Τί νά ζητᾶμε ἀπό τόν Θεόν;

†. Η σημερινή ευαγγελική περικοπή, αγαπητοί μου, είναι ένα απόσπασμα από την επί του Όρους ομιλία του Κυρίου μας. Στην ομιλία Του αυτή ο Κύριος, που είναι μία, θα λέγαμε, συναγωγή, ένα μάζεμα, πλουσιοτάτη συναγωγή διδαχών πνευματικού βίου και προσανατολισμού, μας τονίζει όπως είδαμε, ότι ο γήινος θησαυρός σκοτίζει τον νου και δεν τον αφήνει να δει τα αγαθά του ουρανού. Αυτό είναι το ένα θέμα από αυτό το απόσπασμα από την επί του Όρους ομιλία του Κυρίου. Γι΄αυτό, λέει, αν ξεκίνησες, άνθρωπε, με στόχο σου τα ουράνια αγαθά, αλλά προσβλέπεις με πάθος και εις την φιλαργυρίαν, δηλαδή εις την αγάπη του χρήματος -φιλαργυρία δεν θα πει τσιγκουνιά, θα πει αγάπη προς το χρήμα, φίλος του αργυρίου- πρέπει να μάθεις ότι δεν μπορείς, λέει ο Κύριος, να δουλεύεις σε δύο αφεντικά, στον Θεό και στο χρήμα.

    Κατόπιν, ένα δεύτερο σημείο, αναφέρεται ο Κύριος με πολλές εικόνες και παραδείγματα από την Δημιουργία, όπως τα κρίνα του αγρού, όπως τα πουλάκια, όπως ο Σολομών πώς ντύθηκε κ.τ.λ. ότι η αγωνιώδης φροντίδα για την ζωή σου δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία ολιγοπιστία· διότι δεν σκέφτηκες ότι πάνω από σένα φροντίζει ο ουράνιος Πατήρ. Συνεπώς αν έχεις αυτήν την αγωνιώδη φροντίδα, αυτή θα σε βλάψει.

    Και τελειώνει με ένα συμπέρασμα επάνω σε αυτές τις δύο θέσεις της αγάπης προς τα χρήματα και της αγωνιώδους φροντίδος. Τελειώνει με το εξής συμπέρασμα ο Κύριος: «Ζητεῖτε δέ πρῶτον τήν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καί τήν δικαιοσύνην αὐτοῦ καί ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν». «Ζητάτε», λέει, «πρώτα την Βασιλεία του Θεού· ύστερα την δικαιοσύνη του Θεού· και όλα τα άλλα θα σας προστεθούν».

    Βέβαια, ο Κύριος δεν εννοούσε ότι αρνείται την σημασία του χρήματος, όταν έλεγε «Τι φροντίζετε και τι μεριμνάτε;» ή ακόμη ότι… «Τι θέλεις να μαζεύεις χρήματα;», διότι το χρήμα αντιπροσωπεύει τον κόπον, τον μόχθον του ανθρώπου. Είναι καθ’ εαυτό το χρήμα άνευ σημασίας. Μάλιστα στην εποχή μας -γιατί παλιότερα είχε μία ανταπόκριση αξίας, μια αξία πραγματική- σήμερα που έχομε το χαρτονόμισμα επί παραδείγματι, το χρήμα δεν είναι παρά ένα αντιπροσωπευτικό, που έρχεται να μας πει ότι αυτό αντιπροσωπεύει κάποιον κόπον, μίαν αξίαν. Αντιπροσωπεύει. Δεν έχει καθ’ εαυτό το χρήμα μία αξία. Και συνεπώς είναι χρήσιμο διότι θα μπορούσε με τον τρόπον αυτόν κανείς να έχει μία συναλλαγή ή μία ανταλλαγή αγαθών. Κι αν λάβει κανείς υπόψιν του μάλιστα ότι το χρήμα το χρησιμοποίησε και η μικρή ομάδα του Κυρίου μας Ιησού, με ταμία μάλιστα τον Ιούδα. Καθ’ εαυτό λοιπόν το χρήμα, δεν είναι κακό. Σας είπα, είναι ένας τρόπος συναλλαγής. Θα μου δώσεις, να σου δώσω. Δηλαδή ανταλλάσσομε τους κόπους μας. Και είναι μία, θα λέγαμε, ευφυής επινόησις (επινόησις είναι ε;) του ανθρώπου.

    Αλλά και το άλλο, θα λέγαμε, που είναι η φροντίδα για τα υλικά αγαθά, πώς θα ζήσομε, πώς θα ντυθούμε, όλα αυτά αποτελούν δευτερεύοντα στοιχεία. Αυτό θέλει να πει ο Κύριος. Δεν τα αρνείται. Όταν λέγει «ο Πατήρ σας ο ουράνιος γνωρίζει τι έχετε από ανάγκη». Διότι, αν το θέλετε, αγαπητοί μου, αυτά τα στοιχεία αποτελούν στοιχεία που ικανοποιούν την δομή μας. Αυτά είναι κατασκευαστικά δεδομένα. Δεν κατασκευαστήκαμε να τρώμε; Δεν κατασκευαστήκαμε να μην τρώμε.  Εις την Βασιλείαν του Θεού, μετά την ανάσταση των νεκρών, δεν θα υπάρχει βεβαίως τροφή. Ούτε θα υπάρχει ανάγκη ενδύματος ή κατοικίας. Εφόσον είμεθα εις τον παρόντα κόσμο και ο τρόπος, η δομή της κατασκευής μας, η κατασκευή μας είναι τέτοια, έχομε ανάγκη από όλα αυτά. Δεν θέλει λοιπόν ο Κύριος να πει «Αυτά πετάξτε τα, δεν σας είναι χρήσιμα». Δεν μιλάει σαν τον Διογένη τον κυνικόν, που… «δεν σου χρειάζεται τίποτα, έξω από την φούχτα σου, για να πιεις νερό». Όχι. Χρειάζονται. Όλα χρειάζονται. Κι ο ίδιος ο Κύριος έκανε χρήση του πολιτισμού της εποχής Του, εν μέτρω φυσικά. Αλλά σας ξαναλέγω, ότι το θέμα Του δεν είναι εκεί, αλλά είναι ότι άλλα έχουν την προτεραιότητα· και άλλα έπονται.

       Ας προσεγγίσουμε όμως αυτό το τελικό Του συμπέρασμα ότι «Ζητεῖτε δέ πρῶτον τήν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ» κτλ. Ο Κύριος λοιπόν είπε: «Ζητεῖτε τήν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ». Ζητείτε. Το ρήμα «ζητῶ» στην αρχαία ελληνική, είναι πιο ισχυρό από το ρήμα «αἰτῶ». Θυμηθείτε εκείνο που είπε ο Κύριος: «Αἰτεῖτε καί δοθήσεται, ζητεῖτε καί εὑρήσετε». Οπότε λοιπόν το «ζητῶ» είναι ισχυρότερον του «αἰτῶ». Τι σημαίνει αυτό; Θα το δούμε πάλι από την Αγία Γραφή, όταν θυμηθούμε ακόμη την παραβολή της απωλεσθείσης δραχμής, που εκείνη η γυναίκα, λέγει, έψαξε να βρει την δραχμή που έχασε και ζητεί, λέει ο Κύριος στην παραβολή, «ζητεῖ ἡ χήρα γυναῖκα ἐπιμελῶς ἕως ὅτου εὕρῃ». Ώστε λοιπόν επιμελώς ζητεί. Ή αν το θέλετε, εκείνη την άλλη παραβολή που αναφέρεται εις την Βασιλείαν του Θεού «ἐμπόρῳ ζητοῦντι καλούς μαργαρίτας». Με έμπορο που ζητεί καλά μαργαριτάρια. Ζητάει. Τι θα πει λοιπόν «ζητῶ»; Το ρήμα «ζητῶ» έρχεται να μας πει ότι «ψάχνω να βρω κάτι, κάτι που έχασα ή κάτι που είναι κρυμμένο ή κάτι που είναι μακρινό ή κάτι που είναι δύσκολο». Κρατήστε παρακαλώ αυτά τα σημεία, για να δείτε, ως προς την Βασιλείαν του Θεού,  τι θέλει να πει ο Κύριος. Τι είπε ο Κύριος; «Ζητεῖτε τήν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ». Δηλαδή; Σαν κάτι να είναι χαμένο, σαν κάτι δύσκολο, σαν κάτι μακρινό· το οποίο τώρα πρέπει να ψάξομε να το βρούμε.

      Πράγματι. Οι πρωτόπλαστοι ήσαν μέσα εις τον Παράδεισον και δεν είχαν ανάγκη να βρουν τον Παράδεισον, διότι ετοποθετήθηκαν μέσα εις τον Παράδεισον. Αλλά από την στιγμή όμως που έχασαν οι άνθρωποι τον Παράδεισον, τότε, για να δείξει ο Κύριος ότι για να ξαναποκτηθεί ο Παράδεισος χρειάζεται έρευνα, χρειάζεται κόπο, φροντίδα, δάκρυα, άσκηση· ότι δεν είναι εύκολο πράγμα, γιατί ο άνθρωπος μετά την πτώση του εχαλάρωσε τις δυνάμεις του, τις νοητικές, τις συναισθηματικές και τις βουλητικές, και συνεπώς είναι κάτι πολύ δύσκολο για να βρει την Βασιλεία του Θεού… Θυμηθείτε εκείνον τον πλούσιον νεανίσκον, ο οποίος επεθύμει μεν, δεν μπορούσε όμως να ξεκολλήσει από εκείνα τα πράγματα με τα οποία ήταν δεμένος και συγκεκριμένα με τον πλούτον. Ακόμη ο Κύριος μας είπε ότι η πύλη που οδηγεί στην Βασιλεία του Θεού είναι στενή. Στενός είναι και ο δρόμος. Και συνεπώς θέλει κόπο, δυσκολία, ιδρώτα.

    Ακόμη, η αναζήτηση της Βασιλείας του Θεού πρέπει να είναι επίμονη. Να έχει διάθεση εκείνος που την ζητάει, αρπακτική! Η Βασιλεία του Θεού, είπε ο Κύριος, βιάζεται(δηλαδή υφίσταται βιασμόν· άλλο ισχυρότερο ρήμα του «ζητώ» το «βιάζω») «καί βιασταί ἁρπάζουσιν αὐτήν». Άλλο ρήμα το «ἁρπάζω». Βλέπετε πόσο ισχυρά ρήματα. Για να δείξει ο Κύριος ότι η Βασιλεία του Θεού για να κατακτηθεί -είπα «κατακτηθεί»-πρέπει να γίνει κανείς ούτε λίγο ούτε πολύ, βιαστής και άρπαγας. Όχι χρημάτων. Αλλά της Βασιλείας του Θεού· που δείχνει ότι δεν σου παραδίδεται η Βασιλεία του Θεού εύκολα. Γι΄αυτό, έκτοτε, μετά την πτώσιν των πρωτοπλάστων, η Βασιλεία του Θεού, αγαπητοί μου, ψάχνεται, ερευνάται. Κι αν το θέλετε, για να βρει κανείς, γιατί τι είναι η Βασιλεία του Θεού, δεν είναι τίποτα άλλο παρά αυτός ο Θεός. Αυτό είναι όλο η Βασιλεία του Θεού. «Καί αὕτη ἐστίν ἡ αἰώνιος ζωή ἳνα γινώσκωσί σε, τόν μόνον ἀληθινόν Θεόν καί ὅν ἀπέστειλας, Ἰησοῦν Χριστόν». Είναι λοιπόν αυτή η γνώσις, αυτή η θεωρία του Θεού. Γι΄αυτό ο άνθρωπος μέσα εις τον Παράδεισον έβλεπε τον Θεό. Τώρα πια δεν τον βλέπει. Πρέπει να ψάξει για να Τον δει, να Τον βρει, να Τον δει. Εκεί μέσ’ τον Παράδεισον, υπήρχε άνεσις. Ήρχετο ο Θεός Λόγος και είχε μία κοινωνία με τους πρωτοπλάστους.

     Τώρα δεν είναι πια τα πράγματα έτσι. Λέγει πολύ πολύ χαρακτηριστικά το βιβλίον της Σοφίας Σειράχ εις το 4ο κεφάλαιο τα εξής: «Διεστραμμένος πορεύεται μετ' αὐτοῦ ἐν πρώτοις» –Ποιος πορεύεται; Η Σοφία. Ποια είναι η Σοφία; Η Ενυπόστατος Σοφία, ο Θεός Λόγος· που έγινε κατοπινά άνθρωπος. «Πορεύεται», λέγει, «μετ’ αυτού, μετά του ανθρώπου, κατ΄αρχάς διεστραμμένα». «Διεστραμμένα» όχι με την έννοια την ηθική. Αλλά με την έννοια την τεχνική. Δηλαδή κάτι που διαστρέφεται, κάτι που δεν είναι ευθεία γραμμή αλλά είναι στενωπή, δρομάκια από δω, ανηφορίτσες από κει, κατηφορίτσες από κει, κάτι δύσκολο. «Στην αρχή», λοιπόν, λέγει, «η Σοφία πηγαίνει… -εννοείται, εκείνος που την αναζητά την Σοφία- αναμφισβήτητα πηγαίνει μαζί του δύσκολα». Ακούστε· το υπογραμμίζω. Δύσκολα. «Φόβον δέ καί δειλίαν ἐπάξει ἐπ' αὐτόν (:θα του δώσει, θα του φέρει φόβο και δειλία) καί βασανίσει αὐτόν ἐν παιδείᾳ αὐτῆς ( – το υπογραμμίζω ιδιαιτέρως αυτό το σημείο. Και θα τον βασανίσει τον άνθρωπο στην δική της βασανιστική παιδαγωγία. Τ’ ακούσατε; Θα τον βασανίσει) ἔως οὗ ἐμπιστεύσῃ τῇ ψυχῇ αὐτοῦ καί πειράσῃ αὐτόν ἐν τοῖς δικαιώμασιν αὐτῆς» -έως ότου, λέγει, του δημιουργήσει την εμπιστοσύνη στον εαυτό της. Δηλαδή την πίστη. Έως ότου αναπτυχθεί η πίστις. Και θα τον υποβάλει, «πειράσῃ», θα τον δοκιμάσει διά των εντολών σε δοκιμασίες). «Καί πάλιν ἐπανήξει κατ' εὐθεῖαν πρός αὐτόν (:και θα επανακάμψει η Σοφία. Αλλά αυτή τη φορά όχι για να βασανίσει) καί εὐφρανεῖ αὐτόν (:θα τον ευχαριστήσει, θα τον ευφράνει) καί ἀποκαλύψει αὐτῷ τά κρυπτά αὐτῆς(:και θα του αποκαλύψει τα μυστήρια του Ουρανού, τα μυστήρια της Βασιλείας του Θεού)». Αυτά είναι τα «κρυπτά» της Βασιλείας. Βλέπετε; Όλα αυτά εκφράζονται με το ρήμα «ζητῶ». «Ζητεῖτε πρῶτον», λέει, «τήν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ». Ζητείτε.

     Αλλά, να αναζητηθεί η Βασιλεία του Θεού, η οποία βρίσκεται με τόσο κόπο, τι είναι η Βασιλεία του Θεού; Είναι η καταξίωσις του νοήματος της ανθρωπίνης υπάρξεως. Υπάρχω για να καταξιωθώ να ζήσω μέσα σε μία κατάσταση, μέσα στην Βασιλεία του Θεού. Να πώς το είπε ο Κύριος: «Δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τήν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπό καταβολῆς κόσμου». «Ελάτε να κληρονομήσετε την ετοιμασμένη για σας βασιλεία»· που ετοιμάστηκε τότε που εθεμελιούτο η Δημιουργία. Ώστε λοιπόν η Βασιλεία είναι έτοιμη για μένα! Ναι. Με έκανε ο Θεός για την δική Του την Βασιλεία. Καταξιώνω λοιπόν την ύπαρξή μου, όταν βρεθώ τελικά εις την Βασιλείαν του Θεού. Οι ασεβείς δεν καταξιώνουν την ύπαρξή τους. Γιατί θα βρεθούν εις την αιωνία κόλαση. Και αυτό είναι το φοβερόν. Ότι δεν καταξιώνουν την ανθρωπίνη τους ύπαρξη. Την αφήνουν και πηγαίνει τσάμπα -ας μου επιτραπεί η λέξις. Την κατασπαταλούν. Την ξοδεύουν εκεί που δεν θα έπρεπε να την ξοδέψουν και συνεπώς δεν την καταξιώνουν.

    Αλλά ακόμα, αν θέλετε, η Βασιλεία του Θεού είναι και η θεωρία του προσώπου του Θεού. Το εζήτησε ο Ίδιος ο Κύριος από τον Πατέρα Του τον Ουράνιον: «Πάτερ», λέγει, «οὕς δέδωκάς μοι (:εκείνους που μου έδωκες. Τους μαθητάς και διά των μαθητών όλους τους πιστούς) θέλω ἵνα ὅπου εἰμί Ἐγώ κἀκεῖνοι ὦσι μετ' ἐμοῦ (όπου είμαι, να είναι κι εκείνοι μαζί μου -Καταπληκτικό, δηλαδή) ἵνα θεωρῶσι τήν δόξαν τήν ἐμήν (:για να βλέπουν την δική μου την δόξα -Και κανείς δεν μπορεί να δει την δόξα του Θεού, εάν δεν έχει και ο ίδιος δόξα) ἥν δέδωκάς μοί ὅτι ἠγάπησάς με πρό καταβολῆς κόσμου».

