Τό Πνεῦμα τό Ἅγιον, ὁ Δάκτυλος τοῦ Πατρός.

†.Ζούμε πάλι, αγαπητοί μου, ἐν ἑορτῇ την χαρά της Πεντηκοστής. Είναι η χαρά από την παρουσία του Αγίου Πνεύματος, που υπεσχέθη ο Κύριος εις τους μαθητάς Του, αλλά και σε όλη την Εκκλησία, διαμέσου των αιώνων. Και ο Κύριος είπε:  « Ἀπὸ Ἱεροσολύμων μὴ χωρίζεσθαι,  ἀλλὰ περιμένειν τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ πατρὸς ἣν ἠκούσατέ μου (:«Μη χωριστείτε από τα Ιεροσόλυμα, αλλά να περιμένετε την υπόσχεση του Πατέρα μου, που σας την έχω πει») ὅτι Ἰωάννης μὲν ἐβάπτισεν ὕδατι, ὑμεῖς δὲ βαπτισθήσεσθε ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ οὐ μετὰ πολλὰς ταύτας ἡμέρας (:«Ο Ιωάννης εβάπτισε με νερό, σεις θα βαπτισθείτε με το Πνεύμα το Άγιον, όχι ύστερα από πολλές ημέρες»). Και η υπόσχεσις του Χριστού εξεπληρώθη δέκα ημέρες μετά την Ανάληψή Του. Και για να έρθει το Πνεύμα το Άγιον, έπρεπε να ανέλθει ο Υιός προς τον Πατέρα. Γι΄αυτό ο Κύριος είπε ότι «Συμφέρει ὑμῖν ἵνα ἐγὼ ἀπέλθω(:Σας συμφέρει εγώ για να φύγω). Ἐὰν γὰρ ἐγὼ μὴ ἀπέλθω(:διότι αν δεν φύγω), ὁ παράκλητος οὐκ ἐλεύσεται πρὸς ὑμᾶς (:ο Παράκλητος, το Πνεύμα το Άγιον, δεν θα έλθει σε σας)· ἐὰν δὲ πορευθῶ, πέμψω αὐτὸν πρὸς ὑμᾶς(:Όταν δε πάω στον ουρανό, τότε εγώ θα σας στείλω τον άλλον Παράκλητον, το Πνεύμα το Άγιον)».

     Διότι και ο Υιός λέγεται Παράκλητος, το δεύτερον πρόσωπον. Και το τρίτον πρόσωπον ομοίως λέγεται Παράκλητος, το Πνεύμα το Άγιον. Και τούτο γιατί έπρεπε να αλλάξει η ζωή των ανθρώπων, κι αυτό θα εγίνετο όχι με την διδασκαλία του Χριστού, αλλά με την παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Δηλαδή η θυσία του Χριστού θα άνοιγε τον δρόμο στο Πνεύμα το Άγιον, που θα εθέωνε τους ανθρώπους. Διότι από τον Πατέρα το Πνεύμα το Άγιον ανεκλήθη, από τους ανθρώπους, όταν αμάρτησαν. Οι πρωτόπλαστοι άμα αμάρτησαν, πολύ δε περισσότερον κατά την περίοδο του Κατακλυσμού, προ του Κατακλυσμού, όταν είπε ο Θεός ότι «Οὐ μὴ καταμείνῃ τὸ πνεῦμά μου ἐπ’ αὐτοῖς διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺς σάρκας(:Δεν θα μείνει ανάμεσά τους το Πνεύμα το Άγιον, γιατί έγιναν σαρκικοί άνθρωποι, υλισταί άνθρωποι)».

      Ο Υιός και το Πνεύμα το Άγιον είναι τα δύο πρόσωπα της Αγίας Τριάδος που αποστέλλονται από τον Πατέρα εις τον κόσμον δια να σωθεί δι’ αυτών ο κόσμος. Και το Πνεύμα το Άγιον δείχνει τον Υιόν εις τον κόσμον, δίνει την μαρτυρία Του περί του Υιού εις τον κόσμον, αλλά και ο Υιός συστήνει το Πνεύμα το Άγιον εις τον κόσμον. Έχομε μίαν αμοιβαίαν μαρτυρίαν. Το ένα πρόσωπο, ο Ένας Παράκλητος, παρουσιάζει τον έτερον Παράκλητον. Είναι αυτή η αμοιβαία συνεργασία του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, των δύο δηλαδή επαναλαμβάνω, Παρακλήτων, του δευτέρου και του τρίτου προσώπου. Προσέξτε, αμοιβαία συνεργασία.

     Στην Πεντηκοστή, ο Υιός στέλλει το Πνεύμα το Άγιον. Τι είπε προηγουμένως; «Πέμψω αὐτὸν πρὸς ὑμᾶς(:Θα σας τον στείλω τον Παράκλητον, Εγώ σε σας)». Έτσι, στην Πεντηκοστή ο Υιός στέλλει το Πνεύμα το Άγιον, και Εκείνο με τη σειρά Του, δίδει τη μαρτυρία, όπως θα δούμε προς το τέλος της ομιλίας μας, ότι ο Υιός είναι αληθής. Έτσι το Πνεύμα το Άγιον γίνεται ο δείκτης ή ο δάκτυλος του Πατρός που δείχνει τον Υιόν. Κρατήστε αυτό το σημείο γιατί πάνω σε αυτό θα περιστραφεί το θέμα μας. Το Πνεύμα το Άγιον γίνεται ο δείκτης, ο δάκτυλος του Πατρός, που δείχνει τον Υιόν. Δηλαδή «Αυτός είναι ο Υιός μου». Δείχνει τον Υιόν. Και ως δάκτυλος του Πατρός, διαρκώς δείχνει τον Υιόν. Και αυτό το βλέπομε διάχυτο μέσα εις την Αγίαν Γραφήν.

    Διάχυτο, αγαπητοί. Εις την Βάπτισιν δείχνει ο Πατήρ τον Υιόν. Τον δείχνει στον Ιωάννην. Αλλά πώς τον δείχνει; Με την παρουσία του Αγίου Πνεύματος. Το Πνεύμα το Άγιον σαν περιστερά, δεν ήταν περιστέρι, ούτε… περιστερώθηκε, να το πω έτσι, ακριβέστερα, έγινε περιστέρι το Πνεύμα το Άγιον· όχι. Αλλά σαν περιστέρι, ως, σαν, δείχνει τον Υιόν. Γιατί; Να τι λέγει ο Ιωάννης ο ίδιος,  πώς δίνει τη μαρτυρία του. «Κἀγὼ οὐκ ᾔδειν αὐτόν(: «Κι εγώ», λέγει, «τον Υιόν δεν τον εγνώριζα»), ἀλλ᾿ ὁ πέμψας με βαπτίζειν ἐν ὕδατι, ἐκεῖνός μοι εἶπεν(:Αυτός μου είπε) · ἐφ᾿ ὃν ἂν ἴδῃς τὸ Πνεῦμα καταβαῖνον καὶ μένον ἐπ᾿ αὐτόν( : «Όταν δεις το Πνεύμα να κατεβαίνει και να μένει επάνω εις Αυτόν» - ως περιστερά, ξαναλέμε), οὗτός ἐστιν ὁ βαπτίζων ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ (:«Αυτός είναι ο Μεσσίας. Αυτός είναι ο Οποίος βαπτίζει με το Άγιον Πνεύμα») - όπως τώρα στέκεται εκείνο το Υπερώον που είχε 120 ανθρώπους, η μεγάλη κολυμβήθρα, που εβαπτίσθησαν μέσα εκεί όλοι οι ευρισκόμενοι, επαναλαμβάνω, 120 ψυχές, εβαπτίσθησαν με το Πνεύμα το Άγιον.

      Εξάλλου, όλα τα θαύματα που επετέλει ο Υιός ως άνθρωπος, ποιος τα ετέλει; Ξέρετε; Το Πνεύμα το Άγιον. Όλα τα θαύματά Του ο Χριστός τα έκανε από το Πνεύμα το Άγιον. Σας είπα ότι συνεργάζονται τα δύο αυτά πρόσωπα. Αν είχαμε χρόνο και απλωνόμουν, θα σας έλεγα πολλά πάνω σ’ αυτό.  Λέει ο Κύριος, σε μία περίπτωση που τον κατηγόρησαν ότι «ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια» κλπ. «εἰ δὲ ( λέει ο Χριστός: «Εάν δε») ἐν δακτύλῳ Θεοῦ ἐκβάλλω τὰ δαιμόνια» κ.λπ. κ.λπ. «Εάν», λέγει, «ἐν δακτύλῳ Θεοῦ». Και ποιος είναι ο δάκτυλος Αυτός του Θεού; Είναι το Πνεύμα το Άγιον. Λέγει ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας: «Δάκτυλον Θεοῦ τό Ἅγιον Πνεῦμα ἐστίν». Ποιος είναι ο δάκτυλος του Θεού; Το Άγιον Πνεύμα. Και τι είπε ο Χριστός; «Ἐν δακτύλῳ Θεοῦ βγάζω τα δαιμόνια. Βγάζω τα δαιμόνια με το Πνεύμα το Άγιον.

      Είναι χαρακτηριστικό αυτό. Είναι κάτι που δεν το γνωρίζουμε. Και όχι από κακία, από άγνοια, βάζομε στην άκρη το Πνεύμα το Άγιον. Ενώ θα έπρεπε το Πνεύμα το Άγιον να είναι το πρώτον. Διότι δι’ Αυτού πηγαίνομε εις τον Υιόν και διά του Υιού πηγαίνομε εις τον Πατέρα. Γι΄αυτό κάθε μας προσευχή, πώς αρχίζει; «Βασιλεῦ οὐράνιε, Παράκλητε, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας …». Η πρώτη προσευχή που κάνομε είναι το «Βασιλεῦ οὐράνιε». Αλλά και ο Μέγας Βασίλειος λέγει: «Δάκτυλος δέ Θεοῦ ἐν τούτοις τοῖς ὑπό Μωϋσέως καί τοῖς τοῦ Κυρίου σημείοις, εἲρηται τό Πνεῦμα». Όσα θαύματα έκανε ο Μωυσής στην Παλαιά Διαθήκη και φυσικά και οι προφήται και όσα θαύματα έκανε και ο Χριστός στην Καινή Διαθήκη, αυτά αναφέρονται εις το Πνεύμα το Άγιον. Γι΄αυτό, η αμφισβήτησις των θαυμάτων του Χριστού, που έδειχναν οι άρχοντες, αμφισβητούσαν, και όχι αμφισβητούσαν, αλλά κάτι περισσότερο· έλεγαν ότι «ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια», σαν αρχισατανάς, με τη δύναμη του αρχισατανά βγάζει τα δαιμόνια. Αν είναι δυνατόν! Αυτό καταλήγει, κατά την βεβαίωσιν του Χριστού, να είναι βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος. Γιατί βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος; Διότι το Πνεύμα το Άγιον τελεί τα θαύματα. Και μάλιστα φθάνει να λέγει ο Κύριος ότι εκείνος που εβλασφήμησε εις το Πνεύμα το Άγιον, δεν έχει άφεσιν αμαρτιών ούτε εδώ, ούτε εις τον ουρανό. Ποτέ.

    Εδώ μία μικρή παρένθεση. Ξέρω αγαπητοί μου, ότι όσοι ακούσουν αυτή τη θέση, κάτι παθαίνουν. Και τους έρχεται μία ιδέα ότι κάπου εβλασφήμησαν το Πνεύμα το Άγιον. Και τους πιάνει τρομάρα: «Ώστε, δεν θα συγχωρηθώ;». Προς Θεού. Είναι μία ιδεοληψία αυτό. Δεν είναι αυτό που λέγει ο Χριστός. Και παρακαλώ πολύ, μη σας κολλήσει η ιδέα, γιατί θα σας βασανίζει πάρα πολύ αυτό. Προσέξατέ το. Είναι σοβαρό πράγμα τι θα πει έχω βλασφημήσει κατά του Αγίου Πνεύματος. Και μόνο γιατί ανησυχώ μήπως εβλασφήμησα, δείχνει ακριβώς ότι έχω το Πνεύμα του Θεού. Άρα δεν εβλασφήμησα. Το λέγω, σας είπα, κολλάει σαν στρείδι εις την ψυχήν.

    Αλλά ας δούμε, μέσα εις τον χώρον της Αγίας Γραφής, πώς ενεργούσε το Άγιον Πνεύμα και πώς εμείς το ανευρίσκομε και το δοξάζομε. Αρκεί να λάβωμε υπόψιν ότι Εκείνο, το Πνεύμα το Άγιον, μας δείχνει τον Υιόν και εμείς πιστεύομε. Αν το Πνεύμα το Άγιον δεν μας δείξει τον Υιόν, τον Ιησούν Χριστόν, δεν φθάνομε ποτέ εις τον Υιόν. Να τι λέει ο Απόστολος Παύλος: «Οὐδείς δύναται εἰπεῖν Κύριον Ἰησοῦν εἰ μή ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ». Κανείς· δεν μπορείς να πεις τον Ιησούν, τον άνθρωπον Ιησούν, να Τον πεις Κύριον, δηλαδή Θεόν, εάν δεν έχεις το Πνεύμα το Άγιον. Και με βάση το τελευταίο, να σας δώσω κι ένα «πειρατήριον», δοκιμαστήριον. Όταν σας έρθει η ιδέα μήπως εβλασφημήσατε κατά του Αγίου Πνεύματος ρωτήστε τον εαυτό σας: «Πιστεύω ότι ο Χριστός είναι Θεός; Πιστεύω. Τέλειωσε. Δεν εβλασφήμησα κατά του Αγίου Πνεύματος. Έχω το Πνεύμα του Θεού. Το έχω». Δεν μπορείς να αναγνωρίσεις τον Υιόν ως Θεόν, αν δεν έχεις το Πνεύμα του Θεού. Κι εδώ μάλιστα, αγαπητοί μου, αν, ρωτήστε γύρω, ιδίως στην εποχή μας: -«Πιστεύεις ότι ο Ιησούς είναι όντως Θεός;»- «Δεν ξέρω, αμφιβάλλω, μπα, όχι, κάποιος σπουδαίος άνθρωπος πρέπει να είναι». Αυτός, δεν έχει το Πνεύμα το Άγιον. Διότι αν είχε το Πνεύμα το Άγιον, θα ομολογούσε τη θεότητα του Ιησού. Θέλω να το θυμόσαστε αυτό. Παρακαλώ αυτό.

     Διαβάζομε στο βιβλίο της Εξόδου, στην Παλαιά Διαθήκη: «Γεγραμμένας(δηλαδή τας πλάκας) τῷ δακτύλῳ τοῦ Θεοῦ». Είναι στο 31ο κεφάλαιο. Ότι οι πλάκες που πήγε ο Μωυσής στο βουνό, επάνω στο Σινά, αυτές γράφτηκαν όχι από το χέρι του Μωυσή. Αλλά εγράφησαν από το δάκτυλο του Θεού. Το δάκτυλο του Θεού χάραξε τα γράμματα. Ποιο είναι το δάκτυλο του Θεού εδώ; Είναι το Πνεύμα το Άγιον. Το Πνεύμα το Άγιον καταγράφει στις λίθινες πλάκες τον νόμο. Το ίδιο πράγμα συναντούμε και εις το Δευτερονόμιο, στο 9ο κεφάλαιο: «Τάς δύο πλάκας γεγραμμένας ἐν τῷ δακτύλῳ τοῦ Θεοῦ». Ώστε το Πνεύμα του Θεού καταγράφει τις πλάκες που θα περιείχαν τον νόμον. Και μας εξηγεί η επιστολή του Βαρνάβα(αποστολικός Πατήρ): «Καὶ ἔλαβεν -Ποιος; Ο Μωυσής- παρά Κυρίου, τάς δύο πλάκας τάς γενομένας τῷ δακτύλῳ τῆς χειρὸς Κυρίου ἐν Πνεύματι ». Είναι από την επιστολή του Βαρνάβα· αν θέλετε, 14η παράγραφος, αν σας ενδιαφέρει. Ώστε, ποιος είναι ο δάκτυλος του Θεού; Το Πνεύμα το Άγιον. Ναι. Και ο Μέγας Αθανάσιος βεβαιώνει: «Τό Ἅγιον Πνεῦμα δάκτυλον Θεοῦ καλεῖ». Αλλά και ο Δίδυμος ο Αλεξανδρέας λέγει: «Πνεῦμα  ὅ καί δάκτυλον Θεοῦ εἶναι διδασκόμεθα ἐν τῷ Εὐαγγελίῳ». Πού; Πού στο Ευαγγέλιο; Αυτό που προηγουμένως σας είπα: «δακτύλῳ Θεοῦ κάνω τα θαύματα» που είπε ο Χριστός. Είναι στο 11ο κεφάλαιον στον 20όν στίχον. Διδασκόμεθα τι; Ότι ο δάκτυλος του Θεού είναι το Πνεύμα το Άγιον.

      Και πάλι ο Δίδυμος: «Ὁ δάκτυλος τοῦ Θεοῦ ὁ μεταβαλὼν τὸν εἰς ζῶα, ὁ  Παράκλητος ἦν, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας». Τι ωραίο αυτό! Θαυμάσιο! Τι είναι ο δάκτυλος του Θεού; «Αυτός ο οποίος μετέβαλε τον χουν, το χώμα σε ζώα, δηλαδή σε ζωές, σε υπάρξεις, σε ζωντανές υπάρξεις». Είπεν ο Θεός να ανατείλει χορτάρι, να γίνουν τα ζώα, το ένα το άλλο, πρώτα τα ερπετά, μετά τα θηλαστικά, τα πτηνά…Ποιο είναι εδώ που μεταβάλλει τον χουν, γιατί και τον άνθρωπο- χοῦν ὁ Θεός λαβών ἀπό τῆς γῆς…-ποιο είναι εκείνο που μεταβάλλει την άψυχον ύλην, να μιλήσωμε με σύγχρονη γλώσσα, σε ζωή, αυτό που λέμε το φαινόμενον της ζωής, στην ζώσαν ύλην; Το Πνεύμα το Άγιον. Τι λέει εδώ; Ὁ Παράκλητος ἦν. Ήτο ο Παράκλητος, το Πνεύμα της αληθείας. Είναι εκπληκτικό, αγαπητοί μου.

