†.Όταν περιγράφτηκε, αγαπητοί μου, εκ του 6ου Σαλπίσματος η πληγή τού τρομερού εκείνου πολέμου στον χώρο τής Μεσοποταμίας και οι άνθρωποι δεν μετανόησαν για τις αμαρτίες τους, είναι αξιοπρόσεκτο ότι η πληγή εκείνη δεν έκλεισε με τον χαρακτηρισμό “η δευτέρα ουαία απήλθεν” . Τούτο φανερώνει την προέκταση της πληγής, που περατούται (τελειώνει) στο 11ο Κεφάλαιο, στίχος 13. Συνεπώς, το περιεχόμενο όλης αυτής τής προέκτασης, η έκτη πληγή και κάποια παρακάτω είναι δύο διαψάλματα που παρεμβάλλονται μεταξύ της 6ης και 7ης πληγής, όπως ακριβώς παρενεβλήθησαν 2 διαψάλματα μεταξύ των πληγών τής 6ης και της 7ης κατά την αποσφράγιση του βιβλίου, ενώ τώρα έχουμε κατά τα σαλπίσματα των Αγγέλων. Όπως, λοιπόν, έχουμε δύο παρεμβαλλόμενα διαψάλματα, έχουμε και τώρα δύο παρεμβαλλόμενα διαψάλματα. Αυτη ή παρεμβολή των διαψαλμάτων (είχαμε εξηγήσει εκεί τι θα πει “διάψαλμα”), δλδ ένα θέμα που μοιάζει ότι δεν έχει σχέση με εκείνα που λέγονται και είναι ένα φιλολογικό διάλειμμα (γιατί και η λέξη “διάψαλμα” μουσική είναι), έχουμε ένα μουσικό διάλειμμα, αλλάζει το θέμα για να δημιουργήσει μιαν άλλη εντύπωση, να ξεκουράσει, έτσι, λοιπόν, η παρεμβολή αυτών των διαψαλμάτων είναι ψυχολογικά αναγκαία, τόσο για να δοθεί ο χρόνος στον Προφήτη και τους ακροατές τού βιβλίου τής Αποκαλύψεως να συνέλθουν απ’ αυτήν την τρομερότητα των σκηνών και να αναπλεύσουν λίγο, (όσο και για) να ετοιμαστούν για την παρακάτω μακρότατη (σε περιγραφή) πληγή τού 7ου Σαλπίσματος, η οποία και αποτελεί το κεντρικό σημείο και τον πυρήνα τού βιβλίου, διότι, κατά την εμφάνιση της 7ης πληγής, έχουμε την παρουσία του Αντίχριστου, που είναι και η τελευταία πληγή. Αντιλαμβάνεστε, λοιπόν, ότι είναι πολύ μεγάλη στην περιγραφή, δύσκολη, και φοβερή! Πριν, λοιπόν, μπούμε σ’ εκείνη τη άλλη, την έβδομη φοβερή πληγή, όπως είδαμε και από τη προηγούμενη τί φοβερή πληγή ήταν μ’ εκείνον τον πόλεμο, τον χωρίς προηγούμενο για την Ιστορία, έρχονται αυτά τα δύο διαψάλματα να μας ανακουφίσουν. Το πρώτο διάψαλμα αναφέρεται στον προφήτη Ιωάννη και το δεύτερο στους πιστούς. Ο οπτασιαστής προφήτης βρίσκεται τώρα στη Γή. Σιωπηρά είναι στη γη και παρακολουθεί όσα εξελίσσονται στη Γη. Μέχρι τώρα τον είδαμε στον Ουρανό, χωρίς, όμως, να παύει (ο Ουρανός) να είναι η αφετηρία όλων αυτών των οπτασιών. Το δεύτερο διάψαλμα είναι η συνέχεια του πρώτου και θεωρείται ότι είναι μια σκοτεινή, ερμηνευτική σελίδα τού όλου βιβλίου. Αναφέρεται σ’ εκείνα τα μυστηριώδη δύο πρόσωπα, τους δύο Προφήτες, που θα δούμε ποιοι μπορεί να είναι, που έρχονται να υποδείξουν τον Αντίχριστο.
Αλλά ας έρθουμε στο πρώτο διάψαλμα. Είναι ολόκληρο το 10ο Κεφάλαιο. Σας διαβάζω. “Και εἶδον ἄλλον ἄγγελον ἰσχυρὸν καταβαίνοντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, περιβεβλημένον νεφέλην, καὶ ἡ ἶρις ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ, καὶ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος, καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ ὡς στῦλοι πυρός, καὶ ἔχων ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ βιβλίον ἀνεῳγμένον. καὶ ἔθηκε τὸν πόδα αὐτοῦ τὸν δεξιὸν ἐπὶ τῆς θαλάσσης, τὸν δὲ εὐώνυμον ἐπὶ τῆς γῆς, καὶ ἔκραξε φωνῇ μεγάλῃ ὥσπερ λέων μυκᾶται. καὶ ὅτε ἔκραξεν, ἐλάλησαν αἱ ἑπτὰ βρονταὶ τὰς ἑαυτῶν φωνάς. Καὶ ὅτε ἐλάλησαν αἱ ἑπτὰ βρονταί, ἔμελλον γράφειν· καὶ ἤκουσα φωνὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ λέγουσαν· σφράγισον ἃ ἐλάλησαν αἱ ἑπτὰ βρονταί, καὶ μὴ αὐτὰ γράψῃς. Καὶ ὁ ἄγγελος, ὃν εἶδον ἑστῶτα ἐπὶ τῆς θαλάσσης καὶ ἐπὶ τῆς γῆς, ἦρε τὴν χεῖρα αὐτοῦ τὴν δεξιὰν εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ὤμοσεν ἐν τῷ ζῶντι εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ὃς ἔκτισε τὸν οὐρανὸν καὶ τὰ ἐν αὐτῷ καὶ τὴν γῆν καὶ τὰ ἐν αὐτῇ καὶ τὴν θάλασσαν καὶ τὰ ἐν αὐτῇ, ὅτι χρόνος οὐκέτι ἔσται, ἀλλ᾿ ἐν ταῖς ἡμέραις τῆς φωνῆς τοῦ ἑβδόμου ἀγγέλου, ὅταν μέλλῃ σαλπίζειν, καὶ ἐτελέσθη τὸ μυστήριον τοῦ Θεοῦ, ὡς εὐηγγέλισε τοὺς δούλους αὐτοῦ τοὺς προφήτας. Καὶ ἡ φωνὴ ἣν ἤκουσα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, πάλιν λαλοῦσα μετ᾿ ἐμοῦ καὶ λέγουσα· ὕπαγε λάβε τὸ βιβλιδάριον τὸ ἀνεῳγμένον ἐν τῇ χειρὶ τοῦ ἀγγέλου τοῦ ἑστῶτος ἐπὶ τῆς θαλάσσης καὶ ἐπὶ τῆς γῆς. Καὶ ἀπῆλθα πρὸς τὸν ἄγγελον, λέγων αὐτῷ δοῦναί μοι τὸ βιβλιδάριον. καὶ λέγει μοι· λάβε καὶ κατάφαγε αὐτό, καὶ πικρανεῖ σου τὴν κοιλίαν, ἀλλ᾿ ἐν τῷ στόματί σου ἔσται γλυκὺ ὡς