    Ακόμη, αν θέλετε, κατά έναν θριαμβευτικόν τρόπον, ο ευαγγελιστής Ιωάννης, στο βιβλίο της Αποκαλύψεως λέγει: «Καί ὄψονται τό πρόσωπον Αὐτοῦ (και θα δουν το πρόσωπο του Χριστούο-οι δίκαιοι ε;) καί τό ὄνομα Αὐτοῦ ἐπί τῶν μετώπων αὐτῶν (και το όνομά Του στα μέτωπά τους -που σημαίνει κτήμα του Θεού, ιδιοκτησία του Θεού, κλήρος του Θεού, λαός του Θεού). Καί κέκληται τό ὄνομα Αὐτοῦ ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ» (: Και εκλήθη το όνομα… -Τι όνομα εγράφη; Ο Λόγος του Θεού, η Ενυπόστατος Σοφία, ο Ενανθρωπήσας Λόγος, ο Ιησούς Χριστός)».

    Εξάλλου, πάλι λέγει ο ευαγγελιστής Ιωάννης στην πρώτη του επιστολή: «ὅτι ὀψόμεθα αὐτόν καθώς ἐστί». «Θα Τον δούμε όπως είναι». Πώς είναι; Όπως έφυγε από την Γη. Αναλαμβανόμενος με πλησμονή, πλησμονή θείας δόξης. Αν το θέλετε, όπως Τον είδαν οι τρεις μαθηταί εις το Θαβώριον όρος.

    Ακόμη, η Βασιλεία του Θεού είναι η μακαριότητα του Θεού στους πιστούς, η μεταφορά της μακαριότητος. Μακαριότης θα πει ευτυχία. Συνεπώς η ευτυχία που φεύγει από τον Θεό και έρχεται εις τους πιστούς, κι εκεί απολαμβάνουν αυτήν την μακαριότητα οι πιστοί, κι αυτή η μακαριότητα προσφέρεται με δύο τρόπους. Πρώτα πρώτα σαν απουσία των λυπηρών. Και ύστερα σαν παρουσία των ευφροσύνων. Σαν απουσία των λυπηρών, μας λέγει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στην Αποκάλυψη: «Καί ἐξαλείψει ἀπ'αὐτῶν ὁ Θεός πᾶν δάκρυον ἀπό τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν καί ὁ θάνατος οὐκ ἔσται ἔτι (:δεν υπάρχει πια θάνατος) οὔτε πένθος, οὔτε κραυγή, οὔτε πόνος, οὐκ ἔσται ἔτι (:δεν υπάρχει πια). Ὅτι τά πρῶτα ἀπῆλθον (:οι πρώτες καταστάσεις, η πρώτη βαθμίδα, η επιγεία ζωή του ανθρώπου πέρασε. Πέρασε)».

    Και η παρουσία των αγαθών: «Ἐγώ τῷ διψῶντι -λέγει ο Κύριος- δώσω ἐκ τῆς πηγῆς τοῦ ὕδατος δωρεάν (:Σε εκείνον που διψά θα του δώσω Εγώ, λέγει ο Κύριος) ὁ νικῶν ἔσται αὐτῷ ταῦτα (:όλα αυτά ανήκουν σε εκείνον που θα έχει νικήσει) καί ἔσομαι αὐτῷ Θεόν καί αὐτός ἔσται μοι υἱός». Ιδού η μακαριότητα. «Ότι Εγώ θα είμαι για κείνον Θεός, κι εκείνος θα είναι για μένα υιός, παιδί». Κι όπως το παιδί απολαμβάνει τα αγαθά του Πατέρα Του, έτσι και ο άνθρωπος θα απολαμβάνει τα αγαθά του ουρανίου Πατρός.

    Ακόμη είπε ο Κύριος, αγαπητοί: «Ζητεῖτε πρῶτον τήν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ». «Να ζητάτε πρώτα την Βασιλείαν του Θεού». Αυτό το «πρῶτον» βέβαια σε σχέση με ό,τι νομίζετε ότι έχετε ανάγκη από την ζωή. Δηλαδή θες να ντυθείς; Θες να φας; Ναι. Θες χρήματα; Ναι. Αλλά αυτά σε σχέση με την Βασιλεία του Θεού. Συνεπώς πρώτα η Βασιλεία του Θεού. Ύστερα αυτά. Αυτό το «πρῶτον» όπως λέγει ο Ζιγαβηνός «ἀντί τοῦ ἐξαιρέτως καί μάλιστα». Δηλαδή όλως εξαιρετικά, κατ’ εξοχήν, μάλλον μάλιστα. Κατά το μάλλον και μάλλον και μάλλον πρέπει να ζητάτε την Βασιλείαν του Θεού. Πρώτο πρώτο. Αυτό θα πει «ὅλως ἐξαιρέτως καί μάλιστα». Όπως δε, διασώζουν δύο εκκλησιαστικοί συγγραφείς, ο Κλήμης ο Αλεξανδρεύς και ο Ωριγένης, έχομε και μίαν άλλη γραφή από το Ευαγγέλιον είναι η εξής: «Αἰτεῖτε τά μεγάλα καί τά μικρά ὑμῖν προστεθήσεται ( :Ζητάτε τα μεγάλα και τα μικρά θα σας προστεθούν)· αἰτεῖτε τά ἐπουράνια καί τά ἐπίγεια προστεθήσεται ὑμῖν». «Ζητάτε», λέγει, «τα επουράνια και τα επίγεια θα σας προστεθούν». Είναι δηλαδή μία άλλη γραφή.

   Έτσι βλέπομε εδώ ότι ο Κύριος δίδει, αυτό θέλω να προσέξομε, μία ιεράρχηση των θεμάτων. Ιεράρχηση των θεμάτων. Τι είναι πρώτο και τι είναι δεύτερο. Τι είναι τρίτο και τι είναι δέκατο. Όπως και οι εντολές όταν λέμε «Εντολή πρώτη: Αγαπήσεις Κύριον τον Θεόν σου.. Εντολή πέμπτη: το -το, εντολή δεκάτη: το- το…». Δεν σημαίνει ότι… πώς να τα κάναμε, έπρεπε να δώσομε μία αρίθμηση. Πρώτο, δεύτερο, τρίτο. Δεν είναι τυχαία η αρίθμησις, αλλά είναι κατά μίαν ιεράρχησιν. Αν το θέλετε, οι τέσσερις πρώτες εντολές αφορούν στη σχέση μας με τον Θεό, και η παράβασή τους δεν είναι αμαρτία αλλά είναι ασέβεια, και οι άλλες έξι εντολές είναι σε σχέση με τους άλλους ανθρώπους, και δεν είναι ασέβεια, αλλά είναι αμαρτία. Συνεπώς η αρίθμησις, ένα, δύο, τρία, είναι όχι τυχαία αλλά σκόπιμη. Όπως κι εδώ. Όταν λέει: «Πρῶτον τήν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ» -θα πει πρώτο. Το δεύτερο είναι δεύτερο. Το τρίτο είναι τρίτον. Μην κάνομε, αναποδογυρίζομε τα πράγματα και έχομε πρώτα εκείνα που είναι τελευταία και τελευταία εκείνα τα οποία είναι πρώτα.

    Δυστυχώς, από την στιγμή που οι πρωτόπλαστοι έχασαν από τον οπτικό των ορίζοντα τον Θεόν Λόγον, εχάλασε μέσα τους η δυνατότητα να προσδιορίζουν ιεραρχικά τα πράγματα. Κι έτσι αυτή η κλίμακα ιεραρχήσεως έχει ανατραπεί. Βάζομε το πάνω κάτω και το κάτω επάνω. Πάρτε παράδειγμα, σε όλες τις εποχές και στην εποχή μας, οι άνθρωποι δίνουν προτεραιότητα στα υλικά αγαθά, τι μισθό θα έχομε, τι αυτοκίνητο θα έχομε και εν παρόδω μιλάμε για την Βασιλεία του Θεού, εν περιθωρίω θέτομε την Βασιλείαν του Θεού. Βλέπετε; Ότι χάσαμε αυτήν την ικανότητα να μπορούμε τα πράγματα να τα ιεραρχούμε.

    Ο Κύριος γιατί ήλθε; Ήλθε να μας διορθώσει αυτήν την αμαρτωλή αντιστροφή. Αυτό δηλαδή το αμαρτωλό αναποδογύρισμα. Και πρέπει να καταλάβομε ότι είναι πολύ δύσκολο, ακόμη θεωρητικά εάν το αντιληφθούμε, πρακτικά να το εφαρμόσομε. Να τα βάλομε τα πράγματα στη σειρά τους.

    Ακόμη ο Κύριος μάς είπε μαζί με την Βασιλείαν του Θεού, να ζητάμε και την δικαιοσύνη Αυτού. Τι είναι η δικαιοσύνη; Μήπως είναι η δικαιοσύνη πού θα ζητούσαν οι άνθρωποι.. «Κύριε, δεν βλέπεις τι γίνεται πάνω στη Γη; Έλα να επιβάλεις την δικαιοσύνη Σου και να επιβάλεις μία τάξη;». Ή «να επιβάλεις την δικαιοσύνη στην κατανομή των υλικών αγαθών;». Όχι αγαπητοί μου, όχι. Λέγει ο Ζιγαβηνός ότι «ἡ δικαιοσύνη εἶναι ἡ καθ΄όλου ἀρετή». Δηλαδή δικαίωσις και δικαιοσύνη στην Αγία Γραφή θα πει, εκτός από την στενή σημασία «δικαιοσύνη» θα πει και αγιότητα. Συνεπώς το θέμα είναι να ζητάτε την αγιότητα του Θεού. Ο Θεός βέβαια είναι το πρότυπον της αγιότητος. Το πρότυπον. Πρέπει να μάθομε δηλαδή ποια είναι αυτή η αγιότητα του Θεού. Ο Κύριος είπε: «Ἔσεσθε οὖν ὑμεῖς τέλειοι, ὥσπερ ὁ Πατήρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος, τέλειος ἐστίν». «Να είσαστε τέλειοι, όπως ο Πατέρας σας, το υπόδειγμα, το πρότυπον. Στον ουρανό είναι τέλειος».

    Τι είναι λοιπόν το να ζητώ την αγιότητα του Θεού; Να καταξιώσω το «καθ' ὁμοίωσιν». Έγινα κατ΄εικόνα, θέλω δεν θέλω. Είμαι άνθρωπος, θέλω δεν θέλω. Αλλά το «καθ' ὁμοίωσιν», αν θέλω. Όχι «θέλω δεν θέλω». Αν θέλω. Συνεπώς τι είναι να ζητήσω την αγιότητα του Θεού αφού ο Θεός είναι Άγιος; Να καταξιώσω το «καθ' ὁμοίωσιν». Ο Απόστολος Παύλος είπε: «Διώκετε τόν ἁγιασμόν οὗ χωρίς (:χωρίς τον Οποίον) οὐδείς ὄψεται τόν Κύριον». Η αγιότητα, μην ξεχνάμε, ότι έρχεται από τον Θεόν. Από τον Θεόν στον άνθρωπο. Αν εκείνος φυσικά την ζητήσει την αγιότητα. Και πάλι η αγιότητα γίνεται οδός που οδηγεί τον άνθρωπο προς τον Θεό. Από τον Θεό η αγιότητα και ξαναγυρίζει πάλι πίσω. Και γίνεται δρόμος, για να φθάσει ο άνθρωπος στον Θεό. Δεν έχομε παρά να θυμηθούμε την κλίμακα του Ιακώβ. Στην κορυφή της κλίμακος προβάλλεται ο Θεός. Ο άνθρωπος είναι κάτω. Οφείλει να ανεβεί την κλίμακα. Αλλά ποτέ δεν θα μπορέσει να ανεβεί στον ουρανό, εάν δεν ριφθεί η κλίμακα από τον Ουρανό στη Γη, αν δεν στηθεί η Κλίμακα. Και τότε ανεβαίνει ο άνθρωπος προς τα εκεί. Αν θέλει.

     Ο Κύριος ακόμα είπε: «Καί ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν». «Όλα αυτά θα σας προστεθούν». Ποια; Όλα τα άλλα. Βλέπετε; Δεν αρνείται ο Κύριος τα αγαθά. Αλλά θέλει να μας πει ότι πρώτα είναι τα ουράνια και μετά τα επίγεια. Λέγει ο Ιερός Χρυσόστομος: «Οὐκ εἶπε δοθήσεται ἀλλά προστεθήσεται». Δεν είπε «θα σας δοθούν» αλλά «θα σας προστεθούν». Διότι δεν είναι κάτι το ξεχωριστό τα επίγεια αγαθά· αλλά θα ‘ρθουν να προστεθούν σε εκείνα τα οποία ήδη θα έχομε ζητήσει.

       Αγαπητοί μου, ο Κύριος με την Ενανθρώπησή Του και με την διδασκαλία Του μας έβγαλε από το σκοτάδι και την σύγχυση των αξιών. Τι αξίζει και ακόμη τι είναι πρώτο και τι είναι δεύτερο απ’ ό,τι αξίζει. Κι έδωσε το μέτρο όλων των πραγμάτων. Μας είπε ότι στην κορυφή βρίσκεται η αναζήτησις της Βασιλείας του Θεού. Ακόμα και η μίμησις της αγιότητος του Θεού. Μας έδωσε λοιπόν δύο κριτήρια. Την Βασιλεία Του και την αγιότητά Του. Μ’ αυτά τα δύο κριτήρια πρέπει να κρίνομε και να ζυγίσουμε και να μετρήσουμε όλα τα πράγματα του κόσμου τούτου. Με αυτά πρέπει να μάθομε να βλέπομε τον κόσμον και την παρούσα ζωή. Αν υποτεθεί ότι ανατρέπουμε τα πράγματα, τότε κινδυνεύομε να χάσουμε την Βασιλεία του Θεού και να αστοχήσουμε βαριά και αμετάκλητα από τον προορισμό μας. Γι΄αυτό ας ξανακούσουμε άλλη μια φορά τα λόγια του Κυρίου: «Ζητεῖτε πρῶτον τήν Βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καί τήν δικαιοσύνην Αὐτοῦ καί ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν».

444η ομιλία στην κατηγορία
« Ομιλίες Κυριακών ».

Όλες οι ομιλίες της κατηγορίας " Ομιλίες Κυριακών " 🔻
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/diafora-uemata/omiliai-kyriakvn
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40r0WAxMpRb0tx6ts1zsQWMh

Πηγές:
Απομαγνητοφώνηση ομιλίας δια χειρός του αξιοτίμου κ. Αθανασίου Κ.

Μεταφορά της απομαγνητοφωνημένης ομιλίας σε ηλεκτρονικό κείμενο και επιμέλεια: Ελένη Λιναρδάκη, φιλόλογος.

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Δόξα καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθόν.

«Δόξα καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθόν». Αυτό, αγαπητοί μου, μας παραγγέλλει σήμερα ο Απόστολος Παύλος εις την προς Ρωμαίους επιστολήν του. Μία θέσις επικαιροτάτη και πάντοτε σημαντική δια την συντήρησιν μίας κοινωνίας ανθρώπων. Εις αυτήν την θέσιν βεβαίως δεν υπάρχει ευχετική διάθεσις του Αποστόλου. Ότι δηλαδή «ας υπάρχει δόξα και ας υπάρχει τιμή και ειρήνη σε καθέναν που εργάζεται το αγαθόν». Αλλά καθορίζει, τρόπον τινά, μία λειτουργία, έναν νόμο, που υπάρχει εις αυτόν τούτον τον άνθρωπο. 

Και πραγματικά είναι η σχέσις του αγαθού ή του κακού ως προς την λειτουργικότητα του ιδίου του ανθρώπου. Δηλαδή η δομή της ανθρώπινης υπάρξεως, που δεν είναι παρά η ψυχή και το σώμα, είναι τέτοια ώστε να λειτουργεί αρμονικώς, ευρύθμως, μόνο με την παρουσία του αγαθού. Αντιθέτως, με την παρουσία του κακού, αυτή η ευρυθμία της ανθρωπίνης κατασκευής διαλύεται. Χάνεται κυριολεκτικά. Είναι λοιπόν ένας, ούτως ειπείν, νόμος το αγαθόν, βιολογικός και ψυχολογικός. Δεν παίρνω την σχέση την μεταφυσική, την σχέση του ανθρώπου με τον Θεό, αυτήν την στιγμή που σας ομιλώ. Αλλά παίρνω μόνο ποια είναι η σχέσις αυτών των ιδίων των μερών ή μελών της ανθρωπίνης υπάρξεως από βιολογικής και ψυχολογικής πλευράς, με την παρουσία του αγαθού ή του κακού. Γιατί λέγει ο ίδιος ο Απόστολος λίγο πιο πάνω: «Θλῖψις καί στενοχωρία παντί τῷ ἐργαζομένῳ τό κακόν». «Θλίψις, πίεση, ζούληγμα και στενοχωρία για καθέναν που εργάζεται το κακόν». Αντιθέτως: «Δόξα δέ καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθόν».