      Εξάλλου, μας λέει ήδη από τους πρώτους στίχους, στο πρώτο κεφάλαιο της Γενέσεως η Αγία Γραφή: «Πνεῦμα Θεοῦ ἐπεφέρετο ἐπάνω τῶν ὑδάτων (-τα νερά)».. Επάνω των υδάτων επεφέρετο το Πνεύμα το Άγιον. «Ἐπεφέρετο». Αν πάρωμε την εικόνα της περιστεράς, του πτηνού -εικόνα είναι. Δεν είναι πτηνόν, ο Θεός να φυλάξει, το Πνεύμα το Άγιον. Εικόνα είναι- τότε έχομε την εξής συμπλήρωση εικόνος. Ότι… τι κάνει το Πνεύμα το Άγιον επάνω από τα νερά; -Συμπλήρωση εικόνος- . Επωάζει εις τα ύδατα την ζωήν. Γι'αυτό, το ξέρομε από την Επιστήμη, ότι η ζωή πρωτοεμφανίσθη στα ύδατα, εις τα νερά.

    Τα θαύματα του Μωυσέως, ως δάκτυλος Θεού χαρακτηρίζονται. Όταν ο Μωυσής επέφερε την πληγήν εκείνην των σκνιπών(σκνιφών, σκνίψ, τῆς σκνιφός. Εμείς το λέμε σκνίψ, τῆς σκνιπός, η σκνίπα, η γνωστή μας σκνίπα) η οποία εβασάνιζε ανθρώπους και ζώα, οι μάγοι του Φαραώ, προσπαθούσαν να επαναλαμβάνουν την πληγήν κι έτσι να σκληραίνει η καρδιά του Φαραώ, ότι δεν είναι τίποτα ο Μωυσής. «Ποιος Μωυσής και ποιος Θεός;». Ξέρετε τι είπαν οι μάγοι; Οι επαοιδοί, οι μάγοι, εις τον Φαραώ; «Δάκτυλος Θεοῦ ἐστί τοῦτο». «Δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα». Είναι ο δάκτυλος του Θεού.

     Εξάλλου, αν δάκτυλος Θεού χαρακτηρίζεται το Πνεύμα το Άγιον, ο Υιός χαρακτηρίζεται ως βραχίων του Θεού. Ο Θεός Πατήρ, ο βραχίων ο Υιός, τα δάκτυλα ή ο δάκτυλος το Πνεύμα το Άγιον. Με άλλα λόγια, αν θέλετε να σας το πω με μίαν θεολογικήν έκφρασιν, θα λέγαμε: «Ό,τι δημιουργείται, ό,τι υπάρχει, ό,τι συντηρείται, πώς γίνεται; Ὁ Πατήρ, δι’ Υἰοῦ (διαμέσου του Υιού) ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι». Αυτή είναι η θεολογική έκφρασις. Κατά τον ίδιο τρόπο ενεργεί ο Άγιος Τριαδικός Θεός. Όχι μόνο στη δημιουργία του ανθρώπου αλλά και εις την αναδημιουργία του, δηλαδή στη σωτηρία του. Γράφει ο Απόστολος Παύλος στους Κορινθίους: «Ἡ ἐπιστολὴ ἡμῶν ὑμεῖς ἐστέ ( :Η δική μας επιστολή είσαστε εσείς. Γιατί επιστολή στέλνει και τους λέει: Εσείς είσαστε η επιστολή η δική μας. Πού; Πώς;) ἐγγεγραμμένη (που είναι γραμμένη) ἐν ταῖς καρδίαις ἡμῶν (:που είναι γραμμένη στις καρδιές μας) γινωσκομένη καὶ ἀναγινωσκομένη (που αναγνωρίζεται και διαβάζεται),ὑπὸ πάντων ἀνθρώπων (Α, αυτός είναι Χριστιανός. Γιατί; Άλλαξε η ζωή του. Είναι καινούριος) φανερούμενοι ὅτι ἐστὲ ἐπιστολὴ Χριστοῦ διακονηθεῖσα ὑφ᾿ ἡμῶν(:Γίνεται φανερό ότι είσαστε επιστολή Χριστού, που διακονήθηκε από μας) ἐγγεγραμμένη οὐ μέλανι (:γραμμένη όχι με μελάνι) ἀλλὰ Πνεύματι Θεοῦ ζῶντος οὐκ ἐν πλαξὶ λιθίναις, ἀλλὰ ἐν πλαξὶ καρδίαις σαρκίναις». «Όχι όπως τότε το Πνεύμα το Άγιον κατέγραψε στις λίθινες πλάκες τον νόμο, αλλά τώρα», θα λέγαμε, «εις τα φύλλα της καρδιάς σας έρχεται πάλι το Πνεύμα το Άγιον κι εκεί καταγράφει τον νόμον». Ώστε να είσαστε επιστολή γινωσκομένη, αναγνωριζομένη και αναγινωσκομένη. Και να μπορούν να την διαβάζουν οι άνθρωποι. Να λένε: «Αυτός είναι ο Χριστιανισμός. Ωραίες ψυχές…». Αυτό δείχνει ότι η μεταβολή της καρδιάς μας είναι έργον του Αγίου Πνεύματος· που γράφει τις εντολές Του ο Θεός ἐν δακτύλῳ, ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι  δηλαδή.

    Ένας μάρτυς, του 250 μετά Χριστόν, ο Πιώνιος, μαρτύρησε στη Σμύρνη, αναφερόμενος εις τον άγιον Πολύκαρπον, λέει: «Τάς τοῦ Θεοῦ ἐντολάς, ἐν τῷ τῆς ψυχής πίνακι και τῇ τῆς καρδίας πλακί, δακτύλῳ Θεοῦ Πνεύματι Ἁγίῳ ἀναγεγραμμένας ἒχων». Ποιος ἒχων; Ο Πολύκαρπος, επίσκοπος Σμύρνης. Τι; Τας εντολάς του Θεού, στον πίνακα, το πινάκιον, τον πίνακα της ψυχής του και εις την πλάκα της καρδιάς του, γραμμένο τον νόμο με τον δάκτυλο του Θεού, δηλαδή με το Πνεύμα το Άγιο. Τι ωραίο!

    Ώστε λοιπόν, αν εγώ πιστεύω, αν τηρώ τις εντολές, ποιος έγραψε μεσ΄την καρδιά μου όλα αυτά; Το Πνεύμα το Άγιον. Και αυτό είναι μία παράλληλος θέσις ως έννοια, μ’ αυτό που λέει ο 76ος Ψαλμός: «Καί αὔτη ἡ ἀλλοίωσις τῆς δεξιᾶς τοῦ Ὑψίστου». Πώς αυτός ο άνθρωπος είναι τέτοιος; Απλώς αλλοιώθηκε από το δεξί χέρι του Θεού. Ποιο είναι το δεξί χέρι του Θεού; Είναι ο Πατήρ, ο βραχίων είναι ο Υιός και ο δάκτυλος, οι δάκτυλοι, το Πνεύμα το Άγιον. Έτσι επέρχεται αυτή η αλλοίωσις.

    Κάτι παρόμοιο αναφέρει και ο άγιος Κύριλλος Αλεξανδρείας: «Ἐνεχάραξε -λέγει- ταῖς ἁπάντων καρδίαις (:σε ολονών τις καρδιές των πιστών) ὁ τοῦ Πατρός κάλαμος-άλλο σχήμα, εδώ- τουτέστιν ὁ Υἰός, την παντός είδησιν αγαθού, οἰονεί τινι δακτύλῳ Θεοῦ , τότε  τοῦ Πατρός καί τῷ ιδίῳ χρῴμενος Πνεύματι». Ο Πατήρ χαράσσει με καλάμι ή με σμίλη. Καλάμι είναι που γράφω. Ήταν το καλάμι που έγραφαν, ο κάλαμος. Δηλαδή ο Υιός, λέγει. Και τι τώρα εδώ χαράσσεται; Σαν δάκτυλος Θεού που χαράσσει τα αγαθά, ο Πατήρ εις την ανθρώπινη καρδιά.

     Αγαπητοί, σήμερα γιορτάζουμε την Αγία Πεντηκοστή. Τι σημαίνει αυτό; Ότι έρχεται το Πνεύμα το Άγιον στους μαθητάς, αλλά και στους λοιπούς πιστεύσαντες ότι ο Υιός είναι αληθής Θεός. «Καὶ ἐλθὼν ἐκεῖνος -είπε ο Χριστός- ἐλέγξει τὸν κόσμον -Ποιος; Όταν θα έρθει ο Παράκλητος-  περὶ ἁμαρτίας καί περί δικαιοσύνης καί περί κρίσεως». Και εξηγεί ο ίδιος ο Κύριος: «Περὶ ἁμαρτίας μέν ὅτι οὐ πιστεύσουσιν εἰς ἐμὲ». Τι θα πει «ἐλέγξει»; Θα πει, όπως λέγει ο Χρυσόστομος, «δείξει». Θα δείξει. «Πλημμεληκότας ἀσύγγνωστα». Ότι έχουν αμαρτήσει ασυγχώρητα οι άνθρωποι, οι οποίοι δεν πίστεψαν εις τον Ιησούν Χριστόν. Και θα τους ελέγξει, θα τους το δείξει το Πνεύμα το Άγιον. Τι θα δείξει; Θα δείξει: την εμμονή στην απιστία τους. Παρά τα όσα δείγματα της ταυτότητος του Ιησού. Και αυτή θα είναι κατεξοχήν η αμαρτία των εσχάτων.

     Απ’ αυτούς τώρα, όχι μόνον τους Εβραίους τότε, αλλά και από τους Χριστιανούς που θα αρνηθούν, θα απορρίψουν την πίστιν. Όπως και οι σύγχρονοι Έλληνές μας σήμερα απορρίπτουν τον Ιησούν Χριστόν. Όταν βγαίνουν και μιλάνε και λένε και εύχονται Πρωτοχρονιές, Χριστούγεννα και τούτα και εκείνα και Πάσχα, ακούσατε ποτέ… λένε «Θεός», αλλά για Θεό μιλάνε και οι Βουδισταί, για Θεό μιλάνε και οι Μασώνοι. Ακούσατε ποτέ εσείς, ποτέ ακούσατε το όνομα Χριστός; Τον απορρίπτομε τον Ιησούν Χριστόν. Αυτή είναι η μεγάλη αμαρτία. Και δείχνει το Πνεύμα το Άγιον, γιατί αμαρτάνομε.

      Και περί δικαιοσύνης, λέει, θα ελέγξει, θα δείξει. Τι; Λέει ο Θεοφύλακτος: «Δεῖξαι αὐτοῖς ὅτι δίκαιος ὢν (ὁ Υἰός δίκαιος ὑπάρχων) καί ἂληπτον παρασχόμενος βίον, ἀδίκως, ὑπ’ αὐτῶν ἀνῃρέθη». Ήταν ο κατεξοχήν Άγιος. Και τον κατεδίκασαν εις θάνατον οι άνθρωποι. Ότι δηλαδή οι δικασταί του Χριστού έκριναν Αυτόν ένοχον, αλλά η Πεντηκοστή θα ανέτρεπε την απόφασιν αυτήν. Ποια; Θα αποδείξει ο Παράκλητος εις τον κόσμον ότι ο Ιησούς υπήρξε, ο Χριστός υπήρξε ο Δίκαιος. Γιατί αλλιώτικα θα έπρεπε σαν σφετεριστής θείων ιδιοτήτων… Τι έλεγαν οι Εβραίοι; «Είπε», λέγει, «ότι είναι Υιός του Θεού», είπαν στον Πιλάτο. «Θέλει σκότωμα!». Σαν σφετεριστής θείων ιδιοτήτων και χαρακτηριστικών, πού θα έπρεπε να είναι; Εις την κόλασιν. Αλά δεν είναι εις την κόλασιν. Πού είναι; Εις τον ουρανό μετά του Πατρός. Έτσι ανατρέπει η Πεντηκοστή την απόφαση του Συνεδρίου ότι ο Ιησούς ήταν ένοχος.

    Ακόμη, ο Χριστός είπε, περί δικαιοσύνης αυτό, ότι «πρὸς τὸν πατέρα μου ὑπάγω καὶ οὐκέτι θεωρεῖτέ με». «Δεν πάω στον Άδη. Πηγαίνω στον Πατέρα μου». Και όταν ανελήφθη και τον είδαν υπέρ 500 άνθρωποι, όταν ανελαμβάνετο, πού ανελαμβάνετο; Εις τον ουρανόν. Και πού εκάθισε; Εις τα δεξιά του Θεού Πατρός.

    Αλλά και περί Κρίσεως. Θα κρίνει το Πνεύμα το Άγιον. Τι δηλαδή; Ο άρχων του κόσμου τούτου ποιος είναι; Ο διάβολος. Καταδικάζεται οριστικά. Περί της κρίσεως, θα πει ο Κύριος, «περὶ δὲ κρίσεως, ὅτι ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου κέκριται». Ότι ο άρχων του κόσμου τούτου έχει κριθεί, έχει καταδικαστεί. Οριστικά και αμετάκλητα. Αφού πιστεύουν εις τον Χριστόν οι άνθρωποι και με τον τρόπον αυτόν απομακρύνουν, πρώτα πρώτα από τη ζωή τους τον σατανά. Τον απορρίπτουν. Και ακόμη με το όνομα του Χριστού ο σατανάς φυγαδεύεται· όταν διαβάζομε Εξορκισμούς.

     Όλα αυτά εργάζεται το Πνεύμα το Άγιον. Πού; Σαν δάκτυλος του Πατρός, δικαιώνει τον Ενανθρωπήσαντα Λόγον ενώπιον του κόσμου, ενώπιον της Ιστορίας αλλά και χαράσσει τις εντολές του Θεού στις ανθρώπινες καρδιές που μεταβάλλονται και γίνονται καινούριες. Γι' αυτό, αγαπητοί, ας δοξάσουμε το Πνεύμα το Άγιο, το τρίτο πρόσωπο της Αγίας Τριάδος· που κατήλθε στην Εκκλησία και διαρκώς σώζει τους ανθρώπους.

603η ομιλία στην κατηγορία « Ομιλίες Κυριακών ».

Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Ὁμιλίαι Κυριακῶν " εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/diafora-uemata/omiliai-kyriakvn
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40r0WAxMpRb0tx6ts1zsQWMh

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Κατηχήσεις αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων.

 Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :

"Κατηχήσεις Ἁγίου Κυρίλλου" εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/diafora-uemata/katixhseis-agioy-kyrilloy
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40pflatKwmt7YTFImD8-XbX0

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Οἱ ἑτεροδιδασκαλοῦντες.

†.Ο Απόστολος Παύλος, αγαπητοί μου, επιστρέφει από την περιοδεία του στην Ελλάδα κατευθυνόμενος προς Ιερουσαλήμ. Το ταξίδι του ήτο δια θαλάσσης. Σε κάποια λιμάνια σταθμεύει, για να δει σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, πώς πηγαίνουν οι Εκκλησίες που είχε ιδρύσει. Εστάθμευσε και εις την Μίλητον. Δεν πήγε εις την Έφεσον, διότι δεν έμενε χρόνος, αλλά μετεκάλεσε, δηλαδή εκάλεσε από την Έφεσον τους πρεσβυτέρους της Εκκλησίας της Εφέσου, για να τους δει για λίγο, ακριβώς για να μη χρονοτριβήσει, επειδή εβιάζετο να πάγει εις τα Ιεροσόλυμα και να προλάβει την εορτήν της Πεντηκοστής. Η συνάντησίς του αυτή με τους πρεσβυτέρους της Εκκλησίας της Εφέσου, έμεινε ιστορική. Και είναι μία από τις ένδοξες σελίδες της Καινής Διαθήκης από πλευράς ποιμαντικής, αλλά και διότι εκεί εις ό,τι διημείφθη και είπε στους πρεσβυτέρους της Εφέσου, εκεί και ξεδιπλώθηκε η απέραντη ψυχή του Παύλου, σε ένα ανείπωτο ουράνιο μεγαλείο.

      Είναι μία αθάνατη όντως ποιμαντική σελίδα αυτή της Καινής Διαθήκης. Μια σελίδα γραμμένη όντως από το Πνεύμα το Άγιον. Θα μείνουμε σε ό,τι ειπώθηκε, μόνο σε ένα βαρυσήμαντο σημείον, το οποίον αποτελεί και ένα κεντρικόν μέρος, κεντρικό σημείο της όλης του αυτής ομιλίας. Αναφέρεται στο θέμα ότι μετά την αναχώρησή του θα εισορμούσαν «λύκοι βαρεῖς», δηλαδή αιρετικοί εις το ποίμνιον της Εκκλησίας της Εφέσου και θα το κατεσπάρασσαν. «Ἐγὼ γὰρ οἶδα τοῦτο(:Διότι γνωρίζω τούτο, λέγει), ὅτι εἰσελεύσονται μετὰ τὴν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς(:Μετά την εδώ άφιξίν μου κι όταν θα αναχωρήσω, θα εισέλθουν λύκοι βαρείς)εἰς ὑμᾶς(:στην Εκκλησία της Εφέσου), μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου(:δεν θα λυπώνται καν το ποίμνιο, όταν θα το κατασπαράσσουν) καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν(:Αλλά και κάποιοι από σας που με ακούτε τώρα, θα σηκωθούν και θα αρχίσουν να ομιλούν πράγματα ανορθόδοξα, διεστραμμένα, με σκοπό να αποσπούν τους μαθητάς και να τους κάνουν οπαδούς των). Διὸ γρηγορεῖτε (:Γι'αυτό μένετε ξύπνιοι, μένετε άγρυπνοι και προσέχετε και τον εαυτόν σας και το ποίμνιο που σας ενεπιστεύθη ο Κύριος)».  

      Εδώ βλέπει ο Απόστολος Παύλος αγαπητοί μου, με το προφητικό του μάτι ότι μετά, όπως είπαμε την αναχώρησή του, θα εισβάλλουν αιρετικοί εις το ποίμνιο της Εκκλησίας. Αξίζει να δούμε με τι χαρακτηρισμούς ομιλεί δια τους αιρετικούς αυτούς. Βέβαια δεν μας ομιλεί περί ποιας αιρέσεως ή περί ποιων αιρέσεων, αλλά έμμεσα το βγάζουμε, θα το δείτε λίγο πιο κάτω. Αν θα θέλαμε λοιπόν να κάνουμε μία ανάλυση, μία ανατομία της ψυχολογίας των αιρετικών, θα βλέπαμε, πάντα, κατά τους χαρακτηρισμούς του Παύλου, ότι πρώτον είναι λύκοι. Εφόσον γίνεται λόγος περί ποιμνίου, έχομε την εικόνα του ποιμνίου, τι χειρότερο, τι βαρύτερο θα μπορούσε να σταθεί για ένα ποίμνιον από την παρουσία λύκων; Και ο Κύριος ομίλησε περί ποιμνίου και λύκων. Όταν είπε: «Προσέχετε δὲ ἀπὸ τῶν ψευδοπροφητῶν -γιατί αυτοί είναι οι «λύκοι»-, οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασι προβάτων(:με σχήμα πράου και ακάκου εργάτου), ἔσωθεν δέ εἰσι λύκοι ἅρπαγες (:Από μέσα τους όμως είναι λύκοι που αρπάζουν και δεν χορταίνουν)».

