Αθανάσιος Άμβωνας

09 Απριλίου 2025

Μποροῦμε νά διαβάζουμε ὁ,τιδήποτε βιβλίο, ὁ,τιδήποτε ἔντυπο;

†. Πείτε μας κάτι γιὰ τὰ βιβλία. Μποροῦμε νὰ διαβάζουμε

ὁτιδήποτε βιβλίο; ἔντυπο; ὑπάρχει κίνδυνος νὰ βλαφθοῦμε;

Κάποτε, σὲ μιὰ 15χρονη κοπέλα χάρισαν ἕνα ὡραῖο βιβλίο· καὶ ὅπως κάθε φορὰ ποὺ θὰ πέσει στα χέρια μας ἕνα πολὺ ἐνδιαφέρον βιβλίο (διήγημα, μυθιστόρημα, κάτι ξεκούραστο!) θέλουμε «σώνει καὶ καλά» αὐθημερὸν νὰ τὸ τελειώσουμε. Πήρε λοιπὸν τὸ βιβλίο, κάθησε δίπλα στην σόμπα (χειμῶνας ἦταν) καὶ εἶχε μιὰ μεγάλη χτένα στα μαλλιά της. Απορροφημένη ἀπὸ τὸ διάβασμα, ἀκούμπησε ἡ χτένα πάνω στο μπουρὶ τῆς σόμπας, ἀνεφλέγη, πῆρε φωτιά, ἄναψαν καὶ τὰ μαλλιά της, καὶ πρὶν προλάβει νὰ ἀντιδράσει, ἡ κοπέλα εἶχε ἀπανθρακωθεῖ. Αὐτὸ εἶναι ἕνα περιστατικὸ ἀπὸ τὶς εἰδήσεις στο ραδιόφωνο καὶ διαβάζουμε στὶς ἐφημερίδες.

Ἔχει ὅμως αὐτὴ ἡ ἱστορία καὶ ἕναν ἀλληγορικόν χαρακτήρα μια κοπέλα/ ἕνα ἀγόρι, ὅταν πάρουν στὰ χέρια τους ἕνα βιβλίον καὶ αὐτὸ εἶναι ἐμπρηστικόν, δηλαδή μπορεῖ νὰ πυρπολήσει την ψυχή τους, τότε τί γίνεται; -Τότε αὐτὸς ὁ ἐμπρησμὸς δὲν ἀναφέρεται στὸ σῶμα ἀλλὰ στὴν ψυχήν. Πρέπει νὰ ὁμολογήσουμε ὅτι τὸ ἔντυπον ἔχει μία τεραστία δύναμι. Μορφώνει ἀλλὰ καὶ διαφθείρει. Εξευγενίζει ἀλλὰ καὶ ἐξαχρειώνει. Γίνεται πηγὴ φωτὸς ἀλλὰ καὶ σκότους. Γίνεται τροφὴ ἐκλεκτὴ ἀλλὰ καὶ τροφὴ δηλητηριασμένη. Εἶναι γιατρικό ποὺ μπορεῖ νὰ θεραπεύσει κανεὶς πολλὰ πράγματα, ιδίως ὅταν ἔχει ἄγνοια καὶ ἔρχεται σὲ γνῶσι, ἀλλὰ ταυτοχρόνως εἶναι καὶ ἕνα δηλητήριον. Βεβαίως μιλοῦμε γιὰ τὸ κακὸ ἔντυπο, πόσο μπορεῖ νὰ καταστρέψει· ὅσο μπορεῖ τὸ καλὸ ἔντυπο νὰ ὠφελήσει.

Εἶναι ἀναμφισβήτητη ἡ ἀξία τοῦ καλοῦ ἐντύπου, γι᾿ αὐτὸ νὰ μιλήσουμε γιὰ τὸ κακὸ ἔντυπο: μοιάζει μ᾿ ἕνα χρωματισμένο χαρτί που περιέχει δηλητήριο. Μάλιστα μιλοῦμε γιὰ εἰκονογραφημένα, ἂν καὶ θὰ μοῦ λέγατε ὅτι ἔχω μείνει πολλὰ χρόνια πίσω! τώρα κυκλοφοροῦν, περιοδικὰ κυρίως, ποὺ ἔχουν μόνον φωτογραφίες. Καὶ κυκλοφοροῦν καὶ στὰ σχολεῖα! χρωματισμένο χαρτί με δηλητήριον. Κατὰ κυριολεξία

Δηλητηριάζει κατ᾿ ἀρχὴν τὴν συνείδησιν· εἶναι γνωστὸ ὅτι ὅταν κανεὶς διαβάζει ἢ βλέπει ἀνήθικες εἰκόνες, σιγά σιγὰ ἡ συνείδησι, ποὺ εἶναι ἡ φωνὴ τοῦ Θεοῦ, πνίγεται καὶ πεθαίνει αὐτὴ ἡ συνείδησι. Αφαιρείται κάθε ὡραῖο καὶ μεγάλο ιδανικό, καὶ ὁ ἄνθρωπος μεταβάλλεται σὲ ἕνα κτῆνος, ποὺ ἡ συμπεριφορά του στοὺς ἄλλους εἶναι κτηνώδης· δὲν διαθέται πιὰ εὐαίσθητη συνείδησι.

Μπορεῖ ἀκόμη τὸ κακὸ ἔντυπο νὰ δηλητηριάσει την καρδιά· ὅλα ἐκεῖνα τὰ ὡραῖα αἰσθήματα ποὺ ὑπάρχουν σὲ μιὰ καθαρή καρδιά, ἐξαφανίζονται καὶ γίνεται ἡ καρδιά «στενή». Δὲν εἶναι μόνον τὰ ἀνήθικα, μὲ τὴν στενή σημασία τῆς λέξεως· εἶναι καὶ ἐκεῖνα τὰ βιβλία ποὺ ἔχουν ιδεολογίες ὑλιστικές, ἀθεϊστικές, ἀντιανθρωπιστικές, αντικοινωνικές (ὅπως εἶναι τὰ ἀναρχικὰ κείμενα)... καὶ ὅταν ἕνας νέος διαβάζει τέτοια, ἡ καρδιά του σκληραίνει καὶ γίνεται ἕνας ὑποψήφιος ἐγκληματίας. Σὲ μιὰ δεδομένη στιγμὴ μποροῦν νὰ γίνουν ἐγκληματίες τέτοιοι ἄνθρωποι.

Ἕνα τρίτο τὸ κακὸ ἔντυπο δηλητηριάζει καὶ τὸ πνεῦμα τοῦ ἀνθρώπου. Ὁδηγεῖ τὸν ἄνθρωπο στὴν ἀπιστία καὶ ἀθεῖα, καὶ (μερικές φορές) στην μαγεία. Ὅταν ὁ ἄνθρωπος δὲν προσέξει, μπορεῖ ἕνα βιβλίο νὰ τὸν ὁδηγήσει ἐκεῖ, ὅπως στὸν ὑπνωτισμό, πνευματισμό, ἢ ἀκόμη, σε μία αἵρεσι. Θυμοῦμαι, πρὸ ἐτῶν, ὅτι στὴ λαϊκὴ ἀγορὰ τῆς Λαρίσης πωλοῦν καὶ βιβλία· δὲν ξέρω ἂν συνεχίζουν, πάντως εἶναι ἀπὸ ἐκεῖνα, ποὺ καθαρίζουν τὰ ντουλάπια τους τὰ βιβλιοπωλεῖα, μὲ ἐκπτώσεις ποὺ δὲν τραβιοῦνται ἄλλο, καὶ πιάνουν τόπο τὰ βιβλία αὐτὰ στὰ βιβλιοπωλεία (ὅπως στα κεντρικά βιβλιοπωλεῖα τῶν Ἀθηνῶν), καὶ γι' αὐτὸ οἱ ἐκδότες τὰ πωλοῦν στὰ λεγόμενα «καροτσάκια». Τὸ ἴδιο γίνεται καὶ στὴν Ἀθῆνα, μὲ καροτσάκια στους κεντρικούς δρόμους, τὰ Χριστούγεννα καὶ τὴν Πρωτοχρονιά. Είναι φθηνότερα ἐκεῖ, καὶ πέφτουν οἱ ἄνθρωποι καὶ παίρνουν ὅ,τι θέλουν ἀπὸ τὰ περισσεύματα. Μέσα σ' ἐκεῖνα τὰ βιβλία... να ξέρατε τί ὑπάρχει... Πόσα βιβλία ποὺ ἀναφέρονται στην μαγεία, ὑπνωτισμό, αυθυποβολή... ὑπάρχουν καὶ πωλοῦνται ἐκεῖ! Κάποια λοιπὸν φορά, στὴν ἀγορὰ τῆς Λαρίσης, κάποιο παλιό κατηχητόπουλο (σήμερα παντρεμένο με παιδιά), πῆγε καὶ ἀγόρασε τέτοια βιβλία (ήταν καλός μαθητής). Δὲν μοῦ εἶπε τίποτε, καὶ ἀγόρασε μια τσάντα τῆς ἀγορᾶς βιβλία! Ἄρχισε λοιπὸν νὰ τὰ διαβάζει ἀπλήστως, καὶ λοιπόν, ἄρχισε νὰ παρουσιάζει φαινόμενα τὸ παιδὶ αὐτό! διότι, ἄρχισε νὰ πειραματίζεται ἐκεῖνα ποὺ διάβαζε. Ὅταν κάποιος ἀρχίζει νὰ πειραματίζεται, ἤδη (ἰδιαιτέρως μὲ τὰ βιβλία τῆς αὐθυποβολῆς, πνευματισμοῦ) ἀφήνει περιθώρια εισχωρήσεως τοῦ σατανᾶ! Ἐνῶ λοιπὸν ὄφειλε νὰ πεῖ· -Πῆρα, καλῶς – κακῶς αὐτὰ τὰ βιβλία! μπορῶ νὰ τὰ διαβάσω; -Θὰ τοῦ ἔλεγα ἀναμφισβητήτως «Ὄχι!», δὲν εἶπε τίποτε, καὶ ἄρχισε νὰ γίνεται σοβαρὴ ζημιά στην ψυχή του. Τρόμαξα ὅταν τὸ ἄκουσα! Καὶ φοβοῦμαι ὅτι αὐτὴ ἡ ζημία δὲν ἔχει φύγει! παρ᾽ ὅτι ἔχουν περάσει 20 χρόνια, περίπου. Τοῦ λέγω· -Θὰ τὰ κάψεις ὅλα! Δὲν εἶχε τὴν δύναμι νὰ τὰ κάψει! Τοῦ λέγω· -Θὰ μοῦ τὰ φέρεις ἐδῶ. Καὶ τότε ἦρθε ἡ τσάντα τῆς ἀγορᾶς ποὺ σᾶς ἐξήγησα.

Ἕνα ἄλλο παιδί, καὶ αὐτὸ κατηχητόπουλο, πῆρε καὶ αὐτὸς βιβλία ἀπὸ τὸ παζάρι, καὶ ἠσχολεῖτο μὲ τὴν τηλεπάθεια (δεν ξέρω τί ἀπέγινε· ὁ Θεὸς νὰ τὸν ἐλεήσει). Ἔφθασε νὰ κάνει πειράματα μὲ τὸν ἀδελφό του. Ἦταν σ' ἄλλο δωμάτιο ὁ ἀδελφός του, αὐτὸς συγκέντρωνε τὴν σκέψι του... Ξέρετε τί καταστροφὴ φέρνουν αὐτά; Περιέργεια δεν χρειάζεται! Λέγονται μάλιστα «περίεργα»! Ἡ λέξις εἶναι στις Πράξεις τῶν Ἀποστόλων· «Τῶν τὰ περίεργα πραξάντων». Αὐτὴ εἶναι μία δαιμονική περιέργεια· συνεκέντρωνε τὴν σκέψι του γιὰ νὰ ἐπιβληθεῖ στὸν ἀδελφό του ὡς δέκτην, αὐτὸς δέ, ὡς πομπός. Πήγαινε μετὰ καὶ τοῦ ἔλεγε· -Στο μυαλό σου, τί σκέψις σοῦ ἦρθε; Γιὰ νὰ δεῖ ἂν ἔπιανε ἐκεῖνο ποὺ τοῦ ἔστελνε ὡς πομπός. Δηλαδὴ πειράματα. Βεβαίως, ἔπαθε πολλὰ αὐτὸ τὸ παιδὶ ἀπὸ αὐτὴν τὴν ἱστορία, καὶ τὸ χειρότερο, ὅτι δὲν ἐπείσθη, ὅσα καὶ ἂν τοῦ εἶπα. Ἔλεγε ὅτι ἔχει τὴν ἱκανότητα να στέλνει τὴν σκέψι του μακρυά, γιατί πίστευε ὅτι μὲ τὸν τρόπον αὐτὸν ἔχει τὴν ἱκανότητα.

Υπάρχουν καὶ παιχνίδια. Κάποτε πήγαμε μὲ τὸ κατηχητικό στην Πεντέλη ὅλη τὴν ἡμέρα φάγαμε, ἤπιαμε, παίξαμε... τί μπορεῖ νὰ κάνει κανεὶς σὲ μιὰ ἐκδρομή. Παίξαμε καὶ ἕνα παιχνίδι, «Ὁ μάντης». Απομακρύνουμε κάποιον ἀπὸ τὴν παρέα, καὶ λέμε ὅτι θὰ βάλουμε κάτι στὸν νοῦ μας γιὰ νὰ τὸ βρεῖ ὁ ἄλλος. Παιχνίδι ἦταν καὶ ἐμεῖς δὲν βάζαμε τίποτε. Ερχόταν λοιπὸν αὐτὸς καὶ ἔλεγε (μᾶς κοιτοῦσε πρῶτα στὰ μάτια καὶ μετὰ ἔλεγε) Αὐτό. Ἐμεῖς ἤμασταν συννενοημένοι καὶ λέγαμε· -Ἄ, τὸ ἄκουσες! (ψέματα) Αὐτὸς ἔλεγε· -Ὄχι, δὲν τὸ ἄκουσα! (Ἄρχισε λοιπὸν νὰ πιστεύει ὅτι ἔχει ἱκανότητες!) Λέγαμε· -Θὰ ξαναφύγεις τώρα πιό μακρυά! Ξαναγύριζε, καὶ ἐμεῖς πάλι τίποτε δεν βάζαμε. Ρωτοῦσαμε· -Τί βάλαμε στο μυαλό μας; -Αὐτό. -Πώ, πώ! ὅλοι τώρα νὰ θαυμάζουμε! Τελικῶς, αὐτός «τὴν εἶχε ἁρπάξει»! Ἐγὼ τὸν λυπήθηκα. Τοῦ λέγω· - Κοίταξε παιχνίδι ἦταν αὐτό! ψέματα κάναμε γιὰ νὰ παίξουμε! Μοῦ λέγει· Καλά! Γυρίζοντας πίσω, παρ' ὅτι τὸν εἰδοποίησα ὅτι ἦταν παιχνίδι καὶ ὅτι κάναμε ψέματα, μοῦ λέγει· -Ἔχω τὴν ἱκανότητα νὰ τὰ βρίσκω!

