†.Και συνεχίζει η αγαπητοί μου ο ιερός Ευαγγελιστής Ιωάννης στην αποκάλυψή του, τον λόγο του περί των δύο μαρτύρων, που είχαμε αναφέρει την περασμένη φορά. Ευρισκόμεθα δέ εις το 11ο κεφάλαιο της Αποκαλύψεως στίχοι 5 - 6 :
"καὶ εἴ τις αὐτοὺς θέλει ἀδικῆσαι, πῦρ ἐκπορεύεται ἐκ τοῦ στόματος αὐτῶν καὶ κατεσθίει τοὺς ἐχθροὺς αὐτῶν· καὶ εἴ τις θέλει αὐτοὺς ἀδικῆσαι, οὕτω δεῖ αὐτὸν ἀποκτανθῆναι.
οὗτοι ἔχουσιν ἐξουσίαν τὸν οὐρανὸν κλεῖσαι, ἵνα μὴ ὑετὸς βρέχῃ τὰς ἡμέρας τῆς προφητείας αὐτῶν, καὶ ἐξουσίαν ἔχουσιν ἐπὶ τῶν ὑδάτων στρέφειν αὐτὰ εἰς αἷμα καὶ πατάξαι τὴν γῆν ἐν πάσῃ πληγῇ, ὁσάκις ἐὰν θελήσωσι."
Όπως είδατε, οι δύο μάρτυρες έχουν μία μεγάλη και υπεράνθρωπη εξουσία από τον Θεό για τον εξής λόγο. Ο Αντίχριστος με την ενέργειά του σατανά, θα επιτελεί τέρατα και σημεία, με τα οποία θα πλανά τους ανθρώπους και θα αποδεικνύει ότι αυτός είναι ο αληθινός Μεσσίας. Ως αντιστάθμισμα αυτής της απάτης την οποία θα κάνει ο Αντίχριστος με τα θαύματά του εις τους ανθρώπους της γής, κατά φιλανθρωπία πάντοτε του Θεού οι δύο μάρτυρες θα επιτελούν υπεράνθρωπα θαύματα που θα δείχνουν ότι ο Αντίχριστος είναι πλάνος. Γράφει ο ερμηνευτής Αρέθας :
"σημείοις φησί, χρήσονται καὶ αὐτοὶ δυνατοῖς, διὰ τοῦ ἀληθινοῦ ἑαυτῶν τὰ κατὰ πλάνην καὶ ἀπάτην ἐλέγχοντες, καὶ τοὺς ὁρῶντας εἰς πίσιν καὶ συγκατάθεσιν ἔλκοντες. Βαβαὶ τῆς θείας ἀγαθότητος,
ἀντίῤῥοπον τῇ πλάνῃ τἡν ἀλήθειαν ἀντιταξάσης!"
θα κάνουν και οι δύο μάρτυρες θαύματα. Ακριβώς ένεκα της φιλανθρωπίας, όπως σας είπα, του Θεού, για να δημιουργηθεί αυτό το αντίρροπον εις την πλάνη. Είναι κάτι ανάλογα με ότι είχε συμβεί στην Αίγυπτο με τον Μωυσέα και τους μάγους. Οι δύο μάρτυρες θα έχουν αμέριστη την προστασία του Θεού, γι' αυτό όποιος θα ήθελε να τους βλάψει, θα εκπορεύεται από το στόμα τους φωτιά που θα καταστρέφει τον εχθρό. Μοιάζει παράξενο λίγο. Τούτο θυμίζει τον προφήτη Ηλία, που όταν τον επισκέφθηκαν κατ' εντολή του βασιλέως Οχοζίου δύο πεντηκόνταρχοι, ο ένας μετά τον άλλον, δηλαδή δύο αξιωματικοί ο καθένας με 50 άνδρες, για να συλλάβουν τον προφήτη Ηλία, τότε ο προφήτης κατέβασε φωτιά από τον ουρανό και τους κατέκαψε. "καὶ κατέβη πῦρ ἐξ οὐρανοῦ καὶ κατέφαγε αὐτὸν καὶ τοὺς πεντήκοντα αὐτοῦ."
(Δ' Βασ. 1,12)
Αυτό συνέβη με τον πρώτο, συνέβη με τον δεύτερο, βλέποντας ο τρίτος πεντηκόνταρχος, που ανέβηκε πάνω στο βουνό για να συλλάβει τον προφήτη ότι και αυτός θα έχει την ιδία τύχη, γονάτισε προ του προφήτου, τον παρακάλεσε να τον λυπηθεί, "ἄνθρωπε τοῦ Θεοῦ, ἐντιμωθήτω δὴ ἡ ψυχή μου καὶ ἡ ψυχὴ τῶν δούλων σου τούτων τῶν πεντήκοντα ἐν ὀφθαλμοῖς σου". Λυπήσου με, λέγει, του Θεού άνθρωπε και εμένα και τους 50 αυτούς άνδρες, μή μας κάνεις κακό να καούμε και σε παρακαλώ άκουσέ με. Έλα κάτω στον βασιλιά. Τότε το πνεύμα του Θεού του είπε" Κατέβα". Και κατέβηκε ο προφήτης Ηλίας στον Βασιλιά για τα περαιτέρω.
Αλλά τι βλέπουμε όμως εδώ; Ότι ο προφήτης Ηλίας κατέκαυσε αυτούς τους πεντήκοντα, σύν πεντήκοντα. Ώστε να πώς, θα μπορούσαν αυτοί οι δύο προφήτες να κατακαίουν τους αντιπάλους των. Φαίνεται φοβερό! Φαίνεται ότι εκείνες οι μέρες θα είναι φοβερές. Άν διαβάσετε στο Δ' Βασιλείων απ' όπου σας ανέφερα το περιστατικό αυτό, Στο Α' κεφάλαιο, θα δείτε αγαπητοί μου τί φοβερές μέρες ήτανε και τότε για την φοβερή ειδωλολατρεία. Ίσως θα τολμούσα να έλεγα ότι ο Αχάαβ, ο οποίος βεβαίως ήταν Ισραηλίτης, είχε όμως γυναίκα η οποία δεν ήτανε Ισραηλίτισσα, η Ιεζάβελ ήταν ειδωλολάτρισσα. Ότι θα μπορούσε να θεωρηθεί ένας κάποιος τύπος του Αντιχρίστου, ο οποίος ζητούσε να φονεύσει τον προφήτη Ηλία. Αλλά έφυγε ο Αχάαβ από τη μέση, ήρθαν άλλοι βασιλείς, ο προφήτης έμεινε στη θέση του, και τώρα έχουμε τον Οχοζία, ο οποίος προβαίνει εις το να θέλει να φονεύσει τον προφήτη.
Ακόμα θυμίζει τον Μωυσέα , πού στο βιβλίο των "Αριθμών" κεφάλαιο 16' που όταν επαναστάτησαν εκείνοι οι λευίτες, ο Κορές, ο Δαθάν και ο Αβειρών, για να έχουν και αυτοί προνόμια επί της ιεροσύνης, που ο Θεός δέν τους τα είχε δώσει και τα αμφισβητούσαν εις τον Ααρών, τότε "καὶ πῦρ ἐξῆλθε παρὰ Κυρίου καὶ κατέφαγε τοὺς πεντήκοντα καὶ διακοσίους ἄνδρας τοὺς προσφέροντας τὸ θυμίαμα." (Αρ. 16,35).
Ώστε λοιπόν βλέπουμε πύρ να φεύγει, και από τον προφήτη Ηλία και από τον Μωυσέα και να κατακαίει τους επαναστάτες, τους αντιπάλους. Προπαντός όμως ο λόγος των δύο προφητών θα είναι πύρ. Δηλαδή θα είναι πύρινος. Ο οποίος θα ελέγχει και θα τσακίζει και θα κατακαίει τα κόκαλα. Λέει η Σοφία Σειράχ : "Καὶ ἀνέστη Ἠλίας προφήτης ὡς πῦρ, καὶ ὁ λόγος αὐτοῦ ὡς λαμπὰς ἐκαίετο·" (Σοφ.Σειρ. 48,1).