    Έτσι, κάθε αιρετικός είναι ένας λύκος. Αλλά ακόμα είναι και ένας κλέπτης. Όπως πάλι ο Κύριος λέγει: «Ὁ κλέπτης οὐκ ἒρχεται εἰ μή ἵνα κλέψῃ και θύσῃ και ἀπωλέσῃ». Δεν έρχεται παρά να κλέψει, να θυσιάσει, να σφάξει και να καταστρέψει. Έτσι η αίρεσις φαίνεται πολύ καλά εδώ ότι είναι η μεγαλύτερη καταστροφή της ψυχής. Λέγεται κλέπτης ακόμη ο αιρετικός, γιατί κλέπτει την αθάνατη ψυχή. Αυτή για την οποία, όπως λέγει ο Απόστολος Παύλος, περιποιήθηκε, εφρόντισε δια του ιδίου Του αίματος. Ακόμη χαρακτηρίζονται οι αιρετικοί «λύκοι βαρεῖς». Όχι απλώς λύκοι. Αλλά βαρείς λύκοι. Όπως λέγει ο Ιερός Χρυσόστομος: «Οὐχ ἁπλῶς εἶπε, Λύκοι, ἀλλὰ προσέθηκε, Βαρεῖς(Δηλαδή «προσέθεσε και τον χαρακτηρισμόν ‘’βαρεῖς’’»), τὸ σφοδρὸν αὐτῶν καὶ ἰταμὸν αἰνιττόμενος». Για να δείξει πόσο είναι φοβεροί, σφοδροί, αναίσχυντοι και θρασείς οι αιρετικοί.

     Ακόμη, λέει ο Απόστολος Παύλος, «μή φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου», «δεν θα λυπώνται το ποίμνιον». Ξέρετε ότι ένας κλέπτης, ένας ληστής, ένας λύκος, δεν εφρόντισε για το ποίμνιον, γι΄αυτό μπαίνει, σφάζει, καταστρέφει, ποδοπατεί, γιατί δεν είναι δικό του. Οι σκοποί των αιρετικών είναι ιδιοτελείς. Δεν λογαριάζουν τι κακό θα επιφέρουν, ούτε λυπώνται εάν ο Χριστός έδωκε το αίμα Του. Έστω κι αν επικαλούνται το όνομα του Χριστού. Δεν λυπώνται το αίμα του Χριστού, που εφρόντισε και εθεμελίωσε την Εκκλησία.

    Ακόμη θα είναι, λέει ο Απόστολος Παύλος, «λαλοῦντες διεστραμμένα». Αυτό εξάλλου είναι το κύριον χαρακτηριστικόν των αιρετικών. Ότι η διδασκαλία των θα είναι διεστραμμένη. Δηλαδή τέτοια που δεν θα οδηγεί εις την σωτηρίαν. Θα είναι οι ετεροδιδασκαλούντες. Εκείνοι που θα διδάσκουν άλλα πράγματα, ξένα πράγματα. Τι θα διδάσκουν; Ετεροδιδασκαλίαν. Αυτός εξάλλου είναι και ο κύριος σκοπός τους. Ποιος λέτε; «τοῦ ἀποσπᾶν -ακόμη ένας χαρακτηρισμός- τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν». Γιατί;  Διότι όλη αυτή η ιστορία των αιρετικών, επειδή δεν πείθονται εις την παράδοσιν και ερμηνείαν του λόγου του Θεού, της Αγίας Γραφής, αυτήν που είναι κατατεθειμένη μέσα εις την Αγίαν Γραφήν, είναι η κενοδοξία, είναι η υπερηφάνεια. Θέλουν να επιδειχθούν, θέλουν να πρωτοτυπήσουν. Βεβαίως είναι μία πρωτοτυπία δαιμονική.

     Γι’ αυτό λέγει εδώ ο Απόστολος Παύλος: «Ο σκοπός τους; Να αποσπάσουν μαθητάς». Από πού να τους αποσπάσουν; Από την εν Χριστώ απλότητα, από την Αλήθεια. Και τι να τους κάνουν; Να τους αποσπάσουν ὀπίσω αὐτῶν. Δηλαδή να τους καταστήσουν οπαδούς. Όπως λέγει ο Αμμώνιος: «Ὁ γάρ τῶν αἱρετικῶν σκοπός σπουδάζει, οὐ τῷ Κυρίῳ, ἀλλ' ἑαυτοῖς περιποιῆσαι λαόν, ἵνα ἑαυτοῖς καυχῶνται». Φροντίζουν να δημιουργούν έναν κύκλον ανθρώπων, ένα λαό όχι τον λαό του Κυρίου, για να καυχηθούν. Ότι «εγώ έχω την δυνατότητα να συγκεντρώσω λαό γύρω από το όνομά μου. Είμαι σπουδαίος». Δηλαδή φοβερή, αθεράπευτη, ναι, το τολμώ να το πω, αθεράπευτη κενοδοξία και υπερηφάνεια. Γιατί είπα: «αθεράπευτη»; Γιατί λέγει ο Απόστολος Παύλος στον Τίτο στη επιστολή του προς τον Τίτον, επίσκοπο Κρήτης, του λέγει ότι… «Φρόντισε γιατί κάποιος μπορεί να έχει απλώς παρασυρθεί, να έχει πλανηθεί, να τον βοηθήσεις να επανέλθει εις την πίστιν. Δεν το καταφέρνεις; «Μετὰ μίαν καὶ δευτέραν νουθεσίαν παραιτοῦ(:Να παραιτηθείς) εἰδὼς(:γνωρίζοντας) ὅτι ἐξέστραπται ὁ τοιοῦτος» (ἐκστρέφω, βγαίνω από τις τροχιές μου, κάνω άλλη κίνηση. Αν φερειπείν η συμπεριφορά ενός φαινομένου είναι δεξιόστροφος, να κάνω εγώ… θυμηθείτε από την Φυσική, αριστερόστροφη κίνηση. Δηλαδή το αντίθετο. Λέγεται ότι ο καρκίνος δεν είναι τι άλλο παρά η αντίθετος στροφή από εκείνη που κάνουν στη συμπεριφορά τους τα υγιή κύτταρα. Αυτό είναι ο αιρετικός. Είναι φοβερόν πράγμα). Και λέγει ο Απόστολος Παύλος ακόμη ότι είναι «ἀξιοκατάκριτος» ο άνθρωπος αυτός. Δηλαδή αθεράπευτος πια η υπερηφάνειά του και οδηγείται εις την απώλεια. Μιμούνται τον διάβολον, ο οποίος βεβαίως δεν πρόκειται ποτέ να μετανοήσει ο διάβολος.

     Ακόμα βλέπομε εδώ κάτι πολύ σπουδαίο. Γιατί αυτό μας ενδιαφέρει. Διότι οι ίδιοι μόνοι τους ήσαν αυτοί που είναι, τότε δεν θα ενδιαφέρει και πάρα πολύ. Το θέμα είναι ότι ιδιοποιούνται τον λαό του Θεού. Παρασύρουν τον λαό του Θεού.

     Ποιοι όμως μπορούσαν να είναι αυτοί και τι μπορούσαν να διδάσκουν; Βέβαια, σε αυτήν την περίπτωση στην ομιλία του στους πρεσβυτέρους της Εφέσου ο Απόστολος Παύλος δεν κάνει αναφορά σε ονόματα. Γνωρίζουμε όμως από τις επιστολές του τις ποιμαντικές στον Τιμόθεο, που ήτο επίσκοπος της Εφέσου, που τις γράφει τις επιστολές αυτές από τη Ρώμη ενώ είναι δέσμιος, ότι ο Παύλος δικαιώθηκε με αυτά που τους είχε πει. Και εκεί αναφέρονται ποιοι ήσαν αυτοί οι ψευδοδιδάσκαλοι. Εφέσιοι μάλιστα. Είναι ο Υμέναιος και ο Αλέξανδρος, ο Φύγελλος και ο Ερμογένης, ο Φιλητός και ο Διοτρεφής. Ακόμη αναφέρει ο Ευσέβιος στην Ιστορία του την εκκλησιαστική ότι στην Έφεσο είχε συναντήσει ο άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής τον Κύρινθον. Έτσι έχομε επτά ονόματα Εφεσίων αιρετικών. Για τον Υμέναιο και για τον Αλέξανδρο, γράφει στην Α΄ του επιστολή προς Τιμόθεον ο Απόστολος Παύλος, προσέξτε γιατί είναι πάρα πολύ σημαντικά, δεν αποτελούν στοιχεία Ιστορίας αλλά είναι στοιχεία τα οποία, ιστορικά μεν, πολλά όμως διδάσκοντα, διότι δεν πρωτοτυπούν οι αιρετικοί. Ό,τι έλεγαν τότε, λέγουν και σήμερα και θα λέγουν και αύριο και συνεπώς το θέμα μας ενδιαφέρει πολύ.

    Σημειώνει λοιπόν εκεί ο Απόστολος Παύλος και λέει στον Τιμόθεο: «Περὶ τὴν πίστιν ἐναυάγησαν(Ώστε ο αιρετικός είναι ένας ναυαγός της πίστεως. Ναυαγός!) ὧν (εκ των οποίων … Συνεπώς όταν λέγει «ὧν», εκ των οποίων, προϋποθέτει περισσότερους αλλά αναφέρεται στους κυριότερους) ὧν ἐστιν Ὑμέναιος καὶ Ἀλέξανδρος, οὓς παρέδωκα τῷ σατανᾷ, ἵνα παιδευθῶσι μὴ βλασφημεῖν)». Τους απέκοψα από την Εκκλησία. Αυτό θα πει «τούς παρέδωκα τῷ σατανᾷ» Να είχαμε χρόνο να δείτε πόσο φοβερό πράγμα είναι αυτό το «παρέδωκα τῷ σατανᾷ». Φοβερόν. Δηλαδή είναι ο αφορισμός. «Τους αφόρισα», όπως θα λέγαμε σήμερα. Γιατί; Για να μη βλασφημούν.

    Ώστε βλέπει κανείς ότι η αιρετική διδασκαλία είναι βλασφημία. Και είναι βλασφημία, διότι δεν αποδίδει τα ορθά. Και παν ό,τι δεν αποδίδει στον Θεό το ορθόν, αυτό είναι βλασφημία. Αν σας πουν ότι το παιδί που έχετε δεν είναι δικό σας, δεν είναι δικό σας το παιδί, δεν μου λέτε, δεν θα το θεωρούσατε αυτό βλασφημία και προσβολή; Εάν λοιπόν ο Άρειος, επί παραδείγματι έλεγε ότι ο Ιησούς δεν είναι υιός του Θεού, αλλά είναι κτίσμα, δεν είναι προσβολή; Δεν είναι βλασφημία; Το λέω για να καταλάβετε την έννοια του γιατί η αίρεσις είναι βλασφημία. Διά δε τον Υμέναιον και τον Φιλητόν, λέγει ο Απόστολος Παύλος: «Καὶ ὁ λόγος αὐτῶν -η διδασκαλία τους η αιρετική- ὡς γάγγραινα νομὴν ἕξει· ὧν ἐστιν Ὑμέναιος καὶ Φιλητός,  οἵτινες περὶ τὴν ἀλήθειαν ἠστόχησαν, λέγοντες τὴν ἀνάστασιν ἤδη γεγονέναι, καὶ ἀνατρέπουσι τήν τινων πίστιν». Δηλαδή ότι η διδασκαλία τους θα εξαπλωθεί σαν γάγγραινα. Γάγγραινα είναι μία πληγή η οποία εσάπισε και δεν έχει ποτέ την ελπίδα να κλείσει. Είδατε χαρακτηρισμό του Αποστόλου Παύλου; Γιατί είναι αθεράπευτο πράγμα. Η γάγγραινα είναι αθεράπευτο πράγμα.

    Τι εδίδασκαν αυτοί; Ότι «η ανάστασις», έλεγαν, «έχει ήδη γίνει». Διότι ηρνούντο την ανάστασιν του σώματος. Και έμεναν εις την ανάστασιν …των ψυχών. Δηλαδή σε  μία ηθική ανάστασιν, πνευματικήν ανάστασιν. Προσέξτε· αυτή τη στιγμή, πόσοι με ακούτε; Για να δείτε πόσο ενδιαφέροντας πράγματα είναι αυτά. Αν σας δώσω μία κόλλα χαρτί κι ένα μολύβι και σας πω: «Γράψτε μου σας παρακαλώ, βάλτε και το όνομά σας από πάνω, εσείς πώς πιστεύετε την ανάστασιν;». Είμαι σίγουρος, γιατί αυτό είναι το μεγάλο δυστύχημα της Εκκλησίας μας, που αγνοεί και πολλές φορές είμαστε εμείς υπεύθυνοι γιατί το εκκλησίασμα αγνοεί, θα γράφατε περί αναστάσεως των ψυχών. Και δεν θα κάνατε τίποτε άλλο παρά να γράφατε εκείνο το οποίον ήδη είχε πει στην εποχή του Παύλου ο Υμέναιος και ο Φιλητός. Για να δείτε πόσο κοντά μας είναι όλα αυτά τα πράγματα… «Και με τον τρόπον αυτόν», λέγει, «που κηρύσσουν ότι έγινε η ανάστασις των νεκρών και εννοούν πνευματική ανάστασιν, δηλαδή αναγέννησιν και όχι ανάστασι σωμάτων, κατά το «προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν» που λέμε στο Σύμβολο της ομολογίας της Πίστεως, ανατρέπουν μερικών την πίστιν». Ποίων; Εκείνων που δεν είναι θεμελιωμένοι.

    Τι κάνει αλήθεια, αγαπητοί μου, τον αιρετικό να αποκλίνει από την αλήθειαν; Σας είπα. Η υπερηφάνεια. Αυτό είναι βασικό. Ακόμη, η προσπάθεια ερμηνείας της πίστεως με την λογικήν. Και όχι με την παράδοσιν της Εκκλησίας. Δεν αποδέχεσαι την αποκάλυψιν του Λόγου του Θεού. Πώς θα γίνει η ανάστασις των νεκρών; Ο Θεός το ξέρει. Ο Θεός είναι δυνατός. Αυτό μου δίδαξε ο Χριστός. Και με δίδαξε και με τη δική Του την ανάσταση. Το πώς θα γίνει, Εκείνος το ξέρει. Αν καθίσω και το λογικοποιήσω , θα πω, είναι αδύνατον να γίνει ανάσταση σωμάτων, γιατί τα σώματα λιώνουν στον τάφο. Συνεπώς πρέπει να πρόκειται περί αναστάσεως ηθικής, πνευματικής αναστάσεως των ανθρώπων. Ιδού πώς ξεκινάει κανείς και φθάνει στην αίρεση. Όταν λογικοποιήσει το δόγμα. Όταν το εντάξει μέσα στα λογικά κατηγορήματα εκείνο που αποκαλύπτει ο λόγος του Θεού και είναι υπέρ λόγον. Λέγει ο Θεοδώρητος ότι ακόμη μία αιτία που κανείς δημιουργεί την αίρεσιν είναι «ὑποβάθρα πολλάκις ἀσεβείας ὁ διεφθαρμένος βίος». Όταν έχεις διεφθαρμένο βίο, προσπαθείς να προσαρμόσεις την πίστη σου ανάλογα με εκείνα που ζεις.

      Προσέξτε αυτό. Πάρα πολλοί άνθρωποι λέγουν: «Δεν θα γίνει ανάστασις των νεκρών». Γιατί; Δεν τους συμφέρει. Κάποτε ένας φύλαρχος στην Αφρική, όταν άκουσε έναν ιεραπόστολο να κηρύσσει την ανάσταση των νεκρών, άρχισε να φωνάζει και να λέει: «Αδύνατον! Αδύνατον!». «Γιατί», του λέει ο ιεραπόστολος, «είναι αδύνατον;». «Και όλους αυτούς που εγώ σκότωσα, θα αναστηθούν;». Ιδού! Ιδού! Δηλαδή ότι η ηθική είναι εκείνη η οποία υπαγορεύει την άρνησιν ενός δόγματος. Κι όπως λέγει ο Ιερός Χρυσόστομος: «Ὅταν γὰρ ᾖ βίος ἀπεγνωσμένος, καί δόγμα τίκτεται τοιοῦτον -δηλαδή όταν υπάρχει ένας βρώμικος τρόπος ζωής, τότε και ανάλογο δόγμα γεννάει- ἵνα γάρ μή φόβῳ τῶν μελλόντων βασανίζονται(για να μη βασανίζεται η συνείδησή τους από τον φόβο μιας κολάσεως) σπουδάζουσιν πεῖσαι τήν ψυχήν ὅτι ψευδῆ πάντα τά παρ’ ἡμῖν(σπεύδουν να πείσουν τον εαυτό τους ότι εκείνα που εμείς διδάσκουμε είναι ψέματα)». Υπάρχει κόλασις, αδελφέ. Δεν θες να διορθωθείς; Θέλεις να μείνεις στο ίδιο στην ίδια βάση; Μέσα στην αμαρτία σου; Στην επιμονή σου στην αμαρτία; Αρνείσαι την κόλαση. Και θα πεις: «Δεν υπάρχει κόλασις». Γιατί; Όταν δεν έχεις λόγους να πας στην κόλαση, γιατί να το αρνηθείς; Βλέπετε πόσο παίζει ρόλο ο τρόπος ζωής, ο τρόπος ζωής τον τρόπον του σκέπτεσθαι.

     Αυτά βέβαια έχουν ισχύ πάντοτε μέσ’ την Εκκλησία. Σήμερα όμως μεσ’ την Εκκλησία, αγαπητοί μου, δρουν, πάντοτε δηλαδή, σήμερα ομοίως, γιατί το σήμερα μας ενδιαφέρει, πολλοί αιρετικοί. Σήμερα. 1989. Σήμερα. Επιτρέψατέ μου έτσι ενδεικτικώς να σας πω. Πρώτα πρώτα είναι ο Γνωστικισμός. Αυτός ποτέ δεν πέθανε· ο Γνωστικισμός. Στην εποχή μας έχει πάρα πολλήν έξαρσιν. Και στην πόλη μας υπάρχει κέντρον Γνωστικών. Ή, όπως λέγεται, «Κέντρον Γνωστικών Σπουδών». Τι είναι; Ο Γνωστικισμός είναι ένα ανακάτωμα πολλών πραγμάτων. Θρησκευτικών και φιλοσοφικών, ανοήτων και βλακωδών, αυθαιρέτων πραγμάτων, κατ’ επινόησιν ενός νοσηρού μυαλού. Όλα αυτά είναι ανακατεμένα. Και αποτελεί ο Γνωστικισμός, προσέξατέ το αυτό, το μεταφυσικό υπόβαθρον της Θεοσοφίας και του Μασωνισμού. Της Θεοσοφίας και του Μασωνισμού· το μεταφυσικόν υπόβαθρον είναι ο Γνωστικισμός. Χρησιμοποιεί την Αγίαν Γραφήν. Αλλά, εάν δείτε, κυκλοφορούν πάμπολλα, δεκάδες βιβλία κυκλοφορούν, χοντρά βιβλία, δεκάδες κυκλοφορούν, φρικώδης ερμηνεία της Αγίας Γραφής, φρικώδης· που είναι καθαρώς ειδωλολατρικό σύστημα και απόλυτα δαιμονικόν.