Τέτοια ἄτομα εἶναι ἐπιρρεπῆ σὲ τέτοιες περιπτώσεις· προσοχή, ἔχουμε νοσηρά περίπτωσι! Μὴν ποῦμε ποτὲ ὅτι ἔχουμε περιέργεια, ἢ ὅτι ἔχουμε τὴν ἱκανότητα νὰ μετέλθουμε τέτοια πειράματα... χαθήκαμε! Θὰ δαιμονοκρατηθοῦμε, πέρα γιὰ πέρα.

Θυμοῦμαι, τί σολομωνικὲς εἶχε τὸ παιδὶ αὐτό... Σολομωνικὴ εἶναι ἕνα βιβλίο ποὺ ἔχει μαγικές συνταγές. Ἦταν μια παλαιὰ συνήθεια· συγγραφεῖς ποὺδὲν ἤθελαν νὰ παρουσιάσουν τὸν ἑαυτόν τους γιατὶ ἦταν ἄσημος, ἔβαζαν γιὰ τίτλο σὲ βιβλία τους, ὀνόματα λαμπρὰ ἀπὸ τὴν ἱστορία. Ἔβαζαν λοιπὸν τὸ ὄνομα τοῦ Σολομῶντος τοῦ σοφοῦ, καὶ προκύπτει το βιβλίο Σολομωνική. Φυσικῶς, μόλις καὶ ἀνάγκη νὰ ποῦμε ὅτι ὁ Σολομὼν δὲν ἔγραψε τέτοια βιβλία, καὶ δὲν ἔχουν οὐδεμία σχέσι μὲ τὸν Σολομῶντα· λέγονται ψευδεπίγραφα.

Τὸ ἀποτέλεσμα, ἂν διαβάζουμε τέτοια βιβλία, εἶναι νὰ βλάψουμε την καρδιά μας, τὴν συνείδησί μας καὶ τὸ πνεῦμα μας, καὶ τοῦτο εἶναι φθοροποιόν. Μοιάζει μὲ τὴν μυίγα Τσέτσέ. Δὲν φαίνεται ἀμέσως τὸ τρομερὸ ἀποτέλεσμα τοῦ τσιμπήματός της, ὅμως ὁδηγεῖ σὲ θανατηφόρα ἀποτελέσματα. Μάλιστα, σὲ στιγμὴ πειρασμοῦ ἔρχεται καὶ θυμόμαστε ἐκεῖνο ποὺ διαβάσαμε, ἰδίως ἂν εἶναι ἱστορίες ποὺ ἀφοροῦν ἠθική, μὲ τὴν στενή σημασία τῆς λέξεως. Ὅταν ἔλθει ἕνας πειρασμός, σωρρεύεται ὅλο τὸ ὑλικὸ ποὺ γνωρίσαμε καὶ διαβάσαμε γιὰ νὰ μᾶς ἐξάψει τὴν φαντασία, μᾶς πυρπολήσει την καρδιά, καὶ στὸ τέλος νὰ μᾶς ρίξει εἰς τὴν ἁμαρτία.

Μὴν πεῖ κανεὶς ὅτι· -Ἐγὼ δὲν ἐπηρεάζομαι ἀπὸ τὸ κακὸ ἔντυπο· ἐγὼ εἶμαι μεγάλος· ἐγὼ δὲν παθαίνω τίποτε! θυμοῦμαι ἕναν φίλο μου· εἶχε πάει στρατιώτης μετὰ ἀπὸ 'μένα· μοῦ εἶχε πεῖ ὅτι ἐπειδὴ ἤθελε νὰ γνωρίσει μερικὰ πράγματα (ἦρθε ἀπὸ χωριὸ στὴν Ἀθῆνα), νὰ διάβαζε κάτι ἀπὸ αὐτὰ ποὺ κυκλοφοροῦν... Τοῦ λέγω· πρόσεξε, εἶναι προνόμιον νὰ μὴν ξέρεις! Μία βρώμικη γνώσις δὲν ἔχει νὰ σὲ ὠφελήσει σὲ τίποτε! Λέγει· -Ἄ, δὲν ἔχω νὰ πάθω τίποτε! Ἄρχισε νὰ διαβάζει... Πρόσεξε, θὰ πάθεις κακό. Τέλος, κάποια φορά, στέλνει γράμμα ἀπὸ τὴν μονάδα του μέ S.O.S. Σώσε με! Εἶχε πέσει σε μεγάλο πειρασμό! Φυσικόν! Ὅταν διαβάζω γαργαλιστικὰ καὶ ἀνήθικα περιοδικὰ καὶ βιβλία, δὲν θὰ πέσω σε πειρασμό; Εἶναι πάρα πολύ φυσικόν! Μην πεῖ κανεὶς ὅτι· -Δὲν παθαίνω τίποτε. Ἐκτὸς ἂν εἶναι φτιαγμένος ἀπὸ ντουβάρι! Το ντουβάρι δὲν παθαίνει, ἀλλὰ ἐφ᾿ ὅσον ἔχουμε κύτταρα καὶ ζωντανὸ ὀργανισμό, φυσικῶς καὶ παθαίνουμε.

Δὲν ὑπάρχει, ἀκόμη ἡλικία ασφαλείας. Ἂν τὸ διαβάσω, παιδί, ἢ γέρος, ἡ ζημία εἶναι ἰδία. Εἶναι πλάνη νὰ νομίζουμε ὅτι ἐκεῖνος ποὺ ἔχει μεγάλη ἡλικία δὲν παθαίνει τίποτε. Ακόμη, μὴν πεῖτε ὅτι αὐτὸ ποὺ θὰ διαβάσω εἶναι ἕνα ἔργον τέχνης! Ἐπὶ παραδείγματι, ἕνα λογοτέχνημα, ὅπως εἶναι τὰ βιβλία τοῦ Καζαντζάκη. Διάβαζα μία κριτική, κάποιος ποὺ πῆρε ἀποσπάσματα ἀπὸ τὰ βιβλία τοῦ Καζαντζάκη καὶ ἔκανε κριτική Τρόμαξα! Αναρωτήθηκα καὶ εἶπα· -Γράφει ἔτσι ὁ Καζαντζάκης; Μάλιστα γιὰ τὸ πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ! Τρόμαξα! Λοιπόν, θὰ μποροῦσα νὰ διαβάσω τέτοιο βρωμερό βιβλίο γιατὶ εἶναι γραμμένο λογοτεχνικῶς; γιατὶ ἀποτελεῖ μνημεῖον τέχνης;

Μὴν πεῖ κανεὶς ὅτι πρέπει να μορφωθῶ, πρέπει να διαβάσω μερικά πράγματα γιὰ νὰ ξέρω. -Ἔχετε διαβάσει ὅλα τὰ καλὰ βιβλία τοῦ κόσμου; Τὰ ἐξαντλήσατε, καὶ τώρα νὰ διαβάσω καὶ ἕνα βιβλίο ποὺ δὲν εἶναι καλό; - Όχι!

Μὴν πεῖτε ὅτι δὲν ἁμαρτάνω ὅταν διαβάζω ἕνα τέτοιο βιβλίο. Οἱ ἐφέσιοι, ὅταν πίστευσαν στὸν Χριστὸν καὶ ἄκουσαν τὰ κηρύγματα τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, ἔφεραν τα μαγικά βιβλία καὶ τὰ ἔκαψαν μέσα σὲ μιὰ πλατεία· μᾶς λέγει τὴν τιμή τους 40.000 (4 μυριάδες) ἀργυρά νομίσματα! Καὶ ὅμως τὰ ἔκαψαν γιατί πίστευσαν ὅτι δὲν πρέπει νὰ εἶναι στὸ σπίτι τους. Νομίζουν μερικοὶ ὅτι ἡ Ἐκκλησία ἔρχεται να στερήσει τὴν ἐλευθερία τῶν ἀνθρώπων καὶ νὰ πεῖ· -Μὴν διαβάσεις αὐτό, μὴ διαβάσεις ἐκεῖνο. Δὲν στερεῖ τὴν ἐλευθερία ἡ Ἐκκλησία· ἁπλῶς προστατεύει τὴν ἐλευθερία σας, γιατὶ θὰ γίνετε δοῦλοι τέτοιων καταστάσεων. Ἂν ὁ φαρμακοποιός εἶναι ὑποχρεωμένος νὰ γράψει ἔξω ἀπὸ ἕνα φιαλίδιο «Δηλητήριον», αὐτὸ δεσμεύει τὴν ἐλευθερία τοῦ ἄλλου νὰ πάρει τὸ μπουκαλάκι καὶ νὰ τὸ πιεῖ; Ἂν στοὺς δρόμους ποὺ διασταυρώνονται μὲ τραῖνα ὑπάρχουν πινακίδες «Προσοχὴ στὰ τραίνα», ἐμποδίζουν τὴν ἐλευθερία τῶν ὁδηγῶν τῶν αὐτοκινήτων να περάσουν; Ἂν ἡ ΔΕΗ ἔχει κωλῶνες μὲ ὑψηλὴ τάση, χιλιάδες volt, καὶ γράφει «Κίνδυνος-Θάνατος», τί σημαίνει; Σ' ἐμποδίζει νὰ ἀνεβεῖς ἐπάνω;(!) Στὸν ἠλεκτρικό σιδηρόδρομο Ἀθηνῶν - Πειραιῶς, γράφουν ἀπὸ μέσα τὰ παράθυρα «Μὴν σκύβετε ἔξω». Μια φορά (φοβερόν· δὲν ἦταν στον σιδηρόδρομο ἀλλὰ σὲ λεωφορείο), πέρασε δίπλα ἕνα ἄλλο λεωφορείο, ὅταν ἕνα παιδὶ εἶχε βγεῖ πολὺ ἔξω ἀπὸ τὸ παράθυρο, τὸ ὁποῖο κρατοῦσε ὁ πατέρας του, καὶ ἀπεκεφαλίσθη τὸ παιδί, καὶ ἔμεινε στὰ χέρια τοῦ πατέρα μόνον τὸ σῶμα. Μὲ τό «Μὴν σκύβετε ἔξω», ἐμποδίζεται ἡ ἐλευθερία σου, ἢ σὲ προστατεύουν; Τὸ ἴδιο κάνει καὶ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ· μᾶς φωνάζει καὶ μᾶς λέγει «Προσοχή, Δηλητήριον»· ὅλα τὰ βιβλία καὶ τὰ ἔντυπα δὲν διαβάζονται!

Ἂν δὲν εἴμαστε σίγουροι γι' αὐτὸ ποὺ διαβάζουμε, πηγαίνουμε στὸν πατέρα μας, τὴν μητέρα μας, τον καθηγητή μας, τὸν πνευματικό μας, καὶ ἐκεῖνος μᾶς λέγει ἂν εἶναι κατάλληλο ἢ ὄχι. Νὰ μᾶς βοηθήσει ὁ Θεὸς νὰ διαλέγουμε πάντοτε τὸ καλὸ βιβλίο.

53η ομιλία στην κατηγορία " Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ". (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)

►Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας : " Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ. (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου) " εδώ ⬇️
https://arnion.gr/index.php/diafora-uemata/pantiseis-pori-n-katixitiko
↕️
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/321.html?m=1

Απομαγνητοφώνηση : Ἱερὰ Μονὴ Ξενοφῶντος.

🔸Λίστα ομιλιών της σειράς
«Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ. (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)».🔻
https://drive.google.com/file/d/1bnD4KlS2bRvJrfYXaOewN02780y5Z9Sg/view?usp=drivesdk

🎥 Βιντεοσκοπημένες ομιλίες της σειράς «Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ. (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)».🔻
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40pM8I69EWsOE4l3gd0pOg7b

🔸📜 Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες της σειράς «Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ. (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)».🔻
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/search/label/%F0%9F%94%B9%E1%BC%88%CF%80%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82%20%E1%BC%80%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%B9%E1%BF%B6%CE%BD%20%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%B7%CF%87%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%E1%BF%A6.%0A%28%E1%BC%88%CE%BD%CF%89%CF%84%CE%AD%CF%81%CE%BF%CF%85%20%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%B7%CF%87%CE%B7%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%BF%E1%BF%A6%20%CE%A3%CF%87%CE%BF%CE%BB%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85%29?m=1

💠Πλήρης απομαγνητοφωνημένες σειρές ομιλιών (Βιβλία).
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/search/label/%F0%9F%92%A0%CE%A0%CE%BB%CE%AE%CF%81%CE%B7%CF%82%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BC%CE%B1%CE%B3%CE%BD%CE%B7%CF%84%CE%BF%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CE%B5%CF%82%20%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%AD%CF%82%20%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%B9%CF%8E%CE%BD%20%28%CE%92%CE%B9%CE%B2%CE%BB%CE%AF%CE%B1%29.?m=1

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

Όλες οι ομιλίες ~4.487~ του μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/4487.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=0

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Ἡ θέση τοῦ σώματος ἔξω καί μέσα στόν Χριστιανισμό.

†. Ἔχει εἰπωθεῖ ἀπὸ τὸν γνωστικισμὸ ὅτι τὸ σῶμα εἶναι φυλακὴ τῆς ψυχῆς· τί λέγει ὁ Χριστιανισμός;

   Μποροῦν νὰ ὑπάρξουν σχέσεις ἑτεροφύλων χωρὶς ἐνοχή;

   Ἡ σχέσις ἔξω ἀπὸ τὸν γάμον δὲν εἶναι τελείως φυσιολογική;

   Τί εἶναι ἡ παρθενία; τί σημαίνει ἡ ἀπουσία της; Τί καρποὺς ἔχει ἡ παρουσία της; Ποιός ὁ τρόπος διαφυλάξεώς της;

   Βεβαίως ὁ γνωστικισμὸς ἐπειδὴ δέχεται τὴν ὕλην ὡς ἀρχὴ τοῦ κακοῦ, ἐν ἐννοίᾳ φιλοσοφικῇ «ἀρχὴ τοῦ κακοῦ», καὶ ἐπειδὴ τὸ σῶμα εἶναι ὑλικόν, δέχεται ὅτι τὸ σῶμα εἶναι φυλακὴ τῆς ψυχῆς. Στην δυαρχία (καὶ δυαρχικὰ εἶναι ὅλα τὰ φιλοσοφικά συστήματα τῆς ἀρχαιότητος, ἀκόμη καὶ ὁ Πλάτων) ἔχουμε αὐτὴ τὴν ἀρχή: τὸ σῶμα εἶναι ἔξω ἀπὸ τὴν ἀξία μιᾶς ἐρεύνης, δὲν ἔχει ἀξία, εἶναι παθητικὸ στοιχεῖο, εἶναι φυλακὴ τῆς ψυχῆς, γι' αὐτὸ θὰ πρέπει ἢ νὰ τὸ καταστρέψουμε μὲ τὴν ἄσκησι, ἢ νὰ τὸ καταστρέψουμε μὲ τὶς ἡδονές. Οἱ νικολαΐτες καὶ οἱ ἐπικούρειοι ἔλεγαν· θὰ διασκεδάζουμε γιὰ νὰ καταστρέψουμε τὸ σῶμα ὡς πηγὴ κακοῦ· ἔτσι θὰ ἐλευθερώσουμε την ψυχή μας ἀπὸ τὸ σῶμα μας, διότι ὅταν τὸ σῶμα πεθάνει, ἡ ψυχὴ θὰ ἐλευθερωθεί.

