†. Όπως θα ενθυμείσθε την περασμένη φορά είχαμε αναλύσει το 1ο διάψαλμα κατά το άνοιγμα της 6ης σφραγίδος. Καί είδαμε ότι εζητήθη να εσφραγισθούν εκείνοι οι οποίοι λατρεύουν τόν Θεόν, πιστεύουν σ' αυτόν, οι εκλεκτοί του. Οι όντες του Θεού. Ο λαός του Θεού. Καί είδαμε ποιό ήταν το νόημα της σφραγίσεως. Είναι η εναπόθεσις του Τιμίου Σταυρού. Αλλά αυτή η εναπόθεσις δέν έχει μηχανιστικόν χαρακτήρα, όπως λέγει εκεί, ότι ο άγγελος επήρε εντολή να σφραγίση τους πιστούς. Προηγουμένως οι ίδιοι οι πιστοί έβαλαν στην ζωή τους τον Τίμιον Σταυρόν. Δεν είναι δηλ. τό ξεχώρισμα που κάνει ο Θεός, η σφράγισις αυτή κάτι το μηχανιστικό. Είναι κάτι το ουσιαστικό, πού βγαίνει από την ελευθερία του προσώπου.
Αυτή η επανάληψις πιθανώς να κούρασε. Έχει όμως τόν σκοπόν της αγαπητοί μου. Ηκουσε λέγει ο Ευαγγελιστής τόν αριθμόν. Υποτίθεται ότι δεν βλέπει την πράξη της σφραγίσεως, αλλά ακούει μόνο μεταδιδόμενον τόν αριθμόν, εκείνων οι οποίοι είχαν σφραγισθεί. Και αυτός ο αριθμός πιθανώς να ακούσθηκε διά μέσου κάποιου αγγέλου. Ότι είναι αυτοί που θα σωθούν 144.000.
Ερχόμεθα εις τόν διαβόητον αριθμόν 144.000. Τόν είπα διαβόητον γιατί έχει γίνει αντικείμενον εκμεταλλεύσεως, αγρίας εκμεταλλεύσεως των αιρετικών, ιδίως των χιλιαστών, αλλά όχι λιγότερο καί τῶν Πεντηκοστιανών, και εί τινος άλλου αιρετικού. Τί είναι αυτός ο αριθμός 144.000; Είναι 12 Χ 12.000. Γι' αυτό ακριβώς τον λόγο ανέφερε τις δώδεκα φυλές, όχι εις μάτην, όπως θα δήτε εις τήν συνέχεια, και δεν πρόκειται αγαπητοί μου περί ενός καταλόγου ανιαρού, πού παρατίθενται εκεί οι φυλές, διότι όπως θα δούμε, δέν έχουν την φυσική τους σειρά, κι αυτό δημιουργεί ερεθίσματα αιρετικά, όπως ακριβώς και ο κατάλογος που θα ακούσωμε την μεθεπομένην Κυριακή, στην Ευαγγελική περικοπή, στην Κυριακή των προπατόρων, πού είναι, Αββραάμ εγέννησε Ισαάκ, Ισαάκ εγέννησε Ιακώβ κ.ο.κ. δέν είναι ένας ανιαρός κατάλογος, αλλά ένας κατάλογος από τον οποίον βγαίνει πολύ θεολογία. Καί πολύ Ιστορία. Έτσι και εδώ όπως θά τό δήτε στην συνέχεια.
Ο αριθμός λοιπόν 144.000, είναι ο αριθμός 12, οι 12 φυλές επί του αριθμού 12.000 πού αποτελείται η κάθε φυλή, και συνεπώς 12 Χ 12.000 = 144.000. Ηκουσα, λέγει, ο, Ευαγγελιστής τον αριθμόν τών εσφραγισμένων να είναι αυτός. Και τώρα τίθεται το ερώτημα ο αριθμός αυτός όπως διατίνονται οι Χιλιαστα είναι ακριβής αριθμός; Δηλ. πρόκειται περί του αριθμού αυτού πράγματι; Ότι δηλ. εκείνοι οι οποίοι θα σωθούν είναι αυτός ο αριθμός; Καί δέν είναι ούτε ένας παραπάνω ούτε ένας παρακάτω; Προφανώς όχι αγαπητοί μου. Προφανώς όχι. Εδώ είναι ακριβώς και οι πλάνες των αιρετικών να νομίζουν ότι μόνο αυτοί οι 144.000, πού είναι οι εκλεκτοί, αυτοί καί θά σωθούμ. Ο αριθμός αυτός οι 144.000, τίθεται διά τό ισάριθμον του πράγματος. Γιά νά τό καταλάβετε σάς λέγω το εξής: Έχομε τήν παραβολή των 10 παρθένων. Η παραβολή των 10 παρθένων δομείται ως εξής: Οι πέντε παρθένοι είναι μωραί, οι πέντε παρθένοι είναι φρόνιμοι. Στο ερώτημα που ετέθη στον Κύριον, «Κύριε, εἰ ὀλίγοι οἱ σῳζόμενοι;» Λουκ . 13, 23Εάν είναι πολλοί εκείνοι που θα σωθούν. Ο Κύριος απήντησε: «ἀγωνίζεσθε εἰσελθεῖν». Δέν απήντησε αριθμόν. Αφού λοιπόν δεν απήντησε αριθμόν, ο αριθμός τών σεσωσμένων ανήκει στην γνώση τού Θεού μόνον. Καί δέν μπορεί να είναι ο αριθμός 144.000, διότι όπως εις τήν παραβολήν έβαλε 5 που σώζονται και 5 πού δέν σώζονται εκ τών παρθένων καί έβαλε το ισάριθμον, ακριβώς για να αποκλείση μίαν περιέργεια και εξ αυτής μία ερμηνεία για να βγούν ποσοστά εκείνων που θα σωθούν. Ότι δηλ. τό 70% θα σωθή ή το 30% θα σωθή ή κάπως έτσι. Αν ήταν επτά εκείνες πού θά εσώζοντο, πού θα έμπαιναν, εκ των παρθένων δηλ. οι τρείς θα έμεναν απ' έξω, ή αντίστροφα, τίποτε απ' αυτά. Η 9 στά 10, τίποτα. Πέντε και πέντε. Όπως λοιπόν στην παραβολή αυτή έβαλε το 5+5,το ισάριθμον, ακριβώς διά νά βγάλη τήν υπόνοιαν ότι δίδεται ακριβής αριθμός, έτσι και στον αριθμόν 144.000 που είναι 12 Χ 12, αφαιρείται η υπόνοια ότι πρόκειται περί πραγματικού αριθμού. Εξ' άλλου λίγο πιο κάτω, στο 2ο διάψαλμα, που δείχνει τήν εν ουρανοίς Εκκλησία, λέγει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, ότι είδε όχλον τόν οποίον ουδείς ηδύνατο να αριθμήση. Πώς λοιπόν εδώ αριθμείται ο όχλος; Εκεί δέ δέν αριθμείται; Θά τό δούμε όμως στην συνέχεια.
