†. Νομίζω ὅτι ἐκεῖνος ποὺ κάνει αὐτὴν τὴν ἀπορία πιστεύει, βεβαίως, ὅτι ὑπάρχει ψυχή, ἀλλὰ θὰ ἤθελε νὰ ἀκούσει ἴσως κάποια επιχειρήματα, πιθανῶς νὰ ἔχουν νὰ τὰ ποῦν πιὸ πέρα, γιὰ ἐκείνους ποὺ λένε ὅτι δὲν ὑπάρχει ψυχή. Δὲν μπορῶ νὰ φανταστῶ ὅτι ὑπάρχει ἄνθρωπος ποὺ ἀκούει λόγο Θεοῦ, καὶ δὲν πιστεύει ὅτι ὑπάρχει ψυχή! ἐκτὸς ἂν διάβασε τίποτε ἢ ἄκουσε, κατὰ καταιγιστικὸν τρόπον, θέματα ἀπιστίας καὶ ἀρνήσεως Χριστοῦ, καὶ ἔχει κατὰ κάποιον τρόπον ἐπηρεαστεί ἢ κλονισθεί.
Ἀρκεῖ νὰ σᾶς πῶ ὅτι ὅταν δημιουργήθηκε ἡ ἐπιστήμη τῆς ψυχολογίας, ποὺ ὑποτίθεται ὅτι ἐξετάζει τὴν συμπεριφορὰ τῆς ψυχῆς, ἔφθασε αὐτὴ ἡ ἰδία ψυχολογία νὰ ἀρνηθεῖ τὴν ὕπαρξι τῆς ψυχῆς. Ὀξύμωρον! ἡ ψυχολογία να ἀρνηθεῖ τὴν ψυχήν! Ναί, γιατὶ ὅταν φθάνουμε σὲ μία ολιστικὴ ἀντίληψι τῶν πραγμάτων, ὅτι ἡ ψυχὴ δὲν ὑπάρχει, αὐτὸ ποὺ λέμε συμπεριφορά ψυχολογίας, εἶναι ὁ τρόπος που συμπεριφέρεται ὁ ἄνθρωπος, καὶ ὁ τρόπος αὐτὸς εἶναι ἡ ἐνέργεια ποὺ ὑπάρχει μέσα στὸν ἄνθρωπο. Υπάρχουν παρὰ πολλοὶ ψυχολόγοι καὶ ψυχίατροι ποὺ δὲν πιστεύουν κἂν ὅτι ὑπάρχει ψυχή.
Εὔλογη λοιπὸν ἡ ἀπορία, ἀλλὰ θὰ ἀπαντήσω χωρὶς νὰ καταπιαστῶ, οὔτε μὲ τὴν φιλοσοφία, οὔτε μὲ τὴν ἐπιστήμη, οὔτε μὲ τὴν παγκοσμίαν ἐμπειρία γύρω ἀπὸ τὸ θέμα αὐτό. Παγκοσμία εμπειρία: εἶναι γνωστὸν ὅτι εἶναι καθολικὸν τὸ φαινόμενον, καὶ πανανθρώπινον, τῆς πίστεως στὴν ὕπαρξι ψυχῆς καὶ μάλιστα ἀθανάτου. Αὐτὸ ἔτσι ἐξηγεῖται σ᾿ ὅλους τοὺς λαοὺς τῆς γῆς, ὅλων τῶν αἰώνων καὶ ὅλων τῶν ἐποχῶν. Ὅταν ἐταρίχευαν οἱ αἰγύπτιοι τοὺς νεκρούς τους, πίστευαν στὴν ὕπαρξι καὶ ἀθανασία τῆς ψυχῆς. Ὅ,τι νεκρικὸ ἔχει φθάσει στις ἡμέρες μας ἀπὸ ὁποιονδήποτε λαό, αὐτὸ τὸ νεκρικό (τελετές, τάφοι, κτερίσματα =μικροαντικείμενα ἀγαπητὰ εἰς τὸν νεκρόν) εἶναι δηλωτικὸ στὴν ὕπαρξι τῆς ψυχῆς, καὶ δή, ἀθανάτου ψυχῆς!
Δὲν μένω σ' αὐτά, δὲν τὰ θέλω ὡς ἐπιχειρήματα! Οὔτε θέλω τὴν φιλοσοφία. Μόνον ἀπὸ τὴν Ἁγία Γραφὴ θὰ μιλήσω.
