†.Ὅταν πρόκειται νά ὑποδεχθοῦμε ἕνα καινούριο πρόσωπο καί μάλιστα μία νύφη στό σπίτι, ἔ; τό σπίτι θά τό φτιάξουν. Δέν θά παρουσιάσωμε μία εἰκόνα ἄσχημη. Διότι ὅταν ὁ ἄλλος ἔρχεται ἤ ὁ γαμπρός ἤ ἡ νύφη τέλος πάντων ἑκατέρωθεν, αὐτό γίνεται πάντα· περιποιούμεθα τό σπίτι, τό φροντίζομε. Βλέπετε δέν εἶναι ἐφάμαρτον νά περιποιηθῆ κανείς τό σπίτι του. Ἀρκεῖ μόνο νά μή βάζη πολυτελῆ πράγματα. Προσέξτε αὐτό τό σημεῖο! προσέξτε πάρα πολύ. Ὑπάρχει ἡ τάσις κάθε δυό, τρία χρόνια νά ἀλλάζουν τά ἔπιπλα τῆς κρεβατοκάμαρας, τῆς τραπεζαρίας, τοῦ σαλονιοῦ˙ εἶναι κακό πρᾶγμα αὐτό παιδιά. Ἔ, πάρε μία γιά πάντα στή ζωή σου, ξέρω ’γώ, κάποια ἔπιπλα στό σπίτι τοποθέτησέ τα. Τελείωσε.
Θά μοῦ πῆς: «Μέ αὐτά θά ὑποδεχθοῦμε ἕναν μέλλοντα γαμπρό;» Μέ αὐτά θά ὑποδεχθῆς! μέ αὐτά. Τώρα, ἐάν τό σπίτι δώση νύφη, θά ἔδινε στή νύφη, στήν κόρη δηλαδή τοῦ σπιτιοῦ, θά ἔδινε κάποια πράγματα. Μιά καινούρια ἐπίπλωσι· εἶναι πολύ φυσικό. Δέν θά πάρη ἄς ποῦμε ἡ κοπέλα τήν ἐπίπλωσι τοῦ σπιτιοῦ της, θά πάρη μία καινούρια ἐπίπλωσι. Εἶναι πολύ φυσικό. Ἀλλά καί αὐτή πού θά πάρη ἡ κοπέλα, αὐτή θά μείνη γιά ὅλη της τή ζωή. Δηλαδή θέλω νά καταλάβετε ὅτι θά τό στολίσωμε τό σπίτι μας νοικοκυρεμένο, ἀλλά θά εἶναι ταυτόχρονα καί σεμνό. Δέν θά ὑπάρχη οὔτε ἡ σπατάλη οὔτε ἡ πολυτέλεια˙ θά εἶναι φιλόκαλον ὅμως, γιατί μέσα μας θά εἴμεθα ἐμεῖς φιλόκαλοι. Μή ξεχνᾶτε ὅτι μπορεῖ κανείς νά φτιάχνη τό σπίτι του τόσο ὡραῖο, τόσο ὡραῖο ἀπό τό τίποτα. Δέν εἶναι ἁμαρτία· ἀντιθέτως μάλιστα εἶναι ἔπαινος ὅταν τό σπίτι εἶναι φιλόκαλο. Ἑλκύει.
Ἐνθυμεῖσθε πέρυσι, προπέρυσι δέν ἐνθυμοῦμαι, πού σᾶς εἶχα ἀναφέρει ἀπό τό βιβλίο «τῶν Παροιμιῶν» τό τελευταῖο κεφάλαιο, τόν ἔπαινον, τό ἐγκώμιον τῆς καλῆς νοικοκυρᾶς; Ἡ ὁποία λέγει ἡ Παλαιά Διαθήκη: «Βλέπεις ἐκεῖνο τό παράθυρο πού εἶναι περάσμενα μεσάνυχτα καί ἀκόμη ἔχει φῶς; Εἶναι ἡ νοικοκυρά γυναῖκα πού ἀκόμη δουλεύει. Ἔχει διπλές κουρτίνες στά παράθυρά της γιά νά προφυλάσσεται ἀπό τό κρύο τό σπίτι. Ἀπό τίς οἰκονομίες της ἀγόρασε ἕνα ἀμπέλι. Ὁ ἄνδρας της, λέγει, ὅταν εἶναι ἐκεῖ στήν ἀγορά, ὅλοι τόν ἐπαινοῦν. Εἶναι καθαρός καί περιποιημένος διότι ἔχει αὐτή τή γυναῖκα, τή νοικοκυρά. Τό ἐνθυμεῖσθε; Πάντως ἐάν δέν τό ἐνθυμεῖσθε ἤ δέν τό ἀκούσατε εἶναι τό τελευταῖο κεφάλαιο στό βιβλίο «τῶν Παροιμιῶν». Εἶναι τό ἐγκώμιον, ὁ ἔπαινος τῆς καλῆς νοικοκυρᾶς. Ὃλα αὐτά βλέπετε τά ἐπαινεῖ ἡ ἰδία ἡ Ἁγία Γραφή.