Ακόμη η εξουσία της ανομβρίας και μάλιστα όσο καιρό θα προφητεύουν οι δύο προφήτες, 3½ χρόνια, που θα έχουν την εξουσία να μη βρέχει ο ουρανός, θυμίζει ομοίως την ενέργειά του προφήτου Ηλία, ο οποίος ενήργησε κατά το αυτό χρονικό διάστημα. Είναι μάλιστα αξιοπρόσεκτο ότι συμπίπτει αυτή η χρονική περίοδος των 3 ½ ετών που θα δράσουν οι δύο προφήτες, με τα 3½ χρόνια του προφήτη Ηλία στην εποχή του. Αυτό το θεωρώ ένα σπουδαίο κλειδί κατανοήσεως του καιρού. Προσέξατέ με. Επειδή υπάρχουν πολλές ερμηνείες που αναφέρονται εις το ότι τα 3½ χρόνια δεν είναι ακριβή, αλλά είναι απλώς ένας αριθμός που δείχνει το ήμισυ του 7, σας τα 'λεγα μια περασμένη φορά δείχνει το σύντομον, αλλ' όχι όμως ότι είναι 3½ χρόνια, αλλ' ότι είναι απλώς ένας σύντομος χρόνος. 10 χρόνια, 20 χρόνια, 30 χρόνια, πάντως σύντομος χρόνος. Άν λάβετε υπόψιν ότι ο Αντίχριστος δέν θα βασιλεύσει πολύ, τότε τα 3½ χρόνια είναι 3½ χρόνια.
Αλλά το σπουδαίο ξέρετε ποιο είναι; Είναι το εξής : Τότε τα 3½ χρόνια στην εποχή του προφήτη Ηλία ήταν πραγματικά 3½ χρόνια. Έχουμε λοιπόν στα χέρια μας ένα ιστορικό δεδομένο. Ένα ιστορικό προηγούμενο. Τί θα εμποδίσει λοιπόν και εις το μέλλον να είναι πράγματι 3½ χρόνια; Διότι, δέν μπορούμε να πούμε ότι εδώ ο χρόνος μπορεί να είναι μεγάλος. Δέν έχει δηλαδή μία αλληγορική ή μεταφορική ερμηνεία είναι ότι ήταν και τότε στην εποχή του προφήτη Ηλία, 3½ χρόνια. Όλα αυτά έχουν σημασία. Μάλιστα αν λάβετε υπόψιν ότι ο Κύριος είπε ότι θα κολοβωθούν οι ημέρες εκείνες,
"καὶ εἰ μὴ ἐκολοβώθησαν αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι, οὐκ ἂν ἐσώθη πᾶσα σάρξ· διὰ δὲ τοὺς ἐκλεκτοὺς κολοβωθήσονται αἱ ἡμέραι ἐκεῖναι."
(Ματθ. 24,22)
Κολοβώνω τις ημέρες θα πεί τις μικραίνω, μικραίνω το χρονικό διάστημα, διότι δέν θα ήταν δυνατόν να αντέξουν οι πιστοί την ταλαιπωρία την οποία θα τους επιφέρει ο Αντίχριστος.
Ακόμη η πληγή της πατάξεως των υδάτων και της μεταβολής τους σε αίμα, θυμίζει τον Μωυσέα στην Αίγυπτο. Όταν λέγει εδώ σαφώς, ότι θα έχουν τη δυνατότητα να στρέψουν τα νερά εις αίμα και πατάξαι την γήν έν πάση πληγή,
"οὗτοι ἔχουσιν ἐξουσίαν τὸν οὐρανὸν κλεῖσαι, ἵνα μὴ ὑετὸς βρέχῃ τὰς ἡμέρας τῆς προφητείας αὐτῶν, καὶ ἐξουσίαν ἔχουσιν ἐπὶ τῶν ὑδάτων στρέφειν αὐτὰ εἰς αἷμα καὶ πατάξαι τὴν γῆν ἐν πάσῃ πληγῇ, ὁσάκις ἐὰν θελήσωσι." (Αποκ. 11,6)
αυτό δείχνει ότι έχει κάποια σχέση με εκείνα που συνέβησαν τότε εις την Αίγυπτο. Εξ αυτού υπάρχει και η ερμηνεία ότι αντί του Ενώχ είναι ο Μωυσής. Δέν έχει όμως πολύ σημασία εάν αγαπητοί μου είναι ο Ενώχ ή είναι ο Μωυσής. Σημασία έχει ότι ο Αχάαβ και ο Φαραώ στέκονται ιστορικοί τύποι εσχάτων γεγονότων. Και εφ' όσον τότε είχαμε ιστορικά γεγονότα, συγκεκριμένα, πραγματικά το νερό μετεβλήθη σε αίμα, πραγματικά ήταν νύχτα αξημέρωτη, ψηλαφητή, που οι Αιγύπτιοι ήθελα να βγούν έξω απ' το σπίτι τους και δέν έβλεπαν. Πραγματικά έπεσαν οι βάτραχοι, οι σκνίπες, όλες αυτές οι πληγές, η χάλαζα και τα λοιπά. Εάν λοιπόν αυτά είναι ιστορικά δεδομένα, τότε ιστορικά δεδομένα θα είναι και τα έσχατα.
"καὶ ὅταν τελέσωσι τὴν μαρτυρίαν αὐτῶν, τὸ θηρίον τὸ ἀναβαῖνον ἐκ τῆς ἀβύσσου ποιήσει μετ᾿ αὐτῶν πόλεμον καὶ νικήσει αὐτοὺς καὶ ἀποκτενεῖ αὐτούς."
(Αποκ. 11,7)
Και όταν τελειώσουν - σας αποδίδω - την μαρτυρία τους οι δύο προφήτες, το θηρίον που ανεβαίνει από την άβυσσο θα κάνει πόλεμο μαζί τους και θα τους νικήσει και θα τους φονεύσει. Φυσικά το αφυπνιστικό και το διασαφηστικό κήρυγμα των δύο προφητών, είναι επόμενο να λήξει συντόμως, και μάλιστα στον θάνατό τους. Διότι δέν ήταν δυνατόν ελεγχόμενος ο Αντίχριστος να τους αφήσει αυτούς να επιζήσουν.
[...]
Όταν -λέγει- τελέσωσι την μαρτυρία αυτών, τότε ο Αντίχριστος θα βάλει χέρι επάνω τους, το θηρίο. Αυτό τί σημαίνει; Ότι, σαν να περιμένει ο Αντίχριστος να τελειώσουν το έργο τους οι δύο προφήτες και τότε να επιτραπεί εις αυτόν να τους πολεμήσει. Σαν να περιμένει. Τί θα πεί αυτό; Προσέξτε. Ο Κύριος λέγει στο κατά Λουκάν Ευαγγέλιο 18 κεφάλαιο. : "Παραλαβὼν δὲ τοὺς δώδεκα εἶπε πρὸς αὐτούς· ἰδοὺ ἀναβαίνομεν εἰς Ἱεροσόλυμα καὶ τελειωθήσεται πάντα τὰ γεγραμμένα διὰ τῶν προφητῶν τῷ υἱῷ τοῦ ἀνθρώπου." (Λουκ. 18,31)
Θα τελεστούν θα γίνουν θα πραγματοποιηθούν όλα τα γραμμένα στους προφήτες.