   Περιττὸν νὰ σᾶς πῶ ὅτι τὸ σῶμα δὲν εἶναι φυλακὴ τῆς ψυχῆς, ἀλλὰ εἶναι κατασκευὴ τοῦ ἑνὸς καὶ μόνου Θεοῦ, ποὺ κατασκεύασε καὶ τὴν ψυχή· γι' αὐτὸ λέμε στὶς εὐχὲς ὅτι εἶναι ὁ δημιουργός «τῶν πνευμάτων καὶ πάσης σαρκός». Εἶναι ὁ ἴδιος Θεὸς καὶ δὲν ἔχουμε δυαρχία, δὲν ἔχουμε δύο θεούς, συνεπῶς τὸ σῶμα δὲν εἶναι κακόν. Ἂν συναντοῦμε καταστάσεις στὸ σῶμα ποὺ τραβοῦν τὴν ψυχὴν πρὸς τὴν ἁμαρτίαν, αὐτὸ ὀφείλεται σὲ μιὰ κλίσι, μία ροπὴ ποὺ εἶναι ἐκ τῶν ὑστέρων καὶ ὄχι ἐκ τῶν προτέρων· δὲν εἶναι κάτι ἐκ κατασκευῆς, ἀλλὰ εἶναι δευτέρα φύσις. Ὅπως ἀκριβῶς σ᾿ ἕνα καράβι ἔχουν κολλήσει στὰ ὕφαλά του ὄστρακα καὶ ἔτσι χάνει ταχύτητα, θὰ μποροῦσε νὰ ἰσχυριστεῖ κανεὶς ὅτι ὁ κατασκευαστὴς ἔκανε τὸ καράβι με μικρή ταχύτητα! Δὲν εἶναι σωστό! Κόλλησαν τὰ ὄστρακα! Ἔτσι καὶ ἐδῶ, στὸν ἄνθρωπο, δὲν ὑπάρχει τὸ κακὸν ὀντολογικῶς, δὲν ὑπάρχει τὸ κακὸν ἐκ φύσεως· τὸ κακὸ βρίσκεται στην προαίρεσι καὶ τελικῶς τὸ σῶμα ἔχει πάθει φθορά.

   Ὅταν ἔρχεται ὁ Χριστός, δὲν σώζει τὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου, ἀλλὰ σώζει τὸν ἄνθρωπο, γιατὶ ὁλόκληρος ὁ ἄνθρωπος εἶναι ὕπαρξις δημιουργηθεῖσα ἀπὸ τὸν Θεόν· δὲν ἔχομε σωτηρία τῆς ψυχῆς! ἀλλὰ καὶ τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος. Ἐκεῖνο ποὺ εἶναι ἐντελῶς ἀνάποδο σ᾿ αὐτὲς τὶς θέσεις εἶναι ἡ ἀνάστασις τῶν νεκρῶν. Τὰ σώματά μας θὰ ἀναστηθοῦν. Δὲν ἔχουμε τὸν ἄνθρωπο στὴν ὁλότητά του ὅταν λείπει τὸ σῶμα· ἡ ψυχὴ δὲν αἰσθάνεται καλά, λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ὅταν νιώθει ὅτι εἶναι χωρισμένη ἀπὸ τὸ σῶμα. Γι' αὐτὸ θὰ ἔχουμε ἐπαναφορὰ τοῦ σώματος μὲ τὴν ἀνάστασι τῶν νεκρῶν. «Προσδοκῶ ἀνάστασιν νεκρῶν».

   Ἂν τὸ σῶμα ἔχει αὐτὴν τὴν μεγάλη ἀξία, δὲν ξέρω πῶς ἐμεῖς οἱ Χριστιανοὶ τὸ ξέρουμε, καὶ πῶς χρησιμοποιοῦμε τὸ σῶμα μας, διότι ἀπὸ αὐτὸ ἀπορρέει καὶ ἡ παρακάτω συμπεριφορά. Ἂν ξέρω ὅτι τὸ σῶμα θὰ ἀναστηθεῖ, ἂν ξέρω ὅτι τὸ σῶμα δὲν εἶναι κάτι ξεχωριστὸ ἀπὸ τὴν ψυχή (βεβαίως ἄλλη ἡ οὐσία τῆς ψυχῆς καὶ ἄλλη τοῦ σώματος), δὲν εἶναι κάτι που χωρίζει (ὁ χωρισμὸς καὶ ὁ θάνατος εἶναι ἀποτέλεσμα τῆς ἁμαρτίας).

   Βεβαίως τὸ σῶμα μου τὸ προσέχω· τί θὰ πεῖ «προσέχω;» Ἡ νηστεία καὶ ἡ ἄσκησις ποὺ κάνουμε δὲν εἶναι ἄσκησις σωματοκτόνος ἀλλὰ παθοκτόνος. Ἂν πονάει τὸ μάτι μου, δεν βγάζω το μάτι μου! Ἂν πονάει το δόντι μου, δεν κόβω τὸ κεφάλι μου! Ἂν πρέπει νὰ σκοτώσω τὰ πάθη, δὲν σημαίνει ὅτι θὰ σκοτώσω τὸ σῶμα! Εἶναι παρερμηνεία τῶν πραγμάτων ἂν θεωρῶ τὴν νηστεία καὶ τὴν ἄσκησιν ὡς σωματοκτόνους. Νηστεύει κάποιος καὶ μᾶς λέγει ὅτι δὲν αἰσθάνεται πολὺ καλά· μπορεῖ νὰ φάει; -βεβαίως να φάει, διότι ἡ ἄσκησις δὲν πρέπει νὰ φτάσει νὰ σκοτώσουμε τὸ σῶμα μας.

   Ἂν τὸ σῶμα μου εἶναι ὅπως μᾶς τὸ ἀποκαλύπτει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ «Ναὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος», ὅπου, ὅπως λέγει ὁ Χριστός, «έλευσόμεθα καὶ μονὴν παρ' αὐτῷ ποιήσωμεν», θὰ ᾿ρθοῦμε (ὁ Πατήρ, ὁ Υἱὸς καὶ τὸ Ἅγιον Πνεῦμα) στὸν πιστὸν καὶ θὰ κάνουμε κατοικία. Ὅταν λοιπὸν ἔρχεται ὁ Ἅγιος Τριαδικὸς Θεὸς γιὰ νὰ κατοικήσει, κατοικεῖ καὶ στὸ σῶμα καὶ στὴν ψυχή σ' ὁλόκληρον τὸν ἄνθρωπον. Ὅταν ὁ Χριστὸς πέθανε, δὲν ἀπέβαλε τὴν ἀνθρωπίνην φύσιν ἀλλὰ τὴν συναπεκόμισε στὸν οὐρανόν, καὶ δυνάμει αὐτῆς τῆς ἀνθρωπίνης φύσεως ἔχουμε ἐμεῖς τὴν σωτηρία καὶ τὴν λύτρωσιν. Οὔτε ποτὲ θὰ τὴν ἀποβάλει εἰς αἰῶνας αἰώνων, ὅπως λέγουν αἱρετικοὶ καὶ χιλιαστές· αὐτοὶ καὶ μερικοὶ προτεστάντες λέγουν ὅτι ἀπεβλήθη τὸ σῶμα τοῦ Χριστοῦ, αὐτοδιελύθη. Αὐτὰ εἶναι παραμύθια! Αἱρετικές θέσεις.

   Λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος· «κατοικεῖ ὁ Θεὸς μέσα μου, στὸ εἶναι μου» καὶ θὰ δοξασθεῖ καὶ ἡ ψυχή μου καὶ τὸ σῶμα ὅταν θὰ βρεθῶ στὴν βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Συνεπῶς τὸ σῶμα μου ἔχει ἀξία καὶ δὲν μπορῶ νὰ τὸ ξοδεύω στην ἁμαρτία. Ὅταν ὁμιλεῖ γιὰ τὰ σαρκικὰ ἁμαρτήματα ὁ Ἀπόστολος Παῦλος (Α΄ Κορινθίους, κεφ. στ' λέγει· α) ὁ πιστὸς ἑνοῦται διὰ τοῦ μυστηρίου τῆς Θείας Εὐχαριστίας μὲ τὸ Σῶμα τοῦ Χριστοῦ· καὶ λέγει ἐπὶ λέξει· ὅταν πᾶς στὴν ἀνηθικότητα, «ἄρας οὖν τὰ μέλη τοῦ Χριστοῦ, ποιήσω πόρνης μέλη;» θὰ πάρω τὰ μέλη τοῦ Χριστοῦ, τὸ σῶμα μου, καὶ νὰ τὸ καταστήσω μέλος ἀνηθίκου γυναικός; -Ποτέ «μή γένοιτο!» β) «δεν γνωρίζετε ὅτι εἶστε ναὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος; Καὶ ὅτι τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ κατοικεῖ σὲ σᾶς;» ἄρα, πῶς θὰ παραδώσω τὸ σῶμα μου στὴν ἀνηθικότητα;

   Λέγει στὸ γ΄ κεφάλαιο τῆς ἰδίας ἐπιστολῆς· «Ὁ φθείρων τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεός», αὐτὸν ποὺ καταστρέφει τὸν ναὸ τοῦ Θεοῦ, θὰ τὸν καταστρέψει ὁ Θεός. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι τὸ σῶμα μου πρέπει νὰ τὸ διατηρῶ μέσα στὰ πλαίσια τοῦ νόμου καὶ τῆς φύσεως. Μὲ τὸν νόμο, ἐννοῶ τὸ ἑξῆς· ὅταν ἡ ἀνηθικότητα μοιάζει μὲ τὸν γάμο, ἀλλὰ ὁ Θεὸς εὐλογεῖ τὸν γάμο ἐνῶ τὴν ἀνηθικότητα δὲν τὴν εὐλογεῖ, σημαίνει ὅτι ὁ νόμος μοῦ ἐπιτρέπει νὰ κινηθῶ μέσα στον γάμο καὶ ὄχι ἔξω ἀπό αὐτόν. Σχέσεις λοιπὸν ἑτερόφυλες δὲν μποροῦν νὰ ἀναπτυχθοῦν ἔξω ἀπὸ τὸν γάμο γιατὶ εἶναι ἐναντίον τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ. Αὐτὸ εἶναι τὸ κατὰ νόμον, ἢ ἂν σφάλλω, εἶναι τὸ παρὰ νόμον. Μὲ τὴν φύσιν ἐννοῶ τὸ ἑξῆς· ὅταν κάνω ἁμαρτίες ποὺ δὲν ἔχουν τὴν φυσικότητα ἀλλὰ κάτι τὸ ἀφύσικον. Θὰ πρέπει λοιπὸν νὰ εἶμαι ἐνταγμένος μέσα στὰ πλαίσια τῆς φύσεως καὶ τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ, ὅπως βγῆκα ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ Θεοῦ, μὲ σκοπὸ καὶ προορισμό ἐκεῖνο ποὺ θέλει ὁ Θεός. Ὅλα τὰ ἄλλα εἶναι μία ἀπόκλισις, ἔξω ἀπὸ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ.

   Γιὰ τὶς ἐρωτήσεις, ἂν ἐπιτρέπονται σχέσεις ἔξω ἀπὸ τὸν γάμο, ἂν εἶναι φυσιολογικές, κ.λπ. ἀπαντοῦμε καὶ λέμε ὅτι ὅταν ξεκινήσει μία κάποια ζωή νὰ περιτριγυρίζει γύρω ἀπὸ πράγματα ποὺ θὰ μὲ ὁδηγήσουν στὴν ἀνηθικότητα, ἀναμφισβητήτως αὐτὸ δὲν τὸ θέλει ὁ Θεός. Παράδειγμα· -Μπορῶ νὰ διατηρῶ μιὰ φιλικὴ σχέσι μὲ κάποιο πρόσωπο τοῦ ἄλλου φύλου; -Ὄχι! Ρητῶς! Δὲν ὑπάρχει καμμιὰ περίπτωσις, κανένα παραθυράκι, καμμιὰ ἐξαίρεσις; -Ρητῶς ὄχι. -Γιατί; -Διότι ἡ φύσις τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἐφθαρμένη! Ποιά φύσις; -Τὴν φύσι ποὺ μᾶς ἔδωσε ὁ Θεὸς καὶ ἐμεῖς τὴν φθείραμε. Γι᾿ αὐτὸ λέγει ὁ Θεὸς στὸ βιβλίο τῆς Γενέσεως, ὅταν βλέπει τοὺς ἀνθρώπους πρὸ τοῦ κατακλυσμοῦ· «ἐπιμελῶς διάκειται ἡ διάνοια τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τὰ πονηρὰ ἐκ νεότητος αὐτοῦ», μὲ ἐπιμέλεια τὸ μυαλὸ τοῦ ἀνθρώπου πηγαίνει στὸ πονηρό· ἀπὸ παιδάκι. Δὲν ὑπάρχει ἡ ἀθωότης ἡ παραδεισιακὴ καὶ προπτωτική. Μέσα στὸν κάθε ἄνθρωπο ὑπάρχει ἡ πονηρία.

   Ἂν ποῦμε γιὰ φιλικές σχέσεις, αὐτὸ πολλὲς φορὲς εἶναι πρόσχημα. Θέλοντας νὰ δικαιολογήσουμε μία πράξι μας, φορᾶμε ἕνα προσωπεῖο· αὐτὸ τὸ προσωπεῖον τὸ φοροῦμε καὶ γιὰ τὸν ἑαυτό μας, ὄχι μόνον γιὰ τοὺς ἄλλους! Νὰ πείσουμε τὸν ἑαυτό μας ὅτι κάτι τέτοιο δὲν θὰ συμβεῖ, καὶ ἂν ποῦμε σὲ κάποιον νέον· -Κοίταξε, ὑπάρχει πονηρία· δὲν θὰ πᾶς καλά! Θὰ μᾶς πεῖ· - Ὄχι πάτερ, δὲν ὑπάρχει πρόβλημα· δὲν ἔβαλα στο μυαλό μου κάτι πονηρό. -Ἐδῶ, δὲν ὑπάρχει αὐτογνωσία ἢ ὑπάρχει προσωπεῖον ποὺ κρύβεται κανεὶς καὶ προσπαθεῖ νὰ πείσει καὶ τὸν ἑαυτόν του ὅτι δὲν θὰ πάθει τίποτε.