Αγαπητοί μου τρείς φορές συναντούμε την λέξιν εκατόν σαράντα τέσσαρες χιλιάδες, εις τό βιβλίον της Αποκαλύψεως. Η μία περίπτωση είναι αυτή. Εκείνοι οι οποίοι θα σφραγισθούν. Δηλ. αυτοί που θα σωθούν. Η δευτέρα περίπτωσις είναι πάλι 144.000, αλλά δεν αφήνει περιθώρια για 12 Χ 12 ενώ εδώ σαφώς ομιλεί 12 Χ 12, είναι εκείνοι οι οποίοι ζούν εν παρθενία, λέει, «οἳ (οι οποίοι) μετὰ γυναικῶν οὐκ ἐμολύνθησαν· (καί τό λέει όχι μόνον αρνητικώς, αλλά και θετικώς)παρθένοι γάρ εἰσιν. οἳ (οι οποίοι)ἀκολουθοῦντες τῷ ἀρνίῳ ὅπου ἂν ὑπάγῃ (ακολουθούν το αρνίον όπου αν υπάγη)» και φαίνεται ότι πρόκειται περί τών αφιερωμένων ανθρώπων καθ' ολοκληρίαν. Όπως είναι οι όσιοι και οι ασκηταί μέσα στην εκκλησιαστική μας ιστορία. Είναι ξαναλέγω άλλη μιά φορά οι αφιερωμένοι εἰς τόν Θεόν. Συνεπώς έχομε μια δευτέρα περίπτωση εκατόν σαραντατεσσάρων χιλιάδων. Έχομε δυό δηλ. καταλαβαίνετε, δυό 144.000. Η μία ανήκει στις 12 φυλές όπως το βλέπετε εδώ, οι άλλοι εις εκείνους οι οποίοι μένουν παρθένοι και αφιερώνονται εις τόν Θεόν.
Έχομε και μία τρίτη περίπτωση. Όταν μετράται η πόλις, η νέα Ιερουσαλήμ, η βασιλεία του Θεού, η οποία αισθητοποιείται μέ τό τείχος τής πόλεως, είναι τετράγωνον καί είναι πολύ υψηλόν, –δίδονται οι διαστάσεις–, που σημαίνει τετράγωνον, πρώτα ο Θεός θα φθάσωμε εκεί, ότι πρόκειται περί τελείου σχήματος, και όπως θα γνωρίζετε το τέλειον σχήμα είναι το τετράγωνον, δέν είναι ο κύκλος, το ξέρετε όλοι, ότι δέν είναι ο κύκλος τό τέλειον σχήμα· 3,14 βγάζει η σχέσις τής περιφερείας με την ακτίνα, 6,28 η ακτίνα μέ τήν περιφέρεια. 6,28 είναι αριθμός που συνεχίζει χωρίς να τελειώνει, άρα λοιπόν δεν τετραγωνίζεται ο κύκλος, το γνωστό πρόβλημα. Τέλειο σχήμα είναι μόνον τό τετράγωνο. Η πόλις λοιπόν τού Θεού είναι τετράγωνη. Διά να δείξη τήν τελειότητα. Τό δέ ύψος τής πόλεως αυτής είναι, καί εμέτρησε τό τείχος ο άγγελος, –ο Ιωάννης είναι μαζί– «καὶ ἡ πόλις τετράγωνος κεῖται, καὶ τὸ μῆκος αὐτῆς ὅσον καὶ τὸ πλάτος. καὶ ἐμέτρησε τὴν πόλιν ἐν τῷ καλάμῳ ἐπὶ σταδίους δώδεκα χιλιάδων· τὸ μῆκος καὶ τὸ πλάτος καὶ τὸ ὕψος αὐτῆς ἴσα ἐστί. καὶ ἐμέτρησε τὸ τεῖχος αὐτῆς ἑκατὸν τεσσαράκοντα τεσσάρων πηχῶν» Αποκ. 21, 16-27 τό τείχος αυτής εκατών τεσσαράκοντα τεσσάρων πηχών. 144 πήχεις. Τώρα βέβαια περιτόν να πούμε ότι η πόλις δέν έχει τείχος, διότι δεν πρόκειται περί πόλεως όπως την νοούμε. Και γιατί να έχει τείχος; Δέν υπάρχουν κακοί πλέον θά είναι η βασιλεία του Θεού. Οι κακοί θα είναι στην κόλαση. Καί γιατί λοιπόν να έχει τείχος η πόλις; Όλα αυτά είναι σύμβολα. Καί ο αριθμός του ύψους του τείχους 144 δείχνει σαφέστατα ότι πρόκειται περί συμβολικού αριθμού, πού όταν θα φθάσωμε εκεί, πρώτα ο Θεός, θα δούμε, αυτά βρίσκονται εις το 21ο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως. Σάς είπα μόνο για την ιστορία ότι τρείς φορές συναντούμε αυτόν τον αριθμόν. Καί βλέπομε σαφώς ότι δεν πρόκειται περί πραγματικού αριθμού.
Αλλά λέγει εδώ το εξής: Ότι είναι πράγματι Εβραίοι αυτοί που θα σωθούν; Αναφέρει 12 φυλές. Τις 12 φυλές του Ισραήλ. Είναι πράγματι οι 12 φυλές του Ισραήλ που θα σωθούν; Δηλ. εκείνοι που επίστεψαν εις τόν Χριστόν αυτοί θα σωθούν; Εκ τών Εβραίων μόνον; Παρ' ότι αγαπητοί μου υπήρχαν μυριάδες στην Παλαιστίνη χριστιανών την εποχή των Αποστόλων, καί τό βλέπομε αυτό όταν ο Απ. Παύλος επεσκέφθη την Ιερουσαλήμ ο αδελφόθεος Ιάκωβος του λέγει, «θεωρεῖς, ἀδελφέ, πόσαι μυριάδες εἰσὶν Ἰουδαίων τῶν πεπιστευκότων»Πράξ, 21, 20. Παρά ταύτα δεν πρόκειται περί τών μυριάδων Ιουδαίων τής εποχής εκείνης των συγχρόνων με τους Αποστόλους. Αλλά πρόκειται περί του νέου Ισραήλ. Ο οποίος νέος Ισραήλ αποτελείται πλέον από Εθνικούς και Εβραίους και είναι όλοι εκείνοι που θα πιστεύσουν, πού πίστεψαν και θα πιστέψουν εις τόν Ιησούν Χριστόν, μέσα εις τούς αιώνες.
Αλλά ποιός είναι αυτός ο νέος Ισραήλ; Ο νέος Ισραήλ είναι εκείνος πού εδέχθηκε, από τους 12 Αποστόλους τον σπόρον του θείου κηρύγματος. Γράφει ο άγιος Ανδρέας ο Καισαρείας τα εξής: "Η μέντοι ακρίβεια της εξ εκάστης φυλής ισότητος εμφαίνειν μοι δοκεί τόν πολυπλασιασμόν του αποστολικού σπόρου· δωδεκάκις δώδεκα πολυπλασιαζομένου επί τόν τέλειον τής χιλιάδος αριθμόν, και ούτω τάς ρηθείσας χιλιάδας αποτελούντος· μαθηταί γαρ ήσαν του κόκκου τού εις τήν γήν διά φιλανθρωπίαν πεσόντος, καί πολύφορον της παγκοσμίου σωτηρίας τον καρπόν βλαστήσαντος." Δηλ. ποιοί είναι αυτοί οι 12 φυλές; Είναι οι 12 Απόστολοι, αγαπητοί μου. Δεν είναι ο Ιούδας, ο Ρουβήν κλπ. Είναι οι 12 Απόστολοι. Γιατί αναφέρει τις 12 φυλές; θά τό δούμε λίγο πιο κάτω. Είναι όμως οι δώδεκα Απόστολοι. Οι οποίοι κηρύσουν το Ευαγγέλιο, ο σπόρος ο Ευαγγελικός πίπτει και έχομε, 12 οι Απόστολοι επί 12, καί μπαίνει ο αριθμός ο σχηματικός που δείχνει πολλαπλότητα, ο αριθμός 1.000 και βγάζει τον αριθμόν 144.000. Δηλ. Δώδεκα Απόστολοι αντιστοιχούν πρός τις 12 φυλές επί τό 1.000, πού είναι τέλειος αριθμός, καί δίδουν τον αριθμόν 144.000.