Συνεπώς δεν ήρθε η ώρα μου να με συλλάβουν. Μάλιστα, άλλος Ευαγγελιστής σημειώνει, όταν θέλησαν να συλλάβουν τον Κύριο εις το ιερό, δέν συνελήφθη, δεν μπόρεσαν να τον συλλάβουν, διότι δεν είχε έρθει η ώρα. Ως κάτι να κρατάει τους αντιπάλους, τους εχθρούς για να πραγματοποιήσουν το κακό. Κατά κυριολεξία όμως στο θέμα του Αντιχρίστου, μας το λέγει ο Απόστολος Παύλος στην Β' προς Θεσσαλονικείς επιστολή του, και το οποίο αποτελεί ένα εκ πρώτης όψεως σκοτεινό σημείο, ερμηνευτικό, και το οποίο εδώ τώρα θα αντιληφθείτε πώς θα λυθεί.
Λέγει εκεί ο Απόστολος : "καὶ νῦν τὸ κατέχον οἴδατε, εἰς τὸ ἀποκαλυφθῆναι αὐτὸν ἐν τῷ ἑαυτοῦ καιρῷ·τὸ γὰρ μυστήριον ἤδη ἐνεργεῖται τῆς ἀνομίας, μόνον ὁ κατέχων ἄρτι ἕως ἐκ μέσου γένηται·καὶ τότε ἀποκαλυφθήσεται ὁ ἄνομος"(Β Θεσ. 2, 6 - 8)
Πολλοί νόμισαν ότι πρόκειται περί... ότι τί είναι αυτό "ὁ κατέχων ἄρτι" ότι ήταν ο αυτοκράτορας της Ρώμης. Δέν βγαίνει τίποτα από αυτό. Θα σας το αποδώσω και θα το ερμηνεύσουμε.
"Και τώρα γνωρίζετε αυτό που κατέχει (μιλάει σαν κρυπτογραφικά) που κατέχει εις το να αποκαλυφθεί ο Αντίχριστος στον καιρό του. (Δηλαδή σαν να εμποδίζεται) Διότι το μυστήριον ήδη ενεργείται της ανομίας, μόνο αυτός που ήδη κατέχει, πρέπει να φύγει από τη μέση. Και όταν αυτός που κατέχει, κρατάει, φύγει από την μέση, τότε θα αποκαλυφθεί ο άνομος, ο οποίος είναι εις τον κόσμον αλλά εμποδίζεται να αποκαλυφθεί"
Ποιός είναι λοιπόν αυτός;
Αγαπητοί μου, είναι η πρόνοια του Χριστού, αυτός είναι "ο κατέχων."
Είναι η πρόνοια του Χριστού που δέν αφήνει τον διάβολο να ενεργήσει.
Δέν αφήνει τον Αντίχριστο να φανεί. Όταν όμως, για τις αμαρτίες μας, υποχωρήσει ο Χριστός, - άρει
την πρόνοιά του - τότε αμέσως θα εμφανιστεί ο Αντίχριστος.
Επειδή είναι ένα λεπτό σημείο αυτό, θα 'θελα να σας το μεταφράσω από τη μετάφραση του Τρεμπέλα, ακούσατέ το. Δυστυχώς, δέν έχει κάνει υπόμνημα είς την αποκάλυψη ο Τρεμπέλας, παρά μόνο μία ερμηνευτική απόδοση, τίποτε άλλο, ακούστε πώς το αποδίδει, έχει σημασία.
«Γνωρίζετε τώρα τί είναι εκείνο που εμποδίζει τον άνομο ούτως ώστε να μήν εμφανισθεί πιό πρίν, αλλά στον καιρό που του έχει ορίσει ο Θεός.
Δέν ήλθε όμως ακόμη ο καθορισμένος καιρός του.
Διότι τώρα είναι σε ενέργεια η μυστική δύναμη του κακού και της ανομίας, η οποία σε μεγάλο βαθμό παραμένει κρυμμένη και δέν φανερώθηκε ακόμη ολόκληρη• υπάρχει μάλιστα κάποιος, που εμποδίζει τον άνομο να φανερωθεί.
Η φανέρωση λοιπόν του ανόμου αυτού θα αναβληθεί μονό μέχρις ότου φύγει απο τη μέση αυτός που σύμφωνα με την θεία πρόνοια παρεμποδίζει την εμφάνισή του.
Και τότε θα φανερωθεί ο άνομος.»
Οπότε αγαπητοί μου βλέπουμε, ότι αυτό το "νῦν τὸ κατέχον" και "ὁ κατέχων ἄρτι" αυτός που κατέχει ήδη δεν είναι παρά η παρουσία και η πρόνοια του Χριστού είς τον κόσμο.
Ο Χριστός δέν αφήνει ακόμη τον Αντίχριστο να φανεί, τον εμποδίζει.
Θα 'ρθει όμως κάποια στιγμή, ένεκα της αμετανοησίας των ανθρώπων, όταν θα έχει πληθυνθεί η αμαρτία είς υπερθετικό βαθμό, που πιά, θα είμεθα Σόδομα και Γόμορα..
Είπα Σόδομα και Γόμορα!
Τότε, θα αρθεί η προστασία του Χριστού και τότε ευθύς θα εμφανιστεί ο Αντίχριστος.
Επάνω σε αυτό στηρίζεται
- φαίνεται - και ο άγιος Ιερώνυμος, ο οποίος λέγει το εξής, σας είπα Σόδομα έ, θα γίνουμε Σόδομα.. και γινόμαστε Σόδομα, γινόμαστε..
- εξ άλλου παρακάτω, θα αναφερθεί στα Σόδομα ο Ιερός Ευαγγελιστής -
λέει ο άγιος Ιερώνυμος : Όταν η ομοφυλοφιλία - που υπήρχε στα Σόδομα - πληθυνθεί καθ' υπερβολήν και ξεχυθεί είς τους δρόμους χωρίς ντροπή, όπως τότε είς τα Σόδομα, πού σημειώνει ο ιερός συγγραφεύς της Γενέσεως "από μικρού έως μεγάλου" τότε θα γίνει η δευτέρα του Χριστού παρουσία.
Δηλαδή σημαίνει, θα αρθεί - θα παρθεί δηλαδή η πρόνοια του Χριστού για τον κόσμο, θα έρθει ο Αντίχριστος, θα δράσει αυτά τα 3½ χρόνια και ευθύς μετά θα επέμβει ο Χριστός, ο οποίος θα αναλώσει τον Αντίχριστο Και εν συνεχεία θα έρθει η δευτέρα του παρουσία.
"καὶ ὅταν τελέσωσι τὴν μαρτυρίαν αὐτῶν"
(Αποκ. 11,7)
Ποιά μαρτυρία;
Σας το 'λεγα και την περασμένη φορά, γράφει ο Αρέθας : "ὅτι ὁ μὲν παρὼν οὗτος οὐκ ἔστιν ὁ Χριστός, ἀπατεὼν δὲ τίς ἐστι καὶ πλάνος καὶ ὀλέθριος· ἢξει δὲ ὅσον οὔπω ὁ τοῦ Θεοῦ Υἱός, ᾧ καὶ πιστευτέον ὡς Σωτῆρι, καὶ ἐπ' εὑεργεσία τῶν ὰνθρώπων καὶ πάλαι παραγεγονότι, καὶ νῦν παραγινομένῳ."
Ποιά θα είναι η μαρτυρία τους;
Ότι αυτός, ο παρών, - ο Αντίχριστος -, δέν είναι ο Χριστός, αλλά είναι απατεώνας και πλάνος, καταστροφεύς ολετήρ.
Θα έλθει δέ, να, τώρα κοντά, οσονούπω, θα έλθει ο πραγματικός Μεσσίας, ο Υιός του Θεού, ο οποίος είχε έλθει από φιλανθρωπία την πρώτη φορά, θα επανέλθει πάλι.
Αυτή θα είναι η μαρτυρία, την οποία θα τελέσουν, δηλαδή θα ολοκληρώσουν και θα τελειώσουν.