μέλι. Καὶ ἔλαβον τὸ βιβλίον ἐκ τῆς χειρὸς τοῦ ἀγγέλου καὶ κατέφαγον αὐτό, καὶ ἦν ἐν τῷ στόματί μου ὡς μέλι γλυκύ· καὶ ὅτε ἔφαγον αὐτό, ἐπικράνθη ἡ κοιλία μου. Καὶ λέγουσί μοι· δεῖ σε πάλιν προφητεῦσαι ἐπὶ λαοῖς καὶ ἔθνεσι καὶ γλώσσαις καὶ βασιλεῦσι πολλοῖς.” Αυτό, αγαπητοί μου, είναι το πρώτο διάψαλμα, που αποτελεί και ολόκληρο κεφάλαιο, το 10ο, του βιβλίου τής Αποκαλύψεως. Αλλά ας δούμε αυτά βήμα προς βήμα. “Και εἶδον ἄλλον ἄγγελον ἰσχυρὸν καταβαίνοντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, περιβεβλημένον νεφέλην, καὶ ἡ ἶρις ἐπὶ τῆς κεφαλῆς αὐτοῦ, καὶ τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος, καὶ οἱ πόδες αὐτοῦ ὡς στῦλοι πυρός” : είδαν έναν άλλον άγγελο, ισχυρό, να κατεβαίνει από τον Ουρανό, να είναι περιβεβλημένος νεφέλη (σύννεφο) και το ουράνιο τόξο γύρω απ το κεφάλι του και το πρόσωπό του ως ο ήλιος και τα πόδια του σαν στύλοι πύρηνοι. Με το επεισόδιο αυτό τού Αγγέλου (και μάλιστα ενόρκως) έρχεται να επιβεβαιωθεί ότι αρχίζει το τέλος των πληγών και να προμηνύσει τη συντέλεια. Αυτό που λέει διά του “άλλος Άγγελος” αυτός αντιδιαστέλλεται, οπωσδήποτε, από τους προηγούμενους έξι Αγγέλους που εστάλησαν. Αλλά ούτε έχει σχέση με τον έβδομο Άγγελο, που θα σαλπίσει την έβδομη πληγή. Όλη αυτή η εμφάνιση αυτού τού Αγγέλου είναι θεοπρεπής. Κατέρχεται απ’ τον Ουρανό, περιβάλλεται φωτεινή νεφέλη, έχει το στεφάνι τής ίριδας στο κεφάλι του, το πρόσωπό του είναι όπως ο ήλιος και τα πόδια του σαν στύλοι πυρός, έχει δε και ισχύ πολλή (Άγγελος ισχυρός). Το ανάστημά του είναι πελώριο και η όλη αυτή υπερκόσμια και μεγαλοπρεπής εμφάνισή του είναι αντάξια του Ιησού Χριστού, τον Οποίον εκπροσωπεί και απ’ τον Οποίον αποστέλλεται για να εκφράσει στον Ιωάννη τις βουλές Του. Ας δούμε, όμως, τους επιμέρους, αυτούς, χαρακτηρισμούς αναλυτικότερα. “Άγγελος ισχυρός”: (εβραϊκά : “τζιμπόρ”) υπενθυμίζει η σημασία τού εβραϊκού ονόματος “Γκάμπριελ”, που είν’ ο Γαβριήλ και θα πει “Θεός ισχυρός”. Θέτω το ερώτημα: μήπως είν’ ο Aρχάγγελος Γαβριήλ; Λέγεται ισχυρός”, διότι υπηρετεί τον ισχυρό Θεό. Αλλά εμφανίζεται Άγγελος ισχυρός, για να στηρίξει τους πιστούς από μία λιποψυχία τόσο από τα δεινά των πληγών όσο και από την δελεαστικότητα του κακού. Όσο ποτέ άλλοτε, και στην εποχή μας χρειάζεται να έχουμε αυτή τη γνώση τού Αγγέλου τού ισχυρού, που το κακό έρχεται δελεαστικότατο και δεν ξέρω ποιος μπορεί να μένει πάντοτε όρθιος. Πάντως, είναι πολύ μεγάλη η παρηγοριά για τους πιστούς η παρουσία τού ισχυρού Αγγέλου, που αντιπαρατάσσεται προς το -ισχυρότατο στον κόσμο- “κακό”. Όταν, μάλιστα οι Χριστιανοί και αριθμητικά και αξιωματικά είναι ασθενέστεροι από τους πολλούς στον κόσμο αυτόν. Έχουμε ανάγκη, λοιπόν, από Άγγελο ισχυρό. Να αισθανόμαστε την παρουσία του, όπως αισθανόμαστε την ανάγκη από έναν ισχυρό κυβερνήτη ή έναν ισχυρό οικογενειάρχη, Όταν η γυναίκα, η σύζυγος και τα παιδιά αισθάνονται ότι ο σύζυγος και πατέρας μες στο σπίτι , που είναι σπουδαίο πρόσωπο, ισχυρό, βουλητικό πρόσωπο, και φρόνηση έχει και βουλητικότητα, αισθάνονται μιαν ανάπαυση. Ότι έχουμε δίπλα μας ένα πρόσωπο ισχυρό. Έτσι, οι πιστοί, όταν αισθάνονται ότι έχουν Άγγελο ισχυρό, αυτό δεν είναι μικρής σημασίας. Ο Άγγελος αυτός κατέβαινε από τον Ουρανό. Αααα! Ώστε έρχεται από τον Ουρανό! Προσέξτε! Παρακάτω θα δούμε ότι το θηρίο, ο Αντίχριστος, ανέρχεται από τη θάλασσα, από τον βυθό, από μέσα. Ο Άγγελος έρχεται απ’ τον Ουρανό. Σ’ εκείνη την περίεργη, πνευματιστική συνεδρίαση, που έκανε κάποτε εκείνη η μάγισσα στην εποχή τού Σαούλ, όταν ο βασιλιάς Σαούλ πήγε να συμβουλευτεί για την έκβαση του πολέμου με τους Φιλισταίους, αυτή η μάγισσα κάλεσε τα πνεύματα, μεταξύ των οποίων δήθεν (ισχυρισμός) εκλήθη και το πνεύμα τού Σαμουήλ, του Προφήτη (δεν είναι, όμως, δεν είναι ο Προφήτης ο Σαμουήλ), για να ρωτηθεί ο Προφήτης Σαμουήλ για την έκβαση του αυριανού πολέμου. Και λέει αυτή “βλέπω πνεύματα ν’ ανεβαίνουν απ’ τη Γη”. Προσέξτε! “Ν’ ανεβαίνουν απ’ τη Γη.” Είναι πονηρά πνεύματα. Όταν πηγαίνουμε στον πνευματισμό (τα μέντιουμ δλδ), είναι πονηρά πνεύματα! Δεν είναι οι ψυχές των θανόντων αλλά δαίμονες που υποκρίνονται τις ψυχές των αποθανόντων! Και πάμε να ρωτήσουμε εκε! Τα πνεύματα αυτά δεν έρχονται απ’ τον Ουρανό αλλά πλανώνται μέσα στην Κτίση! Η έκφραση “ανεβαίνουν από τη Γη” δείχνει, ακριβώς, τη δαιμονικότητά τους. Ο Άγγελος που έρχεται έρχεται από τον Ουρανό!