    Ακόμη στην εποχή μας έχομε τον νεο-Νικολαϊτισμόν. Είναι Γνωστικής προελεύσεως. «Θέλεις να φθάσεις τον Θεό;». Είναι παλιός, στην εποχή του Ευαγγελιστού Ιωάννου· και σήμερα είναι. «Θέλεις να φθάσεις τον Θεό; Στην θέωση; Θα φθάσεις διαμέσου της ερωτικής πράξεως!». Είναι η λεγομένη «Νέο-ορθοδοξία». Τι είναι αυτή; Την ονόμασαν δήθεν, για να απελευθερωθούμε από μία τελματισμένη Ορθοδοξία. Κι έτσι φτιάχνουμε μία Νέο- ορθοδοξία, η οποία έχει τελείως ξένα στοιχεία μέσα της και δεν είναι τίποτε άλλο παρά η προσπάθεια να πολιτικοποιήσουν τον Χριστιανισμόν. Έχει δοκιμαστεί αυτό εις την Νότιον Αμερικήν. Η δε πνευματική ζωή δεν είναι παρά επάνω σε ένα υπόβαθρο φιλελευθερισμού.

    Είναι ακόμη ο αγαπισμός. Τι είναι ο αγαπισμός; Αυτό μυρίζει Οικουμενισμόν. Είναι… «ο Θεός είναι αγάπη, είναι αγάπη, είναι αγάπη…». Και παραμερίζουν την κρίσιν του Θεού. «Μη μιλάτε για την κρίση του Θεού. Μη μιλάτε για δαίμονες, φοβούνται οι άνθρωποι. Μιλάτε μόνο για την αγάπη». Αίρεσις είναι αυτό.

    Είναι ο Οικουμενισμός. Αυτή η παναίρεσις, πραγματικά. Αυτή η χοάνη. Μέσα στην οποία χωνεύεται ο θρησκευτικός συγκρητισμός. Το ανακάτεμα των πάντων. Ακόμα και του Μουσουλμανισμού, του Μωαμεθανισμού και του Βουδισμού, μαζί με τον Χριστιανισμό κ.λπ.

     Είναι ακόμη και ο Παπικός κόσμος με την Ουνία του, που είναι ο Δούρειος Ίππος του Ρωμαιοκαθολικισμού. Είναι ακόμη και η Χ.Ο.Ε. Έχομε στη Λάρισα Χ.Ο.Ε. · Χριστιανική Οργάνωση Ειρήνης. Είναι ο Δούρειος Ίππος του Προτεσταντισμού. Θέλετε ακόμη; Είναι και οι ανατολικές θρησκείες. Γιατί αναφέρομαι; Γιατί χρησιμοποιούν περίβλημα χριστιανικόν πολλές φορές.

     Όλα αυτά προφανώς αποπροσανατολίζουν από την υγιά πίστη και τελικά αποκλείουν από τη σωτηρία.

   Πρέπει ακόμη να γνωρίζομε, αγαπητοί μου, ότι η αίρεσις κινείται επί τριών επιπέδων. Αυτό να το θυμόσαστε. Επί επιπέδου δογματικού. Όπως το δόγμα της Αγίας Τριάδος, όπως το θέμα της Χριστολογίας, το δόγμα της Χριστολογίας, της Ανθρωπολογίας, τι είναι ο άνθρωπος, τι είναι ο Χριστός, τι είναι η σωτηρία, το θέμα της σωτηριολογίας κλπ.

    Ακόμα, επί δευτέρου επιπέδου, που είναι ο πνευματικός βίος. Ο τρόπος με τον οποίοιν θα ερμηνεύσουμε και θα ζήσουμε το Ευαγγέλιον. Σταυρικός ή αντισταυρικός τρόπος; Εκκοσμικευμένη ζωή ή όχι; Είναι αίρεσις επί του πνευματικού βίου. Η αμνήστευσις της πορνείας, της μοιχείας, της εκτρώσεως… «Ε, και τι; Τι είναι η πορνεία;». Είναι αίρεσις επί πνευματικού επιπέδου.

     Και τρίτον επίπεδον είναι επί του κοινωνικού. Δηλαδή η προσπάθεια της μεταβολής της παρούσης ζωής σε κοινωνικόν φαινόμενον. «Ο Παράδεισος είναι εδώ στη Γη. Και θα κάνουμε τη ζωή μας τέτοια που θα είναι εδώ ο Παράδεισος. Δεν υπάρχει άλλος Παράδεισος, ούτε άλλη κόλασις. Είναι, φερ΄ειπείν, τα καλά και τα κακά πολιτεύματα ο Παράδεισος ή η κόλασις». Αυτό δεν είναι τίποτε άλλο παρά άρνηση μιας μεταφυσικής πραγματικότητος. Έτσι, πάρα πολλά κοινωνικά συστήματα, πρέπει να σας πω, από μίαν άποψη, θρησκευτικώς είναι αίρεσις επί κοινωνικού επιπέδου.Ακόμα είναι η έννοια της Ελευθερίας! Όπως είναι και η έννοια του φεμινισμού. Είναι αιρέσεις επί κοινωνικού επιπέδου.

    Αγαπητοί μου, αποτεινόμενος ο Απόστολος Παύλος προς τους πρεσβυτέρους της Εφέσου, τους λέγει: «Διό γρηγορεῖτε («Μένετε ξύπνιοι!»),μνημονεύοντες ὅτι τριετίαν νύκτα καί ἡμέραν οὐκ ἐπαυσάμην μετά δακρύων νουθετῶν ἕνα ἕκαστον». «Να ενθυμείσθε, νύχτα-μέρα, τρία χρόνια, με δάκρυα καθόμουν και σας νουθετούσα και σας συνεβούλευα». Αυτό το «γρηγορεῖτε» είναι ο μέγας φράχτης που φυλάττει την Εκκλησία. Είναι εκείνος που θα φυλάττει και την κάθε ψυχή. Το «γρηγορεῖτε», μένετε ξύπνιοι. Μη λοιπόν, αγαπητοί μου, περιπέσουμε εις την ραθυμίαν, δηλαδή την πνευματική τεμπελιά, την άγνοια και την λήθη. Να έχουμε εγρήγορη ψυχή. Μη νυστάζομε πνευματικά. Ο εχθρός δεν νυστάζει. Αγρυπνεί. Ο Κύριος πολλές φορές μας είπε: «Γρηγορεῖτε οὖν · ἃ δὲ ὑμῖν λέγω, πᾶσι λέγω· γρηγορεῖτε». «Γρηγορείτε λοιπόν», λέει ο Κύριος. «Εκείνα τα οποία σας λέγω, σε όλους σας τα λέγω. Γρηγορείτε!». Το αντικείμενον που πρέπει να γρηγορούμε, είναι η ψυχή. Αφορά τη σωτηρία της· την αιωνία σωτηρία της. Γι΄αυτό λοιπόν αγαπητοί μου να γρηγορούμε, πάντοτε ανύστακτοι.

440η ομιλία στην κατηγορία
« Ομιλίες Κυριακών ».

Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Ὁμιλίαι Κυριακῶν " εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/diafora-uemata/omiliai-kyriakvn
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40r0WAxMpRb0tx6ts1zsQWMh

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Αναφορά στη Ροκ μουσική.

†.Πρίν αναλύσουμε το σημερινό μας θέμα, θα ήθελα να σας διάβαζα, γι' αυτό και επιθυμώ να γραφεί αυτό από τα μαγνητόφωνα που έχω εδώ μπροστά μου, μία επιστολή που δημοσιεύθηκε τις ημέρες αυτές στον "Ορθόδοξο τύπο" και που οπωσδήποτε έχει αμεσοτάτη σχέση με τα θέματα τα οποία κάνουμε εδώ. Η επιστολή αυτή είναι στο 536 φύλλο του "Ορθοδόξου τύπου" της 17-12-1982. Την υπογράφει κάποιος δόκτωρ. Πέτρος Κουτσούκος, Χημικός, λέκτωρ Πανεπιστημίου Πατρών. Συνεπώς δεν είναι και τυχαίος άνθρωπος αυτός ο οποίος γράφει την επιστολή. Παρακαλώ προσέξατέ την, λέγει τα εξής:

   "Κύριε διευθυντά, στο υπ αριθμόν 41 δελτίο ενημερώσεως που εκδίδει το τμήμα δημοσίων και εξωτερικών σχέσεων της Συνόδου των Επισκόπων της υπερορίου Ρωσικής Εκκλησίας, στην Αμερική, της οποίας προεδρεύει ο μητροπολίτης Φιλάρετος, διάβασα την παρακάτω είδηση που παραθέτω σε μετάφραση. Ίσως θα άξιζε να δημοσιευθεί για να ενημερωθούν όσοι ανατρέφουν παιδιά, ιδιαίτερα οι ορθόδοξοι αδελφοί. Και τώρα έχει τη μετάφραση της ειδήσεως που στέλνει ως επιστολή. Και παρακαλώ προσέξατε είναι πραγματικά εξαιρετικά ενδιαφέρουσα.
   Ο Ρόμπερτ Ντόρναρντ, ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής από την Καλιφόρνια, έχει εισηγηθεί σχέδιο νόμου, σύμφωνα με το οποίο, δίσκοι που περιέχουν ανάστροφη κάλυψη (BACK WARD MUSIC ) θα υποχρεώνονται να το γράφουν στο κάλυμμα τους. Η ανάστροφη κάλυψη είναι μία τεχνική, όπου ένα μήνυμα που έχει εγγραφεί στο δίσκο, μπορεί να ακουστεί μόνο όταν ο δίσκος παιχθεί ανάστροφα. Για να εξηγήσω εδώ, όλοι οι δίσκοι είναι γνωστό ότι κινούνται εξ' αριστερών προς τα δεξιά και στο γραμμόφωνο το παλιό και στο πικ-άπ κινούνται εξ' αριστερών προς τα δεξιά. Ανάστροφη κίνηση θα πεί, θα γυρίσουμε ένα κουμπί στο πικ-άπ, που το μοτέρ θα παίρνει διαφορετικές στροφές, ή ένας μηχανισμός να δίνει αντίστροφες, ανάστροφες στροφές, κινήσεις, και να γυρίζει ο δίσκος εκ δεξιών προς τ' αριστερά. Δέ σημαίνει να γυρίσω από την άλλη μεριά την πλάκα. Σημαίνει να αλλάξω την κίνηση. Που σημαίνει ότι ο δίσκος πρέπει να έχει δύο εγγραφές, από την κάθε πλευρά. Η μία η κλασική, η τυπική, που είναι έξ' αριστερών προς τα δεξιά, και η άλλη, η λεγομένη ανάστροφη κάλυψη, αυτό το Back ward Music, που κινείται εκ δεξιών προς τ' αριστερά. Πάρτε τους δείκτες του ρολογιού. Χρησιμοποιείται το παράδειγμα στην τεχνική. Κινούνται εξ' αριστερών προς τα δεξιά. Τώρα έχουμε ανάστροφη κίνηση. Ή αντίστροφη. Εκ δεξιών προς τ' αριστερά. Λοιπόν καταλάβατε τί είναι αυτοί οι δίσκοι. Πώς κινούνται από τεχνικής πλευράς.
   Ο λόγος για τον οποίον επιβάλλεται, (συνεχίζει μετάφραση του κειμένου) η προειδοποίηση στο κάλυμμα του δίσκου, είναι ότι τα μηνύματα αυτά, παρόλο ότι δέν ακούγονται όταν ο δίσκος παίζεται κανονικά (άρα λοιπόν έχει δύο κινήσεις, είναι η τυπική κίνηση και η άλλη κίνηση, δέν ακούγεται όταν παίζετε κανονικά) έχουν την ιδιότητα να εγγράφονται στο υποσυνείδητο. Δηλαδή έχει κείμενο, έχει μουσική, έχει τέτοιο περιεχόμενο, που έχει την δυνατότητα -παράξενο φαίνεται εκ πρώτης όψεως- να εγγράφονται αυτά στο υποσυνείδητο. Γιά να δούμε τί πράγμα είναι αυτό.
   Υπάρχουν πολλά άλμπουμ Ρόκ μουσικής, κι όπως ξέρετε η Ρόκ μουσική είναι πάρα πολύ της μόδας• όλοι οι νέοι μας χορεύουνε Ρόκ μουσική, ο σταθμός στο 1ο πρόγραμμα έχει κάθε μέρα 4 με 5 Ρόκ μουσική, που ν' ακούσει κανείς και να πεί, πού βρίσκομαι; Σε πολιτισμένη χώρα ή σε κάποια ζούγκλα; Βέβαια ίσως για κάποιους που θα με ακούν και θα τους αρέσει η μουσική αυτή, θα λένε ότι δεν έχω ιδέα μουσικής. Αλλά εν τοιαύτη περιπτώσει θα μπορούσα να υποστηρίξω και το αντίθετο.
Υπάρχουν λοιπόν πολλά άλμπουμ Ρόκ μουσικής που γνωρίζουν αγοραστική επιτυχία και που περιέχουν μηνύματα που δοξολογούν τον σατανά."
   Ώστε λοιπόν η ανάστροφη εγγραφή έχει τέτοια μηνύματα. Δίκαια λοιπόν ο ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Ντόρναρντ θεωρεί κάτι τέτοιο επικίνδυνο, απατηλό, και οι καταναλωτές θα πρέπει να προειδοποιούνται.
χωρίς να καθορίζει τους συγκεκριμένους δίσκους ο γερουσιαστής, αναφέρει μερικά από τα μηνύματα που σταχυολόγησε. Ακούστε λοιπόν. Απο τα μηνύματα που είναι γραμμένα στις πλάκες ανάστροφα. "Σατανά κινήσου μέσα από τις φωνές μας. Σατανάς, σατανάς, σατανάς, είναι θεός είναι θεός. Ζώ για τον σατανά. Δέν μου γουστάρει ο Θεός. Δέν μπορώ να το αποφύγω. Είναι ο γλυκός μου σατανάς. Ο σατανάς είναι δυνατός. Θα σου δώσω το 666." Ορίστε. Ακούσατε; Θα σου δώσω το 666. Αυτό που έχουμε πεί, τον αριθμό του Αντιχρίστου. Σημειώσατε, γιατί γράφονται αυτά στο υποσυνείδητο; Όπως λέμε, προσέξτε, προσέξτε, πολύ προσέξτε, λέμε: λέγε την ευχή "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με", πόσο; Λέγε την συνέχεια. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με, Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με. Μάλιστα εκείνοι οι οποίοι ξεκινούν ως αρχάριοι να την λένε σ' ένα μοναστήρι, τήν λένε δυνατά. Στη μονή Φιλοθέου επί παραδείγματι την λέγουν δυνατά. Όταν αρχίσει η ευχή να τυπώνεται, που; Βέβαια, λέγουν εκεί, στην καρδιά, είναι το υποσυνείδητο. Τότε πια δέν την λένε δυνατά, αλλά την λένε σιγά. Την λένε από μέσα τους. Και τότε πραγματοποιείται κάτι καταπληκτικό. Τηρείται εκείνο το οποίο λέγει το "Άσμα Ασμάτων".
« Ἐγὼ καθεύδω καὶ ἡ καρδία μου ἀγρυπνεῖ» (Ασ. Ασ. 5,2)
Εγώ κοιμάμαι η δέ καρδιά μου αγρυπνεί. Και λέγουν εκείνοι που κάνουν την ευχή με τον τρόπον αυτόν, ότι λέγει η καρδιά τους την ευχή ενώ κοιμούνται. Πώς είναι δυνατόν να λέγει καρδιά την ευχή "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με" ενώ κοιμάσαι; Πέρασε απλούστατα η ευχή από την συνείδησή στο υποσυνείδητο. Μία τεχνική, χωρίς να σας πώ πιο πολλά πράγματα αυτήν τη στιγμή, απλώς μιά πτυχή της τεχνικής, γιατί δέν είναι μόνο αυτό, μία πτυχή της τεχνικής είναι η επανάληψη. Εξ' ού και το σατανάς, σατανάς, σατανάς, είναι θεός είναι θεός. Αυτή η διαρκής επανάληψη περνάει στο υποσυνείδητο. Να σας το πώ με άλλα λόγια; Είναι εκείνο το οποίο μετέρχονται οι άνθρωποι που θέλουν να κάνουν πλύση εγκεφάλου σε άλλους ανθρώπους με το να λένε τις ίδιες και τις ίδιες ειδήσεις, τα ίδια και τα ίδια θέματα. Η επανάληψη ξανά και ξανά και ξανά. Αυτό κάποτε περνάει από την συνείδηση, χωρίς να το αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος, στο υποσυνείδητο. Νά γιατί περνάει λοιπόν το περιεχόμενο της αναστρόφου εγγραφής αυτών των δίσκων εις το υποσυνείδητο.
   Ζητώντας ο γερουσιαστής να ψηφιστεί ομοσπονδιακός νόμος ώστε όποτε δήποτε υπάρχουν τέτοια μηνύματα, να υπάρχει και η σχετική προειδοποίηση, πιστεύει ότι δεν είναι μόνο θέμα διαφημιστικής ειλικρινείας, αλλά έχει σημασία ώστε οι γονείς και οι έφηβοι καταναλωτές να ενημερωθούν και να μήν τους διαφεύγει ότι πολλοί φημισμένη δίσκοι Ρόκ μουσικής περιέχουν μηνύματα δοξολογίας προς τον σατανά. Αναρωτιέμαι, άραγε τέτοιες πλάκες, τέτοιοι δίσκοι έχουν εισαχθεί στην Ελλάδα; Λέτε να μην έχουν εισαχθεί; Ο Τζέιμς Τζίλμπερτ, προτεστάντης πάστορας στο Τέξας, έχοντας προ καιρού επίγνωση των κινδύνων, είχε δημοσιεύσει ένα εκτεταμένο άρθρο σχετικά με τέτοιους δίσκους το 1981.
   Ένα δημοφιλές τραγούδι του Ρόκ συγκροτήματος "Queen", βασίλισσα, που έχει τίτλο "Another One Bites the Dust",
που θα πεί "άλλος ένας δαγκώνει τη σκόνη", περιέχει την επαναλαμβανόμενη φράση, ακούσατε, την επαναλαμβανόμενη φράση, είναι αυτό που μπαίνει μέσα στο υποσυνείδητο• ποια είναι η φράση αυτή; "Αποφάσισε να καπνίσεις μαριχουάνα" δηλαδή ναρκωτικά, και μάλιστα ο τρόπος της φωνής, κάποτε είναι χαμηλόφωνος, βάζει ο ομιλητής το στόμα του πολύ κοντά στο μικρόφωνο, σιγανά, και σιγά-σιγά αυτό μπαίνει μέσα στον άνθρωπο. Είδατε λοιπόν; "Αποφάσισε να καπνίσεις μαριχουάνα". Ναρκωτικά δηλαδή. Που μπορεί κανείς να την ακούσει αν ο δίσκος παιχθεί ανάστροφα.
   Αλλο ένα τραγούδι των "Rolling Stones", με τον τίτλο "συμπάθεια για τον σατανά", έχει γίνει ανεπίσημος εθνικός ύμνος των σατανιστών. Ο επικεφαλής δέ του συγκροτήματος, Μίκ Τζάγκερ, αναφέρεται συχνά σαν δαίμονας του Ρόκ.
   Ο Τζίλμπερτ έδωσε μία σειρά διαλέξεων σε σχολεία και σε ενορίες σχετικά με αυτό που αποκαλεί επίθεση του σατανά. Σύμφωνα με τις έρευνες που έκανε, κατ' εξοχήν θα πρέπει να αποφεύγονται τα συγκροτήματα Ροκ, τα οποία είναι τα εξής: "Queen", "Led Zeppelin", "Rolling Stones", "Beatles" κλπ. Αυτοί δέ που ασχολούνται με τη Ροκ μουσική τα ξέρουν αυτά. Εκεί ο ομιλητής 4 με 5 κάθε μέρα, πί, η γλώσσα του σιδηρόδρομος, ραπτομηχανή. Και λέει κανείς, πώ, πώ, πώ, απ'έξω κι ανακατωτά. Και λέει κανείς, μα κάθε μέρα αυτή η εκπομπή.
Γιατί υπάρχουν πολλοί θαυμαστές. Και συνεπώς μεγάλη η ζημιά και πρέπει να οδυρόμαστε. Και συνεχίζει η μετάφραση:
   "Κάθε ορθόδοξος χριστιανός πρέπει να συμμεριστεί τις ανησυχίες του γερουσιαστή Ντόναρτ, και οι γονείς θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί σχετικά με το τι δίσκους ακούνε τα παιδιά τους."
   Ώστε λοιπόν αγαπητοί μου, αυτά. Μά, ήταν αναμενόμενο. Διότι μην ξεχνάτε ότι η Ρόκ μουσική δεν έχει βγεί από εμπνεύσεις μεγάλων ή μικρών ασήμων έστω συνθετών, αλλά η Ρόκ μουσική είναι τελετουργική μουσική. Δηλαδή είναι η μουσική των μαύρων, των ειδωλολατρών, που την χρησιμοποιούνε στις τελετουργίες τους. Συνεπώς είναι τελετουργική μουσική. Και επειδή είναι λατρεία του σατανά, επόμενο είναι αυτή η μουσική να δημιουργεί αυτά που δημιουργεί στη νεολαία. Ηρθε λοιπόν πρώτα η μουσική, η οποία δημιουργεί αυτο το άμοκ μέσα στην ψυχή, κάτι παράξενο, ενθυμείσθε εδώ και αρκετά χρόνια εκείνο το συγκρότημα των "Beatles" που έκανε γύρω την σφαίρα μας, την γή μας, και όπου πήγαιναν οι άνθρωποι αυτοί, οι νέοι αφηνίαζαν, έβγαιναν από το θέατρο, το στάδιο, τα σπάζαν όλα, ό,τι έβρισκαν μπροστά τους; Εμείς ξέρουμε ότι η μουσική ημερώνει. Το να ακούς μουσική και ν' αρχίσεις να σπάζεις προθήκες, να κλωτσάς, να μή λογαριάζεις την δημόσια τάξη, ασφάλεια και λοιπά, όλα αυτά δείχνουν ότι αυτή η μουσική έχει κάτι το δαιμονικό. Μάλιστα, έχει κάτι το δαιμονικό. Αυτή καθεαυτή η μουσική έχει κάτι το δαιμονικό. Γιατί είναι τελετουργική μουσική. Και έρχονται τώρα και τα συνθήματα της μουσικής αυτής, που δεν είναι παρά η σατανολατρεία για να συμπληρωθεί το κακό. Άς τ' ακούσουν εκείνοι που αγαπάνε την Ρόκ μουσική. Άς το ακούσουν. Βέβαια από καλλιτεχνικής πλευράς, θα πώ πάλι άλλη μιά φορά, άν αυτή η μουσική μπορεί να ειπωθεί μουσική. Άν αυτό το πράγμα μπορεί να καλλιεργεί θα λέγαμε την αισθητική του ανθρώπου. Εγώ νομίζω ότι ο άνθρωπος που θα μπορούσε να ευχαριστιέται με τέτοια κατασκευάσματα, έχει πάθει οπωσδήποτε διαστροφή του καλλιτεχνικού του αισθητηρίου.
Αλλά το σπουδαίο είναι, ότι αυτή η μουσική γίνεται φορέας καί των ναρκωτικών καί της σατανολατρείας.
  Άς προσέχουμε λοιπόν αγαπητοί μου. Κι επειδή είπε θα σου δώσω το 666, γι' αυτό τον λόγο, επειδή αναφέρεται κι αυτό το στοιχείο μέσα σ' αυτές τις πλάκες, σ' αυτούς τους δίσκους, κι επειδή αναλύουμε τα θέματα αυτά στη σειρά των θεμάτων της Αποκαλύψεως, γι' αυτό και σας την διάβασα αυτή την επιστολή.