   Θα πρέπει, αγαπητοί μου, πραγματικά να προσέξομε αυτήν την θέσιν, που ο λόγος του Θεού, δια γραφίδος Αποστόλου Παύλου μας αποκαλύπτει. Θα πρέπει πάρα πολύ, πραγματικά. Παρατηρούμε ότι ο Θεός κατασκεύασε τον άνθρωπον να μην αμαρτάνει. Και συνεπώς η ζωή του ανθρώπου εξαρτάται από την ζωή του Θεού. Εάν ο άνθρωπος, κατά κάποιον τρόπο, αμαρτήσει ή συνεχίζει να αμαρτάνει, αποκόπτεται από τον Θεό και η ζωή η δική του αποκόπτεται οπωσδήποτε από την ζωή του Θεού. Αλλά ο άνθρωπος δεν είναι αυτοζωή. Μόνον ο Θεός είναι αυτοζωή. Και συνεπώς αποκοπτόμενος ο άνθρωπος δια του κακού και όχι δια της εργασίας του αγαθού, νεκρούται ή διαλύεται. Λέγει πολύ ωραία ένας ψαλμικός στίχος: «Ἀποστρέψαντός δέ σου τό πρόσωπον ταραχθήσονται». «Όταν Εσύ ο Θεός, η αυτοζωή, γυρίσεις το πρόσωπό σου -ανθρωπομορφική έκφρασις- τότε τα πάντα, που παίρνουν ζωή από Σένα, όλα θα ταραχθούν, όλα θα αισθανθούν ότι έχασαν τα νερά τους· γιατί τα πάντα από Σένα εξαρτώνται και δεν έχουν από μόνα τους την ζωήν».

      Αλλά ας δούμε από πιο κοντά, αγαπητοί μου, το χωρίο αυτό του Αποστόλου Παύλου, το τόσο πολύτιμο, το οποίον σε κάθε στιγμή πειρασμού μας, θα πρέπει να το ανακαλούμε εις την μνήμην μας. Όταν μας τυχαίνει ένας πειρασμός δια να πράξομε το κακόν, τότε αμέσως να ενθυμούμεθα και να λέμε: «Δόξα καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθόν». Και θα αποκρούομε τον πειρασμόν εκείνον, ο οποίος έρχεται να μας ξετινάξει και να μας διαλύσει πραγματικά.

     Όταν λέγει εδώ ο Απόστολος Παύλος ότι είναι δόξα και τιμή και ειρήνη στον καθένα που εργάζεται το αγαθόν, μας κάνει εντύπωση αυτό το «παντί». Δηλαδή στον κάθε ένα. Πράγματι, υπάρχει μία καθολικότης του πράγματος. Δεν είναι κάτι το οποίον αφορά μόνο κάποια κατηγορία ανθρώπων. Αλλά όλους τους ανθρώπους όλων των εποχών και κάθε πολιτικής, θα λέγαμε, καταστάσεως, αν είναι αυτοί οι άνθρωποι. Οπουδήποτε κι αν βρίσκονται. Εξάλλου αν παρακολουθήσατε την όλη περικοπή, αναφέρεται εις τον «Ἰουδαῖον» και εις τον «Ἕλληνα». Και «Ἰουδαῖος» είναι εκείνος που έχει τον νόμο του Θεού, ο δε «Ἕλλην» δεν είναι βέβαια ο «Ἕλλην» με τη γεωγραφική σημασία της λέξεως, αλλά με την έννοια της θρησκείας. Δηλαδή την ειδωλολατρικήν, δηλαδή ο ειδωλολάτρης. Ο άνθρωπος ο οποίος δεν έχει τον νόμο του Θεού, αλλά έχει τον νόμο της συνειδήσεως. Έχει δηλαδή αυτήν ταύτην την φύσιν, όπως ο Θεός τον κατεσκεύασε, που είναι η εικόνα του Θεού ο κάθε άνθρωπος και που ο Θεός ετοποθέτησε μέσα στον κάθε άνθρωπο τον άγραφο νόμον Του. Και εάν ο άνθρωπος δεν διεστράφη, τότε ο άγραφος αυτός νόμος διατηρείται μέσα εις την καρδιά και καθοδηγεί τον άνθρωπο. Έτσι θα λέγαμε ότι είναι για κάθε άνθρωπο αυτή η θέσις, ότι πρέπει να τηρεί το αγαθόν. Οποιοσδήποτε κι αν είναι· μικρός και μεγάλος, πολιτισμένος και απολίτιστος, της οποιασδήποτε εποχής.

     «Παντὶ», λοιπόν, «τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθόν». Σας κάνει εντύπωση ότι ενώ μιλήσαμε και είπαμε ότι ο Θεός έβαλε τον νόμο Του μέσα στις καρδιές των ανθρώπων, που είναι άγραφος από ανθρωπίνης πλευράς; Σας κάνει εντύπωση που λέγει εδώ «παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθόν»; Εάν είναι δηλαδή μία έμφυτος κατάστασις, τότε γιατί θα πρέπει να εργαστώ το αγαθόν; Έμφυτος είναι τι; Ο νόμος του Θεού που καθορίζει το τι είναι καλόν και το τι είναι κακόν. Αλλά εγώ θα πρέπει να δουλέψω πάνω πρώτα στην εκλογή του καλού ή του κακού και κατόπιν να αρχίσω να εργάζομαι πάνω στο αγαθόν. Διότι η αναχώρησίς μου από τον Παράδεισον στο πρόσωπο του Αδάμ και της Εύας, μου καθιστά στον παρόντα κόσμο και εις την παρούσα ζωή δύσκολον το αγαθόν. Ενώ θα ήτο πολύ εύκολον, εάν ήμουν μέσα εις τον Παράδεισον. Τώρα που βγήκα από τον Παράδεισον, για μένα τον άνθρωπο είναι δύσκολο το αγαθόν. Θα πρέπει λοιπόν να δουλέψω.

     Εξάλλου, δεν είναι δυνατόν να έχει αξία το αγαθόν, από την στιγμή που θα μου δοθεί ως ένα προσόν, για το οποίο δεν θα έχω δουλέψει. Αν, επί παραδείγματι, είμαι υψηλός ή κοντός, αυτό δεν είναι δικό μου θέμα. Αν είμαι έξυπνος ή όχι, αν έχω κάποιες καλλιτεχνικές ικανότητες ή όχι, αυτά είναι προσόντα. Αυτά είναι προσόντα. Δεν έχω να επαινεθώ. Εάν είμαι έξυπνος άνθρωπος, γιατί να καυχηθώ; Γιατί να μου δώσει ο Θεός αμοιβήν; Εκείνος με έκανε έξυπνον. Αλλά εάν έχω αρετήν, επειδή μπαίνει το στοιχείον της εργασίας, μπαίνει το στοιχείον του κόπου, τότε έχω τον έπαινον. Και αυτό έχει πάρα πολλή σημασία και αξία. Δηλαδή, με άλλα λόγια, αγαπητοί μου, το αγαθόν δεν είναι υπόθεσις τυχαία. Είναι υπόθεσις πραγματικής δουλειάς. Πρέπει, συνεπώς, να καταβάλομε τον κόπο μας, την επιμέλειά μας και το ενδιαφέρον μας.

    Μην ξεχνάτε ότι ο Θεός όταν ετοποθέτησε τους πρωτοπλάστους εις τον Παράδεισον τούς είπε να εργάζονται. Τι να εργάζονται; Τον κήπον; Μα ο κήπος ήτο αυτοφυής. Ακόμη δεν υπήρχε ανάγκη καν υδρεύσεως. Λέγει σαφώς η Αγία Γραφή ότι ανήρχετο νερό, λέγει, πηγή και επότιζε τον κήπον. Τι έπρεπε να κάνει ο άνθρωπος; Ω, αγαπητοί μου, να εργαστεί τις αρετές. Κι επειδή οι πρωτόπλαστοι δεν εργάστηκαν τις αρετές, δεν επρόσεξαν, που τους είπε ο Θεός να προσέξουν, δηλαδή δεν καλλιέργησαν την προσοχήν, δεν εφρόντισαν περί της ψυχής των, να βάλουν μάντρα, γιατί ο Παράδεισος είναι η ψυχή μας, είναι ακριβέστερα η ύπαρξίς μας, αυτός είναι ο  Παράδεισος του Θεού. Δεν είπε ο Κύριος ότι «ἡ Βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντός ὑμῶν ἐστίν»; «Είναι μέσα σας».

    Και πήραν την εντολή να εργάζονται τον Παράδεισον και να φυλάττουν τον Παράδεισον. Δηλαδή τον εαυτό τους να τον φυλάττουν από το κακό και από τον διάβολο. Και από την αμαρτία. Και να δουλεύουν, θετικώς τώρα, τις εντολές του Θεού. Και τότε, ποιες ήταν οι εντολές του Θεού; Οι εντολές του Θεού ήταν: να εργάζονται. Εντολή ήταν. Να φυλάττουν. Εντολή ήταν. Και να νηστεύουν. Δεν θα φάτε από τον καρπόν αυτόν. Τρεις εντολές. Δεν εδούλεψαν τις εντολές, δεν εργάστηκαν το αγαθόν και απώλεσαν τον Παράδεισον. Και εξήλθον του Παραδείσου. Έφυγε η Χάρις του Θεού. Βεβαίως ήτο τοπικός Παράδεισος. Μη νομίσετε ότι κάνω απλή μεταφορά και τα πράγματα είναι συμβολικά και μεταφορικά. Ήταν πραγματικός Παράδεισος. Αλλά ο καθαυτό πραγματικός Παράδεισος, πέραν από την τοπική του διάσταση, είναι αυτός ούτος ο άνθρωπος! Και απώλεσε ο άνθρωπος την χάρη του Θεού. Πρέπει τώρα να δουλέψει, να εργαστεί, και πολύ πιο σκληρά απ’ ό,τι την πρώτη φορά, πριν χάσει τον Παράδεισον.

     Εάν, λοιπόν, λέγει ο Απόστολος, εργαστεί ο καθένας το αγαθόν, τότε σε αυτόν θα είναι δόξα, τιμή, ειρήνη. Τι είναι αυτή η δόξα; Εννοείται, βέβαια, η δόξα του Θεού. Σημειώσατε ότι με τον πλεονασμόν του κακού πια στον κόσμον, το αγαθόν όχι μόνον δεν τιμάται αλλά και διώκεται. Και συνεπώς ο αγαθός άνθρωπος, ο άνθρωπος που εκτελεί το αγαθόν, βεβαίως για μία στιγμή δεν έχει δόξα. Αλλά η δόξα αναφέρεται στον ουρανό. Είναι η θεία δόξα. Είναι εκείνη που θα στεφανώσει αυτός ο Χριστός τον κάθε εργάτη του αγαθού. Όμως, όχι ολιγότερον, παρότι είπα ότι διώκεται το αγαθόν εις τον κόσμον αυτόν, θα σας έλεγα ότι παρά ταύτα, παρά ταύτα και εις τον παρόντα κόσμον το αγαθόν δοξάζεται· διότι ίχνη της εικόνος του Θεού στους ανθρώπους υπάρχουν. Και δεν μπορεί παρά το αγαθόν στα μάτια των ανθρώπων να στέκεται πάντοτε αγαθόν. Και να δοξάζουν τους εργάτας του αγαθού.

     Όμως σας λέγω ότι δεν θα αναζητήσομε την δόξα εις τον παρόντα κόσμον. Αλλά εις τον ουρανόν. Και η δόξα πρέπει να αναζητηθεί. Αν αναζητήσομε την δόξα στον παρόντα κόσμο, είμεθα κενόδοξοι· γιατί ο παρών κόσμος φεύγει, απέρχεται. Το σχήμα του κόσμου τούτου περνάει. Και συνεπώς πού θα στηρίξομε την δόξα μας; Σε κάτι που περνά; Να γιατί η δόξα, η αναζήτηση μιας τέτοιας δόξης είναι κενο-δοξία(το κε-με έψιλον). Άδειο πράγμα. Αντιθέτως, δεν μας είπε ο Θεός να μην κυνηγήσομε την δόξα. Αλλά όχι την επίγεια. Αλλά την ουρανία. Και μας είπε έναν δρόμο. Και ο δρόμος αυτός είπε, είναι το αγαθόν. «Θέλεις δόξα; Μπράβο· Εγώ θα σε δοξάσω. Κι Εγώ δοξασμένος είμαι. Και θα’ χεις την δική μου την δόξα. Θέλεις λοιπόν; Ναι. Κοίταξε, θα την τοποθετήσεις εκεί που μένει. Στον ουρανό. Θα επαναλάβω. Τον δρόμο; Άκουσέ τον ποιος είναι. Το αγαθόν. Θα διαπράξεις το αγαθόν. Τραχύς ο δρόμος του αγαθού, δύσκολος. Ζητά πολλή υπομονή, πολλή φροντίδα, πολύ κόπο. Αλλά αυτός είναι ο δρόμος. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει. Και γεμάτος πειρασμούς ο δρόμος αυτός».

     Έρχεται ο διάβολος και σου λέγει και οι κακοί άνθρωποι, οι πονηροί άνθρωποι: «Κουτός είσαι· τον δρόμον αυτόν διαλέγεις; Υπάρχουν άλλοι δρόμοι εύκολοι». Μπορείς, αδελφέ μου, να αντέξεις τον πειρασμό που θα σου πει το κακόν; Θα σου πει: «Υπάρχουν κι άλλοι δρόμοι εύκολοι». Αυτόν τον δρόμον τον υπέδειξε ο διάβολος στους πρωτοπλάστους. «Θεοί θέλετε να γίνετε; Θεοί θα γίνετε. Α, θεοί, ε; Λοιπόν εγώ θα σας πω έναν εύκολον τρόπον. Όχι με την υπακοή στον Θεό αλλά με την παρακοή στο θέλημα του Θεού. Φάτε λοιπόν τον καρπόν. Παραβείτε την εντολή». Είδατε; Ο εύκολος δρόμος του κακού. Είναι μεγάλος ο πειρασμός. Κι αυτός ο πειρασμός στον οποίον υπέπεσαν και υπέκυψαν οι πρωτόπλαστοι, γιατί δεν θα υποπέσομε εμείς; Κι εκείνοι δεν είχαν στο ενεργητικό τους την αμαρτία. Ούτε την κλίση κανενός προπατορικού αμαρτήματος. Έχομε εμείς. Είμαστε ισχυρότεροι εκείνων; Είναι δύσκολος, λοιπόν, ο δρόμος. Είναι πολύ δύσκολος.

    Αλλά όταν λέγει «δόξα», συνεπώς δεν είναι τίποτε άλλο παρά αυτό που είναι και ο προορισμός μας. Αν ερωτήσετε: «Ποιος είναι ο προορισμός μας»; Να δοξαστούμε. Δηλαδή να μην πεθάνομε ποτέ και να είμεθα μέσα στην δόξα του Θεού. Εις τους αιώνας των αιώνων.

    «Δόξα καὶ τιμὴ παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθόν», λέγει ο Απόστολος. Μάλιστα. Αυτή η τιμή αγαπητοί μου είναι… ω, η τιμή! Όλοι οι άνθρωποι ξέρετε, θα ήθελαν να έχουν τιμή. Αλλά δεν θα πρέπει κι εδώ να διαλέξομε την γήινη τιμή αλλά την θεία τιμή· που οι άγγελοι θα σκύψουν μπροστά μας. Όχι οι άνθρωποι. Οι άγγελοι, ε; Οι άγγελοι. Μπορείτε να φανταστείτε πως οι άγγελοι έσκυβαν μπροστά στους αγίους; Ω αυτή η τιμή! Αυτή η τιμή είναι κάτι που φανερώνεται με εκείνο που λέγει ο 8ος ψαλμός: «Δόξῃ καί τιμῇ ἐστεφάνωσας αὐτόν». «Με δόξα και τιμή, Κύριε, εστεφάνωσες τον άνθρωπο». Αυτό που θα πει ο Μένανδρος αργότερα, ο Έλληνας, ο Μένανδρος, θα πει: «Ὡς χαρίεν ἐστί ἄνθρωπος ὅταν ἄνθρωπος ᾖ». «Τι χαριτωμένο πλάσμα είναι ο άνθρωπος, όταν είναι άνθρωπος!». Είδατε; «Δόξῃ καί τιμῇ», με δόξα και τιμή εστεφάνωσες, δίκην στεφάνου εστεφάνωσες τον άνθρωπο. Τι ωραίο πράγμα η δόξα και η τιμή! Θα μου πείτε βέβαια· εδώ «τιμή» θα πει ό,τι λέμε: «τιμώ έναν άνθρωπο». Ναι ακριβώς αυτό είναι. Να τιμηθώ, να με εκτιμήσουν. Και θα με εκτιμήσουν μόνον δια της οδού του αγαθού. Του τραχέος δρόμου του αγαθού.

     Και ειρήνη. «Δόξα  καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθόν». Αυτή η ειρήνη είναι το μέγιστον αγαθόν, είναι ο καρπός. Θέλετε ακόμη; Είναι ο δείκτης, η παρουσία της ειρήνης ή η απουσία της ειρήνης, είναι ο δείκτης της δομής του ανθρώπου, που σας είπα στην αρχή της ομιλίας μου. Δηλαδή, σου λείπει η ειρήνη; Αισθάνεσαι διάλυση. Έχετε αισθανθεί, όταν σας λείπει η ειρήνη, τι αισθάνεσθε; Όλα τα μέλη διαλύονται. Κατ’ αρχάς υπάρχει διάλυση ανάμεσα στην ψυχή και στο σώμα. Υπάρχει μία σύγκρουσις. Κι έπειτα υπάρχει μία διάλυσις ανάμεσα στις δυνάμεις της ψυχής -νοήσεως, βουλήσεως και συναισθήματος- και ανάμεσα στα μέλη τα ίδια του σώματος. Ο άνθρωπος κυριολεκτικά τινάζεται στον αέρα, διαλύεται πραγματικά. Συνεπώς η ειρήνη είναι ένας καρπός· καρπός πάλι, όταν θα βαδίσει ο άνθρωπος τον δρόμο της αρετής, τον δρόμο του αγαθού.