Ἡ Ἁγία Γραφὴ μᾶς λέγει, ὄχι ὅτι ὑπάρχει ψυχή (τὸ πράγμα τὸ θεωρεῖ δεδομένον) ἀλλὰ μιλᾶ γιὰ τὴν ἀξία τῆς ψυχῆς. Περιττὸν νὰ σᾶς πῶ τὸ γνωρίζετε) ὅτι ὁ ἄνθρωπος εἶναι «κατ᾿ εἰκόνα» Θεοῦ. Πῶς θὰ μποροῦσε νὰ εἶναι εἰκόνα, καὶ ἐνῶ ὁ Θεὸς εἶναι ἀθάνατος, ὁ ἄνθρωπος νὰ εἶναι κάτι ποὺ νὰ μὴν ἀνακλᾶ τὸ πρωτότυπον ποὺ εἶναι ὁ Θεός, οὔτε στὸ θέμα τῆς ἀθανασίας, οὔτε στὸ θέμα τῶν γνωρισμάτων, ἐκείνων ποὺ λέμε ὅτι ἀνήκουν στὸν χῶρο τῆς ψυχῆς. Θὰ ἀπαντήσω ὅπως ὁ Κύριος ἀπήντησε στοὺς Σαδδουκαίους ποὺ δὲν πίστευαν στὴν ὕπαρξι τῆς ψυχῆς, καὶ πολὺ παραπάνω στὴν ἀθανασία τῆς ψυχῆς.Ἔλεγαν οἱ Σαδδουκαίοι· Πέθανε ὁ ἄνθρωπος, τελείωσε ἡ ἱστορία. Εἶπαν μάλιστα στὸν Κύριον ἕνα παράδειγμα ποὺ ἦταν φτιαχτό, φανταστικό· ἕνας ἄνθρωπος εἶχε μία γυναῖκα, μετὰ πέθανε καὶ τὴν πῆρε ὁ ἀδελφός του· ἑπτὰ ἄνδρες εἶχαν γυναῖκα αὐτὴν τὴν γυναῖκα· ὅταν γίνει ἡ ἀνάστασι τῶν νεκρῶν ποὺ ἐσὺ ὁ Ἰησοῦς λέγεις!- τίνος θὰ εἶναι γυναῖκα; Καὶ ὁ Κύριος ἀπήντησε· -Πλανᾶσθε, μὴ εἰδότες τας Γραφάς. Ἔχετε οἰκτρὰν πλάνην μὴ γνωρίζοντες τὶς Γραφές.
Ἀπὸ τὰ 49 βιβλία τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης οἱ Σαδδουκαῖοι παραδέχονταν μόνον τὰ 5. 44 βιβλία, τὰ ἀπέρριπταν! ἦταν οἱ ὑλιστὲς τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, μάλιστα στοὺς χρόνους τοῦ Χριστοῦ κρατοῦσαν τὴν ἀρχιερωσύνη. Ὁ Ἄννας καὶ ὁ Καϊάφας ἦταν Σαδδουκαίοι. Φοβερόν! Παίρνει λοιπὸν ὁ Κύριος ἀπὸ τὰ βιβλία ποὺ παραδέχονταν καὶ τοὺς λέγει· -Τί ἐμήνυσε ὁ Θεὸς στὸν Μωυσῆ ἀπὸ τὴν φλεγομένη βάτον; Ἐγὼ εἶμαι ὁ Θεὸς Ἀβραὰμ καὶ ὁ Θεὸς Ἰσαὰκ καὶ ὁ Θεὸς Ἰακώβ. Δηλαδὴ ὁ Ἀβραάμ, ὁ Ἰσαάκ, καὶ ὁ Ἰακὼβ ζοῦν, ἂν καὶ εἶχαν ζήσει πρὶν 2.000 χρόνια. Διότι πῶς ὁ Θεὸς θὰ ἦταν Θεὸς τοῦ Ἀβραὰμ ἂν ὁ Ἀβραὰμ εἶχε γίνει μηδέν; Ἂν λέγω ὅτι ἔχω αὐτὸ καὶ ἐκεῖνο καὶ ἐκεῖνο τὸ σπίτι, προϋποθέτει ὅτι εἶμαι ἰδιοκτήτης τῶν σπιτιῶν αὐτῶν. Πῶς μπορῶ νὰ λέγω ὅτι ἔχω ἕνα σπίτι, ὅταν αὐτὸ δὲν εἶναι δικό μου; ὅταν ἔχει κατεδαφισθεῖ, ὅταν μοῦ πῆραν καὶ τὸ οἰκόπεδο; Γιὰ νὰ λέγει ἡ Ἁγία Γραφὴ ὅτι ὁ Ἀβραὰμ ἔχει Θεόν του τὸν Θεόν, σημαίνει ὅτι ζεῖ ὁ Ἀβραάμ' ἡ ψυχή του ζεῖ!