   Συνεπῶς, ἂν ἔχω σχέσεις μὲ τὸ ἄλλο φύλο, τὸ ἀποτέλεσμα θὰ εἶναι ὅτι πάρα πολύ γρήγορα θα πέσω στὴν ἁμαρτία. Λέγουν οἱ Πατέρες· καὶ ἂν δὲν πέσεις στὴν ἁμαρτία -γιὰ κάποιον λόγο· ὑπάρχουν καὶ ἀνασταλτικοί παράγοντες: παράδοσις, ἀγωγὴ ποὺ πήραμε, φόβος τοῦ Θεοῦ... πολλά- ὅμως προκοπὴ πνευματικὴ δὲν μπορεῖς νὰ ἔχεις ποτέ. Δὲν ὑπάρχει παραπέρα εξήγησις· ἐκεῖνος ποὺ ἔχει σχέσι μὲ τὸ ἄλλο φύλο, αὐτὸς πνευματικὴ προκοπὴ δὲν ἔχει.

   Ακόμη, δὲν μπορῶ νὰ πῶ ὅτι δὲν ἔχω σχέσεις μὲ ἄτομο τοῦ ἄλλου φύλου ἀλλὰ τὸ σκέπτομαι. Καὶ αὐτὸ εἶναι ἐφάμαρτο, ἐπικίνδυνο καὶ ὀλισθηρό. Απλούστατα, ἡ σκέψι τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἡ ἀρχὴ τοῦ κακοῦ καὶ τῆς ἁμαρτίας. Ἂν ἀρχίσω νὰ σκέπτομαι καὶ νὰ δημιουργῶ εἰκόνες στο μυαλό μου, τότε αὐτὲς γρήγορα κατεβαίνουν στην καρδιά μου καὶ γίνονται ἐπιθυμία. Συνεπῶς γρήγορα θὰ περάσω ἀπὸ τὴν περιοχὴ τῶν σκέψεων στην περιοχὴ τῶν ἐπιθυμιῶν, καὶ ἀπὸ ἐκεῖ στὴν περιοχὴ τῶν πράξεων. Εἶναι λοιπὸν καὶ αὐτὸ ἕνα μύθος, νὰ νομίζουμε ὅτι μποροῦμε νὰ διατηροῦμε στο μυαλό μας κάποιο πρόσωπο. Θὰ ἔλεγα καὶ πάλι· δὲν ὑπάρχει πνευματική προκοπή, ὅσο μποροῦμε νὰ διατηροῦμε μιὰ τέτοια κατάστασι σκέψεων στο μυαλό μας.

   Ακόμη, δὲν μπορῶ ὁμοίως νὰ πηγαίνω σὲ πάρτυς, χορούς... Ὅταν κάναμε γιὰ τὴν μουσική (ἀπορία μὲ ἀριθμό 43), εἴπαμε γιὰ ροκ μόνον, δηλαδὴ μουσικὴ ποὺ παίζεται μέσα στις ντισκοτέκ. Ὅταν τελείωσε τὸ θέμα, μὲ πλησίασε μία κυρία καὶ λέγει· -Δεν μιλήσατε γιὰ τὴν ντίσκο μουσική! -Τί θὰ πεῖ αὐτό; ντίσκο δὲν εἶναι τὸ κατάστημα ποὺ παίζει την μουσικὴ ρόκ; - Ὄχι, εἶναι ἄλλο πράγμα, καὶ μάλιστα ἔχουν τὸ ἐπιχείρημα τὰ παιδιὰ ὅτι αὐτή (ἡ ντίσκο) δὲν εἶναι τόσο δαιμονισμένη ὅσο ἡ ρόκ. Συλλήβδην λοιπόν, ὅλοι αὐτοὶ οἱ χοροὶ καὶ οἱ μουσικὲς αὐτὲς δὲν εἶναι καλές. Δὲν μποροῦμε νὰ πᾶμε σ᾿ ἕνα πάρτυ νὰ χορέψουμε· δὲν μποροῦμε νὰ βάλουμε τέτοια μουσική! Θὰ πεῖτε· -Μά... -Ἢ θὰ εἶμαι Χριστιανός, ἢ δὲν θὰ εἶμαι! Ὁ Χριστιανὸς ποὺ προσεύχεται, ἐξομολογεῖται, κοινωνεῖ, δὲν πρέπει νὰ ζεῖ διπλή ζωή· δὲν εἶναι δυνατόν! Δὲν μπορῶ νὰ χορεύω καὶ νὰ λέγομαι Χριστιανός! Δὲν μπορῶ νὰ ἀκολουθῶ τὶς ἐπιταγὲς τῆς μόδας καὶ νὰ εἶμαι Χριστιανός! Ντύνομαι ἁπλά! Καθαρὰ τὰ ροῦχα μου, σιδερωμένα, περιποιημένα, ἀλλὰ δὲν ἀκολουθῶ τὴν μόδα.

   Δὲν κάθομαι νὰ βάφομαι, οἱ κοπέλες, κυρίως τὰ μάτια ἀλλὰ καὶ ἄλλα πράγματα· δὲν μπορῶ νὰ λέγομαι Χριστιανός! Πρέπει νὰ ἔχω μία φυσικότητα, μίαν ἁπλότητα. Θὰ εἶμαι κουρεμένος, χτενισμένος, ἔτσι ποὺ νὰ δίνω μίαν ὡραία εἰκόνα. Ποτὲ ὅμως νὰ εἶμαι θύμα τῶν ἐπιταγῶν τῆς μόδας.

   Δὲν μπορῶ νὰ πηγαίνω ἐδῶ καὶ ἐκεῖ, καὶ σὲ ἐκδρομὲς ἀκόμη, γιατὶ ἐτέθηκε τέτοια ερώτησις, διότι, δυστυχῶς, ὅταν εἶναι ἀνομοιογενὲς τὸ ὑλικὸν τῆς ἐκδρομῆς, τότε... καλύτερα νὰ μὴν σᾶς πῶ τί γίνεται! Γιὰ νὰ μὴν πῶ ἐκεῖνο, ὅτι οἱ ὀργανούμενες εκδρομὲς ἔχουν ὁπωσδήποτε στο πρόγραμμά τους καὶ τὴν ἐπίσκεψι τῆς ντισκοτέκ. Ἔ, ὄχι δά! Ξαναλέγω, ἂν πρόκειται νὰ ζήσουμε ζωὴ Χριστιανικῆς συνεπείας!

-Τί εἶναι ἡ παρθενία; -Κατ᾿ ἀρχὰς πρέπει νὰ μείνει κανεὶς ἁγνὸς καὶ καθαρὸς μέχρι τον γάμο του, ἐν παρθενία. Παρθενία εἶναι τὸ νὰ μὴν μετέχω σ' ὅλα ἐκεῖνα ποὺ ὁ κόσμος σαν κράχτης μὲ καλεῖ. Πρέπει νὰ ἔχουμε τὸ θάρρος νὰ λέμε τό «ὄχι» στὸν κόσμον. Οἱ Χριστιανοί, (νέος ἢ νέα) ποὺ ὑποκύπτουν στὸν κόσμο εἶναι ἀνάξιοι τοῦ ὀνόματος «Χριστιανός»! λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος· «Ἀξίως περιπατῆσαι τῆς κλήσεως ἧς ἐκλήθητε». Κληθήκαμε νὰ εἴμαστε Χριστιανοί· ἂν ὑποτεθεῖ ὅτι προδίδω αὐτὴν τὴν κλῆσιν καὶ πηγαίνω σὲ τόπους ποὺ ὁ Θεὸς δὲν θέλει, ἀναμφισβητήτως δὲν εἶμαι ἄξιος τῆς κλήσεως τοῦ Θεοῦ· εἶμαι ἀνάξιος τοῦ ὀνόματος «Χριστιανός»! Ὁ Χριστιανὸς βεβαίως ζεῖ μέσα στὴν
ἐποχή του, μέσα στὸν κόσμον καὶ ἀγωνίζεται.

   Ἂν δὲν παρασκευάζω τὴν ἁμαρτία, ὅσο ὡμὴ καὶ ἂν παρουσιαστεῖ ἡ ἁμαρτία μπροστά μου, θὰ μὲ γλιτώσει ὁ Θεός! ἂν ὅμως παρασκευάζω τὴν ἁμαρτία, καὶ μικρῆς ἐνεργείας καὶ ἂν εἶναι, στὸ τέλος θὰ πέσω καὶ θὰ πάθω κακό. Παράδειγμα Ἂν στον δρόμο δῶ μια σκηνή βρώμικη, θὰ μοῦ δώσει ὁ Θεὸς τὴν δύναμιν νὰ πάρω τὰ μάτια μου ἀπὸ ἐκεῖ· καὶ ἂν δὲν πάρω τὰ μάτια μου -ἐγὼ δὲν παρασκεύασα τὴν εἰκόνα ἀλλὰ τὴν βρῆκα στὸν δρόμον πάλι θὰ μὲ γλιτώσει ὁ Θεός. Ἂν ὅμως πάω σ' ἕνα κινηματογράφω καὶ πληρώσω εἰσητήριον, ἢ ἀγοράσω τηλεόρασι γιὰ νὰ δῶ τέτοιες εἰκόνες, τί λέτε, θὰ μὲ φυλάξει ὁ Θεός; Ἐδῶ ἰσχύει τό «Οὐκ ἐκπειράσεις Κύριον τόν Θεόν σου» δὲν θὰ σὲ φυλάξει ὁ Θεός!

   Ὁ Χριστιανὸς νέος ἀγωνίζεται· ἔχει σάρκα καὶ ὀστά, εἶναι παιδὶ τοῦ Ἀδάμ, εἶναι καὶ αὐτὸς πεπτωκὼς ἄνθρωπος, ὅμως ἔχει τὴν Χάριν τοῦ Θεοῦ καὶ καλεῖται ἀπὸ τὸν Χριστὸν νὰ μείνει ἁγνὸς μέχρι τὸν γάμο του. Γιὰ νὰ καλεῖται, σημαίνει ὅτι μπορεῖ! Ὁ Χριστὸς δὲν ἦρθε γιὰ νὰ μᾶς πεῖ οὐτοπιστικὰ πράγματα! Ὁ Χριστὸς ἦρθε να διορθώσει τὸ παρὰ φύσιν ποὺ ἔχουμε, καὶ νὰ μᾶς κάνει κατὰ φύσιν. Τὸ κατὰ φύσιν εἶναι ἡ ἁγνότητα μέχρι τον γάμο, καὶ μέσα στὸν γάμο! -Ποιός λέγει ὅτι ἡ ἁγνότης δὲν εἶναι καὶ μέσα στον γάμο; Μὲ τὴν ἔννοιαν ὅτι δὲν θὰ γίνουν ποτὲ παρεκτροπές, μοιχεία καὶ τὰ ὅμοια.

   Δὲν πρέπει νὰ γνωρίσουμε τὴν ἁμαρτία. Ἡ παρθενία εἶναι γιὰ ὅλους καὶ ὄχι γιὰ μερικούς. Εἶναι ἐντολὴ τοῦ Θεοῦ, καὶ ἡ ἀπουσία της εἶναι μία συμφορά. Σὲ μιὰ ἐποχὴ ποὺ ἡ παρθενία χλευάζεται καὶ ποδοπατεῖται, αὐτὴ ἡ ἐποχὴ καὶ αὐτὴ ἡ γενεὰ εἶναι μία τελματωμένη γενεά, μιὰ ἐποχὴ διεφθαρμένη.

   Ἡ παρουσία τῆς παρθενίας εἶναι τὸ ὑπόβαθρο τῆς πνευματικῆς ζωῆς! δὲν μπορῶ νὰ δῶ τὸν Θεὸν ἂν δὲν ἔχω καθαρὰ καρδία. «Μακάριοι οἱ καθαροὶ τῇ καρδίᾳ ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται». Πολλὰ πράγματα βεβαίως λερώνουν τὴν καρδιά· καὶ ἡ ὑπερηφάνεια λερώνει την καρδιά. Ἡ ἁγνότης εἶναι τὸ ὑπόβαθρο, τὸ ὑπόστρωμα ἂν δὲν ἔχω ἁγνότητα εἶναι ἀδύνατον νὰ ἀνεβῶ ψηλότερα καὶ νὰ ζήσω πνευματικὴ ζωή.

   Ἡ παρθενία ἀποτελεῖ ἀρετή. Εἶναι προϋπόθεσις ὅλων τῶν ἄλλων ἀρετῶν. Εἶναι ἀρετὴ γιατὶ καταβάλλει ὁ πιστὸς κόπον. Εἶναι τὸ κράμα τοῦ ἔργου που καταβάλλει ὁ ἄνθρωπος, μὲ τὴν δωρεὰν τοῦ Θεοῦ. Προσφέρει ὁ Θεὸς τὴν Χάριν, καὶ ὁ ἄνθρωπος βάζει τον κόπο του καὶ ἀποκτᾶται ἡ ἀρετή.

Γιὰ τὸν τρόπο νὰ διαφυλάξουμε τὴν παρθενίαν, μποροῦμε νὰ ποῦμε ὅσα εἴπαμε προηγουμένως· δὲν θὰ τρέχω σε χοροὺς καὶ διασκεδάσεις! Καὶ ὁ Χριστιανὸς διασκεδάζει! ἀλλὰ ξέρει τον τρόπο του, ἔχει τὴν χαρά του, μιὰ χαρὰ ποὺ ξεπερνᾶ κάθε χαρὰ τοῦ κόσμου. Ὁ Χριστιανὸς ἔχει εἰρήνη ποὺ ξεπερνᾶ κάθε εἰρήνη τοῦ κόσμου, ποὺ τόσο διαγγέλλεται, αὐτὴ ἡ κοσμικὴ εἰρήνη. Ὁ Χριστιανὸς εἶναι μέσα στὸν κόσμον καὶ εἶναι χώρια ἀπὸ τὸν κόσμον! δὲν μπορεῖ νὰ ζεῖ τὶς προσταγὲς τοῦ κόσμου. Εἶναι ἥρωας ὅταν μπορεῖ νὰ λέγει στὸν κόσμον τό «Ὄχι», καὶ ὅταν μένει ἀδιάφορος στὰ συνοφρυώματα τοῦ κόσμου. Ὅταν ὁ κόσμος ἄλλοτε σοῦ χαμογελᾶ καὶ ἄλλοτε σοῦ κατσουφιάζει καὶ σοῦ παρουσιάζει τὰ μούτρα του τὰ βρώμικα καὶ ἄσχημα (ὅτι δὲν εἶσαι στην παρέα μας!) δείχνει τὸ ἀλλοπρόσαλλον! «Θα στενοχωρηθεῖς ἐπειδὴ ὁ κόσμος «σοῦ κατεβάζει τὰ μούτρα» ἐπειδὴ δὲν εἶσαι δικός του; -Τί σὲ νοιάζει;

Αρκεῖ νὰ ἔχουμε συνειδητοποιήσει ὅτι εἴμαστε παιδιὰ τοῦ Θεοῦ. Ὅταν ὁ νέος μάθει ὅτι εἶναι παιδὶ τοῦ Χριστοῦ, δὲν φοβᾶται τίποτε· μὲ ταπείνωσι βαδίζει τὸν δρόμο τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ.