Αλλά δηλώνει, ακόμα, ότι, ερχόμενος από τον Ουρανό, έχει μία θεία αποστολή. Αυτό το “ερχόμενος από το Ουρανό” (θα επιμείνω ακόμα): ο Κύριος είπε σαφώς να τον περιμένουμε από τον Ουρανό.Είπε: “όπως η αστραπή, όταν διασχίζει τον ουρανό, καλύπτει όλον τον Ουρανό και είναι θεατή απ’ όλους όσοι είναι κάτω στη Γη, έτσι είναι και η Παρουσία τού Υιού τού Ανθρώπου”. Και τούτο διότι πολλοί ψευτομεσσίες θα έλθουν όχι από τον Ουρανό. Η Πρώτη εμφάνιση του Χριστού ήταν εδώ στη γη από την ταπεινή Γέννηση στη Βηθλεέμ από την Υπεραγία Θεοτόκο. Η Δευτέρα εμφάνιση τού Χριστού δεν θα είναι αυτή αλλά θα είναι από τον Ουρανό. Εάν, λοιπόν, έρθουν “Μεσσίες”, “Χριστοί”, και μας πουν ότι “εγώ είμαι ο Μεσσίας¨, όπως θα το πει και ο Αντίχριστος, να ξέρουμε ότι δεν έχουν έλθει απ’ τον Ουρανό. Είν’ ένα πολύ χαρακτηριστικό στοιχείο, που μπορούμε να πούμε : “είσαι ψευτομεσσίας, ψευδόχριστος, αντίχριστος!!” . Λέει ο Απ’ Παύλος (Φιλιππησίους 3, 20) : “ημών το πολίτευμα εν ουρανοίς υπάρχει, εξ ου” (εκ τού οποίου Ουρανού) “και Σωτήρα απεκδεχόμεθα Κύριον Ιησούν Χριστόν”. Από ‘κεί τον περιμένουμε τον Χριστό! Από τον Ουρανό να έρθει. Όταν ανελαμβάνονταν ο Κύριος στον Ουρανό, δύο Άγγελοι είπαν στους Μαθητές: “άνδρες Γαλιλαίοι, τι εστήκατε εμβλέποντες εις τον Ουρανόν; Τον Iησούν που απέρχεται;” . Ε, με τον ίδιο τρόπο θα ξανάρθει. Όπως Τον είδατε ν’ απέρχεται. Συνεπώς, η Κάθοδος του Χριστού θα είναι από τον Ουρανό και ορατή σε όλους. Με το στοιχείο που σας λέω, μπορούμε να ελέγξουμε και τους Χιλιαστές, που λένε “αοράτως” . Τι “αοράτως”; Και ότι “ήρθε”. Αφού διαψεύστηκαν ότι η Βασιλεία τού Χριστού θα ‘ρχόταν το 1914, 1918, 1922, 1923, και βάλτε και βάλτε χρονολογίες, από διάψευση σε διάψευση, τότε έφτασαν στο να ισχυριστούν ότι ο Χριστός ήλθε! Αλλά (ότι) ήλθε αοράτως και δεν Τον βλέπουμε! Πού “αοράτως”; Ο Κύριος μας είπε : “όπως είναι ορατή η αστραπή κ τη βλέπουν όλοι ,έτσι θα ‘ρθει!” Γι’ αυτό μάς τά ‘πε όλ’ αυτά! Για να μην παρασυρθούμε απ’ αυτούς ότι (δήθεν) ο Κύριος ήδη υπάρχει εδώ σωματικώς και ήρθε η Βασιλεία Του! Ψεύδος. Ο Χριστός έρχεται ορατά από τον Ουρανό. Ορατά. Από όλους τούς ανθρώπους. Προστέθηκαν, μέσα στούς αιώνες, και μερικές γνώσεις που μπορούν να δημιουργήσουν απορίες. Η Γή μας είναι σφαιρική κ κατοικείται και από τα δύο της ημισφαίρια. Αν, λοιπόν, έρθει ο Κύριος, πώς θα Τον δουν και οι (κάτοικοι) του άλλου ημισφαιρίου; Ο Χριστός είναι ορατός μέσα σ’ ολόκληρη τη Δημιουργία (και όχι μόνο στη Γη) κατά μυστηριώδη τρόπο, απ’ όποιο σημείο κι αν βρεθεί κανείς! Οπουδήποτε! Ο συγκεκριμένος Ιησούς ορατός από κάθε σημείο, από οποιονδήποτε άνθρωπο, όπου και αν πάτε στη Δημιουργία! Και στη Βασιλεία Του, στην απέραντη Βασιλεία Του, θα είναι ορατός παντού. Ούτε το μικρό αυτό ανάστημα ενός ανθρώπου, ο άπειρος Θεός που ενώθηκε με την ανθρώπινη φύση, θα μπορούσε να Τον κάνει μικρό, αν υποτεθεί οτι υπάρχει μια απόσταση! Όχι! Δεν υπάρχουν αυτά! Είναι μέσα στον γνωστό μας χώρο, όπως τον ξέρουμε. Αλλ’ αυτός ο χώρος, μαζί με τον χρόνο, είναι παλαιούμενα. Θα έχουμε έναν καινούργιο χώρο και έναν καινούργιο χρόνο.
Ο Άγγελος είχε “ίριν”. Είναι γνωστό ότι η “ίρις” είναι το ουράνιο τόξο που βλέπουμε μετά από τη βροχή ή ενώ βρέχει. Αν δεν έχουμε βροχή, δεν έχουμε ουράνιο τόξο. Ενώ ακόμη βρέχει αλλά έχει βγει ο ήλιος. Σε μια πλάγια θέση. Η ίρις είναι το σύμβολο της ειρήνης και τής συνδιαλλαγής, αλλά μόνο με τους πιστούς, όχι με τους απίστους. Στην εποχή τού Νώε, θα θυμάστε, με τον Κατακλυσμό , όταν τέλειωσε ο Κατακλυσμός, εμφανίσθηκε η Ίρις. Βέβαια, δεν εμφανίστηκε για πρώτη φορά τότε, διότι δεν είναι παρά σταγονίδια νερού, που περνά το φως τού ήλιου, διαθλάται και έτσι το λευκό φως διαθλάται στα επιμέρους στοιχεία του, τις ποικίλες συχνότητές του, και έχουμε τα ποικίλα χρώματα. Δεν ήταν η πρώτη φορά, αλλά, πάνω σ’ αυτό το σημάδι, ο Θεός έβαλε μιαν υπόσχεση : δεν θα ξανακαταστρέψει τον κόσμο με νερό, δλδ με κατακλυσμό! Το υποσχέθηκε ο Θεός! Όχι, λοιπόν, ότι το ουράνιο τόξο ήταν κάτι, που, για τότε (το λέω για δεύτερη φορά) εμφανίζεται και, συνεπώς, θά ‘λεγε κάποιος άπιστος “μα πώς” κ.τ.λ. ! Όχι! Ένα φυσικό φαινόμενο, το οποίο πάντα υπήρχε και υπάρχει. Ο Θεός έβαλε σημάδι το φυσικό φαινόμενο, όπως βάζουμε εμείς ένα σημάδι και λέμε “να έχουμε τον νου μας, εδώ πρέπει να ξαναγυρίσουμε” ή, για να μη χάσουμε τον τόπο, βάζουμε σημάδι ένα δέντρο, έναν βράχο. Έτσι, λοιπόν, ο Θεός έβαλε ένα σημάδι και είπε στον Νώε και τους απογόνους του: “όταν θα βλέπετε αυτό το σημάδι, το ουράνιο τόξο, να θυμάστε τούτη την υπόσχεσή μου, ότι δεν θα ξαναγίνει κατακλυσμός”. Τώρα, όταν ο Άγγελος έχει την ίριν (ίριδα) στην κεφαλή του, σημαίνει ότι δε θα ξαναγίνει κατακλυσμός πάνω στη Γη αλλά και κάτι ακόμα. Θα γίνει καταστροφή, αλλά, μετά από αυτή την καταστροφή, δεν θα έχουμε άλλη καταστροφή. Και ποια θα είναι αυτή η καταστροφή Η πρώτη καταστροφή ήταν διά ύδατος. Αληθής ο