Καί γιά νά μή νομίσετε ὅτι εἶναι θέμα μόνο τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, ἔρχομαι νά σᾶς πῶ ὅτι εἶναι καί θέμα καί τῆς Καινῆς Διαθήκης. Λέγει ὁ Ἀπ. Παῦλος: «Θέλω τάς νεωτέρας φιλάνδρους εἶναι, ... οἰκουρούς» θέλω τάς νεωτέρας φιλάνδρους εἶναι -τό εἶναι ἀπαρέμφατον- εἶναι οἰκουρούς. Δηλαδή, θέλω λέει οἱ κοπέλες οἱ νεώτερες, νά εἶναι φίλανδροι, νά ἀγαπᾶνε τούς ἄνδρες τους. Εἶναι μεγάλο κεφάλαιο ἡ νέα γυναῖκα νά ἀγαπᾶ τόν ἄνδρα της! μεγάλο κεφάλαιο αὐτό! -ἡ ἔγγαμος ἐννοεῖται φυσικά- καί νά εἶναι «οἰκουρός», δηλαδή νοικοκυρά. Βλέπετε, ὅταν ἡ γυναῖκα δέν εἶναι νοικοκυρά, εἶναι ἁμάρτημα. Θά μποροῦσε νά γίνη θέμα ἐξομολογήσεως. Πολλές φορές πᾶμε καί λέμε στήν ἐξομολόγησι: «εἶπα ψέματα, ἔκλεψα, τσακώθηκα». Δέν ξέρω ἄν κάποια κοπέλα ποτέ ἤ κάποια γυναῖκα εἶπε: «Δέν εἶμαι νοικοκυρά!» Σᾶς βεβαιώνω, δέν θυμοῦμαι ποτέ τέτοιου εἴδους ἐξομολόγησι· νά μοῦ πῆ: «δέν εἶμαι νοικοκυρά». Καί πολλές φορές ἐρωτῶ, τίς νέες κοπέλες ἐννοεῖται, «εἶσαι νοικοκυρά; Κάνεις δουλειές;». Πολλές φορές ἀκούω τήν ἀπάντησι: «μά εἶμαι μαθήτρια!» Μά τό νά ’σαι μαθήτρια εἶναι δευτερεῦον στοιχεῖον; Προσέξτε! δέν εἶναι πρωτεῦον στοιχεῖον νά εἶσαι μαθήτρια· εἶναι δευτερεῦον. Ἀκούσατέ το ἄλλη μία φορά: «εἶναι δευτερεῦον στοιχεῖον νά εἶσαι μαθήτρια!» Καλή μαθήτρια θά ’σαι, θά διαβάζης, ἀλλά μή τό ξεχνᾶς γιά τήν ἀποστολή σου γιά τή ζωή σου εἶναι δευτερεῦον στοιχεῖον. Τό πρωτεῦον στοιχεῖον εἶναι: «νά γίνης καλή μητέρα καί καλή σύζυγος!». Καί θά σταθῆς τέτοια, ἐάν γίνης καί μία καλή νοικοκυρά. Νά ξέρης τά πάντα μέσα στό σπίτι σου. Να ξέρης νά εἶσαι πραγματικά ὀργανώτρια τοῦ σπιτιοῦ σου. Αὐτό θά παρακαλέσω νά μή τό ξεχάσετε ποτέ. Τό παραγγέλει αὐτή ἡ Καινή Διαθήκη, αὐτό τό πνεῦμα τό Ἅγιον τό παραγγέλει ὅτι ἡ γυναῖκα πρέπει νά εἶναι νοικοκυρά καί φίλανδρος.