Δὲν ἐξαντλοῦνται βεβαίως ὅλα αὐτὰ μ᾿ ὅσα εἴπαμε· φροντίσατε ὅμως, ὅταν δὲν θὰ ἀκοῦτε λόγον Θεοῦ, νὰ μελετᾶτε λόγον Θεοῦ. Ὅπου γίνεται κήρυγμα, νὰ τρέφεσθε! Όπως ἕνας βιολογικὸς ὀργανισμός ζεῖ καὶ αὐξάνει μόνον ὅταν τρέφεται, ἔτσι καὶ ὁ πνευματικὸς ὀργανισμός ζεῖ καὶ αὐξάνει ὅταν τρέφεται! Να τρέφεσθε μὲ τὴν μελέτη, τὴν ἀκρόασι τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ, μὲ τὴν προσευχή, τὸν ἐκκλησιασμό, τὸν ἀγῶνα. Θὰ ἔρθει κάποια μέρα ποὺ θὰ δοξολογεῖτε τὸν Θεὸν διότι σᾶς φύλαξε, κάποια μέρα ποὺ θὰ τελειώσει ἡ ζωή μας, θὰ βρεθοῦμε μπροστὰ στὸν Δικαιοκρίτη Κύριον, θὰ σωθοῦμε καὶ θὰ εἴμαστε στὴν βασιλείαν του, καὶ θὰ τοῦ ποῦμε· «Κύριε, ὁλόκληρη ἡ δημιουργία δὲν ἀρκεῖ γιὰ νὰ σὲ δοξάσει γιὰ τὸ δῶρο ποὺ μοῦ ἔδωσες, νὰ εἶμαι πάντοτε κοντά σου».

52η ομιλία στην κατηγορία " Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ". (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)

Απομαγνητοφώνηση : Ἱερὰ Μονὴ Ξενοφῶντος.

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

Όλες οι ομιλίες ~4.487~ του μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/4487.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=0

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Πῶς τό ἐννοοῦμε ὅτι ὁ Χριστός ἐπωμίζεται τίς ἁμαρτίες μας;

†. Πῶς μπόρεσε ὁ Χριστὸς νὰ ἐπωμισθεῖ τὶς ἁμαρτίες ὅλου τοῦ κόσμου καὶ συγχρόνως να μένει ἀναμάρτητος;

Ἄλλο πράγμα εἶναι νὰ εἶμαι ἄρρωστος, καὶ ἄλλο πράγμα νὰ μεταφέρω ἕνα μπουκαλάκι μὲ μικρόβια. Μπορεῖ νὰ εἶμαι ὑγιέστατος ἀλλὰ νὰ κουβαλάω ἕνα μπουκαλάκι με μικρόβια. Ἄλλο πράγμα ὅτι ὁ Χριστὸς φέρει τὶς ἀνθρώπινες ἁμαρτίες, καὶ ἄλλο ὅτι ὁ Χριστὸς μπορεῖ νὰ ἔγινε ἁμαρτωλός· δὲν ἔγινε! Δὲν ἦρθε νὰ προσοικειωθεῖ τὶς ἁμαρτίες μας, ἀλλὰ νὰ προσοικειωθεῖ τὴν ἀνθρωπίνη φύσι μας. Πῆρε τὸ ἀνθρώπινο σῶμα καὶ τὴν ψυχή μας, ἀλλὰ ἦταν ἀναμάρτητος. Συνεπῶς, δὲν προσοικειοῦται τὶς ἁμαρτίες μας ἀλλὰ τὴν φύσι μας· σηκώνει τις ἁμαρτίες μας. Ἄλλο προσοικειοῦμαι καὶ ἄλλο σηκώνω τὶς ἁμαρτίες κάποιου ἄλλου.

Ὁ πνευματικὸς ἐπὶ παραδείγματι, σηκώνει τις ἁμαρτίες όλων εκείνων που πᾶνε νὰ ἐξομολογηθοῦν. Ὅταν λοιπὸν τελειώνει, θὰ ἔπρεπε νὰ ἔχει ἕνα καντάρι ἁμαρτίες ἐπάνω του· δὲν ἔχει. Τις παίρνει μὲ τὸ ἐπιτραχήλιο του· τὶς συγχωρεί. Στὸ βάθος, δὲν τὶς συγχωρεῖ ὁ πνευματικὸς ἀλλὰ ὁ Χριστός, καὶ δὲν σηκώνει τίποτε ὁ ἱερεύς. Μπορεῖ νὰ πονέσει, νὰ λυπηθεῖ, νὰ συμβουλεύσει, ἀλλὰ δὲν σηκώνει τίποτε. Ὅταν ἐγὼ βγάλω τὸ ἐπιτραχήλιον μου δεν σημαίνει ὅτι πῆρα τὶς ἁμαρτίες τῶν ἄλλων! Θὰ τὶς πάρω ὅταν τὶς προσοικειωθῶ, ὡς ἑξῆς· Ἔρχεσαι καὶ μοῦ λές· -Κλέπτω - Ἄ, κλέπτεις; Μπορεῖς νὰ μοῦ φέρεις μερικὰ ἀπὸ ἐκεῖνα ποῦ κλέπτεις; Ὅταν πῶ αὐτό, δεν σηκώνω τὴν ἁμαρτία ἀλλὰ προσοικειοῦμαι τὴν ἁμαρτία σου, τὴν κάνω καὶ δική μου· αὐτὸ εἶναι κακό.

Ὁ πνευματικὸς προσοικειοῦται τὶς ἁμαρτίες ὅταν καὶ αὐτὸς συμφωνεῖ μὲ τὸν ἐξομολογούμενο σὲ μιὰ ἁμαρτία. Ἀκοῦστε τί λέγει σ' αὐτὸ ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων· «Οὐ μικρὸς ἦν ὁ ὑπὲρ ἡμῶν ἀποθνήσκων», δὲν ἦταν

μικρὸς ἐκεῖνος ποὺ πέθανε γιὰ μᾶς «οὐκ ἦν πρόβατον αἰσθητόν, οὐκ ἦν ἄνθρωπος», δὲν ἦταν πρόβατον, δὲν ἦταν ἕνας ἁπλὸς ἄνθρωπος· «οὐκ ἦν ἄγγελος μόνον, ἀλλὰ Θεὸς ἐνανθρωπήσας», ἀλλὰ Θεὸς ποὺ ἐνηνθρώπησε· «οὐ τοσαύτη ἦν τῶν ἁμαρτωλῶν ἡ ἀνομία, ὅση τοῦ ὑπὲρ ἀποθνήσκοντος ἡ δικαιοσύνη· οὐ τοσοῦτον ἡμάρτομεν, ὅσον ἐδικαιοπράγησεν ὁ τὴν ψυχὴν ὑπὲρ ἡμῶν τεθηκώς» οἱ ἀνθρώπινες ἁμαρτίες ὅλων τῶν αἰώνων καὶ ὅλων τῶν ἐποχῶν, ὅσοι ἁμάρτησαν πρό Χριστοῦ, ὅσοι ἁμάρτησαν ὅταν ὁ Χριστὸς ἦταν στὸν κόσμον, καὶ ὅσοι θὰ ἁμαρτήσουν μέχρι να τελειώσει ἡ ἱστορία, ὅλες αὐτὲς ἀνθρώπινες ἁμαρτίες δὲν μποροῦν νὰ ἰσοζυγιστοῦν μὲ τὴν ψυχήν, τὴν ζωὴν τοῦ Χριστοῦ πού «ἐδικαιοπράγησεν», δηλαδὴ ἡ δικαιοσύνη τοῦ Χριστοῦ ποὺ πέθανε γιὰ λογαριασμό μας. Δεν ζυγίζονται. Ἂν βάλουμε μιὰ ζυγαριὰ καὶ βάλουμε τὴν δικαιοσύνη καὶ τὴν ἀρετὴ τοῦ Χριστοῦ, μὲ ὅλες τὶς ἁμαρτίες, τις παγκόσμιες, ὁλοκλήρου τῆς ἱστορίας, ἡ δικαιοσύνη τοῦ Χριστοῦ πάντα θὰ εἶναι βαρυτέρα, διότι εἶναι ὁ ἐνανθρωπήσας Υἱὸς τοῦ Θεοῦ.

Δὲν μποροῦσε νὰ μᾶς σώσει οὔτε ἄνθρωπος, οὔτε ἄγγελος, ἀλλὰ αὐτὸς ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ. Ταυτοχρόνως, ἤθελε νὰ μᾶς δείξει πόσο μᾶς ἀγαπᾶ· γιὰ νὰ πεθάνει ὑπὲρ ἡμῶν, ἤθελε νὰ μᾶς δείξει πόσο μᾶς ἀγαπᾶ. Ἔχουμε λοιπὸν Σωτῆρα ποὺ σηκώνει τὶς ἁμαρτίες μας, ὅσες καὶ νὰ τοῦ προσφέρουμε. Δὲν ὑπάρχει περίπτωσι ὁ Χριστὸς νὰ λυγίσει ἢ νὰ μετατραπεῖ σὲ ἁμαρτωλόν!

51η ομιλία στην κατηγορία " Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ". (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)

Απομαγνητοφώνηση : Ἱερὰ Μονὴ Ξενοφῶντος.

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

Όλες οι ομιλίες ~4.487~ του μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/4487.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=0

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Ποῦ εἶναι ὁ Ἅδης;

†.Ἔχουμε μάθει ὅτι ὁ ᾅδης βρίσκεται κάτω ἀπὸ τὴν γῆν, καὶ ὁ Θεὸς πάνω στὸν οὐρανό, στὰ σύννεφα (!). Σὰν δεδομένο ὅτι ὁ Θεὸς βρίσκεται ἀνάμεσά μας, εἶναι σωστὸ νὰ παραδεχθοῦμε ὅτι οἱ ψυχές τῶν νεκρῶν (ἀφοῦ εἶναι στὸν Θεό) πηγαίνουν στὸν χῶρο τοῦ Θεοῦ,δηλαδὴ βρίσκονται ἀνάμεσά μας καὶ ὄχι κάτω ἀπὸ τὴν γῆ; Κάτω ἀπὸ τὴν γῆ (ὅπως οἱ ἁμαρτωλοί) ἢ πάνω στὸν οὐρανὸ ὅπως οἱ ἀγαθοί; Ἂν ὄχι, τότε που πηγαίνουν οἱ ψυχὲς τῶν ἀνθρώπων ποὺ πεθαίνουν;

Πάντοτε ἦταν μία εἰκόνα ὅτι ὁ ᾅδης ἦταν στὴν γῆ, ἀλλὰ δὲν εἶναι. Θὰ δεῖτε ἀκόμη καὶ στὴν ὑμνογραφία νὰ λέγει· «Κατῆλθες ἐν τοῖς κατωτάτοις τῆς γῆς». Στὴν ὠδή του ὁ Ἰωνᾶς, ὅταν τὸν κατάπιε τὸ κῆτος καὶ βρισκόταν στην κοιλιά του, ἀποκαλεῖ τὴν κοιλία αὐτήν «ᾅδη», εἶναι ὅμως εἰκόνα καὶ δείχνει τόπο σκοτεινό, χωρισμένο ἀπὸ τὸ φῶς, χωρισμένο καὶ ἀπὸ τὴν κοινωνία τῶν ἄλλων ἀνθρώπων. Συνεπῶς, ὁ Θεὸς βεβαίως εἶναι πανταχοῦ παρών, ὁ ᾅδης δὲν εἶναι στὴν γῆ, οὔτε ὁ παράδεισος, στὸν ὁποῖον πηγαίνουν τώρα οἱ ψυχές, εἶναι στὸν οὐρανό. Υπάρχει διάκρισι παραδείσου καὶ βασιλείας Θεοῦ· ὁ παράδεισος εἶναι ὁ χῶρος τῶν ψυχῶν τῶν δικαίων ποὺ περιμένουν τὴν Ἀνάστασι, καὶ θὰ ἑνωθοῦν οἱ ψυχὲς μὲ τὰ ἀνακαινισμένα πλέον παλιά τους σώματα καὶ τότε θὰ μποῦν στὴν βασιλεία τοῦ Θεοῦ.

Ὁ ᾅδης δὲν εἶναι στὴν γῆ καὶ ὁ παράδεισος δὲν εἶναι στὰ σύννεφα. Καὶ ὁ ᾅδης καὶ ὁ παράδεισος, μόνον ὁ Θεὸς ξέρει ποῦ εἶναι. Ἐμεῖς δὲν μποροῦμε τίποτε νὰ ποῦμε καὶ νὰ προσδιορίσουμε. Ξέρουμε μόνον ὅτι ὁ ᾅδης εἶναι σκοτεινός· ἀπουσία Θεοῦ ὑπάρχει ἐκεῖ, καὶ πηγαίνουν οἱ ψυχὲς τῶν ἁμαρτωλῶν. Δὲν εἶναι ἡ κόλασις ὁ ᾅδης, ἀλλὰ εἶναι ἡ πρόγευσις τῆς κολάσεως. Ὁ παράδεισος εἶναι ὁ φωτεινὸς τόπος καὶ ἡ κοινωνία μὲ τὸν Χριστόν, ἀλλὰ ὄχι σὲ πληρότητα διότι λείπει τὸ σῶμα. Κατὰ ἀντιπαράθεσιν, οἱ γνωστικοὶ ἔλεγαν τὸ σῶμα, τὴν ὕλην «κακό». Τὸ σῶμα δὲν εἶναι αἰτία τοῦ κακοῦ ἀλλὰ ἡ προαίρεσις. Ποῦ εἶναι τὸ κακό; -Στην προαίρεσι καὶ μόνον. Λοιπὸν τὸ σῶμα θὰ ἀναστηθεῖ καὶ θὰ συμβασιλεύσει μὲ τὴν ψυχὴ εἰς αἰῶνας αἰώνων. Μὲ αὐτὰ τὰ μάτια μας θὰ δοῦμε τὸν Χριστὸν δοξασμένον. Θὰ εἶναι ἀνακαινισμένα μάτια καὶ σῶμα. θὰ ἔχουμε τὸ σῶμα αὐτὸ ποὺ πήραμε ἐδῶ στὴν γῆ ἀλλὰ ἄφθαρτο καὶ ἀθάνατο.

Ὁ Θεὸς βεβαίως εἶναι πανταχού παρών, φυσικὰ καὶ στὸν ᾅδη, ἀλλὰ ἐκεῖ δὲν δείχνει τὴν παρουσία του, εἶναι καὶ στὸν παράδεισο καὶ ἐκεῖ δείχνει τὴν παρουσία του, καὶ ὅλη ἡ δόξα του εἶναι στὴν βασιλεία του.

50η ομιλία στην κατηγορία " Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ". (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)

Απομαγνητοφώνηση : Ἱερὰ Μονὴ Ξενοφῶντος.

