γραφήν. Ή στους Πατέρες της Εκκλησίας μας. Λέγει λοιπόν ο Απ. Πέτρος Β' 2, 6. «καὶ πόλεις Σοδόμων καὶ Γομόῤῥας τεφρώσας καταστροφῇ κατέκρινεν, ὑπόδειγμα μελλόντων ἀσεβεῖν τεθεικώς,» ο Θεός έθεσε υπόδειγμα, δηλ. τ ύ π ο, παράδειγμα, τύπο μελλόντων ασεβείν. Για κείνους που μελλοντικά πρόκειται να ασεβήσουν.
Ώστε λοιπόν, εδώ βλέπομε αγαπητοί μου ότι όπως τα Σόδομα καί τά Γόμορρα, έτσι και οι 10 πληγές του Φαραώ, είναι ένας ιστορικός τύπος των εσχάτων πληγών. Γι' αυτό δεν πρέπει να μάς διαφύγη ότι οι ασεβείς θά τιμωρηθούν, θά τιμωρηθούν οπωσδήποτε οι ασεβείς. Και κάτι πολύ αξιοπρόσεκτο. Προσέξατε. Οι πληγές του Φαραώ ήταν πραγματικές. Κατ' αρχάς μέν αποτελούν ιστορικόν τύπον. Ήταν λοιπόν πραγματικές πληγές. Οι οποίες έπεσαν επάνω σε ανθρώπους και σε ζώα. Επί των σωμάτων των ανθρώπων και επί τών ζώων και των φυτών. Και επέφεραν καταστροφή. Τί σημαίνει αυτό; Ότι οι πληγές των εσχάτων θα είναι πραγματικές. Δεν θα είναι δηλ. απλώς μεταφορικές. Σας εξήγησα, είπα δυό τρείς φορές. Ιστορικός τύπος: Τί σημαίνει αυτό; Ότι δεν μπορούμε να δούμε αγαπητοί μου τις πληγές της Αποκαλύψεως κατά μεταφορικόν τρόπον ή αλληγορικόν τρόπον, και να πούμε, μήπως πρόκειται, απλώς να, ξέρω γω, κάτι άλλο να είναι. Και ο ιερός Ευαγγελιστής να θέλη να παρουσιάση αυτό το κάτι άλλο με μια εικόνα. Κι αυτή η εικόνα να είναι το χαλάζι να είναι η φωτιά, να είναι τούτο, να είναι εκείνο. Εάν είναι εικόνα οι 10 πληγές του Φαραώ, άλλο τόσο είναι εικόνα αγαπητοί μου και οι πληγές των εσχάτων. Δέν είναι λοιπόν οι πληγές του Φαραώ εικόνα είναι πραγματικότητα. Και όπως σάς εξήγησα έγιναν στο παρελθόν εις ανύποπτο χρόνο. Πότε; Τον 15ον αιώνα π.Χ. Γιά να έρθουν εκείνες οι πληγές νά μάς πούν ότι, το ίδιο πράγμα, αλλά το ίδιο, ο Θεός ξέρει τί ένταση μπορεί να έχη ακόμη, θα συμβή και στα έσχατα της Ιστορίας, όταν οι άνθρωποι θα έχουν αποστατήσει από τόν Θεό, θα έχουν αμαρτήσει φοβερά, και η αποστασία τους που ήδη ενεργείται, τό μυστήριον αυτό της ανομίας, θα έχη φέρει τον Αντίχριστο.
Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν αγαπητοί μου, έχομε πραγματικότητες εδώ. Κι ο Θεός κατοχύρωσε τις αλήθειές του με προηγούμενες πράξεις του. Και οι προηγούμενες πράξεις του είναι ιστορικοί τύποι. Γι' αυτό μην κανείς λέγει, ά, δέν βαρυέσαι, παραμύθια είναι αυτά, όχι αγαπητοί μου δεν είναι παραμύθια. Είναι αλήθεια. Είναι φοβερή αλήθεια. Έχομε τα ιστορικά προηγούμενα. Γι αυτό το λόγο ο καθένας μας, όλοι μας άς προσπαθούμε να ρυθμίζωμε την ζωή μας σύμφωνα μέ τό θέλημα του Θεού, νά μήν βρεθούμε εις τήν τάξιν τών ανθρώπων, των αποστατών και παρανομούντων. Αλλά εις τήν τάξιν του λαού τού Θεού. Και ο Θεός ξέρει να σώζη τόν λαό Του. Όπως τότε οι Εβραίοι εις την Γεσέμ, μπορούσαν να είναι απηλλαγμένοι αυτών των πληγών που επεβλήθησαν εἰς τήν Αίγυπτον, έτσι ο Θεός θα ξέρη, θά έχη τόν τρόπον του, πώς μέσα σε αυτές τις πληγές να σώζη τους δικούς του, ανθρώπους. Είναι θέμα να πιστέψουμε μ' όλη τήν δύναμη της ψυχής μας και ν' αρχίσωμε να ζούμε την πνευματική ζωή.
Θα συνεχίσωμε πρώτα ο Θεός την ερχομένη Κυριακή.
37η ομιλία στην κατηγορία « Ἱερά Ἀποκάλυψις ».
►Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Ἱερά Ἀποκάλυψις " εδώ ⬇️
https://arnion.gr/index.php/kainh-diauhkh/iera-apokalycis
↕️
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/blog-post_80.html?m=1
🔸Λίστα ομιλιών της σειράς
«Ἱερά Ἀποκάλυψις».🔻
https://drive.google.com/file/d/1A9Q7I5lLBiBm6AUhfYsXAdHckIBgYe7j/view?usp=drivesdk
🔸📜 Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες της σειράς «Ἱερά Ἀποκάλυψις».🔻
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/search/label/%F0%9F%94%B9%CE%99%CE%B5%CF%81%CE%AC%20%CE%91%CF%80%CE%BF%CE%BA%CE%AC%CE%BB%CF%85%CF%88%CE%B9%CF%82.?m=1
🔹Επιμέλεια κειμένου : "Αθανάσιος Άμβωνας".
💠Πλήρης απομαγνητοφωνημένες σειρές ομιλιών (Βιβλία).
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/search/label/%F0%9F%92%A0%CE%A0%CE%BB%CE%AE%CF%81%CE%B7%CF%82%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%BF%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CF%82%20%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AD%CF%82%20%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CF%8E%CE%BD%20%28%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%B1%29.?m=1
🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk
__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0
Όλες οι ομιλίες ~4.487~ του μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/4487.html?m=0
📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=0
📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0
__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share
Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk
†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.