Νὰ σᾶς πῶ καὶ γιὰ τὴν Μεταμόρφωσι ὅπου ἐμφανίσθηκαν ὁ Μωυσῆς καὶ ὁ Ἠλίας. Νὰ πῶ καὶ γιὰ ἐκεῖνο ποὺ εἶπε ὁ Κύριος· «Τί γὰρ ὠφελεῖται ἄνθρωπος ἐὰν τὸν κόσμον ὅλον κερδίσει, τὴν δὲ ψυχὴν αὐτοῦ ζημιωθεῖ;» «ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;» τί ἀντάλλαγμα νὰ δώσει ὁ ἄνθρωπος, τῆς ψυχῆς του; Λέγει ἀκόμη ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, στην Α΄ Πρὸς Θεσσαλονικεῖς· «ὁλόκληρον ἡμῶν τὸ πνεῦμα καὶ ἡ ψυχὴ καὶ τὸ σῶμα ἀμέμπτως ἐν τῇ παρουσία τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ τηρηθείη», εἴθε να τηρηθεῖ, νὰ μείνει ἔτσι ἄμεμπτο, καθαρό, καὶ τὸ σῶμα καὶ ἡ ψυχή σας. Λέγει ἀκόμη τὸ βιβλίον τῆς Ἀποκαλύψεως· «Εἶδον ὑποκάτω τοῦ θυσιαστηρίου», εἶδα κάτω ἀπὸ τὸ θυσιαστήριον· «τὰς ψυχὰς τῶν ἐσφαγμένων διὰ τὸν Λόγον τοῦ Θεοῦ» (Ἀποκ. στ΄ 9), εἶδα κάτω ἀπὸ τὸ θυσιαστήριον τὰς ψυχὰς ἐκείνων ποὺ ἐσφάγησαν διὰ τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ. Τὸ θυσιαστήριον (ποὺ βλέπει τὶς ψυχὲς ἀπὸ κάτω) εἶναι ὁ παράδεισος· δὲν εἶναι ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. Εἶναι κάτω ἀπὸ τὸ θυσιαστήριον, δὲν εἶναι γύρω. Γύρω εἶναι ὁ χῶρος τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ. Ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ θὰ γίνει ἐκεῖ ποὺ θὰ ἔχουμε τὰ σώματά μας· θὰ γίνει ἀνάστασις νεκρῶν. Οἱ ψυχὲς θὰ ἐπανενωθοῦν μὲ τὰ χαμένα μας σώματα, τὰ ὁποῖα θὰ ἀναστήσει ὁ Κύριος ἔστω καὶ ἂν ἔγιναν σκόνη. Ὅ,τι καὶ νὰ ἔγινε· πνίγηκαν ἄνθρωποι, τοὺς ἔφαγαν τὰ ψάρια... θὰ πάρουμε πίσω τὸ σῶμα μας, καὶ ἡ ψυχὴ ἡ ὁποία εἶναι ἀθάνατη, θὰ ἐπανενωθεῖ μὲ τὸ παλαιὸ σῶμα, ἄφθαρτον, ἀκέραιον, ἀθάνατον. Μέχρι τότε, τὸ σῶμα εἶναι στὸν τάφον καὶ οἱ ψυχὲς κάτω τοῦ θυσιαστηρίου. Βεβαίως οἱ ἐν τῷ παραδείσῳ ἔχουν τὴν θέαν τοῦ Θεοῦ, ὅμως ἀκόμη δὲν ἔχουμε τὴν πληρότητα τῆς μακαριότητος. Γι' αὐτὸ καὶ ἐκεῖ οἱ ψυχές, τρόπον τινά, διαμαρτύρονται, ἀδημονοῦν· Πότε Κύριε θὰ γίνει ἡ ἀνάστασίς μας; (δὲν τὸ λένε ἔτσι. Λέγουν πότε Κύριε θὰ ἐκδικηθεῖς τὸ αἷμα μας που χύθηκε ἄδικα στὴν γῆ. Αὐτὸ ἰσοδυναμεῖ μὲ τό «πότε θὰ ἀναστηθοῦμε;») Οἱ ψυχὲς δὲν θέλουν νὰ μείνουν ἔτσι· λέγει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος· «δὲ ζητοῦμε νὰ βγάλουμε τὸ σῶμα μας, ἀλλὰ νὰ ντυθοῦμε τὴν ἀφθαρσία καὶ τὴν ἀθανασία. Δεν ζητοῦμε νὰ ἀπεκδυθοῦμε, νὰ βγάλουμε τὸ σῶμα, ὅπως ἔλεγε ὁ Πλάτων, ὅτι τὸ σῶμα εἶναι κάτι τὸ βδελυρόν, φυλακὴ τῆς ψυχῆς... Ὄχι, δὲν ζητοῦμε αὐτό, ἀλλὰ ζητοῦμε νὰ βγάλουμε τὴν φθορὰ καὶ τὸν θάνατον ἀπὸ τὸ σῶμα».
-Γιὰ ποιόν λόγο ἐσαρκώθη ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ; Γιατί πέθανε, γιατί ἀνεστήθη; Γιατί οἱ προφῆτες ἔδωσαν τις προφητείες τους, τανύσθη ὁ οὐρανὸς ἀπὸ πάνω μας; -Γιὰ αὐτὴν τὴν ψυχήν! -Λοιπόν, δὲν ὑπάρχει αὐτὴ ἡ ψυχή; -Εἶναι τὸ πᾶν, εἶναι ἀθάνατος καὶ θὰ ζήσει μαζὶ μὲ τὸ ἀναστημένο σῶμα στὴν βασιλεία τοῦ Θεοῦ.