Και θα μου πήτε : Πώς μπορούμε να ξέρωμε εμείς ότι είναι οι 12 Απόστολοι; Μα το είπε ο Κύριος. Είπε ο Κύριος, Ματθαίος 19, 28 «καθίσεσθε καὶ ὑμεῖς ἐπὶ δώδεκα θρόνους κρίνοντες τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ»εσείς οι μαθηταί μου οι 12, θά καθήσετε επί θρόνων καί θά κρίνετε τις 12 φυλές του Ισραήλ. Ωστε λοιπόν δέν είναι ο Ρουβήν και ο Ιούδας κλπ, αλλά είναι οι 12 Απόστολοι. Αλλά όταν οι 12 Απόστολοι κηρύσσουν σ' όλον τον κόσμον, τότε είναι όλοι οι άνθρωποι. Όλοι εκείνοι που θάχουν πιστέψει. Η θά πιστεύουν. Εβραίοι και Εθνικοί. Είμαστε κι εμείς εκεί. Ακούστε αγαπητοί μου : Είμαστε κι εμείς μέσα εις αυτούς. Όσοι πιστεύσαμε, είμεθα κι εμείς μέσα εις αυτούς. Ώστε λοιπόν είμεθα ο Ισραήλ τής χάριτος. Ο νέος λαός του Θεού. Γράφει ο Απ. Παύλος: Γαλ. 3, 28«οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην, πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ». Δεν υπάρχει διαφορά ανάμεσα πλέον στον Ελληνα, τον Εθνικό καί τόν Εβραίον. «εἰ δὲ ὑμεῖς Χριστοῦ, (εάν σείς είστε του Χριστού) ἄρα τοῦ Ἀβραὰμ σπέρμα ἐστὲ καὶ κατ᾿ ἐπαγγελίαν κληρονόμοι». Ά, ώστε λοιπόν ποιό είναι το σπέρμα του Αβραάμ; Τό σπέρμα του Αβραάμ δεν είναι οι 12 Πατριάρχαι Ρουβήν κλπ; Οχι. Είναι ο νέος λαός της χάριτος. Είναι οι Χριστιανοί. Ο ίδιος ο Κύριος σάς είπα, νά σάς τό, πώ πάλι, όπως σάς ανέφερα προηγουμένως, διά τούς Αποστόλους Του : «ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὑμεῖς οἱ ἀκολουθήσαντές μοι, ἐν τῇ παλιγγενεσίᾳ»(ποιά είναι αυτή η παλιγγενεσία: Παλιγγενεσία θα πή αυτό, πού πάλι ξαναγεννιέται. Ξαναγίνεται. Ενθυμείσθε πού είπαμε ότι ο κόσμος θα αλλάξη; Ο ήλιος η σελήνη, η γή, αυτές οι παγκόσμιες αναστατώσεις; Αυτά όλα λέγονται με μία λέξη από τον Κύριον, είναι Ματθ. 19, 28 με μία λέξη παλιγγενεσία)ὅταν καθίσῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ, καθίσεσθε καὶ ὑμεῖς ἐπὶ δώδεκα θρόνους κρίνοντες τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ Ἰσραήλ».
Αυτήν λοιπόν η μνεία των 12 φυλών του Ισραήλ δείχνει σαφώς ότι πρόκειται περί του νέου Ισραήλ. τής Εκκλησίας του Χριστού. Αλλά ίσως θα πήτε : Γιατί μνημονεύονται οι 12 φυλές; Η μνημόνευση των 12 φυλών έχει να δώσει πολλά στοιχεία. Παρακαλώ, παρακολουθήσατε να δήτε, γιατί αναφέρει τις 12 φυλές. Σας διαβάζω λίγο από την αρχή:
Κεφ. Ζ 4. «Καὶ ἤκουσα τὸν ἀριθμὸν τῶν ἐσφραγισμένων· ἑκατὸν τεσσαράκοντα τέσσαρες χιλιάδες ἐσφραγισμένοι ἐκ πάσης φυλῆς υἱῶν Ἰσραήλ·» "Καί αρχίζει: «ἐκ φυλῆς Ἰούδα δώδεκα χιλιάδες ἐσφραγισμένοι,» Ώστε αρχίζει από την φυλή του Ιούδα. Γνωρίζουμε όμως ότι ο Ιούδας είναι τέταρτος υιός του Ιακώβ. Και ότι δέν είναι πρώτος· πρώτος είναι ο Ρουβήν. "Η Ρουβείμ. Όπως θέλετε. Ωστε λοιπόν δέν είναι ο Ιούδας. Γιατί όμως εδώ παραθέτει πρώτον τον Ιούδα; Αυτό βάζει σε μια ανησυχία. Δηλ. μάς κάνει να ερευνήσωμε το γιατί. Διότι καμμία ποτέ φυλή δεν θα άφηνε ο Ιωάννης –εξ άλλου είναι Εβραίος– καμμία φυλή δέν θα άφηνε ποτέ η άλλη νά τής πάρη τα δικαιώματά της. Αν δε λάβετε υπόψιν ότι πολλάκις ο Ρουβήν στην έρημο, όταν επανέκαμπτον από την έρημο, ηξίωσε και απήτησε τα πρωτεία. Πολλάκις ο Ρουβήν. Αλλά και εις τήν γήν τής επαγγελίας, πολλάκις όταν προέκυψε θέμα βασιλέων ο πρώτος δέ βασιλεύς είναι γνωστό, ο Σαούλ, κατήγετο από την φυλή του Βενιαμίν. Όταν δέ κατόπιν ήρθε ο Δαυίδ πού κατήγετο από την φυλή του Ιούδα, μέ πολύ κόπο αναγνωρίσθη από τις 12 φυλές. Επειδή δεν ήτο η πρώτη φυλή. Είχαν δημιουργήσει πράγματα. Δυσκολίες εις τον Δαβίδ. Επειδή σάς ξαναλέω ήταν η τετάρτη φυλή και όχι η πρώτη. Εδώ γιατί προηγείται ο Ιούδας καί δέν προηγείται ο Ρουβείμ; Απλούστατα, δεν ακολουθείται η τάξις των 12 φυλών. Η φυσική τάξις τών 12 φυλών δεν ακολουθείται. Αυτό, από την αρχή μάς βγάζει από την υποψία, ή μάλλον από τον ισχυρισμόν ότι πρόκειται περί τών 12 φυλών του Ισραήλ. Δεν πρόκειται Απλούστατα, ευθύς εξ αρχής μάς βγάζει από τήν θέσιν αυτήν.
Ακόμη, βάζει πρώτη τήν φυλή του Ιούδα, διότι εκ τής φυλής του Ιούδα κατάγεται ο Χριστός. 'Αρα πρόκειται περί νέου λαού. Τού λαού τής χάριτος. Καί δέν πρόκειται περί του παλαιού λαού των Εβραίων. Δηλ. γιά μάς τούς Χριστιανούς ο λόγος.
Δεύτερον, στις 12 φυλές δέν συγκαταλέγεται η φυλή του Δάν. Αντί δέ του Δάν, γιά να κλείση ο αριθμός 12, μπαίνει ο Μανασσής. Αλλά ο Μανασσής είναι παιδί τού Ιωσήφ, είχε δύο παιδιά ο Ιωσήφ, ήταν ο Μανασσής και ο Εφραίμ. Όταν ευλογήθηκαν από τον παππού τους τον Ιακώβ στην Αίγυπτο, έκανε το εξής: Έβαλε σταυροειδώς τα χέρια του, γιατί έβαλε από τα δεξιά τόν Μανασσή τόν μεγαλύτερο, από τ' αριστερά τόν Εφραίμ τόν μικρότερο, να ευλογήση ο Ιακώβ αντιστοίχως. Με το δεξί του χέρι από δώ τον Μανασσή, μέ τό αριστερό του χέρι τόν Εφραίμ. Έκανε όμως και κάτι άλλο ο Ιακώβ. Έβαλε το δεξί του χέρι εις τόν Εφραίμ καί τό αριστερό χέρι στον Μανασσή. Καί όπως έβαλε την ευλογία εσταύρωσε τα χέρια. Τό σημείον του Τιμίου Σταυρού.