Βλέπετε αγαπητοί μου, ότι όλα τελειώνουν στον κόσμον αυτόν και το κήρυγμα της μετανοίας και το κήρυγμα της αναμονής του Μεσσίου, όλα τελειώνουν.
Όλα τέλος έχουν!
Μόνο που εμείς, δέν θέλουμε να πιστέψουμε ότι αυτά έχουν τέλος, διότι μας έχει καταλάβει στην εποχή μας βαριά ακηδεία βαριά αμέλεια να θέλουμε να σωθούμε
"τὸ θηρίον τὸ ἀναβαῖνον ἐκ τῆς ἀβύσσου ποιήσει μετ᾿ αὐτῶν πόλεμον καὶ νικήσει αὐτοὺς καὶ ἀποκτενεῖ αὐτούς."
(Αποκ. 11,7)
Το θηρίο! Είναι η πρώτη φορά που γίνεται λόγος περί του θηρίου. Η πρώτη φορά στο βιβλίο της Αποκαλύψεως. Για πρώτη φορά. Η ονομασία θηρίον. Και τίθεται ενάρθρως. Το θηρίον. Όχι κάποιο θηρίο. Αλλά το θηρίον. Όχι διότι μόνο πρόκειται περί συγκεκριμένου προσώπου, που ο λόγος θα γίνει στα επόμενα κεφάλαια όπως θα το δούμε, αλλά και διότι ο ιερός Ευαγγελιστής επιθυμεί να προετοιμάσει το έδαφος, κατά την συνήθειά του, είς τους αναγνώστες, να μην εκπλαγούν περί τίνος πρόκειται, και ήδη αναφέρει τον χαρακτηρισμό "το θηρίον", για να τους βοηθήσει ν' αρχίσουν να συνηθίζουν με την παρουσία του.
Ποιό είναι όμως το θηρίο; Γράφει ο Αρέθας. Βλέπετε χρησιμοποιώ αρκετά πυκνά τους Πατέρες της Εκκλησίας μας, ακριβώς για να κατοχυρώνεται μιά σωστή ερμηνεία. "Θηρίον τὸν ᾿Αντίχριστον λέγει, διὰ τὸ ὠμὸν καὶ ἀπάνθρωπον καὶ αἱμοβόρον. ἄβυσσον δὲ τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον
τὸν πικρὸν ταίς αμαρτίαις, και λυπηρὸν, καὶ ἀστατοῦτα ταῖς περιφυσήσεσι καὶ ἀντιπνοίαις τῶν πονηρῶν πνευμάτων.
οὐ γάρ ἐξ ἄλλης φύσεως ἐγερθήσεται ὁ ἀλιτήριος οὗτος, ἀλλ' ἐκ τῆς ἡμετέρας καὶ ἀνθρωπίνης οὺσίας, ἄνθρωπος γὰρ ἔστε κατ' ἐνέργειαν τοῦ Σατανᾶ."
Δηλαδή θηρίον ονομάζει τον Αντίχριστο επειδή έχει ωμότητα και απανθρωπία και αιμοβορία. Όχι λοιπόν ότι δέν θα είναι άνθρωπος, άνθρωπος θα είναι ο αλιτήριος (αλιτήριος, το -λι- με - ι-, το
-τη- με -η- που θα πεί ανόσιος, θα πεί κακοποιός, θα πεί καταστροφέας, όχι αλήτης, αλήτης είναι αυτός που πλανάται στους δρόμους• αλλά αλιτήριος, ανόσιος, κακοποιός, καταστροφέυς) αυτός θα έχει πάρει τη δική μας την φύση, την ανθρωπίνη φύση, άνθρωπος θα είναι, αλλά κατ' ενέργεια του σατανά. Και λέγεται θηρίο γιατί την αιμοβορία του. Αυτά μας λέγει ο Αρέθας.
Βέβαια εδώ όπως είπαμε, ο ιερός Ευαγγελιστής μας δίνει μία πρώτη γεύση περί του θηρίου. Περισσότερα θα μας αναφέρει ο ίδιος εις το 13ο κεφάλαιο και πέρα. Αλλά κι' εμείς περιοριζόμαστε τώρα, στην περιγραφή του Αντιχρίστου, επιφυλασσόμενοι αγαπητοί μου, να αναπτύξουμε εις τον οικείον τόπο τα περί του Αντιχρίστου διεξοδικώς. Θα πούμε όλα τα χαρακτηριστικά του, με πάσα δυνατή λεπτομέρεια, απ' ό,τι μας παραδίδει ο λόγος του Θεού.
Εδώ όμως δέν θα κάνουμε ανάλυση περί του Αντιχρίστου. Αν ερωτήσετε όμως· σε τί θα μας χρησίμευε αυτή ακριβώς η περιγραφή του θηρίου, του Αντιχρίστου; Μα είναι πάρα πολύ σπουδαίο. Η αστυνομία όταν αναζητεί κάποιον, κάποιον κακοποιόν, δίνει σ΄ όλους τους χωροφύλακες από μιά φωτογραφία του, αν υποτεθεί ότι έχει τη φωτογραφία του, αν ήταν δυνατόν θα έδινε και στους πολίτες φωτογραφία του κακοποιού, ώστε, ή δημοσιεύεται η φωτογραφία, ώστε να δούν τα χαρακτηριστικά οι άνθρωποι και όπου τυχόν συναντήσουν να τον συλλάβουν. Αυτό σημαίνει · πρέπει να ξέρουμε μετ’ ακριβείας τα χαρακτηριστικά του Αντιχρίστου, ώστε όταν θα εμφανιστεί να μην μας πλανήσει, αλλά να γνωρίζουμε πολύ καλά ποιος είναι ο Αντίχριστος.
Όταν επί παραδείγματι εμφανίζεται κάποιος με κουστούμι, με ρεπούμπλικα, με γραβάτα, «κύριος» καθώς πρέπει – βάζω τη λέξη εντός εισαγωγικών-, και μας λέει ότι είναι σπουδαίος, τον κοιτάζουμε πάνω-κάτω και του λέμε · Φύγε απ’ εδώ απατεώνα! Για μια στιγμή θα τρόμαζε κανείς και θα ‘λεγε· Αυτόν τον κύριο, τον καθώς πρέπει, τον αποκαλείς απατεώνα; Ναι, όταν είναι τα χαρακτηριστικά του και μπορείς να βλέπεις τι σκοπούς έχει αυτός, γιατί δεν θα τον πεις απατεώνα, «φύγε απ΄εδώ απατεώνα»…
Και να φανταστείτε αγαπητοί μου ότι ο Αντίχριστος θα εμφανιστεί άγιος, άκακος, αρνίον! Θα εμφανιστεί φιλάνθρωπος! όταν θα αναλάβει την εξουσία θα πεί· να δώσουμε ψωμί στους φτωχούς, να μην υπάρχει φτωχός στον κόσμο! Θα κάνει θαύματα, θα θεραπεύει τους αρρώστους!
Έ, θα έλεγε κανένας: Τί άλλο υπολείπεται επιτέλους , τι άλλο υπολείπεται… αυτός είναι ο «Μεσσίας»! Και θα προσκυνήσουν το θηρίον, τον απατεώνα, τον ολετήρα των ψυχών.
Γι αυτό λοιπόν οι Πατέρες φρόντισαν να μας δώσουν - η Αγία Γραφή πρώτα, ο λόγος του Θεού - και οι Πατέρες να επισημάνουν και να αναλύσουν τα χαρακτηριστικά του Αντιχρίστου για να μπορούμε να ξεχωρίσουμε. Είναι μεγάλο πράμα, θα μου επιτρέψετε να πώ, και θα ευχόμουν όσοι ακούτε το λόγο του Θεού να έχετε αυτή τη δυνατότητα, ότι μόνο των πιστών και αγίων προνόμιον είναι να ξεχωρίσουν εις το πρόσωπον του Αντιχρίστου το θηρίον! Μόνο αυτών είναι προνόμιο, οι άλλοι θα πλανηθούν. Δε θα θέλατε λοιπόν πραγματικά να μπορούμε να γνωρίζουμε; Είναι αναγκαιότατον!