    Αλλά εδώ πρέπει να σας πω, τόσην ώρα μιλάω για το αγαθό, τι είναι αυτό το αγαθό; Ποιο είναι; Αυτό το αγαθό, αγαπητοί μου, δεν είναι μία αφηρημένη έννοια· διότι όλοι οι άνθρωποι λίγο πολύ το αγαθό το καταλαβαίνουν. Έχουνε μία εικόνα του αγαθού. Ο μικρός και ο μεγάλος, ο πολιτισμένος και ο απολίτιστος. Ξέρετε όμως πόσος υποκειμενισμός έχει μπει; Και ξέρετε ακόμη αυτό το αγαθόν όπως το θεωρούμε, δεν είναι παρά μία σκιά. Έστω κι αν έχομε σωστή εικόνα του αγαθού. Είναι μία σκιά. Είναι μία αντανάκλασις, ένας απόηχος. Αλλά όταν μιλάμε για μία αντανάκλαση, έχομε έναν ήλιο από πίσω. Όταν μιλάμε για έναν απόηχον, έχομε μία πηγή ήχου πίσω. Ποια είναι αυτή η πηγή του φωτός, η πηγή του ήχου; Είναι όχι κάτι αφηρημένο, αλλά κάτι το συγκεκριμένο. Είναι ένα πρόσωπο, είναι ο Ιησούς Χριστός. Ο Ιησούς Χριστός είναι η πηγή του αγαθού.

    Όταν λοιπόν λέγει «παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθόν», θα μπορούσαμε να πούμε ότι ποια είναι η σχέση μας με το πρόσωπον του Ιησού Χριστού, την πηγή του αγαθού; Τι στάση έχομε πάρει εμείς απέναντι στον Χριστόν; Διότι πραγματικά ο Ιησούς Χριστός είναι το αρχέτυπό μας. Βάσει του σχεδίου Χριστός, της Θεανθρωπίνης Του φύσεως, κατασκευάστηκε ο άνθρωπος. Και τώρα, εάν ο Χριστός είναι η πηγή του αγαθού, εγώ πρέπει να ανακλώ το αγαθόν. Για να έχω αρμονική σύνδεση. Να συντονίζομαι ούτως ειπείν, εις το πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Αν δεν τηρώ το αγαθόν, τότε, ή αγνοώ τον Ιησούν Χριστον, τότε δεν είναι δυνατόν να έχω το αγαθόν. Και δεν μπορεί το αγαθό από μόνο του να με σώσει. Δεν είναι δυνατόν. Δεν έχω ειρήνη. Δεν έχω τα αγαθά που μου είπε προηγουμένως ο λόγος του Θεού. Ούτε δόξα, ούτε τιμή. Το καταλάβατε αυτό;

     Ξέρετε σήμερα σε τι μεγάλο βαθμό προσπαθούν οι άνθρωποι να βρουν το αγαθόν έξω από τον Ιησούν Χριστόν; Το υπογραμμίζω αυτό. Προσέξατέ το, αγαπητοί μου. Διότι αν μιλήσουμε και σταθούμε έξω από τον Ιησούν Χριστόν ως προς την εργασία του αγαθού, ακούστε τι υπάρχει. Προσέξτε. Δεν μιλάνε όλοι σήμερα για  το αγαθό; Όλοι μιλάνε. Ακούστε όμως τι υπάρχει. Το άγχος, η βία και η αλλοτρίωσις. Αυτά είναι σημάδια ότι ο άνθρωπος δεν έχει ειρήνη. Σήμερα οι πιο πολλοί άνθρωποι έχουν άγχος. Σήμερα οι άνθρωποι υφίστανται την βία κάποιων άλλων. Και σήμερα οι άνθρωποι έχουν αλλοτριωθεί πλέον, έχουν αποξενωθεί. Και από τον ίδιο τον εαυτό τους. Δεν μιλάω πια για τον Θεό, γιατί από εκεί είναι η πηγή του κακού, αλλοτριώθηκαν και με τους άλλους ανθρώπους, αποξενώθηκαν, αλλά και με τον εαυτό τους αποξενώθηκαν. Τον βλέπουν τον εαυτό τους και τους είναι σαν κάτι το ξένο. Τον σιχαίνονται τον εαυτό τους, τον αηδιάζουν τον εαυτό τους. Αυτά είναι στοιχεία που δείχνει ότι δεν υπάρχει ούτε δόξα, ούτε τιμή, ούτε ειρήνη. Γιατί; Δεν δουλεύουν το αγαθόν; Πόσα ανθρωπιστικά συνθήματα έχομε περί αγαθού; Στα σχολειά μας, από δω, από κει, μαθαίνομε περί αγαθού. Το αγαθόν δεν είναι αφηρημένον, δεν είναι αφηρημένη έννοια. Το αγαθόν είναι συγκεκριμένο. Είναι ο Ιησούς Χριστός. Γι’ αυτόν τον λόγο παθαίνομε αυτά. Είναι ταλαίπωροι εκείνοι οι οποίοι δεν μπορούν να το καταλάβουν αυτό. Και η εποχή μας έχει πολλούς τέτοιους ταλαίπωρους ανθρώπους. Ας το προσέξομε.

    Αλλά και κάτι άλλο. Έξω του Ιησού Χριστού, το αγαθόν παραπαίει. Παραπαίει μέσα σε αυτούς τους μαιάνδρους της ανθρωπίνης λογικής και της ανθρωπίνης καρδίας. Ο καθένας μέσα του ψάχνει και φτιάχνει ένα καλούπι αγαθού, όπως το καταλαβαίνει και όπως το αισθάνεται. Κι εκεί παλεύει μέσα σε αυτό το αυτοκατασκεύαστον, θα λέγαμε, αγαθόν. Όλα αυτά, έξω του Ιησού Χριστού. Θέλετε να σας πάρω ένα παράδειγμα; Ακούσατέ το. Είναι πάρα πολύ χαρακτηριστικό. Σήμερα δεν υπάρχει μου φαίνεται ούτε το πιο μικρό παιδάκι στο σχολείο που να μην άκουσε την λέξη «υπαρξιακός», «υπαρξισμός» κ.ο.κ. Τι είναι αυτό που λέμε υπαρξισμός; Ο υπαρξισμός είναι από την έννοια της υπάρξεως. Αυτό που λέμε «υπάρχω». Προσέξτε, υπάρχω. Είναι λοιπόν μία φιλοσοφική, θα λέγαμε, οπτική γωνιά, που βλέπει την ύπαρξη του ανθρώπου. Αυτή η οπτική γωνιά λέγεται υπαρξισμός. Προσέξτε όμως τώρα. Ο υπαρξισμός δεν προσπαθεί να ερμηνεύσει την ύπαρξη, να μου πει τι είμαι. Αλλά προσπαθεί να βρει το με ποιον τρόπο θα πραγματώσω αυτό που είμαι. Φερειπείν, είμαι εγώ που είμαι. Υπάρχω σε αυτόν τον κόσμο. Τώρα, πώς μπορώ να ζήσω ευτυχισμένα; Δηλαδή να πραγματώσω, να καταξιώσω την ίδια μου την ύπαρξη. Αυτό λέγεται «υπαρξισμός». Λοιπόν, προσέξτε, παρακαλώ. Όλοι τα έχουν ακούσει αυτά, κυκλοφορούν ευρύτατα, δεν θα ΄θελα να δυσκολέψω τις σκέψεις σας, αλλά θα ‘θελα να σας πω, αυτά που ακούτε κάθε μέρα να σας τα βάλω σε κάποια σειρά. Ακούσατε:

    Υπάρχει ο υπαρξισμός ο αρνητικός που οδηγεί όχι στον Θεό. Και υπάρχει και ο υπαρξισμός που οδηγεί στον Θεό. Το Ευαγγέλιον δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας οδηγός υπαρξιακός. Μας λέγει πώς να ζήσουμε. Αλλά και σήμερα φιλόσοφοι που μιλάνε για την ύπαρξη και είναι διάχυτες οι ιδέες τους, ιδία στον δυτικόν κόσμον, διάχυτες, μας μιλάνε πώς να ζήσουμε. Εξάλλου τι είναι ο πολιτισμός; Πώς να ζήσει αυτή η ύπαρξίς μου. Αλλά, λέγει, χωρίς Θεό. Προσέξτε· χωρίς Θεό. Γιατί μου βγάζεις τον Θεό; «Γιατί ο Θεός», λέγει, «με δεσμεύει. Και δεν είμαι ελεύθερος να κάνω ό,τι θέλω. Δεν μου χρειάζεται λοιπόν ο Θεός». Έχομε συνεπώς δύο κατευθύνσεις. Ο υπαρξισμός στη μέση. Από δω που οδηγεί στον Θεό και ο άλλος ο υπαρξισμός που οδηγεί στην αθεΐα. Για να δούμε εκεί που οδηγούμεθα στην αθεΐα, ποια είναι τα αποτελέσματα; Δηλαδή υπαρξισμός χωρίς Χριστόν. Έχομε τον μηδενισμόν, έχομε τον αναρχισμόν και στο τέλος την καταστροφήν της υπάρξεως. Αυτή η ίδια η ύπαρξις, ενώ αναζητούσε πώς θα ζήσει, στο τέλος να καταστρέφεται. Κλασική εικόνα τα ναρκωτικά. Ζητώ να ζήσω την ζωή μου, αυτό θα πει «την ύπαρξή μου», να ζήσω την ζωή μου, παίρνω ναρκωτικά και αυτοκαταστρέφομαι. Αντιθέτως η άλλη πορεία. Ο υπαρξισμός που οδηγεί στον Θεό, οδηγεί στον Χριστό. Τι πετυχαίνει; Ανόρθωση της εικόνος του Θεού. Είναι ο πεσμένος άνθρωπος και σηκώνεται η εικόνα του Θεού. Ακόμα έχω οργάνωση αυτών των ανθρωπίνων δυνάμεών μου και συνοχή. Νους, καρδία και βούλησις, ψυχή και σώμα, είναι οργανωμένα μέσα μου, συγκροτημένα. Έχω όχι διαλυμένη αλλά οργανωμένη προσωπικότητα. Τρίτον, έχω σεβασμό και διάσωση της ανθρωπίνης υπάρξεως. Όταν λέμε «ο Χριστιανισμός σώζει», «Ήρθα να σας σώσω», λέει ο Χριστός, τι είναι αυτό «να σας σώσω»; Ακριβώς αυτό. Να σώσει την ύπαρξη.

   Όλα αυτά αγαπητοί μου, ξεκινούν από το πώς βλέπω το αγαθόν. Ναι, πώς βλέπω το αγαθόν, αλλά τελικά τι θα διαλέξω; Ένα αυτόνομο αγαθό, ένα αγαθό που δεν έχει καμία σχέση με τον Θεό ή το αγαθό που έχει σχέση με τον Θεό και είναι ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός; Αν διαλέξω ένα αγαθό ανθρωπιστικό, απ’ αυτά που σερβίρει η εποχή μας, θα φθάσω στον μηδενισμό. Και στην καταστροφή της υπάρξεως. Αν διαλέξω το αγαθόν που είναι Αυτός ούτος ο Χριστός, τότε διασώζω την ύπαρξή μου. Και τότε για ‘μένα θα ίσχυε αυτό που λέγει – αθάνατη πια θέση, ο λόγος του Θεού: «Δόξα καὶ τιμὴ καὶ εἰρήνη παντὶ τῷ ἐργαζομένῳ τὸ ἀγαθόν».

192α ομιλία στην κατηγορία
« Ομιλίες Κυριακών ».

Όλες οι ομιλίες της κατηγορίας " Ομιλίες Κυριακών " 🔻
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/diafora-uemata/omiliai-kyriakvn
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40r0WAxMpRb0tx6ts1zsQWMh

Πηγές:
Απομαγνητοφώνηση ομιλίας δια χειρός του αξιοτίμου κ. Αθανασίου Κ.

Μεταφορά της απομαγνητοφωνημένης ομιλίας σε ηλεκτρονικό κείμενο και επιμέλεια: Ελένη Λιναρδάκη, φιλόλογος.

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Περί του σφραγισματος του 666 σε έγγραφα και τρόφιμα.

†.Εκείνοι που λένε ότι ο αντίχριστος γεννήθηκε, εφ’ όσον ο αντίχριστος, αγαπητοί μου, συνδέεται με το τέλος του κόσμου, πώς μπορεί να το λένε αυτό; Και, όπως θα δούμε ότι δεν θα έχει σημάδια ο αντίχριστος που να λέγει “εγώ είμαι ο αντίχριστος” , θα έχει, μάλιστα, τα αντίθετα από εκείνα τα οποία θα μπορούσε να φανταστεί κανένας, δηλαδή ότι θα είναι ένας θαυμάσιος άνθρωπος. Κυβερνήτης εξαίρετος. Ποιος θα το υποπτευθεί αυτό;

   Πώς μπορούμε, λοιπόν, να λέμε ότι γεννήθηκε ο αντίχριστος; Το θεωρώ καθαρή φλυαρία. Κάτι χειρότερο, το να λέμε ότι ο αντίχριστος είναι τόσων χρόνων και ότι ήδη επιτέλεσε κάποια θαύματα στην Ιερουσαλήμ και ότι είναι εκεί. Αυτό, δυστυχώς, το χειρότερο, αποπροσανατολίζει τους πιστούς, διότι όταν αυτά θα διαψευστούν, θα πουν : “α, δεν βαριέσαι. Κι όλα τα άλλα που
λέει η Γραφή είναι λάθος. Και ο διάβολος αποπροσανατολίζει, αγαπητοί μου, για να πλανώνται οι άνθρωποι και να απορρίψουν, μαζί με το ψεύτικο σήμερα, να πουν : “δε βαριέσαι τίποτα δεν είναι”, αύριο να απορρίψουν και το γνήσιο. Δηλαδή να πουν : “δεν είναι ο αντίχριστος αυτός”, όταν εκείνος πράγματι θα είναι.

   Εδώ είναι ο κίνδυνος. Αλλά έχει κάτι περίφημο, που θα το θεωρούσα επιγραμματικό, αυτό που λέει ο άγιος Κύριλλος: μην τολμήσεις, λέει, να αποφαίνεσαι. Μην τολμήσεις να αποφαίνεσαι πότε θα γίνουν αυτά. Μη λες : “να τούτο, να εκείνο”. Μην τολμήσεις! Και, από την άλλη μεριά, ούτε πάλι να ξαπλώσεις, να είσαι ύπτιος, ανάσκελα και να ροχαλίζεις και να λες: "ουυυ, έχουμε καιρό!" Ούτε το ένα ούτε το άλλο. Νομίζω ότι είναι θαυμασία η απάντηση που δίνεται εδώ από τον Άγιο Κύριλλο. Αν μου πείτε : "πότε θα μιλήσουμε για τον αντίχριστο;", ε, αρχίζουμε. Βλέπετε, πάμε σιγά - σιγά. Μη βιάζεστε.

   Ώστε, λοιπόν, προσέξτε. Ούτε θα πολυπραγμονούμε ούτε θα κοιμόμαστε ύπτιοι, ανάσκελα. Επάνω σ' αυτό να κάνω μία μικρή παρατήρηση. Ακούσατε ομιλητές ή διαβάζετε βιβλία, χωρίς να
κάνω αναφορά ούτε στους ομιλητές ούτε στα βιβλία που υπάρχουν, ότι ο αντίχριστος έρχεται και να, γεννήθηκε, και να. Και ότι το 666 δεν έχει καμία σημασία. Ακούτε; Το 666 δεν δεν έχει καμία σημασία. Ότι, ε, αρκεί να μην το βάλω μες στην καρδιά μου. Δεν έχει σημασία αν είναι κάτι εξωτερικό, ακόμη και να μου σφραγίσουν το χέρι. Αναμφισβήτητα, ο άνθρωπος θα πρέπει να καταλάβει ότι η όλη του πίστις είναι στην προαίρεσή του. Λέει, όμως, ή γραφή σαφώς ότι το 666 θα μπει στο χέρι με σφραγίδα. Το λέι με τρόπο ρεαλιστικό. Με τρόπο σαφή. Πολύ σαφή. Που
σημαίνει ότι δεν θα πω ούτε το ένα, ότι έχει το 666 το χαρτονόμισμα ή η ταυτότητα. και χάθηκα, ούτε το άλλο, ότι δεν έχει σημασία το 666. Οι μεν είπαν δεν έχει καμία σημασία το 666, απορρίψτε το. Οι άλλοι ... έχει μεγίστη σημασία και δεν πρέπει να μπει πουθενά. Είναι δύο
ακρότητες. Σύμφωνα με αυτό που λέει εδώ ο Άγιος Κύριλλος παραλλήλως - δεν λέει το ίδιο, αλλά το πνεύμα είναι το ίδιο. Προσέξτε, αγαπητοί μου, αν το χαρτονόμισμα, φερ’ ειπείν το
πεντοχίλιαρο, έχει το 666, (το ξέρετε ότι το έχει αυτό, ε, το ξέρετε πολύ καλά) , αυτό το
χαρτονόμισμα το έχω στο πορτοφόλι μου. Το χαρτονόμισμα είναι ένα δημόσιο έγγραφο, έχει μία υπογραφή. Θα πληρωθείς "άμα τη εμφανίσει" έλεγαν τα παλιά χαρτονομίσματα. Πληρωτέον. Δηλαδή πληρωτέα η τιμή άμα τη εμφανίσει. Δηλαδή, άμα εμφανίσεις την υπογραφή αυτήν, έχεις την αξία τού πράγματος. Άμα τη εμφανίσει. Τι είναι αυτό; Ένα δημόσιο έγγραφο είναι. Δεν το εκδίδω εγώ, ο ιδιώτης, το εκδίδει η Τράπεζα της Ελλάδος. Εκδοτική Τράπεζα. Είναι, λοιπόν, δημόσιο έγγραφο. Κάτι παρόμοιο θα είναι και η ταυτότητα, ενδεχομένως. Αν θα έχω το πεντοχίλιαρο στην τσέπη μου εδώ, στο πορτοφόλι μου, μπήκε μες στην καρδιά μου; Μπήκε στο χέρι μου; Όχι. Αν θα μπει στην ταυτότητα; Όχι. Άρα δεν έχει σημασία.