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

Όλες οι ομιλίες ~4.487~ του μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/4487.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=0

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Ὁ Καζαντζάκης καί ἡ μαγεία τῆς τέχνης

†. Πολλοὶ δέχονται τὸν Καζαντζάκη ὡς μεγάλη μορφὴ τῆς ἑλληνικῆς λογοτεχνίας. Τὸ γεγονὸς ὅμως ὅτι ἀφορίστηκε, μᾶς ἐπιτρέπει νὰ τὸν μελετοῦμε;

Θὰ μπορούσαμε νὰ ποῦμε πολλὰ γιὰ τὸν Καζαντζάκη, ὑπὲρ καὶ κατά, ὅσα γράφτηκαν γι᾿ αὐτόν. Βεβαίως ὑπῆρξε βλάσφημος καὶ μισέλλην· ἀποκαλεῖ τοὺς Έλληνες «ἄτιμη ράτσα». Δὲν θὰ ἀσχοληθῶ μὲ αὐτὰ καὶ δὲν θὰ σᾶς πῶ ποιός εἶναι ὁ Καζαντζάκης. Ἴσως ξέρετε, μπορεῖτε καὶ νὰ διαβάσετε, ἂν δὲν ξέρετε· ὑπάρχουν καὶ βιβλία ποὺ εἶναι ὑπέρ, καὶ βιβλία κατὰ τοῦ Καζαντζάκη. Αὐτὸ ποὺ θὰ πῶ καὶ ἰσχύει γιὰ κάθε λογοτέχνη τύπου Καζαντζάκη εἶναι τὸ ἑξῆς·

-Ἡ λογοτεχνία (καὶ ἡ ποίησις, καὶ ὁ πεζός λόγος...) εἶναι ἢ δὲν εἶναι αὐτόνομη; -Ξέρετε, ἀκολουθεῖ καὶ αὐτὴ τὸν δόγμα περὶ τέχνης, ὅτι ἡ τέχνη εἶναι γιὰ τὴν τέχνη, καὶ αὐτὸ δείχνει τὴν αὐτονομία τῆς τέχνης. Εἶναι ἁπλό (ἂν εἶναι ἁπλό! Γιατὶ ἂν ἦταν, τότε γιατί δὲν τὸ καταλαβαίνουν;) καὶ ἐρωτοῦμε· -Ποιός εἶναι σημαντικότερος καὶ σπουδαιότερος: ὁ Ἑρμῆς τοῦ Πραξιτέλους, ποὺ εἶναι ἕνα ἄγαλμα φτιαγμένο σὲ μιὰ ἄφθαστη τελειότητα, καὶ ἡ Ἀφροδίτη της Μήλου, ποὺ εἶναι φτιαγμένη σὲ μιὰ ἄφθαστη τελειότητα, ἢ ἐγὼ ὁ ἄνθρωπος; -Απλούστατον! Ὅταν ἤμουν νέος, μὲ εἶχε βασανίσει για χρόνια αὐτὸ τὸ ἐρώτημα. Απλούστατον: ἡ τέχνη μιμεῖται τὸ πρωτότυπον, ἢ τὴν φύσιν ἢ τὸν ἄνθρωπον. Ὅσο σπουδαῖο ἔργο καὶ νὰ εἶναι, καὶ οἱ ἄνθρωποι νὰ λέγουν καὶ νὰ καυχῶνται, δὲν παύει ἡ τέχνη νὰ εἶναι μίμησις!

Κάποτε μάθαινα λίγο βιολί. Ἔγινε λοιπόν συζήτησις μὲ τὴν δασκάλα μου ποὺ ἦταν διανοουμένη, καὶ σταματούσαμε τὸ μάθημα (μερικές ώρες μόνον ἔκανα μάθημα γιατὶ τὶς πιὸ πολλὲς ὧρες τις κάναμε συζήτησι!) και μιλούσαμε. Κάποτε τῆς ἔκανα τὴν ἐρώτησι· -Τί εἶναι πιὸ σπουδαῖο, ὡραῖο, αὐθεντικό, τὸ βιολὶ ἢ ἡ ἀνθρωπίνη φωνή; -Μοῦ λέγει· ἡ ἀνθρωπίνη φωνή. Μὲ παραξένευσε καὶ δὲν τὸ δεχόμουν ἐπειδὴ τὸ βιολὶ ἔχει δυνατότητες τεχνικές, καὶ εἶναι μαγεία... - Ὄχι, μοῦ λέγει· αὐθεντικό πράγμα εἶναι ἡ φωνή· τὸ βιολί μιμεῖται τὴν φωνήν.

Ἡ τέχνη μιμεῖται τὸν ἄνθρωπο, καὶ εἶναι δημιούργημα τοῦ ἀνθρώπου. – Ποιός εἶναι ἀνώτερος· ὁ τσουκαλᾶς ἢ τὸ τσουκάλι; Εἶναι ποτὲ δυνατὸν νὰ εἶναι ἀνώτερο τὸ τσουκάλι, ὅσο καὶ ἂν εἶναι στολισμένο, πολύτιμο... να πουλήσεις ὅλη τὴν γῆ γιὰ νὰ τὸ ἀγοράσεις(!); -Ποτὲ δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι καλύτερο ἀπὸ τὸν τσουκαλᾶ ποὺ τὸ ἔφτιαξε. Ὅπως καὶ ἡ κτίσις δὲν εἶναι ἀνωτέρα τοῦ Θεοῦ.

Συνεπῶς ἡ τέχνη δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι ἀνωτέρα τοῦ καλλιτέχνου, ἄρα ἡ τέχνη δὲν μπορεῖ νὰ εἶναι αὐτόνομη! ἄρα ἡ τέχνη πρέπει νὰ ὑπηρετήσει τὸν ἄνθρωπο. Στὸ γενικότερο αὐτό πλαίσιο λέγω· ἡ λογοτεχνία (τὸ λέγει καὶ ἡ λέξις· ἡ τέχνη τοῦ λόγου –πεζό, ποίησις...-) ἔρχεται νὰ ὑπηρετήσει τὸν ἄνθρωπο. Τώρα, ἂν τελικῶς ἡ τέχνη αὐτὴ τοῦ λόγου τραβᾶ τὰ δικά της μονοπάτια καὶ λέγει· -Δὲν μὲ ἐνδιαφέρει ἂν ὠφελήσω τὸν ἄνθρωπο ἢ δὲν τὸν ὠφελήσω· ἐμένα μ᾿ ἀρέσει νὰ τραβῶ τὰ δικά μου μονοπάτια, νὰ γίνω αὐτόνομη! Θὰ γκρεμίσω ἢ θὰ οἰκοδομήσω, μοῦ εἶναι ἀδιάφορον! Τότε σφάλλει!

Ἔτσι καὶ ἡ τέχνη τοῦ Καζαντζάκη, μαζὶ μὲ τὴν τέχνη πολλῶν ἄλλων, στην πραγματικότητα εἶναι μία αὐτονομημένη τέχνη, μια χειραφετημένη τέχνη, ποὺ κοιτάζει μόνον τὸν ἑαυτόν της καὶ δὲν ὑπηρετεῖ τὸν ἄνθρωπο. Στὸ τέλος, εἶναι μία τέχνη ποὺ καταστρέφει. Γίνεται τελικῶς ἕνα εἴδωλο, που στέκεται ὁ ἄνθρωπος στὰ ἔργα τῶν χειρῶν του καὶ θαυμάζει. Ἔχουμε, φέρ᾽ εἰπεῖν, ἕνα ἔργο, ἐν προκειμένῳ τοῦ Καζαντζάκη, καὶ χάσκουμε! ἀνοίγουμε τὸ στόμα καὶ λέμε· -Τί θαυμάσιο. - Ἔργο τῶν χειρῶν μας εἶναι· μποροῦμε νὰ τὸ θαυμάσουμε παραπάνω ἀπ᾿ ὅτι εἶμαι ἐγώ; Ἂν ἡ λογοτεχνία μπεῖ στὴν ὑπηρεσία μου νὰ γίνω ἀληθινὸς ἄνθρωπος, ἀνώτερος καὶ ὑψηλός, τότε ἡ τέχνη μὲ ὑπηρετεῖ, εἶναι πιὸ κάτω ἀπὸ ἐμένα, καὶ ἀποδέχομαι τὴν τέχνη.

Λυποῦμαι, ἀλλὰ ἡ τέχνη τοῦ Καζαντζάκη εἶναι αὐτονομημένη, ὄχι μόνον ὡς πρὸς τὸν Χριστιανισμόν, ἀλλὰ καὶ ὡς πρὸς τὸν ἴδιον τὸν ἄνθρωπο, τὸν ὁποῖον πρὸς τὸ τέλος τόν καταδικάζει. Ἂν διαβάσετε -νὰ μὴν διαβάσετε! ἔτυχε καὶ διάβασα τὴν ἀσκητική του σε κάθε γραμμή, ἔξω ἀπὸ τὴν τέχνη, ὡς ἰδέες, θὰ λέτε «Ταλαίπωρε, φτωχέ, πάμπτωχο Καζαντζάκη! Παραπαίεις, δεν ξέρεις ποῦ βρίσκεσαι! Εἶσαι σ᾿ ἕνα πέλαγος ἰδεῶν· πότε πιάνεις τοῦτο, πότε ἐκεῖνο! Σὲ λυπᾶμαι!» Πρέπει κανεὶς νὰ μὴν θαμπώνεται ἀπὸ τὴν τέχνη ἀλλὰ νὰ βλέπει καὶ τὴν οὐσία μπορεῖ νὰ μοῦ δώσεις ἕνα πιάτο με χρυσόχαρτα, ἀλλὰ τὰ χρυσόχαρτα δεν τρώγονται! Στην «ἀσκητική» του ἔχει πιὸ πολὺ τοὺς καημούς του. Δυστύχημα!

Ὕστερα, δὲν εἶναι μόνον ὅτι δὲν ὑπηρετεῖ τὴν Ἐκκλησία, δὲν ὑπηρετεῖ καὶ τὸν ἄνθρωπο. Τον κάνει ὀρθολογιστή, τον κάνει σκεπτικιστή, δυστυχισμένο, ἀγνωστικιστὴ τὸν ἄνθρωπο. Τὸν κάνει νὰ στέκεται μπροστὰ στὸ μυστήριο τῆς ζωῆς καὶ νὰ λέγει· Δὲν ὑπάρχει τίποτε! νὰ εἶναι ὁ ἄνθρωπος μόνος στὸ σύμπαν, καὶ νὰ σηκώνει τὸ σύμπαν ὁ ἄνθρωπος. Καὶ συντρίβεται καὶ συνθλίβεται.

Στέκεται καὶ μπροστὰ στὸν θεσμὸ τῆς πατρίδος, ὡς ἄνθρωπος ποὺ δὲν ἔχει μέσα του τίποτε! μποροῦμε νὰ τὸν κατατάξουμε στοὺς γόητες, ὅπως λέγει τὸ βιβλίον τῆς Ἀποκαλύψεως (κα' 8)· «γόητες... το μέρος αὐτῶν ἐν τῇ λίμνῃ τῇ καιομένῃ πυρὶ καὶ θείῳ». Λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος· «Γόητες προκόψουσι ἐπὶ τὰ χείρω», θὰ προκόψουν στο χειρότερο. Γόης θὰ πεῖ μάγος. Λέμε· αὐτὸς ὁ ἄνθρωπος εἶναι γόης τόσο ὡραῖος ποὺ σὲ μαγεύει. Εἶναι λοιπὸν ὁ ἄνθρωπος ὄχι ποὺ χρησιμοποιεῖ τὰ μαγικά τους σύνεργα, ἀλλὰ ὁ μάγος τῆς πέννας. Κρατῶντας τὴν μαγεία τῆς πέννας, ἂν ὁ Θεὸς τοῦ χάρισε τὸ προσὸν νὰ εἶναι πραγματικῶς ἄξιος τῆς πέννας, νὰ καταντᾶ νὰ στρέφεται ἐναντίον τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ ἀνθρώπου.

49η ομιλία στην κατηγορία " Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ". (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)

Απομαγνητοφώνηση : Ἱερὰ Μονὴ Ξενοφῶντος.

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

Όλες οι ομιλίες ~4.487~ του μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/4487.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=0

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Ὅταν ὁ Χριστός λέγει: «Ἐγώ εἰμι...»μήπως αὐτό εἶναι ἐγωϊστικό;

†. Ὁ Θεὸς εἶπε πολλές φορές «Ἐγὼ εἰμὶ τὸ φῶς τοῦ κόσμου», καὶ ἄλλες φράσεις. Ἀπ᾿ αὐτὰ δὲν μποροῦμε νὰ τὸν χαρακτηρίσουμε ὡς ἐγωιστήν;

Βεβαίως δὲν εἶναι νέα ἡ ἀπορία αὐτή, παρὰ ταῦτα εἶναι βέβηλος καὶ βλάσφημος· ὅταν ὁ Κύριος λέγει «Μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ ὅτι πρᾶος εἰμὶ καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ», ὅτι εἶμαι πρᾶος καὶ ταπεινὸς στὴν καρδιά, καὶ ἀπὸ ἐμένα θὰ πάρετε παράδειγμα ταπεινοφροσύνης, καὶ ὁ ἴδιος λέγει· «Ἐγὼ εἰμὶ τὸ φῶς τοῦ κόσμου», «Ἐγὼ εἰμὶ ἡ ἀνάστασις καὶ ἡ ζωή», «Ἐγὼ εἰμὶ ἡ ὁδός» (μεγάλα καὶ φοβερά πράγματα ποὺ κανεὶς δὲν εἶπε ποτέ), αὐτὰ ἁπλούστατα ἐκφράζουν τὴν αὐτοσυνειδησία τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἂν δὲν ἀπεκάλυπτε ἐκεῖνο ποὺ εἶναι, τότε θὰ μᾶς ἔλεγε ψέματα. Ἀποκαλύπτει λοιπὸν αὐτὸ ποὺ εἶναι.

48η ομιλία στην κατηγορία " Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ". (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)

Απομαγνητοφώνηση : Ἱερὰ Μονὴ Ξενοφῶντος.