— Όχι πατέρα, όχι πατέρα,λέγει ο Ιωσήφ. Ανησύχησε πολύ. Δέν είναι ο Εφραίμ ο πρώτος, είναι ο Μανασσής.
— Ξέρω παιδί μου, ήτανε τυφλός δέ ο Ιακώβ, σημειώσατε, ήταν τυφλός και δέν έβλεπε. Ξέρω παιδί μου, ξέρω τί κάνω! Διότι η ευλογία θα εδίδετο αντίστροφα. Στον μικρόν και όχι στον μεγάλο πρώτα. Και λέγει στον Ιωσήφ: Όταν θα πάτε, θα φθάσετε στην γή τής επαγγελίας, πού ο Θεός υπεσχέθη εις τον παππού μου τον Αβραάμ, εκεί θα πάρουν μερίδιο, εκτός σου του Ιωσήφ, θά πάρη και ο Εφραίμ, θά πάρη και ο Μανασσής. Έτσι λοιπόν τώρα ο Εφραίμ δεν αναφέρεται. Αναφέρεται ο Μανασσής. Κι εδώ μπαίνει ένα σκάνδαλο Μά, αφού ο Εφραίμ ετέθη από τον Ιακώβ, γιατί ν' αναφερθή ο Μανασσής; Και αυτό μάς βγάζει ακόμη από την θέση, ότι θα έπρεπε να προσέξουμε την φυσική σειρά που ετέθη στην Π.Δ. Διότι δεν είναι ο Μανασσής πρώτος στην ευλογία. Είναι πρώτος στην γεννιά αλλά δέν είναι πρώτος στην ευλογία. Άρα μάς βγάζει από την θέση ότι πρόκειται περί τών Εβραίων. Αντί λοιπόν του Δάν μπαίνει ο Μανασσής. Και ο Ιωσήφ. Ο Εφραίμ, επειδή γίνεται 13ος βγαίνει έξω. Δεν υπάρχει. Έτσι συμπληρούται ο αριθμός 12, για να μήν πώ κάτι άλλο. Ότι κλήρο δεν πήρε η φυλή του Λευί. Καί δέν έπρεπε να συγκαταριθμηθή. Αλλά συγκαταριθμείται όμως ως φυλή που δέχεται μία επαγγελία. Αλλά όχι κλήρον. Και αυτό μάς βγάζει ακόμη από την θέσιν ότι πρόκειται περί του παλαιού καταλόγου των φυλών.
Γιατί όμως, τρίτο σημείο, δεν περιλαμβάνεται η φυλή του Δάν; Δεν περιλαμβάνεται διότι εκ τής φυλής του Δάν πρόκειται να έλθη ο Αντίχριστος. Ενώ αντιθέτως, από την φυλή του Ιούδα, η οποία μπαίνει πρώτη προέρχεται ο Χριστός. Γράφει ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας: "Επισημαντέον δέ τούτο ότι η φυλή του Δάν, ως εξ αυτής τικτομένου του Αντιχρίστου, ταίς λοιπαίς ου συντέτακται." Επειδή πρόκειται να προέλθη από την φυλήν του Δάν ο Αντίχριστος, γι' αυτό τον λόγο, ου συντέτακται, δέν μπαίνει στην σύνταξη του καταλόγου των 12 φυλών.
Ώστε από την φυλήν του Δάν θα προέλθη ο Αντίχριστος; Διά τον οποίον αγαπητοί μου, διά πολλών θα μιλήσουμε, όχι σ' αυτό το σημείο. Εδώ μόνον κάτι σύντομο θα πούμε. Τό κεφάλαιον "Αντίχριστος", είναι πολύ μεγάλο κεφάλαιο. Είναι πολύ μεγάλο κεφάλαιο. Τό οποίον θά δήτε τί ενδιαφέρον έχει και πόσο θα μάς συνέχει, όταν μάθωμε, ποιός είναι ο Αντίχριστος καί πώς θα κινηθή. Ωστόσο να δούμε την μαρτυρία της Αγίας Γραφής διά τόν Αντίχριστο, πώς ακριβώς αναφέρεται, ότι θα προέρχεται από την φυλή του Δάν. Ο Ιακώβ όταν ευλογούσε τα παιδιά του εις τήν Αίγυπτον, μέ τήν ευλογία λέγει και μια προφητεία διά τό μέλλον τής φυλής του κάθε παιδιού του. Όχι φυσικά για το παιδί του το προσωπικό. Αυτό που γέννησε άμεσα. Αλλά διά τό μέλλον της φυλής. Όταν ευλόγησε τον Ιούδα, η ευλογία του Ιούδα είναι ένας ύμνος, ἐνας ύμνος. Διότι ακριβώς θα προέλθη από κεί ο Χριστός. «καὶ αὐτὸς, λέγει ο Ιακώβ, και αυτός που θάναι απόγονός σου, προσδοκία ἐθνῶν» Δεν υπήρχε μεγαλύτερη προφητεία, αλλά καί πλέον χαρμόσυνος από αυτήν. Ότι από σενα θα έλθη εκείνος που είναι η προσδοκία. Είναι η λαχτάρα όχι του Ισραήλ, αλλ' όλων των Εθνών. Όλης της γής. Όλων των απογόνων του Αδάμ. Όταν, όταν εγώ ο Θεός, –κι εκεί δεν μιλάει παρά ο θεός Λόγος εις τόν παράδεισον– λέγω εἰς τήν Εύα, ότι θα έλθη εκείνος ο οποίος θα σε σώση, αυτός θα γεννηθή από τον Ιούδα. Καί θά ἔρθη. Ήταν προσδοκία όλων των λαών. Όλων των Εθνών. Όλων των εποχών. Αυτά λέγει εις τον Ιούδα τόν γυιό του ο Ιακώβ. Όταν ήρθε η σειρά του Δάν, τού λέγει τα εξής: «Δὰν κρινεῖ τὸ λαὸν αὐτοῦ, ὡσεὶ καὶ μία φυλὴ ἐν Ἰσραήλ. καὶ γενηθήτω Δὰν ὄφις ἐφ᾿ ὁδοῦ, ἐγκαθήμενος ἐπὶ τρίβου, δάκνων πτέρναν ἵππου, καὶ πεσεῖται ὁ ἱππεὺς εἰς τὰ ὀπίσω, τὴν σωτηρίαν περιμένων Κυρίου.»Γεν. 49, 16-18 Δάν θα κρίνη τόν λαόν σου. Σαν να είναι μια φυλή. Συνεπώς θα κρίνη τον Ισραήλ, σάν μια φυλή. Όλους τούς Ισραηλίτας. Πράγματι η φυλή του Δάν, έδωσε τον κριτήν Σαμψών. Ο οποίος Σαμψών, έκρινε, δηλ. διοίκησε κυβέρνησε όλους τους Ισραηλίτας σαν μια φυλή. Αυτό όμως είναι μερική ερμηνεία. Είναι μερική, προσέξατε, διότι μήν ξεχνάμε ότι οι προφητείες της Π.Δ. δέν εξαντλούνται. Δεν ξέρω αυτό το πράγμα αν το γνωρίζετε, σάς τόχω ξαναπεί, δέν εξαντλούνται. Πλήν ελαχίστων. Δεν εξαντλούνται. Αλλά επαναλαμβάνεται, μερικώς και μερικώς έως τά έσχατα τής Ιστορίας έχομε την πλήρωσι τῶν προφητειών της Π.Δ. Πάλι θα ξαναγίνη κριτής η φυλή του Δάν. Δηλ. ἐκ τῆς φυλής του Δέν θά βγή νέος κριτής. Δηλ. κυβερνήτης· κριτής θα πή κυβερνήτης. Αυτός αγαπητοί μου θα είναι ο Αντίχριστος. Ο οποίος δεν θα κυβερνήση μόνο τους Ισραηλίτας ως μία φυλή, αλλά ολόκληρο τον κόσμο, θά γίνη μία μόνη κυβέρνησις. Κι αυτός θα είναι Εβραίος που θα κυβερνήση. Πρόδρομοί του είναι ο Σιωνισμός και όλα τα παιδάκια του, Μασσωνισμός, Χιλιασμός κλπ.