   Εν τούτοις έχει σημασία. Εδώ τώρα δεν είναι ούτε το ένα ούτε το άλλο. Δεν έχει σημασία, δεν σημαίνει σφραγιστικά, μόνο όταν θα μου το βάλει στο χέρι θα πω το “όχι”. Γιατί το λέει σαφώς η Αγία Γραφή. Δεν έχει, λοιπόν, σημασία ούτε στην ταυτότητα ούτε στο χαρτονόμισμα ούτε στα
εμπορεύματα. Να, πάρτε ό,τι θέλετε, όλα τα τρόφιμα. Δεν έχουν επάνω εκείνον τον κώδικα barcode; Όλα το έχουν επάνω. Δεν θα φάω αυτό, δεν θα φάω εκείνο... θα ήταν ανόητο. Όπως θα λέγαμε, όταν είπαν στον Κύριο: "ἔξεστι δοῦναι κῆνσον Καίσαρι ἢ οὔ;" Δλδ πρέπει να πληρώνουμε στον Καίσαρα φόρο ή όχι; Λέει "ἐπιδείξατέ μοι τὸ νόμισμα τοῦ κήνσου. τίνος ἡ εἰκὼν αὕτη καὶ ἡ ἐπιγραφή;" Δείξτε μου ένα νόμισμα, τίνος η επιγραφή και η εικόνα; Του Καίσαρος είπαν οι παριστάμενοι. "ἀπόδοτε οὖν τὰ Καίσαρος Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ." Για προσέξτε αυτό το σημείο. Εδώ είναι ο Θεός και εδώ είναι ο Καίσαρας. Ο εκάστοτε Καίσαρας, ο άρχων μιας πολιτείας. Άλλο πράγμα το τι οφείλω στο Θεό και άλλο πράγμα το τι οφείλω εδώ, στην Πολιτεία. Στην Πολιτεία οφείλω την φορολογία. Αλλά εδώ, όμως, αυτή η χειρονομία τού Κυρίου, ίσως φυλάχθηκε για τις ημέρες μας. Ήταν μία απάντηση για την εποχή του, αλλά φυλάχθηκε για τις ημέρες μας, νομίζω, για τον εξής λόγο:

   Όπως θα γνωρίζετε, όταν γράφτηκε η Αποκάλυψη, αντίχριστοι θεωρούνταν οι αυτοκράτορες της Ρώμης. Θα λέγαμε πρόδρομοι και προσωποποιήσεις του αντιχρίστου είναι ο εκάστοτε
αυτοκράτωρ τής Ρώμης. Σύμβολο δε αυτής τής πόλεως που καταστρέφει τους Αγίους είναι η
Βαβυλώνα. Αλλά η ιστορική Βαβυλώνα δεν υπήρχε. Είχε, προ πολλών αιώνων, καταστραφεί. Ποια είναι αυτή η Βαβυλώνα; Είναι η Ρώμη. Για ευνοήτους λόγους ο Ευαγγελιστής Ιωάννης δεν γράφει “Ρώμη”. Βάζει “Βαβυλώνα”, άλλα εννοεί την Ρώμη. Αλλά είναι η Ρώμη ως πόλη; Τότε ναι. Και, ταυτόχρονα, σύμβολο. Η Βαβυλώνα δεν είναι -και σε τούτο μάς βοηθάει το ότι, ενώ ονομάζει “Βαβυλώνα”, η παλαιά Βαβυλώνα έχει φύγει από το προσκήνιο της ιστορίας- Βαβυλώνα είναι ο δυτικός πολιτισμός που δημιούργησε την αποστασία από τον Θεό. Αυτό είναι η Βαβυλώνα. Ο δυτικός πολιτισμός, αυτός ο "αθώος" πολιτισμός, που δημιούργησε την αποστασία από τον Θεό. Με την φιλοσοφία του. Με την τεχνική του. Με την επιστήμη και με τον τρόπο τού “σκέπτεσθαι”. Αυτή είναι η Βαβυλών, η πόλις η μεγάλη, που εκπόρνευσε την
ανθρωπότητα.

   Δυτικός δε πολιτισμός σήμερα δεν είναι πια μια υπόθεση γεωγραφική αλλά μία υπόθεση νοοτροπίας. Διότι δυτικός πολιτισμός σήμερα είναι ολόκληρη η Υφήλιος. Δυτικός πολιτισμός είναι και η Ιαπωνία. Βλέπετε; Αποδέχθηκε τον δυτικό πολιτισμό η Ιαπωνία, όλος ο κόσμος, ολόκληρη η Υφήλιος.

   Άρα ποια είναι αυτή η μεγάλη πόρνη η Βαβυλώνα; Είναι η αποστασία. Είναι ο δυτικός πολιτισμός που δημιούργησε την αποστασία. Λοιπόν, οι εκάστοτε αυτοκράτορες της Ρώμης ήταν προσωποποιήσεις τού αντίχριστου. Δηλαδή, τάχα τα πράγματα τα δημιουργεί ο Ευαγγελιστής Ιωάννης με την Αποκάλυψή του και είναι άγνωστα στον Ιησού Χριστό; Περίεργο πράγμα. Όταν ο Χριστός είπε: "δείξατέ μοι το νόμισμα" και ρώτησε "τίνος η εικών και η επιγραφή;" και είπαν “του Καίσαρος, αν ήταν, πράγματι, ο αντίχριστος -που θα πρεπε να "τρομάξει" ο Χριστός ή να κάνει τους ανθρώπους να τρομάξουν- θα τους έλεγε: “αυτό το νόμισμα μην το ξαναπιάσετε πια στα χέρια σας, πετάξτε το”.

   Δεν είπε τέτοιο πράγμα, αλλά είπε κάτι φοβερό. Ό,τι ανήκει στον Θεό να αποδώσεις και ό,τι ανήκει στον Καίσαρα να αποδώσεις. Και ό,τι άλλο δημόσιο έγγραφο, όπως είναι η ταυτότητα, ή ο,τι άλλο είναι στα προϊόντα τα χαρτονομίσματα κ.τ.λ. , αυτά ανήκουν στον Καίσαρα, δεν έχουν σε τίποτα να με βλάψουν. Τι θα με έβλαπτε, όμως; Αν μου πουν να το βάλω στο χέρι μου - σήμερα ξέρουμε ότι γράφεται με τις ακτίνες laser- δεν θα το δεχτώ. Γιατί; Διότι ακριβολογεί εδώ ο Λόγος τού Θεού και με ειδοποιεί: όχι στο χέρι μου!

   Σας είπα, όμως, ότι δεν θα έβλαπτε να έμπαινε ή στην ταυτότητα ή στα χαρτονομίσματα. Να σας πω εδώ μία απέχθειά μου : τα πεντακοσάρικα, που εχουνε τον "ουροβόρο όφη", το φίδι που τρώει την ουρά του, και έχει 3-4 μασονικά σύμβολα, αν κάποτε στο πορτοφόλι μου έχω πεντακοσάρικα τέτοια, τα διώχνω, σας βεβαιώνω -όχι ότι είναι βεβήλωση μέσα στο πορτοφόλι μου, όχι, δεν είναι βεβήλωση, για όνομα του Θεού. Αισθάνομαι μία απέχθεια. Σαν να τα σιχαίνομαι αυτά τα χαρτονομίσματα, μία απέχθεια. Χωρίς, βέβαια, ούτε να τα πετάξω. Τίποτα, τα δίνω, να φύγουν από το πορτοφόλι μου.

   Σας είπα όμως ότι, παρά ταύτα δεν πρέπει να βάλουμε στις ταυτότητες τον αριθμό 666. Ούτε σε άλλα πράγματα. Μα αφού δεν βλάπτει. Ναι μεν, αλλά. Ποιο είναι αυτό το “αλλά”; Αυτό θέλω να προσέξετε. Οπότε ούτε την μια ακρότητα θα χρησιμοποιήσουμε, που λένε: “δεν είναι τίποτα”, ούτε την άλλη ακρότητα, το να θεωρούν ότι οι ήδη σφραγίστηκες με το να πάρεις μία ταυτότητα με τον αριθμό 666. Ούτε το ένα ούτε το άλλο. Τι είναι; Ότι αν γίνει η αρχή, να βάλουμε το 666
στην ταυτότητά μας, θα συνηθίσουμε. Και πλέον δεν θα μας κάνει εντύπωση όταν πάμε στα παρακάτω βήματα. Ποια είναι τα παρακάτω βήματα; Δεν ξέρω πόσα μπορεί να είναι. Αλλά το
τελευταίο βήμα είναι το σφράγισμα στο χέρι.

   Και εξηγούμαι. Παίρνουμε κανένα δολάριο καμιά φορά από την Αμερική.Και εσείς και όλος ο κόσμος. Και έχουμε συναλλαγή με τα χαρτονομίσματα, τα δολάρια, τα μάρκα. Πάρτε δολάρια.
Πέστε μου, σας παρακαλώ, όταν πάρουμε ένα δολάριο και λέμε σήμερα ότι έχουμε την αρρώστια του AIDS και ότι κολλάει, λένε, και με το σάλιο. Αν υποτεθεί, λοιπόν, ότι αυτός ο άνθρωπος που έχει το AIDS σάλιωσε το χαρτονόμισμα, πάρα πολλοί άνθρωποι έχουν τη
συνήθεια να σαλιώνουν το χέρι τους και να μετράνε τα χαρτονομίσματα. Αυτό, αγαπητοί μου, μην το κάνουμε ποτέ. Είναι φοβερό. Είναι για κάθε αρρώστια, δεν είναι μόνο γι' αυτό. Και εμείς
θα μεταδώσουμε στους άλλους και θα πάρουμε και εμείς μικρόβια. Όχι. Θα μετρήσουμε τα χρήματα με τα χέρια μας και θα πάμε να πλυθούμε. Δεν θα βάζουμε το σάλιο μας. Και πάλι, ξανά, όταν αποσαλιωθεί το δάχτυλο από την τριβή επί των χαρτονομισμάτων, να το βάλω πάλι στο στόμα μου και πάλι δώστου. Είναι φοβερό, μην το κάνουμε αυτό. Επειδή, όμως, υπάρχει η συνήθεια, ας πούμε, λοιπόν, το δολάριο επάνω. Λέω για το δολάριο, γιατί υποτίθεται πως στην Αμερική αυτή την στιγμή είναι πιο πολύ το AIDS. Αύριο θα είναι στα ελληνικά χαρτονομίσματα. Και ποιος μας λέει ότι δεν θα είναι στα ελληνικά χαρτονομίσματα; Αφού και στην Ελλάδα ήρθε η αρρώστια. Και ότι θα αρχίσουμε να κινδυνεύουμε.

   Κάποτε θα πουν: Βλέπετε; Δεν μπορούμε να πιάνουμε τα χαρτονομίσματα, είναι πολύ
επικίνδυνα να τα πιάνουμε. “Να”, θα πουν, “δεν μας χρειάζονται. Πρέπει να βρούμε έναν άλλο τρόπο που να μην χρησιμοποιούμε χαρτονομίσματα. Ποιος είναι αυτός ο τρόπος; Θα βάλουμε εδώ πέρα το 666 θα βάλουμε και τον ατομικό αριθμό”. Διότι είναι δύο οι αριθμοί, μην το ξεχνάτε αυτό. Είναι ο γενικός και ο ατομικός. Ο γενικός είναι ο 666 και ο ατομικός είναι ο αριθμός
μητρώου. Πώς είναι ο αριθμός τής εφορίας; Κάπως έτσι. Και, επειδή ακόμη κλέβουν τα χαρτονομίσματα, και γι’ αυτόν τον λόγο, όχι μόνο για τις αρρώστιες, για το AIDS, για να τα
διασφαλίσουμε, κλέβουν, ανοίγουν... Τι δολοφονίες και κλοπές γίνονται! Πας να εισπράξεις της σύνταξή σου από την Τράπεζα και, μόλις πας να βγεις, σου την αρπάζει ο άλλος και φεύγει. Θα γίνουν πάρα πολλά και κάποτε θα πουν οι άνθρωποι : “για να τα εκμηδενίσουμε αυτά, δεν θα υπάρχουν χαρτονομίσματα, τέρμα, σφράγισμα” . Τότε όμως, όταν θα έχουμε μάθει να σφραγίζουμε την ταυτότητά μας, τώρα, με το 666, όταν θα έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε παντού το 666, όταν θα έρθει η ώρα, κατά τρόπο πολύ μαλακό και φυσικό, δεν θα πούμε το “όχι” για το χέρι μας. Και τότε οι Χριστιανοί μας θα μαρκαριστούν, θα μπει η μάρκα εδώ. Ανεξίτηλη. Γι' αυτόν τον λόγο δεν πρέπει να δεχτούμε το 666 επί των ταυτοτήτων: για τον λόγο ότι θα συνηθίσει, τουλάχιστον, ο ελληνικός μας λαός. Και θα πουν ότι δεν είναι τίποτα.

   Ώστε το 666 δεν έχει τίποτα να μου κάνει εμένα. Είναι στο χαρτονόμισμα, είναι στην ταυτότητα, σας τα εξήγησα, δεν έχει τίποτα να μου κάνει. Έχει, όμως, να μου κάνει, θα με συνηθίσει να το αποδεχτώ. Ότι δεν είναι τίποτα. Ούτε το ένα ούτε το άλλο. Παράλληλα, λοιπόν, θα λέγαμε και εμείς ότι ούτε το ένα ούτε το άλλο. Και το ένα θα μας ενδιαφέρει και το άλλο θα μας ενδιαφέρει. Για τους λόγους που τόσην ώρα σας εξηγώ. Γι' αυτό, αγαπητοί μου, ας προσέξουμε πάνω στο σημείο αυτό. Και δεν ξέρω, ο Θεός να ελεήσει. Όλ’ αυτά, βέβαια, δείχνουν όχι καλά σημάδια για την εποχή μας, ωστόσο, όμως, σημάδια είναι. Ας προσέχουμε. Τι θα γίνει παρακάτω; Ο Θεός να μας βοηθήσει.

   Θα ‘θελα, ακόμη, να σας έλεγα πάνω σ' αυτό, μια που έγινε η συζήτηση. Γιατί κι αυτό ειπώθηκε, ότι “επιτέλους, και, αν ακόμα έχω εδώ τον αριθμό, την σφραγίδα, δεν μπορώ να κάνω
τον Σταυρό μου;” . Ωραιότατα, δεν αρνούμαι τον Ιησού Χριστό.

   Κάνει εντύπωση, όταν διαβάζουμε στην Αποκάλυψη, ότι εκείνοι που έχουν σφραγισθεί δεν θα μπορούν να μετανοήσουν. Ή, καλύτερα, δεν θα σωθούν. Δηλαδή, αν σφραγιστώ, δεν θα σωθώ; Κάνει εντύπωση αυτό. Ανάμεσα στο “σφραγίζομαι” και το “δεν θα σωθώ” υπάρχει μία σειρά από πράγματα. Ακούστε ποια είναι αυτά. Διότι, εκ πρώτης όψεως, μπορεί να πει κάποιος “μα δεν ήξερα”. Δεν ξέρω, βέβαια, πώς ο Θεός θα κρίνει, αλλά, με βάση την Αγία Γραφή, αυτό έχουμε να πούμε: ότι εκείνος που σφραγίζεται δεν σώζεται. Ρητώς και κατηγορηματικώς. Και ότι θα είναι σφραγίδα επί της χειρός, της δεξιάς μάλιστα, και επί του μετώπου. Είναι ό,τι λέει ακριβώς το κείμενο. Ούτε μεταφορά ούτε αλληγορία. Είναι ό,τι λέει το κείμενο. Πάει, τελείωσε. Δεν χωράει τίποτε άλλο.

   Τι γίνεται; Δεν μου λέτε, το Βάπτισμα τι είναι; Μία σφραγίδα. Πώς γίνεται αυτή η σφραγίδα; Βάζω τον άνθρωπο μέσα στην κολυμπήθρα τρεις φορές, κατάδυσις - ανάδυσις, και λέω “εις το Όνομα του Πατρός βαπτίζεται ο δούλος τού Θεού, εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του
Αγίου Πνεύματος”. Τι έκανα εδώ; Έκανα μία σφραγίδα.

   Ποια είναι αυτή η σφραγίδα; Έχει τον διπλόν χαρακτήρα. Του Ονόματος του Θεού, ότι είναι Τριαδικός ο Θεός: Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα. Και η άλλη όψις τής σφραγίδας, ο Σταυρός. Διότι η τριπλή κατάδυσις και ανάδυσις, που πάλι εκφράζει το Όνομα του Τριαδικού Θεού, ταυτόχρονα είναι και ο Σταυρός. Διότι, όπως λέει ο Απόστολος Παύλος, “όσοι βαπτιστήκαμε εις τον θάνατον του Χριστού βαπτιστήκαμε”. Τι είναι; Είναι ο τάφος. Γι’ αυτό η κατάδυσις κάτω από το νερό. Και η ανάδυσις είναι η Ανάστασις.