Κι' αν λάβετε μάλιστα υπ' όψιν ότι με τα ίδια χαρακτηριστικά έρχονται και οι πρόδρομοί του. Θα δούμε παρακάτω ότι υπάρχει και ο Ψευδοπροφήτης, ο οποίος δεν θα είναι παρά σαν τρόπον τινά ο πρόδρομος που κηρύσσει τον Μεσσία. Και μην ξεχνάτε σας ξαναλέγω άλλη μια φορά, πρόσωπο κι αυτός θα είναι!Αλλά προ του Ψευδοπροφήτου υπάρχουν ήδη «καταστάσεις», όχι πρόσωπα, καταστάσεις που έρχονται μ’ αυτά τα σχήματα της παγκοσμίου κοινωνικής δικαιοσύνης, φιλανθρωπίας, αγάπης, κι όλα αυτά υπηρετούν τον Αντίχριστον.
Δεν θα ‘θελα παρά να μείνω μόνον, μόνον στο χώρο τον Εκκλησιαστικόν. Θυμόσαστε, ότι δεν καταμετρήθηκε όλη η πόλις παρά μόνο ο ναός και η εσωτέρα αυλή, όπου και το θυσιαστήριον. Ο υπόλοιπος ναός και η πόλις καταπατήθηκαν υπό των Εθνών.
Πάρτε την περίπτωση του Οικουμενισμού. Αυτός που χαλκεύτηκε στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών, τι νομίζετε ότι είναι αυτό αγαπητοί μου; Ένας Δούρειος Ίππος, ναι, ένας Δούρειος Ίππος. Τι είναι λοιπόν αγαπητοί μου ο Οικουμενισμός;
Ο Οικουµενισµός είναι ένας δούρειος ίππος, ο οποίος κουβαλά τον Αντίχριστο. Ναι, ναι! Και όµως το σύνθηµα, παρακαλώ, του Οἰκουµενισµού είναι : Αγάπη , αγάπη . Και υπηρέτησαν αυτό το σχήµα του Οικουµενισµού,
το υπηρέτησαν και το υπηρετούν αυτή την στιγµή, και ορθόδοξοι κληρικοί, ανωτάτων μάλιστα βαθµών! ∆υστύχηµα!
Έλεγε ο µακαριστός πατήρ Ιουστίνος Πόποβιτς έλεγε ότι ο Οικουµενισµός δεν είναι µια αίρεση, αλλά είναι παναίρεση, δηλαδή έχει µέσα όλες τις αιρέσεις!
Στην πραγματικότητα είναι µία κατάργηση του χριστιανισμού. Και όµως εµφανίζεται εν ονόµατι της αγάπης! Και όταν κανείς στραφεί εναντίον του Οικουµενισµού, του λένε ότι “στρέφεσαι εναντίον της αγάπης, είααι ο κήρυκας του µίσους”. Ο κήρυκας του μίσους, ε;
Ε, λοιπόν γι αυτό πρέπει να ξεχωρίζουμε, κάτω απ’ αυτούς τους δούρειους ίππους, να ξεχωρίζουμε αγαπητοί μου τον Αντίχριστον.
Είναι ανάγκη, είναι ανάγκη, προσέξατέ το διότι μπορεί να μη ζήσουμε εμείς στις ημέρες του Αντιχρίστου, μπορεί να έχει πεθάνει η γενεά μας, μπορεί να είναι λίγο πιο κάτω, μπορεί σε 50 χρόνια, μπορεί να είναι 100, 500, 1000 δεν ξέρουμε, μπορεί να είναι όμως και μέσα στην προσεχή τριακονταετία. Κανείς δεν ξέρει τίποτα, κανείς δεν το ξέρει. Τα σημάδια μόνο άρχισαν να γίνονται πολλά. Δεν έχει σημασία αν αλωθούμε από τον Αντίχριστον ή τους προδρόμους του.
Εάν σήμερα χαθούμε από τους προδρόμους του Αντιχρίστου, είναι ώς να χαθήκαμε από τον Αντίχριστο, είναι το ίδιο. Δηλαδή σωτηρία δεν έχουμε.
Αλλά σας είπα, πιο πολλά θα πούμε τότε ή στο οικείο κεφάλαιο. Έχουμε μάλιστα πάρα πολλά να πούμε. Πρώτα ο Θεός.
Το θηρίον χαρακτηριστικώς ανέρχεται από της αβύσσου. Ανήλθε λέγει από την άβυσσον. Τι είναι αυτή η άβυσσος; Λέγει ο Αρέθας :
"ἄβυσσον δὲ τὸν τῶν ἀνθρώπων βίον
τὸν πικρὸν ταίς αμαρτίαις, και λυπηρὸν, καὶ ἀστατοῦτα ταῖς περιφυσήσεσι καὶ ἀντιπνοίαις τῶν πονηρῶν πνευμάτων."
Δηλαδή άβυσσον εννοεί τον ανθρώπινο βίο, τον πικρό από τις αμαρτίες και τα λυπηρά και τα δυσάρεστα και αστατεί ο κόσμος από τα περιθυσήματα και αντιθυσήματα των πονηρών πνευμάτων. Δηλαδή ένας κόσμος που άγεται και φέρεται από τους δαίμονες. Μέσα απ' αυτή την αβύσσο του αστατούντος και εμπνεομένου από τους δαίμονες κόσμου, θα βγεί ο Αντίχριστος.
Ακόμα χαρακτηριστικότατα γράφει ο άγιος Άνθιμος Ιεροσολύμων διακόσια χρόνια πιο πίσω : "Άβυσσον νοητέον τον παρόντα κόσμον, εν σκότει όντα της αγνωσίας βεβυθισμένον (που είναι βυθισμένος μέσα στο σκοτάδι της αγνωσίας του Θεού), ρευστόν τε αλίπικρον (δηλ. αλμυρός και πικρός) και ολισθηρόν και καταρρώδεις ορέξεσιν υποβρύχιον (που είναι γεμάτος από επιθυμίες κατώτερες) και κύμασι μεριμνών υπεραντλούμενόν τε και κλυδωνιζόμενον (που κατέχεται και κλυδωνίζεται από τα κύματα των μεριμνών)
καί αντιπνοίες περιστάσεων αντιρρηπιζόμενόν τε καί κυμματιζόμενόν τε (καί με εναντίους ανέμους περιστάσεων να σαλεύεται καί να βασανίζεται) εκ ταύτης ουν της αβύσσου (απ' αυτήν λοιπόν την άβυσσον του κόσμου) αναβήσεται ο Αντίχριστος. Γεγενημένος μέν άνθρωπος εκ της φυλής του Δάν, ενός εκ του Πατριάρχου Ιακώβ υιέων ... θηρίον δε ου τω είδει (όχι στην μορφή θηρίο), αλλά τω τρόπω και τη διαθέσει, αγριωπώς τε και θηριωδώς κινούμενον κατά των αγίων»" Τα ίδια δηλαδή που λέγει και ο Αρέθας.