Απόσπασμα από την 62α ομιλία στο βιβλίο της Καινής Διαθήκης « Ιερά Αποκάλυψις ».

Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Ἱερά Ἀποκάλυψις " εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/kainh-diauhkh/iera-apokalycis
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40qa7vUvidbEX6OBGq3b9WeV

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Ο Χριστός είναι λυτρωτής αλλά και κριτής της οικουμένης.

†.Και τώρα αγαπητοί μου συνεχίζουμε το θέμα μας.

Εις το υπόλοιπο του 14ου κεφαλαίου περιγράφονται δύο εικόνες. Η πρώτη, του θερισμού, που θεωρείται ο κόσμος ώς αγρός. Και η δευτέρα εικόνα, του τρυγητού και της ληνού, που πάλι θεωρείται ο κόσμος μία μεγάλη άμπελος και ένα πατητήρι, μία ληνός. Και οι δύο εικόνες είναι μία προεικόνιση της κρίσεως του κόσμου. Νά πώς το γράφει αυτό το ιερό κείμενο: «Καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ νεφέλη λευκή, καὶ ἐπὶ τὴν νεφέλην καθήμενος ὅμοιος υἱῷ ἀνθρώπου, ἔχων ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ στέφανον χρυσοῦν καὶ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ δρέπανον ὀξύ./Καὶ ἄλλος ἄγγελος ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ ναοῦ, κράζων ἐν φωνῇ μεγάλῃ τῷ καθημένῳ ἐπὶ τῆς νεφέλης· πέμψον τὸ δρέπανόν σου καὶ θέρισον, ὅτι ἦλθεν ἡ ὥρα τοῦ θερίσαι, ὅτι ἐξηράνθη ὁ θερισμὸς τῆς γῆς./καὶ ἔβαλεν ὁ καθήμενος ἐπὶ τὴν νεφέλην τὸ δρέπανον αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ἐθερίσθη ἡ γῆ.» (Αποκ.14, 14 - 16)
   Και πρώτα η εικόνα του θερισμού. Που σας είπα είναι μία προεικόνιση της κρίσεως του κόσμου. Είναι μία θαυμασία εικόνα, λειτουργικά μάλιστα υπέροχη, και είναι γνωστή και από την Παλαιά και από την Καινή Διαθήκη.
   Ο όμοιος ανθρώπου, που κάθεται επί της νεφέλης είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός, που έρχεται ως κριτής του σύμπαντος κόσμο. Εδώ ίσως στην αντίληψη πολλών χριστιανών μας, δέν υπάρχει η εικόνα του Χριστού κριτού, αλλά μόνον η εικόνα του Χριστού λυτρωτού. Προσέξατέ το αυτό το σημείο. Έτσι, αφού μέσα τους δέν υπάρχει η εικόνα του Χριστού κριτού, θέλουν πάντοτε τον Χριστό συγκαταβατικό, συγχωρούντα πάντοτε, γλυκύ και αποδεχόμενο οποιαδήποτε κατάσταση. Είτε διορθωμένη είτε αδιόρθωτη. Χωρίς ποτέ αυτός ο γλυκύς Ιησούς να ελέγξει ή να κρίνει. Αλλά, η απεικόνιση του Χριστού ως Παντοκράτορος και κριτού εις τον τρούλο της μονής του Δαφνίου, που κυκλοφορούν μάλιστα και κάρτες, και πιστεύω όλοι θα έχετε δεί αυτόν τον τρομερό Χριστό.
Γιατί πάντοτε η αγιογραφία μας είναι δογματική, και δεν είναι νατουραλιστική, δέν ζωγραφίζει φυσικά σώματά, ζωγραφίζει δόγματα. Όταν έχει ένα μάτι ήπιο και ένα μάτι που το φρύδι σηκωμένο στο ίδιο πρόσωπο, άν δείτε μεμονωμένα τα μάτια, το ένα μάτι είναι γλυκό και ήπιο, το άλλο είναι φοβερό. Ένα χέρι εξαρθρωμένο, που δείχνει ότι ένα χέρι κριτού, παγκισμίου κριτού, δέν μπορεί να είναι χέρι ανθρώπινο. Ένα χέρι που μπορεί να στείλει τους ασεβείς στην κόλαση, δέν μπορεί να είναι ανθρώπινο. Νά γιατί η βυζαντινή αγιογραφία, η αγιογραφία της Εκκλησίας μας, δέν είναι αγιογραφία νατουραλιστική αλλά δογματική.
   Έτσι λοιπόν, σ' εκείνους οι οποίοι έχουνε μέσα τους την εικόνα ενός Χριστού γλυκέος, δέν μπορούν να δούν την εικόνα αυτή του Παντοκράτορος Χριστού, την θεωρούν ξένη στα αισθήματά τους, την θεωρούν αποκρουστική, και αν θέλετε και ίσως και αντιχριστιανική. Πρόκειται για μία πολύ σοβαρή ατελή αντίληψη που έχουνε περί του Χριστού, με συνέπεια να ζούν μία ζωή χωρίς συνέπεια. Διότι, όταν μέσα του ζουν έναν Χριστό που δέν θα κρίνει τις ανθρώπινες πράξεις, τότε γιατί να μη ζούν μιά ζωή ασυνεπή, μία ζωή αβαρίας, που ποτέ πραγματικά να μη θέλουν να διορθωθούν; Είναι εκείνο περίπου που γράφει ο Απόστολος Παύλος στην 2α προς Τιμόθεον επιστολή του, το γράφει για άλλο πράγμα εκεί, αλλά οι λέξεις όμως έρχονται να δώσουν το νόημα γι' αυτούς τους στίχους: «ἔχοντες (λέγει ο Απόστολος) μόρφωσιν εὐσεβείας, (σχήμα ευσεβείας) τὴν δὲ δύναμιν αὐτῆς ἠρνημένοι.» (Β Τιμ. 3,5)
Ή εκείνο το άλλο: «πάντοτε μανθάνοντα καὶ μηδέποτε εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν δυνάμενα.» (Β Τιμ. 3,7)
Γιατί; Γιατί μέσα τους ζούν αυτήν τη λαθεμένη εικόνα του Χριστού, ότι δεν είναι, παρά μόνον λυτρωτής. Ο Χριστός είναι καί λυτρωτής είναι καί κριτής. Γι' αυτό και δέν μπορούν να δεχθούν την δευτέρα του Χριστού παρουσία. Δέν μπορούν να τη δεχθούν. Θα το πώ άλλη μία φορά. Επειδή είναι διάχυτη αυτή η αντίληψη. Ο Χριστός είναι λυτρωτής και κριτής. Εξ' άλλου δέν θα είχε νόημα η λύτρωσις εάν δεν ήταν κριτής. Διότι εκείνοι που θα λυτρωθούν, εκείνοι που θα ζήσουν στην βασιλεία του Θεού, πώς θα ζήσουν εάν δεν υπάρξει η κρίση;
   Η πρώτη λοιπόν του Χριστού επιφάνεια είναι λύτρωση. Η δευτέρα του Χριστού επιφάνεια είναι κρίση. Ο Χριστός λοιπόν έρχεται σαν κριτής, ως κριτής, κατά την δευτέρα του παρουσία. Το είπε ο ίδιος. Ματθαίος 24,30 «καὶ ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ μετὰ δυνάμεως καὶ δόξης πολλῆς.» Τα λόγια του Χριστού είναι απολύτως σύμφωνα με την εικόνα που μας δίνει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στην Αποκάλυψη. Που λέγει ότι είδε επί νεφέλης ερχόμενον ώς υιόν ανθρώπου για να κρίνει τον κόσμο. Και έτσι μας λέγει ο ίδιος ο Χριστός, θα δούν τον υιόν του ανθρώπου, δηλαδή εμένα με την ανθρωπίνη μου φύση, διότι όπως θα ξέρετε, πιστεύω να το ξέρετε, δέν επιτρέπεται να υπάρχει ακροατής που να μήν το ξέρει αυτό, ότι ο Ιησούς Χριστός στον ουρανό είναι με την ανθρωπίνη του φύση. Προσέξατέ το, δέν την απέβαλε την ανθρωπίνη φύση. Δέν θα μπορούσε να αποβάλει εκείνο το οποίο λύτρωσε, έσωσε, αγίασε, θέωσε. Είναι λοιπόν με την ανθρωπίνη του φύση στον ουρανό. Στα δεξιά του Θεού Πατρός. Στην δόξα του Θεού Πατρός. Η ανθρωπίνη φύση. Θα 'ρθεί λοιπόν ώς Θεάνθρωπος πάντοτε και θα προβάλλεται η ανθρωπίνη φύση, γι' αυτό λέγει και στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο στο 25ο κεφάλαιο που μιλάει περί κρίσεως: « Ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου» δεν λέγει, όταν έλθει ο υιός του Θεού, αλλά ο υιός του ανθρώπου, διότι προβάλλεται η ανθρωπίνη φύση του Χριστού, που δείχνει ότι δέν θα μας κρίνει Θεός• θα μας κρίνει άνθρωπος. Γιατί θα μπορούσε να πεί ο άνθρωπος, Θεέ μου τι με κρίνεις; Εσύ είσαι Θεός και εγώ είμαι άνθρωπος. Δέν μπορείς να με κρίνεις εσύ εμένα. Γι' αυτό θα 'ρθεί να κρίνει ώς άνθρωπος. Άνθρωπος ανθρώπους. Μήν το ξεχνάτε ποτέ αυτό.
   Ο δέ Δανιήλ λέγει: «ἐθεώρουν ἐν ὁράματι τῆς νυκτὸς καὶ ἰδοὺ μετὰ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ ὡς υἱὸς ἀνθρώπου ἐρχόμενος ἦν» (Δαν. 7,13)
   Ο Απόστολος Πέτρος όταν κλήθηκε στο σπίτι του "Κορνηλίου του εκατοντάρχου, μεταξύ των άλλων είπε και τα εξής: «καὶ παρήγγειλεν ἡμῖν
(ο Χριστός παρήγγειλε σε μάς) κηρῦξαι τῷ λαῷ καὶ διαμαρτύρασθαι (να δώσουμε την μαρτυρία μας στο λαό) ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ ὡρισμένος ὑπὸ τοῦ Θεοῦ κριτὴς ζώντων καὶ νεκρῶν.» (Πραξ. 10,42)
Να πούμε στο λαό καθαρά- καθαρά ότι ο Ιησούς που πέθανε και αναστήθηκε και ανελήφθηκε, ο οποίος είναι ο Θεός που έγινε άνθρωπος, αυτός είναι ο κριτής ζώντων και νεκρών. Τι εννοεί νεκρών; Εκείνοι που πέθαναν και θα αναστηθούν και θα κριθούν. Διότι θα αναστηθούν όλοι, από τον Αδάμ και την Εύα και θα σταθούν όλοι ενώπιον του Χριστού για να κριθούν. Η εικόνα της κρίσεως για το πνευματικό άνθρωπο είναι ωφελιμοτάτη, αναγκαιοτάτη, έξω του ότι είναι η αλήθεια και η πραγματικότητα, η εικόνα του κριτού Χριστού έχει παιδαγωγικά στοιχεία. Δημιουργεί τον φόβο του Θεού. Τον γονιμοποιό φόβο του Θεού. Και δημιουργεί με τον τρόπο αυτό, το υπέδαφος για να αναπτυχθεί η αρετή. Γιατί, αρχή σοφίας (αρετής, αυτό θα πεί σοφίας. Εβραϊκά ~ αρετή) αρχή σοφίας φόβος Κυρίου.

Απόσπασμα από την 62α ομιλία στο βιβλίο της Καινής Διαθήκης « Ιερά Αποκάλυψις ».

►Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Ἱερά Ἀποκάλυψις " εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/kainh-diauhkh/iera-apokalycis
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40qa7vUvidbEX6OBGq3b9WeV

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Οἱ δύο εἰκόνες τῆς Κρίσεως, τοῦ θερισμοῦ καί τῆς Ληνοῦ.