   Τι ομολογούμε εδώ; Μπαίνουνε δύο σφραγίδες ή μία σφραγίδα με δύο χαρακτηριστικά. Η πίστις εις το δόγμα τής Αγίας Τριάδος, το πρώτο μέγιστο δόγμα τής πίστεώς μας και το δόγμα της ενανθρωπήσεως. Γιατί, όταν μιλάμε για Σταυρό, εννοούμε την ενανθρώπιση. Αυτά αποτελούν τη σφραγίδα τού πιστού, που την παίρνει την ώρα του Βαπτίσματος.

   Πέστε μου, σας παρακαλώ: δίπλα από τη κολυμπήθρα έχω καμιά σφραγίδα; Τίποτα,
πουθενά!! Αυτή η σφραγίδα υπάρχει; Βγαίνω από την κολυμπήθρα. Μου ‘βαλε και κάποιο λάδι ή ό,τι άλλο, δεν εννοώ το Χρίσμα, το λάδι. Υπάρχει. Είναι οντολογική αυτή η σφραγίδα. Δεν είναι σφραγίδα από εκείνες που τις βάζουμε και μπορούμε να τις σβήσουμε. Μπήκε μέσα στην ίδια την ύπαρξή μου τόσο ανεξίτηλη, ώστε αυτό το σώμα που θα το αφήσω στον τάφο δεν θα είναι ικανό, αφού θα γίνει χώμα το σώμα μου, να εξαλείψει την σφραγίδα. Διότι, βάσει αυτής τής σφραγίδας, θα με αναγνωρίσει ο Κύριος για να μπω στη Βασιλεία Του.

   Παράλληλη, σφραγίδα είναι τού αντίχριστου. Διότι η πρώτη σφραγίδα τού Χριστού είναι η σφραγίδα πίστεως. Η δευτέρα σφραγίδα είναι η σφραγίδα του αντίχριστου και αυτή είναι σφραγίδα πίστεως ότι θα μας δώσει να φάμε, θα μας κάνει έναν καλύτερον κόσμον και θα τον
ομολογήσουν ότι είναι αυτός ο Μεσσίας!!

  ΣΥΜΠΈΡΑΣΜΑ: Όπως παίρνει την Ενέργεια του Θεού ο βαπτιζόμενος, έτσι παίρνει την ενέργεια του Σατανά ο δεχόμενος το 666. Και, συνεπώς, δεν θα μπορεί να μετανοήσει. Ένα είδος εμποδίου. Δεν θα μπορεί να μετανοήσει, πρώτον, ή να είναι, θα λέγαμε, αποσφράγιση του αρχικού σφραγίσματος του Θεού και νέα σφράγιση, δαιμονική, που πλέον ο Θεός να μην δέχεται τίποτα, διότι είναι σημείον τέλους. Το τελευταίο σημείο τής πίστεως.

   Τι έγινε με τη γυναίκα τού Λωτ, που μας είπε ο Κύριος : “μνημονεύετε της γυναικός Λωτ” ; Τι έγινε; Γύρισε να δει κι έγινε στήλη άλατος. Δεν πίστεψε κι έγινε στήλη αλατιού. Οι άλλοι πίστεψαν. Τι; Να μην γυρίσουν πίσω να κοιτάξουν. Μα εκείνο το πραγματάκι; Ναι, εκείνο το πραγματάκι! Θα είναι η τελευταία πράξη τής Ιστορίας. Το μνημείο τής πίστεως. Η Σφραγίδα τού
Θεού. Ο Τίμιος Σταυρός και η πίστις στον Τριαδικό Θεό και η σφραγίδα του Σατανά, στον
αντίχριστο πίστη, που θα είναι τα τελευταία μνημεία πίστεως και απιστίας. Τα τελευταία μνημεία τής Ιστορίας.

Απόσπασμα από την 102α ομιλία στην κατηγορία: «Κατηχήσεις Ἁγίου Κυρίλλου».

► Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :" Κατηχήσεις Ἁγίου Κυρίλλου " εδώ ⬇️.
http://www.arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/diafora-uemata/katixhseis-agioy-kyrilloy
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40pflatKwmt7YTFImD8-XbX0

Απομαγνητοφώνηση "Αθανάσιος Άμβωνας".

Επιμέλεια κειμένου "Μαρία Δερμιτζάκη".

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Κατάλογος ομιλιών.

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.🔻
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Χριστιανική Ανθρωπολογία.

🔷≥59≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ἐξορία τοῦ Ἀδάμ ἐκ τοῦ Παραδείσου.

🔷≥58≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Οἱ δερμάτινοι χιτῶνες.

🔷≥57≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Τό πρωτευαγγέλιον. 
Τό ὄνομα τῆς Εὔας : Ζωή.

🔷≥56≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ἡ καταδίκη τοῦ ἀνδρός.

🔷≥55≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ἡ καταδίκη τῆς Γυναικός.

🔷≥54≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ἡ καταδίκη τοῦ Ὄφεως – Διαβόλου. 

🔷≥53≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ἡ ἀπολογία τῆς Εὔας.
Περί ἀπάτης.

🔷≥52≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Δημιουργία ὑποσυνειδήτου εἰς τόν Ἀδάμ. Β'.

🔷≥51≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ἡ φιλαυτία τοῦ Ἀδάμ.
Δημιουργία ὑποσυνειδήτου εἰς τόν Ἀδάμ. Α'.

🔷≥50≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Τό κριτήριον τοῦ Θεοῦ.
Ἡ ἀπολογία τοῦ Ἀδάμ.

🔷≥49≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
«Ἀδάμ ποῦ εἶ»;
Ὁ φόβος ἐκ τῆς ἐνοχῆς καί ὁ φόβος τοῦ Θεοῦ.

🔷≥48≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ὁ Θεός περιπατῶν εἰς τόν Παράδεισον καλεῖ τόν Ἀδάμ.Ὁ δέ Ἀδάμ ἐκρύβη.

🔷≥47≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ἡ συνείδησις.

🔷≥46≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Καί διηνοίχθησαν οἱ ὀφθαλμοί καί εἶδον τήν γύμνωσιν τοῦ σώματος.
                      ~     ή     ~
( Ἡ διάνοιξη τῶν ὀφθαλμῶν· ἡ γνώση τῆς γυμνότητος· ἡ ἐξασθένηση νοῦ, καρδιᾶς καί συναισθήματος.)🔸Με αυτόν τον τίτλο υπάρχει στο βιβλίο.
https://youtu.be/5EO7_eakrXE?si=j_jO-Gtop9MqqFXY
📜 Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2024/11/blog-post_18.html?m=1

🔷≥45≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Τά πάθη. Β'.
Ἡ ἁμαρτία ἔναντι τοῦ Θεοῦ.
https://youtu.be/C86VmcLpnYk?si=ey0cDY2QwFN3lDlq
📜 Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2024/11/blog-post_17.html?m=1

🔷≥44≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ἡ διαδικασία τῆς ἁμαρτίας. 
Τά πάθη.
https://youtu.be/b2Xv7P9cZRw?si=zictmPusK9iR07io
📜 Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2024/11/blog-post_16.html?m=1

🔷≥43≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ἡ φαντασία μεταπτωτικό φαινόμενον.
https://youtu.be/Xu0Q_zKGOrE?si=RuhgaZwTci_X8bqg
📜 Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2024/11/blog-post_21.html?m=1

🔷≥42≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Περί τοῦ ἰδίου θελήματος. Β'.
https://youtu.be/6iAj3j5ecSE?si=ZOmWGElrqsAZ6Ji-
📜 Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2024/11/blog-post_14.html?m=1

🔷≥41≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Αἰσθήσεις – Ἡδονή – Ὀδύνη. Β'. Περί τοῦ ἰδίου θελήματος. Α'.
https://youtu.be/WP3OuIqSTuQ?si=E1A6JlyXGVCI5FcR
📜 Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2024/11/blog-post_13.html?m=1

🔷≥40≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ἡ αἴσθησις τῆς γεύσεως. Β'. Αἰσθήσεις – Ἡδονή – Ὀδύνη. Α'
https://youtu.be/P-_NWv__dgQ?si=oi6LFdJsAksorGHJ
📜 Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2024/11/blog-post_12.html?m=1

🔷≥39≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ἡ αἴσθησις τῆς γεύσεως. Α'.
https://youtu.be/VT907eAFIbQ?si=15H_-3_9WCvp30X4
📜 Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2024/11/blog-post_46.html?m=1

🔷≥38≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ἡ αἴσθησις τῆς ὁράσεως τῶν Πρωτοπλάστων ἀπό ἀπαθής εἰς ἐμπαθῆ.
https://youtu.be/pAmn5zDxiG8?si=ppUrgms1V3G1EB6h
📜 Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2024/11/blog-post_99.html?m=1

🔷≥37≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ἡ ἐξαπάτησις καί ἡ περιέργεια τῆς Εὔας.
https://youtu.be/pEZwZ-pQuwM?si=Z4IwK0AGuIyUWIGC
📜 Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2024/11/blog-post_8.html?m=1

🔷≥36≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ὁ ὄφις ὁ ἀρχαῖος.
Ὁ θανάσιμος Διάλογος. ΣΤ'.
https://youtu.be/lKJSrAVtFmQ?si=DqDooW8L94Pw1Ni0
📜 Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2024/11/blog-post_52.html?m=1

🔷≥35≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ὁ ὄφις ὁ ἀρχαῖος.
Ὁ θανάσιμος Διάλογος. Ε'.
https://youtu.be/V6sscGZYRgQ?si=MVxC_HMryOzqSPTz
📜 Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2024/11/blog-post_7.html?m=1

🔷≥34≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Διείσδυση - Ανατροπή.
Ὁ θανάσιμος Διάλογος. Δ'.
https://youtu.be/pfo1Zyqb6zE?si=TiWuruRyc_EcPAD2
📜 Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2024/11/blog-post_6.html?m=1

🔷≥33≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Συνύπαρξη - Διάλογος.
Ὁ θανάσιμος Διάλογος. Γ'.
https://youtu.be/jUOOswsswVY?si=kEB9wwIZybwwXLXo
📜 Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2024/11/blog-post_4.html?m=1

🔷≥32≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ὁ ὄφις ὁ ἀρχαῖος. 
Ὁ θανάσιμος Διάλογος. Β'.
https://youtu.be/WHSOc1HojwE?si=mlICtMeeKhsrZ9gt
📜 Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2024/11/blog-post_2.html?m=1

🔷≥31≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ὁ ὄφις ὁ ἀρχαῖος. 
Ὁ θανάσιμος Διάλογος. Α'.
https://youtu.be/0uM_Zt_gJXk?si=54asC182AlB2qMgh
📜 Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2024/11/blog-post.html?m=1

🔷≥30≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ὁ ὄφις ὁ καλούμενος Διάβολος. Περί ἀγγέλων καί δαιμόνων. 
https://youtu.be/cfDqOSYMhgE?si=0U1wWLyz9LTWKCpF
📜 Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2024/10/blog-post_30.html?m=1

🔷≥29≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Τό δέντρον τῆς Ζωῆς.
https://youtu.be/8vnFxN_pjDQ?si=P7eBy3KBkD9nrw8l
📜 Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2024/10/blog-post_53.html?m=1

🔷≥28≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Τό δέντρον Γνώσεως καλοῦ καί πονηροῦ. Β'.
https://youtu.be/nAYPDKAtu00?si=c4vqbMlUjNBjhpSA
📜 Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2024/10/blog-post_28.html?m=1

🔷≥27≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Τό δέντρον Γνώσεως καλοῦ καί πονηροῦ. Α'.
https://youtu.be/90rlOFIuNq4?si=miS73qnpt-Kw-wcf
📜 Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2024/10/blog-post_26.html?m=1

🔷≥26≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Τό Μυστήριον τοῦ κατά Θεόν Γάμου.
https://youtu.be/3x3ENNIzy6g?si=CuP302WSX590osGm
📜 Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2024/10/blog-post_25.html?m=1

🔷≥25≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ἐπιπτώσεις τῆς καταγωγῆς τῆς Εὔας ἐκ τοῦ Ἀδάμ.
https://youtu.be/4tDFMfACZKI?si=PFrVqQSPW3YL04Db
📜 Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2024/10/blog-post_22.html?m=1

🔷≥24≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ὁ τρόπος δημιουργίας τῆς Γυναικός. Β'.
https://youtu.be/QeTb6YVgZ-4?si=-ADOGsnKhKt_aJyN
📜 Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2024/10/blog-post_20.html?m=1

🔷≥23≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ὁ τρόπος δημιουργίας τῆς Γυναικός. Α'.
https://youtu.be/VV04s9QsarQ?si=8n3hkmJEs5SMqY6O
📜 Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2024/10/blog-post_77.html?m=1

🔷≥22≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ἡ γυμνότης τοῦ Ἀδάμ. Β'.
https://youtu.be/r7HTg6UhoNU?si=rrlvnA_Yi3wx-p6R
📜 Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2024/10/blog-post_19.html?m=1

🔷≥21≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ἡ ἀρχέγονος κατάστασις τοῦ Ἀδάμ. Γ'.
Ἡ γυμνότης τοῦ Ἀδάμ. Α'.
https://youtu.be/nSeOO150CoI?si=8awAhIZqTytpryjT
📜 Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2024/10/blog-post_23.html?m=1

🔷≥20≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ἡ ἀρχέγονος κατάστασις τοῦ Ἀδάμ. Β'.
https://youtu.be/4pn4BxoktJM?si=HjeY90CC-slKcz6z
📜 Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2024/10/blog-post_12.html?m=1

🔷≥19≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ἡ ἀρχέγονος κατάστασις τοῦ Ἀδάμ. Α'.
https://youtu.be/yC-dd5Yp-S8?si=g4Yt77lHy82Gf1q6
📜 Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2024/10/blog-post_18.html?m=1

🔷≥18≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ὁ Παράδεισος τοῦ Θεοῦ. Β'.
https://youtu.be/OKCtcAWgh18?si=LuNDunur-0i2K-oy
📜 Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2024/10/blog-post_16.html?m=1

🔷≥17≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ἡ δίαιτα τοῦ ἀνθρώπου καί τῶν ζώων. Β'. 
Ὁ Παράδεισος τοῦ Θεοῦ. Α'.
https://youtu.be/YV_hLKjylF4?si=540FoOMtTAY_d8Pg
📜 Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2024/10/blog-post_15.html?m=1

🔷≥16≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ἡ δίαιτα τοῦ ἀνθρώπου καί τῶν ζώων. Α'.
https://youtu.be/0JVguyt-I6A?si=5neu3SUmdPKF7ycG
📜 Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2024/10/blog-post_14.html?m=1

🔷≥15≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ἡ εὐλογία τοῦ «πληρώσατε» καί «κατακυριεύσατε»
περί πολιτισμοῦ. Β'.
https://youtu.be/PHh_3Vjb3Ik
📜Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/1559.html?m=1

🔷≥14≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ἡ εὐλογία τοῦ «πληρώσατε» καί «κατακυριεύσατε»
περί πολιτισμοῦ. Α'.
https://youtu.be/Alyj1LuOESA
📜Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/1459.html?m=1

🔷≥13≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ἡ εὐλογία τοῦ χώρου τοῦ χρόνου καί τοῦ ἀνθρώπου αὐξάνεσθε - πληθύνεσθε.
https://youtu.be/w4aOMikpjfY
📜Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/1359.html?m=1

🔷≥12≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ἡ ἀνθρωπίνη ψυχή. Β'.
https://youtu.be/sVuyY27R4dY
📜Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/1259.html?m=1

🔷≥11≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ἡ ἀνθρωπίνη ψυχή. Α'.
https://youtu.be/gQi6yWG8JCU
📜Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/1159.html?m=1

🔷≥10≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ἡ δημιουργία τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος. Β'.
https://youtu.be/tiY2DsMaAO8
📜Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/1059.html?m=1

🔷≥9≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ὑπερνίκησις ἐμποδίων : Γ'
Ἡ δημιουργία τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος. Α'.
https://youtu.be/fgCUzveeQ0g
📜Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/959.html?m=1

🔷≥8≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ὑπερνίκησις ἐμποδίων : Β'.
Ἡ κυκλική ἀντίληψις τῆς ἱστορίας.
https://youtu.be/QOgq2vmPNho
📜Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/859.html?m=1

🔷≥7≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Περιεχόμενον καί πραγμάτωσις τῆς θεώσεως.
Ὑπερνίκησις ἐμποδίων.
https://youtu.be/YIoJS-m87m0
📜Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/759.html?m=1

🔷≥6≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Τό κατ᾿ εἰκόνα Θεοῦ εἰς τόν ἄνθρωπον. Γ'.
Ὁ προορισμός τοῦ ἀνθρώπου.
https://youtu.be/ZPf70KLFNlE
📜Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/659.html?m=1

🔷≥5≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ἡ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ εἰς τόν ἄνθρωπον. Β'.
https://youtu.be/JjvBgcvfWSA
📜Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/559.html?m=1

🔷≥4≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ἡ εἰκόνα τοῦ Θεοῦ εἰς τόν ἄνθρωπον. Α'.
https://youtu.be/hJx1ZTXQ53M
📜Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/459.html?m=1

🔷≥3≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ἡ δημιουργία τῶν δύο φύλων. Τό καθ᾿ ὁμοίωσιν εἰς τόν ἄνθρωπον.
https://youtu.be/Ya0Afd0spKw
📜Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/359.html?m=1

🔷≥2≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ὁ Θεός δημιουργός ὁλοκλήρου τοῦ ἀνθρώπου.
Ἡ ἔννοια ἄνθρωπος.
https://youtu.be/fgh25xxSAW8
📜Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/259.html?m=1

🔷≥1≤🔸Χριστιανική Ἀνθρωπολογία🔸
Ἡ βουλή τοῦ Θεοῦ διά τήν δημιουργίαν τοῦ ἀνθρώπου.
https://youtu.be/MNIqYrAV7HM
📜Ολόκληρη η ομιλία :
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/159.html?m=1

Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Χριστιανική Κοσμολογία - Ἀνθρωπολογία " εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/palaia-diauhkh/xristianikh-kosmologia-anurvpologia
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40pgmRsIiRCioth8a5E4bM7r

🔸Λίστα ομιλιών της σειράς «Χριστιανική Κοσμολογία - Ἀνθρωπολογία.».🔻
https://drive.google.com/file/d/1PKTpnYb1nptUbWKH5jo6DJwk7IVel9BA/view?usp=drivesdk

🔸📜 Απομαγνητοφωνημενες ομιλίες της σειράς «Χριστιανική Κοσμολογία - Ἀνθρωπολογία.».🔻
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/search/label/%F0%9F%94%B9%CE%A7%CF%81%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AE%20%CE%9A%CE%BF%CF%83%CE%BC%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1%20~%20%CE%91%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1.?m=1

🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.