Έτσι αγαπητοί μου θα ξεπηδήση ο Αντίχριστος, που σας είπα θα κυβερνήση ὅλον τὸν κόσμον, καί θά είναι μία κυβέρνησις, θα είναι Εβραίος αυτός και θα έχη κάνει όλους τους ανθρώπους, όλους τους λαούς τής γής, έναν λαό. Είναι αξιοπαρατήρητο ότι εδώ αναφέρεται ο όφις.«καὶ γενηθήτω Δὰν ὄφις ἐφ᾿ ὁδοῦ». Επί τής οδού. Καί θά γίνη ο Δάν φίδι που θάναι στον δρόμο. Καί θά κάθεται στο μονοπάτι καί θά περιμένει. Εκείνον που θα περάση μέ τό άλογό του, να δαγκώση το άλογο καί τόν αναβάτη. «δάκνων πτέρναν ἵππου, καὶ πεσεῖται ὁ ἱππεὺς εἰς τὰ ὀπίσω» Όταν το άλογο δαγκωθή από τό φίδι τότε το άλογο θα τρομάξη, θά πεση νεκρό, και τότε ο ιππεύς θα πέση προς τα πίσω. Ανάσκελα. Και θα περιμένη τήν σωτηρία του από τον Κύριον. «τὴν σωτηρίαν περιμένων Κυρίου». Προσέξτε αυτήν την τελευταίαν φράσιν "τήν σωτηρίαν περιμένων Κυρίου." Εκεί στην μοναξιά δεν θα υπάρχη κάποιος πού, θα τον σώση αυτόν τόν αναβάτη, θά περιμένη μόνον από τόν Θεό τήν σωτηρίαν.
Λοιπόν, προσέξτε τώρα εδώ. Ποιός είναι αυτός ο αναβάτης; Είναι η Εκκλησία. Ποιός είναι ο όφις; Είναι ο διάβολος. Ο όφις ο αρχαίος. Θα δούμε παρακάτω στο βιβλίο της Αποκαλύψεως ότι, όταν θα δή λέγει, την γυναίκα, πού είναι ταυτοχρόνως δυό πράγματα είναι η Υπεραγία Θεοτόκος και η Εκκλησία. Βλέπετε ότι ταυτίζεται η Υπεραγία Θεοτόκος και ταυτοχρόνως διακρίνεται η Υπεραγία Θεοτόκος με την Εκκλησία; Τότε θὰ πάρῃ τό παιδί της λέγει, αυτή όταν είδε ο δράκων να γίνεται, να γεννιέται αυτό τό παιδί, που είναι αντίπαλός του, είναι ο Ιησούς Χριστός, μάλιστα με έναν στίχο είναι ολόκληρη η ιστορία του Χριστού, έφυγε εις τήν έρημο η γυναίκα αυτή. Και τότε εξέρασε νερό ο δράκων, διά να καταστήση τη γυναίκα ποταμοφόρητον. Νά τήν πνίξη. Τό δέ παιδίον τής γυναικός ηρπάγη εις τόν ουρανόν. Γι' αυτό σας είπα, μέσα σε δυο λέξεις είναι όλη η ιστορία του Χριστού. Πού τελειώνει το "ηρπάγη" μέ τήν Ανάληψη του Χριστού. Μένει όμως ἡ γυναίκα στον κόσμον. Τό παιδίον της ηρπάχθη. Κυνηγήθηκε από τον διάβολο,τον δράκοντα. Εσταυρώθη! Ανεστήθη! Ανελήφθη! Μένει όμως η γυναίκα. Μένει η μητέρα. Είναι η Εκκλησία. Τώρα τήν καθιστά ο δράκων ποταμοφόρητον. Χύνει νερό από πίσω της να την πνίξη. Αυτή τρέχει εις τήν ἐρημο, διά νά σωθή. Εις τήν έρημο. Η έρημος σημαίνει δέν υπάρχει άλλος που να βοηθήση. Τί ωραία που έρχεται εδώ. Ο ιππεύς πού πέφτει εις τα οπίσω την σωτηρίαν περιμένων Κυρίου. Είναι η Εκκλησία που θα κυνηγηθή αποινώς μέσα στην Ιστορία, κατ' εξοχήν εις τά έσχατα από τον Αντίχριστον, καί δέν θα περιμένη η Εκκλησία από πουθενά τήν σωτηρίαν της, παρά μόνον από τον Θεόν. Από τον ουρανόν. Γι' αυτό λέγει ο Κύριος, όταν δήτε αυτά να γίνονται, τότε στρέψτε τα μάτια σας, έτσι λέγει, ανακάμψατε, ανεβάστε τα μάτια σας πρός τόν ουρανόν, πλησιάζει η σωτηρία σας. Πράγματι η σωτηρία της Εκκλησίας θα έρθη από τον ουρανόν. Να λοιπόν ότι εδώ ο Ιακώβ προφητεύει διά τόν Δάν, ότι θα προέλθη από αυτόν ο Αντίχριστος.
Ο άγιος Ιππόλυτος μάς λέγει το εξής, στο θέμα του "περί Αντιχρίστου" στο ΒΕΠΕΣ τόμος 6 σελ. 201 στίχ. 29. Όσοι από σας κρατάτε, έχετε βιβλιοθήκη. "Ωσπερ εκ της Ιούδα φυλής ο Χριστός γεγένηται ούτω καί εκ τής του Δάν φυλής ο Αντίχριστος γεγένηται." Όπως, λέγει ο Ιππόλυτος, όπως από τη φυλή του Ιούδα προέρχεται ο Χριστός, έτσι καί από τήν φυλή του Δάν θα γεννηθή ο Αντίχριστος. Τό ίδιο μάς λέγει και ο άγιος Ειρηναίος.
Αλλά ο Κύριός μας τό λέγει αυτό ως εξής: Ιω. 5, 43 «ἐγὼ ἐλήλυθα ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ πατρός μου, καὶ οὐ λαμβάνετέ με· ἐὰν ἄλλος ἔλθῃ ἐν τῷ ὀνόματι τῷ ἰδίῳ, ἐκεῖνον λήψεσθε». Εμένα δεν με δεχθήκατε. Όταν θα έλθη άλλος, αυτόν θα τον δεχθήτε. Και αυτός ο άλλος είναι ο Αντίχριστος.