Θεός. Δέν θα ξαναγίνει, λοιπόν, καταστροφή με νερό. Η δεύτερη καταστροφή θα γίνει διά πυρός. Το λέει ο Απ. Πέτρος και, μάλιστα, αναλυτικά ως εξής, στη δευτέρα του Επιστολή (3,10) , όπου “στοιχεία καυσούμενα λυθήσονται” (τα στοιχεία τής φύσης θα καίγονται και θα διαλύονται) . “Και η Γη και τα εν αυτή έργα κατακαήσεται (ό,τι υπάρχει θα περάσει από το πυρ). Τι πυρ θα είν’ αυτό; Σήμερα δεν είναι πολύ δύσκολο να καταλάβουμε τι πυρ είν’ αυτό. Σε μιαν άλλη φράση του, ο Απ. Πέτρος είναι στο σημείο το εσχατολογικό πολύ αποκαλυπτικός. Η πρώτη και η δεύτερη Επιστολή του είναι πολύ αποκαλυπτικές. Λέει το εξής: “Ο Θεός απεταμίευσε πυρ μέσα σε αυτήν την ίδια την ύλη, μέσα στην Κτίση την ίδια”, το οποίο πυρ θα αποδοθεί τον καιρό που γράφτηκε η Επιστολή ήταν ακατανόητο. Το μόνο που μπορούσαν να καταλάβουν οι άνθρωποι ότι, αν πάρουν δυο σίδερα και τα χτυπήσουν, βγάζουν μια σπίθα. Ή, αν η αξίνα χτυπήσει πάνω στην πέτρα, βγάζει μια σπίθα! Ή, αν πάρω δυο τσακμακόπετρες, στουρναρόπετρες, και τις χτυπήσω, θα βγάλω μια σπίθα. Τίποτα περισσότερο. Σήμερα ξέρουμε ότι αυτή η ύλη περιέχει μέσα ενέργεια, η οποία είναι τρομακτικής ισχύος Να, λοιπόν. Έχουμε και αυτήν την προδιαγραφή, αυτήν τη γνώση τού πράγματος : ότι έχει αποταμιεύσει ο Θεός πυρ (το πυρ είναι ενέργεια), που σημαίνει ότι θα εκδηλωθεί ενέργεια αποταμιευμένη μέσα στην ύλη, δλδ αυτή η ύλη θ’ αποδώσει την ενέργειά της και θα γίνει η αλλαγή τού Σύμπαντος. Επαναλαμβάνω, ο Απ. Πέτρος είναι πολύ αποκαλυπτικός. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι η πρώτη καταστροφή των ανθρώπων ήταν με κατακλυσμό (νερό) , αλλά τώρα θα ‘ναι με πυρ. Μάλιστα, ο Απ’ Πέτρος λέει “όταν αυτά θα γίνονται, όταν τα πάντα θα διαλύονται, πού μπορούμε να σταθούμε οι αμαρτωλοί, πού;” Γι’ αυτό, λέει στους Χριστιανούς : “αδελφοί μου, ν’ αγωνίζεστε για να είστε καλοί Χριστιανοί!” , έτσι γράφει στην επιστολή του τη Δεύτερη. Βλέπουμε, συνεπώς, ότι αυτή η “ίρις”, προκαταβολικά, δίνεται ως μια εγγύηση ότι δεν πρόκειται να γίνει άλλη καταστροφή από την καταστροφή αυτή τού πυρός - θα είν’ η τελευταία. Που σημαίνει ότι εφ’ εξής θα υπάρχει η Βασιλεία τού Θεού και θα ‘χει τελειώσει, πλέον, η Ιστορία. Αυτό είναι πολύ παρηγορητικό για τους πιστούς, να μην αποκάμουν. “Μήν αποκάμετε” μάς λέει ο Λόγος τού Θεού! “Μην αποκάμετε!” Θα το δείτε στη συνέχεια ότι η παρουσία τού Αγγέλου αυτόν τον σκοπό έχει -εξάλλου σάς το προανήγγειλα- αυτόν τον σκοπό έχει, να παρηγορήσει τους πιστούς. Να τους βοηθήσει, ότι χρόνος πια δεν υπάρχει, εγγύς το τέλος.
Τέταρτον, είναι “περιβεβλημένος Νεφέλη ο Άγγελος (περιβάλλεται μ’ ένα σύννεφο). Το σύννεφο, η Νεφέλη, είναι το σύμβολο της θείας Προστασίας. Σας θυμίζω εκείνη τη στήλη τής Νεφέλης, που έκανε τις εξής τρεις δουλειές: α) Τη μέρα σκίαζε τους Εβραίους στην έρημο να μην καούν από τις ηλιακές ακτίνες, β) Το βράδυ η Νεφέλη ήταν φωτεινή και τους φώτιζε, όπως η σελήνη και γ) Όταν επρόκειτο να μεταναστεύσουν, να φύγουν από τον τόπο που είχαν στρατοπεδεύσει και να πάνε σε έναν άλλο τόπο, η Νεφέλη προηγούνταν και τους έδειχνε τον τόπο που επρόκειτο (έπρεπε) να πάνε. Και έτσι, θα ‘λεγε κάποιος ότι η Νεφέλη αυτή είχε μία λογικότητα. Ξέρετε ποια ήταν η νεφέλη; Είναι ο μετά ταύτα ενανθρωπίσας Υιός τού Θεού! Τον Οποίον, οι άνθρωποι, ως αόρατον τον Λόγον, δεν Τον έβλεπαν, έβλεπαν μόνο τη Νεφέλη! Ο Χριστός, ο μετά ταύτα ενανθρωπίσας, είν’ Εκείνος που οδηγούσε τον λαό Του στη Γη τής Επαγγελίας. Τον οδηγούσε, τον σκίαζε, τον φώτιζε! Ναι! Αυτό ήταν ένα φοβερό δείγμα προστασίας, αισθητής προστασίας! Ακούστε τι λέω! Αισθητής προστασίας τού Θεού, τού Θεού Λόγου! Γι’ αυτό, πολύ ωραία το λέει η Υμνολογία μας (παίρνει έναν λόγο από την Παλαιά Διαθήκη, βέβαια) : “λαέ Μου, τι σου έκανα και Με απαρνήθηκες; Εγώ, που στην έρημο σε τάισα με το μάννα, σε ξεδίψασα με το νερό από τον βράχο; Εγώ, που ήμουν με τη μορφή τής Νεφέλης και σε σκίαζα, σε φώτισα και σε οδηγούσα!! Λαέ μου, τι σου έκανε, σε τι σου έφταιξα και τώρα Με αρνείσαι; Δεν Με αναγνωρίζεις; Δεν Με αναγνωρίζεις και Με ανεβάζεις στον Σταυρό; Έστω, Με ανέβασες στον Σταυρό. Το Αίμα Μου είναι ικανό να πλύνει την αμαρτία της χριστοκτονίας σου και είμ’ έτοιμος να στο συγχωρήσω. Αλλά έλα, όμως, οι ταλαίπωροι αυτοί άνθρωποι! Μένουν μακράν! ” Αλλά γιατί οι Εβραίοι μένουν μακράν; Οι Χριστιανοί ; Οι Χριστιανοί, που αρνούνται και που αρνήθηκαν και επιμένουν διαρκώς ν’ αρνούνται το Βάπτισμά τους και να λένε “ και γιατί να βαπτιστώ; Και, αν βαπτίστηκα, με ρώτησαν εμένα οι γονείς μου για να με βαπτίσουν; Ή, έστω, με βάπτισαν. Και τι με νοιάζει εμένα τώρα;” Kαι φτάνω στο σημείο να είμαι ένας αντίχριστος και ένας αντίθεος άνθρωπος! Φοβερό! Η Νεφέλη, λοιπόν, είναι σύμβολο προστασίας. Αλλά είναι και σύμβολο Θείας Παρουσίας. Διότι ο Ίδιος ο Κύριος είπε, όταν ο Άγγελος εμφανίζεται με τη Νεφέλη αυτήν, εμφανίζεται, τότε δείχνει ότι δεν λείπει η θεία Παρουσία!