Αλλά, προσέξτε όμως. Ένα άλλο σημείο, το οποίο παρακαλώ πάρα πολύ ας προσέξουμε. Μήπως εμείς σαν σύνολο που είμαστε μέσ' στον κόσμο, στην εποχή μας, συνιστούμε την άβυσσο; Το σκεφτήκατε αυτό; Δηλαδή να είμαστε κόσμος εν εννοία ηθική, να 'μαστε κόσμος, όπως εδώ μας περιγράφει ο Αρέθας και ο Άνθιμος Ιεροσολύμων, εις τρόπον ώστε να πλαισιώσουμε εμείς, να αποτελέσουμε δηλαδή το υλικό, την ύλη αυτό που λέγεται άβυσσος, απ' όπου θα βγεί ο Αντίχριστος. Μήπως; Πολύ το φοβάμαι ότι σε συντριπτική πλειοψηφία οι χριστιανοί μας, αποτελούν αυτοί οι ίδιοι την άβυσσο. Τί είναι αυτό; Όταν αγαπητοί μου εμείς σαν χριστιανοί έχουμε κοσμικό φρόνημα και κινούμεθα μέσα στον κόσμο αυτόν σαν να μην υπάρχει ούτε Θεός, ούτε Χριστός, ούτε ψυχή, ούτε θάνατος, ούτε κόλασις, ούτε βασιλεία του Θεού. Εάν κινούμεθα με αυτόν τον τρόπο, να φυλάξει ο Θεός! Να 'μαστε σίγουροι όμως, αποτελούμε τότε εμείς οι ίδιοι την άβυσσο απ' όπου θα βγει ο Αντίχριστος.
"καὶ ποιήσει μετ᾿ αὐτῶν (των αγίων) πόλεμον καὶ νικήσει αὐτοὺς"
Βεβαίως είναι πολύ φυσικό, ότι αυτό θα είναι το αποτέλεσμα της μαρτυρίας των δύο προφητών. Εφ' όσον αυτοί οι δύο προφήτες ο Ηλίας και ο Ενώχ, ματαιώνουν αυτοί το σχέδιο το δικό του. Ήδη ο Δανιήλ, ο οποίος είναι επικαιρότατος αγαπητοί μου ο Δανιήλ, ο Δανιήλ δεν εξαντλήθηκε εις τα της πρώτης παρουσίας του Χριστού. Ο Δανιήλ επεκτείνεται και στην δευτέρα παρουσία του Χριστού. Το λέγω αυτό διότι πρέπει να μελετούμε τους προφήτες. Στην παλαιά εποχή, εννοώ στην Παλαιά Διαθήκη οι άνθρωποι τότε μελετούσαν τους προφήτες για να μάθουν για τον Χριστό. Έτσι δεν βρήκε ο Φίλιππος τον Ναθαναήλ; Και του λέγει : Εκείνον που εμείς μελετούμε και διαβάζουμε στους προφήτες τον βρήκαμε. Τον Ιησού τον από Ναζαρέτ. Και επειδή αυτό είχε μία διατύπωση λιγάκι παράξενη στη μέση, διότι ο Μεσσίας δέν θα ερχόταν από τη Ναζαρέτ αλλά από την Βηθλεέμ, αλλά έμπαινε όμως ένα κάτι, που το πράγμα φαινομενικά το άλλαζε. Διότι ο Κύριος πήγε στην Ναζαρέτ. Αλλά δεν κατήγετο από την Ναζαρέτ.
Και τότε ο Ναθαναήλ, ο οποίος μελετούσε τους προφήτες του λέγει : Για διάβασε, του λέγει, να δείς, βγήκε προφήτης από την Ναζαρέτ; Που σημαίνει ότι ο Ναθαναήλ μελετούσε πολύ καλά τους προφήτες. Ναί, δέν σας κάνει εντύπωση αγαπητοί μου, ότι σήμερα οι αιρετικοί κρατούν τους προφήτες και τους αναλύουν, κι' εμείς δέν ξέρουμε ούτε τα ονόματά τους, ούτε πόσοι είναι μέσα στην Παλαιά Διαθήκη. Ούτε καν τους τίτλους των προφητικών βιβλίων δέν γνωρίζουμε. Δέν σας κάνει εντύπωση αυτό; Αλίμονό μας. Και να φανταστείτε ότι ο Απόστολος Πέτρος λέγει, να μελετούμε τους προφήτες. Καλά κάνουμε, λέγει, να μελετούμε τους προφήτες, γιατί είναι φώς σε κακοτράχαλο μονοπάτι. Γι' αυτό, δέν εξαντλείται ο Δανιήλ. Δέν εξαντλείται, όπως και οι άλλοι προφήτες δεν εξαντλούνται. Μιλούν για την πρώτη παρουσία, μιλούν για τη δευτέρα παρουσία. Και τι λέγει ο Δανιήλ; Ήδη είχε προφητεύσει περί του θηρίου αυτού. Εκεί μιλάει για τέσσερα θηρία. Το τέταρτο ήτανε αλλόκοτο, περίεργο, παράξενο, καταπληκτικό, του είχε εμπνεύσει φόβο η παρουσία αυτού του θηρίου. Του Δανιήλ. Και δεν είναι τίποτε άλλο παρά, στην πρώτη ιστορική φάση, οι επίγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου, με αντιπροσωπευτικό τύπο τον Αντίοχο τον Επιφανή, ο οποίος είναι τύπος του Αντιχρίστου, κατόπιν είναι η Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, η οποία βασάνισε τους αγίους, τους Χριστιανούς, και στο τέλος ο Αντίχριστος. Αυτό είναι το θηρίο! Ήδη μίλησε ο Δανιήλ, και για να το δείτε ακούσατε τί γράφει. Είναι στο 7ο κεφάλαιο στίχοι 21 και 25 ακούστε :
"καὶ λόγους πρὸς τὸν Ὕψιστον λαλήσει (ένας λοιπόν, πρόσωπο είναι συγκεκριμένο. Τί θα πεί «λόγους πρὸς τὸν Ὕψιστον λαλήσει;» Θα μιλήσει ασεβώς. «Και ποιός είσαι εσύ ω Θεέ; Δέν σε λογαριάζω.» Φοβερό! Λέγει ο Απ. Παύλος στην 2α προς Θεσσαλονικείς επιστολή : Θα καταργήσει κάθε σέβασμα, και θα ανακηρύξει τον εαυτό του θεό) καὶ τοὺς ἁγίους Ὑψίστου παλαιώσει (και τους αγίους του Θεού θα τους αχρηστεύσει. Ακούστε : παλαιώσει, αχρηστεύσει)
καὶ ὑπονοήσει τοῦ ἀλλοιῶσαι καιροὺς καὶ νόμον. (και θα σκεφθεί - κοιτάξτε τί ρήμα βάζει - ἀλλοιῶσαι. Δέν λέγει «αλλάξαι». Διότι όταν αλλάζω κάτι, λέω μία αλλαγή, κάτι αλλάζει, απλώς αλλάζει. Αλλοιώνω σημαίνει αλλαγή βάθους, αλλαγή βάθους, που σημαίνει ότι έχω τώρα κάτι διαφορετικό. Δηλαδή για να καταλάβετε • αυτό το ύφασμα αν το πάρω μέσα έξω, θα 'χω κάτι άλλο. Το άλλαξα, λέμε, το άλλαξα. Όταν αυτό στην υφή του υποστεί κάτι, αλλοιώνεται. Και τότε είναι κάτι άλλο. Εδώ λοιπόν δεν πρόκειται περί αλλαγής, αλλά περί αλλοιώσεως. Θα έχει λοιπόν σκεφθεί να αλλοιώσει τί; Καιρούς και νόμο. Οι καιροί ξέρετε τι είναι εδώ; Είναι η φύση. Να αλλοιώσει την φύση. Τώρα τί είναι αυτή η αλλοίωση της φύσεως; Πόσα θα είχαμε να πούμε. Πόσα θα είχαμε να πούμε για την αλλοίωση της φύσεως. Αλλά και η αλλοίωση του νόμου. Προσέξτε αλλοίωση του νόμου. Άν θέλετε, στην φύση, όταν το παρά φύσιν διαποτισμένο πιά μέσα στο κύτταρο των ανθρώπων, εμφανίζεται ως φύσις. Κι' όταν ο νόμος του Θεού, γιατί περί του νόμο του Θεού ομιλεί εδώ και εννοεί• όταν αυτός ο νόμος θα έχει διαστραφεί. Πάρτε παράδειγμα την αποποινικοποίηση της μοιχείας. Νόμος είναι. Νόμος του Θεού είναι. Που σημαίνει, όχι απλώς αλλάζουμε το θέμα να μήν τιμωρείται η μοιχεία, το να πούμε, έ, βρέ αδερφέ δεν θέλουμε να τιμωρείται η μοιχεία. Είναι απλώς μία αλλαγή. Το να πούμε, το να μην αισθάνονται οι μοιχοί άσχημα για μιά ρετσινιά που θα μπορούσαν να τους πούν οι άλλοι άνθρωποι απ' έξω, αυτό πια δέν είναι αλλαγή του νόμου. Είναι αλλοίωση. Αλλάζει σ' αυτήν την υφή του το πράγμα πιά. Αλλάζει τελείως, αλλοιώνεται. Χάνουμε το μέτρο. Χάνουμε το κριτήριο. Γιατί αν περάσουν μερικά χρόνια, και πείτε σ' αυτόν ο οποίος απατά τη γυναίκα του, και σ' αυτήν που απατά τον άντρα της, ότι αυτό που κάνει είναι αμαρτία, θα γελάσει και θα πεί "τί αμαρτία, κουτός είσαι. Τί αμαρτία?" Ενώ σήμερα, άν του πείς είναι αμαρτία, ή ακόμη θα το μάθει ο άντρας σου, θα το μάθει η γυναίκα σου, α, ζόρισμα υπάρχει. Άμα περάσουν μερικά χρόνια θα επέλθει η αλλοίωση. Θα υπονοήσει λοιπόν ο Αντίχριστος να αλλοιώσει την φύση και τον νόμο.)