†.Πρίν αναλύσουμε το σημερινό μας θέμα, θα ήθελα να σας διάβαζα, γι' αυτό και επιθυμώ να γραφεί αυτό από τα μαγνητόφωνα που έχω εδώ μπροστά μου, μία επιστολή που δημοσιεύθηκε τις ημέρες αυτές στον "Ορθόδοξο τύπο" και που οπωσδήποτε έχει αμεσοτάτη σχέση με τα θέματα τα οποία κάνουμε εδώ. Η επιστολή αυτή είναι στο 536 φύλλο του "Ορθοδόξου τύπου" της 17-12-1982. Την υπογράφει κάποιος δόκτωρ. Πέτρος Κουτσούκος, Χημικός, λέκτωρ Πανεπιστημίου Πατρών. Συνεπώς δεν είναι και τυχαίος άνθρωπος αυτός ο οποίος γράφει την επιστολή. Παρακαλώ προσέξατέ την, λέγει τα εξής:
   "Κύριε διευθυντά, στο υπ αριθμόν 41 δελτίο ενημερώσεως που εκδίδει το τμήμα δημοσίων και εξωτερικών σχέσεων της Συνόδου των Επισκόπων της υπερορίου Ρωσικής Εκκλησίας, στην Αμερική, της οποίας προεδρεύει ο μητροπολίτης Φιλάρετος, διάβασα την παρακάτω είδηση που παραθέτω σε μετάφραση. Ίσως θα άξιζε να δημοσιευθεί για να ενημερωθούν όσοι ανατρέφουν παιδιά, ιδιαίτερα οι ορθόδοξοι αδελφοί. Και τώρα έχει τη μετάφραση της ειδήσεως που στέλνει ως επιστολή. Και παρακαλώ προσέξατε είναι πραγματικά εξαιρετικά ενδιαφέρουσα.
   Ο Ρόμπερτ Ντόρναρντ, ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής από την Καλιφόρνια, έχει εισηγηθεί σχέδιο νόμου, σύμφωνα με το οποίο, δίσκοι που περιέχουν ανάστροφη κάλυψη (BACK WARD MUSIC ) θα υποχρεώνονται να το γράφουν στο κάλυμμα τους. Η ανάστροφη κάλυψη είναι μία τεχνική, όπου ένα μήνυμα που έχει εγγραφεί στο δίσκο, μπορεί να ακουστεί μόνο όταν ο δίσκος παιχθεί ανάστροφα. Για να εξηγήσω εδώ, όλοι οι δίσκοι είναι γνωστό ότι κινούνται εξ' αριστερών προς τα δεξιά και στο γραμμόφωνο το παλιό και στο πικ-άπ κινούνται εξ' αριστερών προς τα δεξιά. Ανάστροφη κίνηση θα πεί, θα γυρίσουμε ένα κουμπί στο πικ-άπ, που το μοτέρ θα παίρνει διαφορετικές στροφές, ή ένας μηχανισμός να δίνει αντίστροφες, ανάστροφες στροφές, κινήσεις, και να γυρίζει ο δίσκος εκ δεξιών προς τ' αριστερά. Δέ σημαίνει να γυρίσω από την άλλη μεριά την πλάκα. Σημαίνει να αλλάξω την κίνηση. Που σημαίνει ότι ο δίσκος πρέπει να έχει δύο εγγραφές, από την κάθε πλευρά. Η μία η κλασική, η τυπική, που είναι έξ' αριστερών προς τα δεξιά, και η άλλη, η λεγομένη ανάστροφη κάλυψη, αυτό το Back ward Music, που κινείται εκ δεξιών προς τ' αριστερά. Πάρτε τους δείκτες του ρολογιού. Χρησιμοποιείται το παράδειγμα στην τεχνική. Κινούνται εξ' αριστερών προς τα δεξιά. Τώρα έχουμε ανάστροφη κίνηση. Ή αντίστροφη. Εκ δεξιών προς τ' αριστερά. Λοιπόν καταλάβατε τί είναι αυτοί οι δίσκοι. Πώς κινούνται από τεχνικής πλευράς.
   Ο λόγος για τον οποίον επιβάλλεται, (συνεχίζει μετάφραση του κειμένου) η προειδοποίηση στο κάλυμμα του δίσκου, είναι ότι τα μηνύματα αυτά, παρόλο ότι δέν ακούγονται όταν ο δίσκος παίζεται κανονικά (άρα λοιπόν έχει δύο κινήσεις, είναι η τυπική κίνηση και η άλλη κίνηση, δέν ακούγεται όταν παίζετε κανονικά) έχουν την ιδιότητα να εγγράφονται στο υποσυνείδητο. Δηλαδή έχει κείμενο, έχει μουσική, έχει τέτοιο περιεχόμενο, που έχει την δυνατότητα -παράξενο φαίνεται εκ πρώτης όψεως- να εγγράφονται αυτά στο υποσυνείδητο. Γιά να δούμε τί πράγμα είναι αυτό.
   Υπάρχουν πολλά άλμπουμ Ρόκ μουσικής, κι όπως ξέρετε η Ρόκ μουσική είναι πάρα πολύ της μόδας• όλοι οι νέοι μας χορεύουνε Ρόκ μουσική, ο σταθμός στο 1ο πρόγραμμα έχει κάθε μέρα 4 με 5 Ρόκ μουσική, που ν' ακούσει κανείς και να πεί, πού βρίσκομαι; Σε πολιτισμένη χώρα ή σε κάποια ζούγκλα; Βέβαια ίσως για κάποιους που θα με ακούν και θα τους αρέσει η μουσική αυτή, θα λένε ότι δεν έχω ιδέα μουσικής. Αλλά εν τοιαύτη περιπτώσει θα μπορούσα να υποστηρίξω και το αντίθετο.
Υπάρχουν λοιπόν πολλά άλμπουμ Ρόκ μουσικής που γνωρίζουν αγοραστική επιτυχία και που περιέχουν μηνύματα που δοξολογούν τον σατανά."
   Ώστε λοιπόν η ανάστροφη εγγραφή έχει τέτοια μηνύματα. Δίκαια λοιπόν ο ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Ντόρναρντ θεωρεί κάτι τέτοιο επικίνδυνο, απατηλό, και οι καταναλωτές θα πρέπει να προειδοποιούνται.
χωρίς να καθορίζει τους συγκεκριμένους δίσκους ο γερουσιαστής, αναφέρει μερικά από τα μηνύματα που σταχυολόγησε. Ακούστε λοιπόν. Απο τα μηνύματα που είναι γραμμένα στις πλάκες ανάστροφα. "Σατανά κινήσου μέσα από τις φωνές μας. Σατανάς, σατανάς, σατανάς, είναι θεός είναι θεός. Ζώ για τον σατανά. Δέν μου γουστάρει ο Θεός. Δέν μπορώ να το αποφύγω. Είναι ο γλυκός μου σατανάς. Ο σατανάς είναι δυνατός. Θα σου δώσω το 666." Ορίστε. Ακούσατε; Θα σου δώσω το 666. Αυτό που έχουμε πεί, τον αριθμό του Αντιχρίστου. Σημειώσατε, γιατί γράφονται αυτά στο υποσυνείδητο; Όπως λέμε, προσέξτε, προσέξτε, πολύ προσέξτε, λέμε: λέγε την ευχή "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με", πόσο; Λέγε την συνέχεια. Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με, Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με. Μάλιστα εκείνοι οι οποίοι ξεκινούν ως αρχάριοι να την λένε σ' ένα μοναστήρι, τήν λένε δυνατά. Στη μονή Φιλοθέου επί παραδείγματι την λέγουν δυνατά. Όταν αρχίσει η ευχή να τυπώνεται, που; Βέβαια, λέγουν εκεί, στην καρδιά, είναι το υποσυνείδητο. Τότε πια δέν την λένε δυνατά, αλλά την λένε σιγά. Την λένε από μέσα τους. Και τότε πραγματοποιείται κάτι καταπληκτικό. Τηρείται εκείνο το οποίο λέγει το "Άσμα Ασμάτων".
« Ἐγὼ καθεύδω καὶ ἡ καρδία μου ἀγρυπνεῖ» (Ασ. Ασ. 5,2)
Εγώ κοιμάμαι η δέ καρδιά μου αγρυπνεί. Και λέγουν εκείνοι που κάνουν την ευχή με τον τρόπον αυτόν, ότι λέγει η καρδιά τους την ευχή ενώ κοιμούνται. Πώς είναι δυνατόν να λέγει καρδιά την ευχή "Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον με" ενώ κοιμάσαι; Πέρασε απλούστατα η ευχή από την συνείδησή στο υποσυνείδητο. Μία τεχνική, χωρίς να σας πώ πιο πολλά πράγματα αυτήν τη στιγμή, απλώς μιά πτυχή της τεχνικής, γιατί δέν είναι μόνο αυτό, μία πτυχή της τεχνικής είναι η επανάληψη. Εξ' ού και το σατανάς, σατανάς, σατανάς, είναι θεός είναι θεός. Αυτή η διαρκής επανάληψη περνάει στο υποσυνείδητο. Να σας το πώ με άλλα λόγια; Είναι εκείνο το οποίο μετέρχονται οι άνθρωποι που θέλουν να κάνουν πλύση εγκεφάλου σε άλλους ανθρώπους με το να λένε τις ίδιες και τις ίδιες ειδήσεις, τα ίδια και τα ίδια θέματα. Η επανάληψη ξανά και ξανά και ξανά. Αυτό κάποτε περνάει από την συνείδηση, χωρίς να το αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος, στο υποσυνείδητο. Νά γιατί περνάει λοιπόν το περιεχόμενο της αναστρόφου εγγραφής αυτών των δίσκων εις το υποσυνείδητο.
   Ζητώντας ο γερουσιαστής να ψηφιστεί ομοσπονδιακός νόμος ώστε όποτε δήποτε υπάρχουν τέτοια μηνύματα, να υπάρχει και η σχετική προειδοποίηση, πιστεύει ότι δεν είναι μόνο θέμα διαφημιστικής ειλικρινείας, αλλά έχει σημασία ώστε οι γονείς και οι έφηβοι καταναλωτές να ενημερωθούν και να μήν τους διαφεύγει ότι πολλοί φημισμένη δίσκοι Ρόκ μουσικής περιέχουν μηνύματα δοξολογίας προς τον σατανά. Αναρωτιέμαι, άραγε τέτοιες πλάκες, τέτοιοι δίσκοι έχουν εισαχθεί στην Ελλάδα; Λέτε να μην έχουν εισαχθεί; Ο Τζέιμς Τζίλμπερτ, προτεστάντης πάστορας στο Τέξας, έχοντας προ καιρού επίγνωση των κινδύνων, είχε δημοσιεύσει ένα εκτεταμένο άρθρο σχετικά με τέτοιους δίσκους το 1981.
   Ένα δημοφιλές τραγούδι του Ρόκ συγκροτήματος "Queen", βασίλισσα, που έχει τίτλο "Another One Bites the Dust",
που θα πεί "άλλος ένας δαγκώνει τη σκόνη", περιέχει την επαναλαμβανόμενη φράση, ακούσατε, την επαναλαμβανόμενη φράση, είναι αυτό που μπαίνει μέσα στο υποσυνείδητο• ποια είναι η φράση αυτή; "Αποφάσισε να καπνίσεις μαριχουάνα" δηλαδή ναρκωτικά, και μάλιστα ο τρόπος της φωνής, κάποτε είναι χαμηλόφωνος, βάζει ο ομιλητής το στόμα του πολύ κοντά στο μικρόφωνο, σιγανά, και σιγά-σιγά αυτό μπαίνει μέσα στον άνθρωπο. Είδατε λοιπόν; "Αποφάσισε να καπνίσεις μαριχουάνα". Ναρκωτικά δηλαδή. Που μπορεί κανείς να την ακούσει αν ο δίσκος παιχθεί ανάστροφα.
   Αλλο ένα τραγούδι των "Rolling Stones", με τον τίτλο "συμπάθεια για τον σατανά", έχει γίνει ανεπίσημος εθνικός ύμνος των σατανιστών. Ο επικεφαλής δέ του συγκροτήματος, Μίκ Τζάγκερ, αναφέρεται συχνά σαν δαίμονας του Ρόκ.
   Ο Τζίλμπερτ έδωσε μία σειρά διαλέξεων σε σχολεία και σε ενορίες σχετικά με αυτό που αποκαλεί επίθεση του σατανά. Σύμφωνα με τις έρευνες που έκανε, κατ' εξοχήν θα πρέπει να αποφεύγονται τα συγκροτήματα Ροκ, τα οποία είναι τα εξής: "Queen", "Led Zeppelin", "Rolling Stones", "Beatles" κλπ. Αυτοί δέ που ασχολούνται με τη Ροκ μουσική τα ξέρουν αυτά. Εκεί ο ομιλητής 4 με 5 κάθε μέρα, πί, η γλώσσα του σιδηρόδρομος, ραπτομηχανή. Και λέει κανείς, πώ, πώ, πώ, απ'έξω κι ανακατωτά. Και λέει κανείς, μα κάθε μέρα αυτή η εκπομπή.
Γιατί υπάρχουν πολλοί θαυμαστές. Και συνεπώς μεγάλη η ζημιά και πρέπει να οδυρόμαστε. Και συνεχίζει η μετάφραση:
   "Κάθε ορθόδοξος χριστιανός πρέπει να συμμεριστεί τις ανησυχίες του γερουσιαστή Ντόναρτ, και οι γονείς θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί σχετικά με το τι δίσκους ακούνε τα παιδιά τους."
   Ώστε λοιπόν αγαπητοί μου, αυτά. Μά, ήταν αναμενόμενο. Διότι μην ξεχνάτε ότι η Ρόκ μουσική δεν έχει βγεί από εμπνεύσεις μεγάλων ή μικρών ασήμων έστω συνθετών, αλλά η Ρόκ μουσική είναι τελετουργική μουσική. Δηλαδή είναι η μουσική των μαύρων, των ειδωλολατρών, που την χρησιμοποιούνε στις τελετουργίες τους. Συνεπώς είναι τελετουργική μουσική. Και επειδή είναι λατρεία του σατανά, επόμενο είναι αυτή η μουσική να δημιουργεί αυτά που δημιουργεί στη νεολαία. Ηρθε λοιπόν πρώτα η μουσική, η οποία δημιουργεί αυτο το άμοκ μέσα στην ψυχή, κάτι παράξενο, ενθυμείσθε εδώ και αρκετά χρόνια εκείνο το συγκρότημα των "Beatles" που έκανε γύρω την σφαίρα μας, την γή μας, και όπου πήγαιναν οι άνθρωποι αυτοί, οι νέοι αφηνίαζαν, έβγαιναν από το θέατρο, το στάδιο, τα σπάζαν όλα, ό,τι έβρισκαν μπροστά τους; Εμείς ξέρουμε ότι η μουσική ημερώνει. Το να ακούς μουσική και ν' αρχίσεις να σπάζεις προθήκες, να κλωτσάς, να μή λογαριάζεις την δημόσια τάξη, ασφάλεια και λοιπά, όλα αυτά δείχνουν ότι αυτή η μουσική έχει κάτι το δαιμονικό. Μάλιστα, έχει κάτι το δαιμονικό. Αυτή καθεαυτή η μουσική έχει κάτι το δαιμονικό. Γιατί είναι τελετουργική μουσική. Και έρχονται τώρα και τα συνθήματα της μουσικής αυτής, που δεν είναι παρά η σατανολατρεία για να συμπληρωθεί το κακό. Άς τ' ακούσουν εκείνοι που αγαπάνε την Ρόκ μουσική. Άς το ακούσουν. Βέβαια από καλλιτεχνικής πλευράς, θα πώ πάλι άλλη μιά φορά, άν αυτή η μουσική μπορεί να ειπωθεί μουσική. Άν αυτό το πράγμα μπορεί να καλλιεργεί θα λέγαμε την αισθητική του ανθρώπου. Εγώ νομίζω ότι ο άνθρωπος που θα μπορούσε να ευχαριστιέται με τέτοια κατασκευάσματα, έχει πάθει οπωσδήποτε διαστροφή του καλλιτεχνικού του αισθητηρίου.
Αλλά το σπουδαίο είναι, ότι αυτή η μουσική γίνεται φορέας καί των ναρκωτικών καί της σατανολατρείας.
Άς προσέχουμε λοιπόν αγαπητοί μου. Κι επειδή είπε θα σου δώσω το 666, γι' αυτό τον λόγο, επειδή αναφέρεται κι αυτό το στοιχείο μέσα σ' αυτές τις πλάκες, σ' αυτούς τους δίσκους, κι επειδή αναλύουμε τα θέματα αυτά στη σειρά των θεμάτων της Αποκαλύψεως, γι' αυτό και σας την διάβασα αυτή την επιστολή.

   Και τώρα αγαπητοί μου συνεχίζουμε το θέμα μας.