Είπε κάτι μελαγχολικούς λόγους ο Κύριος (Λουκάς, Κεφ. 17, στ. 22). Είπε ο Κύριος το εξής : “ἐλεύσονται ἡμέραι ὅτε ἐπιθυμήσετε μίαν τῶν ἡμερῶν τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου ἰδεῖν, καὶ οὐκ ὄψεσθε.” (Που σημαίνει ότι) θα ‘ρθούν ημέρες - ποιες είν’ αυτές οι ημέρες; Κυρίως έχει υπ’ όψη Του τις έσχατες ημέρες ο Κύριος, όταν θα υπάρχει πολλή θλίψη και θα έλεγαν οι τότε πιστοί : “Κύριε, δείξε μας ένα σημάδι τής Παρουσίας Σου!” . Αυτήν τη στιγμή, αν μπορούμε να το συνειδητοποιήσουμε αυτό, είμαστε μια Πεντηκοστή κι όπου είν’ οι πιστοί, εκεί είναι και η Παρουσία τού Αγίου Πνεύματος, ακούγεται ο Λόγος Του και προσφέρεται η λατρεία τού Θεού. Μπορείτε να συλλάβετε την περίπτωση μέσα σε μονάδες, να είμαστε μονάδες και να μην υπάρχει αυτή η σύναξη, γιατί η σύναξη είναι μία φανέρωση της Εκκλησίας Φανέρωση της εκκλησίας μέσα στην Ιστορία. Συλλάβετε την εικόνα να υπάρχουν μονάδες που δεν συναντώνται και, συνεπώς, να μην έχουμε την φανέρωση της Εκκλησίας μέσα στην Ιστορία · να υπάρχει ένας διωγμός, που να μήν μπορούμε να συγκεντρωθούμε, να συναχθούμε. Σας κάνει εντύπωση γιατί οι πιστοί πήγαιναν, κάθε βράδυ, στις κατακόμβες, μέσα στα κρησφύγετά τους, μέσα σε τόπους, τρόπους, για να μη τους βρουν οι διώκτες, αλλά οπωσδήποτε κάθε βράδυ να συναντηθούν; Με κίνδυνο τη ζωή τους και τη δήμευση της περιουσίας τους; Μπορείτε να το συλλάβετε αυτό, ρωτήσατε το γιατί; Δεν θα μπορούσε κανείς να γυρίσει στο σπίτι του, να λατρεύει έναν Θεό και να λέει “ε, γιατί να κινδυνεύσω να πάω σε μία σύναξη;” Ρωτήσατε γιατί το έκαναν αυτό οι πιστοί; Διότι, με τον τρόπο αυτόν φανέρωναν την Εκκλησία μέσα στην Ιστορία! Και στα ίδια τα μάτια τους, όχι μόνο στούς απίστους, που, για μια στιγμή, τώρα τούς κυνηγούν οι άπιστοι! Αλλά και για τα μάτια τους οι πιστοί έχουν την παρουσία τής εκκλησίας και, συνεπώς, το Σώμα τού Χριστού. Έχουν ένα δείγμα αυτής τής Πεντηκοστής. Ο Χριστός είπε “δε θα χωριστείτε δέκα μέρες, θα ‘σαστε μαζί, για να φανερωθεί η Πεντηκοστή στα Ιεροσόλυμα!” Συλλάβετε, τώρα, την εικόνα να μη γίνει αυτή η συγκέντρωση. Δεν ξέρω τι γίνεται, αγαπητοί μου, και να μην συγκεντρωνόμαστε. Όχι μόνον εδώ, αλλά σε κάθε Ναό. Και όχι μόνο για το κήρυγμα αλλα και για την λατρεία! Όλα είναι δυνατά, αύριο όλα έρχονται. Και θα έλθουν, με τα δεδομένα των προφητειών, θα έρθουν ! Τότε, ο καθένας, αν κάθεται στο σπίτι του, θα λέει “άλλος πιστός υπάρχει;” . Όπως ο Προφήτης Ηλίας, που τού αποκρύφτηκε ότι υπάρχουν και άλλοι πιστοί και νόμιζε ότι είναι μόνος. Τότε, ο κάθε πιστός θα ζητά ένα δείγμα αυτής τής Θείας Παρουσίας και δεν θα το ‘χει! “ἐλεύσονται ἡμέραι ὅτε ἐπιθυμήσετε μίαν τῶν ἡμερῶν τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου ἰδεῖν,” (δηλαδή θα έρθουν ημέρες, μια ημέρα από τις ημέρες τού Υιού τού Ανθρώπου!) . Μια ημέρα, ο Αβραάμ ζήτησε να δει την ημέρα, δλδ να μάθει την Ενανθρώπιση! Πώς την είδε; Την έμαθε την Ενανθρώπιση! “Και ουκ όψεσθε” δέν θα δείτε! Θα είναι τόσο σκληρές εκείνες οι ημέρες, που δέν θα έχετε ένα δείγμα τής δικής Μου τής Παρουσίας! Τι σημαίνει αυτό; Ότι η Νεφέλη που έχει ο Άγγελος δείχνει ότι, παρά ταύτα, υπάρχει όχι μόνον η Προστασία αλλά και η Παρουσία τού Χριστού. Γι’ αυτό βλέπουμε αυτό το διάψαλμα να είναι τόσο παρηγορητικό, παραμυθητικό, ενισχυτικό.
Πέμπτον, το πρόσωπο του Αγγέλου ήταν “ως ο ήλιος” ! Σύμβολο και αυτό τής Θείας Δόξας, που, όπως ξέρουμε, όλα τα ουράνια όντα έχουν αυτήν τη θεία δόξα, όλοι οι Άγγελοι και οι Άγιοι. Έχουν αυτή την θεία δόξα, που θα λάβουν όλοι οι πιστοί, αν μείνουν πιστοί και όρθιοι. Κάποτε, όμως, μπορεί να λυγίσουν οι πιστοί. Σε μιαν ανάλογη περίπτωση, που ο ευρύτερος κύκλος των Μαθητών τού Χριστού είχε σκανδαλιστεί με τη Διδασκαλία του Κυρίου περί βρώσεως του Σώματός Του. Είπε ο Κύριος “εάν κανείς δεν φάει την Σάρκα Μου και δεν πιει το Αίμα Μου, δέν έχει ζωή αιώνια, δέν έχει ζωή μέσα του”. Και μερικοί σκανδαλίστηκαν και μάλιστα, λέει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης : “και ουκέτι μετ’ Αυτού περιεπάτουν”, δλδ δεν ξαναπήγαν πια κοντά Του. Σκανδαλίστηκαν! Στρέφεται ο Κύριος και λέει στους Μαθητές Του “τούτο υμάς σκανδαλίζει; Εάν ουν θεωρείτε του Υιόν τού Ανθρώπου αναβαίνοντα όπου ην το πρότερον;” Δλδ αυτό που σας είπα σάς σκανδαλίζει; Αν Με βλέπατε ν’ ανεβαίνω Εκεί που ήμουν και πρώτα, τι θα λέγατε; Εάν, δλδ, μπορούσατε να δείτε την Δόξα Μου, τι θα λέγατε; Ε, λοιπόν, αγαπητοί μου, αυτή η δόξα προσφέρεται στους πιστούς , τώρα, με τον Άγγελο, του οποίου το πρόσωπο εμφανίζεται ως ήλιος, αλλά αφήνει, όμως, σχισμές οράσεως θείας δόξας, για να ενισχύονται οι πιστοί σε κάθε εποχή. Σε μια πολύ ωραία του προσευχή, ο Άγιος Ισαάκ ο Σύρος γράφει τα εξής: “Και δίδεις” λέγει (είν’ αυτό που αναφέρεται και στο Ωρολόγιον στον Κανόνα στον Ιησού Χριστό, μόνο που εκεί είναι λιγάκι τροποποιημένη αυτή η προσευχή και αυτό που σας λέω δεν είν’ εκεί γραμμένο, ενώ στα “Άπαντα” του Αγ. Ισαάκ είναι, στη δεύτερη – τρίτη ομιλία είν’ αυτή η προσευχή). Λέει “παρηγορείς εκείνους που ταλαιπωρούνται για την Αγάπη τη δική Σου, με το να τους δείχνεις σημάδια από την θεία Σου Δόξα” . Διότι οι ασκητές, όσο κανείς ασκείται κς ζει μακριά απ’ τον κόσμο και την αμαρτία, τόσο μένει πιο πιστός και αλύγιστος, γιατί λέτε; Επειδή έχει αυτές τις μαρτυρίες Θείας Δόξας. Βλέπει από την κλειδαρότρυπα το Φως τής Θείας Δόξας, της Βασιλείας τού Θεού. Και έχει αυτές τις μικρές ή μεγάλες, αναλόγως, γεύσεις. Βεβαίως! Είναι γεύσεις. Βεβαίως, είναι οσμές όπως, ακριβώς, αν, για μα στιγμή, περάσω απ’ τους δρόμους μιας πόλης και μου ‘ρχονται μυρωδιές τηγανητών ψαριών, σουβλακίων, μπριζολών κ.τ.λ. , τι θα πώ; Θα πω ότι σε αυτήν την πόλη υπάρχει πείνα; Έχω μιαν οσμή ότι υπάρχουν τροφές. Έτσι κι εδώ, όταν έχω αυτήν τη γεύση, την οσμή τής Βασιλείας τού Θεού, τότε αυτό με παρηγορεί, με βοηθάει. Γι’ αυτό, ακριβώς, εμφανίζεται εδώ ο Άγγελος ως ήλιος, διότι, μην ξεχνάμε, και οι πιστοί θα λάμψουν, όπως μάς είπε ο Κύριος, “ως ο ήλιος εν τη Βασιλεία τού Πατρός Αυτού”.