Ἡ Εἰκόνα στοιχεῖον Ὀρθοδοξίας. (Α΄ Νηστειῶν)

†.Σήμερα, αγαπητοί μου, η Εκκλησία μας, Κυριακή Α΄των Νηστειών, εορτάζει την νίκη της δια την ακρίβεια και ορθοδοξότητα της πίστεώς της και της παραδόσεώς της. Επάλαισε και παλαίει η Εκκλησία, δια να διατηρήσει την αυθεντία της ερμηνείας του αποκαλυφθέντος λόγου του Θεού, που κατεγράφη εις την Αγίαν Γραφήν υπό θεοπνεύστων ανδρών και παρεδόθη ως πράξις και ως διδασκαλία μέσα εις την Εκκλησίαν.

     Μία έκφρασις, ένα στοιχείον Ορθοδοξίας, μεταξύ πολλών άλλων είναι και η εικόνα, ως θεολογία και ως αλήθεια αυτού του λόγου του Θεού. Και το μεν θέμα της εικόνος επολεμήθη από την αίρεσιν των Ανεικονίστων· μία μορφή δηλαδή υποβόσκοντος Μονοφυσιτισμού. Επί εκατόν είκοσι χρόνια. Και είναι γνωστή ως Εικονομαχία, που εξέσπασε εις το Βυζάντιον. Η Ζ΄ όμως Οικουμενική Σύνοδος τελικά επανέφερε και εστερέωσε το θέμα των εικόνων, αφού βεβαίως τούτο το καθόρισε θεολογικά.

   Η θεολογία της εικόνος είναι ένα πελώριο θέμα, ένα σπουδαιότατο θέμα, ώστε η Εκκλησία μας, τιμώντας τους Πατέρες της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου, την πρώτη Κυριακή των Νηστειών, να την ονομάσει  «Κυριακή της Ορθοδοξίας». Δηλαδή να θεωρείται, παρότι είναι ένα από τα πολλά θέματα που συνιστούν την Ορθοδοξίαν, να θεωρείται ως ένα κορυφαίον σημείον, ώστε, επαναλαμβάνω, να ονομάσει η Εκκλησία μας την Κυριακήν αυτήν ως «Κυριακή της Ορθοδοξίας».

    Πού όμως είναι αυτή η σπουδαιότης του όλου θέματος; Διότι εκπλήσσει έναν αναγνώστην, έναν ακροατήν ότι… «Τόσα άλλα θέματα, δεν θα μπορούσαν να αποτελέσουν κορυφαία ορθοδοξότητος; Πώς η εικόνα;». Αυτό βέβαια κατ’ αρχάς οφείλεται σε μία παραμέριση της θεολογίας που έχομε, της γνώσεως που έχομε δια την εικόνα. Η εικόνα, αγαπητοί μου, φανερώνει ότι ο Λόγος έγινε πράγματι άνθρωπος αληθής. Αυτό πώς το εκφράζει η εικόνα; Το ότι δυνάμεθα να παραστήσομε τον Ιησούν Χριστόν. Και ο τρόπος με τον οποίον μπορούμε να παραστήσομε το πρόσωπον του Ιησού Χριστού, διότι εκεί όλη η μάχη, εκεί όλος ο πόλεμος, εκεί όλη η πάλη, αν δυνάμεθα να εικονίσομε το πρόσωπο του Θεού. Ναι. Δυνάμεθα να εικονίσομε το πρόσωπον του Θεού. Πότε; Εφόσον έγινε άνθρωπος. Συνεπώς η εικόνα, η θεολογία της εικόνας, αναφέρεται και βασίζεται επάνω στο ευαγγελικόν και κεντρικόν σημείον ολοκλήρου της πίστεως. «Ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο». Και εφόσον «ἐγένετο ὁ Λόγος σάρξ», εφόσον δηλαδή ο Υιός του Θεού έγινε άνθρωπος, δύναται να απεικονισθεί. Γι'αυτό λέγει ένα τροπάριον των Αίνων της σημερινής ημέρας: «Σαρκὸς τὸ ἐκτύπωμα, ἀναστηλοῦντές σου Κύριε, σχετικῶς ἀσπαζόμεθα, τὸ μέγα μυστήριον, τῆς Οἰκονομίας - το μέγα μυστήριον της Οικονομίας είναι η Ενανθρώπησις-, τῆς σῆς ἐκδηλοῦντες(:Εκδηλώνουμε της δικής Σου, το δικό Σου μυστήριο της Ενανθρωπήσεως, με το να αναστηλώσομε τις εικόνες)· οὐ γὰρ δοκήσει, ὡς φασίν, οἱ θεομάχοι παῖδες τοῦ Μάνεντος, ἡμῖν ὤφθης φιλάνθρωπε, ἀλλ' ἀληθείᾳ καὶ φύσει σαρκός, δι' αὐτοῦ ἀναγόμενοι, πρὸς σὸν πόθον καὶ ἔρωτα». «Όχι όπως νομίζουν, όπως λέγουν, ότι κατά δόκησιν έγινες άνθρωπος οι θεομάχοι οπαδοί του Μάνεντος. Αλλά πραγματικά και αληθινά μετείχες σαρκός».

    Βλέπετε λοιπόν ότι αποτελεί ένα κορυφαίον σημείον· διότι η αποδοχή ή μη αποδοχή της εικόνος, είναι τελικά η αποδοχή της αληθούς σαρκώσεως του Υιού του Θεού. Να γιατί είναι κορυφαίον το θέμα αυτό. Και εάν πράγματι ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο, τότε και ο άνθρωπος δύναται να γίνει Λόγος, δηλαδή να θεωθεί. Θέλω να καταλάβομε, αγαπητοί μου, ότι η θεολογία της εικόνος είναι: «Ὁ Λόγος σάρξ ἐγένετο, ἵνα ἡ σάρξ γένηται Λόγος», όπως λέγουν οι Πατέρες. Ο Θεός έγινε άνθρωπος, για να γίνει ο άνθρωπος Θεός. Εις την Α΄Οικουμενικήν Σύνοδον ετέθη το θέμα εάν ο Ιησούς είναι Θεός. Εδώ  τίθεται το θέμα εάν ο Ιησούς έγινε άνθρωπος. Δηλαδή εάν είναι αληθινός άνθρωπος. Δηλαδή το θέμα της θεότητος ετέθη εις την Α΄Οικουμενικήν Σύνοδον με τον Άρειον· που τον επολέμησαν οι 318 Πατέρες και ο Άγιος Αθανάσιος. Και τώρα τίθεται το ερώτημα, το θέμα: «Ο Θεός έγινε πράγματι άνθρωπος; Αναγνωρίζομε τη θεότητά Του αλλά αμφιβάλλομε δια την ανθρωπότητά Του». Είναι το ακριβώς αντίστροφο. Γι΄αυτό σας είπα ότι στην πραγματικότητα επολεμήθη για μία ακόμη φορά, κατ’ επανάληψιν βεβαίως με τους πρώτους Δοκήτας, αλλά κατ’ επανάληψιν, δια μίαν ακόμη φορά η Εκκλησία πολεμά τον Μονοφυσιτισμόν στην Ζ΄Οικουμενική Σύνοδο, με το θέμα «εικόνα». Είναι σπουδαίο· διότι εάν πράγματι ο Υιός του Θεού δεν έγινε άνθρωπος, τότε δεν μπορεί ο άνθρωπος να γίνει Θεός. Δηλαδή η θέωσις του ανθρώπου είναι αδύνατη. Δηλαδή η σωτηρία του ανθρώπου είναι αδύνατη. Εάν όμως ο Θεός έγινε άνθρωπος, μετείχε της φύσεώς μας, τότε η μετοχή Του αυτή προσπορίζει σε μας τη σωτηρία. Διότι αυτό το πρόσλημμα, δηλαδή πήρε αυτή τη φύση μας και αυτή εθέωσε και αυτή ανέβασε εις τον ουρανόν και αυτή εδόξασε, και δυνάμει αυτής της φύσεώς μας της δεδοξασμένης εις το πρόσωπον το ένα του Θεού Λόγου, θα σωθούμε όλοι· διότι Εκείνος είναι ο πρόδρομός μας εις τους ουρανούς. Εάν όμως δεν έγινε άνθρωπος, τότε Θεός ήτο και Θεός έμεινε και τίποτε άλλο και υπάρχει χάσμα ουσιών. Δεν υπάρχει δηλαδή ένωσις των ουσιών. Αλλά η ένωσις των ουσιών είναι εν προσώπω Ιησού Χριστού. Γιατί; Γιατί έγινε άνθρωπος πραγματικά.

     Ξαναλέγω λοιπόν άλλη μία φορά ότι αυτό το εκφράζει η εικόνα. Διότι αν στην εικόνα μπορώ να ζωγραφίσω το πρόσωπο του Χριστού, σημαίνει έγινε άνθρωπος. Αν δεν έγινε άνθρωπος, πώς μπορώ να ζωγραφίσω το θείον; Το θείον είναι ανεικόνιστον. Δεν εικονίζεται το θείον.

    Βλέπετε πόσο σπουδαίον θέμα είναι και ότι η εικόνα θεωρείται ότι εκφράζει μία τεραστία, μεγάλη, κεντρικοτάτην αλήθειαν; Αλλά με την ευκαιρία, θα θέλαμε, αγαπητοί μου, να πούμε ότι σήμερα έχομε λησμονήσει το θέμα αυτό. Έχομε λησμονήσει και αγνοούμε την αξίαν της εικόνος και στην πράξη αρνούμεθα εκείνα που θεολογικά κατοχύρωσε τόσον η Α΄Οικουμενική Σύνοδος, όσο και η Ζ’ Οικουμενική Σύνοδος. Ξεχάσαμε το θέμα. Ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Θεός και ότι είναι άνθρωπος(Ζ΄Οικουμενική Σύνοδος) τέλειος. Δηλαδή ότι ο Ιησούς Χριστός είναι Θεάνθρωπος. Και ότι αφού είναι Θεάνθρωπος, τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος, άρα και ο άνθρωπος δύναται να θεωθεί. Σήμερα το ξεχάσαμε. Σήμερα μας έχει φύγει αυτό. Γιατί ακριβώς δεν γνωρίσαμε, ξεχάσαμε, λησμονήσαμε τη θεολογία της εικόνος. Σημειώνω ότι νομίζομε ότι ο Χριστιανισμός δεν είναι τι άλλο παρά ένα σύνολο ηθικών κανόνων που θα βελτιώσομε την ζωή μας. Και αν το θέλετε ακόμα, αγνοούμε την ανάσταση των νεκρών· διότι το στοιχείο «σώμα» το παραμερίζουμε. Και ότι «η ψυχή μας θα πάει εις τον Παράδεισον». Ούτε καν Βασιλεία Θεού. Διότι η Βασιλεία του Θεού είναι ο χώρος των πλήρων υπάρξεών μας. Δεν είναι δηλαδή οι ψυχές. Είναι η ψυχή με το σώμα. Ο Ιησούς Χριστός ανήλθε εις τον ουρανόν με την ανθρωπίνη Του φύση. Αυτό το αγνοούμε. Και αντιλαμβάνεστε, ότι αγνοώντας την θέωσή μας, την θέωση ολοκλήρου της υπάρξεώς μας, ότι πια δεν ρυθμίζομε ορθά και τον βίον μας. Έτσι, γιατί να μην φάω και να μην πιω; «Το σώμα δεν έχει αξία μπροστά στην ψυχή», λέμε. «Γιατί να μην πορνεύσω; Το σώμα δεν έχει καμία θέση». Ενώ το σώμα είναι ναός του Αγίου Πνεύματος, είναι ναός του Αγίου Τριαδικού Θεού. Το σώμα θα θεωθεί. Το σώμα θα ανέβει ψηλά. Και εκφράζεται πάντα, επαναλαμβάνω, με την εικόνα. Διότι η εικόνα εκφράζει την θεανθρωπίνη φύση του Χριστού· ότι ο Θεός έγινε πραγματικά άνθρωπος και συνεπώς και εγώ θα γίνω ένας κατά χάριν Θεός.

      Αλλά μπορούμε να πούμε αγαπητοί μου, στα πολύ λίγα λεπτά τα οποία μας μένουν σε ένα λειτουργικό κήρυγμα, μερικά χαρακτηριστικά της εικόνος. Προσέξτε, όχι μόνον δεν εξαντλούνται, ούτε καν θίγεται το θέμα της εικόνος με αυτά τα ελάχιστα που θα πούμε.

     Η εικόνα είναι μία γλώσσα. Μία γλώσσα καλλιτεχνική. Ή, αν θέλετε, αισθητική· που εκφράζει δόγματα της Εκκλησίας μας. Δηλαδή έκφρασις δογμάτων της Εκκλησίας με αισθητικόν, καλλιτεχνικόν τρόπον. Είναι συνεπώς θεολογία ορθόδοξος, με σχήματα και χρώματα. Η εικόνα έχει δυο διαστάσεις· κάθε εικόνα ορθόδοξος. Είναι η ένχρονος διάστασις ή ιστορική. Και η υπέρχρονος διάστασις. Είναι αυτές οι δύο διαστάσεις. Έτσι, μία εικών, καταρχάς μας φέρνει κοντά στο ιστορικό γεγονός. Επί παραδείγματι, έχομε την Βάπτισιν του Χριστού. Αυτό είναι ένα ιστορικό γεγονός. Και είναι γνωστό ότι η ιστορία, η ιστορία δηλαδή της Ενανθρωπήσεως, η ιστορία, υπογραμμίζω, δεν μπορεί να εξατμιστεί και να εξαφανιστεί. Δεν μπορεί να γίνει ιδεολογία η ιστορία. Η ιστορία είναι ιστορία, είναι γεγονότα. Και ότι η Ιστορία καθορίζει τη σωτηρία μας. Γιατί κι αυτήν εν χώρω και χρόνω θα τύχει. Η σωτηρία μας δηλαδή. Μην ξεχνάμε ότι το μυστήριον της θείας Οικονομίας, δηλαδή της Ενανθρωπήσεως, είναι γεγονός. Δηλαδή είναι Ιστορία. Προσέξτε, θα το πω δεύτερη, τρίτη φορά. Δεν μπορούμε να εξατμίσομε τα γεγονότα. Δεν μπορούμε να… ιδεαλίσομε λοιπόν, ούτως ειπείν, αν επιτρέπεται αυτή η λέξις, την Ιστορία. Δεν μπορούμε να την κάνομε ιδεαλισμό την Ιστορία. Η Ιστορία είναι Ιστορία. Είναι τα γεγονότα. Αν αφαιρέσομε λοιπόν την Ιστορία, βασικά δεν έχομε εικόνα· διότι η εικόνα εκφράζει μια Ιστορία. Αυτό θα πει εικόνα. Εκφράζει μια ιστορία. Την Ιστορία. Και επιθυμεί τώρα η εικόνα να συνδέσει τον πιστό της κάθε εποχής με το ιστορικό γεγονός που απεικονίζει.

     Είπαμε το παράδειγμα της Βαπτίσεως του Χριστού. Κυρίως είναι το πρόσωπο του Χριστού. Είναι και της Θεοτόκου εν συνεχεία, είναι και των αγίων. Αλλά για να μην πολυπραγμονώ, επειδή ο χρόνος, είπαμε, είναι λίγος, μένω στο πρόσωπο του Χριστού. Τι βλέπομε εδώ; Ότι ο πιστός της κάθε εποχής συνδέεται με το γεγονός που εικονίζει η εικόνα. Πώς συνδέεται; Αυτή η σύνδεσις είναι σύνδεσις μνήμης; Όπως ακριβώς αν είχαμε ένα άλμπουμ με φωτογραφίες και θα βλέπαμε ένα περιστατικό του περασμένου καιρού; Ή μήπως είναι, θα λέγαμε, μία συναισθηματική προσέγγισις; Βλέποντας την εικόνα, να θυμηθώ κάτι και να νιώσω κάτι. Αγαπητοί μου, δεν είναι παρά προσέγγισις στο αρχικό, στο πρωτότυπο γεγονός! Σημαίνει ότι ο κάθε πιστός της κάθε εποχής, της κάθε ιστορικής στιγμής προσεγγίζει αυτό το ιστορικό γεγονός. Το προσεγγίζει όχι συναισθηματικά, όχι μνημικά, αλλά πραγματικά. Όταν, επί παραδείγματι, λέμε στην Υμνολογία μας: «Ἡ Παρθένος σήμερον τόν Ὑπερούσιον τίκτει» ή «Σήμερον βαπτιζομένου Σου Κύριε ἐν τῷ Ἰορδάνῃ» κ.τ.λ. ή «Σήμερον κρεμᾶται ἐπί ξύλου» αυτό το «σήμερον» δεν είναι φιλολογικό. Δεν είναι, όπως θα λέγαμε, ο ιστορικός Ενεστώς. Αλλά είναι σήμερον. Διότι σήμερα εγώ προσοικειώνομαι το γεγονός. Το γεγονός από μένα δεν απέχει. Δεν έχει σημασία αν υπάρχει ένας χρόνος που με χωρίζει εμένα. Δεν απέχω. Προσεγγίζω το γεγονός και το γεγονός εμένα. Συνεπώς κάθε ιστορική στιγμή είναι προσδεμένη με το πρωτότυπον γεγονός. Και αυτό μου το δείχνει η εικόνα, μου το εκφράζει η εικόνα.