Ἔτσι τό θέμα τῆς νοικοκυροσύνης, τῆς φιλοκαλίας τοῦ σπιτιοῦ εἶναι ἕνα μεγάλο κεφάλαιο. Σημειώσατε ὅτι μπορεῖ μία γυναῖκα, ὅταν ἔχη μέσα της τό φιλόκαλον πνεῦμα -πού νομίζω εἶναι ἕνα χάρισμα τοῦ Θεοῦ κι ἄν κανείς τό ζητήση ἀπό τόν Θεόν θά τοῦ τό δώση- νά φιλοκαλῆ μετ’ εὐτελείας πού ἔλεγαν οἱ ἀρχαῖοι. Ἔ; φιλοκαλεῖς μετ’ εὐτελείας! φιλοκαλοῦμε μετ’ εὐτελείας! ὃπως ἔλεγε ὁ Δημοσθένης στόν ἐπιτάφιο τοῦ Περικλέους -ἄν δέν κάνω λάθος-. Δηλαδή φτιάχνομε κάτι ὄμορφο ἀπό τό τίποτα, «μετ’ εὐτελείας»· ἀπό τό τίποτα, μέ φθηνά πράγματα, μέ τιποτένια πράγματα· θά λέγαμε, μέ ἐκεῖνα τά ὁποῖα ἄλλοι θά πετούσανε στόν σκουπιδοτενεκέ! Τό νά φυλάσσετε τά χρυσόχαρτα πού ἔρχονται ἀπό τά δέματα, τά πακέτα τά δῶρα, τίς κορδέλες, αὐτά τά πράγματα, τά κουτιά, εἰκόνες ἀπό ἡμερολόγια. Μπαίνετε πολλές φορές σ’ ἕνα σπίτι καί βλέπετε τέσσερα ντουβάρια ἂδεια. Κι ἄν θά λέγαμε σ’ αὐτούς τούς ἀνθρώπους γιατί δέν βάζετε ἕνα καδράκι; ἔ, βάλτε κάτι! Θά λέγανε: «δέν ἔχομε χρήματα νά ἀγοράσωμε». Μά κυκλοφοροῦν τόσα ἡμερολόγια τά ὁποῖα εἶναι δωρεάν, τά δίνουν οἱ τράπεζες. Εἶναι πολύ εὔκολο νά βρῆ κανείς ἕνα ἡμερολόγιο. Ἐκεῖ θά τό κολλούσαμε πάνω σ’ ἕνα ξύλο, σ’ ἕνα νοβοπάν, θά κάναμε ἕνα καδράκι… πολλά καδράκια· θά τά βάζαμε πολύ ὡραῖα στόν τοῖχο. Χίλια πράγματα μποροῦμε παιδιά, νά φτιάξωμε, χωρίς νά ξοδέψωμε χρήματα, ἤ καθόλου ἤ λίγα.
Αὐτό θά πῆ φιλοκαλοῦμε μετ’ εὐτελείας. Δέν θά πᾶμε βεβαίως σ’ ἕνα μεγάλο κατάστημα ν’ ἀγοράσωμε ζωγραφικούς πινάκες μεγάλης ἀξίας. Τίποτα! ἁπλά πράγματα· ἁπλά πράγματα καί τό σπίτι γίνεται πολύ ὡραῖο, γίνεται πολύ θερμό. Προσέξτε! πολύ θερμό. Αὐτό τό θερμό… αἰσθητικά θερμό! Ὄχι, γιατί ἔχομε σόμπα· αἰσθητικά θερμό. Μπαίνει κάποιος μέσα καί αἰσθάνεται ὅτι εἶναι ἕνα περιβάλλον μέσα στό ὁποῖο μπορεῖ νά κινηθῆ, νά ζήση, νά μείνη. Ἄν τό θέλετε, ἄν ἔπρεπε νά κάνωμε μία ἀνατομία «γιατί οἱ ἄνδρες φεύγουν ἀπό τό σπίτι καί πᾶνε στό καφενεῖο;» -αὐτή ἡ Ἑλληνική πληγή τό καφενεῖο!- «ἤ ξεπορτίζουν ἀλλοῦ οἱ ἄνδρες;» -ἀλλοῦ, ἀπό ’δῶ καί ἀπό ’κεῖ- θά λέγαμε ὅτι φταίει τό σπίτι. Τό σπίτι δέν ἑλκύει. Δέν ἔμαθε ὁ ἄνδρας νά μένη στό σπίτι του, ἐπειδή δέν ἔμαθε ἡ γυναῖκα νά κρατάη τόν ἄνδρα εἰς τό σπίτι της. Εἶναι μία τέχνη νά μάθη ἡ γυναῖκα νά κρατάη τόν ἄνδρα εἰς τό σπίτι· εἶναι μία τέχνη. Καί αὐτή ἡ τέχνη εἶναι, τό νά εἶναι τό σπίτι ὄμορφο ἀπό πάσης πλευρᾶς. Ὄχι πλούσιο· ὄμορφο! Αὐτά ὅλα προσέξατέ τα, παρακαλῶ, πάρα πολύ· ἔρχονται νά σᾶς βοηθήσουν στό νά κάνετε μία ζωή καί πνευματική καί εὐτυχισμένη.
Απόσπασμα από την 16η ομιλία στο βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης « Τωβίτ ».
►Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
"Τωβίτ. (Ὁμιλίες βασισμένες στό βιβλίο τῆς Π. Διαθήκης Τωβίτ).
" εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/palaia-diauhkh/vivlion-tovit
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40oED0GDYsRHnrDdY5_m61pt
Απομαγνητοφώνηση ομιλίας δια χειρός του αξιοτίμου κ. Αθανασίου Καραμίντζα.
Ψηφιοποίηση και επιμέλεια κειμένου δια χειρός του αξιοτίμου κ. Γεωργίου Μαλούση.
__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0
📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1
📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0
__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share
Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk
†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.