Έκτον. Οι πόδες τού Αγγέλου και οι πόδες Αυτού ως στύλοι πυρός. Μάλιστα, στις τοιχογραφίες στο Άγιον Όρος εμφανίζεται ο Άγγελος αυτός με κάτι παράξενα πόδια -πραγματικά, σαν κολώνες είναι τα πόδια- πανύψηλος! Ο προφήτης είναι χαμηλός μπροετά του. Ο Άγγελος είναι πανύψηλος, γίγας, πόδια μεγάλα, σαν μπουκάλες, σαν κολώνες, και πατά με το ένα πόδι στη θάλασσα και με τ’ άλλο στην ξηρά – θα δούμε τι σημαίνει αυτό. Τα πόδια αυτά είναι πύρινα. Τί σημαίνει ότι είναι πύρινα; Λέγει ο Αρέθας “οι πόδες την κατάβασιν υπαινίττονραι, ήτις ουκ άλλου τινός ένεκεν ή του τιμωρήσασθαι ασεβής γίνεται. Διό και ως στύλοι πυρός. Στύλοις δε πυρός απεικάσθησαν ου του φωτιστικού αλλά του καυστικού! ” . Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι για άλλον λόγο αυτά τα πύρινα, μεγάλα πόδια παρά για να τιμωρηθούν οι ασεβείς! Και, όταν λέμε ότι θα τιμωρηθούν οι ασεβείς, μ’ αυτά τα πύρινα πόδια που απεικάσθηκαν (σχεδιάστηκαν) “ου του φωτιστικού αλλά του καυστικού!”. Κι άλλοτε σας το είχα πει, αλλά είναι πολύ αξιόλογο το σημείο αυτό και δεν πειράζει να το ξαναπούμε: Ο Θεός είναι πυρ και φως! Ή μάλλον είναι φως και πυρ. Φωτίζει αλλά και καίει. Όπως και ο Ήλιος, που είναι φως, που φωτίζει και καίει. Τώρα, οι δίκαιοι στη Βασιλεία τού Θεού θα δέχονται τη φωτιστικότητα της Θείας Δόξας, που θα απορρέει από τον Ιησού Χριστό. Την φωτιστικότητα μας λέει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, είναι στο τέλος - τέλος τής Αποκαλύψεως, “δεν είδα Ήλιον στην Πόλη τού Θεού”, διότι ο Ήλιος φωτίζει, Αυτός ο Ίδιος ο Χριστός. Είναι η Θεία Δόξα, γιατί δέν έχουμε ανάγκη απ’ το ηλιακό, κτιστό φως. Έτσι, η φωτιστικότητα της Θείας Δόξας μένει στους δίκαιους. Αλλά πληροί τα πάντα η Θεία Δόξα, όσο υπάρχει κτιστός κόσμος. Φάνηκε στον Άδη, φάνηκε και στην Κόλαση. Και εκεί είναι παρών ο Θεός, βεβαίως είναι παρών, Αλλά ως εξής φτάνει εκεί. Όχι η φωτιστικότητα της Θεάς Δόξας αλλά η πυρότητα της Θείας Δόξας. Οχι αυτό που φωτίζει αλλά αυτό που καίει! Έτσι, στους δίκαιους μόνο αυτό που φωτίζει, χωρίς να καίει! Και στους ασεβείς όχι αυτό που φωτίζει αλλά μόνον αυτό που καίει! Έτσι εξηγείται γιατί είναι σκότος εξώτερον (σκοτάδι απομακρυσμένο, δλδ πολλές φορές σκοτάδι) και, ταυτόχρονα, το πυρ εκεί δεν τελειώνει ποτέ. Μα το πυρ είναι φωτιστικό. Ε! Είναι πυρ που δεν είναι φωτιστικό! Είναι πύρ μόνο καυστικό! Έτσι, όταν πατά ο Άγγελος στην Γη και τη θάλασσα, έρχεται να τιμωρήσει τους απανταχού ασεβείς τής Γης με αυτόν τον τρόπο, με την καυστικότητα της Θείας Δόξας και όχι τη φωτεινότητα. “καὶ ἔχων ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ βιβλαρίδιον ἠνεῳγμένον. καὶ ἔθηκεν τὸν πόδα αὐτοῦ τὸν δεξιὸν ἐπὶ τῆς θαλάσσης, τὸν δὲ εὐώνυμον ἐπὶ τῆς γῆς” : Κρατούσε ένα ανοιγμένο βιβλιαράκι, “βιβλαρίδιον”. Υπάρχουν 2-3 γραφές, αυτή που έχουμε στο κείμενό μας και λέει “βιβλαρίδιον”, που είναι υποκοριστικό τού “βιβλίον” και θα πει “βιβλιαράκι”. Ανοικτό. Και έβαλε το δεξί Του πόδι επί της θαλάσσης και το αριστερό Του πόδι πάνω στη Γη. Όταν ο Απόστολος και Ευαγγελιστής Ιωάννης βλέπει τον Άγγελο αυτόν να στέκεται στη γη και τη θάλασσα, όπως προσφυώς λέχθηκε, υπαινίσσεται εδώ το νησί Πάτμο. Μικρό νησί είναι. Αν πάτε ποτέ στο σπήλαιο του Ευαγγελιστή, θα δείτε γύρω - γύρω τη θάλασσα. Το μάτι σας πιάνει όλο το νησί, το πιάνει το περίγραμμα του νησιού, γιατί είναι πολύ μικρό νησάκι. Έτσι, βλέπει τον Άγγελο να πατά στη Γη και τη θάλασσα, σαν να λέει ότι ο Άγγελος κυριαρχεί και επί της Γης και επί της θαλάσσης. Και, συνεπώς, η εξορία τού Ιωάννη στην Πάτμο δεν ήταν από αδυναμία τού Χριστού αλλά από παραχώρηση. Δλδ εκεί βρίσκεται ο Ιωάννης, επειδή το θέλει ο Χριστός αυτό, το παραχωρεί. Αλλ’ ο Άγγελος, όμως, δείχνει την κυριαρχία Του σ’ ολόκληρη τη Γη. Σαν να του λέει : “μή φοβάσαι, Ιωάννη, μή φοβάσαι, αν είσ’ εδώ αποκομμένος και απομακρυσμένος από την εκκλησία τής Εφέσου, που τόσο αγαπάς, είσ’ εδώ, σ’ αυτό το ξερό νησί, (επειδή) ο Θεός το επιτρέπει. Είναι ισχυρός ο Θεός. Με βλέπεις πώς πατάω στη θάλασσα και την ξηρά; Μη φοβάσαι, ο Θεός είναι κυρίαρχος των πάντων. Οι δυνάμεις τού κακού, ό,τι κι να κάνουν, είναι ασθενέστατες!”