Αλλά γιατί όμως αναφέρεται εις τήν φυλήν τού Δάν, καί νά δοῦμε τήν ιστορία της φυλής του Δάν με δυό λόγια. Η φυλή του Δάν, όταν εγκατεστάθηκαν όλες οι φυλές στήν γή τής Επαγγελίας, αισθάνθηκε αποστάτης από την εποχή των κριτών. Διότι αν θέλετε, για να μην μακρυγορήσουμε, διαβάστε εις το βιβλίον "Κριταί" στο 17 και 18 Κεφ. θά τό δήτε αυτό εκεί. Πώς ανεζήτησαν και τελικά επήραν ένα γλυπτόν τό οποίον εθεοποίησαν και δεν ανέβαιναν στα Ιεροσόλυμα να προσκυνήσουν, αλλά προσκυνούσαν αυτό το γλυπτό. Είναι η μόνη φυλή η οποία απεστάτησε με αυτόν τόν τρόπον. Καί δέν εδέχθη την πατρώαν θρησκείαν. Συνεπώς η φυλή του Δάν είναι σύμβολον τής αποστασίας. Ο Αντίχριστος είναι το πρόσωπον που θα σταθή εις τούς αντίποδας του Χριστού. Πάντως σίγουρο είναι τούτο: Ότι εκ τών Εβραίων θα προέλθη ο Αντίχριστος. Συνεπώς, αφού από την φυλή του Δάν θα προέλθη ο Αντίχριστος, είναι δυνατόν να συγκαταριθμηθή η φυλή αυτή με τις 12 φυλές του Ισραήλ; Πλέον του Ισραήλ τής χάριτος, πού θα είναι η Εκκλησία και ο λαός του Θεού; Είναι αδύνατον. Γι' αυτόν τον λόγο δεν συγκαταριθμείται. Ώστε λοιπον είναι το σύμβολον τής αποστασίας καί δέν μπαίνει στην συγκαταριθμηση των πιστών που θα σωθούν. Αυτό σημαίνει ότι όποιος αποστατεί από την Εκκλησία, καί έχομε τόσους αποστάτας, θα μείνουν στην φυλή του Δάν. Διότι στο τέλος, ξαναλέγω άλλη μιά φορά, η φυλή του Δάν είναι ένα σύμβολο. Αλλο οτι, θά τό πώ άλλη μιά φορά, από τους Εβραίους πραγματικά θα προέλθη ο Αντίχριστος.
Είναι γνωστό ακόμα, ότι εις τήν ονοματοθεσία προσώπων και τόπων οι Εβραίοι αγαπούν να δίδουν ονόματα με σημασία. Όλα τα ονόματα τών, τοπονυμικα ή προσωπικά έχουν κάποια σημασία. Δηλαδη δηλώνουν χαρακτηριστικά προφητείας ή γεγονότων ή ακόμα και συμπεριφοράς. Επί παραδείγματι, τί θά πει Ιακώβ; Παράδειγμα σάς τό λέγω. Ιακώβ θα πή πτερνιστής. Επειδή όταν εγεννάτο ο Ησαύ, ο πρώτος, ο Ιακώβ έβαλε το χέρι του, –δυό παιδιά εγέννησε η Ρεβέκκα–, έβαλε το χέρι του καί έπιασε την φτέρναν του πρώτου γεννηθέντος. Κι όταν κάποτε αργότερα ο Ησαύ έχασε τα πρωτοτόκιά του καί πήρε ο Ιακώβ τήν ευλογία, "καλά είπα εγώ ότι αυτός είναι πτερνιστής", δηλ. Ιακώβ, δηλ. μ' έριξε κάτω. Πήρε αυτός τα πρωτοτόκια. Είδατε πώς ονομάστηκε; Ιακώβ. Πτερνιστής. Ο Ησαύ; Ο Ησαύ θά πή δασύτριχος. Διότι ήταν φοβερά δασύτριχος. Ο Ησαύ. Επειδή δε είχε φάει την φακή, η οποία φακή στην περιοχή εκεί είναι κοκκινωπή, το πιάτο τής φακής,το πινάκιο που του πρόσφερε ο Ιακώβ, όταν μαγείρευσε και του επήρε τα πρωτοτόκια, ονομάστηκε Εδώμ. Εδωμίται οι απόγονοί του. Καί Εδώμ θα πή κόκκινος. Επειδή η φακή είναι κόκκινη. Σας είπα αυτά ενδεικτικά γιά νά σάς πώ ότι οι Εβραίοι αγαπούν πάντα να δίδουν ονόματα σε πρόσωπα ή τόπους από κάποια συμπεριφορά, από κάποιο γεγονός ή από κάποια προφητεία. Αν τα πράγματα έχουν έτσι, τότε λοιπόν καί τά παιδιά του Ιακώβ που εγεννήθησαν, τα 12, επήραν όχι τυχαίον όνομα. Οι τέσσερις μητέρες, οι δύο επίσημες και δύο παλακές που γέννησαν και έδωσαν τα 12 παιδιά του Ιακώβ, τά 12 αγόρια, γιατί είχε καί κορίτσια, αλλά αυτά όμως δεν αναφέροντα στον αριθμό, τά παιδιά αυτά πήραν ονόματα τα οποία είχαν σημασία. Καί τά ονόματα αυτά εδόθησαν από τις ίδιες τις μητέρες πού τά γέννησαν από τα διάφορα περιστατικά. Έτσι αγαπητοί μου έρχονται, έχοντας τα δώδεκα αυτά ονόματα των Πατριαρχών μπορούμε να πούμε ότι αναλύοντάς τα, μπορούμε να έχουμε στοιχεία του νέου Ισραήλ. Όπως κάνει μία ωραιοτάτη και θαυμαστή ανάλυση ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας.
Έτσι αναλύοντας τα 12 αυτά ονόματα θα βγάζωμε συμπεράσματα. Πού θα είναι τί άλλο παρά τα πνευματικά γνωρίσματα, τα πνευματικά γνωρίσματα, τῶν πιστῶν ὅλων των εποχών, ιδιαιτέρως όμως εις τά έσχατα, στην εποχή του Αντιχρίστου.
Καί αρχίζουμε :
Πρώτον. Ιούδας, θά πή "εξομολόγησις." Εξομολόγησις όμως θα πή δοξολογία, Εβραϊκά. Πράγματι, αυτοί που σώζονται διά πίστεως, δοξολογούν και υμνούν τον βλαστήσαντα από τον Ιούδα Ιησούν Χριστόν. Πού είναι το πρώτο. Είναι η πίστις και η δοξολογία του Ιησού Χριστού. Τό θεμελιώδες, το πρώτον.
Δεύτερον. Ρουβήμ. Είχε πή η μητέρα του: Είδε την ταπείνωσή μου, είδε ο Θεός τήν ταπείνωσή μου. Είδε, είδε, είδε. Συνεπώς Ρουβήμ θά πή "όρασις." Και όπως λέγει και ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας θα είναι "οι διά καθαρότητα καρδίας τήν πνευματικήν όρασιν κτησάμενοι." θα είναι εκείνοι που θάχουν καθαρή καρδιά καί θάχουν μάτια που θα βλέπουν. Πράγματι, η όρασις η πνευματική προσφέρεται, εξασφαλίζεται μόνον από την καθαρότητα της καρδίας. Ματθ. 5, 8«μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ, ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται.» https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2025/02/blog-post_12.html?m=1 θα ίδουν. Καί όταν λέγει θα ίδουν τόν Θεόν οι καθαροί τή καρδία, αυτοί οι μακαρισμοί του Χριστού δεν αναφέρονται εις τήν βασιλείαν τού Θεού. Προσέξατε το. Όλοι οι Πατέρες συμφωνούν στο σημείο αυτό, ότι δεν αναφέρονται εις τήν βασιλεία τού Θεού. Αλλά αναφέρονται εις αυτόν τόν κόσμον. Εις αυτόν τόν κόσμον. Καί συνεπώς η όρασις τού Θεού εκ του παρόντος κόσμου. Διά τούς έχοντας καθαρή καρδία. Επειδή δέ τά πράγματα είναι ποσά ευθέως ανάλογα, όσο περισσότερο είναι καθαρή η καρδία, τόσο περισσοτέρο είναι και η θεωρία του Χριστού, τού Θεού. Εάν κανείς έχει μία καθαρή καρδιά τόσο που να έχει μίαν εμπειρίαν από την παρουσία του Θεού, αυτό είναι μία όρασις. Εάν αγαπητοί μου έχομε μέσα μας μίαν εμπειρίαν από την παρουσίαν του Θεού, ποιά είναι αυτή η εμπειρία, όταν βλέπομε πώς επεμβαίνει ο Θεός μέσα στην Ιστορία και στην προσωπική μας και στην παγκοσμία Ιστορία, όταν βλέπομε τόν Θεόν πώς ενεργεί, όταν βλέπομε να έχωμε μίαν εσωτερικήν πληροφορίαν, εμπειρική, υπογραμμίζω, εμπειρική, τής παρουσίας του Θεού, πώς εγώ μπορώ να το καταλαβαίνω και ο άλλος νά μήν τό καταλαβαίνει; Σημαίνει ότι υπάρχει μία όρασις. Μία ανάπτυξις οράσεως. Ε, αυτό είναι η πρώτη όρασις. Το πρώτο ξεκίνημα οράσεως. Μέχρι τήν όραση να ίδη κανείς τήν άκτιστο ενέργεια της θείας δόξης. Τό φώς της Μεταμορφώσεως. Έχομε συνεπώς μία μεγάλη κλιμάκωση. Αυτή η κλιμάκωση θεωρίας Θεού εξαρτάται από την καθαρότητα της καρδίας.