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

Όλες οι ομιλίες ~4.487~ του μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/4487.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=0

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Ἡ γυναικεία καί ἡ ἀνδρική ἐνδυμασία

†. Θεολόγος ἰσχυρίστηκε ὅτι οἱ γυναῖκες πρέπει να φοροῦν παντελόνια καὶ τὸ κατοχύρωσε στοὺς ἑξῆς δύο συλλογισμούς· καὶ στην Παλαιά Διαθήκη ὅπου ὁ Θεὸς ἀναφέρεται στο ζήτημα αὐτό, ἀλλὰ καὶ στὴν Οἰκουμενικὴ Σύνοδο, τὰ ἐνδύματα τοῦ ἄνδρα καὶ τῆς γυναίκας ἦταν τὰ ἴδια. Ἐμεῖς τί μποροῦμε νὰ ποῦμε πάνω σ᾿ αὐτό;

Τὸ θέμα ἔχει εἰπωθεῖ, καὶ ὁ Θεὸς τὸ ἔχει πεῖ (στὸ Δευτερονόμιον, στὸ κβ' κεφάλαιο νομίζω) καὶ οἱ Οἰκουμενικές Σύνοδοι ἐπίσης. Τώρα, τὸ νὰ λέμε ὅτι τὰ ἐνδύματα ἦταν ἴδια, δηλαδὴ ὁ ποδήρης χιτώνας (εἶχε καὶ ὁ ἄνδρας καὶ ἡ γυναῖκα) ἔμοιαζε, καὶ συνεπῶς δὲν ἔχει πολὺ σημασία, αὐτὸ εἶναι εἰς βάρος τους! Εἶναι ἀκόμη χειρότερο αυτό! Ἂν τότε ἔμοιαζαν τὰ ἐνδύματα ἀνδρὸς καὶ γυναικός, παρὰ ταῦτα δὲν ἔμοιαζαν καὶ μποροῦσε κανεὶς νὰ διακρίνει τὴν ἀνδρικὴ στολὴ ἀπὸ τὴν γυναικεία. Στην γενική κατασκευὴ ἦταν ποδήρεις χιτῶνες, ἀλλὰ δὲν ἦταν ἴδια πράγματα· εἶχαν διαφορές. Ἂν λοιπὸν ἔχουμε τον ποδήρη χιτῶνα κοινὸ στοιχεῖο, παρὰ ταῦτα ὁ Θεὸς λέγει αὐτὸ ποὺ λέγει, πόσο περισσότερο σήμερα ποὺ ἡ στολὴ τῆς γυναικὸς εἶναι πάλι χιτών, ἔστω χιτωνίσκος (αὐτὸ ποὺ λέμε ρόμπα, φουστάνι, εἶναι χιτών, ὅμως ὄχι ποδήρης· εἶναι πιὸ ἀνεβασμένος! Δηλαδή χιτωνίσκος) καὶ ὁ ἄνδρας φοράει παντελόνια. Ακόμη περισσότερο χειρότερα δὲν πρέπει ἡ γυναῖκα να φοράει παντελόνια, γιατὶ ἡ διαφορὰ ἀνδρικῆς καὶ γυναικείας στολῆς εἶναι βαθυτέρα και μεγαλυτέρα ἀπ᾿ ὅτι στὴν ἀρχαιότητα· καὶ ὁ Θεὸς εἶπε νὰ μὴν βάζει ἡ γυναῖκα ἐνδύματα ἀνδρικά.

47η ομιλία στην κατηγορία " Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ". (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)

Απομαγνητοφώνηση : Ἱερὰ Μονὴ Ξενοφῶντος.

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

Όλες οι ομιλίες ~4.487~ του μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/4487.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=0

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Γιατί ἐπιτρέπει ὁ Θεός τήν ἐνεργό παρουσία τοῦ Σατανᾶ;

†. Γιατί ἐπιτρέπει ὁ Θεὸς τὸν διάβολο να πειράζει τοὺς ἀνθρώπους, ἀφοῦ ἔχω διαβάσει ὅτι ὁ Θεὸς θέλει νὰ σωθοῦν ὅλοι οἱ ἄνθρωποι καὶ νὰ βρεθοῦν στὴν βασιλεία του; Νομίζω ὅτι ὅση πίστι καὶ νὰ ἔχει ὁ ἄνθρωπος, θὰ λυγίσει, καὶ ἡ πίστι του θὰ κλονιστεῖ. Ἐκείνη τὴν στιγμὴ τί μπορεῖ νὰ κάνει;

Εἶναι ἕνα ἐρώτημα ποὺ τὸ ἔχουν πολλοί. Ὁ Θεὸς ὅταν ἦρθε νὰ μᾶς ἀναπλάσσει, κατήργησε τὸν διάβολον, ἀλλὰ τὸν ἄφησε μέσα στην δημιουργία διότι ἐπιφυλάσσεται διὰ τὴν κρίσιν· ὁ διάβολος θὰ κριθεῖ. Μην ξεχνοῦμε ὅτι εἴμασταν κάποτε, ἰδιοκτησία τοῦ διαβόλου. Ὅταν ὁ Θεὸς μᾶς δημιούργησε, εἴμασταν δική του ιδιοκτησία· ὅταν κατόπιν μὲ τὴν προαίρεσί μας δὲν ἀκούσαμε τὸν Θεὸν καὶ ἀκούσαμε τον διάβολον, αυτομάτως γίναμε κτῆμα τοῦ διαβόλου. Βεβαίως, ὄχι ὅτι παύσαμε νὰ εἴμαστε ιδιοκτησία τοῦ Θεοῦ· αὐτὸ τὸ ἐπέτρεψε ὁ Θεός: λέγει ὁ διάβολος ὅτι ἔχει ὅλα τὰ χρήματα τῆς γῆς· δὲν ἔχει οὔτε ὀβολόν, λέγει ὁ Ἅγιος Κύριλλος Ἱεροσολύμων. Ἐπιτρέπει ὁ Θεὸς νὰ διαχειρίζεται ὁ διάβολος ὅ,τι εἶναι μακρυὰ ἀπὸ τὸν Θεόν.

Ἔτσι, ὁ ἄνθρωπος ποὺ εἶναι μακρυὰ ἀπὸ τὸν Θεόν «οικείᾳ βουλήσει», ὡς ἐλεύθερος, τότε γίνεται ἰδιοκτησία τοῦ σατανᾶ. Ερχόμαστε λοιπὸν νὰ δοῦμε καὶ μίαν ἄλλην πτυχὴ τῆς προηγουμένης ἀπορίας: ἂν δὲν εἶσαι δοῦλος τοῦ Θεοῦ, εἶσαι δοῦλος τοῦ διαβόλου! ἂν εἶσαι ἐλεύθερος ἀπὸ τὸν διάβολον, εἶσαι τότε δοῦλος τοῦ Θεοῦ. Ἢ τοῦ Θεοῦ δοῦλος, ἢ τοῦ διαβόλου δοῦλος. -Γιατί πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ εἶμαι δοῦλος, ἢ τοῦ ἑνὸς ἢ τοῦ ἄλλου; -Εξηγήσαμε προηγουμένως· ἂς διαλέξει ὁ καθένας ὅ,τι θέλει νὰ εἶναι ὑπὸ τὴν κατάκτησιν τοῦ Θεοῦ ἢ ὑπὸ τὴν κατάκτησιν τοῦ σατανᾶ. Καὶ ἂς δεῖ ποιός εἶναι ἐκεῖνος ὁ κύριος ποὺ βασανίζει, και ποιός εἶναι ἐκεῖνος ὁ Κύριος ποὺ ἀγαπᾶ, δίδει μακαριότητα καὶ υἱοθετεῖ, κάνει παιδί του τὸν ἄνθρωπο.

Ἀλλὰ ἔχουμε τὴν ἀπορία: Ξέρετε, οὔτε τὸ προπατορικὸν ἁμάρτημα ὡς κλίσις, ὡς ροπή, δὲν ἤρθη μὲ τὸ βάπτισμα. Απλούστατα, διότι ὁ Θεὸς θέλει νὰ ὑπάρχει ἡ προαίρεσις καὶ ὁ ἀγώνας. Πρέπει νὰ ἀγωνισθεῖ κανεὶς γιὰ νὰ φθάσει στὴν πνευματικὴ ζωή· ἀφήνει λοιπὸν ὁ Κύριος τὸν διάβολον, ὡς ὑλικὸ ἀγῶνος εἰς τὸν παρόντα κόσμον. Ὁ διάβολος δὲν ἔχει πλέον μεγάλη δύναμι. Γιὰ τὸν κλονισμὸ τῆς πίστεως ποὺ περιγράφει ἡ ἐρώτησις, τὸ θέμα ἐξαρτᾶται ἀπὸ τὸν ἴδιον τὸν ἄνθρωπον. Ὁ διάβολος μετὰ τὸν Σταυρὸν τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἀσθενής, ὁμοίως καὶ ἡ ἁμαρτία. Ἔχουμε πλέον τὴν Χάριν τοῦ Χριστοῦ, ἀφ᾽ ἑνός, ἀφ᾿ ἑτέρου δέ, διότι ὁ διάβολος νικήθηκε ἀπὸ τὸν Χριστὸν καὶ τὸν Τίμιον Σταυρόν του. Ἂν πλησιάσουμε κοντὰ εἰς τὸν Χριστόν, τότε ὁ Κύριος θὰ μᾶς ἐνισχύσει.

Εἶναι ὅμως χαρακτηριστικὸν ὅτι πολλὲς φορὲς τὸν ἀγωνιστὴν τὸν ἀφήνει Θεὸς νὰ ἀγωνίζεται μὲ τὸν διάβολον γιὰ νὰ γίνει δοκιμότερος. Εἶναι χαρακτηριστικὸ τὸ παράδειγμα τοῦ μεγάλου Ἀντωνίου. Ὅταν ἔφυγε ἀπὸ τὸν κόσμον, πῆγε σ᾿ ἕνα θολωτὸν τάφον· ἐκεῖ ἔμεινε γιὰ νὰ πολεμηθεῖ ἀπὸ τὸν σατανᾶ· ὁ διάβολος μετεσχηματίζετο σε διάφορα ζῶα. Πήγαινε, τὸν φόβιζε, τὸν ἔδερνε. Μὴν φοβηθεῖτε ὅτι τὸν ἔδερνε· ἐμᾶς δὲν πρόκειται νὰ μᾶς δείρει ὁ διάβολος· δὲν εἴμαστε στὸ ὕψος ἑνὸς μεγάλου Ἀντωνίου! Ἂν φθάσουμε στὸ ὕψος ἐκείνου, τότε θὰ μᾶς δείρει καὶ ἐμᾶς ὁ διάβολος! Τώρα δὲν μᾶς πλησιάζει γιατὶ εἴμαστε πολύ... κοντά του· κατὰ δυστυχίαν τὸ λέγω αὐτό. Ηγωνίζετο λοιπὸν ὁ μέγας Ἀντώνιος, ἐπεκαλεῖτο τὸν Κύριον, φώναζε «Χριστέ μου, ποῦ εἶσαι;» ἡμέρες ὁλόκληρες φώναζε. Κάποια μέρα, μετὰ ἀπὸ σκληρὸν ἀγῶνα μὲ τὸν διάβολον, ἀκούει τὸν Κύριον νὰ λέγει· Ἐδῶ εἶμαι Ἀντώνιε. Κύριε, ποῦ ἤσουν; - Ἔβλεπα νὰ ἀγωνίζεσαι.

Ὥστε, ὄχι μόνον ὑπάρχει ὁ διάβολος μέσα στὸν κόσμον, ἀλλὰ καὶ ὁ Κύριος ἀφήνει οἱ ἅγιοί του νὰ ἀγωνισθοῦν μὲ τὸν διάβολον. Μὴν ξεχνᾶτε ὅτι ὁ Κύριος, μετὰ τὴν βάπτισί του ἤχθη, οδηγήθηκε ὑπὸ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος εἰς τὴν ἔρημον γιὰ νὰ πολεμήσει τὸν διάβολον. Στὴν βάπτισι, στον βαπτιζόμενον βάζουν λάδι· τὸ λάδι εἶναι ἀπαραίτητο στοιχεῖο τῆς πάλης· οἱ ἀρχαῖοι ἔβαζαν λάδι στὸ σῶμα τους ὅταν πάλευαν, νὰ γλυστρᾶ ὁ ἕνας ἀπὸ τὸν ἄλλον. Βάζει λοιπὸν ἡ Ἐκκλησία τὸ λάδι γιὰ νὰ δείξει ὅτι ἔχει τὸν βαπτιζόμενον ἀγωνιστήν, καὶ τὸ λάδι εἶναι ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ γιὰ νὰ γλυστράει ὁ ἀγωνιζόμενος πιστὸς ἀπὸ τὰ χέρια τοῦ σατανᾶ. Ἂν ἔχει τὴν Χάρι τοῦ Θεοῦ, τί ἔχει νὰ φοβηθεῖ; Ἀσφαλῶς ὁ Θεὸς θέλει νὰ σωθοῦν ὅλοι, ἀλλὰ θὰ σωθοῦν ὄχι παθητικῶς, ἀλλὰ ἐνεργητικῶς· θὰ σωθοῦν κατόπιν ἀγῶνος. Ἔτσι νοεῖται ἡ σωτηρία.

46η ομιλία στην κατηγορία " Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ". (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)

Απομαγνητοφώνηση : Ἱερὰ Μονὴ Ξενοφῶντος.

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

Όλες οι ομιλίες ~4.487~ του μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/4487.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=0

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Πιστοί καί ἄπιστοι θά κριθοῦν. Μήπως αὐτό ἀντιτίθεται στήν ἐλευθερία;

†. Ξέρουμε ὅτι οἱ ἄνθρωποι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες· σ' αὐτοὺς ποὺ πιστεύουν καὶ ἀκολουθοῦν τὸν Χριστόν, καὶ σ᾿ αὐτοὺς ποὺ δὲν ἔχουν καμμία σχέσι μ' αὐτόν. Ξέρουμε μάλιστα ὅτι εἶπε ὁ Χριστὸς ὅτι οἱ ἄνθρωποι εἶναι ἐλεύθεροι νὰ τὸν ἀκολουθήσουν, μετά ὅμως θὰ τοὺς κρίνει. Ἀφοῦ ὅμως οἱ ἄνθρωποι ποὺ δὲν τὸν ἀκολουθοῦν δὲν ἔχουν καμμία σχέσι μ' αὐτόν, γιατί ἐπεμβαίνει μετὰ ὁ Χριστὸς στὴν ζωή τους καὶ τοὺς κρίνει;

Βεβαίως θὰ λέγαμε σὲ μιὰ πιὸ καλοδιατυπωμένη φόρμα· -Γιατί νὰ μὲ κρίνει ὁ Χριστός, τὴν στιγμὴ ποὺ ἐγὼ θὰ ἤθελα νὰ ζήσω τὴν ζωή μου; Δὲν λέγει ὁ Χριστὸς ὅτι εἶμαι ἐλεύθερος νὰ κάνω ὅ,τι θέλω;

-Πρόκειται περὶ μιᾶς ἐσφαλμένης ἀντιλήψεως περὶ ἐλευθερίας. Ἡ ἐλευθερία δὲν εἶναι ὅτι μπορῶ νὰ κάνω ὅ,τι θέλω, ἀλλὰ τὸ ἑξῆς· Μπορῶ νὰ κάνω ὅ,τι θέλω, ἀλλὰ δὲν μὲ συμφέρει νὰ τὸ κάνω. Μ' αὐτὴν τὴν ἔννοια τίθεται ἡ ἐλευθερία, καὶ ὅτι ὁ Θεὸς μᾶς ἔκανε ἐπ᾿ ἀγαθῷ· δὲν μᾶς ἔκανε νὰ διαλέξουμε τὸ καλὸ ἢ τὸ κακό! Θὰ ἦταν ἀδιανόητον! Ἡ ἀπορία εἶναι σωστή! Πῶς ὁ Θεὸς μὲ κρίνει τὴν στιγμὴ ποὺ θὰ μποροῦσα νὰ κάνω ὅ,τι θέλω! Ψεύδεται ὁ Θεὸς ὅταν μοῦ λέγει ὅτι εἶμαι ἐλεύθερος; διότι θὰ μὲ κρίνει! Ἢ εἶμαι ἐλεύθερος καὶ δὲν πρέπει νὰ κριθῶ, ἢ δὲν εἶμαι ἐλεύθερος! Τὸ πράγμα εἶναι ὅτι ἔχουμε ἀλλιώτικη ἀντίληψι περὶ ἐλευθερίας.