    Έχομε όμως και την άλλη διάσταση την υπέρχρονη, την δογματική. Μέσα στο εικονιζόμενο ιστορικό γεγονός, ας πούμε, της Βαπτίσεως, πάλι, διαφαίνεται το δογματικό στοιχείο. Βλέπετε, ο Υιός βαπτίζεται, το Πνεύμα το Άγιον επιφοιτά, ο Πατήρ φανερώνει τον Υιόν Του εις τον κόσμον και μαρτυρεί: «Οὗτος ἐστίν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός». Εδώ τι έχομε; Μέσα σε αυτήν την ιστορική σκηνή, το ιστορικό γεγονός της Βαπτίσεως, ότι ο Χριστός πήγε στον Ιορδάνη, έχομε τώρα ένα.. μία δογματική αλήθεια. Δηλαδή μία υπέρχρονη αλήθεια. Κάτι που στέκεται παραπέρα από το ιστορικό γεγονός. Και συνεπώς βλέπομε ότι η εικόνα δεν μένει μόνο στην ιστορικότητά της, αλλά μας παρουσιάζει κάτι το καινούριο, κάτι το βαθύτερο. Μας παρουσιάζει έναν μεταμορφωμένο κόσμο. Και μας δείχνει την Βασιλεία του Θεού. Η εικόνα είναι ένα παράθυρο, μέσα από το οποίο μπορούμε να δούμε εκείνο που δεν είναι ούτε χώρος ούτε χρόνος. Και ταυτοχρόνως μας δείχνει και τον χώρο και τον χρόνο. Είναι ένχρονος η εικόνα, είναι υπέρχρονος η εικόνα.

      Τα πρόσωπα των αγίων, αν θέλετε, όταν εικονίζονται, είναι πραγματικά. Όχι ότι διατηρούν τα χαρακτηριστικά τους τα φυσικά. Όχι. Ξέρετε, αυτό δεν έχω καιρό να σας πω πιο πολλά, η Εκκλησία το αρνείται. Και θα το δείτε λίγο πιο κάτω. Είναι πραγματικά, είναι ανθρώπινα, αληθινά πρόσωπα τα πρόσωπα των αγίων. Δεν έχομε πελώρια μάτια ή πελώρια αυτιά ή κάτι άλλο ή ένα συμβολικό σχήμα που να πούμε: «Εδώ είναι ο άγιος Γεώργιος, εδώ είναι ο άγιος Δημήτριος». Είναι πραγματικά πρόσωπα, ανθρώπινα πρόσωπα, αληθινά. Ταυτόχρονα όμως είναι υπέρχρονα, είναι μεταμορφωμένα πρόσωπα. Δεν ανήκουν πια παρά στον χώρο της Βασιλεία του Θεού. Στη Βασιλεία του Θεού θα είμεθα ολόκληροι. Όπως με βλέπετε και σας βλέπω. Αλλά ταυτόχρονα θα είμεθα μεταμορφωμένοι. Πώς μεταμορφωμένοι; Απ’ την φθορά στην αφθαρσία, από τον θάνατο στην αθανασία. Έτσι βλέπει κανένας, όταν βλέπει μία εικόνα ενός αγίου, να προσεγγίζει πια προς κάτι που είναι ένχρονο και άχρονο πάλι. Προσεγγίζει τον άγιον, αλλά ο άγιος δεν ζει στην παρούσα πια ζωή. Και συνεπώς τον προσελκύει ο άγιος να ζήσει μια μεταμορφωμένη ζωή. Η ύπαρξίς μας να μεταμορφωθεί. Και να αλλάξει από την παρούσα ήδη ζωή. Για να βρεθούμε ολότελα μεταμορφωμένοι την ημέρα της αναστάσεως των νεκρών.

    Οι άγιοι, όπως έχετε παρατηρήσει στις ορθόδοξες εικόνες, κοιτάζουν πάντοτε κατά πρόσωπον, κατ΄ενώπιον. Το πολύ πολύ να κοιτάζουν μόνον κατά τα 3/4, μία ελαφρά κλίση. Όπως έχομε τον άγιο Ιωάννη από δω ή κάποιες άλλες εικόνες. Ποτέ όμως δεν βλέπομε τα οπίσθια ενός αγίου. Βλέπομε το πρόσωπό του. Γιατί; Διότι αυτό φανερώνει ότι ο πιστός με τον άγιον έχει έναν σύνδεσμο. Ο προσκυνητής με τον άγιον που ιστορείται στην εικόνα έχει έναν σύνδεσμο. Αυτός ο σύνδεσμος είναι μεγάλης σημασίας. Διότι ο άγιος δεν είναι αποξενωμένος από τους πιστούς. Στη Λειτουργία αναφέρομε τους αγίους. Έχομε τα λείψανά τους κάτω από την αγία Τράπεζα. Μνημονεύομε τους αγίους μέσα στο άγιο Δισκάριο ,εκεί που βάζομε και τις δικές μας μερίδες. Ο άγιος δεν αποξενώθηκε. Ανέβηκε πιο ψηλά από μας, έφυγε από μας, αλλά μένει δεμένος με μας. Γι΄αυτό βλέπομε τον άγιο ζωγραφισμένο, ιστορημένο, κατ’ ενώπιον.

    Ακόμη, μια εικόνα, αγαπητοί μου, μπορεί να γίνει –προσέξτε αυτό- μία θύρα ελέους. Πώς μπορεί να γίνει μία θύρα ελέους; Όταν ξέρω ότι μία πόρτα άμα ανοίξει, από εκεί θα βρω έλεος. Θα βρω το ψωμί μου. Θα βρω την Χάρη, θα βρω τη διευκόλυνση, θα βρω τη θεραπεία. Χτυπώ λοιπόν την πόρτα αυτή. Ε, λοιπόν, η εικόνα είναι μία θύρα ελέους. Μην το ξεχνάτε αυτό. Είναι το φαινόμενον των θαυματουργικών εικόνων. Πηγαίνομε μπροστά σε μία εικόνα και προσευχόμαστε και ζητούμε και μας δίδει ο εικονιζόμενος άγιος εκείνο το οποίο ζητούμε. Ο εικονιζόμενος άγιος. Λέμε: «Παναγία μου, σώσε με». Και δεν το λέμε αφηρημένα βέβαια, οπουδήποτε μπορούμε να προσευχηθούμε, αλλά καλώς εχόντων των πραγμάτων, έχομε την εικόνα της Παναγίας μπροστά. Και λέμε: «Παναγία μου, σώσε με, σώσε μας». Πάμε στην εικόνα του αγίου Δημητρίου: «Άγιέ μου Δημήτριε, σώσε με». Τι σημαίνει αυτό; Θα απλώσει κανένα χέρι ο άγιος να μας σώσει; Ναι! Άγιοι, έχουν δει κάποτε τους αγίους, άγιοι άνθρωποι, έχουν δει τους αγίους κάποτε να απλώνουν και το χέρι τους. Κάτι καταπληκτικό! Η εικόνα, η μπογιά…, εκείνη η μπογιά, η εικόνα είναι, θα λέγαμε, το παράθυρο που ήταν μέχρι τότε κλειστό. Μετά ανοίγει και βγαίνει η χάρις του αγίου.

   Πώς γίνεται αυτό; Ακούστε πώς γίνεται αυτό. Είναι διδασκαλία της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Όταν ο άγιος ζει, στην παρούσα ζωή, είχε το Πνεύμα του Θεού. Όταν πέθανε, έφυγε από τον κόσμον αυτόν, δεν χωρίστηκε από το Πνεύμα του Θεού. Το Πνεύμα του Θεού το έχει και τώρα που είναι στον Παράδεισον η ψυχή του. Χωρίστηκε ο άνθρωπος. Η ψυχή του πήγε στον Παράδεισον. Ηνωμένη πάντοτε με τον Πνεύμα του Θεού. Το σώμα του κατετέθη εις τον τάφον. Κι εκεί το Πνεύμα του Θεού είναι ηνωμένο με το σώμα του. Διότι ο Κύριος είπε: «Θα ‘ρθούμε να κατοικήσουμε μέσα εις τον άνθρωπο ο οποίος μας δέχεται». Δεν θα κατοικήσουμε στην ψυχή του, προσέξτε. Στην ύπαρξή του. Σε ολόκληρη την ύπαρξή του. Όχι στην ψυχή του μόνο. Στο σώμα του και την ψυχή του μαζί. Με τον θάνατον συνεπώς ο άνθρωπος δεν χωρίζεται του Αγίου Πνεύματος ως προς το σώμα. Έτσι έχομε τα λεγόμενα «άγια λείψανα» που θαυματουργούν. Γιατί θαυματουργούν; Γιατί είναι ηνωμένα με το Πνεύμα του Θεού. Αλλά είναι γνωστό ότι ο άγιος άνθρωπος, ό,τι πιάσει στον κόσμον αυτόν, δίνει χάρη, μεταβιβάζει χάρη. Στο κατά Μάρκον Ευαγγέλιον, που συνέβη στον Χριστόν… προσέξτε τι λέει: «Καὶ ὅπου ἂν εἰσεπορεύετο -ο Ιησούς- εἰς κώμας ἢ πόλεις ἢ ἀγρούς, ἐν ταῖς ἀγοραῖς, ἐτίθεσαν τοὺς ἀσθενοῦντας καὶ παρεκάλουν αὐτὸν ἵνα κἂν τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου αὐτοῦ ἅψωνται(:παρακαλούσαν μόνον να αγγίξουν τα ρούχα του Χριστού)· καὶ ὅσοι ἂν ἥπτοντο αὐτοῦ, ἐσῴζοντο(:και όσοι ακουμπούσαν τα ρούχα του Χριστού, εσώζοντο)». Το ίδιο πράγμα ο Χριστός, αγαπητοί μου, δίνει τώρα στους αγίους, στους Αποστόλους, στους αγίους. Ακούστε. Πράξεις 5,15: «Ὣστε κατὰ τὰς πλατείας ἐκφέρειν τοὺς ἀσθενεῖς καὶ τιθέναι ἐπὶ κλινῶν καὶ κραβάττων, ἵνα ἐρχομένου Πέτρου κἂν ἡ σκιὰ ἐπισκιάσῃ τινὶ αὐτῶν, οἵτινες ἐθεραπεύοντο ἅπαντες». Όλοι εθεραπεύοντο. Έπαιρναν τα μαντήλια και τις ποδιές του Αποστόλου Παύλου, τα έριχναν επάνω στους ασθενείς και εγίνοντο καλά. Γιατί; Διότι και τα αντικείμενα που ήρχοντο σε επαφή μετά τοῦ χρωτός αὐτῶν, με το δέρμα τους, έπαιρναν αγιασμό. Έτσι, αγιασμένοι άνθρωποι, όταν ιστόρησαν, δηλαδή αγιογράφησαν εικόνες, οι εικόνες αυτές τώρα θαυματουργούν. Αυτός είναι ο λόγος που θαυματουργούν, αγαπητοί μου, οι εικόνες.

     Να τονίσομε κάτι όμως. Ότι μόνο η Βυζαντινή αγιογραφία διατηρεί τις προϋποθέσεις δια την δογματικήν και ηθικήν διδασκαλίαν. Μόνο η βυζαντινή εικόνα. Ενώ της Δύσεως η εικόνα, οι δυτικής τεχνοτροπίας εικόνες, δεν εκφράζουν τίποτα. Εκφράζουν στο επίπεδο ένα γεγονός και αυτό μάλιστα πολλές φορές όχι σωστό. Όπως ακριβώς έχομε τον Ιωσήφ με την Θεοτόκον πλάι πλάι. Δεν ήσαν σύζυγοι. Γιατί να τους βάλουμε πλάι πλάι; Λέμε: «Η αγία οικογένεια». Δεν ήσαν σύζυγοι. Η βυζαντινή αγιογραφία βάζει την Παναγία στο κέντρον της εικόνος και πλάι της ο Χριστός. Ο Ιωσήφ; Σε μια γωνιά της εικόνος, κάτω κάτω, με γυρισμένη την πλάτη. Γυρισμένη την πλάτη του στην Θεοτόκον και στον Ιησούν. Τι εκφράζει αυτό; Ότι δεν είναι δικό του παιδί αυτό. Βλέπετε τη διαφορά. Γι΄αυτό με την ευκαιρία, θα σας έλεγα, αγαπητοί μου, να διατηρούμε πάντοτε σπίτι μας, παντού, στους λατρευτικούς μας χώρους, παντού, την βυζαντινή τεχνοτροπία· η οποία είναι δογματική. Η διδασκαλία και η ηθική της εικόνος της βυζαντινής.

    Αγαπητοί μου, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι ο Χριστός δεν είναι μόνον ο Λόγος του Θεού, ο Λόγος του Πατρός, αλλά είναι και η Εικών του Πατρός. Ακόμη, δεν πρέπει να αγνοούμε ότι και ο άνθρωπος είναι εικών του Χριστού. Η εικόνα έχει μία βαθιά θεολογία, όπως είδαμε και όσο τη μελετούμε, τόσο βρισκόμεθα εις την περιφέρειά της, χωρίς ποτέ να μπορούμε να την εξαντλήσουμε. Ο κόσμος αυτός ολόκληρος, ο αισθητός αυτός κόσμος με το άπλετον ηλιακόν του φως, είναι μία εικόνα του μελλοντικού ακτίστου κόσμου. Ο ναός που βρισκόμεθα, εδώ μέσα, ακόμα αυτός ο λειτουργικός δηλαδή χώρος, είναι μία εικόνα της ουρανίου Λειτουργίας των Αγίων και της κοινωνίας των μετά του Θεού. Όλα τα σύμβολα τα χριστιανικά που έχομε, είναι εικόνες μελλοντικών αγαθών. «Ἃ ἐστί σκιά τῶν μελλόντων», λέει στους Κολοσσαείς ο Απόστολος Παύλος.  Είναι σκιά των μελλοντικών πραγμάτων. Γι΄αυτό γράφει ο Απόστολος: «Οἵτινες -οι ιερείς- ὑποδείγματι καὶ σκιᾷ λατρεύουσι τῶν ἐπουρανίων, καθὼς κεχρημάτισται Μωϋσῆς μέλλων ἐπιτελεῖν τὴν σκηνήν· ὅρα γάρ, φησι, ποιήσεις πάντα κατὰ τὸν τύπον τὸν δειχθέντα σοι ἐν τῷ ὄρει» Εβρ.8,5.  «Πρόσεξε», του λέει ο Θεός, «ό,τι σου υπεδείχθη στο όρος το Σινά, έτσι θα κατασκευάσεις την Κιβωτό κ.τ.λ.». Τι του έδωσε ο Θεός εκεί; Μοντέλα. Υποδείγματα. Συνεπώς, τι ήταν η σκηνή, ο ναός κ.τ.λ. τα παρακάτω που φτιάχτηκαν; Αντίτυπα των αληθινών, των γνησίων, των επουρανίων. Τι λέγω; Και αυτή η ζωή μας ακόμη, αγαπητοί μου, είναι μία εικόνα.α «Διὰ πίστεως - λέει ο Απόστολος, Β΄Κορινθίους 5,7- περιπατοῦμεν, οὐ διὰ εἴδους». Και τι είναι η πίστις; Μία εικόνα είναι. Μία εικόνα. Δεν βλέπω την πραγματικότητα, αλλά ζω διαμέσου αυτής, δηλαδή δια της πίστεως. «Οὐ διὰ εἴδους». Δεν έχομε την πραγματικότητα. Έχομε την πίστη. Έχομε την εικόνα. Γι΄αυτό η Εκκλησία μας, αγαπητοί μου, νίκησε τους αιρετικούς και γιορτάζει σήμερα την νίκη της που είναι η Ορθοδοξία δια της προβολής των αγίων εικόνων.

313η ομιλία στην κατηγορία 
« Ομιλίες Κυριακών ».

Όλες οι ομιλίες της κατηγορίας " Ομιλίες Κυριακών " 🔻
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/diafora-uemata/omiliai-kyriakvn
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40r0WAxMpRb0tx6ts1zsQWMh

Πηγές:
Απομαγνητοφώνηση ομιλίας δια χειρός του αξιοτίμου κ. Αθανασίου Κ.

Μεταφορά της απομαγνητοφωνημένης ομιλίας σε ηλεκτρονικό κείμενο και επιμέλεια: Ελένη Λιναρδάκη, φιλόλογος.

__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0

📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1

📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0

Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk

__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share

†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.