Τρίτον. Γάδ. "Ευτύχη". Δηλ. είμαι ευτυχής. Είπε η μητέρα του Γάδ. Είναι αυτοί που θα έχουν την εσωτερική πληροφορία, ότι αποτελούν τό λήμμα που θα σωθή. Αυτοί δέ είναι καί οφείλουν να είναι ευτυχείς. Αν αγαπητοί μου αυτήν την στιγμή είχαμε μια βεβαιότητα, κι ο καθένας δύναται να αποκτήση τήν βεβαιότητα, ότι αποτελεί το λήμμα του Θεού που θα σωθή, δεν δύναται να είναι ευτυχής; Και να αισθάνεται ευτυχής παρά τάς ταλαιπωρίας καί τάς θλίψεις τάς οποίας δύναται να έχη;
Τέταρτον. Ασήρ. θά πή "μακάριος." Είναι αυτοί που θα δεχθούν τόν δεσποτικόν μακαρισμόν ότι θα σταθούν εἰς τά δεξιά του Χριστού. Δεύτε οι ευλογημένοι τοῦ Πατρός μου, μακάριοι.
Πέμπτον. Νεφθαλείμ. "Ηγωνίσθην και ενίκησα," θά πή. Ἡ συναντελάβετό μου ο Θεός. Δηλ. έγινε αντιλήπτωρ μου ο Θεός. Πού είναι η προσευχή. Κι όπως λέγει ο άγιος Ανδρέας, "οι διά προσευχής αδιαλείπτου τώ θεώ κολλώμενοι." Αυτοί που προσκολλώνται εις τόν Θεόν μέ τήν αδιάλειπτον προσευχήν. Δεν είναι η προσευχή αγαπητοί μου πρωί και βράδυ. Εγώ θα ήμουνα πάρα πολύ ευτυχής, πάρα πολύ ευτυχής αν άκουγα να μού λέτε ότι κάνετε προσευχή το πρωί και το βράδυ. Πολύ ευτυχής θα ήμουνα. Όμως σάς πληροφορώ το εξής: Δεν πρόκειται περί αυτής της προσευχής. Αλλά περί της αδιαλείπτου. Της οποίας μορφή είναι: "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με." Μπορεί βέβαια να μην είναι αυτός ακριβώς ο τύπος. Πάντοτε. Το όνομα του Ιησού Χριστού όμως είναι πάντα μέσα. Κι όταν μία ψυχή όπου κι αν βρεθή, όπως κι αν κινείται, προσεύχεται διαρκώς, έχει αυτήν την αδιάλειπτον προσευχήν. Συνεπώς αυτός είναι Νεφθαλείμ. Δηλ. προσευχή.Ο Κύριος συναντελάβετό μοι.
Έκτον, Μανασσής. "Επιλησμοσύνη." Ο Ιωσήφ όταν γέννησε το πρώτο του παιδί στην Αίγυπτο, ήτανε πικραμένος, σαν πουλημένος από τ' αδέλφια του στην Αίγυπτο, παρ' ότι πήρε μεγάλο τίτλο κι έγινε αντιβασιλεύς της Αιγύπτου. Παντρεύτηκε κι όταν έκανε το πρώτο του παιδί τ' ονόμασε Μανασσή. Δηλ. επιλησμοσύνη. Δηλ. ο Θεός μου έδωσε ένα παιδί να ξεχάσω την πίκρα της ξενητιάς. Να αποκτήσω δική μου οικογένεια και να ξεχάσω την πίκρα της ξενητιάς. Λέγει τώρα ο άγιος Ανδρέας. Τί θά πή αυτό. "οι τών όπισθεν σκανδαλόμενοι καί τῶν πατρώων οίκον διά τόν θείον έρωτα." Είναι εκείνοι που πιά δέν προσέχουν το σπίτι τους, μέ ποιά έννοια; Όταν το σπίτι αντιτίθεται.«Ὁ φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος». Μάτθ. 10, 37 Είναι εκείνοι πού δέν προσέχουν πιά το σπίτι τους διά τόν θείον έρωτα. Γιά τήν αγάπη καί τήν αφιέρωση στον Θεό. Αυτός που αφήνει πιά τούς δικούς του καί πηγαίνει στο έργο καί τήν διακονία του Θεού. Είναι η περίπτωση των 144.000 πού ακολουθούν το αρνίον όπου αν υπάγη.
Έβδομον. Συμεών. Συμεών θά πή "μισούμαι." Είχε μισηθεί η μητέρα του Συμεών γι' αυτό είπε μισούμαι. Ήτανε δυο αδελφές και οι δύο παλακές υπήρχαν αντιζηλίες. Αλλά δέν θ' ανοιχθώ περισσότερο στο θέμα της παλιάς ιστορίας. Αυτό είναι γνώρισμα ότι ανήκει ο πιστός εις τό λείμμα· λείμμα θα πή το υπόλοιπο του λαού που θα μείνη πιστό εις τόν Θεό καί συνεπώς θά μισηθή από τον κόσμον. «Εἰ ὁ κόσμος ὑμᾶς μισεῖ, γινώσκετε ὅτι ἐμὲ πρῶτον ὑμῶν μεμίσηκεν.»Ιω. 15, 18 Να ενθυμείσθε ότι πρώτα εμένα έχει μισήσει ο κόσμος και μετά εσάς.
Ωστε οι εκλεκτοί θα μισηθούν από τόν κόσμον. Παρακαλώ παρακολουθείτε, όπως παρακολουθείτε βεβαίως και προσέχετε αυτούς τους χαρακτηρισμούς, ώστε να μην αισθανόμεθα πύρρωσιν, όταν ο άλλος μάς περιφρονεί γιατί δεν γινήκαμε Ροταριανοί, γιατί δεν γινήκαμε Μασσώνοι, γιατί ό,τι άλλο, γιατί πάμε στην Εκκλησία, γιατί είμεθα οι πιστοί άνθρωποι θα μας πούν υποκριτάς, θα μας πούν πολλά πράγματα, θά μάς μισήσουν. Δεν θα μπούμε στα σαλόνια τους θα μείνωμε έξω από τα σαλόνια τους. Καί έξω από τούς κύκλους των. Θά μισηθούμε. Εκείνοι που ξέρουν νά, στέκωνται, εκείνοι που έχουν συνειδητοποιήσει σε ποιό λαό τού Θεού ανήκουν, αυτοί είναι έτοιμοι να μισηθούν.
Ογδοον. Λευί. θά πή "προσειλημμένος," αυτός που προσελήφθη. Κι όπως λέγει ο άγιος Ανδρέας "οι διά πολιτείας ιεροπρεπούς υπό Χριστού προσειλημμένοι." Αυτοί οι οποίοι προσελήφθησαν από τον Χριστόν ιεροπρεπώς.