   Εις το υπόλοιπο του 14ου κεφαλαίου περιγράφονται δύο εικόνες. Η πρώτη, του θερισμού, που θεωρείται ο κόσμος ώς αγρός. Και η δευτέρα εικόνα, του τρυγητού και της ληνού, που πάλι θεωρείται ο κόσμος μία μεγάλη άμπελος και ένα πατητήρι, μία ληνός. Και οι δύο εικόνες είναι μία προεικόνιση της κρίσεως του κόσμου. Νά πώς το γράφει αυτό το ιερό κείμενο:
«Καὶ εἶδον, καὶ ἰδοὺ νεφέλη λευκή, καὶ ἐπὶ τὴν νεφέλην καθήμενος ὅμοιος υἱῷ ἀνθρώπου, ἔχων ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ στέφανον χρυσοῦν καὶ ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ δρέπανον ὀξύ./Καὶ ἄλλος ἄγγελος ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ ναοῦ, κράζων ἐν φωνῇ μεγάλῃ τῷ καθημένῳ ἐπὶ τῆς νεφέλης· πέμψον τὸ δρέπανόν σου καὶ θέρισον, ὅτι ἦλθεν ἡ ὥρα τοῦ θερίσαι, ὅτι ἐξηράνθη ὁ θερισμὸς τῆς γῆς./καὶ ἔβαλεν ὁ καθήμενος ἐπὶ τὴν νεφέλην τὸ δρέπανον αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν, καὶ ἐθερίσθη ἡ γῆ.»
(Αποκ.14, 14 - 16)
   Και πρώτα η εικόνα του θερισμού. Που σας είπα είναι μία προεικόνιση της κρίσεως του κόσμου. Είναι μία θαυμασία εικόνα, λειτουργικά μάλιστα υπέροχη, και είναι γνωστή και από την Παλαιά και από την Καινή Διαθήκη.
   Ο όμοιος ανθρώπου, που κάθεται επί της νεφέλης είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός, που έρχεται ως κριτής του σύμπαντος κόσμο. Εδώ ίσως στην αντίληψη πολλών χριστιανών μας, δέν υπάρχει η εικόνα του Χριστού κριτού, αλλά μόνον η εικόνα του Χριστού λυτρωτού. Προσέξατέ το αυτό το σημείο. Έτσι, αφού μέσα τους δέν υπάρχει η εικόνα του Χριστού κριτού, θέλουν πάντοτε τον Χριστό συγκαταβατικό, συγχωρούντα πάντοτε, γλυκύ και αποδεχόμενο οποιαδήποτε κατάσταση. Είτε διορθωμένη είτε αδιόρθωτη. Χωρίς ποτέ αυτός ο γλυκύς Ιησούς να ελέγξει ή να κρίνει. Αλλά, η απεικόνιση του Χριστού ως Παντοκράτορος και κριτού εις τον τρούλο της μονής του Δαφνίου, που κυκλοφορούν μάλιστα και κάρτες, και πιστεύω όλοι θα έχετε δεί αυτόν τον τρομερό Χριστό.
Γιατί πάντοτε η αγιογραφία μας είναι δογματική, και δεν είναι νατουραλιστική, δέν ζωγραφίζει φυσικά σώματά, ζωγραφίζει δόγματα. Όταν έχει ένα μάτι ήπιο και ένα μάτι που το φρύδι σηκωμένο στο ίδιο πρόσωπο, άν δείτε μεμονωμένα τα μάτια, το ένα μάτι είναι γλυκό και ήπιο, το άλλο είναι φοβερό. Ένα χέρι εξαρθρωμένο, που δείχνει ότι ένα χέρι κριτού, παγκισμίου κριτού, δέν μπορεί να είναι χέρι ανθρώπινο. Ένα χέρι που μπορεί να στείλει τους ασεβείς στην κόλαση, δέν μπορεί να είναι ανθρώπινο. Νά γιατί η βυζαντινή αγιογραφία, η αγιογραφία της Εκκλησίας μας, δέν είναι αγιογραφία νατουραλιστική αλλά δογματική.
   Έτσι λοιπόν, σ' εκείνους οι οποίοι έχουνε μέσα τους την εικόνα ενός Χριστού γλυκέος, δέν μπορούν να δούν την εικόνα αυτή του Παντοκράτορος Χριστού, την θεωρούν ξένη στα αισθήματά τους, την θεωρούν αποκρουστική, και αν θέλετε και ίσως και αντιχριστιανική. Πρόκειται για μία πολύ σοβαρή ατελή αντίληψη που έχουνε περί του Χριστού, με συνέπεια να ζούν μία ζωή χωρίς συνέπεια. Διότι, όταν μέσα του ζουν έναν Χριστό που δέν θα κρίνει τις ανθρώπινες πράξεις, τότε γιατί να μη ζούν μιά ζωή ασυνεπή, μία ζωή αβαρίας, που ποτέ πραγματικά να μη θέλουν να διορθωθούν; Είναι εκείνο περίπου που γράφει ο Απόστολος Παύλος στην 2α προς Τιμόθεον επιστολή του, το γράφει για άλλο πράγμα εκεί, αλλά οι λέξεις όμως έρχονται να δώσουν το νόημα γι' αυτούς τους στίχους: «ἔχοντες (λέγει ο Απόστολος) μόρφωσιν εὐσεβείας, (σχήμα ευσεβείας) τὴν δὲ δύναμιν αὐτῆς ἠρνημένοι.»
(Β Τιμ. 3,5)
Ή εκείνο το άλλο: «πάντοτε μανθάνοντα καὶ μηδέποτε εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν δυνάμενα.» (Β Τιμ. 3,7)
Γιατί; Γιατί μέσα τους ζούν αυτήν τη λαθεμένη εικόνα του Χριστού, ότι δεν είναι, παρά μόνον λυτρωτής. Ο Χριστός είναι καί λυτρωτής είναι καί κριτής. Γι' αυτό και δέν μπορούν να δεχθούν την δευτέρα του Χριστού παρουσία. Δέν μπορούν να τη δεχθούν. Θα το πώ άλλη μία φορά. Επειδή είναι διάχυτη αυτή η αντίληψη. Ο Χριστός είναι λυτρωτής και κριτής. Εξ' άλλου δέν θα είχε νόημα η λύτρωσις εάν δεν ήταν κριτής. Διότι εκείνοι που θα λυτρωθούν, εκείνοι που θα ζήσουν στην βασιλεία του Θεού, πώς θα ζήσουν εάν δεν υπάρξει η κρίση;
   Η πρώτη λοιπόν του Χριστού επιφάνεια είναι λύτρωση. Η δευτέρα του Χριστού επιφάνεια είναι κρίση. Ο Χριστός λοιπόν έρχεται σαν κριτής, ως κριτής, κατά την δευτέρα του παρουσία. Το είπε ο ίδιος. Ματθαίος 24,30 «καὶ ὄψονται τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐπὶ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ μετὰ δυνάμεως καὶ δόξης πολλῆς.» Τα λόγια του Χριστού είναι απολύτως σύμφωνα με την εικόνα που μας δίνει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στην Αποκάλυψη. Που λέγει ότι είδε επί νεφέλης ερχόμενον ώς υιόν ανθρώπου για να κρίνει τον κόσμο. Και έτσι μας λέγει ο ίδιος ο Χριστός, θα δούν τον υιόν του ανθρώπου, δηλαδή εμένα με την ανθρωπίνη μου φύση, διότι όπως θα ξέρετε, πιστεύω να το ξέρετε, δέν επιτρέπεται να υπάρχει ακροατής που να μήν το ξέρει αυτό, ότι ο Ιησούς Χριστός στον ουρανό είναι με την ανθρωπίνη του φύση. Προσέξατέ το, δέν την απέβαλε την ανθρωπίνη φύση. Δέν θα μπορούσε να αποβάλει εκείνο το οποίο λύτρωσε, έσωσε, αγίασε, θέωσε. Είναι λοιπόν με την ανθρωπίνη του φύση στον ουρανό. Στα δεξιά του Θεού Πατρός. Στην δόξα του Θεού Πατρός. Η ανθρωπίνη φύση. Θα 'ρθεί λοιπόν ώς Θεάνθρωπος πάντοτε και θα προβάλλεται η ανθρωπίνη φύση, γι' αυτό λέγει και στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο στο 25ο κεφάλαιο που μιλάει περί κρίσεως: « Ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου» δεν λέγει, όταν έλθει ο υιός του Θεού, αλλά ο υιός του ανθρώπου, διότι προβάλλεται η ανθρωπίνη φύση του Χριστού, που δείχνει ότι δέν θα μας κρίνει Θεός• θα μας κρίνει άνθρωπος. Γιατί θα μπορούσε να πεί ο άνθρωπος, Θεέ μου τι με κρίνεις; Εσύ είσαι Θεός και εγώ είμαι άνθρωπος. Δέν μπορείς να με κρίνεις εσύ εμένα. Γι' αυτό θα 'ρθεί να κρίνει ώς άνθρωπος. Άνθρωπος ανθρώπους. Μήν το ξεχνάτε ποτέ αυτό.
   Ο δέ Δανιήλ λέγει: «ἐθεώρουν ἐν ὁράματι τῆς νυκτὸς καὶ ἰδοὺ μετὰ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ ὡς υἱὸς ἀνθρώπου ἐρχόμενος ἦν»
(Δαν. 7,13)
   Ο Απόστολος Πέτρος όταν κλήθηκε στο σπίτι του "Κορνηλίου του εκατοντάρχου, μεταξύ των άλλων είπε και τα εξής: «καὶ παρήγγειλεν ἡμῖν
(ο Χριστός παρήγγειλε σε μάς) κηρῦξαι τῷ λαῷ καὶ διαμαρτύρασθαι (να δώσουμε την μαρτυρία μας στο λαό) ὅτι αὐτός ἐστιν ὁ ὡρισμένος ὑπὸ τοῦ Θεοῦ κριτὴς ζώντων καὶ νεκρῶν.» (Πραξ. 10,42)
Να πούμε στο λαό καθαρά- καθαρά ότι ο Ιησούς που πέθανε και αναστήθηκε και ανελήφθηκε, ο οποίος είναι ο Θεός που έγινε άνθρωπος, αυτός είναι ο κριτής ζώντων και νεκρών.