. Σας είπα ότι ο Άγγελος κρατούσε ένα μικρό βιβλίο. Δεν είν, όμως, εκείνο, το οποίο μνημονεύθηκε σε προηγούμενο κεφάλαιο, όταν λεγόταν “ποιος θ’ ανοίξει το βιβλίο το σφραγισμένο με 7 Σφραγίδες;” και κανείς δεν βρέθηκε, ούτε στον Ουρανό ούτε στη Γη ούτε στον Άδη, να τ’ ανοίξει κι ακούστηκε, “όταν εγώ έκλαιγα”, λέει ο Ιωάννης, “ακούστηκε μια φωνή να μου λέει κάποιος Άγγελος δίπλα μου: μην κλαις, βρέθηκε, είναι ο λέων εκ της ρίζης του Ιεσσαί, του Δαβίδ, είν’ ο Ιησούς Χριστός, το εσφαγμένον αρνίον. Αυτό θ’ ανοίξει τις Σφραγίδες του βιβλίου, ήτοι θ’ αποκαλύψει τις Βουλές τού Θεού” . Δεν είναι τώρα αυτό το βιβλίο, αλλά είναι άλλο βιβλίο, μικρότερο στο μέγεθος, και δεν είναι σφραγισμένο αλλά ανοικτό. Που σημαίνει ότι αυτά που γράφει το μικρό, αυτό, βιβλίο είναι μέρος εκείνου τού σφραγισμένου βιβλίου. Το περιεχόμενό του, προσοχή, είναι τα υπόλοιπα που πρόκειται ν’ αποκαλυφθούν στο βιβλίο τής Αποκαλύψεως. Αυτά που θα γίνουν από το σημείο εκείνο ως το τέλος. Και, συνεπώς, είν’ ένα μέρος αυτά που θ’ αποκαλυφθούν και, επειδή θα τα γράψει αυτά, δε χρειάζεται να είναι το βιβλίο σφραγισμένο · είν’ ανοιχτό. Σαν να λέει ο Άγγελος “θα προφητεύσεις”, γιατί γι’ αυτό πρόκειται, “θα προφητεύσεις και τα παρακάτω”. “Καὶ ἔκραξε φωνῇ μεγάλῃ ὥσπερ λέων μυκᾶται. καὶ ὅτε ἔκραξεν, ἐλάλησαν αἱ ἑπτὰ βρονταὶ τὰς ἑαυτῶν φωνάς. ” Δλδ, όταν έκραξε ως λέω μυκώμενος, τότε λάλησαν και οι επτά βροντές τις δικιές τους φωνές! Παράξενο αυτό εδώ, ε; Βλέπουμε τη φωνή τού Αγγέλου, κατ αρχάς, να είναι πάρα πολύ φοβερή. Αλλά και να προκαλεί φόβο επάνω στην Γη, έναν φόβο που καταδικάζει ή έναν φόβο που επιστρέφει σε μετάνοια. Είν’ ανάγκη, όμως, έτσι να γίνει, ξέρετε. Για να φοβηθούν οι άνθρωποι ή, ακόμη, να μετανοήσουν. Και ποιες είν’ αυτές οι φωνές των επτά βροντών; Ο αριθμός επτά δείχνει πληρότητα. Με την βροντή, πάντοτε έχουμε τη Φωνή τού Θεού. Αλλά τη Φωνή τού Θεού στον αριθμό 7, που σημαίνει πληρότητα, άρα έχουμε την πληροφορία τού Ίδιου τού Θεού. Όταν, κάποτε, ο Κύριος μιλούσε στα πλήθη και έστρεψε τα μάτια Του στον Ουρανό και ζήτησε να δοξαστεί τ’ Όνομα του Θεού, τότε ακούστηκε απ’ τον Ουρανό μία Φωνή σαν βροντή, που έλεγε “και εδόξασα και πάλι δοξάσω”. Είναι Ιωάννης 12, 28. “ Ο ουν όχλος ο εστώς και ακούσας έλεγεν βροντήν γεγονέναι, άλλοι έλεγον άγγελος αυτώ λελάληκεν ” . Η απάντηση του Ουρανού: “και δόξασα και πάλι θα δοξάσω. Ακούστηκε, όμως, αυτή η Φωνή σαν μια βροντή. Και είπαν οι άνθρωποι “τι είν’ αυτό;”. Βροντή! Και άλλοι έλεγαν ότι άγγελος πρέπει να μίλησε απ’ τον Ουρανό. Ήταν η φωνή τού Ουρανίου Πατρός. Έτσι, εδώ η Φωνή των επτά βροντών είναι η Φωνή τού Θεού. “Καὶ ὅτε ἐλάλησαν αἱ ἑπτὰ βρονταί, ἔμελλον γράφειν· καὶ ἤκουσα φωνὴν ἐκ τοῦ οὐρανοῦ λέγουσαν· σφράγισον ἃ ἐλάλησαν αἱ ἑπτὰ βρονταί, καὶ μὴ αὐτὰ γράψῃς. ” Όταν λάλησαν οι επτά βροντές, εγώ επρόκειτο να κάτσω να γράψω. Και, τότε, άκουσα Φωνή απ’ τον Ουρανό να μου λέει: “σφράγισε αυτά που άκουσες, μην τα γράψεις” . Εδώ φαίνεται πως ο ιερός Ευαγγελιστής γράφει την ώρα που οπτασιάζεται. Ίσως είν’ ένα σημείο που φανερώνει πώς γράφτηκε η Αποκάλυψη. Έβλεπε και έγραφε. Παρ’ ότι, κατά παράδοση, υπαγορεύει την Αποκάλυψή Του στον Διάκονο Πρόχωρο και, έτσι, αυτό μάς διασώζει η παράδοση. Όμως, ένα τέτοιο πράγμα δείχνει την προθυμία του στο να καταγράψει ο ιερός Ευαγγελιστής ό,τι τού αποκαλύπτεται. Όμως, να, ενώ η Φωνή τού Θεού αποκαλύπτει, ταυτόχρονα εμποδίζεται να καταγράψει τα αποκαλυπτόμενα. Οι γνώσεις αυτών που άκουσε θα μείνει μόνο για τον Προφήτη. Μόνον εκείνος θα τα γνωρίζει αυτά, ίσως διότι πρόκειται περί φοβερών τιμωριών των ασεβών, που θα κατατρόμαζαν τους πιστούς, όταν τ’ άκουγαν! Είναι, αγαπητοί μου, μερικά πράγματα που δεν συμφέρει ο άνθρωπος να τα ξέρει. Δέν αντέχει. Θα σας πω ένα - δυο σημεία, που η Σοφία τού Θεού τα κρύβει. Ξέρουμε πότε θα πεθάνουμε Μπορείτε να συλλάβετε, αν ξέραμε πότε θα πεθάνουμε; Η ζωή μας θα ‘ταν ένα μαρτύριο, αν λέγαμε ότι “θα πεθάνω τότε” και να περιμέναμε την ημέρα που θα ‘ρθει ο θάνατος. Θα ‘ταν τρομερό! Άλλο, τώρα, τ’ ότι, με τον τρόπο που δεν ξέρουμε πότε θα πεθάνουμε, ο Θεός έχει πολλαπλό σχέδιο. Αλλά και ακόμη κάτι άλλο. Πότε θα γίνει το τέλος τού κόσμου; Δεν το ξέρουμε. Γιατί το κρύβει αυτό ο Θεός Διότι δεν συμφέρει να το ξέρουμε. Γιατί δεν αποκάλυψε από τώρα πότε θα έρθει ο Αντίχριστος ή ποιο είναι το όνομα του Αντιχρίστου; Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης γνωρίζει, το άκουσε το όνομα του Αντιχρίστου; Προσέξτε! Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, ναι, το άκουσε το όνομα του Αντιχρίστου. Αλλά δεν το αποκάλυψε. Έγραψε, μόνο, τον αριθμό τού ονόματος, που είναι κρυπτογραφικό. Έτσι κι εδώ, τώρα, τί του λέει ο Θεός; Του λέει: “είναι για σένα μόνο, δεν είναι για τον κόσμο, μην το γράφεις αυτό, αυτό δεν πρέπει να γραφτεί” . Η Σοφία και η Αγάπη τού Θεού κρύβει. Δεν είναι αυτό μια αδυναμία ούτε (το κάνει) για να μας γεννιέται η περιέργεια. Δεν αποκαλύφθηκε για λόγους που είπαμε, όμως, όταν θα έρθει ο καιρός, στον οικείο χρόνο, θα γίνεται η αποκάλυψη.