καὶ δοθήσεται ἐν χειρὶ αὐτοῦ ἕως καιροῦ καὶ καιρῶν καὶ ἥμισυ καιροῦ. "(3½ χρόνια)
(Δαν. 7,25)
"ἐθεώρουν καὶ τὸ κέρας ἐκεῖνο (έχει μιά άλλη εικόνα το θηρίο, έχει ένα κέρατο. Το 4ο θηρίο είναι ο ορμαθός του διαβόλου, που κουβαλάει το πάν, που λέγεται «αντίθετες δυνάμεις». Διότι έχουμε μία τριάδα. Κατ' απομίμηση της Αγίας Τριάδος. Λέμε : Πατήρ Υιός και Άγιο Πνεύμα. Λοιπόν : Δράκων, Θηρίο, Ψευδοπροφήτης. Ο Διάβολος, ο Αντίχριστος και ο πρόδρομός του, ο Ψευδοπροφήτης.)
Αλλά κατεξοχήν όμως,
επειδή έχουμε μέσα στην Ιστορία, στην ανάπτυξη της Ιστορίας αυτές τις καταστάσεις, βλέπει ο Δανιήλ ένα κέρατο, ένα μικρό κέρατο Αυτό είναι ο Αντίχριστος Φοβερό λέει εκείνο το κέρατο που είδα "ἐθεώρουν καὶ τὸ κέρας ἐκεῖνο ἐποίει πόλεμον μετὰ τῶν ἁγίων καὶ ἴσχυσε πρὸς αὐτούς,"
(Δαν. 7,21)
Έκανε πόλεμο με τους αγίους του Θεού, και προσέξτε μία λεπτομέρεια, - αν είναι λεπτομέρεια - τους ενίκησε.
Είδατε όμως ότι αυτά επαναλαμβάνονται συνεχώς στην Ιστορία, με πύκνωση προς τα έσχατα, που σας είπα το κέρατο είναι ο Αντίχριστος.
Πώς θα τους νικήσει ο Αντίχριστος τους Χριστιανούς; Έχει μία πολύ ωραία σύντομη φράση ο Ανθιμος Ιεροσολύμων.
Δύο λεξούλες : "Δυνάμει κοσμική". Με κοσμική δύναμη, θα τους νικήσει. Δυνάμει κοσμική. Όταν θα φύγετε για το σπίτι σας, εύχομαι να τα θυμόσαστε όλα. Εάν δέν καταφέρετε να το θυμόσαστε όλα, σας παρακαλώ να θυμόσαστε αυτές τις δύο λέξεις. Ότι θα νικήσει ο Αντίχριστος τους αγίους του Θεού "δυνάμει κοσμική". Ξέρετε τί σημαίνει αυτό;
Σημαίνει ότι, ο Αντίχριστος θα κρατάει στα χέρια του όλη την κοσμική δύναμη. Όλη την κοσμική δύναμη. Αρχές και εξουσίες στα χέρια του θα είναι. Ο δικαστικός κόσμος, οι τράπεζες, οι άρχοντες, οι στρατιωτικοί, οι πάντες στα χέρια του θα είναι. Θα κρατάει πάσα κοσμικήν εξουσία. Κοσμική, λοιπόν όπως λέγει εδώ ο Άνθιμος, κοσμική δυνάμει.
Αυτό ήδη το βλέπουμε να γίνεται και να πραγματώνεται. Έχετε προσέξει, - άν μπορούμε αυτό να το καταλαβαίνουμε - ότι μέσα στην ιστορία, στις ημέρες μας, γίνεται μιά προσπάθεια να περιέλθει στα χέρια ολίγων πάσα εξουσία; Οικονομική στην αρχή εξουσία, να 'χουμε το χρήμα, και μετά θα αρχίσουμε να έχουμε και τις άλλες εξουσίες. Και δεν είναι κρυφό, και εις σ’ αυτόν τον ΟΗΕ ακόμη διεκηρύχθη, ότι αυτά τα χέρια που μαζεύουν τις εξουσίες, άπασες όλων των λαών της γης, είναι οι Σιωνισταί, ο Σιωνισμός. Αυτοί μαζεύουν πάσαν εξουσία, σιγά-σιγά, με υπομονή, με μακροπρόθεσμα σχέδια, δεν βιάζονται. Κινούνται κατά έναν καταπληκτικό τρόπο.
Το θέμα είναι ότι ο Σιωνισμός είναι ο κατεξοχήν πρόδρομος του Αντιχρίστου. Θα λέγαμε, εν ευρεία εννοία, είναι ο ψευδοπροφήτης. Λέω ‘εν ευρεία εννοία’ διότι ο Ψευδοπροφήτης, όπως σας είπα προηγουμένως, είναι συγκεκριμένο πρόσωπο.
Ο Σιωνισμός θα φέρει τον Αντίχριστο. Ναι. Διότι Εβραίος θα είναι ο Αντίχριστος, όπως θα δούμε όταν θα φτάσουμε στο σημείο εκείνο.
Εδώ όμως, προβάλλεται ένας πειρασμός. Αυτό προσέξατέ το τώρα. Ένας πειρασμός φοβερός για τους Χριστιανούς. Είναι ο εξής.
Γιατί εμείς οι Χριστιανοί που επιτέλους δεν είμεθα μία αμελητέα δύναμις, μία αμελητέα ποσότης, γιατί να αφήνουμε στα χέρια των αντιθέων αυτή την κοσμική εξουσία και να μην την αναλάβουμε εμείς; Αυτός είναι ο πειρασμός.
Αυτό το σημείο, το καταλαβαίνετε τι πάει να πει; Πολλοί με καταλαβαίνουν τώρα τι πάει να πει. Όταν δηλαδή επιστρατευθεί η Εκκλησία, οι δυνάμεις οι Χριστιανικές να αναλάβουν πάσαν κοσμικήν εξουσίαν.
Αλλά προσέξετε, η απάντησις δόθηκε ήδη, σε όσα ελέχθησαν προηγουμένως. Ότι ο Χριστιανισμός δεν μπορεί να είναι μία κοσμική εξουσία αλλά ο Χριστιανισμός έρχεται να αποσπάσει από τον διαβολοκρατούμενο κόσμο, ανθρώπινες ψυχές για να τις σώσει, να τους κάνει αγίους, τίποτε άλλο.