Ὁ Θεὸς μᾶς ἔκανε νὰ ἀκολουθοῦμε πάντα, μόνον τὸ ἀγαθόν· ἔχουμε ὅμως τὴν δυνατότητα νὰ ἀκολουθήσουμε τὸ κακόν· δὲν μᾶς συμφέρει ὅμως. Ἡ ἐλευθερία ἔχει τὴν ἔννοια τῆς ἐκλογῆς καὶ τῆς ἀκολουθήσεως τοῦ καλοῦ, χωρὶς νὰ ἐμποδισθῶ νὰ κάνω τὸ κακό. Ἂν κάνω τὸ κακό, θὰ κριθῶ, καὶ θὰ κριθῶ γιατὶ ἀκριβῶς δὲν ἔχω περιθώρια, δὲν πρέπει νὰ ἔχω περιθώρια νὰ κάνω τὸ κακό. Αὐτὸ τὸ σημεῖο δὲν τὸ καταλαβαίνουμε, γι' αὐτό, ἐπειδὴ ὁ Χριστιανικὸς κόσμος δὲν κατενόησε τὴν ἐλευθερία, βασανίζεται καὶ χτυπιέται μέσα στις ποικίλες ἀντιλήψεις περὶ ἐλευθερίας, μέχρι βαθμοῦ νὰ ἔχουμε τὰ ἀπειθάρχητα νειάτα, τοὺς λεγομένους αναρχικούς. Αὐτοὶ στὴν πραγματικότητα εἶναι ἀντιφατικοί. Ὅταν λέγουν ὅτι εἶμαι ἐλεύθερος νὰ κάνω ὅ,τι θέλω, καὶ στρέφομαι ἐναντίον ἑνὸς κράτους καὶ μιᾶς πολιτείας, κάποιων νόμων ποὺ μὲ δεσμεύουν, στην πραγματικότητα δεσμεύουν τὴν ἐλευθερία τῶν ἄλλων. Ὅταν ἐμένα μὲ δολοφονοῦν, βγαίνω στον δρόμο και κινδυνεύω να φονευθῶ, φωνασκοῦν καὶ δημιουργούν προβλήματα στην κυκλοφορία, ὁμαλὴ καὶ εὔρρυθμη ζωὴ τῆς πόλεως, προσβάλλουν ουσιαστικῶς τὴν ἐλευθερία τῶν ἄλλων.

-Πῶς λοιπὸν ἡ ἐλευθερία εἶναι μονομερής· ὁ ἀναρχικὸς ἔχει ἐλευθερία να κάνει ὅ,τι θέλει, καὶ ὁ ἄλλος δὲν τὴν ἔχει; -Κάποιο λάθος ὑπάρχει, καὶ γι' αὐτό, γιὰ τὴν ἐσφαλμένη ἀντίληψι τῆς ἐλευθερίας, χτυπιόμαστε σὰν τὰ χταπόδια. Καὶ τὰ κακόμοιρα παιδιὰ ἀκοῦν στὰ σχολεῖα ἀπὸ διαφόρους «μὴν προσέχετε τοὺς γονεῖς σας, νὰ ἀντιδρᾶτε σ᾿ αὐτὸ ποὺ σᾶς λέγουν, σᾶς καταπιέζουν, ὅτι σᾶς ἀφαιροῦν τὴν ἐλευθερία καὶ ἄλλα πολλά…» καὶ τὰ βγάζουν στην καταστροφή. - Ἕνα μικρὸ παιδὶ ἔχει τὴν ἐλευθερία νὰ ἀνάψει σπίρτα καὶ νὰ βάλει φωτιά; - Πῶς δὲν τὴν ἔχει! Πηγαίνει στο τζάκι, παίρνει τὰ σπίρτα καὶ ἀρχίζει νὰ βάζει φωτιά στὸ σπίτι! ἐλευθερία δὲν ἔχει; -Εἶναι εὐχάριστο να βάλει φωτιὰ στὸ σπίτι; Καὶ ἂν οἱ γονεῖς κρύπτουν τὰ σπίρτα εἶναι γιατὶ καταπιέζουν τὸ παιδὶ νὰ μὴν κάνει χρῆσι τῶν σπίρτων; Καὶ ἂν τὰ φάρμακα γράφουν ἐπάνω τους «Μακρυά ἀπὸ τὰ παιδιά! Καὶ σὲ ἀσφαλὲς μέρος τὰ φάρμακα· σὲ ντουλάπι ποὺ νὰ κλειδώνει», γιατὶ τὰ παιδιὰ θὰ σκαλίσουν, θὰ βροῦν τὰ φάρμακα καὶ θὰ τὰ φάνε! καὶ θὰ πεθάνουν, εἶναι δέσμευσι τῆς ἐλευθερίας ὅταν κλειδώσουμε τὰ φάρμακα καὶ δὲν τὰ ἔχουμε ἐλεύθερα στην δικαιοδοσία τοῦ παιδιοῦ μας;

ΩωΤὸ ἴδιο πράγμα λοιπὸν εἶναι καὶ στὴν περίπτωσί μας· ὑπάρχει τὸ κακό, ὑπάρχει καταστροφή· οἱ πρωτόπλαστοι τὸ ἴδιο· ἦταν ἐλεύθεροι! ἔκαναν τὸ κακό· -Τοὺς συνέφερε; -Δὲν τοὺς συνέφερε! ἦταν ἀνώριμοι γι' αὐτὸ ποὺ ὁ Θεὸς τοὺς ἤθελε νὰ φτάσουν στὴν δοκιμασία καὶ νὰ θεωθοῦν. Ἦταν ἐλεύθεροι ἀλλὰ ἔχασαν στὸ θέμα αὐτό, γιατὶ ὡς ἀνώριμοι προχώρησαν γρηγορώτερα, ὅπως ἕνα παιδὶ κάνει χρῆσι μερικῶν πραγμάτων ἐνῶ δὲν ἦρθε ἡ ὥρα του.

Ἀλλὰ καὶ κάτι ἄλλο: -Ποιός εἶπε ὅτι εἴμαστε ἐλεύθεροι; -Εἴμαστε ἐλεύθεροι νὰ ἐκλέξουμε, ὅμως μὲ συνέπειες. Δὲν εἴμαστε ἐλεύθεροι! Εἴμαστε ἰδιοκτησία τοῦ Θεοῦ δύο φορές· α) ὡς δημιουργήματα, β) ὡς ἀναδημιουργήματα. Ὁ Θεὸς μᾶς κατασκεύασε! Ποιός μᾶς εἶπε ὅτι δὲν εἴμαστε ἰδιοκτησία τοῦ Θεοῦ;

Τὸ ὅτι ὁ Θεὸς θὰ μὲ στείλει στην κόλασι, θέλω δὲν θέλω, μ᾿ ἀρέσει δὲν μ' ἀρέσει, σημαίνει ὅτι εἶμαι ἐλεύθερος; -Εἶμαι ἐλεύθερος μέχρι ἑνὸς βαθμοῦ, καὶ ὅτι πρέπει νὰ ἀκολουθήσω τὸ ἀγαθὸν καὶ ὄχι τὸ κακόν. Εἴμαστε ἀκόμη ιδιοκτησία τοῦ Θεοῦ ὡς ἀνάπλασι ποὺ μᾶς ἔχει κάνει. Δηλαδὴ ὁ Χριστὸς ἦρθε στον κόσμο, θυσιάστηκε γιὰ μᾶς, μᾶς ἐξηγόρασε ἀπὸ τὴν φθορὰ καὶ τὴν ἁμαρτία, καὶ συνεπῶς, εἴμαστε ιδιοκτησία του.

Ἔχει πολλὰ σημεῖα ἡ Ἁγία Γραφή (Α΄ Προς Κορινθίους, στ΄ 19)· «Τὸ σῶμα σας προσέξτε το, εἶναι ναὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος· δὲν μπορεῖς νὰ σπαταλᾶς τὸ σῶμα σου στὴν ἀνηθικότητα». Διακηρύσσουν σήμερα οἱ γυναῖκες· «Τὸ κορμί μου, τὸ σῶμα μου μοῦ ἀνήκει· τὸ κάνω ὅ,τι θέλω»! Ποῦ σοῦ ἀνήκει; Ποιός σοῦ εἶπε; Ὕστερα, γιὰ τὸ θέμα τῶν ἐκτρώσεων· τὸ παιδί σου, ποὺ βρίσκεται στα σπλάγχνα σου δὲν σοῦ ἀνήκει καὶ εἶναι ἕνα ξεχωριστὸ πρόσωπο. Πολλὲς φορὲς δὲν ἔχει οὔτε τὴν ὁμάδα τοῦ αἵματός σου· ἁπλῶς καὶ μόνον τρέφεται ἀπὸ 'σένα. -Ἀπὸ ποῦ λὲς ὅτι ἔχεις δικαίωμα ἐπὶ τοῦ ἐμβρύου καὶ τοῦ σώματός σου; Δὲν ἔχεις δικαίωμα! Λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος «Προσέχετε μὴν πᾶτε στὴν ἀνηθικότητα· μὴ δαπανᾶσθε στὴν ἀνηθικότητα γιατὶ τὰ σώματά σας εἶναι ναὸς τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, οὗ ἔχετε ἀπὸ Θεοῦ», τὸ ὁποῖον ἔχετε ἀπὸ τὸν Θεόν· «καὶ οὐκ ἐστὲ ἑαυτῶν», δὲν ἀνήκετε στὸν ἑαυτόν σας! «ἠγοράσθητε γὰρ τιμῆς», διότι ἀγορασθήκατε κατόπιν ἀντιτίμου. Τὸ ἀντίτιμον εἶναι τὸ Σῶμα καὶ τὸ Αἷμα τοῦ Χριστοῦ ποὺ μᾶς ἐξηγόρασε ἐπάνω εἰς τὸν Σταυρόν.

Δὲν ἔχουμε λοιπὸν ἰδιοκτησία τοῦ ἑαυτοῦ μας, δὲν μποροῦμε νὰ κάνουμε ὅ,τι θέλουμε, γι' αὐτὸ καὶ θὰ δώσουμε λόγο. Νὰ τὸ πάρουμε καὶ ἀντίστροφα καὶ νὰ τὸ κρίνουμε ἔτσι· Ὁ Χριστιανισμὸς εἶναι ἡ ἀλήθεια· ἐφ᾽ ὅσον ὁ Χριστιανισμὸς μᾶς λέγει ὅτι θὰ δώσουμε λόγον εἰς τὸν Θεόν, μήπως θὰ πρέπει νὰ ἀρχίσουμε νὰ ἀναθεωροῦμε, καὶ νὰ σκεφτόμαστε κάτι διαφορετικὸ γιὰ τὴν ἐλευθερία; Μήπως δὲν εἶναι ἐλευθερία ἐκεῖνο ποὺ μέχρι σήμερα νομίζαμε; -Αναμφισβητήτως ναι! Είμαστε δύο φορὲς ἰδιοκτησία τοῦ Θεοῦ· κατὰ φύσιν καὶ ὑπερφύσιν· ὅταν μᾶς δημιούργησε καὶ ὅταν μᾶς ξαναανέπλασε. Μᾶς ἀναπλάττει ὁ Κύριος μὲ τὸ Σῶμα του καὶ τὸ Αἷμα του καὶ μᾶς κάνει πνευματικοὺς ἀνθρώπους.

Μόνον ἂν ἕνας μποροῦσε νὰ καταλάβει τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ θὰ μποροῦσε νὰ πεῖ· Κύριέ μου, ὄχι δύο φορὲς νὰ εἶμαι ἀγορασμένος καὶ δύο φορὲς νὰ εἶμαι ἰδιοκτησία σου· ἄπειρες φορὲς νὰ εἶμαι ἰδιοκτησία σου, γιατί κοντά σου εἶναι ἡ μακαριότητα καὶ ἡ εὐτυχία, ἐνῶ μακρυά σου ἡ καταστροφή.

Ἡ ἐλευθερία μας ἔγκειται στὸ νὰ μπορῶ νὰ πῶ· «Διαλέγω τὸ ἀντίθετο, ἀλλὰ δὲν μὲ συμφέρει». Λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος· «Πάντα μοι ἔξεστι ἀλλ᾽ οὐ πάντα συμφέρει», ὅλα μοῦ ἐπιτρέπονται ἀλλὰ ὅλα δὲν μὲ συμφέρουν· καὶ ὅπως ἀκριβῶς στὴν ζωήν μου, πολλὰ πράγματα μοῦ ἐπιτρέπονται. Μοῦ ἐπιτρέπεται νὰ πέσω ἀπὸ τὸ μπαλκόνι μου, ἀπὸ τὸν 3ον ὄροφο! ἀπαγορεύεται; -Γιὰ κάν' τε καμμιὰ δοκιμή! Πείτε στοὺς γονεῖς· «Γειά σας! Εἶμαι ἐλεύθερος! πάω ἀπὸ τὴν ταράτσα νὰ πέσω κάτω»! Γιατί; Δὲν μπορεῖ νὰ τὸ κάνει κανεὶς αὐτό; Εἶναι ἐλεύθερος! Τὸν συμφέρει; - Ὄχι!

Εἶμαι ἐλεύθερος νὰ μὴν πάω στὸ σχολεῖο μου! Τέτοια εποχή! Ἄνοιξη! Παλιά, ἔλεγα: «Δὲν θὰ τελειώσει τὸ σχολεῖο νὰ δῶ καὶ ἐγὼ τὴν Ἄνοιξη;» Ἀνοίγουν τὰ λουλούδια, καὶ ἐμεῖς ἐκεῖ, κλεισμένοι στις αἴθουσες! Γιατί νὰ μὲ τρώγει ἡ σκιὰ τῶν αἰθουσῶν διδασκαλίας καὶ νὰ μὴν βγῶ στὸ ὕπαιθρο; Δὲν εἶμαι σκλαβωμένος ἐκεῖ; -Τὸ θέλω γιατὶ μὲ συμφέρει! Δὲν ἔχω τὸ δικαίωμα νὰ τὸ σκάσω; Νὰ πάω νὰ ἀπολαύσω τὴν φύσιν! Δικαίωμά μου εἶναι! ἀλλά, μὲ συμφέρει; -Δὲν μὲ συμφέρει!

Συνοπτικῶς· εἶμαι ἐλεύθερος, ἀλλὰ δὲν μὲ συμφέρει νὰ ἀκολουθῶ τὸ κακό.

45η ομιλία στην κατηγορία " Ἀπαντήσεις ἀποριῶν Κατηχητικοῦ". (Ἀνωτέρου Κατηχητικοῦ Σχολείου)

Απομαγνητοφώνηση : Ἱερὰ Μονὴ Ξενοφῶντος.

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

Όλες οι ομιλίες ~4.487~ του μακαριστού πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://aspalathos21.blogspot.com/2024/12/4487.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=0

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.