Ένατον. Ισσάχαρ. Ισσάχαρ θα πή "μισθός." λέει η μητέρα του : Μού έδωσε μισθό ο Θεός, διότι, μία ιστορία παλιά. Μάλιστα. Ο πιστός αισθάνεται τόν μισθό του. Ο Χριστός του υπεσχέθη: «Ἰδοὺ ἔρχομαι ταχύ, καὶ ὁ μισθός μου μετ᾿ ἐμοῦ, ἀποδοῦναι ἑκάστῳ ὡς τὸ ἔργον ἔσται αὐτοῦ.» "Αποκ.22, 12
Δέκατον. Ζαβουλών, θά πή "Θεού δώρον καλόν." Κάτι περίπου Θεόδωρος μέ το ιδικόν μας, Ζαβουλών Θεόδωρος. Είναι τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος πού λαμβάνουν οι πιστοί. Ο πιστός κοσμείται από τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Πιστός και άμοιρος χαρισμάτων είναι αδιανόητο. Τό δέ πρώτιστο των χαρισμάτων είναι η αγάπη. Λέει ο Απ.Παύλος: «ζηλοῦτε δὲ τὰ χαρίσματα τὰ κρείττονα. καὶ ἔτι καθ᾿ ὑπερβολὴν ὁδὸν ὑμῖν δείκνυμι.» Α' Κορ. 13 Κεφ. Θά σάς πώ ποιά είναι από τα καλύτερα χαρίσματα να διώκετε. Τό κρείτον των χαρισμάτων η αγάπη. Καί εκεί πλέκει και αναφέρει τόν ύμνον τής αγάπης. Η αγάπη. Το νάχεις σωστή αγάπη είναι χάρισμα του Αγίου Πνεύματος αγαπητοί μου.
Ενδέκατον. Ιωσήφ. Θά πή "πρόσθεσις." Αυτό το οποίον προστίθεται. Έτσι ονόμασε η μητέρα του τον Ιωσήφ. «ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν».Ματθ. 6, 33 Αυτό γιά νά τό καταλάβη ο άνθρωπος αγαπητοί μου θέλει πολλή πίστι. Ιδίως εις τά έσχατα. Όταν βλέπεις ο Αντίχριστος θα σου ασκεί οικονομικόν αποκλεισμόν αγαπηττοί μου, τότε θα μπορείς να πής, εγώ ζητώ πρώτα την βασιλεία του Θεού. Όλα τ' άλλα θα μου τα προσθέση ο Χριστός. Γιατί το είπε ο ίδιος. "Καί ταύτα πάντα προστεθήσεται υμίν." Σάς είπα, γνωρίσματα αυτά όλα, ενός πιστού.
Δωδέκατον. Βενιαμίν. θά πή "υιός οδύνης." Όταν η Ραχήλ εγέννησε τον Ιωσήφ –είναι η δεύτερη γυναίκα του Ιακώβ– έκανε μόνο δυο παιδιά αυτή. Το πρώτο ήταν ο Ιωσήφ, το δεύτερο ήταν ο Βενιαμίν. Στήν γέννα πέθανε. Η Ραχήλ λοιπόν πριν πεθάνη –γεννήθηκε ο Βενιαμίν– έδωσε αμέσως το όνομα. Και μετά πέθανε. Καί ονόμασε το παιδί της "υιός οδύνης." Παιδί του πόνου. Καί πέθανε η Ραχήλ.
Ας πάρουμε την εικόνα, από την εικόνα των εσφραγισμένων, που σας είχα αναφέρει την περασμένη φορά, όταν λέγει εις τό Κεφ. 8 καί 9 τού Ιεζεκιήλ: Πρόσεξε, θα σφραγίσης εκείνους μέσ' την πόλη οι οποίοι οδυνώνται. Πονούν για ότι κακό βλέπουν μέσα εις τήν πόλη γιά τά άσχημα. Νά σάς τό διαβάσω: «δίελθε μέσην τὴν Ἱερουσαλὴμ καὶ δὸς τὸ σημεῖον ἐπὶ τὰ μέτωπα τῶν ἀνδρῶν τῶν καταστεναζόντων καὶ τῶν κατωδυνωμένων» Ιεζ. 9, 4 Αυτοί που πονούν και στενάζουν. «ἐπὶ πάσαις ταῖς ἀνομίαις ταῖς γινομέναις ἐν μέσῳ αὐτῆς.» Γιά όλες τις αμαρτίες και ανομίες που γίνονται μέσα εις τήν πόλιν. Οι πιστοί θα έχουν πόνο στην ψυχή θά βλέπουν το κακό. Τό κακό θά γίνεται πολύ, χείμαρος θα είναι το καλό, κι αυτοί δεν θα μπορούν τίποτα να κάνουν. μόνο θα πονούν. Όπως το βλέπουμε σήμερα. Πόσα παιδιά μας χάνονται. Πόσοι άνθρωποι χάνονται. Πόσοι πέφτουν στα δίχτια της ανηθικότητος. Τής απιστίας. Της αθεΐας. Των ναρκωτικών. Πόσα παιδιά χάνονται. Βγαίνει κανείς λίγο στην πόλη έξω και βλέπει τους νέους πώς φωνάζουν, πώς γελούν, πώς ζούν. Θεέ μου, λέγει, Θεέ μου. Άχ, αυτοί οι νέοι, αθάνατες ψυχές, χάνονται. Πονά. Βλέπει στα σχολεία μας τα παιδιά μας, βλέπει, βλέπει, βλέπει, βλέπει τους ανθρώπους πως σκέπτονται σήμερα. Καί πονά. Είναι η οδύνη που γιεννιέται από το κακό που συντελείται. Καί γι' αυτήν τήν οδύνη μιλά τώρα εδώ το όνομα Βενιαμίν. Μόνον οι πιστοί άνθρωποι πονούν. Οι άλλοι; Δέν πονούν. Ξέρετε τί λέγουν; "Περίφημα, έτσι πρέπει να είναι ο κόσμος. Να μην υπάρχει ουδείς φραγμός. Τα πάντα να είναι όπως τα θέλαμε. Κι όπως μας αρέσουν." Οι πιστοί πονούν.
Αλλά ακόμα και κάτι άλλο. Είναι αυτοί που έχουν τετριμμένη καρδία. Αυτοί που έχουν πληγωμένη καρδιά. Γιά τήν αγάπη του Ιησού Χριστού. Καί περιμένουν. Όπως τελειώνει το βιβλίο της Αποκαλύψεως καί λέγουν: «Κύριε, πότε θα ἔλθης; – ναὶ ἔρχομαι ταχύ. – ἀμήν, ναὶ ἔρχου, Κύριε Ἰησοῦ.» Αποκ. 22, 20Το Πνεύμα το Αγιον πού μένει εις τόν κόσμον, παρηγορεί τους πιστούς. Καί τό Πνεύμα και η Νύμφη. Ποιά είναι η Νύμφη; Είναι η Εκκλησία. Καί τό Άγιον Πνεύμα που μένει στην Εκκλησία, λέγουν: Ελθέ, έλα. – Ναί έρχομαι ταχύ.
Αγαπητοί μου, όλα αυτά τά γνωρίσματα του λείμματος που θα σφραγισθή, θα είναι εκείνα που θα ξεχωρίσουν τόν λαό τού Θεού από τον κόσμο που θα καταδικαστή. Ακόμη όλα αυτά τα γνωρίσματα χαρακτηρίζουν τόν πνευματικόν άνθρωπον. Γιά τήν επιτυχία του οποίου πρέπει με πολλή επιμέλεια και μέ πολύ φόβο Θεού να εργαζώμεθα.
35η ομιλία στην κατηγορία « Ἱερά Ἀποκάλυψις ».
►Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Ἱερά Ἀποκάλυψις " εδώ ⬇️