Γράφει ο Αρέθας: “σφράγισον · οιονεί ασφαλεί κατοχή εν τη διανοία σου συντήρει” (δλδ να κρατάς με μιαν ασφαλή κατοχή στο μυαλό σου) “φησίν έκφορον δε διά γραφής μηδ’ όλως ποιού, ίσως ότι μη λυσιτελή προ τής παρουσίας των τελευταίων καιρών εμφανίζεσθαι”. Δλδ ίσως να μη συμφέρει πριν από την παρουσία των τελευταίων καιρών να εμφανιστεί αυτό το “κάτι”. Έχουμε, λοιπόν, μια κρυπτογραφηση ή μια αποσιώπηση. Δίνεται υπαινιγμός κι αποσιωπάται το παρακάτω. Εδώ είν’ ένα προνόμιο του Προφήτη, σκληρό, να γνωρίζει εκείνο που οι άλλοι δέν ξέρουν και που δέν θα πρέπει ποτέ ν’ αποκαλύψει. Να το ξέρει μόνον αυτός. Φανταστείτε, αγαπητοί μου, να ξέρει κάποιο πρόσωπο πότε θα πεθάνω. Εγώ να το αγνοώ και να είμαι αμέριμνος. Πώς πρέπει να αισθάνεται το πρόσωπο αυτό, αν το πρόσωπο αυτό με αγαπά; Έτσι, καταλαβαίνετε ότι είναι πολύ σκληρή αυτή η γνώση. Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με τον Δανιήλ τον Προφήτη. Αξίζει να το πούμε. “Και συ, Δανιήλ, έμφραξον τους λόγους και σφράγισον το βιβλίον, έως καιρού συντελείας.” Μέχρι που να τελειώσει ο καιρός. Ποιος καιρός; Όχι ολόκληρη η Ιστορία (αλλά) μέχρι να τελειώσει ο καιρός για όσα προφητεύθηκαν, που ήταν, ως τη Γέννηση του Χριστού, αν θέλετε, ή, ακόμη, την παρουσία τού Αντιόχου τού Επιφανούς και ούτω καθεξής. “Αυτά”, λέει, “σφράγισέ τα”, δλδ σημαίνει πως όσοι διαβάζουν τις προφητείες σου δεν θα τα καταλάβουν, παρά μόνον όταν θα έρθει ο καιρός. Προσοχή, πολύ σπουδαίο, μας βοηθάει για να κατανοούμε την Αποκάλυψη. Ό,τι καταλαβαίνουμε σημαίνει πως ήλθε ο καιρός. Ό,τι δεν καταλαβαίνουμε σημαίνει ότι δεν ήρθε ο καιρός, ό,τι θέλετε κάνετε, αλλά το όνομα του Αντιχρίστου δέν θα μπορέσετε να το αποκρυπτογραφήσετε. Αλλά μπορούμε, όμως, άλλα σημεία να τα δούμε. Όπως λέγαμε άλλη φορά “διακόσια εκατομμύρια ιππικού”, αυτό σήμερα μπορούμε να το ξέρουμε. Όταν βλέπετε εκείνα τα χρώματα, το κόκκινο, το κίτρινο και το κυανό, μας αφήνει κατάπληκτους, λέγαμε την προηγούμενη φορά, και λέγαμε “μα αυτό είναι καταπληκτικό!” . Αυτά τα χρώματα, σε μια παλαιότερη εποχή, ήταν άγνωστα. Δεν μπορούσαν να υπονοήσουν τίποτα τα χρώματα αυτά, σήμερα, όμως, υπονοούν πολλά τα χρώματα αυτά. Και μας κάνει εντύπωση αυτή η συνέχεια της προφητείας τού Δανιήλ με τα εξής: “Και εγώ ήκουσα και ου συνήκα” . Άκουσα αλλά δεν κατάλαβα. Υπάρχουν σημεία, τα οποία ακούει ο Προφήτης αλλά δέν τα καταλαβαίνει και πρέπει να του επεξηγηθούν. “Και είπα, Κύριε, τι τα έσχατα τούτων;” Δλδ ποια είν’ αυτά τα τελευταία; Όχι (δεν είναι) τα έσχατα της Ιστορίας αλλά τα έσχατα σε σχέση με τη Γέννηση του Χριστού κ.τ.λ., στην Πρώτη Παρουσία Του. Και είπε “χωρίς, όμως, ξέρετε, να εξαντλείται” (γιατί δεν εξαντλούνται οι Προφήτες στην Πρώτη Παρουσία τού Χριστού, σας το υπογραμμίζω να το ξέρετε, οι Προφήτες τής Παλαιάς Διαθήκες δεν εξαντλήθηκαν, γι’ αυτό και οφείλουμε να μελετούμε τους Προφήτες τής Παλαιάς Διαθήκες όπως και την Καινή · είναι πλάνη να λέμε ότι μόνο την Καινή πρέπει να διαβάζουμε. Δεν εξαντλήθηκαν οι Προφήτες) . Και είπε “δεύρο Δανιήλ, ότι εμπεφραγμένοι και εσφραγισμένοι οι λόγοι,έως καιρού πέρας”, δλδ “έλα, τώρα, Δανιήλ, αυτά είναι σφραγισμέν και καλυμμένα έως καιρού πέρας, δλδ μέχρι να περάσει ο καιρός. “Εκλεγώσι και εκλευκανθώσι και πυρωθώσι και αγιασθώσι πολλοί”, δλδ έως ότου εκλεγούν, λευκανθούν, πυραθούν (δλδ περάσουν από φωτιά) και αγιασθούν πολλοί από δοκιμασία και αγιασθούν “και ανομήσουσιν άνομοι”, δλδ οι Άγιοι γίνουν αγιότεροι, οι άνομοι (γίνουν) ανομότεροι. “Και ου συνήσουσι πάντες άνομοι”, δλδ όλοι οι άνομοι κατα κανόνα θα φέρουν τον αριθμό 666, θα τον βάζουν στα χέρια και δέν θα καταλαβαίνουν τίποτα. “Πάντες οι άνομοι ου συνήσουσιν”, δλδ δεν θα καταλαβαίνουν. “Και οι νοήμονες συνήσουσι.” Όταν λέει “νοήμονες”, δεν εννοεί απλώς τους έξυπνους · δλδ οι ευσεβείς θα καταλαβαίνουν. Μόνο οι ευσεβείς θα καταλαβαίνουν. Συνεπώς, η Αγία Γραφή και οι Προφητείες της μένουν κλειδωμένες για τους ασεβείς. Για τους ασεβείς ξέρετε τι είναι η Αγία Γραφή; Η μεν Παλαιά Διαθήκη (είναι για τους ασεβείς) ένας παλαιός Κώδικας Ηθικής και Νομοθεσίας. Ξέρετε τι είναι η Καινή Διαθήκη (για τους ασεβείς); (Είναι) ένας νεότερος Κώδικας Ηθικής, ανανεωμένος και βελτιωμένος, κι ο οποίος τώρα -είναι 2000 χρόνια- έχει παλαιωθεί κι αυτός και, έτσι, δεν έχει και πάρα πολλή σημασία. Αυτό είναι για τους πολλούς και τους άνομους η Αγία Γραφή. (Αλλά για τους ευσεβείς) η Αγία Γραφή είναι Ζωή, που δείχνει, προετοιμάζει, προαναγγέλλει, δείχνει τη Βασιλεία τού Θεού. Όλ’ αυτά είναι, αγαπητοί μου, δείκτες μόνο για τους πιστούς! Μόνο για κείνους που έχουν το Πνεύμα το Άγιο και που τούς ανοίγει τα μάτια και βλέπουν. Κι εκείνο, πραγματικά, μ’ όλη μας την καρδιά ευχόμαστε να έχουμε!
42α ομιλία στο βιβλίο της Καινής Διαθήκης
« Ιερά Αποκάλυψις ».
Όλες οι ομιλίες του βιβλίου
« Αποκάλυψις » εδώ ↓.
http://www.arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/kainh-diauhkh/iera-apokalycis
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40qa7vUvidbEX6OBGq3b9WeV
Απομαγνητοφώνηση :
Μαρία Δερμιτζάκη:
https://youtube.com/@orthodoxaskirtimata
__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0
📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1
📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0
Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk
__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share
†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.