Το Ευαγγέλιο ήδη εχάραξε την πορεία της Εκκλησίας μέσα στην ιστορία, ότι η Εκκλησία θα είναι πάντοτε διωκομένη. Σας είπα είναι πειρασμός να θέλουμε ως Χριστιανοί να αναλάβουμε την παγκοσμίαν εξουσίαν για να εξουδετερώσουμε τον Αντίχριστο.
Είναι σα να θέλουμε να στραφούμε εναντίον δύο πραγμάτων. Το πρώτο, εναντίον του πνεύματος του Ευαγγελίου, που είναι σταυρικό και,
εναντίον των προφητειών που δείχνουν ότι τελικά ο Αντίχριστος θα αναλάβει πάσαν την κοσμικήν εξουσία με την οποία θα πολεμήσει τους πιστούς.
Τι πάμε λοιπόν να κάνουμε; Μία ματαιοπονία και όχι μόνο ματαιοπονία αλλά νομίζω ότι θα αμαρτάναμε κιόλας εφόσον θα στρεφόμεθα εναντίον του πνεύματος του Ευαγγελίου το οποίο είναι σταυρικό.
Το πνεύμα του Ευαγγελίου είναι αυτό εδώ, όπως λέγει ο Απόστολος Παύλος, και να το θυμόμαστε αγαπητοί μου:
"καὶ πάντες δὲ οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται·" (Β Τιμ. 3,12)
Θέλεις να ζήσεις ζωή ευσεβείας;
Πάρτο απόφαση, θα διωχθείς. Πάρτο απόφαση.
Θέλεις να είσαι τίμιος άνθρωπος, να πιστεύεις είς Χριστόν; Θα σε πολεμήσει ο διάβολος. Θα σε πολεμήσουν τα όργανα του.
Συνεπώς, την στιγμή που αναλαμβάνω το μεγάλο έργο, να γίνω χριστιανός και να πολεμήσω, εναντίον του διαβόλου, τότε, τί μιλάω για κοσμική εξουσία.. Τί μιλώ, για να εξουδετερώσω
- να το πώ με την φράση του Αποστόλου Παύλου -
διά να καταργήσω την μωρία του Σταυρού;
Γιατί μωρία;
Για τους απολυμένους, τους χαμένους, ο σταυρός είναι μωρία. Και εμείς θέλουμε, να παρουσιάσουμε τον Χριστιανισμό, με κοσμική σοφία..
Ελάτε να σας πούμε, λέμε, ελάτε να δείτε τι είναι ο Χριστιανισμός και φοβόμαστε να παρουσιάσουμε την "μωρία" του λόγου, του κηρύγματος του σταυρού. Διστάζουμε, φοβόμαστε.
Αυτό είναι το Ευαγγέλιο!
Άν λοιπόν πούμε ότι, εμείς θα τα φτιάξουμε τόσο ωραία. Η πίτα σωστή ο σκύλος χορτάτος. Δέν θα κάνουμε τίποτα αγαπητοί μου.
Προσέξατε, σας είπα σπουδαία πράγματα. Σ' αυτά τα τελευταία σημεία σας είπα σπουδαία πράγματα. Να το ξέρετε, ας το πάρουμε απόφαση.
Ο Κύριος ακόμη μας είπε :
«Τότε παραδώσουσιν ὑμᾶς εἰς θλίψιν καὶ ἀποκτενοῦσιν ὑμᾶς· καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων τῶν ἐθνῶν διὰ τὸ ὄνομά μου.»
(Ματθ. 24,9')
Σά να λέμε τώρα είς τον Κύριον : Κύριε θα σε διαψεύσουμε ή θα σε ξεπεράσουμε. Θα υπερβούμε τους λόγους σου και τις προβλέψεις σου.
Δέν θα μας μισήσουν οι άνθρωποι, θα προβάλουμε τον Χριστιανισμό πολύ ωραίο.
Θα πέσουμε χωρίς να το καταλάβουμε στα κοσμικά σχήματα. Κι' αυτό, είναι μία απάτη, μία απάτη του διαβόλου.
Αντιθέτως, όποτε αγαπητοί μου η Εκκλησία ανέλαβε κοσμική εξουσία, ζημιώθηκε.
Τώρα όμως έχουμε και μία συγκεκριμένη περίπτωση. Είναι η περίπτωση με τους δύο μάρτυρες, που έρχονται να δώσουν τη δική τους την μαρτυρία. Με την μαρτυρία αυτών των δύο προφητών, ο Αντίχριστος θα κάνει πόλεμο. Θα τους νικήσει. Και θα τους θανατώσει. Όλα αυτά τα παραχωρεί ο Θεός. Τα παραχωρεί ο Θεός!
Άν ερωτήσετε, τί έννοια θα είχε, ότι θα νικήσει ο αντίχριστος τους δύο προφήτες; Δηλαδή θα τους κάνει να αλλάξουν μυαλό; Θα τους κάνει να υποχωρήσουν; Θα τους κάνει να κλείσουν το στόμα τους; Όταν λέγει εδώ : Θα νικήσει ο Αντίχριστος τους δύο προφήτες, όπως παρακάτω θα δούμε, κι' όλους τους πιστούς, δεν εννοεί αγαπητοί μου ότι θα τους νικήσει με την έννοια ότι θα τους αλλάξει το μυαλό. Απλώς θα τους εξαφανίσει. Αυτό εννοεί θα τους νικήσει. Θα τους εξαφανίσει. Αλλά είναι γνωστό, ότι εκείνο, που είναι αιώνιο και αθάνατο, κι' είναι δεμένο με τον Θεό, δέν εξαφανίζεται. Δέν εξαφανίζεται επουδενί λόγο. Επιπλέει. Θα δούν μέτα οι εχθροί των δύο προφητών, κάτι καταπληκτικό, καταπληκτικό! Αφού θα τους έχει θανατώσει ο Αντίχριστος, ύστερα από 3½ μέρες θα τους δούν να αναστήνονται. Και να αναλαμβάνονται εις τον ουρανό. Εκεί είναι η αληθινή νίκη.
Αλλά αγαπητοί μου, παρ' ότι αυτά έχουν τόσο ενδιαφέρον, ο χρόνος πέρασε. Πρώτα ο Θεός θα συνεχίσουμε την ερχομένη Κυριακή.
45η ομιλία στο βιβλίο της Καινής Διαθήκης
« Ιερά Αποκάλυψις ».
Όλες οι ομιλίες της Κατηγορίας :
" Ἱερά Ἀποκάλυψις " εδώ ⬇️
http://arnion.gr/index.php/p-thanasios-mytilina-os/milies-p-thanasiou/kainh-diauhkh/iera-apokalycis
↕️
https://youtube.com/playlist?list=PLxBsMI6pr40qa7vUvidbEX6OBGq3b9WeV
🔸Επεξηγηματικό βίντεο Ασπάλαθου.
https://youtu.be/8tNfAHRkTCk
__⬇️Playlist "Ασπάλαθου".⬇️__
https://aspalathos21.blogspot.com/2021/07/blog-post_83.html?m=0
📃Απομαγνητοφωνημένες ομιλίες του πατρός Αθανασίου. ⬇️
https://athanasiosamvonas.blogspot.com/2021/04/blog-post_15.html?m=1
📜 Αποσπάσματα ομιλιών πατρός Αθανασίου ⬇️
https://athanasioslogos.blogspot.com/?m=0
__⬇️ Facebook ⬇️__
https://www.facebook.com/groups/1637818926362004/?ref=share
Κατάλογος ομιλιών πατρός Αθανασίου Μυτιληναίου.
https://drive.google.com/file/d/1JmrxaObMVyTA4_pS5yuMaQdoBf8-LwBP/view?usp=drivesdk
†.Πρός Δόξαν τοῦ Ἁγίου Τριαδικοῦ Θεοῦ.