Τι εννοεί νεκρών; Εκείνοι που πέθαναν και θα αναστηθούν και θα κριθούν. Διότι θα αναστηθούν όλοι, από τον Αδάμ και την Εύα και θα σταθούν όλοι ενώπιον του Χριστού για να κριθούν. Η εικόνα της κρίσεως για το πνευματικό άνθρωπο είναι ωφελιμοτάτη, αναγκαιοτάτη, έξω του ότι είναι η αλήθεια και η πραγματικότητα, η εικόνα του κριτού Χριστού έχει παιδαγωγικά στοιχεία. Δημιουργεί τον φόβο του Θεού. Τον γονιμοποιό φόβο του Θεού. Και δημιουργεί με τον τρόπο αυτό, το υπέδαφος για να αναπτυχθεί η αρετή. Γιατί, αρχή σοφίας (αρετής, αυτό θα πεί σοφίας. Εβραϊκά ~  αρετή) αρχή σοφίας φόβος Κυρίου.
   Η νεφέλη επί της οποίας κάθεται, κι ο Ευαγγελιστής Ιωάννης μας λέγει ότι ώς υιός ανθρώπου είναι επί της νεφέλης, είναι σημείο της παρουσίας του Θεού, και η λευκή νεφέλη υπενθυμίζει την φωτεινή νεφέλη της Μεταμορφώσεως του Χριστού.
   Η όλη περιγραφή της Αποκαλύψεως, είναι σύμφωνη με την Ευαγγελική παράδοση της Αναλήψεως, όπου οι δύο εκείνοι άγγελοι ειδοποιούν τους μάρτυρες της Αναλήψεως του Χριστού, που μας σημειώνει ο Ευαγγελιστής Λουκάς στις πράξεις ότι: «οὗτος ὁ Ἰησοῦς ὁ ἀναληφθεὶς ἀφ᾿ ὑμῶν εἰς τὸν οὐρανόν, οὕτως ἐλεύσεται» (Πράξ. 1,11)
Έτσι θα ξανάρθει. «ὃν τρόπον ἐθεάσασθε αὐτὸν πορευόμενον εἰς τὸν οὐρανόν.» Με τον τρόπο που τον είδατε να απέρχεται, να ανέρχεται στον ουρανό, με τον ίδιο τρόπο θα έλθει. Με ποιόν τρόπο; Δηλαδή όπως ανήλθε. Και «νεφέλη ὑπέλαβεν αὐτὸν». Τον πήρε, τον σήκωσε από κάτω νεφέλη. Συνεπώς θα έλθει επί νεφέλης. Γι' αυτό σας εξήγησα ότι η εικόνα της Αποκαλύψεως είναι απολύτως σύμφωνη με την παράδοση περί της Αναλήψεως του Χριστού. Όπως έφυγε θα έλθει. Με την εξής μόνο διαφορά. Ανερχόμενος ο Κύριος εις τους ουρανούς όλοι οι άγγελοι του ουρανού τον συνοδεύουν. Αλλ' οι μαθητές και το πλήθος των πιστών, δέν ήταν μόνο οι ένδεκα μαθητές, ήταν και η Θεοτόκος κατά την Παράδοση, προσέξατέ το, δέν ήσαν μόνο 10-20 άνθρωποι, ήσανε πάρα πολλοί άνθρωποι, ίσως 500 άνθρωποι. Εκείνο το «ἔπειτα ὤφθη ἐπάνω πεντακοσίοις ἀδελφοῖς» (Α Κορ. 15,6) πιθανώς υπαινίσσεται ο Απόστολος Παύλος την Ανάληψη του Χριστού. Προσέξτε, δέν βλέπουν τους αγγέλους. Ο Θεός δεν επιτρέπει να είναι ορατοί οι άγγελοι, διότι βλέποντας το εξαίσιο θέαμα Θα έφευγε η προσοχή τους από το κεντρικό θέμα που ήταν ο Ιησούς Χριστός. Όπως όταν μπούμε σε μία αίθουσα και υπάρχει ένα ζωγραφικός πίνακας με ένα πλαίσιο, κάδρο, πλαίσιο πολύ βαρύτιμο και σπουδαίο, ξεφεύγει προσοχή μας η προσοχή μας από το κύριο θέμα του πίνακος και πηγαίνει στην κορνίζα. Για να μήν λοιπόν πάει στο πλαίσιο, στην κορνίζα το μάτι των θεατών, δέν φαίνονται, είναι όμως παρόντες οι άγγελοι. Συνοδεύουν τον Χριστό. Δέν φαίνονται αυτοί παρά μόνον ο Χριστός. Όταν θα ξαναέρθει ο Χριστός, τότε οι άγιοι άγγελοι θα τον συνοδεύουν και θα είναι ορατοί. Το είπε ο ίδιος ο Χριστός: « Ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἅγιοι ἄγγελοι μετ᾿ αὐτοῦ» (Ματθ. 25,31)
   Το χρυσό στεφάνι που φορεί ο «ὡς υἱὸς ἀνθρώπου μετὰ τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ»
φανερώνει το βασιλικό αξίωμα και συνεπώς το αξίωμα του κριτού.
   Το οξύ δρέπανο, το κοφτερό δρεπάνι είναι το σύμβολο της εκτελέσεως της κρίσεως. Και φανερώνει την ριζικότητα, την λεπτότητα και τη συντομία της κρίσεως. Ότι η κρίση θα είναι ριζική. Δέν θα υπάρξουν αδικίες, θα είναι λεπτή. Και θα είναι συντομωτάτη.
   Ο άγγελος που εξέρχεται από τον ναό του ουρανού και με μεγάλη φωνή φωνάζει προς τον κριτή Χριστό και του λέγει, βάλε το δρεπάνι σου επάνω στην γή να θεριστή η γή, φανερώνει, όπως λέγει ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας "την ικεσίαν πασών των ουρανίων δυνάμεων, εφιεμένων την μέν των δικαίων τιμήν, τήν δέ των αμαρτωλών της ανομίας εκκοπήν θεάσασθαι". Περιμένουν οι άγγελοι να δούν αυτό. Την δικαίωση των δικαίων. Την αποκατάστασή τους στη βασιλεία του Θεού. Αλλά και την τιμωρία των αμαρτωλών. Συνεπώς ο άγγελος που λέγει" βάλε το δρεπάνι σου στη γή" με δυνατή φωνή, είναι αυτός ο πόθος να τελειώνει πιά η Ιστορία και να μπούν τα πράγματα στη θέση τους.
   Με θερισμό εικονίζεται η συντέλεια, η δέ ώρα της συντελείας με του ότι εξηράνθη ο θερισμός της γής, όπως λέγει ο άγγελος εκεί, βάλε το δρεπάνι σου επί της γής διότι εξηράνθη ο θερισμός της γης.
   Ώστε βλέπουμε εδώ, ότι οι άγγελοι συντελούν στον θερισμό του κριτού ως εκτελεστικά όργανα του αρχιθεριστού κριτού. Όλη αυτή η εικόνα της συντέλειας της κρίσεως του κόσμου που περιγράφει όπως είδαμε το βιβλίο της Αποκαλύψεως, με κάθε λεπτομέρεια, θα μας δοθεί στο 19ο Κεφάλαιο, αλλά προπαντός όμως τώρα στην παραβολή των ζιζανίων, που ο Κύριος είχε δώσει μία πτυχή της βασιλείας των ουρανών. Είναι στον Ματθαίο, 13ο Κεφάλαιο, και λέγει εκεί: «ὡμοιώθη ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν ἀνθρώπῳ σπείραντι καλὸν σπέρμα ἐν τῷ ἀγρῷ αὐτοῦ·» (Ματθ. 13,24) και λοιπά, γνωρίζετε την παραβολή αυτή του αγρού των ζιζανίων. Εσπάρη ο σίτος, την νύκτα όμως, λέγει, πήγε κακός άνθρωπος κι έριξε το κακό το σπέρμα, τον διαβολόσπορο, τα ζιζάνια. Κι όταν άρχισε να φυτρώνει το στάρι, να φυτρώνουν και τα ζιζάνια. Τότε διαμαρτυρήθηκαν οι εργάτες και είπαν: Κύριε, δεν έδωσες σε εμάς καλό σπόρο; Πώς φύτρωσαν τα ζιζάνια; Ναι, ναι λέγει, βλέπετε δέν γνωρίζουν οι εργάτες, τους το αποκαλύπτει όμως ο Κύριος του αγρού. Όταν εσείς σπείρατε και τελειώσατε και ήρθατε σπίτι, τότε κακός άνθρωπος πήγε να σπείρει τον αγρό. Την ερμηνεία της παραβολής αγαπητοί μου την κάνει ο ίδιος ο Κύριος. Θα σας την διαβάσω όπως μας την περιγράφει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος, όταν ρωτήθηκε από τους μαθητές τί σημαίνει η παραμονή των ζιζανίων. Ακούστε. Δέν θα σας την ερμηνεύσω για λόγους συντομίας. Είναι εύκολη. Κάπου και που μόνο.
   «ὁ σπείρων τὸ καλὸν σπέρμα ἐστὶν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου· (Δηλαδή ο Χριστός. Το Ευαγγέλιο) ὁ δὲ ἀγρός ἐστιν ὁ κόσμος· (Βλέπετε; Ο αγρός εστί, είναι ο κόσμος. Γι' αυτό παρομοιάζεται ο κόσμος μ' έναν αγρό.) τὸ δὲ καλὸν σπέρμα, οὗτοί εἰσιν οἱ υἱοὶ τῆς βασιλείας· (Είναι οι άνθρωποι που δέχονται το Ευαγγέλιο. Αυτοί είναι το καλό το στάρι.) τὰ δὲ ζιζάνιά εἰσι οἱ υἱοὶ τοῦ πονηροῦ· (Οι άνθρωποι του διαβόλου.) ὁ δὲ ἐχθρὸς ὁ σπείρας αὐτά ἐστιν ὁ διάβολος· ὁ δὲ θερισμὸς συντέλεια τοῦ αἰῶνός ἐστιν· (Τέλος της Ιστορίας. Πώς λοιπόν παρομοιάζεται εδώ το τέλος της Ιστορίας; Με θερισμό.) οἱ δὲ θερισταὶ ἄγγελοί εἰσιν. ὥσπερ οὖν συλλέγεται τὰ ζιζάνια καὶ πυρὶ καίεται, (όπως, λέγει, μαζεύουν τα ζιζάνια και τα βάζουν στη φωτιά) οὕτως ἔσται ἐν τῇ συντελείᾳ τοῦ αἰῶνος τούτου. (έτσι θα γίνει άμα τελειώσει η Ιστορία) ἀποστελεῖ (θα στείλει) ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ, καὶ συλλέξουσιν ἐκ τῆς βασιλείας αὐτοῦ πάντα τὰ σκάνδαλα καὶ τοὺς ποιοῦντας τὴν ἀνομίαν, καὶ βαλοῦσιν αὐτοὺς εἰς τὴν κάμινον τοῦ πυρός· (Ποιά είναι αυτή η κάμινον τοῦ πυρός; Μας το λέγει σε μία άλλη εικόνα) ἐκεῖ ἔσται ὁ κλαυθμὸς καὶ ὁ βρυγμὸς τῶν ὀδόντων. τότε οἱ δίκαιοι ἐκλάμψουσιν ὡς ὁ ἥλιος ἐν τῇ βασιλείᾳ τοῦ πατρὸς αὐτῶν.»
(Ματθ. 13, 37 - 43)
Είδατε ερμηνεία της παραβολής; Είναι ακριβώς ότι λέμε τώρα στην περικοπή της Αποκαλύψεως.
   Η εικόνα του θερισμού, όπως εκτίθεται όμως στην Αποκάλυψη έχει κυρίως τον χαρακτήρα της περισυλλογής των πιστών, ενώ η δευτέρα εικόνα του τρυγητού, λίγο πιο κάτω έχει την κρίση και την τιμωρία των ασεβών. Η παραβολή των ζιζανίων έχει και τα δύο μαζί. Στην ίδια παραβολή είναι και οι καλοί και οι κακοί. Εδώ όμως έχουμε ξεχωριστή την περίπτωση. Στον θερισμό λοιπόν εδώ έχουμε κυρίως τον θερισμό των δικαίων. Στον τρυγητό έχουμε το τρύγημα, θα το δούμε λίγο πιο κάτω, των ασεβών.
   Γι' αυτή την εικόνα του θερισμού, που διαβάσαμε στην Αποκάλυψη, γράφει ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας τα εξής: "Το γαρ ξηρανθήναι τον θερισμόν δηλοί το φθάσαι τον της συντελείας καιρόν, ότε πεπανθείς ως σίτος ώριμος ο της ευσεβείας σπόρος, των ουρανίων αποθηκών
αξιωθήσεται, εις τριάκοντα και εξήκοντα και εκατόν τώ γεωργώ την καρποφορίαν παρεχόμενος."
   Ήρθε η ώρα του θερισμού, θα μαζέψει ο Θεός και την καρποφορία των πιστών, και θα βάλει στην αποθήκη του τον σίτο. Ό,τι ο καθένας απέδωκε. Ή τριάντα ή εξήντα ή εκατό.
   Και τώρα ερχόμαστε εις την δευτέρα εικόνα του τρυγητού και ληνού. Ληνός θα πεί πατητήρι. Σας την διαβάζω:
«Καὶ ἄλλος ἄγγελος ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ ναοῦ τοῦ ἐν τῷ οὐρανῷ, ἔχων καὶ αὐτὸς δρέπανον ὀξύ./Καὶ ἄλλος ἄγγελος ἐξῆλθεν ἐκ τοῦ θυσιαστηρίου, ἔχων ἐξουσίαν ἐπὶ τοῦ πυρός, καὶ ἐφώνησε κραυγῇ μεγάλῃ τῷ ἔχοντι τὸ δρέπανον τὸ ὀξὺ λέγων· πέμψον σου τὸ δρέπανον τὸ ὀξὺ καὶ τρύγησον τοὺς βότρυας τῆς ἀμπέλου τῆς γῆς, ὅτι ἤκμασεν ἡ σταφυλὴ τῆς γῆς./καὶ ἔβαλεν ὁ ἄγγελος τὸ δρέπανον αὐτοῦ εἰς τὴν γῆν, καὶ ἐτρύγησε τὴν ἄμπελον τῆς γῆς, καὶ ἔβαλεν εἰς τὴν ληνὸν τοῦ θυμοῦ τοῦ Θεοῦ τὴν μεγάλην./καὶ ἐπατήθη ἡ ληνὸς ἔξω τῆς πόλεως, καὶ ἐξῆλθεν αἷμα ἐκ τῆς ληνοῦ ἄχρι τῶν χαλινῶν τῶν ἵππων ἀπὸ σταδίων χιλίων ἑξακοσίων.»
(Αποκ. 14, 17 - 20)
  Εδώ βλέπουμε άγγελοι να κινούνται ως να απουσιάζει η δράσις του κριτού ως υιός ανθρώπου, που φέρεται επί της λευκής νεφέλης. Δέν απουσιάζει. Δέν απουσιάζει. Ο Αρέθας κάνει μία λεπτή παρατήρηση και λέγει: "Ούτε ο Κύριος αυτός αξιεί την συλλογήν ποιήσασθαι ως περί τών πρώτων, ούτε το μέν
(δηλαδή τα ζιζάνια, έχοντες και την παραβολή του Ευαγγελίου υπόψιν) εις τας αποθήκας, το δέ είς το ατελεύτητον παραπέμπει πύρ."
Είδατε; Δέν αξιεί, λέγει, απαξιεί ο κριτής να κάνει την συλλογή των αμαρτωλών ανθρώπων. Την αναθέτει στους αγγέλους. Λεπτή παρατήρηση αυτή του Αρέθα.
   Ο εξερχόμενος άγγελος εκ του θυσιαστηρίου εκφράζει τον πόθο και την κραυγή των αγίων. Εάν είναι το θυσιαστήριο των ολοκαυτωμάτων, όπως βλέπει ο ιερός Ευαγγελιστής το όραμά του, τότε, κάτω από το θυσιαστήριο είναι οι ψυχές των εσφαγμένων δια τον λόγο του Θεού. Θυμηθείτε στην Αποκάλυψη 6ο Κεφάλαιο, 9ο χωρίο. Το γράφει εκεί. Εάν είναι το θυσιαστήριο των θυμιαμάτων τότε, είναι οι προσευχές των αγίων που ρίχνουν το λιβανωτό τους επί του θυσιαστηρίου, που είναι ενώπιον του θρόνου του Θεού. Αποκάλυψης στον 8ο Κεφάλαιο, στίχος 3.
   Είτε λοιπόν είναι η περίπτωση των πεπελεκημένων για την μαρτυρία του Χριστού, που λέγουν, πότε Κύριε θα εκδικηθείς το αίμα μας, όχι με την έννοια της εκδικήσεως αλλά με την έννοια της αποκαταστάσεως του σώματός μας, πότε θα γίνει η ανάστασίς των, είτε είναι οι προσευχές των αγίων, το θέμα είναι ότι η κρίση συνδέεται με τους αγίους και τους μάρτυρες οι οποίοι ταλαιπωρήθηκαν από τους ασεβείς, και των οποίων τώρα ήρθε η ώρα της τιμωρίας.
   Ο άγγελος που εξέρχεται απο το θυσιαστήριο, φωνάζει προς τον άγγελο που φέρει το οξύ δρεπάνι, να προβεί στον θερισμό της αμπέλου της γής. Το οξύ δρεπάνι εκφράζει την κρίσιν όπως και προηγουμένως. Ο άγγελος που βγαίνει από το θυσιαστήριο, λέγει, ότι έχει εξουσία επί του πυρός. Ποίου πυρός; Λέγει ο άγιος Ανδρέας: "Μανθάνομεν
τας αγγελικάς δυνάμεις επιτετάχθαι τοις κτήσμασι, τήν μέν τοις ύδασι, τήν δέ τω πυρί, τήν δέ ετέρω τίνι μέρει της κτίσεως." Ότι οι άγγελοι είναι τοποτηρητές επί της δημιουργίας. "Τούτου (δηλαδή αυτού του αγγέλου, περί ού ο λόγος) τοίνυν τό τιμωρητικόν διά τού επιτετάχθαι τώ πυρί μανθάνομεν."
   Και συμπληρώνει ο Αρέθας: "τούτον, τον άγγελον περί ού ο λόγος, επί της κολάσεως των ασεβών τετάχθαι." Με άλλα λόγια, είναι ο άγγελος που φυλάει το πύρ της κολάσεως.
   Και ποια είναι η παραγγελία του πρώτου προς το δεύτερο άγγελο; «πέμψον σου τὸ δρέπανον τὸ ὀξὺ καὶ τρύγησον τοὺς βότρυας τῆς ἀμπέλου τῆς γῆς» (Αποκ. 14,18) Στείλε το οξύ σου δρεπάνι να τρυγήσει τα σταφύλια της αμπέλου της γής. «ὅτι ἤκμασεν ἡ σταφυλὴ τῆς γῆς.» Ωρίμασε το σταφύλι της γής. Τα σταφύλια της γής. Είναι αγαπητοί μου η κρίση των αμαρτωλών που παρομοιάζονται με μίαν άμπελο που παράγει τα σταφύλια της αμαρτίας και της αποστασίας. Είναι η μεταβολή της αμπέλου του Θεού, εις άμπελον της αμαρτίας, όπως σημειώνει ο Μωυσής.
   Λέει στο Δευτερονόμιο τούτα τα λόγια ο Θεός στον Μωυσή: «ἐκ γὰρ ἀμπέλου Σοδόμων ἡ ἄμπελος αὐτῶν, καὶ ἡ κληματὶς αὐτῶν ἐκ Γομόῤῥας· ἡ σταφυλὴ αὐτῶν σταφυλὴ χολῆς, βότρυς πικρίας αὐτοῖς·/θυμὸς δρακόντων ὁ οἶνος αὐτῶν καὶ θυμὸς ἀσπίδων ἀνίατος.» (Δευτ. 32, 32 - 33)
   Εγώ, λέγει σ' άλλον προφήτη ο Θεός, σε φύτεψα αμπέλι γνήσιο και καλό. Εσύ πώς μετεβλήθεις σε άσχημο αμπέλι; πως έγινες αμπέλι Σοδόμων και Γομόρας και παρέχεις σταφύλια πίκρα; Είδατε; Άμπελος Σοδόμων και Γομόρας. Είναι χαρακτηριστικό. Που δείχνει εδώ ότι η άμπελος του Θεού διεστράφη. Επειδή διεστράφη, να σας πώ κι αυτό με την ευκαιρία, γι' αυτό τον λόγο ήλθε η αληθινή άμπελος επί της γής, που οποίος εκκεντριστεί σ' αυτήν την αληθινή άμπελο που δέν κινδυνεύει να αστοχήσεις, γίνεται καινούργιος άνθρωπος. Και αυτή η άμπελος είναι ο Χριστός. Τώρα, δέν είναι ένας λαός ώς αμπέλος που αστόχησε, αλλά είναι ένα πρόσωπο. Είναι ο Ιησούς Χριστός. Γι' αυτό λέγει ο Ιησούς Χριστός: « Ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος (και προσθέτει) ἡ ἀληθινή,» (Ιω. 15,1)
Διότι η πρώτη άμπελος, ο λαός, ο Ισραήλ, αποδείχθηκε διεστραμμένη, διεφθαρμένη. Φυτεύτηκε καλή κι έγινε άμπελος Σοδόμων και Γομόρας.
   Άς προσέξουμε αυτό το "ἤκμασεν ὁ βότρυς" «τοὺς βότρυας τῆς ἀμπέλου τῆς γῆς, ὅτι ἤκμασεν ἡ σταφυλὴ τῆς γῆς.» Ἤκμασεν . Αυτό το ἤκμασε σημαίνει ωρίμασε. Τί ωρίμασε; Ωρίμασε το κακό. Όπως κάποτε έπρεπε να ωριμάσει το κακό στους λαούς της γής Χαναάν. Όταν ήλθε ο Αβραάμ, το κακό δέν είχε ωριμάσει στη γή Χαναάν. Και του λέγει ο Θεός: Θα στείλω τους απογόνους σου στην Αίγυπτο, γιατί ακόμα το κακό των κατοίκων της γής Χαναάν δεν ωρίμασε. Ξέρετε πόσο χρειάστηκαν; Έξω από τα χρόνια μεταξύ του Αβραάμ του Ισαάκ και του Ιακώβ, άλλα 430 χρόνια, άλλα 40 χρόνια στην έρημο όπου έμειναν οι Εβραίοι και τότε ωρίμασε το κακό εις τους Χαναανίτες και ήλθαν οι Εβραίοι να τους καταστρέψουν. Και είπε τότε ο Θεός: Ωρίμασε το κακό, ήκμασε η σταφυλή. Ἤκμασεν. Είπε όμως και για τους ίδιους τους Εβραίους. Με τον τρόπο που περίμενα να ωριμάσει το κακό και να τους εξολοθρεύσω, και σε εσάς θα περιμένω να ωριμάσει το κακό, εάν δέν με ακούσετε, για να σας εξολοθρεύσω. Αυτό είναι φοβερό, φοβερό, φοβερό! Κοιτάξτε τώρα να το μεταφέρουμε στη δική μας ζωή. Όπως βλέπουμε να ωριμάζουν τα σταφύλια το καλοκαίρι, και λέμε ότι, νά, θα φάμε τα σταφύλια σε λίγο, έτσι αισθανόμαστε το κακό να ωριμάζει στην εποχή μας και μάλιστα στον τόπο μας. Να ωριμάζει το κακό. Δεν περιμένουμε παρά τον φοβερό τρυγητό και την φοβερή ληνό. Το πατητήρι το φοβερό.
   Αλλά ας το δούμε, ποιά είναι η ληνός του Θεού; Όπως λέγει πάλι ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας: Ληνός δέ του Θεού ο τω διαβόλω και τοίς αγγέλοις αυτού ητοιμασμένος χώρος κολάσεως• μεγάλη μέντοι, δια το πλήθος των εν αυτή βασανιζομένων." Ποιά είναι η ληνός του Θεού, το πατητήρι; Είναι η κόλαση των δαιμόνων. Γιατί είναι μεγάλη η ληνός; Πολλοί θα είναι αυτοί που θα τιμωρηθούν. Μή λένε μερικοί, ά, θα τιμωρήσει ο Θεός που είναι τόσοι πολλοί; Μήν το λέγουν αυτό. Είναι μεγάλη η ληνός του Θεού, το πατητήρι του Θεού.
   Χαρακτηριστικό είναι το ρήμα "ἐπατήθη". Προσέξτε το ρήμα ἐπατήθη. Βεβαίως αυτό προσαρμόζεται στην εικόνα της ληνού. Διότι μπαίνουνε μέσα και πατούν τα σταφύλια. Αλλά δείχνει κατά δραματικό τρόπο την κακοποίηση των αμαρτωλών και τον βασανισμό τους.
   Απο ποιούς πατήθηκε η ληνός; Πιθανώς από τους αγγέλους ως εκτελεστικά όργανα της θείας κρίσεως και της θείας δικαιοσύνης.
Ἐπατήθη ἡ ληνὸς ἔξω τῆς πόλεως. Ναί, έξω της πόλεως πατήθηκε η ληνός, στήθηκε και πατήθηκε η ληνός. Ποιάς πόλεως; " Έξω μέν, λέγει ο άγιος Ανδρέας Καισαρείας, τής τών δικαίων πόλεως."
   Θυμόσαστε στο κεφάλαιο εκείνο που διαβάσαμε, στο ίδιο κεφάλαιο ότι το αρνίον στέκεται στήν Σιών με τις 144.000; Είναι η πόλις του Χριστού. Δηλαδή; Είναι η βασιλεία του Θεού. Τί σημαίνει αυτό; Ότι θα είναι η τιμωρία τους έξω από την βασιλεία του Θεού. Νά πώς το λέγει: "έξω μέν τής τών δικαίων πόλεως η ληνός πατηθήσεται, ουδαμού γάρ τώ κλήρω τούτω
η ράβδος των αμαρτωλών εγγιεί κατά το προφητικόν λόγιον. Άμικτος γάρ η τούτων εστέ κατοίκησις καθάπερ και ο τρόπος γεγένηται."
Δηλαδή όπως ζήσαν στον παρόντα κόσμο, χωρίς να έχουν σχέση οι αμαρτωλοί με τους δικαίους, κατά παρόμοιο τρόπο και η μετέπειτα ζωή τους θα είναι άμικτος.
  Ακόμη, μεταβαίνει από την εικόνα στο εικονιζόμενο. Γιατί λέει ότι εξήλθε αίμα από την ληνόν, παρότι ο χυμός της σταφυλής, είναι γνωστό, ονομάζεται αίμα.
Εν τούτοις, λέγει ο άγιος Ανδρέας: "Αίμα δέ εκ των υποδίκων πατουμένων χεόμενον, τήν δικαίαν και αδέκαστον του Θεού κρίσιν κέκληκεν. Δι ής τους αξίους δείκνυται κόλασις." Είναι μέ το αίμα η έκφραση της τιμωρίας των αμαρτωλών. Όπως εδώ λέμε, να τιμωρηθεί ένας λαός, πέφτει μαχαίρι. Είναι εικόνα.
   Ένα μέτρο μεγέθους του πράγματος είναι, ότι το αίμα θα φτάσει ως τα χαλινάρια των ίππων. Τόσο πολύ αίμα. Ποιών ίππων; Ή των ίππων των εχθρών ή των ίππων του θριαμβευτού Λόγου του Θεού. Έχει μία ωραία παρατήρηση ο Ανδρέας Καισαρείας: "μέχρι μέν των χαλινών, ως θηλυμανών ίππων, φθάνουσα• διότι χαλινόν εν ταίς ηδοναίς και ταίς αθεμιτουργίαις ούκ έγνωσαν."
Θα ανέβει, λέει το αίμα, μέχρι τα χαλινάρια των αλόγων, γιατί σάν θηλυμανή άλογα, δέν έβαλαν χαλινάρια στις ηδονές τους οι άνθρωποι.
Δέν έβαλαν χαλινάρια στις ηδονές τους οι άνθρωποι.
   Μιά ακόμα εικόνα μεγέθους της τιμωρίας είναι ότι αίμα έφθασε στην έκταση των 1.600 σταδίων. Είναι 307.200 μέτρα. Τριακόσια (300) χιλιόμετρα. Τί θέλει να δείξει; Σχηματικός αριθμός. Ότι το αίμα ήτανε άφθονο. Δηλαδή η τιμωρία των αμαρτωλών μεγάλη και οι αμαρτωλοί πολλοί.

   Αγαπητοί μου άς προσέξουμε. «Μὴ φοβοῦ τὸ μικρὸν ποίμνιον· ὅτι εὐδόκησεν ὁ πατὴρ ὑμῶν δοῦναι ὑμῖν τὴν βασιλείαν.»
(Λουκ. 12,32)
Μή πούμε, κι εμείς με τους πολλούς. Όχι! Μή παραδειγματιζόμαστε από την συμπεριφορά των πολλών. Όχι! Μή φοβάσαι, μικρό ποίμνιο, λέει ο Χριστός. Μή παρασύρεσαι από την συμπεριφορά και την διαγωγή του κόσμου τούτου. Μή φοβάσαι. Σε σένα έχει ευδοκήσει ο Πατήρ να σου δώσει την Βασιλεία του.

62α ομιλία στο βιβλίο της Καινής Διαθήκης
« Ιερά Αποκάλυψις ».

Όλες οι ομιλίες του βιβλίου 
« Αποκάλυψις » εδώ ↓.
http://www.arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/kainh-diauhkh/iera-apokalycis
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40qa7vUvidbEX6OBGq3b9WeV

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.